N
IN
Had
K
ïr
5
E
I
nose
IS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BODEGRAVEN^ BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
t enze
No. 17561
69* Jaargang
BERKENWOUDE,
Dit blad verschijnt dagelijks behalve opZon-en Feestdagen
82
UZE
ER
FEUILLETON.
d
rmout
B
BERGAMBACHT, t
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, W AD DIN XV EEN, ZEVENHUIZEN,
De Misdaad bij
„de drie Mirteboomen”.
Donderdag 18 December 1630
reek 17 cent,
geneest de
proef van’
)en Haag.
BUlTEWLANUbCH MEUWb.
gezinnen van
I
gesteld als Miss Jane Armster.
en
Wordt vervolgd.
7*
d.'e Rus
was
itiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan hel
je komen, teneinde van opname -eriekerd te ztfn.
-■j
„«.VC!
zegt Yoang, f thee of suiker. Dit werd hun nog mondjes-
et alleen een
SE bleek voor
SANGUINOSE
die, 'waar zy
Miss Armster deed zelf open. Zij was wer
kelijk blond en heel mooi. Toen Helfrich
te Archangel
en laden van nout.
iK. schip te laden
maat toegediend, zoodat de gevangenen niet
alleen honger, maar ook dorst leden. Bijge
volg moesten zij besmet water uit de rivier
drinken.
Velen zijn aan ziekten, die door dit water
werden overgebracht, bezweken. Een gevan
gene kreeg nooit de pakjes met voedsel of
zeide, dat hij kwam, om inlichtingen om
trent haftr bezoek aan het gevangenishoepi-
taal te vragen, werd zij bleek tot op de lip
pen en kon zich nauwelijks op de been hou
den. Een geweldige onrust scheen zich van
haar te hebben meester gemaakt. Daarop
ging zij den detective zwijgend voor naar
haar kamer, en zette zich aan tafel, met de
woorden
Ik vrees, dat ik u in deze zaak weinig
inlichtingen zal kunnen geven, omdat ik om
trent zekere dingen beloofd heb te zullen
zwijgen en dal ook doen zal.
Helfrich las in de oogen van het meisje
zulk een onbuigzame vastberadenheid, dat
hij onwillekeurig zuchtte De energieke kin
verried wilskracht en de diepliggende, door
lange wimpers overschaduwde grijze oogen
spraken van een bijna dweepziek idealisme.
Zulke mensche zijn moeilijk aan het spre
ken te brengen, als ze niet willen. Noch ver
standelijke beweeggronden, noch dreigemen
ten maken indruk op hen dat wist Hel
frich uit ervaring. Daarom probeerde nij
het met vriendelijkheid.
Misschien zult u er toch toe besluiten,
mij te antwoorden, juffrouw Armster, als ik
u eerlijk beken, dat ik heelemaal niet in
mijn ambtelijke hoedanigheid bij u kom,
maar geheel als particulier. Van uw open
hartigheid in deze zaak hangt misschien
leven en geluk van een ander af, en ik be
zweer u daarom in naam der menschelijk-
heid spreekt de waarheid.
Miss Armster hief haar mooie oogen met
een troteche uitdrukking even naar den
spreker op.
Ik heb nog nooit gelogen. Een inlich-
eenvoudij
Mlellijkey
gir. gelogeerd Wad
Deze |had echter onmiddellijk na het be
zoek van de hertogin Weenen verlaten, om
zien naar haar kasteel in Tyrol te begeven.
Maar de intendant was nog in Weenen en
gaf Helfrich bereidwillig alle gewenschte
inlichtingen. De secretaresse van de herto
gin. een zekere Miss Waterfield,, was een
rasechte Engelsche. die geen woord Duitsch
kende en voor de eerste maal in Weenen
kwam. Die kwam dus eveneens niet in aan
merking. Met betrekking tot Miss Armster,
de gezelschapsdame, kwam de verrassende
omstandigheid aan het licht, dat zij dien
dag de hertogin heelemaal niet naar het
hospitaal begeleid had Zij was namelijk
kort tevoren ongesteld geworden, juist toen
rij bezoek kreeg van haar eenige zuster, die
Weenen als taalleer area gevestigd was.
*°en bood deze laatste aan, de plaat» van
“Ur zuster voor dien dag in te nemen, waar
Het feit, dat een eeuw geleden Simon
Bolivar het tijdelijke met het eeuwige ver
wisselde, wordt door alle vrienden van La-
tynsch Amerika met eerbied herdacht, .laar
Simon Bolivar kan worden beschouwd als
de bevrijder en stichter van niet minder
dan zes Zuid-Amerikaansche staten: Boli
via, Venezuela, Columbia, Ecuador, Peru en
Panama.
Alle vrienden van de democratie en de
Volkenbondsgedachté huldigen in hem een
staatsman, wien een bond der Zuld-Amen
republieken voor den geest zweef-
’x~ blikkenden kampioen voor in-
Vrij bewerkt naar het Duitsch.
30 (Nadruk Verboden).
Ook was het niet onmogelijk, dat zij tot
dat doel door anderen bewerkt waren. Ifet
jyas, zich rechtstreeks tot de
lie te wenden* bij wie de herto-
Simon Bolivar.
De bevrijder van Zuid-Amerika. Herdenking van Bolivar’s dood.
maatschappelijke, econdFnische en politieke
vraagstukken neer.
Meerinalen president van Columbia, Pe
ru en Bolivia, de republiek, waarvan hij het
meeste hield en die naar nem genoemn is,
worden den schitterenden leider vetwyten
en beschuldigingen niet bespaard. O.a.
wordt hy ervan beticht monarchistische as
piraties te Koesteren.
De Voss. Ztg. wijst erop, dat het, helaas,
niet lukte den levensdroom van Bolivar, de
vereeniging der staten tot een machtigen
„internationalen” bond, te verwerkelijken.
De onderlinge verdeeldheden en naijver der
republieken was hiervoor een beletsel.
In 1828 wordt hij byna slachtoffer van
een samenzwering; hij wordt ernstig en
verbitterd, zoekt zijn heil in de religie, en
laat eigenhandig verwoeste kloosters her
bouwen. De bisschoppen en geestelijkheid
van Columbia, die hy eens op een v.-reede
en hardnekkige wijze had vervolgd en onJ
derdrukt, worden zijn trouwste aanhangers.
In 1830 wordt de tegenstand van het
congres zoo fel, dat Bolivar zich genood
zaakt ziet van het politieke tooneel te ver
dwijnen. Enkele maanden later «terft hij
in het kleine plaatsje Santa Maria aan de
Caraïbische zee; een oud longlyden maakte
een einde aan zyn grootsche en bewogen
leven.
MacDonald heeft geantwoord dat hij „de
zaak zou laten onderzoeken."
De drie ^tussen hebben, met behulp van
een tolk, nun verklaringen odder eed» ufge-
legd.
In Juni zyn deze drie gevangenen aan
boord van een sclüp als verstekelingen uit
Archangel naar Engeland ontvlucht. Een
van hen is een kozak, de tweede een boer,
(Je derde een winkelier, maaï daar hun ge
zinnen in Rusland zyn en zy bevreesd zyn
voor wedervergelding van de Sowjet-over-
heid, kunnen geen verdere bijzonderheden
over hen medegedeeld worden.
De drie mannen*swaren
werkzaam by het kapj)w^
Toen zij bezig waren he
waarmee zy later ontsnapteö^hgachten zy
tusschen het hout een schuilplaats in ge
reedheid, waarin zij zich konden verbergen
Van tevofe» hadden zy levensmiddelen be
waard en die ook tusschen de lading ver
stopt. Een voor een kropen zy in de schuil
plaats weg, terwijl het schip geladen werd.
Zy hielden zich zes dagen in hun hol schud
voor het schip uit Archangel vertrok en
daariia nog een week toen het schip op zee
was. Toen moesten zy voor den dag komen,
omdat zij geen drinkwater meer hadden.
In Engeland konden zij zich niet ver
staanbaar maken, maar iemand
sisch kende, ondervroeg hen en was zoo
ontdaan over het relaas van hun wederva
ren dat hy hen voorthielp en de sympathie
■;an anderen-voor hen wist te wekken. Men
wendde zich tot de regeering om hun ver
gunning te verleenen, in Engeland te bly-
h. AGELAND.
Het schandaal van de Russische
houthakkerskarripen.
Een aanklacht by de Engelsche
regeering.
Het conservatieve parlementslid Sir Hil
ton Young heeft naar de N.R.Ct. meldt
tot MacDonald een brief gericht, waarin hy,
op grond van de mededeelingen van drie
ontsnapte Russische gevangenen, de aan
dacht vestigt op de schrikbarendetoestan-
den in de Russische houthakkerskampen.
Deze mededeelingen zegt Sir Hilton
Young geven een relaas van de omstandig
heden waarin de houtaankap door de gevan
genen van de Sovjet-regeering te Archan
gel en in andere gevangenkampen verricht
wordt.
Wegens deze onthullingen vraagt Young
aan MacDonald, of geen maatregelen 1 tin
nen genomen worden, op grond van de wet
van 1897 die den invoer van goederen, die
door buitenlandsche gevangenen geprodu
ceerd zijn, verbiedt.
„Het drijven van handel”, i 'r
„in zulke omstandigheden is niet alleen een
onbillijkheid tegenover de werklieden in de
Engelsche houtnijverheid, maar ook een
schande voor de beschaving en het ie nie:
te vereenigen met de menschlievende tra
dities van Groot-Brittannië dat dit land
erin betrokken is.”
BOUDSCHE COURANT.
SPANJE.
Het telefoonverkeer met het buitenland
hersteld.
Nog beroering in de provincies.
Het telefoonverkeer van de meeste
Spaansche steden met het buitenland is
thans weer hersteld. Het locale telefoon
verkeer is voor het publiek ook weer open
gesteld. Alleen de verbindingen voor Ali
cante zijn nog geblokkeerd. Men kan nu
nauwkeuriger inlichtingen krygen omtren;
den stand van zaken in het land.
Hoewel de toestand te Madrid en omge
ving rustig is, en de a'geraeene staking er
bijna geen invloed meer heeft, schynen de
andere provincies nog volop in beroering
te zijn. Te Valencia, Bilbao, Santander,
San Sebastian, Murcia, Malaga, Burgo.- en
Saragossa is de algemeenv staking nog in
vollen gang. Het mislukken der omwente-
lingspoging is vooral het gevolg van het
feit, dat by de voorbereiding slechts een
klein deel van de troepen was betrokken,
dat by het uitbreken een deel lezer troe
pen is omgezwenkt en dat te Madrid het
‘garnizoen te sterk op de hand van Beren-
guer was. De vliegers, die de eigenlijke
kern der beweging vo:mden, voelden zich
dan ook vólkernen geïsoleerd en zij wer
den slechts door een zfeer klein deel van de
troepen gesteund.
De regeering was bovendien dooi de ver
schillende verschijnselen reeds van te vo
ren gewaarschuwd. De opstand te Jaca, die
een teeken voor de algemeene revolutie
had moeten zyn, werd een waarschuwing
voor de regeering, die haar maatregelen
kon nemen. Bovendien ontbrak aan de or-
‘T masra, die
misschien voor de omwenteling iets zou
voelen, eveneens veel, zoodat de regeering
zelfs betrekkelyk weinig moeite bad, om
de overhand te houden.
FRANKRIJK.
De toestand van Poincaré.
Een lichte verbetering.
In den toestand van Poincare is een lichte
verbetering gekomen. De medicus, die den
nacht aan het ziekbed heeft doorgebracht,
heeft verklaard, dat de toestand van den
patiënt verbeterd is. Over het algemeen be
staan er betere vooruitzichten.
Een beslissende wending kan eerst in de
volgende 48 uur verwacht worden.
IT A LI
De Italiaansche Oceaanvliegers in
Cartagena.
Het Italiaansche vliegtuigeneskader, dat
gisteren vroeg te Orbetello is gestart, is
volgens nog niet bevestigde geruc’.ter. te
Cartagena in Spanje geland. Het traject
Orbetello-Cartagena bedroeg 1200 K.M
Het volgende station, 700 K.M. verder, is
Kenitra in Marokko. Wanneer verder gevlo
gen wordt, is niet lakend.
Volgens andere berichten is het eskader
door een storm overvallen en zyn slechts
Het was geen misbruik, want ik wiet
ervan. Het zou geen zin hebben, dat feit te
wi'len ontkennen. Waar u het immers ge
makkelijk zou kunnen achterhalen. Maar
over die persoon zelf zult u niets van mij
vernemen, want daaromtrent heb ik beloofd
te Zullen zwijgen. Si
- W *et u. dat u daardoor de medeplich-
ige van een misdadigster wordt?
Neen. Di? jiersoon in kwestie is geen
i-dadigster U hebt het volkomen mis als
u dat denkt Die persoon is het edelste we
zen, dat ik ken en beslist niet in staat tot
iets laag». Wat ze ook mag doen, alleen ede
le en onbaatzuchtige beweegredenen kunnen
haar daartoe brengen en daarom zou ik van
daag precies weer zoo blindelings alles doen,
wat ze me vroeg, als toen
L’ weet dus heelemaal niet, waarom
een ander uw plaats wilde innemen?
Neen. Het eenige wat ik wist ia, dat
er nooit een slechts bedoeling bij in het spel
geweest kan zijn.
De dweepende uitdrukking in haar oogen
nam toe. Helfrich voelde, dat zijn bezoek
geen resultaat zou hebben. Toen vroeg hij
verder
Wist uw zuster van de zaak?
Natuurlijk. De bedoelde persoon kwam
de gevangene in mijn plaata bezoeken en
werd door mijn zuster aan de hertogin voor-
ABONNEMENTSPR1JS: per kwartaal ƒ2.26, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal ƒ8.16, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA,
by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux' zyn dagelyks geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc. 82;
Redactie Telef. 88. Postrekening 48400.
de hertogin bijzonder verheugd over was.
Miss Maud Armster was overigens al na een
paar uur weer hersteld, zoodat zij den vol
genden dag met haar meesteres kon verder
reizen. Waar miss Jane Armster woonde,
wiet de intendant niet.
Helfrich begaf zich terstond naar de
vreemdelingenpolitie, om het adres van deze
Miss Jane Armster te weten te komen. Zij
woonde in de Buchfeldgasse no. 12. Haar
reputatie was onberispelijk was een wees
en ging met weinig menschen om.
Wat Helfrich in de war bracht was de*
verklaring van een der aanwezige beamb
ten, dat Miss Jane Armster beeldschoon,
blond en nauwelijks 24 jaar oud zou zijn,
terwijl Dr. Brenntner hem verzekerd had,
dat de gezelschapsdame van de hertogin
een brunette was, die zeker tegen de 40
was. Hij ergerde zich, dat hij den intendant
niet een beschrijving van de zuster van Miss
Armster had iaten geven. Waren er mis
schien toevallig twee meisjes van dien naam
in Weenen, zonder dat men daar op het bu
reau van wist? Het was moeilijk aan te ne
men. En de intendant had toch immers ook
den naam Jane genoemd. Op grond van al
die gegevens moest het dus wel de jonge
dame uit de Buchfeldgasse zijn. Overigens
was er een heel eenvoudig middel om de
waarheid te weten te komen naar haar
toe te gaan en het haar te vragen 1
Helfrich besloot dit terstond te doen,
reed naar de Buchfeldgasse.
HOOFDSTUK XXVI
Miss Armster deed zelf open. Zij
huismoeder»
ver havermout,
:r Quaker. Zij
;okcnd Quaker
ndat zij wpten
>este soort ter
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
1—6 regels 1.80, elke regel meer 0.26. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
16 regels 1.66, elke regel meer 0.30 Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 A>
byslag op den prys. Liefdadigheida-advertentün de helft van dan prij».
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN1—4 regels 2.26, elke regel meer 0.66. Op
de voorpagina 60 hooger.
Gewone adVenenuen eu ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer geredur eerden
prys. Groole letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentie^ kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soiiede Boeldiande-
laren, Advei 1
bureau zyn
Engelsch in de hoop het voornaamste doel
van hun vlucht te kunnen bereiken na
melijk aan vreemde regeeringen en landen
uitvoerig de levensvoorwaarden te Archan
gel te kunnen beschrijven, waar onschuldige
menschen aan de vreeselijkste folteringen
bloot strfhn.
Zij vertellen nu o.m.: De gevangenen in
een der kampen moesten vwaaf ulir daags
werken en hadden nooit een rustdag. Zy
moesten in die twaalf uur een zekere hoe
veelheid hout, kappen of laden, maar daar
velen hunner zwak of ziek waren, konden
zy het hun opgedragen werk in dien tyd
niet afmaken en moesten zij het voort
zetten tot zy ermee klaar waren.
Tegenover zieken had men geen conside
ratie. De gevangenen stierven bij de vleet.
Zy konden het lange en zware werk in de
vinnige koude en met slecht eten in hun
verzwakten toestand niet volhouden.
Als drank kregen zy heet water zonder
kleeren, die iyn familie hem trachtte tj
zenden. De autoriteiten namen ze In beslag
en verdeelden^ ze onder elkaar. t
Geneeskundige hulp, in welken vorm ook,
is niet te krylgen. Als iemand by ongeluk
zyn vinger afkapt of bloedveigiftigir.g of
iets dergelijksIoploopt, moet hy doorwerken.
De communisten zeggen dat het hen koud
zou laten, al stierven er twintig of dertig
mdlioen, omdat de meeaten politieke ge
vangenen of menschen zyn, die de commu
nistische denkbeelden met •mnhangeh. Hel
zou dus een gezegende opruiming zyn. On
der qe gevangenen zyn echter duizenden
boerdn, van wie het meerendeel ongeletterd
is en aan de politiek part nog deel heeft
gehad.
In**een kamp stierven eiken dag tien tot
twintig menschen.
Wanneer een gevangene te zwak is om te
werken, wordt hy gegeeseld en in eer. kuil
in den grond gezet. Daar hy in lompen ge
kleed is en nauwelijks eten krygt als hy
niet werkt, bezwykt hy al heel spoedig van
de vinnige koude.
Er zyn geen bedden of andere slaapgele
genheid, behalve een plank, die om de wan
den van dqr barakken heen loopt. Daarop
liggen de gevangenen te slapen.
Er is niet genoeg plaats voor al’en en
velen moeten slapen waar zy maar plaats
kunnen vinden, sommigen in zittende hou
ding.
De vervuiling van het kamp is niet te
beschrijven. Er is geen wasscherjj, geen W-
C. en het krioelt er van weegluizen eiL
vlooien. In alle kampen, en met name in
afschrikwekkend voorbeeld in tegenwoor
digheid der andere gevangenen doodge
schoten.
De agenten van de G.p.oe. hebben wette-
iijk alleen het recht om gevangenen dood te
schieten wanneer zy probeeren te vluchten,
mffar als een agent iets tegen een gevan
gene heeft, wordt herti gezegd dat hy naar
een bosch in dfe buurt moet gaan en daar
wordt hy dan, onder voorwendsel dat hij
heeft trachten te ontvluchten, met een senot
in den rug neergelegd. In zulke omstan
digheden is natuurlijk geen recht te krij
gen.
Heel dikwijl^ worden de
veroordeelde gevangenen naar het Noorden
van Rusland gezonden om daar bouwwerk
enz. voor de regeering te verrichten. Zij
krijgen geen geld en slechts een armzalige
beetje eten. Aan de rivier Loesa, in het
Noorden, is een kamp met 30.000 van deze
vrouwen en kinderen. Zij krygen drie
kwart pond roggebrood daags en een beetje
vischsoep.
De meeste kerken in Rusland zijn nu,
zeggen zij, door dwang van de Sovjet-
regeering gesloten en hetmeerendeel van
de priesters werkt in deze gevangenkampen
en kapt hout. Hun eenige misdaad is dat
zij geestelijken zijn.
ting weigeren nog niet hetzelfde als niet
dë waarheid spreken.
Maar wanneer die weigering voor een
onschudige gevaarlijk wordt? Als u die schul
dige beschermt, om de onschuldige in het
verderf te stortën?
Ik begrijpt niet, waar u van spreekt.
kaansche
dé, den vér
temationale pacifistische organisatievor
men. Ook gedenken zy thans den diplomaat j
er. generaal, van wien in October ter ge
legenheid van een plechtige Volkenbonds-
zitting werd getuigd, dat hy had opgehou
den een An>erikaMische persoonUjkneid ts
zyn en behoorde tot het erfgoed van heel de
wereld.
Bolivar heeft slechts kort geleefd, maar
hij heeft niettemin tijdens zyn leven schit
terende dingen bereikt. Het sdecer wa.>
hem genegen, maar ook de val werd hem
niet bespaard.
In 1783 in Venezuela als zoon var een
oude Baskische, gegoede familie geboren,
werd de buitengewoon begaafde jongeman
naar Europa gestuurd om daar tè Rtudee-
len. Hij verkeert daar eert in Snaunsche
adellijke en hofkringen, bestudeert zeer
nauwgezet de Fransche schrijvers en de re
volutionaire litteratuur en wordt weldra
geestdriftig- aanhanger van <lr demo
cratische staatsgedaihte. Het is in dezen
tijd, dat hy een ontmoeting heeft met den
vermaarden Alexander von Humboldt, die
juist terug was gekeerd van zijn groote
reis naar Zuid-Amerika.
Het gemeenschappelijke levensdoel, de
bevryding en het ontsluiten der Zuid-Ame
rikaansche staten, verbindt weldra de beide
mannen en ondanks het groote leeftijdsver
schil ontstaat tusschen beide een ii.nige
vriendschap.
Wanneer Bolivar weer naar zyn vader
land terugkeert, sluit hy, een jongeling nog.
zich aan by de revolutionaire beweging van
generaal Miranda, die toen net wa? ultgi-
broken. In korten tyd weet hy de positie
van oppersten leider in te nemen en na een
hardnekkigen strijd van vijftien jaren, waar
bij nu eens deze, dan die partij succeö
boekte, lukt het hem in de beslissende veld
slagen van 1824 de Spaansche macht in
Zuid-Amerika definitief te vernietigen. De
bevrijder geeft het aanzijn aan republieken
met de meest vrije constituties ter wereld,
die een volstrekte verdraagzaamheid op con
fessioneel gebied voorschrijven. In oproe
pen, geschriften en brieven, die nog thans
'n oorspronkelijken, frisschen geest ademen,
legt hy voor de jonge republikeinen van I
Zuid-Amerika zyn denkbeelden omtrent
Mijn vriend, alle gepraat en alle roep
heeft slechts een zeer kort leven en is
dwaas en onwaar.
mijnheer. Wilt u zich niet nader verklaren?
Zeker. Er i»-een jonge vrouw gevangen
genomen onder verdenking van een moord
een vrouw, jöng, knap en miMchien...
even onschuldig als uzelf. Zij weigert iedere
inlichting aangaande zichzelf en weigert om
wat ook tot haar verdediging aan te voeren.
Er is maar één persoon, die getuige van de
daad was en haar misschien zou kunnen ont
lasten. Maar juist die persoon onttrekt zich
aan alle nasporingen. Misschien heeft zij
zelf de daad begaan waarvoor een ander
boeten moet misschien heeft ze nog an
dere redenen om zich verborgen te houden,
dat kan ik vooraslnog piet beoordeelen.
Maar zooveel is zeker dat de gevangene van
haar een boodschap heeft gekregen en wel
bij gelegenheid van dat bezoek van de her
togin van Warwick-Lesterfield aan het ge
vangenishospitaal. juffrouw hebt u toen-
dertijd aangeboden om de hertogin in plaats
van uw zuster, die ziek was, te begeleiden.
U moet er dus meer van weten.
Ik weet er niets van.
Hoe zegt u? Bent u het dan niet ge
weest, van wie de gevangene een bijbel-
exemplaar kreeg?
Neen!
Dan moet u althans weten, wie uw
plaats innam en van uw naam misbruik
hééft gemaakt
e ha
