I
a
■rdam
■ukbinlin
ichines
vrouw
|f|« *1»
1
I
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
No.;I8078
Donderdag 24 Januari 1829
67" Jaargang
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
1
FEUILLETON.
litMjitirii vu lilviii-Miuiiii.
Gouda
tank
Itljd
leid
leven
smake-
p, om
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, era.
2617 10
1
Ik ben het
(Wordt vervolgd)
k:
zei bhulte
t komt niel
niet
kan
schouders op. -
achter komen.
int gratia
Uit het Engel ach
van
BEN BOLT.
hiertoe
ichaam
8t ver
bi) vele
sn anel
t voor-
lar van
1 hand- als in
s machines
IRWEG.
van de jonge daiue
a lijden, als het bekend
J--SU-l-eeu
lal
iemand daarop ook maar een
“t heai
GOIDMHECOIRIVT.
Engeland an Masopotamië.
De Britsche controle,
groote strategische beteekenis, dat deze
natie de nationalistische aspiraties niet
wenscht te bevredigen.
Men vraagt zich nu af, of Engeland met
betrekking tot Irak op dezelfde krasse
maatregelen zal aansturen, welke ook zijn
genomen in Egypte, waar het weerspannige
parlement voor een drietal jaren als lastig
element naar huis werd gestuurd. Trouwens:
men neemt den laatsten tijd, wanneer par
lementaire oplossingen niet meer mogelyk
zyn, wel eens vaker zyn toevlucht tot de
dictatuur.
dat
bedekte waarschuwing in
sa de ander smake’ ,k
Dat nog meer wegens in de oorlogsjaren
bedreven politieke vergrepen veroordeelden
zullen terugkeeren acht men in Vlaanuch-
nationalistische kringen meer dan waar
schijnlijk.
Arbeid maakt het leven zoet, maakt
het niet tot last. Slechts hy, die arbeid
haal, heeft kommer.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (beh00rende tot den bezorgkring)
16 regels 1.80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring;
15 regels 1.65, elke regel meer 0.30. Advertentie® in het Zatardagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheida-advertentien de helft van den prjjs.
INGEZONDEN MEDEDEEL!NGEN: 1—4 regels 2.25, elke regel meer 0.50. Op
de voorpagina 50 booger.
Gewone advertentièn en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden
rys. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentièn kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhande
laren, Advertentiebureaus en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het
Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te rijn.
ABONNEMlENTSBRiIJS; per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Telef. Interc. 82;
Redactie Telef. 83. Postrekening 48400.
In het land, waar koning Faisoel re
geert, in het Britsche mandaatsgebied
Masopotamië (Irak), is een crisis uitgebro
ken, die Engeland niet aangenaam kan
zyn en die aan de Britsche moeilijkheden
op buitenlandsch-politietf gebied er een
nieuwe toevoegt. Misschien herinnert men
zich nog wel, dat koning Faisoel van Irak
in 1927 Engeland heeft bezocht en dat dit
bezoek is benut om tusschen het mandaat
gebied en Engeland een verdrag te slui
ten. In dit tractaat werd o.a. gestipuleerd,
dat over een bepaald aantal jaren, wan
neer Irak waardig werd bevonden toe te
treden tot den Volkenbond, de Engelsche
voogdij 6611 einde zou nemen en Irak’s
onafhankelijkheid volkomen zou worden.
Het bedoelde tractaat nu behelsde onder
meer verschillende bepalingen op militair
en financieel terrein en deze zyn het ge
weest, welke thans hebben geleid tot een
botsing tusschen Engeland en Mesopota-
mië. De Irakeezen toch zijn ongeduldig;
met de toekomstmuziek zijn zy niet tevre
den: zij willen reeds thans hun onafhanke
lijkheid verwerkelijkt zien.
De tegenwoordige Mesopotamische pre
mier, Abdoel Moehsin Bey es Sadoen, zag
zich genoodzaakt het veld te ruimen, daar
hy niet by machte was een vergelijk tot
stand te brengen, tusschen de opvattingen
van Engeland en de meeningen, die de Ira-
keesche nationalisten nadrukkelyk onder
woorden brengen. Kortheidshalve kan men
zeggen, dat de politici van Mesopotamië ue
absolute vrijheid opeischen, doch zoodoen
de in conflict geraken met Engeland» dat
er in de verste verte niet aan denkt zyn
belangrijke machtspositie op te geven „Weg
met de Engelsche militairen! Weg met ae
Britsche controleI” is de leuze der Ira
keezen. Zy meenen, dat de tyd is aange
broken, waarop de Britsche hooge com-
miasari, als tusschenpersoon tusschen ko
ning Faisoel en het volk van Irak, moet
worden opgedoekt. Engeland gaat echter
van *t standpunt uit, dat Irak zyn eigen
grenzen niet vermag te beveiligen en dat
het uit dezen hoofde noodzakelyk is, dat
de Britsche troepen er voorloopig blijven
en dat met name de luchtvaartafdeelingen
worden gehandhaafd. Men krygt den in
druk, dat noch Engeland, hetwelk tl* groot
belang heeft by de Perzische golf, noch
Irak bereid zal zyn de vlag te strijken,
zoodat het geschil van emstigen aard mag
worden geacht.
Onmiddellyk trekt het de aandacht welk
een groote gelijkenis 'er bestaat tusschen
het bovenaangeduide conflict en dat tus
schen Engeland en Egypte. In laatstge
noemd land en in Irak kunnen de natio
nalisten niet gedoogen, dat een Westersche
mogendheid er feitelyk de lakens uitdeelt
en de onafhankelijkheid van den staat be
knot; de beide onder voogdij staande lan
den zyn echter voor Engeland van zoo’n 1
Natuurlijk niet I
En u kunt W niet helpen om haar
daarvoor te bewaren Denk eraan dat bo
vendien de naam van de jonge daiue er
ook nog onder zou t -
werd, dat zij omstreeks middernacht iu
huls was geweest, waar twee jonge
wonen.
- Als er i
toespeling durft te maken, draai ik I
den nek pin I riep Dick woedend.
De millionair haalde de
De politie kan er ook nog
Eu als dat gebeurd. Hij liet den zin on
voltooid. Maar we moeten zorgen dat dfl
niet gebeurd. Dat zou noodlottig voor haar
zijn. Als het u niet mogelijk is, me nu te
falpen. den schiet u, als u alles nog een-
go«l overdenkt, later misBchden nog jets
te binnen dat van beteekeni» kan blijken
D zijn. Ik geloof dat we nog eens met
elkaar moeten praten Die vriend van u,
kapitein Timj zijn étage WeHjk ten
BUITENLANDSCH NIEUWS.
BELGIE.
Een onderhoud met dr. August Borms.
Een verslaggever van de Provinciale
Noord-Brabantsche en ’s-Hertogenbossche.
Courant heeft een onderhoud gehad met dr.
Aug. Boons, die gistermiddag vergezeld
door zyn echtgenoote per auto te ’s-Herto-
gtnbosch is aangekomen, waar hij zyn in
trek heeft genomen ten huize van zyn broe
der dr. C. Borms, geneesheer-directeur van
het gesticht Reinier van Arkel en van waar
uit hy gedurende zijn kort verblyf in ons
land zyn betrekkingen in Nederland gaat-
begroeten.
Aan het reteas, dat de verslaggever in
zyn blad geeft is het volgende ontleend:
Het zou in Februari tien jaar worden, dat
Ik in de gevangenis zat, met het jaar voor-
loopige hechtenis mee, zei ons de heer
Borms en -lachend verklaarde hy het te be
treuren, dat de invrljheidsstelling niet in
1928 was gekomen. Dat heeft men toch het
Bormsjaar genoemd, wegens mijn 25-jarig
huwelijksfeest, myn verkiezing en omdat,
het tiende jaar van myn gevangenschap in
ging!
We vroegen den heer Borms. of hy er ooit
aan getwyfeld had, dat hy vry zou komen.
Zyn antwoord was wel kenschetsend: „Ik
heb de zekerheid gehad, dat de Vlaamschc
volkswil krachtig genoeg zou zyn om de
poort der gevangenis open te beuken. Ik wil
de er ook niet anders uit. Dat heb ik ook
verklaard voor het A>sisenhof van Brabant
Toen we spraken over de bedreigingen,
welke zooals men w»et zyn cel binnenkwa
men, zeide hy: „Die bedreigingen kwamen
eerst los na myn verkiezing op 9 Dec., met
de drie en tachtig duizend en zooveel kaak
slagen... Ze waren meest ongeteekend, een
enkele slechts was er bij met een naam, n
byna onleesbare handteekening. Na de
verkiezing heeft de censuur al myn corres
pondentie doorgelaten, om ook die bedrei
gingen door te laten. Nu kreeg ik in eer.s
alles. De censuur was overigens zeer gril
lig. Of er iets in mijn bezit kwam hing er
vaak van af hoe de heeren gemutst waren.
Soms kreeg ik een heelen tyd geen enkci
bericht.
naar uit. Het is het eenige nieuws dat men
er krijgt.
In overleg met den hoofdopstcller voor
het Fransch oordeelde de bestuurder om
zich te wreken, dat ik te veel uren over had.
Hjj heeft me toen ander werk opgelegd en
me een cursus ten behoeve der studenten
van de Leuvensche hoogeschool doen
brengen om dezen af te schrijven, een ar
beid, die daar in de gevangenis door de in-
tellectueele gevangenen verricht wordt. Ik
zlf den cursus nog voor me; het was
Fransch! Ik heb geweigerd, zeggend, dat ik
aan zenuwaandoeningen aan het hart leed
en dat deze arbeid myn toestand zou ver
ergeren. De dokter onderzocht my en be
vestigde myn verklaring. Toen mocht ik
ander werk doen; bezems binden of zakjes
plakken.
Twee maanden lang heb ik zakjes ge-
piakt! Toen echter de kranten daarover
schreven, is de straf opgehouden...
„En Uw plannen voor de toekomst?"
„Ik word medewerker van „De Schelde",
Herman Vos is hoofdopsteller van dat blad.
En verder zal ik mij hoofdzakelijk in Vlaan
deren wijden aan het propagandawerk, zoo
als ik voor, in en na den oorlog heb gedaan”.
„Wat denkt U in de naaste toekomst te
doen?”
„Voorloopig blijf ik in Nederland; ik ga
nog myn broers in Scheveningen en in Haar
lem bezoeken, die zijn ook veroordeeld!!
Maar lang zal ik niet in Uw land zyn; er
is veel te doen, in Mei zyn de verkiezingen
„En dan komen de dokters pas aan de
beurt", bracht zijn schoonzuster, mevr. dr.
Borms in het midden.
En dan dr. August weer: „Na de. verkie
zing kunfien we slapen, als God het bejieft.
Ik geloof, dat we er goed voorstaan met de
verkiezingen 1"
We hebben toen afscheid genomen.
En hoorden nog, dat dr. Borms heden
waarschijnlijk in Utrecht zal zyn.
En zagen, dat op de piano in deze gast
vrije woning stond het „Wilhelmus”.
Vlaanderen krygt een man terug, die po
pelt om aan den slag te gaan, sterk door z(jn
in tien jaar opgezamelde kracht, sterk
vooral door zyn ideaal.
Uitbreiding van het dagblad
„De Schelde”.
Naar de bijz. Antwerpsche correspondent
van het Hbld. verneemt, is de laatste weken
het lezerstal van „De Schelde” dermate ge
stegen, dat binnenkort uitvoering zal wor
den gegeven aan de reeds lang bestaande
plannen tot een aanzienlijke uitbreiding van
het Vlaamsch-Nationalistisch blad. Dr.
Borms zal, naar men reeds weet, in de re
dactie treden en algemeen technisch leider
worden; de nog in Nederland verblijvende
oud-activisten Spincemaille en mr. v. d.
Broeck respect, de functiën van hoofdredac
teur en redactie-secretaria vervullen. Beiden
kunnen krachtens de kortelings in het Staats
blad verschenen amnestiewet thans naar
hun land terugkeeren, zonder in moeilijk
heden te geraken.
ukmi urm-n Soutuweu a.slond, ulo zou Ook
wei iels g.-ziea oi iets gevonden kuuaeu
hebben, papieren of documenten ol zoo U
zou >i»t item, oxi wel eene wtlten praten.
*-s- u iien> wel eens ineebreu-
hij op. Zijn gastheer drunte op oen be.
en o>genbliKxeltjk ve^cheeu de Itvreioe-
d lende.
- l>e jas mui kap twin Singleton.
De nuii xbracht de jaa en hielp ham die
aantrexkan. Tpen lüj ziju hoed van den
man aauxiain, zag Dick dat zijn gtelhe^r
nuar de modder keek die nog op zijn jas
zat.
- Het lijkt wel of 11 oen ongelukje gehad
hebt, kapite.n, zei hij achteloos.
- Ik l>en uitgegleden doorlal de straat
zoo nat was, antwoordde Diok. evaneena
op ouverschilligen toon.
- Och, uitgegleden Een eigenaardig
lachje vergezelde deze woorden.
- U moet maar goed oppassen, om
op natie straten uit te glijden Dal
gevaarlijk zijn
Een seconde actwen bet Didc toe,
deze woorden, een t
hidlden doch toen
lachte, verwierp hij die gedachte weer, en
Shotteliu» lichtte b<n verder in.
- Mijn hui» ,,Rowant End” la in Wal
lington we<lb4kipnd, hoewel het een baetja
algelegeif is, dichtbij een gehucht Christ
mas Comanen. Het ia niet moeilijk te vin-
de En ik zal het heel vriendelijk van 4
vinden dat u mij. ouden man, dat plezier
tje gunt.
Hij boog hoffelijk ten afscheid en Sin-
gteton volgde dien bediende naar de deur.
Buiten gekomen. Heef hij op bet frottoir
staan ei keek nog een» om. Hij werd be-
•tormd door allerlei tegenstrijdige «notie*
Ausechien kunt
oen liierheen.
- Mtt genoegen - als hij tenminste wil
Dij .s nog si eigenzinnig.
- ik ben Iel op deae zaak, z
lius isilf verontschuldigend. Het
e.keu dag voor, zoo n geliaimzimiig gwvul
Zoudt u hem morgen niet ecus meekunnen
brengen O, waoht eens 1 Dtuu* had ik
niet aan gedacht i Ik moet morgen naar
mijn buiten bij Watlington. Hebt u üeo
auto Ja Dan voelt u misschien iets
voor een ritje. U kunt bij mij lunchen
of dineeren, als u dat liever wilt, en ra
u wilt overnachten dan Iwb ik ook nog
wel een of twee logeerkamers disponibel.
Nu, wat zegt u ervan
- Als Tracy mee wil...
U moet er hem toe overhajen, kapi
tein bingleton, zei Sbotteliae, terwijl hij
uit zijn rtoel ópstond. - U zult het bea.e
weten hoe, daar twijfel ik niet aan, voeg
de hij er glimlachend aan toe. We kunnen
werkelijk niet toelaten, dat er iets met
Miss Nerica gebeurt, als we dit met wat
moeite van onzen kant kunnen voorkomen.
Er klonk, gelijk Dick Singleton niet ont
ging, in de'e vriendelijke woorden, een
halfbedekte bedreiging, die hem gloeiend
van drift maakte doah dïtmaal onder
drukte hij zijn woede, en begrijpend da*
het verhoor was afgeloopen, stond ook
De bedreigingen gingen Tfort naar mate
myn uittocht naderde; zeker met de bedoe
ling invloed op my te oeflnen. De regee-
ring zat er bepaald achter.
Tezelfdertijd werd er ook op aangedron
gen door het bestuur, dat iltyna myn vrijla
ting onmiddellyk over de grens zou gaan,
naar Nederland.
Tegelijk waren er goede Vlamingen, die
zich zeer om myn lot bekommerden, die oor
deelden, dat myn gezondheidstoestand niet
zou toelaten, dat ik in het openbaar zou op
treden en die my een langejrust aanrieden.
En die ook zyn naar mijn meening mis
bruikt door de regeering.
Zoo was er altijd aandrang, dat ik direct
over de grpns zou gaan. Tot op het laatste,
oogenblik. Toen de twee auto’s met agenten
vap de veiligheid op de binnenplaats.van
de1* gevangenis te Leuven stonden om half
vyf ’s morgens, Donderdag Januari, zei
de bestuurder der gevangenis Bertrand
met wien ik negen jaar geworsteld heb
nog eens, dat hy me sterk aanried ^mid
dellijk het land te verlaten, t
Toen ik weigerde waren zijn laatste woor
den: „Que Dieu vous garde!” Hoffelijk heb
ik daarop geantwoord: „U ib9gelyks(tmUn-
heer de bestuurder".
>De rechercheur, die in mijn auto zat was
een Brusselaar, een verfranschtt Vlaming,
’n Beulemans, zooals wy dat noemen. Hij is
heel vriéndelijk voor my geteee.--t. Omdat
het zoo koud was, het sneeuwde dien nacht,
heb ik hem gevraagd binnen in de taxi te
komen zitten, maar dat weigerde hij."
„U sprak daar over worstelen met den
bestuurder? Hoe was de veriioudmg in de
gevangenis?” vroegen we.
„De verhouding we» giM^lot 1 Januari
1922. De heer Bertrand was een hoogstaand
man en ik heb hem ook gezegd, dat hy als
bestuurder uitstekend zou zijn... in een
Waalsche gevangenis.
Van 1 Jan. 1922 af moest hy de nieuwe
taalwet van 31 Juli 1921 toepassen, die een
kleine verbetering bracht in de wantoestan
den. Hy heeft zich daaraan al tyd zooveel
mogelyk onttrokken.
Op 1 Jan. 1922 trad dan die wet in wer
king. ’s Morgens bracht hy het „werkboek
je”, waarin wekelijks het dwangarbeiders-
loon moest geschreven worden. Het was eah-
ter in het Fransch gesteld en dus weigerde
ik, steunend op de taalwet! Dat heeft zoo
geduurd tot myn uittocht".
„Dwangarbeidersloon, zei U?”
„Ja, myn terdoodveroordeling was gewij
zigd in levenslangen dwangarbeid, geeh
hechtënis, wat politieke straf is, maar men
wilde my treffen. Ik moest dus werken. De
bestuurder had geoordeeld, dat ik al de
werkuren en dat waren er nog al, onge
veer tien per dag zou vullen met het ge-
vangenisblaadje op te stellen iu het Neder-
landsch, met medewerking van andere ge
vangenen. „Strevend naar beter leven" heet
het blaadje in het Fransch „Le fort fait
le bien” maar de gevangenen noemen
het „Ons streven". Er wordt veel waarde
aan gehecht. lederen Zondag ziet men er al
en een menigte vragen bractilen zijn go-.*t
ia Marring. Hij keek een» naar het nuis
naastaan. Dat was donker, maar pust toen
hij keex, knapte er een licht aan, dut in
breede stralen door het groote, waaiervor-
mjige raam boven de deur naar bulten
stroomde. Er zou du» waarschijnlijk direct
iemand M huis verlaten. Hij verwijderde
zich een eind weegs van het huls, keerde
zich daarna om en wandelde weer terug
Hy had nog maar een paar stoppen gedaan
toen de voordeur open ging en er een
man naar buiten traat. Even later hoorde
hij een fluitje en, begrijpend, dat de man
een taxi aanr qp, liep Dick bilngleton door
ging voorbij de deur van het huis en zon
der ook maar eenige belangstelling te ton
nen, nam hij den man voorzichtig op.
Blijkbaar was bet een slaperige lieilieode;
hij gaapte en keek Singleton nauwelijks
aan, toen deze hem voorbijkwam. Ev-n
verier bleef de kapitein staan om een ci-
gj<ret aan te steken. OnmiLMellijk daarop
zag hij dk* lichten van em aanrijd-nde
taxi, en vennoedeade, dat de chautk-ur
afkwam op liet fluitje van de slaperige
knecht, wachtte hij om te zien wie er uit
ftet huls zou komen. Hij had geen hoop dat
d‘,e persoon Nerica Berrington zou zijn,
ontlat hij overtuigd wito. dat deze reeds
lang weer naar Bscham House moest zijn
teruggekeerd, waar haar tante haar wacht
te. Hoe groot was du» zijn vartaaing toen
nadat de taxi wa» blijven stilstaan, de be-
tlietóte opzij trad eo plaats maakte voo'
een mepjeogestalte. die bij onmiddellijk
DUIT8CHLAND.
Nieuwe Bankschandalen.
Meer licht.
In de zaak van de wisselvervalschingen
bij het bankhuis Loewenberg Co., Unter
den Linden te Berlyn, waarbij de beide fir
manten dr. Lewin en Rappaport en de pro
curatiehouder Montag betrokken zijn, be
gint eenlg licht te kómen, zonder dat men
echter juist de laatste voorvallen kan na
gaan, aldus een V. D.-bericht. Het valt te
betreuren, dat noch de autoriteiten, noch
eenige firma’s die reeds sedert het begin
van Januari wisten, dat op hun naam val-
sche wissels door de firma Loewenberg wer
dén uitgegeven, krachtig hebben ingegre
pen. De vervalschingen zijn echter niet op
gewone wijze ontdekt. By het bankiershuis
Gebr. Arons in de Mauerstrasse te Berifjn
was gedurende eenigen tijd een 24-jarige
procuratiehouder, Wemer Wolff, werkzaam,
toen de directie dezer firma door een ano
nym persoon gewaarschuwd werd, dat Wolff
op groote schaal wissels vervalscht moet
hebben, aangezien zyn naam op vele qultan-
ties, wissels en brieven, in het bezit van
andere firma’s voorkwam. Wolff werd ont
slagen en diende een aanklacht in. Inmid
dels bleek bij het onderzoek inderdaad, dat
hy totaal onschuldig was en dat anderen
misbruik van zyn naam hadden gemaakt.
Door een detectieve was intusschen een
vervalschte wisjiel ontdekt van de staatsbe
drijven. van Anhalt. Na een nader onderzoek
bleek, dat de vervalschfng door de firma
Loewenberg bedreven moest z(jn.
Terzelfdertyd kwam vast te staan, dat de
attesten van de Dessauer Gasfabrieken ver-
valscht waren. Hetds zeer eigenaardig, dat
byna geen der betrokken firma's zich ge
noopt zagen, de justitie van hun ontdekkin
gen inededeeling te doen en te zorgen, dat
de schuldigen zoo spoedig mogelijk gearres
teerd konden worden. Dat is te verwonder
lijk als men weet, dat de Staatsbedrijven
van Anhalt spoedig daarna bemerkten, dat
ook wissels op haar naam by andere firma’s
valsch waren en wel tot een bedrag van
500.000 mark.
De „B. Z. am Mittag” verneemt van den
directeur-generaal van de Duitsche Conti
nental Gas Gesellschaft, te Dessau, dat deze
maatschappij geen schade heeft geleden.
Een razzia onder de timmerlieden.
Naar aanleiding van vernieling.
In den nacht van Maandag op Dinsdag
zyn eenige Hamburgsche timmerlieden te
Leipzig een café binnengedrongen, waar zy
op de bezoekers en op de meubelen lossloe
gen. De aangevallenen waren nauwelijks m
de gelegenheid zich te verzetten en de in
dringers konden daardoor den geheelen In
ventaris kort en klein slaan-
Naar aanleiding hiervan heeft de politie
in een der Leipziger stadswijken gisteren
lierktmde. Neriaa 1
Hij zag dut de bediende vlug de etravi
overstak om het portier voor haar open
te maken ea voelde dat lüj dadelijk moeet
fandelen als bij het meisje dien nacht nog
wilde sproken. Zonder zich verder te be
denken, schoot hij met een vaart den weg
o vei en kwam aan den anderen kant vau
den wagen- De chauffeur, die m»t zijn g»-
z elft naar het trottoir gekeerd zat, markt»
hem net op en de kruk van het portier
snel omdraaiend, maakte hij fat loa eu
hield zich gereed om op liet juiste oogen
blik erin te springen. Hij hoorde hoe het
andere portier hard werd dichtgeslagen en
vermoedde du», dat do passagier was inge-
siapt Hij hoorde duidelijk de stem v«
den bellende die eon wires opgaf. De mo
tor werd aangczrt en, op het oogenblik
dat de chauffeur zich voorover boog zwaai
de Diclc Singleton het portier open, schoot
naar hinnen en trok de deur zacht achter
zich dicht. Een gil O
- Sast.... Mise Barrington.
I’ Mioefti nW
Een nik van de taxi wierp hem van do
been en bijna in de armen. Van hel meisje.
Toen hij weer overeind wa» gekomen en
plaat» had genomen, schoot de wagen
Voorn't, zonder dat do chauffeur wist, dat
hij er een twee passagier bij gekregen
had.