bergambacht, berkenwoude, bodegraven, s GOODsm miun ieder leest ze danl Kleine Annoncis 8 rqilt f I-. wl piinose iTIE ientiën NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN dan 7000 gezinnen in Gdüda en Omgeving Deze6 Courant k,omt in meer No. 17315 Zaterdag I Maart 1930' NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen EERSTE BLAD. 25 inlichtingen. t 4 B8«Jaar teem van e betaling sr maand. BOSKOOP, GOUOERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, M. J. OGIER ft Co. ■Hasten antaardlg iterklngs middal- ose wordt met uitste- gebruikt door zwakke ay het leeren achterlijk g last hebben van ver- hersenen. V?"' ÏS FEUILLETON. De slavin van het zwijgen. Géauthoriseerde vertaling uit het Engelsch* t mar O.W. O» geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc. 82: ig 48400. i nummer beetaat ut twM bladen. Onze Moedertaal. zijn moedertaal pal 10 I me) lol igelsch r bij Apotheker» (Wordt vervolgd). i Ji *>r.>piw.7< stopcontact. afstemming. t U moeite en kosten afschrift is voldoende ischt Couml Gouda H.ebt U PERSONEEL noodig? Zoekt U PLAATSING? Plaats dan Zaterdags Uw AANVRAGE in de Inzending tot Zaterdagmorgen 9 uur aan het Bureau: MARKT 31 -- nen- en Buitenlandsc^e worden door ons «on* [e prijsverhoogini (HlI BM.HL COURANT. Onderscheidingen. Als gevolg van de hersteicanferentne ie de Regeering ook met eenige onderscheidingen komen aandragen voor hen die zich ver dienstelijk hebben gemaakt. Men voelt weer zoo duidelijk dat men getracht heefter met haar v; loepen den corridor in. Hij was ongerust geworden over het lange uitblijven van het meisje. Sir I k. za®* ^em aankomen en trok zich ~.*»r terug; hij maakte bin- opmerking, die allesbehalve jongeman was. mijn slaapkamer tot hij fluisterde Sir Charles^ zijn Wat een verduivelde ezel was ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot dan bMorgtaing): 15 regels 180, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezerfkring; 15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnnmmer 20 ct bijslag op den prjjs. Liefdadigheidi-advejtentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1-4 regels j 2.25, elke regel meer O.W. Op de voorpagine 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. lu. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soiled* Boekhande laren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. ergave heeft i type 25141 voordeelen k®n was, mdar dtie hoop werd onmiddelijk ^.n bodem ingeslagen, toen de jongeman aauD* lumtTii OoMthavM M - Fagmtra.t O I Oompona AaaMranlien voorwaarde dat Sir Charles *de concessies inbrengt an dat ze de winst samen zullen deelen. Weet je wat: ik zal vragen of mijn vader straks nog hier komt. Hij is toch nog nog niet naar bed, hij gaat nooit zoo vroeg. Maar hij ie toch pas ziek geweest? op perde Beatrice. —O, maar hij is er alweer aardig bovenop en met. een auto is hij zonder dat hij zich heeft te vermoeien, in een kwartiertje hier. Het is een mooie avond. Zoo iets als dit ie juist een kolfje naar zijn handhet zal hem eerder goed dan kwaad doen. Maar ik moet eerst een gesprek onder vier oogen met Sir Charles hebben. Beatrice trachtte hem tegen te houden, maar daar trok de voortvarende jongeman zich niet veel Van aan en hij viel onge geneerd de slaapkamer van haai* vader binnen. Deze was eerst hevig ontfltèind, maar naarnfcite Mark met zijn uiteenzettin gen vorderde, klaarde Sir Charles’ gezicht op. Hij liet zich tenslotte zelfs bewegen om zijn vermomming af te leggen. Werkelijk, beete jongen, zei hij, toen Mark klaar was, ik kan niet anders zeggen ‘dan dat het mÜn «toutste verwachtingen overtreft wat je me daar vertelt en dat ik jou en je vader meer dan dankbaar ben. Ik had er geen flauw idee van dat ik op zoo’n schandelijke manier bedrogen werd. Ik be schouwde Sartoris als een goeden kerel, die mij op een delicate manier uit de narigheid wilde helpen. Maar als de oude meneer Ventmore zegt dat die concessies waarde hebber^ is er geen enkele reden om daar aan te twijfelen, want er is geen gewiekster zakenman in de heele City. Nu Sartoris dood m Óen Schouwburg. "rijf el achtige voqfe. iflhouwburg ter bfe-\ fgendegen, omdat ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc. 82: Redactie Telef. 88. Postrekening 48400. Onder de vele vreemde woorden en uit drukkingen, welke in onze Nederlandsche taal burgerrecht verkregen hebben, vinden we ook het woord schibboleth, dat uit het Hebreeuwsch tot ons gekomen is. Het her innert aan een burgeroorlog in het oude Palestynsche land. De bewoners van het landsdeel Ephraim konden de letter s moei lijk uitspreken. Toen nu de Ephraïmieten eens verslagen waren door den richter Jephta, vluchtten de verslagenen en trach ten via de Jordaan hun land weer te berei ken. Maar Jephta’s mannetjes wachtten hen bij de veren over de Jordaan op en lieten ieder, die oversteken wilde, het woord schibboleth uitspreken. Aan de Uit spraak herkenden ze èn vriend èn vijand. In onze vaderlandsche geschiedenis vinden we een evenwijdige geschiedenis. De Friesche strijder Groote Pier liet ieder, die hem in handen viel, een Fransch rijmpje opzeggen. Aan den tongval, waarmee dit geschiedde, herkende hij zijn oprechte Friezen. De anderen joeg hij ov^r de kling. Uit deze beide geschiedenissen leeren we duidelijk,’dat de uitspraak der moedertaal iets eigenaardigs is. Al leert een vreemde ling nog zoo goed de Nederlandsche taal schreven, to6h zal men steeds aan de uit spraak, al is het maar van een enkel woord of een enkele letter, bemerken, dak men niet te doen heeft met een rasechten gebo ren en getogen Nederlander. We leerden onze eerste woorden spreken. Stamelend deden we hooren wat ons was voorgezegd. We radbraakten niet zelden deze woorden. Langzamerhand echter leer- den we meer zuiver -spreken en reeds lang, voordat we letters leerden en woorden spel den, spraken we onze moedertaal. En deze taal vergezelt ons tot aan het graf. Afzou den we jaren in vreemde landen verkeeren en mengden zich in onzen dagelijkschen woordenschat tal van vreemde woorden, verleeren zouden we de taal nooit, welke we spraken in ons ouderlijk huis. De moeder taal g^at met ons mede in gansch ons leven. We blijven er in denken, al spreken we haar niet meer. Een trouwe levensgezellin, wie we dankbaar moeten Blijven. Iedere taal heeft haar eigen4 schoon, ge lijk er geen taal is, welke ook niet zulke eigenschappen bezit, waardoor de vreem- 18, heeft die overdracht zijn beteekenta ver loren Die zou toch nietig zijn, verklaarde Mark, omdat zij door bedrog verkregen is. Nu zou ik u willen verzoeken om op uw gewone zorgvuldige manier toilet te maken, dan zal dk mijn vader telefoneëren dat u met zijn voorstel accoord gaat en ga ik hem even in een taxi halen. Dan kan de heele zaak vanavond, of beter vannacht, nog in orde komen. Mark ging dekamer uit en deelde Bea trice, die in haar eigen kamer in spanning op den uitslag van het onderhoud had ge wacht, mede dat alles in orde was en dat zij naar Mary Grey moest teruggaan. Gearmd liepen ze den corridoir over, waar de lichten gedempt brandden en waar op dat oogenblik geen levende ael te beken- nen was. Ik hoop dat je me wilt vergeven, lief ste, zei het meisje zacht. Het had niet veel gescheeld of ik had er zwaar voor geboet dat ik niet voldoende vertrouwen in je heb gesteld- Maar nu is alles ten beste gekeerd. Er is geen sprake van je iets te moeten vergeven, weerde Mark af. Ik zal je wat anders vertellen. Het kan me niet schelen of iemand ons riet of niet ik zal je hier en nu een kus tgevenIk kan het niet helpen, maar ik kan moeilijk de weduwe van Ste phen^ Richford in je ziendat moet je maar als een korten benauwden droom beschou wen. zijn dan nog eenige officieele bedrijfshoof- den begenadigd, waarvan er één ia, van wien wij gerust durven zeggen dat hij in den meeat volatrekten zin van het woord absoluut niets voor de conferentie heeft ge daan. Daartegenover zijn er wel anderen die veel deden. Maar het moest weer op een koopje en dus schriel. Het is zeer noodig dat in deze materie eens groote schoon maak wordt, gehouden,en men leere andere maatstaven aan te leggen. Maar. roei aan het departement maar eens iets uit. Wij beginnen tl het einde van den winter in het ricfit te krijgen en de tijd voor bij- Wij voor ons zijn heelemaal niet blij met het bezit van een gemeentelijke schouw burg en als wij dien niet bezaten, zouden wij zeker niet naar het bezit ervan jagen nu wij weten wat de gevolgen daarvan zijn. Hoe weinig juist begrip er bij de overheid bestaat ten opzichte van de kunst hebben wij zoo vaak ervaren aan het departement dat naast onderwijs ook de kunsten en we tenschappen heet te bevorderen. Aan dat departement tast men heelemaal in het duis ter wat men er eigenlijk zou kunnen doen. Men heeft er maar twee dingen gedaan n.l. een paar subsidies toegekend voor erkende kunstinstellingen en men heeft een kunst- referendans aangewezen, die met veel ge wicht de Regeering hier en daar en overal vertegenwoordigt. Een speech je namens de Regeering” maakt altijd eenigen indruk en als dan een heel enkelen keer de mededee- liing mag volgen dat het H M. de Koningin behaagd heeft een ridderorde toe te kennen dan „doet” het wel wat. Huldiging van een letterkundige. Met de ridderorden voor letterkundigen ia men nog niet op het goede spoor. Helène Swarth een ridderkruis te geven ia wel heel w^jpig on verraadt tamelijk veel onkundp zijn te noemen. Verleden week is er een letterkundige1 huldigd. die men veel meer en hoogier degeven maar de man zelf heeft er Voor be dankt als het niet hoogen werd.De Regee ring zat te veel in het bureaaratasche net» vaat dan dat zij eens uit haar slofLkon i sedriet. Dies gebeurde er nieta en aan den feestmaaltijd werd het telegram van den f «Minister .yan Kunst met. gemeeemufi ont vangen. t 't Kan een beste man zijn, deze minister, maar dat hij ook maar een vezeltje artisti citeit aanzich heeft, moet betwijfeld. Het is daarom alleen reeds mal, dat dan door hem over deze aangelegenheid kan worden beslist. JJie verhuiifderij ‘is 4en griiaal geworden en men. kag piet voorstallen hoe allee lot details te krijgen De, viadidgrijkhe^i dfObh ger^ ia .dus ook, al^onfectie g 'dat,js «el dó Oorzaak der inri m wetea.wUonartdigejifcnfl Zoo. dus jo hebt de waarheid ontdekt? Wat ontdekt? vroeg Beatrice met een mislukte poging om zich van den domme te houden -- Lieve meid, probeer maar niet om me met een kluitje in het riet te sturen. 'Field en Berrington weten dat je vader verborgen werd gehouden in de villa van Sartoris en vermoeden dat hij in leven is. Berington heeft me beneden alles verteld en Field heeft daarnet getelefoneerd. En ik heb Meel goed gezien op het moment dat ik den corridor inkwam een manspersoon zich haastig in je kamer terugtrok. Dat is na tuurlijk .niemand anders dan Sir Charles die op de een of andere manier uit dat huis sinten apt is en vermomd in het hotel de teruggekomen. Beatrice kon geen woorden vinden, ze schaamde zich vreeselijk dat ze geprobeerd had Mark om den tuin te leiden en kreeg en kleur als vuur. Vergeef het me, stamelde ze eindelijk, dat ik niet oprecht tegen je bent geweest. Ik kon niet vermoeden, dat je alles wist en ik wilde zoo graag dat de terugkomst van mijn vader geheim bleef. Je wéét immers hoe de. zaken stonden vóór zijn verdwijning en :k denk niet dat jij een andere oplosring weet dan dat hij d« Vlucht neemt nAar het vasteland of naar Amerika. Hij heeft» ggld gekregen van Sartoris. Die het hem ook niet voor niHs ge geven heeft, vulde Mark schamper aan. De schurk kocht op die manier voor een appel en een ei iets dat honderdduizenden waard is en dacht tegelijkertijd voorgoed van Sir Charles af te zijn. Lieve kind, wat je vader weer dochter etJU veruuiveiae eaei was 1,1 toch om zoover met je mee te loopen' - /Beatrice had nog een flauwe hoop dat wk niet gezien zou hebben dat ze niet al- menschen in den tijd an het gestel. isenen van iederen leef- doedarmoede of zenuw en zich daardoor aft® Ibaar gevoelen, gebruiken met succes GUINOM. 2.—; a. J VOO^ NAMAAK! 4 DAM t Ca-, ut 2c/4. De» Hm» Alg hij morgenochtend naar mijn legaat. z#l die hem om te beginnen iven voor minstens het tiert- .letgeen hij noodig heeft om uit de moeilijkheden te komen. Daar kan ik je mijn eerewoord op geven. Dus je wilt zeggen dat je vader be- reid ia Om het geld te fourneeren dat noodig is voor de exploitatie vaa de mijn^p. Op gezien iedere natie een eigen cultuur heeft, daarom ook heeft ieder Vqlk recht op een eigen taal en heeft ieder, die tob dat volk behoort, het onwedprsprekelpke recht om voor de handhaving van zjjn moedertaal pal te staan. We leven in een tijd, waarin op velerlei gebied de international gedachte hoogtij viert. Dat heeft zijn goede zijden, het valt moeüijk tegen te spréken. Ook de weten- s$|tóp, de techniek enz. heeft een sterken internationalen inslag. Vandaar, dat aller lei vreemde woorden ep uitdrukkingen in iedere taal insluipen, zft> in de onze als in die van andere volken; Moeilijk kan dit verschijnsel tegengaan öf teruggedrongen worden. We hebben dat te aanvaarden. Maar we zullen er toch goed aan doen, wan neer we nauwlettend op dit verschijnsel acht geven. Hier toch ligt voor de moeder taal een groot gevaar, i Onze moedertaal. Het is schoop, dat we in dezen onze moeder gedenken. Ongetwij feld was zij het, die ons de eerste woorden leerde spreken, van wiePwy de eerste woor^ den gehoord hebben. BRIffVEN UÏT Ifi HOFBTAD MXIjjfc* i De exploitatie van Den Haag heeft het| recht een gemeentelijk^ zitten. Twijfelachtig isri de gemeente al heeMOB dan plezier, heel was meer nadeel dart wins^van dit bezit heeft beleefcl. Na allerl/i zoeken en tasten omtrent del exploitatie vorm heeft men er eindelijk gevonden die nogal aardig marcheert. ^Er is een ae- meentelijke exploitatie en deze geeft yan één gezelschap den voorrang voor de hAiur van het gebouw. Die huurder krijgt (een subsidie-uan een halven ton en moet Ivoor den rest zich min of meer een toericht laten welgevallel van een schouwburgcommissae die in dp Kunst een oordeel wenaCht uit te sprokéll^l^ uuAuvuijn. Amu uixjii Kcnouiiu ueeiier uien NatuM’Hjk heeft dit systeem van verhu- het kleinste minimum af te komen. Daarbij ren ernstige bezwaren. Andere gezelschap pen worden ontegenzeggelijk achtergesteld en niet alle menschen achten die achter stelling en die bevoorrechting van den ééne exploitant billijk. Zelfs zijn er die aller minst in genomen zijn met de begenadigde en zijn kunst. De overheid rit nu eepmaal aie ze rich met kunst gaat inlaten in een moeilijkheid n.l. dat zij moet oordeelen en daarvoor mist de overheid de noodige ta lenten. Ze doet hier het werk op de gewone traditioneele wijze waarop zij altijd advie zen inwint en dat systeem deugt niet voor de kunst. ook mag denken of beweren, hij is van de tegenwoordige toestanden in het gehóed waar die mijnen liggen, blijkbaar absoluut niet op de hoogte, hij is misschien ook nog mis leid door vervalschte rapporten en leugen achtige berichten en heeft er geen flauw vermoeden van dat, nu dat gebied de laatste jaren tot rust is gebracht en het er veilig is en de mijnen dus geëxploiteerd kunnen worden, de concessies een ontzaglijke waar de vertegenwoordigen. Mijn vader, die uit stekend op de hoogte is van allee wat er op zakengebied in de City voorvalt, heeft die historie nauwkeurig onderzocht, en hij is bereid zijti oordeel dat die concessies een fabel achtige waarde hebben, te staven door er een stevigen duit voor te betalen. Trou wens, het feut dat Sartoris en zijn trawan ten voor geen enkel middel rijn terugge deinsd om die concessies in hun bezit te krijgen, bewijst dat ook al voldoende. Er zit in die affaire een vermogen zoowel voor Sir Charlee, als voor juffrouw Decie. .Te vader hoeft absoluut niet te vluchtenhij kan zich gerust openlijk vsrtoonen en zeggen dat hij het slachtoffer is geweest van een troep schurken en zwendelaars, die gepro beerd hebben hem zijn eigendom afhandig te maken nnav TfliA vader loeg een chèque gev voudige van h( HAGENAAR. I deling minder aangenaam getroffen wordt. 1 I We spreken van vloeiende talen. Niet min- I 1 der ïyn er talen, welke een eenigszins stug gen indruk maken. Maar wie van zijn prill? jeugd af een taal leerde spreken, zijn moe dertaal, is allicht geneigd die taal de best, te achten. Inderdaad heeft iedere taal, ge lijk ieder land en ieder mensch, zijn vóór en tegen, zijn aantrekkelijkheden en dat gene, wat afstoot; het komt er echter op aan wat men van zulk een land wil zién, van welke zyde men zulk een menschenkind benadert. En onze eigen taal dienen we steeds te zien van den meest aangenamen kant: als een band, welke ons blijft verbin den aan onze geboorteplek, een band blijft vormen, zich slingerend An gansch een volk, daarvan de eenheid od hoorbare w(jze demonstreerde. In sommige landen wordt inr .onzen tijd een taalstrijd gevoerd. We denken aan wat in Belgisch-Vlaanderen plaats vindt, waar een strijd gestreden wordt, al is het met onbloedige wapenen, daarom niet minder vinnig, om de heerschappij van de moeder taal, voor welker rechten men opkomt. Nu moge misschien in dezen ook de binn«n- landsche politiek een woord meespreken, de achtergrond en de levenstaaiheid dezer be weging is- ontegenzeggelijk de liefde voor de moedertaal, die tot het hart spreekt. Dat zulk een strijd mogelijk is, bewijst de, juist heid van wat we zeiden over de beteekenis van de taal, welke we reeds spraken, toen we misschien van de woorden, die we ge bruikten, de beteekenis niet ten volle ver stonden. Dien strijd, geboren uit de liefde voor de moedertaal, zien we ook in Zuid- Afrika, sedert het kwam onder Engelschen invloed en gezag. De moedertaal kwam in het gedrang, maar aanstonds rezen mannen en vrouwen op, die den strijd aan durfden voor het behoud van de eigen taal, die immers^jansch het volk is. We vinden in de geschiedenis van iedere beschaafde natie een tijdperk, waarin be paalde kringen meenen, dat het beter is, van meer ontwikkeling getuigt, om een andere taal te gaan gebruiken. Van die kringen uit verbreiden zich dan de vreemde woorden en uitdrukkingen, omdat ieder gaarne meer schijnt dan hij is, over breede volkslagen. Ten onzent is het langen tijd met het Fransch het geval geweest. Hoe verkeerd dit is begrijpt men te beter, wan neer men bedenkt, dat de taal van een volk de cultuur ervan weergeè(t; vrucht is van den ontwikkelingsgang, welken zulk een volk door de eeuwen heeft gevolgd. En^aan- zondere vermaken is aangekomen tegen h«t oogenblik dat Paschea komt en voor velen bet vermaak wordt stopgezet. Bal-masqué’*. Drie weken achter elkaar een bal-magque is nu iete heel gewoons. Maar toch ze ra ken uit den tijd, hetgeen nu niet direct een ongunstig teeken is. In vroeger jaren waren die bals zeer vol, zoodat van dansen eigen lijk niet veel kwam. Het is voor velen een bioonder genot om zich in eens anders pak te steken onder die camouflage een beetje dwaas te doen, Men zegt, dat voor de exploitatie zoo n bal een goed zaakje ia; de entree’s zijn hoog, d^-oon- sumptie duur en er wordt heel wat geld stukgeslagen. Van de costumeering i» da aardigheid er af sedert men ieder coetuum kan huren en dus met geleende veeren kan r ver- geve" bij”da Règeering. Meer dergelijke gevallen I P»«n<«ón^Wat men wjxn een dergq^jk 5»ge. met geringe huurprijzen betaald wq wil. yie verhudlderij is Aen zaak op Te weten, dat men ként, hetgeen men kent en te weten, dat men niet kent, wat men niet kent, dat is de ware wetenschap. van FRED. M. WHITE. Ik Nadruk verboden. Het was geen benijdenswaardig lot voor <*n man die zooveel van een goed en royaal leven hield sis Sir Charles om van een v<»r zijn doen armelijk inkomentje, de ren te van het geld dat hij van Sartoris voor de Düjnconcessiee had ^gekregen, te moeten be staan. maar ten slotte: hij oogstte wat hij zelf gezaaid had. Op dat moment da^ Beatrice ril de deur- opening van haar kamer verscheen, tot waar yader onvoorzichtig met haar meege- was, kwam Mark Ventmore juist •idor In. Hij Charles hóm “•«tig in de kamer nensmonds een 07 vleiend voor den j Ik ga naar weg in.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1930 | | pagina 1