-s WARMTE
CAS
SSSÜH3HSSE
Victoria
I run INCH'S nEVENTER ONTBIJTKOEK
'c
wmm „PRULLETJE" S
ELLA ALTER
THUIS
WflflROnJHCIIrVQer) voor WIE I
Modern Dansonderwijs
Abonneert U op dit blad»
I N HUIS
UE G0BDSCUE
miTBANDEl
GOÜDSCHE COURANT - ZATERDAG 29 SEPT. 1928 - TWEEDE BLAD
S. S. van Daptzig
H.A.V» BANK
ALL$OH*
CUSTARD
POWDER
M. J. VAN VLIET
Joh. Bel|
TH. BINNENDIJK
AJOUREN PlISSEEREN
Adverteert in dit Blad.
Schouwburg „Ons Genoegen" - Gouda
i 'medio October.
GEKARND mde BLUE-BAND fabrieken
DANSLESSEN
VAfTCECMTTAWfr
/^5f)PER HND.5cr.PCRKUBM.
Vraagt Uw, grossier of Winkelier
Zwarte-, Gekleurde- en Boterballen,
Hoog In Kwaliteit,
Laag In pril»
Uit den Goudschen Raad.
W
STEENHOUWERIJ
|A. ROODBOL
HARDSTEEN ZANDSTEEN
J SCHOORSTEENMANTELS
V»- GR AFWERK EN.
ACHTER DE KERK - GOUDA.
N. W. O. GoMltrin
VAN
JANSEN TILANUS
FRIEZENVEEN
Hoofdvertegenwoordiger voor
Gouda en Omstteken
H.VAN DER GRAAFF
Blauwstraat 19' Tel. 763
T
WED J.LEUPÊN SZOOfJ HAARLEH
Voor engros bij de
F.. REKEMAH t ».d. HEIJDEN t. Boud»
Vraagt ons gratis receptenboekje.
Vraagt steeds het heerlijke
Krentenbrood, de fijn» krakelingen
•n de voedzame broze beschuit verv.
8R0ENENDAAL 32 -r >0UDA
Radio Elactr. Techn. Bursau
Blauwstriat 12 Tel. 66
Êet^ijn taaihlijvend
bltterkoek|e
blijft altijd een gewild artjkel. Probeert
U ze eeps. I
Zosta an Zouta Krakaltngan, Ilroapwafali,
Qoudjchi Sprits aai.
GEBR. KAMPHUIZEN
Directeur der Begrafenfceen
Belast zich ook met
Crematie op Westerveld
Bouwt 228 Telaf. B22 Boud»
tevens machinaal Vervaardigen van
STOFKN OOPflN
Ja. E_ VAN DONGEN BOI.DING
Burg. MaTtenssingel 154.
H. BROUWER DE KONING
Spieringstraat 153 Gouda.
Om «brood werd bekroond:
Arnbe# 1923, 's-,Bosch 1924, R'dam 1928,
t Dordrecht en Utrecht 1927.
I^V^or de 1
■OCARHO'S
TEL. 777
HERFST
vh. L. Boopurdt
„DE VEREENIGDE SCHOUWSPELERS"
(Directie: Pierre J. Mols)
Woensdag S Ootobw - uur
Het CHARMANTE GEESTIGE SUCCES-STUK i
H'
'n Blijapel in drie bedrijv.n door J. A. H. Abeloven
Corysande d'Avesnes (Prulletje) v ENNY DE LEEUWÖ
Graaf de Trevilles (Oompje) PIERDE MOLS
Verder de damesMarie Harms-Haspels, Minny van Ollefen,
Johanna Opdam en de heerenHans Brüning. John Timrott,
Daan van Ollefen Jr., Gerard Robbers. Ch. Overste, e.a.
UNANIEM PRACHTIGE BEOORDEELINOEN in
De Telegraaf, Het Alg. Handelsblad, De Nieuwe Rotterd. Crt., De
Tijd, De Maasbode. Dameskroniek, en de geheele overige, Pers.
Prijzen der PlaatsenLoge en Stalles f 2.— (Leden f 1.50). Balcon
f 1.50 (Leden f 1.15), Gallerij f 0.70 plus belasting en 10 auteurs
rechten. 1855 'U
Plaatsbespreking Als naar gewoonte.
geautoriseerde leerares methode LI LI GREEN HERVAT haar
lessen in Rhytm. Bymn.un Klassieke danskunst
LAATSTE INSCHRIJVING DINSDAG 2 OCTOBER van
2i/j—5 uur in Hotel .CENTRAL" ingang Zeugstraat.
I Verdere inlichtingen te bekomen CHARLOTTE DE BOURBON
STRAAT 3, DEN HAAG, Tel, 7308-4.1840
NEEMT
VOOR
Ik kreng U MARVA om U. rulnige hui.vrouv.en, le hulp ie komen Jui.l vokr U.
d,= op de kleintjes moei p.s.en, i. MARVA be.temd Will U een goed nrlikel voor
weinig geld. gebruikt d.n MARVA. Het brengt Ueen groote be.pu.mg en de kwel,te,l
wotdt U gegarandeerd doo. de Btne Band labneken.
SLECHTS EÉN KWARTJE PER HALF POND.
GERARD P. F. G00SSENS - Bllderdljkstraat 8 - 'e-Qravenhage.
Hervat Medio October a.s. zjjn
i" dC ZaaDjanieuwfe''^an?e™^Lde'"ntem. Congressen (Londen en Parijs) zullen
wederom door hem onderwezen worden.
Onderwijs in den nieuwsten
Inschrijving: lederen Dinsdag van 7—10 uur in d'
Voor het eerst Dinsdag 18 Septembei
mber^^
CENTRAL"
Firma Wad.
LANGE TENDEWEG 27
A. Rlotwsld.
BLAUWE DRUIVEN,
PERZIKEN.
MEiOENEN
AALBESSEN.
PRUIMEN
SINAASAPPELEN,
C1TROENÊN.
in vearraad
TtWELPEREN,
TAFELAPPELEN,
TOMATEN.
BANANEN,
STUDENTENHAVER
VRUCHTEN IN BLIK,
VRUCHTEN IN-(ILAS
TELEF 3(3
2 x daagsche Autobeateldleast J. VAR DE MEER v.h. J C. da Man
G«uda-=Moord«chtNieuwerkerk—Rotterdam
Rotterdom-Nienworkerk—Moordrecht-Gouda -
Adres te GOUDA. Bodehnis: „HET CENTRUM" N.duwe Mwkt, Tel. «7.,
Adres te lloTTERDAMBodthuis: Grootekeritspto^
ven CORNgLIS BROER
20 LAGE GOUWE 242 - ROUP*
De prijs, meneer, i. zea» laag en U betaalt ham
In Gouda verk'rijgbaa* bij de Finaal
P. RONDPZN. Zeu95tcaat 96
4.
Engros: FIRMA RENEJ4AN dl VAN DER HEIJDEN - GOUDA^
1762 100
Een schermu t selin gGymnasium en
H.B.S.] De conrector in het ge-
gedrang. Schoolmeesteren in den
Raad. i Een curatorsvacatui e.
De samenstelling der Commissies van
Bijstand. Een ruimer "standpunt
ingenomen. Het Ziekenhuis-voor
stel tqt een fiasco geworden. De
sprongen van wethouder van Staal. -
De gekste dingen. Van ideëelen
arbeid gesproken.
Alvorens die Raad Woensdagavond over
ging tot de behandeling van het belangrijke
voorstel van den avond betreffende de rege
lingen welke1 moeten worden getroffen yn-
zake het Vani Iterson-Ziekenhuis en met de
functionarissen, die aan die in-
zyji verbonden, heeft er een
f plaats gehad over een mede-
deeling van B. en W. dat aan Dr. Tiele,
conrector vari het Gymnasium, om bijzon
dere redenen voor het schooljaar 192S/'2S
alssog is toegestaan 6 lesuren per week te
geven aan deRijks HJLS.
Deze mededeeling was voor den heer van
Dantzig aanleiding om over het optreden
van den directeur van de R.H.B.S. den staf
richting
te breken, wij} deze tegt
B. en W.f den rector van
den inspecteur^ van het
Departement van
Onderwijs invloed had doen uitgaan om Dr.
Tiele toe te sWan als leeraar aan de R.H.B.
S. voor den
verbonden te
4je" van het soc.-dem. lid van
i te maken dat er over deze
i hoogst eenvoudig lij-
de schermen nog al
strijd is gevoerd, waarvan in 't openbaar
niets bekend ii geworden. Het is daarom
goed dat over deze aangelegenheid wat meer
bekend worde, 'opdat ook anderen.dan de
edelachtbare heeren weten wat er wel aan
de hand is gewèest, dat deze zaak duidelijk,
worde. Dr. Tiele is verbonden aan het Gym
nasium en aan de R.H.B.S. Bij zijn benoe
ming aan het Gymnasium heeft Dr. Tiele
van den vorigen rector de toezegging ge
kregen dat hij als conrector van net Gym
nasium optredend, zijn functie als leeraar
aan de R.H.B.S. 'zou kunnen blijven waar
nemen, waaraan een bezoldiging van '1200
per jaar is verborgden. De nieuwe rector van
het Gymnasium afhtte de beide functie^ aan
Gymnasium en R.H.B.S. onvereenighaar en
was van oordeel dat de conrector de lessen
aan de R.H.B.S. moest opgeven. Dat betee-
kende voor den conrector het verkrijgen van
een toelage van 200 voor het conrectoraat,
maar een vermindering van 1200 voor der
ving van inkomsten uit het opgeven der les
uren aan de RJLBjS. Het standpunt van den
rector werd gedeeld door den inspecteur en
door B. en W., en daardoor werd de con
rector gesteld voor de beslissing van het
conrectoraat of de lesuren aan de R.H.B.S.
op te geven. De dijrecteur van de R.H.B.S.
achtte daarmede del belangen van de H.BJB.
geschaad en vond voor diens bezwaren steun
bij het Departement van Onderwijs, dat zijn
invloed bij B. en W. aanwendde om de beide
functies althans vo(>r den cursus, 1028/29
vereenigbaar te Verklaren. Die invloed Is
niet zonder gevolg gebleven en zoo is geko
men het besluit van B. en W. om om bijzon
dere redenen Dr. (TiÉle toe te staan de les
sen aan de R.H.B.X te blijven geven/
Het ligt niet op onzen weg te treden in
een beoordeeling vaijt de bezwaren die van
de zyde van den rector en van den directeur
der R.H.6.S. naar voren zyn gebracht. Dat
is een aangelegenheid, die de onderwas-
autoriteiten moeten uitmaken. Maar wat wij
wed mogen beoordeelen is de vreemdsoortige
wijze waarop de heer Van Qantzig gaat
schoolmeesteren over een directeur van een
onderwijsinrichting, die niet anders heeft
gedaan dan voor het belang der inrichting
die aan zijn zorgen is .toevertrouwd, op te
komen by de daarvoor gestelde hoogste
autoriteit. De heer Van Dantzig moge van
oordeel zyn dat de directeur fer R.H.B.S. t e
laat met zyn bezwaren is gekomen, die
meening geeft hem nog niet het recht om j
aan zijn misnoegen over het optreden van
dien directeur op dusdanige wyze uiting te
geven, te meer niet waar dit raadslid zelf
zyn instemming betuigt dat B. en W. hebben
medegewerkt om stagnatie in het onderwijs
aan de R.ELB.S. te helpen voorkomen. Waar
toe dient dan toch een dergelijke buitenge
wone onvriendelijkheid ter plaatse waar de
aangevallene niet aanwezig kan zyn?
Dr. B. G. J. Evers heeft ontslag genomen
als curator van het Gymnasium, zonder dat
de reden tot dit ontslag is vermeld. Dit ont
slag was voor Dr. Hoffman aanleiding te
vragen waarom iDr. Evers deze fundtie neer
legt. Een antwoord daarop vermocht ook de
Voorzitter van den Raad niet te geven.
By de benoemingen voor de Commissies
van By stand is de samenstelling dezer
commissies gebleven zooals ze was met yit-
zondering van die voor de strafverordenin
gen. In deze commissie is Mr. de Witt Wy-
nen gekozen inplaats van den heer Prevoo.
De Voorzitter der soc. dem. raadsfractie,
de heer Fokkers deelde vóór de stemming
mede dat zyn fractie het gewenscht achtte
van de twee door sociaal-democraten bezette
plaatsen er één te doen overgaan op Mr. de
Witt Wynen. ZooaLs dan ook is gschied.
Door deze benoeming, waarvoor de nieuw
gekozene zyn dank heeft betuigd aan het
veranderd inzicht der sociaal-democraten,
heeft de soc. dem. fractie blijk gegeven dat
de door haar de vorige maal ingenomen
wyze van verkiezing niet door dp beugel
Men.'zal zich herinneren dat Mr. de Witt
Wynen by zyn verkiezing tot lid eener com
missie van bystand, hardnekkig heeft gewei
gerd die functie te aanvaarden, zoolang de
SJJJV.P. raadsmeerderheid niet terugkwam
op de onverdedigbare houding aangenomen
jegens Mevr. Riesz, die zonder dat daartoe
reden was, uit de commissie voor het L. O.
was geworpen. Later is deze fout hersteld en
thans is door de verklaring van de S.D.A.P.
en de daarop gevolgde benoeming gebleken
dat het starre standpunt van uitsluiting i3
verlaten. Maar Mr. de Witt Wymen, aan
wien de terugkeer van het verkeerde pad
door de S.D.AJ\ zeker te danken is, heeft
het toch noodig geacht de hoop uit te spre
ken dat deze wyze van benoeming ook voor
taan zal worden gevolgd. Daarvoor is ook
reden: de heer Polet maakt van geen der
el uit!
Het voorstel tot wijziging van de salaris
regeling en instructie van den geneesheer
directeur, resp. heelkundige van het Van
Iterson-Ziekenhuis, dat in het college valt
B. en W. de grootst mogelijke meerderheid
had gevonden, heeft in den Raad een ge
weldig fiasco% gemaakt. En de wethouder
Van Staal, die deze zaak zoo breed had op
gezet door voorbespreking in het soc.-dem.
orgaan, waarna gevolgd is een 10-urige be
spreking in het college van B. en W., waar
van als resultaat een compromis-voorstel
voor den dag kwam, dat aan de wénschen
der meerderheid zooveel mogelijk voldeed,
heeft in den Raad de vlag moeten stryken.
Wel probeerde hij telkenmale, met een
ander zeil op, zyn scheepke in behouden
haven te doen belanden, het mocht niet ge
lukken, het sloeg wrak, de bemanning
vlood van boord en het verging.
Maandagavond j.l. hebben wy op de
groote bezwaren van dit voorstel gewezen.
Toch koesterden we niet de hoop dat het
geen meerderheid zou krijgen. Tegen de
verwachting in ié het voorstel gevallen. Het
kreeg den eeifaten raken stoot van den
woordvoerder der R.K. fractie, den heer
'Koemans, die namens zyn groep allen
steun aan het voorstel ontzegde. Toen
volgde de heer Verkerk, die met zyn a.r.
collega den heer Polet den principieelen
eisch stelde dat de vrye artsenkeuze moest
worden ingevoerd, een eisch, die wel de for-
meele steun van Dr. Hoffman kreeg om
hem in behandeling te brengen, fnaar die
in den geheelen Raad slechts de stemmen
van de beide voorstellers en den wethouder
Donker mocht Mangen. <De grootste slag
kwam van de raadsleden-regenten Mevr.
Van Dantzig en de heeren Va,n Dantzig, Dr.
Hoffman en Mr. de Witt Jtiteen, welke
laatste bestrijder het vo(Jft2j|n al ztfq
ALTIJD WEbkOM.
Oim zijn vroiïw eenigszins schadeloos te
stellen voor de onaangename ondervindin
gen, opgedaan met de nieuwe meid-alléén,
had Alphonse Duboquet haar voorgesteld,
des Zondags in het restaurant .Veaudoré te
gaan dineerei*.
Met dit plannetje voor oogen bedacht
Mevrouw Duboquetdat zij het Zaterdag
wel met de restjes van den vorigen dag
kon doen. Geen moment dacht aan de
Bertrands, vrienden vp hen, waar zy al
menig dinetje genoten hadden en die ze nog
nimmer ten eten had gehad. De Bertrands
*(aren bij vrienden en familie bekend om
huH^gezonden eetlust en voor hun vier lange
magef^uit hun kracht gegroeide zoons kon
men eenvoudig niet genoeg geven. Mevrouw
ihiboquet had al eens een paar maal gezegd,
dat ze maar eens moesten komen; ze waren
altijd welkom en behoefde het zelfs niet
vooruit té laten zeggen. Het was wel niet
meer dan een gewone beleefdheidsformule
van haar kant, maar 't klonk in ieder geval
heel vriendelijk en gebruik zouden ze er
toch niet v&n maken.
w
Mynheer Duboquet was aan 't les geven.
Mevrouw was zooeven thuisgekomen p
had haar hoedden wandeltoilet in hefc salón
gedeponeerd en was, na haastig haar peig
noir te hebben aangetrokken, naar de lceu-
ken gegaan om de laatste hand aan het
middagmaal te leggen. Een pikant ^ausje
istrjMer
ovÜmi
deelen aantastte, met het gevolg dat over
het lot daarvan was beslist. Mevr. v. Dantzig
poogde nog den wethouder-partijgenoot te
redden door een tusschenvoorstel, waaraan
deze zich direct vastklampte, maar de
meerderheid van den Raad was daarvan
niet gediend, wijl de aanvaarding van dat
voorstel de afschaffing van de by reke
ningen voor de zaal-patiënten uit Gouda,
die niet voor rekening van rijksinstellingen
zijn opgenomen practisch al even onmo
gelijk was als het voorstel van den wet
houder.
Achtereenvolgens ontviel den wethouder
Van Staal de steun van zyn r.k. collega
Heerkens, dien van een. deel van zyn s.d.
party genooten. Dat bracht hem zoodanig
overstuur dat hij - zijn verontwaardiging
luchtte over de stelBellooze politiek der
„liberalen.", die onta-bene niet anders
hadden gedaan dan zich op grond van
eigen argumenten, aan te sluiten by het
door den heer Koemans geopperde denk
beeld om den nieuwen directeur op te
roepen op het oude salaris, waarbij den
gegadigden zou wordéft medegedeeld dat
er ten aanzien van deNyjrekeningen en
andere belangrijke puntenSvyziging zou
kunnen worden verwacht van de be
staande regelingen. Het is niet nieuw
dat de wethouder Van Staal de fiolen zijns
toorns uitstort over de hoofden der libera
len, dat is hem tot een tweede natuur ge
worden, maar in dit geval was hij er toch
wel heel erg naast, daar de geheele r.k.
fractie op wethouder Donker na en drie
leden der soc. dem. fractie, den voorzitter
dier fractie incluis, by deze aangelegenheid
hebben doen blijken, de door den heer Van
Staal bestempelde, „stelsellooze politiek der
liberalen" te huldigen. Een merkwaardige
geestverwantschap is daarmede door den
wethouder Van Staal ontdekt! Heel iro
nisch merkte de heer de Witt Wynen'dan
ook op dat deze ontdekking toch wel
moest doen denken, dat de heer Van Staal
geestesziek was!
Als een kat in het nauw zit doet hij rare
sprongen. Zoo deed ook de wethouder Van
Staal, toen hy in het nauw werd gedreven.
Toen het meerderheidsvoorstel hem ontviel,
ging hy over op het voorstel van Mevr.
Van Dantzig, toen dat van de baan waa,
sloot hy zich aan by de heeren Verkerk en
Polet, die met hem heil zochten in de benoe
ming van een tydélyk-geneesheer-directeur.
Toen ook deze gedachte geen werkelijkheid
kon worden, aanvaardde hy de door hem
sterk bestreden minderheidsdenkbeelden van
het college van B. en W., waarover echter
geen beslissing behoefde te worden uitge
lokt, daar de wat verder gaande gedachte,
door den heer Koemans ontwikkeld en door
meerderen gesteund, de meerderheid van
den Raad had verkregen. En daarmede was
de zaak beslist en was niet het minste van
zyn voorstellen aan den heer Van Staal ge
laten. Diens virtusositeit in het grijpen van
een reddingsplank bij het toenemend ge
vaar hefeft hem niet mogen baten.
By de dicussie waren er heel merkwaar
dige momenten. Onder deze was er een,
waarin de wethouder sprak van den ideëelen
kant, die het ambt van geneesheer-direc
teur en van heelkundige in zich heeft, al
wordt de materieele zyde daarvan niet ver
waarloosd. Toen hoorden we de opmerking
dat de wethouder Van Staal, die de ideëele
zyde van zyn arbeid zoo hoog stelt dat hij
deze een materieele vergoeding waardig
keurt van 15 mille, zooals „Het Volk" hem
die verschaft, toch zeker niet de man is,
om van de ideëele zyde van des medicus'
taak te spreken.
De heer Van Staal had Woensdagavond
een slechte beurt.
Hst Engelsch-Fransch wlootwardrag.
De Amerikaaneche Nota.
Evenals in Frankrijk is thans ook in En
geland het antwoord van Amerika op het
Fransch-Engelsch vlootvergelyk ontvangen.
Het zegt, dat de Engelsch-Fransche vloot-
overeenkomst aan geen der voorwaarden
blijkt te voldoen, die de Amerikaansche re
geering van kardinaal belang voorkomen.
Zij laat een zeer groote klasse van doel
treffende gevechtsschepen onbeperkt en
juist dit feit zou onvermydelyk leiden tot
een voor de nationale economie noodlottige
herjeving van den wedyver tusschen de
vloten.
De Amerikaansche nota wyst er op dat
het blijkt dat de eenige klasse van marine
vaartuigen, die de Engelsch-Fransche over- 4
eenkomst voorstelt te beperken zijn: krui
sers van of beneden de tienduizend ton, be
wapend met kanonnen van meer dan zes
duim en tot een kaliber van acht duim toe,
en duikbooten van meer dan zeshonderd
ton. De regeering'dei*Vereemigde Staten is
van meening, dat een beperking van de
vloten, die doel wil treffen, dient te wor
den toegepast^p alle klassen van gevechts-
3chepen. Beperking slechts van vorenge
noemde kruisers zou alleen een beperking
opleggen aan de typen in het bizonder ge
schikt/ voor de behoeften der Vereenigde
Staten. Het springt duidelijk in het oog,
dat beperking van dit type alleenlijk ge
weldig zouby dragen tot de betrekkelijke
aanvalsmacht van een land, dat een groote
koopvaardijvloot bezit, waarop in vredes
tijd toebereidselen kunnen worden getrof
fen voor het monteeren van zesduims ka
nonnen. Het voorstel is zelfs nog minder
aannemelijk dan het voorstel van de Brit-
sche delegatie in de drie mongendhedencon-
fereytie.
De nota maakt ook bezwaar tegen het
achterwege laten van beperking van duik
booten beneden de zeshonderd ton.
De Vereenigde Staten zouden zich geluk
kig achtep de pogingen tot beperking van
de vloten voort te zetten, doch zij kunnen
niet treden in voorstellen, die de deur wijd
zouden openlaten voor den onbeperkten
bouw van bepaalde typen schepen van hoog-
doeltreffende gevechtswaarde en slechts
restricties zouden opleggen aan typen, in
het bizonder geschikt voor de Amerikaan
sche behoeften. De Aperikaansche regee
ring is van meening, dat de voorwaarden
der Engelsch-Fransche overeenkomst, door
dat zy een zoo groote tonnage en zoo veje
typen onbeperkt laat, feitelyk de strekking
hebben, het voornaamste doel van een ont
wapeningsconferentie te niet te doen. Zy
meent daarom, dat zy er geen practisch
doel mee zou dienen wanneer zij ais grond
slag voor discussie het Engelsch-Fransche
voorstel zou aanvaarden. Zy heeft geen be
zwaar tegen een overéénkomst van Groot-
Brittannië en Frankryk, die zy in het be
lang achten van de beperking der bewape
ning, doch zy kan niet haar goedkeuring
hechten aan de toepassing van zulk een
overeenkomst voor de Vereenigde Staten.
Na uitvoerig de Engelsch-Fransche voor
stellen te hebben nagegaan en herinnerd te
hebben aan de Amerikaansche opvattingen,
zooals die op de vlootconferentie te Genève
kenbaar zyn gemaakt, zegt de nota, dat de
regeering der Vereenigde Staten bereid
blijft om pogingen te doen om een grond
slag voor een verdere beperking der bewa
pening ter zee te verkrygen, welke voor
alle zeemogendheden bevredigend is, met
inbegrip van die mogendheden, welke op de
conferentie te Genève niet vertegenwoor
digd waren.
Dit kan bereikt worden, door aan de ver
schillende mogendheden toe te staan het
percentage der tonnage van de verschillen
de klassen van schepen te wijzigen, mits de
totale tonnage blijft in een zekere nader
vast te stellen verhouding. Indien derhalve
een klasse van schepen uitgebreid wordt,
zal deze vermeerdering van de tonnage in
andere klassen moeten worden afgetrok
ken.
Een voorstel volgens deze lynen, door
Engeland gedaan en door de vertegenwoor
digers van Amerika en Engeland bespro
ken, zal door de regeering der Vereenigde
Staten in welwillende overweging worden
genomen.
Amerika verwacht van de zyde de andere
mogendheden, dat deze op dezelfde wijze
rekening zullen houden met de behoeften
der Vereenigde Staten.
moest 'het overgeschoten koude vleesch van
gisteren eenigszins smakelijk maken.
Er werd gebeld en vol ontzetting hoorde
mevrouw Duboquet hoe de dienstbode me
vrouw Bertrand in het salon liet.
„Lieve Armande," begon de bezoekster,
„ge hebt ons zoo dikwijls geïnviteerd en nu
komdn we werkelijk eens van uw vriendelijk
aanbod gebruik maken. Ge moet weten, dat
ons fornuis gerepareerd wordt, zoodat we
vanmiddag 'niet konden koken. Ik zeide
tegen mijn man: ,Armande Jjpeft er zoo op
aangedrongen, dat we toch eens zouden
komen, dus is het nu een goede .gelegenheid.
En vooruit laten zeggen behoefde ook niet,
nietwaar?"
„Wel neen, volstrekt nigt, alles zonder
complimenten als ge het eenvoudige voor
lief wilt nemen. Ge treft het al heel slecht,"
2?ng ze kledend voort, om haar wonderlijk
toilet op dat uur-^Sn den dag te veront
schuldigen, „ik ben wat ongesteld, myn man
en ik hebben het beiden wa4 in de maag,"
(dit laatste om de schraalheid van het menu
te verklaren). „Ik zal het eens even aan
Alphonse gaan zeggen; hy zal 't erg aardig
vinden, zoo'n verrassing."
Alphonse was nog steeds, bezig met corri-
geeren en keek vêrbluft op toen zyn'vrouw
binnenstoof onder den uitroep: „Zoo'n
schandelijke indiscretie! 't Is of ze gek .zyn!
Zoo maar aan te komen! Hoe durft men!
De Bertrands zie je,'ze komen hier eten,
hun fornuis is stuk! Alle vier zitten ze in
ons salon. Och lieve hemel, wat moeten we
beginnen? Het is al veel te laat om nog
iets klaar te maken!"
En de arme vrouw moest zich geweld aan
doen om niet in tranen uit te barsten.
„Komaan, daarom niet getreurd," sprak
manlief bemoedigend, „we hebben gelukkig
de telefoon nog."
„Ja, daar zit veel voedsel in!"
„Ik telefoneer dadelijk aan Veaudoré dat
hy ons een stuk gebraden vleesch mut ge
bakken aardappelen zendt. Nu, wat zegjK. je
daarvan? Eenvoudiger kaïn 't toch al nlfet."
„Best, dan ga ik gauw schoon tafelgoed
geven.
En zonder het antwoord af te wachten,
haastte Armande zich naa^ftlarie, die zij
dadelijk uitzond om wat geoakjes te gaan
hlen. Even nog verkleedde zy zich en ging
daarna uiterlijk kalm, eindelyk we^ naar
haar gasten.
In dien tijd had Duboquet de juffrouw
van de telefoon opgebeld.
„No. 7860!"
„Wat is er van uw dienst?" vroeg eflgi
kellner van het restaurant Veaudoré.
„Ik ben het, Duboquet, ik wilde een^hner
bestellen vdor vanavond, verstaat g&Êm
„Jawel, mynheer." r EC
„Bij my aan huis van acht coui^rts^T
„Wacht even, mijnheer, ik zar het op
schrijven..."
Een onderdrukt gelach deed Duboquet
omkijken, juist tóen een zynex leerlingen
leelijke grimassen achter zyn yug maakte.
'„Laat ik u doen opmerken dat het heel
ongemanierd is de tong tegen zijn leeraar
uit te steken, en wilt ge het toch doen, wacht
Mr^hTt
De nota zal, zoo méldt men uit Londen,
door het kabinet worden overwogen, dat
dan zal besluiten, welke verdere stappen
mogelijk zyn om een grondslag te vinden
voor de hervatting van het werk der voor
bereidende ontwapeningscommissie, wat ook
het uitsluitende doel van het jongste En-
gelsche initiatief is geweest.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
ITALIË.
Een kruit-ontpioffing te Piacenza.
lu het artiUesie-arseoaal te Piaoea-
za heeft e«a hevige ontploffing plaats
gehad, waarbij dertien menechenle-
vena te betreuren zijn. Door tot dus
ver nog niet bekanue oorisaak Is in
een dier werkplaatsen een met kruit
gevulde ketel ootplott. De uitwerking
•waa vreeaedijk. Het gebouw werd ge
heel verwoest. Er werden elf arbei
ders gedloodi en zeven anderen ge
wond.
JAPAN.
Het huwelijk van den Japanschen
kroonprins.
De Japanscine) kroonprins m gisteren
ie loéuo in net uuweupi geireueu 'iet
ujoiukirouw öatwuka jiaisuueuxa. ue
uocbter van oen Japanseneu gezant tc
tv ashington.
Prins Sjitajiboe, die ze» en twintig
jaar ou<i i», werd vier jaar geieoen
uoor zijn moeder, keizerin Shüonto, de
wijue wema m gestuurd, thj ging
reizen en daarna te Londen stuuee-
ren, een studie, die eenter onujuig
nioeet worden afgebroken, daar de
oud© keizer kwaim te sterven en de
prins naar Japan teruggeroepen werd
Op zijn terugreis bleeï hij enaele da
gen te Wasn.ngton eai was daar de
gast van graaf Mataoedeira in het ge-
ftaaitsdiap. Hij zag toen, het meisje te
rug, dat hij eemdge jaren tevoren
reeds in Tokio had ontmoet.
Een bepaalde „idyile scbuUï echte
niet achter het huweitijk van prins
Sjitsjiboe. Reeds in 1824 wensohte de
keizerin-moeder dat er een goede par-
tj voor haar tweeden zoon zou - r-
den gezocht en belastte <|aarmede den
grootzegelbewaarder, grefef Noboeaki
Makina Na verscheidene weken legde
deze een lijst voor meL namen v n
jonge meisje» van adellijke families,
o. a die van Setsoe Matsoedieéra, die
toen pas vijftien jaren telde. De keu
ze viel op haar en aan graöf Matsoe-
dedra werd het vereer end voorstel
voorgelegd. Deze weeö het bescheiden
en eerbiedig van de hanctafijn doch
ter was te jong en de eer wfis te
groot In verband met den dood des
keizers werdi de aangelegenheid n<et
ve der behandeld, dloch in 1927 zond
de keizeirin weduwe een nieuwen
boodschapper naar "Washington. Ge
roerd door hdt aanhouden der keize
rin, die zoo duidlelijk zijn dochter had
uitverkoren, stemde graaf Mastsoedeira
in het huwelijk toe, diat nu gisteren
met groot en luister is ingeoefend
Teneinde het standsverschil geheel
weg te nemen, is de bruid door een
der oude Japansdhe geslachten, die in
ring met de keizerlijke famiede gelijk
zijn, geadopteerd.
De huwelijksplechtigheid dlroeg een
volkomen Oostereoh karakter: Bruidicn
bruidegom droegen die rijke met zilver
beetikte gewaden, dSe sedert eeuwen
reeds bij huwelijksinzegen'ngen aan
hei Japanscbe keizerlijke hof worden
gebruikt. Haar kapsel was overeen
komstig de voorgeschreven dracht op
gemaakt, en d. ar volgens de gebrul
ken van het h>f geen juweelen wor
den gedragen, slechts met een tia^a
getooid.
POLEN.
Volgens verklaringen van een Poolsch
officier zou Zagorski vermoord syn-
Men zal zich herinneren dat de
Poo.Bche generaal Zagorski een ytyar
zoo wat geleden, plotseling op gebeim-
dan tenminste tot ge er het redht toe hebt,
Wat volgens myns inziens nooit is; een kip
zonder kop zyt ge, een gans..."
„Een gans, mynheer, zegt
„Neen, drie ganzen te gelyk, één is te
weinig, daar hebt ge gelyk in; ge behoordet
eer te zwygen dan als een karper uw leeraar
„na te praten!"
j3n zich plotseling den kellner herinne
rend, riep hjj door de tefcfoon:
„Zijt ge daar nog, kellnerl"
„Ja, mynheer." 1
„Schrijf dan op: een klein Vuk gebraden
vleesch met gebakken aardappelen, hebt u
het?"
„Best mijnheer, aardappelen; afschellen."
En de kellner had 'inmiddels opgeschre
ven: acht couverts, tong, hors d'oeuvre,
groenten, loï, kip, karpers, drie ganzen, ge
braden vleesch, gebakken aardappelen."
„Een Spptaansch maal wacht u, onge-
lukkigen", zeide Duboquet toen men zich
aan tafel schikte.
Vol verbazing zag het echtpaar Marie de
groenten op tafel brengen.
Alphonse dacht dat zijn vrpuw bij nader
inzien het menu toch te schraal gevonden
had en zij meende dat hy hdar had willen
verrassen.
Men prees de malschheid der groeqten en
Duboquet maande ieder aan zich toch vooral
goed te bedienen.
„Nu, uw-meid kan heerlijk koken," prees
mevrouw Bertrand, „waarlijk niet gewoon."
„Och ja, ze kookt heel goed," bevestigde
de gastvrouw;» „voor zulke eenvoudige
luidjes als wy, is zy meer dan voldoende,
liet is een heele bezuiniging een meid die
zelfs .ijs en allerlei taarten kan bereiden."
Marie bracht achtereenvolgens al de ge
rechten op tafel en Armande dacht, dat
haar echtgenoot stapelgek was geworden.
Morgen aan den dag zou zy echtscheiding
aanvragen, het leek nergens naar, zoo'» uit
gebreid menu en dan de volgorde! Verwoed
keek ze hem aan, maar hy scheen zich v»n
geen kwaad bewust; kalm genoot hij van de
spijzen, die voorgediend werdenj klaarblij
kelijk zag hij, niet in dat alles niet in den
haak was. r
„Maar, beste Armande, hoe kunt ge nu
zoo voor ons uithalen!" f
„Och..."
„Nu, we zullen nog eens hij u binnen
komen vallen," lachte myinheer Bertrand;
„het is hier een goede tafel, ge neemt het
er wel van, hoor!"
En ó^der het naar huis gaan merkte me
vrouw Bejtrand schamper op:
„Wat een mameren! Ons te willen over-
bluffeta; nu, ik zal ze 2eker nooit inviteeren,
ik bedank er voor,W>o belachelijk uit te ha
len. Wat een btuflTEn hoe vondt je de volg
orde van de gereoftfen? t Is bespottelijk,
ik lach me dood als ik er nog aan denk!"
Een week lang behoefde Marie niet
te koken, al dien tijd at men nog van de
resten van het fameuse diner.