I li NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN I No. 17485 89s Jaargang BODEGRAVEN, Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen EERSTE BLAD. FEUILLETON. Zaterdag 20 September 1930 95 - 85 - 75 ct. OPENING 1 BAHLMANN - GOUDA f Kliini Annonces 8 regels f L STOFFIENHUIS I De gestolen Professor. BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, IUEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. Zijden Velvet l.ro-1.45 Gebloemd zijden Velvet Tweed stoffen l.20-90-6O et. Mantelstoffen 4-3.5O-2.7S-l.’0 Ruime leuze ÏR1A6JES i et UIT per el KENT U ONZE fijne zijden KOUSm.punthiel SOct. fijne zijden KOUS m. punlhiel 1.48 Non Ladder GEBR. SPAAS Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen. Grootste oplage hier ter stede eenzetten. Dit nummer bestaat uit twee bladen. Gebloemd 40 Gebloemd 1 Gebloemd R t' mijn heele léven dankbaar blijven (Wordt vervolgd). Zelfverheffing is als een hooge toren, waarop een hoogmoedige dwaas geklom men is. Daar zit hij in trotsche eenzaamheid en door niemand in zijn hoogte gezien dan door zichzelven. JAN VANDBRLAND MARKT 2 - GOUD* ■ORSTKLWCRK Ribfluweel Radiosa Velvet 1/0 VAN HAT SEIZOBN Y ELEGANTE DAMES- en KINDERKLEED1NG HOEDEN en PELTERIJEN Hebt U PERSONEEL noodig? Zoekt U PLAATSING? Plaats dan Zaterdags Uw AANVRAGE in de mmiE MUIT ieder leest ze dan I Inzending tot Zaterdagmorgen 9 uur aan het Bureau -- MARKT 31 - HET WM Sociale politiek en vrijhandel Wy hebben in de oorlogsjaren voortdu rend hooren spreken van oorlogsverdwazing, die zich van de volken en van hunne leiders had meester gemaakt Het verdrag van Ver sailles heeft aan den oorlog een einde ge maakt, maar de verdwazing is gebleven. Zy openbaarde zich vooral door twee aan hei. vredesverdrag gekoppelde regelingen. De eerste betrof het uiteenrukken van verschil lende landen en het samenvoegen der aldus verkregen deelen tot nieuwe politieke een heden, waardoor men van een groot deel van Europa een soort Balkan heeft ge maakt met allerlei haarden, waarin het oorlogsvuur blyft smeulen, om bp een. ge geven oogenblik door een of andere dikwyls betrekkelyk nietige oorzaak weer tot uit barsting te komen. De tweede regeling betreft de oplossing van het sociale vraagstuk, welke men zoo en passant tegelijk met den vrede meende tot stand te kunnen brengen. De vrede zou brengen de democratie en by die democra tie behoorde de verbetering van den toe stand der arbeiders, die bovendien wel eene belooning verdienden voor de diensten, die zy in den oorlog hadden bewezen. Men kwam zoo tot de instelling van het Inter nationaal Arbeidsbureau en de Internatio nale Arbeidsconferenties. De bedoeling was ongetwijfeld goed en verdient ieders toe juiching. Maar ongelukkig komt men met goede bedoelingen met zulke ingewikkelde problemen, als het sociale vraagstuk nu eenmaal is, niet klaar. Wat daarby noodig is, is inzicht in de structuur der maatschap pij. En die ontbrak by de leidende figuren en zy ontbreekt nog. Daarvan heeft Albert Thomas, de bekende Directeur van het In ternationaal Arbeidsbureau te Genève dezer dagen een merkwaardig bewijs geleverd door de rede, die hij hield op het Engelsche vakvereenigingscongres te Nottingham. Hij had het daar over de regeling van den arbeidsduur en betoogde de wenschelykheid, om tot eene arbeidsweek van 40 uren met 6Vè uur per dag te komen. Hij geloofde echter, dat geen enkele arbeidersregeering tectiomstische neiging ophouden douanegrenz hoogd en. heeft daardc en onveiligheden vers< den geest van vereenij die de eerste behoefte ganisatie. Onze Minist dat thans nog enkele Ignden, ondanks alles, hefa stelsel van den vryen handel handhaven, maar de aanwijzingen niet ontbreken, dat, indien het protectionisme voortgaat te zege, vieren, ook die landen zich gedwongen zul len zien, zich in den ■zinneloozen strijd te storten. Is er inderdaad hoop, dat de volken in dit opzicht spoedig weer van koers veran deren? Wy betwijfelen zulks. De prijsdaling op de wereldmarkt maakt daling der loonen noodzakelyk De vakvereenigingen echter vöeren de leus: Van de loonen blijft gij af. De wanverhouding tusschen loonen en prij zen kan echter niet blyven voortbestaan, zal het economisch leven niet grootendeels worden stilgezet. Er zit dus niet anders op dan, waar men de loonen niet in overeen stemming kan of durft brengen met de pryzen, deze laatste door protectionistische maatregelen in overeenstemming te bren gen met de loonen. Naar het ons voorkomt, is de richting, waarin het Verdrag van Versailles de sociale politiek heeft gestuurd, in flagran- Wanneer de 340 duizend rotarians die er al op de wereld zyn, inderdaad vasthouden aan de gedachte dan men den vrede wil, dan beteekent dat iets, want het grootste deel van hen heeft een leidende positie in het maatschappelijk leven. Het is nu eenmaal de grondgedachte dat men uit ieder ambt en beroep één belangrijken representant uitnoodigt in den kring der rotarians te komen. Men doet daar niet aan politiek gelukkig niet maar koestert een alge meen ideaal van broederschap dat interna tionaal wordt voortgezet. Het was een zeer heterogeen gezelschap, deze heeren te samen, maar daarom is er kans op eenig effect als het niet bij mooie toasten blyft. Hoe men in een bepaalde stad de rotarians bijeengaart is ons niet be kend; als het maar geen vriendenkliekje of coterietje wordt, waarvoor in ons land gauw de kans bestaat, omdat altijd diverse groe pen buiten zoo- iets hüjven ro hun eigen groepje voldoende broederschap mee nen te vinden. Dat euvel is hier zeer sterk men dit echter doet, ba schynbare verbetering 1 den zelf. Zy mogen M uren hetzelfde geldlouf met dit geldlloon een 1 kunnen zy er zooveel 1 als de verkorting van draagt. Alles zou dus j op een soort onschuld^ dien de zaak nog niet e stiger kant had. - Het standpunt, dat i BRIEVEN UIT DE HOFSTAD. MXXXIX. Scheveningen gesloten. Als we nu nog een hondententoonstelling in het Kurhaus hebben gehad in de laat ste dagen van deze maand kunnen we Scheveningen voor gesloten verklaren. De laatsten die ons de eer hunner inter nationale bijeenkomst hebben aangedaan waren de Rotarians, die in grooten getale naar de residentie zyn gekomen. Zy hebben het hier wel naar hun zin gehad, al werkte het weer niet mee om nu Mns_Nederland in zyn beste plunje te laten zien. Als het maar internationaal is vinden wy het al mooi, want in stilte bloeit dan de hoop dat dit weer een kleine verbinding vormt tus schen de landen, die een tydlang als vyan- den tegenover elkaar hebben gestaan. Er zijn weer vele mooie en groote woorden ge wisseld en vooral het woord „vrede” is niet van de lucht. Of het veel te beduiden heeft, io een tweede, maar wy hopen het altijd, dat het iets uitwerkt. Wy voor ons staan op het standpunt dat alleen langs dezen weg tot den gebenedyden vrede geraakt kan worden wanneer uit alle landen zoo krachtig geluld weerkljnkt dat de heeren gezag- eft macht hebbers beginnen te gevoelen dat hun de grond onder de voeten gaat wegzinken. Het naargeestig-trage werk in Genève hangt het publiek al meters de keel uit en als reactie daarop is ieder geluid uit allerlei groepen der samenleving als een voordeel te achten. Het is alleen de vraag of men daadwer- kelyk de vredesgedachte steeds uitdraagt naar alle kanten én niet halverwege terug krabbelt met de „maar” dat men toch den ander niet te veel moet vertrouwen. i’ dien werktijd zou kunnen invoeren, als in het concurreerende buitenland 48 uur ge werkt werd en bovendien tegen minder uurloon. Zich op het standpunt van Thomas plaat sende, zou men dus den werkdag wille keurig kunnen verkorten, indien maar in alle landen dezelfde verkorting werd inge voerd en het uurloon daarby zoodanig steeg, dat het weekloon gelyk bleef. Dit standpunt van Thomas is niet van hem alleen. Het beheerscht de geheele sociale politiek. Maar geeft met dit al blyk van een ontstentenis van economisch inzicht, waarover men zich by eenig nadenken niet genoeg kan ver bazen. Feitelijk toch veroordeelt Thomas door deze woorden de geheele werkzaamheid van de instelling, aan welker hoofd hij staat. Waarom toch is men er zoo op gesteld, dat de verkorting van den arbeidsduur of welke andere verbetering in de arbeidsvoor waarden ook internationaal worden inge voerd? Omdat men dan niet door de con currentie wordt verhinderd de hoogere pro ductiekosten te verhallen op de pryaen. Als Hhttenlandsche Zaken, Blokland, heeft dezer nu op de elfde Volken- oipden rede zich over streven ten zeerste gehadelijker geweest van den Volkenbond heeft hij hem genomen... ja, u hebt makke lijk lachen, mijnheer Thavon het had geen haar gescheeld, of hij had zich zelf in den buik geschoten. En mij erbijNu en toen hebben wij achter de deur op de loer gelegen, totdat die kerels kwamen Maar voor zij naar binnen stormden, wij de deur uit en de trap op. Boven stond een ban diet die wilde schieten., dat was het kri tieke oogenblik, mijnheer Thavon toen scheelde het geen haar... en denkt u eene aan, het geweer ging niet af... Tweemaal drukte hij af... t-oen had ifc hem reeds... nu en de rest hebt u zelf gezien... Maar mijn heer Thavon, en Salomon stond groot en breed voor Vitue. Mijnheer Thavon, de hemel weet in hoeveel gevechten wij reeds naast en voor elkander hebben gevochten. U voor mij en ik voor u! Herinnert u zich nog bij Prilip, toen ik dat schot in mijn been had en u mij weggesleept hebt mid den ttsschen de Serven door? En nu ver wacht u, dat ik dat geld zal aannemen, heen zal gaan en u alleen laten ik? Heb ik dat aan u verdiend, mijnheer Thavon, dat u mij voor zoo’n schurk houdt...? Vitue wilde antwoorden. Wilde... wiet zelf niet, wat hij wilde. Ergens in zijn keel zat een prop Iemand anders antwoordde voor hem Elena. Naast Vitus staand, had zij de lang ste toespraak geboord, die Salomon ooit in zijn leven gehouden had Nu vloog zij op hem af en voor de Spanjool wist, wat er met hem gebeurde, hing zij aan zijn hals en kuste hem. waar zij kon, in het smerige, zweeten- de, bloedige gezicht. Ik Salomon ik dank n en zal u Uit het Duitsch vertaald door B. ZODY. ^7 Nadruk verboden. Naast Salomon vocht, gelijk een held, lang en mager, de professor. Di« hield met beide handen een reusachtógen revolver vaat, drukte de oogen stijf dicht en knalde erop los, dat het een lust was. De uitwerking van dit snelvuur bestond in de vernieling van het plafond, maar hij deed al h®l mogelijke, om het spektakel t® vergrooten. Basil, die als een hoopje vodden in de linkerhand van den Spanjool hing, krijschte zoo luid hij kon en riep alle heiligen tegelijk aan. Zijn ka meraden schreeuwden en vloekten. Twee van hen lagen dood op den grond. Een wen telde zich zwaar gewond Juist toen Vitus ten tooneels verscheen, had Salomon geen kogels meer in zijn revol ver. Hij sloeg hem den dichtsbijzijnden an- tarte in het gezicht, greep Basil met beide handen, tilde hem hoog op en begon met hem op de dichte schaar in te beuken... Het onvrijwillig wapen schreeuwde met een niet ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) 15 regels 1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en de bezorgkring 1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 cL byslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2.25, elke regel meer 0.50. Op de voorpagina 50 booger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek handelaren, Advertentiebureau! en onze a/enten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te rijn. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc. 82; Redactie Telef. 83. Postrekening 43400. „iijn neeie leven u*u»tiuai*4 m Salomon bewoog zieh niet. Toen zij hem losliet, veegde hij met den rug van zijn reusachtige hand over zijn mond, lekte zich heel zorgzaam de lippen af en grinnikte: Niets aan Sarah zeggen, mijnheer Tha von 1 Men zal misschien eenigszins verbaasd zijn over het gedrag van Elena. Zij, die haar liefde voor haar vaderland met daden had bewezen, werpt opeens alles, vaderland, patriottisme, haat tegen den vijand, opzij en zichzelf in de armen van den man, die de Helleensche zaak meer nadeel had be rokkend, dan tóen Hamlid Bey’s hadden kunnen doen. En toch.. Hm inconsequentie is het eenige, waar in de vrouw consequent is. De geschiedenis kent honderd en een voorbeelden, waarin het vrouwenhart zijn inconsequentie bewe zen heeft. Vrouwen van grooter beteekenis dan de kleine Grieksche, hebben terwille van haar liefde voor een man, de liefdevoor het vaderland vergeten. Wie zal haar daar een verwijt van maken? Maar wij zullen ons niet langer roet psy chologische beschouwingen bezig houden. Het feit, dat Elena den vermetelen journa list boven alles liefhad, staat in ieder geval vast. Zij aanbad hem, zooals slechts een dapple vrouw een dapper man kan aan bidden. En zij kuste den van bloed druipen de Salomon, die zooeven nog twee harer landslied*» en strijdmakkers had omge- hracht, omdat hij haar liefste gered had. Als iemand het met den loop der dingen niet eene is, dan moet hij de duidige me vrouw Thavon zijn bezwaren maar eens uit- fiOO DSCHE (lil RAM. ten stryd met de vrijhandelsgedachte en mag men in allen ernst de vraag stellen, of* indien het protectionisme tot nieuwe oor logen voert, de kiem daarvoor niet reeds is gelegd in het vredesverdrag van Versailles. meer menschelijke stem... schijnbaar liefe lijke muziek voor Salomon’e ooren. Want hierdoor aangevuurd, ging hij van het de fensief tot het offensief over. In een oog wenk was de trap leeg... De heele bende vluchte, aangegrepen door rinnelooze angst vöor het zwartharige, brullende monster. Basil vloog als afscheidsgroet achter hem aan. Toen was de gang vrij. Salomon wierp de deur dicht, ging er met zijn rug tegen aan staan, wischte zich het zweet van het voorhoofd en grinnikte. Dat was nog eens een genoegen! Boven stond de professor te dansen van vreugde Wij hebben overwonnenWij I triom feerde hij. En van louter pleizier drukte hij nogmaals den reuzennevölver, dien hij in de hand had, af. Die was gelukkig al leeg, anders had hij Vitus nog overhoop geschoten. Salomon! Salomon! Dat is toch...! In rijn vreugde pakte Vitus hem beet en gaf hem een kus midden op zijn grinnikende gezicht. Je was dus hier hier... en niet in de gang! Zou ik dan niet hier...Toen u terug gegaan bent, zijn wij u nageslopen, de pro- feesoor en ik! Wat hadt u dan verwacht? Wij hebben dien... nu, hoe heet die kerel Ste Stratos... in de kamer van den pro fessor vastgebonden. Nu, hij is een dapper man. uw vriend, de professor, dat is hij! Hij wilde beslist niet beneden blijven. Toen heb ik hem den revolver van Stratos in 3® hand gegeven. Bij mijn leven nog noojt heb ik zoo’n angst uitgestaan Bij den loop Chiffon 90 c.M. breed 2.25 1.80.1.4° MARKT 16 GOUDA eialen de arbeiders de lier arbeidsvoorwaar- ia een kleiner aan*-1 verdienen, ais zy winkel binnen gaan, ininder voor koopen, i’den werkdag be ien slotte neerkomen üg boerenbedrog, m- eén anderen, veel ern- ge pryzen zich moe ten regelen naar de leonen, leidt, daar de pryzen dit niet oVeralgoedschiks wilier, doen, onvermijdelijk tot protectie. Men Jcan niet het; loon aan den róvloed der vrye con currentie onttrekken e$ die concurrentie ten aanzien van de ipryizen Jp al hare felheid la ten werken. Onze Minister van P de heer Beelaerta van dagen in een door hen bondsvergadering gehc dit protectionistische J beklaagd. Niets is voor de ontwikkeling in zijne eerste jaren, zeüe hy, dan deze pro- k. Men heeft zonder i opgericht en ver- r de tegenstellingen erpt, in plaats van ig aan te moedigen, van de jonge or- iwees er voorts op, Doch nu keeren wij weer hit onze geschie denis terug. Elena opende de huisdeur, wenkte de man nen terug te komen en gaf hun een verkla ring van het gebeurde. Vitus stopte ieder van hen twee goudstukken in de hand en daarmee was de vrede gesloten. Men droeg de dooden en gewonden weg en bracht het lijk van Xymatis naar zijn slaapkamer. Twee antartea hielden er de wacht bij. Opeens herinnerde Vitus zich den. kapi tein, dien Salomon geboeid in den kelder had achtergelaten. Groote hemel, riep hij, de arme drom mel zal zijn leven lang geen lifl meer kun nen verroeren. Als Salomon iemand onder handen gehad heeft Elena stelde hem gerust Heb je dan niet gemerkt, vroeg zij hem met een wijzen, echt vrouwelijken glimlach, dat Irene bij ons is? Zij is naar Stratos toe gegaan. Wij zullen haar niet storen, liefste, zij hebben vier vreeselijke jaren lang op dit oogenblik moeten wachten. Boven lag Xymatis stijf en strak in zijn Fransche praalbed, en beneden, in den ka len, vochtigen kelder hing zijn vrouw aan den hals van den man, dien zij sedert haat prilst^ jeugd beminde en schreide schrei de. tot de ellende van haar vierjarig huwe lijksleven als een booze droom achter haar lag plaats makend voor een niéuwe, heer lijks werkelijkheid. 249

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1930 | | pagina 1