Blad
L
IDT
i
I
j|
(IEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
ERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWER-
ERK A LL, OUDERKERK a. d. IJ-, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN^ STOLWUK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, o*
CENEN
werking van Duitach-
s een hartekreet, een
n Jezen tijd.
wordt hierin
dUHR.
m* 1929
68* Jaargang
KRK a. d. LL, OUDERKERK a. d. U„ OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN^ 8T0LWUK. WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN,
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
niiniiniMimiiiiiw
il
*1
II
y
genoot.
gri
I
I
I
-
i
FEUILLETON.
DE GESTOLEN DIADEEM.
•V'V
60
I I
I
4
I
wagen stond echter
jflededde, dat de bur-
>u uitstappen en met
irwegpereoneel streng
ld in den wagen stapte
a station mede te rijden.
i een
eente
HEIDEMAN
(HAAG
het
Oe
OtJ
Gij
f. 124
480
laar.
WINGS
«oer
(i«I hSIIIE COURANT.
3e echte
he door
rteerde
en
dat
/oor
irop
onvoor-
Is eischen
saam op'
van elk
t
pioüG
alles I
Wai
more na een paar minuten nagedacht te heb
ben. De kwestie is nu maar, hoeveel duiten
krijg ik in handen?
Hoe kan, ik dat nu zeggen voor ik het
ding gezien heb? vroeg Warden op veronge
lijkten toon. Vooruit voor den dag met het
moois-
I)e graaf zwichtte voor de onverbiddelijke
logica van dit argument. Hij gaf het pakje
aan zijn metgezel, die het met bijna teedere
voorzichtigheid begon dpen te maken. Toen
hij het bruine papier verwijderd had, kwam
een gêwoon juweliersétui te voorschijn. In
groote spanning keken twee paar oogen toe,
toen de lommerdhouder op het knopje drukte
Maar die oogen werden niet verblind door
den glans van schitterende diamanten. Het
étui bevatte eert kleine koperen presse-papier
en een stukje papier.
Wat is dat- riep Warden ontzet.
Wat is dat! echode zijn jeugdige met
gezel.
Joseph Warden las wat er op het papiertje
stond geschreven
De oorspronkelijke inhoud van dit étui zal
door Miss Lilian Turner, 107 High Street,
Wollacombe, worden overhandigd aan de
gravin van Harlsmore in persoon.
—-Jij verduivelde idioot- snauwde de lom
merdhouder tegen den knaap. Wat staat
er? Laat mij eens kijken, schreeuwde de
graaf, terwijl hij de hand uitstak.
Daar heb je het heele zootje,
Warden gooide allee: briefje, étui, touw,
pakpapier en pressepapier in de richting van
zijn metgezel. Het zware ding trof den graaf
tegen den mond die bloedend verwond werd.
schip is te Havre
aangekomen, zoo vertelt hy. Een banaal
geval? Ongetwijfeld. Doch dit schip wa
rnet gelijk de andere. Men zou gezegd heb
ben dat het 't schip was van de wanhoop,
de vertwijfeling, de koorts. Nauwelijks had
het aan de kade gemeerd of het meerendeel
des passagiers vertrok zonder naar hun
bagage om te zien, bezeten door de^haast
om weg te komen van het schip, waar,
naar het scheen, het noodlot hen had ge
slagen.
Geen glimlach op hun gelaat, geen vreug
de over hun aankomst. In hun oogen las
men oneindige ellende als hadden zij welke
afschuwelijke schipbrcuktooneelen ook aan
schouwd. Weliswaar betrof het inderdaad
,n gewone schipbreuk
de schipbreuk van hun fortuin
Dit geschiedde in vollen oceaan.
Aanvankelijk verliepen de uren aan boord
FRANKRIJK.
Naar het Bagno...
Barataud „het heertje’’.
Wij vertelden reeds dat op het oogenblik
uit alle oorden van I'rankrijk groepjes tot
dwangarbeid in Fransch-Guyana veroor
deelde misdadigers naar het eiland Réwor-
den vervoerd om daar te worden inge
scheept.
Onder deze misdadigers bevindt zich be
halve Mestorino, de jeugdige Parysche
diamanthandelaar, die den makelaar Tru-
phéme vermoordde, ook Barataud. De naam
van Barataud roept de geruchtmakende
zaak in herinnering, welke in den afgeloo^
pen zomer de gemoederen in beroering
bracht. Barataud, een nog jonge man, was
industrieel te Limoges. Hij leidde een zeer
mondain leven, dat hem veel geld kostte en
ir. allerlei uitspattingen ontaardde. Om aan
geld te komen gaf hij voor een stuk terrein
te willen verkoopen, dat zijn eigendom was.
Zijn doel was echter de koopers om het
ID.
loosheid.
lag in het Lager-
irbeid mej. Bpnd-
12.000 meer wak
enden dan op 10
onver-
van de oppositie
f Astor vroeg, of
rsteuning kregen,
woord.
ft.
Loop naar de hel. De pijn bracht de
jongen in een soort razernij en zijn vuist
schoot met kracht uit tegen Joseph Warden’s
neus. Vloekend beantwoordde dezen jen aan
val met een stomp, die den graaf languit op
den bank deed terecht komen, maar in een
seconde was hij weer overeind, lenig als een
wilde kat vloog hij zijn tegenstander naar
de keel. Een oogenblik later worstelden de
beide mannen op leven en dood in de enge
ruimte van de spoorwegcoupé.
Warden was de zwaarste en sterkste van
de twee, maar I^ord Harlsmore w&s lenigêr
en beter geoefend en het eerste oogenblik
scheen hij in de meerderheid te blijven. Met
zijn rechterhand hield hij den lommerdhou
der bij den strot en met de linker liet hij
slagen regenen op zijn hoofd.
In doodsangst greep Warden den graaf om
het middel en trachtte hem op den grond te
krijgen. Een paar minuten zwaaiden zij he-n
tn weertoen vielen zij me* een t>« op den
vloer van het rijtuig. Lord Harlsmore Lg
onder en zijn hoofd was met een hevigen
slag tegen dé^ grond gekomen. Zijn tegen
stander hield op«, zijn armen vielen slap langs
zijn lijf en hij sloot de oogen
Joseph Warden krabbelde hijgend over
eind. Hij keek naar de beweginglooze figuur
van zijn reisgenoot en het angstzweet brak
hem uit.
Heb ik hem vermoord? mompelde hij.
Hij bedacht of hij het lichaam uit den trein
zou gooien en zelf probeereu te ontvluchten.
Maar dat was hem toch te kras.
Het was zelfverdediging, zette hij zijn
alleenspraak voort, ik zweer het. Hij gaf den
AlXrnTKNTUEPRUBt UH Good. uiMrihw (Hrtnirafc te*
1-4 mpii/UO, alk» n«al meer /OJUk Vn battaa Gowta sa tea ba—wfcfh<|
1—S regels LM, «Ik. regel meer /0A0. AdvmtaDtfla ba teal (Maniif—W M
bijslag op dun prijs. IJafdadigheitls-adverteutiFn <fo helft vea tea prga.
INGEZONDEN MEDEDEEÏ JNGENi 1-4 regeb flM, «te» ngilM» |M8 «1
de voorpagina 50 booger.
Gewone advertentfSn «a ingesonda mededeel ingea hg Matras* bot a« 9Mft—
den prijs Gmoto letten ee randen worden berekaed naar piaatarstiala.
Advertent iên kunnen worden Ingezonden door tu—henkoowt vtai satete boeMM»*
delaren, Advertentiebureau! en onze Agenten en moeten é~nrr vMr te pianMm
aan het Bureau zijn Ingekoman, teneinde van opna— varaakara te aftta
De rijksdagfractie van de Duitsche volks
partij hield gisteren een langdurige bijeen
komst, waarby dr. Curtius een kort over
zicht van den politic ken toestand gaf, in
het bijzonder wat betreft de loopende on-
dtrhandelingen op het gebied van de bui
tenlandsche politiek en de schadevergoe
ding. De fractie verklaarde zich voor een
voortzetting van de tot nu toe gevolgde
politiek. Zij verklaarde er mee accoord te
gaan, dat Dr. Curtius het ministerie van
'buitenlandsche zaken op zich neemt en
maakt voor de fractie ook aanspraak op de
bezetting van het ministerie voor economi
sche aangelegenheden. Met veel voldoening
werd er kennis van genomen, dat de ge-
zond^eidstöestand van den fractie-voorzit-
tey Dr. Scholz aanmerkelijk verbeterd is.
BUIIE^" ANDhCH NIEUWS.'
DWTSCHLANV.
Tumult reffld opper burgemeester BÖM.
Er heersehte bij zijn aankomst aan hét
station volkomen verwarring.
Hij vlucht door een zijuitgang.
Aan opperburgemeester Böas ‘is bij zijn
„,Cv terugkomst een-ontvaiget bereid, waarop hij
tongres tê wel nfet gerekend zal -
gisteravond met den extra trein, welke de
eerste klas passagiers van het stoomschip
Bremen vervoerde, naar Berlijn terug. Reeds
up het station Charlottenburg, waar de trein
om 9.12 uur aankwam, werd hij door talrijke
'journalisten en persfotografen opgewacht.
Toen de trein stilstond, stormden allen
langs de wagens om den opperburgemees
ter en zijn gezelschap te ontdekken, die zich
in een der laatste '4'a^ens bevonden. Aan
den ingang van den
een ambtenaar, die 1
gemeester daar niet
behulp van het sp
toezag, dat niemand
om tot het volgenue
Bij het station Zool. Garte waren een groote
groep jongelieden bijeengekomen. Zij bezet
ten de verschillende uitgangen van het star
lion, wat de aandacht van de voorbijgangers
trok, en het aantal nieuwsgierigen steeds
deed aangroeien.
Toen de trein naderde en de burgemeester
zichtbaar werd, weerklonk het geroep Skla-
rek-Schieber enz. Allen drongen naar vbren
en op een oogenblik was de verwarring vol
komen. Boss, die naar men hem kon aan
zien op een dergelijke ontvangst niet was
voorbereid, keek radeloos naar de joelende
1
msnigte. Plotseling werd geroepen: „ieder-
eeu naar de auto’s. En- terstond stormde
de menigte naar de plaats, waar de auto’s
stationneerden, in de v<| on tiers telling dat
zich ook hier de auto van«den burgemeester
zou bevinden. Deze stond echter aan de naar
het Laadweer-C&aino gelagen zijde van het
station en de politie maakte van het oogen
blik gebruik om den btttgemeester en zijn
gezelschap door een zijuitgang daarheen te
brengen. Toen de betoogers hun vergissing
bemerkten, was het reed» te laat. De auto
van den burgemeester, dter een politie-auto
begeleid, was reeds in beweging en vlqog
snel de Kan-strasse in, gevolgd door het
aanhoudend gejoel en gefluit van de menig
te. Het duurde nog geruimen tijd alvorens
de menigte zich versprei^ had.
De zaak-Sklarek.
De instructie in de zaak-Sklarck( is vol
gens het Berliner Tageblatt ook ïot de drie
directeuren van de Stadsbank uit gebreid
en 7 zakenvrienden der Sklareks. De laat-
sten worden beschuldigd met de Sklareks
wisselmuitertf te hebben; gepleegd, waar
door het dezen mogelijk-was zich geduren
de de laatste twee jaar op de been te hou
den.
ENGELANL
Toenemende weifel*
In antwoord op een vpia
huis zei de minister van, ar
iield, dat op 21 October |02
loosen op het register #oi
Juni. De rest van haairede was
staanbaar door htt gel
en geroep van „Óh!” 1
de we rkloozen-volle o!
Zü kreeg hierop geen
Bij de gisteren gehouden besprekingen
van de oorlogsbegrooting heeft Minister
Scullin medegedeeld, dat de regeering be
sloten heeft tot afschaffing van den mili
tairen dienstplicht en van de militaire re
serves.
waarvoor,
I op de
k wel een«
el un de
van too-
iichpar-
1 verlegen
’t buiten-
I, waarop
aam niet
kwaliteit
en enkele
rheid op
n. Donderdag
mms met 2
na.
■one AAFA-film
leven te brengen um zich van hun geld
meester te maken. Hij bracht het niet ver
der dan tot het laaghartig vermoorden van
den chauffeur die hem naar de plek var. de
afsmaak reed.
Later schoot hy een vriend van hem, Pey-
net, tnet wien hij blijkbaar in ongeoorloof
de verstandhouding stond, dood omdat deze
jongwing, een knaap nog, liefdesbetrekkin
gen/onderhield met een gescheiden vrouw,
hetgeen Baratauds jaioesie opwekte... Een
onsmakelijke historie dus, welke tot een
schrikkelijk drama >eidde.
Naar de berichten te oordeelen heeft Ba
rataud intusschen zyn allures van mondain
jongeling niet prijsgegeven. Bovendien wtfs‘
alles er op dat de iniruk, die hij destijds
op velen wist te maken, ook thans nog niet
is verzwakt. Want onder de sombere man
nen ven het convooi, zielige stumperde,
die een levenslang ballingschap tegemoet
gaan, liep Barataud i-echt-op, goed gekleed
en goedl geschoren, terwijl een medegevan
gene, die aan deszelfde ketting als hij was
geketend. Baratauds valiesje droeg.
Zoodra echter het convooi te Saint-Martin
op het He de Ré was aangekomen, moest
Barataud zijn kleeren vopr die van den ban
neling wisselen.
ITALIË.
Een rouwdienst voor von Biilow.
„Onze leeftijd, hij duurt zeventig, op zijn
hoogst tachtig jaren, en het heerlykste
daarvan is jammer <tn onheil”.
Gistermiddag is in villa Malta een rouw-
plechtigheid voor vorst Bulow gehouden. De
lijkkist was onder een kruis van witte bloe
men, omgeven door palmtakken en witte
chrysanthemums bedekt. De geestelijke der
Duitsche Evangelische gemeente dr. von
Kollenbom-Stachau hield, nadat,, een solo
voor cello van Bach met hermoniumbegelei-
diug ten gehoore was gebrocht, de lijkrede,
waarvoor hij als tekst genomen had j^et tien
de vers van den negentigsten peaTm: „Onze
leeftijd, hij duurt zeventig, op zijn hoogat
tachtig jaren en het heerlijkste daarvan is
jammer en onheil”. Behalve de broeder,
prinses von Bulow en andere naaste bloed
verwanten waren tegenwoordig de Duitsche
gezanten bij het Quirinaal en het Vaticaan,
de Oostanrijksche gezant, de Hongaarsche
gezant bij het Vaticaan, een vertegenwoordi
ger van het Italiaansche hof, een vertegen
woordiger van de Koningin van Zweden, de
vertegenwoordiger van den vroegeren Duit-
schen keizer, kapitein ter zee von Grancy
en voorts de bijna voltallige Duitsche kolo
nie, benevens talrijke vertegenwoordigers
van letteren, kunsten en wetenschap.
De nieuwe strafwet.
Herstel van de doodstraf voor ge
wone misdaden.
De nieuwe Strafwet, die ingediend is bij
het parlement, heeft 749 artikelen en wykt
in vele opzichten belangrijk af van het
tegenwoordig wetboek. Zeer belarrffzijitaiUUi_ een schipbreuk, geei
de nieuwe bepalingen betreffende politieke ecnref*hiaar de schij
delicten, die in het buitenland door niet- Dit geschiedde in vu
Italianen zyn begaan. Artikel 8 bepaalt,
ABONNKMENTBPRUSi per kwartaal fU*, pet weefe H emt, met Zondagsblad
mt kwartaal tJO, per week tt eewt, rreral waar do bezorging per looper gMahtedl,
ynnco per poot P«r kwartaal MI, ewt Zondagsblad glM.
Abonnementan warden dagelijks aangenumaa aan one Bureaus MAUT 1L GOUDA.
k| gom agenten m loopers, dsa boekhandel en do postkantoren.
Oom bureaux oflo dageWko goopead m «04 Administratie TeL fata O
De pogingen van Clementel, om een ka-
tenet te vormen, zyn mislukt. Clemente!
heeft gisteravond zyn opdracht tot vorming
vu# een kabinet aan den ppresident der re
publiek teruggeven. Als grond hiervoor
moet hij hebben opgegeven, dat by zonder
de medewerking van Daladier, den leider
der radicalen, geen kabinet tot stand kan
brengen. Gistermiddag was reeds een vei-
moedciyke lyst van ministers gepubliceerd,
docht t blijkt thans, dat deze voorbarig is
gefeest. De radicale fractie hield gister
middag onder voorzitterschap van Daladier
een vergadering, om over de houding van
de party in zake een deelneming in een
kabinet-C,ementel te beraadslagen. Dala-
dier deelde mede, dat Clementel hem had
vt-rzpcht het ministerie van oorlog en dat
van koloniën door de radicalen te doen be
zetten. Daladier verklaarde, dat hy slechts
een punt van het regeer in gsprogram van
Clemeutel kon goedkeuren n.l. dat der bui
tenlandsche politiek. Clementel heeft daar
omtrent de verzekering gegeven, dat hij
geheel de buitenlandsche politiek van
Briand zal volgen, d.w.z. de bespoedig®
ontruiming, de aanvaarding van het Youngri
plan, de uitvoering en ratificatie van de*
overeenkomsten van 's-Gravenhage en deel
neming aan de a.s. lootcwnferentie. Daar
entegen maakte Daladier zich ernstig be
zorgd over het binnen! andsch politieke pro
gramma van Clementel, daal hy den indruk
had gekregen, dat de plannen vai> Clemgptel
op Jiet gebied dar .bim%pnlandsche politiek
ip het geheel niet overeenkomen met hat
door de radicalen op het parqjcc
Keims aangenomen programma. Ook het
aantal zetels, dat Clementel den radicaal-
socialisten heeft aangeboden, achtte Da
ladier onvoldoende. Ook kon hy er niet mee
instemmen, dat naast Briand nog personen
als Tardieu, Maginot, Loucheur en Cheron
in het kabinet zitting zouden nemen. Bij de
daarop volgende beraadslagingen bleek
zeer duidelijk, dat de voornaamste hinder
paal de persoon van Maginot was. De be
zwaren tegen Tardieu zouden niet zoo
«waar wegen, indien hy maar een ander
ministerie dan dat van binnenlandsche za
ken zou verkrygen. Overigens verlangde
ook de fractie meer ministerposten, een
eisch, welke ongereentvaardigd wordt be
schouwd.
Onder deze omstandigheden heeft Cle
mentel van de vorming van een kabinet af
gezien. Clementel behoort in den senaat
tot de radicale linksche, welke ongeveer
overeenkomt met de radicale Kamerfractie,
doch afwijzend tegenover de sociaal-demo-
craten staat.
De president der republiek heeft daarop
"og laat Tardieu ontvangen, met wien hy
een onderhoud van byna een uur had. Het
Doen? riep de lommerdhouder vol ener
gie. Ik weet al wat ik ga doen Ik ga naar
Wollacombe terug. Ik zal het met dat juf-
ferlje^wel voor elkaar boksen-
1 geloof niet dat je daar goed aan doet,
.eerde de graaf zwakjes. Ik kan beter
an mijn moeder vertdlen.
—Jen’s goed humeur dreigde weer te ver
dwijnen. Wees toch niet zoo'n ban^e wezel,
zei hij minachtend. Laat mij dat varkentje
maar wassetu-n. Hou jij je er alstjeblieft bui
ten en bederf me den boel niet.
Het is verkeerd.
Wacht je tijd af en oordeel dan.
Wat ben je van plan?
Daar heb je niets mee te maken. Ik
weet precies hoe ilrhet moet aanleggen.
Ik garandeer je dat ik dat mooie dinge
tje uit de handen van die jonge jufrouw los
krijg dat is nog maar het voornaamste.
Enfin nu is het jou beurt ik heb mijn
l est gedaan.
Ze spraken verder geen van beiden tot de
trein vaart begon te verminderen. Lord
Harlsmore bleef onbeweeglijk zitten.
Ga je niet met me mee terug? vraag-
Warden.
De jongen schudde langzaam het hodfd.
Neen, ik ga dowyiaar Lpnden, ik voel
me te slap om te be^pen.
Ben je van plan wat tegen je moeder te
zeggen? vroep Warden op een toon, die een
mengeling was van angst cn bedreiging. Hij
wist, wat Lilian onbekend was, dat de gra
vin, beu van de historie van den diadeem,
naar haar Londenache woning teruggekeerd
M (Wordt vervolgd.)
Hoe donker het is in menig hoofd be
merkt men vooral eerst dan, wanneer het
zjjn licht wil laten schijnen.
Uit het Engelsch van
ARCHIBALD EYRE.
25 (Nadruk verboden).
- Wel je ontkend de heele geschiedenis.
Ga zelf maar na wie je moeder eerder ge-
l°oven zal? Haar bloedeigen zoon of een kel
nerin uit een lunchroom.
- Ja, maar
Er is nog nooit een belangrijke mia-
«Md gepleegd, zei Warden op een toon van
‘«eerderheid, of een of ander mallootige oude
0 jonge juffrouw heeft aan de politie ge-
?chreven dat Ze het fijne er van wist. Nie-
®and die er notite van neemt behalve de
°*ter en die schrijft kalmeerend drankje
voor. Je hoeft je over haar niet ongerust te
•«aken. Het eenige wat je te doen hebt, is
brutaalweg te ontkennen.
Maar dat neemt niet weg
?n allerergste geval kun je je móe-
a^ea eerlijk opbiechtep. Dat kun je later
z®° 8°ed doen als nu. Maar het verschil
at je, als je het nu doet, geen cent krijgt
7* al je moeite «n getob en als je het later
- en dan zal het honderd tegen een
te ar-"1- d“h6biede
- geloot, d«4 j. ««lijk hebt, ui Hul.-
dat *leze misdryven door den Italiaans*.hen
rechter «uilen worden berecht op vorde
ring van het departement van justitie of
klacht der betrokken belanghebbenden. Ze-
deiumadryi, waardoor een politiek belang
van den italiaanschen Staat of een politiek
recht van een Italiaanschen staatsburger
wordt aangetast en ied«$' gewoon misdryf,
dat geheel of gedeeitelyk door politidae
motieven wordt beïniiuenceerd, geldt als
een politiek delict.
Het zelfde artikel zegt nog, dat voor deze
delicten Italianen of niet-ltahanen voor de
Italiaansche rechtbanken kunnen worden
vervolgd al zyn zy reeds eerder voor de
zelfde delicten voor een vreemden rechter
gebracht. Verder wordt de doodstraf door
den kogel weder ingevoerd als straf voor
gewone misdaden. Sinds 1882 bestond de
doodstraf slechts voor militaire delicten en
zy was in 1928 weer ingevoerd voor zware
politieke misdrijven.
YKR. BTAIKN.
Weer een scheepsramp op het
Michiganmeer.
28 slachtoffers?
De stoomboot Senator, die den dienst op
het Michiganmeer onderhoudt is by een
aanvaring tydens mist met een veerboot
omgeslagen. De aanvaring geschiedde op
20 inyl afstand van Port Washington in
Wisconsin. Van de 30 menschen, die naar
verluidt aan boord waren,’zouden er slechts
2 gered zijn.
Het schip der mülionnairs.
Tijding van de crisis aan de New-
Yorksche beurs bereikt hen in
open zee.
Een medewerker van het „Journal”,
Emile Condroyer, aphrjjft uit Havre een
pathetisch verhaal over de aankomst, uit
New-Yorik, van een passagiersschip van een
der groote transatlantische lijnen, waarop
zich verscheidene Amerikaansche bankiers
en industrieelen natuurlijk millionnairs!
bevonden, die onderiveg door de radio
verwittiigd werden van de crisis aan de
New-Yorksche beurs.
Een transatlantisch
4e Fransoha Kabinetscrisis.
De pogingen van Clementel mislukt. Thans Tardieu kabinetsformateur.
Dr. Curtius opvolger van Dr. streemann.
onderhoud eindigde hiermede, dat de pre
sident der republiek Tardieu de opdracht
tot vorming van het kabinet gaf. Tardieu
verklaarde^» afloop, dat hy morgen de
besprekingen over de vorming van een nieu
we regeering terstond zal beginnen.
eersten slag.
Het was alsof Joseph Warden zich verde-
dig'de voor een denkbeeldige jury. Maar het
■uurde niet lang of lord Marlsmore gaf al
weer tcekeuen var- terugkeerend' bewustzijn.
Hij bewoog zich even en zij 1 oogleden knip
perden. Deze verschijnselen stemde Warden
-vanmerkelijk geruster.
Het gaat alweer een hoop beter, niet
waar, oude jongen! zei hij opgewekt. Laat ik
je eens overeind tel pen.
Hij boog zich «n hielp zijn reisgezel over
eind. K
Lord Harlsrnoje sloeg de oogen op. Wat
is er? vroeg hij^verword.
Jij en ik hebben eventjes den. kolder
in den kop gehad, vertelde Warden, met een
poging om aan het voorgevallene een humo
ristisch tintje te geven. Dat deerntje heeft
ons leelijk voor den mal gehouden en dat
maakte me half razend. En jou ook, weet je
ei?
Ik herinner het mij. Lord Harlsmore
streek toet de hand over het voorhoofd. Zijn
lip bloedde en hij haalde een zakdoek te
voorschijn om het bloed te stelpen. Inmid
dels trachtte Joseph Warden zijn boord weer
wat in model te brengen en van zijn geha
vende das te maken wat er nog van te ma
ken was.
We zijn allebei verduivelde dwazen ge
weest, bekende hij grootmoedig, en ik kan
niet zeggen wie de grootste van de twee is.
Wat moeten we nu doen?, vroeg de jonge
graaf. Hij keek wezenloos naar de wrakstuk
ken van het étui, die op den grond verspreid
lagen.
®ASj
80
