III
OK!
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
88* Jaargang
Mo. 17300
*uari 1930
Woensdag 12 F<
I
CTUV
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
IJIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
FEUILLETON.
De slavin van het zwijgen.
so
HOOFDSTUK XXXII
(Wondt vervolgd).
gezellige at-
ij den arbeid
itie-vermogen.
ater dan de
ert-Tabletten
i onfrisschen
kkeling en
imvliezen.
ef. 124
480
A'-
ig: Na het
abletten - en
uk verdwijnt.
r de leeiijke
slechts voor
de omgeving.
E«n gevaarlijk wapen.
Dit wapen kan in handen van een vijand,
die geen scrupules heeft, altijd het ge
vaar opleveren dat het leidt tot aanval-
methoden welke de beschaafde naties met
afschuw beschouwen. Spreker wilde hier
aan toevoegen, dat het voorstel speciaal in
het belang was van Engeland, omdat het
zich op deze wy’ze trachtte te vrijwaren
De onderdrukten bijstaan is het edelste
werk, dat de mensch kan doen.
Üe viootconferentie.
Voor en tejgen afschaffing van de duikboot. Engeland heeft het meeste
gevaar van onderzeeërs te duchten.
levend vee uit de aangrenzende landen moet
sterk beteugeld worden.
De commissie heeft verder ernstige be
denkingen tegen het pas gesloten Duitsch-
Finsche handelsverdrag dat de melk en bo-
terindustrie in Duitschland ten zeerste be
nadeelt. Op dit punt worden nieuwe onder-
handelingen geëischt of, indien dit niet
meer kan, onverwijlde opzegging van dit
fnuikende handelsverdrag. De brief zegt
aan het einde, dat de nationaliseering van
den landbouw practisch wel eens de ge
nadeslag voor de kleine bedrijven kan be
teekenen.
(lOlMHE (01 HA NT.
BUMLAJCD.
Rykof ontkent, dat de godsdienst
vervolgd wordt.
H|j laakt tevens de uitspraak in het
proces tegen de tsjerwontsenver-
valschera.
Het Tel. Ag. der U. S. S. R. meldt: In
een voor een congres te Moskou gehouden
rede sprak Rykof ook over de nieuwe, tegen
de Sovjet gerichte campagne in de buiten-
landsche, met name in de Engelsche pers,
naar aanleiding van beweerde godsdienst
vervolgingen in de Sovjet-Unie. Spr. zeide:
Terwijl ingevolge de Engelsche wet ketterij,
godslastering en atheïsme ook thans nog
strafrechtelijk worden vervolgd, zooals on
langs nog in het parlement ter sprake
kwam, waarborgt de sovjet-wetgeving een
volkomen geloofsvrijheid en in de (J. S. S.
R. kan van vervolgingen wegens een of an
dere religieuze belijdenis geen sprake zijn.
Ofschoon in de Unie de atheïstische begin
selen overheerschend zijn, wordt geen enkel
geestelijke wegens het verrichten van gods
dienstige handelingen in verband met zijn
ambt aan een vervolging blootgesteld.
Alle sprookjes omtrent vervolgingen van
geestelijken worden uitsluitend verspreid
om de ophitsing tegen de U.S.S.R. te steu
nen. Van de toenemende vijandigheid ge
tuigen de jongste vrijspraak der wisselver-
valschers door een Franeche en der tsjer-
wontsenvervalschers door een Duitsche
rechtbank. Deze toenemende vijandigheid
is geen toeval en wijst op pogingen om de
openbare meening op een nieuwen oorlog
tegen de Sovjet-Unie voor te bereiden.
BELGIS.
Een brief van den Koning aan Jaspar.
Rechtzetting van beweringen.
ginds eenigen tijd wordt in de Belgische
partijpers fel gepolemiseerd over de geschie
denis van de totstandkoming der eerste na-
oorlogsche regeering, welke te Lophem bij
Brugge onmiddellijk na het sluiten van den
wapenstilstand werd samengesteld en waar
in leden der drie groote politieke partijen
werden opgenomen.
In een door koning Albert aan minister
president Jaspar gezonden brief protesteert
de vorst tegen alle verhalen, die gepubli
ceerd worden, welke hij als volkomen ver
zonnen verklaart en naar zijn oordeel enkel
bestemd om het regime t« schaden. De ko
ning verklaart uitdrukkelijk, dat de toen
der, die met tegels bedekt was. Het electri-
ache licht uit de eetkamer wierp er een
vaag lichtschijnsel ,in. Met sprong was
Berrington beneden.
In een hoek lag een hoop oude kleeren,
Berrington haalde ze" overhoop en er viel
een boord uit, een gewone witte boord, die
gedragen was geweest. De kolonel kreeg een
schok Uien zijn oog viel op den naam die
met merkinkt ën den binnenkant van den
boord geschreven stond.
Groote hemel, mompelde hij- Dat is een
boord van Sir Charles Darryll!
Het Italiaansche oordeel.
Italiaan sche gedelegeerde
wapen van de
n aan het woord.
iB* Amerikaansche
eveneens tegen het
4rs. Hy zeide dat
afzeeërs een zuiver
inoeilijk was over-
bffensieve gebruik,
^~nd van de thuis-
Het was geen
^.tte ongeveer drie
enschte Engeland
stellen de over-
Washington is
door alle onder-
fd, regelende het
dykschepen door
Grandi, de
noemde de duikboot het
zwakkeren tegenover de sterkeren.
De Italiaansche regeering gelooft dal by
den tegenwoordigen startd van de bewape
ning de afschaffing van de duikbooten een
voordeel zal zijn voor de sterke vloten en
een nadeel voor de zwakkere vlooten en dat
het onrechtvaardig zou zijn deze laatsten
te berooven van dit wapen zonder rekening
te houden met hun mogelijkheid van verde
diging. Aan den anderen kant is de Ita
liaansche delegatie van meendng, dat zy in
haar plicht tekort zou schieten als de ar
gumenten die tegen de duikbooten zijn in
gébracht, niet in beschouwing nam.
Italië is bereid opnieuw een beperking te
bespreken van het gebruik van duikbooten
tegen koopvaardijschepen. Italië is zelfs be
reid verder te gaan. Een groot gedeelte van
de openbare meening zou de afschaffing
van de duikbooten beschouwen als het ken
merk van een nieuw tijdperk in. de geschie
denis van de ontwapening.
Uit het verdere betoog van Grandi bleek
dat hij beide voorstellen: beperking van de
slagschepen en van de duikbooten met el
kaar verbinden wil. Hy eindigt aldus: Wij
zijn geen tegenstanders van het beginsel
van de afschaffing van de duikbooten als
alle zeemogendheden hierin overeenstem
men en als die afschaffing een practische
vermindering van alle bewapening, die de
wereld zoO zeer begeert, tengevolge heeft.
Japan eveneens tegen afschaffing.
Als laatste spreker sprak admiraal Tako-
rald.. Hy wees er op dat het niet conse
quent was de duikbooten af te schaffen en
tegelijkertijd de luchtvaart haar ontwikke
ling te laten, die waarschijnlijk nog veel ge
vaarlijker en veel vernietigender gebruikt
kon worden dan de duikbooten. Daar aan
het laatste niet te denken viel, meende hy
dat er geen reden 'bestond de duikbooten af
te schaffen.
voor een gevaar dat voor Engeland zelf
vee] grooter is dan voor eenige andere mo
gendheid. Doch ook de andere vertegen
woordigde mogendheden hebben in den af-
geloopen oorlog zware verliezen geleden, in
totaal meer dan 2 millioen ton en daarby
komt nog het verliesvaan neutrale schepen,
dat meer dan anderhalf millioen ton be
droeg. Daardoor kon men begryper dat de
Briteche scheepvaart het meest daarvan te
lyden had gehad, meer dan eenige andere
mogendheid, die geen van aken in zulk een
noodlottige positie zouden komen te ver-
keeren indien wederom een oorlog uitbrak
en het duikbootwapen gehandhaafd bleef.
Men beschouwt de onderzeeërs als een lou
ter defensief wapen en juist het Britsche
rijk heeft grootere behoefte aan schepen
van defensieven aard dan eenig ander land,
gezien de lange verbindingslijnen tusschen
de verschillende «jeelen van het Kyk. Niet
temin ib Groot-Brittannië bereid onvoor-
waardelyk afstan dte doen van een defen
sieve beschermingsmethode als onderzeeërs.
Alexander herinnerde de gedelegeerden
nogmaals eraan, dat zjj hier byeen waren
om een overeenkomst te 'bereiken, die een
werkelijke vermindering der bewapenin
gen zou beteekenen, teneinde hun vertrou
wen te demonstreeren in den Volkenbond
en het Pact van Parijs. Door zulk een ver
mindering zou niet alleen de zaak van den
vrede gediend jworden doch ook de econo
mische druk zou er door verlicht worden.
De hier vertegenwoordigde landen hebben
meer dan 480 Van deae schepen gebouwd
•of het bouwen ervan goedgekeurd, hetgeen
beteekent een uitgave van een reusachtig
bedrag aan geld alsmede uitbreiding van
de kust-etablissementen en depqts. Hun
afschaffing zelf zou reeds een reusachtige
vermindering beteekenen, eveneens in het
aantal destroyers en torpedojagers.
Ten aanzien van de positie van de be
manning der onderzeeërs merkte Alexan
der op, dat het aantal menschenlevens, dat
daarbij verloren ging zelfs in vredestijd
reeds schrikwekkend hoog is. Sedert 1919
hebben in vredestijd, tengevolge van 12 on
gevallen tydens manoeuvres met onder
zeeërs, van vijf verschillende mogendheden
niet minder dan 570 mensohen het leven
verloren. Men zou een mooie gelegenheid
laten voorbiji gaan indien men op dit punt
niet tot overeenstemming zou komen. In
dien zulk een overeenkomst niet tot stand
zou komen, zou Engeland zich bepalen
tot het voor zyn verdediging noodige aan
tal onderzeeërs, beperkt zoowel in grootte
als in aantal. Voorts zal Engeland zeer
streng omlynde voorwaarden voorstellen
teneinde te voorkomen dat onderzeeërs ge
bruikt zullen worden tegen koopvaardij
schepen, in strijd met het internationale
inbeslagneming
een middel zijn om die tafel te bewegen.
Maar er was geen enkel kenteeken, waar
aan hij Zien kon op welke frianier dat ge
daan werd. Berrington zette de bloemen
weg die op de tafel stondennam het tafel
kleed af en monsterde de tafel mef, de'groot-
ste aandacht van boven en van onderen,
maar vond niets verdachts. Tot hij eindelijk
iets ontdekte.
Met den achterkant van zijn zakmes klop
te hij op de stevig uitziende pooten. en
hoorde een helder geluid. Met een glimlach
van voldoening opende hij het mes.
Hij ging op kniefn liggen en schrapte1
aan een van de pooten. De punt van het
mes verboog en een smalle reep metaal
kwam onder de bontkleurige verf te voor
schijn. Dat wist hij <hi8; de pooten van de
tafel waren van hol metaal.
Dat was in elk geval heel dgenaardig.
Eetkamertafels hebben gewoonlijk geen
holle metalen pooten! Berrington trachtte
de tafel opzij te schuiven; zoodat hij haar
kon omkantelen en deze poging had tenge
volge dat hij ontdekking nummero twee
deed, De tafel zat aar\ den vloer vast.
Aan den vloer zelf was niets bijzonders te
bespeuren, aan het. Turksche tapijt even
min. Berrington sloeg het zoover mogelijk
om, maar er was nieta verdachts te zien.
Toen hij h«t kleed weer liet vallen, stootte
zijn voet tegen de omlijsting van den haard
en de eene kant gleed plotseling weg Die
kant van de eikenhouten omlijsting van
den haard scheen dus op een spil tie wer
ken en hij duwde den rand verder op zij tot
hij stuitte. Een moment later sprong de ko
lonel met een onderdrukten vloek tot vlak
Alle delegaties ter vlootconferentie woon
den gistermorgen de plenaire zitting der
conferentie in het 8t. James Paleis by. In
bespreking Irtvam de algemeene kwéstie der
duikbooten.
De sterkte van de duikbooten van de
vyf mogendheden, die ter conferentie ver
tegenwoordigd zyn, is thans als volgt:
Vereenigde Staten 122 en vyf jn aanbouw,
totaal 127; Frankryk 52 en 47 in aanbouw
totaal 99; Japan 64 en 7 in aanbouw, to
taal 71; Britsche Ryk 53, in aanbouw tien,
ontworpen drie, totaal 57.
De eerste minister MacDonald presideer
de de zitting en het Britsche voorstel tot
algeheele afschaffing der duikbooten werd
ingediend door den Eersten Lord der Admi
raliteit Alexander. Hy verklaarde, dat het
voorstel in geen enkel opzicht verwondering
behoefde te wekken.
Hy was er zich van bewust, dat eenige
der vertegenwoordigde mogendheden zich
niet geneigd hebben verklaard in te stem
men met een Algeheele afschaffing der
duikbooten en de Briteche delegatie be
grijpt volkomen, dat hun houding geba
seerd is op hun meening ten opzichte van
de waarde van de duikboot voor ciriver
defensieve doeleinden, waartegenover En
geland zijn standpunt stelt.
Alexander besprak het defensief karakter
van de duikbooten en wees er vervolgens
op, dat plotselinge overvallen onder be
scherming van de duisternis, of een bom
bardement door met groote snelheid nade-
w4a ifhnpsn atf». Maar zewte
spr. wjj zijn er van overtuigd, dat de duik
booten onder deze omstandigheden niet met
effect kunnen optreden. Aan de oppervlak
te zyn zy niet meer dan torpedobooten met
geringe snelheid, onder water zijn zij blind
of met zeer beperkt uitzicht. Ons stand
punt is daarom, dat voor de kustverdedi
ging de duikboot in vergelijking met de
kosten niet effectief is. Aan den anderen
kant heeft de ervaring van den oorlog be
wezen, dat de duikboot geschikt is, en
gebruikt werd, voor offensieve operaties
op grooten afstand. Zoowel Groot-Brittan-
nië als andere landen kunnen hiervan
voorbeelden geven. De toenemende torpe
do- en kanonbewapening der duikboot en
de speciale geschiktheid voor langen af
stand maken haar tot een middel van of
fensieve actie.
Uit het Engelach van
FREP. M. WHITE.
(Nadruk verboden.
Berrington deed alsof hij iy de eetkamer
op zijn gemak een sigaar ging rooken. Hij
wm nu vrij om te gaan, tenminste als vriend
Sartoris niet een of andere duivelskunst met
de voordeur uithaalde. Dat leek hem niet
ïoo heel waarschijnlijk nu er.ee® vreemde
op bezoek kwam, maar hoe dan ook, Ber
rington besloot te blijven en af te wachten,
omdat de argelooze bezoeker wellicht zijn
hulp kon noodig hebben en omdat hij van
de gelegenheid gebruik wilde maken om te
trachten het geheim van de ee ;tkamer op te
lossen Hij wilde eens onderzoeken hoe het
mogelijk was geweest dat dien nadit van
rijn gevangenneming, de tafel met haar ge-
heimzinnigen last zoo op eens verdwenen
was en het vertrek in enkele seconden een
ander aanzien had gekregen. Dat was onge
twijfeld een van de kunsten van die ngrie-
selig-slimmen, kleinen toovemaar daarbin
nen.
De kolonel liep de eetkamer in en deed
de deur achter zich dicht. Hij hoorde de
wielen van Sartoris’ ziekenstoel over den
parketvloer van de hall schuiven^ de voèr-
deur werd geopend en zijn ooren vingen de
klank op van een meisjesstem.
moet echter door de duikbooten kunnen
worden uitgeoefend, zooals door alle anaere
schepen.
Het was dus, zooals hij daarnet al uit Sar
toris’ toespelingen had opgemaakt, de be
zoekster was niemand anders dan Beatrice
Darryll. De brief dien hij geschreven had,
was dus in h,aar handen gekomen, en
Mary had haar krachten blijkbaar over
schat, toen ze dacht dat ze het meisje tijdig
zou kunnen waarschuwen om niet naar
Audley Place te gaan.
Berrington hoorde hoe de kreupele zijn
bezoekster meenam naar den wintertuin.
r Ui te bekend, bromde hij tusschen zijn
tanden. Ik zal er wel voor zorgen dat haar
geen kwaad overkomt. Beatrice moest na-
tuurlijk hier komen dat Sartoris haar kon
uithooren over de zaken van haar vader.
Ik'zal maar eens naar den wintertuin gaan
om polshoogte te nemen.
Hij trok zijn schoenen uit en sloop de
hall in. Hij luisterde pan den deur van den
wintertuin en merkte dit hij alleen kon
verstaan wat daar gesproken werd. Maar
i Berrington besloot niet te blijven luisteren,
r Het kon hem niet zooveel schelen wat Sar
toris met Beatrice te verhandelen haddat
hoorde hi> later wel. Er wa« belangrijker
werk te doen. Hij zou niet zoo spoedig weer
gelegenheid krijgen om die mysterieuze eet
kamer (e onderzoeken, en hij was overtuigd
dat Beatrice geen direct lichamelijk gevaar
dreigde. Bovendien, als hij een verdacht ge
luid hoorde, zou hij onmiddellijk bij haar
zijn. DaArom ging hij weer terug, trok zijn
schoenen aa„ en begon zijn onderzoek.
De eerste, oppervlakkige inspects lever
de niet veel resultaat op. Het tapijt was
heel gewoonde tafel eveneenseen solied
meubel van mahoniehout toch moest er
recht. Te dien einde
wederom aan de orde
eenkomst, die in 1922
onderteekend -doch n
teekenaars is geratific
aanvallen van koopvs
onderzeeërs.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
DUITSCHLAND.
Duitsche landbouw in nood.
Een beroep op den minister.
Na afloop van de tentoonstelling De
Groene Week heeft zich een comité van
actie gevormd, dat uit de oud-ministers
Schiele en Hermes en enkele landbouwspe-
cialiteiten bestaat. Deze commissie heeft
een uitvoerigen brief aan den minister voor
voedselvoorziening gericht waarin de aan
dacht wordt .gevestigd op den nog steeds
stijgenden nood in den landtmuw. Als oa-
middellyk noodige maatregelen tot leniging
van dien nood wordt inkrimping van den
invoer van mais, haver en gerst voor bier
brouwerijen geëischt. Ook de invoer van
op den haard Hef, was op het nippertje ge
weest, want de heele vloer zakte langzaam
weg, over een oppervlakte van den omvang
van het karpet, terwijl de houten randen
op hun plaats bleven. Door een gelukkig
toeval 'had Berrington het mysterie van de
eetkamer ontsluierd.
De druk van een voet op den haardrand
had een of anderen hefboom in werking ge
steld en het verder wegschuiven der houten
omlijsting, dat waarschijnlijk eveneens snel
met den voet kon geschieden, bracht de ver
dere vernuftige machinerie in beweging.
Berrington keek nieuwsgierig omlaag. De
vloer zonk weghij scheen oih een spil te
draaien tfant hij kantelde zachtjes om.
De andere kant kwam weer naar boven;
er was precies zoo’n karpet op ‘bwestigd als
op de keerzijde en de tafel dip er’Op stond
vastgeschroefd was eveneens een duplicaat
van de andere. De beide tafels bleken de
eigenaardigheid te hebben dat door een in
genieus samenstel van veeren en beugels,
het blad steeds in horizontalen stand werd
gehouden, zoodat er niets kon afvallen bij
het omdraaien' van den vloer.
Het lijkt wel op een sprookje uit de
duizend-en-een-nacht, mompelde Berrington
Ik wou dat ik het zaakje halverwege kon
laten stilstaan, dan kop ik de rjiimte 'daar
beneden eens onderzoeken- Hij besloot h«t
eens te probeeren* door den houten haard
rand halverwege terug te duwen. Zijn ver
onderstelling was juist geweest, toen hij dat
gedaan had, bleef de vloer inderdaad op
zijn* kant stil staan. De kolonel boog rich
over den rand van het vloergedeelte dat was
blijven staan en hij ontdekte een soort kql-
Beatrice in het nauw.
Berington was het niet direct met zichzelf
eena, of zijn ontdekking van belang was of
niet. Het was mogelijk dat hij een sleutel
had gevonden tot de volledige ojflossimrvan
het raadsel van Sir Charles’ verdwijning,
maar het kon best zijn, dat het niet meer
'was dan een bevestiging van iets dat vrij
wel voor hem vaststond, namelijk het feit
dat het lichaam van den edelman hierheen
was gebracht. Het was blijkbaar een nieuwe
boord dien hij gevonden had, hij maakte
den indruk van nog niet gewasschen te
zijner stond ook geen merk van een was-
scherij op.
Maar hij was erg vuil, vuiler dan men
van een boord van een zoo goedverzorgd
rnan als Sir Charles zou verwachten.
SttaM
Stimson, de leider d
delegatie,, verzette zich
handhaven der onderzee
het argument, dat ond<
defensief wapen waren,
een te brengen met het bffensieve gebruik,
dat er op grooten afsianc'
havens van gemaakt wefrd.
goedkoop wapen, het kcfetti
h vier maal zooveel moer per ten als de
grootste scheepstypen. l|un bestaan maak
te tevens by alle vlotea de aanwezigheid
van een grooter aantal afweerkrachten als
torpedojagers en lichte kruisers noodzake
lijk. Al deze overwegingen komen echter
op het tweede plan nu er by alle volke
ren een steeds sterker qn grooter wordend
verlangen is om het feit der bewapeningen
te herzien in het hcht van een plechtige
overeenkomst als het ^riand-Kellogg-pact.
Het zou een dwaasheid zyn indien deze
conferentie haar sanctie «ou verleenen aan
een oorlogswapen, welks misbruiken ver
antwoordelijk zouden zyn voor het ver
oorzaken van den groototen oorlog, dien de
geschiedenis ooit heeft gekend. In de toe
komst zou een elk, dJè over onderzeeërs
beschikte, bloot staan aan stetkte en wel
licht onweerstaanbare verleiding om dit
wapen op een of amtere wyze zoo nuttig
mogelyk te gebruiken, om er een direct
doel mee te bereiken, Mnder te denken aan
de consequenties. D^bAmerikaensche de
legatie beval daarom ten sterkste aan, niet
uitsluitend uit gemoedsoverweging, doch
uit practische overwegingen van gezond
verstand, Tnet aandacht de mogelykheid te
bestudeeren van directe afschaffing van
het duikbootwapen.
Fralnkryk wil geen afstand doen
van de duikboot.
Leygues, de Fransche minister van Ma
rine, betoogde dat de duikboot een defen
sief wapen bij uitnemendheid was voor de
mogendheden van dfen tweeden rang. Ley
gues somde verschillende diensten op, die
duikbooten kunnen bewijzen en bêtoogde,
dat vooral' Frankryk die diensten niet kan
ontberen. Frankryk kon dus geen afstand
doen van de duikboot.
Maar ,zoo gaat dan het Fransche betoog
voort, de beperking van dè duikboot moet
worden gereglementeerd', en voor men de
duikbooten veroordeelt, moet men aantoo-
nen, dat zy niet gebruikt kunnen worden in
overeenstemming met de voorschriften van
het oorlogsrecht. De Fransche regeering is
van meening, dat een onbeperkte duikboot-
oorlog tegen koopvaardij schepen buiten de
wet moet worden gesteld.
Recht van visitatie en
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
15 regels ƒ1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Goudteen de bezorgkring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het ZjQgdagnummer 20 et.
byslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduoeerdeu
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureaus en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan
het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post> per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau-: MARKT 31, GOUDA,
by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantqren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc 82:
Redactie Telef. 88. Postrekening 48400.
