Rijwielen
Imwapns
imachinis
Fornuizen
en in Huur.
machine lij,
ndeweg 54,
IDA.
I
Omgeving
en
KEN
DON.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
Deze Courant komt in meer dan 6500 gezinnen in Gouda
Zaterdag!! Juni 1829
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, en*
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
Gouda
Bahlmann
EERSTE blad.
I
Jop dit Blad
I
Iledige genezing
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
Gij
e ontlasting, I
koortsigheid. I
ofdpija. gm I
echte spits- I
IM. BMm dan I
Ones- u Uidtrailtl:, Jiponnsa, Hoeden, kinderjurken iu.
zijn wederom met een zeer fraaie en voordeelige sorteering bijgevuld
- Enorme keuze Zomerjaponnen en -Stoffen
ZWARTE MANTELS en JAPONNEN groote verscheidenheid.
FEUILLETON.
een noodlottig schot.
1. 17084
Dit nummer bestaat uit twee bladen
2697
80
was
ttegwntlwd» opl»g*:eaOO «m
68a Jaargang
or>y,
ke
ioor kinderen
assenen.
IS;
heeft o.a.
lange route
(iOlimi E WANT.
Kruiden I
»oer*« Pillen I
Maria Wortel-
ide Pekel» ca I
dig weer her- I
gbaar 60 ct, I
s en Drogisten. I
Oni» AfdMilngun
langens en hoop en verwachtingen en dat
die verwachtingen tot telkens niéhwe en
krachtiger inspanning in staat'stellen. Wie
tot op hoogen leeftijd zijn jeugd weet te
behouden, die behoudt ook de verlangens
en de verwachtingen, die de jeugd schit
teren doen en het volle bewustzijn van
kracht, die de inspanning mogelijk mahkt
en den waren levenslust geeft. J
mij.
Waarom kom je op deze manier mijn
huis binnenvallen na zooveel jaren? vroeg
Morecambe, zich op niet bepaald vriende
lijke toon tot de vrouw wendend.
Ik wist toch niet dat jij een huis had;'
je was altijd op reis, daarvoor zorgde je
wel, antwoordde ze. Maar nu je een huis
hebt is er geen enkele reden waarom ik er
niet zou wonen.
O ja, die is er wel, antwoordde More
cambe tot het uiterste geprikkeld. Ik jaag
me liever een kogel door het hoofd dan dat
ik jou hier wil hebben.
Ja, of door het mijn, hè, zei ze tergend.
Nu je zult geen kans hebben ik ben .niet van
plan me te laten vermoorden, al zou je dat
wel graag willen.
O, stil toch, zei Lady Crake, die van
deze woordenwisseling vreeselijk geschrok
ken was. Mijn zoon zal doen wat rechtvaar
dig is, daarvan ben ik overtuigd.
Ik wil deze menschen hier piet hebben,
riep Morecambe met fonkelende oogen, ter
wijl hij met wilde bewegingen op'hen toe
liep.
De vrouw begon te giften.
O, hij zal me vermoorden- riep ze,
Ja, dat zou hij wel willen, inaar hij
krijgt de kans niet, zei Bill Raggett, die be-
schermend voor zijn zuster ging staan.
Maar hij zag iets in Morecambe’s oogen
dat hem waarschuwde voorzichtig te zijn.
Het ontging hem niet dat de baronet over
groote physieke kracht beschikte.' Daarom
trok hij zijn obstinate zuster uit haar stoel,
nam haar mee naar de deur ert «ei:
(Wordt vervolgd.)
ecu lyauuiu uicc, tuit .uopo..- j j
"ooit ning ruimschoot, opweegt. Want dit is de do I
schijnt veel uitspaart
tingen. Sedert eenigen Aijd rijden er ook
motoren met zij span bagage wagen, die de
grootere stukken en pakketten rond brengen.
Men bespaard daardoor de brievenbestellers
de zware vrachten.
De ruime bouw van den Haag
als gevolg dat de bestellers een li
moeten maken eer ze het gewicht aan brie
ven dat zij vervoeren mogen hebben afge
werkt. Maar ook aan de lengte van zoo’n
route is een grens en ieder kan begrijpen
dat de ruime bouw duur isWoor de bestel
ling. Het is hetzelfde met de politie en met
den reinigingsdienst, die beide ook de na-
deelen van den ruimen bouw ondervinden
en als gevolg daarvan heel duur zijn. Bijna
alle politie van de buitenwijken rijdt ook op
de fiets en dat is tenminste een uitkomst
voor de agenten zelf ook. Zij komen daar
door eens een keertje meer door de straten
en zij verplaatsen zich wat sneller.
De controle der agenten geschiedt nu
bijna geheel per telefoon. Bij alle kiosken
zijn telefoons geplaatst die zoowel voor pu
bliek gebruik zijn als voor alarmeering der
politie als voor controle.
BRIEVEN UIT DE HOFSTABr
CMLXXIII.
De zorg der brave overheid gaat ver.
Thans .heeft ons gemeentebestuur al be
paald hoe groot de gleuf van onze brieven
bus moet zijn en hoe veel inhoud het daar
achter hangende kastje moet hebben. Het
is op verzoek der posterijen dat deze bepa
ling ^gemaakt is. Men zou zoo zeggen, dat
ieder niensch voor zijn eigen gemak wel
zorgt dat dit zaakje in orde is maar nog
altijd wordt bij den bouw der huizen niet
voldoende op deze en dergelijke kleinighe
den gelet. Tegelijkertijd is bepaald dat de
nummers der huizen van de straat af duide-
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (beboerende tot den bezorgkring)
1—<6 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels f 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Skterdagnummer 20
bjjslag op den prjje. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2.25, elke regel meer 0.50. Op
de voorpagina 50 booger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhande
laren, Advertentiebureaus en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het
Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
onzen
i onze
geestaUjke
worden, dat by
lenden leef-
dge gelukkigen,
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3 80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureau* zyn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc. 82:
Redactie Telef. 83. Postrekening 48400.
had deze het gevoel of de grond onder zijn
voeten wegzonk, want hij wist, dat. hij dit
jongmensch niet zoo gemakkelijk van zich
zou kunnen afschudden.
Hoe gaat het U, Sir Morecambe? Goed
hoop ik? En ik hoop dat U mij en Elsie
recht zult doen wedervaren zeoals men van
een gentleman en een baronet verwachten
kan.
Toen hij zag dat‘zijn hand genegeerd
werd, stak hij deze achter zijn rug met een
zwierige beweging.
Te trotech om een hand te geven? Na
ons al die jaren genegeerd te hebben. Dat
is niet netjes, hè Elsie?
De vrouw, die minder zelfverzekerd
dan haar broer schuifelde op haar stoel
heen en weer en keek Morecambe suf aan.
Maar toch was er in haar oogen een kwaad-
aardigen blik die niet veel goeds voorspelde
hoö verlegen ze ook scheen in de tegen
woordigheid van de vriéndelijk# en statige
Lady Crake. t
Deze was opgestaan en kwAm naar haar
zoon toe. Haar gezicht was heel bleek.
Waarom hebt u deze menschen bin
nengelaten? vroeg hij.
Ze stuurden de boodschap mee dat zij
jou vrouw was, antwoordde zijn moeder met
vriéndelijke, maar vaste stem. Als dat waar
is, heeft zij het recht binnen te komen,
nietwaar?
Morecambe fronste de wenkbrauwen.
Helaas wel, zei hij kort.
Waarom heb je me dat niet eerder ver
teld en waarom moet ik dat op zoo’n ma
nier te weten komen?
Haar toqn klonk zacht verwijtend.
zeer goede bepaling 5
uit ervaring dat het
zoeken is, vooral daar waar de huizen eeni-
ge meters van de straat
gewopscht zijn dat bij
het( nummer wordt
duidelijk. Want zella'
laten vanwege de mooidoenerij de nummers
zelfs wel te weuschen over.
Intusschen mocht de gemeente als weder
dienst van de posteren wel eens vragen,
dat zij de gleuven in haar eigen brievenbus
sen eens wat beter ea^andiger maakte. Die
zijn voor eenigszins jjrGote stukken te smal
en voor dikkere pakkeö zeer onhandig
kon terloops wel eens <fe aandacht er op ge
vestigd worden dat he( gewenscht ware de
brievenbussen van de post zooveel mogelijk
onder een lantaarn te plaatsen zoodat men
's avonds kan nagaan .poe laat een lichting
geschiedt en welke er -feeds of nog niet ge
schied is. Door deze plaatsing zou men
ook voorkomen, dat het donkere hoekje bij
den brievenbus wel eons voor andere doel
einden wordt benut waarvoor een bus niet
bepaald bedoeld is.
Men ziet, als men op dit gebied van alle-
daagsche praktische kleinigheden komt, de
kan verordenen ai
Lt er van zelf wel op
t hier ter stede de
lid dat ze alle langs
itst. De auto die de
door
I hangt geheel van den natuurlijken aanleg lijk zichtbaar moeten
I af. Maar wie die spankracht behoudt, be-
houdt ook altijd iets van net frissche, het
bewegelijke en het daadkrachtige van do
jeugd. Het behoud van die spankracht is
feitelyk het innerlijk levend blyven. En dat
innerlyk leven blijft, zoolang men het groote
leven als beweging ervaart. Immers die er
varing bewy'st, dat men actief deel blijft
nemen aan het leven. Het is deze deelname,
die ons geestelijke zijn in actie en daar
door krachfl^en frisch houdt en het ver-
steenen belet. Want dit is ten slotte het
geestelijk oud worden, dat men van binnen
als ’t ware v/rsteent. Doordat men geen
werkelijke belangstelling meer heeft in het
leven en het leven langs zich heen laat
gaan in plaats van midden in zijn bewege
lijkheid, als een zwemmer in de branding,
zijn armen uit te slaan, verstijven langzaam
maar zeker de spieren van ons innerlijk le
ven en sterft men langzamerhand aan het
leven af. Wil men dan ook jong blijven,
jong niet door blonde of zwarte haren en
een rimpellooze huid, maar jong door in
nerlijke spankracht, jong doordat de fnschr
heid en bewegelijkheid der jeugd van ons
innerlijk uit, ons wezen 'en onze handelin
gen doorstraalt, dan moet men de belang
stelling in het leven behouden, dan moet
men ten volle mee blijven leven, mee blijven
werken, mee blijven lijden ook. Men wint er
een r^kÜom mee, dip tegen alle inspan-
Oud worden.
Er is tweeërlei soort oufl worden. Het
eene is het oud worden, dat we allemaal
kennen, wanneer ons een langer leven ge
gund wordt, het is het afnemen van de
lichamelijke krachten, dat zich bij den een
wat vroeger bij den ander wat later, maar
bij ons allen zoo omstreeks denzelfdén leef-
tyd voelbaar begint te maken en dat we
misschien door onze levenswijze een*tydje
kunnen verschuiven, maar waartegen we
toch maar weinig kunnen doen en dat we
nooit kunnen tegenhouden. Er is iets wee
moedigs in dit ouder worden, iets ook waar
tegen we ons een tijdlang verzetten maar
dat we toch ten slotte gelaten aanvaarden,
Maar er is een andere soort oud worden, vie
weemoediger en tragischer nog is, waar
tegen velen zich niet velzetten en die wc
toch wel kunnen tegenhouden. Daft is het
eigenlijke oud worden, hei af slijten niet van
orffce lichamelijke kracht,, maar van onze in
nerlijke levenskracht, onze levenslust, c
levensmoed, het verlies meer nog van
-/geestelijke opgewekthejA, onze
spankracht. Dit is een ótsd word
ail&>*menschen op zeer vöTschillt
tüd optreedt, en dat sofmige g
ook-bl bereiken ze een hoogen leeftijd, nooit
roeren kennen. Want er zijn menschen,
^wannoer -ide jmiQj ,pas i
hebben, al oud worden in dezen zin en al
hun volle geestelijke opgewektheid en daar
mee hun verwachtingen, hun overborrelende
levenslust, hun strijdlust en geestelijke
spankracht verliezen. Maar er zyn er ook,
die tot aan hun dood in hun innerlijke leven
de fleur en den geur van hun jeugd be
houden. Van den beroemden Franschen
schrijver Stendhal, die op zyn 57ste iaar
stieM, las ik onlangs, dat hy als vyffl^er
nog droomde eh dweepte als een knaap.
Velen, overigens verstandige menschen, zal
«Rt, wanneer zij dergelijke menschen ont
moeten, lichtelijk overdreven en kinderach-
tig voorkomen. Toch is het een bewijs van
een onverwoestbare jeugd, van het behoud
van die volle innerlijke spankracht, die in
onze jonge jaren het leven zoo rijk maakt
en schitterend door vaak fantastisch ge
kleurde verwachtingen én idealen.
Natuurlijk zal niet bjj ieder het behoud
van die spanknacht zich op dezelfde wijze
openbare. Er zyn menschen die ook in hun
jeugd nauwelijks droomen en dwepen. Dat
Daar zujlen we het nu niet over heb
ben, antwoordde Sir Morecambe. De vraag
is hoe we ze kwijt moeten raken.
Bill Raggett hoorde deze woorden en vatte
onmiddellijk vuur.
Om ze kwijt te raken! Ja, dat man-
keer|pr nog mdar aan, zei hij. Maar uzoudt
haar wel graag kwijt willen zijn, nietwaar,
na haar zoolang verwaarloosd te hebben.
Ben je hier gekomen om dergelijke leu
gens te vertellen? vroeg Morcambe woedend
In dit geval kon je je tijd beter gebruiken.
Ik wil jullie geen van tweeën hier hebben.
Je weet heel goed dat deze vrouw, jouw
zuster, heel kort na ons huwelijk van mij
is weggegaan. De hemel weet waarom ik in
dertijd zoo gek geweest ben om met haar te
trouwen. Ze heeft me bplogen en bedrogen,
dus houd je praatjes maar voor je. Als ze
geld noodig heeft moet*ze zich tot mijn ad
vocaten wenden. Als zij meent dat ze recht
heeft iets te ontvangen dan zal ze het ont
vangen door bemiddeling van hen. Maar ik
wil door geen van jullie tweeën lastig ge
vallen worden en hoe vlugger jullie vertrek
ken hoe beter het voor jou zal zijn en voor
mijn familie.
Jouw familie1- Dat mag ik hooren I
Wie is jouw familie, als het je eisen vrouw
niet is! riep Bill Raggett uitdagAd. Ik
kan het niet toestaan dat mijn armen zus
ter zoo behandeld wordt. Zij is Lady Crake,
ze blijft Lady Crake en als zij niet'*verkiest
om hier te wonen, dan moet zij toch in
ieder geval leven op den voet waarop een
Lady Crake recht heeft. En dat zal gebeu
ren ook. Ik zal wel zorgen dat jij krijgt wat
je toekomt, hoor Elsie, vertrouw maar op
i een dochtertje van
aar, dat eiken nacht
watert.
iet gebruik van slechts
kele doos Uwer pillen
kind geheel genezen?
levr- Ste Luik,
re inlichtingen wende
i uitvinder dezer ge.
If, den dokter in de
fXlio^
Rotterdam.
iekte duidelijk aan te
is een speciale bro-
dekte 34
Medelijden is de aalmoes van het harte.
het al weer grooter dan in 1927 niettegen-
staande de bevolking met negenduizend
vooruit ging. Leeg staan vooral de z.g.
portiekwoningen, die nu eenmaal niet ge
liefd zijn en bovendien veel te duur. Toch
gaat men voort met dit soort te bouwen.
Wij voorzien in den woningbouw een deba
cle, vooral als men weer terug zal keeren
tot de oude types van huizen, die veel meer
geliefd zijn. Dan zullen de dure portiek-
huizen worden leeggepompt. Er staan er nu
eenige duizenden leegv en het aantal stijgt
geregeld. Het aantal eigen huizen is enorm
gestegen en daarin zitten de beste bewo
ners.
De vereenigingsbouw gaat nog steeds
voort en daartegen komt oppositie omdat
men dien niet^B^t-r noodig acht wijl er
verschot genoeg Tb. Helaas is van prijsda
ling nog niet veel te bespeurenwel bij
verkoopingen maar niet van de huren.
En de daling kan niet uitblijven.
HAGENAAR.
MODEPRAa/jE.
Nieuwe Ensembles
Wat wy tot dusverre beschouwden als een
„ensemble” is nog wel in de mode, doch in
een geheel anderen trant als aanvankelijk.
De drie-eenheid van: mantel, japon en vest
is nu gewijzigd in eene samenstelling van:
rok, blouse, vest, of rok, blouse, en kort
jaéje.
Dit is het onvermijdelijk gevolg van de
blousemode. Zij bracht het zoo lang verdwe
nen losse rokje weer terug op het chapiter
der mode. Nu het idéé zoo nieuw is, brengt
men allerlei nieuwe en zeer charmante
variaties op dit gegeven. Het pakje met
blouse en rokje (want het is o zulk een kort
en nauw dingetje) en verdere saamhoorig-
heden, is tevens net sportpakje bij uit
nemendheid.
Het is-dat in liet eenvoudigste, seowel als
in het meest gekleode genre.
Immers, het heeft zich uitgewezen dat
een kort geplooid rokje, dat met een elas
tic kband het middel’ omvat, beter- zitten
blijft en meer vrijheid van beweging toe
laat dan een tennisjurk.
Het jumperjakje of de losse casaque staat
ook wèl zoo sportief, wat de balans ten
gunste der deux-pièces heeft doen overslaan.
overheid nog heel WK)
zou men verwachten dbt
gelet wordt. Men heeft
brievenbussen zoo geetén
twee’Mgen zijn geplaaL,...
bussen gaat leegen behoeft\niet zig-zag
allerlei straten te rijden mdar vindt de bus
ten Alle in lijn, zoodm in veel korter
tijd de route gewikt kan Xvorden. Voor den
Ik. maar voor het pu-
Ifaalve. Maar dat moe-
kosten der licht
kleur op het gezicht en onzekere manieren.
Er was weinig meer over gebleven van de
schoonheid en frissche aantrekkelijkheid
die hem acht jaar geleden half krankzinnig
gemaakt had.
Haar blauwe oogen waren rood beloopen
en hadden een suffe uitdrukking. Haar eens
zoo blanke teint was vlekkerig rood gewor
den, de mond leek niet langer op een half
geopende roos en haar eens zoo blanke tan
den waren door bederf aangestoken. Alleen
het blonde haar was nog net als voorheen.
Waarschijnlijk droeg zij de kleeren voor
de kosten waarvoor Morecambe door de ad
vocaten aangesproken was. Maar noch haar
zijden japon, noch de mantel, noch de dur#
zwarte hoed, noch de fijne witte hand
schoenen slaagden erin om haar minder
ordinair te maken dan het was. Maar nog
vreeselijker dan de vrouw was de man die
haar begeleidde en die hij hield voor deL
broer, over wieu hij wel had hooren spre
ken, maar dien hij nog nooit gezien had.
Bill Raggett was een sluike, magere jonge
man met zandkleurig haar en gelige tanden,
een scherpen neus, waterige oogen en een
heel grooten mond.
Hij had een sluw gezicht en mét hem
zou zeker meer rekening gehouden moeten
worden dan met de hulpelooze vrou*w die
hij meegebracht* had, ,Hij droeg bruine
handschoenen die zoo licht waren dat ’zij
wel geel lekeneen Blauw cheviot pak, een
groote veelkleurigen zijden das, een ge
streept vest, een geruite pet en een wan
delstok voltooiden zijn toilet.
En toen hij opstond en Sir Morecambe
met een familiair knikje de hand toestak.
Naar het Engelsch van
FLORENCE WARDEN.
(Nadruk verboden).
Neemt U me niet kwalijk Sir Moce-
cambe, maar er is--, er zyn twee menschen
in de ontvangkamer, bjj Lady Crake.
Morecambe wist dat de slag gevallen was.
Wie zijn het? vroeg hy zoo onverschil-
R? als hem mogelyk was.
"De vrouw, de dame, zegt dat zë Lady
Crake is, Sir Morecambe.
.Hy knikte en liep rustig de hall door tot
*>lj de deur van de ontvangkamer; toen bleef
hij een oogenblik aarzelend staan.
Hij hoorde de zachte vriendelijke stem
van zijn moeder, die voor haar doen opge
wonden klonk en toen de ordinaire, ruwe
stem van een andere vrouw, een stem die
hij haast niet heikende, maar waaivan het
geluid een rilling door hem heen jqég.
Hij gooide., de deur dpen en trad pinnen.
Zijn moeder zat in haar eigen stpel, tus-
schcn de haard en het dichtsbij^ijnde ven-
’ter; zij zag er uit als een konihgin in haar
eenvoudige japon en witte-Weduwenkapje.
En tegenover haar, in tiet volle licht van
de Septemberzon, zaten twee menschen, de
eene een nog jonge vrouw, hoewel ze er
heel wat ouder uitzag dan de zes-en-twintig
jaar, die ze telde: grof, dik met een hooge
Bij het passeeren van zoo’n telefoon stapt
de agent even van zijn fiets en meldt zich
per telefoon. Up het lutjiu kan uien zien
aan welks post hij zich bevindt. Datzelfde
stelsel bestaat al vele jaren aan het strand
Daar geschiedt zelfs het aan- en afmelden
per telefoon. Als een deel bijvoorbeeld cm
twee uur naar huis gaat en aen ander deel
somt op dal tijdstip m dienst, dan «nel ?en
zij één voor één zich in het zelfde telefoon
gesprek aan of af. Dat bespaart controle op
het op tijd komen en bespaart de agenten
een tocht naar het bureau. Van eenig mis
bruik is nimmer gebleken, trouwens juist
de telefoon maakt daar controle op iedere
minuut mogelijk.
Het telefonisch melden maakt ook moge
lijk de agenten die op straat zijn te berei
ken en hen eventueel ergens heen te diri-
geeren. Zoodra assistentie wordt gevraagd,
kan deze verleend worden zoodra er een
zich per telefoon meldt. De ervaring heeft
geleerd dat dit zeer nuttig is. Het systeem
is eenvoudig en zelfs voor kleinere plaatsen
aanbevelenswaard^, omdat het op den duur
ongetwijfeld voordeeliger is en alleen de
aanlegkosten misschien wat hoog'zijn. Trou-
wens de telefoon is een onmisbaar instru
ment geworden voor het beheer van de stad
omdat de uiteenlopende wijken nu cen
traal beheerd kunnen worden. Het stelsel
zou stellig nog voor uitbreiding vatbaar zijn
en op den duur zal deze ook stellig haar
beslag krijgen. Ongetwijfeld zal het aantal
brieven daardoor zeer verminderen. Reeds
maken de ambtenaren ook ontzaggelijk veel
meer gebruik van telefonische inlichtingen
dan vroeger het geval was. In den goeien
ouden tijd ging alles per brief en veel
daarvan kan nu in een halve minuut wor
den afgdaan.
Vroege/ was het uit den booze dat in
een officieel stuk werd gesproken van een
mondeling advies dat was uitgebracht. Iede
re letter moest op papier staan om waarde
te hebben. Daarin is veel verbeterd en na-
deelen zijn daaruit stellig niet in zoodanige
hoeveelheid voorgekomen dat daardoor
eenig onheil is gesticht.
In de gemeenteraad is dezer dagen ook
een debatje gevoerd over den woningbouw
en daarbij is aan het licht gekomen dat'ljet
.aantal leegstaande woningen in den Haag
al een aardig cijfer bedraagt. In 1928 wan
ijn. Ook dat is een
want wij weten allen
I '8 avonds wanhopig
-t
af staan. Het zul
het toegangshekje
laald en dan liefst
aan duidelijkheid
en