nieuwerkerk. ouderkerk, oudewater, reeuwuk, schoonhoven, stolwijk, waddinxveen, zevenhuizen, JMflBIELEK nasium BURK mond 'i Bahlmann Gouda inrichting GNE irvaart. ichting OPS a NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, golderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, Deze Courant komt in meer dan 6500 gezinnen in Gouda en Omgeving Wo. 17414 Zaterdag BffJuli 1828 Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- EERSTE BLAD. .LEMAN el. 350 - Gouda lor Uw Gaper’ en, enz. enx. behandeling. Gouda iwagens van DEREN 1653 30 Groote Zomerultverkoop onze prachtvolle aortaarlng Mantels en Japonnen nogmaals In prijs verlaagd FEUILLETON. EEN NOODLOTTIG SCHOT en Feestdagen en« Jen. Mijn binderij Dit nummer bestaat uit twee bladen K. Telefoon 423 HAGENAAR. HOOFDSTUK XVI. Mevrouw PottsPalmers triomfeert. len uit voorraad ratie en proefrit. Onze verscheidenheid en gelijkenis. schap openbaren verschf nis zich als de twee kri schelijk leven dragen. mheid en gel ij ke ten, die het men- Waaraan uw hart in stilte hangt, ach, laat dat niemand hoor en! Gij spreekt het uit en alles tracht 't geluk u te verstoren. week 17 cent, met Zondagblad per looper geschiedt. se agenten en moeten daaj d van opname verzekerd GOUDA, isch Ontharen, INHUIS 103 105. >5 voor 69 ct. NBIEDINO Tel. 328 Oegaranriaerde «pMy OO t» 68* Jaargang Naar het Engelsch van FLORENCE WARDEN. 33 (Nadruk verboden). Raggett wilde dit voorkpmen en hij zei scherp dat ze beter mee kon gaan naar huis maar als Minnie eenmaal haar zinnen 'op iets gezet had, hield, ze vast als een jonge fox-terrier. Ze trok zich niets aan van wat hij zei en maakte een scherpe opmerking dat als hij zijn vrouw zoo geslagen had dat het bloed haar over het gezicht liepv hij niet kon ver wachten kon dat zij direct weer goedschiks met hem meeging. Ze bracht Hatty in het portiershuis en zorgde dat er water gebracht werd waarmee ze haar mond kon betten. Ze waren samen in de achterkamer, terwijl Ragett in de voorkamer wachtte zoodat zij gelegenheid hadden even met elkaar te pra ten zonder gehoord te worden. En nu begon Minie vleiend, toen de vrouw een beetje bekomen was, moet je me vertellen wat die Crane gedaan heeft en wie hij eigenlij is. Je hebt hem Sir en dan nog iets ge noemd. Hoe heet hij? O, ik durf het U niet te vertellen, want mijn man zou het mij nooit vergeven, zei Hatty, die gauw ingepalmd werd door van 1 de tien stelle men in een kaart van 12 voor 1 die alleen gebruikt mag wor den als we 's avonds vóór zeven uur in de tiam stappen. Als de dure kaart wit, de ander blauw is gekleurd is vergissing uit gesloten. Zondags gelden alleen de witte kaarten. j Op deze wijze waren allerlei voordeeltjes voor het publiek te stellen die aanmoedigen tot gebruik. Wie de psychologie van het pu bliek kent weet dat het voor één cent voor deel zich altijd graag eenig overleg en eenige moeite getroost. Maar enfin, het is den moriaan gewas- schen om hierin te trachten verandering te' orengen en verbetering. In een bestuurs vergadering vaneen vereeniging kwam eens tei sprake het vragen van een kleine ver betering in den tramdienst. Ten slotte werd met algemeene stemmen besloten maar niets te vragen aangezien vóóral wel vaststond dat de directie er toch niet op in ging. Dat typeert wel de gezindheid van het pu bliek omtrent de soepelheid der directie. Gelukkiger zijn wy tegenwoordig met de exploitatie van dén telefoondienst, die al weer zijn tarieven gaat verlagen. We krij gen nu hoop dat men daar commercieel in zicht zal veroveren. Als nu nog de aanleg- kosten worden afgeschaft en alle bijzondere dingen van den aanlegd^r geleidingen in de huizen tegen den kostprijs worden geleverd, zyn wij een eind verder. Hoe gemakkelyker de situatie in de huizen is des te meer wordt er gebruik gemaakt van de telefoon cn des te eer komt men in een hoogere klas se. Dat zelfde is het geval met de toe neming van het aantal aangeslotenen waar door natuurlyik steeds meer getelefoneerd zal worden. Had men dit alles eerder ingezien dan zou men nu niet den tegenzin van velen te overwinnen hebben om zich aan te sluiten wijl 't nog altijd klaagt dat het zoo duur is. En dan een beptje reclame maken voor de zaak. Laat de directie van de telefoon eens wat geld uitgeven aan iemand die de voor waarden van aansluiting in begrijpelijk Hollandsch overzet uit het achterlijke bar- goensch waarin dat altijd nog is gesteld. Men geve dan een aardig vluchtschriftje uit ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring): 15 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkringi 15 regels f 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 byslag op den pry’s. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prjjs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1-4 regels 2.25, elke regel meer 0.50. Op de voorpagina 50 booger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bjj contract tot zeer ge reduceerden prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentipn kunnen worden ingezonden door tusscheiïkomst van soliede Boekhande laren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan hel Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te rijn. KENBEHOEFTEN 287 vriendelijkheid. Minie zag de aarzeling in haar oogen en zij drong en vleide zoolang tot zij het geheim er eindelijk uit had. Nu dan, gaf Hatty hortend toe, hy heet Sir Morecambe Crake en... Minnie viel haar met een luide kreet in de rede Sir Morecambe Crake, echode ze met angstige stem toch niet de man die zijn eigen vrouw vermoord heeft! Hatty barstte in tranen uit. —...O, stil toch, stil toch, kreunde ze. Maar Minnie stond hoog opgericht met schik terende oogen. Die manDie man, en keurig voorgeda ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per wetl 1" per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8 80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zyn dagelyks geopend van 96 uur. Administratie Telef. Interc. 82: Redactie Telef. 83. Postrekening 48400. voorwaarde voor een cultuurleven. Maar door de verscheidenheid van aanleg, van behoefte, van neigingen en van opvattingen I ook, die van de verscheidenheid van behoef- 1 te en aanleg en van de omstandigheden, waarin we geleefd hebben, kan het leven zich ontwikkelen. Maar die ontwikkeling is niet mogelyk zonder den stryd, die van de verscheidenheid eveneens het gevolg is. Want zoo die verscheidenheid het leven rijker maakt en de ontwikkeling en den bloei ervan verzekert, zyschept ook de tegenstel lingen, waaruit de stryd geboren wordt. Die tegenstellingen openbaren zich ,op elk ge bied. Zy worden niet altyd geheel door de persoonlijke verscheidenheid beheerscht. Naast de persoonlijke bestaan de groepen- tegenstellingen, die door de nationalen, de klasse en tal van levensomstandigheden bepaald wordt. Maar in deze groepentegen- stellingen komt ook de individueele ver scheidenheid veelal weer tot uiting. Immers het behooren tot een( bepaalde groep, tot een volk, een klasse, beïnvloedt ook in hooge mate onze persoonlijkheid. Zoo teekenen zich in de menschheid, waar van elk lid anders is dan zyn buurman, toch bepaalde groepen af van menschen, die meer overeenkomstigs in wezen en aanleg, in opvattingen, ook belangenzwak hebben. In de verscheidenheid openbaart zich bin nen nauwer grenzen dan de algemeen men- schelijke nog weer een bepaalde gelijkenis van opvattingen, zeden, gewoonten. Deze gelijkenis is naast de gemeenschap van be langen ook de oorzaak van aaneensluiting in partyen, die we juist in de verkiezings dagen zoo duidelijk hebben kunnen waar nemen. Wij zyn allen verschillend. En dit verschil openbaart zich ook in ons denken over vragen van gemeenschapsbelangen. Maar in deze verscheidenheid is een nauw keuriger overeenstemming merkbaar tus- schen menschen, die mede onder invloed van hun opvoeding en levensomstandigheden tot ongeveer gelijke opvattingen en beginselen gekomen zijn. Het zijn de verscheidenheid en de gelijkenis, die zich beide ook in den verkiezingsstrijd openbaarden. Het zyn de twee eerste voorwaarden voor het voortbe staan, de ontwikkeling en den bloei van het leven. De verscheidenheid is het, die door het verschil van aanleg en eigenschappen, het wezen van ieder bepalend, de kiem der ontwikkeling in «ich draagt en de veelzijdig heid van het cultuurleven mogelijk maakt. Maar de gelijkenis is de onvermijdelijke voorwaarde voor de samenwerking, zonder welke geen menschelyke samenleving be staanbaar is. In persoonlijkheid en gemeen- t. Beide schoon st de heerlyk tort gebruik een o den daarvoor Rottende spys- ,n reuk uit den iube van 35 cent, zachte borstels), eele verpakking GOOSCHE COURANT. Minnie rende hem na, dol van opgewon denheid en ze haalde Raggett in toen zij juist het huisje verlaten hadden. Zelfs in haar woede dacht Minnie goed na. want ze zei niets voor ze buiten gehoorsafstand van de portierswoning waren. Zoo, dus jij wilt gejd aannemen van een moordenaar om hem uit!de handen van de politie te houden, z^f ze terwijl ze hem minachtend aan keek. Je hebt dus dezen Sir m geld af de politie die zich zoo goed hartig en keurig voorgedaan heeft en die ik zoo bewonderd heb? Een galeiboef! Een moordenaar. Dat kan toch niet waar zijn! Ze verhief haar stem zoo dat Raggett die woorden hoorde. Hij was helsch op Hatty, dat zij zijn kostbaar bezit verraden had en om een eind te maken aan verdere mede deelingen bonsde hij luid op de deur. Hatty, Hatty! riep hij. Kom mee, je moet naar huis. Gauw- Waar wacht je op Minie wilde haar tegenhouden maar Hatty die doodsbang was om wat zij gedaan had en door de uitwerking van haar bekentenis op de jonge dame wilde niets liever dan weggaan. Een oogenblikje, riep Minnie en ze haalde haar beurs te voorschijn. Maar Hat ty sprong van haar stoel1 waar gezeten had. Neen ,Neen, Neenriep ze scherp, doe dat geld maar weg,, ik laat me niet om- koopen, ik zeg toch niets meer, Ik wil weg; laat me gaan i moordenaar om hem politie te houden, aachtend aankeek. Morecambe Crake gevolgd om hem te persen in plaats van hem aan g over te leveren. Raggett mompelde iets en keek knarsen- tandend van woede naar Hatty. Ze heeft u leugens op den njouw ge speld zei hij. Niets dan leugens. Heelemaal niet. Ze’heeft me alleen maar vertéld hoe de man heet; de rest heb ik van je eigen lippen gehoord. Nu, ik heb het hart niet om een man te verraden die zoo goed als zeker opgehan gen zal wotden .verdedigde hij zich. Som mige menschen kunnen zooiets met een ge rust geweten doen, maar ik niet. Maar je kon wel zijn geld aannemen. Neen, antwoordde Raggett, ik zou het alleen maar gedaan hebben terwille van mijn vrouw, die ik niet alles geven kan wat een dame als zij hoort te hebben. Tot zijn geweldige verontwaardiging be gon Hatty spottend te lachen. Hij keek haar nu alleen maar met woe dende oogen aan, zonder zijn handen voor de De gelijkenis tusschen twee menschen zoowel in uiteriyk als in aanleg en eigen schappen kan soms frappant zijn. Vooral tusschen familieleden, in ’t byzonder wel tusschen vader en zoon, valt ze ons dikwyls op. Hoe herhaaldelijk hebben we het niet gezegd of anderen hooren zeggen: „precies zijn vader”. Maar wanneer een dergelijke gelijkenis onze aandacht had getrokken en we, wat nauwlettender toekijkend, nauwkeu rig gingen vergelijken of door langduriger bekendheid in staat waren de innerlijke ge steldheid der twee op elkaar gelijkende per sonen precies vast te stellen, dan raakten we ongetwijfeld heel vaak verwonderd over de groote verscheidenheid bij schijnbaar zoo treffende gelijkenis en moesten we veelal onze eerste getuigenis aanvullen met de op merking „en toch wat een versclnl”. Vooral aah de innerlijke gelijkenis bleek bij nauw keurige kennismaking vaak zoo heel veel te ontbreken. Wie by oppervlakkige en dikwyls zelfs nauwkeuriger waarneming zoo heel veel eigenschappen van geest en karakter' gemeen bleken te hebben, toojiden toch by minitieuze waarneming zelfs in die eigen schappen, die gemeen schenen, nog soms een opvallende verscheidenheid. Door een kleine trek, die aanvankelijk onopgemerkt bleef .openbaarde zich in 4e oppervlakkige gelijkenis nog weer een verschil, dat van de eigenschap in haar wezen of in haar uit werking iets geheel anders maakten. En menschen, die bij eersten aanblik elkaar’s gelyken leken, toonden zich ten slotte toch weer twee totaal verschillende wezeys. Het leert ons de oneindige verscheiden heid der menschen, maar in die verscheiden heid ook weer de •overeenstemming. Als menschen hebben we allen iets gemeen, als menschen van een bepaalden tyd en in een zelfde werelddeel, een zelfde land, een zelf de stad levende, nog meer, als menschen tot één familie behoorend vaak nog meer. Het is de gelykenis, die we bij meer oppervlak kige waarneming opmerkten. Maar bij mini tieuze ontleding in de bizonderheden, die toch geheel iemand’s - wezen en karakter, zooals zich dat aan ons in het leven open baart, bepalen, blijkt de verscheidenheid. Die verscheidenheid maakt den rijkdom van het teven uit. Zij is ook de noodzakelijke Ze was bang voor zich zelf. Hatty was geen slechte vrauw en de gedachte dat zij er aan nieegewerkt had om Sir Morecambe Crake uit zijn huis te verdrijvéh, was haar een voortdurende foltering. Het was waar dat ze op verzoek van Raggett een valsche getuige nis afgelegd had, maar ze had het gedaan uit verlangen een beetje liefde, om een jon gen voor .zichzelf” te hebben, net als an dere gelukkige meisjes. Maar daarom had zij geen verdorven gemoed En meer dan eens had zij hartstochtelijk ge schreid uit wroeging over wat zij gedaan had en sedert zij gemerkt had dat Raggett een harde onvriendelijke echtgenoot was, was dit gevoel steeds sterker geworden. Ze yroeg zich voordurend af of de looden last die zij op haar geweten gelegd had, niet een te hooge prijs was voor het twijfelachtig be zit van een man die altijd knorde, altijd ontevreden was en wien het nauwelijks naar den zin te maken was. Ze bedacht met smart of zij tenslotte niet gelukkiger zou zijn geweest als werkalool in de „Roode1 Leeuw” dan als de verwaarloosde en afge snauwde vrouw van een man voor wien ze bang was en dien zij eigenlijk verachtte. Vervuld van angst omdat zij zich nu tus schen twee vuren bevond van een afstraf fing van haar liefhebbende echtgenoot en het verergeren van de moeilijkheden voor Sir Morecamhe, duwde ze Minnid van zich af en rukte de deur open. Bleek en bevend stond ze voor haar man. Laten we gaan, gauw, zei ze heesch. i fl W i BRIEVEN UIT BE HOFSTAD. cmlxAii. Als een autoriteit zich rechtstreeks tot I het publiek gaat wended om advies, is hy daarmede genaderd tot xie erkenning van zyn onkunde en machteloosheid van autori teit. Het is toch de eerste taak van een autoriteit voortdurend studie te maken van het publieke leven en zich op de hoogte te stellen van de wenschen van dat pub.iek. De directie van de Haagsche tram heeft de vertegenwoordigers van de pers bijéén geroepen en vertelt dat zij niet in staat is de tram-puzzle op te lossen en dat zy nu via de pers zich tot het trammend publiek wendt om te weten wat dat ervan denkt. Een 'buitengewoon slecht stelsel, want het zal nu adviezen regenen en van gemis aan raad en inzicht zal men tot een radeloos heid van de vele adviezen vervallen. De zaak is dat langzamerhand een tram net is gegroeid en dat bij den aanleg geen rekening is gehouden en ook voor een deel niet gehouden kon wonjen met den vermoe- delyken groei van de étad. Er ligt nu een net en men moet trachten dat uit te breiden en te wijzigen zonder échter veel verande ring. Was er een compleet bussen-stelsel en zat de puzzle niet vast aan raitó en draden dan was het wat anders. Nu is het een doolhof geworden waarin de directie den weg niet meer weet en zy draagt het nu aan het publiek over om den weg er in te zoeken. We zullen er niet aan meedoen. Eén der grove fouten van het Haagsche stelsel is het uniform-tarief van tien cents. Dat maakt dat van' de tram veel minder gebruik gemaakt wordt dan men zou willen. Niet spoedig neemt men twee trams om iets te bereiken, men loopt dan maar een stukje. Niemand zithier in de tram van het begin tot het eind en dus krijgen we voor ons geld toch altyd te weinig. Het is wel heel een voudig zoo’n uniform-tarief maar het is uniform-onbillijk. Men kan wel zeggen dat al het gezeur met secties en overstapjes de zaak ingewikkeld maakt maar het publiek weet in een wip hoe het heeft te handelen om zijn eigen voordeel te winnen en daarop behoeft men het niet te laten afstuiten. Wanneer men de laatste stukken van een, lijn, daar waar die bij een andere lijn aan sluit voor vijf cents liet rijden zouden er heel wat overstapjes worden genomen. -Voorts blijven wy het billijk vinden dat overdag tot bijvoorbeeld ’s avonds zeven uur de tram goedkooper is dan *s avonds en Zondags. Dat is alles heel! eenvoudig op te lossen. Naast de gewone tienrittenkaarten met een paar leuke leekeningen er in en we garandeeren de directie succes en heel veel nieuwe abonné’s. Een enkel woord voor een paar artisten die wy even willen herdenken. In de eerste plaats Miaurits Wagenvoort, dien we op zyn zeventigsten jaar gehuldigd hebben. Een karakteristieke figuur deze jeugdige litterator van zeventig jaar; een eigen figuur m litteratuur om veel rede- jien. Wat ons altyd ucf in de volle boeken die hy schreef is het klinkt ietwat zon derling dat hij iets te zeggen en te ver tellen heeft. Zyn boeken zyn geen klank en geen taal zonder inhoud maar hy geeft in de eerste plaats inhoud. Hij reisde veel, zag veel, hoorde en deelde dat al leg mede met een bizonder talent. Zijn werk is boeiend en interessant, dodaktisch en toch vol schoon heid. Er zijn maar weinige, die hem dat na doen, maar daarom is hij ook een aparte fi guur. We raden aan zijn werk te lezen en men zal het zich niet berouwen Want het is in vele opzichten het beste wat ons littera tuur bracht. De andere, die wij eens in het licht willen zetten is een ras-actrice, zooals wy er maar weinige hebben. Caroline van Dommelen. Ze heeft jarenlang gezweefd tusschen het tooneel en de journalistiek. Nu is haar oude liefde voor het tooneel weer heel sterk en wij1 vestigen toch nog eens de aandacht op haar bizonder talent. Wat zijn de too- neeldirecteuren toch rare lui Je zou ver wachten dat ze om zoo’n actrice vochten wie haar aan zich kon verbinden en in plaats daarvan loopt ze meest rond. Recht uit warm hart en rijk gemoed spe len vuur en bloed doen vlammen en gloeien op het tooneel, zie'sellende en panie doen snakken en kermen op de planken, dat kan alleen het „echte ras”, aldus schreef Henri Borel en hy gaf ais voorbeeld van zoo’n actrice Caroline van Dommelen. Gelijk heeft hij en wij grijpen de gelegen heid eens aan om zyn woord te onderschryV ven en te steunen. Tooneeldirecteuren wrijft je oogen eens uit en kijk naar haar! tweede maal naar haar uit te steken. Je schijnt anders niet zoo zorgzaam voor je vrouw te zijn, anders zou je haar niet geslagen hebben, zei Minnie droog. Ze knikte Hatty vriendelijk to^; daarop rende ze zoo hard ze kon door het struikgewas in de richting van het huis. Ze viel als een bom in de kamer waar haar familie aan het dessert zat. Haar zus ter had haar kort voor het eten zien uitgaan en ze had tegen haar gezegd dat zij een wan deling naar het dorp ging maken; met het eten behoefde niet op haaf gewaoht te wor den. Haar ouders waren wel gewoon aan de grillen van hun jongste dochter en maak ten zich niet ongerust, maar toen het diner bijna afgeloopen was en Minnie nog niet verscheen, vonden ze het toch wel heel vreemd en mevr. Potts-Palmers begroette haar jongste dochter met een kreet van op luchting, toen de deur van de eetkamer opengesmeten werd en Minnie bleek en op gewonden voor hen stond. Waar ben jij geweest? Wat heb je uit gevoerd? Minnie sloot de deur geheimzinnig achter zich dicht en kwam naar de tafel. Ik moet jullie iete vreeselijks vertellen. Crane de chauffeur... - Wat! Sadie vooral was vreeselijk opgewonden. Hij is een moordenaar! Hij heeft zijn eigen vrouw vermoord. Hij is de baronet uit Lancashire, Sir Morecambe Crake die zijn vrouw vermoord heeft (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1929 | | pagina 1