MN
K!
LLi."
51
HJDA
50
)NG
G
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
Maandag 24 Maart 1830
Mo. 17334
88* Jaargang
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
jer stuk
T
E
L
IDT 7
IG 43. 7
ITS
irtikelen
IOW
ne
lant
GOUDA
alen, Oud
sopruimlng
bergambacht, berkenwoude, bodegraven
FEUILLETON.
De weg tot het Hart
Het einde der Economische conferentie.
De Vlootconferentie. Zal Briand naar Londen teruffkeeren.
Toenemend pessimisme.
IZKNIl
voor 25 et
25
24
24
23
23
der
15 Apri kon
inkje 7
loosje 10
naaf middelen heeft
i huis.
er
was ik
(Wardt Timlfd)-.
Pe dokter gaat op onderzoek uit.
Hiles Harding was op weg naar hak bui-
xirradig
icourant
TABAK.
PENIR.
ukken
'oor
verlaging der
handelsbelem-
dat is rusti-
van streek
’°n toon reepro-
le ooren nuklon-
««*t naar bene
men
op-
jongste zusje Clare gestorven,
een Herinnering
vage herinne-
tering
oogen*
uitdrukking op Miles
harde klank uit zijn
toen hij antwoordde
begrijpelijk. Laten w(j‘ ons echter troosten
met de hoop, dat de zon wel eens vaker is
doorgebroken aan het zeer donkere zwêrk
van internationale conferenties.
2, 25, 40
je 18, 36
te
r bus 38
lium)
doos 20
►os 5, 10
tranen vulde.
.en’(haar nooit terug ge-
i melder een paar maal
mijn kader da: zij niet
rild. Want ik
het recht,
alleen dit
bestaat.
Het spijt mij dat ik u moest lastig val-
begon hij vormelijk, nadat hij Anstice
jroet had. die aan haar schrijftafel zat te
werken, maar ik heb een brief van Hilary
Donaldson ontvangen Zij schrijft mij in mijn
hoedanigheid van haar voogd, dat zij op
een heel bijzondere manier een familielid
ontdekt heeft en verzocht mij u daarvan
zoo spoedig mogelijk in kennis te stellen.
Een familielid' Wat interessant; vertelt
u mij daar eens meer Van.
Het is het beste dat u den brief zelf
maar leestt. meende de dokter en hij over
handigde Anstice het belangrijke epistel.
Het was eenige minuten stil in de kamer,
terwijl Anstice den brief aandachtig doorlas.
Dat is wel heel toevallig, zei zij, toen
ze klaar was met lezen, maar we zijn ten
slotte toch niet heel veel wijzer geworden
wel9 De geschiedenis van Hilary's vader
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper .geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Telef. Interc. 82;
Redactie Telef. 88. Postrekening 48400.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en de beaorgkriag:
1—5 regels 1.55, elke regel meer ƒ0.30. Advertentiën in het Zatordagnummar 20 et.
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiftn de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.26, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bjj contract tot zeer geroduceerueu
prijs. Groote letten en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soUede Boek
handelaren, Advertentiebureaus en onze agenten en moeten daaga vóór de plaatsing aan
het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
Het vertrek der Franschen heeft reeds
aanleiding gegeven tot voor de hand liggen
de sombere beschouwingen; immers met
recht kan eruit worden afgeleid, dat men
te Parijs elk verder gepraat op het oogen-
b’ik overbodig en nutteloos acht. De Fran
schen zelf zjjn niet bereid nieuwe voorstel
len te doen om tot een vergelijk niet het
even hardnekkige Italië te komen en laten
het blijkbaar aan dit land of aan Amerika,
Engeland en Japan over om het een en an
der aan de hand te doen, dat Frankrijk er
toe kan brengen weer aan de conferentie-
tafel te komen zitten. Van Frankrijk zjjn
op het oogenblik geen stappen, om den
va«tgeraakten wegen weer aan het rollen
te brengen, te verwachten.
Wie iets wil moet iets wagen,
Wie honig haalt, moet vaak een bijen
steek verdragen.
Naar het Engelseh door
J VAN DER SLUTS
Nadruk verboden.
Maar ook overigens is de conferentie tot
dadeloosheld gedoemd, omdat de Engelsch-
Amerikaansche voorstellen, die aan Japan
zijn gedaan, te Tokio niet al te gunstig zijn
ontvangen: de admiraliteit heeft er vooral
bezwaren tegen. In de Japansche hoofdstad
bestudeert men het voorgestelde vergeiyk
nog en pas in het begin der volgende week
wordt het antwoord uit Tokio verwacht.
Dus is het zelfs niet eens zeker, of er wel
een driemogendhedenverdrag tot stand zal
komen; op een acoord tusschen de vijf
mogendheden is echter momenteel niet den
minsten kijk, zoodat de toestand zeer goed
wordt gekenschetst in den aanhef van een
Londensch telegram, dat aldus luidt: „Een
groote ontmoediging heerscht op de vloot-
conferentie”.
Het wachten is nu op een verrassenden
stap, hetzij van de Angelsaksische staten,
hetzij van Italië, maar niemand schijnt den
moed te hebben over de brug te komen,
zoodpt men aanneemt, dat de conferentie
op haar laatste beenen loopt. Er wordt
reeds overwogen de bijeenkomst te liqui-
deeren en een zeer, zeer beperkte schikking
te treffen, in de hoop, dat op den grondslag
daarvan later spijkers met koppen kunnen
worden geslagen. Voor een breuk deinzen
alle deelnemers terug; want de consequen
tie daarvan zou zijn, dat van alle zijden
naar hartelust een ontstellende aanbouw
van schepen zou plaats vinden. De uit
spraak die Snowden in den mond wordt
gelegd „Nog zoo’n conferentie en wij
wanneer
,«»1” de
LRT a.s.
■jje 7, 18 et.
LANS
itukje 4
.was
De Economische Conferentie heeft in
pen voltallige vergadering na een langdurig
debat de uiteindelijke tekst van de volgen
de documenten vastgesteld:
lo. De conventie tot stabilisatie
Europeesche handelsbetrekkingen.
2o. Hetprotocol over de verdere econo
mische onderhandel ingen tot
tarieven en afschaffing der
metingen.
3o. De slotacte.
De documenten zullen tot
nen worden geteekend.
Nadat de conferentie hulde had gebracht,
aan oud-minister Colyn die op meesterlijke
wijze achtereenvolgens de werkzaamheden
der beide commissies heeft geleid, heeft
graaf Moltke, de vooreitter der conferentie,
de leden der verscheidene delegates ge
vraagd of zij al dan niet zouden teekenen.
Uit dit onderzoek blykt dat Duitschland,
België, Engeland, Frankrijk en Luxemburg
vandaag de documenten zullen teekenen.
Italië, Nederland, Roemenië en Zwitser
land zullen waarschijnlijk eveneens heden
tot onderteekening overgaan. De overige
landen verklaarden, dat zü hunne regeerin-
gen nog moesten raadplegen, df wel dat
zjj niet konden teekenen.
Vandaag zal de laatste zitting plaats
vinden.
Te Parijs heeft gisteren een bespreking
plaats gehad tusschen Briand en den En-
gelschen gezant over den critieken toestand
op de Londensche vlootconferentie. Over oo„
dit onderhoud wordt medegedeeld, dat men 1 krijgen opnieuw oorlog is datr ook zéér
gezocht om de tus
schen Frankrijk en Italië bestaande tegen
stelling op te heffen.
De Engelsche gezant zou Briand ver
zocht hebben naar Londen terug te keeren.
Daar de Fransche regeering de pogingen,
om tot overeenstemming te geraken niets
in den weg wil leggen, zal Briand ongetwij
feld naar Londen terugkeeren, zoodra de
behandeling in het parlement van het plan-
Young en het budget dit toelaten.
Wij welen het rechte er ook niet van,
maar Antonia had kennis gemaakt met een
kunstschilder, die in ons dorp kwaïn om er
ie schilderen en mijn vader keurde die om
gang niet goed. Ik was veel jonger dan An
tonia ik bewonderde haar zooals een jon
gere zuster een oudere doet en toen zij dien
avond in haar kamer schreidde.
vreeselijk hoos op mijn vader. En op een
goeden, of beter gezegd op een kwaden dag
ging AntonÜa weg en ze is niet meer terug
gekomen. En mijn moeder werd erg bleek
en stil en mijn vader ging te keer als een
razende en zwoer dat Antonia nooit meer
over zijn drempel zoukomen.
En hebt u haat nooit meer terug ge
zien? En nooit meerXiets van haar gehoord?
O. arme moeder. «Jaagde Hilary, terwijl
haar oogen zich met ttr-
Neen we hebben1
aien. Nadat zij mijn i
geschreven had, zei t
meer mochten correspondeferen. en Antonia
’•rdween voorgoed uit ons leven.
Wat ontzettend wreed! riep Hilary on
ironisch antwoordde, dat
belasting zou heffen van
brengst enorm zou zyn.
RUSLAND.
Een protest.
Tegen de protesten der kerken in
het buitenland.
Hei telegraatagentechap van da sovjeU
uiüo te Moskou meldt volgens da N. R Cl.,
dat er te Moskou na afloop van den
werkdag groote betoogingen zyn gehouden
van verzet tegen het vereenigde optredeu
der verschillende godsdiensten in het bui
tenland. Honderdduizenden arbeiders vulden
s avonds, toen de fabrieken au werkplaat
sen ditgegaau waren, da straat. Zij trokken
<le voornaamste straten door met borden
van protest tegen het doen van den Paus,
den aartsbisschop van Canterburry en an
dere kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders.
Ook zag men borden met den eüsch om den
kruistocht der kerken te baantwnayten met
oen venMurkuig van het aomtiJaUedie be
ginsel.
Intellectueel»» als houthakker.
Hout is nu een der weinige uitvoerobjetf.
ten van de so- jct-regeenr.g. De boisjewixi
hebben dan ook gewadtge eeihtden
hout aan het buitenland verkocht in de over
tuiging, dat zü m staat -o«yn de ver
kochte hoeveelheden te urerun. Het bleek
enhter, dat dit moeilyker is dan zy dachten.
De boeren, die gedwongen worcen voor dun
staat kosteloos hoornen to veilen, vluchten
bij de komst der werf commissies Zjj dio ge
pakt worden werken natuurlijk slecht en
plegen by elke gelegenheid sabotage. Om
het tekort aan houthakkers aan te Vul.en,
besloot de eovjet-regeermg de mteHectuee-
len voor dat doel te gsbru.lwn. Er w«d
toen voorgeschreven alle „niet arbekters”,
die niet in staat zyn de crpgaJr;-.ie belastin
gen te betalen, alle personen, die de regels
op de distributie van voedsel volgens het
.Jdasse-stelsel” (volgens dat stelsel «rijgen
de ongelukkige intellectuelen en „bour
geois” geen voedsel en moeten zij naar zelf
zien, hoe zy aan voedsel komen, hetgeen na
tuurlijk tot overtreding van de we: ieiot)
overtreden, alle sovjet-ambtenaren en «pet
sen uit de groep der z.g. „partlj.uozen"
(dus niet-communisten), lie beschuldigd
worden van „sabotage” eii zien versletten
tegen de voorschriften van de sovjet over
heid, naar de bosschen over te brengen en
hen daar te werk te stellen bij het kapjien
van boomen.
Duizenden intellectueelen van verschil
lenden leeftijd zyn volgens het Hb.d. naar -
de bosschen overgebracht. Het bleek, dat
de sovjet-ovprheid, volgens gewoonte, voor
niets gezorgd had. Er waren geen kampen
ingericht voor de intellectueelen-houtkap-
pers. In vele streken waren zelfs geen ten
ten of hutten. Er werden inderhaast houten
barakken getimmerd, die natuurlijk bij de
felle Russische koude in het gebied der bos
schen geen bescherming boden. De intellec-
tueelen-dwangarbeiders werden overijld
naar de bosschen gezonden. De meesten
lach. Maar misschien bent u een beer met
een gewond hoofd, voegde zij er aan toe.
Een beer, ja dat zou iedereen bierin
de buurt u kunnen bevestigen, antwoordde
hij met een kort lachje. Een gewond hoofd9
Misschien ook dat. Het leven trommelt one
dikwijls op onze hoofden tot ze zeer doen
Maar zelfs al doet ons hoofd zeer, dan heeft
het nog geen zin oin in een hol verborgen te
blijven om er over te piekeren hoe zeer het
wel doetHet üs voor den beer ook wel eens
goed om uit zijn hol te voorschijn te komen
en wver met zijn kornuiten om te gaan.
Sommige beren gaat dat slecht af. zei
hij terwijl hij voortborduurde op haar hu
moristische beeldspraak: Sommige beren
houden niet van gezelschap en apprecieeren
hun kornuiten niet.
- Dat heb ik al gemerkt, plaagde Anstice.
Toen veranderde plotseling haar toon, ze
k-ek niet langer met lachende oogen in zijn
ernstig gezicht, ook op haar gezicht kwam
een ernstage uitdrukking.
Dokter Harding, zei ze eenvoudig, u
vindt mij misschien vrijpostig en bemoei
ziek, maar ik zou u zoo graag eens iets wil
len vragen Hebt u zoo'n afkeer van de
heele men-chheid dat u heelemaal geen
vriendschap van een medernensch meer wilt
aannemen
Was liet haar lieve, zachte stem, de schit-
Harding's gezicht, de
stern was verdwenen
elkaar
een maand na elkaar
werd verkocht, mijn zust_.
traëhtèn ons ei£en brood te verdienen. En
toen is ons jongste zusje Clare gestorven.
Antonia was niet meer dan w~*s-
uit onze jeugd geworden een --
ring, totdat, ik jou zag. Dat ia alles. Ik ben
vreeselijk moe. je moet nu weggaan.
En op een wenk van de zuster nam Hi
lary dadelijk afscheid.
Mevrouw Gardener zei verder geen woord
over de juist ontdekte bloedverwantschap.
Haar opwinding was nu heelemaal verdwe
nen. alle levendigheid was weg uit haar
oogsnze was weer afwezig en prikkelbaar.
Goedendag, zei ze En kom maar niet
terug voor ik een boodschap stuur. Het is
veel te vermoeiend voor mij.
Ik kan beter alleen blijven. d«
ger; mijn zenuwen zijn heelemaal
En terwijl deze, op korzeligen t
ken woorden haar nog in de gö
ken. ging Hilary de» kamer uit
den. waar Tony ha-* wachtte.
hoo^Atük X.
Een brief van Mme. Hanau.
Aan de Kamer van in beachuldi-
gmgstelling.
Mevr. Hanau ontvlucht uit het
Ziekenhuis.
Mevrouw Hanuu heeft tot den president
en do leden van de Kamfer van in-btecluil-
dlging-stelling een brief geacht, door haar
gedicteerd en geteekend, 4aann zij ver
klaart te: haai- krachten uitgeput zijn te
zullen protesteeren tegen de willekeur, waar
van zij het slachtoffer is eri waaraan geen
eind komt. Uw arrest, aldus betoogt zij.
geeft een verwrongen beeld van den toe
stand. ik vraag geen medelijden en het
gunt bij mij niet om tactische overwegin
gen. Evenmin neem ik eeQ houding van
vivcsaanjaging aan. Ik heb mij nooit aan
de justitie onttrokken, want ik .vecht nu al
zestien maanden dag aan d^g met haar.
Integendeelom de waarihaid onwederleg-
baar to constateereu, oir. den ondergang
mijner scliuldeisdhera te vermijden en om
definitief te bewijzen dat piijn actief grootei
was dan mijn passief en dat ik geen oplich
ting hel» gepleegd, heb ik sedert 28 Februari
1930 het eenigo middel van. protest moeten
gebruiken dat mij overbleef: de voadselwei-
geiing, en ik leg er den nqdruk op dat ik
r eerst mijn toevlucht toe gtaomen heb na
dat -ik alle wettelijke middelen had uitgeput
en toen ik bedreigd wërd «ioor een defini
tieve weigering ten aanzied eener contra-
expertise.
Als ik in dit ernstige odgenblik zonder
protest had aanvaard dat men mij mijn
recht onthield, zou liet oqheratelibare ge
beurd zijn. Ik iieb het “lat
ben bereid te bukken voor
maar niet voor het gewald en
lamste stelt men teganov«r>«Hj. Ik verkeer
niet in opstand tegen de justitie of tegen
de wet. Ik ben een gedetineerde, die protes
teert tegen de willekeurige behandeling waar
mee men iiaar verplettert.
Zij verklaart ten slotte dat men haar niet
zal doen zwijgen en dat men haar niet zal
doen leven door haar met geweld te voeden.
Ik zal dus. zoo zegt zij, de voedselweigering
voortzetten daar- er geen ander middel bin
nen mijn bereik is.
Uit het Ziekenhuis ontvlucht.
Gisteravond heeft Mevr. Hanau kans ge
zien om met inspanning van al haar ener
gie in een onbewaakt oogenblik, door het
raam van haar op de parterre gelegen ka
mer te ontvluchten en zich per auto naai
de Vrouwengevangenis te Sint Laraze te
begeven.
Toen de met de oppassing van Madame
Hanau belaste zuster tegen 10 uur gister
avond de kamer betrad, was de zieke ge
vlogen.
Madame Hanau deelde haar vertegen
woordiger telefonisch mede, dat zij naar
St. Lazare was teruggekeerd om de kunst
matige voeding, waaraan men haar de
laatste dagen met geweld onderwierp te
ontgaan.
Tegen 11 uur gisteravond meldde zy zich
aan de gevangenis. Zy maakte een zeer
rengoed van Sir Luke, met in zijn zak den
brief van Hilary, waarin zij hem van haar
pas ontdekte tante vertelde. Hij trachtte
zich wijs te maken dat het wel heel verve
lend was dat hij er met Sir "Luke’s zuster
over moest gaan praten en toch, terwijl hij
door de lanen en het park wandelde, ver
geleek hij onbewust twee vrouwen met el
kaar Hilda Redbum met haar imponee»
rende sdioonheid en Anstice Der field's fijne
charme.
Alle vrouwen zijn precies eender, hield
hij zichzelf herhaaldelijk voor. Ze houden
allemaal hartetochtelijk veel van jagen en
als zij hun prooi te pakken hebben, ver-
Sclueuren zij dien' Een man die een vrouw
vertrouwt, is wel de grootete dwaas die
werl
zwakken indruk en byna dadelyk na haar
aankomst in de gevangenis, verloor zij voor
«enigen tijd het bewustzijn.
De gevangenis-directeur deelde mede, dat
z(j een brief had geschreven aan een hooge
autoriteit van het Dep. van Justitie, met
het verzoek, in de gevangenis van Sint La
zare te mogen blijven.
De ontruiming van het Rijnland.
Verklaringen van Briand in Franache
Ka mer-com missies.
In de Zaterdag gehouden gemeenschap
pelijke zitting der Kamercommissies voor
Financiën en Buitenlandsche Zaken, heeft
Briand, naar de Populaire weet mede te
deelen, op een vraag van den socialistischen
afgevaardigde Grumbnch, over de ontrui
ming van het Rijnland, verklaard, dar
Frankrijk geen reden heeft voor en ook
geen belang by een verlenging van den be-
zettingsduur. Alles wyst er op dat de ont
ruiming van het Rijnland op het bepaalde
tijdstip zal zijn beëindigd, tenzij zich onver
wachte omstandigheden mochten voordoen,
zooals een weigering van de Kamer om het
plan Young te ratificeeren. De ratificatie is
de eenige voorwaarde voor een vasthouden
aan den datum der ontruiming.
Briand meende overigens te weten dat de
minister van Oorlog reeds de noodaakelijke
maatregelen getroffen had, om lot ontrui
ming te kunnen overgaan.
Franklin Bouillon, die recht op de zaak
Afgaande, vroeg of het Rijnland voor den
30sten Juli zou zyn ontruimd, kreeg van
Briand kortweg ten antwoord, dat de ont
ruiming tegen den tijd zou zjjn afgeloopen.
ENGELAND.
Strenge koude in Schotland.
Sinds 29 jaar la het niet zoo koud
geweest.
De koude in Schotland is zoo strenge dat
de herten uit de bergen van het district
Oban op de hofsteden verschijnen, om voed
sel machtig te worden'en de jongens aanval
len. die ze trachten weg tie jagen.
Sinds twintig jaar is het niet zoo koud ge
weest; gedurende zes dagen heeft het ge
sneeuwd.
In het district Moray Firth en elders zyn
verschillende wegen onbegaanbaar, daar de
sneeuw twaalf voet hoog ligt.
Bij de begrafenissen worden sleden ge
bruikt.
Omnibussen en automobielen zijn tijdelijk
onder de sneeuw bedolven. Er ia eveneens
zware sneeuw gewaden in Northumberland,
in het Zuiden echter is het over het alge
meen lenteweer.
VER. STATEN.
Op alles belasting, behalve op gal.
Gemelfyke stemming in den Ame-
rikaanschen Senaat.
De Senaat in Washington heeft de hejb.
ziening der douanetarieven beëindigd. Men
neemt aan dat de wet Maandag zal worden
aangenomen. Ook nu domineerde weder
een gemelyke stemriling. Senator Caraway
deed opmerken dat het wetsvoorstel alles
belastte behalve gal, waarop senator Glass
blijft nog Én duisternis gehuld Wie en wat
was hij?
Ik vraag me af ot ik niet meer te we
ten zou kunnen komen als ik een naar dat
dorpje ging, dat Hilary noemt, Burnanford.
Het moet op <le grens van Somerset en De-
vonshire liggen. Misschien kan ee^ van de
inwoners daar mij meer van de Merringe
vertellen.
Dat zou niet ónmogelijk zijn, beaamde
Anstice langzaam, maar het ie haast niet
van u te vergen dat u zooveel van uw kost
baren tijd opoffert voor een meisje dat per
I «kt van rekening een vreemde voor u is.
Ik beschouw het eenvoudig als een
plicht, die de belofte aan haar moeder mij
oplegt, antwoordde Harding op koelen toon.
Ik heb mijn woord gegeven om Hilary te
helpent
Nu! Ik vind het in één woord schattig
van u, riep Anstice impulsief. Zij mag u
wel heel dankbaar zijn dat u zich zooveel
moeite vo-»r haar geeft. Ik geloof dat u tot
die menschen behoort, die tegen geen opoffe
ring opzien als het er om gaat anderen te
helpen.
Dat weet ik nog zoo niet. Harding's
toon verzachtte zich amder dat hij 't zelf
wtet. omdat haar stem zoo vriendelijk klonk
en er zoo'n ipnig-lieve glimlach in haar
oogen en om haar lippen straalde. Men be
schouwt mij over h< algemeen nis een klui
zenaar. een hartetochtigen, egoistisdien
kluizenaar Tk houd er in het algemeen meer
van om mij in rnij zelf op te sluiten, dan om
mij druk te maken voor anderen.
Het is een heel, heel dwaze levenaliou-
dtog, benepte An«KLq^ .'met een zadbteu
RUITKNLANDSCH NIEUWS.
FRANKRIJK.
De moeilijkheden in Monaco.
Het vonnia van het hof van cassatie in
Monaco inzake de scheiding van prinses
Charlotte, de erfprinaes, en prins’ Peter zal
binnen twee dagen worden meegedeeld. In-
tusschen verneemt het oorr Belga dat de
prins en prinses van tafel en bed geschei
den zijn en dat aan elk van bedden beurte
lings zes maanden de kinderen zullen wor
den toovertrouwd. De le-idóng van de opvoe
ding der kinderen blijft bij prins Peter. Deze
vroeger graaf van Polignac geheeten. be
houdt zijn titel van prins Grimaldi, doch
zonder dat daaruit politieke rechten voort
vloeien. Ook zal hij niet zonder bepaalde
toestemming het gebied van het vorstendom
mogen betreden. Hij zal de huwelijksgift
aan prinses Charlotte teruggevem en moet
haar bovendien voor haar persoonlijke be
hoefte oen jaarlijksche uitkeering van 400.000
francs toekennen.
stuimig. Was het dan zoo verkeerd van moe
der om met dien kunstschilder te trouwen,
als zij van hem hield?
Ik kan je er niet méér van vertsljen
ik was zelf toen niiet meer dan een kind,
antwoordde mevrouw Gardener. Nog geen
jaar nadat ze weg was, La ons heele gezin uit
gegaan. Mijn vader en moeder zijn
gestorvenhet huis
uster en ik moesten
(lOlüStHE COURANT
30
30
