I
li
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
I
No. 17485
89s Jaargang
BODEGRAVEN,
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
EERSTE BLAD.
FEUILLETON.
Zaterdag 20 September 1930
95 - 85 - 75 ct.
OPENING
1
BAHLMANN - GOUDA
f
Kliini Annonces 8 regels f L
STOFFIENHUIS
I
De gestolen Professor.
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
IUEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Zijden Velvet l.ro-1.45
Gebloemd zijden Velvet
Tweed stoffen l.20-90-6O et.
Mantelstoffen 4-3.5O-2.7S-l.’0
Ruime leuze ÏR1A6JES i
et UIT per el
KENT U ONZE
fijne zijden KOUSm.punthiel SOct.
fijne zijden KOUS m. punlhiel 1.48
Non Ladder
GEBR. SPAAS
Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen. Grootste oplage hier ter stede
eenzetten.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
Gebloemd
40
Gebloemd
1
Gebloemd
R
t'
mijn heele léven dankbaar blijven
(Wordt vervolgd).
Zelfverheffing is als een hooge toren,
waarop een hoogmoedige dwaas geklom
men is.
Daar zit hij in trotsche eenzaamheid
en door niemand in zijn hoogte gezien
dan door zichzelven.
JAN VANDBRLAND
MARKT 2 - GOUD*
■ORSTKLWCRK
Ribfluweel
Radiosa Velvet
1/0
VAN HAT SEIZOBN
Y
ELEGANTE
DAMES- en KINDERKLEED1NG
HOEDEN en PELTERIJEN
Hebt U
PERSONEEL noodig?
Zoekt U PLAATSING?
Plaats dan Zaterdags
Uw AANVRAGE in de
mmiE MUIT
ieder leest ze dan I
Inzending tot Zaterdagmorgen
9 uur aan het Bureau
-- MARKT 31 -
HET WM
Sociale politiek en vrijhandel
Wy hebben in de oorlogsjaren voortdu
rend hooren spreken van oorlogsverdwazing,
die zich van de volken en van hunne leiders
had meester gemaakt Het verdrag van Ver
sailles heeft aan den oorlog een einde ge
maakt, maar de verdwazing is gebleven. Zy
openbaarde zich vooral door twee aan hei.
vredesverdrag gekoppelde regelingen. De
eerste betrof het uiteenrukken van verschil
lende landen en het samenvoegen der aldus
verkregen deelen tot nieuwe politieke een
heden, waardoor men van een groot deel
van Europa een soort Balkan heeft ge
maakt met allerlei haarden, waarin het
oorlogsvuur blyft smeulen, om bp een. ge
geven oogenblik door een of andere dikwyls
betrekkelyk nietige oorzaak weer tot uit
barsting te komen.
De tweede regeling betreft de oplossing
van het sociale vraagstuk, welke men zoo
en passant tegelijk met den vrede meende
tot stand te kunnen brengen. De vrede zou
brengen de democratie en by die democra
tie behoorde de verbetering van den toe
stand der arbeiders, die bovendien wel eene
belooning verdienden voor de diensten, die
zy in den oorlog hadden bewezen. Men
kwam zoo tot de instelling van het Inter
nationaal Arbeidsbureau en de Internatio
nale Arbeidsconferenties. De bedoeling was
ongetwijfeld goed en verdient ieders toe
juiching. Maar ongelukkig komt men met
goede bedoelingen met zulke ingewikkelde
problemen, als het sociale vraagstuk nu
eenmaal is, niet klaar. Wat daarby noodig
is, is inzicht in de structuur der maatschap
pij. En die ontbrak by de leidende figuren
en zy ontbreekt nog. Daarvan heeft Albert
Thomas, de bekende Directeur van het In
ternationaal Arbeidsbureau te Genève dezer
dagen een merkwaardig bewijs geleverd
door de rede, die hij hield op het Engelsche
vakvereenigingscongres te Nottingham. Hij
had het daar over de regeling van den
arbeidsduur en betoogde de wenschelykheid,
om tot eene arbeidsweek van 40 uren met
6Vè uur per dag te komen. Hij geloofde
echter, dat geen enkele arbeidersregeering
tectiomstische neiging
ophouden douanegrenz
hoogd en. heeft daardc
en onveiligheden vers<
den geest van vereenij
die de eerste behoefte
ganisatie. Onze Minist
dat thans nog enkele Ignden, ondanks alles,
hefa stelsel van den vryen handel handhaven,
maar de aanwijzingen niet ontbreken, dat,
indien het protectionisme voortgaat te zege,
vieren, ook die landen zich gedwongen zul
len zien, zich in den ■zinneloozen strijd te
storten.
Is er inderdaad hoop, dat de volken in
dit opzicht spoedig weer van koers veran
deren? Wy betwijfelen zulks. De prijsdaling
op de wereldmarkt maakt daling der loonen
noodzakelyk De vakvereenigingen echter
vöeren de leus: Van de loonen blijft gij af.
De wanverhouding tusschen loonen en prij
zen kan echter niet blyven voortbestaan,
zal het economisch leven niet grootendeels
worden stilgezet. Er zit dus niet anders op
dan, waar men de loonen niet in overeen
stemming kan of durft brengen met de
pryzen, deze laatste door protectionistische
maatregelen in overeenstemming te bren
gen met de loonen.
Naar het ons voorkomt, is de richting,
waarin het Verdrag van Versailles de
sociale politiek heeft gestuurd, in flagran-
Wanneer de 340 duizend rotarians die er
al op de wereld zyn, inderdaad vasthouden
aan de gedachte dan men den vrede wil, dan
beteekent dat iets, want het grootste deel
van hen heeft een leidende positie in het
maatschappelijk leven. Het is nu eenmaal
de grondgedachte dat men uit ieder ambt
en beroep één belangrijken representant
uitnoodigt in den kring der rotarians te
komen. Men doet daar niet aan politiek
gelukkig niet maar koestert een alge
meen ideaal van broederschap dat interna
tionaal wordt voortgezet.
Het was een zeer heterogeen gezelschap,
deze heeren te samen, maar daarom is er
kans op eenig effect als het niet bij mooie
toasten blyft. Hoe men in een bepaalde
stad de rotarians bijeengaart is ons niet be
kend; als het maar geen vriendenkliekje of
coterietje wordt, waarvoor in ons land gauw
de kans bestaat, omdat altijd diverse groe
pen buiten zoo- iets hüjven ro hun
eigen groepje voldoende broederschap mee
nen te vinden. Dat euvel is hier zeer sterk
men dit echter doet, ba
schynbare verbetering 1
den zelf. Zy mogen M
uren hetzelfde geldlouf
met dit geldlloon een 1
kunnen zy er zooveel 1
als de verkorting van
draagt. Alles zou dus j
op een soort onschuld^
dien de zaak nog niet e
stiger kant had. -
Het standpunt, dat i
BRIEVEN UIT DE HOFSTAD.
MXXXIX.
Scheveningen gesloten.
Als we nu nog een hondententoonstelling
in het Kurhaus hebben gehad in de laat
ste dagen van deze maand kunnen we
Scheveningen voor gesloten verklaren.
De laatsten die ons de eer hunner inter
nationale bijeenkomst hebben aangedaan
waren de Rotarians, die in grooten getale
naar de residentie zyn gekomen. Zy hebben
het hier wel naar hun zin gehad, al werkte
het weer niet mee om nu Mns_Nederland
in zyn beste plunje te laten zien. Als het
maar internationaal is vinden wy het al
mooi, want in stilte bloeit dan de hoop dat
dit weer een kleine verbinding vormt tus
schen de landen, die een tydlang als vyan-
den tegenover elkaar hebben gestaan. Er
zijn weer vele mooie en groote woorden ge
wisseld en vooral het woord „vrede” is niet
van de lucht.
Of het veel te beduiden heeft, io een
tweede, maar wy hopen het altijd, dat het
iets uitwerkt. Wy voor ons staan op het
standpunt dat alleen langs dezen weg tot
den gebenedyden vrede geraakt kan worden
wanneer uit alle landen zoo krachtig geluld
weerkljnkt dat de heeren gezag- eft macht
hebbers beginnen te gevoelen dat hun de
grond onder de voeten gaat wegzinken. Het
naargeestig-trage werk in Genève hangt het
publiek al meters de keel uit en als reactie
daarop is ieder geluid uit allerlei groepen
der samenleving als een voordeel te achten.
Het is alleen de vraag of men daadwer-
kelyk de vredesgedachte steeds uitdraagt
naar alle kanten én niet halverwege terug
krabbelt met de „maar” dat men toch den
ander niet te veel moet vertrouwen.
i’
dien werktijd zou kunnen invoeren, als in
het concurreerende buitenland 48 uur ge
werkt werd en bovendien tegen minder
uurloon.
Zich op het standpunt van Thomas plaat
sende, zou men dus den werkdag wille
keurig kunnen verkorten, indien maar in
alle landen dezelfde verkorting werd inge
voerd en het uurloon daarby zoodanig steeg,
dat het weekloon gelyk bleef. Dit standpunt
van Thomas is niet van hem alleen. Het
beheerscht de geheele sociale politiek. Maar
geeft met dit al blyk van een ontstentenis
van economisch inzicht, waarover men zich
by eenig nadenken niet genoeg kan ver
bazen. Feitelijk toch veroordeelt Thomas
door deze woorden de geheele werkzaamheid
van de instelling, aan welker hoofd hij
staat.
Waarom toch is men er zoo op gesteld,
dat de verkorting van den arbeidsduur of
welke andere verbetering in de arbeidsvoor
waarden ook internationaal worden inge
voerd? Omdat men dan niet door de con
currentie wordt verhinderd de hoogere pro
ductiekosten te verhallen op de pryaen. Als
Hhttenlandsche Zaken,
Blokland, heeft dezer
nu op de elfde Volken-
oipden rede zich over
streven ten zeerste
gehadelijker geweest
van den Volkenbond
heeft hij hem genomen... ja, u hebt makke
lijk lachen, mijnheer Thavon het had
geen haar gescheeld, of hij had zich zelf in
den buik geschoten. En mij erbijNu en
toen hebben wij achter de deur op de loer
gelegen, totdat die kerels kwamen Maar
voor zij naar binnen stormden, wij de deur
uit en de trap op. Boven stond een ban
diet die wilde schieten., dat was het kri
tieke oogenblik, mijnheer Thavon toen
scheelde het geen haar... en denkt u eene
aan, het geweer ging niet af... Tweemaal
drukte hij af... t-oen had ifc hem reeds... nu
en de rest hebt u zelf gezien... Maar mijn
heer Thavon, en Salomon stond groot en
breed voor Vitue. Mijnheer Thavon, de
hemel weet in hoeveel gevechten wij reeds
naast en voor elkander hebben gevochten.
U voor mij en ik voor u! Herinnert u zich
nog bij Prilip, toen ik dat schot in mijn
been had en u mij weggesleept hebt mid
den ttsschen de Serven door? En nu ver
wacht u, dat ik dat geld zal aannemen, heen
zal gaan en u alleen laten ik? Heb ik
dat aan u verdiend, mijnheer Thavon, dat
u mij voor zoo’n schurk houdt...?
Vitue wilde antwoorden. Wilde... wiet zelf
niet, wat hij wilde. Ergens in zijn keel zat
een prop
Iemand anders antwoordde voor hem
Elena. Naast Vitus staand, had zij de lang
ste toespraak geboord, die Salomon ooit in
zijn leven gehouden had Nu vloog zij op hem
af en voor de Spanjool wist, wat er met
hem gebeurde, hing zij aan zijn hals en kuste
hem. waar zij kon, in het smerige, zweeten-
de, bloedige gezicht.
Ik Salomon ik dank n en zal u
Uit het Duitsch vertaald door
B. ZODY.
^7 Nadruk verboden.
Naast Salomon vocht, gelijk een held, lang
en mager, de professor. Di« hield met beide
handen een reusachtógen revolver vaat,
drukte de oogen stijf dicht en knalde erop
los, dat het een lust was. De uitwerking van
dit snelvuur bestond in de vernieling van
het plafond, maar hij deed al h®l mogelijke,
om het spektakel t® vergrooten. Basil, die
als een hoopje vodden in de linkerhand van
den Spanjool hing, krijschte zoo luid hij kon
en riep alle heiligen tegelijk aan. Zijn ka
meraden schreeuwden en vloekten. Twee
van hen lagen dood op den grond. Een wen
telde zich zwaar gewond
Juist toen Vitus ten tooneels verscheen,
had Salomon geen kogels meer in zijn revol
ver. Hij sloeg hem den dichtsbijzijnden an-
tarte in het gezicht, greep Basil met beide
handen, tilde hem hoog op en begon met
hem op de dichte schaar in te beuken... Het
onvrijwillig wapen schreeuwde met een niet
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
15 regels 1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en de bezorgkring
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 cL
byslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2.25, elke regel meer 0.50. Op
de voorpagina 50 booger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureau! en onze a/enten en moeten daags vóór de plaatsing aan
het Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te rijn.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc. 82;
Redactie Telef. 83. Postrekening 43400.
„iijn neeie leven u*u»tiuai*4 m
Salomon bewoog zieh niet. Toen zij hem
losliet, veegde hij met den rug van zijn
reusachtige hand over zijn mond, lekte zich
heel zorgzaam de lippen af en grinnikte:
Niets aan Sarah zeggen, mijnheer Tha
von 1
Men zal misschien eenigszins verbaasd
zijn over het gedrag van Elena. Zij, die
haar liefde voor haar vaderland met daden
had bewezen, werpt opeens alles, vaderland,
patriottisme, haat tegen den vijand, opzij
en zichzelf in de armen van den man, die
de Helleensche zaak meer nadeel had be
rokkend, dan tóen Hamlid Bey’s hadden
kunnen doen. En toch..
Hm inconsequentie is het eenige, waar
in de vrouw consequent is. De geschiedenis
kent honderd en een voorbeelden, waarin
het vrouwenhart zijn inconsequentie bewe
zen heeft. Vrouwen van grooter beteekenis
dan de kleine Grieksche, hebben terwille
van haar liefde voor een man, de liefdevoor
het vaderland vergeten. Wie zal haar daar
een verwijt van maken?
Maar wij zullen ons niet langer roet psy
chologische beschouwingen bezig houden.
Het feit, dat Elena den vermetelen journa
list boven alles liefhad, staat in ieder geval
vast. Zij aanbad hem, zooals slechts een
dapple vrouw een dapper man kan aan
bidden. En zij kuste den van bloed druipen
de Salomon, die zooeven nog twee harer
landslied*» en strijdmakkers had omge-
hracht, omdat hij haar liefste gered had.
Als iemand het met den loop der dingen
niet eene is, dan moet hij de duidige me
vrouw Thavon zijn bezwaren maar eens uit-
fiOO DSCHE (lil RAM.
ten stryd met de vrijhandelsgedachte en
mag men in allen ernst de vraag stellen, of*
indien het protectionisme tot nieuwe oor
logen voert, de kiem daarvoor niet reeds is
gelegd in het vredesverdrag van Versailles.
meer menschelijke stem... schijnbaar liefe
lijke muziek voor Salomon’e ooren. Want
hierdoor aangevuurd, ging hij van het de
fensief tot het offensief over. In een oog
wenk was de trap leeg... De heele bende
vluchte, aangegrepen door rinnelooze angst
vöor het zwartharige, brullende monster.
Basil vloog als afscheidsgroet achter hem
aan. Toen was de gang vrij. Salomon wierp
de deur dicht, ging er met zijn rug tegen
aan staan, wischte zich het zweet van het
voorhoofd en grinnikte. Dat was nog eens
een genoegen!
Boven stond de professor te dansen van
vreugde
Wij hebben overwonnenWij I triom
feerde hij.
En van louter pleizier drukte hij nogmaals
den reuzennevölver, dien hij in de hand
had, af. Die was gelukkig al leeg, anders
had hij Vitus nog overhoop geschoten.
Salomon! Salomon! Dat is toch...!
In rijn vreugde pakte Vitus hem beet en
gaf hem een kus midden op zijn grinnikende
gezicht.
Je was dus hier hier... en niet in de
gang!
Zou ik dan niet hier...Toen u terug
gegaan bent, zijn wij u nageslopen, de pro-
feesoor en ik! Wat hadt u dan verwacht?
Wij hebben dien... nu, hoe heet die kerel
Ste Stratos... in de kamer van den pro
fessor vastgebonden. Nu, hij is een dapper
man. uw vriend, de professor, dat is hij!
Hij wilde beslist niet beneden blijven. Toen
heb ik hem den revolver van Stratos in 3®
hand gegeven. Bij mijn leven nog noojt
heb ik zoo’n angst uitgestaan Bij den loop
Chiffon
90 c.M. breed 2.25
1.80.1.4°
MARKT 16 GOUDA
eialen de arbeiders de
lier arbeidsvoorwaar-
ia een kleiner aan*-1
verdienen, ais zy
winkel binnen gaan,
ininder voor koopen,
i’den werkdag be
ien slotte neerkomen
üg boerenbedrog, m-
eén anderen, veel ern-
ge pryzen zich moe
ten regelen naar de leonen, leidt, daar de
pryzen dit niet oVeralgoedschiks wilier,
doen, onvermijdelijk tot protectie. Men Jcan
niet het; loon aan den róvloed der vrye con
currentie onttrekken e$ die concurrentie ten
aanzien van de ipryizen Jp al hare felheid la
ten werken.
Onze Minister van P
de heer Beelaerta van
dagen in een door hen
bondsvergadering gehc
dit protectionistische J
beklaagd. Niets is
voor de ontwikkeling
in zijne eerste jaren, zeüe hy, dan deze pro-
k. Men heeft zonder
i opgericht en ver-
r de tegenstellingen
erpt, in plaats van
ig aan te moedigen,
van de jonge or-
iwees er voorts op,
Doch nu keeren wij weer hit onze geschie
denis terug.
Elena opende de huisdeur, wenkte de man
nen terug te komen en gaf hun een verkla
ring van het gebeurde. Vitus stopte ieder
van hen twee goudstukken in de hand en
daarmee was de vrede gesloten. Men droeg
de dooden en gewonden weg en bracht het
lijk van Xymatis naar zijn slaapkamer. Twee
antartea hielden er de wacht bij.
Opeens herinnerde Vitus zich den. kapi
tein, dien Salomon geboeid in den kelder
had achtergelaten.
Groote hemel, riep hij, de arme drom
mel zal zijn leven lang geen lifl meer kun
nen verroeren. Als Salomon iemand onder
handen gehad heeft
Elena stelde hem gerust
Heb je dan niet gemerkt, vroeg zij hem
met een wijzen, echt vrouwelijken glimlach,
dat Irene bij ons is? Zij is naar Stratos toe
gegaan. Wij zullen haar niet storen, liefste,
zij hebben vier vreeselijke jaren lang op dit
oogenblik moeten wachten.
Boven lag Xymatis stijf en strak in zijn
Fransche praalbed, en beneden, in den ka
len, vochtigen kelder hing zijn vrouw aan
den hals van den man, dien zij sedert haat
prilst^ jeugd beminde en schreide schrei
de. tot de ellende van haar vierjarig huwe
lijksleven als een booze droom achter haar
lag plaats makend voor een niéuwe, heer
lijks werkelijkheid.
249