Blad.
p
i
-41
ara
KEN
OON.
o
5
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
Ho. 16509
Vrijdag 15 Juli 1927
66«Jaargang
iEKGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK,
IE UWER KERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN,
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
>-
R
i
DE INBREKER.
I
r
rer-
de
dan
be-
tuh
tige
e:
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
vlEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWUK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, en*
buitenlandsch nieuws.
I
de
langdu-
e Fran-
niet teruggegeven
■9
1
ze.
heer
te.
or
ke
rd.
IT
IT
IT
IT
IT
IT
IT
iza.
lei
eii
-A50
Aw-
sei, waar in elk 'arrondis ëment op bepaa'-
de candidaten gestemd wtordt.
Wat het stelsel voor 'rankryk zal op
leveren de naaste toek mst zal het reeds
kunnen bewijzen.
zjjn, het prestige van Stalin in West-Euro-
pa, dat den laatsten tijd steeds gedaald* is,
eenigermate te herstellen.
Tenslotte wordt melding gemaakt vaQ<-
een conflict, dat gerezen zou zijn tusschei.
Stalin en Ordzjonikidze, den volkscommi.-.-
saris der arbeiders- en boereninspectie. Sta
lin acht de vrijmoedigheid, waarmede
Ordzjonikidze de resultaten van onderzoe
king haar de toestanden bij verschillende
officieele en semi-officieele organen en in
stellingen aan de openbaarheid prijs geeft,
uit een tactisch oogpunt niet te verdedigen.
Ordzjonikidize weigert echter zyn houding
te veranderen en zou, naar gezegd wordt,
bij een onderhoud met Stalin dienaangaan
de, deze ernstige beleedigingen hebben toe
gevoegd, hetgeen Stalin hem niet -«vergeven
kan.
Rotterdam
IM, Br»ukb»nd»n
-(■•courant gratis
2670 20
'De kiesrechthervorming, die na 1*
rige en vermoeiende zittingen in de Fran-
sche Kamer en in den Senaat is aangeno
men, bpteekent niets minder dan een af
schaffing van de evenredige vertegenwoor-
diging en een terugkeer naar het vroegere
personenstelsel. De invoering van de E. V.
wag in Frankrijk allang vóór den'oorlog tot
stand gekomen. In weinig andere landen
had men de nadeelen, aan het personenstel
sel verbonden, zoo nadrukkelijk gevoeld. In
de plaatselijke twisten der partijen ging de
persoonlijke vrijheid van den afgevaardigde
ten gronde. De gekozene voelde zich veel
avond,
hééft
M vüuri
op het k'eine
van de ouder*
.J^telt zich in een
stoel. i
GOUDSCHE (01II l M.
ABONNEMENTSPRIJS: par kvarUa. Ui, par waak 17 erwt, mat Ztrndaaablad
kwartaal f 2.M, par waak 22 «at, onral waar da kaunrixa par loopar raKhiadt
par post per kwartaal «16, met EoaJacablad 8.B»
Abmmameateal worden dagelgka aaagenomaa aan ons Bureau: MARK! II. GOUDA,
btl ouze agenten en loopera, den boekhandel at de poetkantorea.
Ou» bureaux x(jn dageljkn geopend ra» k—6 uur. Admimntratle Teleg. Intern. 82;
Keoactie Teler 88. Postrekening 48400.
hoe liever van het stelse^af wilden. Maar
het scheen onmogelijk in het parlement
iets posi. b
meeningen liep soms dwars door dé
tijen heen. Speciaal ondèr
Poincare, uit financieel
ontstond een verwarde tofest
was de linkerzijde het ondei
Socialisten en communisten hadden graag
de volledige evenredige v ytegenwoordiging
ingevoerd. De radicalen ilden terug naar
het personenstelsel, en e rechtsche groe
pen (du meerderheid in i regeering) hiel
de» vast aan het vigeert ide stelsel.
Thans na vele emotion ele en inspannen
de zittingen, is het bes lit gevallen en
is Frankrijk teruggekeerd tot het oude stel-
der beperking van deze klasse van schepen.
Wat het vraagstuk ,der kruisers betreft,
wees Bridgeman er op, dat een der hoofd
punten der Engelsche voorstellen is, den
wedstrijd in de» offensieve bewapening te
verhinderen door bepaalde maxima voor de
individueele schepen in elke afzonderlijke
klasse vast te stellen, zoowel wat betreft
de tonnage als de bewapening. Deze maxi-
mum-cijfers zijn in geen geval hooger dan
die, welke thans bestaan en in vele geval
len zijn zü aanmerkelijk lager.
Wat de totale tonnage betreft, wees
Bridgeman er op, dat de hoofdzaak is, wat
de schepen bevatten. Er is geen andere
weg, om den wedstrijd in de bewapening te
voorkomen dan ’n overeenkomst omtrent
den maximuminhoud van ieder type' en een
vaststelling alleen van de totale tonnen-*
maat of eén verdeeling daarvan is geheel
nutteloos, tenzij zulks gepaard gaat ijiet
individueele beperkingen voor iedere klasse
van schepen.
Men moet er aan dqnken, dat het doel der
conferentie is, den weg door beperking van
de bewapening ter zee voor te bereiden voor
een algemeene overeenkomst voor ontwape
ning doof den volkenbond, welke overeen
komst andere landen dan de drie thans be
trokken mogendheden zal omvatten.
Zonder dergelijke beperking kan geen
land weten, met welke krachten hèt zich
zal moeten meten, omdat een land van de
tonnage gebruik kan maken om groote
schepen te bouwen die, indien zij talrijk
Mw een eimvaRe—I karakter «uilen heb
ben, waardoor aan de overige partijen de
noodzakelijkheid zou worden opgelegd het
zelfde te doen.
Indien de Engelsche voorstellen worden
aangenomen, zal voor de toekomst een de
finitieve vermindering van de offensieve
kracht van ieder scheepstype zyn vastge
steld.
BNGELAND,
De eerste steen voer den vrijmetselaars-
tempel.
De hertog van Connaught heeft gisteren
in de Albert Hal den eersten steen gelegd
van den grooten Vrjjmetselaarstempel, di4
aan Great Queen Street (Covent Garden)
zal verrijden. Tienduizend vrijmetselaars uit
alle deelen vak het Vereenigd Koninkrijk
en afgevaardigden uit Amepka waren bij*
de plechtigheid tegenwoordig., De hertog
legde inderdaad den eersten steen, die voor
den bouw gebruikt zal worden, maar met
het oog op de weinige ruimte irr, „Qyeen
ring voor Dick’s handigheid..rX)h, wi^j, wak
hü toch flink en intellect! Onbewust had zü\
gevoeld, dat hij zich wel weer uit deze
groote moeilijkheid zou reddefi. De reacthk'
was bij haar zoo «groot, dat zy alle mode
lijke moeite moest doen omkniet in lachen
uit te barsten. 1 l Y
j „Gemeene dief”, brulde Mark woedend.
1 „Als ik ^een respect had voor dat wapen
in je hand,^>u ik je tot mosterd slaan".
Dick Aveley nam echter niet de minste
rnotitie van hetgeen de man beweerde, maar
stapte op de dame toe, terwijl hij geen
ooéenfrlik den loop van het wapen van den
razenden echtgenoot afwendde.
Éven was het alspf Dick een nauwelijks
merkbaar knipoogje aan mevrouw Mallory
gaf, toen zei hij:
„Die paarlen... bevallen IMj... .Mag in
vriéndelijk verzoéken...
Hij hief zjjn vrije hand op en met uitste
kend voorgewenden zenuwachtigen angst
maakte de vrouw het snoêy los en reikte
hem dit over.
>,Dank u... dat'is all^', -P»ak Aveley,
terwijl hij achterwaarts nalr de deur stap-
„U, mijnheer”, hjj wendde zich tot
Mark „zult vermoedelük Scotland Yard wil--
m opbellen. Daarom stel ik me voor} ten-
in<ïe eenige yjinuten tyd te winnen, u hier
op te sluiten.' Goeden avord’. Hij boog on
berispelijk $n trok den sleutel uit het slot.
De deur werd aan de andere zijde geslo
ten en zachte, zich verwijderende voetstap
pen weerklonken op den met dikke loopers
belegden corridqr.
„Die schurk... die ploert”, biulde
Mark rood van woedé. „Ik zal hem laten
pakken, al moet het me ook tien duizend
pond kosten”.
Hij rende op de deur af en rammelde aan
de knop, doch onmiddellijk stond zy’n j^m”...
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstrek® (behoorende tot dan bexorgfcring)
1—regels 1.80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en dan bazorgkring
1o regels 1.65, elke regel meer OJK). Advertentita in-het Zaterdagnummer 21
bijslag op den prjja Liefdadigheids-advertentiln de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN: 1—4 regels 2.05, elke regel meer 0.50. Of
ie voorpagina M hooger.
Gewone ad*ertentifa en ingezonden medndeelingen bQ eontract tot sent gereduceer
<feé 'prö* Gro< lettere en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentita kunnen worden ingezonden door tuaeehenkomet van soliode Beekhaa-
detaren, Advertentiebureau en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
het Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opnamé' verzekerd te zjjn.
1J:
je zelf 09k niet?”
Hy leunde over haar heen en legde zjjn
grove hand op haar knie.
„Je ziet ep vanavond allerbekoorlijkst
uit, Anne. Je bent toch een merkwaardige
vrouw, want je schijnt het geheim van
eeuwige jeugd te hebben. Niemand zou aan
je zeggen, datje over de veertig...”
„Mark,” vieT^e hem scherp in de rede,
„dat is voldoende. Zelfs, aan êen eéh^genoot
is het nieWveroorloofd den leeftijd van zjjn
vrouw te critiseeren.” Ze kon zich slechts
met de grootste moeite inhouden. Zijn ruwe
aanraking na de teedeie liefkoozjngen van
Dick»gaven haar een physieke pijn. Mark
Mallory gaapte.
„Het wordt bedtijd... Ga je«mee? Het
zal ons' goed doen eens een enkele keer
vroeg onder de wol te kruipen. „Kom,” zei
hy vleiend.
Anne Mallory’s hart begon eensklaps
angsti/ te kloppen, doch ze slaagde er in
een onverschilligen blik op de bronzen
klok te, werpen.
„Het Is pas tien uur,” protesteerde ze.
‘„Vroeg genoeg om no£ een hoofdstuk te
lezen en voor jou om nog een glas te drin
ken, mijn beste”.
Ze vroeg zich af, of hij vermoedde in welk
een ontzettende spanning zij verkeerde. De
slaapkamer had geen anderen uitgang dan
door het boudoir, bedacht ze haastig, en er
was geen uitbouw, waardoor Dick'uit het
raam kon klimmen. Waar was hij nu en wat<
zou hy doen? Alles draaide een oogenblik
voor haar ©ogen, doch uiterlyk kalm nam
ze haa^boek weer ter hand.
jfk blijf niet langer op en ga slapen”,
zei l^rk beslist, terwyl hy zich 'in zyn
voljet lengte o^richtte en luidruchtig gaap
te. JtJ moet ook gaan rusten, kindje. Kom
nu dadelyk, anders zal ik je met geweld in
FRANKRIJK.
Gedupeerde 'uitvinder.
Twaalf miliioen frank schade
vergoeding.
Dr. Nicolaidi, die den oorlog heeft mee
gemaakt als officier van gezondheijl in het
Fransche leger, had een toestel uitgevonden
ter collectieve bescherming tegen giftige
gassen. Zijn uitvinding werd zeer belangryk
geacht en hoewel de Fransche regeering
zelf daarvan géén gebruik maakte, meende
zü toch Frankrüks bondgenooten van de
vinding van dr. Nicolaidi op de hoogte tè
moeten stellen. Dit had ten gevolge dat
jltalië 420.000, toestellen als door Nipolaidi
uitgedacht liet maken voor een bedrag van
120 millioéi^frank. Toen de oo^og voorbü
.was wendde de uitvinder zich tot de Ita-
liaansche regeering en eischte een vergoe
ding. Hü kreeg echter nul op het rekest en
ook by’ het Fransche ministerie van oorlog
klopte dr. Nicolaidi aan doovbmansdeur.
Deze heeft' nu een eisch tot schadevergoe
ding tot een bedrag yan 12 milioen, zes
maal honderd duizend frank tegen den staat
ingediend.
Streêt had de ceremonie in de Albert jJal
plaats. De tempel wordt gedicht ter herin
nering aan de in den oorlog gesneuvelde
vrümetselaars en zal dienen tot een Cen
taal Vereenigingsgefiouw voor alle Engel
sche en Schotsche loges.
Een predikant van meineed vrygesproken.
D. Jenk n Evans, een geestelijke t«
Fishguard, is Woensdag door de rechter al
daar vrygesproken van een aanklacht van
meineed, die door de kinderen van zyn
overleden vriend Barham was ingediend.
Barham, een rüke landjonker, was n.l.
overleden, en had meer dan 50.000 pond
nagelaten, waarvan niets aan zyn kinde
ren. Evaus was executeur testamentair en
had a^s zoodanig vergunning gegeven voor
de crematie van het lük van Barham. De
kinderen zeiden, dat zü hiervan niets af
wisten en wezen erop, dat, toen hun vader
stierf, er. niemand dan belanghebbenden
bü aanwezig waren, hoewel zü dezen niet
van moord beschuldigden.
Evans wees erop, vlat Hij niet het minste
belang bü <te ondertekening van de var-
klaring had gehad en de rechter achtte
het ten laste gelegde absoluut onbewezen.
Het was de eerste maal sinds 1902, in
welk jaar de wet op de lükverbranding tot
sta5d kwam, dat er een acte krachtens die
wet is gevoerd.
De fing van Koningin Elisabeth.
Die haar niet ifteer bereikte.
De beroemde Essex-ring, dien koningin
Elisabeth aan haar guhsteling, den Ifraaf
van Essex ten geschenke gaf, is bü Chris
tie voor 546 verkocht. De kooper moet
het voornamen hebben den j-jDR aan M
natie te schêmcen. De ring draagt het4 por
tret van koningin Elisabeth, gesneden In
een sardonyx-camée door den steensnüder,
wiens portret van Hendrik VIII zich in de
koninklüke verzame’ing te Windsor Castle
bevindt.
Essex was een groot gunsteling van Eli
sabeth en zü schonk hem den ring bü zyn
vertrek naar Cadiz met de „teedera be
lofte”, dat van welke misdaden zün vüan-
den hem mochten beschuldigen of welke
beleedigingen hy haar zou aandoen, zy
hem vergeven zou, wanneer hü baar dit
onderpand teruggaf.
De ring werd haar
en Essex! stierf op het .schavot tot groot
verdriet wan de koningin.
Later «wam de tragische onthulling
dat Essex, toen hü ter dood veroordeeld
w^h, den ring naar de gravin van Notting
ham had gezonden, met het verzoek hem
naar koningin Elisabeth te brengen, een
verzoek, dat vergeten werd.
vrouw naast hem.
„Houd op, Mark, houd op!” riep ze
angstig uit. „Die kerel leek me een ge
vaarlijk sujet toe en... hü wacht iniszcljJea
buiteh op je. Doe niets/voordat ze hem
hebben hooren vertrekken”.
Den volgenden morgen, nadat de
Mallory zich met een volledige lijst van de
vermiste juaveejen naar Scotland Yard had
begeven, doorzocht zy’n vrouw haar kamer.
Intuitief voelde ze, dut Dick een boodschap
voor haar had achtergelaten...
In haar zakdoeken-sachet vond ze dia
dan ook. Toen ze het bovenste doekje epen-
vouwde, zag ze, dat hierop mtt potlood ge
krabbeld was: „Het is beter een volle week
te wachten. D.” t
„Wat is hü toch vindingrijk”, dicht
ze opgetogen, terwü! zü dit las...
Menige week is echter reeds verloopen
sinds dien gedenjewaardigen avond in het
huis van de familie Mlallory... De brutala
inbraak, waarbü rh totaal voor fén waarde
van ongfeveer dertig duizend jiond gestoleu
werd, is reeds een weinig in hei ^ergeet- t
boek geraakt.
Toch trekt mevrduw Mallory elke
nadat haar man zich naar zy-n cli
.begeven, den Chesterfield bü he
plaatst'de karaf en siphon,
tafeltje, schuift twee latjes
wetsche jalouzie-opzü en
hoekje van §en grooten
De drie mogendheden conferentie.
De nieuwe kieswet in Frankrijk. De politieke strijd in Rusland.
Te Genève werd gisteren een plenaire
zitting van de drie mogendheden-confereii-
tie gehouden, en uit de besprekingen bleek
dat men zoo ver gevorderd is dat men thans
met gemeenschappelyken goeden wil de op
lossing van de moei'ükheden van het.Krui-
serprobleem zoekt.
Toch zün de meeningsverschillen nog
steeds groot. ^Engeland houdt nog steeds
vol, dat men de ontwapeningsgedachte het
best dient door de bemerking van de indi
vidueele tonnenmaat der schepen, waardoor
het offensief karakter verminderd wordt.
Amerika dringt nog steeds aan oj) beper
king van de totale tonnenmaat in iedere
scheepsklasse en wil eerst praten ever het
aantal groote kruisers, nadat de totale
tonnenmaat der kruisersklasse vastgesteld
is.
Engeland wil echter de totale tonnen
maat niet vaststellen, zoolang onbekend is,
hoeveel groote kruisers van tienduizend ton
Amerika wenscht. Zoo draait men nog in
het kringetje rond.
iHet was daarom verrassend; dat op de
conferentie zoo openljjk doch waardig over
def verschillen gesproken werd. Verrassend
was ook, dat Ishii mededeeling deed van 'n
nieuw Japansch bemiddelingsvoorstel; tien
groote kruisers hoogstens voor Amerikh en
Engeland en hoogstens zeven voor Japan.
Verder zou dan de vaststelling noodig zün
van een betrekkelük laaX heg nader te be
spraken cijfer van den t<*aal tonneninhoud
der kruisers met het recMt voor Engeland,
om binnen bepaalde gren zin eontge kleinere
kruisers voor speciale doeleinden te behou
den, ofschoon daardoor hèt totaalcüfer
wordt overschreden.
De Britsche gedelegeerde Bridgeman
zette uiteen waarom hü een plenaire zittyng
had gevraagd, en hü zeide het zijft» plicht
te achten in het openbaar te zeggen,'dat
hü geen redenen van welken aard ook zag,
om te wanhopen aan een oplossing.
Gedurende de afgeloopen drie weken zy'n>
terwü 1 trachtte eikaars standpunt te
begrijpen, doo® de technische deskundigen,
sommige voorloopige adviezen gegeven, die
van belang waren als een aanwüzing, dat er
in belangrüke mate overeenstemming be
stond omtrent de torpedojagers en de duik-
booten en omtrent de classificatie der hulp-
schepen.
Ook waten de technische deskunefigen het
er over eens geworden, het vraagstuk der
groote schepen te bespreken en Bridgeman
geloofde, dat men een aanmerkelüken stap
voorwaarts zal kunnen doen in de richting
De verwarde toestam jn in Sovjet-Rul-
land schenen eer toe dar te nemen. De
innerlüke crisis, die de S vjet doormaakt,
4» verergerd deor de- ta-MR met'ftNgelend'
en door net mislukken van de plannen in
China. Berichten over Trotski’s pbpulari-
teit doen begrüpen, dat Stalin’s macht op
een kwade basis rust.
De populariteit van Tijetskj Houdt een
ernstige waarschuwing Jn en in^de naaste
omgeving van Stalin gaan dan ook al stem
men op, om Trotski weder vryheid van
uiting door middel der sovjetpers te geven,
hoe gevaarlük dit op zichzelf ook moge
zün. In de kringen van het sovjet-gez^nt-
schap te Bei ly'n'verwacht men, dat Stalin
tenslotte aan den in dezen op hem uitge-
oefenden 'tftang zal toegeven, waarbü het
'bekende collectieve schrüven van een aan
tal .buitenlandsehe gezanten der sovjet-unie
zeer zeker ook een belangrüken factor za'
vormen.
Volgens de Roel, zou Stalin een poging
hebben gedaan, om de correspondenten van
buitenlandschd dagbladen,die daarvoor Jn
aanmerking komen, te bewerken, dat zü be-‘
richten zullen geven, welke er op berekend
bed stoppen... zooals ik vroeger dikwüls
deeH”.
„Nee, hëusch niet”, protesteerde
„Ik wil nog wat blyven lezen, Mark”.
„Dat kun je in bed ook doen”, merk
te Mark heel logisch op. „Verduiveld... wat
is dat?”
Een duiü&yk hoorbaar gestommel drong
van uit de slaapkamer door. Het was het
geluid, alsof iemand in donker tegen een
stoel 'opliep.
Mevrouw Maller sprong' met een kreet
van schrik overeind.. Haar oogen waren op
de deur van de slaapkamer gericht, en ze
deed vergeefsche pogingen om iets te zeg*'
gen.
j „Een inbreker”, zei haar man fluiste
rend. ,Jk zal rien, dat ik hem te pakken
kryg”.
Hü liep op het slaapvertrek We, doch al
vorens hü^ zün hand op de deurknop had
gelegd, werd deib geruischloos omgediaaid
en een bedaarde stem zei:
„Handen op!... Zoo is het goed, dank
u”. 1
tMaric liet een krachtigen vloek hooren
en voor een kort oogenblik dacht zy'n vrouw,
dat hü oK den indringer zou losstormen,
maar onmMdellijk düarop onderwierp hij
zich noodgedwongen. Hü keek den vreem
deling met woedende blikken aan.
Op, den drempel stond een krachtig ge
bouwde man, gekleed in onberispelük
avondtoilet. Zün neus en mond waren ge
heel bedekt met een zwart züden zakdoek,
zoodat slechts zy'n donkere oogen, waarin
een koude glans lag, zichtbaar waren.
Mevrouw Mallory, die angstig tegen -den
marmeren schoorsteenmantel geleund stond,'
bemerkte hoe langzaam haap vrees plaats
maakte voor een onuitsprekely’k gevoel van
opluchting... gecombineerd met bewonde-
Dick Averley is evenwel nog niet terug
gekomen. Hü heeft een zeer dringende ifit-
noodiging gekregen om op staatskoten
voor een paal jaar in Sing-Sing te ïogee-
ren... Men noemt hem daar echter niet
„Dick Aveldy” doch eenvoudig: „Toffe
‘„Het raafti,” hygde ze verschrikt,
„vlug...”
„Daarvoor is geen tüd meer,” snauw
de hü- Je slaapkamer is onze eenige kans.”
„Gauw dan, ik hoor hem komen .^Waar
om is hü vanavond zoo vroeg?” I^bnk het
büna snikkend. „Oh, Dick, wees voorzich
tig.” Ze duwde hem in de richting van haar
slaapkamer. Aveley sprong als het ware
het vertrek binnen. n
„Laat hem onder geen beding hier
binnen komen,” beva’l hü- Mevrouw Mal-
ieryacnikte. Alhoewel ze geheel van streek
wasJen haar handen met een tragisch ge
baar tegen het hart drukte, had het gevoel
van vrouwelüke slimheid haar toch niet ver
laten.
Toen Mark Mallory de kamer betrad,
vond hy zün vrouw meteen boek in haar
hand in een diepen stoel zitten...
„Hallo, kindje,” begroette hü haar op
een eenigazins' al te luidruchtigen toon- Hy
boog zich voorzichtig tot haar over. „Welk
boek heb je daar... Hm... „De groene
hoed...” Dat heb je toch al heel lang gele
den gelezen?”
Hy’ greep naar de karaf en schonk zich
met een ietwat onvaste hand een stevige
whiskey-en-soda in.
„Ja»” gaf zün vrouw met een onder
drukte geeuw toe, „maar ik vind het zoo
interessant, dat ik er dikwüls nog enkele
«tokken van ovêriees... Je bent heel vroeg
vanavond, Mark.” i
„Oah, wat zal ik je zeggen.” Mallory
een flinke teug uit zMQtips en ver-
y®l®de daarna. „Ik wilde vanEKid nu leens
muig 2yn, want ik vrees, dat ik je den laat- I
tüd wel wat verwaarloosd heb. Vindt
ingevoerd. De radicalen
pen (dn meerderheid in
te onmiddellyk afhankelyk van zün kiezers.
De hervorming kwam echter eerst na den
oorlog, in den overwinningsroes tot stand,
en nog niet sens een totjile, maar slechts
ten deele: een systeem Werd geboren dat
tfhet midden hiekl tusschen het meerder
heids- en het evenredige stelsel. Na de eer
ste verkiezingen volgens bet nieuwe stelsel
kwam het nationale blok van 1919 tot
Nstand, daar de partüen tei rechterzüde door
de verkiezingswüze begunjrtigd werden. Het
gevolg was' dat de radicaen weer hoe eer
hoe liever van het stelse^af
b„reiken.'De scheidin^der
par-f
het ministerle-
1 nood geboren»
itand. Bovendien
irling niet eens.
hadden
