JÊk ~-s
DE KONINGIN
UIT HET LEVEN VAN H.M.
Denkt laan de A.V R.O.-Meeting
e
- v r<
GOUDSCHE COURANT - ZATERDAG 30 AUG. 1930 - TWEEDE BLAD
OP 6 SEPTEMBER 1930
0oe©ooeo©®0Qoooo©eo©©®3©©0se©©®©©@eöo©e©©e©e©9ö©e©e6e®@6e©©ö6©©ö45©©<
Rumoerige Raadszittingen
met Practische Resultaten
Ga Ka Siroopwafelsn
Nieuwe Markt 25, Tel. 865
keuze
Het Koninklijk gezin toen de J
Prinses nog een Prinsesje was. A
In 't midden: de Koninklijke
Familie op het balcon van 0
het Paleis op den Dam.
De groote foto in 't midden: 0
De Koninklijke Familie 0
brengt haar officieel bezoek 0
aan Amsterdam.
Beneden: Bezoek van de 5
Koningin aan Borculo na de 5
Stormramp.
DaarnaastKoningin en 0
Prinses bezoeken Marken en jr
Volendam.
Geheel onderaan links S
H. M. op weg naar de Zeil- jj
wedstrijden op de Zuiderzee; S
Rechts: De onthulling van het
Nationaal Monument te ffl
Scheveningen.
UIT HET LEVEN
ONZER
KONINGIN.
Deze greep uit het enorme
foto-materiaal, waaruit een
is gedaan, toont aan
dat Koningin Wilhelmina,
den ernst en de beteekenis
haar taak volkomen
bewust is.
De foto's hier brengen in
beeld. Boven: Het portret der
Koningin bij haar kroning.
Daarnaast links: H.M. op
bezoek in Friesland; rechts:
De foto's op deze pagina
brengen in beeld hoe onze
Koningin gedurende haar
regeeringsperiode zich zoo
wel bij officieeele ontvang
sten als niet-officieele bezoe-
aan Haar volk vertoonde.
Billijks Belastingregelingen aanvaard.
De voorstellen-Van Staal afgemaakt.
De wethouder van Financiën in boeien gelegd
Bezuiniging verplichtend voor 1931 en 1932
De afgeloopen weken heeft de Goudsche
burgery weer volop van politieke sensatie
kunnen gemeten. Het was alsof een felle
verkiezingsstrijd de gemoederen beroerde.
Er verscnenen tal van artikelen in de bla
den die er op waren gebaseerd de politieke
harstochten op te wekken, teneinde per
kiezers gunsten te verwerven. En in den
Kaad laaide het vuur feller op dan ooit.
Gouda is een unicum in deze dagen. VVas
elders de belastingherziening een onder
werp van techniscbe regeling en zuiver za-
kelyk beleid, in Gouda is het onmogelyk ge
bleken door samenspreking en overleg in
het college van B. en W. een voorstel te
formeeren dat in éénheid van denken den
geest weergaf, die aan de totstandkoming
van de wet-De Geer tot regeling van de
financieele verhouding tusschen Kyk en Ge
meenten ten grondslag ligt, ml. de hulp
door het Kyk verleend te doen strekken tot
gemeenteiyke belastingverlaging en wel in
zoodanigen zin dat elk belastingbetaler
daaraan zyn deel ten gunste krygt. Zoo
goed als overal elders is dat mogeiyk ge
bleken, alleen in Gouda ging dat rtPtt.
Men weet het uit de uitvoerige raadsver-
slagen van de zittingen van Maandag en
Dinsdag j.l. en uit de publicaties, die daar
aan zyn voorafgegaan, dat het college van
B. en W. het droevige beeld heeft vertoond
van hopelooze verdeeldheid. De Voorzitter
van het college met de beide r.k. wethou
ders stonden tegenover den wethouder van
financiën en diens sociaal-democrataschen
collega. Ziet men als regel een wethouder
van financiën de koorden der beurs stevig
vasthouden, teneinde te weerstaan de aan
vallen die van zyn collega's medebestuur
ders op de gemeentekas worden gedaan,
hier was het wel zeer zonderlinge geval
aanwezig dat juist de tegenover den wet
houder van financiën staande wethouders
met den voorzitter aan het hoofd den schat
kistbewaarder het „halt, tot hiertoe en niet
verder" hebben toegeroepen. Een sluitende
begrooting met «beperking van uitgaven tot
het gebiedend noodzakelijke, dat was der
meerderheid eisch tegenover den wethou
der, die van paal noch perken weten wilde,
en met de gelden der gemeenschap den
branie wil uithangen, gedachtig aan het
spreekwoord dat het goed riemen snyden is
van andermans leer.
Toen zyn de poppen aan het dansen ge-
heb college, in depers en 1n den
Kaad. En zooals het met het poppenspel
altyd gaat, er zyn na heel wat lawaai har
de klappen gevallen en het slot is gewor
den dat de Van Staalsche groep in een hoek
is gedrongen en het onderspit heeft mAi
deiven.
De wethouder Van Staal heeft met zyn
financieele plannen, waarmede hij de Goud
sche belastingbetalers voor een aantal jaren
aan een belastingstelsel heeft willen vast
leggen, dat in wezen en practyk fataal is
voor den kleinen man, die prys stelt op
goede huisvesting, zoowel als voor den mid
denstander en hen, die in financieel opzicht
gerekend kunnen worden daarboven uit te
gaan, een reusachtig echec geleden: we mo
gen gerust zeggen dat de voorstellen-Van
Staal, die door de S. D. A. P.-fractie zyn
overgenomen, totam zyn afgemaakt. De
vertegenwoordigers van alle richtingen, met
uitzondering >van de S. D. A. P., hebben
rich vierkant daartegenover gesteld. Zy
allen hebben zonder onderscheid met de
meeste beslistheid het financieel beleid van
den wethouder Van Staal, dat alleen door
ijjn geestverwanten is gesteund, afgewezen
en hem gebiedend toegeroepen: „Gy zult
niet verder gaan." De lasten mogen niet
worden verzwaard, maar moeten worden
verlicht. De uitgaven moeten wor
den beperkt, bezuiniging is
eisch. Dèt is het onafwijsbaar resultaat
van de jongste raadszittingen.
p
br zyn den laatsten tyd veel cijfers ge
geven, vooral de wethouder van Financiën
j8 daarmede niet schaarsch geweest. Een
labyrinth van cijfejrs is het geWorden, waar
in men den weg niet kan terugvinden, cy
fers waarmede men de wethouder heeft
het zelf verklaard heel aardige goochel
toeren kan verrichten. Maar al die cijfers
hunnen niet ongedaan maken het resultaat
uat in het staatje is aangegeven, dat wy
'enge week hebben gepubliceerd, ontleend
aan de gegevens doos den wethouder zelf
verstrekt, dat behoucfens één enkele uitzon-
u^ring, elke belastingbetaler in het voorstel-
an Staal in 't algemeen steeds meer over
o brug moet komen, dan in het voorstel
oor B. en W. gedaan. En daarop komt het
®an. Hoe de belasting heet,-welke moet
worden opgebracht, het kan den belasting
betaler bitter weilug schelen, als zyn totaal
"wag maar mj/der is.
V c,""■«4jfers van den wethouder
au Staal zynlmet diens politiek saamge-
Poeid. Dat kdh ook niet anders. Wie veel
uitgeven, pioet veel belasting vragen,
ers kan de kas niet kloppen, de begroo-
wet sluiten.
De politiek-Van Staal of'beter die der
*as sinds eenige jaren ook de
Rwitiek der Koomsch-Katholieke democra-
a band betrokken zij het raad-
jiuispand. En zy deden mee aan het spel
aer rouxette... tot aat/bpeuetje aen te uuur
wero.
net was by de begrootingsdebatten in
Januari van ent jaar uat au spel net a.r.
raaasnd, en neer v enteric zoozeer verstrooi
aai ny neei scnerpe woorden lot ae
itoomsca-Katnoiietten sprak over nun ver-
nouuing tot oe o. v. A. een vernouutng
uie zoowel aoor den wetnouuer jvuemans
ais door den wetüouder Van 6taal werd ont-
Kend.
we zyn thans nog geen jaar later. De
heer V enteric was in oe jongste raadszitting
nog boozer dan in Januari van dit jaar. nu
ny diende daarom een motie in, die oe
meeroerneid van a. en W. en daarmede de
r.k. wetnouders zou treffen in Hun Deteid.
Zyn houcung tegenover de K.K. was met
veranderd, maar oe wetnouuer van ötaaiï
Deze wetnouoer, die, acnt maanden geieoen
ais de bescnermer van wetnouoer Hoemans
optredend, tegenover den neer Verkerk de
teiteiyke vernouoing tusschen S. D. A. t. en
K. H. ontkende, ging tnans ais een furie
oen wetnouoer Hoeuians te lyl, wyl deze
met zyn r.k. fracue-genooten zich aan bet
roulette-spel der D. A. f. nadden ont
trokken... en hy lachte den heer Verkerk
toe dat hy dat zoo keurig had gedaani Hy
beval s heeren Verkerks motie warm aan,
teneinde de meerderüeid van het couege te
treilen en om daardoor zienzelf als over
winnaar te kronen. Want een andere zege
voor eigen voorstellen was niet mogeiya.
De motie- Verkerk was voor den wetnouoer
de reddingsplank waaraan hy zich met alle
kracht vastaxemde.
Niet aizoo is echter geschied. Want later
kwam een motie van orde van Mr. de Witt
Wynen des heeren. Van Staai's illusie ver
storen. Die vertegenwoordiger der zoo vaak
reeds doodverklaarde liberalen maakte een
eind aan de comedie. Zyn motie, die een
aanvulling werd op de motie-Verkerk, was
een aanvulling van zoodanige wijde strek
king, dat de Bympatbie des wethouders Van
Staal ineens verdween en zyn glimlach
plaats maakte voof oen toornigen blik. De
motie-de Witt Wijden, die den steun had
van <3 r.k. leden en Vah den heer Kamphui
zen, kwam er met vlag en wimpel, want
deze motie was de brug geweest waarop
allen, ook de heer Verkerk, die van des
wethouders Van Staai's bedoelingen niets
wiloe weten, zich verzamelden om gemeen
schappelijk, zooals de heer Verkerk het zeer
juist uitdrukte, den wethouder van Finan
ciën de boeien aan te leggen.
Voor wethouder Van Staal was het spel
verloren. Dat voelde hy ook duidelijk, want
hü verklaarde terstond dat de beide soc.
democratische wethouders niet ibereid zou
den zyn de motie-de Witt Wynen te
uitvoeren door beperking der uitgaven ir
1931 en 1932 tot het bedrag van 1930 en tot
belastingvoorzieiungen, zooals die op een
uitzondering na door B. en W. waren voor
gesteld 1 Een uitzondering ten gunste eener
billijke belastingregeling.
En nu?
Donderdag j.l. verscheen in het Goudsch
Volksblad, een beschouwing over deze
raadsbeslissing, die de merkwaardige titel
draagt „Onze positie sterker dan ooit. Te
gen het geheele burgerlijke Wok", De meer
derheid van B, en W. met de kous op de
kop. Geen medewerking aan de afbraakpo-
litiek".
De titels verraden den inhoud. Het lijf
blad van wethouder Van Staal doet alsof
het over dezen uitslag buitengewoon ver-
neugd is, maar... de druiven zyn zuur!
Wy ontleenan enkele regels er aan:
„Alhoewel dit echec voor de meerder
heid van en -W. een voldoening is voor
onze soc.wethouders als minderheid,
spreekt het toch vanzelf dat de fractie
in overleg nader met de party overwe
gen zal of de wethouders de hun toever
trouwde portefeuilles zullen blyven be-
heeren, jé dan neen.
Vast staat natuurlijk dat het burger
lijk blok niet op de minste medewerking
inzake haasr toekomstige afbraak-
politiek in het college van onze wet
houders kan rekenen.
Is het «iet schitterend gevonden Als de
meerderheid van B. en Yv. door de motie-
de Witt Wijnen feitelyk heeft gekregen wat
ze wenscht dan heet het in Van-btaal-gche
taal: „een echec voor de meerderheid en
ais de soc. fractie met haar voorstel geen
schyn van kans heeft gehad en de wetnou-
der van financiën in „boeien is geklonken",
dan heet het in diezelfde tale „een voldoe
ning voor onze soc. wethouders ais minder
heid.'' Och ja, alles is een quaes tie van
appreciatie!
Wethouder Van Staal heeft drie en hall
uur lang in de smoorheete raadzaal in het
zweet zyna aamschyns het .voorstel der S.D.
A.P. verdedigd... alleen om de voldoening
te hebbenin een hoek te worden gezet!
Ja! Ja!
Wanneer het S. D. A. P.-sche voorstel
eens aangenomen ware, zou dan het Van
Staal-sche blad ook hebben geschreven dat
„de uitslag een voldoening was voor de
meerderheid van het college!" Of zou het in
een andere terminologie zyn vervallen als
„de meerderheid is den hals omgedraaid"?
De beide soc. wethouders zyn nadat zy
van de overgroote meerderheid van den
Kaad hun congé hebben gekregenbly
ven zitten. Het ia gebruik by de S. D. A. P.
dat de party-instanties daarover beslissen.
Van deze zal het afhangen of een wethou
derscrisis aanstaande ia.
Echteiy*oe deze besliftbig Wok «al wtffl,
<^it college of wel een college van andere
samenstelling, zal uitvoering hébben te ge
ven aijn de motde-de Witt W ynenVerkerk.
Beperking van uitgaven moet
er komen
Daaraan valt niet te tornen, al zal de
S. D. A. P., zooals zy reeds verklaart, zich
daartegenover stellen.
.XE GHAVKNHAGE
Aanmelding voor plaatsen in de autobussen en aansluiting met Auto's
ap de Firma's VAN VKi.UMiNt.liN, VAN PEK PONT en i># den heer
VAN PEN KEUVEL, Marlet 64. 40
Gemeentebeslui en en
WinKetsiuiung.
De groote malaise onder den middenstand.
Verordeningen wel bindende kracht?
In „De Neaeriandecho Mercuur'* trofieh
wij een artikel uan van nir. J. Milius, secre
taris van. de Kamer van Koophandel te
Utrecht we* „Gemeentebesturen en Win
kelsluiting."
Wy ontleen en hier Aan het volgende:
Het vraagstuk der winkelsluiting heelt
i d« laatste decennia in de kringen van
den middenstand heel wat opwinding
veroorzaakt en voor- en tegenstanders te
gen eikaar in het barna» gejaagd. Men
zou nu meeuen dat door hot wetsontwerp
op de winkelsluiting, aangenomen door de
Tweede Kamer en thans wachtend op de
goedkeuring van den 'Senaat, dit vraag
stuk beslecht zou mogen heeten en de
stroom van wenschen, verlangens en critiek
in dit opzicht voorloopig in een zekere bed
ding zou zijn afgeleid geworden. Wie van
dit gevoeleB mocht zijn, heeft intusechen
buiten den waard gerekend, i.c. buiten de
S-D.A P. raadsfracties en organistaties van
werknemers, welke op dit oogenblik, nog
voor de winkelsluitingswet bet staatsblad
heeft bereikt, trachten langs anderen weg.
n.l. door den gemeentelijken wetgever, groo-
ter buit binnen te halen dan "de Rijkswet
belooft.
Wat toch is het geval In enkele gemeen
ten van ons land ziet men vooratellko opdui
ken, waarbij de gemeenteraden worden uit-
genjodigd om bij gemeentelijke verordening
de sluiting van alle winkels te bevelen op
een middag per week, teneinde aldus door
het geven van een vrijen midag aan de r in-
keibedienden den bij het werktijdenbesluit
vuor winkela voorgeschreven halven vrijen
dng per week te verzekeren.
Men moge deze pogingen, nu ee^ Rijks
wet, die de betrokken materie regelt, up
komst is, af zeer weinig «legaat vinden,
merkwaardig zyn de argumenten, welke
daarvoor worden aangevoerd, terwijl men
oen moed der voorstellers om ia deze tijden
eQ omstandigheden met een ontwei p van
een dergelijke niveileerende strekking voor
den dag te komen, op zyn minst gen .men
ai» verwonderlijk mag kenschetsen. A.s ar
gumenten worden in hoofdzaak aangevoerd,
dat tuieen aldus het werktijdenbesluit in
sociaal opzicht yqHodig effect kan sortee-
reu aangezien zonder een zoodanige bepa
ling ooutrole op de naleving yan het bealmt
zooaj niet onmogelijk, dan toch bijzonder
Uf«iiijk wordt en voorts, dat deze beoilmg
strekt in het belang van werkgevers en
werknemers.
Nu moet het de werkgevers, die in deze
voorstellen niet gekend zijn, zonderling aan
doen té* hooren verklaren, dat een maat
regel, waarom zij niet hebben gevraagd en
waartegen zij grootendeels fel gekant zijn,
voor hen van belang is, nadat tevoren met
zooveel woorden wantrouwen is uitgespro
ken in hunne loyale uitvoéring van het werk
tijdenbesluit. Daarnaast mag tevens de
vraag worden gesteld, of het inderdaad wel
in het belang yaD den winkelbediende is,
zich een vasten middag per weefc te zien
toebedeeld; er is aanleiding om aan te né
men dat ««n groot deel hunner op een der
gelijk* aanwijzing allerminst gesteld is.
Erger zij» echter de gevolgen, die Van
een dergelijken maatregel te duchten zyn
ea die vooral in een tijd van taruggoand.»
conjunctuur, weike geen pzoolntminge j
O* Fl|n»l« 10
4 ••at par atiik
kar. verdragen, dubbel noodlottig kunnen
worden Wanneer men weet, wrik een
groote malaise er onder den middenstand
heeracht, wanneer men kennis heeft «ato
men van de rapporten, welke daaromtrent
in oen laatsten tyd gepublioeerd zijn l;>n
rijzen den oabevoorooxdeelden waarnemer
toch de haren te berge, wanneer hij tel
kens weer moet ervaren, dat maatregelen
worden geraamd, weike het bedrijfsleven
L eknotten en de vrijheid van den onder
nemer terugdringen.
Me.i vraagt zich ai, hoe het mogriijk is
dat juist thans, nu zoo groote krachtsin
spanning voor den middenstander geUiden
is om te trachten zich te handhaven en waar
mogelijk zijn zaken vooruit te brengen, een
beroep op den gemeentelijken wetgever ge
daan wordt om uitsluitend ten behoeve
van sommige winkelbedienden in een ge
heele stad dé verdiensten zoo voor den win
kelier mèt ris dien zonder personeel een
middag lang stil te leggen en de stad tot een
doode stad te maken.
Naar de belangen van de laatste groep
wordt niet gevraagd, evenmin naar de be
langen der reizigers, die niet méér weten,
hoe hun reizen in te richten, ook niet naar
de belangen der vreemdelingen, evenmin
naar die van den consument en van het
koopend publiek uit de landelijke deelea van
een ressort, welk« op de oen trom-stad aan
gewezen 2y«- Men blijft onaandoenlijk voor
de «economische gevolgen van een dergelij
ken maatregel, die indruiaoht tegen het al
gemeen belang die de economische moge
lijkheden van een groote groep van nijvere
en onontbeerlijke burgers op onverantwoor
delijke wijze schaden zal.
Intusschen rijat de vraag, of indien er
gemeenteraden zijn, die zich dezen verderfe-
lijkeu weg laten opdrijven, de aldus door
ben gemaakte verordeningen wel bindende
kracht hebben en bun niet door een hoo-
gere instantie een halt zal worden toegeroe
pen. Het ia toch zeer de vraag, of het in
het leven roepen van een dergelijke veror
dening volgens art. 15b Gemeentewet tot de
bevoegdheid der gemeenteraden behoort en
het onderwerpelijke vraagstuk te rangschik
ken valt onder die, welke de openbare orde,
zedelijkheid en gezondheid betreffen.
Indien dit het ^eval wars, was het niet
noodig geweest om in art der Winkel
sluitingswet de daarin omschreven be
voegdheid uitdoikkelyk aan de gemeente
raden toe te kennen, of zoo als de memorie
van toelichting op dit artikel zegt:
„Met bet oog op het verleanen van
een vrijen middag of ochtend op een
werkdag per week aan het personeel
ie het gewenacht den gemeenteraad de
1 bevoegdheid te geven om bij plaatselijke
verordening een regeling t« treffen,
waarbij verplichte el ui tong van winkels
op een deel van den werkdag kan wor
de voorgeschreven."
De minister heeft bij de openbare behan
deling in de Tweede Kamer dit nog eens
uitdrukkelijk nader toegelicht door te zeg
gen:
„Hetgeen artikel bedoelt, is om aan
de gemeenteraden een bevoegdheid te
geven, die zij anders niet zouden heb
ben. Deze wet regelt de winkelsluiting
en, voorzoover die geregeld wordt, is het
voor de gemeenten een onderwerp,
waarvan zij verder moeten
w afblijven, tenzij de wet uitdrukkelijk
bevoegdheden aan de gemeenten toe
kent."
Hoe de Regeering over de bevoegdheid
van den gemeenteraad te dezen denkt, is
dus volkomen duidelijk. De gemeenteraad
moet om in de terminologie van den
minister door te gaan van deze materie
afblijven, voorzoover hem daaromtrent niet
uitdrukkelijk een bevoegdheid i» verleend.
Deze «bevoegdheid is neergelegd in art. 0
d rwet op de winkelsluiting en geeft den
Kaad de mogelijkheid om by plaatselijke
verordening onder goedkeuring der Kroon
te bepalen, dat op een werkdag per week
gedurende een morgen óf nriddag,
alle of bepaalde groepenjvan winkels binnen
de gemeente voor het publiek gesloten moe-
Ten zyn.
Hoe een dergelijke bepaling bedoeld is
bly'kt nog nader uit de behandeling in de
Tweede Kamer, waar de minister zegt;
„Inderdaad is het de bedoeling de fixa
tie van dien bepaalden ochtend of middag
als een bedrijfsbelang te beschouwen en
indien er al geen referendum onder de
•winkeliers gehouden kan worden, «koaln
in bet ontwerp van de Staatscommissie
Voorkomt, is het toch de bedoeling om de
gemeenteraden bet bedrijf te doen raadple
gen. Het is dos geheel overeenkomstig den
geest van de bepaling, dat de gemeente
raden vaai hun bevoegdheid geen gebruik
zullen maken, dan na een zekere raadple
ging van het bedrijf."
Ook in -de memorie van antwoord «was
reeds betoogd, dat
„mag worden aangenomen, dat verorde
ningen als hier bedoeld, als regel slechts
zullen tot stand komen op wensch van- en
na overleg met de belanghebbende groe
pen zelf."
Uft het bovenstaande moge blijken, hoe
seer de bedoelde voorstellen, welke thans
hier en daar b$ den gemeentelijken wet-
Loue bladen uil het Dagboek
oan een Gouwenaar,
Donderdag, 28 Augustus,
't Is Oranje, 't blijft üranjel
't Is Oranje Boven!
Ofschoon de moorddadige hitte mijn
denkvermogen schier verlamt, zoo neem
ik hedenavond toch de pen in de hand
om deze mijnt dagboekbladen bij te
schrijven.
Het is telken jare een drukke tyd voor
mij, die dagen voor hét Koninginne-feest.
Van 's morgens vroeg tot laat in den
avond ben ik bezig met Barend Balie-
bakker e.a. voorbereidingen te treffen
voor dezen zoo bfj uitstek nationale1P
dag. Onze buurtvereemging D.O.V.O.V
(,JOoor onze vriendschap onderling ver
bonden) waarvan ik Beschermheer ben
sinds jaren, mag zich in aller belang
stelling verheugen.
Mijn kantoor en mijne binnenplaats
zijn geheel in beslag genomen door^ons
feestcomité. Het is er een waar arsenaal.
Samuel Bril zit achter een lange tafel en
teekent alles op; bijdragen worden ge
stort, meisjes en k.napen komen met guir
landes, vlaggen en oranje-lampions aan
dragen. Op de binnenplaats timmert men
onder leiding van Barend BaUebakker
een eerepoort in elkaar.
In verband met de verwerping van de
belastingvoorstellen van den wethou
der, hebben wQ ervan afgezien onzen
praalwagen tegen den „Tienden Pen
ningr> aan de Historische optocht te
doen deelnemen. Inplaats daarvan
zullen wij het Bestuur der Feeste
lijkheden verzoeken ook de Spiering
straat in hun route op te nemen en ik
stel mff voor Willem de Zwijger en zijn
gevolg aldaar plechtig Oranjebitter aan
te bieden.
Wat de versiering van onze straat be
treft: ik ken geen grooter genoegen dan
in edelen wedstrijd te trachten anderen
de loef af te steken in fraaiheid en
smaakvolheid.
Mijn boekhouder, de dichter Koper
wiek, beziet dit alles met afkeurendeja
minachtende en medelijdende blikken. In
het dagelijkscherleven wordt hij mij in
den laatsten tijd eenigszins antipathiek,
want zijn verwaandheid kent geen gren
zen meer. Toen ik hem gtumorgen, iet
wat geagiteerd vroeg naar de reden van
zijn hautaine houding, antwoordde de
knaap mij:
Waarde mijnheer Bottelaór, wat
maakt U zich toch druk voor zooiets ver
ouderds als het Koningschap. Iemand als
U, zoo ontwikkeld en helder van geest
(dit zei de sluwe schelm niet zonder
reden) moest zich wenden tot de ware
democratie en..."
viel ik dezen jeugdigen bet
weter in de rede. ,JHalt, dat is voor van
daag weer genoeg. Kletsmeier, met Uwe
malle fratsen. Alsof ons Vorstenhuis iets
te maken had met jou ,/iemocratische
gevoelens". Afgezien van het feit dat
onze tegenwoordig regeerende Vorstinne
een groote mate van populariteit bezit:
bestaat er soms nog niet zoo iets als een
historische onverbreekbare band tus
schen Nederland en Oranje' Het is de
kwaal van dezen lamlendigen tijd, arm
aan grootsche ideeën, om door gedaas
de meest elementaire waarheden te ver
geten en elkander door eindeloos geklets
het hoofd op hol te brengen!"
Na deze krachtige woorden Meld Ko
perwiek wijselijk zyn mond en wie weet
breng ik hem er nog weftoe op de feesten
Oranje te dragen.
Hieronder plak ik ons Programma.
PRQQRAMMA
voor de feestelijkheden op 1 September
1930, ter gelegenheid van den 50sten
verjaardag van H. M. Koningin
Wilhelmina.
9 uur Taptoe onder leiding van den
WelEdelOestrengen Heer L.
Longavita. Kapitein O. I. L.
b. D.
1012 u. Koekkappen voor Ouden van
Dagen, opgeluisterd (foor mu
ziek van de Mondharmortika-
vereenigihg Adagio".
2 uur Toespraak van onzen be
schermheer, den WelEdelge-
boren Heer Sijbrand Bottelaar,
waarna Reidansen -en Volks
spelen.
9 uur Gondelvaart in de tooverachtig
verlichte Spieringgracht.
gever aanhangig zijn gemaakt, in elk op
zicht „er naast" zijn en in geenen deele
rekening houden met de eischen, welke
krachtens art. 6 der winkelsluitingswet
worden gesteld, teneinde te waarborgen,
dat de uitoefening van de aan den« ge-
raad toegekende bevoegdheid blijft
de grenzen van het bedrijfsbelang.
Zy zijn strijdig roet de gemeentewet, strij
dig roet de komende winkelsluitingswet,
gezien de bedoeling van de daarin ter zake
bepaling; vóór alles eenzijdig
miskennen ten eenemnale
der huidige eoonomieche
