>0N
N MU
Bahlmann
Gouda
Omgeving
dan 6500 gezinnen in Gouda
Gouda
en
SJÜF* Deze Courant komt in meer
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
No. 17228
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
EERSTE BLAD.
HET STOFFENHUIS
sterdam
met ingang van
>30
ft
I
GEBR. SPAAS
1
Zaterdag 16 November islzs
Dames- en Kindermantels, Japonnen, Hoeden, Stoffen,
Bontvellen en Kragen, Bontmantels, Peignoirs,
Vesten, Pullovers, Regenmantels.
ENORME KEUZE
BLAUWE EN ZWARTE MANTELS.
^FEUILLETON.
Naar Indië.
- - - xv. - M
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, -MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OÜDEWATER, REEUWDE, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Geen crisis maar vertrouwen
diet reden mug gezegd worden, dat onze
beleggers en spaarders, maai nog veel meer
ue speculanten, een paa’ angstige weken
uJiter den rug hebben. Want net kou wel
niet uitblijven of de debacle van Wallstreet,
ae Amerikaansche beurs te New-York, zou
ook hier lipltige koers bewegingen der aan
delen in het leven roepen.
11
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
I
I
in
t
stil toen zij George Hem-
litie te gaan? vroeg hij.
laaldienst) met
36
zal worden op
ver-
liger
HOOFDSTUK XIX
(Wordt vervolgd.)
MARKT 16 GOUDA
worden
nimmer
De Vluchtelingen.
Lilian had sterke zenuwen, en toen haar
[EXTRA VOORDEELIGE NOVEMBER-AANB1EDINGEN
|IN -
u alles niet precies uitleggen
naar Londen terug.
Zij spraki
tion waren.
1 woestijn. Waarschuwen zi
lastingdiuk het aan vele
lijk maakt, nog
aan de buitenlandaoh concurrentie, dan vin
den zij geen gehoor. Er schijnt niet minder
dan een crisis noodig te «P
te brengen, aan degenen,1
cd kunde een groot defl
welvaart is te danken, zo
lemmeringen in den weg
legd, dat herstel nieuw? ot
re bloei alleen mogelijk bij een gezonde
bedrijfsvrijheid. Wanneer deze crisis dit be
sef meer algemeen heeft gemaakt, zal het
weliswaar een dure les zijn geweest, maar
tenslotte toch eeh les, die de beste resultaten
voor de toekomst belooft I
Opwind—opiMg» OO
68’Jaargang
Kunstenaar! wat gij niet moet vóórt
brengen, dat rnoogt gij niet willen vóórt
brengen.
Een tocht naar en door tropisch Nederland.
om zooveel mogelyk te zien, is het dus uit
den aard der zaak ook vroeg dag.
In Bandoeng werden wjj er regelmatig
om half zes uitgetrommeld. Ons verdere
programma aldaar gold een bezoek aan het
station van de Kon. Ned. Ind. Luchtvaart
Mij. (K.NJ.L.M.)
Om half zeven woonden we het vertrek
van een'vliegmachine bij, die naar Ban-
ddShg ging. Behalve deze dienst is er nog
een verbinding Bandoeng-Semarang, die
binnenkort uitgebreid zal worden tot sioe-
rabaja, terwijl men reeds proefvluchten
heeft gehouden naar Palembang op Suma
tra. Directeur en bedrijfsleider brachten ons
naar de hangars, waar een en ander’ van de
nog jonge dienst verteld werd. Het lucht-
vaartverkeer heeft in Indië een zeer goede
toekomst. Op verschillende plaatsen is men
in afwachting van uitbreiding der diensten,
bezig vliegterreinen en noodlandingsplaat-
sen in te richten. Juist met het oog op de
groote afstanden, die men in Indië heeft, en'
met ’t oog op 't warme klimaat, is de vlieg
machine het ideale vervoermiddel. Een
ojPeen schan-
uOllSCIIE COURANT.
DE DESTOLEN DIADEEM.
Uit het Bngelsoh vaa
ARCHIBALD 1XKE.
(NadruA verboden).
- Dan is er iemand in uw zwarten koffer
geweest, zei Lady Halsmore.
Dat is de eenige mogelijke verklaring
Ze bleef een oogenblik ifwijgend nadenken.
Ik begrijp het al, hijgde zij. Toen
ik uit wap omdie vrouw op tezoeken
toen heeft hij... ja toen. Ik liet mijn kof
fer in mijn slaapkamer staan, hij was op
slot, ik heb de deur afgesloten, maar hij
moet
Wie is hij?, riep de gravin
Het gezicht van mevrouw Hemmings was
opeens kwam iemand in snelle vaart een
hoek om, en boifte zoowat tegen haar aan,
en haar hart st<
mings herkendi
Ik heb geensoogenblik tijd te verliezen, 1
zei hij hijgend, ik moet direct met den trein
mee, maar ik wilde eerst naar u toe om u te i
waarschuwen.
Waarvoor? Het bloed trok uit haar wan- i
gen weg.
U kunt ieder oogenblik gearresteerd
worden. - t
Ik weet het.
Tk kon niet weggaan zonder u dat eerst
te zeggen.
Waar gaat u heen?
Mijn oom heeft me getelegrafeerd dat ik
onmiddellijk bij hem in Londen moest ko
men.
Uw oom de minister? Lilian wilde hog
even haar rol volhouden, mevrouw Hem
mings had haar immers de kwaliteit van
haar broer .meegedeeld.
Ja, ik zou niet gaan als het mij niet was
ingevallen dat het misschien een' middel is
om u te redden.
Om mij te redden?
Hij knikte. Hij zal niet
daal gesteld zijn.
Waarin zijn ne<*f betrokken is. U be
doelt dat u blijft volhouden dat u tot mijn
bende behoort.
Hij schrok. Hoe weet u dat?
Uw moeder is bij mij geweest.
Wat heeft ze tegen u gezegd? vroeg hij
nieuwsgierig.
Er is geen gelegenheid om dat te ver-
Toen ik van één van mijn familieleden
afscheid kwam nemen voor myn vertrek
naar Indië, raadde deze my in vollen ernst,
cm toch op te passen voor de tijgers en
’s avonds niet te gaan slapen, voor ik onder
mijn bed had gekeken, of er geen slang
onder lag. Er zyn in Holland nog veel van
die fabeltjes over Indië in omloop. Ik heb
tijgers en slangen gezien, maar goed opge
sloten in den dierentuin te Soerabaja. Een
ander sprookje, dat men even g’raag gelooft
is, dat de Europeanen in Indië zoo’n ge
makkelijk leventje hebben. Niet werken en
veel geld verdienen heet het dan. Het laat
ste moge juist zijn, het eerste is beslist on
waar? Als ik een vergelijking zou maken,
geloof ik dat men in Indië harder werfkt
dan in Holland. Er zijn Europeanen, die
tien uur per dag werken, terwijl in de sui
kerfabrieken, die ’s nachts doordraaien,
nog langer gewerkt wordt. Een groot voor
deel is, dat men ’s morgens vroeg kan be
ginnen. Verschillende kantoren openen om
zeven uur, terwijl men op de plantages om
half zes al aanvangt. Voor ons, die komen
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
16 regels 1.80, elke regel meer Q.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels f.55, elke regel meer Q.80. Advertentiën in het Zaterdagnununer 20 et
bjjolag op den prijs. Liefdadjgheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2J5, elke regel meer 0.50. Op
de voorpagine 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden
pry's. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhande
laren, Advertentiebureau* en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het
Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Telef. Interc. 82;
Redactie Telef. 88. Postrekening 48400.
heelemaal verwrongen. Mijn zoon, o God.
Ze zonk voorover op het bed, en hoewel
ze op' de rheumatische voet van de gravin
terecht kwam, verzuimde deze een kreet van
pijn te laten hooren.
’t hoofd van 6eze afdeeling, kapt Rerink,
talrijke groote foto’s voor 'n zeer geredu-
oeerden prys ter onzei beschikking.
's Avonds bood het hoofdbestuur der Ver-
eeniging van leeraren in Ned. Indië ons ’n
diner aan. Ik zou dit onvermeld gelaten
hebben, ware het niet dat bij deze hartelijke
ontvangst door onze Indische collega’s iets
naar voren kwam dat onze Holandsche col
lega’s eigenlijk beschaamd moest maken.
In dat groote Indië heeft men één vereeni-
ging, waar leeraren by hei Openbaar, R.-K.
en Chr. Onderwijs in zijn opgenomen. Ik
geloof, dat dit verschijnsel zich ook by an
dere vakvereenigingen openbaart.
De volgende dagen werkten we weer een
zwaar programma af. Een. autotocht van
ruim twee uren bracht ons*te midden der
bergen op de onderneming Malatar. De on
derneming Malatar is de oudste en de
grootste van alle thqe-plantages ter wereld.
Zij ligt op ruim 1790 M. boven zeeniveau.
Zooals bekend'geacht mag worden, Is de
theecultuur een bergcultuur, in tegenstel
ling met de rijst- en de suikercultuur, die
r glinilacAte.
ga ool^ naar de stad, daar is het vei-
oor mij.
Natuurlijk. Hij nam twee kaartjes eerste
klas, maar niettegenstaande zijn protest,
legde zij het geld voor den loketbeambte
neer.
U gaat zeker rocken zitten, vroeg ze.
toen ze op het perron stonden. Ik ga in een
damescoupé.
O. komt u-bij mij ziten. smeekte hij.
Zij schudde het hoofd. Ik reis liever
alleen.
den toestand al gauw kalm te overzien. Ze
begreep als die dame haar dreigement om
naar de politie te gaan, zou uitvoeren, het
niet onwaarschijnlijk was, dat zij gearres
teerd zou worden. De tijd om een verklaring
te geven was nu gekomen en het zou ver
standiger en gemakkelijker zijn dit aan. den
buitenkant van de gevangenismuren ie
doen. Zij mocht niet alleen aan zichzelf den
ken, dat „dolle mensch” zooals zij mevrouw
Hemmings in gedachten noemde, was in
staat om haar brave tante en haar beste
vader eenige onaangename uren te bezorgen.
Ze nam'het besluit om onmiddellijk uit
Woollacombe te vertrekken en naar Londen
terug te gaan. Daar zou ze direct den mi
nister van Binnenlandsche Zaken gaan op
zoeken en hem de afschuwelijke verwarring
uitleggen waarin zij door een samenloop
van omstandigheden geraakt was. Zij zou
het aan hem overlaten oih aan zijn zuster
en zijn neef een verklaring te geven en als
de eerste opwinding gelubd was, zou ze zelf
George gaan opzoeken’ om hem excuus te
vragen voor de ellende die ze hem bezorgd
had. Haar wangen werden warm bij de ge
dachte aan hem. Zij had hem belachelijk
gemaakt en dit zou hij haar waarschijnlijk
nooit vergeven, maar als dat wet zoo mocht
zijn dan zou ze hem toonen hoe dankbaar
ze was voor de nobele, zelfopofferende ma
nier waarop hij voor haar in de bres was
gesprongen. Misschien zou ze wel
Zij verloor zich in gepeins, niet alleen
haar gezicht maar ook haar hart gloeide bij
tellen, u zult uw trein missen.
Zij liepen samen den kant van het station
uit. Toen mijp moeder van u wegging,
was zij teen nog van plen om naar de po
litie te gaan? vroeg hij.
Ik kreeg den indruk dat ze van mij
rechtstreeks naar het politiebureau zou gaan.
Heeft... heeft zij u ook voorwaarden ge
steld?
Ja, dezelfde die zij u gesteld heeft.
Hebt u ze aangenomen? vroeg hij ang
stig.
Ik stond op het punt ze aan te neuten,
maar ze heeft mij grof beleedigd en ik heb
geêischt dat ze onmiddellijk het huis
staat zou zijn om hem te vertellen hoe ver
keerd ze hem beoordeeld had en (joe ze zijn
onbaatzuchtige liefde ohwaardig was?
Ze pakte haar koffers in en ging naar haar
tantie, zij vond deze druk bezig in de bak
kerij.
Tantelief, zei ze, ik moet onmiddellijk
naar de stad terug.
Toch geen slecht nieuws, kindje?’ Je
verveelt je hier zeker gruwelijk?
Ja, Woollacombe is eenmtil nest.
Integendeel, ik vind J^st hier juist een
beetje te druk.
Tante Martha keek haar vragend aan, ze
begreep niet hoe haar nichtje het in Wooi-
iacombe te druk kon1 vinden. Maar er kwam
geen nadere toelichting; het eenige wat Li
lian zei was:
Ik kajfc.'
maar ik moet
Kom je weer-terug?
Lilian weifelde. Misschien, niet voor
lang, maar ik kom u in elk geval gauw
weer opzoeken, tante. Zij kuste haar harte
lijk. V» bent zoo vriendelijk voor mij geweest
en ik ben zooveel van u gaan houden I
Ze nam kameraadschappelijk afscheid van
de meisjes in den winkel en vertrok naar
het station, blij dat haar tante Martha het
te druk had om haar uitgeleide te doen want
in geval zij gearresteerd zou worden,, gaf zij
er de voorkeur aan dat haar tante geen' ge
tuige zou zijn van zulk een schokkend voor
val.
Tijdens haar wandeling naar hfet station
keek ze met eenigen angst de straat al. Er
was eeltter ïrieta verdachte te zien. Maar
reisje met den trein daarentegen dat we
maakten van Bandoeng naar Djokja, wat
nog niet de helft is van Java's lengte, is
acht uur sporen. En al ztfn de treinen per
fect ingericht en al beyveren de directies
zich om het de reizigers naar den zin te
maken er blijven twee groote bezwaren,
de hitte en het stof. Men gaat frisch, met
een schoon wit pakje op reis en men komt
als ’n schoorsteenveger en eenigszins
„gaar” aan. Per vliegtuig stapt men even
schoon uit, ais men er in ging, heeft geen
last van de hitte en bespaart meer dan
de helft van den tijd.
Over de veiligheid wil ik het niet hebben.
Wie als wy de talrijke voorzorgsmaatrege
len, de goede contróle en ’t geringe cyfer
der verkeersongevallen gezien heeft stapt
zonder eenig bezwaar in.
Over tien jaar gaat geen zakenman
Indië meer met den trein.
Van de burgerlijke luchtvaartdienst reden
we naar de Militaire luchtvaartafdeciing,
waar de Commandant onze gids was. Beide
luchtvaartdiensten werken samen, een ver
schijnsel dat we in Indië herhaaldêlyk heb
ben geconstateerd. Waar hem dat in zit,
weet men niet. Voor mijzelf heb ik het toe
geschreven aan het feit, dat in Indië aan ’t
hoofd van diverse bedrijven allemaal jonge
ketels staan, die weten dat ze elkaar noo
dig hebben. Een chef of een administrateur
van vyf en veertig ;aar is hier een zeld
zaamheid. De meeste verantwoordelijke per
sonen die we ontmoet hebben, waren zoo
tusschen de dertig en veertig jaar.
Verschillende officieren van de lucht-
vaartafdeeling stelden zich beschikbaar om
vluchten met ons te maken boven de vlakte
van Bandoeng. Na afloop van de luchtreis
kregen we de constructiewerkpiaatsen te
zien en de verschillende annex-bedrijven, als
de radiodienst en de fototechnische dienst.
De laatste beschikt over een schatkamer
van luchtopnamen van het Indische land-
in zoek kan brengen
Voor onderwijsdoeleinden zijn deze foto’s
buitengewoon geschikt en daarom stelde
Ier oogen zijn gevestigd op de leiders van
onzen bandeken industrie, Hoopvol, waar
zy eenmaal dX nationale bedrijven tot broei
wisten te breinenvol vertrouwen, auj zij
ditmaal het sahip door de branding zullen
biengen. Inderdaad dat’ Vertrouwen is ten
volle verdiend/maar men geve daarvan dan
met blijk dan alleen in deze dagen. Want
in de tijden dat er geeb. onrust heersekt,
wordt al heel weinig gedacht Aan de moeilijke
taak, welke onze ondernemers te vervullen
hebben. En aan de vele hinderpalen, welke
aan de bedrijfsvrijheid in den weg worden
gelegd, wordt nauwelijks aandacht geschon
ken. Verzetten onze ondernmers zich tegen
de te zware lasten der sociale wetgeving, dan
is hun stem die van een roepende in de
:il dat de zware be-
s |edrijven onmoge-
langer het hoofd te loieden
-.jqurrentie, dan vin-
Bóhijnt niet minder
IjB om het besef bij
aan wier doorzicht
Jjyan de nationale
9 min modelij k be
boeten worden ge-
itplooiwg en verde-
haar oorsprong vindt in over-speculatie
in Amerika. Een daling in het algemeene
welvaartspeil ia niet verminderd. Maar het
is met de beurs precies eender als met de
weersgesteldheid. Gedurende de eerste negen
maanden van dit jaar is het zéér droog ge
weest, zoodat men. qm den jaarlijksohen ge
middelden regenval te verkrijgen, in de laat
ste drie maanden veel neerslag kon verwach
ten Op de Amerikaansche beurs had de
hausse ook onafgebroken negen maanden ge
duurd; het was dus begrijpelijk dat er ook
eens een depressie kwam. En dat moment
kwam toen duidelijk bleek, dat er over-spe
culatie bestond. Men neemt echter aan, dat
althans niet van eenigszins duurzamen aard
zal zijn, omdat handel en industrie zich
spoedig zullen aanpassen. Niets toch wijst ér
op, dat aan de voortdurende ontwikkeling
van het economisch leven een einde is geko
men, men moet aannemen, dat wij voor een
kurt intermezzo in de opgaande lijn der ont
wikkeling staan. Maar zooals altijd heeft
wen weejt zijn pessimisme in hooge mate
overdreven, vele beleggers hebben zich daar
door laten meesleepen en hebben zich geheel
of ten deele van hun zoo moeilijk verworven
bezit ontdaan. Het zaljnm heel spoedig be
rouwen, maar dan is er voor bitter zelfver
wijt geen plaats meer. Men weet nu eenmaal
bij ervaring dat aan de beurs de slinger al
tijd te veel naar den eenen of den anderen
kant doorslaat.
Het is begrijpelijk, dat in deze dagen ve-
liet.
Dus u wijde ze aannemen?
Eerst wA.
I niet meer tot zij bij het sta-
roor het kaartjesloket bleef hij
staan Totfciens.'zei hij en stak zijn hand
uit.
Ze
Met de speculanten behoeft men geen me
delijden te hebbenbij het aangaan van hun
engagementen wisten zij, de kans te loopen
hun geheele bezit te verliezen. Het lot, dat
den speculant te wachten staat, wordt heel
aardig weergegeven in het volgende beurs-
njmpje:
Solomon Grundy
Tipped on Monday (gewaarschuwd op
Maandag).
Bought on Tueedy (gekocht op Dinsdag).
Ahead on Wednesday (vooraan op Woens
dag).
Rich on Thursday (rijk op Donderdag).
Worried on Friday (onrustig op Vrijdag).
Sunk on Saturday (gekelderd op Zater-
dag).
Broken on Sunday (gebroken op Zondag).
That is the end of (dat is het einde van)
Solomon Brundyl
Met de bona fide beleggers staat de zaak
evenwel geheel anders. Wanneer zij zich
plotseling van hun papieren gaan ontdoen,
zij gedreven door vrees, welke nog
#e.n goede gids is geweest. Plotse
ling schy'nt in hun hoofd de gedachte zyn
gevaren, dat de prachtigste ondernemingen
misschien wel aan den rand van den af
grond sta^in. Blijkbaar denken zij, dat het
einde van de wereld voor de deur staat en
er niets meer zal worden geproduceerd, want
zij werpen zelfs hun aandeelen in onderne
mingen voor de allereerste levensbehoeften
op de markt. In hun onbestemde angst
schijnt elk waardebegrip verloremte zijn ge
gaan en dit alles verhoogt natuurlijk de ze-
ruwaclitige gesteldheid van de kfcurs,. de be-
legfcingamarkt en het publiek. I
Dit nu is zeer te betreurde, want op deze
wijze brengen de rustige beleggers zichzelf
onverdiend geweldige klappen toe. In plaats
van het hoofd koel te houden, laten zij zich
meesleepen door allerlei wilde geruchten,
welke maar ai te gretig worden verspreid
door koopjesjagers, die de goede stukjes
graag voor het laagste gap-prijsje willen op
pikken.
Gelukkig begint men thans in te zien, dat
de huidige beurscrisis geen verband houdt
met den gang van zaken by de onderne
mingen, doch meer van technischen aard is
L
420
110
Zou hét oogenblik ooit komen dat zij in
Hemmings wat verminderd was, begon ze