ooi
p
K
>97=. 7.
L
IHEID
wormen door D. Fr.
CHE KRACHTPIL-
derbare Bustes. Ook
zwakken. Bekroond
m eere-diploma’s. Ip
kd toeneming. Gaga*
Door Artsen aanbe-
sle dankbetuigingen.
00 stuks 3.50, 200
mis onder rembours
os t wis sol.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
en blaas
W'
GOUDA
"Ï73E
No. 18804
Zaterdag*':
1
f
1
kbank
Marie Antoinette.
t
vraagstuk
“tt
He‘ w,twi!&lin
jongste g
- -.7;
J
9
I
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
min
ITAD.
Dit nummer bestaat uit twee bladen
tyu d
van hot
ii
-i OOR WEG.
■s
af
I
I
den Haag door
beid bureaux
«twiMeld i
au
Koningin en martelares.
juW, oofe.o
van oen par
:i
'or
de
lan
be
uk
Be
uk-
za.
rouluon dezer kiiust
wiéKMdrt vouw aai'to
siuaii ia cie groove t*
KtdiQg die in dezen
D«oe drukkunst i»
'blM*. dat met kunstrijke
)0.-
teotr. 21, Den Haag.
550
MMM
Laat ons leeren rondom ons vreugde te
verspreiden, gelijk de zon haar stralen
uitgiet over bergen en dalen.
EEUnJKTÖNÏ
LAAT UW MAM
»U(T ROOKSN
AR GEEF HEM
jL&it
F TABLETTEN
EERSTE BLAD,
Frappez toujours.
Iedereen haast kent de Fratnsche uitdruk
king „Frappez toujours”, waarmede men
dlit wul zeggen: Als gij Uwe medempnschen
van eene waarheid doordringen wilt, wys
lien er dan niet eenmaal op, maar doe het
herhaaldelyk, in verschillenden vorm en bij
elke gelegenheid, die zich voordoet. Dit
geldt, naar het ons toesohynt, inzonderheid
van vraagstukken, die liggen in de politieke
sfeer en waaromtrent uit politieke overwe
gingen zoo licht onder de massa meeniinigen
worden gepropageerd, die met de werke
lijkheid in strijd zijn en ten slotte kunnen
leiden tot schade van het algemeen belang.
Tot dez<3 vraagstukken behoort ongetwij
feld de verhouding tusschen Nederland en
Indië. Van zekere zijde wordt voordurend
de meemng gövoed, aJs zou het verlies van
Indië den Nedertandscihen arbeider met aan
gaan, ja, zou hy er zich zelfs toe moeten
leeney, die scheiding te bevorderen. 1
Zy, die dlit inderdaad, meenen, mogen ter
harte nemen de rede, die dezer dagen is uit
gesproken door den Voorzitter der Neder-
landsche Maatschappij voor Nijverheid efi
Hahdel, Mr. C. H. Guépin, ter opening van
de te Middelburg gehouden algemeene v,er-
gadering dier Maatschappy. „Zonder Indië
geen volkswelvaart in Nederland1”, aldus
itliddle het onderwérp der rede, waarvan
(iOlDSCUE
BERGAMBACHT, BERKEN WOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, i
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEG WIJK, SCI II
bliK rijn er vier oeni
zdlrie oiülrcentralee, éfl
voor Voorburg, voor 1
wijl ook Wassenaar 1
centrale aan het gemfl
gesloten. Allcs te sad
23.500 aansluitingen q
zend! toestellen hebbed
Slechts langzaan/ M
wat vooraan in de rij1
betreft het aantal aal
honderd2i weden heK
wegen ruim 6, Zwitefl
den Haag is het aant
ger "dan he. gemiddéldL
en bijna het dubbele v
-t en da|
wellicht miik
z-g heusche Tr
Eigenlijk volkomen waardeioo®
de k ^ontwikkeling van «n
tegenaeggelijk veel gedaan
past daarvoor een^-L'
woord van hulde en
Crt. en aan welk verslag het volgende is
ontleend.
Het heeft den spreker getroffen, dat er
nog groots groepen onder de bewoners van
Nederland zyn, die het aanhouden van de
innige relatie tusschen Nederland en Nedeir-
landach Indië beschouwen als een uitslui
tend belang van siechtg één enkele groep,
die niet de hunne is en daarom hun interesse
niet behoeft. De uiting, door een overigens
veidiienstelyk leader van één onzer politieke
groten, dat de Nederlandjsche arbeider zal
juichen, zoodra Indië van Nederlandschen
invloed bevryd zal zyn, heeft spreker diep
geraakt en medegewerkt tot het vormen
van de opvatting, dat het nog steeds noodig
is, actie Ce voeren om het waandenkbeeld te
doen verdwijnen, dat slechts voor een deel
van Nederland en niet voor het Nederland-
sche volk in al zijne lagen het behoud van
Indië eene zaak van het grootste Mang is.
Het zich voortplanten van een dergelyke
valeche en onjuiste opvatting, zegt de heer
Guépin, zal voor de Nederlandsche welvaart
de grootste en meest verstrekkende schade
ten gevolge hebben.
'De spreker wijist er vervolgens op, dat
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de '««urging per looper geschiedt.
Franco per poet per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 3.S0.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan one Bureau*. MARK! 31, GOUDA,
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Telef. Interc. 82;
Redactie Telef. 88. Postrekening 48400.
ze raadslieden, die een ontstellenden achter
uitgang boekten als uitslag van hunne er
varingen.
Welke zyn de verschijnselen?
Gemis van nauwkeurigheid, gemis van be
gripmatig denken. Een chaotische verwar-,
ring in de spelling, onkunde van de taal,
oppervlakkigheid, het gerwetene lykt meer
van buiten aangewaaid dan van binnen
overwogen; De opstellen vertoonen armoede
van ideeën, ja dryvein soms naar het vul
gaire af. Bij vertalingen blijkt vaak, dat
men den zin van den vreemden tekst niet
heeft gevat, laat staan de sfeer van het
vreemde taaleigen benaderd. By de weer
gave van de geschiedenis ontbreekt al te
dikwijls het stelselmatige, en de onnauw
keurigheid, die de taal-praestaties bezoedelt,
spreidt zich ook uit over de wiskundige vak
ken.
Dit zijn geen verschijnselen van een en
kele school, of van een enkele soort van
scholen. Hier is het wat beter, daar wat
minder, maar de oppervlakkigheid en slor
digheid van werken vertoont zich over heel
ons middelbaar en voortgezet lager onder
wijs. Geen wonder dan ook, dat, by de over-
verzadigheid van intellectueelen en halve
intellectueelen, waar onze samenleving aan
ui uenloop yuft’
XI tfcjl bil* UOef i
vooral ift de laatste decennia door sommigen
een voorstelling gegeven wordt van onze
verhouding tot Nederlandech-Indiië, alsof de
voorspoed, die wy, dank zij Indië, genieten,
ten koste van de bewoners van Indië zou
zijn verkregen. Ook deze theorie is onjuist.
Het zou voor de bewoners van Nederlandsch
Indië gedurende de eerste reeksen van jaren
geheel onmogelijk zijn, het werk, dat door
Nederlanders in Indië verricht is en wordt
en waarmede onze welvaart ten nauwste
samenhangt, over te nemen.
Een deel van Indië bevindt zich ontegen-
zeggelyk in een stadium van ontwikkeling,
doch niemand, die de toestanden in dien
grootten archipel kent, zal willen beweren,
dat de ontwikkeling van dat reusachtige ge
bied zal kunnen plaats vinden zonder
Weatersche leiding en zonder verder dóór
gedrongen algemeene ontwikkeling. Moge
somtijds de wedvaart van de eene natie
slechts verkregen kunnen worden ten koste
van die van een andere, in de verhouding
van Nederland tot Nederlandsch-Indië is dit
niet het geval. De welvaart in Nederland
door Indië wordt niet verkregen ten koste
van Indië en 'hare bewoners. Integendeel, er
zyn talrijke voorbeelden aan te halen om
aan te toonen, dat dè welvaart, die ook in
Indië bestaat, door den invloed en het wenk
van ons, Nederlanders, is verkregen. Denken
wy slechts aan hetgeen is bereikt, op het
gebied van het irrigatöewezen.
Wy kunnen gerust zeggen aldus de
heer Guépin dat een scheiding van Ne
derland en Nederlandsch-Indië zou zijn een
vreugete verdiend.
Al voren» zich op w-eg te begeven,
kocht hij een mooi geschenk voor naar
iets dat zij later ook in hun huishou
den zouden kunnen gebruiken. Het was
winter nu, maar nooit was de natuur
heni zoo schoon vóórgekomen, nooit
had bflj zich zoo gelukkig gevoeld De
i&leiine s<mi, in zijn borstzak verborgen
;len uit planten
en gij. lijdt, man-
n een uitvoerige
p te zenden aan
e mediciinen, bij
iM, die U aJl«
indeling, met de
nensch, die baby
eén vraagstuk
dkwestie
hulp van
ndermeel ;i
beste verstand
en verpleegster.
iboekje aan
WESTZAAN.
lagen.
Aan een i
8 -
Ettenne Mouron geraakte hflijkbaar
onder den indruk dier laatste woor
den, althans hij onderwierp zich eu
zwijgend liepen zij verder. Eindelijk
kwamen zij aan dien zoom van het
woud, reeds zagen zij bet thans in
maanlicht badende landbichap voor zich
liggen, toen op eens, zonder aar-
schuwing, de krankzinnige een groo-
ten sprong nam en tussdhen het kron-
pe'hout verdween. Loison vernam nog
zijn schaterlach, maar van hem n If
viel geen spoor meer te ontdekken,.
'Met heel die sluwheid, aan zielszieken
eigen, moest hij gedurende het laat-
sCe half uur zijn ontvluchting hebben
beraamd.
„Htj zal naar de plek wederkeeren
waar eens zijn woning stond”, mom
pelde de jonge niian verslagen. .,Hem
terug te halen of te volgen is onmo-
gelij,'; Wat zal ik doen
Hij was thans uitgeput van ver
moeienis engevoelde niet veel ver
der te kunnen gaan. Zou hij' dan zijn
Big tot stand
i SS t|f®l
r tak raatWitet
ta w rd aa«i„e
toda «sust van
Benomen werdi
xwart-eeUw aqli
Mnte ging w
het w®
BHes beneveld
Kvoor KijswijA,
Mjpsdu&nen, ter-*-
Kr’ eqy jrijas-
ptttenpt i)i aaii-h
ml ‘zajjn-, ér nu
db.tto,-
ELx xT-j .i,n dpi
ialve
t OUS
'eten <fon«
«jn -
kifiisMruikkerij Lankbout did op dien
dag 75 jaar bestaat. Ieder kent die
naara, die op duizenden kwistreproduc-
ties is vindlen. In den loop der ja
ren heeft deze firma de techniek der
kumt-dirufckunst zeer opgevoerd en tal
van affiches eni Imdelsdrukwerken
leveren daarvan bet bewijs. De beste
Nederlandsche etsers en graveurs zijn
op haar ateliers aan hét werk geweest
en werken er nog geregeld. Het is m-
teressant een dergeüjk bedrijf eens in
oogensehouiw' te nemen;. Vijf en zeven
tig jaar geleden begon de heer Lank-
hout die aan de typografische afdee-
ling van de Regeering was verbonden
fciju drukkerijtje fmet één gezel. Thans
werkt er een tachtig man en zijn de
nieuwste procédés en do nieuwste ma
chines er om hun werk' uiit te voeren.
Naar wij hoorden zijn plannen in over
weging om een tentoonstelling te opga-
niseeren, waarop een overzicht gege
ven zal worden van de ontwikkeling
van dezen tak van dijukkunst. Voor
het publiek zal dit zeer interessant
zijn want voor bet ovetrgroote deel is
deze künst wj een heel diep geheim.
Al zal het niet gelukken dit geheim te
ontsluieren, een vergelijking van dé
nachts bij hem te kotaen. waken. Dit
aanbod w erd des te dankbaarder aan
genomen, waar het moeilijk viel een
anderen verpleger te vinden want
de kleine kranke leed aan kinderpok
ken, een ziekte destijds nog veelmeer
gevreesd dan thans.
I e leerling bezweek er aan en de
ouders' hiadden den jongen meester,
die de laatste levensdagen van he.
kind nog had trachten te verzachten,
geen beter blijk van erkemtefijkheid
•weten te geven, dlan door hem duizend
franken te overhandigen. Dat was zoo
veel als een schat voor den jongeling,
die vaak honger leed om toch maar
zijn levensdoel te kunnen 6erei’{en.
Hij meende zichzelf nu wel eenige da
gen vacantie te 'mogen veroorloven, te
meer daar hij in lang niets van Yvon
ne bad gehoord en de vrees, dat ook
zlij zieki geworden kon afjn, hem voort
durend kwelde.
Hij zou haar daarom gaan verrassen
Als zij lijdend was, zkhl dat haair meer
goed doen dan eenige medicijn ter
wereld en hij zelf had wel eens die
Onder htt opKhriTt „Het tinkende whip*
v.£»t het „Utrechts* Dagblad" er dat
eegj belangrijke
tusspneu die nuost en üm» pu*.
- jféprocteMMB
in 'ié&er gavel kan m«Wwea wet o»
vallei en op goetlaoope vrijae wo-
mng-veraieriug Kan versohMjen. Op <Ht
geUed valt nog he 1 wat ie verbete-
reu. Hei 1» <kü*rijla nog aigrijmMiik
.at er in de tauaon aan den waaa
■aoovoel .béter met
■ld dm Into mt voor
werken uitgaat Ole
'siooerija.,
drukkerij Lankhiout beett voor
PjstoDtwikkeïing van «u v»Uc en-1
eai Haat
past daarvoor een gelukweusoji en een
woord van Wde en *.nk.
HAUEKAAR.
- wö «n»-veto»g- wiWta ta de "N. -Hett. ramp vopr "NedOriandSi-IMIr m -tfafp dm-
de uiting van den genoemden politièken lei-
der noig qe-ns in hérinnering te brengen, de
juichende arbeider niet alleen een ramp
voor Nederland, maar gelijktijdig ook een
ramp voor Natierlandsch-Indië zou toe
juichen.
Tot zoover de rede van den Voorzitter der
Maatschappij voor Nijverheid en Handel.
Deze i-ede bevat, zal men zeggen, weinig
nieuws. Verschil lende sprekers en schrij
vers hebben reeds meermalen hetzelfde be-
toogd. Ook wy hebben in ons blad reeds
herhaaldelyk artikelen van gelyke strekking
opgenomen. Dat wy niettemin de rede van
den heer Guépin niet stilzwijgend wilden
voorbijgaan, vindt zijne verklaring in het
geen wy in den aanhef schreven. Meer dan
van eenig ander economisch of sociaal
vraagstuk geldt wél van de verihouding tus
schen Nederland en Indië, dat ons volk
betere voorlichting van noode heeft, dan het
'gewoonlyk ontvangt en dat met betrekking
tot die bettere voorlichting vooral het
„Frappez toujours” in toepassing dient te
worden gebracht.
X landen wat
kuitingew per
ter 7, No©r-
wig 5. voor
dius 5.5 hoo-
in Zwitserland
hel gemni
delde in ons geheele land. Nu moet
men wel bedenken dB
zijn ontzaglijke hoeve
zeer vele aansluiting
heeft. Precies gaat de
niet op. Het zou aards
hoeveel woning aanslu
Avant de uitbreiding n»
soort worden gezocht.
dat men niet meeir ooi
red lingswgrk moeten opgeven
Op uat ongeiniDlik vernam hij een
gedruisch van wielen en, nau'»\ lettena
toekijkend, zag bij over oen straat
weg een huifkar nauieron. Een nieuwe
hoop flikkerde bij hem op.
„Een boer dacht hij. „Misschien
zal hij miij zijn hoeve aanduiden en
het meisje tegen goed geld, bij zich
aan huis willen nemen.
Haastig trad hij nu het voertuig te
gemoet en riep reeds van- verre den
voerman toe
„Wie <Jaar?” antwoordde de boer
op omtasten ooon want het woud van
Meudon was zeer geschikt voor een
schuilplaats 'vjoor 'sit|ru|iikrooverei en
Frankrijk telde op dat tijdstip derge
lijke benden 'bij honderden
„Vrienden des konings”, zeide Loi-
öon. „Ik behoor zélf tot het hof.
De man hidld zijn paard in en buk
te zich naar voren om beter te zien
,,0, o,” bromde hij„een vrou<,
die ontvoerd wordt
,Neen, een ongelukkige, die bij een
Ibrand deerlijk gewond! wierd; de doch
ter van den schilder Mouron.’
„Dien heb. ik nooit hooren noemen.
„Haar vader had een huis biet in
het bosch. Het brandde af en ik **«b
het meisje uit de vlammen gehaald.
Waar woont gij Ik zal een flinke
som betalen, ate uw vrouw haar op
nemen en verzorgen wil. Zij is half
dood'.
1—8“-
aan verkaerdo aan-
gfehvol de
aelf, Ce net
ijl'slartig vipnto-
l«B Bir damdoot ïerKeerae
tovredto <wer de t lefooa
'maar Vinden dial -net urrief nog aitijd
te hoog is). Op dit bedrijf dat sleo-l»
door ee» heOi a«in ®ael d>or bevol-s hangt
Mug gebruik wordt, irtg haast go»
winst worden gauaakt.
Oh tot hu toe gpraankte winat is to
grdot gerweiest «tl dat i» bij dit bedrijl,
dat nog lang niet algtote®» is, niet
Van de- 115 duiaend woulngtn
'in den Haag aal waansetudnjijk tarnau-
wernaad 10 aijn aangesloten en dat
cijfer is te laag. Wa betalen Ütalna «SB
tarief (tet berapi op het aantal oproe-
pingen. Hoe grooter hel aantal ato-
.sluitingeu te hoe grooter het aantal
gesprekken wordt éA hoe meer kans
er te dat men in een hoogwe klasse
van hef gesprekkmitarief verzoüd raakt
Wij wensrtw» dit bedrijf gaam» ge
li* op rijn, rilveren
ren. De fout was altijd' diat het eerste
jaar zoo duur was. In de laatste jaren
is daarin wel eenige verandering ge
bracht, maar nog niet voidoenide. De
z.g. aanlegkosten moetent worden afge-
öchaft en daarvoor in de plaats een
eventueele retributie bij opzegging
binnen een bepaald aantal jaren. Ook
held na een verlaging van den prijs
na dat aantal jaren in biet vooruitzicht
moeten stellen. Gaat men met dat
syseem te werk dan trekt men stellig
velen naar dé telefoon en vaststaat
wel dat iedtir die eenmaal een poos
het gemak van een aansluiting heeft
leeren kennen, niet zoo licht tot af
schaffing overgaat.
Om te trekken, zouden wij er niets
tegen hebben om de eerste drie maan
den gratis te geven, zoodat het eerste,
jaar slechts negen maanden kost. Daar
naast moet men de inning niet langer
per half jat'r stellen maar wel per
Kwartaal. Juist nu men de woonhui
zen wil trachten te bereiken moet men
begrijpen d'at dit een veel gemak ke
lijker betalingswijze is dan per half
jaar.
Wij hebben hier het vol-automati-
sche systeem dat zeer voldoet Het
r I?
2 HAASTRECHT, MOORDRECH
?NHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, 2
Bureau lU» inp
j=gm~"-"-L-
1. ’h'ejkt «eer goed <W rij d
der „reu uie vroegte»
beft meegeuiaaw, tollen
oen nat net aarum x>uti
tmrigtedsu onge
warden. Wai er
sluitingen voori
draaien van
,,Ik ben al een jaar weduwnaar”,
was het niet zeer belmloedigend ant
woord, „en dé kinderen zijn klein.
Buitendien woon ik een vijf kwartier
hier vandaan. Ik kan niet terugkee-
rea ik breng imju groenten naar de
markt en moet met het krieken van
den dag te Parijs zijn.”
Loison stond een oogenblik versuft
en reeds wilde de man dotorrijden,
toen hem iets inviel.
„Wacht riep hij snel. „Wilt gij
vijftig francs verdienen, door ons op
uw wagen mee te nemen. Te Parijs
kan het arme kind gehüakkelijk wér
den verpleegd, als zij er ten minste
nog levend' aankomt.”
.Wat dat betreft, daar heb ik niets
tegen. Plaats is er genöeg. Walcht, ik
zal afstijgen om u te helpen.”
Met groote behoedzaamheid strekte
Loison de bewustelooze in de kar uit,
stak dén boer het beloofde geld toe
en klom' bij hem op dien bok. Het
paard zette zich' weer in beweging en
langzaam ging het voort in den storm-
achtigen nacht.
DERDE HOOFDOTUK.
Sylvain Norbert, had onverwacht een
hkleine sotn géldb ontvangen. Een rij
ner leerlingen, die bijzonder aan hem
héchtte, was ziek geworden en had
naar hem gevraagd. Overdag geen tijd
hebbende, om aan den knaap te ge
ven, steldé hij diens vader voor, des
BRIEVEN UIT
Gnae gejiiieeaiteneiefofe lübileep.
den len Juli zal hei i&> jaair geh
zij» üai de eerste veAr w
georacnt werd, in «id|jl
wat veranderct in deri|
Mdi eén centraal buri
vangen, waarmee del
ole Heil-teiettéon ovei
ïne diens» had al eenl
ter den rüg. De gei
aan het exploiteeran- j
nwam uem voor ais een Kapitaal, het
begin van de welvaart, waarvan, hij
zijn vrouwtje hoo>pte te omringen.
Eerst toen hij het bosch van Men
den bereiktei, werd zijn hart beklemd.
Die grootte boomen, mét hunne naak
te, donkere armen, schenen hem met
somber gefaaar den terugweg aan te
wijze», heen te willen waarschuwen
niet verder te gaan. Er woei een
sterke noordenwind en het iwas als
builden dé takken, die hier en daar,
als 'zij nog klein en zwak waren, af
braken en neervielen. De gele blade
ren op dén grond dwarrelden omhoog
en wendden vrudbtelooze pogingen
aan om terug te vluchten tot de twij
gen, die hun eenmaal leven en schoon-,
heid hadden vörleend. Op het pad aan
zijn voeten rustte een doode vogel,
blijibaar door gebrek aan voedsel om
gekomen. Het woud had iets wreeds,
iets onheilspellends, dat hem nooit te
vore was opgevallen. Hij zette echter
dew sombere indrukken van zich
en versnelde den tred.
Daar zag hij eindelijk het kleine,
vriendelijke huis, ver, heel ver voor
zich uit. tusschen de eiken heen sche
mer© Hoe heerlijk warm zou het
daarbinnen zijn na deze vinnige kou
de. die hem de vingeren had ver
kleumd. Hij stelde zich reeds het ta
fereeltje voor, d'at hij bij zijne aan
komst zou aanschouwen.
(Wordt vervolgd)
tjaf k-i