Tel. 66
ffie
RKEN
ZOON.
r
mber'1827
i
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
EERSTE BLAD.
e
te
van
ond
•I
'J
I
fj
I
werken
Bouquetten i
•iaaierstr. 6’;
3132 20
Uit ons Parlement
FEUILLETON.
U n
bezegelt
oop met
zins op
lerende
nux^oeen
ilet auto
Idigtol
Versions
SURPRISES.
7 Ho- 16629
Zaterdagss Deo^mber"l927B6» Jaargang
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN. BOSKOOP, fcOL’DERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
.TEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, W ADD IN XV EEN, ZEVENHUIZEN, en*
'I
ezingen met de
i
1
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
Waterstaat aan
>e
i
I; I
V.
eens
(Wordt vervolgdb.
i
in voor
billijke
slnverd.
in Uw gedachten
zaal.
tadio- en Electr.
►rdvoerder'
1 fever «de
>000000000000<X><X,
>000000«>0000000<x1
anAe/aftan
■hooper
bon 337»*
tar ook als een
lolitiek, waarby
it had bevonden,
«k nog eens uit-
TWEEDE KAMER.
Staatsbegrooting foor 1928.
Er begint nu eenige gang in te komen:
Buitenlandsche Zaken en Arbeid, Handel en
Nijverheid zyn afgedaan en Financiën en
Justitie zijn aangesneden. Daarna moeten
ZONNEWEELDE?'*
Romsn van OLGA WOHLBRüCK.
Met autorisatie vertaald door
Mevr I P. WESSELINK—Van Rossum
(Nadruk verboden)
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
15 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijsiag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prys.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2.05, elke regel meer 0-50. Op
de voorpagina 50 hooger.
z Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden
prjjs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhande
laren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het
Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zyn.
gelukkig door hun geluk. Want kindergeluk
is aanstekelijk. De kinderloozen kennen niet
het verdriet, dat kinderen kunnen berokke
nen aan de ouders, de moeiten en zorgen, de
geldelijke offers, die voor 'kinderen jaren
lang worden gevergd. Maar zij kennen ook
niet de melodie der kleine kindervoetjes, als
ze om u heen trippelen. Ze kennen ook niet
de warmte, die van hun klare oogjes uit
straalt in uw hart. Ze kennen ook niet de
omstrengeling dier kleine armen om uw hals
als ze u van alles meedeelen als tjilpende
vogels in de Meizon. En ondanks uw knap
heid en geleerdheid, uw berekeningen, uw
feiten en cijfers voelt ge door uw hart een
geluksstroom gaan.
Kindergeluk en oudervreugde culmineeren
op den avond en den dag van Sinterklaas.
Het is zoo langzamerhand gewoonte ge
worden dat ook voor „de grooten” dit feest
is geworden tot een wederzijdsch vriend-
schaps- of liefdebetoon.
Wij weten het wel, dat wij als huisgenoo-
ten( of onder vrienden, elkander dagelijks
van dienst moeten zijn, hulpvaardig, voor
komend, vriendelijk. Maar we vergeten het
nog al eens dat mooie devies van de Engel-
sche padvinders: Eiken dag één goede daad.
Daarom is het goed, dat de avond der sur
prises ons dit schoone gebod in herinnering
brengt... en tot navolging.
Geleerde menschen hebben beweerd, dat
Sinterklaas in zijn tijd een bisschop ge
weest is in Tolosa ergens in Spanje en al
gemeen geëerd om zijn liefde voor kinderen.
Later kwamen er andere, nog geleerder hee-
ren, ons vertellen dat Sinterklaas eigenlijk
Wodan was, de Schenker van Vreugde en
Heil. Dat geleerde spelletje kennen we.
Wat ons de wijzen als waarheid verkon
den, straks komt een wijze die 't wegrede-
neart. Dié gansche kwestie laat ons koud.
De hoofdzaak is, dat Sinterklaas ons leert:
Weest blijde en maakt blij. Hebt elkander
lief.
Ons protestantsche volksdeel staat afzij
dig tegenover Heiligen. Maar één Heilige
vereert ze in het algemeen met groote innig
heid: Sinterklaas, den kinderheilige, den
su rprises-brenger.
Volgt de les van dien Heilige: brengt
vreugde aan de uwen en aan hen, wier leven
vaak zoo vreugdeloos is.
Buitenlandsche Zaken,
n Minister, jhr.
d, niet moeilijk
eifljg reden toe.
nnnüt uitgezon
derd had men hem hólde gebracht voor
door den heer Oud voorgesteld, wil den 2-j.
oud-gëpensionneerden opnieuw een alge-
meene peijtioenverhooging geven, waarmee
ongeveer 3 millioen 's jaars gemoeid is. Op
het oogenblik, dat wy dit overzicht moeten
sluiten, is er nog geen beslissing over geno
men, maar men behoeft geen profeet te zijn
om deze motie weinig kans te geven; er is
over deze pensioenen trouwens na langduri
ge discussies een beslissing genomen (extra-
uitkeering, waar noodig, boven het met 40%
Wie is wijs? Die van allen weet te leeren.
Wie is rijk? Die tevreden is met zijn lot.
so’ fuldiging vragenden glimlach.
„Dat hdeft mijnheer de graaf
en voor aUrjd zoo bepaald.
„Zoo, ja? mijn vader.i”
Gerhard kon' er op aan, dlat het zoo
was, Ajls. zijn vadfer zesitöejni graden be-,
val, werd *het geen gralad m<eer of min
der. Evenals bij die» baden, die hij a Is
kind> had gekregen vier en twindg
ren leuningstoel*, die voor de groote
xachiei naast een rooKtaiieltj© van inge
legd en gesneden hout stond. De ka
chel* was koud, sedert de centrale ver
warming was ingericht De gladde,
klaarheid te brengen. En mr. Knottenbelt,
die in een waardig betoog gewaarschuwd
had, dat de Regeering alles moge doen om
een herhaling van de verwerping van het
V erdrag te voorkomen, kreeg ten antwoord,
dat de Minister het geheel niet met hem
eens’ls en dat aan nieuwe onderhandelingen
met België een zorgvuldige voorbereiding
en overleg hier te lande moet voorafgaan.
Lijnrecht tegenover den heer Vliegen be
toogde de liberale afgevaardigde, dat ons
land geen enkele reden voor huivering had verhoogde pensioen) en wij zien geen enkele
tegenover België. Loyaal willen wij mede- ror,“n
werken om onze zuiderbuur zoo ver mogelyk
tegemoèt te komen; welwillend willen wij
onderhandelen, maar tevens fier en zonder
huivering. Wjj zyn in ons recht en verlangen
niets dan erkenning van onze rechten.
Een klein stormpje heeft ds. Lingbeek nog
verwekt door bezwaar te maken tegen den
pauselyken gezfant in den Haag, die - anders
dan onze gezant by den Paus ons land
natuurlyk geen cent kost. Wanneer de Paus,
die daartoe van de mogendheden het recht
heeft gekregen, ondanks de terugroeping
van onze gezant, in ons land een internun
tius wenscht te doen verbleven, is er geen
enkele reden om de grofheid te hebben zich
uaartegen uit te spreken. De motie-Lingbeek
was dan ook zuiver en alleen een uiting van
anti-papisme, waarmee men Rome waarlyk
niet verzwakt, zelfs niet bestrijdt. Slechts
drie leden (predikanten) hebben aan deze
motie hun stem gegeven.
Minister Slotemaker de Bruine heeft, als
gewoonlijk, heel wat moeten slikken, maar
ten slotte heeft ook hij zonder stemming zyn
voor^herziening^cSr1 waarde van^^^Tó-
ningWetwoningen wordt later behandeld.
Een andere motie, eveneens van socialisti
sche zijde voorgesteld, betrof de uitvoering
xan de Woningwet ter zake van het verlee-
nen van steun aan woningbouwverenigin
gen en werd ten slotte verworpen, nadat de
Minister ze volkomen overbodig had ge
noemd eh vrywel had toegezegd wat in de
motie gevraagd werd. Een andere motie, dit
Departement betreffende, ging er zonder
stemmink door en beteekende dan ook wei
nig: zy Vroeg voorbereiding van een wette-
lyke regeling der werkloosheidsverzekering
en liet overigens alles in het midden en daar
de Minister ook wel een wettelyke regeling
wil alleen nog geen goede oplossing weet
en er voorloopig nog niet van weten
wil legde hjj zich er by neer, vermoedelijk
om een echec te vermijden. Bewonderens-
waardig kunnen wy zulk een houding niet
vinden. Eenig practisch resultaat verwach
ten wij van deze motie niet!
Bij de begrooting van Financiën die hierna
aan de beurt kwam een nieuwe motie-regen.
Twee moties tegen den accijns op het ge
slacht, welke moties later, vermoedelyk te
gelijk met de verlaging van de Inkomsten
belasting zullen worden behandeld; van deze
moties waren mrs. van Rappard en Oud de
geestelijke vaders. Een derde motie, ook
Surprises, verrassingen. Dit woord doet
denken aan den Sinterklaasavond.
Inderdaad: na eenige dagen aanvaardt de
goede Sint, de groote kinderheilige, uit het
zonnige Spanje, zyn'fantastischen en legen-
darischen tocht op zyn schimmel over de
daken der hooge huizen. En zyn trouwe
schildknaap, Zwarte Piet, is by hem en
strooit overal uit zyn zak lekkers, speel
goed, surprises voor kleinen en voor groo
ten. En maar zelden laat htf in toom de
witte tanden zien, of dreigt met de gevrees
de roede.
Ik weet niet, of Sinterklaas met zyn. t(jd
meegaat en wellicht zjjn tocht per lucht
schip volbrengt. Maar ik weet wel, dat zyn
hart warm klopt voor het kind nu en in
alle eeuwen door.
Ja, alle eeuwen door. Want deze Sint is
onsterfelyk, omdat hy embleem, zinnebeeld
is der Liefde, die eeuwig is.
Gelukkig het kind, dat nog leeft in het
paradys van onschuldige onwetendheid. Ge
zegend het naïeve kindergeloof in Sinter
klaas!
Wij ouderen weten zooveel, zooveel feiten
en cy'fers. We hechten zooveel waarde aan
verstandelijkheid, aan kennis, aan weten
schap. Fantaisie, kunstliefde, poëzie, schoon
heid zien we zoo vaak aan v?or „mallig
heid”, duur én onpractisch. „Wat héb je daar
nou aan?” zoo vraagt het nuchtere verstand
en het vindt geld verdienen, practisch zyn,
z’n slag slaan van oneindig hooger waarde.
Maar kennis, macht en geld kunnen wel
middelen tot geluk zyn, ze zyn het geluk
zelf niet. We vinden het geluk nooit buiten
ons, maar in ons.
Het beeld van geluk, dat is het kind, het
argelooze, het geloovige kind op den avond
der surprises, op den ochtend van den Sin
terklaasdag. Hoe levendig blijft de heuge
nis hiervan! Hoe duidelyk herinneren wy
het ons! ’s Morgens nog schemer
gluurden wij telkens naar de huiskamer en
hunkerden naar het opstaan van vader en
moeder. En als dat groote oogenblik dan
gekomen was en wy, nog in onze nacht-
kleertjes mochten binnenkomen, en dan on
der den schoorsteen op den grond, op de
tafel zagen uitgestald de heerlijke gaven
van den Sint.En voor ieder was daar juist
dat, wat zyn hart begeerde... O, die goede,
lieve Sint! Wat had hij heerlijk de wenschen
van ons jongt, hart verhoord. Wat een om
helzingen, wat een jubel, wat een geluk!...
En jaren later maken we dit feest mede
met onze eigen kinderen, blijde, ontroerd,
was hem njH meegevallen. Wat dacht
-j j0ngö
mijnheer zijn papa naakte niet v°ei
complimenten, Dat zou hemndjn be
trekking kunnen kosten, hij dacht ei
niet aan. Wat was graaf Gerhard een
ondeugende kleine jongen. Foei.
Zop sloeg Gerhard er zich dan ge
durende zijn kinderjaren, altijd kou
lijdend', dapper doorheen in het huis
aan de KuWergraben en buiten bij do
minee Von Taysen. En zijn vade-
scheen haast gelijk te krijgen met zijn
hnrdingsmethode.
Maar dan kwam plotseling weer een
diag zoo’n dag als vandaag en de
koude legde rich alls een kironkelende
slang om zijn ledematen, ontnam hem
alle krach*maakte hem moe, wierp
hem op hef rustbed onder de kinder
lijke bonte plait, sloot zijn oogen en
bij rilde van koude,ondanks de dikke
Engelsche reisdeken die hij tot onder
zijn kin op rok
Hij keerde den knecht, die eerbie
dip in afwachtende houding voor hen
stond, dort rug toe en ging weer naar
zijn werkkamer terug, waar hij z»ch
aan zijn schrijftafel zette.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, e
by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelyks geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc. 82;
Redactie Telef. 83. Postrekening 48400.
schrift.
,Hier.
Hij reikte hem hel papier over
der hem aan te zien, de wenkbrauwen
lichtelijk ópgetrokken m met omlaag
getrokken mondhoeken.
Gerhrird hield het papier tussc|- n
zijn vingers, alsof hij niet wist wat
1 ij er mee moest beginnen. Het gleed
uit zijn hand, en hij moest zich buk
ken om het op te rapen. Toen bij zien
oprichtte, zag hij hoe zip vader aan-
dachtig verder las in zijn boeki, alsof
hij niet meer in die kamer was.
Vriéndelijk dank prevelde
moeite doende zich te beheerschen.
,,Wat zeg je? o, zoo, behoeft nie‘
Het leek Gterhard, alsof de stem
van zijn va!der nu even geel en koud
was als het licht in zijn kamer. F.®n
koudle rilling liep hem over den rur?
Akelig kroop de kilte door zijn klee-
ren in rijn lichaam, rijn smalle lippen
blaiïw kleurend.
En toen was hdj in rijn kamer. In
zijn groote, mooe kaïfter met de vele
boeken en wapens, dO kleine bronzen
en gekleurde ivoren beelden', met ei
sen van Rembrandt tegen de wanden
en oude I'aliaaijgche masKers. Ook e^n
kleurige aireneplaat uit Provence, die
rijn moeder ’em versctiejdene jaren
peleden had gezonden, hing boven het
rustbed’ in e»en helblaMtwe lijst. Uil
een artistiek oogpunt gerien een gru
welstuk, niets anders dan iets ongi
van andere
lositie slechter
sealing in Bel-
Regjeering nu
UT stond. Welk
ilk een worste-
ië ^anklopt om
óan omge-
nog Onderwys, Oorlog
de beurt komen.
Eerst
Men heeft het den nieul
mr. Beelaerts van Blok
gemaakt en daar was ooi
Vry algemeen-den col
zyn werk te Genève als. hoofd der Neder-
landsche delegatie ter jongste Volkenbonds-
xergadering. Zyn durf om daar met een re
solutie de beginselen van het oude Protocol
van Genève weer tot levert te brengen, waar
door de ontwapening ter»; minste xveer met
eenige kans op succes Voorwerp van discus
sie was geworden, was door velen geprezen
als een daad van moed,
uiting van zelfstandigheid
Nederland zich altjjd het j
De Minister heeft zijn pol|
eengezet en besloot met zyn beëte wenschen
voor de ontwapeningsconferentie, welke j.l.
Woensdag te Genève is aangëyangen en
xvaarheen Zoo velen met angst 01 hoop uit
zien.
Voor onze verhouding tot België bestond
ook nogal belangstelling.' De' xvpord»w»Jv»
van de S.D.A.P. treurt nog aliyd fryer «de
verwerping van het verdrag van Karnebeek,
was huiverig voor mmengitig
mogendheden en vond onze p<
geworden door de ministeiprisi
gië; zelfs zei hy, dat oniedR
voor een gebarricadeerde
een zonderling standpunt! Voi
ling, alsof Nederland ibjj Bélgit
allerlei voordellen, in plakte
keerd!
Gelukkig lietep, de Jiet«^. i
Knottenbelt een heel ander, veeï^ierder ge
luid hooren. Mr. Marchant wees nr op, hoe
onjuist het is, dat België by het vervallen
van zjjn neutraliteit, als contra-prestatie,
een samenstel van concessies van Nederland
verlangt.
Waar geen prestatie bestaat van de zijde
van België kan geen reden zjjn voor een
contra-prestatie en de eerste stap voor een
doeltreffende regeling moet dus zjjn, dat
men het tractaat met België van zjjn on-
deugdeljjken wortel afsnydt.
De Minister moest natuurlijk in dit sta
dium der zaak uiterst terughoudend zyn
met mededeelingen zynerzyds, doch onbe
langrijk was zjjn antwoord toch allerminst.
Dat aan het overleg met België niet de ge
dachte ten grondslag kan liggen, dat Neder
land gehouden zou zjjn tot een tegemoet
koming aan België op grond, dat dit land
verkoos zijn vroegere neutraliteit prijs te
geven, spreekt van zelf aldus kort en
krachtig minister Beelaerts van Blokland.
Overigens kon Z. Ex. slechts zjjn schrifte-
lyk antwoord herhalen: verschillende pun
ten zjjn nog in nader onderzoek, maar on
juist is, dat de Regeering een politiek van
afwachten zou volgen. Integendeel, onze
Regeering acht het wenscheljjk, dat zoo
spoedig mogelijk een nietr4r oyterleg met Bél-
gië zal plaats hebben om oy^e verhouding tot
neels, door de hand van een dilettant
geschapen, maar zoo warm en seinde
reud, uat als de zxmi er op scheen de
kamer als verlicht was dioor den leu-
renglaas van deae piaai, welker van
zonlicht o verzadigde lucht naar bet
hem toescheen meier *warmte uitstraal
de dan ae zon zeliï, die op die zeldza
me heldere winterdagen enkele oogen-
blikken door de witte kanten der gor
dijnen sloop.
Maar vandaag was ook die plaat hard
en| dopd als een bont gesoiiilderd sink
lood'. En loodzwaar lag die koele, grij
ze ludt op de openpeslagen boeken,
op de rulletters van de opgeefcapelde
bladen nanuscript, die hem in kleine,
grillige hieroglieven aanstaanden
Hij had' het koud' tot op zijn Deen-
doreai Zijn tanden klapperden op el
kaar Alles wat hij aanva/tte scheen
dezelfde nacte koude uit te stralen.
Zeker had hij gisteren kou gevat.
Hij herinnerde zich nu hoe onstuim-g
rijn dunne avondjas door den wind
was opgeblazen, toen bij verhit en op
gewonden uit de club op straat was
gekomen En ddama, toen hlij die villa!
hram Hörseükamp had verlaten en met
Bruno von Taysen langzaan» in het
schemerachtig ochtendlicht door plas-
se»„ en langs door regen döorweekle
wegen van den Tiergarten liep, bad
dien die oude windstooten weer zijn
jas opgeboid«r<t.
UHgeput viel hdj op een bruin lee-
was bij de Hörsenvamp s
®dj op den avondi. U heeft mlij daar
•bet wiliem laten. Daarover was ik
o°os. Dat moet u toch begrijpen. Ik
'Ate geprikkeld Ik zou nog heel iets
andere
Met bijnai bovenmienschelijke inspan-
“«g bedwong hij rich.
Db elastische, mooie briefopjener met
Totediosche lemmet hield' hij vorm
loos verbogen in rijn handt De ade-
r«i op zi jn 'bleieke, smalle slapen wa-
J®D. tot b’iauwei koordlen gezwollen. In
bet lieeiijko, gele licht mg zijn gelaat
en verwrongen.
,-Wij zml'len die kwestie Hörse'kamp
niet a|aniroereh’ zei graaf Obierwa l
zoud' en hooghartig. Daarna liep lij
°P de schrijftafel toe en schreef een
wissei met. rijn zeer stijl en spit» handt
GOI IISUIIE COURANT.
23 -
„Waarom heeft u mij meegesleept,
R® Ik was bij de Hörsenvamp s
’Daar ha l ik het goed- Ik verbeugda
reden, om deze quaestie telkens opnieuw aan
de orde te stellen: men wekt er slechts ver
wachtingen mee, welke toch niet in vervul
ling gaan.
B1UEVBN UIT JM HOFSTAD.
DCCCXLVI.
Met oon woord vau weemoedige hui
dje aan ue imgedactuöius van Jean
Luuisi risiusee voeuep wuj ons varpnem
d-imajai onze Haagsche uriei aan te
vangen, i'isuibse was slums gerunuun
tijd inwouer van den Haag waar nij
algemeen beaendi en ueminu w m.
s Zomers was nij op öcneveiiingen
en vierde hij ieder jaar daar nieuwe
irioiulen. Zijn neengaan zaï voor ue
badplaats een ornsiig verkes rijn. Hij
was één uer zeer weinige chanson
niers van besuhaaiue aiiure, die bo
vendien een internationaal cachet hau
eu dus in een badplaats bij uhsiek op
zijn goeueu. post was.
De bragien van rijp, dood heerteen
diepen uidruk gemaakt en een oogen-
..ftlu ju
•broeden kring. Ook om zijn persoon
was hij gezien want Fisuisse was een
Iijne verjolkier van de levensvreugde
en die levenssmart, die alcijdl het hari
zijner toeboarders wist te treilen. Het
gelukte hem steeds weer iets nieuws
en goedé en moois te geven, dat nim
mer m peil daalde maar altijd net
zuiver-gedistingeerde karakter hieid.
Het is een zeer bizondere kunst die
11’j vertegenwooruigde, een moeieapvc
kunpt die niet adieen bet talen i aer
declamatie en dat van oen zang eisch-
te maar ook de gave van net seneppen
en componeereii hei reginoeren en
enscèneeren. Ln au daq detai.s van
zijn kunst was hij een meester, die
in Holland eigenlijk geen voorganger
had en zeds geen epvotlger naiaat.
Zijn journal.stie.Ke loopbaan had hou
een veelzijdigheid van ervaring gege
ven, die hem in Zijn genre te pas
kwam. Hij had aivonturierskafrakter
d< zwerverszucht in rich met een gï
oedwingbareji drang om overal te zijn
en mee te leven. Zijn tochten ais
straatiruzikant, rijn reis door de Ga-
joe-landen, zijn omiawervingen door
aillo streken wijzen er op welk een
eigenaardige! in zoo n uan
huist.
graden Réaumur geen streep er
boven, geien er onder eens had hij
den knecht willen omkoopen om do
temperatuur tot 28 te veyhoogen. Dat
groene tegels er van leken hem even graaf Gerhard dan wel
voolitig as hst leer vae ajn s.oel. mijnheer xijn papa na;
Hij sprong op en giug naar rijn aan
grenzende slaapkamer. Daar stonden
de ramen, zooalls sedert rijn jeugd ce-
woonte w00- wijd open. Over z.jn
bleehi, maoer gezicht trok een smarte
lijke aetUMwachtige trekking. Hij bü'
de. Twee, drie maai-
„Dé verwarming aanzetjen’ riep
hij den knecht toe. ,,’t Is te koud. Je
hebt stellig je vers>and verloren, dat
je de ramen opepiaat.”
De knecht trok een verlegen gezijebt
Een kaehel xv-as niet in dé kamer en
de verwarming was hier nooit in orde
geweest, daar men nooit had gedacht
een sïaapkamer te moeiten verwarmen
„Ijskoud is het in t geheele huis,
nergens een warm hoekje.’
Als rijn vader zestien graden beval,
gebeurde het met een als om verent-
