EL
it Blad
dan 6500 gezinnen in Gouda en Omgeving
’lanten
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
Deze Courant komt m meer
1
lfo.<l7O73
'Zaterdag 18 Mei 1829
1
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
EERSTE BLAD.
Gouda
Bahlmann
I
-
MEI-AANBIEDINGEN
FEUILLETON.
HET PRoflhUSTES-BED.
BERGAMBACHT, BERKEN WOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
I
■1
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
1502 240
30
HOOFDSTUK XLLX.
NA”
(Wordt vervolgd.)
bankroet’. Kracht
Vertrouwen over
schijnen van
warring, hetgeen
EXTRA VOORDEELIQE
- OOK NA PINKSTEREN.
s
I
idere gevallen,
ver
ver-
.li'
illilittlirsriii
Uit het Engelsch van
ALICE en CLAUDE ASKBW.
(Nadruk verboden.)
O»B«r»ndxir<l« oplan«;»BOO
68" Jaargang
binding. In de natuur geen
zegeviert over zwakheid,
wantrouwen.
Wanhoop niet, want niets is sterker dan
de waarheid, werkend stil en langzaam,
maar gestadig. De wet, die heerscht in de
natuur, regeert ook in het geestelijke.
Treurenden! Waar zijn dezen niet? Aan
ziet het wonder der natuur! Daar is geen
ijdel gerucht van menschen. Hier is schoon
heid, verrukking. Haar jregendruppelen mo
gen uw voorhoofd verkoelen; haar lieflijk
heden ontlading geven aan uw smart.
Zóó moge de natuur Uitschudden onze hu
meurigheden, een wijle, ons doen vergeten
onze zorgen en bekommernissen, onze smart
wijden, ons het leven weer doen liefkrjjgen,
ons hart verjongen, onzen geest verhelde
ren, onzen blik op menschen en dingen ver
nieuwen.
BERICHT.
De Goudsche Courant zal
Maandag 20 Mei,
2en PINKSTERDAG
IET VERSCHIJNEN.
psychologische massa-z
niet af; zelfs niet., wam
uitsluitend materieelen
deze wijze van uitd^uh
idiriMHE nuntjut.
e geneesmidde-
i te vragen aan
in de Medictf-
roote M^rkt 7,
m men lijdt.
het zoo zelden, helaas. Naar buiten met
onze gevoeligheden, onze gekrenkte ijdel
heid.
Eene frissche luchtstroom kome ovey u!
Open uw oogen en uw gemoed en luister
tevens! Er is zooveel te zien en te hooren.
Hebt ge te lang op één punt gestaard...
ga naar buiten! Dan ontvangt ge nieuwe
gedachten, nieuwe gezichtspunten en nieu
we ervaringen doet ge op. Luister naar de
stemmen die door het nieuwe loof der hoo
rnen fluisteren van de wjjsheid, welke daar
ligt in het spelend opnemen van dezelfde
dingen, welke gij tot heden zwaar hebt ge
tild, zwaartillende die gij zjjt.
En dan onze bezorgdheid, ons twijfelen
aan de toekomst van staat en maatschappij,
d. i. die onzer kinderen. Een omkeering
staat voor de deur, die de beschaving zal
doen voorwaarts gaan. O, er worden droeve
dingen gezegd, verdedigd, gedaan, zelfs
door hen die moesten voorgaan. Er is halve
wetenschap die geraas maakt. Bezorgde zie
len... naar buiten! Hier geen sprake van
ondergang, maar van vervulling door ont-
Daar zijn in het leven zooveel dagen
van rouw en smart, van beproeving en
teleurstelling, dat wij waarlijk wei ons
best mogen doen om er toe mede te wer
ken, dat de feestdagen, in alle opzichten
bhjde dagen zijn.
niet kan worden af geschaft, wil de Volken
bond in de internationale samenleving der
Staten organisatie inplaats van anarchie.
Er zijn tijden geweest en voor de ge
schiedenis zjjn zij nog niet zoo heel lang
geleden waarin de menschen onderling
elkander, in hun oogen evenzeer rechtmatig,
bevochten als de volken dit totnutoe doen.
De stammen eerst, de steden daarna, de pro
vinciën, graafschappen of hertogdommen
vervolgens, zij hebben zich georganiseerd
in nationale Staten, die beheerscht worden
door eenzelfde recht, eenzelfde taal, eenzelf
de gezag. Dat is niet zonder strijd gegaan,
maar dit nationale staatsleven, eenmaal
aanvaard zijnde, geldt als onverbreekbaar.
Wat oorlog is tegenover een ander land of
een ander volk, is opstand tegen het gezag
in den eigen Staat, is strafbaar in'den zin
der nationale wet.
Wat de Volkenbond nu wil, is: scheppen
internationale orde. Er is, door de economi
sche en sociale behoeften ontstaan, een in-
-towatitMMiU aiwnenleving der, volken,, over*
alle grenzen heeq, die interser is geworden
naar mate de volken elkander beter leerden
kennen, naarmate de techniek verbeterde.
Maar ondanks dit nauwe samenleven zoo
nauw, dat huwelijken tusschen personen van
verschillenden landaard geen zeJdzaamheid
meer vormden was de samenleving der
Staten als zoodanig een chaos. In 1914 bleek
hoezeer zij gebouwd was op geen recht, op
geen enkel ander element dan dat van het
geweld en de macht. Het is daarin, dat do
Volkenbond verandering wil brengen. De
Volkenbond is niet een Staat boven de Sta
ten; geen lichaam, dat gezag heeft uit te
oefenen over-die Staten en hun innerlijk
leven: neen, het is alleen een lichaam, dat
regelen heeft te treffen voor de aanraking
dezer Staten onderling. Het is wellicht een
opperst Departement van Buitenland.sche
Zaken, maar dan alleen voorzoover aangaat
de algemeene richtlijnen en niet voorzoover
het betreft de verzorging van ieders bijzon
dere belangen.
Teneinde nu deze orde te brengen in de
samenleving, is allereerst noodig, dat men
beseft hoezeer oplossing van geschillen door
geweld uit den booze is. Maar dan moet ae
Volkenbond zelf daarnaast stellen een an-
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
1—5 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prjjs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2.25, elke regel meer 0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bjj contract tot zeer gereduceerden
prys. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhande
laren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het
Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
kte.
Bleekzucht
is Maag of
st, zwaarten in
(uitslag, roode
m enz. op elke
- Rheumatiek,
ever, leverstee-
ille ziekten van
versterkend voedsel hebben wij allen de
grootste behoefte. Wij vragen niet van waar
het komt: kruimpjes zijn ook brood.
En daarom heeten wij telken jare de her
levende natuur welkom. Spreke zij ons ook nu
wederom van verjongende levenskracht en
levenslust. Moge vernieuwde lust tot arbei
den, kampen en zich toewijden bij haar na
dering in ons ontwaken! Dan genieten wij
ten volle, want liefde en geestdrift zijn de
bronnen van nieuw leven.
’t Is zoo dikwerf winter in ons, in ons
huis, in onze maatschappij. Doch hooren wij
der lente prediking, dan worden we bemoe
digd: na donkerheid weer lichtstralen.
Nieuw leven om ons!
Is onze persoonlijkheid daarmee in 'over
eenstemming? Aan licht ontbreekt het in
onze eeuw niet. Is er ook warmte genoeg?
Er zijn er die aan een kale rots of aan een
dorren heigrond herinneren. Er zyn er die
niet jong, maar mat zijn; klagers die alom
duisternis ontwaren, zelfzuchtigen te over!
Er zijn meer jeugdigen wier jeugd teloor
ging dan vergrijsden die haar behielden.
Het was enkele minuten voor vieren en
Lord Raynour was nog niet gek open. Er
was niemand in de kamer waar Morley
binnengelaten werd. De bediende vroeg hem
even te willen wachten daar Lord Raynour
vermoedelijk in het hotel was, naar de man
meende. Hjj zou even voor hemgaan zien.
Een paar minuten verliepen en Morley
vol triomf over de arrestatie van zyn vjjand
die niet meer aan zyn noodlot zou ontko
men, liep rusteloos de kamer op en neer.
Hjj was juist by de deur gekomen, toen deze
geopend werd en hij zich van aangezicht tot
aangezicht bevond met een man.
dere instantie om de geschillen, die er zyn,
en vermoedelijk altijd zuLen blijven, tot op
lossing te brengen. Vandaar eenerzyds het
Hof te 's-Gravenhage gevestigd: anderzijds
de Raad om zjl belangengeschilen te be
ëindigen. Vandaar het proclaraeeren door
den Volkenbond van arbitrage, indien men
geen uitspraak van het Hof te ’s-Graven
hage wil, en de instelling van commission
van verzoening teneinde te voorkomen, dat
by het uitbreken van een geschil de stem
ming tusschen beide landen wordt vertroe
beld. Langs dezen weg hoopt men aan de
Staten, in den Volkenbond georganiseerd,
by te brengen het gevoel van veiligheid, dat
zij nu niet hebben. Onderling en jegens el
kander gevoelen de Staten zich niet veilig;
zy denken aan overvallen, die het resultaat
zijn van de overdreven bewapening van den
buurman. Heeft men een gevoel van veilig
heid, dan kan die overdreven bewapening
vanzelf ophouden. En houdt die overdreven
bewapening op, dan is zij vanzelf niet meer,
dely'k toeslaan in plaats van den waarborg
Maar een mensch zonder hoop en moed en
idealen is geen mensch. Zy er in ons bloem
en knop, lied en lach en poëzie! Zy het in
ons lente! Dan gaan wjj zelf met opge-
richten hoofde en zyn we anderen ten staf!
De natuur roept ons toe: „het oude ging
vcgirby, mensch! vernieuw ook gij u.” Le
vensvernieuwing behoeven we. Het tegen
overgestelde kan alleen meenen wie zielloos
zjjn en geestelijk dood of slachtoffer wer
den van hoogmoed of zich zelf nooit onder
zochten en leerden kennen. Velen blijven
eeuwig kinderen. Wij moeten durven komen
tot en ddn nadenken over onszelf, niet vree-
zend beschamende ontdekkingen te doen in
ons innerlijk bestaan met zyn onreine ge
zindheden en hartstochten, en zwakheid van
karakter. Dan peilen we den tweestrijd:
daarbuiten alles nieuw, in ons zooveel ouds.
Een stemming van ootmoed vervulle ons,
maar zy leide tot een zich zelf aangrijpen
en het veroveren van schatten. Wil maar
en geloof in u zelf. De historie verkondigt
het ons, hoever een mensch het brengen kan.
Elk edel streven is als een stap in de rich
ting naar vernieuwing: vrucht van inspan
ning, worsteling en toewijding.
De lente is er. Neem, mensch! een bad in
de natuur.
Wat al grieven, wat al veroordeelen en
Vooroordeelen, wat al kleinzieligheden heb
ben in ons post gevat. Die heeft dit en die
heeft dat ons gezegd, en aangedaan. Al in
moet, is daar.
Kunt U in verbinding komen met Mr.
Grale? Zorg dat iedere deur van het hotel
bewaakt wordt, zoodat Mr. Ruthven niet
kan ontsnappen. Hij iseen geslepen duivel
en als hjj er maar even de lucht van zou
krijgen, ziet hij nog op de een of andere
manier kans om te ontsnappen. Laat hem
niet ontsnappen, nu hij eenmaal in de val
is.
Na deze instructies ging hij het hotel
binnen en vroeg naar Lord Raynour. By de
portiersloge staande zag hij Ruthven met
twee mannen pYaten bjj de lift. Toen werd
zijn aandacht afgeleid door het antwoord op
zyn vraag en toen hij opkeek zag hij Ruth
ven niet meer.
Maar zyn hart sprong op by de gedachte
dat zyn vjjand thans den dans niet ontsprin
gen zou.
Ring
voor den vrede, die verschillende staatshoof
den ons in de overdreven bewapeningen heb
ben willen doen geooven.
Hieruit volgt vanzelf, dat de hoofdtaak
van den Volkenbond: te brengen orde in de
samenleving der volken; orde te bevorderen
(.oor rechtspraak en door vermindering, ja
eventueel afschaffing der bewapeningen,
niet zoo gemakkelyk is als zij schjjnt. Hier
uit valt te leeren, dat het goed is den Vol
kenbond aan te sporen deze taak voortdu
rend ter hand te nemen; den Raad van den
Volkenbond toe te roepen, ge!’ik Robert
Cecil in 1923 deed: moed, meer moed en nog
eens moed maar dat men niet het tot
standkomen van dit werk in tien jaren tjjds
mag verwachten.
Practisch gesproken is er in den arbeid
van den Volkenbond ten primaire en een
secundaire taak. Primair door de politieke
bestemming te volgen, die aan den Volken
bond ingeboren is; politieke bestemming
voor de oplossing van geschillen. Op dat ge
bied heeft de Volkenbond niet zoo weinig
gedaan als men wel eens beweert, want lang
is de ry van conflicten, die door zyn bemid-
47
Ruthven is bang, dat Paillon hem zal
verraden, meende Morley, en daarom nam
V zoo’n dreigende houding aan tegenover
"hjn vriend patroon John Arkwright om
dezen terug te houden van stappen tegen
Paillon.
M nt&akte van de Arkwright’s ge-
ruik om zyn schurkenstreken uit te voe
ren, zoodat bjj ontdekking zy als de schul-
igen zouden worden beschouwd. Werkeljjk
Mr. Morley, het is gelukkig dat zjj een
vriend aan U hebben.
De twee kisten die naar Parjjs gezon-
Fp1 ?rer^en’ zÜn die onderzocht door de po-
1 eMorley leunde over de tafel in ge
spannen aandacht.
*^a’ ih hoorde vanmorgen den uit-
Is het zooala ik dacht?
Grale knikte. Ja U had volkomen gelijk,
Mr, Morley.
op
Een poosje bleven de beide mannen nog
praten; toen vertrok Grale met de belofte
dat voor den avond, Pierce Ruthven nog
achter slot en grendel zou zitten.
Om half vier ging Paul Morley uit om het
afgesproken bezoekte brengen. Hij zou zijn
dochter terugkrjjgen en hij bande elk andere
gedachte uit zyn geest; alleen het geluk
haar nu eindelijk te zullen ontmoeten, nam
een plaats in zyn gedachten in. Hij had
haar nog nooit gezien en hy was benieuwd
hoe ze hem tegemoet zou treden. Maar
school er ook niet gevaar in dit alles Zou
hjj geen kans loopen zich te verraden? Zou
niet eens een dag komen dat zijn land heni
het verleden verwjjten zou? Hy wandelde
verder, het hoofd gebogen, diep in gedach
ten, niets merkend van de politie-agent in
burger die hem op zijn stappen volgde.
Zoo bereikte hy het hotel van Lord Ray
nour. Hetlag aan de strand, van den weg
gescheiden door een poort en een voorhof.
Terwyl hij zich nog op straat bevond, zag
Morley opeens een welbekend figuur en
plotseling bleef hjj staan.
Het was Pierce Ruthven!
Het was meer dan twintig jaar geleden
sinds Morley zjjn vjjand gesproken had,
maar sinds zjjn terugkeer in Londen was
hjj meer dan eens in staat geweest zjjn
prooi te besluipen.
Ruthven ging het hotel binnen. Morley
wachtte bjj de poort totdat hjj in de vesti
bule verdwenen was. Toen wendde hjj zich
tot den agent die hem vol gde.
Uw man ging daar juist binnen, zei
hjj. Pierce Ruthven, dien U arresteeren
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8 80..
Abonnementen worden dageljjks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31. GOUDA,
by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zjjn dageljjks geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc. 82:
Redactie Telef. 83. Postrekening 48400.
De Natuur herleeft.
't Is feest buiten! De blijde jeugd dartelt
en de oude van dagen wil de stramme lede
maten in de koesterende zonnestralen ver
kwikken; hjj zoekt de warme plekjes op,
laat het oog gaan over de verjongde en zich
nog voortdurend verjongende natuur en ziet
beelden der jeugd verrjjzen voor den geest.
Lente, straks de zomer deelen hun gaven
uit, zonder aanzien des persoons. Zjj vra
gen niet naar rjjk en arm, naar boozen en
goeden, naar gezond zjjn en krank.
Welkom is hjj ons altjjd, die scheppings-
hoogtjjd! Een vriendeljjke stem ruischt ons
van veld en akker tegen en houdt niet op
ons vaak zoo koud gemoed met de teederste
aandoeningen en weldadigste indrukken te
bezielen. Arm is hjj die gevoelloos bljjft
voortgaan als liep hjj in een tredmolen. Te-
midden der eentonigheid, ons leven dikwerf --
eigen, mag geen enkele verheffende indruk mfUKkelder,wordt dt) WkAiplfii» Al bree- sehijnselen alBJ
-wwhtoluuj mis 'MMOQgaAl. Aan geftllid-ftr- -«bhenhand-en w
VOLKENBONDSDAG.
Wat is da Volkenbond
De Volkenbond is, om, het naar den volks
mond uit te drukken, het lichaam, bestemd
om den oorlog „af te schaffen”. Dat deze
uitdrukking taalkundig niet juist is, staat
wel voor een ieder vast. .Verscaijnselen als
de oorlog, dien men kan,'vergeljjken met een
•'-'’'’■’"-’ïfekte, schaft men
eer men daarop den
|cyk zou hebben, die
jong verraadt. Vex-
f kunnen door men-
Ittowd alleen worden*
verzacht. Maar dit nog daargelaten, even
min als men regelmatig weerkeerenden wa
tersnood kan af schaffen, evenmin kan men
dit den oorlog. Tegen overstroomingen legt
men djjken aah, men versterkt de afweer-
maatregelen, die men reeds trof. Met den
oorlog is het evenzoo. Het gaat niet om het
verschijnsel zelf, het gaat in de eerste plaats
om de oorzaken, die tot dit verschijnsel aan
leiding gaven en geven. Niet den oorlog zelf
kan men wegnemen, maar wel’ kan men
trachten de oorzaken te verminderen, die
daartoe leiden. Waarbjj men dan te beden
ken heeft, dat de mensch, ook in zyn groot
zelfbewustzijn, een nietig wezen is op dit
ééne hemellichaam, en dat er dingen gebeu
ren, die onze schoolsche wjjsheid zeker niet
kan beseffen of bevatten.
De Volkenbond nu is het lichaam, dat
uiting geeft aan de door alle volken ge-
wenschte pogingen om den oorlog te bestrjj-
den, zjjn oorzaken te verminderen of op te
heffen. Dat is geen nieuw pogen, want als
de oorlog ingeboren is in het ieven der vol
ken, dan is de zucht naar vrede den men
schen evenzeer ingeboren vanaf den aan
vang van hun bestaan. Maar de Volkenbond
is meer. Juist omdat de oorlog als zoodanig
Lord Raynour! Morley deed een stap
achteruit en hield zjjn hand voor de oogen.
Het was alsof een mist ze bedekte en hjj
niet goed zien kon.
Neemt U me niet kwaljjtaw. ik...
Maar het was Ljjrd Raynour niet. De bin
nenkomende die een moment in de deur
opening was bljjven staan en toen de deur
achter zich sloot, was Pierce Ruthven!
Mr. Ruthven, U! Het plotselinge
Ruthven bracht hem in
i den binnenkomende niet
ontgjng en hjj glimlachte.
Neemt U me niet kwalijk begon hjj, ik
verwachtte Lord Raynour hier, we hadden
een afspraak om drie uur en ik ben een uur
te laat. Maar ik had het heel druk en ik
denk dat Lord Raynour het me wel zal ver
geven. Ik vermoed, dat U ook op hem wacht,
mjjnheer? Denkt U dat hjj lang weg zal
blijven? Hjj was in een makkelijken stoel
gaan zitten terwijl hjj sprak, zette noncha
lant zjjn hoed naast zich neer en zjjn dikken
wandelstok legde hjj over zjjn knieën/Zjjn
onaangename lispelende stem herkende
Morley weer na zooveel jaren.
Hjj had zjjn zelfbeheersching weer terug
gevonden. Terwjj! de ander sprak, was hjj
naar het venster gegaan en keek naar de
straat beneden! Er was aan dezen kant ook
een uitgang van het hotel, en hjj zag dat
een rechercheur, dien hjj van gezicht kénde,
geduldig stond te wachten aan den over
kant. Ruthven kon onmogeljjk ontsnappen!
Wat kon deze onverwachte samen
komst ten slotte voor kwalid? Hjj
had op Ruthven’s vraag nog geen
antwoord gegeven, hjj had nauwe
lijks zjjn hoofd bewogen. Na een poos begon
Pierce Ruthven opnieuw. Als U denkt Lord
Raynour niet gauw hieris, zal ik maar niet
wachten. Maar misschien kunt U mjj wel
een inlichting geven in verband met het
doel van myn komst, Het is van niet zoo
heel veel belang. Het gaat alleen over den
aankoop van een bezitting en ik kan de zaak
ook wel per brief behandelen. Neemt U mjj'
niet kiwaljjk dat ik U lastig viel, voegde hjj
eraan toe, toen hjj merkte dat de ander zich
niet bewoog, maar ik meende U mjjn naam
te hooren noemen, toen ik binnenkwam. Heb
ik misschien het $noegen U te kennen
Miorley keerde zich om. Hjj kon zich niet
meer inhouden, al de opgekropte haat van
jaren her moest nu een uitweg vinden. Hjj
hoopte dat Lord Raynour spoedig zou bin
nenkomen en dat hy in diens tegenwoordig
heid zjjn doodsvjjand zou kunnen ontmaske
ren. Hjj beheerschte zich met bovenmensche-
ijjke inspanning.
Ik ken U Pierce Ruthven, misschien
beter dan U mjj kent. Mijn naam is Morley.
Heeft U dat gehoord?
Ruthven kende de naam Morley, het was
immers de man die met Grale samenwerkte
om bewjjzen tegen hem te verzamelen.
Ah, bent U Mr. Morley? Ja, ik heb
van U gehoord. Ik/jben erg bljj U te ont
moeten en dat nog wel op zoon onverwach
te manier. Maar U staat zoo in de schaduw
en ik ben erg bjj ziende, zoodoende kan ik
Uw gezicht niet goed zien.
