Courant 1 rs IEÈ Blad. 1 RE! ntiën 'i en Omgeving 1 I JAPONNEN focht. I NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD 1 bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, g nieuwerkerk, ouderkerk, oudewater, reeuwuk, schooi OOR GOUDA EN OMSTREKEN- Deze Courant komt in meer dan 6500 gezinnen in Gouda «o. 16974 Zaterdag 18 Januari 1829 NAARDlN [OVEN, STOL’ Gouda o SOUDA FEUILLETON. h JV- 3’S INE EN Het Mystsrienn BeMións. BahlJkann EERS' ’ll Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen --f- iUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, - '.WIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, ent I aDverti Jx Mxmalc wenschen, n. IFaTAIK V Het, 1' W 173 voor Balansprijzen Restant I weer een en Gouda te gen me- nSCIIE RIF. Ml| Mi,- wil t't't dan af hoeveel tijd ik van dit GEN ich te s het kt is. heele da/i l| w zou zijn. K. eite en kosten t is voldoende want tn Hu| geeijfjgeluksgevi Uik diet Engelach van BEN BOLT. Buitenlandsche door ons zon* iverhooging, A n Of r»nd—rd> oplay 6BOO «x 67* Jaargang m rijkdom, die voor gelukkig aan. Maar wellicht hebbent^ die menschen voor hun geluk behoefte dingen, vragen ze liefde, ontbeeren of vriendschap imine i hun inder ij het 'uive- •nuw- rach- itami jaam n doo» geste) ladige len wij i ont- doos. en vu bij de er» cn I vl NTVANGEN Een Schitterende Collectie In de nieuwste modellen en stoffen ONS jgin van he tijd der gdjpde wenéc 1 druk, alsof1 et geen reld was <jh alle meh slechts hebbeste begeert niet anderi dan sphyri wensch zoa kort géiden meen een /formule^ eet waarmee r^en in dén aa elkaar begroet. Wat ni geeft, men zich zelf nat Maar ook wie den geluk bizo-nder ge- i linen heeft n. üe gouaen kier tot een ae&. Men is la&nl.gs van Idat zich be- rtp üat n&v onderwerpen. Ln den tocht [de verUcate k paleis der LerK op de ooi te Delft Hogen past allemaal 1 15-jarige schrif- I oen deze hom daarna voorbij gïï’ geld was, hield., tot Singleton’s groote gerö s avotntU B Bgt, was Ier ue zwaar R de licnte ét was koud, iardoor hadden n. aischrikKeu L Aareig en h^jng van het van. achlj nwerpers b detf iomtrek dich te bunde.s licnt op de kerk «Werpen. Men Leeft dat aardig afgezien van de Keulscne dooi) tijdena de Pressa m den.' laafhten zo nnet. Het effect was 1 rap papt, de ganache omgeving was doiwer en iW-lek waa het gebaar. het geluk brengt, liiiar dat dat gRMuk sigen gêvoel van bevredi- mep we nliijg ma rt n we ook, g en mor- i i gevoeien, ikeeren tui zijn. Im- een ziele-1 nooit en ar ook zoo wil zeg- jjpliukklg ’r zoo weinig van het geluk van anderen en zien we die anderen gewoonlijk gelukkiger dan ze zijn.'Want wanneer we ?elf rijkdom of aanzien of eer voor ons gpluk begeeren, dan zien we menschen, die cber eer of dat aanzien bezitten! <i »®d èjan heel andere djfe ze moeten Of huiselijke ge zelligheid, die ze missen. En zoo we dat be geerde verkregen, dat ons, omdat j^ve het missen, zoo* begeerlijk lijkt, misschien zou den we dan ervaren, dat het ons in ’t geheel niet het gevoel van bevrediging gaf, dat we er van verwacht hadden, dat het ons dus heelemaal niet gelukkig maakte. Dat is het groote voordeel, dat we uit eer. beter inzicht in het wezen van het geluk kunnen trekken, dat we begrijpen, dat, zoo het geluk niet in de uiterlijke omstandighe den, maar in ons zelven, in onzen eigen ziele- toestand ligt en lang niet altijd de vervui ling van onze begeerten, die immers zoo zeer afhankelijk zijn van de voorstelling die we ons van de waarde van het ontbeerde maken, ons de bevrediging, het geluksgevoel brengt, die we ervan verwachtten, we het geluk veel meer in onze hand hebben dan we tot nu toe vermoedden. Zeker, de uiter lijke omstandigheden, het verkregene en bereikte zijn niet geheel zonder beteekenis voor ons geluk. Maar laten we ons er goed van doordringen, dat het nooit die uiterlijk heden, maar hoogstens de weerslag ervan in ons eigen zieleleven zijn, die ons gelukkig maken, dat het geluksgevoel in ons voor een groot deel uit ons zelven ontstaat en dat het alleen bestaanbaar is, omdat het niet voort duurt, dat wil zeggen, dat een voortdurend geluksgevoel, zooals we ons dat zouden dat hij weer zien kon. nam hij de leegt1 straat nauwkeurig op. Terwijl hij zijn k'eeren in orde bracht, viel zijn oog op een ineen gedeuiten hoed, die in den goot lag hij raapte hem op en begon to lachen - Dat hut niet voel gescheeld, mompelde r ar geen voorgevoel van ABONNElMJENTSPEiUSper kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagblad per kwartaal 2.90, pet week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onzje, bureaux Mijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Telefu Interc. 82; Radactie Telef. M. Postrekening 48400. hijAls Tracy gehad had. Hij zweeg en siloag de hoofdsthaaf weer in, onderwijl zijn zakken betastend. Zijn portefeuille waa weg, evenals zijn horloge en zijn gouden sigarettenkoker, maar hij wist, dat ze deze dingen alleen maar had den weggenomen om hem te misleiden. De lieden die hem beroofd hadden. had den naar het notiteboe'fje gezocht, dat hij in Tracy’s hoede had ge'aten. Wat ook de ondeugden van zijn en Tracy’é vijanden mochten zijn, men kon ze niet van traag- GnilILSCHE COURANT. AfiVERTBpCHEPRlJS*. Uit Gouda en omstreden (behoorende tot den beïorgknng) 1—6'regels 1.30, elk» regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 1—15 ’regels l.SjÊ, elke regel meer 0.30. Advertentiön in het Zaterdagnummer 20 bijslag op den prijs. Liefdadigheidst-advertentiën de helft van den prijs. JNGEZONDE - - -_i de voorpagina 5 öeivone adver prijs. Groote let Advertentiën 1 laren, AdverterA Bureau zjjn in® BRIEVEN UIT j I A I °*T 1 iDb tijd van; liet jaar'iii» ni| sdul-jc voor leen vou<4eeetT oouc hei leest lerbwrel hauojuilutait der Koniugln-M mjoerele jluiidigmg moeten 1 ■^•■uaago er toon iel i, dag< zij nel wel liieiil in liet half j [loli daaraan U spiroeKjr8ach|u| vlijxe iaartilie’ onderlig ai vaap Abiiiaressej naar de Groote, Ciioemnarkt Het LM in een n nu eens ft MEDEDEELINGEN1—4 regels 2.25, elke regel rieer 0.50. Op 0 hooger. jpntiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden ters en randen worden berekend naar plaatsruimte. tunnen worden ingezonden door tusschenkomacwan sahede Boekhande- mbureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het skomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. één groote Ld«i toren waren groote luklapreuera geplaatst dio ao niAizietk dae ia de kerk gemaakt werd rver-ult tonden. Tot op grootan afstand was die nmziex te hooren. Het is voer het eerst geweest dat op deze groote schaal de radio werd toc-gvpast en het yras succes. De versiering, in d» kerk was fraai het was alleen jammer dat het zoo grie zelig koud in de Kerk was. Het uitgevo‘*r- de was over lidt algemeen heel goed tl- .een wat all te veel van één soort. Zijn er geen moderne liederen die voor derge- lijke gelegenheden geschikt zijn en zoo ja waarom dan uitsluitend middeleeuwsche met een klein aantal ietwiat jongere waar van rle jongste toch haast een halve eeuw oud is. Maken die moderne diiohters niöis dat past en we,en de cowiponisten van het heien n ets te vinden dat hen tot iets bi- zonders inspireert Het wias nu wel een beetje heel erg oud-bakAen wat opgedischt werd al was het dan ook wel mooi. Voör een dergelijke gelegenheid wa» een. speci aal lied toch wel' zoo aardig geweest maar het lijkt inderdaad dat onze dliohters daar geen inspiratie voor hebben. De iganeohe huldiging duurde nauwelijks blik beantwoordt, dan wil dat immers zeg gen, dat enkel de weerslag, dié het gebeu ren in ons eigen leven wekt, onsfhet geluks gevoel kan geven, dat dus niet dat gebeu ren L_. ?_w_. ontstaat uit ons eig. ging. Zoodra w? yit be^rypen, ikuni <[ns zelven een ||dujdelyJ^r voorst edii ken van het géliik. Dan 'begryp1 waarom, we ons* vandaag gelukk gen misschien ongelukki^kunne om overmorgen weer tepl^ te de Overtuiging, dat we gylukkij mers geluk is niet anije^S ftafl toestand. En die toestand ^is nie by niemand stabiel. Daarom zyn weinig gelukkige menschen; da| gen, menschen, die zich aldoor, voelen. Maar daarom begrepen v p ook wuchtend tot deee bij hem was, sprak Sin gleton he»n aan. - Weet u ook wie er in Hit huis woont, agent Ja, meneer daft ifl het huis van neer Sholtelius, dm millionair - Wel alleinachtig 1 riep dp jonge man, en stom van verbazing .stond hij naar het huis te staren, terwijl de agent die lang zaam voortliep,/nog eens omkeek, en hem achterdochtig aAnzag. HCpFDSTUK XV. Dick Singleton staarde naar de verlichte vensters van het huls, waarin hij Nerica had zien binnengaan. Wilde vragen be storm len hem Wat deed het meisje hier op dit uur Wie was die donkere man die bij baar was In welke betrekking ^tond die mlm tot Shottelius, tot wiens huis hij blijkbaar vrije lofgang had Hij was er zeker van dat zij hier niet ut eigen beweging was gekomen. Aan hnar strak en vertrokken gezicht had hij gezien dat zij in grooten angst vekkeerde - en het huis behoor le aan Shottrliue, die dienzelfien avond een toespeling had ge maa t op haar bezoek aan Belvoir Mi ssions Dick meende iets te begrijpen! Misschien bad de miHionair, gevolg gevend aan. zijn zieke'ijk© neiging om zich mot crimiueelo zaken in te laten, met de een of andere liedreiging Net'ca genoopt, naar zijn huis te gaan met do bedoeling haar uit te hoe ren of wéllidrt zelfs haar van dé misda«uï gewag- ----ver lichting, het gedraai van de cirkels op, de vurigé stlpp’n verdwenen en maakten plaats voor duisternis en toen hij mor at-1 uui het een slecLute tijd is voor vereeni- gingen me een nuttig sociaal doel heuo-m omdat men er daarvan ook al teveel te*ett en omdat men de logt begaat bij de over- neiii om suoskile aan. te floppen. Dit laat ste maaat dat velen dan neelemaai niet meer willen geven als ze via hun belas tingbiljet ook al bijdragen, net erg is dat de overheid selectie loepast en <ien een wel en jien ander mei steunt met als ge volg dat zij d.e jui^t den ander graag wil len helpen nu ooucMlen met meer nei pen. Er is een algeuieene mtalaise in het ver eenigjngsleven o.a. blijkend uit de groote moeite die de respectieve penningmeesters hebben om de contrlbutiegeldeu binnen te halen. Men bedan.d ais de kwitantie wordt a: iig'boden. De burgemeester heelt er hi zijn nieuwjaarsrede ook op gewezen boe er geklaagd wordt over de moeilijkheid om betaling te krijgen. Er dient daar eens iets aan gedaim te worden. Eldectf schijnt bat niet boter. Althans wij kregen een circulaire in handen van eep Duitsch leerboek dat wiijze ieswn gaf voor de methoden om achterstallige debi teuren tot nakoming hunner verplichtingen aai; te sporen. Een leerboek tegen wanbe talers Hdt is typeerend voor den meier nen tijd, maar noodzakdijk is het stellig wel, gelijk ieder uit eigen ervaring kan weten. Wij meenen dat het vraagstuk niet zoo moeielijk is op te lossen ate men centra liseert en op die wijze een overzicht krijgt var den stand. Vaststaat dat er heel wat •personen zijn die van de omstandigheden misbruik maken om er een slagje uit staan. Ik ga met anght aan het werk om jir'n nota's te schrijven, zoo zei ons dezer da gen een dokier, want als ik zie hoe ieder jaar den ach eretand grooter maakt vraag ik me a* lI l"2 l'_ jaar weer voor niets heb gewerkt. En de goede betalers' moeten het natuur lijk ontgelA»n, was ons antwoord. Het kan helaas niet anders, verzuchtte hij. Nu de maand Januari, de betaal-maand bij uitstek weer in het land is, wordt het IOlLaND: ll I J/INTERMANTELS enz. andferhala uur ere dat was al lang. De uit zending per raiW is goed geslaagd en dui zenden heboen ijii hun wooing naar de uitvoering geduisterd of waren bijêA ge komen in de egn of andere zaal om ge- meeuschappelijk te luikeren. De Ko<ningin ^loeder hee*t een goeie po- pu.ariieit m den Haag en da>c ie bij deze gelegenheid weer eens gebleken. Gelijk wij reeds zeidien was het died_ avond heel goed, zij het koud. Van de vele tegenvallers die het de laatste da gen gaf door pJoteoitug om te slaan, be hoeven wij u niet te vertellen. Dr is hier weinig gelegenha.d tot schaatsenrijden en nu de kans daarop ook nog heel klein is, is het met de liefhebberij daarvoor ook niét te best gestéld. Zaterdagavon joeg een ongelooflijk dikke mfist <te koude weg. W hebben noodt zoó'n zware radst gezien. Het was angstig in de straten. De au.o’s reden met een voetgangereenelheid en de trams kropen. Hier en daar heelt een lantaarn paal er M letven bij gelaten ;_höt zooder- linge is dial het afetand-schatteni bij zoo n mist geheel ondoenlijk is en men dus ge- makkeJljk op iets aanrijdt dat men nog verder af waande. Natuurlijk heeft het ijs lijdelijk alle br- langsielling getrokken en alle vermakelijk heden 'Jijden er zeer hevig onder. Een bal- masqué in den dierentuin dat anders tjok vol pleegt te zijn was Zaterdagavond mi serabel leeg een kiuderoperette op Zaler dagmiddag had het al heel slecht getrotfen met de keuz?i van den dag. Het is onge lukkig voor wie het juist treft maar ijs gaaf nu eemjnaal voor en het andere mo-it wachten/. Mien krijgt van dat' andere al licht te veel en dus is e(en afwisscjng op ich zelf al prettig. Het te veel is nu eenmaal het ongeluk van een groote stad. Er is aan alles te veel. Te veel is er ook aan collectes en inzamelingen die altijd maar weer worden gvhouden en waarvan het publiek knap ge noeg hapft. D< weldadigheid&postzegels brachten dit jabr ook een vijf duizend gul den minder op dan het vorig jaar en het verwondert ons nog dat het bedrag zoo hoog ia. Er wordt te veel en te vaak ge vraagd en men is het beu. Het is waar Arbeid is de balsem des blocds, de oorsprong der deugd. sjat tweTTl rfiEBLAD. 'iet mar is zeker Vfil,[de -sches^. Men ferygt dbh in- en n^d op de we- chep voor elkaarj i. Het jis natuurlylpj De Nieuwjaarski geuit, is in ’t algetj beleefdheidsfrase^' ivang van het ja«' n zegt, daar v-jrU yelyks rekenschap.! rensch in ontvangst-' neemt, doet dat gewoonlyk niet. Denkt hy1' er ook maar een oogerjblik over, wat heid1’ daar wordt toegewenscht Vragen we onSf zelf wel eep oogenblik af wat ie toch eigen lijk de beteekenis van dat v^oord geluk, dat we in dezen tyd zoo telkens in den mond nemen? Wanneer we het nu eens niet met dat woord konden afdoen, maar onzen mede- menschen eens precies moesten zeggen, wat we hem toewenschen, we zouden meestal met den mond vol tanden staan. En als we dat niet deden, als we onder woorden brachten, wat we den ander door het leven toebedeeld zouden willen zien, dan zou het vaak blyken, dat hy daarop niet eens zoo bijster gesteld was, maar dat zyn begeerten naar heel andere dingen, uitgingen. Zou hü zelf wel altyd weten naar welke? Kijk, dat is het juist. We weten niet, wat anderen gelukkig zou kunnen maken, 't Is wel zonderling. We speken niet anders dan het geluk. Dat geluk is het doel van al ons werken en zoeken en streven, van ons geheele levenswerkzaamheid. Maar wat we precies zoeken, wat dat geluk is, waarnaar we zoo onafgebroken streven, weten we veelal zelf niet. Immers vandaag zien we dit als het meest begeerenswaarde, mor gen wat anders, overmorgen misschien pre cies het tegenovergestelde. Bewyst het ons niet, dat het geluk niet in bepaalde dingen, bepaalde omstandigheden, in het bereiken van bepaalde resultaten ligt? Wanneer het waar is, dat wat ons vandaag tot den ge lukkigste der stervelingen zou kunnen ma ken, ons morgen nauwelijks nog de begeerte waard lijkt, dan volgt daar reeds uit, dat niet de dingen zelf, maar de waarde, die ze op een bepaald oogenblik in ons leven heb ben, hun beteekenis voor ons geluk geven. En wanneer dit zoo is, wanneer elk ding slechts waarde voor ons geluk heeft voor- zoover het aan en behoefte van het oogen- heid beichuldigén. In gelachtcn verdiept kwam hij aan d« overzijde van Green Park en voor een de huizen bespeurde hij in het donker den fliuw afgete^>en<l«n vorm van een auto, die aan den kamt van hrt trottoir stond Er stapten twee personen u t, een dame en een heer, doch hij was zöö met zijn eigen gel’ichten beoi-?, dat hij deze men- echen niet eens zou hébben opglemerkt. als zij niet rakehngis langs hem heen gegaan waren, zoodat hij even was blijven staan om de dame te laten passeeren. Terwijl hij dit deed, keerde hij zich half om, en even zag hij een strakbleek gezich* - he<t giez cht van het meisje waaraan hij voortdurend 'lacht. En zóó verbaasd was hij bij deze gehbel onverwiachte ontmoeting dat hij uitriep - Miss B rringtmn Het meisje sloeg, slechts een enkelen doodelljk-ontstelden, blik op hem en ijlde daarop met afgewend hoofd naar het huis, aan dien overkant. Haar gje'ejder koek niet eens den kant van Singleton uit maar deze nam hem scherp op. En hij zag dat het de lange, donkere nuan was, die een uur tevoren het mejije ten dans had opgeëischt - de man, dien zij, naar hij vermoedle, haatte en vreesde tegelijk, Verb'uft staarde hij d© twee na tot z<ij het huis waren birnv?nge>gaan daarop keek hij om z ch h?en of hij ook iemand zag, wien hij om inlioht:ngen kon vragen. De auto reed weg maar uit een zijstraat kwam een politiéagent en, ev^n le bescnukligen. Blij die gedachte werd bij woedend. Zon der zich te bedenken liep hij naar het hu.s, met heit plan op een of andere ma nier tusschenbeide te komen. Doch voordat hij bij d© stoep was. bedacht hij zich. Hei was ad laat minstens één uur in Jen nacht en hij kou geen enkele excuus be deuken op zoo’n uur bij iemand een be zoek te brengen. Bovendien was het beter, eerst eens te onderzoeken, of Sbotielius zeil Ascharn House reeds verlaten had. Hij Keerde zich dus weer van het huis af. De chauffeur van een taxi, di© juist langzaam voorbij reed, wachtend op een vrachtje, keek hem vragend aan. Singleton knakte en terwijl de man het portier open 1 maaxt©, gaf hij op Ascbman House, zoo gauw mogelijk Gedurende dien korten rit kwelden hem weer alle vragen waarop hij geen ant woord kon vindon Bij hét luiis van Aga- ha gekomen, varzoc.it hij den diensMoen- den livreiknedht, die hem kende, den chauf- 1 'eur even te betalen, en hij rende naar binnen. Een andere bediiende nam hem zijn 1 besmeurde jas en hoetl af juist op dat oogenblik kwam er een groepje uit de bal zaal. Hét waren lad.- Agatha, Nerica’s tante en Sho telius. wie«s vreemd» oogen, eigenaardig oplichtten toen zij Singleton oiitde'ten. Zijn zuster die er een beetje opgewon den en vermoeid uitzagl. kwam haastig op hem toe. - Dick heb je juffrouw Berrington ook d&rOij gesi 't(j[| IIUUUML, d U- a&dligi wab Er waa iöv dlMn de KóIuiukI goeden xo^S on j’ubitaressa c Voorhout dat m trgeesMg hali-donl jlra veriiobt en met rijp belanden bmmen stoet een treffend geducht. venijnig koud zejs, maar d vele duizenden zich niet lat om deze stoet gade te slati fantastisch was ook de rt kurkg>4x)uw door middel i die van diverse daken in gezien Lady Arrnwaite is moe en graag naar huis. Een oogen blx aarzelde Dick Singleton. Zijn oogen zochten Slhottelius. Wist de lau waar Nerica was Hij zou het niet heb ben kunnen zeggen Het gezicht van. SdïotteUus stond nu vriendelij r en verried niet de minste emo tie. Verbijsterd SrMwoorJde Dio* - Ik was weg en ben juist terugge.vu men, zusje. Lady Agatha knikte begrijpend - We zu.len Nerica wol in het een of ander hoekje in de eetzaal vinden, lady Artnwaite. Zullen we eens gaan kijken Toen de dames waren heengegaan keek de millionadr Singleton een beetje zonder ling aan. - Ik hoop dat uw drift wat bekoeld ia, jonge vrjend, zei hij glimhöhend. Mis schien moét ik u mijn veromtschuld ging aanbieden voor een eigenaardigheid van mij, die u een beetje in het nauw heeft gebracht. - Hij zweeg even, keek de beids dames na, en lacht^ weer, terwijl hij van omlerwerp veranderde. Chaperonnes in ken zich altijd bezorgd over de schaapjes die aan haar hoede zijn toevertrouwdIk denk dat uw zuster en lady Arthiwaite het e^t of ander lieflijke téte-a-tête zullen ver gtoren. - Dat denk ik niet zei Dick kortaf. - Zoo denkt u <bt niet De -tem - v ried eenige verrassing, schijnbaar door den bruuske toon van den ander (Wbrdt vervolgd) en loopers, d< lijii dagelijks I. Postrekening Dit, nummer best

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1929 | | pagina 1