Courant
1
rs
IEÈ
Blad.
1
RE!
ntiën
'i
en
Omgeving
1 I
JAPONNEN
focht.
I
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD 1
bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, g
nieuwerkerk, ouderkerk, oudewater, reeuwuk, schooi
OOR GOUDA EN OMSTREKEN-
Deze Courant komt in meer dan 6500 gezinnen in Gouda
«o. 16974
Zaterdag 18 Januari 1829
NAARDlN
[OVEN, STOL’
Gouda
o
SOUDA
FEUILLETON.
h
JV-
3’S
INE
EN
Het Mystsrienn BeMións.
BahlJkann
EERS'
’ll
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
--f-
iUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
- '.WIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, ent
I
aDverti
Jx Mxmalc
wenschen,
n.
IFaTAIK
V
Het,
1'
W
173
voor Balansprijzen
Restant
I
weer
een
en
Gouda
te
gen
me-
nSCIIE
RIF. Ml|
Mi,-
wil
t't't dan
af hoeveel tijd ik van dit
GEN
ich te
s het
kt is.
heele
da/i
l|
w zou zijn.
K.
eite en kosten
t is voldoende
want
tn Hu|
geeijfjgeluksgevi
Uik diet Engelach
van
BEN BOLT.
Buitenlandsche
door ons zon*
iverhooging,
A
n
Of r»nd—rd> oplay 6BOO «x
67* Jaargang
m rijkdom, die
voor gelukkig
aan. Maar wellicht hebbent^ die menschen
voor hun geluk behoefte
dingen, vragen ze liefde,
ontbeeren of vriendschap
imine
i hun
inder
ij het
'uive-
•nuw-
rach-
itami
jaam
n doo»
geste)
ladige
len wij
i ont-
doos.
en vu
bij de
er» cn
I
vl
NTVANGEN Een Schitterende Collectie
In de nieuwste modellen en stoffen
ONS
jgin van he
tijd der gdjpde wenéc
1 druk, alsof1 et geen
reld was <jh alle meh
slechts hebbeste begeert
niet anderi dan sphyri
wensch zoa kort géiden
meen een /formule^ eet
waarmee r^en in dén aa
elkaar begroet. Wat ni
geeft, men zich zelf nat
Maar ook wie den geluk
bizo-nder ge-
i linen heeft
n. üe gouaen
kier tot een
ae&. Men is
la&nl.gs van
Idat zich be-
rtp üat n&v
onderwerpen.
Ln den tocht
[de verUcate
k paleis der
LerK op de
ooi te Delft
Hogen
past allemaal 1
15-jarige schrif-
I oen deze hom daarna voorbij gïï’
geld was, hield., tot Singleton’s groote
gerö s avotntU
B Bgt, was
Ier ue zwaar
R de licnte
ét was koud,
iardoor hadden
n. aischrikKeu
L Aareig en
h^jng van het
van. achlj nwerpers
b detf iomtrek dich
te bunde.s licnt op de kerk «Werpen. Men
Leeft dat aardig afgezien van de Keulscne
dooi) tijdena de Pressa m den.' laafhten zo
nnet. Het effect was 1 rap papt, de ganache
omgeving was doiwer en
iW-lek waa het gebaar.
het geluk brengt, liiiar dat dat gRMuk
sigen gêvoel van bevredi-
mep we
nliijg ma
rt n we ook,
g en mor-
i i gevoeien,
ikeeren tui
zijn. Im-
een ziele-1
nooit en
ar ook zoo
wil zeg-
jjpliukklg
’r zoo
weinig van het geluk van anderen en zien
we die anderen gewoonlijk gelukkiger dan
ze zijn.'Want wanneer we ?elf rijkdom of
aanzien of eer voor ons gpluk begeeren,
dan zien we menschen, die cber
eer of dat aanzien bezitten! <i
»®d
èjan heel andere
djfe ze moeten
Of huiselijke ge
zelligheid, die ze missen. En zoo we dat be
geerde verkregen, dat ons, omdat j^ve het
missen, zoo* begeerlijk lijkt, misschien zou
den we dan ervaren, dat het ons in ’t geheel
niet het gevoel van bevrediging gaf, dat we
er van verwacht hadden, dat het ons dus
heelemaal niet gelukkig maakte.
Dat is het groote voordeel, dat we uit eer.
beter inzicht in het wezen van het geluk
kunnen trekken, dat we begrijpen, dat, zoo
het geluk niet in de uiterlijke omstandighe
den, maar in ons zelven, in onzen eigen ziele-
toestand ligt en lang niet altijd de vervui
ling van onze begeerten, die immers zoo
zeer afhankelijk zijn van de voorstelling die
we ons van de waarde van het ontbeerde
maken, ons de bevrediging, het geluksgevoel
brengt, die we ervan verwachtten, we het
geluk veel meer in onze hand hebben dan
we tot nu toe vermoedden. Zeker, de uiter
lijke omstandigheden, het verkregene en
bereikte zijn niet geheel zonder beteekenis
voor ons geluk. Maar laten we ons er goed
van doordringen, dat het nooit die uiterlijk
heden, maar hoogstens de weerslag ervan
in ons eigen zieleleven zijn, die ons gelukkig
maken, dat het geluksgevoel in ons voor een
groot deel uit ons zelven ontstaat en dat het
alleen bestaanbaar is, omdat het niet voort
duurt, dat wil zeggen, dat een voortdurend
geluksgevoel, zooals we ons dat zouden
dat hij weer zien kon. nam hij de leegt1
straat nauwkeurig op. Terwijl hij zijn
k'eeren in orde bracht, viel zijn oog op
een ineen gedeuiten hoed, die in den goot
lag hij raapte hem op en begon to lachen
- Dat hut niet voel gescheeld, mompelde
r ar geen voorgevoel van
ABONNElMJENTSPEiUSper kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagblad
per kwartaal 2.90, pet week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onzje, bureaux Mijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Telefu Interc. 82;
Radactie Telef. M. Postrekening 48400.
hijAls Tracy
gehad had.
Hij zweeg en siloag de hoofdsthaaf weer
in, onderwijl zijn zakken betastend. Zijn
portefeuille waa weg, evenals zijn horloge
en zijn gouden sigarettenkoker, maar hij
wist, dat ze deze dingen alleen maar had
den weggenomen om hem te misleiden.
De lieden die hem beroofd hadden. had
den naar het notiteboe'fje gezocht, dat hij
in Tracy’s hoede had ge'aten. Wat ook de
ondeugden van zijn en Tracy’é vijanden
mochten zijn, men kon ze niet van traag-
GnilILSCHE COURANT.
AfiVERTBpCHEPRlJS*. Uit Gouda en omstreden (behoorende tot den beïorgknng)
1—6'regels 1.30, elk» regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—15 ’regels l.SjÊ, elke regel meer 0.30. Advertentiön in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheidst-advertentiën de helft van den prijs.
JNGEZONDE - - -_i
de voorpagina 5
öeivone adver
prijs. Groote let
Advertentiën 1
laren, AdverterA
Bureau zjjn in®
BRIEVEN UIT j
I A I °*T 1
iDb tijd van; liet jaar'iii» ni|
sdul-jc voor leen vou<4eeetT
oouc hei leest lerbwrel
hauojuilutait der Koniugln-M
mjoerele jluiidigmg moeten 1
■^•■uaago er toon iel
i, dag< zij nel wel
liieiil in liet half j
[loli daaraan U
spiroeKjr8ach|u|
vlijxe iaartilie’
onderlig ai vaap
Abiiiaressej naar de Groote,
Ciioemnarkt
Het LM
in een n
nu eens
ft MEDEDEELINGEN1—4 regels 2.25, elke regel rieer 0.50. Op
0 hooger.
jpntiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden
ters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
tunnen worden ingezonden door tusschenkomacwan sahede Boekhande-
mbureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het
skomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
één groote
Ld«i toren
waren groote luklapreuera geplaatst dio
ao niAizietk dae ia de kerk gemaakt werd
rver-ult tonden. Tot op grootan afstand was
die nmziex te hooren. Het is voer het
eerst geweest dat op deze groote schaal
de radio werd toc-gvpast en het yras
succes.
De versiering, in d» kerk was fraai
het was alleen jammer dat het zoo grie
zelig koud in de Kerk was. Het uitgevo‘*r-
de was over lidt algemeen heel goed tl-
.een wat all te veel van één soort. Zijn
er geen moderne liederen die voor derge-
lijke gelegenheden geschikt zijn en zoo ja
waarom dan uitsluitend middeleeuwsche
met een klein aantal ietwiat jongere waar
van rle jongste toch haast een halve eeuw
oud is. Maken die moderne diiohters niöis
dat past en we,en de cowiponisten van het
heien n ets te vinden dat hen tot iets bi-
zonders inspireert Het wias nu wel een
beetje heel erg oud-bakAen wat opgedischt
werd al was het dan ook wel mooi. Voör
een dergelijke gelegenheid wa» een. speci
aal lied toch wel' zoo aardig geweest
maar het lijkt inderdaad dat onze dliohters
daar geen inspiratie voor hebben.
De iganeohe huldiging duurde nauwelijks
blik beantwoordt, dan wil dat immers zeg
gen, dat enkel de weerslag, dié het gebeu
ren in ons eigen leven wekt, onsfhet geluks
gevoel kan geven, dat dus niet dat gebeu
ren L_. ?_w_.
ontstaat uit ons eig.
ging. Zoodra w? yit be^rypen, ikuni
<[ns zelven een ||dujdelyJ^r voorst edii
ken van het géliik. Dan 'begryp1
waarom, we ons* vandaag gelukk
gen misschien ongelukki^kunne
om overmorgen weer tepl^ te
de Overtuiging, dat we gylukkij
mers geluk is niet anije^S ftafl
toestand. En die toestand ^is nie
by niemand stabiel. Daarom zyn
weinig gelukkige menschen; da|
gen, menschen, die zich aldoor,
voelen. Maar daarom begrepen v p ook
wuchtend tot deee bij hem was, sprak Sin
gleton he»n aan.
- Weet u ook wie er in Hit huis woont,
agent
Ja, meneer daft ifl het huis van
neer Sholtelius, dm millionair
- Wel alleinachtig 1 riep dp jonge man,
en stom van verbazing .stond hij naar het
huis te staren, terwijl de agent die lang
zaam voortliep,/nog eens omkeek, en hem
achterdochtig aAnzag.
HCpFDSTUK XV.
Dick Singleton staarde naar de verlichte
vensters van het huls, waarin hij Nerica
had zien binnengaan. Wilde vragen be
storm len hem Wat deed het meisje hier
op dit uur Wie was die donkere man die
bij baar was In welke betrekking ^tond
die mlm tot Shottelius, tot wiens huis hij
blijkbaar vrije lofgang had
Hij was er zeker van dat zij hier niet
ut eigen beweging was gekomen. Aan
hnar strak en vertrokken gezicht had hij
gezien dat zij in grooten angst vekkeerde
- en het huis behoor le aan Shottrliue, die
dienzelfien avond een toespeling had ge
maa t op haar bezoek aan Belvoir Mi ssions
Dick meende iets te begrijpen! Misschien
bad de miHionair, gevolg gevend aan. zijn
zieke'ijk© neiging om zich mot crimiueelo
zaken in te laten, met de een of andere
liedreiging Net'ca genoopt, naar zijn huis
te gaan met do bedoeling haar uit te hoe
ren of wéllidrt zelfs haar van dé misda«uï
gewag-
----ver
lichting, het gedraai van de cirkels op, de
vurigé stlpp’n verdwenen en maakten
plaats voor duisternis en toen hij mor at-1
uui het een slecLute tijd is voor vereeni-
gingen me een nuttig sociaal doel heuo-m
omdat men er daarvan ook al teveel te*ett
en omdat men de logt begaat bij de over-
neiii om suoskile aan. te floppen. Dit laat
ste maaat dat velen dan neelemaai niet
meer willen geven als ze via hun belas
tingbiljet ook al bijdragen, net erg is dat
de overheid selectie loepast en <ien een
wel en jien ander mei steunt met als ge
volg dat zij d.e jui^t den ander graag wil
len helpen nu ooucMlen met meer nei
pen.
Er is een algeuieene mtalaise in het ver
eenigjngsleven o.a. blijkend uit de groote
moeite die de respectieve penningmeesters
hebben om de contrlbutiegeldeu binnen te
halen. Men bedan.d ais de kwitantie wordt
a: iig'boden. De burgemeester heelt er hi
zijn nieuwjaarsrede ook op gewezen boe
er geklaagd wordt over de moeilijkheid om
betaling te krijgen. Er dient daar eens
iets aan gedaim te worden.
Eldectf schijnt bat niet boter. Althans
wij kregen een circulaire in handen van
eep Duitsch leerboek dat wiijze ieswn gaf
voor de methoden om achterstallige debi
teuren tot nakoming hunner verplichtingen
aai; te sporen. Een leerboek tegen wanbe
talers Hdt is typeerend voor den meier
nen tijd, maar noodzakdijk is het stellig
wel, gelijk ieder uit eigen ervaring kan
weten.
Wij meenen dat het vraagstuk niet zoo
moeielijk is op te lossen ate men centra
liseert en op die wijze een overzicht krijgt
var den stand. Vaststaat dat er heel wat
•personen zijn die van de omstandigheden
misbruik maken om er een slagje uit
staan.
Ik ga met anght aan het werk om jir'n
nota's te schrijven, zoo zei ons dezer da
gen een dokier, want als ik zie hoe ieder
jaar den ach eretand grooter maakt
vraag ik me a* lI l"2 l'_
jaar weer voor niets heb gewerkt.
En de goede betalers' moeten het natuur
lijk ontgelA»n, was ons antwoord.
Het kan helaas niet anders, verzuchtte
hij.
Nu de maand Januari, de betaal-maand
bij uitstek weer in het land is, wordt het
IOlLaND:
ll I
J/INTERMANTELS enz.
andferhala uur ere dat was al lang. De uit
zending per raiW is goed geslaagd en dui
zenden heboen ijii hun wooing naar de
uitvoering geduisterd of waren bijêA ge
komen in de egn of andere zaal om ge-
meeuschappelijk te luikeren.
De Ko<ningin ^loeder hee*t een goeie po-
pu.ariieit m den Haag en da>c ie bij deze
gelegenheid weer eens gebleken.
Gelijk wij reeds zeidien was het
died_ avond heel goed, zij het koud. Van
de vele tegenvallers die het de laatste da
gen gaf door pJoteoitug om te slaan, be
hoeven wij u niet te vertellen. Dr is hier
weinig gelegenha.d tot schaatsenrijden en
nu de kans daarop ook nog heel klein is,
is het met de liefhebberij daarvoor ook
niét te best gestéld. Zaterdagavon joeg een
ongelooflijk dikke mfist <te koude weg. W
hebben noodt zoó'n zware radst gezien. Het
was angstig in de straten. De au.o’s reden
met een voetgangereenelheid en de trams
kropen. Hier en daar heelt een lantaarn
paal er M letven bij gelaten ;_höt zooder-
linge is dial het afetand-schatteni bij zoo n
mist geheel ondoenlijk is en men dus ge-
makkeJljk op iets aanrijdt dat men nog
verder af waande.
Natuurlijk heeft het ijs lijdelijk alle br-
langsielling getrokken en alle vermakelijk
heden 'Jijden er zeer hevig onder. Een bal-
masqué in den dierentuin dat anders tjok
vol pleegt te zijn was Zaterdagavond mi
serabel leeg een kiuderoperette op Zaler
dagmiddag had het al heel slecht getrotfen
met de keuz?i van den dag. Het is onge
lukkig voor wie het juist treft maar ijs
gaaf nu eemjnaal voor en het andere mo-it
wachten/. Mien krijgt van dat' andere al licht
te veel en dus is e(en afwisscjng op ich
zelf al prettig.
Het te veel is nu eenmaal het ongeluk
van een groote stad. Er is aan alles te
veel. Te veel is er ook aan collectes en
inzamelingen die altijd maar weer worden
gvhouden en waarvan het publiek knap ge
noeg hapft. D< weldadigheid&postzegels
brachten dit jabr ook een vijf duizend gul
den minder op dan het vorig jaar en het
verwondert ons nog dat het bedrag zoo
hoog ia. Er wordt te veel en te vaak ge
vraagd en men is het beu. Het is waar
Arbeid is de balsem des blocds, de
oorsprong der deugd.
sjat tweTTl
rfiEBLAD.
'iet mar is zeker Vfil,[de
-sches^. Men ferygt dbh in-
en n^d op de we-
chep voor elkaarj
i. Het jis natuurlylpj
De Nieuwjaarski
geuit, is in ’t algetj
beleefdheidsfrase^'
ivang van het ja«'
n zegt, daar v-jrU
yelyks rekenschap.!
rensch in ontvangst-'
neemt, doet dat gewoonlyk niet. Denkt hy1'
er ook maar een oogerjblik over, wat heid1’
daar wordt toegewenscht Vragen we onSf
zelf wel eep oogenblik af wat ie toch eigen
lijk de beteekenis van dat v^oord geluk, dat
we in dezen tyd zoo telkens in den mond
nemen? Wanneer we het nu eens niet met
dat woord konden afdoen, maar onzen mede-
menschen eens precies moesten zeggen, wat
we hem toewenschen, we zouden meestal
met den mond vol tanden staan. En als we
dat niet deden, als we onder woorden
brachten, wat we den ander door het leven
toebedeeld zouden willen zien, dan zou het
vaak blyken, dat hy daarop niet eens zoo
bijster gesteld was, maar dat zyn begeerten
naar heel andere dingen, uitgingen. Zou hü
zelf wel altyd weten naar welke?
Kijk, dat is het juist. We weten niet,
wat anderen gelukkig zou kunnen maken,
't Is wel zonderling. We speken niet anders
dan het geluk. Dat geluk is het doel van al
ons werken en zoeken en streven, van ons
geheele levenswerkzaamheid. Maar wat we
precies zoeken, wat dat geluk is, waarnaar
we zoo onafgebroken streven, weten we
veelal zelf niet. Immers vandaag zien we
dit als het meest begeerenswaarde, mor
gen wat anders, overmorgen misschien pre
cies het tegenovergestelde. Bewyst het ons
niet, dat het geluk niet in bepaalde dingen,
bepaalde omstandigheden, in het bereiken
van bepaalde resultaten ligt? Wanneer het
waar is, dat wat ons vandaag tot den ge
lukkigste der stervelingen zou kunnen ma
ken, ons morgen nauwelijks nog de begeerte
waard lijkt, dan volgt daar reeds uit, dat
niet de dingen zelf, maar de waarde, die ze
op een bepaald oogenblik in ons leven heb
ben, hun beteekenis voor ons geluk geven.
En wanneer dit zoo is, wanneer elk ding
slechts waarde voor ons geluk heeft voor-
zoover het aan en behoefte van het oogen-
heid beichuldigén.
In gelachtcn verdiept kwam hij aan d«
overzijde van Green Park en voor een de
huizen bespeurde hij in het donker den
fliuw afgete^>en<l«n vorm van een auto,
die aan den kamt van hrt trottoir stond
Er stapten twee personen u t, een dame
en een heer, doch hij was zöö met zijn
eigen gel’ichten beoi-?, dat hij deze men-
echen niet eens zou hébben opglemerkt. als
zij niet rakehngis langs hem heen gegaan
waren, zoodat hij even was blijven staan
om de dame te laten passeeren.
Terwijl hij dit deed, keerde hij zich half
om, en even zag hij een strakbleek gezich*
- he<t giez cht van het meisje waaraan hij
voortdurend 'lacht. En zóó verbaasd was
hij bij deze gehbel onverwiachte ontmoeting
dat hij uitriep
- Miss B rringtmn
Het meisje sloeg, slechts een enkelen
doodelljk-ontstelden, blik op hem en ijlde
daarop met afgewend hoofd naar het huis,
aan dien overkant. Haar gje'ejder koek niet
eens den kant van Singleton uit maar
deze nam hem scherp op.
En hij zag dat het de lange, donkere
nuan was, die een uur tevoren het mejije
ten dans had opgeëischt - de man, dien
zij, naar hij vermoedle, haatte en vreesde
tegelijk, Verb'uft staarde hij d© twee na
tot z<ij het huis waren birnv?nge>gaan
daarop keek hij om z ch h?en of hij ook
iemand zag, wien hij om inlioht:ngen kon
vragen. De auto reed weg maar uit een
zijstraat kwam een politiéagent en, ev^n
le bescnukligen.
Blij die gedachte werd bij woedend. Zon
der zich te bedenken liep hij naar het
hu.s, met heit plan op een of andere ma
nier tusschenbeide te komen. Doch voordat
hij bij d© stoep was. bedacht hij zich. Hei
was ad laat minstens één uur in Jen
nacht en hij kou geen enkele excuus be
deuken op zoo’n uur bij iemand een be
zoek te brengen. Bovendien was het beter,
eerst eens te onderzoeken, of Sbotielius zeil
Ascharn House reeds verlaten had.
Hij Keerde zich dus weer van het huis
af. De chauffeur van een taxi, di© juist
langzaam voorbij reed, wachtend op een
vrachtje, keek hem vragend aan. Singleton
knakte en terwijl de man het portier open 1
maaxt©, gaf hij op Ascbman House, zoo
gauw mogelijk
Gedurende dien korten rit kwelden hem
weer alle vragen waarop hij geen ant
woord kon vindon Bij hét luiis van Aga-
ha gekomen, varzoc.it hij den diensMoen-
den livreiknedht, die hem kende, den chauf- 1
'eur even te betalen, en hij rende naar
binnen. Een andere bediiende nam hem zijn 1
besmeurde jas en hoetl af juist op dat
oogenblik kwam er een groepje uit de bal
zaal. Hét waren lad.- Agatha, Nerica’s
tante en Sho telius. wie«s vreemd» oogen,
eigenaardig oplichtten toen zij Singleton
oiitde'ten.
Zijn zuster die er een beetje opgewon
den en vermoeid uitzagl. kwam haastig op
hem toe.
- Dick heb je juffrouw Berrington ook
d&rOij gesi
't(j[| IIUUUML, d
U-
a&dligi wab
Er waa iöv
dlMn de KóIuiukI
goeden xo^S on
j’ubitaressa
c Voorhout dat m
trgeesMg hali-donl
jlra veriiobt en
met rijp belanden bmmen
stoet een treffend geducht.
venijnig koud zejs, maar d
vele duizenden zich niet lat
om deze stoet gade te slati
fantastisch was ook de rt
kurkg>4x)uw door middel i
die van diverse daken in
gezien Lady Arrnwaite is moe en
graag naar huis.
Een oogen blx aarzelde Dick Singleton.
Zijn oogen zochten Slhottelius. Wist de lau
waar Nerica was Hij zou het niet heb
ben kunnen zeggen
Het gezicht van. SdïotteUus stond nu
vriendelij r en verried niet de minste emo
tie. Verbijsterd SrMwoorJde Dio*
- Ik was weg en ben juist terugge.vu
men, zusje.
Lady Agatha knikte begrijpend
- We zu.len Nerica wol in het een of
ander hoekje in de eetzaal vinden, lady
Artnwaite. Zullen we eens gaan kijken
Toen de dames waren heengegaan keek
de millionadr Singleton een beetje zonder
ling aan.
- Ik hoop dat uw drift wat bekoeld ia,
jonge vrjend, zei hij glimhöhend. Mis
schien moét ik u mijn veromtschuld ging
aanbieden voor een eigenaardigheid van
mij, die u een beetje in het nauw heeft
gebracht. - Hij zweeg even, keek de beids
dames na, en lacht^ weer, terwijl hij van
omlerwerp veranderde. Chaperonnes in
ken zich altijd bezorgd over de schaapjes
die aan haar hoede zijn toevertrouwdIk
denk dat uw zuster en lady Arthiwaite het
e^t of ander lieflijke téte-a-tête zullen ver
gtoren.
- Dat denk ik niet zei Dick kortaf.
- Zoo denkt u <bt niet De -tem - v
ried eenige verrassing, schijnbaar door den
bruuske toon van den ander
(Wbrdt vervolgd)
en loopers, d<
lijii dagelijks
I. Postrekening
Dit, nummer best