K
s
:E
T
ikbank
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
enz.
No. 17578
Woensdag 14 Januari 1881
88» Jaargang
pCt.
BODEGRAVEN,
Dit blad verschijnt dagelijks behalve opZon-en Feestdagen
ER
Liefde laat zich niet dooden!
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, L„17Z
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN,
Uit Vlaanderenland.
FEUILLETON.
(.OlIkMII E COURANT
I.-
100.—
HOORWEG
F
Engeland zoekt nieuwe markten. De reis,
4
HOOFDSTUK III.
Denis worth Square 14,
AG
(Wofdt vervolgd). f
een
en het
op-
was
eent
n de
zoo-
par*
egen
iten-
irop
niet
llteit
,kele J
«P
cht«
loor
rd«
het
Ge
Gij
Gij
Jor-
:hen
i op
elk
I, BlUpt
prachtig
/oor,
de
BUITENLANDSCH NIEUWS.
DUITSCHLAND.
Dikke mist op de Beneden-Elbe.
De scheepvaart ligt stil.
De mist die met korte opklaringen reeds
sedert Zondag o^er de haven van Hamburg
en de Beneden-Elbe hangt tot ver over de
Noordzee ia in den afgeloopen nacht weer
Die Eva moet wel dol zijn, stapeldol.
Juist nu haar toekomst zdb prachtig ver
zekerd is. haalt ze dit uit.
Mevrouw DaViflson zwaaide voor de ge
niet veel van overgebleven zijn. Hoe ben
ik er toch in ’s hemelsnaam heelhuids afge
komen
Ik hoop dat u mij niet nieuwsgierig of
onbescheiden vindt, maar wilt u verder
reizen naar Transfield? En wilt wzich blij
ven schuil houden?
O, ja. Ja, dat moet, dat kan niet an
ders. antwoordde zij verschrikt. Het kan
mij niet schelen of ik naar Transfield ga of
ergens anders heen, als niemand maar weet
waar ik beu' Ik had Transfield uitgezocht,
omdat ik me daarvan iets herinnerde, maar
ik kan net zoo goed naar een andere plaats
gaan. Ik moet iemand ontwijken, die mij
het leven tot een hel maakt, ik wij volkomen
met het verleden breken. Met allee en ieder,
een! Dat is het cenige wat ik verlang.
ten der g<
„Ami du
kosten. Groote woedy bij de overige bladen,
welker prys 25 centimes bedra agt, en die in
Coty’s actie een deloyale concurrentie za
gen. Het gevolg was dat de „Ami du Peu
ple’’, een anti-socialistisch volksblad, werd
geboycot, eveneens dog^Hachette, het publi-
cittits- en verkoopbureau, dat zyn agenten
en kioskhouders verbood het nieuwe blad te
verkoopen. Ook op advertentiegebied werd
het genegeerd.
Het werd een stryd op leven en dood,
waaruit de „Ami du Peuple” ah overwin
naar te voorschijn trad: het blad sloeg ge
weldige in en “Coty financierde zijn eigen
publiciteit, onafhankelijk van eenlg bureau.
Van de vele processen, die er he> gevolg van
waren, zullen wij niet meer gewagen, er is
herhaaldelijk over geschreven. Ht slot was
dat aan Coty een schadevergoeding van ver
scheidene millioenen werd toegewezen, welk
bedrag voortdurend zou oploopen, eiken dag,
totdat het was betaald.
Het werd echter niet betaald, en Coty
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Goud* en omstreken (behoorenda tot den bezorg kring)
1—regels 1.80, elke regel meer 0.25. Van hulton Gouda en den be zorg kring-
15 regels f 1.55, elke regel meer j 0.30 Advertentiën in het Zate r dagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentUn de helft Nsn den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2.25, elke regel meer O.M. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer geredue eerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tussebeokomst van soliede Boelihande-
laren, Advertentiebureaus en onze agenten an moeten daags vóór de plaatsing aan het
Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname versokerd te sjjn.
cheur, een der* grootste dagblad eigenaren
in Frankrijk, zijn collega’s te overtuigen
dat ze verstandiger deden toe te geven.
Dit is nu geschied. De boycot ten aanzien
van de „Ami du Peuple” is ojgeheven ei.
Coty heeft medegedeeld dat hij niet op de
uitbetaling van het voile bedrag der scha
devergoeding (tot ongeveer 200 millioen
francs opgeloopen!) staat. Hy neemt met
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad 8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc. 82;
Redactie Telef. 83. Postrekening 48400.
Binnen afzienbaren tijd zal «le prins van
Wajes een reis ondernemen naar Zuid-Ame-
rika, waarvan het bezoek aan Argentinië
het voornaamste onderdeel is. Deze reis is,
zoo schryft het U. D. ’n groote veroverings
tocht, dien hei Engelsche bedrijfsleven on
der de persoonlijke leiding van den troons-
opvolger onderneemt, om het terrein terug
te winnen, wat op de Zuid-An:erikaansche
markten verloren is gegaan. Men streeft
ernaar Engelands uitvoer zoodoende te ver-
grooten en de werkloosheid te doen vermin
deren.
Volgens het blad der labour Party, de
Daily Herald, zal de prins incognito reizen
als de graaf van Chester en zich aan het
hoofd stellen eener reusachtige delegatie
uit het Engelsche economische leven. De
afvaardiging zal uit vyf duizend Britsche
zakenlieden bestaan. De hoop bestaat, dat
de missie zal leiden tot een zakelyke ver
overing ter waarde van vijftig millioen
pond. De prins zal niet alleen representatief
leider zyn, maar zelf optreden als handels-
reizigpr. Hij zal namelijk onder meer per
soonlyk Britsche vliegtuigen en Britsche
automobielen, aan welker invoer in Argen
tinië men blijkbaar voural veel gewicht
Hecht, demonstreeren. Tot de firma’s, die
bij de reis vooral geïnteresseerd zyn, behoo-
r ren o.a. Imperial Chemical Industry, Bri
tish American Tobacco, General Electric
Co., C. C. Wakefield en Co- en lioots Motor
Co. De betrokken firma’s zullen voort bren-
selen der Engelsche nijverheid ter waarde
van meer dan een millioen pond tentoon
stellen in beursruimten, die sprookjesachtig
gelegen, viermaal zoo groot zyn als Olym
pia, dat bet meest omvangrijke tentoonstel
lingsgebouw van Groot-Brittanië is. De ex
positie zal op 14 Maart worden geopend.
Het is eigenaardig te zien, zoo merkte,
volgens het U. D. gisteren de Fr. Ztg. op,
tot welke doeleinden in het verlichte Enge
land koningzonen, die in ouden tijd verove
ringstochten van geheel anderen aard on
dernamen, gebruikt worden. Het vreedzame
offensief, dat onder leiding van den Brit-
schen troonsopvolger plaats vindt, is na
tuurlijk gericht tegen de Vereenigde Staten.
Vooral in Argentinië is de concurrentie
strijd met die groote Amerikaan?che zuster-
y natie sinds den wereldoorlog bizonjjer fel,
POLEN
Opstand in een gevangenis.
De „Express Porani" uit Warschau meldt
dat in de gevangenis bij Brom! erg Maan
dagmorgen een opstand uitbrak onder de
aldaar ondergebrachte 400 gevangenen, die
reeds eenigen tijd klaagden over (je slechte
voeding en de gevangenisbewaarders be
dreigden.
Toen zij daarop twee dagen lang niet uit
hun cellen waren gelaten om te luchten
werd Maandag het parool gegeven voor een
opstand.
Na een gevecht dat 2 uur duurde gelukte
het met behulp van politie en brandweer
de gevangenen weer te overweldigen en de
orde te herstellen.
FRANKRIJK.
Coty en de Parysche pers.
Een bedreiging tot het doen beslag
leggen op zes en dertig dagbladen.
Conflict thans bijgelegd.
Men kent den stryd, welke gedurende drie
volle jaren tusschcn den achtig en parfuni-
fabrikant Coty, eigenaaAvan „Figaro”, en
de Parysche bladen is gevoerd. Nu pas is
deze stryd geheel geëinfligl met de alge
heels capitulatie der bliuBen.
Begin4928 besloot yoty, wiens „Figaro’
de duurte J’arysche kaant is, tot het oprich
u— goedkoopste Parysche krant, de
iple”, welke 10 centimes zou
e wt
Uit het En^elsch van
L. G. MOBERLY.
Nadruk verboden.
Nu, begon hij, nadat hij den «theeboel
weer naar het keukentje had teruggebracht,
nu moeten we maar eens pratenU weet
zeker dat hier vlakbij gisteravond een ern
stig spoorwegongeluk heeft plaat* gehad?
Een spoorwegongeluk? ze huiverde.
Jk was in een trein Z- het lijkt, me zoo lang
geleden. Ik vraag n/e af...
Zij zweeg weer en fronste verbijsterd het
voorhoofd.
Was u misschien in dien trein? Ging u
naar March mere of naar Transfield of Drab-
moutii? Rupert had voor zichzelf al uitge-
mankt dat zijn onverwachte bezoekster in
den verongelukten trein moest hebben geze
ten ze was gisteravond op het terrein van
de ramp geweest en haar aanwezigheid bij
het ongeluk, zou kaar uitputting en verwar
ring verklaren. Hij^loeg haar aandachtig
gade om het effect van- zijn woorden te zien.
Marchmere, herhaalde zij, Trans
field? Beide namen zeggen me niets. Waa ik
•>p weg daarheen? En’waarom? Ik weet het
niet. Het is zoo leeg in mijn hoofd, ik kan
'nij^ niets herinneren, zelfs mijn eigen naam
zichten vso haar huiacenootên* een brief
heen en weer alsof ze met een rooden lap
een troep stieren schrik wilde aanjagen toen
nam ze met zórt’n nijdig gebaar de koffiepot
dat haar zachtzinnige echtgenoot vrees-
«e. dat hij het ding naar zijn hoofd kreeg
me alles weer. Ik zat in een van de wagons,
die ontsloegen, en ik geloof dat ik mijn hoofd
heel erg gestooten heb en daardoor even
bewusteloos was. Ik weet nog. dat de nien-
schen om mij heen gilden en probeerden vrij
te komentoen werd het houtwerk om ons
heen stukgeslagen. Ik voelde friseche lucht
op mijn* gezicht en een groote man beurde
mij op en legde mij op het gras neer. Ik ge
loof dat hij zei; „Daar juffie, jij beat er
aod afgekomen.” Ik moest ondanks alles
lachen om dat „Juffie, ,ij bent er goed afge.
Engeland en Argentinië.
4^1 den Prins van Wales.
eenkomst te sluiten, die voor Engeland ver
bazend voordeelig was. Argentinië is van de
Zuid-Amerikaansche A.B.C.-staten het land^l
dat zyn onafhankelijkheid ten opzichte van
Amerika het krachtigst wil handhaven en
Irigoyen was een zeer verbitterd tegenstan
der van de Noord-Amerikaansche unie.
Het is ook Irigoyen’s wil geweest, dat Ar
gentinië jaren lang geen gezant op den post
te Washington benoemde ed^ook niet deel
nam aan de groote pdffAmerikaansche
conferenties, omdat zjj al te duidelijk over-
schaduwd schenen te worden door de hege
monie van het Noorden. In Irigoyen vond
d’Abernon zoodoende iemand, die gaarne
wilde onderhandelen. In de overeenkomst
die door de beide staatslieden werd gesloten
verplichtte Engeland zich Argentynsch
vleesch en koren in te voeren, zonder daar
voor douawtoefhten te heffen. Argentinië
beloofde Engeland in de plaats daarvan iets
zeer belangrijlte: zijn douanerechten voor
Engelsche textiel waren en Engelsche kunst
zijde vyftig pjpeent lager te stellen dan het
gevalwas bi/ den invoer van Amerikaan-
sche voortbrenselen van denzelfden aard
In het geheel zegde, Argentinië toe jaarlijks
veertig millioen dollar aan Engyische waren
af te nemen en den Engelschen invoer door
bizondere handelscredieten der Argentij'n-
sche bank te begunstigen. Ludwel Denny
stelt in een boek „Amerika slaat Enge
land” vast, «dat het eerste gevolg van
het Engelsch—Argentynsche verdrag een
maand na de onderteekening ervan een op
dracht ter waarde van 1.25 millioen dollar
aan Engelsche maatschappijen was. Deze
moesten materiaal voor oftdargrondsche
spoorwegen leveren en de Amerikaansche
offertes werden hierbij uitgeschakeld. Ver
dere Engel sch-Argent ij nsche transacties, die
Ainerika’s handel met Argentinië groote
schade toebrachten, bleven evenmin uit.
De veroveringsveldtocht, die nu onder lei
ding van prins Charming plaarTVndt, zal
zcoveel mogelijk profijt trachten Ite trek
ken van den gunstigen toestand/die lord
d’Abemon heeft geschapen. De jte|npagne is
sinds twee jareh zeer zorgvuldi^yoorbereid
en een bizonder propagandafonds van de
Britsche industrie stond ter beschikking om
het voorbereidend werk te doen slagen. Men
mag nu benieuwd zyn, hoe de Vereenigde
Statep zullen reageeren op het offensief
der Engelsche industrie.
Dat komt wel weer, antwoordde Dane
op gerusts tellende toon, als het juist is
wat ik vermoed, namelijk dat u in dien ver
ongelukten trein zat, dan hebt u eeu vree-
selijken schok gehad, waar van u langzamer
hand herstellen moet. Maar hebt u mis
schien ook een koffer of een tasch of iets
van dien aard bij u? Daar zou bijvoorbeeld
uw spoorkaartje kunnen inzitten of iets an
ders dat eenige aanwijzing kan geven.
Ze sloeg den mantel, dien ze nog steeds
aan had, epen, en "Rupert zag aan het cein
tuur van haar eenvoudige blauwe japon een
klein zilveren taschje hangen. Zij maakte
het open en legde de inhoud op haar schoot.
Er kwamen een paar rolletjes bankbiljetten
uit, wat los zilvergeld en een spoorkaartje.
Van Victoriastation naar Transfield,
las ze, enkele riis naai- Transfield. Dat
maakt mij nog niet veel wijzer. Het ziet er
nu wel naar uit of h gelijk hebt en ik jn
dien trein geweest ben maar waarom ging
ik naar Transfield?
Ze sloeg haar handen voor het gezicht en
ducht na. Rupert had geen oog van haar af
en kt ek met welgevallen naar den gouden
gloed die de zon op haar haren tooverde.
Wacht, riep ze, terwijl ze haar handen
weer van haar gezicht weg nam. Het
komt terug. Eerst zag ik irietp dan lanen
en velden voor me, maar nu wordt alles
weer helderder. Ze'waa rechtop gaan zitten
en er kwam eep gespannen uitdrukking op
haar gezicht, het komt terug zei ze
nog eens. Ben ik hier veilig weet u zeker
dat ik hier veilig ben? Er klonk zoo’n angst
in haar stem, dat Dane kaltneerend een
hy tartte haar met zyn roekeloos door
tastenden moed en met zijn nuchter-bere-
kenende kalmte tegelyk. Hy aanvaardde
geen koopje hy pleitte niet voor zyn recht
maar greep het, met één greep zoo op z’n
eentje. En hij won, omdat zijn daad beant
woordde aan het ongeduldig verlangen, dat
al'lang alle Vlaamsche harten sneller klop
pen deed. Meteen bewees hij twee dingen:
dat wilskracht en (karakter, gepaard aan
rustige bezinning, den machtigsten vijand
op de knie dwingt en dat die wilskracht en
dat karakter en die bezinning over de
Vlaamsche jeugd van than* vaardig gewor
den zijn.
Diksmuide bracht dan een nieuwe blijde
bood.ichap en wel deze, dat de W.amscLe
massa geen kudde meer is, die zich door
brutaal geweld naar de vier windhoeken uit
een laat dryven, maar, waar het gaat om
haar waardigheid, om haar reeht zich niet
door laffe provocatie te laten hoonen (ook
al hult die zich in een Belgisch kieeaje),
geen achteruitdeinzen meer kent.
Wij zyn er gelukkig om, dat ze niet voor
de noodzaak werd gesteld, dat nog door-
slaander te doen blijken, dan ze 't reeds
deed, maar zelfs Franskiljonschc ooggetui
gen van die heerlyke uitbarsting der Vlaamr
sche volkswoede kwamen er rond voor uit,
dat ze voor die noodzaak geen duimbreed
zou geweken zijn, en daar komt het op aan.
Het is minder interessant te rechten, dan
zich zoo sterk te toonen, dat men niet eens
te vechten heeft.
De vernederlandsching van de Gentsche
Hoogeschool bezegelt de Ineenstorting van
het geloof der 100 Belgen in hun zaak.
Het is de capitulatie van den hoogleeraar,
dien men nu eenmaal nie^ langer buiten de
veste houden kan. Het is de overgave van de
„Ame Beige”. Wie die „Ame Beige” nog
hand op haar arm legde.
Natuurlijk bent u hier veilig, zei hij. --
Maar waarom bent u bang?
—Het klinkt heel tragisch en eigenlijk
<,ok wel een beetje dwaas, antwoordde zo
aarzelend, terwijl ze een kleur als vuur
kreeg, maarik ben weggeloopen!
Weggeloopen?
Rupert was buiten zichzelf van verbazing,
want het meisje, maakte een hoogst-beschaaf-
den indrukze was goed gekleed en had
niets abnormaals over zich, behalve dan dat
ze verbijsterd was door wat ze had meege
maakt.
Ja. het lijkt wel iets voor een school
kind, of iets uit de middeleeuwen een
meisje dait op de vlucht gaat! barstte ze uit.
Maai ook in de twintigste eeuw schijnen
er nog zoowel ridder» als geweldenaars te
bestaan. t
En u was op weg naar Transfield?
vroeg Rupert aanmoedigend, in de hoop dat
Ze verder zou vertellen.
-- Ja. het antwoorcl kwam weifelend. -
Ik ben er als kind geweest, ik heh er vage
herinneringen aan, het was er zoo rusfig, en
ik wilde er heen om me daar te begraven
tot. s>
Tot? herhaalde hij tóen ze zweeg.
Tot ik veilig was. maar de vereisohte
toelichting op deze raadselachtigé woorden
bleef achterwege.
U bent niet gewond? vroeg Dane, toen
hij merkte dat zij zich niet nader wilde ver
klaren
Neon, absoluut niet, zei ze, opnieuw
huiverend. Langzamerhand herinner ik
als wat anders en wat meer dan een mythe
bschouwde, wie in haar zag een wezenlijk,
geestelijk goea, kan die overgave misdadig
achten en zoo heeft het woord van Carton
de Wiart: Un crime cortre l'esprit" de
volle beteekenis van de erkenning eener de
finitieve nederlaag.
Zy, die zich vleiden met de hoop, dat nti
de inwilliging van dezen éénen Vlaainschen
eisch een voor het regiem heilzame ontspan
ning in Vlaanderen brengen zou, moeten al
lang hebben ingezien, hoezeer ze zich ver
gisten. L’appétit vienj en mangoant: Als
we by machte waren Gent te veroveren, heb
ben we geen enkele reden om het daarby te
laten, want geen stelling zal de tegenstander
nog zoo hardnekkig verdedigen als hij het
Gent deed, omdat de val van Gent hem het
nuttelooze van zijn verweer heeft doen in
zien.
Er is ’n bres geslagen in de eentaligheid
van het leger eji in de eentaligheid van ’t
hooger onderwijs. Er is, en dat is het voor
naamste, een ores geslagen in de moraal
van deSfv^and en in het vertrouwen, dat hy
bij oningewijden nog vinden kon.
Het doel ligt nog een heel eind van ons
af. Aan de orde van den dag staan nog
steeds maar hervormingen en wy weten, dat
zelfbestuur alleen Vlaanderen’;! toekomst
verzekeren kan.
Maar juist het reformistisch, Belgicü-
tisch geknoei zal alle argumenten tegen
zelfbestuur uit den weg ruimen.
Dat weet de heer Jtuipar beter dan wie
ook. Hy, die zich nu reeds gedwongen riet
zyn toevlucht te nemen tot politieke dubbel
zinnigheid, tot een marchandage en een ca
mouflage, die zijn en heel Brussels prestige
ondermynen, hij beseft, dat, komt het einde,
lijk, hetzij in het parlement, hetzy in de
stembus, tot een afrekening. zUn rol uitge
speeld is.
Die afrekening af te dwingen zal onze al
lereerste taak zyn voor het jaar, dat thans
aan vangt.
De tweede: de opruiming van het Fransch
Uclgisch4piitair accoord.
De derde en voornaamste: de verwezen
lijking van die eendracht, die'samenwerking
‘onder allen, die het Vlaamsch-nationale ge
loof belijden, zonder hetwelk uit geen zege
gehaald kan worden, wat er uit ié halen is
Wy hebben het recht optimist’sch te zijn.
Wij hebben echter niet het recht van opti
misme tot blind vertrouwen te vervallen.
Terugblik en vooruitzichten.
ANTWERPEN, Januari 1931.
De drie hoogtepunten van den strijd van
het afgeloopen jaar waren onmiskenbaar:
de zaak de Leeuw, de Vlaamsche demon
stratie van Diksmuide cn de vernederland-
sching der Gentsche Hoogeschool.
Alle drie heben ze een voor Vlaanderen’^
verdrukkers weinig geruststellende betee
kenis.
De Leeuw wierp, heel alleen, als simpel
soldaat, heel de militaire kaste. Vlaamsch-
hatend tot in de nieren, den handschoen toe.
Hy tartte haar georganiseerde represailles,
zeer dik geworden en maakt alle scheep
vaart zoo goed als onmogelijk.
Sedert 24 uur heeft geen enkel zeeschip
de haven verlaten.
Het zicht bedraagt nog geen bO meter.
SPANJE.
Elly Beinhom te Sevilla.
De Duitsche vliegster Elly Beinhom is
gisteren te 17 uur te Sevilla geland. Op
haar viucht van Madrid naar Sevilla moest
zjj wegens een motordefect een tussenen-
landing maken.
komen”, dat herinner ik me nog. Daarop
werd ik door een razende onrust aangegre
pen, ik had het idee dat ik weg moest van
al die vreesclijke geluiden en van dat gru
welijke tooneel van verwoesting. Ik was
mijn hoofd volkomen kwijt en liep maar
langs de spoorrails, door lanen, over velden,
tot ik tensldltb bij uw hekje kwam.
Dan moet U wol doorweekt zijn, riep
Dane verschrik*, met dien vreeselijken
regen v&nnaait. i
Ik heh geschuild in een schuw, weer
fronste ze de wenkbrauwen of het haar nog
moeite kóstte om zich alles «auwkenrig te
Linnen te brengen, ik weet dat er
lekkere warme geur van hooi hing,
was er droog en prettig, maar toen kreeg
èens die onrust mij wr;er tejrakken; het
alsof ik voortgedreven werd. Ik moet mijlen
en mijlen geloopen hebben voor ik hier he-
land ben. Maar wat moe* ik nu doen0 ’JP
Was uw bagage in den trein? infor-
meerde Dane.
Ik had alleen een handkoffer. Dip
stond in het rek van de coupé; er zal wel
wachtte. Xotdat hy de regeering ervan in
kennis stelde, dat hy voornemens waa be-
-slag te laten leggen op 36 Parysche bladen
w-ïgens nalatigheid bij de betaling der srha-
dedevergoeding. De rege<ring kwam *us
schenbeide, deelde mede dat Poincaré bereid
was als arbiter op te treden. Te !aat, zei
Coty en eischte onvoorwaardelijk overgave.
Op de laatste mifeiut wist oud-minister Lou-
jhetzelfde Argentinië, dat steeds uls een bi-
y zonder domein van ’t Britsche economische
leven werd beschouwd. Engeland verloor
echter veel terrein. Het komt er nu op aan
het terug te winnen en er nog meer te ver
overen. Hetzelfde doel werd reeds in 1929*
nagestreefd door een economische missie
onder leiding van lord d’Abernon, den vroe-
geren Britschen gezant te Berlyn. Het lukte
den handigen diplomaat en financier met
den onlangs ten val gebrachten president
van Argentinië, Irigoyen. een handelsover-
leder kan dwalen; volharden inde
dwaling is des dwazen.
