mus
e
VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
■UDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT. MOERCAPELLE,
i enx
NIEUWS. EN ADVERTENTIEBLAD
Zaterdag* 6 Ai
1927
No. 16528
66*Jaargang
Dit blad verschijnt dagelijks behsdve op Zon- en Feestdagen
>MERK
AMSTERDAM
•IER!!
FEUILLETON.
OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCH®NlTOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN,
De Gouden Heuvelen.
It,
bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop,
Macht en Economische wet
3E TABAK
it per ons
variëteiten.
en
lidriel.
in
en en drogisten.
Den Haag.
HAGENAAR.
BRB5VBN UIT INE MOFSTA».
19)
(Wordt vervolgd).
Oordeel niet te snel, klaag niet te gauw,
juich niet te vroeg.
Ig bezit van een
irolgens katten-
ar wachtte was
ir waren om te
■''is geduren-
dierentehuis
Advertentiebureau* en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te a^n.
van anaemie
dan moet gij,
smaakt U niet?
t hoofdpyn, sui-
J zenuwen ver-
onden, verkwik-
erschünaelen die
len.
Roman van
F. A. M. WEBSTER.
Uil het Engelsch vertaald.
nigen tijd, werd
maar
m personen die
n huisdieren te
im ik wel eens
dozyn honden
och, veel aan-
ie
de
utmIoiw
de po-
DCCCLXXX.
In een groote stad kan je soms van die
merkwaardige ontdekkingen doen en je
staat er dan verstomd van dat je die niet
eens eerder deed. Niet ver van mijn huis
staat boven de deur van een woning een
groot bord met het opschrift „dienen
tehuis”. Tallooze malen ben ik er langs ge
wandeld zonder er verder acht op te slaan.
lilllDSIHEHOI HlM
zegt hij op de laatste bladzijde onder meer
dit:
„Hoe effectief die machtsuitoefening ook
moge zijn en hoe zegenrijk in hare gevol
gen, zij is niet in staat den afstand tusschen
de maatschappelijke klassen te verkleinen,
zelfs niet om te voorkomen, dat deze bree
der wordt. Het is duidelijk, dat de zwellende
stroom van kapitaalwinst en grondrente
slechts in andere richting zou kunnen wor
den geleid door veranderingen in de bezits-
verhoudingen. Dat is het probleem van het
socialisme.”
Ongetwijfeld, zouden wij met betrekking
tot den laatsten zin willen zeggen. Het is
dan echter de vraag, of deze bezitsverhou-
dingen zich moeten wijzigen in de richting
van het gemeenschappelijk bezit, dan wel
in die van de algemeenmaking van het pri
vaat bezit.
Intusschen is het wei merkwaardig, dat
tot soortgelijke conclusie, als waartoe de
heer v. d. Tempel komt op grond van weten
schappelijk onderzoek, andere sociaaldemo
craten ongeveer tezelfdertijd kwamen op
grond van de praktische loonpolitiek. Wij
hebben hier het oog op de behandeling van
de interpellatie-De Zeeuw inzake de Konin-
ginnebrug te Rotterdam. Men weet, dat Mi
nister Kan pogingen heeft gedaan om door
een regeeringsbijdrage door protectie
dus i dit werk in Nederland te houden. Dit
gaf den heer De Zeeuw, die zich met het
standpunt van den Minister niet kon ver-
eenigen, aanleiding, dezen daarover te inter-
pelleeren. Wat bleek daarbij nu? Dat ver
schillende partij genooten van den heer De
Zeeuw in de Kamer en daarbuiten blijk
gaven, van protectie niet afkeerig te zijn,
indien daardoor het hooge Nederlandsche
loonpeil kon worden gehandhaafd. Wij noe
men o.a. als verdedigers van dit standpunt
de heeren Henri Polak, Moltmaker, Her
mans en Stenhuis.
Is nu, zoo zouden wij willen vragen, het
besef, dat de arbeiders met de uitoefening
van hunne macht in zake het loon alleen
succes kunnen hebben, indien zij tevens in
vloed op de prijzen kunnen uitoefenen, niet
in flagranten strijd met de groote beteeke-
nis, welke men in sociaal-democratische
kringen aan die machtsuitoefening toekent
i witte en ge-
i lamaast gewone
jftige en sjofele.
want hun respec-
Over bovengenoemd onderwerp handelt
het proefschrift, waarop het bekende so
ciaal-democratische Tweede-Kamerlid, de
heer J. v. d. Tempel, naar wy meenen oud-
secretaris van het Ned. Verbond v. Vak-
vereen., enkele weken geleden aan de
Nederlandsche Handelshoogeschool te Rot
terdam promoveerde tot doctor in, de han-
delswetenschap.
Dat onderwerp is ongetwijfeld zeer ac
tueel en de behandeling er van door iemand,
die een vooraanstaande positie in de vak
beweging inneemt of althans heeft ingeno-
nomen, verhoogt zeker deze actualiteit.
De zoogenaamde liberale economie leert,
dat de verdeeling van het maatschappelijk
inkomen in arbeidsloon eenerztfds en ver-
mogensinkomen anderzijds, grootendeels be
rust op economische wetten, zoodat, ver
ondersteld het voortduren van de tegen
woordige inrichting der maatschappij, de
arbeiders zoowel als de werkgevers door
hunne machtsuitoefening beirekkelijk wei
nig invloed op die verdeeling kunnen uit
oefenen. Een en ander is in de laatste jaren
nog eens weer omstandig uiteengezet door
vooraanstaande economen als Clark, Von
BöhmBawerck en Schumpeter, om van
mindere góden maar niet të spreken.
In vakvereenigingskringen daarentegen
heeft men en had men vooral tot voor
enkele jaren een sterk besef, dat deze
zoogenaamde economische wetten voor de
macht der georganiseerde arbeiders zouden
moeten wijken en de hoogte van het loon
hoofdzakelijk werd bepaald door de verhou
ding van de macht der verbonden arbeiders
tot die der werkgevers.
Het is onder deze omstandigheden onge
twijfeld buitengewoon belangwekkend, ken
nis te nemen van het oordeel van een man
als de heer v. d. Tempel, die als het ware
met zijn eenen voet staat in het vakvereeni-
gingsleven en met den anderen in de zoo
genaamde liberale economie.
Het ligt in den aard der zaak, dat hij ge
neigd is, alles tegen het standpunt der libe
rale economie aan te voeren, wat hij maar
eenigszins met zijn wetenschappelijk ge
weten kan overeenbrengen. Ja, wij kregen
by het lezen van zijn boek soms den indruk,
dat hij onbewust naar wij vertrouwen
dit geweten wel eens geweld moest aandoen.
En niettemin komt hij aan het slot tot de
conclusie, dat de macht het aflegt tegen de
economische wet. Nadat hij verschillende
gevallen heeft opgenoemd, waarin bepaalde
groepen van arbeiders door hunne machts
uitoefening hun loon, waaronder niet is te
verstaan het geldloon, maar het zoogenaam
de reëele loon, hebben weten te verhoogen,
rijke feiten niet achterhaald worden.
Men klaagt er al over dat er in den Haag
te veel maatregelen tot alles en nog4 wat
wordt genomen en men vreest terecht dat
met het toezicht op de naleving de politie
zóó overkropt zal worden met werk dat z(j
niet voldoende aandacht aan andere zaken
kan wijden. Over het algemeen hebben wij
in den Haag niet te klagen over de politie,
maar geklaagd wordt er natuurlijk altijd
toch. Nauwelijks is de ééne puzzle opgelost
of de andere staat voor de politie om ook
ontward te worden. Nu is het weer de in
braak in het huis van den tramcontroleur
en zoo gaat het steeds door. De politie be
staat ook slechts uit menschen en niet uit
sterrenwichelaars en andere geleerden die
gemakkelijk duistere zaken ophelderen.
Tot slot van dezen brief even een woord
je over Scheveningen. De vóór-tijd is ont
zaggelijk slechts geweest, zoodat het vast
staat dat het seizoen ongunstig zal zijn,
maar gelukkig is het thans tjokvol in alle
hotels, zoodat de zaken nu goed,gaan. Zon
dag j.l. was het een prachtige dag en het
was zeer druk op den boulevard. Den Haag
was dik-op present vooral nu men nog maar
zoo weinig van het strand heeft kunnen ge
nieten.
Het is nu in vredesnaam te hopen dat de
Augustus-maand die anders a’tjjd weinig
gunstig is, zich eens goed houdt en dat al
thans nog een deel wordt ingehaald van de
groote schade, die Mei, Juni en Juli hebben
aangericht Men moet van die schade niet
gering denken want de cijfers die men ons
noemde, waren zeer ernstig. Ons werd ver
zekerd dat JuH niet een vy'fde deel op-
hraoUt va» .men redelijkerwijze
mocht verwachten en d&n was Juni nuk
slecht en Mei die de boffers moet brengen,
bracht ook slechts pech.
Onze hoop dus op Augustus, al maakt de
ervaring met deze maand ons niet sterk in
vertrouwen.
ld gslaapje. Ieder
mWd mede en
tal leuke schuil-
pensionaires
Verrassend waren twee verschijnselen: er
De mislukte vlootoonferentis.
Nieuwe plannen van President Coolidge.
De conferentie te Genève, bijeengeroepen
op initiatief van president Coolidge behoort
thans weer tot het verleden.
Zij eindigde roemloos, immers in de we
ken die men heeft vergaderd, heeft men
niets weten te bereiken.
Wel zegt men thans dat de conferentie
toch veel goeds heeft opgeleverd, en ge
ruchten over een nieuwe conferentie in 1931
bijeen te roepen doen reeds de ronde.
In Amerika zou reeds een nieuw kruisers-
programma zijn opgesteld dat de Ameri-
kaansche vloot dichtbij het effectief van de
Britsche zou brengen. Hiertegen komt ech
ter een sterke partij, geleid door President
Coolidge in verzet Zooals men weet, was
er een voorloopig accoord bereikt met be
trekking tot de torpedojager» en duikboo-
ADVERTENTIEPRUS: Uit Gouda «n omstreken (behoorende tot dan bezorgkring)
15 regels 1.80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkriög:
1—regels 1.65, elke regel meer 8.30. Advertentiëo in-het Zaterdagnummer 28 9b
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1-4 regels 2.05, elke regel meer 8.50. Op
de voorpagina M booger.
Gewone advertentiia en ingebonden modedoelingen btf contract tot zoor geiwduceer-
den prijs. Groene lettors en randeu warden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van Bollede Boekhan
delaren, 4
aan het
ten. De Amerikanen waren echter ook op
dit stuk van zaken halsstarrig en waren
niet ibereid in te gaan op de Britsche voor
stellen. Zij wilden: of een volledig verdrag,
waarin ook besluiten ten aanrien van de
kruisers, die op de conferentie zoo’n strui
kelblok hebben gevormd, waren opgenomen,
of in ’t geheel geen verdrag. Daar men nu
eenmaal met betrekking tot de kruisers
mijlenver van elkaar was verwijderd, kwam
alleen de tweede eventualiteit in aanmer
king.
De conferentie, die geenszins grondig
was voorbereid en ook niet gelukkig werd
geleid, is wel, zooals dat officieel heet, in
een geest van vriendschap en welwillend
heid uiteengegaan, al kenmerkten de rede
voeringen van Gibson en Bridgeman zich
niet gezien bad, en waarvan die» oog en
onaigobroken op haar gevestigd waren,
Akaiar nu was hot niet de tijd, rich met
gissingen bezig te houden. Voor naar
lag dei wijde, in het zonlicht badende
vlakte, en het groote, roode paard had
aulk een vaalrt, dat zijn buik als bet
ware bijna den grond raaikte.
Te'kens en telkens schoof hij terzij
de, bokte met het hoofd, en stond' op
een gegeven ©ogenblik weer op de
achterpooten. Als door een wonder
werd Maureen niet uit het zadel ge
gooid, doch gedokte het haar zich mat
de ©ene hand aan zijn dichte manen
vast te klemmen. Toen wendde zi j hemi
om en dwong het dier vooruit te gaan.
Mijlen en mijlen logde het ongetem
de paard af, terwijl zijn trotecb hart
barste van machtelooze woede, en keeq
op koer drukte zijn verschrikkeli.ke
bierijdstier de sporen in rijn rijden.
Geruimien tijd galoppeerde het door,
en bet leek, alsof het beest onver
moeibaar was, totdat eindelijk zijn
prachtige hals zich eonjgsrins begon
te buigon.
Daarna had Maureen hem in haar
■macht, en werdi hij nu inderdaad voort
gedreven, eaii dwong het stalen martel
tuig in zijn mond hem1 van richting te
veranderen en koers te zetten naar de
heuvelen. Toen de lage hellingen be
reikt waren, zou hij uit richzelf zijn
gang vertraagd hebben, maar de spo
ren dreven hem: voort.
Van onderen tot boven was het mooie
Vaak hoorde ik wel een8
er hun werk van maken,
verzorgen en 's avonds 1
een man tegen die een
aan koorden geleidde, m|
dacht geef je daaraan nil
Nu ben ik in het gelui
poes, een heel oude poes,
deskundigen merkwaard oud omdat hij
reeds meer dan vijftien j p- is. Als we het
huis eens verlieten voor
de poes bij kennissen ingjkwartierd,
dit jaar was het niet mo elijk en op zoek
naar een goed tehuis voojritie poes geduren
de de vacantie werd mij* iet dierentehuis
gerecommandeerd dat vlal bij mijn woning
is. We brachten dus een D coek aan dit ge
achte pension en wat onj
inderdaad verrassend.
beginnen vijftig katten b één in de meest
uitéénloopende soorten
Prachtbeesten, echte ang -a’s met lange
dikke haren; schitterend gryze en blauw
grijze, roode en zwarte
mengd kleurige beesten; i
huiskatten, jong en oud,
Ze waren alle „in pension”
tieve eigenaars en eigenaC jssen waren met
vacantie de stad uit. Een» tolder-étage was
voor het verblijf der katte i ingericht; twee
flinke kamers met een a ier groot balcon
dat aan alle zijden met ki pengaas was af
gesloten. Daar was de gi ische schare
vrede by een. Juist haddei zij hun middag
maal verorberd en van dl vijftig deden er
wel veertig hun t-a—
brengt zijn of haar eig4
daarenboven zyn er tal
hoekjes op de étage
stiekum hun uiltje kunnen knappei
heerschte volmaakte vrede onder de groote
schare en er was geen spoor van eenige
odeur te merken. Alle beesten zagen er
schitterend verzorgd uit en zy die niet slie
pen vermaakten zich met allerlei ballen en
rammelend speelgoed dat over den grond
verspreid lag. Heel gezellig en grappig-
vermakelijk. Myn oude poes is in het gezel
schap opgenomen en gevoelde zich er on-
middellyk thuis. Veertien dagen heeft de
oude heer er gelogeerd en nu hij weer thuis
is ziet hij er eigenlijk beter uit dan toen hy
ging.
■De zorg voor al deze logeergasten heeft
één dame die zich met hart en ziel aan het
werk geeft en met voorbeeldigen yvei- de
dieren behandelt. Hoe izjj er den vrede in
bewaart, is haar geheim maar de dieren
hebben het er best en de instelling Is een
ware uitkomst voor alle eigenaren van kat
ten jjlie ’s zomers hun lievelingen alleen
moeten laten als zy eens van hun vacantie
genieten.
De pension-prys bedraagt vyf en dertig
cents per dag, inderdaad zeer billyk voor
het onderhoud dat in alle opzichten onberis
pelijk is. Het is voor ons inderdaad een ont
dekking geweest, dit tehuis en een uitkomst
Voordat de ochtend aahbrak, watf
zij gekleed in haar afgedragen khaki
rijpak, terwijl kleine, scherpe sporen
aiah de hakken van Ivaor hooge sohoe
nen waren bevestigd. Ze klam uit het
raam van haar slaapkamer, en bega!
zich in/ de schemering naar de stallen.
Een slajperige inlander stond bij haar
binnenkomst van een: hoop stroo op, en
sloeg haar aaindhiciitig gade, terwijl ze
een bit, teugels eia een licht poloaadel
uitzecht. Hierop volgde hij haar ge
hoorzaam. Toen, ze het weiland oe-
reikten, waar het roodie palardl graasde
Schudde de man zi.vrt hoofd. Hij kende
den ronden diuivel en moest er nie's
van hebben.
Op het geluid van hun naden
voetstappen, keek de groote heng;
en toen zag Matureen voor bet e
toat voor soort paard het was. Hij was
fcroot en forsdh gebouwd', met maicntige)
flanken, en hadl een pradhtigen, edelen;
nek en schouders.
ABONNEMENTSPRIJS: p«r kwartaal tJ6, par week i't cent, met Zondagablad
per kwartaal 2.98, per week 22 cent, overal waar da bezorging per looper geachiadt
Franco per poet per kwartaal 8.15, met Zorx’agstolad 8.88.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARK1 81, GOUDA
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel m de postkantoren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 8—6 uur. Administratie Telef. latere. 82;
Redactie Telef. 88. Postrekening 48400.
st^uui. Voordat hij gelegenheid had te
besluiten, of bij zjuh zou laten vallen
om dat brutalie schepsel, dat gewaagd
hau op hem te gaan zitten, te vermor
zelen, Ivste Maureen het vraagstuk op
door op dezelfde wijze, als zij inder
tijd in Dublin gedaan had, haar volle
gewicht naar één kant te laten ever
hangen. En toen het beest weer op
zijn vior beenen stond, sprong ze op
nieuw in het zadel.
Blinde, madhteloozc woedle maakte
zich van liet dier meester, toen hij
trachtte aan deze kalme, vaste handen
e ontkomen. Verschillendlel keeren
rendlo hij het weiland op en neer, btij-
gerend en springend, rijn hoofd van
den eenen naar den anderen kant
gooiend, doch niets ken hemi bevrijdenj
van het bit, on de sterke dijen, die
hem in de zjijden drukten..
Maureen was zich vaag bewust van
luid geschreeuw en Zag door haar
wimfpere menschen uit het huis komen
hollen, aan het hoofd! waarvan zich
Page-Porter bevond, die als een gok
met zijn armen in de lucht zwaaide.
Het roode paard rildJö weer, en
sprong, terzijdle, en toen kwam de erg
ste vernedering van alleh, want de
scherpe sporen drongen tusschen zijn
ribben Met een vervaarlijk gehinnik
holde hij door die» afgesloten ruimte,
en als een kat sprong hij over dtei ze
ven voet liooge barricade heien. Op dat
oogenblik ontdiekte Maureen een vaag
bekend gedicht, dat zij in langen tijd)
uit een moeielykheid die anders niet ge
makkelijk is op te lossen. Het aardige is
ook vooral dat de dieren hier niet in hokjes
of in kooien zitten maar genoegelyk vrij
rond wandelen en zich met elkaar kunnen
amuseeren. Ze worden daardoor heelemaal
niet schuw, integendeel zy worden rustig
in deze omgeving. In een groote stad is een
dergelyke inrichting bjjna onmisbaar en
wie weet is er zelfs in kleinere plaatsen
aanleiding om dit voorbeeld te volgen. Men
bezichtige dan het Haagsche tehuis eens.
Het adres is Westduinweg 189.
Het uitvoerig verhaal omtrent de arresta
tie van den vermoedelyken dader van den
moord op van der Stjjl in Juli i924 ge
pleegd, zal de rondte hebben gedaan door
de pers. Als hier inderdaad de juiste vangst
is igedaan is dat voor den Haag een gerust
stelling, want het geloof in de kunde der
Haagsche politie heeft in den laatsten tyd
veel te lyden gehad. We zullen ze niet op
sommen de gevallen waarin het niet gelukt
is de daders te vinden maar het waren er
meer dan noodig is om het vertrouwen in
onfeilbaarheid der politie te schokken. We
geven aanstonds toe dat wij die onfeilbaar
heid niet erkennen maar het is toch plezie
riger als het er veel op Ijjkt alsof ze be
staat. De geslepenheid der misdadigers
neemt ook toe en dus wordt de taak der po
litie ook moeielyker. Van de middelen die
de politie ten dienste staan maken de hee
ren inbrekers en moordenaars even goed
gebruik en zij verplaatsen zich ook snel.
We hopen nu maar dat deze zaak die in
middels al drie jaar oud is en dus kans had
voor goed onopgelost te bljjven, van
zaken over maar het vertrouwen in
litie is althans weer eenigermate versterkt.
Men verwacht nu eenmaal dat de politie de
puzzles oplost waarvoor zy wordt gesteld
al is het onbillijk dit te eischen. Het krie
belt nu eenmaal de menschen wel eens dat
voor allerlei kleinigheden onmiddellyk boete
wordt geëischt en dat de groote en belang-
dier met stof en zweet overdekt; rijn
neusgaten war cm wijd opgesperd m
rijn oogen lag eeai wilde uitdaiukkiux,
maar toch, a'ls rijn menschelijke kwel
geest het verlamgde, zou hij bewijzen,
dat noch zijn kracht, noch zijn moed
was uitgeput.
Eindelijk begon.hij van louter ver
moeienis te struikeieu, en toen was
het, dat de berijdster hemi ophield en
dein roeden hengst voor een vail be
hoedde. Daarna dreef ze hem weer
naar de vlakte en hij moest van voren
af aan beginnen opnieuw werden de
sporen in zijn flanken gedrukt, de
teugels strek aangehaafd, en klonk
hem de bevolendé stem: in de oor en,
die hij rilji heele leven lang niet zou
vergeten.
Het huis van Bahari-kuu was tvans
in richt. Een adcmloozc menigte van
zwarte ep blanke menschen stond voor
de hekken. Heit einde kwam heel gauw
Bij den ingang zonk de roodie hengjt
ter a(ard|e, GttnidieÜjJc ri|n .beriytaer
over zijn rug en over zijn schouders
werpend.
Als door een nevel riig ze menschen
op haar toe hollen om haar op te ra
pen. en voordat het bewustzijn haar
verliet, staarde Maureen in de wilde
hartstochtelHke dogen van Pero Pie
riera.
Ongetwijfeild herinnerde hij zich nog
de vernederingen, die hij den vorigen
dag had moeten ondergaan, want het
bit en de teugels, welke Bert gebruist
Jiad, bevonden nog steeds om zijn
fier hoofd. Bij het gericht van deze
amaalig|e menschelijke weaens die hem
reeds zoo vroeg bij zijn ontbijt Kwa
men storen, schoten rijn met bloed
dborloopen oogen. vlainlmen.
Toen Maureen bemerkte, dat hu reeds
opgetuigd was, ladhtei ze tevreden
want de helft van het vnalagstuk was
hierdoor opgelost, en zoo kon rij het
dtis buiten de diensten van den In-
landsdhen rijknecht stellen. Met groote
lenigheid sprong ze op de hooge bar
ricade, en, stond daar als een duiker,
die of? het punt tó in het diep© water
neer te plonzen. 'ï^e bediend© ke©K
haar enkele oogenblikken in de groot
ste vörbazing aan en remde toen naar
de bungalow terug.
Het paard* maakte een beweging als1-,
of hii den jongen langs de omhei
ning wilde volgen en aldus kreeg bet
meisje haar kans. Toen het diet langs
haar holde, sprong ze zoo licht als
een veertje op zijn breeden rug,, en
op hotzjeifde oogenblik, dlat haar dijen
zijn flanken omklenidlen, grepen haar
lumden de losse teugels.
D© roode hengst strekt© ©ven zijn
vier beenon, tri'lde, en toen het bit
hoe langer hoe sterker op het zachte
gedeelte van rijn mond begjon te druk
ken, ging het bijna recht overeind
en
nu
