Had
.1
men
ooteec.51
erdam
EZ
I
A
I
mond
esstojen
j«te
Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen. Grootste oplage hier ter stede
’S
PINKSTEREN,
Bahlmann - Gouda
Aparte Dames- en Klnderkleedlng
HOEDEN en STOFFEN
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
B8«Jaargang
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve oftZon-en Feestdagen
EERSTE BLAD.
i
FEUILLETON.
1
a
IE
Zaterdag 3IIMeiHIB30
ONMISBAAR!
Hebt U al de zoo
juist verschenen
EKIE miNIII
,17390
4 A
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
otter Lnoen
In de „Witte Zwaan”.
Off 7000
Ooporoni
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
ilgende conclusie
I
tOFSTAD.
14.
80
I
0 CT.
(Wordt vervolgd).
EGEN
die den schrijver tot del
leidde:
„In het economisch 1
wereld gaat worden, geil
van het economisch levé|
daarom op het moment!
onze theorieën, die ondel
digheden volkomen juist
wij moeten paraat zijn
de langzamerhand kooi
protectionisten van ande
den en dan kan het heel,
ten slotte ook gedeelteljjl
nale economisch gekkenhl
Meer dan 100 page, ff 0.25
In eiken Boekhandel voorhanden.
pkénhuis, dat de
n niet de wetten
lOnze taak moet
iet zoozeer zijn,
normale omstan-
jn, toe te passen,
or datgene, wat
tachtig wordende
1 landen uitbroe-
oed zijn, dat wij
in het internatio-
3 terecht kómen.”
BRIEVEN UIT DJ
MXXI1
jed een stap
wend Mark’
zoo niet, uchuf ze U dan direct
aan, voor ze 1e uitverkocht.
Voor ieder Gouwenaar
jc:3r:::n;j
1930’31 e
t. Beide schoen
mat de heerlyk
cort gebruik een
n den daarvoor
Rottende spn-
sn reuk uit den
tube van 35 cent,
'zn.-hte borstelig
leele verpakking
8 EN 9 JUNI
WIJ BRENGEN IN ALLE AFDEELINGEN EEN
SCHITTERENDE S0RTEERIN6
ZEER LAGE PRIJZEN i
gemeenten blijven voortduren aangertien men
altijd meent daar nog wel arbeidsgelegen
heid te kunnen vinden.
Op den duur echter moet er een crisis
komen en eerst daarna zal de annvoer van
het platteland verminderen. We hebben on
lang» de bevolkingscijfer» gegeven en die
wijzen op de verschijnselen die we hier aan
duiden.
Den Haag en Rotterdam bebeerschen de
zuid-westihoek van Holland en zullen ten
slotte in een kring om het Westland heen
liggen. Het Westland zal onze tuin zijn.
Wanneer de nieuwe Gemeentewet in werking
is getreden zal samenwerking tussdhen ge
meenten verplichtend zijn. Ongetwijfeld heb
ben den Haag en Rotterdam reeds vrijwillig
een goed voorbeeld gegeven, dat uitbreiding
en navolging verdient. Met de omliggende
gemeenten zullen beide steden in nauwer
contact moeten treden vooral met .het oog
op liet wegenvraagstuik want het ligt voor
de hand dat naarmate de bebouwing toe
neemt het verkeer gtooter wordt Reeds nu
ie een enorme uitbreiding daarvan uit de
dorpen in het Wtestland te zien eu de toepas
sing der auto’s en motoren stelt steeds hoo-
ger eischen aan de wegen. Vreemdelingen
staan er vaak verbaasd over dat de steden
centra zoo dicht bij elkaar liggen en zij be
grijpen niet dat het hoodig is al die plaatsen
Het gewestelq
Het gewestelijk uitbre»
Haag en Rotterdam gezap
gesteld is een belangrijk?!
doding ervan is om reêi
toekomst, die misschien
ver af ligt, te voorzien inj
de strook die ligt tusee'
Hoek van Holland, dart i
Rotterdam behoort.
Rotterdam breidt zich 1
Holland noordwaarts uit'
waarts, zoodat men geen
feet behoeft te zijn om
beide steden zich spoed»
Den Haag nadert reeds 1
Extra mrdwllje
lanbiadingeD uk
ia Zwart ei blauw
Maanden v.a. wederem nepend. 30
reed lis, odk in de richting van Delft, gaat de
uitbreiding geleidelijk voort. Het is geen
kleinigheid jaarlijks terreinen te vinden die
drie duizend woningen kunnen bevatten met
de noodage daarbij beboerende straten, plei
nen ten school- en kerkgebouwen. Het is een
stadje op zichzelf dat jaarlijks er bij ge
bouwd wordt, een stadje van 1 <i 9 duizend
zielen.
Het duinterrein is echter in de eerste
plaats aangewezen voor bebouwing omdat
men daarmede geen vruchtbaren land- of
tuinbouwgrond verliest. Want hiermede moet
men ook eens ernstig rekening houden, dat
al die huizen telkens mooie velden in beslag
nemen De groote weg naar Rotterdam
neemt heel wat hectaren weiland in beaag
en ten slotte moeten wij in Nederland toch
voor een goed deel van den land- en tuin
bouw blijven leven. Daarom kijkt men in
de eerste plaats naar de duinen waarbij
©chter natuursdhpon verloren gdat.
van de zuid- r Nu Is het verlies &>k wel heel cngëluikkig,
"-M‘ maar aangezien de duinen tegenwoordig
tech afgesloten zijn voor de wandelaars, is
het reëele verlies niet zoo groot te achten.
In ieder geval staat daartegenover een gioo-
te winst aan gezondheid want dit staat vast
dat het wonen aan de zee bizonder gezond
is. Van bedorven atmosfeer is nooit sprake
want het waait er altijd en de- bedorven
lucht wordt wel verdreven. De sterftecijfers
zijn nergens zoo laag als in den Haag en
dat is voor een goed deel het gevolg van de
nabijheid van de zee.
Is dan in den aanwas der Bevolking geen
stilstand of achteruitgang te wachten? Deze
vraag is vaak gesteld, maar een positief ant
woord er op kon niemand geven, hetgeen
echter niet kan afhouden van het ontwer
pen van een regeling die rékeuing houdt
met voortduren van den aanwas Wanneer
die moest verminderen of tot stilstand ko
men dan zal dat ’in ieder geval wel gp’ei-
delijik gaan en dus nog zóó zijn dat een zorg
vo<»r hetgeen er wèl bijkomt onmisbaar ii
Wij verwachten wel te eeniger tijd «en
vermindering omdat er een crisis moet ko
men in het bevolkingsvraagstuk van ons
land. Maar zoolang het z.g. platteland nog
een voortdurend overcompleet aan werk
krachten oplevert, zal de trek naar de groot®
Economische absurditeiten.
Prof. Treub hield dezer dagen eene rede
ter jaarvergadering van den Ondernemers-
raad voor Indië. En in die rede had hij het
ook over den toestand in de Vereenigde
Staten van Amerika. Hy zei daarvan het
volgende:
„In Europa zoowel als in Amerika
heerscht een ongekende werkloosheid. Hoe
wel men het zooveel mogelijk tracht te ver
bloemen, is het economisch kaartenhuis van
de Ver. Staten bezig in elkaar te vallen.
Het leven boven zijn stand leidt onvermijde
lijk tot faillissement. De economische poli
tiek van Amerika is een samenweefsel van
economische absurditeiten geworden. Het
verlangt betaling van zijn oorlogsschulden
van Europa en wil te gelijk de goederen,
waarmede die betaald worden, buiten zijn
grens ’houden; het wil de hooge loonen
fcjjner arbeiders beschermen en is er tegelijk
op uit hen in staat te stellen nog veel weel
deriger te leven dan hun inkomsten hen
veroorloven en als ondanks alle kunstmidde
len de kwade gevolgen niet uitblijven en
een werkloosheid intreedt, welke men niet
baas kan, gaat men nog een schepje leggen
op de grondoorzaken van alle ellende
en de tarieven der invoerrechten nog
meer verhoogen.”
Er is in dit oordeel van Prof. Treub onge
twijfeld veel waars. Toch zouden wij willen
vragen, of hy niet overdrijft, als hy als het
ware den economischen ondergang der Ver
eenigde Staten voorspelt. Amerika verkeert
onder zulke gunstige omstandigheden wat
de natuurlijke economische voorwaarden
betreft, dat het zich heel wat absurditeiten
kan veroorloven zonder zyn welvaart te
vernietigen. Anders staat het echter met
Europa. Daar werkt èn door de verarming
ten gevolge van den oorlog èn door de om
standigheid, dat het niet als Amerika één
groot gebied vormt met vrij ruilverkeer
tusschen de deelen onderling, het streven,
om door protectionistische maatregelen het
loon- en prijspeil kunstmatig hoog te hou
den, heel wat noodlottiger. Tot welke ab
surditeiten men hier komt, moge door een
paar voorbeelden worden aangetoond. In
het laatste nummer van „Handelsberichten”
komt een bericht uit Oostenrijk voor om
trent dèh invoer van varkens uit Duitsch-
land in Oostenrijk, waardoor de Oostenrijk-
Een dankbare terugblik op 't verleden
verheldert het uitzicht op de onbekende
toekomst.
niet uitstaan, met iemand die in de rouw is
inag je den spot niet drijven.
De drommel mag me halen. Verzekerde
de huisknecht, als ik ook maar met éen
enkel woord gesproken heb over iemand,
die in rouw is. Meneer Pfalzdorf, de provisor
in rouw? Hij heeft zoo lang en vurig haar
dood gewenscht, dat ze waarschijnlijk alleen
ten gevolge daarvan al gestorven is!
Ze waren inmiddels de binnenplaats over
gestoken.
Waar zit Hannes? vroeg Heinrich.
Boven bij zijn rooden vriend. De pro
visor heeft hem gezegd, dat hij op zijn kal
mer moest komen. «n zijn zwarte jas schoen
te maken, morgen ia de begrafenis. Ruikt
u niets? Het ruikt hier overal naar benzine.
Die vuilpoets!
Meneer Rode heeft dus geërfd?
Geërfd- herhaalde de huisknecht grijns-
laehend. Hoort u eons, ik zal het u in
fluisteren He schaam nip er voor het bedrag
hardop te noemen, dat zou te veel eer voor
dien kerel zijn.
Wat? riep Heinrich en’
achteruit. Drie honderd
Dat is ónmogelijk.
Dores knikte. Alleen maar!
Dus meneer Rode zal wel van positie
veranderen? informeerde Heinrich.
Of hij 1 antwoordde Dores droog. Hij
koopt nu vast de apotheek van den baas.
Daar kunnen we ons wel op voorbereiden.
Dat zal meneer Bürenf^ld ook wel niet
aangenaam vinden
Die moet maar zien dat hij en een
ander baantje krijgen.
fiOÏDSCHE COURANT.
rw.
rzoakanxuij LL
noopte vragen
worden
sche varkensfokkers eene vernietigende
concurrentie wordt aangedaan. Wat toch
blykt het geval te zyn? Duitschland geeft
bij den uitvoer van varkens eene uitvoer-
premie en heeft die in den laatsten tyd van
8 op 24 Pfennig per K.G. gebracht Boven
dien verleent Duitschland te gelijkertijd
vergoeding voor de te maken vrachtkosten,
zoodat het den varkensfokkers daardoor
mogelijk wordt gemaakt uit de verste uit
hoeken van het Duitsche Ryk hunne pro
ductei op de Weensche markt te brengen.
Van eene soortgelijke absurditeit, door
Duitschland begaan, wordt ons land de
dupe. Het is bekend, dat in de Groninger,
Drentsche en Overysselsche Veenkoloniën,
meer nog dan in andere akkerbouwstreken,
een geweldige crisis heerscht. Het hoofd
product van die streken-is aardappelmeel,
dat voor 70 moet worden afgezet naar
het buitenland. In de belangrijkste afzet
landen is in den laatsten tyd het invoer
recht enorm verhoogd en bedraagt soms tot
meer dan 100 van de tegenwoordige
waarde. Het gevolg hiervan en van den
grooten oogst der laatste jaren is, dat men
zit met groote onverkoopbare voorraden.
Dit zou zoo erg niet zyn, als men in de
eerst komende jaren de productie maar be
langrijk inkromp. Men zou den voorraad
dan geleidelijk kunnen spuien zonder de
markt al te zeer te ontredderen. Htet .artikel
toch kan jaren bewaard worden zonder dat
heëirederft. De vraag is echter, waardoor
de teelt van aardappelen te vervangen. Het
gewas, dat daarvoor het meest in aanmer
king komt, is rogge. Doch nu wil het geval,
dat ten gevolge van de dumping met Duit
sche en Poolsche rogge, dit artikel nog on-
verkoopbaarder is dan aardappelmeel. Als
de Duitschers hun overtollige rogge naar
Nederland brengen, krygen zy per 100 K.G.
een uitvoerpremie van 9 mark, of pl.m.
5.40. Zoodoende zijn zij in staat hun pro
duct hier te lande tegen den bespotteljjken
prys van ruim 5 per 100 K.G. af te zetten
en er toch meer dan 10 per 100 K.G. voor
te ontvangen. Het ligt echter voor de hand,
dat daardoor aan de Nederlandsche rogge-
verbouwers het bedryf onmogelyk wordt ge
maakt.
Het zou zeker niet pioeilijk vallen, dit
voorbeeld met tal van andere aan te vul
len. Ieder zal begrijpen, dat order deze om
standigheden het stelsel van den vry’en
handel ook door de principieele voorstan
ders er van eenvoudig niet te handhaven is.
Wy lazen daaromtrent in een onzer land
bouwbladen dezer dagen een beschouwing,
haar.
Goeden nacht Heinrich.
De sterren fonkelden aan den hemel en
hij ging naar huis, vervuld -van onuitspre
kelijk geluk. Hij zong en floot en praatje in
zichzelf, alsof hij niets dan liederen in zich
voelde zingen. Verloofd? vroeg hij zich
aS. In 1 geheóm verloofd?
Hij had zich dat heel anders voorgesteld.
Dat mooie, fijne meisje, was zenu van hem?
Hij bleef staan en liep terug om nog eens
naar het huisje te zien Toen vloog hij als
een stormwind naar huis.
Hij was bijna tegen Doris aangeloopen,
die aan de deur stond en met een sprong
zijn groote voeten in veiligheid bracht.
Drommels, riep dë huisknecht, hebt u
soms ook al geërfd? De wereld schijnt Van
daag op haar kop te staan.
Oók geërfd? herhaalde Heinrich met
een verbijsterd gezicht.
Ik dacht het maar, omdat u uw ken
nissen niet meer sdhijnt op te merken en
door het huis loopt als meneer Rose. Die
heeft de kans gekregen om baas van de
apotheek te worden en loopt als een gek het
heele huis door.
Meneer Rose? Wat is er met meneer
Ros® aan de hand?
Zijn tante heeft hem het genoegen ge
daan om naar een betere woonplaats te ver
huizen. Ze is dood'
O, zei Heinrich, dat is droevig.
Ja. heel droevig, bevestigde Dores.
Hij fluit al den heelen avond vroolijke wijs
jes.
Praat niet zoo lichtzüinig, verweet Hein
rich zijn bondgnoot al fan je den provisor
plan.
igsplan dat den
olijk hebben op-
uk werk. De be-
voor een verre
rt eene zooi heal
a bebouwing var.
___n den Haag en
geiijk bekend is tot
vjmi den Hoek van
b W den Haag zuód-
H^fantastische pro-
tp voorspellen dat
g Kullen ontmoeten,
jyr 4icht de (pene
dier gémeente en
zijde ook al in de buurt. Het eenige dorpjte
dat zij op hun weg vinden is Ter Heide,
maar daarmede heeft men al korte toetten
gemaakt. Het wordt gesloopt, in zijn geheel
en opnieuw aangelegd op zoodanige wijze
dat het geen hinderpaal zal zijn bij de toe
nadering dar beide groote steden In de eer
ste plaats zijn breede verkeerswegen noodig
am fe zorgen dat in de toekomst daarvoor
geen zorg meer behoeft te bestaan.
Het laat zich aanzien dat binnen afzien-
baren tijd deze gaheele kuststrook voor be
woning is aangewezen en met het oog daarop
is een gemeenschappelijk bebouwingsplan
opgesteld dat nu nog geheefl en al in vrij
heid kan worden opgesteld. Van wien de
gedachte daarvoor is uitgegaan herinneren
we ons niet meer, maar de gedachte getuigt
van een goede en vooruitziende blik op dte
ontwikkeling van beide Steden.
Ook Noordwaarts zal den Haag zich blij
ven uitbreiden en ooi?*- daarvoor ontbreken
de plannen niet. Op den duur voorzien de
profeten een kust-bebouwing van den Hoek
van Holland tot Zandvoort toe. Dat zal nog
wel eventjes duren, want niet »>lle uitbrei
ding van den Haag ligt aan zee. Den kent
op naar Rijswijk en Voorburg en als straks
de breede verkeersweg met Rotterdam ge-
Uit het Duitsch van
RUDOLF HERZOG.
26 Nadruk verbsden.
Het is geen kunst, ging de oude heer
voort als je in ellende bent opgegroeid,
opgeblazen ën verwaand te worden als je in
betere materieele omstandigheden komt
Maar als men 'altijd aan een zekeren wel
stand gewend is geweest en dan plotseling
aan lager wal raakt en eigenlijk tot een
logeren stand gaat behooren dan den moed
niet te verliezenHij haalde diep adem.
Daiuis het heel moeilijk om er weer
bovenop te homem. Het lis bijna onmogelijk.
Heinrich probeerde hem ’n beetje te troos
ten.
Uw hebt uw muzieklessen toch nog, me
neer Meinard.
Die paar lessen bewaren me net precies
voor den hongerdood...
En uw vrienden dan’ Daar rekent u
mij toch ook onder, ook al bezit ik niet
wel. Uw dochter zegt immers ook, dat het
wel weer in orde zal komen
Als mij nu eens wat overkwam. Dan
WM het heelemaal gedaan
rich opgewonden. Dacht u» dat ik dan
met «nijn handen in de zakken zou toekijken
Wat dat betreft kunt u iederen avond rustig
gaan slapen. Al ben ik pas twintig, dat ver
trouwen heb ik toch zeker wel aan u ver
diend.
De oude musicus zag den enthousiasten
jongen in de oogen.
Meneer Pfalzdorf, zei hij zacht, het
ongeluk maakt een mensch wantrouwend.
Als iemand anders dat gezegd had, had ik
hem beleefd verzocht zich met zijn eigen
zaken te bemceden, zelfs als hij er maat
schappelijk beter voor stond dan u; ik be
doel onafhankelijker. Maar tegenover u zal
ik voortaan niet meer mijn nood klagen.
Hij ging naar de kast en haalde het kistje
sigaren te voorschijn.
W« gaan er eentje opstoken.
Dadelijk daarop kwam Vilma weer bin
nen Haar oogen zochten Heinrich en bleven
op hem rusten. Toen vroeg ze beiden aan
tafel te komen.
In het verloop van den avond bracht Hein
rich het gesprek opnieuw op het concert,
dat Meinard in het begin van het winter
seizoen moest geven. En al scheen de oudé
heer er eerst weinig voor te voelen, Heii>
rich bleef hardnekkig aandringen.
U moet, beweerde hij. U moet. U
bent het aan uw dochter verplicht.
Wie zil van mijn bestaan notitie ne
men? zei Meinard moedeloos. Het is verlo
ren moeite.
Voedt u dan heelemaal geen drang om
in net publiek op te treden?
- Of ik dien drang vdel? antwoordde de
Meinard, riep Hein- oude musicus. O, die drang om als vroe-
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bosorgkrinf)
1—5 regels 1.80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den besorgkring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer 040. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 et
byslag op den prys. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prys.
1NGEZONDÖ MEDEDEELINGEN: 1-4 regdla 245, elke regel meer 0.80. Op
de voorpagine 60 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomrt van soliede Boekhande
laren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het
Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zjjn.
ger te spelen, zal tot op mijn laatsten adem
tocht in mij blijven, zooals een oud leger-
paard terug verlangt naar een eskadron.
Maar het paard is nu afgedankt. De critiek
zal een obscuur musicus als mij niet meer
„au sérieux” nemen.
De critiek? herihaalde Heinrich met
nadruk. Wacht eens, afc ten er! De critiek
zal uw prestaties Mier wel „au sérieux’’
nemen. Den kunstredacteur van hert „Tage-
blatt” ken ik heel goed. Ik zal er met hem
over spreken.
De oude man liet, zijn hoofd zinken. Men
kon aan hem zien, dait de schijnbaar uitge-
doofde hoop weer in hem wakker werd
Goed, zei hij nu. Een lafaard ben ik
niet, ik waag het!
Mei voddige oogen stond Vilma op en
ging de kamer uit om de tranen, die in haar
oogen 'kwamen, te verbergen. Het werd vopr
Heinrich tijd, om naar huis te gaan, wilde
hij bij „De Witte Zwaan” niet voor een
dichte deur komen. Hij stond op en nam
afscheid van oen musicus, die onder den
indrok van het gesprek in een hoekje in
elkaar gedoken bleef zitten.
Toen hij in de gang kwam en naar Vilma
zocht, stond ze plotseling voor hem.
Goeden nadht, zei hij. terwijl een eigen
aardig gevoel van bevangenheid zich van
hem meester maakte
Goeden nacht, antwoordde zij.
Hij ging niet.
Hebt u geschreid? vroeg hij zacht.
Van vreugde.
Vilma
Ze hief haar hoofd op en keek hem aan.
Lieve Vilma, herhaalde hij en hij kust®
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ245, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 240, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelyks geopend van 96 uur. Administratie Telef. Interc. 82;
Redactie Tplef. 88. Postrekening 48400.
