m. IV kte \2 Blad. ra NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN Ho. 18513 88" JairQarg Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen al. FEUILLETON. •De Gouden Heuvelen. anten De notmAisseling tusschen Duitschland en België De viootconferentie. De rust in Weenen weergekeerd. Wonnsdag[20/juli 1887 BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, «IEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHl MOERCAPELLE, l(|ONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, en* n ,*Wait is er, mijnlheer Staniforth pgegeven. Den Haag. (Wordt vervolgd) W/e den hemel niet in zichzelf draagt, die zoekt hem vergeefs boven lucht en wolken. ook afgezanten uit Moskou moeten bevin den, voorloopig hebben opgeborgen. Roman van F. A. M. WEBSTER. Uit het Engelsch vertaald. ere gevallen, bti contract tot fact gwaducaar- naar plaaUruünte. chenkomst van solieda Baakhan- ioeten daags vóór de plaatsing i verzekerd to rijn. ofdpyn; maag- I. uwzwakte is de itterdam Br.ukband.il our.nt gratis 2670 20 n lyden dat alle a; somber, be- reneesmidde- e vragen aan n de Medicjj- HTERDAM. toen geen aanleiding in tot een protest. Beweerd wordt dat het voor deskundigen voldoende is, om de oorlogsbegrootang van Duitschland te bestudeeren, om vast te stellen, daj de bewapeningsuitgaven buiten alle verhouding staan tot de behoeften van een leger van 100.000 man, dat zich houdt aan de bewapeningsvoorschriften, door Duitschland te Versailles aanvaard. Boven dien, reeds in 1926 wees de Duitsdhe pers er op, dat de totale uitgaven van de Rijks- weer 62 pCt. vertegenwoordigden van de uitgaven van het Pruisische leger in 1918, waarin gezegd wordt, dat de algemeene uit gaven sedert den oorlog lager gesteld moe ten worden wegens het feit, dat het vredes verdrag zekere organismen verbiedt zooals den generalen staf, zeker materiaal als de zware veld-artillerie, de militaire vliegtui gen enz. enz. De regeering verklaart verder haar in formatiebron niet te willen vermelden en houdt het vervolg van haar antwoord in de lijn van haar eerste nota. ENGELAND. De begrafenis van-Gravin Markievicz. Een incident op de begraafplaats. De begrafenis van het stoffelijk over schot van gravin Markievicz, de bekende Hersche repubHkeiïnfche, zou Zond^H^op’het kerkhof van Glasnevin plaats hebben, doch weid op het laatste oogenblik afgelast. In den stoet, die den lykwagen volgde en waar in behalve de familie en de Valera duizen den Dublinsche arbeiders meeliepen, ba- vond zich ook de bolsjewist Jim Larkin aan het hoofd van het z.g, „burger!eger”, dat werd voorafgegaan dóór een rood vaandel met Russische letters. Toen de stoet het graf naderde dat gedolven was in de z.g. ^Fenian plot”, waar in 1915 O’Donovan Rosa werd begraven, stelde zich op eenl- gen afstand een groep gewapende Vrij- staatsoldaten op, terwijl op de begraaf plaats ook rechercheurs werden opgemerkt. Besloten werd toen, de teraardebestelling niet te doen plaats hebben onder gewapend toezicht en de lykkisi tot den volgenden dag in een nis te plaatsen; terwyl de Vale ra, die een lijkrede zou houden, met zijn vrienden het kerkhof verliet. Vermoed wérd dat de militairen aanwezig waren om te verhinderen, dat een salvo boven het graf zou worden afgegeven. De begrafenis heeft nu Maandagochtend plaats gehad Het grootste dok ter wereld» De koning en de koningin hebben giste ren een bezoek aan Liverpool gebracht om het nieuwe Gladstone dok, dat het grootste te. bleekzucht Maag of zwaarten in litslag, roode enz. op elke Rheumatiek, er, leverstee- a ziekten van hij met een--- kolonel was een uitstekend mensob. ieeQ dapper soldaat en, een goed sports man,, totaal geen zakenman, els ik hei zeggen irag, totaal geen zakenman. ik was afwezig tijdens de ziekte vain den kolonel en daarom' heeft mijn compag non u het testament voorgelezen. Maar in dit, laat ik het noemen stadium, vond! ik het beter persoonlijk bij u te komen. Het zijn heel onaangename omstandigheden zoo jammer, dat uw vader geen zakenman was.... hij had geen flauw idee van de waarde van gefld.” Maureen, wier aandacht eindelijk ge trokken was, bewoog zich eenigszins onrustig in haar stoel. Waar wilde de man in baxneiMnuun heao, zou er weer Op de» dag van haar vader’s dood had ze aan hawr broer in Oost-Afrika getelegrafeerd en nu seinde zooeven een: haan geheel onbekende dokter haar, dial haar broer door een leeuw waö aangevallen, en op het oogenblik er zoo naar aan toe was, dat de tra gische gebeurtenissen in Ierland hem niet konden worde» medegedeeld. Maureen, groette den kleine» notaris vriéndelijk en ging voor het bureau van haar vader zitten. Zij vond het ailesbefljailve prettig, dat ze verplicnt was hem te ontvaren hij was altijd zoo ontzettend lang van stof en even saai en dlroog als de stoffige stapel tjes documenten. die netfjes met band jes vastgemaakt, op zijn schrijftafel m rijn kantoor lagen. Zij begreep totaal niet, waarom hij het noodig gevonden had heelemaal ven Dublin hierheen t« komen om haar bevolking nog al reactionair en heeft deze nadrukkelyk de partij der regeering geko zen., Mogen dus de sociaal-democraten in zeker opzicht hebben toegegeven, dit be- teekent echter niet, dat zij daarom op alles ja en amen zullen zeggen. Integendeel: zij hebben aangekondigd, dat zy zich tegen de regeering, wie zij de schuld van ’t bloed vergieten in de schoenen schuift, zal bly'ven kanten, zy het, dat zij hierby slechts den parlementairen weg zullen bewandelen. Hier zal Seipel moeilijk bezwaar tegen kun nen hebben. Het voornaamste is inmiddels, dat er aan de ontwrichting van ’t 'maatschappelijk en bedrijfsleven nu een einde is gekomen en men thans weer aan den opbouw kan be ginnen. Dat de regeering op haar hoede bljjft, spreekt vanzelf. Zij legt een onge- meene activiteit aan den dag welke o.m. tot uiting komt in de aanhouding van ver scheidene Oosetnrijksche en buitenlandsche communisten. Sommigen van dezen hebben de hand gehad in de relletjes met het zoo droevig bloedig verloop; anderen zijn alleen naar Weenen gekomen om te ageeren en ertoe bij te dragen, dat de toestand opnieuw verward wordt. Het is bij wijze van voor zorgsmaatregel, dat de Oostenrijksche autoriteiten deze laatsten, waaronder zich iets onaaaigenaams zijn gebeurd Zij herinnerde ach hóe haar vader zien (altijd geërgerd had aan die langdradig heid van den notaris. „Als Stanilorth een vos was luid de oude koLonel eens opgen>en<l, .„zouden dehonfdon hem in a.jn schuil plaats gepakt hebben, want hij zou zich nooit in. het open veld hebben durven wagen, uit angst zijn staart ie ABONNEMENTSPRIJS: p*r kwartaal BJK, par week 17 cent, met Zondagsblad pci kwartaal 2.9e, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geechiedt per post per kwartaal f 8.16, met IWagehlad 8.89. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MAREI 11, GOUDA. bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 6 uur. Administratie Telef. Intere. 82; Reoactie Telef. 83. Postrekening 48400. lilHIISUIL COURANT ging doemde, ja|Ue bijtere gedachjeu va» het meisje te verdrijven. Maureen zat bewegingloos Uit het venster te istaren. Al haar drootnen en il’.usieu waren vernietigd. Zelfs voor dat het noodlottige telegram waa ge komen, had ze zich voorgenomen naar hoer broer in Afrika te vertrekken, .hem nki eejUigen tijd over te luaien oen dienst uil gaan en niet luw tiaar Ier land terug te keeren om bezit te ne men van het landgoed. Nu was er met» meer waarvoor hty terug moest komen. „Naar aide waarschijnlijkheid zat uw broer zijn ontslag uit het leger moeite» nemen”, hoorde zij den nota ris zeggen. „tenminste, wanneer aij niet van zijn traclemeut alleen, kan leven." De woorden troffen liaw als nvoker- slagtB. „Is het zoo erg ..Ik zal trachten iets te redden", antwoordde hïj vaag. „Maar wat gaat u iniusschen beginnen?’ ..Ik moei naar Dennis. Hij is deerlijk toegetakeld geworden door ’h leeuw, lyaar als hij beter is kunnen m ij misschien samen een boerderij u? Afrika konpen. Er zad toch wel genoeg overblijven om dm te doen?" ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda omstreken (behoorende tot dea bezorgkring) 1—5 regela 1.30, elke regel meer Ü.24. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 1—regels f 1.55, elke regel meer 0.8Ö. Advertentiön i» het Zaterdagnummer 20 'S bjjaieg op den prya. Liefdadigheids-advertenuïn de helft van den prijs. INGEBONDEN MEDEDEELINGEN1—4 regela 2.05, elke regel meer B.60. Op ile voorpagina iO hooger. Gewone kdvertentifai en ingezonden mededeelihgi den pry’s. Grocte letters en randen worden bereid Advertentién kunnen worden ingezonden door tt delaren, Advertentiebureau! en onze agenten en aan het Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opna ITALIë. Een kus met gevolgen. In Italië is de kus een gebruike lijke vorm van begroeting. 1 o Raveiutai is dezer dage» uitspiraakl gedaan in een proces, dat door perso nen van beidorleii kunne in Italië met meer <Ian gewone aamdacht is gevolgd. Writ toCh was het geval Twee jaar gelode» kwam een knappe jongevrouw 10e ga Het was heel vriendelijk van u zoo gauw hierheen te komen. „Ik hei') niéts omtrent uw broer veiriMun'en antwoordde hij, geheel uit hei veld geslagen, door de plotselinge verandering in haar. „Ik bedoel, ’at a liet kasteel moet verlaten, omdat uw vader’s hnaneiön zoo hopeloos in de war zijn, dat ik geen kans zie uit den boedled iels te redden van de familie- bezittiingen.” Maiureen kreeg het gevoel alsoi hij haar een slag in het geacht gegeven had. „Maar dat is onmiogelijk'. Nog den, dug voor zijn dood' heeft mijn vader twee honderd guineas betaald voor een nieuw paard en bad hij allerjei plan nen gemaakt voor verbeteryigen van liet landgoed.’’ „Dat weet ik. Do kolonel was daar lalllijd mee bezig, hij dacht steeds aan het welzijn van zijn kinderen en zijn pachters. Dit is, vrees ik, dan ook de oorzaak, waarom de toestand zoo geworden is. Het vergas dal banken niet eeuwig crediiet blijven geven, maar hij hoopte voortdurend op bete re tijden. Ik ben echter bang, dat hij even voor zijn dood' den juist en stand van zalkon heeft begrepen, want hij schroef mij uitvoerig daarover.’’ „En toch heeft hij dat paard ge kocht”, mompelde Maureen. „Waarschijinliïk deed' hij dit met de' bedoeling het beest weer te verkoo- pefa”, zeide hij welwillend, een po- aan het]station te Ityooione haar ach- tergeiatep. bagage a hilen. De bagage- beambte; een vurige Siciliaan, was zoo onder den indrink iiarer schoonheid, dat hij haar omhelsde. Hij luid1 eenter blijkbaar niet opgemerkt, dat do dame vergezeld werd door haar echtgenoot, dio zich geen oogenblik beduclH en de 'kus V(an den beambte met een wedge* richten kaakslag beauftwoordldk'. Daar medio niet tevreden, diende hij een aanklacht in en er ontstond een proces. De rechtbank siprak den kusgrage» beambte echter vrij In Italië, zoo overwoog hel vonnis, is die kus e«n gebruikelijke vorm van begroeting, zelfs waar het oen lid van hei andere geslacht betreft en derhalve niet straf baar. Als gevolg van deze uitspraak vrees de men een kusepidemie onder de ftaliaanscho bagagekjerken enerwerdl hoog er beroep‘aangeieek end. Twee jaar lang bleef de zaait sla pende, maar thans heeft het Hof van iRaivenna eindelijk uitspiraakl gedaan. En het Hof gaf ais zijn ooaxlteel te kennen dat dio klerk zijn boekje te buiten ging, toen hij de dame zoende maar de overtreder Kreeg geen straf omdat omdat het Hof hem niet wilde laten boeten vcor een kus, dio zoo lang ge leden was. BU1TENLANDSCH NIEUWS. SPANJE. Tanger’s 'toekomst. Spanje’» eischen inzake den status van het enclave. De belangstelling van koning Alfonso voor eene oplossing van het Tanger-pro- bleem is in diplomatieke kringen reeds lang geen geheim meer, schryft de diplo matieke correspondent van da »Dajly Tele graph”. En de tegenwoordigheid van den koning te Londen vormde voor de diplomaten van West-Europa een stimulans om opnieuw terzake van gedachten te wisselen. Spanje zou aldus wordt herhaald geneigd zijn om- weer tot den Volkenbond toe te treden, mits aan dit land het uit sluitend recht werd gegeven om ,in Tanger en aangrenzende districten de j.o'.itie-aan- gelegenheden te regelen. M.a.w.: mits Spanje alleen verantwoordelijk werd ge steld voor het handhaven van de orde en voor de verdediging van het enclave. Het Is echter onnoodig,om mede te deelen dat uaji Spanje een dergelijk voorstel niet werd ge daan, maar op een dengelyke overeenkomst is wel op bescheiden wijze geduid, en niet voor de eerste maal. l6rgelan<J’s steun is gezocht voor het denkbeeld. Maar geen Britsche regeering zal eeh zoo vitaal strategisch belang als het behoud van een internatfofiaien status van 1’a‘n'<?er opofferen aan een ander belang van StiennlOke» en-JSrol is de. ^n-atadémisch karaktéï' ,van een Engelsch standpunt gezien ten minste. Ik vemeem thans dat de jongste meening terzake in Engelsche officieele kringen is voor het spoedig houden van een Tanger- conferentie door Engeland, Frankrijk, Italië en Spanje. Hoewel echter sommige kringen in Frankrijk eenzelfde meening zijn toegedaan, bestaat er bij andere even belangryke autoriteiten oppositie tegen. Die laatste zouden bevreesd zijn voor par tijdigheid van Engeland, en meer nag van Italië, wat betreft sommige der Spaansche eischen. Daarom kon worden opgemerkt dat tot dusver terzake van Tanger nog niets werd geregeld; de* zaak blijft in de verschillende kanselarijen een onderwerp van besprekin gen uitmaken. wat het op deze beide punten aan Enge land heeft toegestaan, bedongen schijnt te hebben, dat Japan evenveel onderzeebooten zou mogen hebben als Amerika en Enge land, wat voor* Amerika een nieuwe doorn in den bloemruiker is, dien Bridgeman en Ishii gisteren aan Gibson hebban aangebo den. Als gevolg van dit alles weten de afge vaardigden niet goed meer welken uitweg zij moeten kiezen. Terwijl Gibson en Ishii Inatuurlyk hun legeeringen slechts telegrafisch kunnen raadplegen, maken de Engelschen van de betrekke!) Ljlieid van Londen gebruik, om persoonlijk naar Londen te gaan. Bridgeman, lord Robert Cecil en de des kundige kapitein Egerton zijn reeds ver trokken en hopen Maandag of Dinsdag terug te komen. Intusschen zal dit weer een vertraging in de conferentie ten gevolge hebben Ofschoon in Oostenrijk nog sporadische botsingen plaats hebben, is de toestand, na de revolutionaire woelingen, er aanmerke lijk op vooruitgegaan. Dit is niet in de al lerlaatste plaats te danken aan de omstan digheid, dat de legeering-Seipel voet by stuk heeft gehouden en. zich niet door de sociaal-democraten heeft willen laten rin- gelooren. waarin hij gesterkt werd door de omstandigheid, dat in de provincie zich een krachtige anti-sociaal-dejnocratische bewe ging begon af te teekenen, weshalve de sociaal-democraten het Wet langer geraden achtten zich verder tegen de regeering te verzetten door middel man een krachtige De Belgische regeering heeft eenigen tyd geleden aan de Duitsche regeering een r.ota gezonden, waarin de volgende beschul digingen waren vervat. Allereerst dat in de Ryksweer jaarlijks veel meer dan de in hel vredesverdrag van Versailles toegestane vyf procent der man schappen wordt ontslagen. In werkelijkheid zou het aantal ontslagen manschappen per jaar we 25 pCt. van de legersterkte be dragen ,en dit geschiedt dan met het doel, om zooveel mogelijk menschen op de hoog te te brengen van de oorlogsvoering, zoo- dat Duitschland thans in staat is binnen zeer korten tyd 300.000 man naar de gren zen te dirigeeren, voorts dat binnen een jaar tijds 1800 vrijwilligers in de Duitsche marine werden opgenomen; dit beteekent dus, dat binnen dien zelfden tijd evenveel manschappen werden ontslagen. Nu ia de totale sterkte der marine 15.000 man; 12 pCt. hiervan heeft dus binnen een jaar ont slag gekregen. Verder werd e,r nog de aandacht op ge vestigd, dat de afgevaardigde Ronneburg in den Rijksdag er op heeft aangedrongen dat een ruimere steun zdl worden uitge- trokkeff voor de J5*.000 man, die jaarlijks van den dienst worden vrijgesteld, dit d*us een openlijke erkenning is, dat van het Duitsche leger, dat 100.000 man mag be dragen, er jaarlijks 15 pCt. den dienst ver laten, om te besluiten met een vergelijking getroffen tusschen Duitschland en Frank rijk, wat de legerbegrootingen betreft. Frankrijk, aldus de nota, heeft vótar dezen post' slechts 39 millioen papierfranken uit getrokken, Duitschland wil voor dit doel nog 45 millioen goudmark besteden. Ten slotte werd het, volgens de nota, door Duitschland voorgesteld, alsof de kosten van een geweer 220 mark bedragen, terwijl in werkelijkheid hiermede slechts een be drag van 120 mark gemoeid is. Duitschland zou op dit alles in vrij scher pe bewoordingen hebben geantwoord, en In het Duitsche antwoord zóu zijn betoogd, dat Duitschland in geen enkel opzicht te kort is geschoten in zijn verplichtingen, door het verdrag van Versailes op het stuk der bewapening opgelegd, en de Duitsche Jegeering richte tot België het verwijt, dat het de vredesgevoëlens van Duitschland miskent. De Belgische regeering heeft thans haar antwoord op de^e nota doen overhandigen, en in deze nieuwe nota wordt volgehouden dat de bronnen der beweringen van den mi nister van oorlog betrouwbaar zyn en zorg vuldig gecontroleerd werden. Het cijfer van de vrijstellingen en inlijvingen moet dus worden gehandhaafd. Voorts wordt op gemerkt dat de minister reeds 15 Fe bruari 1927 de Kamer zijn ongerustheid mededeelde. Ofschoon daaraan publiciteit gegeven werd zag de Duitsche regeering er Met de viootconferentie te Genève wil het niet erg vlotten. Terwijl Maandag het officieel communiqué van de drie delegaties sprak van een vooruitgang, die dank zij de Britsch-Japansche besprekingen verkregen was, zoodat men algemeen hoopte, dat de boot der conferentie thans in het vaarwatei was aangekomen die haar naar de haven zou leiden, is het sinds gisteren wederom misère over de geheele linie. Het schijnt, dat de Amerikanen het stakingsactie. In Britsch-Japansche compromis niet willen aanvaarden, ondanks Gibson’s Donderdag gegeven verzekering, dat de conferentie niet op Amerikaansch verzet zou afstuiten, indien Engeland en Japan het eens zouden worden. Nu moet men toegeven, dat het Britsch- Japansche accoord vooral in eenige bijbepa- lingen heel onprettig voor Amerika is. Dat de totaal-tonnage voor kruiseis en torpedo jagers niet meer dan 500.000 ton voor En geland en,Amerika zou zijn, en dat 't aan tal grootë kruisers van 10.000 ton voor deze landen niet meer dan 12 bedragen zou, zou den de Amerikanen misschien nog wel aan vaard hebben. Doch dat de Engelschen te vens bedongen hebben, dat zij bovendien nog ongeveer 125.000 toji extra aan oude kruisers voor kustbescherming mogen in stand houden en dat voortaan de kruisers beneden 10.000 ton niet grooter dan 6.000 ton mogen zijn en met slechts 6 duims ka nonnen gewapend, waardoor het onder scheid1 in militaire waaide tusschen de klei ne kruisers en de versterkte koopvaardij schepen, waarvan Engeland er zoo vele be zit, belangrijk wegvalt, is inderdaad wel een heel groote concessie, die van Amerika verlangd wordt. Dit te meer, omdat Japan in ruil voor ie spreke», maar ze veronderstelde, dat er in de gegeven omstandigheden onvermijdelijke wettelijke lonmakitei- ten te vervullen warén. Zij wpS echter moe en het leek haar, alsoi van het oogenblik af, diail haar vader ge storven wa®, niets adders gedaan had dön diergelijke voorsobritten opvolgen. Kon die notaris, wien zij alles in han- dpn had gegeven, deze kwestie niet uurvmr wag«u, un lo regelen aonder haair lastig te vallen, zullen verliewen. vooral nu de ziekte van haar broer ,*Wait is er, mijnheer Staniforth alles voor haar nog moelilijker mapk- I vroeg ze bedaard. „Doet u alsjeblieft te? Zij dacht aan Dennis, toen Stam- g>e«en moeite, mij op een zachte wijze forth begon te spreken en zij luister voor te bereiden op slecht nieuws. Ik de ternauwernood! naar zijn woorden. Jheb ïiever, döt u het mij ronduit zegt. „Dit is een vreeselijke slag voor „Ja, ja... hm^. ronduit, zeide u. ons allien, jufirouw O’Malley zeide nj€(t waar Zoo. zoo, dëit was ook ne< hij met eeni zenuwachtig kuchje. „De nuotio va» wijlen uw vader. Maar er wacht u een groot®..schok, laat ik zeggen. Ja, den groote schok vrees ik. „Wat is het; of, wait is het dan? vroeg Maureen in angstige a'wachting. Voor een oogenblik liet Staniforth zijn hinderlijke houding vairen. toen de inenseh in hem boven kwam. „Juffrouw Maureen”, zeide Wj, terwijl hij op zijn vriéndelijke» toon sprak, ,.lk ben bang, dat u het jagen en uw paard zult moeten opgeven en het kaa’eel O’ Malley heeft 10 verlaten. „De paarden opgeven, het kasteel verlaten, wat bedoelt u?” Voordat hij kon antwoorden klaarde haar gezicht op. „Oh, u heeft van Dennis onge luk gehoord u dat ik naar hem

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1927 | | pagina 1