OEN
en blaas
U_AS
a
I
n Muren
IUW-
iENINGEN
doen zich te
den als het
verzwakt is,
sn algeheel*
ig zal dan
hebben.
GisbTatnine
zijn in hun
ig bijzonder
daar zij het
tomen zuive-
:heele zenuw-
mdenkrach-
i De vitami-
ijz. heilzaam.
:beci ccndooa
zenuwgestel
wonderdadige
11. betalen wij
terug na ont-
ledige doos
in doozen van
en f 2.50 bij de
Apothekers cn
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
EERSTE BLAD.
FEUILLETON.
D.
Leaver!
1
ING’S
rAMINE
ETTEN
Verdraagzaamhei d
B6*|;j««rgang
liOIIISUIE I0IR1VI.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
No. 16639
Dit nummer bertaat uit twee bladen.
JHUEVBN UI
9
VAN DE
29
■ratr. 14.
(Wordt vervolgd.).
k
i onze gratis
iaal.
Amsterdam
w
ruimte droog
60 2485
jorligge», smetten
brand-, snij- en vet
erbanden en voeten, ge-
rwe huid, huid ver schil
len, zweren, open bee-
ende in en uitwendige
men met Wortelboer’a
iria Wortelboer.
cent bij de verkoopen
rtikelen. 958
en zoo betrekkelijk
teer we ons daarvan
geven, wanneer we
ons en
tdig kan bederven, dan
it zyn, door volle ver
een ruim besef van
ikomenheld aan recht-
fenliefde de plaats te
in om ons aller leven
aken en het ideaal te
ers allen, zjj het allen
eigen inzichten en voorstellingen. Het zyn
feitelijk onze bekrompenheid, onze enge
blik, ons eigen niet begrijpen, die ons tot
dergelijke houding drijft. En achter deze
gaat maar al te veel ons enghartig egoïsme
schuil. We weten alleen van ons zelf, willen
alleen aan eigen inzicht recht laten weder
varen en geven ons geen oogenblik moeite
ons in anderer plaats te denken, het van
ons inzicht afwijkende in anderer meenin-
gen en gedragingen als een gevolg van de
andersgeaarde persoonlijkheid van die an
deren te begrijpen, omdat we te veel van ons
zelf vervuld zijn en anderen maar niet kun
nen zien als volkomen gelijkberechtigden,
noch minder ons in anderer voelen en den
ken kunnen inleven. Verdraagzaamheid ook,
ja juist wanneer het steunt op het nesef van
betrekkelijke waarde van eigen inzicht en
voorstelling, is daarom tenslotte een gevolg
van het uittreden uit den engen cirkel van
eigen leven, om anderen en het leven zelf
te kennen en te begrijpen. En het is het
enge egoïsme, het blijven zien van de eigen
beperkte wereld als de eenig mogelijke, al-
brocaten leunstoel voelde weer die
zacht opwekkende prikkeling van lang
vqrvlogen jaren, alp zij het gevoel had
dal in haar handen fijne dtraden sa
men kwamen, dip zij alleen, kon ont
warren.
gekocht. Wij zouden
m als wij nirt dade-
jaden van dit, pam-
vaak een finantieel
want het lor was
houd was volkomen
Blfs niet na te gaan
doeling ervan was.
thans de eenig goede, die deze verdraag
zaamheid zoo moeiji
zeldzaam maken. Wi
voldoende rekenschl
begrijpen, waar de vyand schuilt, die
anderer leven zoo gr<
eerst zullen we in sti
draagzaamheid en i
eigen en anderer onv
vaardigheid en naai
geven, die ze behoei
ruimer en rijker te i
bereiken, dat wy imi
langs andere wegena zoeken te benaderen.
leien uit planten
en gij lijdt, man
en een uitvoerige
>p te zenden aan
ie medicijnen, bij
AM, die alle
andeling, met de
waarde van eigen oordeel steunt. Zjj komt
voort uit goedheid des harten of wellevend
heid of zelfbeheersching. Zij is het deel van
wie, ofschoon eigen inzicht, eigen opvatting,
eigen voorstelling als de eenige juiste voor
opzetten, niettemin inzichten en opvattingen
van anderen weet te eerbiedigen. Maar zij
is uiteraard minder volkomen. De verdraag
zaamheid, die steunt op de overweging, dat,
zoo eigen inzicht en voorstelling voor ons
zelf al absolute waarde mogen hebben, het
inzicht van anderen voor hen dezelfde abso
lute waarde moet vertegenwoordigen en we
dus niet het recht hebben van anderen de
erkenning van onze inzichten als de beste te
verlangen, maar we, met het onvermijde
lijk verschil van inzichten rekening houdend,
aan alle inzichten dezelfde algemeen betr^f-
keljjke waarde hebben toe te erkennen,
krachtiger en bewuster. Het is deze ver
draagzaamheid, die, op het volle begrip van
anderer persoonlijkheid steunend, ten allen
tijde ieder zyn eigen vrijheid zal laten en
gereed staat anderer inzichten en gedragin
gen, hoe geheel verschillend die ook aan de
onze mogen zyn, als een uitvloeisel van een
zoo geheel andere persoonlijkheid te ver
klaren en zoo noodig te verdragen. Daarom
is het wel deze verdraagzaamheid, die we
moeten trachten aan te kweeken. Zy ver
draagt niet alleen, zij begrijpt en erkent. En
in het volle besef van ons aller onvolkomen
heid en zwakheid, is zy bereid zoo noodig te
vergeven en te vergeten.
We maken ons eigen en anderer leven vaak
zoo bitter en moeilijk door onze onverdraag
zaamheid. We oordeelen hard en veroordee-
wij in dezen brief niet even de Sinterklaas
viering memoreerden. Als altyd heeft de bis
schep op tal van plaatsen in de stad per
soonlijk tezoeken gebracht. Het wordt er
voor de ouders niet gemakkelyker op om de
kinderen goede antwoorden te geven op de
vragen omtrent het groote aantal Sinter
klazen, dat er op één moment is te vinden,
want in één straat waren er wel vier voor
de ramen van winkels te aanschouwen. Het
hechtste geloof moet daardoor gaan wanke
len.
Overigens blijft dit feest zich ondanks de
concurrentie van het Kerstfeest handhaven,
vooral omdat de kinderen over het algemeen
het aardiger vinden. Voor de winkels zijn
het goede dagen geweest en het zou wel
eens interessant zyn te weten hoeveel geld
er op zoo’n dag rolt. De hoeveelheid, ver
geleken met die van andere jaren zou ty-
peerend zyn voor den gang van zaken ert' de
stand der welvaart. Als de menschen dik in
hun duiten zitten, zyn ze op die,dagen altyd
geneigd eens royaal te worden; als het krap
jes is, lyden dergelyke feestjes er het eerst
onder.
Het lijkt ons zoo gezien de drukte in de
stad, dat er wel animo was. Wy hopen het
voor de winkeliers en de klanten beide.
HAGENAAR.
MODKPHAATJE.
Kussens en Pouffes.
In de Decembermaand, eerst tegen St.
Nicolaas en dan Veer Kerstmis kan het
door diverse pracht-exposities eerst recht
blijken, welke artikelen door de Mode gepro
pageerd worden. Het is inderdaad bewonde-
renswaardig te constateeren, hoe, by groote
verscheidenheid van collecties, toch één lyn
door alles loopt, hoe deze modieuae lyn to
onderkennen is, zelfs by de grootste onder
linge verschillen. Zoo etaleert elke mode- en
elke stoffeeringszaak thans „kussens en
pouffes” en deze schijnen wel tot de „zeer
geschikte Kerstcadeaux gerekend te worden,
te oordeelen althans naar den geweldigen
voorraad die er overal van opgestapeld ligt.
Welk een aardige bonte chaos I En welke
enorme verscheidenheid van soorten, van
modellen, van siermotieven 1 De groote mo
delijn is voor de lappendeken! Voor die kus
sens en pouffes namelijk, die uit kleine of
grootere lapjes bestaan en wier schuine of
rechte ruiten, rechthoeken, triangels en pun
ten zoodanig aanéengezet zijn, dat zy een
bont overtrek vormen, waarvan de vele kleu
rige lapjes tot aardige patronen te samen
gevoegd zijn.
De meest voorkomende stoifen voor deze
lapjes zyn: fluweel, peau de pêche en glacé-
leder. De fluweelen kussens zyn ware pronk
stukjes van sierlijkheid. Zachte tinten wor
den harmonisch verbonden en vormen, met
een effen stof als ondergrond, beeldige ta
bleaux, die nu eens een ster, dan weder in
elkaar overgaande kwadraten, blokken of
kruisen als middendeel of motief hebben.
Fluweelen pouffes zijn er in groote ver
minder gecorrigeerd, de maatstaf, waar
naar wij de menschen en de dingen en de
gebeurtenissen en verhoudingen beoordee-
len en die ook -onze verhouding tot de ons
omringende wereld bepaalt. Bij elk contact
dat we met het buiten ons gelegene hebben,
speelt dit geheel van eigen voorstellingen
en gedachten, de vorm dezer innerlijke we
reld een groote rol. Dat wil zeggen ons
oordeel en onze gedragingen steunen op
deze voorstellingen. Wanneer we ons daar
van duidelijk bewust zyn en dus ook be
grijpen, dat; oordeel en gedragingen van
onze medemenschen eveneens op hun voor
stellingen steunen, die ze als werkelijkheid
zien, dan moet het ons gemakkelyk wor
den elke opvatting en elke daad begrijpend
tegemoet te gaan en aan inzichten en uit
die inzichten voortvloeiende gedragingen
alle recht te laten wedervaren, ze alg ge
lijkberechtigd en gelijkwaardig met onze
inzichten en gedragingen te erkennen, dat
wil zeggen verdraagzaam te zijn.
Er is ook een andere verdraagzaamheid
dan die op het besef van de betrekkelijke
Een vrouw draagt soms meer uit met een
lepel,
Dan een man inbrengt met een schepel.
hoeveel van die boekjes al verdwenen waren,
het geval nog eens op te rakelen.
Wy schreven zoo even dat den eersten dag
door de politie was opgetreden tegen het
luidkeels venten met het boekje. Dat soort
venten is verboden. Of het waar het betreft
een drukwerk geldig is op grond van art. 7
der Grondwet dat de vrijheid van drukpers
geeft, valt nog te betwijfelen. Het verbod
van straatges^hreeuw is op zichzelf niet
kwaad, want het werd inderdaad te bar. Wat
echter als gevolg van dit verbod is ontstaan
is eigenlijk nog veel hinderlyker. Sedert de
kooplieden niet meer mogen schreeuwen,
trekken zy aan alle huisschellen en roepen
zy de bewoners noodeloos aan de deur. Vroe
ger was het geschreeuw nog het kortst van
duur en meestal was het niet zoo erg. Thans
lykt het ons, en de huisvrouwen zullen dat
met ons eens zyn, nog onaangenamer. Wan
neer men daaraan nu eens paal en perk stelde
zou men heel wat beter werk doen. Wy heb
ben indertijd al eens den weg daarvoor aan
gegeven.n.l. door officieele bordjes te koop
te stellen, waarop staat dat aan de deur niet
wordt gekocht of gegeven en door strafbaar
te stellen het aanschellen waar dit bordje
voor de deur staat. Dan kwam er ook eens
een eind aan dat eeuwige gecollecteer, dat
iedereen de keel uithangt.
Zonderling is het bijvoorbeeld dat kerk
genootschappen langs de deuren laten col-
lecteeren voor bijdragen in/^fcjkosten van
hun armenzorg. Het zyn er al verschillende
die dit systeem volgen. Het is daarom zoo
zonderling omdat men vooruit weet dat een
groot deel van de moeite onbeloond blyft,
maar het is geen prettig systeem dat al
weer meer aan de deur wordt gescheld. Er
zijn veertig min of meer religieuze genoot
schappen. en al*. die allen jn den aanvang
van den winter alle Haagsche deuren gaan
afloopen, mogep alle menschen wel een por
tier gaan aanstellen om al die collectanten
te recipieeren en ze by'na alle af te poeie
ren.
Wij willen niet in theologisch dispuut ver
vallen maar het moet ons toch van het hart,
dat het voor een kerkgenootschap een merk
waardige methode is van geld-verzamelen.
Hoopt men buiten zijn eigen leden en vrien
den nog anderen tot bijdrage te verlokken
Het oude beweren dat geld nu eenmaal niet
riekt schijnt in eere hersteld te zijn. Voor
de huismoeders echter is het niet aange
naam dat men het kerkzakje zoo’n verleng
stuk heeft gegeven dat het nu tot aan de
huizen reikt. Het is ook niet één keer in het
jaar dat men dergelyke collecten houdt, het
gebeurt al eenige malen. Voor winter-uit-
keering, voor Kerstfeest-viering, voor spe
ciale voedsel-verstrekking enz. Waarlijk er
zyn onder de urgente punten die in den ge
meenteraad zyn behandeld met betrekking
tot de gemeentepolitiek, tal van punten die
heel wat minder haast hebben als de rege
ling van de deur-schellery die in den Haag
een hinderlijk ding is geworden.
We zouden onzen plicht te kort doen als
De eerste degen had' zij het prettig
gevonden als model te staan. Als een
kleine grap had zij het beschouwd, alal
zij in haar zijden, donzen peignoir de
trap aifsloopin kleine geborduurde
pan’offeils De mooie leden nog huive
rend van het lauwe bad, licht geprik
keld door het masseeren met sterke
aromatische essencen, het voile, brui
ne haar los opgestoken met een klei
de schildpadden haarspeld, een wit
hend van witte zijde aan.
Welwillend nam zij dan de pose
aan, dhe hij had gekozen, en die zij
naar eigen smaak trachtte te verbete
ren.
Z.j meehde hem in gejestdritt te
brengen ‘erwijl zij zijn kracht versplin
terde. Na korten tijd1 van arbeid en
stilte verklaairdje zij dan honger te
hebben. Lou moest dan een glazen ta
feltje aanschuiven, waarop lekkernijen
waar mevrouw Sina met haar Slavische
geno'zucht buitengewoon van hield
vurige® wijn, oesters en caviaar, wild,
pasteien en uitgezóchte confituren.
„Kom Lou, eet met ons mee noo
digde zij beminnelijk.
Maar Lou dankte haastig, liet haar
blik verlegen langs haar vader glijd
en langs de mooie, groote vrouw, n et
d« roede lippen.
En later stond heit glazen tafeltje
steédfe gereed in den hoek en mevr
Sina zei, dat zij nu zelf ..huisvrouw
zou spelen.” Zij schoot het zelf nader
bestreek het geroosterde brood met
ZONNEWEELDE.
/Bomarfvan OLGA WOHLBRüCK.
autorisatie vertaald door
Men I P. WESSELINK— Van Bossum
(Nadruk verboden).
Het heeft altyd eJi
tte politie op last de»
in liet openbaar ten w
.schort gaat verbiedt
Dat is gelyk wy a«
waar geen andere rei
de politie vier dagenJL_
met haar maatregel komt, dan is het hcele-
maal een mislukking, ^er
dag was hier aan alle Jti(
neel uitziende brochui® t
licht U zullen werpeff oj
van het vermoorde ariltpaar Pisuisse. Na
tuurlijk werd het diW*WK «Aiirian
geen goed persman W
lyk kennis genomen
fletje. Het bleek als a
stropje van een kwal
geen cent wahrd. De
waardeloos en‘het W*l
wat nu eigenlijk de.
Het was gedaas ih f
Den dag der begrafenis werd op onbe
hoorlijke wijze met het boekje gecolporteerd.
Het gerucht ging toen al dat de politie be
slag had gelegd, maar het bleek alleen een
optreden te zyn tegen het luidkeels venten
ervan.
Het pamflet was al vergeten, toen Zater
dag de politie plotseling tot beslagi eming
overging. De belangstelling in het boekje
herleefde, waar het nog te krijgen was vloog
het weg en de in den loop der dagen ver
kochte exemplaren Werden uit de prulle-
manden waarin zy reeds begraven waren,
opgediept om nog eens aan vrienden en Ken
nissen ter inzage gegeven te worden.
De kranten vermeldden dat op verzoek
der familie dit optreden geschiedde. Het zal
wel zóó zyn, maar verstandig lykt ons die
daad niet. Wie het effect van dergelyke lec
tuur het kleinst wil houden, late in ieder ge
val na er een Vergelijke zaak van te maken.
Het is ons niet duidelijk op grond van welke
passage dit boekje strafbaar zou zyn. Alleen
het publiceeren van heb portret op den om
slag kan misschien als onrechtmatig worden
beschouwd.
Had men in vredesnaam het handiger in
gepikt, dan nu na vier dagen, toen wie weet
jislen
lat
HOLLANDSCHC
i INDUSTRIE MIJ
„Ycasl VIU“»
n - Oen Hug
op den
die ge-
>oor het
open raam blies een koele Aprilwind
Ieder mensch heert leitelyk zyn eigen
wereld. Natuurlyk lykt die eigen wereld in
allerlei opzichten heel veel op de wereld
van anderen, maar er blyft toch altyd een
verschil, een nuanceering. Dit verschil is
het gevolg van ons persoonlijk zien en
waarnemen, ons persoonlijk denken en voe
len, kortom van onze persoonlijkheid. Wat
we waarnemen, nemen we door het middel
van onze zintuigen waar. En on8 denken,
residu van onzen aanleg en onze persoon
lijke ervaringen, schept uit dat persoonlijk
waargenomene de tailooze beelden, de voor
stelling. Deze voorstelling is het, die we
voor de werkelijkheid houden, en die ook
onze werkelijkheid is, maar niet die van
anderen.
Vanuit deze voorstelling en onder in
vloed van eigen aanleg en eigen levens
ervaringen vormen we onze gedachten en
gevoelens en opvattingen tot een geheel
eigen complex, dat met dat van anderen
natuurlijk weer meer of minder overeen
komst zal vertoonen, omdat we als men
schen zooveel gemeen hebben en de op ons
werkende invloeden ook ten deele dezelfde
zyn, maar daarvan toch ook weer op zeer
belangrijke punten zal afwijken. Maar dit
complex van voorstellingen, beelden, ge
dachten, gevoelens en opvattingen, deze
voorstelling, die in ons leeft, is, soms door
algemeen geldend* opvattingen meer of- lenen stellen anderen eischen op grond van
maar weer de doeken er op en al.
Iets anders kan ik niet meer uitvoe-
Lou liep naar dm thermometer die
boven de centrale verwarming himi.
„Als het niet warm is, bevriest z.ij.
Zootiang het gaat laait ik het raam
open.
,.En wordt h verkouden.
„Onzin Gh nu naar boven. Zij i öet
dadelijk komen.”
Hij stiet die woorden tussdben de
tarnden uit zonder Lou aan te kijken,
stair pte voortdurend met den voet op
den grond, drukte nu hjier, dan daar
met zijn duim in het kleitigunr. J
Aan de stilte rondtom» hem bemerkte
hij, dat Lou het atelier verlaten had.
Hij haalde zijn hoAoge te voorschijn
Bitnein twee miinuten kon zij in de
kan er van Sina zijn. Alp zij zei
Papa heieft bevolen, dat u komen moet
dan
Maar dat zou zij zeker niet zeggen,
uil louter sentimentaliteit of respect
of die duivel mocht weten waarom In
dit vervloekte huis gehoorzaamde nie
mand hem Alles ging zijn gang zon
dier dat hij op het geringste ook maar
eerigen invloed had. Menschen kwa
men, die hij niet kende, feesten had-
Iden plaats, die hij nooit verlangd J ad,,
etensuren werden plotseling verscho
ven. Als een kostganger voekle hij
zich in zijn huis. Niemand lette oiok
maar op njjD werkuren,
zijn vrouw bet allerminst.
caviaar, druppelde citroensap op de
oesters en hield ze als een schoteltje
aan de lippen van haar man.
Langzaam vorderde het werk. Groote
inspanning kostte het de idee in vor
men uit te beelden. Steeds was het
Hörselkamp ol t beste hem ontglipte
op het oogenbiik, dat hij het droge,
doode maiteriaal tusschen rijn vingers
voelde. Hij werd steeds zenuw acnti-
ger, steeds onrustiger. Met steeds groo
ter wordende willekeur dwong hij stoï
en model onder zijn wil.
„Kun je met het eten niet wacn-
ten vroeg hij een ajideren keer
ruw en zette zijn woorden klem bij
door een beweging, met zijn voet
„Houd je stil barstte hij een keer
ongeduldig tegen Zijn vrouw los.
Mevrouw Sina voelde, dat de grap
uit was.
Zij vlijde zich lui, lusteloos en weer
spannig in die kussens koppig volgde?
zij zijn aanwijzingen, opzettelijk doen
de, alsof zij züjn verzoeken met hoor-
Vte.
,,Ik ben moe, ik voel mij flauw, ik
bevries, mijn arn. is ingeslapen.
Een kwartier knabbelde ee aan een
caviaar broodje, plukte langzaam de
een© druif na de andere af. Uet drup
pelsgewijze een glaasje portwijn op de
punt van haar tong smelten.
ABONNEMENTSPRIJS; per kwartaal f 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal f 3.16, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31 GOUDA
by onse agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc. 82:
Redactie Telef. 83. Postrekening 48400.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
15 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prys.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2.05, elke regel meer 0.60. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden
prys. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhande
laren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het
Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zyn.
„Daar u toch hier uit dlei omgeving
verdwijnt,kan ik het u wel vertellen
Gerhard is doodelijk verliefd op de
kleine, waiarom ook niet IJaair stie
Boeder is een vorstin Sukewitsch, ge-
boren gravin Sabyski. En die va^er
lijn waarde, wat de vader is, maakt
Wj een dochter nietp uit. Dat ia Lij
bruiloft een heer in rok. Voila, tout
óverigens kan hij pirotessor wordien.
Een bagatel. Daar zal ik wel voor
^gen. Zoo ver reik1 mijn invloed! nogi
De trekken van Talysen waren als
steen gehouwen.
„Ik twijfel niet aan uw invloed1, me
vrouw
En weer voelde hij, hoe weinig hij
zijn plaats was in dezen kringdie
of velmederde naar gril en
Willekeur.
Maar dè oude vrouw in haar rooden
D£ HOFSTAD.
ICVII.
1 zonderling effect als
'justitie een of ander
irkoop aangeboden ge-
i en in beslag neemt,
en weten de reclame
Lame by haalt. Eii als
lia het verschynen pas
ui, uan is nei neeie-
jrleden week Woens-
iosken een sensatio-
l. te koop, die scheen
op de droevige zaak
„Ja, nu, wat is er Komt je moeder
oi komt zij nieO
Wijdbeens, het verwardie hoojfd swheei
niet opengerukte kiel, stond Hbrsel-
kamp in zijn groot atelier.
Voor hem Lou, smal en bleek, met
een weemoedógen trek omi den mond.
,,Zij heeft hoofdipajn, zegit zij. Z.j
denkt van middag.../’
„Wat beteekent dat vanmiddag ik
kan nu niet meer wachten, ik moet
voederen. Zij weet,, dat mijn beste
uren de morgenuren ^ijn. Zij moet ko
men, versta je ik1 wil het ik be
veel het dadelijk- moet zij konuen.
Wa* sta je daar nog Ga dan toen,
versta je mij mot?”
Hij stampte met den. voet
grond, trok aan rijn boord,
kreukeld om1 zijn hals lag. Di
nrum A,
naar binnen, terwijl een regenbui te
gen de breede glasruit sloeg.
„Een uulr geleden was het atelier
vol Zon, nu is alles als uitgedoofd. Nu
moet ik mezelf er weer met noeite
inwerken. Zij weet toch, dat het werk
gemakkeilijker gaa’t, als het licht is.
Die infame, geaffffoct onachtzaamheid
Zie maar, die klfid scheurt sal. Altijd