-s WARMTE CAS SSSÜH3HSSE Victoria I run INCH'S nEVENTER ONTBIJTKOEK 'c wmm „PRULLETJE" S ELLA ALTER THUIS WflflROnJHCIIrVQer) voor WIE I Modern Dansonderwijs Abonneert U op dit blad» I N HUIS UE G0BDSCUE miTBANDEl GOÜDSCHE COURANT - ZATERDAG 29 SEPT. 1928 - TWEEDE BLAD S. S. van Daptzig H.A.V» BANK ALL$OH* CUSTARD POWDER M. J. VAN VLIET Joh. Bel| TH. BINNENDIJK AJOUREN PlISSEEREN Adverteert in dit Blad. Schouwburg „Ons Genoegen" - Gouda i 'medio October. GEKARND mde BLUE-BAND fabrieken DANSLESSEN VAfTCECMTTAWfr /^5f)PER HND.5cr.PCRKUBM. Vraagt Uw, grossier of Winkelier Zwarte-, Gekleurde- en Boterballen, Hoog In Kwaliteit, Laag In pril» Uit den Goudschen Raad. W STEENHOUWERIJ |A. ROODBOL HARDSTEEN ZANDSTEEN J SCHOORSTEENMANTELS V»- GR AFWERK EN. ACHTER DE KERK - GOUDA. N. W. O. GoMltrin VAN JANSEN TILANUS FRIEZENVEEN Hoofdvertegenwoordiger voor Gouda en Omstteken H.VAN DER GRAAFF Blauwstraat 19' Tel. 763 T WED J.LEUPÊN SZOOfJ HAARLEH Voor engros bij de F.. REKEMAH t ».d. HEIJDEN t. Boud» Vraagt ons gratis receptenboekje. Vraagt steeds het heerlijke Krentenbrood, de fijn» krakelingen •n de voedzame broze beschuit verv. 8R0ENENDAAL 32 -r >0UDA Radio Elactr. Techn. Bursau Blauwstriat 12 Tel. 66 Êet^ijn taaihlijvend bltterkoek|e blijft altijd een gewild artjkel. Probeert U ze eeps. I Zosta an Zouta Krakaltngan, Ilroapwafali, Qoudjchi Sprits aai. GEBR. KAMPHUIZEN Directeur der Begrafenfceen Belast zich ook met Crematie op Westerveld Bouwt 228 Telaf. B22 Boud» tevens machinaal Vervaardigen van STOFKN OOPflN Ja. E_ VAN DONGEN BOI.DING Burg. MaTtenssingel 154. H. BROUWER DE KONING Spieringstraat 153 Gouda. Om «brood werd bekroond: Arnbe# 1923, 's-,Bosch 1924, R'dam 1928, t Dordrecht en Utrecht 1927. I^V^or de 1 ■OCARHO'S TEL. 777 HERFST vh. L. Boopurdt „DE VEREENIGDE SCHOUWSPELERS" (Directie: Pierre J. Mols) Woensdag S Ootobw - uur Het CHARMANTE GEESTIGE SUCCES-STUK i H' 'n Blijapel in drie bedrijv.n door J. A. H. Abeloven Corysande d'Avesnes (Prulletje) v ENNY DE LEEUWÖ Graaf de Trevilles (Oompje) PIERDE MOLS Verder de damesMarie Harms-Haspels, Minny van Ollefen, Johanna Opdam en de heerenHans Brüning. John Timrott, Daan van Ollefen Jr., Gerard Robbers. Ch. Overste, e.a. UNANIEM PRACHTIGE BEOORDEELINOEN in De Telegraaf, Het Alg. Handelsblad, De Nieuwe Rotterd. Crt., De Tijd, De Maasbode. Dameskroniek, en de geheele overige, Pers. Prijzen der PlaatsenLoge en Stalles f 2.— (Leden f 1.50). Balcon f 1.50 (Leden f 1.15), Gallerij f 0.70 plus belasting en 10 auteurs rechten. 1855 'U Plaatsbespreking Als naar gewoonte. geautoriseerde leerares methode LI LI GREEN HERVAT haar lessen in Rhytm. Bymn.un Klassieke danskunst LAATSTE INSCHRIJVING DINSDAG 2 OCTOBER van 2i/j—5 uur in Hotel .CENTRAL" ingang Zeugstraat. I Verdere inlichtingen te bekomen CHARLOTTE DE BOURBON STRAAT 3, DEN HAAG, Tel, 7308-4.1840 NEEMT VOOR Ik kreng U MARVA om U. rulnige hui.vrouv.en, le hulp ie komen Jui.l vokr U. d,= op de kleintjes moei p.s.en, i. MARVA be.temd Will U een goed nrlikel voor weinig geld. gebruikt d.n MARVA. Het brengt Ueen groote be.pu.mg en de kwel,te,l wotdt U gegarandeerd doo. de Btne Band labneken. SLECHTS EÉN KWARTJE PER HALF POND. GERARD P. F. G00SSENS - Bllderdljkstraat 8 - 'e-Qravenhage. Hervat Medio October a.s. zjjn i" dC ZaaDjanieuwfe''^an?e™^Lde'"ntem. Congressen (Londen en Parijs) zullen wederom door hem onderwezen worden. Onderwijs in den nieuwsten Inschrijving: lederen Dinsdag van 7—10 uur in d' Voor het eerst Dinsdag 18 Septembei mber^^ CENTRAL" Firma Wad. LANGE TENDEWEG 27 A. Rlotwsld. BLAUWE DRUIVEN, PERZIKEN. MEiOENEN AALBESSEN. PRUIMEN SINAASAPPELEN, C1TROENÊN. in vearraad TtWELPEREN, TAFELAPPELEN, TOMATEN. BANANEN, STUDENTENHAVER VRUCHTEN IN BLIK, VRUCHTEN IN-(ILAS TELEF 3(3 2 x daagsche Autobeateldleast J. VAR DE MEER v.h. J C. da Man G«uda-=Moord«chtNieuwerkerk—Rotterdam Rotterdom-Nienworkerk—Moordrecht-Gouda - Adres te GOUDA. Bodehnis: „HET CENTRUM" N.duwe Mwkt, Tel. «7., Adres te lloTTERDAMBodthuis: Grootekeritspto^ ven CORNgLIS BROER 20 LAGE GOUWE 242 - ROUP* De prijs, meneer, i. zea» laag en U betaalt ham In Gouda verk'rijgbaa* bij de Finaal P. RONDPZN. Zeu95tcaat 96 4. Engros: FIRMA RENEJ4AN dl VAN DER HEIJDEN - GOUDA^ 1762 100 Een schermu t selin gGymnasium en H.B.S.] De conrector in het ge- gedrang. Schoolmeesteren in den Raad. i Een curatorsvacatui e. De samenstelling der Commissies van Bijstand. Een ruimer "standpunt ingenomen. Het Ziekenhuis-voor stel tqt een fiasco geworden. De sprongen van wethouder van Staal. - De gekste dingen. Van ideëelen arbeid gesproken. Alvorens die Raad Woensdagavond over ging tot de behandeling van het belangrijke voorstel van den avond betreffende de rege lingen welke1 moeten worden getroffen yn- zake het Vani Iterson-Ziekenhuis en met de functionarissen, die aan die in- zyji verbonden, heeft er een f plaats gehad over een mede- deeling van B. en W. dat aan Dr. Tiele, conrector vari het Gymnasium, om bijzon dere redenen voor het schooljaar 192S/'2S alssog is toegestaan 6 lesuren per week te geven aan deRijks HJLS. Deze mededeeling was voor den heer van Dantzig aanleiding om over het optreden van den directeur van de R.H.B.S. den staf richting te breken, wij} deze tegt B. en W.f den rector van den inspecteur^ van het Departement van Onderwijs invloed had doen uitgaan om Dr. Tiele toe te sWan als leeraar aan de R.H.B. S. voor den verbonden te 4je" van het soc.-dem. lid van i te maken dat er over deze i hoogst eenvoudig lij- de schermen nog al strijd is gevoerd, waarvan in 't openbaar niets bekend ii geworden. Het is daarom goed dat over deze aangelegenheid wat meer bekend worde, 'opdat ook anderen.dan de edelachtbare heeren weten wat er wel aan de hand is gewèest, dat deze zaak duidelijk, worde. Dr. Tiele is verbonden aan het Gym nasium en aan de R.H.B.S. Bij zijn benoe ming aan het Gymnasium heeft Dr. Tiele van den vorigen rector de toezegging ge kregen dat hij als conrector van net Gym nasium optredend, zijn functie als leeraar aan de R.H.B.S. 'zou kunnen blijven waar nemen, waaraan een bezoldiging van '1200 per jaar is verborgden. De nieuwe rector van het Gymnasium afhtte de beide functie^ aan Gymnasium en R.H.B.S. onvereenighaar en was van oordeel dat de conrector de lessen aan de R.H.B.S. moest opgeven. Dat betee- kende voor den conrector het verkrijgen van een toelage van 200 voor het conrectoraat, maar een vermindering van 1200 voor der ving van inkomsten uit het opgeven der les uren aan de RJLBjS. Het standpunt van den rector werd gedeeld door den inspecteur en door B. en W., en daardoor werd de con rector gesteld voor de beslissing van het conrectoraat of de lesuren aan de R.H.B.S. op te geven. De dijrecteur van de R.H.B.S. achtte daarmede del belangen van de H.BJB. geschaad en vond voor diens bezwaren steun bij het Departement van Onderwijs, dat zijn invloed bij B. en W. aanwendde om de beide functies althans vo(>r den cursus, 1028/29 vereenigbaar te Verklaren. Die invloed Is niet zonder gevolg gebleven en zoo is geko men het besluit van B. en W. om om bijzon dere redenen Dr. (TiÉle toe te staan de les sen aan de R.H.B.X te blijven geven/ Het ligt niet op onzen weg te treden in een beoordeeling vaijt de bezwaren die van de zyde van den rector en van den directeur der R.H.6.S. naar voren zyn gebracht. Dat is een aangelegenheid, die de onderwas- autoriteiten moeten uitmaken. Maar wat wij wed mogen beoordeelen is de vreemdsoortige wijze waarop de heer Van Qantzig gaat schoolmeesteren over een directeur van een onderwijsinrichting, die niet anders heeft gedaan dan voor het belang der inrichting die aan zijn zorgen is .toevertrouwd, op te komen by de daarvoor gestelde hoogste autoriteit. De heer Van Dantzig moge van oordeel zyn dat de directeur fer R.H.B.S. t e laat met zyn bezwaren is gekomen, die meening geeft hem nog niet het recht om j aan zijn misnoegen over het optreden van dien directeur op dusdanige wyze uiting te geven, te meer niet waar dit raadslid zelf zyn instemming betuigt dat B. en W. hebben medegewerkt om stagnatie in het onderwijs aan de R.ELB.S. te helpen voorkomen. Waar toe dient dan toch een dergelijke buitenge wone onvriendelijkheid ter plaatse waar de aangevallene niet aanwezig kan zyn? Dr. B. G. J. Evers heeft ontslag genomen als curator van het Gymnasium, zonder dat de reden tot dit ontslag is vermeld. Dit ont slag was voor Dr. Hoffman aanleiding te vragen waarom iDr. Evers deze fundtie neer legt. Een antwoord daarop vermocht ook de Voorzitter van den Raad niet te geven. By de benoemingen voor de Commissies van By stand is de samenstelling dezer commissies gebleven zooals ze was met yit- zondering van die voor de strafverordenin gen. In deze commissie is Mr. de Witt Wy- nen gekozen inplaats van den heer Prevoo. De Voorzitter der soc. dem. raadsfractie, de heer Fokkers deelde vóór de stemming mede dat zyn fractie het gewenscht achtte van de twee door sociaal-democraten bezette plaatsen er één te doen overgaan op Mr. de Witt Wynen. ZooaLs dan ook is gschied. Door deze benoeming, waarvoor de nieuw gekozene zyn dank heeft betuigd aan het veranderd inzicht der sociaal-democraten, heeft de soc. dem. fractie blijk gegeven dat de door haar de vorige maal ingenomen wyze van verkiezing niet door dp beugel Men.'zal zich herinneren dat Mr. de Witt Wynen by zyn verkiezing tot lid eener com missie van bystand, hardnekkig heeft gewei gerd die functie te aanvaarden, zoolang de SJJJV.P. raadsmeerderheid niet terugkwam op de onverdedigbare houding aangenomen jegens Mevr. Riesz, die zonder dat daartoe reden was, uit de commissie voor het L. O. was geworpen. Later is deze fout hersteld en thans is door de verklaring van de S.D.A.P. en de daarop gevolgde benoeming gebleken dat het starre standpunt van uitsluiting i3 verlaten. Maar Mr. de Witt Wymen, aan wien de terugkeer van het verkeerde pad door de S.D.AJ\ zeker te danken is, heeft het toch noodig geacht de hoop uit te spre ken dat deze wyze van benoeming ook voor taan zal worden gevolgd. Daarvoor is ook reden: de heer Polet maakt van geen der el uit! Het voorstel tot wijziging van de salaris regeling en instructie van den geneesheer directeur, resp. heelkundige van het Van Iterson-Ziekenhuis, dat in het college valt B. en W. de grootst mogelijke meerderheid had gevonden, heeft in den Raad een ge weldig fiasco% gemaakt. En de wethouder Van Staal, die deze zaak zoo breed had op gezet door voorbespreking in het soc.-dem. orgaan, waarna gevolgd is een 10-urige be spreking in het college van B. en W., waar van als resultaat een compromis-voorstel voor den dag kwam, dat aan de wénschen der meerderheid zooveel mogelijk voldeed, heeft in den Raad de vlag moeten stryken. Wel probeerde hij telkenmale, met een ander zeil op, zyn scheepke in behouden haven te doen belanden, het mocht niet ge lukken, het sloeg wrak, de bemanning vlood van boord en het verging. Maandagavond j.l. hebben wy op de groote bezwaren van dit voorstel gewezen. Toch koesterden we niet de hoop dat het geen meerderheid zou krijgen. Tegen de verwachting in ié het voorstel gevallen. Het kreeg den eeifaten raken stoot van den woordvoerder der R.K. fractie, den heer 'Koemans, die namens zyn groep allen steun aan het voorstel ontzegde. Toen volgde de heer Verkerk, die met zyn a.r. collega den heer Polet den principieelen eisch stelde dat de vrye artsenkeuze moest worden ingevoerd, een eisch, die wel de for- meele steun van Dr. Hoffman kreeg om hem in behandeling te brengen, fnaar die in den geheelen Raad slechts de stemmen van de beide voorstellers en den wethouder Donker mocht Mangen. <De grootste slag kwam van de raadsleden-regenten Mevr. Van Dantzig en de heeren Va,n Dantzig, Dr. Hoffman en Mr. de Witt Jtiteen, welke laatste bestrijder het vo(Jft2j|n al ztfq ALTIJD WEbkOM. Oim zijn vroiïw eenigszins schadeloos te stellen voor de onaangename ondervindin gen, opgedaan met de nieuwe meid-alléén, had Alphonse Duboquet haar voorgesteld, des Zondags in het restaurant .Veaudoré te gaan dineerei*. Met dit plannetje voor oogen bedacht Mevrouw Duboquetdat zij het Zaterdag wel met de restjes van den vorigen dag kon doen. Geen moment dacht aan de Bertrands, vrienden vp hen, waar zy al menig dinetje genoten hadden en die ze nog nimmer ten eten had gehad. De Bertrands *(aren bij vrienden en familie bekend om huH^gezonden eetlust en voor hun vier lange magef^uit hun kracht gegroeide zoons kon men eenvoudig niet genoeg geven. Mevrouw ihiboquet had al eens een paar maal gezegd, dat ze maar eens moesten komen; ze waren altijd welkom en behoefde het zelfs niet vooruit té laten zeggen. Het was wel niet meer dan een gewone beleefdheidsformule van haar kant, maar 't klonk in ieder geval heel vriendelijk en gebruik zouden ze er toch niet v&n maken. w Mynheer Duboquet was aan 't les geven. Mevrouw was zooeven thuisgekomen p had haar hoedden wandeltoilet in hefc salón gedeponeerd en was, na haastig haar peig noir te hebben aangetrokken, naar de lceu- ken gegaan om de laatste hand aan het middagmaal te leggen. Een pikant ^ausje istrjMer ovÜmi deelen aantastte, met het gevolg dat over het lot daarvan was beslist. Mevr. v. Dantzig poogde nog den wethouder-partijgenoot te redden door een tusschenvoorstel, waaraan deze zich direct vastklampte, maar de meerderheid van den Raad was daarvan niet gediend, wijl de aanvaarding van dat voorstel de afschaffing van de by reke ningen voor de zaal-patiënten uit Gouda, die niet voor rekening van rijksinstellingen zijn opgenomen practisch al even onmo gelijk was als het voorstel van den wet houder. Achtereenvolgens ontviel den wethouder Van Staal de steun van zyn r.k. collega Heerkens, dien van een. deel van zyn s.d. party genooten. Dat bracht hem zoodanig overstuur dat hij - zijn verontwaardiging luchtte over de stelBellooze politiek der „liberalen.", die onta-bene niet anders hadden gedaan dan zich op grond van eigen argumenten, aan te sluiten by het door den heer Koemans geopperde denk beeld om den nieuwen directeur op te roepen op het oude salaris, waarbij den gegadigden zou wordéft medegedeeld dat er ten aanzien van deNyjrekeningen en andere belangrijke puntenSvyziging zou kunnen worden verwacht van de be staande regelingen. Het is niet nieuw dat de wethouder Van Staal de fiolen zijns toorns uitstort over de hoofden der libera len, dat is hem tot een tweede natuur ge worden, maar in dit geval was hij er toch wel heel erg naast, daar de geheele r.k. fractie op wethouder Donker na en drie leden der soc. dem. fractie, den voorzitter dier fractie incluis, by deze aangelegenheid hebben doen blijken, de door den heer Van Staal bestempelde, „stelsellooze politiek der liberalen" te huldigen. Een merkwaardige geestverwantschap is daarmede door den wethouder Van Staal ontdekt! Heel iro nisch merkte de heer de Witt Wynen'dan ook op dat deze ontdekking toch wel moest doen denken, dat de heer Van Staal geestesziek was! Als een kat in het nauw zit doet hij rare sprongen. Zoo deed ook de wethouder Van Staal, toen hy in het nauw werd gedreven. Toen het meerderheidsvoorstel hem ontviel, ging hy over op het voorstel van Mevr. Van Dantzig, toen dat van de baan waa, sloot hy zich aan by de heeren Verkerk en Polet, die met hem heil zochten in de benoe ming van een tydélyk-geneesheer-directeur. Toen ook deze gedachte geen werkelijkheid kon worden, aanvaardde hy de door hem sterk bestreden minderheidsdenkbeelden van het college van B. en W., waarover echter geen beslissing behoefde te worden uitge lokt, daar de wat verder gaande gedachte, door den heer Koemans ontwikkeld en door meerderen gesteund, de meerderheid van den Raad had verkregen. En daarmede was de zaak beslist en was niet het minste van zyn voorstellen aan den heer Van Staal ge laten. Diens virtusositeit in het grijpen van een reddingsplank bij het toenemend ge vaar hefeft hem niet mogen baten. By de dicussie waren er heel merkwaar dige momenten. Onder deze was er een, waarin de wethouder sprak van den ideëelen kant, die het ambt van geneesheer-direc teur en van heelkundige in zich heeft, al wordt de materieele zyde daarvan niet ver waarloosd. Toen hoorden we de opmerking dat de wethouder Van Staal, die de ideëele zyde van zyn arbeid zoo hoog stelt dat hij deze een materieele vergoeding waardig keurt van 15 mille, zooals „Het Volk" hem die verschaft, toch zeker niet de man is, om van de ideëele zyde van des medicus' taak te spreken. De heer Van Staal had Woensdagavond een slechte beurt. Hst Engelsch-Fransch wlootwardrag. De Amerikaaneche Nota. Evenals in Frankrijk is thans ook in En geland het antwoord van Amerika op het Fransch-Engelsch vlootvergelyk ontvangen. Het zegt, dat de Engelsch-Fransche vloot- overeenkomst aan geen der voorwaarden blijkt te voldoen, die de Amerikaansche re geering van kardinaal belang voorkomen. Zij laat een zeer groote klasse van doel treffende gevechtsschepen onbeperkt en juist dit feit zou onvermydelyk leiden tot een voor de nationale economie noodlottige herjeving van den wedyver tusschen de vloten. De Amerikaansche nota wyst er op dat het blijkt dat de eenige klasse van marine vaartuigen, die de Engelsch-Fransche over- 4 eenkomst voorstelt te beperken zijn: krui sers van of beneden de tienduizend ton, be wapend met kanonnen van meer dan zes duim en tot een kaliber van acht duim toe, en duikbooten van meer dan zeshonderd ton. De regeering'dei*Vereemigde Staten is van meening, dat een beperking van de vloten, die doel wil treffen, dient te wor den toegepast^p alle klassen van gevechts- 3chepen. Beperking slechts van vorenge noemde kruisers zou alleen een beperking opleggen aan de typen in het bizonder ge schikt/ voor de behoeften der Vereenigde Staten. Het springt duidelijk in het oog, dat beperking van dit type alleenlijk ge weldig zouby dragen tot de betrekkelijke aanvalsmacht van een land, dat een groote koopvaardijvloot bezit, waarop in vredes tijd toebereidselen kunnen worden getrof fen voor het monteeren van zesduims ka nonnen. Het voorstel is zelfs nog minder aannemelijk dan het voorstel van de Brit- sche delegatie in de drie mongendhedencon- fereytie. De nota maakt ook bezwaar tegen het achterwege laten van beperking van duik booten beneden de zeshonderd ton. De Vereenigde Staten zouden zich geluk kig achtep de pogingen tot beperking van de vloten voort te zetten, doch zij kunnen niet treden in voorstellen, die de deur wijd zouden openlaten voor den onbeperkten bouw van bepaalde typen schepen van hoog- doeltreffende gevechtswaarde en slechts restricties zouden opleggen aan typen, in het bizonder geschikt voor de Amerikaan sche behoeften. De Aperikaansche regee ring is van meening, dat de voorwaarden der Engelsch-Fransche overeenkomst, door dat zy een zoo groote tonnage en zoo veje typen onbeperkt laat, feitelyk de strekking hebben, het voornaamste doel van een ont wapeningsconferentie te niet te doen. Zy meent daarom, dat zy er geen practisch doel mee zou dienen wanneer zij ais grond slag voor discussie het Engelsch-Fransche voorstel zou aanvaarden. Zy heeft geen be zwaar tegen een overéénkomst van Groot- Brittannië en Frankryk, die zy in het be lang achten van de beperking der bewape ning, doch zy kan niet haar goedkeuring hechten aan de toepassing van zulk een overeenkomst voor de Vereenigde Staten. Na uitvoerig de Engelsch-Fransche voor stellen te hebben nagegaan en herinnerd te hebben aan de Amerikaansche opvattingen, zooals die op de vlootconferentie te Genève kenbaar zyn gemaakt, zegt de nota, dat de regeering der Vereenigde Staten bereid blijft om pogingen te doen om een grond slag voor een verdere beperking der bewa pening ter zee te verkrygen, welke voor alle zeemogendheden bevredigend is, met inbegrip van die mogendheden, welke op de conferentie te Genève niet vertegenwoor digd waren. Dit kan bereikt worden, door aan de ver schillende mogendheden toe te staan het percentage der tonnage van de verschillen de klassen van schepen te wijzigen, mits de totale tonnage blijft in een zekere nader vast te stellen verhouding. Indien derhalve een klasse van schepen uitgebreid wordt, zal deze vermeerdering van de tonnage in andere klassen moeten worden afgetrok ken. Een voorstel volgens deze lynen, door Engeland gedaan en door de vertegenwoor digers van Amerika en Engeland bespro ken, zal door de regeering der Vereenigde Staten in welwillende overweging worden genomen. Amerika verwacht van de zyde de andere mogendheden, dat deze op dezelfde wijze rekening zullen houden met de behoeften der Vereenigde Staten. moest 'het overgeschoten koude vleesch van gisteren eenigszins smakelijk maken. Er werd gebeld en vol ontzetting hoorde mevrouw Duboquet hoe de dienstbode me vrouw Bertrand in het salon liet. „Lieve Armande," begon de bezoekster, „ge hebt ons zoo dikwijls geïnviteerd en nu komdn we werkelijk eens van uw vriendelijk aanbod gebruik maken. Ge moet weten, dat ons fornuis gerepareerd wordt, zoodat we vanmiddag 'niet konden koken. Ik zeide tegen mijn man: ,Armande Jjpeft er zoo op aangedrongen, dat we toch eens zouden komen, dus is het nu een goede .gelegenheid. En vooruit laten zeggen behoefde ook niet, nietwaar?" „Wel neen, volstrekt nigt, alles zonder complimenten als ge het eenvoudige voor lief wilt nemen. Ge treft het al heel slecht," 2?ng ze kledend voort, om haar wonderlijk toilet op dat uur-^Sn den dag te veront schuldigen, „ik ben wat ongesteld, myn man en ik hebben het beiden wa4 in de maag," (dit laatste om de schraalheid van het menu te verklaren). „Ik zal het eens even aan Alphonse gaan zeggen; hy zal 't erg aardig vinden, zoo'n verrassing." Alphonse was nog steeds, bezig met corri- geeren en keek vêrbluft op toen zyn'vrouw binnenstoof onder den uitroep: „Zoo'n schandelijke indiscretie! 't Is of ze gek .zyn! Zoo maar aan te komen! Hoe durft men! De Bertrands zie je,'ze komen hier eten, hun fornuis is stuk! Alle vier zitten ze in ons salon. Och lieve hemel, wat moeten we beginnen? Het is al veel te laat om nog iets klaar te maken!" En de arme vrouw moest zich geweld aan doen om niet in tranen uit te barsten. „Komaan, daarom niet getreurd," sprak manlief bemoedigend, „we hebben gelukkig de telefoon nog." „Ja, daar zit veel voedsel in!" „Ik telefoneer dadelijk aan Veaudoré dat hy ons een stuk gebraden vleesch mut ge bakken aardappelen zendt. Nu, wat zegjK. je daarvan? Eenvoudiger kaïn 't toch al nlfet." „Best, dan ga ik gauw schoon tafelgoed geven. En zonder het antwoord af te wachten, haastte Armande zich naa^ftlarie, die zij dadelijk uitzond om wat geoakjes te gaan hlen. Even nog verkleedde zy zich en ging daarna uiterlijk kalm, eindelyk we^ naar haar gasten. In dien tijd had Duboquet de juffrouw van de telefoon opgebeld. „No. 7860!" „Wat is er van uw dienst?" vroeg eflgi kellner van het restaurant Veaudoré. „Ik ben het, Duboquet, ik wilde een^hner bestellen vdor vanavond, verstaat g&Êm „Jawel, mynheer." r EC „Bij my aan huis van acht coui^rts^T „Wacht even, mijnheer, ik zar het op schrijven..." Een onderdrukt gelach deed Duboquet omkijken, juist tóen een zynex leerlingen leelijke grimassen achter zyn yug maakte. '„Laat ik u doen opmerken dat het heel ongemanierd is de tong tegen zijn leeraar uit te steken, en wilt ge het toch doen, wacht Mr^hTt De nota zal, zoo méldt men uit Londen, door het kabinet worden overwogen, dat dan zal besluiten, welke verdere stappen mogelijk zyn om een grondslag te vinden voor de hervatting van het werk der voor bereidende ontwapeningscommissie, wat ook het uitsluitende doel van het jongste En- gelsche initiatief is geweest. BUITENLANDSCH NIEUWS. ITALIË. Een kruit-ontpioffing te Piacenza. lu het artiUesie-arseoaal te Piaoea- za heeft e«a hevige ontploffing plaats gehad, waarbij dertien menechenle- vena te betreuren zijn. Door tot dus ver nog niet bekanue oorisaak Is in een dier werkplaatsen een met kruit gevulde ketel ootplott. De uitwerking •waa vreeaedijk. Het gebouw werd ge heel verwoest. Er werden elf arbei ders gedloodi en zeven anderen ge wond. JAPAN. Het huwelijk van den Japanschen kroonprins. De Japanscine) kroonprins m gisteren ie loéuo in net uuweupi geireueu 'iet ujoiukirouw öatwuka jiaisuueuxa. ue uocbter van oen Japanseneu gezant tc tv ashington. Prins Sjitajiboe, die ze» en twintig jaar ou<i i», werd vier jaar geieoen uoor zijn moeder, keizerin Shüonto, de wijue wema m gestuurd, thj ging reizen en daarna te Londen stuuee- ren, een studie, die eenter onujuig nioeet worden afgebroken, daar de oud© keizer kwaim te sterven en de prins naar Japan teruggeroepen werd Op zijn terugreis bleeï hij enaele da gen te Wasn.ngton eai was daar de gast van graaf Mataoedeira in het ge- ftaaitsdiap. Hij zag toen, het meisje te rug, dat hij eemdge jaren tevoren reeds in Tokio had ontmoet. Een bepaalde „idyile scbuUï echte niet achter het huweitijk van prins Sjitsjiboe. Reeds in 1824 wensohte de keizerin-moeder dat er een goede par- tj voor haar tweeden zoon zou - r- den gezocht en belastte <|aarmede den grootzegelbewaarder, grefef Noboeaki Makina Na verscheidene weken legde deze een lijst voor meL namen v n jonge meisje» van adellijke families, o. a die van Setsoe Matsoedieéra, die toen pas vijftien jaren telde. De keu ze viel op haar en aan graöf Matsoe- dedra werd het vereer end voorstel voorgelegd. Deze weeö het bescheiden en eerbiedig van de hanctafijn doch ter was te jong en de eer wfis te groot In verband met den dood des keizers werdi de aangelegenheid n<et ve der behandeld, dloch in 1927 zond de keizeirin weduwe een nieuwen boodschapper naar "Washington. Ge roerd door hdt aanhouden der keize rin, die zoo duidlelijk zijn dochter had uitverkoren, stemde graaf Mastsoedeira in het huwelijk toe, diat nu gisteren met groot en luister is ingeoefend Teneinde het standsverschil geheel weg te nemen, is de bruid door een der oude Japansdhe geslachten, die in ring met de keizerlijke famiede gelijk zijn, geadopteerd. De huwelijksplechtigheid dlroeg een volkomen Oostereoh karakter: Bruidicn bruidegom droegen die rijke met zilver beetikte gewaden, dSe sedert eeuwen reeds bij huwelijksinzegen'ngen aan hei Japanscbe keizerlijke hof worden gebruikt. Haar kapsel was overeen komstig de voorgeschreven dracht op gemaakt, en d. ar volgens de gebrul ken van het h>f geen juweelen wor den gedragen, slechts met een tia^a getooid. POLEN. Volgens verklaringen van een Poolsch officier zou Zagorski vermoord syn- Men zal zich herinneren dat de Poo.Bche generaal Zagorski een ytyar zoo wat geleden, plotseling op gebeim- dan tenminste tot ge er het redht toe hebt, Wat volgens myns inziens nooit is; een kip zonder kop zyt ge, een gans..." „Een gans, mynheer, zegt „Neen, drie ganzen te gelyk, één is te weinig, daar hebt ge gelyk in; ge behoordet eer te zwygen dan als een karper uw leeraar „na te praten!" j3n zich plotseling den kellner herinne rend, riep hjj door de tefcfoon: „Zijt ge daar nog, kellnerl" „Ja, mynheer." 1 „Schrijf dan op: een klein Vuk gebraden vleesch met gebakken aardappelen, hebt u het?" „Best mijnheer, aardappelen; afschellen." En de kellner had 'inmiddels opgeschre ven: acht couverts, tong, hors d'oeuvre, groenten, loï, kip, karpers, drie ganzen, ge braden vleesch, gebakken aardappelen." „Een Spptaansch maal wacht u, onge- lukkigen", zeide Duboquet toen men zich aan tafel schikte. Vol verbazing zag het echtpaar Marie de groenten op tafel brengen. Alphonse dacht dat zijn vrpuw bij nader inzien het menu toch te schraal gevonden had en zij meende dat hy hdar had willen verrassen. Men prees de malschheid der groeqten en Duboquet maande ieder aan zich toch vooral goed te bedienen. „Nu, uw-meid kan heerlijk koken," prees mevrouw Bertrand, „waarlijk niet gewoon." „Och ja, ze kookt heel goed," bevestigde de gastvrouw;» „voor zulke eenvoudige luidjes als wy, is zy meer dan voldoende, liet is een heele bezuiniging een meid die zelfs .ijs en allerlei taarten kan bereiden." Marie bracht achtereenvolgens al de ge rechten op tafel en Armande dacht, dat haar echtgenoot stapelgek was geworden. Morgen aan den dag zou zy echtscheiding aanvragen, het leek nergens naar, zoo'» uit gebreid menu en dan de volgorde! Verwoed keek ze hem aan, maar hy scheen zich v»n geen kwaad bewust; kalm genoot hij van de spijzen, die voorgediend werdenj klaarblij kelijk zag hij, niet in dat alles niet in den haak was. r „Maar, beste Armande, hoe kunt ge nu zoo voor ons uithalen!" f „Och..." „Nu, we zullen nog eens hij u binnen komen vallen," lachte myinheer Bertrand; „het is hier een goede tafel, ge neemt het er wel van, hoor!" En ó^der het naar huis gaan merkte me vrouw Bejtrand schamper op: „Wat een mameren! Ons te willen over- bluffeta; nu, ik zal ze 2eker nooit inviteeren, ik bedank er voor,W>o belachelijk uit te ha len. Wat een btuflTEn hoe vondt je de volg orde van de gereoftfen? t Is bespottelijk, ik lach me dood als ik er nog aan denk!" Een week lang behoefde Marie niet te koken, al dien tijd at men nog van de resten van het fameuse diner.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1928 | | pagina 3