OEN en blaas U_AS a I n Muren IUW- iENINGEN doen zich te den als het verzwakt is, sn algeheel* ig zal dan hebben. GisbTatnine zijn in hun ig bijzonder daar zij het tomen zuive- :heele zenuw- mdenkrach- i De vitami- ijz. heilzaam. :beci ccndooa zenuwgestel wonderdadige 11. betalen wij terug na ont- ledige doos in doozen van en f 2.50 bij de Apothekers cn NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. EERSTE BLAD. FEUILLETON. D. Leaver! 1 ING’S rAMINE ETTEN Verdraagzaamhei d B6*|;j««rgang liOIIISUIE I0IR1VI. Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen No. 16639 Dit nummer bertaat uit twee bladen. JHUEVBN UI 9 VAN DE 29 ■ratr. 14. (Wordt vervolgd.). k i onze gratis iaal. Amsterdam w ruimte droog 60 2485 jorligge», smetten brand-, snij- en vet erbanden en voeten, ge- rwe huid, huid ver schil len, zweren, open bee- ende in en uitwendige men met Wortelboer’a iria Wortelboer. cent bij de verkoopen rtikelen. 958 en zoo betrekkelijk teer we ons daarvan geven, wanneer we ons en tdig kan bederven, dan it zyn, door volle ver een ruim besef van ikomenheld aan recht- fenliefde de plaats te in om ons aller leven aken en het ideaal te ers allen, zjj het allen eigen inzichten en voorstellingen. Het zyn feitelijk onze bekrompenheid, onze enge blik, ons eigen niet begrijpen, die ons tot dergelijke houding drijft. En achter deze gaat maar al te veel ons enghartig egoïsme schuil. We weten alleen van ons zelf, willen alleen aan eigen inzicht recht laten weder varen en geven ons geen oogenblik moeite ons in anderer plaats te denken, het van ons inzicht afwijkende in anderer meenin- gen en gedragingen als een gevolg van de andersgeaarde persoonlijkheid van die an deren te begrijpen, omdat we te veel van ons zelf vervuld zijn en anderen maar niet kun nen zien als volkomen gelijkberechtigden, noch minder ons in anderer voelen en den ken kunnen inleven. Verdraagzaamheid ook, ja juist wanneer het steunt op het nesef van betrekkelijke waarde van eigen inzicht en voorstelling, is daarom tenslotte een gevolg van het uittreden uit den engen cirkel van eigen leven, om anderen en het leven zelf te kennen en te begrijpen. En het is het enge egoïsme, het blijven zien van de eigen beperkte wereld als de eenig mogelijke, al- brocaten leunstoel voelde weer die zacht opwekkende prikkeling van lang vqrvlogen jaren, alp zij het gevoel had dal in haar handen fijne dtraden sa men kwamen, dip zij alleen, kon ont warren. gekocht. Wij zouden m als wij nirt dade- jaden van dit, pam- vaak een finantieel want het lor was houd was volkomen Blfs niet na te gaan doeling ervan was. thans de eenig goede, die deze verdraag zaamheid zoo moeiji zeldzaam maken. Wi voldoende rekenschl begrijpen, waar de vyand schuilt, die anderer leven zoo gr< eerst zullen we in sti draagzaamheid en i eigen en anderer onv vaardigheid en naai geven, die ze behoei ruimer en rijker te i bereiken, dat wy imi langs andere wegena zoeken te benaderen. leien uit planten en gij lijdt, man en een uitvoerige >p te zenden aan ie medicijnen, bij AM, die alle andeling, met de waarde van eigen oordeel steunt. Zjj komt voort uit goedheid des harten of wellevend heid of zelfbeheersching. Zij is het deel van wie, ofschoon eigen inzicht, eigen opvatting, eigen voorstelling als de eenige juiste voor opzetten, niettemin inzichten en opvattingen van anderen weet te eerbiedigen. Maar zij is uiteraard minder volkomen. De verdraag zaamheid, die steunt op de overweging, dat, zoo eigen inzicht en voorstelling voor ons zelf al absolute waarde mogen hebben, het inzicht van anderen voor hen dezelfde abso lute waarde moet vertegenwoordigen en we dus niet het recht hebben van anderen de erkenning van onze inzichten als de beste te verlangen, maar we, met het onvermijde lijk verschil van inzichten rekening houdend, aan alle inzichten dezelfde algemeen betr^f- keljjke waarde hebben toe te erkennen, krachtiger en bewuster. Het is deze ver draagzaamheid, die, op het volle begrip van anderer persoonlijkheid steunend, ten allen tijde ieder zyn eigen vrijheid zal laten en gereed staat anderer inzichten en gedragin gen, hoe geheel verschillend die ook aan de onze mogen zyn, als een uitvloeisel van een zoo geheel andere persoonlijkheid te ver klaren en zoo noodig te verdragen. Daarom is het wel deze verdraagzaamheid, die we moeten trachten aan te kweeken. Zy ver draagt niet alleen, zij begrijpt en erkent. En in het volle besef van ons aller onvolkomen heid en zwakheid, is zy bereid zoo noodig te vergeven en te vergeten. We maken ons eigen en anderer leven vaak zoo bitter en moeilijk door onze onverdraag zaamheid. We oordeelen hard en veroordee- wij in dezen brief niet even de Sinterklaas viering memoreerden. Als altyd heeft de bis schep op tal van plaatsen in de stad per soonlijk tezoeken gebracht. Het wordt er voor de ouders niet gemakkelyker op om de kinderen goede antwoorden te geven op de vragen omtrent het groote aantal Sinter klazen, dat er op één moment is te vinden, want in één straat waren er wel vier voor de ramen van winkels te aanschouwen. Het hechtste geloof moet daardoor gaan wanke len. Overigens blijft dit feest zich ondanks de concurrentie van het Kerstfeest handhaven, vooral omdat de kinderen over het algemeen het aardiger vinden. Voor de winkels zijn het goede dagen geweest en het zou wel eens interessant zyn te weten hoeveel geld er op zoo’n dag rolt. De hoeveelheid, ver geleken met die van andere jaren zou ty- peerend zyn voor den gang van zaken ert' de stand der welvaart. Als de menschen dik in hun duiten zitten, zyn ze op die,dagen altyd geneigd eens royaal te worden; als het krap jes is, lyden dergelyke feestjes er het eerst onder. Het lijkt ons zoo gezien de drukte in de stad, dat er wel animo was. Wy hopen het voor de winkeliers en de klanten beide. HAGENAAR. MODKPHAATJE. Kussens en Pouffes. In de Decembermaand, eerst tegen St. Nicolaas en dan Veer Kerstmis kan het door diverse pracht-exposities eerst recht blijken, welke artikelen door de Mode gepro pageerd worden. Het is inderdaad bewonde- renswaardig te constateeren, hoe, by groote verscheidenheid van collecties, toch één lyn door alles loopt, hoe deze modieuae lyn to onderkennen is, zelfs by de grootste onder linge verschillen. Zoo etaleert elke mode- en elke stoffeeringszaak thans „kussens en pouffes” en deze schijnen wel tot de „zeer geschikte Kerstcadeaux gerekend te worden, te oordeelen althans naar den geweldigen voorraad die er overal van opgestapeld ligt. Welk een aardige bonte chaos I En welke enorme verscheidenheid van soorten, van modellen, van siermotieven 1 De groote mo delijn is voor de lappendeken! Voor die kus sens en pouffes namelijk, die uit kleine of grootere lapjes bestaan en wier schuine of rechte ruiten, rechthoeken, triangels en pun ten zoodanig aanéengezet zijn, dat zy een bont overtrek vormen, waarvan de vele kleu rige lapjes tot aardige patronen te samen gevoegd zijn. De meest voorkomende stoifen voor deze lapjes zyn: fluweel, peau de pêche en glacé- leder. De fluweelen kussens zyn ware pronk stukjes van sierlijkheid. Zachte tinten wor den harmonisch verbonden en vormen, met een effen stof als ondergrond, beeldige ta bleaux, die nu eens een ster, dan weder in elkaar overgaande kwadraten, blokken of kruisen als middendeel of motief hebben. Fluweelen pouffes zijn er in groote ver minder gecorrigeerd, de maatstaf, waar naar wij de menschen en de dingen en de gebeurtenissen en verhoudingen beoordee- len en die ook -onze verhouding tot de ons omringende wereld bepaalt. Bij elk contact dat we met het buiten ons gelegene hebben, speelt dit geheel van eigen voorstellingen en gedachten, de vorm dezer innerlijke we reld een groote rol. Dat wil zeggen ons oordeel en onze gedragingen steunen op deze voorstellingen. Wanneer we ons daar van duidelijk bewust zyn en dus ook be grijpen, dat; oordeel en gedragingen van onze medemenschen eveneens op hun voor stellingen steunen, die ze als werkelijkheid zien, dan moet het ons gemakkelyk wor den elke opvatting en elke daad begrijpend tegemoet te gaan en aan inzichten en uit die inzichten voortvloeiende gedragingen alle recht te laten wedervaren, ze alg ge lijkberechtigd en gelijkwaardig met onze inzichten en gedragingen te erkennen, dat wil zeggen verdraagzaam te zijn. Er is ook een andere verdraagzaamheid dan die op het besef van de betrekkelijke Een vrouw draagt soms meer uit met een lepel, Dan een man inbrengt met een schepel. hoeveel van die boekjes al verdwenen waren, het geval nog eens op te rakelen. Wy schreven zoo even dat den eersten dag door de politie was opgetreden tegen het luidkeels venten met het boekje. Dat soort venten is verboden. Of het waar het betreft een drukwerk geldig is op grond van art. 7 der Grondwet dat de vrijheid van drukpers geeft, valt nog te betwijfelen. Het verbod van straatges^hreeuw is op zichzelf niet kwaad, want het werd inderdaad te bar. Wat echter als gevolg van dit verbod is ontstaan is eigenlijk nog veel hinderlyker. Sedert de kooplieden niet meer mogen schreeuwen, trekken zy aan alle huisschellen en roepen zy de bewoners noodeloos aan de deur. Vroe ger was het geschreeuw nog het kortst van duur en meestal was het niet zoo erg. Thans lykt het ons, en de huisvrouwen zullen dat met ons eens zyn, nog onaangenamer. Wan neer men daaraan nu eens paal en perk stelde zou men heel wat beter werk doen. Wy heb ben indertijd al eens den weg daarvoor aan gegeven.n.l. door officieele bordjes te koop te stellen, waarop staat dat aan de deur niet wordt gekocht of gegeven en door strafbaar te stellen het aanschellen waar dit bordje voor de deur staat. Dan kwam er ook eens een eind aan dat eeuwige gecollecteer, dat iedereen de keel uithangt. Zonderling is het bijvoorbeeld dat kerk genootschappen langs de deuren laten col- lecteeren voor bijdragen in/^fcjkosten van hun armenzorg. Het zyn er al verschillende die dit systeem volgen. Het is daarom zoo zonderling omdat men vooruit weet dat een groot deel van de moeite onbeloond blyft, maar het is geen prettig systeem dat al weer meer aan de deur wordt gescheld. Er zijn veertig min of meer religieuze genoot schappen. en al*. die allen jn den aanvang van den winter alle Haagsche deuren gaan afloopen, mogep alle menschen wel een por tier gaan aanstellen om al die collectanten te recipieeren en ze by'na alle af te poeie ren. Wij willen niet in theologisch dispuut ver vallen maar het moet ons toch van het hart, dat het voor een kerkgenootschap een merk waardige methode is van geld-verzamelen. Hoopt men buiten zijn eigen leden en vrien den nog anderen tot bijdrage te verlokken Het oude beweren dat geld nu eenmaal niet riekt schijnt in eere hersteld te zijn. Voor de huismoeders echter is het niet aange naam dat men het kerkzakje zoo’n verleng stuk heeft gegeven dat het nu tot aan de huizen reikt. Het is ook niet één keer in het jaar dat men dergelyke collecten houdt, het gebeurt al eenige malen. Voor winter-uit- keering, voor Kerstfeest-viering, voor spe ciale voedsel-verstrekking enz. Waarlijk er zyn onder de urgente punten die in den ge meenteraad zyn behandeld met betrekking tot de gemeentepolitiek, tal van punten die heel wat minder haast hebben als de rege ling van de deur-schellery die in den Haag een hinderlijk ding is geworden. We zouden onzen plicht te kort doen als De eerste degen had' zij het prettig gevonden als model te staan. Als een kleine grap had zij het beschouwd, alal zij in haar zijden, donzen peignoir de trap aifsloopin kleine geborduurde pan’offeils De mooie leden nog huive rend van het lauwe bad, licht geprik keld door het masseeren met sterke aromatische essencen, het voile, brui ne haar los opgestoken met een klei de schildpadden haarspeld, een wit hend van witte zijde aan. Welwillend nam zij dan de pose aan, dhe hij had gekozen, en die zij naar eigen smaak trachtte te verbete ren. Z.j meehde hem in gejestdritt te brengen ‘erwijl zij zijn kracht versplin terde. Na korten tijd1 van arbeid en stilte verklaairdje zij dan honger te hebben. Lou moest dan een glazen ta feltje aanschuiven, waarop lekkernijen waar mevrouw Sina met haar Slavische geno'zucht buitengewoon van hield vurige® wijn, oesters en caviaar, wild, pasteien en uitgezóchte confituren. „Kom Lou, eet met ons mee noo digde zij beminnelijk. Maar Lou dankte haastig, liet haar blik verlegen langs haar vader glijd en langs de mooie, groote vrouw, n et d« roede lippen. En later stond heit glazen tafeltje steédfe gereed in den hoek en mevr Sina zei, dat zij nu zelf ..huisvrouw zou spelen.” Zij schoot het zelf nader bestreek het geroosterde brood met ZONNEWEELDE. /Bomarfvan OLGA WOHLBRüCK. autorisatie vertaald door Men I P. WESSELINK— Van Bossum (Nadruk verboden). Het heeft altyd eJi tte politie op last de» in liet openbaar ten w .schort gaat verbiedt Dat is gelyk wy a« waar geen andere rei de politie vier dagenJL_ met haar maatregel komt, dan is het hcele- maal een mislukking, ^er dag was hier aan alle Jti( neel uitziende brochui® t licht U zullen werpeff oj van het vermoorde ariltpaar Pisuisse. Na tuurlijk werd het diW*WK «Aiirian geen goed persman W lyk kennis genomen fletje. Het bleek als a stropje van een kwal geen cent wahrd. De waardeloos en‘het W*l wat nu eigenlijk de. Het was gedaas ih f Den dag der begrafenis werd op onbe hoorlijke wijze met het boekje gecolporteerd. Het gerucht ging toen al dat de politie be slag had gelegd, maar het bleek alleen een optreden te zyn tegen het luidkeels venten ervan. Het pamflet was al vergeten, toen Zater dag de politie plotseling tot beslagi eming overging. De belangstelling in het boekje herleefde, waar het nog te krijgen was vloog het weg en de in den loop der dagen ver kochte exemplaren Werden uit de prulle- manden waarin zy reeds begraven waren, opgediept om nog eens aan vrienden en Ken nissen ter inzage gegeven te worden. De kranten vermeldden dat op verzoek der familie dit optreden geschiedde. Het zal wel zóó zyn, maar verstandig lykt ons die daad niet. Wie het effect van dergelyke lec tuur het kleinst wil houden, late in ieder ge val na er een Vergelijke zaak van te maken. Het is ons niet duidelijk op grond van welke passage dit boekje strafbaar zou zyn. Alleen het publiceeren van heb portret op den om slag kan misschien als onrechtmatig worden beschouwd. Had men in vredesnaam het handiger in gepikt, dan nu na vier dagen, toen wie weet jislen lat HOLLANDSCHC i INDUSTRIE MIJ „Ycasl VIU“» n - Oen Hug op den die ge- >oor het open raam blies een koele Aprilwind Ieder mensch heert leitelyk zyn eigen wereld. Natuurlyk lykt die eigen wereld in allerlei opzichten heel veel op de wereld van anderen, maar er blyft toch altyd een verschil, een nuanceering. Dit verschil is het gevolg van ons persoonlijk zien en waarnemen, ons persoonlijk denken en voe len, kortom van onze persoonlijkheid. Wat we waarnemen, nemen we door het middel van onze zintuigen waar. En on8 denken, residu van onzen aanleg en onze persoon lijke ervaringen, schept uit dat persoonlijk waargenomene de tailooze beelden, de voor stelling. Deze voorstelling is het, die we voor de werkelijkheid houden, en die ook onze werkelijkheid is, maar niet die van anderen. Vanuit deze voorstelling en onder in vloed van eigen aanleg en eigen levens ervaringen vormen we onze gedachten en gevoelens en opvattingen tot een geheel eigen complex, dat met dat van anderen natuurlijk weer meer of minder overeen komst zal vertoonen, omdat we als men schen zooveel gemeen hebben en de op ons werkende invloeden ook ten deele dezelfde zyn, maar daarvan toch ook weer op zeer belangrijke punten zal afwijken. Maar dit complex van voorstellingen, beelden, ge dachten, gevoelens en opvattingen, deze voorstelling, die in ons leeft, is, soms door algemeen geldend* opvattingen meer of- lenen stellen anderen eischen op grond van maar weer de doeken er op en al. Iets anders kan ik niet meer uitvoe- Lou liep naar dm thermometer die boven de centrale verwarming himi. „Als het niet warm is, bevriest z.ij. Zootiang het gaat laait ik het raam open. ,.En wordt h verkouden. „Onzin Gh nu naar boven. Zij i öet dadelijk komen.” Hij stiet die woorden tussdben de tarnden uit zonder Lou aan te kijken, stair pte voortdurend met den voet op den grond, drukte nu hjier, dan daar met zijn duim in het kleitigunr. J Aan de stilte rondtom» hem bemerkte hij, dat Lou het atelier verlaten had. Hij haalde zijn hoAoge te voorschijn Bitnein twee miinuten kon zij in de kan er van Sina zijn. Alp zij zei Papa heieft bevolen, dat u komen moet dan Maar dat zou zij zeker niet zeggen, uil louter sentimentaliteit of respect of die duivel mocht weten waarom In dit vervloekte huis gehoorzaamde nie mand hem Alles ging zijn gang zon dier dat hij op het geringste ook maar eerigen invloed had. Menschen kwa men, die hij niet kende, feesten had- Iden plaats, die hij nooit verlangd J ad,, etensuren werden plotseling verscho ven. Als een kostganger voekle hij zich in zijn huis. Niemand lette oiok maar op njjD werkuren, zijn vrouw bet allerminst. caviaar, druppelde citroensap op de oesters en hield ze als een schoteltje aan de lippen van haar man. Langzaam vorderde het werk. Groote inspanning kostte het de idee in vor men uit te beelden. Steeds was het Hörselkamp ol t beste hem ontglipte op het oogenbiik, dat hij het droge, doode maiteriaal tusschen rijn vingers voelde. Hij werd steeds zenuw acnti- ger, steeds onrustiger. Met steeds groo ter wordende willekeur dwong hij stoï en model onder zijn wil. „Kun je met het eten niet wacn- ten vroeg hij een ajideren keer ruw en zette zijn woorden klem bij door een beweging, met zijn voet „Houd je stil barstte hij een keer ongeduldig tegen Zijn vrouw los. Mevrouw Sina voelde, dat de grap uit was. Zij vlijde zich lui, lusteloos en weer spannig in die kussens koppig volgde? zij zijn aanwijzingen, opzettelijk doen de, alsof zij züjn verzoeken met hoor- Vte. ,,Ik ben moe, ik voel mij flauw, ik bevries, mijn arn. is ingeslapen. Een kwartier knabbelde ee aan een caviaar broodje, plukte langzaam de een© druif na de andere af. Uet drup pelsgewijze een glaasje portwijn op de punt van haar tong smelten. ABONNEMENTSPRIJS; per kwartaal f 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal f 3.16, met Zondagsblad 3.80. Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31 GOUDA by onse agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc. 82: Redactie Telef. 83. Postrekening 48400. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) 15 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prys. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2.05, elke regel meer 0.60. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden prys. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhande laren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zyn. „Daar u toch hier uit dlei omgeving verdwijnt,kan ik het u wel vertellen Gerhard is doodelijk verliefd op de kleine, waiarom ook niet IJaair stie Boeder is een vorstin Sukewitsch, ge- boren gravin Sabyski. En die va^er lijn waarde, wat de vader is, maakt Wj een dochter nietp uit. Dat ia Lij bruiloft een heer in rok. Voila, tout óverigens kan hij pirotessor wordien. Een bagatel. Daar zal ik wel voor ^gen. Zoo ver reik1 mijn invloed! nogi De trekken van Talysen waren als steen gehouwen. „Ik twijfel niet aan uw invloed1, me vrouw En weer voelde hij, hoe weinig hij zijn plaats was in dezen kringdie of velmederde naar gril en Willekeur. Maar dè oude vrouw in haar rooden D£ HOFSTAD. ICVII. 1 zonderling effect als 'justitie een of ander irkoop aangeboden ge- i en in beslag neemt, en weten de reclame Lame by haalt. Eii als lia het verschynen pas ui, uan is nei neeie- jrleden week Woens- iosken een sensatio- l. te koop, die scheen op de droevige zaak „Ja, nu, wat is er Komt je moeder oi komt zij nieO Wijdbeens, het verwardie hoojfd swheei niet opengerukte kiel, stond Hbrsel- kamp in zijn groot atelier. Voor hem Lou, smal en bleek, met een weemoedógen trek omi den mond. ,,Zij heeft hoofdipajn, zegit zij. Z.j denkt van middag.../’ „Wat beteekent dat vanmiddag ik kan nu niet meer wachten, ik moet voederen. Zij weet,, dat mijn beste uren de morgenuren ^ijn. Zij moet ko men, versta je ik1 wil het ik be veel het dadelijk- moet zij konuen. Wa* sta je daar nog Ga dan toen, versta je mij mot?” Hij stampte met den. voet grond, trok aan rijn boord, kreukeld om1 zijn hals lag. Di nrum A, naar binnen, terwijl een regenbui te gen de breede glasruit sloeg. „Een uulr geleden was het atelier vol Zon, nu is alles als uitgedoofd. Nu moet ik mezelf er weer met noeite inwerken. Zij weet toch, dat het werk gemakkeilijker gaa’t, als het licht is. Die infame, geaffffoct onachtzaamheid Zie maar, die klfid scheurt sal. Altijd

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1927 | | pagina 1