tik ll km NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, MEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. r No16402 Zaterdag 25 Juni 1027 06* Jaargang Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen Wie was de Moordenaar?? 2EF I EI ÜAKT ETTEN I d. per stuk I inden. stelten I Peleph. 12q I feuilleton" EERSTE BLAD. Dit nummer bestaat uit twee Haden. HOOFDSTUK XVI. ■4- <3 Uit in uram, um xjicvy luidfdle het antwoord, G |L£EN5tWEDE door JOHN DANE. lice Engelsch vertaald door Dicky Wafêlbakker. t en oude van Hen- in- „En t is voor AH ver- BON ENDfJK AM. Die luistert aan de wand, hoort zijn eigen schand. is ruim1 en D* HOFSTAD. -XXIV., iei<Jt die' residentie Stapleton stelt een vraag. Het resultaat van Gerald Stapleton s verblijf In de bergen, was, dat hij thans eerst ten volle 'begreep, hoe ont zettend! veel hij van Beatrice Amery was gaan houden. Tot nu toe had een gevoel van Iqyaliteit tegenover zijn vriend hem niet alleen nog doen zwij gen, doch had hem zelfs ook verhin derd zichzelf te bekennen, hoezeer hij aan liaar gehecht wus. Nu Tremaine echter met een ander meisje ging trou wen, was zijn eventueele terugkeer tot Beatrice Amery, waarvoor Staipleton altijd bang was geweest. natuurlijk uit gesloten, hierdoor was hij dus vrij om het meisje voor zichzelf te zien te winnen. Het bericht van. Lady Dundas toon- vriend, de hem maar al te duidelijk, in welk 1 dan gevaar het jonge .meisje verkeerde. Het was al erg genoeg, dat het ge heim van haar bezoek dien bewust en middag aan Malmesbury Mansions niet alleen hemzelf, doch ook aan Tremai ne en juffrouw La Trobe was bekend, want een geheim, dat dOor drie per sonen gedeeld) wordt, kan nimmer vei lig geacht wordjen. Klaarblijkelijk was thans echter reeds huif Londien ervan Op de hoogte, dus maakte bet eigenlijk! bitter weinig ver schil, of het van juffrouw La 'Trobe of ischep 5. 3.90, zilver 5.75, zilver r Slalepel en ertjes 2.50. Iplein 8 1527 18 adres. - voorwaarde is en dus opoffering van het welzijn niet van één individu, maar van het individu, van de individueele kracht, ook het welzjjn van den staat aantast. Zoodra de staat de innerlijke levenskracht der in dividuen aantast en de mogelijkheid voor groei en bloei van de individueele levens krachten vernietigt, tast hy zyn eigen le vensbelang, zijn eigen levensmogelijkheid aan. En dat heeft Mussolini blijkbaar niet begrepen. De verhouding tusschen staat en individu is een zeer delicate en teere. Het belang van den staat domineert het belang van het enkele individu. Zoo zou soms de vernieti ging van* één of van meerdere individuen noodzakelijk kunnen worden. Maar het is duidelijk, dat de vernietiging van alle indi viduen de vernietiging van den staat zelven zou beteekenen en dat daarom ook de ver nietiging van dat, waaruit de individuen hun levenskracht trekken, het aantasten van de levensvoorwaarden van het individu de levensvatbaarheid van den staat aantast. Een der eerste levensvoorwaarden voor het individu is, dat het vrij kan uitgroeien. Wanneer men iemand in een hok opsluit, te laag en te eng, dan dat zijn lichaam zich natuurlijk ontwikkelen kan, schrompelt hij langzamerhand ineen en kan^iiet tot een normaal mensch met de natuurlijke levens kracht uitgroeien. En met den geeste lijken groei is dit in sterker mate het ge val. Geestelijk groeien kan een mensch al leen in vrijheid. Maar in nog sterker mate geldt, hetj dat_het geestelijk leven van een volk alleen in vrijheid naar alïexanten kan" uitgroeien. Deze noodzakelijkheid van vrjjen uitgroei maakt juist de verhouding van den staat tot liet individu en daarmee de regeertaak zoo moeilijk. De samenleving maakt de in perking der persoonlijke vrijheid reeds nood zakelijk. En terwille van zjjn eigén belang moet daarom de staat deze vrijheid van het individu aan bepaalde voorwaarden binden. Maar die beperking moet zich nooit verder uitstrekken dan strikt noodzakelijk is. Da den, die de rechtsorde verstoren zijn ontoe laatbaar. En tot tal van daden, die mee werking aan de staatstaak bedoelen, moet het individu gedwongen worden. Maar die dwang moet zoo weinig mogelijk (Is dwang, enkel als een noodzakelijkheid der behartiging van de gemeenschapsbelangen, die ook de eigene1 belangen zijn, gevoeld worden. Daarom is het zoo goed, dat de individuen zelven de wetten vaststellen, dat ztf dus de dwang niet voelen als de dwang van anderen, maar als zelfdwang, dat dus de staat democratisch geregeerd worde. Maar bovenal is ook in een zoo geregeer- den staat alleen die inperking van de per- mime ffliimr. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda «n omstreken (behoorende tot dan bezorgkring) 1—5 regels 1.80, elke regel meer OM. Van buiten Gouda en den bazorgkring 15 regels 1.55, elke regal meer 0.80. Advertentittn in-het Zaterdagnummer 24) bfjalag op den prijs. Liefdadigheide-advertentiën da helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN1—4 rogels f 2.05, elke regel meer B.50. Op de voorpagina M hoogar. Gewone «dvertentiln en ingezonden medodaalingen bfj contract tot zoor gemduceor den prijs. Grocte lettors en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusachenkomst van soliedo Boekhan delaren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. banketbakkerij i kwaliteit. flstr.65, Gouda 60S. s weer uit een. andere bron kwam. Hij wist, dat thans twee detectives bezig waren te trachten achter het mysterie van Lord1 Roll est one’s dood te komen, en zonder twijfel was Beatrice's be zoek hun ook reeds lang bekend. De aanwezigheid van den heer Jones werd hierdoor ook verklaard. Hij was natuurlijk een spion, die- er op uit was gezonden hei meisje na te gaan. Onder de gegeven omstandigheden veelde B.apleton, dat hij niet langer kon en mocht aarzelen. Hij moest Bea trice AmeiV zijn liefde bekennen, hoe wel hij, daar hij een zeer bescheiden man was, niet de minste hoop had, dat zij hem zou acoepteeren. Hij beschouwde, nietbegens aande al les, Harry Tremaine, toch nog als zijn gevaarlijkste mededinger, want zoo groot was zijn bewondering voor zijn ■~:“id', dat hij niet anders verwachtte, dat Beatrice nog steeds tot op zijn zekere hoogte onder zijn invloed stond Maar onverschillig of ze hem zou aannemen of niet, hij moest haar toch wijzen op het gevaar, waarin zij ver keerde, en hij hoopte, dat ze hem zou willen toestaan haar met raid en daad bij te staan. Vermoedielijk was het het beste, wanneer zij zoo spoedig, mogedijk den autoriteiten (onverschil lig, wat zij te zeggen had), alles ver telde, door welk feit zij hem natuur lijk voor zou zijn. (Wordt vervolgd). zien, en hoewel het -.uet’g is dit precies te kunnen constateeren, be w eest het meis je toch, dat het de juiste maait was, «n ook de kleur, welke juffrouw Ame ry altijd placht te dragen. Bovendien verklaarde zij pertinent, dat juffrouw Aarery op ongeveer dien datum een handschoen verloren heeft.” „Heb ik ooit van mijn leven rep Shea» uit. De detective klopte hemi plagend op oen schouder. ,,Ga je al weer ver wakken, dokter, en twijfel je er aan, cl Blake nu wel de noordenaar is l Luister dan nog verdter. Het meisje herinnert zich duidelijk, dat juffrouw Amery op «en avond, waarop Ze naar een diner moest,, doodsbleek en blijk baar erg in de war, was thuis geko- teivens mede te deielen, wat jij omtrent Blake ontdekt hebt. Hij heeft mij ech ter verteld, dat hij wachten zou, totdat de Aihiery’s naar Londen terugkeer en. zoodat er nog niet bepaald haast bij is hem te vertellen, wat wij weten. Intusschen kan ik voortgaan net mijn onderzoekingen om' nog iets naders van Blaks te weten te komen. Het is mij gauw genoeg bekend, wanneer de Amery's of Stapleton weer naar Enge- Innd terugkomen.'’ Ik/ veronderstel, date Gray je dit alles verteld heeft?” vroeg Shea. „Het grootste gedeelte ja, doch ik ben ook heel wat van Lord) Rolle- stone, met wien ik zoo juist een eenigszins stormachtig ondlerhoud heb gehad, be weten gekomen. Ik ben bang dat hij me bijna op één lijn met Gray stelt voegde hij er glimlachend aan toe. „Hij besdhoutwte ire als vrijwel nutteloos.” Even keek hij peinzend voor zich uit. „Dat zullen we echter eens zien, dokter”, zei hij plotseling. „pn je houdt me van alles op de hoogte, nietwaïir, Smaile?” vroeg Shea gretig. t „Natuurlijk, dokter, daarop heb je het volste recht. En mijn ontdek kingen, zooals jij die noemt, zullen jou, en misschien ook nog Lord Rol lestone, eenjgszins, verbazen. Au re volt. <62) Ze hebbetiT liaar den handschoen, welke in Lord Henry’s kamer gevon- den werd, laten zien 1 natuurlijk heel lastig soonlyke vrijheid toelaatbaar, die het alge meen belang, het staatsbelang onvermijde lijk maakt. Hierdoor w<<dt alle beperking van de geestelijke vrijheid onvoorwaardelijk veroordeeld. Dergeljjke beperking is nooit strikt on vermijdelijk, omdat het denken nooit recht streeks het staatsbelang kan aantasten. Maar ook al kon het dat, dan zou die be perking nog zoo groote schade toebrengen aan den groei van het geestelijk leven, dat zij indirect het leven van den staat zelven aantast. Daaraan heeft Mussolini niet gedacht. Hy meent, dat het mogelijk is het leven in een dwangbuis, dat hij heeft uitgedacht, te boeien. Ten einde de ontwikkeling van den staat, zooals h y die wenschte, te verzeke ren, verbiedt hij elke gedachte zelfs, die niet met de zijne strookt. Dat moet zich onvermijdelijk wreken. Oogenblikkelijk mo ge wellicht Italiëë in dat dwangbuis een flink en manhaftig figuur maken, het leven sterft er in. En wanneer dan ook het fas cisme zich lang zal weten te handhaven Is óf revolutie, een géwelddadig stuk breken van het dwangbuis door den groéi van het leven óf een verschromping en versteening van dat leven, dat wil zeggen, een verstee ning van Italië het onvermijdelijk eiride. K. bespaard! blijven. Natuurlijk komt net (nog wel eens voor dat bandagge jeug'i zien binnen de afra&tetring waagt maun wat wij er van kunnen oonslaieerea, is dit niet veel meer het geval, net blijkt hierbij ook al weer dat het op den duur er aan went. In, de volKswij- <en is zjoetjes-aan ook' wel van oe zij de van het pubtie» een bescauerming der plantsoenen ontst^ani en dat natuurlijk van veel belang ook i de andere pleinen die door de jeugd bij voorkeur worden 'bezocht. Dp aanleg der plantsoenen iraai, ~!~l -- Brisoh, BUKVKN UIT DOCD1 In veel onderseti fttxdWMre. in ons land met name dlan de groétere zij heelt o.a. dtt voor dat zij over een schat van fraaie pian.sojenen beschikt zelfs tot in het hartje van de stad' „groen” heeft. Het is beWend, d^j den Haag zidh aan den aanleg en het onderhoud daarvan zeer-veel gelegen laat liggieai. Nu op dit oogenblik de trelk naar den boulevard en naar de L-diJe|nstire(k'en nog nicji grdot is, is een kijkje biji af het mopis dat uen Haag iu ziijn diverse pleinen oplevert, ue moeite waard! Over het algeraieen sluit hnen de perken met ijzer-gaas ai en ai heeft dit het nadeel dat het aanzien Wordt verminderd, het heelt het groote voordeel, dat de perken ook onaange roerd blijven. (Het stelen van bloemen schijnt vrij- Iwel te zijn opgehouden de plantsoen- d enst i beeft Uiardnekkig volgenouden n et het systeem» dat onmiddeiiijk werd hersteld als er iets vernield was zoo- oat naar buitejn van evlentueele. balda digheid niets blijkt. De afrastering is ook zoo hoog dat de honden niet aan stonds er ovpr heien kunnen springen en wi.j dus voor de liefelijke vernie lingen van, deze geachte huisvrienden niet overdadig maar ruim1 &a niet veel gras er in en een kleur van mooie, zelfs bizondere bloe men en planbeai, Ben toonbeeld Iraaien aanleg is het Wederik Lrikpdedn dat een bezoek overwaard is. Het is zoo jammer dat zij dief de»,Haag eens even bezoeken niet de kans waar nemen om de buitenwijken van den Haag eens te bezoeken. De aulo-tocn- ten die men tegenwoordig, in de groo te toer-wagens kan maken geven een goede gelegenheid om de mooie pun ten eens te bezoeken en wij ^oydeii allen die den Haiag van den zomer niet een bezoek vereer en aanradien van die gelegenheid eens gebruik te ma kten. Het stereotype tochtje langs de mddenstad, de Sclievemugsclie bosen jes en als einddoel het stram kan op aardige wijze gevarieerd worden door een tochtje in een open auto langs ie voornaamste wijken, die voor een vreepnaeling anders niet zoo geu akiae- lijk zijn te bereiken' of het zou hen te veel tijd kosten. In de qude snd hetjoen in den loop dier tijden vele oude plantsoenen nei moeten afleggen omdat het verkeer'er /beslag opJiegde, maar wat mogeuijk was is gespaard en zelfs is daarmede een j^oed werk gedaan. Bij de jongste stor men hebben drie reuzen op de rlaam het algelegd. We zullen er me. hard om treuren want eieriijk gezegd sten oën ze er wat armoedig omdat zaj net restant waren van een gansche rij waarvan de rest al is gevallen, gevolg van den aanleg van de keerswegen komen sonöimge boónien zielig op den weg ue staan en net lijkt alsoi zij daar met aarue kunnen. Door het harde plaveisel komt niet genoeg water in den grond en het eind ie daai o^a. aiiijd om de grootere boomen blijken ondervoed, te zijn, ver molmd en dus ten doode opgesenre- ven. Dat was ook weer het geval mei de dlrie die nu Zondag j.l. zijn ge sneuveld. Er zijn in dien loop der tij den gansche rijen gevallen als gevolg van deze omstandigheid. Eén der typi sche grachten in het oudste gedeelte van de stad», het Srnid»wnter, is er ABONNEMENTSPRIJS: p«r kwartaal U25, par week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.9f, per week 22 cent, overal waar de bezorging par looper gaaeUadt Franco per post per kwartaal 8.15, met Eoa/agablad 8.81. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKI 81, GOUDA, by onze agenten en loopers, den boekhanda’ an de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 6 uur. Administratie Telef. Interc. 82; Redactie Telef. 88. Postrekening 48400. Staat en individu. Mussolini, de Italiaansche dictator, heeft onlangs weer eens in een uitvoerige rede het fascisme verdedigd en de kracht van dat fascisme in het licht gesteld; En niet lang geleden nog hoorde ik van een Hol- landsch letterkundige, die veel in Italië ver toeft, insgelijks een zydelingsche verdedi ging, feitelijk meer een lofspraak op het fascistische stelsel. Dit stelsel is het stelel van den dwang, de onvrijheid. Het heeft zijn grondslag in de absolute negatie van de menschelijke persoonlijkheid, die niet meer als een levende kracht wordt gezien, maar als een zuiver mechanische in het ge meenschapsleven wordt ingeschakeld en als zoodanig rechtstreeks en volkomen aan de belangen van den staat, meer nog de staats macht, wordt ondergeschikt gemaakt. En •wanneer anderen dan Mussolini en consor ten den lof van dit systeem zingen, dan is het, omdat het in het vei’zwakt. en geestelijk ontredderd Italië ongetwijfeld enkele goede resultaten heeft weten te bereiken. Derge lijke tijdelijke resultaten zijn trouwens ner gens uitgesloten. Het is altijd mogelyk, dat de krachtige overheerschende wil v/in één man tot verbeteringen weet te dwingen, die anders wellicht achterwege waren geble ven. Maar de fout is, dat dergelijke dwang tot een systeem wordt en daardoor de vrije bloei van het leven bebemjufirtjux. tea. slotte dat leven onvermijdelijk moet dooddrukken. Mussolini heeft zelf erkend, dat het fascis me een dergelijk systeem is en zich daarop benoemt. Zyn fout en die van zyn mede standers, Hollanders of Italianen, is, dat ze de juiste verhouding tusschen staat en in dividu niet zien en niet begrijpen^ dat in "dieperen grond het individu, de menschelij ke persoonlijkheid de drager is van alle ♦hooger leven, ook het leven van den staat ‘A*en dat daarom zonder de gezondheid van die persoonlijkheid, alle leven, in welken vorm zich dat ook moge openbaren, moet ineenschrompelen en verdorren en ook een bloeiende staat onbestaanbaar is. Wanneer we Mussolini’s persoonlijke eerzucht uitschakelen en aannemen, dat hij enkel het belang van Italië op het oog heeft, dan kunnen we zeggen, dat hij van jdezen regel uitgaat, dat het belang van het individu ijan het belang van den staat on dergeschikt is. Die regel is in zyn alge meenheid ongetwijfeld juist. Maar het bo ven gezegde verklaart al, dat zij dat niet is in haar uiterste consequenties, immers dat het welvaren van het individu voor het welvaren van den staat onvermijdelijke door oiUkrooiidDat ik ook één dur merkwaardige pwMieo in den Haag di c vreemdelingeai nooit eens bekijken. Het is een nwkainit gracitifcje vlak tegenover de Koninklijke» Schouw buy gelegen. Wie diaar over wandelt k.a|n zich, haast niet indenken dat dit dep |Haiag is. Het doet veeleer aan Amsler- dam denken, waar men op de grootje grachten nog vele leuke» ouderwetseqe gedeelten heeft. Er is iets aristocra tisch, iets deftigs in dit grachtje; nif?» strikt oudMlollandsch is het meer wajtil rieatvoor i» er ad te veel aan geknoei,! en gemiodieriiiseerd maar ails geheel is het toch nog aantrekkelijk. En er ligt nóg die merknyaardSge rust over het- geheel, zoo’n aChtek-af-g(elegen stal hoekje waar het verkeer haast niet kon t Toen die boomen er nog stonden was het bizonder mooi maar ook nju nog valt het ons altijd' op hoe veel goeds er in he. geheel schuilt. Bijna alle grachten in den Haag zijn overigens verdwenen en wat eir ndg over is, is te modern dian dat het aar dig is. Voor het verkeer hebben al|e grachten moeiten wijken, een redding tenslotte voor den tegenwoordigen tijd maar een verlies uit schoottheidsoog- punt is het ongetwijfeld. De oude prenten van don Haag zijn even idyl lisch als de modOrne iolo’s leelijk zijn. Wat er bijvoorbeeld van de prach tige Prinsegracht is overgebleven, is wel heel triest. In oudje tijdlen was deze gracht de nieuwe dieftige wijk die even buiten het centrum» van de stad de eerste uitbouw daarvan was net groote monumentale hoerenhuizen. Enlele daiarvan zijn nog terug te vin den,. waarvan het gaafste diat is waar- in het beroemde Bredius-museuni is gevestigd. Alle overige zijn voor kan oren,, winkels, pakhuizen en verga- djer^üen ingericht waialr door het as pect van de huizen natuurlijk zeer 's veirfemliaaid1. Het geheel op deze gracht die bovendien Maandag en Vrijdag a.s markt wordt gebezigd, is zeer sjofel gewerden Het is nu een rommelijke breed© straat, die als toegangsweg naar ue arbeiderswijken geheel ongeschikt is voor woonplaats van gegoede fami lies. 'Trouwens die zijn al lang naar Zorgvliet en de nieuwe lanen op Duin oord verhuisd», ook al omdat de oude huizen ook te groot waren vooral met he( oog op dh moeilijkheid! van perso neel te krijgea. Zoodra do grachten gedempt zijn verandert het wetzen van die straat zseer omdat er plotseling een enorme bree- de verkeersweg is ontstaan die voor het door-verkeer aanstonds druk tn gebruik kont. Vanzelf verdwijnen dan de Ou.de bewoners die er juist heen getrokken waren om» het drukke staoa- rumoer *e ontvluchten. Zelfs de mom men.. Dien avond at ze bij Lady '*un das, een groote vriendin van Staple ton, die zelf ook aanwezig was. Juf frouw Amery kwam omriddellijk na aflooip van het diner naar huis, daar ze zich niet goed1 voelde. Het meisje zegt, dat zij daarop een heel slechten nacht heeft gehad'j Ze kon precies den datum opgeven, daar ze dien avond juist was opgezegd geworden. Het was de 20ste» October.” „Groote hemel, dat rs heel ieressant”, riep die dokter'ut. Gray denkt dus....?” „Hij vermoedt, dat hij voldoende bewijzen tegen juffrouw Amtery heelt om haar te laten arresteeren, ofschoon ik denk, dat hiij dit nog niet zoo on- middell’jk zal doen. Voor het oogen blik laat hij haar overal nagaan. Je zult dus moeten toegeven, Shea, dat wij niec alleen aan Gray en rijn even tueel e vergissingen iriogon denken doch in hoofdzaak rekening moeten houden met den pijnlijken toestand voor juf frouw Amery, ais rij werkelijk1 on schuldig is.” ,,Je zegt: als rij onschuldig isi’, vroeg Shea. „Wat is jou opinie Smai le „Ik denk, dat Gray het mis heeft”, luidfdle het antwoord, „en wan neer hij werkelijk het plan heeft haar te arresteeren, beschouw ik het niet meer als een staaltje van nrijn plicht den dreigbrief bekend te maken en

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1927 | | pagina 1