I h KEN DON. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD’VOOR GOUDA EN OMSTREKEN [OUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, eni. ii blaas No. 51683 Zaterdag 22 i bar 1927 66» Jaargang Dit blad verschijnt dagelijks behave op Zon- en Feestdagen EERSTE BLAD. 4 ld MP ïfi 1 FEUILLETON. Dit nummer bestaat uit twee bladen. HOFSTAD. daaronder g in den MOÜEPHAATJE. Tweemaal :en. 21.—. i Haag. 11) (Wordt vervolgd). •or ke rd. stem vot eren klank registers, in het forto, inspanning. ondermijnende ensopgewektheid óp grond waarvan den genomen Kan Meze mededeeling [ezicht vertelt men B in de bouw- en [voorgesteid, dat jen aan het euvel jate als gewenscht lid, vocnt, warmte d geen kleinigheid [zoo maar niets is. veren; wier eet- slaap behoefte Door bm- maar buitemandsche OLD EBBIE, Spannende Detective-roman. van F. A, M. WEBSTER"/* (Nadruk verbodien). en zouden weer naar Britsch a zijn als niet 124 uk uit de keuken In dezer dagen in jing der bóuw- en bben in onze brie- I en ander| verteld Hen Haag, een on twoon veel belang 'gebied aan fouten terstelbaar is. Een I een goeden dag it tot zoolang ver- pg jaren lang be- jeegt humor niet mk althans niet; ttie den schijn zou een geestige op- I uit den booze. [officieele stukken al vry van humor sy voor den lezer kkelijk zyn. Het an dat punt bezien igsblad ichiedt. BRIEVEN UIT DOOCJ In officieele stukken voor te komen. Opzett zeifs een zinswending kunnen wekken dat m< merking wilde maken j Daarom echter zyn all nog niet altyd geheel ai in dien zin althans dal niet buitengewoon veri droge officieele stuk isl droog-komiek. Zoo’n droog-komiek 1 der bureaucratie verscB oen vorm van een wjj^ woonverordening. Wjjjj yen al meermalen het 1 over den womngbouwij derwerp dat van buitel is omdat alles wat op wordt begaan vrijwel verkeerd systeem kanJ verlaten worden, maara keerd is gedaan, blyXS staan. Met een droog-komidB in de wijziging die tfl woonverordening worfl een groot aantal worMJ lijdt dat zy niet in dia^ ware afsluiten tegen M en koude. Dat is iriderij] en dat zegt men alsof Verder heet het” dat bouwverordening geen voorschriften bei ihet nemen van maat] worden. By het leven verdwijnt de glimlach van* het gelaat der lezers om plaats te maken voor de verba zing dat nu juist dit alles er niet in staat, wat er toch in de eerste plaats in behoort te staan. Wy komen weer tot een glimlach wan neer wy het volgende lezen: „sommige on doelmatige wyze van toepassing der moder ne architectuur geven aanleiding tot inwa teren van metselwerk, hetgeen in de wonin gen in die mate vocht veroorzaakt, dat daar uit gevaar voor de gezondheid ontstaan kan Uskoud beweert men dus dat de mo derne architectuur met zoo'n... „futiliteitje" geen rekening houdt. Zoo b.v. worden borst weringen boven het platte dak niet ge bouwd. Die staan aan twee kanten aan re gen en wind bloot. Ze wordeif door den regen geheel verzadigd en sijpelen ten slotte door. Van wege den fraaien gevel wordt het dus nat in je huis. Uitstekende lysten aan den gevel vangen regen op, erkent men nu en daardoor ontstaan natte plekken in het plafond. Niet alleen dus dat heel wat geld dat nuttiger te besteden ware aan een mooi geveltje wordt ten koste gelegd, men heeft er nog misère van in het huis. Men erkent verder dat de meeste huizen veel te veel geluid opvangen van andere huizen en dat het systeem der platte daken ongelukkig is omdat het 's zomers te heet unstenaars de weken der keel. n de «tem in geval van dumping, ol die dumping be staat in het verkoopen beneden den prys in eigen land, of veroorzaakt wordt dt-or lage valuta of siechte arbeidsvoorwaaiden. Up wat de schryver hier opmerkt over dumping in engeren zin en valuta concur rentie willen wy mets aanmerken. Maat regelen in dezen schynen ons met het be ginsel van den vryen handel met per se on- vereenigbaar. Ander* staat het ecnter met de bescherming van onze arbeiders tegen slechte bultenlandsche arbeidsvoorwaaideh. Hier toch krijgen wy te doen met protectie in zijn zuiversten vorm. Bescherming van den nationalen arbeid toch is de leus van alle principieele protectionistische politiek. En deze bescherming van den nationalen arbeid nu ig voor een land als het onze, juist om de in het eerste deel van het aiti- kel van den heer Stenhuis aangegeven re den, zoo moeilijk. Wy verkeeren nu een maal in de omstandigheid, dat wy ten ge volge van de talrykheid onzer bevolking arbeid over hebben en dus moeten uitvoe ren. En wat men moet uitvoeren, kan men door invoerrechten niet beschermen, invoerrechten wordt hij, die voor de nenlandsche markt werkt geholpen, ten koste van wie voor de markt moet werken. Het komt ons dan ook zeer verklaarbaar voor, dat de heer Stenhuis bestreden wordt door zyn partijgenoot Hiemstra, den Voor zitter van den modernen landarbeidersbond l^eze schreef onlangs naar aanleiding van de protectionistische neigingen van aen heer Stenhuis in Vereenigt U, het orgaan van genoemden bond, het volgende: Alle maatregelen, die veroorzaken, dac onze invoertarieven worden verhoogd, moe ten leiden tot hoogere levenskosten en zul len de positie van land- en tuinbouwarbei ders nog meer bezwaren. Dat daarmede misschien wordt bereikt een verbetering van de positie van een deel der industrieel e arbeiders, is voor hen een schrale troost. Het zal alleen beteekenen, dat het verschil in levenspositie tusschen industriëele en landarbeiders nog grootdf wordt, ten na- deele van de laatste, wat zeker de eenheid tusschen beide groepen niet ten goede zal komen. Wat hier door den heer Hiemstra van de landarbeiders wordt gezegd, geldt tot zekere hoogte o.i. ook van de arbeiders, werkzaam in aan buitenlandsche concurrentie bloot gestelde industrieën. I klinken, (eestdriftig ehoorders. en 's winters te koud is in de liggende verdieping. Wy wisten dit al jaren en jaren. Het ge meentebestuur praat dat goed door te be weren dat zuinigheid dwingt tot enkele fou- Men noemt die zuinigheid thans misplaatst. Maar waren die bortwerinsgen en die versiering van den gevel ook zuinigheid of waren die niet eerder luxe? Men gaat nu maatregelen ontwerpen tegen al deze euvels. Heel braaf maar er zyn nog een paar „ondoelmatige wyzen van toepassing der moderne architectuur” die even ernstig zyn en die men hier niet sig naleert. De eerste is het te geringen licht raam-oppervlak in vele nieuwerwetsche hui zen. Het tweede is het opofferen van het belang van een goed-trekkende schoorsteen aan de architectuur. Deze laatste eischte voor haar schoonheid, dat de schoorsteenen niet te hoog boven de daken uitstaken. Het gevolg was dat vele schoorsteenen heel slecht trokken. Om daaraan tegemoet te komen zette men heel dure draaiende kap pen op de schoorsteenen. De „fraaie” archi tectuur werd daardoor ook gebroken, maar het heette een hulpmiddel dat buiten de ar chitectuur viel. By den bouw van het huis zou het geen cent meer hebben gekost als men de schoor steenen tien steenlagen hooger had ge maakt. Thans kostte het de gemeente 40 80 gtd. om er kappen op te zetten. Een andere fout is het dat dë deuren en de ramen te smal-zyn. Wanneer ’n bewoner kunstbevlieging krijgt en een piano aan- sohait.moet de middenstijl uit het voor raam worden uitgezaagd om het mogelyk te maken dat instrument binnen te krygen. Dit is niet een verhaaltje, maar het is her- haaldelyk gebeurd. Men staat dit doorzagen heel gewillig toe omdat men wel weet dat hier een domheid der moderne architectuur moet worden bedekt. Het is niet alleen in arbeiderswoningen dat al dergelijke zegeningen van de moder ne architectuur voorkomen; wy hebben indertijd ook iets verteld van het nieuwe gymnasium, waar o.a. de deuropeningen zoo smal waren dat de schoolbanken er niet door heen konden. Die moesten uit elkaar geschroefd worden. Zelfs het licht laat in sominige lokalen van onderwijsinrichtingen te wenschen over als gevolg van de ondoel matige wyze van toepassing der moderne architectuur. Het (Jpet intusschen genoegen dat het ge meentebestuur aan de „regelmatig zich her halende klachten” eindelijk tracht tegemoet te komen. Men komt er wel heel laat mee want tien jaar geleden om niet te zeggen twintig en dertig jaar geleden wist men al gemeen dat deze eischen bestonden. Alleen heeft de moderne arclütectuur, die zich veel te veel aan het uiterlykschoon, meer dan aan het innerlijk nuttige gelegen laat lig gen, al deze gebreken in bedenkelyke mate verergerd. Er zal wel eens een tyd komen dat men BERGAMBACHT, BERKEN WOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, ^rGui/unnn., nanoiitDunij iuwj»viwvua> ruvixnvxuL a* JEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHÓONHÖVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, ■e plolsetliug de oorlog uitgebrokeu was. Haar muil gaat daarom ailKxm mail Karamanga en als hij na twee maaudeR, terug keert, brengt hij dein Nandi niet mei zich m<?de, 'waarover zijn vrouw zich ten zoorste verwondieA. wa aller, lei wed^rwaïardighedm ontdekt mevr. Holnes, dat haar man ai en toe een huis bewoekt, waar naak saij bemerati ook Karamanga woont. Achter één der rar |en van dat huis z.ei zij iemand met een vreewelijk gelaat een bees- tengeaiohc. Dan zegt zij tot haar man, dial ook zij dat huis wil bezoeken. hetgeen thans wordt gewrocht objectief be zien kan en dan vreezen wij, dat het oordeel niet vriéndelijk zal zyn, juist omdat de een heid van aesthetica en praktisch nut ver broken werd. Men wil nu trachten de euvelen van ge luid, warmte en koude te ondervangen door de kalken plafonds niet meer tegen de houten-lagen aan te bevestigen doch deze daar tien centimeter onder te laten waar-- door een luchtlaag tusschen de bovenlig gende vloeren en het plafond ontstaat. Deze laag zou geluid-werend zyn en by de dak bedekking een geleider voor tocht zoodat het dak wordt afgekoeld. Of dit afdoende is, weten wjj niet maar die zwevende plafonds zullen ook wel een nadeel hebben. Als dat maar geen asyls voor muizen worden. Dit is niet denkbeeldig want reeds nu vinden deze ongenoode gasten den weg tusschen schen de plafonds en de vloerbedekking en zjj houden er him bals. Het is wel eigen aardig dat de oude huizen veel minder ge- hoorig zyn dan de nieuwe en met name wat betreft de naast elkaar gelegen woningen. Het geluid is misschien wel het onaange naamste van de vier kwalen omdat dit het meest hinderlijk is. De gehoorigheid is dik wijls zóó groot dat men de stemmen uit het aangrenzende huis kan verstaan. Men kent het verhaal van het jonge echtpaar dat ru zie kreeg? De buren begonnen het twistge sprek op de piano’s te accompagneeren en speelden „Quand l’amour meurt." Er is een tyd geweest dat de Haagsche revolutiebouw berucht was en honderden anecdoten deden daarover de rondte. Maar wat die huizen vóór hadden was dat ze ruim en licht en frisch waren. De latere periode van de nieuwere methoden ontnam van alle drie deze deugden iets, soms veel, gaf er vocht en tocht by cadeau, maar deed het pu bliek genoegen met aardig ui ter lijk, voor* zoover men dat aardig kan vinden. HAGENAAR. Wantrouwen is een bijl aan den boom der liefde. Da heer Stenhuii en het pratectle- Vraagstuk. Het valt moeilijk te ontkennen, dat met betrekking tot het protectievraagstuk de houding van verschillende socialistische vakvereenigingleiders min of meer weife lend is. Inzonderheid van den heer Stenhuis moet dit gezegd worden. Dit is nog weer eens duidelijk gebleken uit een hootdartikei van zyne hand in De Stryd, het orgaan van het Nederlandsch Vei bond van Vakveieeni- gingen. De schrijver bestrydt daarin het Koomsch-Kathoheke kamerlid Hermans, een voorstander van een zoogenaamde ac tieve handelspolitiek, van een toltarief, met behulp waarvan men het buitenland ten aanzien van het binnenlaten van onze goe deren gunstiger meent te kunnen stem men. Het N.V.V., aldus de heer Stenhuis, ’can aan deze actie voor actieve handelspolitiek niet meedoen, omdat het van oordeel is, dat de zoogenaamde vechttarieven gemakkelyk leiden tot verhooging der invoerrechten. Zulk een verhooging nu acht het N. V. V. een nadeel voor land en volk. De economi sche structuur van ons land is eene zooda nige, dat onze bedrijven door een verhoogd tarief niet geholpen kunnen worden. We 'hebben een omvangrijke exportindustrie en we hebben een niet onbelangrijk inkomen van de diensten, welke we voor andere lan den verrichten. Verhooging van invoerrech- tep kan daarom van groot nadeel zyn en zal dat hoogstwaarschijnlijk zyn. Tot zoover de heer Stenhuis, die hier oJ. het standpunt inneemt, dat ons land ten aanzien van het protectievraagstuk dient in te nemen of althans nooit uit het oog mag verliezen. Men behoeft nog allerminst een vryhandelaar door dik en dun te zyn, om te erkennen, dat voor ons land protectie groo- tere bezwaren met zich brengt dan voor de meeste andere landen. Door invoerrechten kan men alleen hen helpen, die voor de bin- nenlandsche markt werken. Een aanzien lijk deel van onzen arbeid moet echter ge plaatst worden op de buitenlandsche markt en tot steub van dien arbeid kunnen invoer rechten niet dienen. Merkwaardig is echter, dat de heer Sten huis dit in het vervolg van zyn artikel weer geheel uit het oog verliest. Het voorgaande, zegt h(j, beteekent niet, dat wy niet in sommige gevallen bescher ming zouden wenschen. Wy zouden de re- geerrng de bevoegdheid willen geven tot het nemen van beschermende maatregelen i'oen ik een stap voorwaarts deed, spreidde hij zijn armen uit, als oun de naaering van iets onuitsprekelijk kwaad» al: te weren. Die daad toonde hij, dat wij inderdaad de crisis van onze huwelijkslotopbaiaii bereikt hadden Ik geloof dat de dioodl vjoor mij op dat ocgenblik zeer wegkom geweest jou Stijn, want mijn innerlijke zielestrijd was wel bijna onveirdlnagelijk. Ik ben iemand van zeer benuinnelijke natuur, mijnheer Emtwistlie, en die blik van vrees en afkoer waarmee mijn man mijn nadering bespiedde, sohenem de levensbronnen in mij op te drogen.’’ Gedurende eeh ©ogenblik hield de atrr ei vrouw op net spreken, terwijl zij haar getoioht in haak handen verbor», en haar schouders door de kracht van tear oedompd) snikken schokten. Ten laatste deundle Old Eibbie naar voren, en legde troostend zijn hand SOI ILSCHE COIIKAN T. uit planten- rjj lijdt, man en uitvoerige zenden aan ledicijnen, bjj die U alle sling, met de rust over mij, ik zal je to zijnerlijd alles uiljeggen. maar iniusschen moet ik je nu zeggenEen afschuwelijk gorgelend leven vo:gde, en toen stil te. Van dat gorgelende leven kreeg ik den indruk, dat iemand den spreker tot stilte had gebracht.” ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoerende tot den bezorgkring) 15 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 bijslag op den prys. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prjjs. INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN: 1—4 regels 2.05, elke regel meer 0.50. Op de loorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden prys. Grootë letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhande laren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zyn. Kort© inhoud de bniult'n' belangrijke aan- m het opsporem van -/Luistere “~_Ren, yan den ouden apotheker Ebe- neaer Entwistle aan het höht gebracht ^den, komier er langzamerhand al mieer en meer monsicilien om' dergedijke redenen den oudem man om raad en •Mandi vragen. Op een avond1 zit Old ébie, zooals hij genoemd wordt, me' G vriend kapitein Hicks in zijn ka- ‘or te praten als er gebeld! wordt en ken Ebbie wenechlc te spre- mevr. Lowiring Hodnues, wier "jan een oud koloniaal officier is. Zij Egypte gerouwd en haar man &tre4ien zich een Nan- i-KnedU. Karamanga. aangeschaft, die blijkt woonden in Engeland r^,en. wee uost Afrika vertrokken Wat groote Meisjes dragen. Het jonge meisje van don tegenwoor- digen lijd is een bevoorrecht schepsel tje. Ln aflet, wordt er rej.ieiung met haar gehouden, in alles voigt zij een eigen trant, die strookt met nare jeug- d.ge coquelterie, haar bravoure, en haar simlaan voor mooie kieedjng. Elke zaak heelt dan ook hare aparte joijge-damesafdeeling, en hierin is eeno coHeckie aanwezig zoo compleet, dat zij ijl versuliieideaiheid niet voor de dames- nouveauté s onderdooi. Eén blik op de modellen doet *ons opmerken, dat hei groote meisje eenvoudige, onopgesmuk te modellen draagt, minder gecompli ceerd dan die van volwassenen, stra Ler van vorm' nog dan deze! en van een kieurendurf, die alleen het zeer jonge meiisjei past. Zij draagt vooral veel tweedeelige japonnetjes en deze zijn kort van rokje, nauw van mouwtje en ,,Ja, dht klinkt als een verklaarbare veroiidérstelling’'’, zei Ebbie, ,.maar hot is heelenpal niet zeker. Welke stappen hebt gij daarna genomen ,.Lk> belde door naar de Beurs, maar de controleur kon of wilde nrii niets zeggen. Toen ging ik naialr het huis ^p den Friars Still Road, waar ik gedu rende twintig minuten heb staan bel len. zonder antwoord te krijgen. Ten laatste ver eldle een melkboer mij. dat hij dacht, dat de menschen verrokken waren of efen dlaagje uit waren, dïiar hi gezien had, dal een rijtuig, dat met bagage g,daden was. den vorigen avond( was weggereden. Ik vroeg hem of hij sews de familiel melk bezorgde, en foen. hij ee«i on'kennend antwoord g»f. vroeg ik walarom of hij dan de falmilie zoo nauwkeurig had opgenomen. Hij ant woordde dat bij een oogenlbliki had stil gestaan om naar den zwarten man te kijken, die bagage hielp builen bren gen, en wiens kracht hem "buitenge woon toescheen.” „Wij hebben geen kind antwoord de mevrouw Molmes, met eemge ver legenheid, ,,maalr we verwachten er een, „Neen* me uien kwalijki”, zei Ent- wjstle. „Gaat als u belieft voort met uw verhaal.” „Toen liij zag, dat hij mij niet van mijn pian ai’ kon brengen ging me vrouw Hoilmes voort, „stapte mijn irjan. nii4 voorbij en liep vlug den weg af. Sedert dien heb ik hem niet meer ge zien.” ,,Maar”, zei Did Ebbie, na geduren de enkele oogenblikken stil geeeten te hebben, ,,liet uw man geen boodschap na zijn vertrek achter Ilqelemaal geen boodschap, maar hij, stelde zich op een andere manier met imj .n verbinding." ..Wilt u zoo goed zijn mij de aard van deiae verbinding te verklaren, en liefst geheel precies, zooals ze u be- reiLte. Tracht het minste niet te öer- gelen.” „Toen ik vanmorgen aan het ontbijt zat, ging de telefoon", ziei mevrouw Holmes. ..en de dienstbode liep haas tig de eetkamer binnen, onï te zeggen da1 er naar mij werd gevraagd. Ik ging direct naar de telefoon, en de slem, die zwak en heel ver weg was, z^eide „Bern, jij het. Kathleen En toen ik een bevestigend antwoord gaf, ging hi| voort ..Je spreekt ir.ot John, ik ben geheeü inl c(dde. malar moet'voor een tijdje weggaan. Wees niet ongeu op liaar arm. „Moed, mevrouw Holmes”, zei „trajolh uw geschiedenis, te beuipdigen, ais wij alle feiten weten, kunt ge er geheel zekem van zijp, dat wij alles, wat ui onze macht is, zuilen doen, oi- u te helpen.” „Nij, mijnheer Entwistle”, ging zij vooit, „ik heb gezegd date ik van na ture een zeer gevoelige vrouw ben, maar ik bezit tevens een sterken 'wil, en inderdaad slechts zelden week ik vaai een richting af, welke ik insloeg „John,”, zei ik, <ik dlring er op aan, nier je dit huis binnen te gaan waar Karamanija woont. Ik ben je vrouw, voor wie je geen recht hebt, dat deel vajn je leven te verbergen, dat je zkx> geheè en all in beslag neemt en je zoo heeleniaal vetraindert.” ..Laat mij je smeeken, bij iedere band van liefde drie er tusschen ons be^ta|at, Kathleen”, zei hij, „mij in deze zaak te vertrouwen.” „Neen”, zei ik, „je hebt alle recht op mijp vertrouwen verbeurd; in hoe verre je ook je eischen op mijn liefde verspeeld hebt, blijït het aan mij slechts om mij te overtuigen.” „Lieve", zei hij, terwijl liij trachtte frijn arm te nemen, „als je geen af stand wilt doen van ,e pian om nij mntwil en om uwentwil, wilt ge '’at duin doen terwille van het kind.” ..Een oogenblik”, viel Old Ebbie in de7 rede, „ik geloof niet dat gij uw kind vroeger genoemd hebt.” ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondaj per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper gesc Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc. 82: Redactie Telef. 83. Postrekening 48400.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1927 | | pagina 1