k 0^ Deze Courant komt in Gouda Bahlmann IKEN ZOON u den? NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOK GOUDA EN OMSTREKEN GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, ONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. meer dan 6500 gezinnen in Gouda en Omgeving No. 17210 Zaterdag 28 October 1929 I Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen EERSTE BLAD. 1 ENUWEW XAT 5 FWEG bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, l.IEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCH< Naar Indië. FEUILLETON. DE GESTOLEN DIADEEM. 156 Dit nummer bestaat uit twee bladen WIJ TOONEN U EEN PRACHTSORTEERING - en HOOFDSTUK XI. ga ik Het dubbelspel. spel bederven, protesteerde (Wordt vervolgd). voor (lijke iverd. bOUkSIHE COURANT. APARTE DAMES- EN KINDERKLEEDING Onze afdeelingen zijn wederom met een schitterende Collectie MANTELS, JAPONNEN, HOEDEN ENZ. bijgevuld te spelen, eindigde zij met zich gewon- geven toen mevrouw Amherst haar ilgenden morgen kwam opzoeken en over Oanarandoord» oplag* 8BOO 69"Jaargang langd, wanneer len en dan wu moeilijk bun te •om hebben wij egeheele familie offie Hag te ge- heb ik van een I plelzier en nut offie Hag is jui chte koffie, zeer tak en van een aroma, zonder ijke uitwerking, ordcoffelnevrij. et verschil spoe- enuwen kunnen ben thans veel mijn werk iger. een er sre, i is. ste ker :en.1 del-! rne /an i 3 krijgen zelfs offle Hag net als len zich er ritste* e melk, die hun uw tegenstond, leinen thans veel n klein scheutje an toegevoegd Protectie of eigen kracht. Door de „Nederlander” is onlangs gepro testeerd tegen de benoeming van den oud- burgemeester Lambooy tot burgemeester van Hilversum. Dat protest gold hoofdzake lijk den godsdienst van den benoemde in verband met het feit, dat- slechts 30 der Hilversumsche bevolking tot den Roomsch- Katholieken godsdienst behoorde, die de benoemde beleod. Maar achter dit protest zag men toch tevens een verzet tegen be- noeipingen, die niet te danken zijn aan eigenschappen en bekwaamheid van den be noemde, maar aan den invloed, waarover dezt beschikt, bij den minister, die voor dracht, of bij den commissaris der Konin gin, die een aanbeveling opmaakt, of in kringen, die dezen zeer na staan. Tegelij kertijd ongeveer schreef een Amsterdamsch advocaat naar aanleiding van de bekende strafzaak van Giessen-Nieuwkerk over de benoeming van leden van de rechterlijke macht en stelde de vraag, of de Kamer op der gel ijke benoemingen wel genoeg invloed uitoefende. Wij bedoelen „openbare" in vloed, voegde de schrijver aan deze vraag toe. En in deze toevoeging school niet alleen de erkenning van het oefenen van zjjdelingschen invloed door vriendjes-kame- leden van gegadigden, maar was tevens een veroordeeling te lezen van het oefenen van dit sóórt invloed. 'Het is de veroordeeling van het stelsel van protectie, dat zich hier evengoed als in het verzet van de „Neder lander” uitspreekt En het wijst op een fout in ons publieke leven, die niet alleen voor dat leven, maar voor de individuen evenzeer allerschadelijkste gevolgen moet hebben. Wij kennen allemaal die fout. Wij weten allemaal, dat zonder protectie de meeste be trekkingen en ambten niet bereikbaar zijn. In het particuliere leven geldt dat natuur lijk ook wel eenigszins. En er zal wel nooit geheel aan te ontkomen zijn, dat de vriend schap of genegenheid van hem, die een postje te vergeven heeft, of van anderen, die op dien man of vrouw invloed oefenen, zich bjj het vergeven van zoo’n post eenigs zins laten gelden, dat eigen sympathie of voorspraak mede beslist, waar feitelijk alleen bekwaamheid of persoonlijke eigen schappen van den sollicitant moesten tellen. Wie een keus moet doen uit een aantal sol licitanten zal allicht allerlei overwegingen laten meespreken. Maar van tal van open ons stonden de Inlandsche vorsten, de ma joor der Chineezen, het hoofd der Arabie ren, allen in hun eigenaardige kleedij. Nadat de komst van den G.-G. was aan- gekondigd, schreed deze gevolgd door zjjn adjudanten en de commissie van ontvangst naar de troon, waar hij werd toegesproken door den Voorzitter der Volksraad. Nadat de G.-G. deze rede had beantwoord, verliet hij onder het klinken van het Wilhelmus de groote zaal en was de plechtigheid afge- loopen. zei ze op een toon, die geen tegenspraak toe- liet, en u vertelt alles aan uw moeder... alles begrijpt u? Hij keek haar met een vragende blik aan alsof hij maar half verstond wat ze zei, toen draaide hij zich om en ging heem Voor ze de kleine tuinpoort achter hem sloot, bleef ze hem een paar seconden nakijken; daarop staarde ze met een matte glimlach naar het pakje in haar hand. Wij vrouwen zijn toch allemaal pre cies eender, zuchtte ze halfluid. Ik geloof vast, dat ik, als hij niet zoo aandoénlijk jong jong en mooi was geweest, ernstige moreele bezwaren zou hebben gehad om he te helpen. Voor „meneer” Warden zou ik het tenminste niet gedaan hebben I De meeste Europeanen in Indië doen tus- schen 2 en 4 uur hun middagslaapje. Wij hebben daar evenwel geen tyd voor. Wij komen om veel te zien, dus moeten met onzen tijd woekeren. Als er een moppert dat hij moe is of slaap heeft, dan. troosten we hem altijd door te zeggen, dat hij vanaf S.ibang tot Maxatikle drie weken lang aan, boord kan slapen. Om twee uur waren we op het Proefstation voor Waterleiding te Mangarai bij Batavia. Ieder, dio «enigszins met de tosstanden in Indië bekend is, weet wat waterleiding voor een streek telcekent, niet alleen voor de Europeanen maar in 't bijzonder voor de Inlanders. Een Inlander heeft niet ’i min ste besef van hygiëne. Voor hem is d« kali (rivier) aVc*3. Daai wascht hij zich in, daar spoelt of beter elaat hij zijn vuile goed in uit, daar komen zyn faecadiën in en - daar naait hij als <r geer andere gelegenheid is, zijn drinkwa+ei vai.daan. Heldere rivieren zijn op Java onbekend. Het water heeft ’n br.tengewion boeg slibgehalte en ziet per manent geel tot grijsbruin. Van de talrijks gevaarlijke bacteriën die er in leven, heeft de Ir.landsche heelemaal geen idee. Het ge volg is dat ziekten als typhus, cholera, dy senterie etc. alleen dan met eenig succss zijn te bestrijden, als men de bevolking goed drinkwater geeft. Gelukkig zijn er tal van bronnen en putten, maar ook daarvan is het water niet altijd te vertrouw-'iK Een Europeaan drinkt dit ten minste alleen, als- het gekookt en gefiltreerd is. Het Proef station voor waterleiding nu is een advies- v.n-1. Amboineezen, Menadoneezen en Soen- daneezen. Om zeven uur was alles afge- loopen en trokken de verschillende korpsen met de muziek voorop weer naar hun stand plaatsen. Voor ons was de pret evenwel nog niet afgeloopen. Om negen uur moesten we pre sent zijn bij het Openbaar Gehoor ten pa- leize van den G.-G. gehouden. Dank zy de goede zorgen van Mr. Sandkuyl, die ons programma te Batavia had opgesteld, had den we ook hiervoor een introductie gekre gen. Na ons ten koste van vele zweetdrup peltjes in rok gekleed te hebben, kwamen we om negen uur by het paleis aan. Hier was het een gaan en komen van auto’s, een schittering van uniformen en een mengel moes van alle mogelyke autoriteiten, gou verneurs, assistenten, regenten etc. Wij kregen een plaatsje in den hoek, aangeduid als „Handel”, een andere hoek was „Leger”, een volgende „Vreemde Consuls”, precies als op de beurs in Amsterdam. Wij hadden een heel goede plaats, want recht tegenover ADVEKTENTlETKUHi Uit Good* <a omttrakaa (Muaraide tot dal bexor^rtogl l 1—««aio f 1.30, elk» rag* moor BA6. Voa buiMO Gouda an den bnorc*rin«l 1—4 reëels L£6, albe rajal meer AM. AdrartantUn in hot Zeteriiiinnniiaw M btydag op den prife. LieftUdigbeidaadTertontidn do helft Tan dm prijs. INGEZONDEN MEDBDHEUNGKN: 1—4 rafels 2.ÏS, elke regel meer OJM. Op de raerpaffins 60 booger. Garens adTBrtmtün en Incaandat medodeeUrxm Ml contract tot soar isredumerdai prijs. Groote letten» en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiftn kunnen worden ingezonden door tosschenkomet van soliedo Joeknanfle- laren, Advertentiebureau en oom agenten en moeten daag» vóór de plaatsing aan het Bureau rijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd U rijn. bare betrekkingen by staat, provincie of ge meente is het algemeen bekend, dat protec tie feitelyk de eenige kracht is, die ze iemand bezorgen kan en dat daarbij de be- teekenis van de kwaliteiten der sollicitan ten geheel in het niet verzinkt. En over ’t algemeen speelt protectie ook wanneer ze niet feitelijk beslissend is, in het openbare leven een zeer groote rol. De nadeelen, die dit stelsel met zich brengt, springen in het oog. Wanneer het vervullen van de betrekking niet aan den meest geschikte wordt opgedragen, dan heeft njen voor de richtige vervulling geen enkelen waarborg meer. Maar bovendien werkt dit stelsel in de hoogste mate onrecht vaardig en dus verbitterd, geeft het aan sommige personen en kringen een door niets gerechtvaardigden en gevaarlijken invloed en kweekt het een onzuivere sfeer van oogendienerij en vleierij en een {eest van kruiperige onderdanigheid. En ten slotte werkt het verslappend op de individueele energie. Wellicht is dit nog de noodlottigste uitwerking van het stelsel. Het leeft ver trouwend op hulp van vrienden, familie en kennissen, op den steun van afkomst en maatschappelyken stand, op den invloed van relaties, kortom op allerlei behalve op het eene, waarop een mensch in de eerste plaats steunen moet: op eigen kracht. En het tegenspeler stond. Blijft u bij uw besluit om niet met me neer Hemmings in de emdwedstrijden te spelen? vroeg mevrouw Amherst, die moeite deed om het gesprek gaande te houden. Ik weet dat meneer Hemmings het dolgraag zal doen als hij een geschikte partner zal vinden. Neen, onder geen voorwaarde. Ik kan golf niet meer uitstaan. Mevrouw Amherst begon het jonge meisje buitengewoon grillig en humeurig en onsym pathiek te vinden en in een geprikkelde stemming ging ze haar voor naar het club- his. Ze zijn er nog niet, zei Lilian met een gevoel van opluchting. -r Jawel, daar komen ze aan. Laten we maar geen tijd verliezen. Ze liepen de twee jongemannen tegemoet. Lilian knikte kort tegen lord Harlsmore en negeerde George Hemmings. Ik dacht dat u gezegd had* dat u niet kwam, zei de graaf tegen Lilian. Ik was het ook nietvau plan, maar me vrouw Amherst heeft me tenslotte overge haald, bovendien ze keek rond, om zich te overtuigen dat de anderen haarniet kon den hooren zou ik graag even met u wil len praten. Hebt u het uw moeder verheid? De jonge graaf voelde zich verre van op zijn gemak. Ik heb nog geen gelegenheid gehad, antwoordde hij aarzelend. Nu, haast u wat. Ik wil dat ding nöet langer houden. U kunt het beter aan mij teruggeven. Lilian staarde hem aan Ik denk $r bureau voor eigen en gouvernements-water- leidingen. Het houdt zich bezig met opspo ring, onderzoek en zuivering van water. Reisbrigades, voorzien van de noodige ap paraten, trekken er op uit om in afgelegen streken aan het werk te gaan. In de meeste groote steden vindt men thans waterleiding. In de Inlandsche wyken der stad heeft men bad- en waschhuizen gebouwd, waar men giatis over net zoo veel water kan beschik ken, als men wiL Voor degenen, die altijd beweren, dat de Javaan van nature lui ia en niet gesteld op al die hygiënische maat- - regelen, wil ik er even bijvoegen, dat van deze wasch- en badplaatsen een zeer druk gebruik gemaakt wordt. Op Sumatra, in de moderne kampongs der contractarbeiders, als op Java in de Inlandsche wijken te Ba tavia, Buitenzorg en Bandoeng, ziet men honderden, die van heinde en ver komen met bamboekokers, emmers en oude petro- leumblikken ,om dit water te halen. Docht by heit Proefstation dër Waterlei ding, bezoeken we ook de irngatiewerken van Batavia. Deze zyn aangelegd door de Burgerlijk Openbare Werken, kortweg ge noemd B.O.W. Batavia ligt aan een rivier. In Holland zou men dit een groot voordeel voor een stad noemen. In Indië is men er minder op gesteld. Door (het klimaat, dat een half jaar droog en een half jaar zeer vochtig is, wordt de waterstand in de ri vier bepaald. In dezen tijd (September) is alles uitgedroogd, hebben de rivieren zoo goed als geen water, doch half October be gint de natte tyd met zijn geweldige tropi sche regens. In Holland meent men veel regen te krijgen. Dit is meer schyn dan werkelijkheid. De regenval in ons land be draagt ongeveer 720 m.M., doch is verdeeld over de kleine drie honderd regendagen. Op Java valt in vyf a zes maanden, dus onge veer honderd zestig regendagen 30005000 m.M.I De bodem kan dit niet zoo vlug opnemen en d<e rivier het niet zoo snel afvoeren. Het gevolg is dat de waterstand enorm ry’st en het smalle riviertje in eenige dagen veranderd in een woeste bergstroom, die de Ondanks Lilian’s vaste vcornemen om niet mee aen te den volgenden morgen kwam opzoeken een stroom van vriendelijke verwijten haar uitstortte. U zult ons t~o de doktervrouw. Als ik het eerder geweten had dan had ik voor een plaatsvervangster kunnen zorgen, maar dat is nu te laat. Ik vind heusch, jufrouw Turnerf, dat ik niet verdien, dat u mij zoo behandelt. Ik heb zoo mijn best voor u gedaan Lilian aarzelde. De gedachte dat een in bruin papier gewikkeld pakje in haar hoe la duidelyk, dat dit aankweeken van eigen kracht doet verwaarloozen. Men acht het niet noodig meer zich iri te spannen, omdat het toch niet die inspanning is, die aan den mensch zyn beteekanis geeft, en gaat die beteekenis miskennea. Men verleert het werken aip. eigen vorming en het streven en stryden naar buiten toe. En men verliest daarmee ook de voldoening van het winnen en veroveren. Men krijg# het besef, dat men dank zy allerlei omstandigheden en invloe den, waar men buiten staat, de dingen toe geworpen krygt en inspanning, energie en aangeboren of verworven kwaliteiten geen waarde hebben. Het stelsel doodt bovendien het verantwoordelijkheidsgevoel. Zoo werkt het doodend op de geheele persoonlijkheid en de ontwikkeling van het leven. En de gemeenschap, die rechtstreeks van het stel sel van protectie zoo groote schade onder vindt, ondergaat zoo nogmaals de schade lijke uitwerking ervan. Alleen het vertrouwen en steunen op eigen kracht, het besef, dat men er door I eigen inspanning komen moet en dat men van dat komen even goed de verdienste heeft als men voor het. er niet komen de verantwoordelijkheid dra.agt, kan de krach tige, zelfstandige, emsljjg willende en be kwame persoonlijkheden kweeken, die onze tyd behoeft. Een tocht naar en door troplach Nederlind. XII. Koninginnedag te Batavia is een bijzon dere gebeurtenis. Om vyf uur werden we al gewekt om toch maar tijdig bij de parade te zijn, die om half zeven aanving. Een in troductie van den legercommandant ver schafte ons ’n plaatsje op de tribune. Even voor half zeven werden de trompetten ge stoken en kwam de Gouvemeur-Generaal- het Waterlooplein oprijden. Terwijl de mu ziek het Wilhelmus speelde, de troepen keu rig in de houding stonden en ieder van zijn plaats was gerezen, werd de G.-G. ontvan gen op de gereserveerde tribune. By na alle legerafdelingen waren tegenwoordig. Van een eskader, dat in Tandjong Priok lag, wa ren de Jantjes en de mariniers met muziek op het appèl; van de vliegdienst cirkelden een veertigtal Fokkers in groepen van zes door de lucht; de mitraiHeurafdeeding kwam in volle uitrusting, gepakt op paarden, voor den dag; de bij ons zoo gesmade infanterie was hier ’t sterkst vertegenwoordigd en had de meeste belangstelling. Dit komt om dat bij’ dit wapen de meeste Inlanders zyn Van het verhevene tot het belachelijke is maar een stap. Van ’t belachelijke tot het verhevene een ganschen weg. Uit het Engelsch van ARCHIBALD EYRE. 20 (Nadruk verboden). U beut... u bent... heelemaal buiten uzelf van angst, zei het meisje medelijdend. Wilt u dit voor mij onder uw hoede uemen? In 's hemelsnaam. Hij stak haar net bruine pakje toe, weiger het niet. Stop het vlug ergens weg. Verberg het, in gods naam, verberg het! Lilian nam het pakje aarzelend aan Zal ik het doen? mompelde ze in zichzelf. Toen kwam ze tot besluit Ja, ik zal het voor jo herwaren, zei ze den jongen, omdat je zoo dom en zoo zielig jong bent. Het zal een goede les voor U zijn. Ze schoof het pakje snel onder haar boeze- aar. Nu moest u maar gauw naar huis gaan. Kom dan zal ik u door den achterdeur uitlaten. Hij stond op en volgde haar, Ze voerde iem door de woonkamer van haar tante naar den achter het huis gelegen tuin. De issche lucht bracht weer een spoor van *leur op zijn gezicht. Hank u wel, mompelde hij nauwelijkz ^«rstaanbaar. gaat nu in eenen door naar huis, ABONNEMENTSPRIJS1 per kwartaal 2.25, per weak 17 cent, met Zondagklad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper .geschiedt, Franco per pest per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureaui MARKT 81, GOUDA, bij agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Otizo bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—6 ’uur. Administratie Telef. Interc. 82; Bedactie Tetef. 8& Postrekening 48408. den doos lag, bracht haar uit haar evenwicht. Wat moest zij ermee gebinnen, het kan toch niet in de eeuwigheid blijven. -- Denkt u dat lord Harlsmore komt? vroeg zij ten slotte. Natuurlijk komt hij. Maar ik heb hem gisteren gezegd dat ik niet zou komen. Dat is geen reden voor hem om weg te blijven, antwoordde mevrouw Amherst scherp. Ik bedoel, vuldo Lilian aan, dat hij mis schien denkt, dat de wedstrijd niet doorgaat. Wanneer hebt u hem gesproken. Gisterenmiddag om een uur of zes, toen hij hier kwam theedrinken O, ik heb hem daarna nog ontmoet, zei mevrouw Amherst triomfantelijk. Hij was op weg naar het kasteel en ik herinnerde hem aan zijn afspraak. O, ja, 'det is ook zoo, zei hij toen. Nu, dan zal ik méégaan. Mevrouw Amherst wachtte terwijl Lilian zich gereed maakte. De „kellnerin” had het bij de doktersvrouw verbruid. Het was voor haar een les geweest, zei ze bij zichzelf, om nooit meer menschen die niet tot hun stand behoorden in de club te halen; zij werden er maar veel te vrij door. Zwijgend liepen ze naar het golfterrein. Na een poosje verbrak mevrouw Amherst de drukkende stilte ep zeis Ik hoop dat we een prettige wedstrijd zullen hebben. Ik vrèea ervoor, antwoordde Lilian ge melijk. Ze dacht aan de eigenaardige verhou ding waarin z« tot haar partner en tot haar niet over. Bedoelt u dat u van plan bent het te houden? Voorloopig wel. Het spel begon inmiddels en het duurde een poesje voor hij' weer gelegenheid had om tegen Lilian te spreken. Het zou onplezierige gevolgen voor u hebben als u het duig in uw bezit gevonden werd, Ik denk alleen aan uw belang als ik u aanraad om het niet langer te houden. Ik ben ook niet van plan het lang te houden. Uiterlijk morgen ga ik uw moeder opzoeken. Mijn moeder, riep d» jongeman ont hutst. Ja, ik geef u vier en twintig uur voor uw bekentenis. Morgen tegen vier uur naar haar toe met het pakje. Dat is mijn laatste woord. Mijn moeder is naar de stad terugge gaan. Ik weet niet wanneer ze weer hier zal zijn. Als ze terugkomt zal ik haar aHes op- biechten. Lilian geloofde hem niet. Als ze er niet is, moet u haar telegrafeeren. Zooiets kan men niet telegrafeeren. Het is al erg genoeg om het haar te moeten zeg gen. Ik weet dat ik een idioot ben geweest, maar ik moet mijn moeder zooveel mogelijk sparep.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1929 | | pagina 1