Rijwielen Imwapns imachinis Fornuizen en in Huur. machine lij, ndeweg 54, IDA. I Omgeving en KEN DON. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN Deze Courant komt in meer dan 6500 gezinnen in Gouda Zaterdag!! Juni 1829 NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, en* Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen Gouda Bahlmann EERSTE blad. I Jop dit Blad I Iledige genezing BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, Gij e ontlasting, I koortsigheid. I ofdpija. gm I echte spits- I IM. BMm dan I Ones- u Uidtrailtl:, Jiponnsa, Hoeden, kinderjurken iu. zijn wederom met een zeer fraaie en voordeelige sorteering bijgevuld - Enorme keuze Zomerjaponnen en -Stoffen ZWARTE MANTELS en JAPONNEN groote verscheidenheid. FEUILLETON. een noodlottig schot. 1. 17084 Dit nummer bestaat uit twee bladen 2697 80 was ttegwntlwd» opl»g*:eaOO «m 68a Jaargang or>y, ke ioor kinderen assenen. IS; heeft o.a. lange route (iOlimi E WANT. Kruiden I »oer*« Pillen I Maria Wortel- ide Pekel» ca I dig weer her- I gbaar 60 ct, I s en Drogisten. I Oni» AfdMilngun langens en hoop en verwachtingen en dat die verwachtingen tot telkens niéhwe en krachtiger inspanning in staat'stellen. Wie tot op hoogen leeftijd zijn jeugd weet te behouden, die behoudt ook de verlangens en de verwachtingen, die de jeugd schit teren doen en het volle bewustzijn van kracht, die de inspanning mogelijk mahkt en den waren levenslust geeft. J mij. Waarom kom je op deze manier mijn huis binnenvallen na zooveel jaren? vroeg Morecambe, zich op niet bepaald vriende lijke toon tot de vrouw wendend. Ik wist toch niet dat jij een huis had;' je was altijd op reis, daarvoor zorgde je wel, antwoordde ze. Maar nu je een huis hebt is er geen enkele reden waarom ik er niet zou wonen. O ja, die is er wel, antwoordde More cambe tot het uiterste geprikkeld. Ik jaag me liever een kogel door het hoofd dan dat ik jou hier wil hebben. Ja, of door het mijn, hè, zei ze tergend. Nu je zult geen kans hebben ik ben .niet van plan me te laten vermoorden, al zou je dat wel graag willen. O, stil toch, zei Lady Crake, die van deze woordenwisseling vreeselijk geschrok ken was. Mijn zoon zal doen wat rechtvaar dig is, daarvan ben ik overtuigd. Ik wil deze menschen hier piet hebben, riep Morecambe met fonkelende oogen, ter wijl hij met wilde bewegingen op'hen toe liep. De vrouw begon te giften. O, hij zal me vermoorden- riep ze, Ja, dat zou hij wel willen, inaar hij krijgt de kans niet, zei Bill Raggett, die be- schermend voor zijn zuster ging staan. Maar hij zag iets in Morecambe’s oogen dat hem waarschuwde voorzichtig te zijn. Het ontging hem niet dat de baronet over groote physieke kracht beschikte.' Daarom trok hij zijn obstinate zuster uit haar stoel, nam haar mee naar de deur ert «ei: (Wordt vervolgd.) ecu lyauuiu uicc, tuit .uopo..- j j "ooit ning ruimschoot, opweegt. Want dit is de do I schijnt veel uitspaart tingen. Sedert eenigen Aijd rijden er ook motoren met zij span bagage wagen, die de grootere stukken en pakketten rond brengen. Men bespaard daardoor de brievenbestellers de zware vrachten. De ruime bouw van den Haag als gevolg dat de bestellers een li moeten maken eer ze het gewicht aan brie ven dat zij vervoeren mogen hebben afge werkt. Maar ook aan de lengte van zoo’n route is een grens en ieder kan begrijpen dat de ruime bouw duur isWoor de bestel ling. Het is hetzelfde met de politie en met den reinigingsdienst, die beide ook de na- deelen van den ruimen bouw ondervinden en als gevolg daarvan heel duur zijn. Bijna alle politie van de buitenwijken rijdt ook op de fiets en dat is tenminste een uitkomst voor de agenten zelf ook. Zij komen daar door eens een keertje meer door de straten en zij verplaatsen zich wat sneller. De controle der agenten geschiedt nu bijna geheel per telefoon. Bij alle kiosken zijn telefoons geplaatst die zoowel voor pu bliek gebruik zijn als voor alarmeering der politie als voor controle. BRIEVEN UIT DE HOFSTABr CMLXXIII. De zorg der brave overheid gaat ver. Thans .heeft ons gemeentebestuur al be paald hoe groot de gleuf van onze brieven bus moet zijn en hoe veel inhoud het daar achter hangende kastje moet hebben. Het is op verzoek der posterijen dat deze bepa ling ^gemaakt is. Men zou zoo zeggen, dat ieder niensch voor zijn eigen gemak wel zorgt dat dit zaakje in orde is maar nog altijd wordt bij den bouw der huizen niet voldoende op deze en dergelijke kleinighe den gelet. Tegelijkertijd is bepaald dat de nummers der huizen van de straat af duide- ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (beboerende tot den bezorgkring) 1—<6 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15 regels f 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Skterdagnummer 20 bjjslag op den prjje. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2.25, elke regel meer 0.50. Op de voorpagina 50 booger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhande laren, Advertentiebureaus en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. onzen i onze geestaUjke worden, dat by lenden leef- dge gelukkigen, ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3 80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureau* zyn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc. 82: Redactie Telef. 83. Postrekening 48400. had deze het gevoel of de grond onder zijn voeten wegzonk, want hij wist, dat. hij dit jongmensch niet zoo gemakkelijk van zich zou kunnen afschudden. Hoe gaat het U, Sir Morecambe? Goed hoop ik? En ik hoop dat U mij en Elsie recht zult doen wedervaren zeoals men van een gentleman en een baronet verwachten kan. Toen hij zag dat‘zijn hand genegeerd werd, stak hij deze achter zijn rug met een zwierige beweging. Te trotech om een hand te geven? Na ons al die jaren genegeerd te hebben. Dat is niet netjes, hè Elsie? De vrouw, die minder zelfverzekerd dan haar broer schuifelde op haar stoel heen en weer en keek Morecambe suf aan. Maar toch was er in haar oogen een kwaad- aardigen blik die niet veel goeds voorspelde hoö verlegen ze ook scheen in de tegen woordigheid van de vriéndelijk# en statige Lady Crake. t Deze was opgestaan en kwAm naar haar zoon toe. Haar gezicht was heel bleek. Waarom hebt u deze menschen bin nengelaten? vroeg hij. Ze stuurden de boodschap mee dat zij jou vrouw was, antwoordde zijn moeder met vriéndelijke, maar vaste stem. Als dat waar is, heeft zij het recht binnen te komen, nietwaar? Morecambe fronste de wenkbrauwen. Helaas wel, zei hij kort. Waarom heb je me dat niet eerder ver teld en waarom moet ik dat op zoo’n ma nier te weten komen? Haar toqn klonk zacht verwijtend. zeer goede bepaling 5 uit ervaring dat het zoeken is, vooral daar waar de huizen eeni- ge meters van de straat gewopscht zijn dat bij het( nummer wordt duidelijk. Want zella' laten vanwege de mooidoenerij de nummers zelfs wel te weuschen over. Intusschen mocht de gemeente als weder dienst van de posteren wel eens vragen, dat zij de gleuven in haar eigen brievenbus sen eens wat beter ea^andiger maakte. Die zijn voor eenigszins jjrGote stukken te smal en voor dikkere pakkeö zeer onhandig kon terloops wel eens <fe aandacht er op ge vestigd worden dat he( gewenscht ware de brievenbussen van de post zooveel mogelijk onder een lantaarn te plaatsen zoodat men 's avonds kan nagaan .poe laat een lichting geschiedt en welke er -feeds of nog niet ge schied is. Door deze plaatsing zou men ook voorkomen, dat het donkere hoekje bij den brievenbus wel eons voor andere doel einden wordt benut waarvoor een bus niet bepaald bedoeld is. Men ziet, als men op dit gebied van alle- daagsche praktische kleinigheden komt, de kan verordenen ai Lt er van zelf wel op t hier ter stede de lid dat ze alle langs itst. De auto die de door I hangt geheel van den natuurlijken aanleg lijk zichtbaar moeten I af. Maar wie die spankracht behoudt, be- houdt ook altijd iets van net frissche, het bewegelijke en het daadkrachtige van do jeugd. Het behoud van die spankracht is feitelyk het innerlijk levend blyven. En dat innerlyk leven blijft, zoolang men het groote leven als beweging ervaart. Immers die er varing bewy'st, dat men actief deel blijft nemen aan het leven. Het is deze deelname, die ons geestelijke zijn in actie en daar door krachfl^en frisch houdt en het ver- steenen belet. Want dit is ten slotte het geestelijk oud worden, dat men van binnen als ’t ware v/rsteent. Doordat men geen werkelijke belangstelling meer heeft in het leven en het leven langs zich heen laat gaan in plaats van midden in zijn bewege lijkheid, als een zwemmer in de branding, zijn armen uit te slaan, verstijven langzaam maar zeker de spieren van ons innerlijk le ven en sterft men langzamerhand aan het leven af. Wil men dan ook jong blijven, jong niet door blonde of zwarte haren en een rimpellooze huid, maar jong door in nerlijke spankracht, jong doordat de fnschr heid en bewegelijkheid der jeugd van ons innerlijk uit, ons wezen 'en onze handelin gen doorstraalt, dan moet men de belang stelling in het leven behouden, dan moet men ten volle mee blijven leven, mee blijven werken, mee blijven lijden ook. Men wint er een r^kÜom mee, dip tegen alle inspan- Oud worden. Er is tweeërlei soort oufl worden. Het eene is het oud worden, dat we allemaal kennen, wanneer ons een langer leven ge gund wordt, het is het afnemen van de lichamelijke krachten, dat zich bij den een wat vroeger bij den ander wat later, maar bij ons allen zoo omstreeks denzelfdén leef- tyd voelbaar begint te maken en dat we misschien door onze levenswijze een*tydje kunnen verschuiven, maar waartegen we toch maar weinig kunnen doen en dat we nooit kunnen tegenhouden. Er is iets wee moedigs in dit ouder worden, iets ook waar tegen we ons een tijdlang verzetten maar dat we toch ten slotte gelaten aanvaarden, Maar er is een andere soort oud worden, vie weemoediger en tragischer nog is, waar tegen velen zich niet velzetten en die wc toch wel kunnen tegenhouden. Daft is het eigenlijke oud worden, hei af slijten niet van orffce lichamelijke kracht,, maar van onze in nerlijke levenskracht, onze levenslust, c levensmoed, het verlies meer nog van -/geestelijke opgewekthejA, onze spankracht. Dit is een ótsd word ail&>*menschen op zeer vöTschillt tüd optreedt, en dat sofmige g ook-bl bereiken ze een hoogen leeftijd, nooit roeren kennen. Want er zijn menschen, ^wannoer -ide jmiQj ,pas i hebben, al oud worden in dezen zin en al hun volle geestelijke opgewektheid en daar mee hun verwachtingen, hun overborrelende levenslust, hun strijdlust en geestelijke spankracht verliezen. Maar er zyn er ook, die tot aan hun dood in hun innerlijke leven de fleur en den geur van hun jeugd be houden. Van den beroemden Franschen schrijver Stendhal, die op zyn 57ste iaar stieM, las ik onlangs, dat hy als vyffl^er nog droomde eh dweepte als een knaap. Velen, overigens verstandige menschen, zal «Rt, wanneer zij dergelijke menschen ont moeten, lichtelijk overdreven en kinderach- tig voorkomen. Toch is het een bewijs van een onverwoestbare jeugd, van het behoud van die volle innerlijke spankracht, die in onze jonge jaren het leven zoo rijk maakt en schitterend door vaak fantastisch ge kleurde verwachtingen én idealen. Natuurlijk zal niet bjj ieder het behoud van die spanknacht zich op dezelfde wijze openbare. Er zyn menschen die ook in hun jeugd nauwelijks droomen en dwepen. Dat Daar zujlen we het nu niet over heb ben, antwoordde Sir Morecambe. De vraag is hoe we ze kwijt moeten raken. Bill Raggett hoorde deze woorden en vatte onmiddellijk vuur. Om ze kwijt te raken! Ja, dat man- keer|pr nog mdar aan, zei hij. Maar uzoudt haar wel graag kwijt willen zijn, nietwaar, na haar zoolang verwaarloosd te hebben. Ben je hier gekomen om dergelijke leu gens te vertellen? vroeg Morcambe woedend In dit geval kon je je tijd beter gebruiken. Ik wil jullie geen van tweeën hier hebben. Je weet heel goed dat deze vrouw, jouw zuster, heel kort na ons huwelijk van mij is weggegaan. De hemel weet waarom ik in dertijd zoo gek geweest ben om met haar te trouwen. Ze heeft me bplogen en bedrogen, dus houd je praatjes maar voor je. Als ze geld noodig heeft moet*ze zich tot mijn ad vocaten wenden. Als zij meent dat ze recht heeft iets te ontvangen dan zal ze het ont vangen door bemiddeling van hen. Maar ik wil door geen van jullie tweeën lastig ge vallen worden en hoe vlugger jullie vertrek ken hoe beter het voor jou zal zijn en voor mijn familie. Jouw familie1- Dat mag ik hooren I Wie is jouw familie, als het je eisen vrouw niet is! riep Bill Raggett uitdagAd. Ik kan het niet toestaan dat mijn armen zus ter zoo behandeld wordt. Zij is Lady Crake, ze blijft Lady Crake en als zij niet'*verkiest om hier te wonen, dan moet zij toch in ieder geval leven op den voet waarop een Lady Crake recht heeft. En dat zal gebeu ren ook. Ik zal wel zorgen dat jij krijgt wat je toekomt, hoor Elsie, vertrouw maar op i een dochtertje van aar, dat eiken nacht watert. iet gebruik van slechts kele doos Uwer pillen kind geheel genezen? levr- Ste Luik, re inlichtingen wende i uitvinder dezer ge. If, den dokter in de fXlio^ Rotterdam. iekte duidelijk aan te is een speciale bro- dekte 34 Medelijden is de aalmoes van het harte. het al weer grooter dan in 1927 niettegen- staande de bevolking met negenduizend vooruit ging. Leeg staan vooral de z.g. portiekwoningen, die nu eenmaal niet ge liefd zijn en bovendien veel te duur. Toch gaat men voort met dit soort te bouwen. Wij voorzien in den woningbouw een deba cle, vooral als men weer terug zal keeren tot de oude types van huizen, die veel meer geliefd zijn. Dan zullen de dure portiek- huizen worden leeggepompt. Er staan er nu eenige duizenden leegv en het aantal stijgt geregeld. Het aantal eigen huizen is enorm gestegen en daarin zitten de beste bewo ners. De vereenigingsbouw gaat nog steeds voort en daartegen komt oppositie omdat men dien niet^B^t-r noodig acht wijl er verschot genoeg Tb. Helaas is van prijsda ling nog niet veel te bespeurenwel bij verkoopingen maar niet van de huren. En de daling kan niet uitblijven. HAGENAAR. MODEPRAa/jE. Nieuwe Ensembles Wat wy tot dusverre beschouwden als een „ensemble” is nog wel in de mode, doch in een geheel anderen trant als aanvankelijk. De drie-eenheid van: mantel, japon en vest is nu gewijzigd in eene samenstelling van: rok, blouse, vest, of rok, blouse, en kort jaéje. Dit is het onvermijdelijk gevolg van de blousemode. Zij bracht het zoo lang verdwe nen losse rokje weer terug op het chapiter der mode. Nu het idéé zoo nieuw is, brengt men allerlei nieuwe en zeer charmante variaties op dit gegeven. Het pakje met blouse en rokje (want het is o zulk een kort en nauw dingetje) en verdere saamhoorig- heden, is tevens net sportpakje bij uit nemendheid. Het is-dat in liet eenvoudigste, seowel als in het meest gekleode genre. Immers, het heeft zich uitgewezen dat een kort geplooid rokje, dat met een elas tic kband het middel’ omvat, beter- zitten blijft en meer vrijheid van beweging toe laat dan een tennisjurk. Het jumperjakje of de losse casaque staat ook wèl zoo sportief, wat de balans ten gunste der deux-pièces heeft doen overslaan. overheid nog heel WK) zou men verwachten dbt gelet wordt. Men heeft brievenbussen zoo geetén twee’Mgen zijn geplaaL,... bussen gaat leegen behoeft\niet zig-zag allerlei straten te rijden mdar vindt de bus ten Alle in lijn, zoodm in veel korter tijd de route gewikt kan Xvorden. Voor den Ik. maar voor het pu- Ifaalve. Maar dat moe- kosten der licht kleur op het gezicht en onzekere manieren. Er was weinig meer over gebleven van de schoonheid en frissche aantrekkelijkheid die hem acht jaar geleden half krankzinnig gemaakt had. Haar blauwe oogen waren rood beloopen en hadden een suffe uitdrukking. Haar eens zoo blanke teint was vlekkerig rood gewor den, de mond leek niet langer op een half geopende roos en haar eens zoo blanke tan den waren door bederf aangestoken. Alleen het blonde haar was nog net als voorheen. Waarschijnlijk droeg zij de kleeren voor de kosten waarvoor Morecambe door de ad vocaten aangesproken was. Maar noch haar zijden japon, noch de mantel, noch de dur# zwarte hoed, noch de fijne witte hand schoenen slaagden erin om haar minder ordinair te maken dan het was. Maar nog vreeselijker dan de vrouw was de man die haar begeleidde en die hij hield voor deL broer, over wieu hij wel had hooren spre ken, maar dien hij nog nooit gezien had. Bill Raggett was een sluike, magere jonge man met zandkleurig haar en gelige tanden, een scherpen neus, waterige oogen en een heel grooten mond. Hij had een sluw gezicht en mét hem zou zeker meer rekening gehouden moeten worden dan met de hulpelooze vrou*w die hij meegebracht* had, ,Hij droeg bruine handschoenen die zoo licht waren dat ’zij wel geel lekeneen Blauw cheviot pak, een groote veelkleurigen zijden das, een ge streept vest, een geruite pet en een wan delstok voltooiden zijn toilet. En toen hij opstond en Sir Morecambe met een familiair knikje de hand toestak. Naar het Engelsch van FLORENCE WARDEN. (Nadruk verboden). Neemt U me niet kwalijk Sir Moce- cambe, maar er is--, er zyn twee menschen in de ontvangkamer, bjj Lady Crake. Morecambe wist dat de slag gevallen was. Wie zijn het? vroeg hy zoo onverschil- R? als hem mogelyk was. "De vrouw, de dame, zegt dat zë Lady Crake is, Sir Morecambe. .Hy knikte en liep rustig de hall door tot *>lj de deur van de ontvangkamer; toen bleef hij een oogenblik aarzelend staan. Hij hoorde de zachte vriendelijke stem van zijn moeder, die voor haar doen opge wonden klonk en toen de ordinaire, ruwe stem van een andere vrouw, een stem die hij haast niet heikende, maar waaivan het geluid een rilling door hem heen jqég. Hij gooide., de deur dpen en trad pinnen. Zijn moeder zat in haar eigen stpel, tus- schcn de haard en het dichtsbij^ijnde ven- ’ter; zij zag er uit als een konihgin in haar eenvoudige japon en witte-Weduwenkapje. En tegenover haar, in tiet volle licht van de Septemberzon, zaten twee menschen, de eene een nog jonge vrouw, hoewel ze er heel wat ouder uitzag dan de zes-en-twintig jaar, die ze telde: grof, dik met een hooge Bij het passeeren van zoo’n telefoon stapt de agent even van zijn fiets en meldt zich per telefoon. Up het lutjiu kan uien zien aan welks post hij zich bevindt. Datzelfde stelsel bestaat al vele jaren aan het strand Daar geschiedt zelfs het aan- en afmelden per telefoon. Als een deel bijvoorbeeld cm twee uur naar huis gaat en aen ander deel somt op dal tijdstip m dienst, dan «nel ?en zij één voor één zich in het zelfde telefoon gesprek aan of af. Dat bespaart controle op het op tijd komen en bespaart de agenten een tocht naar het bureau. Van eenig mis bruik is nimmer gebleken, trouwens juist de telefoon maakt daar controle op iedere minuut mogelijk. Het telefonisch melden maakt ook moge lijk de agenten die op straat zijn te berei ken en hen eventueel ergens heen te diri- geeren. Zoodra assistentie wordt gevraagd, kan deze verleend worden zoodra er een zich per telefoon meldt. De ervaring heeft geleerd dat dit zeer nuttig is. Het systeem is eenvoudig en zelfs voor kleinere plaatsen aanbevelenswaard^, omdat het op den duur ongetwijfeld voordeeliger is en alleen de aanlegkosten misschien wat hoog'zijn. Trou- wens de telefoon is een onmisbaar instru ment geworden voor het beheer van de stad omdat de uiteenlopende wijken nu cen traal beheerd kunnen worden. Het stelsel zou stellig nog voor uitbreiding vatbaar zijn en op den duur zal deze ook stellig haar beslag krijgen. Ongetwijfeld zal het aantal brieven daardoor zeer verminderen. Reeds maken de ambtenaren ook ontzaggelijk veel meer gebruik van telefonische inlichtingen dan vroeger het geval was. In den goeien ouden tijd ging alles per brief en veel daarvan kan nu in een halve minuut wor den afgdaan. Vroege/ was het uit den booze dat in een officieel stuk werd gesproken van een mondeling advies dat was uitgebracht. Iede re letter moest op papier staan om waarde te hebben. Daarin is veel verbeterd en na- deelen zijn daaruit stellig niet in zoodanige hoeveelheid voorgekomen dat daardoor eenig onheil is gesticht. In de gemeenteraad is dezer dagen ook een debatje gevoerd over den woningbouw en daarbij is aan het licht gekomen dat'ljet .aantal leegstaande woningen in den Haag al een aardig cijfer bedraagt. In 1928 wan ijn. Ook dat is een want wij weten allen I '8 avonds wanhopig -t af staan. Het zul het toegangshekje laald en dan liefst aan duidelijkheid en

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1929 | | pagina 1