T tU J L I F jl lw it Blad 31 S2L ze 1 .11 NIEUWS- EN advertentieblA lÜRG AMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, i VOOR GOUDA EN OMSTREKEN 88» Jaargang ir 1827 EERSTE BLAD. FEUILLETON. I f n v l f! I fc J ZONNK WKKLDK. GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, [OONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. BQttfl NIEUWERKERK, OUDERKERK, QUQEWATER, REEUWIJIt, S n tot 48.— Dit nummer beslaat uit drie bladen. i 1 en tussoiil Kerstmis en - r bet gedicht I I NEVER ENSCHEDE k. J-.JÉ. ir Wybert- sscherming feestzaal komt. n gaan en langdurige ten en Velours I- zitten mögey, gen. Zoo kan zegen zyn! deeding Romen van OLGA WOHLBRüCK J Met autorisatie vertaald door Mevr I P. WESSELINK—Van Rossun (Natlruk verboden-) iet slechts end, doch en. gehepl h tanden. ais gevolg vijken wik oae juist op oie en euelijue ma F met als aiwu- .n oen treiu. br I caiiegoriefi van e Kerstdagen dié t in den lamuié- i, mensehien aie ben fliaken t lag verdienste. aijni oe men gakne 'oetretaKing m ae okeriwi AUI1S Op ZtMlUaga ITO' Zijn m.e uw [er een aeu o. iflften, die tuuDle verziocliten den I te mogen heb Rbesaoew anjn t»e aiuja verstomd h dat dlurven vra- podagera zijn zij >en en in- tab-van ngen moet deze Men afgedaan wal hoot. Dergedjbe hrheid maften op en onaamgenamen todlat men de be lt die toch al zoo in die haven van rijn beland. De het n isschien be ft toeecnieiteajKer bpndiershandb Kuu- |ft bericht dat de l.weer aanstonds Kr iawilligt had afwerking worden van prachtig klokkende plooien, welke '?ich ter Imker-heupzyde tot een laaghangenden bundel byeengroep&eren. Zacht blousend iq dan het bovendeel met een diep V-vormig décolleté, langs welke puntlynen zich, evenals langs.de gelijkvor mige armuitsnydingen, de witte lijnen der gameerstof ten scherpste afteekenen. Niet alleen de .robes worden op deze manier in honderdvoudige variaties gebracht, oolÊ de avondcapes zijn gaarne in zwart soepel flu weel, met glanzend-witte binnenvoering, groote shawlrfevers, wit gevoerde sluitstuk ken èn een grooten witten vosbontkraag als „finishing toush”. Hoe practisch sluiten deze mantelcapes -met losse vieugelpanden aan bij zwarte-, en ook bij witte avondtoiletten. Want voor de jongere vrouw, het zeer "jonge meisje is „wit” de eisch en bijaldien het zachte velours in roomig-wit iets bijzonder teers heeft, behandelt men het als „crepe georgette” en pailletteert en perleert het met wit, zwart-wit en enkel zwart, al naar patroon en persoonlijke wensch zulks vor deren. Naast de zwartwitte combinatie ontluikt de nieuwste mode-tendenz, die staal- en ■dêring te brengen.” En zoo is hy tenslotte at aeteure en a tot de conclusie gekomen van zichzelf eens -uagen bakKer-ai dpehtig te herzien en de oorzaak van de teleurstelling niet in de eerste plaats buiten zichzelf te zpeken. Koevele andere voorbeelden zouden wij niet van teleurstelling kunnen geven op zeer verschillend terrein, zoowel in het huisgezin als op de markt des levens; overal is een smartelijke ervaring er de ^grondtoon van. We dienen ons dus krqphtig te maken, ons innerlijk zijn te versterken tegen de wreede teleunrténjng. Ze moet ons niet kunnen lam slaan; gelukkig zyn er ook thans nog van die optimistische naturen, die ondanks alle teleurstellingen zich weten staande te hou den in het leven. Hun veerkracht doet hen 'i telkens weer opheffen, en waar we "schromelijke teleurstelling ondervonden hiea, beginnen ze met nieuwen moed niet slechts, maar ook met engelengeduld elders hun werk, ,en ondertusschen beschouwen ze, de teleurstelling als een opvoedingsmiddel in de groote leerschool des lévens. Wanneer, wij onszelven, zoowel op stoffe lijk als óp geestelijk gebied, hooge eischen stellen, zal ons, menige teleurstelling bei spaard .blijven, en al komt er yan tijd tot tijd een' over ons, dat we dan de kracht be- ze met opgewektheid te dra- )iet nieuwe jaar ons tot een OUDSCHE COURANT. Avondtoiletten. Reeds vóór Kerstmis zijn de algemeene uitverkoopen in de confectie aangeVangen en ook de Haute-couture begint reeds voor hare modellencollectie ruim baan te maken. Maar dit neemt niet weg dat de nieuwste Parysche «nufjes nog voor de verwende clientèle bewaard' worden en iedere week, neen iedere dag verschijnen de laatste vor men en combinaties, opdat geen enkele schoone vrouw iets behoeft te dragen, wat reeds eerder aanschouwd is geweest. Parijs heeft thans een uitgesproken nei ging voor zwart en een zeer byzondere voorliefde voor de zwartwitte combinatie. aan zichzelf dacht zij. aam hel affront, dat <Ll Dooeaardige, oude spook nu ook haar eveaa'xs zoovelen voor haar dorst aan te doen. Ik moet u verzoeken, mevrouw en inoexen .arbeid setuig een lange n zijn pog veie ande personen voor wÜ; vreugde van kring zullen juist op die dageft wiben. slaan, voorfi hbt pest er aatt; schttn, die een gli lieoben, m uiemü. v ck>r nou as er gtjfl aroeiu. nemjoeuM aerwijsmenscnen veer.uuu dragen vaft.' iiareq uw zeuw ny lüiiswagnHïrgen «tri btjtn als zij o{> iaq| weeet. W ij siaan.; van hoe die nienait gen. Juist uwi van bevoorrecht uoveO partiouliere betreèd week in 5 dagen/i anuetrs in zes gei veraoeken aan dé. tal van tmeoschefl wroveligen muruK^ voorree’ting elr ui? groot is voor hen 4 den ovetrheidsdienéi enkele gevailen <M leetKen^ nad <xwj te zijn had men nen bp’andelen eft regeetring hier »M het ajlget eeué ven i.xj n «étèftl zij deze door met conscientieuse zorg. De „vogue” der garaeering met blanke steenen komtAdaarbij goed te pas. Maar ook de ver werking van twee soorten satins, zwart en wit, beiden met (beurtelings de glanzende en de doffe kant boven, doet hiervoor prach tig materiaal aan de hand. Zwarte en zwart witte kant biedt mede een der prachtvolste combinatie- mogeijftheden. Maar overwegend is toch de praal van het soepele velours-chiffon in zijn fraaie zwart witte toepassing. Soms valt er een robe van het schitt^rend-gedrapeerde soort in dit rij ke diepzwarte materiaal te bewonderen, 'meer behagen in (heren,’ (kalkoenen, ganzen, eenuen en konijnen), dan in ttèaaahen. Op faii van plaatsen heen mien voqt «wieren féeratjes georgani seerd. Voor ae arme urentsdhe Kin deren .bijvoorbeeld! in één der voor naamste gelegenheden van dien Haag Eigeuiaaruig is het dat zooweié nen schen in deze dagen een soort sen 11 menteeie bui over zie* 1 Krijgen en aan een - gen toedsverwoefting schijnen te lijden. Misschien is dat psychologisch geneei normaal maar ^hei ware toch gewenscht dat d© gevolgen ervan wat meter blijvend waren. Er worden heei veel jtiooie woorden •gesproken en ^a.s slechts een dieet er van ook eens iri dadeh^word 'omgezet, zag de mensehlieid er spoedig hedt an diers uit. Dit is het <at ons wel eens even tegenstaat in Het gedoe van deze dagen, dat in de praktijk des levens de daden vaak zoo weinig movereen stemming zijn met de woorden d.e nen in gewidligeKmoanenten gemakke lijk uit. Als, als, ais men er eens naar bandélde De week iets niet overkomera. Die maakt er gauw een eind aan als het te bar Vordit Vadertje Skaat is naar goedig en gewillig. Vijfmaal zoo hoog, a.sdn niet genoeg zegt, gezien h4 ïeit dal er medisch toezicht is, wanneer zal DNeu het dan erkennen HAGENAAR. MÖDEPRAATJE? nieuwjaar nee.t in ueai regei ,eis dj] zonders. oor veten is net prettig uie weex eens in een groom staa te ver toéven om eens te genieten van het vete diat daar geboden worut. ue. een zaamheid in ue dorpen die wij, Ha genaars, s zomers zoo heeHijft vmovp is in uen wmter heet groot en dik wijlH naargeestig, ben weeiKje eetis er cuaschen uit naar de stad, is een heer lijke adeidiing. net aantal garaten, voo -- ai km eren, is in deze week iieei groot en men ziet het zoowel s mid dags in de winkelstraitein als saivonds in schouwburg en bioscoop. Het is ook de week van de dansavonden voort ae jongelui, dfie vrij zijn van schoot. Nu aliePwege tegen de uitwassen van die avonden js optreden en zij noch ui aanta/i noch in duur meer zoo groot zijn, concentreert zich dkt allee in deze week en m die van de Paraschvacan- tie. Of de danswoede dit jaak wel zoo groot is, meenen wij te betwijfelen De crisis schijnt voorbij te zijn en dus al weer gebleken dat ais mem der- gelijke epidenneön ruetig iaat uitwee Vooral in het grand-gala avondtoilet voert keren, zij m den regel het eerst over - - zijn. Zoodra de overheid zich er mee bemoeit duurt et in den regel langer en is het hardnekkiger. Statistieken onlbrekeei wel maar men bespeurt het toch op aillerlei wijs. Het stauacisdii overzicht van den Haag drat dezer dagen gepubliceerd is zal ons nog wek eens aanleiding geven tot een bnet. Sommige cijfers zijn daarin verrassend. Minder is dit le. geval ©et de citers waarop wij vroe ger ai eens wezen, n l. die van de zieaten v<ui hei gemeentepersoned. it blad vers-Jw 't dagelijks behalve op Zore en~ Feestdagen ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per we<k cent,'met Zondagsblad - per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post pef kwartaal 3.15, met Zondagsblad f 3.80. T Abonnementen worden dafrel^jks aangenomen aan ons Bureau: MARKT ^1, GOUDA, I by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. gf Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc. 82: Redactie Telef. 83. Postrekening 48400. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behdorende tot den bexorgkring) 1—5 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bexorgkring: 1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnununer 20 bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prjjs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN1—4 regels 2.05, elke regel meer 0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bjj contract tot fker gereduceerden prjjs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van «oliede Boekhande laren, Adveftentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. ders eer^kh en baar beringde handen, gebald, al^om met geweid te onder drukken wat anders aan haar lippen zou kunnen ontsnappen, fcij was zeker ook zoon ..levend lijk voor het nuis Roeckwitz geweest Maar graaf André zei •,,Gekoof mij„ lieve maïnia, het zijn meer de nationale dan de persoonlij ke contrasten, die u zoo''vreemd docii staan tegenover de familie Roeökwiiz Waarop de oudle dame een oogen- blik haar koele berekening vejrloor en openlijk bekende „I1 ken een klein meisje dat zoo ftluitech is als het Gretchen in Faust’’ t ,U kent toch adleem hert Gretchwn met de iruziek van Gounod, lieve mama”, viel graaf OberwaUl niet zon der ironie in, .,maar hei huis Hörsei- kaïtip, waarop u waarschijnlijk doelt, maakt slechte muziek. Men moet do ooren toehouden, ails men hen hoort, en mén hport er maar al t« veel van.” De oude gravin blééf in zeer steen te sttewming achter. Als vorstin Suite witscih kwant zou zij haar de ooren wasschen. En grondig. AHleen al on haar ergernis kwijt te raskin. Iemand moest het ontgelden, anders ion zij stikken. Elk kwartier stuurde zij haar kame nier Mendel naar benéden om te lh*§n vragen, hoe het nftt «raaf Gerhard was. Zij kwam steedhMnet diezelfde strakke uitdrukking op t«nig- I vernaai zoo hoog is aus dat vooinder. ambtenaar Voor de ongehuwde amb lenares is het iets nooger dati dat van den ambtenaar, maar net oijier voor ae gehuwde ambtenares iszoo hoog dat bet tij^l wordt daaruit eens de con clusie ter trekken die voor de hauü ligt. Trouwens iedereen weet boa schandeilijK mét heij. verlof voor de'.e categorie wordt omgeeprongen. Hei overgroote deel ervan as bedrog, han dige toepassing van de bepalingen die vobr liet zieMe-verlof gelden. Men braadt er' de boter uit. het overgroo- te deed van de gehuwde ambtenares sen is van dén dag van het huwelijk al voornemens om den kiien&t uit te gaan en het is nu alleen een handig probeeren 6m er uit te halen wat er uit te baten is. Met alle geneeskundig toezicht gebukt het niet er een schotje voor ,te schieten. Als ooit bówezenfljfeai altijd ge- \reesd vaas het tMMi van gehuw de vrouwen m overheTdsdieiist dan »s hdfejwel de hooge getallen voor hei ziekten verlof. Een particulier zaï zvo QNog altijd hetzelfde, mevrow*. De t Amete&ten zegt, dat mijjoheer die doc- ioT veertig graden koorts heeft maai de gravin schreeuwde „Wat voor peji doctor, wat zijn dat voor nieuwe modes Het ongeluk wilde, dat mevrouw Si na zich juist op dat oögehblijk door Mendel liet aandien^p. Zij had ternau wernood lijd de oudtei dame te begroe ten met den gebruikelijiken kus op de kalkachtige wangen, toen een hagelbui van ver> jt^n op haar neerkle.terde. Aanvankedjk had zij willen zeggen dat zij doctr haarkleinzoon van de vreemde ^oèneGn haar huis had ge lioorda maar dat zij in elk geval aan de zijde vafl haar kleinzoon stond en dat zij op haar voorspraak kon reke nen. Maar nu was tyaar stemming daar voor te veel bedorven. is onmogelijk, mijh lieve. Hoe kimt ge denken, dat een Oberwaill zich een vrouw uit uw huis zal halen? De musschen fluiten hert van de daken, hoe heit bij u toeg&at. Elketo dag oort men iets nieuwsr’ 1 Geheel- verward keek mevrouw Sina d oude gravin aan. Haar 'was niet eens een stolpl aangeboden. En zij stond met haar kostbaar bont onnaar wonder van een voorjaarshoed m de roserood verlichte, overwarme kamer en de kleine parelen tanden zette zij van opwinding en schaamte in haar lippen. Nu dacht zij niet aan Lou. slechts BRIEVEN UIT DE HOFSTAD. ‘'DÓCCXC. De Kerstdagen^ z4n weer adhter den. rug en wij Wanten nu op de Mok van twaalf die een'eindje inraakt aan Bet jaar 27. Met de Kbrsme is de ftuatste etappe van de twe^ipn vijiüg achterwege begonnen en ts ook de w intercampag- Er'ft we aipt. u gen&lensctn ie zieggen dat wij de beide feestdagen een staalkaart hebben gehaa van alle nintersdbe ptagenwind, regen, ha gel en sneeuw. Zij zijn in een groote stadj met rèchf plagen want onmiddei lijk is het lokale verkeer in de v>ar.- liet is op zulKe dagen zoo getzell.g als men zich wat gecnaikkelijk.kan bewe gen en niets weerhoudl om de ge. neugfen van de huiselijkheid eens ai xtc- wjsseieai met een 'wandeiingi of °en K bezoekje, t Was met deze Kerstdagen zaak om zichi maar si.evig thu s te nestelen en daar alle vertier te vin den, want diel regen plasje neer en toen die etr genoeg van' hald kwam de sneeuw bujagenden storm op‘het re pertoire. Een van de Nedierlandlsche tijdschri ft n éldrt „een enquête over de vraau hoe men zich voorstelde z.jn beide kerstdagen door te brengen. De cBu woorden waren éénsluidend. Voor zoover de oift^elrvraagden er de gede genheid toe hadden, wilde men gmg thuis zitten eh genieten ^an"'de een z^ariheid en de huiseflijke geze'lig- heid. Het sMchtst er aan toe waren ,,'koch wel, mijn beste. Wi^j hebben ook blanke Chineezeji. Ohineeschevrou) wen met blonde vlechten, Mraar aar zijn niet de voeten, maar hoofd en hart ingeperst De lapiilie Roeckwitz had het voor eeuwig bij haar bedorven, sedert de b rones met haar beide dodhters een bezoek bij haar had aïgelegdi. De drie ftTooolq^ae vrouwen, die zoo spre «end op elkaar geleken, dat men ze met dikaar vepwarde, met haar lange gezichten als van rhspaardien en de st'jve correctheid van arme officie’bs- dianes ^laddeni met tapr uitpudlendeS ^glinsterende oógen elk voorwerp in de [kamer als het ware opgèzogen. De moeder vrijpostiger' eii handiger dan de dochters had, met1 een ro?V dp de vroegere „innige verhou- dfngen! dier beide fatailifes, vragen ge steld als een huwelijksbemiddelaar- ster. En bij elk antwoord hadden de zes VooruitjAiilendle oogen elkaar aan gekeken ‘in strakke ontzetting over het ..vreemde”, dat zij er in voelden. De moeder van graaf Gerhardi lAertdle- diu Zij hadden allen met zeer veel mede gevoel gehoopt, dat zij reedfe lang dood was. Men sprak immers nooit van naar Nu. rij tolde ook eigenlifk niet meer mee. Elk huis had zijn „levend) lijk”. Daarvoor moest men eenvtfüdiig de dogfen sluiten. De oude gravin had haar zoon, jer- wijl zij hem dit verteld.©, bits van ter zijde aangekeken 'haar sterke schou- 46 1 ue huisdokter meende eerst dat eenf kou die oorzaak van He ongesteldheid noest zijn- Mkar toen hij den volgen den morgen terugkwam, sprak hij vjm overwerkthedd, een zenuwschok, en vefgpnidjcfrsteldd hij een dier buiten gewone reacties; die bij uiterlijk kul |ine maar hypergevoélige naiturw kun nen. voorkomen. Sedert weken draagt hijgde riekte met zich om, maar ge hebt natuurlijk mets gemerkt”, zei die oude grhvm. toen graai André bij haar boven kwam Hij hee't de Roeokwitzkoorte. 'waareft. zoon. En d5e zai ik ook spoedig krij gen. A'ls ;k den naam ihsst hoor krijj? "’k een gevoel als kriebelende mieren aan mijn vingertoppen. Ge kunt /den jongen4 evengoed aan een Chineesche» uithw ©lijken. Graat André glimlachte. ..Né^ mij niet kwalijk, mama” „Wat wilt u verooeken, wat hebt u te verzoeken?' fts Met eten sneeuww:,,eai zakdoek, dia onder haar bereik lag, sloegfzij naar haar, ails aar een lastige vlieg. „Ik heb u ontvangen, omdat u een vorstin gukewitscti JÉ* en ik veronier- stelde, dat gij wist^dike verplichtin gen uw naam u opldgt. Maar het gaat bij u toe als in een geikkenhuis, me vrouw Hörselkamtp... als in een gek kenhuis In uw salon worden dansen gedanst als in een tingeH-tangel, *gij vecht in ’t bijzijn vai£ uw dienstboden met uw iran, p ontvangt in een cos tuiur dat men ternauwernood in een badplaats zou riskeeren, nuin lieve het dopt mij leed', het dftW'K’j ieed voor ,de kleine, die mij^Rilt. voof mijn kleinzoon, die isWJa, me vrouw Hörselkamp. iHek En alsof deze ziekte alleen de sehuZd Van mevrouw Sana was, zoo gd- tiR was de blik dien de oude gravin haar toewierp. ,,Hij hepft,koorts, hij ijk. De hemel weet wat wij daarin nog over u te hooren krijgen.”. Mevrouw Sina sloeg haar fi’uiér hoog op en wierp haar boo'd in den nek. (Wordt Vervoig<$ Bij de «Jaarwisseling. Wederom luiden dè^klokken*'-1- het af scheid van het jaar,dö.i Voorbijging, de ver welkoming van het nieuwe dat kpmeh gaat. Oudejaarsavond hoe weemoedig is het, op dezen laatsten avond van het jfiaf te droomen van de dingen, die biet v^eeromme- komen; hoe zoet te mijmeren over genoten vreugde maar ook, hoe bitter «m te pein zen over onderhonden teleurstelling. Teleurstelling hoe weinigen zyn er, die hiermede geen kennis hebben gemaakt m‘ hun leuen. Ouderen van dhgen en voiwaase- nen kufinen we menigmaal tover hun telftfr- stelliwen hooren spreken; ook de rfjpére jeugdJRnt ze en fcelfs aan de kinderwereld zyn ze niet heelemaal vreemd. Hoogst moei- lyk is tet dan>pok aan teleurstelling të ónt- komen Vr"en "waar zulks naast niet gaat, ryst vjuteelf de vraag: hoe ons tegén haar te wapenen? Het lijkt ons uitgemaakt, dat ze ons vijandig tegenover staat, ons krenkt» 1 w en grieft e» veak heel veel onaangenaam aandoet. Zeker is het, dat de teer- en fyn- gervpeligen dikwyls het meest onder teleur stelling lijden/ maar toch ook op die men- sChen, welke men rekent,heel sterke zenu wen te'hebben, mist teleurstelling geenszins haar uitwerking. Ziet ge dien vader daar? Hoe vele jaren heeft hy er niet op gehoopt, dat zyn zoon hem in zyn bedrijf zou opvol gen; doch die zaon slaat deze verwachting den bodem in, door naar zee te willen, MM geen dien vader ten zeerste teleurstelt.'!*#® schouwt die jonge vrouw; hoe bitter is zij gang van het oude m het niéuwe jaar een blik op het ledige wiegje, waaruit het stof- 1 fel yk overschot van een teeder wichtje grai- J waarts is gedragen; dat kindje, waarvan zij zich zoovele illusies had gemaakt... than? voorgoed van haar weggenomen! Hoort dien prediker, hoe vaak reeds maande hy aan tot meerdere beoefening van velerlei deugden, doch in plaats daarvan zag hy ondeugd en zelfzucht voortwoekeren, ook ondfer degenen, die naar zijn woorden wel heetten te duiste ren, maar er geenszins naar handelden. O; welk een harde telewAtelling was zyn deel! „Wat had ik mijn iS^t gedaan”, zegt een -zander, „om dat werkstuk af te maken. Al myn vjjyen tyd stak ik erin, myn beste krachten besteedde ik er aan en met vèrlan- gen zif'g ik éen dag naderen, dat ik het iou kunnen aanbieden en toen.er werd haast geen oog J|n gegeven, slechts een simpel „dankje” trof myn oor, wat was ik teleurge- steld. Maar, zoo gaat degenen, dien wy hier c sprekend invoerden, verder, „ik begon tegen mijzelf te zeggen, dat ik mjj niet zooveel van myn' werk had moeten voorstellen, dat ik een te goeden dunk van mjjzelf had ge had en bovendien, wat ik mooi vond, behoef- de toch een ander niet altjjd zoo in bewon- Onvermengde-levensvreugde valt nie mand ten deel.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1927 | | pagina 1