Wie de NIEUWSTE HOED of PE DE GROOT STIIOHIEDEN RLANGT, BEZOEKE onze MAGAZUNEN RRAAO BIJ Fa. P. j. IEYEI i Zn. Siroopwafel Boterkoekje? VLAG-THEE I mSraSaBÉ Hoeden REEUWIJKSCHE PLASSEN Aspirin VAN DEN BERGH's JAN VAN DAM ANTON COOPS - H - m28 Firma G. J. BIK Kantoor- Winkeljassen „De Kleine Wjnst" Voor Plateel en Luie Aardewerk H. VAN DER POOL Verf, Lakken Kwa/len Oosthaven 65, Gouda WILT U met de Pinksterdagen een werkelijk fijne bestelt U ze dan bij Firma L.B00GAERDT H. P Herfst Jr. TELEFOON 777 VOOR FIJNPROEVERS!!! SIROOPWAFELEN GEBROEDERS RAVENSTE1N BEIDE PINKSTERDAGEN vaart de Motorboot V. V. V. naar de Schoeisel voor voeten die neiging hebben tot doorzakken Keizerstraat 62-45, Gouda, Telef. 338 Laat U vakkundig doch billijk verhuizen door J. T. Hoogendoorn, li Boelekade Zoolang deze voorraad strekt een extra voordeelige aanbieding in kamerplanten KLEIWEG 38 TELEFOON 611 Het Bloemenmagazijn voor Gouda en Omstreken FRANS MN CAMP I n de rc i s k o f f e r lbehooren Aspirin- tabletten, wanf op reis Istaat U in 't bijzon- I der aan het gevaar Ivan kouvatten bloot. eenig op de wereld Lat of orenje band an Bay ark rul». Prij» mede het Westland bedekt is. Wel jammer zyn deze ontsieringen van het landschap, maar daaraan is nu eenmaal niets te doen. De techniek eischt het en als Wij de produc ten van het bedrijf genieten willen, moeten Wy deze minder fraaie versiering van het landschap er in vredesnaam by nemen. Het Westland. Geweldig heeft de techniek in het West land gewoekerd. In een kwart eeuw tyds is dat alles geschied en is een geheele omwen teling teweeg gebracht in deze tak van in dustrie. De oude meerendeels vertallen drui- venmuren herinneren aan den ouden tyd. Zy zyn echter alle reeds met glazen kassen bedekt, omdat de „koude" fmuur in geen enkel opzicht meer loonend was. Het bedryf is half-wetenschappelyk geworden, het be rust niet meer op de traditie van eeuwen her, maar op wetenschappelijke onderzoe kingen in laboratorium en proeftuin. Als de vorige geslachten de oogen nog eens konden opslaan zouden zy hun lande rijen niet meer herkennen. Eindeloos zyn de glazen kassen en overal heeft ook de techniek den woningbouw verbeterd. Dit laatste was niet minder noodig, want het was daarmee in dit land povertjes gesteld. Zelfs goed gesitueerden leefden er in wo ningen die niet aan de primitiefste eischen voldeden. Men kan ze nog wel vinden, doch overal staan de nieuwe, villa-achtjge huis jes die aan den modernen stedenbouw hun motieven hebben ontleend. Het electrisch licht, zelfs de central^ verwarming heeft intocht gedaan en men aarzelt niet te kijk te gaan in de steden om er betere inrichting en meubileering te zoeken. Het Westland dat in uiterlyk altyd armoedig was, maar het in wezen niet was, heeft nu den schijn van welvaart. De levensstrijd is er niet geringer gewor den, want ook hier doen zich vele econo mische factoren gelden die het bedryf zwaar drukken. Ook hier is de overbevolking ge komen tot een hoogte dat men elkaar dreigt dood te drukken in den zwaren strijd om het beHtaan. De pachten zyn enorm gestegen en de concurrentie neemt steeds scherper vorm aan. Engeland is het afzetgebied, maar op den duur heeft ook dit een grens en zal men zich tot de binnenlandsche markt moeten richten om zijn waren af te zetten. Het verkeer heeft hier veel veranderd; het oude gemoedelijke schuitje dat zyn naam aan het Westland ontleende, hééft afge daan. De auto is er voor in de plaats en tracht met groote snelheid de concurrentie te verminderen. Het menschelyk geslacht is ook gansch veranderd; het heeft zich ook bij de steden aangepast en al gaat het nog niet even ge makkelijk, ongetwijfeld zal een volgend ge slacht de verschillen geheel en al hebben uitgewischt. Hier zyn nog weinige weiden overgeble ven, de tuinbouw heeft den akkerbouw ge lijk overal elders allang overvleugeld en op den duur zal de veeteelt hier geheel zijn verdwenen. Het gaat den akkerbouw immers veel minder goed dan de tuinbouw Trams en bussen dringen tot de meest afgelegen plaatsen door en zullen het contact met de steden steeds meer vergrooten en bespoe digen. Een vorige maal wezen wy er op dat den Haag en Rotterdam bezig zijn het Westland in te sluiten en als een bloeiende tuin zal dit in dien gordel komen te liggen. In oude tijden hadden vele rijke lieden hun buiten verblijven in het Westland. Enkele bouw vallen enn og eenige namen herinneren aan dien goeden tijd. Nu zou daarvoor geen plaats meer zyn, want alle buitenplaatsen zyn gevallen als bouwgrond. Slechts een paar bleven, waarvan wij Ockenburg en Meer en Bosch noemen, die nog tijdig door den Haag zyn aangekocht om eenmaal wan deloord te worden. Wandeloord, zou waar lijk de lust tot wandelen ooit weerkeeren? Op het jaag-systeem van reizen komt wel weer eens een reactie. Langs de groote we gen zal hoe langer hoe minder te beleven zijn en wie waarlijk nog van het laatste restje natuurschoon wil genieten, zal van den grooten weg moeten afstappen en de smalle paden der schoonheidsdeugd moeten betreden. Tusschen de landerijen is het heerlijk wandelen en benijdt men het jagend publiek niet. Het Westland lag in vollen bloei: de gchoone verwachtingen staan weer op het punt verwezenlijkt te worden. De energie heeft al weer de vele maanden lang zich ontplooid om den zomer voor te bereiden en straks komen fruit en groenten weer aan de markt, gekweekt in de stilte van het land, gesteund door wetenschap en tech niek. Hier is Holland nog het oude land, hoeveel er dan ook veranderd moge zijn; hier is nog eens de bloeiende weelde van den akkerbouw, hier woont nog de nijvere landman, al is hij zelf en al is zyn bedryf in niets meer gelijk aan het oude. Zoo'n wandeltocht is als een bedevaart tocht naar het oude land, dat niet oud meer is doch nog de herinneringen daaraan vol doende bewaart om de oude voorstellingen te doen herleven. HAGENAAR. Reisbrief uit Duitschland. Passiespelen te Oberammergau. In en om Oberammergau. Door Franz F. Schwarzenstein. Oberammergau, Mei 1930. Het heilige Spel der 700. De grootste aantrekkingskracht van alle feestelijkheden, die dezen zomer in Duitsch land zullen worden gehouden .oefent zon der twijfel het Passiespel in het kleine Opperbeiersche dorp Oberammergau uit. 300.000 bezoekers, waarvan bijna de helft uit Engeland, worden voor de 33 hoofd voorstellingen verwacht. Hierbij komen de vele duizenden, die uit de naaste omgeving en uit de omstreken van het dorp zullen overkomen, om de zoogenaamde herhalings voorstellingen, waarvan er eveneens dertig worden gegeven, by te wonen. 5200 men- schen, dit ia meer dan twee maal zooveel als het dorp aan inwoners telt, nemen aan elke voorstelling der 700 leekenspelers in de reusachtige hal van den Passieschouw burg deel. 5200 menschen komen weer op nieuw onder den indruk van de lijdensge schiedenis van Jezus van Nazareth, die hier te Oberammergau door houtsnijders, kui pers en gewone dorpelingen met innige overtuiging steeds weer wordt opgevoerd. Voor het diep godsdienstige volk der Beier- sche bergen is „de Passie' 'als vervulling van de drie eeuwen geleden door de voor ouders afgelegde gelofte een heilige plicht, een Godsdienst. In den loop der eeuwen is hierbij ook de liefde tot het spel zelf ge komen. Immers: in eiken Oberammergauer steekt iets, vaak zelfs veel, van een kun stenaar. Men denke slechts aan den zoo be gaafden beeldhouwer en houtsnijder Johaiui Georg Lang, die dit jaar de algemeene lei ding der Passiespelen in handen heeft. Ik heb een opvoering van het Heilige Spel bijgewoond en ik was diep onder tien indruk van'de liefde en de opoffering, waarmede deze ieéken, zonder hulp van ge oefende tooneelkunstenaars en geheel uit zichzelf, vaak 'bovendien op uiterst fijnge voelige wijze, de passie van hun Heiland in dit werk weergeven. Het begint op indruk wekkende wijze met den intocht van Chris tus op de ezelin in Jeruzalem en met de verdrijving der schacheraars uit den tem pel. Overweldigend is het spel der massa voor het huis van den iRomein Pilatus. On vergetelijk blijft het beeld van de golvende menigte, die, opgehitst door de hooge- priesters, steeds weer uitbreekt in den roep: „Kruisigt hem! Aan het kruis met hem!" Ik kan my volkomen vereenigen met het oordeel van den Engelschen criticus, die in een bekend blad met geestdrift over dit tooneel schreeft, dat hij „een Max Reinhardt waardig" noemde. 700 menschen bewogen zich door elkaar op het geweldige tooneel, mannen, vrouwen en kinderen met bloote voeten en allen zyn by het spel met lyf en ziel, alsof zy zelf deze misleide in woners van Jeruzalem waren, die den moor denaar Barrabas verkozen boven den edelen weldoener Christus. Zoo is het in elk van de vele tooneelen, die gedurende de acht uur, die de voorstelling duurt, aan het oog van don toeschouwer voorbijtrekken. Zoo is het einde, as Jezus aan het kruis genageld wordt en hij nog eenmaal na de verrijzenis voor Maria Magtlalena verschijnt. Steeds weer krijgen wy hier prachtig samenspel te bewonderen. Steeds weer blykt, hoe het de sterkte van eiken medewerker is, 'bij te dragen, tot het slagen van het geheel, zon de zich zelf op den voorgrond te plaatsen. Zelfs bij regen en koude blijft deze zelfde liefde voor het Heilige Spel bestaan. Innig overtuigd zyn de gezichten van de leden van het koor, als zy bij stroomenden regen - LANGE TIENDEWEG - steeds weer, gehuld in dunne gewaden, op het open proscenium moeten verschijnen, om, zonder zich te verroeren, kwartieren- lang te zingen. De voornaamste medewerkers van het Passiespel. Hh Passiespel van dit jaar staat te Oberammergau niet slechts in h,et teeken van het geheel hernieuwde en technisch geheel gemoderniseerde tooneel, maar ook in het teeken van nieuwe speelkrachten. Men mag dit godsdienstige leekenspel (want dit blijft het ondanks elke moderni satie!) niet beoo*deelen op dezelfde wijze, als men gewoonlijk tooneelvoorstellipgen beoordeelt. Zooals reeds gezegd, doen de öberaramergauers alles zelf. Zij weigeren bij het insceneeren, bij het costumeeren, by de regie en bij het bepalen van den tekst zich te laten raden door buitenstaanders. Zij kunnen er nog minder toe besluiten, zich al te zeer te verwijderen van de over leverde tradities -van het spel. Het is vol doende bekend, -dat blanketsel, „schmink" en poeder niet worden geduld, dat de spe lers hun haren laten groeien en dat het tooneel alleen door natuurlijk daglicht wordt verlicht. Vermeldenswaard is zeker ook, dat voor de rol van Maria, de Moeder Gods, slechts een ongerept meisje in aan merking komt en dat voor het overige slechts jonge meisjes mee mogen spelen. Vrouwen is de medewerking ont|egd. Maar ondanks alle beperkingen zyn de prestaties der spelers achtenswaardig. Dit geldt in het bijzonder voor Judas, den houtsnijder Guido Mayr. Hü speelt zyn rol thans reeds voor de derde maal en heeft zich in haar volkomen ingeleefd, zoodat men zich een beter genuanceerde interpretatie dezer rol niet kan voorstellen. Hansi Preipnger, het aanminnige dochtertje van den waard van de uitspanning „Zur alten Post": Zy speelt de rol van Maria Magdalena met groot ta lent en moet in het algemeen voor een wer kelijke tooneelspeelster niet onderdoen. Wanneer men echter V avonds met haar aan tafel zit in de herberg van haar vader, leert men haar alf een hartelyk en natuur lijk meisje kennen. Zeker, zij is er trotsch op, dat zy, zooals nauwelijks ooit met een meisje is geschied, in alle dagbladen en tijdschriften van de wereld afgebeeld staat en dat een vriendin, waarmede zy op kost school was, haar uit Buenos Aires de groo te ZuLd-Amerikaanache bladen met artike len over „Hansi" zendt. Maar zy is daar door geenszins over het paard getild. „Ik heb, vertelt zij, in mijn kamer zooveel brie ven liggen met vriendelijke groeten en met het verzoek om autogrammen te zenden, maar ik heb geen enkel dezer brieven be antwoord. De menschen denken natuurlijk: Die is trotsch en hoogmoedig geworden. Maar dat is niet het geval. Ik zal die cor respondentie na het „Spel" wel afdoen. Tot nu toe ging het werkelijk niet met al die repetities en met het vele werk in huis!" Zij heeft gelijk. Tot laat in den avond is zy, zelfs op de dagen van de voorstellingen en aan hun vooravonden, in de „Alte Post" werkzaam. Zy zorgt voor het onderkomen der gasten, geefy autogrammen, verkoopt prentbriefkaarten en steeds ligt daarbij een kinderlijk-blij lachje op haar mooie gezicht. Maria, de 22-jarige Anni Rutz, is ernstiger. Haar vader is dood. Haar moeder houdt een winkel in suikergoed. Zijzelf is boek houdster in de hóutzagerij te Unteroberam- mergau. Men merkt aan haar, dat zij een zwaarder lot te dragen heeft dan Hansi. Zoo verschijnt dap ook op het Passietooneel een Maria, die doordrongen is van de gan- sche geweldige smart dezer edele moeder ziel. Ook in het uiterlijk herinnert zy zoo sterk aan de overgeleverde voorstelling van de Moeder Gods in haar madonna-blauwen mantel en het wynroode gewaad, dat men haast den indruk van een levend geworden meesterlijk gebeeldhouwde Mariastatue ver krijgt. Als derde hoofdfiguur in het Spel blyft de „Christus" avn den beelhouwer Alois Lang in de herinnering. Hy is haast een hoofd grooter dan zijn discipelen. Zijn zwarte haar omlijst prachtig zijn gelaat en geeft hem een werkelijk bijbeksch uiterlyk'. De hoogtepunten van zijn rol zyn zonder twijfel het Avondmaal Jiet afscheid van de Moeder en de diep indrukwekkende kruisi- gingsscène. De kruisiging is overigens ook een groote lichamelijke prestatie voor hem, in het bijzonder bij het koude, regenachtige weer der laatste weken. Men bedenke, dat de Christus bijna een half uur lang, slechts bekleed met een dun tricot, aan het kruis hangen moet. De Passiespel muziek van het leeraar Rochus Dedler. Hijzelf heeft haar herhaaldelijk veranderd, tot eindelijk de vorm ontstond, die ook heden nog in eere wordt gehouden. Het is een heerlijke mu ziek, liefelijk en ryk aan varianten in den stijl van den Rococotyd. Wolfgang Ama- deus Mozart, wiens muziek Dedler tot voor beeld diende, zou zeker met vreugde deze begeleiding hebben aangehoord. Talrijke tooneelen van het Spel komen juist door de begeleiding tot hun volle recht. Onver getelijk en onvergelijkelijk blyft in het bij zonder het Hallelujah van het koor aan het einde. Het juichen en jubelen over de ver rijzenis van den Heiland ,de vreugde over het einde van den lijdensweg en de verlos sing stijgen in geweldige accoorden ten hemel en klinken nog langen tyd na in de herinnering der toehoorders. Ook hier weer is het wonderbaarlijke wer kelijkheid: Een leek, een eenvoudige leeraar componeerde deze muziek. Dilettantenmu zikanten, die voor hun dagelyksch brood crucifixen snijden, potten vormen of koeien melken, blazen de bazuinen, ontlokken zach te klanken aan de violen, bespfelen meester lijk het moeilijke fagot of de hobo en dit met een dirigent, die, net als de componist, een schoolmeester is. Het is het geloof aan de „Passie", die alle medewerkers tot hooge prestaties brengt. BINNENLAND. Menigeen zal dit niet eens weten: Er bestaat voor het Passiespel van Oberam mergau een muziekbegeleiding. Zy is hon derd ja Zuid-Hollandsche Waterschapsbond. Onder voorzitterschap van den heer P. Blossé'van Oud-Alblas Heeft gisteren te Rot terdam» de algemeene vergadering plaats ge had van den Zuid-Hol laftdBdhen Water- schapdbond. Het jaarverslag. Aart het jaarverslag, door den secretaris Mr. G. J. C. SdhiltihuiB uitgebracht, ontlee- iiop wij het volgende. tiet bestuur heeft lin de Unie van wnter- flehapsbonden d* samenwerking met de an dere provinciale vereen igingen voortgezet. De Unie leed een groot verlies door het over lijden van haar secretaris, den heer Van A instel. Htet door de Unie opgerichte tedhilisch adviesbureau heeft blijkbaar in een behoefte vqomen. Het heeft van een groot aantal waterschappen,, ook van vanac#rillende uit Zuid-Holland, opdrachten ontvangen. Verder zij herinnerd aan de overeenkomst door de Unie gesloten met 4e firma Knegt te Amsterdam over brandverzekering van de eigendommen der waterschappen. Een aan tal verzekeringen volgens dit «rntraet is door waterschappen in Zuid-Holland afgeslo ten. lfet ledental van den Zuid-Holiand&chen waterschapsbond blijft zich in stijgende lijn bewegen De bond heeft nu 363 gewone leden, zijnde Zuid-Hollondsche waterschap pen, tegen 352 een jaar tevoren. Voorts heeft de bond 385 persoonlijke en 55 buitengewone leden. De tertiaire wegen. Op verzodk was op de agenda gebracht: bespreking van do toen'eming der koeten van wegen onderhond en de billijkheid' vaai uitkeoringen uit het rijkswegen fonds aan de wfVtemchappen Het hoofdbestuur, mr. L. Trouw uit Den Briel heeft deze kwestie in het kort in geleid. Spreker vestigde in het bijzonder de aandacht op art. 32 van de Wegenbelasting- wet. Oin de uitkeeringen uit de opbrengst van de wegenheiasbing en de rijwielbelasltdng (het wegenfonds) deelachtig te worden moe ten een rijkswegenplan en een provinciaal wegenplan worden vastgesteld. Dit zijn de primair* en secundaire wogen. Daarbuiten vallen de tertiaire wegen, waarover bij de behandeling in de Kamer van de wet uitvoe rig is gesproken. Bij die behandeling is dui delijk aan het lidht getreden dat van het wegenfondfe niets is te verwachten, zeker niet in de eerste 15 jaren. Maar de water schappen kunnen daarop niet wachten. Zij zullen trachten do lasten over te dragen op de grootere lichamen. Dat echter de algeheele oplossing van tcrtiaiirewegenvriaagstuk niet zoo eenvoudig is. moge blijken liit het feit. dat in Neder land in totaal buiten de bebouwde kammen nan verharde wdgen worden gevonden 25,471 K.M.op de rijks- en provinciale plannen komen voor 7000 K.M.blijft over aap ter tiaire wegen 18.471 K.M. Zuid-Holland heeft aan verharde wegen 3200 K.M.op het rijks- en provinciale we genplan kamen voor 932 K.M.; blijft over nnn tertiaire wegen 2268 K.M. Nadat eenige leden hun adhacsie hadden betuigd met de doof den heer Trouw ont wikkelde denkbeelden em Mr SchlUthuie uit ging van zijn scepticisme betreffende de in vulling van rond te zenden vragenlijsten, had te kennen gegeven 'Jankte de voorzitter Mr. Trouw voor zijn uitstekend verzorgde inleiding. Vervolgens hield de secretaris eeo inlei ding over Centralisatie van dijksbeheer. In de vergadering der Prov. Staten van Zuid-Holland van den vorigen winter, aldus mr. Sdhilthuie, is van verschillende rijden van het dijlcbeheer op de Zuid-Ho31andsdh!e eüandfen in het bijzonder en andere dijken is het al gemeen. Het beheer der ringdijken van de meeste dezer eilanden is nog verdeeld over een vrij groot aantal waterschappen die lieder een deel van dien dijk tot hun last hebben. Daarin wil men verandering bren gen. zoodat de geheele ringdijk in beheer wordt gegeven aan een enkel waterschap voor het geheele «tiland. Vervolgens besprak de heer Sdhdlthuis het ontstaan der huidige toesbanden. Getracht moet worden de wateischapsoiganisatie te centralise eren door deze op te dragen aar. een lichaam waarin de belanghebbenden zouden vertegenwoordigd zijn. Hierna volgde eenige discussie waarna de voorzitter den secretaris voor zijn bespre king dankte en wekte op tot medewerking aan de bepleite concentratie vóór men zo van hooge ril and opgelegd krijgt. Bij de rondvraag stelde de lieer de Wilde de waag of het wenscheiijk am zijn, aan te dringen op wijziging van art. 10 om het alge meen polderregeleaneint, in dien geest dat een beambte van den polder, tegelijk inga- land, ook gevolmachtigde kan zijn Toegezegd werd, dat het bestuur de kwes tie (Aider het oog zal rien. Uit het rijk der accoustiek. De geboorte van een Gramofoonplaat. Een kijkje b(j de Ultrafoon. In de Studio. I. Even voor negen gaat in de hotelkamer de telefoon: „Over een half uur beginnen de opnamen die Lltraphon maakt van een nieuwe dansband, onder leiding van niemand minder dan Wilhelm Gross". Dr. Gross, een van Duitschlands meestbelovende jong mu sici ;die in Amsterdam in het concertge bouw met Mengelberg zyn eigen pianocon cert speelde, maar die zoo van alle markten thuis is dat hy met evenveel toewijding de nieuwste Schlager dirigeert als een ofkwt- concert. Twintig minuten later houdt de taxi stil voor een van de vele opnamestudio'» die Ültraphon in Noord- en Zuid-Berijjn heeft. En de sluier van geheimzinni|Wd, waarmee d-J gramofoonindustrie tot duster alles wat er in de studio's gebeurde pladit te bedekken, zal opgeheven worden. Boven de deur die toegang geeft tot de gang die naar de studio voert, brandt een roode lamp ten teeken dat er juist gespeeld wordt; zachtkens, heel voorzichtig wordt de deur van het opname-atelier geopend en van achter zware gordijnen, die elk geluid dat van buiten mocht komen, smoren, klinkt het geluid van saxophoons, van een vleu gel. En dan staan we plotsèling in het heilige der heiligen. De ruimte van deze zaal wordt voor meer dan de helft ingenomen door een houten getimmerte, schuin naar boven op loopend, als de gehoorzaal eener universi teit, waar, op ruw houten banken de musici opgesteld zitten. Ieder werkt hier in zijn overhemd; de Amerikaansche saxo fonist, een'meester in zyn kunst; daarach ter de trompettist, een Nederlander; verder terug de bastuba. Aan de wand, tegenover de spelers is met enkele gordijnen een kleine ruimte afge scheiden, waarin twee microfoons; tegen de achterwand een blauwe en roode lamp. Vlak voor de microfoon de violist; naast hem de guitaar. Dr. Gross staat in hemdsmouwen voor een vleugel die op enkele meters af stand van de microfoon staat. Ernaast een klein harmonium; achter de vleugel van den dirigent nog een tweede vleugel. En met een wonderlijk vuur, een wonder lijke muzikaliteit die uit alle porieën schijnt te breken, speelt en dirigeert Gross tege lijkertijd; hy springt van den vleugel naar het harmonium, dirigeert met ellebogen en schouders; springt weer op om den saxo fonist aan te vuren, op te zweepen tot nog grootere inspanning. En dan is het plotseling stil; de roode lamp is gedoofd; maar de doodsche stilte blijft tot ook de blauwe lamp uitgaat ten teeken dat de plaat ten einde is. Een nieuwe partituur wordt verdeeld; enkele passages worden besproken; gepr°* beerd en weer veranderd. En van alle kin- ten kómen er voorstellen hoe men dit of FRANS VAN CAMP dat beter zou kunnen doen; te lange pas sages worden geschrapt, tot tenslotte alles klaar is voor een nieuwe opname. Gross' handen gaan omhoog, de blauwe lamp gloeit en op het moment dat de roode lamp oplicht klinken de eerste tonen van de nieuwe foxtrot. En dan is alles leven én beweging. De di rigent speelt, dirigeert, kijkt woedend, kijkt tevreden; pryst of keurt af met een enkele blik, een hand- óf armbeweging. Als voor de tweede maal het hoofdmotief terugkeert, komt, zachtkens op de teenen loopend, de klarinettist van zyn plaats'in de hoogte naar beneden en met zyn instru ment vlak tegen de microfoon gehouden, op nog geen halve centimeter afstand, speelt hjj de melodie, zoo zachtkens dat men waar lijk op twee meter afstand'niets, geen ge luid en geen toon hoort! En men verwondert zich er over wat er hiervan terecht zal komen op de plaat; of niet het naald ge- ruisch later alles zal overtreffen. Dan neemt de viool plotseling de melodie over en smeltend en zuiver klinken de war me snaarklanken door de ruimte... Nog enkele maten en in een machtig fortissimo eindigt de opname. In de aangrenzende kamer, die de studio van de opname centrale scheidt, steekt door de wand het snoer van een electro-dynami- sche luidspreker. En nu dringt alles daar heen om de proefopname te kunnen beoor- deelen. Even een licht naaldgeruisch, als de ■pick-upin de eerste groeven van de was plaats draait en dan klinkt uit de luidspre ker, als een wonder gebeuren, juist datzelf de wat gy, geen vier minuten geleden, daar in de studio hebt zien en hooren spelen. En nooit sterker treft het wonder, van de gra- mofoóntechniek, die plaats en tyd over brugt dan by dit terugdraaien van een juist gemaakte opname: waarby alle uitvoeren den als in een geluidspiegel hun eigen beeld terug vinden, terwyl elke beweging, elk tempo, nog versch in het geheugen ligt. Maar nooit ook leert gy beter de technische moeilijkheden en eigenaardigheden van de zwarte schijf kennen dan by zulk een ge legenheid. Want nu blykt dat de speler die zyn instrument daareven Vlak tegen de mi crofoon hield, een meester in zyn vak is; want nimmer klonk muziek helderder, kla ren en voller dan juist by deze passage die in werkelijkheid voor het menschelyk oor onhoorbaar was, maar dien zyn bijzondere uitwerking dankt aan de merkwaardige eigenschap van den microfoon, buitenge woon gevoelig te zyn voor alle geluiden uit de onmiddellijke nabijheid. En vlak daarop is er een fout; vóór de viool de melodie overneemt is er een oogen- blik van stilte waarin men slechts de bege leiding hoort; en dan zet de vioolmuziek in, juist midden in de tweede maat der melodie .De eerste toonen waren onmiskenbaar te zacht geweest dan dat zy op de plaats in druk hadden nagelaten. Waarschijnlijk heeft ook daar straks ons oor ze niet ge hoord; maar ons oog, dat de strijkstok be wegen zag, dat de golving van het lichaam van den violist speurde, vulde, onbewust aan, wat het oor niet vernam. De micro foon echter is een onpartijdig 'rechter en wat er in werkelijkheid niet was, geeft later de plaat niet weer. RAADSELS VOOR DE JEUGD. Oplossingen van de Raadsels van vorige week. 1. De vingers. 2. Hinde, linde, winde. 3. Ryn, IJ. 4. Kous Koekoek, b O o t t i E n kloK toOd b E d e Kerk 5. Rhinoceros. Schier, roos, Noor, hoos. 6. Revolutie. De prijs kon niet worden toegekend. Et was niet een goede oplossing. Nieuwe RaadselB. 1. Wat ligt midden in den vijver? 2. Verborgen kleuren. Je moet je horloge eiken dag toch op winden! Op onzen fietstocht zagen we een paar Spakenburger visschem. Heeft Bob Ru in een sloot geduwd? Geef Jacob lauw water om zyn handen te wasschen. 3. Met één e ben ik een lichaamsdeel van een dier, met twee e's stroomend water. 4. Met k ben ik een dièr: een k Met h nooit heelemaal, maar Met z een smeerseltje, een z...... 5. Myn eerste is een hemellichaam, myn tweede een boom, myn derde een vier voetig dier en mijn geheel iemand, die van alles de Bchuld krijgt. 6- Welke vogel wordt een adellijk heer, wanneer men er één letter vóór plaatst? Oplossingen inzenden aan het Bureau van de Goudsche Courant, Markt SI. •Meisjes en jongens moeten opgeven hoe oud zy «ij" RUILBUREAU voor bons co plaatjes Allereerst een verbetering van de op gave vorige week gedaan. We meldden „verzonden" aan: J. P. P. te Gouda: 35 Droste's pl. „Indië". T. den U. te Gouda: 99 Droste's bons. Dit moet zyn „genoteerd". Van C. D. V. te Gouda ontvingen we een waarde van 327 punten, blyft nog open staan 83 punten. De dobr U begeerde plaatjes hebben we niet in voorraad. Probeer U het bij de fa. Verkade, te Zaandam tegen toezending van Paddenstoelen. A. den B. te Gouda zond een waarde van 261 punten. De gevraagde Kamerplanten hebben we niet in voorraad, zonden U daarom 55 Pad denstoelen. Zend deze aan Verkade te Zaandam en vraag de door U gewilde num mers. We hadden juist nog een compleet stel Texel in voorraad. Zonden U dit. Hebben alzoo nog een vordering op U van 1240 min 261 is 979 punten. Zien deze t.z.t. gaarne tegemoet. M. E. K. te Gouda zond een waarde van 1647 punten. (2 punten Donszeimann heb ben een waarde van 15 punten). Zonden 48 Molenfbons, de roode (groote) bons hébben dezelfde waarde van de kleine, elke bon heeft recht op één plaatje. U had gaarne een compleet stel „Bloe men in onzen tuin." Juist was er nog één stel in voorraad. Om teleurstelling te voor komen zonden we U dit reeds. Was dit goed? D* album voor de molenplaatjes kunt U wul bekomen bij H., H. winkeliers, die de molenartikelen verkoopen. Prijs 75 cent. J. v. H. te Gouda heeft reèht op 50 Dob- belmann's plaatjes. We hadden er 25 in voorraad. Deze hebben we U gezonden. U heeft dus nog te goed 25 stuks, die t. z. t. U worden toegezonden; thans geen voor raad. Verzonden verder aan: A. H. v. d. L. te Oudewater: 84 Hagze- gels, J. v. d. H. te den Haag; 30 Paddestoe len, T. den U. te Gouda: 99 Droste's bons. U zond éénmaal 10 cent en niet twee maal zooals U dacht; C. den B. te Gouda: 7 en 140 Pelikanen'. We zyn nu geheel by, nietwaar? Hartelijk dank voor de schenkingen. Dit gaat er altijd in. Volgden er maar meer. HET {RUILBUREAU. DAKRUBRIEK Onder redactie van de Damclub „Gouda -, Secretaris de la Rejjlaan 14, lokaal der club Markt 49. Probleem No. 655. Zwart schijven op: 1, 7, 8, 13/18, 25, 28, 36. Wit schijven op: 24, 26, 29, 30, 34, 37, 38, 42/44, 47, 48. Probleem No. 656. Zwart schijven op: 5, 7, 9, 10, 16, 19, 20, 24/26, dam op 4G. Wit schijven op: 22, 27, 28, 32/35, 38/40, 42. Oplossing van probleem No. 653. Wit speelt: 27—22, 49-43, 40-35, 3024, 35:2. f» Oplossing van Probleem No.v.664. Wit speelt: 32—27, 44—40, 23—19, 49—44, 44-39, 3M3, 43:1. ADVERTENTIEN. Het adres voor •n i* Korte Tiendeweg 22 GOUDA naar A. DEN HOLLANDER Turfslngel 40. A. BROEKHUIZEN Karnemelksloot 73. 10 Gaat met Uw SCHOENREPARATIE naar de SCHOENMAKERIJ van 15 RAAM 107-108 STEENHOUWERIJ S. ROODBOL HARDSTEEN ZANDSTEEN SCHOORSTEENMANTELS GRAFWERKEN. ACHTER DE KERK - GOUDA. Beter verzorgd Schilderwerk. Onze Olansverf is ook verkrijgbaar in omliggende dorpen. 31 of L. TIENDEWEG 43 ZOETE en ZOUTE KRAKELINGEN 22 en 25 cent per ons. TAAIE BITTERKOEKJES en andere BANKETSOORTEN22 cent per ons AUe soorten GEBAKJES 8 cent Qfr stuk. SIROOPWAFELS 6 cent per stuk. GOUDSCHE SPRITS 25 cent per ons PRIMA HONINGKOEK 46 cent per stuk. Gabr. Kamphuizen PRIJS per ons 40-38-34 en 31 ets. OP IEDER ONS EEN DOÖSJE RJNE HAAGSCHE HOPJES VRAAGT ZE UW WINKELIER Grossier voor Gouda Fa. J, VAN WIJK Azn., Keizerstraat 42, GOUDA, ^ooooooooooeK^oooooooooooooooooooooooooooooooooo^ooooooooo- Presenteer Uw Gasten en Huisgenooten VAN U geeft hun immers gaarne het beste EERSTE kwaliteit Koek, Banket en Chocolade 40 SPIERINGSTRAAT 87 - GOUDA 5 oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo te 10 u„ 2 u. en 4u. Afvaart Karnamelketoot EEN PRACHTTOCHT VAN l'/,-2 UUR Tarief: Gouda— Reeuwijk f 0.25 Rondvaart f 0.50 W0~ Eiken Woenedag en Zaterdagmiddag afvaart KLEINE VEST te 2 uur en 4 uur. Voor voeten hebben we in voorraad een gemakkelijk damesriemschoentje met versterkte cambe- reurs en steunzolen ingewerktaoodat het dragen van losse zware steunzolen overbodig is' Drogist Wijdstraat 31 Qouda t Hollandla tafelwater- Victiy water Kunatmatlg Victoria water Met gesloten Auto's onder volle garantie ZIE ETALAGE

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1930 | | pagina 2