>0N N MU Bahlmann Gouda Omgeving dan 6500 gezinnen in Gouda Gouda en SJÜF* Deze Courant komt in meer NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN No. 17228 Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen EERSTE BLAD. HET STOFFENHUIS sterdam met ingang van >30 ft I GEBR. SPAAS 1 Zaterdag 16 November islzs Dames- en Kindermantels, Japonnen, Hoeden, Stoffen, Bontvellen en Kragen, Bontmantels, Peignoirs, Vesten, Pullovers, Regenmantels. ENORME KEUZE BLAUWE EN ZWARTE MANTELS. ^FEUILLETON. Naar Indië. - - - xv. - M BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, -MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWERKERK, OUDERKERK, OÜDEWATER, REEUWDE, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. Geen crisis maar vertrouwen diet reden mug gezegd worden, dat onze beleggers en spaarders, maai nog veel meer ue speculanten, een paa’ angstige weken uJiter den rug hebben. Want net kou wel niet uitblijven of de debacle van Wallstreet, ae Amerikaansche beurs te New-York, zou ook hier lipltige koers bewegingen der aan delen in het leven roepen. 11 Dit nummer bestaat uit twee bladen. I I in t stil toen zij George Hem- litie te gaan? vroeg hij. laaldienst) met 36 zal worden op ver- liger HOOFDSTUK XIX (Wordt vervolgd.) MARKT 16 GOUDA worden nimmer De Vluchtelingen. Lilian had sterke zenuwen, en toen haar [EXTRA VOORDEELIGE NOVEMBER-AANB1EDINGEN |IN - u alles niet precies uitleggen naar Londen terug. Zij spraki tion waren. 1 woestijn. Waarschuwen zi lastingdiuk het aan vele lijk maakt, nog aan de buitenlandaoh concurrentie, dan vin den zij geen gehoor. Er schijnt niet minder dan een crisis noodig te «P te brengen, aan degenen,1 cd kunde een groot defl welvaart is te danken, zo lemmeringen in den weg legd, dat herstel nieuw? ot re bloei alleen mogelijk bij een gezonde bedrijfsvrijheid. Wanneer deze crisis dit be sef meer algemeen heeft gemaakt, zal het weliswaar een dure les zijn geweest, maar tenslotte toch eeh les, die de beste resultaten voor de toekomst belooft I Opwind—opiMg» OO 68’Jaargang Kunstenaar! wat gij niet moet vóórt brengen, dat rnoogt gij niet willen vóórt brengen. Een tocht naar en door tropisch Nederland. om zooveel mogelyk te zien, is het dus uit den aard der zaak ook vroeg dag. In Bandoeng werden wjj er regelmatig om half zes uitgetrommeld. Ons verdere programma aldaar gold een bezoek aan het station van de Kon. Ned. Ind. Luchtvaart Mij. (K.NJ.L.M.) Om half zeven woonden we het vertrek van een'vliegmachine bij, die naar Ban- ddShg ging. Behalve deze dienst is er nog een verbinding Bandoeng-Semarang, die binnenkort uitgebreid zal worden tot sioe- rabaja, terwijl men reeds proefvluchten heeft gehouden naar Palembang op Suma tra. Directeur en bedrijfsleider brachten ons naar de hangars, waar een en ander’ van de nog jonge dienst verteld werd. Het lucht- vaartverkeer heeft in Indië een zeer goede toekomst. Op verschillende plaatsen is men in afwachting van uitbreiding der diensten, bezig vliegterreinen en noodlandingsplaat- sen in te richten. Juist met het oog op de groote afstanden, die men in Indië heeft, en' met ’t oog op 't warme klimaat, is de vlieg machine het ideale vervoermiddel. Een ojPeen schan- uOllSCIIE COURANT. DE DESTOLEN DIADEEM. Uit het Bngelsoh vaa ARCHIBALD 1XKE. (NadruA verboden). - Dan is er iemand in uw zwarten koffer geweest, zei Lady Halsmore. Dat is de eenige mogelijke verklaring Ze bleef een oogenblik ifwijgend nadenken. Ik begrijp het al, hijgde zij. Toen ik uit wap omdie vrouw op tezoeken toen heeft hij... ja toen. Ik liet mijn kof fer in mijn slaapkamer staan, hij was op slot, ik heb de deur afgesloten, maar hij moet Wie is hij?, riep de gravin Het gezicht van mevrouw Hemmings was opeens kwam iemand in snelle vaart een hoek om, en boifte zoowat tegen haar aan, en haar hart st< mings herkendi Ik heb geensoogenblik tijd te verliezen, 1 zei hij hijgend, ik moet direct met den trein mee, maar ik wilde eerst naar u toe om u te i waarschuwen. Waarvoor? Het bloed trok uit haar wan- i gen weg. U kunt ieder oogenblik gearresteerd worden. - t Ik weet het. Tk kon niet weggaan zonder u dat eerst te zeggen. Waar gaat u heen? Mijn oom heeft me getelegrafeerd dat ik onmiddellijk bij hem in Londen moest ko men. Uw oom de minister? Lilian wilde hog even haar rol volhouden, mevrouw Hem mings had haar immers de kwaliteit van haar broer .meegedeeld. Ja, ik zou niet gaan als het mij niet was ingevallen dat het misschien een' middel is om u te redden. Om mij te redden? Hij knikte. Hij zal niet daal gesteld zijn. Waarin zijn ne<*f betrokken is. U be doelt dat u blijft volhouden dat u tot mijn bende behoort. Hij schrok. Hoe weet u dat? Uw moeder is bij mij geweest. Wat heeft ze tegen u gezegd? vroeg hij nieuwsgierig. Er is geen gelegenheid om dat te ver- Toen ik van één van mijn familieleden afscheid kwam nemen voor myn vertrek naar Indië, raadde deze my in vollen ernst, cm toch op te passen voor de tijgers en ’s avonds niet te gaan slapen, voor ik onder mijn bed had gekeken, of er geen slang onder lag. Er zyn in Holland nog veel van die fabeltjes over Indië in omloop. Ik heb tijgers en slangen gezien, maar goed opge sloten in den dierentuin te Soerabaja. Een ander sprookje, dat men even g’raag gelooft is, dat de Europeanen in Indië zoo’n ge makkelijk leventje hebben. Niet werken en veel geld verdienen heet het dan. Het laat ste moge juist zijn, het eerste is beslist on waar? Als ik een vergelijking zou maken, geloof ik dat men in Indië harder werfkt dan in Holland. Er zijn Europeanen, die tien uur per dag werken, terwijl in de sui kerfabrieken, die ’s nachts doordraaien, nog langer gewerkt wordt. Een groot voor deel is, dat men ’s morgens vroeg kan be ginnen. Verschillende kantoren openen om zeven uur, terwijl men op de plantages om half zes al aanvangt. Voor ons, die komen ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) 16 regels 1.80, elke regel meer Q.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15 regels f.55, elke regel meer Q.80. Advertentiën in het Zaterdagnununer 20 et bjjolag op den prijs. Liefdadjgheids-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2J5, elke regel meer 0.50. Op de voorpagine 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden pry's. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhande laren, Advertentiebureau* en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad ƒ3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Telef. Interc. 82; Redactie Telef. 88. Postrekening 48400. heelemaal verwrongen. Mijn zoon, o God. Ze zonk voorover op het bed, en hoewel ze op' de rheumatische voet van de gravin terecht kwam, verzuimde deze een kreet van pijn te laten hooren. ’t hoofd van 6eze afdeeling, kapt Rerink, talrijke groote foto’s voor 'n zeer geredu- oeerden prys ter onzei beschikking. 's Avonds bood het hoofdbestuur der Ver- eeniging van leeraren in Ned. Indië ons ’n diner aan. Ik zou dit onvermeld gelaten hebben, ware het niet dat bij deze hartelijke ontvangst door onze Indische collega’s iets naar voren kwam dat onze Holandsche col lega’s eigenlijk beschaamd moest maken. In dat groote Indië heeft men één vereeni- ging, waar leeraren by hei Openbaar, R.-K. en Chr. Onderwijs in zijn opgenomen. Ik geloof, dat dit verschijnsel zich ook by an dere vakvereenigingen openbaart. De volgende dagen werkten we weer een zwaar programma af. Een. autotocht van ruim twee uren bracht ons*te midden der bergen op de onderneming Malatar. De on derneming Malatar is de oudste en de grootste van alle thqe-plantages ter wereld. Zij ligt op ruim 1790 M. boven zeeniveau. Zooals bekend'geacht mag worden, Is de theecultuur een bergcultuur, in tegenstel ling met de rijst- en de suikercultuur, die r glinilacAte. ga ool^ naar de stad, daar is het vei- oor mij. Natuurlijk. Hij nam twee kaartjes eerste klas, maar niettegenstaande zijn protest, legde zij het geld voor den loketbeambte neer. U gaat zeker rocken zitten, vroeg ze. toen ze op het perron stonden. Ik ga in een damescoupé. O. komt u-bij mij ziten. smeekte hij. Zij schudde het hoofd. Ik reis liever alleen. den toestand al gauw kalm te overzien. Ze begreep als die dame haar dreigement om naar de politie te gaan, zou uitvoeren, het niet onwaarschijnlijk was, dat zij gearres teerd zou worden. De tijd om een verklaring te geven was nu gekomen en het zou ver standiger en gemakkelijker zijn dit aan. den buitenkant van de gevangenismuren ie doen. Zij mocht niet alleen aan zichzelf den ken, dat „dolle mensch” zooals zij mevrouw Hemmings in gedachten noemde, was in staat om haar brave tante en haar beste vader eenige onaangename uren te bezorgen. Ze nam'het besluit om onmiddellijk uit Woollacombe te vertrekken en naar Londen terug te gaan. Daar zou ze direct den mi nister van Binnenlandsche Zaken gaan op zoeken en hem de afschuwelijke verwarring uitleggen waarin zij door een samenloop van omstandigheden geraakt was. Zij zou het aan hem overlaten oih aan zijn zuster en zijn neef een verklaring te geven en als de eerste opwinding gelubd was, zou ze zelf George gaan opzoeken’ om hem excuus te vragen voor de ellende die ze hem bezorgd had. Haar wangen werden warm bij de ge dachte aan hem. Zij had hem belachelijk gemaakt en dit zou hij haar waarschijnlijk nooit vergeven, maar als dat wet zoo mocht zijn dan zou ze hem toonen hoe dankbaar ze was voor de nobele, zelfopofferende ma nier waarop hij voor haar in de bres was gesprongen. Misschien zou ze wel Zij verloor zich in gepeins, niet alleen haar gezicht maar ook haar hart gloeide bij tellen, u zult uw trein missen. Zij liepen samen den kant van het station uit. Toen mijp moeder van u wegging, was zij teen nog van plen om naar de po litie te gaan? vroeg hij. Ik kreeg den indruk dat ze van mij rechtstreeks naar het politiebureau zou gaan. Heeft... heeft zij u ook voorwaarden ge steld? Ja, dezelfde die zij u gesteld heeft. Hebt u ze aangenomen? vroeg hij ang stig. Ik stond op het punt ze aan te neuten, maar ze heeft mij grof beleedigd en ik heb geêischt dat ze onmiddellijk het huis staat zou zijn om hem te vertellen hoe ver keerd ze hem beoordeeld had en (joe ze zijn onbaatzuchtige liefde ohwaardig was? Ze pakte haar koffers in en ging naar haar tantie, zij vond deze druk bezig in de bak kerij. Tantelief, zei ze, ik moet onmiddellijk naar de stad terug. Toch geen slecht nieuws, kindje?’ Je verveelt je hier zeker gruwelijk? Ja, Woollacombe is eenmtil nest. Integendeel, ik vind J^st hier juist een beetje te druk. Tante Martha keek haar vragend aan, ze begreep niet hoe haar nichtje het in Wooi- iacombe te druk kon1 vinden. Maar er kwam geen nadere toelichting; het eenige wat Li lian zei was: Ik kajfc.' maar ik moet Kom je weer-terug? Lilian weifelde. Misschien, niet voor lang, maar ik kom u in elk geval gauw weer opzoeken, tante. Zij kuste haar harte lijk. V» bent zoo vriendelijk voor mij geweest en ik ben zooveel van u gaan houden I Ze nam kameraadschappelijk afscheid van de meisjes in den winkel en vertrok naar het station, blij dat haar tante Martha het te druk had om haar uitgeleide te doen want in geval zij gearresteerd zou worden,, gaf zij er de voorkeur aan dat haar tante geen' ge tuige zou zijn van zulk een schokkend voor val. Tijdens haar wandeling naar hfet station keek ze met eenigen angst de straat al. Er was eeltter ïrieta verdachte te zien. Maar reisje met den trein daarentegen dat we maakten van Bandoeng naar Djokja, wat nog niet de helft is van Java's lengte, is acht uur sporen. En al ztfn de treinen per fect ingericht en al beyveren de directies zich om het de reizigers naar den zin te maken er blijven twee groote bezwaren, de hitte en het stof. Men gaat frisch, met een schoon wit pakje op reis en men komt als ’n schoorsteenveger en eenigszins „gaar” aan. Per vliegtuig stapt men even schoon uit, ais men er in ging, heeft geen last van de hitte en bespaart meer dan de helft van den tijd. Over de veiligheid wil ik het niet hebben. Wie als wy de talrijke voorzorgsmaatrege len, de goede contróle en ’t geringe cyfer der verkeersongevallen gezien heeft stapt zonder eenig bezwaar in. Over tien jaar gaat geen zakenman Indië meer met den trein. Van de burgerlijke luchtvaartdienst reden we naar de Militaire luchtvaartafdeciing, waar de Commandant onze gids was. Beide luchtvaartdiensten werken samen, een ver schijnsel dat we in Indië herhaaldêlyk heb ben geconstateerd. Waar hem dat in zit, weet men niet. Voor mijzelf heb ik het toe geschreven aan het feit, dat in Indië aan ’t hoofd van diverse bedrijven allemaal jonge ketels staan, die weten dat ze elkaar noo dig hebben. Een chef of een administrateur van vyf en veertig ;aar is hier een zeld zaamheid. De meeste verantwoordelijke per sonen die we ontmoet hebben, waren zoo tusschen de dertig en veertig jaar. Verschillende officieren van de lucht- vaartafdeeling stelden zich beschikbaar om vluchten met ons te maken boven de vlakte van Bandoeng. Na afloop van de luchtreis kregen we de constructiewerkpiaatsen te zien en de verschillende annex-bedrijven, als de radiodienst en de fototechnische dienst. De laatste beschikt over een schatkamer van luchtopnamen van het Indische land- in zoek kan brengen Voor onderwijsdoeleinden zijn deze foto’s buitengewoon geschikt en daarom stelde Ier oogen zijn gevestigd op de leiders van onzen bandeken industrie, Hoopvol, waar zy eenmaal dX nationale bedrijven tot broei wisten te breinenvol vertrouwen, auj zij ditmaal het sahip door de branding zullen biengen. Inderdaad dat’ Vertrouwen is ten volle verdiend/maar men geve daarvan dan met blijk dan alleen in deze dagen. Want in de tijden dat er geeb. onrust heersekt, wordt al heel weinig gedacht Aan de moeilijke taak, welke onze ondernemers te vervullen hebben. En aan de vele hinderpalen, welke aan de bedrijfsvrijheid in den weg worden gelegd, wordt nauwelijks aandacht geschon ken. Verzetten onze ondernmers zich tegen de te zware lasten der sociale wetgeving, dan is hun stem die van een roepende in de :il dat de zware be- s |edrijven onmoge- langer het hoofd te loieden -.jqurrentie, dan vin- Bóhijnt niet minder IjB om het besef bij aan wier doorzicht Jjyan de nationale 9 min modelij k be boeten worden ge- itplooiwg en verde- haar oorsprong vindt in over-speculatie in Amerika. Een daling in het algemeene welvaartspeil ia niet verminderd. Maar het is met de beurs precies eender als met de weersgesteldheid. Gedurende de eerste negen maanden van dit jaar is het zéér droog ge weest, zoodat men. qm den jaarlijksohen ge middelden regenval te verkrijgen, in de laat ste drie maanden veel neerslag kon verwach ten Op de Amerikaansche beurs had de hausse ook onafgebroken negen maanden ge duurd; het was dus begrijpelijk dat er ook eens een depressie kwam. En dat moment kwam toen duidelijk bleek, dat er over-spe culatie bestond. Men neemt echter aan, dat althans niet van eenigszins duurzamen aard zal zijn, omdat handel en industrie zich spoedig zullen aanpassen. Niets toch wijst ér op, dat aan de voortdurende ontwikkeling van het economisch leven een einde is geko men, men moet aannemen, dat wij voor een kurt intermezzo in de opgaande lijn der ont wikkeling staan. Maar zooals altijd heeft wen weejt zijn pessimisme in hooge mate overdreven, vele beleggers hebben zich daar door laten meesleepen en hebben zich geheel of ten deele van hun zoo moeilijk verworven bezit ontdaan. Het zaljnm heel spoedig be rouwen, maar dan is er voor bitter zelfver wijt geen plaats meer. Men weet nu eenmaal bij ervaring dat aan de beurs de slinger al tijd te veel naar den eenen of den anderen kant doorslaat. Het is begrijpelijk, dat in deze dagen ve- liet. Dus u wijde ze aannemen? Eerst wA. I niet meer tot zij bij het sta- roor het kaartjesloket bleef hij staan Totfciens.'zei hij en stak zijn hand uit. Ze Met de speculanten behoeft men geen me delijden te hebbenbij het aangaan van hun engagementen wisten zij, de kans te loopen hun geheele bezit te verliezen. Het lot, dat den speculant te wachten staat, wordt heel aardig weergegeven in het volgende beurs- njmpje: Solomon Grundy Tipped on Monday (gewaarschuwd op Maandag). Bought on Tueedy (gekocht op Dinsdag). Ahead on Wednesday (vooraan op Woens dag). Rich on Thursday (rijk op Donderdag). Worried on Friday (onrustig op Vrijdag). Sunk on Saturday (gekelderd op Zater- dag). Broken on Sunday (gebroken op Zondag). That is the end of (dat is het einde van) Solomon Brundyl Met de bona fide beleggers staat de zaak evenwel geheel anders. Wanneer zij zich plotseling van hun papieren gaan ontdoen, zij gedreven door vrees, welke nog #e.n goede gids is geweest. Plotse ling schy'nt in hun hoofd de gedachte zyn gevaren, dat de prachtigste ondernemingen misschien wel aan den rand van den af grond sta^in. Blijkbaar denken zij, dat het einde van de wereld voor de deur staat en er niets meer zal worden geproduceerd, want zij werpen zelfs hun aandeelen in onderne mingen voor de allereerste levensbehoeften op de markt. In hun onbestemde angst schijnt elk waardebegrip verloremte zijn ge gaan en dit alles verhoogt natuurlijk de ze- ruwaclitige gesteldheid van de kfcurs,. de be- legfcingamarkt en het publiek. I Dit nu is zeer te betreurde, want op deze wijze brengen de rustige beleggers zichzelf onverdiend geweldige klappen toe. In plaats van het hoofd koel te houden, laten zij zich meesleepen door allerlei wilde geruchten, welke maar ai te gretig worden verspreid door koopjesjagers, die de goede stukjes graag voor het laagste gap-prijsje willen op pikken. Gelukkig begint men thans in te zien, dat de huidige beurscrisis geen verband houdt met den gang van zaken by de onderne mingen, doch meer van technischen aard is L 420 110 Zou hét oogenblik ooit komen dat zij in Hemmings wat verminderd was, begon ze

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1929 | | pagina 1