ekbank OOM 98% BAHLMANN - GOUDA Deze Courant komt in meer dan 6500 gezinnen in Gouda en Omgeving NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN BERGAMBACHT, berkenwoude, bodegraven, boskoop, Gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, - JO0NHOVEN, stolwijk, waddinxveen, ZEVENHUIZEN, i go. 17252 enz. FEUILLETON. EERSTE BLAD. - 8e Jaargang Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop nieuwerkerk, ouderkerk, oudewater, reeuwijk, sch< Zaterdag i4!iP^mber I92S GROOTE ORPUIMINQ Onze prachtvolle collectie MANTELS, JAPONNEN, HOEDEN enz. enz. zoowel in gekleurd, als blauw en zwart thans voor abnormaal lage prijzen =r= Ook in het betere genre. WflM# 40 ie pas DORWEG. vroeg Mark Breng 'Wordt vervolgd). •HI* Laat ons jong blijven, zooals de oude aarde, door God steeds vernieuwd, voor wie het telkens weer lente wordt. De slavin van het zwijgen. Geauthoriseerde vertaling uit het Engelsch van FRED. M. WHITE. Nadruk verboden. i soliedo Boek- le plaatsing aan 100.- Dit nummer bestaat uit twee bladen. Schitterende gelegenheid voor de a.s. feestdagen In elke afdeeling nieuwe koopjes. ndenrdn opiaiqo 6800 ei Na het etten - en verdwijnt. gekomende geestelijken vonden dat ze nog even behoorden te wachten. Alleen Lcrd Rashborough protesteerde. Laten we alsjeblieft ópschieten, mop perde hij. Darryll kan het wel in zijn onbe rekenbaar hoofd krijgen om pas over een uur te komen aanzetten. En om half twee heb ik een belangrijke bespreking. Eindelijk begon de plechtigheid dan dan de Tabletten ifrisschen eling en vliezen. Ie leelijke chts voor omgeving. Eindelijk begon de plechtigheid dan maar, zonder Sir Charles! Beatrice maakte geen bezwaar... Er was niets waar ze zich op heit oogenblik tegen zou verzetten. Ze Was nog steeds in denzelfden halven droomtoestand van daar net; ze was er zich vaag bewust van, dat ze knielde voor het altaar en dat een geestelijke het een en ander zei, waar van geen woord tot haar bewustzijn door drong. Daarop morrelde iemand aan haar inkerhand, trachtend er een gladden gou den ring aan te schuiven. Toen was er op eens een kleine opschudding aan de achter zijde van de kerk. De geestelijke die den dienst leidde, hief in protest het hoofd op. Op de preek ha was de plechtigheid prac- tisch gesproken afgeloopen. Een politie-agent dook hier of daar van daan op en had een levendige gedachten wisseling met den man die plotseling de kerk was komen binnenstuiven. Een oogen- blik scheen het, dat het op een vechtpartij bou uitloopen Ik zeg je, dat ik er door moet, ver klaarde een luide stem en een moment h ek het Beatrice, dat ze de stem van Mark Ventanore hoorde. Het is een quaestie van leven en dood. De bruid liet haar oogen door d« kerk gaan en zag eerst niets anders dan de wel- zellige at- len arbeid vermogen. verdienen. Men wil nu een algemeene re geling die hierop zou neerkomen, dat alle winkels één middag denzelfde natuurlijk zullen sluiten. Dat lijkt aardig, rpaar het is te begrepen dat sommigen daartegen zyn. Zij die geen vrijen middag meer be hoeven te geven, om met den werktijd rond te komen gelijk die is toegestaan, hebben allicht bezwaar. In het algemeen is het juist, dat bij sluiting van één middag er in totaal niet minder zal worden gekocht en verkocht, maar er zijn ook winkels die wa ren verkoopen, die aan bederf onderhevig zijn óf eetwaren die mof gen niet dubbel opgegeten worden als ep vandaag geen ge legenheid toe bestaat. Zoo’n uniforme regö; ling moet hier en daar nadeel geven en het is dus begrijpelijk dat niet Allen zich ver- eenigen. Vaststaat, dat de winkels te veel hebben geofferd aan de concurrentie om altijd’ maar gereed te staan voor het publiek. Aan velen zal dus met een regeling een deel der vrijheid worden teruggegeven, dat zij hebben opgeofferd aan den concurrentie strijd. Hoe grooter het aantal winkels is des te feller wordt de strijd en des te meer zet men alles op alles om het publiek te grieven. Sommige dAigen zijn al mogelijk gebleken. Sinds eenige jaren hebben de schoenwinkels in den Haag de gewoonte één keer per jaar drie dagen aan één stuk te sluiten om het personeel vacantie te ge ven. Daar is geen enkel bezwaar tegen en op dien weg is misschien nog .veel meer te bereiken. Indien de wijkvereenigingen krachtiger waren geworden, zouden die heel wat goeds hebben kunnen doen door gemeenschappelijk overleg. De soorten winkels moeten samenwerken en dan is er iets te bereiken. Er wordt on- noodig lang opengehouden en het zou wel licht best mogelijk zijn gedurende eenige uren per dag te sluiten om eigenaar en per- (lOllISlIIElOUlAM land niet heeft gediend uit persoonlijke eer zucht Het tweede berichtje heeft betrekking op zijne nalatenschap. Bij zijn dood toch bleek, dat de eens zoo machtige en invloedrijke man betrekkelyk onbemiddeld was gestor ven. Het voor zijn doen zeer bescheiden vermogen, dat hij naliet, had hij eerst na zyn aftreden gevormd uit de honoraria, die hij had ontvangen voor zijn laatste ge schriften, die natuurlijk met het oog op de rol, die Clemenceau in den wereldoorlog had gespeeld, hoog gehonoreerd werden. Wij maken uit een en ander op, dat Clé menceau zijn invloed niet heeft aangewend, om zich te verrijken, ofschoon dit, zonder dat men aan oneerlijkheid behoeft te den ken, toch zeer goed had gekund. De over leden Franschen staatsman herinnert ons aan een groot Nederiandsch staatsman, n.l. Thorbecke, die by zyn overlijden zoo weinig naliet, dat zijn heide dochters onverzorgd zouden zijn achtergebleven, indion niet de Regeering het ministerspensloen, waarop de vader necht had, op die dochters had doen overgaan. e Clémenceau heeft voor zyn land zeer veel gedaan. Maar meer nog dan wat hij gedaan heeft, strekt hem, althans als mensch, tot eer de wijze waarop hij het gedaan heeft, n.l. zonder zich te laten leiden door per soonlijke eerzucht en door zucht naar rijk dom. Wy vinden deze eigenschappen, naar het ons toeschynt, tegenwoordig al te schaars. Men heeft meer dan vroeger den mond vol van liefde voor de gemeenschap en speciaal voor het eigenlijke volk. Deze liefde uit zich echter meer door het stre ven, om over de ruggen van het volk heen tot eer, aanzien en éen goede positie te ko men dan door de bereidheid, om zich aan de gemeenschap te geven. Naar het ons wil voorkomen, is de maatschappij er in dit op zicht niet op vooruitgegaan. Tal van func ties, die vroeger gratis of tegen een mini male belooning werden waargenomen, wenscht men thans ruim gehonoreerd te zien. In het algemeen kan men wel zeggen, dat velen, die zich in dienst der gemeen schap stellen, er uit trachten te halen, wat er uit te halen is. In een Fransch tijdschrift werd dit streven eenige jaren geleden eens aangeduid als dat om te „piller le budget”. Alles wel beschouwd gelooven wy, dat Clé menceau vooral aan drie categoriën ten voorbeeld mag worden gesteld. In de eerste plaats aan die hooggeplaat- sten in den lande, (lie niet onbaatzuchtig Hij zal het wel begrijpen, meende lord Raehborough. We kunnen een boodschap voor hem achterlaten, dan kan hij ons in ®en taxi achterna rijden naar de kerk We zullen maar gaan Beatrice, als jij tenminste 'daar bent. Kalm antwoordde het meisje, dat niets haar meer belette om te gaan. Een groepje toeechouwera stond buiten om de bruid te zien wegrijden. En tijdens haar rit naar de kerk, door de welbekende straten, had Beatrice het gevoel als oLallee wat er met haar gebeurde onwezenlijk en onwerkelijk was; alsof het een bektemmen- u« droom was, waaruit ze straks wel zou •akker worden. Da kerk was stampvol: het was een trouwpartij waarin de uitgaande wereld groot belang stelde. Er ontstond een beweging va^ dames, die haar halzen uitrekten om toch maar goed te kunnen zien, toen de bruid binnen kwam en het orgel den bruidsmarsch ihzette. Er Wa* «van een opM1thoud bij het altaar omdat de vader van de bruid nog niet was lace hotel. Het gebeurde was reeds bekend: ^?n stond een groepje menschen voor het ho tel, toen het vreemde tweetal; een jonge man in een tweedpag en een vrouw in bruidtoilet daar aan kwamen. Had je mijn vader nog gesproken?, vroeg Beatrice. Neenhet was mijn plan om hem van nacht nog op te zoeken en ik bleef op hem wachten, maar hij was erg laat en ik viel in slaap. Ik werd vanochtend pas om over elven wakker en hoorde dat Sir Charles nog op zijn kamer was. Ik stelde voor hem te wekken, omdat hij anders te laat zou zijn voor de huwelijksinzegening. Alles bleef stal in zijn kamer en toen hebben we de deur geforceerd. Hij was dood. Beatrice luisterde als versuft. Er was geen spoor van tranen in haar oogenze had den laatsten tijd zooveel geleden, dat zij niet schreien kon. En de vreeselijke twijfel of ae vrij was of niet liet haar niet los. Is hij in zijn slaap gestorven? vroeg m. Dat kon nog niet -worden vastgesteld, antwoordde Mark De dokter dien wij rie- pen, was heel voorzichtig in zijn oordeel. Niemand schijnt in de slaapkamer te zijn geweest, hoewel de aangrenzende zitkamer niet gesloten is en vannacht zag ik er een dame uitkomen Epn dame in ’t grijs. Een dame in het grijs, riep Beatrice ontsteld. Was het dezelfde dame die jij in den schouwburg in Parijs gezien hebt Mark? Ja. zij was het. Ik heb het aan niemand verteld dan aan jou en hetkomt mij voor, dat het nergens toe dient om het te vertel len. bekende gezichten van de dames en heeren uit de uitgaande kringen, kostbare japon nen. zwarte jassen van heeren en bloemen. En toendroomde ze nog of was het werke lijk het bleeke gezicht van Mark, dat ze daar zag? Hij had zich losgeworsteld uit den greep van den politieman en stond bloots hoofd en hijgend voor het altaar. De plechtigheid kan verder niet door gaan, zei hij ademloos: er was een uitdruk king van hevngen schrik op zijn gezicht. Beatrice begreep onmiddellijk^fat er iets ontzettends gebeurd moest zijn, iets waar van de verschrikking weerspiegelde op het spookachtig bleeke gelaat van Mark. Wat is er? vroeg ze gejaagd. Vertel het me. Ik kan alles verdragenNu! Je vaderhijgde Mark. We moesten de deur van zijn kamer forceeren. Sir Char les is in zijn bed gevondendood. En hij moet al een paar uur dood geweest zijn, toen w» binnenkwamen. HOOFDSTUK V. Beatrice doet een vóftdst. Mark Ventanore moest zijn mededeebng wel drie keer herhalen voor iemand in staat scheen de beteekenis van zijn woorden te begrijpen. De aanwezigen keken elkaar met verbijsterde gezichten aan, alsof ze niet in staat waren het schokkende bericht in zich op te nemen. Iemand die het eerst zijn te genwoordigheid van geest scheen terugge kregen te hebben., gaf een teeken aan den organist om op te houden. En toen volgde een pijnlijke stilte. Aller oogen wendden zich naar de bruid. Beatrice liep de trappen van het altaar af ABONNEMENTSPRIJS, per kwartaal 225, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31 GOUDA by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zyn dagelyks geopend van 9—uur. Administratie Telef. Interc 82- Redactie Telef. 88. Postrekening 48400. Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en de bezorgkring: gel meer ƒ0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 ct. «digheids-advertentiën de helft van den prfjs. Twee karaktertrekken van Clémenceau. Over den onlangs gestorven Franschen staatsman is heel wat geschreven in, mag men wel zeggen, alle landen der wereld. Vriend en vyand waren het er over eens dat hij door zyn bekwaamheid, maar voor al door zyn enorme wilskracht, degene is geweest, die wel het meest heeft bijgedra gen tot het voor zyn land bevredigende einde van den oorlog. Nu moet men, wat de bladen by een sterfgeval als dit schrijven, niet geheel en al au sérieux nemen. In de eerste plaats leidden de omstandigheden er toe, dat de persoon van Clémenceau door de Fransche en met Frankrijk bevriende pers min of meer werd geïdealiseerd. Daarby moet men riet vérgeten, dat in het algemeen de regel geldt: van de dooden niets dan goeds. En in de derde plaats moge worden herinnerd aan het bekende spreekwoord, dat niemand groot is voor zijn kamerdienaar. Wanneer men mannen van grooten naam, waartegen de heele wereld opziet, meer van nabij 'eert kennen, gaat veel van de stralenkrans, die hen in onze oogen omgaf, verloren en blij ken zy in menig opzicht menschen te zijn rIs ieder ander met hun groote en kleino tekortkomingen en zwakheden. Dit zal ook wel het geval zyn geweest met Clémenceau. En wy zouden aan het vele, dat reeds over hem is geschreven, dan ook niets willen toevoegen,^ware het niet, dat wij getroffen waren géworden door een paar korte, simpele berichtjes, waaraan door de pers weinig aandacht is geschonken en die toch voor de beoordeeling van de per soon van den overledene zoo bijzonder be langrijk zijn. Het eerste bericht betreft zy'ne begrafe nis. De Fransche regeering bood, zooals bij het overlijden van zeer verdienstelijke bur gers gebruikelijk is, aan de familie eene be grafenis aan op staatskosten met al de praal natuurlijk, die daaraan is verbonden. En wat moest de familie antwoorden. Dat de overledene in dezen beslist weigering had voorgeschreven en uitdrukkelijk had gewenscht, dat zyn stoffelijk overschot Li den grootsten eenvoud in de buurt van zijn geboorteplaats in de Vendée aan den schoot der aarde zou worden toevertrouwd. Hieruit maken wy op, dat Clémenceau zijn genoeg zyn, om te weigeren als commis saris hun naam te verbihden aan groote commercieele of financieels ondernemingen, welker financieele gestie zij niet goed kun nen controleeren. In de tweede plaats aan vele beroeps politici, die zich door een streven naar cu mulatie v^n verschillend# functies met daaraan verbonden salaris-ftn pensioen al te zeer in de kaart laten zien. En'ten slotte aan de ambtenaren, in wier vereenigingsleven o.i. al tc weinig de ge meenschapsbelangen, die zij moeten dienen en al te zeer de salarieering in het centrum der belangstelling staat. BRIBVBN UIT DE HOFSTAD M. De komende Kerstdagen. Als Sint Nicolaas weer gepasseerd is, is er even rust en dan lokt het Kerstfeest weer uit tot nieuwe bezigheid. Het zyn de twee lichtpunten in de donkerste maand van het jaar en het is malr heel gelukkig dat ze er zyn, want zelfs in een groote stad en den Haag wil graag een ville lumière zÜn het in die maand «ombertjes. Af wisseling is er genoeg, maar daarom is het WfiqgBnl veel men- ‘jeldheid een bi rdie zich in de I luchten alleen Is de gordynen kamer helder lékkere warmte niet te doen. Er zyn nu schen op wie de weersL zonderen invloed heeft ei dagen van grijze grauw maar gelukkig gevoelen i zyn gesloten, het licht in brandt en de haard een. waarlijk leven als het warm is en zy volop genieten kunnen van de natuur; er zijn ook wintertypen, die de warmte moeilijk ver dragen en zich pas behagelyk voelen als het vriest. Ieder op zyn beurt krygt zyn zin ,maar van de naargeestige kille grauwe atmosfeer houdt wel niemand. Daarom zyn de beide Decemberfeesten voor allen een herademing. Het Sinterklaasfeest blijft on danks de „concurrentie” van het Kesrtfeest zich handhaven, vooral omdat de jeugd er bi zonder behagen in heeft. Wel is het wat jammer dat dit feest zoo licht gekanali seerd wordt. In allerlei winkels en lunch rooms is iederen middag wel veertien dagen lang een aangekleede man bezig den goe den Sint na te bootsen en die caricaturen moest men ons toch besparen. Daargelaten de vraag of men de kinderen al of niet het geloof aan het bestaan van den Sint moet instampen, is dit zeker een systeem dat geen aanbeveling verdient. Men meet zeker niet van" dezen goeien man een stuk re clame maken, want de jeugd voelt dat in- naar Mark, met de hand aai/ het hoofd alsof ze moeite deed om te begrijpen t wat ze gehoord had. Heb je werkelijk gezegd dat mijn vader dood was? vroeg ze. Het is zoo, stamelde Mark. Hij is al een paar uur dood. Ik ben hier zoo gauw mogelijk naar toegekomen. Ik hoopte,*dat ik op tijd was om Hij zweeg, zich opeens bewust, dat hij op het punt stond om iets vreeselijke te zeg gen. Hij had er niet aan gedacht, dat hij en Beatrice niet getrouwd waren. Maar het meisje begreep wat hij had willen zeggen en kreeg een kleur Het leek harteloos, maar ze had zichzelf al dezelfde vraag gesteld. Was ze al met Stephen Richford getrouwd'? Een mist kwam voor haar oogen en haar hart klopte wild. Moeten we niets doen? eindelijk. De vraag wekte Beatrice uit haar verdoo- ving. Natuurlijk, antwoordde ze, me dadelijk naar het hotel, Mark. Het was een vreemde vertooning. De brui degom stond besluiteloos bij het altaar, ze nuwachtig met zijn handschoenen spelend, terwijl Beatrice, in het bruldstoilet Mark bij den arm nam en zich met hem weg haastte. Het was gebeurd en het eigenaar dige paar wae verdwenen voor d« aanwezi gen van hun verbazing bekomen waren. Kom terug, riep Richford. Het is toch zeker mijn taak om Maar lang voordait Richford bij den uit gang was, waren Btatrice en Mark al in een auto gestapt en op weg naar het Royal Pa- ADVERTENTIEPRIJS: 15 regels 1.30, elke 15 regels 1.55, elke regel byslag op den prfjs. Liefdadio INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerdan prys. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór d( het Bureau zün ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zyn. derdaad als een ontheiliging. Als je maar tien minuten door de straten van de oude stad wandelt, kan je zeven Sinterklazen ontdekken. We zagen er zelfs een, die voor de winkeldeur een sigaret stond te jrooken op gevaar af dat zyn baard een prooi der vlammen zou worden. Een Sintèrklaasverrassing. Het gemeentepersoneel heeft een Sinter klaasverrassing gehad in den vorm van een vacantietoeslag. We gevoelen niets voor dergelyke prutssysternen by Bbon-bepaling en de overheid moest verstandiger zyn. Het is trouwens geen andere bedoeling dan een verhooging van loon te krygen die niet in de gaten loopt en niet het karakter heeft van een zoodanige verhooging. Als men dit systeem eenmaajk begint, zyn ^r nog tal van andere vormen te vinden, waarin on gemerkt toesl«gie|hjrit®ven jjpnnen wor den. Men zd^WnM^begtHTOh met een Sinterklaas-toeslag heeft één der leden op gemerkt en hij had gelyk. Het is uitgesloten dat de loonen en salarissen by het gemeen tepersoneel verhoogd kunnen worden en dat weet het geheele personeel zelf heel goed., Maar men tracht het nu gedaan te krijgen met fooitjes te vragen aan het gemeente bestuur, dat helaas dom genoeg is geweest om daarop in te gaan. De winkelsluiting. Er wordt hier ter stede, gelyk stellig ook elders, een harde strijd gevoerd over de winkelsluiting in verband met het Werk tijdenbesluit dat 1 Januari a.s. in werking treedt. Het is pltijd een netelig punt ge weest, het vraagstuk der winkelsluiting, omdat wat voor den een geen beteekenis heeft, voor den ander juist een groot be lang is. Er zyn hier heel wat winkels die om zes uur sluiten; het zyn groote maga- zynen die wel weten dat zy hun verdien sten van de daguren en niet van de avond uren moeten hebben. Andere echter zyn er die juist in den avond het kostje moeten

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1929 | | pagina 1