I a ■rdam ■ukbinlin ichines vrouw |f|« *1» 1 I NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN No.;I8078 Donderdag 24 Januari 1829 67" Jaargang Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen 1 FEUILLETON. litMjitirii vu lilviii-Miuiiii. Gouda tank Itljd leid leven smake- p, om BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, era. 2617 10 1 Ik ben het (Wordt vervolgd) k: zei bhulte t komt niel niet kan schouders op. - achter komen. int gratia Uit het Engel ach van BEN BOLT. hiertoe ichaam 8t ver bi) vele sn anel t voor- lar van 1 hand- als in s machines IRWEG. van de jonge daiue a lijden, als het bekend J--SU-l-eeu lal iemand daarop ook maar een “t heai GOIDMHECOIRIVT. Engeland an Masopotamië. De Britsche controle, groote strategische beteekenis, dat deze natie de nationalistische aspiraties niet wenscht te bevredigen. Men vraagt zich nu af, of Engeland met betrekking tot Irak op dezelfde krasse maatregelen zal aansturen, welke ook zijn genomen in Egypte, waar het weerspannige parlement voor een drietal jaren als lastig element naar huis werd gestuurd. Trouwens: men neemt den laatsten tijd, wanneer par lementaire oplossingen niet meer mogelyk zyn, wel eens vaker zyn toevlucht tot de dictatuur. dat bedekte waarschuwing in sa de ander smake’ ,k Dat nog meer wegens in de oorlogsjaren bedreven politieke vergrepen veroordeelden zullen terugkeeren acht men in Vlaanuch- nationalistische kringen meer dan waar schijnlijk. Arbeid maakt het leven zoet, maakt het niet tot last. Slechts hy, die arbeid haal, heeft kommer. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (beh00rende tot den bezorgkring) 16 regels 1.80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring; 15 regels 1.65, elke regel meer 0.30. Advertentie® in het Zatardagnummer 20 bijslag op den prijs. Liefdadigheida-advertentien de helft van den prjjs. INGEZONDEN MEDEDEEL!NGEN: 1—4 regels 2.25, elke regel meer 0.50. Op de voorpagina 50 booger. Gewone advertentièn en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden rys. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentièn kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhande laren, Advertentiebureaus en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te rijn. ABONNEMlENTSBRiIJS; per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Telef. Interc. 82; Redactie Telef. 83. Postrekening 48400. In het land, waar koning Faisoel re geert, in het Britsche mandaatsgebied Masopotamië (Irak), is een crisis uitgebro ken, die Engeland niet aangenaam kan zyn en die aan de Britsche moeilijkheden op buitenlandsch-politietf gebied er een nieuwe toevoegt. Misschien herinnert men zich nog wel, dat koning Faisoel van Irak in 1927 Engeland heeft bezocht en dat dit bezoek is benut om tusschen het mandaat gebied en Engeland een verdrag te slui ten. In dit tractaat werd o.a. gestipuleerd, dat over een bepaald aantal jaren, wan neer Irak waardig werd bevonden toe te treden tot den Volkenbond, de Engelsche voogdij 6611 einde zou nemen en Irak’s onafhankelijkheid volkomen zou worden. Het bedoelde tractaat nu behelsde onder meer verschillende bepalingen op militair en financieel terrein en deze zyn het ge weest, welke thans hebben geleid tot een botsing tusschen Engeland en Mesopota- mië. De Irakeezen toch zijn ongeduldig; met de toekomstmuziek zijn zy niet tevre den: zij willen reeds thans hun onafhanke lijkheid verwerkelijkt zien. De tegenwoordige Mesopotamische pre mier, Abdoel Moehsin Bey es Sadoen, zag zich genoodzaakt het veld te ruimen, daar hy niet by machte was een vergelijk tot stand te brengen, tusschen de opvattingen van Engeland en de meeningen, die de Ira- keesche nationalisten nadrukkelyk onder woorden brengen. Kortheidshalve kan men zeggen, dat de politici van Mesopotamië ue absolute vrijheid opeischen, doch zoodoen de in conflict geraken met Engeland» dat er in de verste verte niet aan denkt zyn belangrijke machtspositie op te geven „Weg met de Engelsche militairen! Weg met ae Britsche controleI” is de leuze der Ira keezen. Zy meenen, dat de tyd is aange broken, waarop de Britsche hooge com- miasari, als tusschenpersoon tusschen ko ning Faisoel en het volk van Irak, moet worden opgedoekt. Engeland gaat echter van *t standpunt uit, dat Irak zyn eigen grenzen niet vermag te beveiligen en dat het uit dezen hoofde noodzakelyk is, dat de Britsche troepen er voorloopig blijven en dat met name de luchtvaartafdeelingen worden gehandhaafd. Men krygt den in druk, dat noch Engeland, hetwelk tl* groot belang heeft by de Perzische golf, noch Irak bereid zal zyn de vlag te strijken, zoodat het geschil van emstigen aard mag worden geacht. Onmiddellyk trekt het de aandacht welk een groote gelijkenis 'er bestaat tusschen het bovenaangeduide conflict en dat tus schen Engeland en Egypte. In laatstge noemd land en in Irak kunnen de natio nalisten niet gedoogen, dat een Westersche mogendheid er feitelyk de lakens uitdeelt en de onafhankelijkheid van den staat be knot; de beide onder voogdij staande lan den zyn echter voor Engeland van zoo’n 1 Natuurlijk niet I En u kunt W niet helpen om haar daarvoor te bewaren Denk eraan dat bo vendien de naam van de jonge daiue er ook nog onder zou t - werd, dat zij omstreeks middernacht iu huls was geweest, waar twee jonge wonen. - Als er i toespeling durft te maken, draai ik I den nek pin I riep Dick woedend. De millionair haalde de De politie kan er ook nog Eu als dat gebeurd. Hij liet den zin on voltooid. Maar we moeten zorgen dat dfl niet gebeurd. Dat zou noodlottig voor haar zijn. Als het u niet mogelijk is, me nu te falpen. den schiet u, als u alles nog een- go«l overdenkt, later misBchden nog jets te binnen dat van beteekeni» kan blijken D zijn. Ik geloof dat we nog eens met elkaar moeten praten Die vriend van u, kapitein Timj zijn étage WeHjk ten BUITENLANDSCH NIEUWS. BELGIE. Een onderhoud met dr. August Borms. Een verslaggever van de Provinciale Noord-Brabantsche en ’s-Hertogenbossche. Courant heeft een onderhoud gehad met dr. Aug. Boons, die gistermiddag vergezeld door zyn echtgenoote per auto te ’s-Herto- gtnbosch is aangekomen, waar hij zyn in trek heeft genomen ten huize van zyn broe der dr. C. Borms, geneesheer-directeur van het gesticht Reinier van Arkel en van waar uit hy gedurende zijn kort verblyf in ons land zyn betrekkingen in Nederland gaat- begroeten. Aan het reteas, dat de verslaggever in zyn blad geeft is het volgende ontleend: Het zou in Februari tien jaar worden, dat Ik in de gevangenis zat, met het jaar voor- loopige hechtenis mee, zei ons de heer Borms en -lachend verklaarde hy het te be treuren, dat de invrljheidsstelling niet in 1928 was gekomen. Dat heeft men toch het Bormsjaar genoemd, wegens mijn 25-jarig huwelijksfeest, myn verkiezing en omdat, het tiende jaar van myn gevangenschap in ging! We vroegen den heer Borms. of hy er ooit aan getwyfeld had, dat hy vry zou komen. Zyn antwoord was wel kenschetsend: „Ik heb de zekerheid gehad, dat de Vlaamschc volkswil krachtig genoeg zou zyn om de poort der gevangenis open te beuken. Ik wil de er ook niet anders uit. Dat heb ik ook verklaard voor het A>sisenhof van Brabant Toen we spraken over de bedreigingen, welke zooals men w»et zyn cel binnenkwa men, zeide hy: „Die bedreigingen kwamen eerst los na myn verkiezing op 9 Dec., met de drie en tachtig duizend en zooveel kaak slagen... Ze waren meest ongeteekend, een enkele slechts was er bij met een naam, n byna onleesbare handteekening. Na de verkiezing heeft de censuur al myn corres pondentie doorgelaten, om ook die bedrei gingen door te laten. Nu kreeg ik in eer.s alles. De censuur was overigens zeer gril lig. Of er iets in mijn bezit kwam hing er vaak van af hoe de heeren gemutst waren. Soms kreeg ik een heelen tyd geen enkci bericht. naar uit. Het is het eenige nieuws dat men er krijgt. In overleg met den hoofdopstcller voor het Fransch oordeelde de bestuurder om zich te wreken, dat ik te veel uren over had. Hjj heeft me toen ander werk opgelegd en me een cursus ten behoeve der studenten van de Leuvensche hoogeschool doen brengen om dezen af te schrijven, een ar beid, die daar in de gevangenis door de in- tellectueele gevangenen verricht wordt. Ik zlf den cursus nog voor me; het was Fransch! Ik heb geweigerd, zeggend, dat ik aan zenuwaandoeningen aan het hart leed en dat deze arbeid myn toestand zou ver ergeren. De dokter onderzocht my en be vestigde myn verklaring. Toen mocht ik ander werk doen; bezems binden of zakjes plakken. Twee maanden lang heb ik zakjes ge- piakt! Toen echter de kranten daarover schreven, is de straf opgehouden... „En Uw plannen voor de toekomst?" „Ik word medewerker van „De Schelde", Herman Vos is hoofdopsteller van dat blad. En verder zal ik mij hoofdzakelijk in Vlaan deren wijden aan het propagandawerk, zoo als ik voor, in en na den oorlog heb gedaan”. „Wat denkt U in de naaste toekomst te doen?” „Voorloopig blijf ik in Nederland; ik ga nog myn broers in Scheveningen en in Haar lem bezoeken, die zijn ook veroordeeld!! Maar lang zal ik niet in Uw land zyn; er is veel te doen, in Mei zyn de verkiezingen „En dan komen de dokters pas aan de beurt", bracht zijn schoonzuster, mevr. dr. Borms in het midden. En dan dr. August weer: „Na de. verkie zing kunfien we slapen, als God het bejieft. Ik geloof, dat we er goed voorstaan met de verkiezingen 1" We hebben toen afscheid genomen. En hoorden nog, dat dr. Borms heden waarschijnlijk in Utrecht zal zyn. En zagen, dat op de piano in deze gast vrije woning stond het „Wilhelmus”. Vlaanderen krygt een man terug, die po pelt om aan den slag te gaan, sterk door z(jn in tien jaar opgezamelde kracht, sterk vooral door zyn ideaal. Uitbreiding van het dagblad „De Schelde”. Naar de bijz. Antwerpsche correspondent van het Hbld. verneemt, is de laatste weken het lezerstal van „De Schelde” dermate ge stegen, dat binnenkort uitvoering zal wor den gegeven aan de reeds lang bestaande plannen tot een aanzienlijke uitbreiding van het Vlaamsch-Nationalistisch blad. Dr. Borms zal, naar men reeds weet, in de re dactie treden en algemeen technisch leider worden; de nog in Nederland verblijvende oud-activisten Spincemaille en mr. v. d. Broeck respect, de functiën van hoofdredac teur en redactie-secretaria vervullen. Beiden kunnen krachtens de kortelings in het Staats blad verschenen amnestiewet thans naar hun land terugkeeren, zonder in moeilijk heden te geraken. ukmi urm-n Soutuweu a.slond, ulo zou Ook wei iels g.-ziea oi iets gevonden kuuaeu hebben, papieren of documenten ol zoo U zou >i»t item, oxi wel eene wtlten praten. *-s- u iien> wel eens ineebreu- hij op. Zijn gastheer drunte op oen be. en o>genbliKxeltjk ve^cheeu de Itvreioe- d lende. - l>e jas mui kap twin Singleton. De nuii xbracht de jaa en hielp ham die aantrexkan. Tpen lüj ziju hoed van den man aauxiain, zag Dick dat zijn gtelhe^r nuar de modder keek die nog op zijn jas zat. - Het lijkt wel of 11 oen ongelukje gehad hebt, kapite.n, zei hij achteloos. - Ik l>en uitgegleden doorlal de straat zoo nat was, antwoordde Diok. evaneena op ouverschilligen toon. - Och, uitgegleden Een eigenaardig lachje vergezelde deze woorden. - U moet maar goed oppassen, om op natie straten uit te glijden Dal gevaarlijk zijn Een seconde actwen bet Didc toe, deze woorden, een t hidlden doch toen lachte, verwierp hij die gedachte weer, en Shotteliu» lichtte b<n verder in. - Mijn hui» ,,Rowant End” la in Wal lington we<lb4kipnd, hoewel het een baetja algelegeif is, dichtbij een gehucht Christ mas Comanen. Het ia niet moeilijk te vin- de En ik zal het heel vriendelijk van 4 vinden dat u mij. ouden man, dat plezier tje gunt. Hij boog hoffelijk ten afscheid en Sin- gteton volgde dien bediende naar de deur. Buiten gekomen. Heef hij op bet frottoir staan ei keek nog een» om. Hij werd be- •tormd door allerlei tegenstrijdige «notie* Ausechien kunt oen liierheen. - Mtt genoegen - als hij tenminste wil Dij .s nog si eigenzinnig. - ik ben Iel op deae zaak, z lius isilf verontschuldigend. Het e.keu dag voor, zoo n geliaimzimiig gwvul Zoudt u hem morgen niet ecus meekunnen brengen O, waoht eens 1 Dtuu* had ik niet aan gedacht i Ik moet morgen naar mijn buiten bij Watlington. Hebt u üeo auto Ja Dan voelt u misschien iets voor een ritje. U kunt bij mij lunchen of dineeren, als u dat liever wilt, en ra u wilt overnachten dan Iwb ik ook nog wel een of twee logeerkamers disponibel. Nu, wat zegt u ervan - Als Tracy mee wil... U moet er hem toe overhajen, kapi tein bingleton, zei Sbotteliae, terwijl hij uit zijn rtoel ópstond. - U zult het bea.e weten hoe, daar twijfel ik niet aan, voeg de hij er glimlachend aan toe. We kunnen werkelijk niet toelaten, dat er iets met Miss Nerica gebeurt, als we dit met wat moeite van onzen kant kunnen voorkomen. Er klonk, gelijk Dick Singleton niet ont ging, in de'e vriendelijke woorden, een halfbedekte bedreiging, die hem gloeiend van drift maakte doah dïtmaal onder drukte hij zijn woede, en begrijpend da* het verhoor was afgeloopen, stond ook De bedreigingen gingen Tfort naar mate myn uittocht naderde; zeker met de bedoe ling invloed op my te oeflnen. De regee- ring zat er bepaald achter. Tezelfdertijd werd er ook op aangedron gen door het bestuur, dat iltyna myn vrijla ting onmiddellyk over de grens zou gaan, naar Nederland. Tegelijk waren er goede Vlamingen, die zich zeer om myn lot bekommerden, die oor deelden, dat myn gezondheidstoestand niet zou toelaten, dat ik in het openbaar zou op treden en die my een langejrust aanrieden. En die ook zyn naar mijn meening mis bruikt door de regeering. Zoo was er altijd aandrang, dat ik direct over de grpns zou gaan. Tot op het laatste, oogenblik. Toen de twee auto’s met agenten vap de veiligheid op de binnenplaats.van de1* gevangenis te Leuven stonden om half vyf ’s morgens, Donderdag Januari, zei de bestuurder der gevangenis Bertrand met wien ik negen jaar geworsteld heb nog eens, dat hy me sterk aanried ^mid dellijk het land te verlaten, t Toen ik weigerde waren zijn laatste woor den: „Que Dieu vous garde!” Hoffelijk heb ik daarop geantwoord: „U ib9gelyks(tmUn- heer de bestuurder". >De rechercheur, die in mijn auto zat was een Brusselaar, een verfranschtt Vlaming, ’n Beulemans, zooals wy dat noemen. Hij is heel vriéndelijk voor my geteee.--t. Omdat het zoo koud was, het sneeuwde dien nacht, heb ik hem gevraagd binnen in de taxi te komen zitten, maar dat weigerde hij." „U sprak daar over worstelen met den bestuurder? Hoe was de veriioudmg in de gevangenis?” vroegen we. „De verhouding we» giM^lot 1 Januari 1922. De heer Bertrand was een hoogstaand man en ik heb hem ook gezegd, dat hy als bestuurder uitstekend zou zijn... in een Waalsche gevangenis. Van 1 Jan. 1922 af moest hy de nieuwe taalwet van 31 Juli 1921 toepassen, die een kleine verbetering bracht in de wantoestan den. Hy heeft zich daaraan al tyd zooveel mogelyk onttrokken. Op 1 Jan. 1922 trad dan die wet in wer king. ’s Morgens bracht hy het „werkboek je”, waarin wekelijks het dwangarbeiders- loon moest geschreven worden. Het was eah- ter in het Fransch gesteld en dus weigerde ik, steunend op de taalwet! Dat heeft zoo geduurd tot myn uittocht". „Dwangarbeidersloon, zei U?” „Ja, myn terdoodveroordeling was gewij zigd in levenslangen dwangarbeid, geeh hechtënis, wat politieke straf is, maar men wilde my treffen. Ik moest dus werken. De bestuurder had geoordeeld, dat ik al de werkuren en dat waren er nog al, onge veer tien per dag zou vullen met het ge- vangenisblaadje op te stellen iu het Neder- landsch, met medewerking van andere ge vangenen. „Strevend naar beter leven" heet het blaadje in het Fransch „Le fort fait le bien” maar de gevangenen noemen het „Ons streven". Er wordt veel waarde aan gehecht. lederen Zondag ziet men er al en een menigte vragen bractilen zijn go-.*t ia Marring. Hij keek een» naar het nuis naastaan. Dat was donker, maar pust toen hij keex, knapte er een licht aan, dut in breede stralen door het groote, waaiervor- mjige raam boven de deur naar bulten stroomde. Er zou du» waarschijnlijk direct iemand M huis verlaten. Hij verwijderde zich een eind weegs van het huls, keerde zich daarna om en wandelde weer terug Hy had nog maar een paar stoppen gedaan toen de voordeur open ging en er een man naar buiten traat. Even later hoorde hij een fluitje en, begrijpend, dat de man een taxi aanr qp, liep Dick bilngleton door ging voorbij de deur van het huis en zon der ook maar eenige belangstelling te ton nen, nam hij den man voorzichtig op. Blijkbaar was bet een slaperige lieilieode; hij gaapte en keek Singleton nauwelijks aan, toen deze hem voorbijkwam. Ev-n verier bleef de kapitein staan om een ci- gj<ret aan te steken. OnmiLMellijk daarop zag hij dk* lichten van em aanrijd-nde taxi, en vennoedeade, dat de chautk-ur afkwam op liet fluitje van de slaperige knecht, wachtte hij om te zien wie er uit ftet huls zou komen. Hij had geen hoop dat d‘,e persoon Nerica Berrington zou zijn, ontlat hij overtuigd wito. dat deze reeds lang weer naar Bscham House moest zijn teruggekeerd, waar haar tante haar wacht te. Hoe groot was du» zijn vartaaing toen nadat de taxi wa» blijven stilstaan, de be- tlietóte opzij trad eo plaats maakte voo' een mepjeogestalte. die bij onmiddellijk DUIT8CHLAND. Nieuwe Bankschandalen. Meer licht. In de zaak van de wisselvervalschingen bij het bankhuis Loewenberg Co., Unter den Linden te Berlyn, waarbij de beide fir manten dr. Lewin en Rappaport en de pro curatiehouder Montag betrokken zijn, be gint eenlg licht te kómen, zonder dat men echter juist de laatste voorvallen kan na gaan, aldus een V. D.-bericht. Het valt te betreuren, dat noch de autoriteiten, noch eenige firma’s die reeds sedert het begin van Januari wisten, dat op hun naam val- sche wissels door de firma Loewenberg wer dén uitgegeven, krachtig hebben ingegre pen. De vervalschingen zijn echter niet op gewone wijze ontdekt. By het bankiershuis Gebr. Arons in de Mauerstrasse te Berifjn was gedurende eenigen tijd een 24-jarige procuratiehouder, Wemer Wolff, werkzaam, toen de directie dezer firma door een ano nym persoon gewaarschuwd werd, dat Wolff op groote schaal wissels vervalscht moet hebben, aangezien zyn naam op vele qultan- ties, wissels en brieven, in het bezit van andere firma’s voorkwam. Wolff werd ont slagen en diende een aanklacht in. Inmid dels bleek bij het onderzoek inderdaad, dat hy totaal onschuldig was en dat anderen misbruik van zyn naam hadden gemaakt. Door een detectieve was intusschen een vervalschte wisjiel ontdekt van de staatsbe drijven. van Anhalt. Na een nader onderzoek bleek, dat de vervalschfng door de firma Loewenberg bedreven moest z(jn. Terzelfdertyd kwam vast te staan, dat de attesten van de Dessauer Gasfabrieken ver- valscht waren. Hetds zeer eigenaardig, dat byna geen der betrokken firma's zich ge noopt zagen, de justitie van hun ontdekkin gen inededeeling te doen en te zorgen, dat de schuldigen zoo spoedig mogelijk gearres teerd konden worden. Dat is te verwonder lijk als men weet, dat de Staatsbedrijven van Anhalt spoedig daarna bemerkten, dat ook wissels op haar naam by andere firma’s valsch waren en wel tot een bedrag van 500.000 mark. De „B. Z. am Mittag” verneemt van den directeur-generaal van de Duitsche Conti nental Gas Gesellschaft, te Dessau, dat deze maatschappij geen schade heeft geleden. Een razzia onder de timmerlieden. Naar aanleiding van vernieling. In den nacht van Maandag op Dinsdag zyn eenige Hamburgsche timmerlieden te Leipzig een café binnengedrongen, waar zy op de bezoekers en op de meubelen lossloe gen. De aangevallenen waren nauwelijks m de gelegenheid zich te verzetten en de in dringers konden daardoor den geheelen In ventaris kort en klein slaan- Naar aanleiding hiervan heeft de politie in een der Leipziger stadswijken gisteren lierktmde. Neriaa 1 Hij zag dut de bediende vlug de etravi overstak om het portier voor haar open te maken ea voelde dat lüj dadelijk moeet fandelen als bij het meisje dien nacht nog wilde sproken. Zonder zich verder te be denken, schoot hij met een vaart den weg o vei en kwam aan den anderen kant vau den wagen- De chauffeur, die m»t zijn g»- z elft naar het trottoir gekeerd zat, markt» hem net op en de kruk van het portier snel omdraaiend, maakte hij fat loa eu hield zich gereed om op liet juiste oogen blik erin te springen. Hij hoorde hoe het andere portier hard werd dichtgeslagen en vermoedde du», dat do passagier was inge- siapt Hij hoorde duidelijk de stem v« den bellende die eon wires opgaf. De mo tor werd aangczrt en, op het oogenblik dat de chauffeur zich voorover boog zwaai de Diclc Singleton het portier open, schoot naar hinnen en trok de deur zacht achter zich dicht. Een gil O - Sast.... Mise Barrington. I’ Mioefti nW Een nik van de taxi wierp hem van do been en bijna in de armen. Van hel meisje. Toen hij weer overeind wa» gekomen en plaat» had genomen, schoot de wagen Voorn't, zonder dat do chauffeur wist, dat hij er een twee passagier bij gekregen had.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1929 | | pagina 1