I
lad
I
tank
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWUK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Strut»
Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen. Gegarandeerde oplage 6500
Januari 1931
69*Jaargang
pCt.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen
EERSTE BLAD.
IF
Q
ex.
FEBRUARI
AANBIEDINGEN
NDING
Kliinbioim 8 rijils tl-
FEUILLETON.
--a--
Liefde laat zich niet dooden
BEL OP 8B7
Brieven uit de Hofstad.
60H
o
OORWEG
meer
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
ZBMSUM
20
K.
r
te-
(Wordt vvrolfd).
telt»
net al»
uitste
le hun
stond,
ns veel
:heutje
voegd
JAN VANDKRLAND
MARKT 2 - OOUOA
Glazen deurplaten
der Md
Inderende
laag voer
oöd dwr
Iers. Zij wett
slaap diep en
twee kanalen
m straks ver
lat U alles te
op; gij durft
dankt gij aan
Zie onze extra
voordeelige
JAPONNEN
HOEDEN
en
MANTELS
voor het a.s.
Voorjaar.
n Haag. f
telijke aan-
0, die herinneringen.../
Ach, kon ik toch vergeten
Vergeten al die dingen
Zoo oud en zoo versleten...!
Q-014 Ja*
Er zullen nog wel hypotheekbanken ook
genoeg zijn, die in de penarie zitten, want
zy hebben dikwijls ook maar raak gedaan.
Zonderling is, dat de overheid zich zoo
graag met alles bemoeit, maar het huizen-
verhuur-bedrijf waarin zeer veel ongerech
tigs schuilt, onaangeroerd laat. Als men
zich daar eens mee ging inlaten, zou er
-heel wat loskomen. Voor de hygiëne .en de
volksgezondheid èn de volkshuisvesting
heeft men altijd open oog gehad, maar
meer dan aan den buitenkant, want wat er
verder met de huizen gebeurt, hoe ze ver-
Ze kennen nooit de lente met haar bloese-
mende weelde, haar geuren en haar nieuw
en zalig verlangen, haar verwachtingen en
uitzichten, met haar herstellend en verjon
gend vermogen. En omdat de zomer zonder
voorafgaande lente niet bestaanbaar is,
kennen ze ook niet den zomer met zyn won
derlijken rijkdom, zijn volle dracht, zijn
overvloed van gistende krachten, zijn rijke
levensweelde. Maar kunnen ze dan de herfst
kermen? Aan hun boomen groeien nooit de
zware en rijke vruchten van het leven en op
h«n velden staan nooit de volle schoven als
oogst van een leven opgestapeld. Zij ken
nen enkel den winter, maar niet een winter,
die rust omnieuwe kracht op te doen, niet
den winter, waarin ongezien de sluimerende
krachten groeien en die zoo slechts de voor
bereiding is voor de nieuwe volheid van het
leven. Want dit is het, dat zij het leven
niet kennen, omdat leven beweging is, nooit
stilstand, maar beweging en groei en daar
door rustelooze verandering. En die ver
andering en groei zyn zonder de stormen in
ons binnenste, zonder innerlijke bewegelijk
heid niet mogelijk. Zeker er is ook rustige
groei. Er groeit zooveel, ook in ons, waar
van we de groeibeweging niet of nauwelijks
waarnemen. En er zijn ongetwijfeld bege
nadigde naturen, in wie het leven, ook het
innerlijk leven zich zoo geleidelijk ontwik--
kelt en wier levensomstandigheden zich al
tijd zoo gelukkig plooien, dat ze den strijd
nauwelijks schijnen te kennen. Schijnen, ja!
La het mirahwu u>ch vaak niet mu «Min
dan werkelijkheid? We zien het niet wat
voor stormen achter een gladgestreken
voorhoofd en glimlachende oogen zich ver
bergen kunnen. En er zijn toch ten slotte
zeker maar weinig menschen, die de stor
men geheel kunnen ontloopen.
Waarom zouden ze ook? We kennen toch
allemaal het tintelende krachtsgevoel wel,
dat zich in ons zoo aangenaam voelbaar
maakt, wanneer we ergens op een hoogen
dyk tegen een zwaren wind moeten optor
nen. Het is, als strijden we met dien wind,
die ons niet wil doorlaten en als voelen we
onze krachten groeien in dien strijd. Maar
in innerlijke stormen groeien onze krachten
ook. Daar voelen we ook de tinteling, de
heerlijke inspanning en, zaliger nog dan op
dien hoogen dijk, het gevoel van overwin
ning. Natuurlijk het is niet enkel heerlijk
heid en geluk, die we gewaar worden. Het
kan ons in die innerlijke stormen vaak zoo
bang te moede zijn, als zagen we alles, wat
we aan denken en voelen, aan liefde en ge
negenheid, aan idealen en uiterlijke levens-
w
Hebt U
PERSONEEL noodig?
Zoekt4 U PLAATSING?
Plaats dan Zaterdags
Uw AANVRAGE In de
Gooosm oin
ieder leest ze danl
Inzending tot Zaterdagmorgen
0 uur aan hot Bureau
- -—MARKT 31
omstandigheden hebben opgebouwd, weg
vagen door den machtigen adem van den
wind. Maar laten we er dan aan denken, dat
we om winst te|kunnen boeken, geestelijke
winst, we ook Verliea moeten kunnen ne
men. We zullen vaak, yat ons lief was, zien
ondergaan in den storm. Maar als eindelijk
de storm zich legt, dan zien we verrast den
nieuwen groei het hoofd beuren en weten
we, dat we gewonnen hebben aan zuiver
heid van inzicht of aan zedelijke kracht en
zuiverheid, of aan nieuwe idealen en nieuwe
kennis en nieuwe liefde. Hoe sterker het
nieuwe leven is, dat zich aan onze deur
meldt, des te feller stqrm wordt er gewoon
lijk jn ons binnenste ontketend. Dat zjjn de
voorjaarsstormen, die voor een nieuwe lente
den weg bereiden. Wanneer we ons daarvan
bewust zjjn, wanneer we er in slagen achter
de donkere stormwolken het uitzicht te
krygen op de nieuwe lente, op het nieuwe
leven, dat zich aankondigt, dan zullen we
sterker staan in den strjjd en zjjn moeiten
opgewekter dragen.
inneer
in wat
hun te
ien wij
familie
ie ge-
an een
en nut
is zul
le, zeer
an een
zonder
er king.
Tnevrij.
I spoe-
lunnen
is veel
erk en
Uit het Engebch van
L. G. MOBERLY.
18 Nadruk verboden.
Goddank, wilde zij uitflappen, maar ze
hield zich tijdig in.
Ik heb hem nog even gesproken voor
hij uit Transfield wegging, 'ik kwam hem
toevallig op straat tegen, vertelde Rupert
verder. Ik had werkelijk met den armen
kerel te doen.
Hoezoo?
Zijn verloofde zat ook in dien trein.
Herinner je je niet dat er een juffrouw
Hartwood bij het ongeluk gedood werd?
Ja.
Het kootte haar
lijke inspanning
ie jaren heb ik heel wat
doorgemaakt totdat jij kwam.
Hij drukte haar hand vaster 'én trok haar
dichter naar zich toe.
Weet je wel, wat een groote Verande
ring jij in mijn leven teweeg gebracht hebt?
vroeg hij bijna fluisterend. Heb jij eenig
idee van wat jij voor mij beteekent?
Zenuwachtig poogde zij aan zijn sterken
greep te ontkomen. Zij was radeloos. Het
eene oogenblik stond zij op het punt om hem
alles te bekennen, dan weer knomp zij ineen
bij de gedachte aan zijn verontwaardiging,
ala hij de waarheid wist. De vreugde, die
zijn woorden in haar deed opwellen, was
gemengd met schaamte en angst.
Neen kindje, probeer nu niet voor' mij
weg tte kruipen, glimlachte hij. Begrijp
je niet, dat ik je zoo graag zou leeren een
klein beetje van mij te houden? Je kijkt
warempel alsof je geschrokken bent. Daar
moet ik toch hopelijk niet uit afleiden dat
je een hekel aan mij hebt?
Hij sprak met jongensachtige onstuimig
heid en Eva moest on willekeurig lachen.
Natuurlijk houd ik van je, antwoordde
zij eenvoudig, je bent al dien tijd zoo’n
hartehjken vriend voor mij geweest.
Een vriend, ja. Maar (ik ben niet te
vreden met alleen je vriend te zijn. Ik zou
zoo graag willen dat je mijn vrouw wordt.
Maar je kent mij nog zoo weinig, wierp
zij tegen, ik ben eigenlijk nog een vreem
de voor je. A
Een vreemde’ Rupert lachte. Ik heb
het gevoel dat ik je door en-door kan. Jij
bent een van de oprechtste vrouwen, die ik
ooit ontmoet heb.
Eva veelde haar hart heftig kloppen bij
deze uitspraak en aarzelend vroeg zij-
Heoht je zooveel yraarde aan oprechtheid?
Ja, verklaarde hij ernstig Meer dan
oppe niet
erdam. Z. 3
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 8L GOUDA,
ojj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc 82;
Redactie Telef. 88. Postrekening 48400.
VOORJAARSSTORMEN.
Het duurt nog lang voor het voorjaar is.
Maar toch is het soms, of we in de stormen,
die in dezen, tijd vaak zoo luidruchtig rond
om onze huizen kunnen gieren, al iets voor
voelen van de nadering van de lente. Want,
nietwaar dé eerste voorboden van de lente,
dat zijn toch eigenlijk niet de zwellende
boomknoppen en de eerste kleurige bloe
men, die aarzelend nog het hoofd beuren en
de luwe wind en de gulden zonneschijn, die
de ranke berkenstammen verzilvert. Neen,
de eerste aankondiging van de lente beluis
teren we in het bulderen van den storm,
die i^Éls de strijd, tusschen den nog heer-
schenden, volkrachtigen winter en het nieu
we leven, dat zich wil baanbreken, gevoerd.
Het is als altijd en overal. Nieuw leven
kan niet geboren worden zowder strjjd, zon
der den storm, waarin h%t verzet van het
oude moet gebroken worden, zonder de op
roerigheid, die alles omwoelt en losmaakt
en den bodem bereidt voor een nieuwen
groei. Dat is fiet symbolische in deze voor-
jaaiÖstormen. We weten het wel, wanneer
nieuwe gedachten, nieuwe gevoelens, een
nieuwe wereld, in ons naar het licht van het*
leven dringen, wanneer we een nieuwe
zekerheid zoeken, wanneer we in den strijd
legs# -eai begeerte, eéH‘WtsweMr,'éeh
liefde, tegen een zonde ook, die ons lief
was, opnieuw een evenwicht zoeken, hoe het
stormen kan binnen in ons. Dat zijn geen
stormen, die we schuwen of vreezen moeten.
Het zijn de voorjaarsstormen, die een
nieuw leven aankondigen.
Er zyn menschen, die ze niet kennen, er
s bang voor zijn ook. Maar in hun hart ont
waakt ook nooit een nieuwe lente. Alles
ligt er verstard in den winterschen dood
slaap. Zulke menschen en het zijn er zoo
heel velen leven innerlijk niet meer. Ze
zijn als marionetten, die zich door het leven
bewegen, bestuurd door anderer hand. Hun
leven lijkt zoo gemakkeljjk, zoo vlot van
gang, zoo regelmatig zeker. Het stormt er
nooit. Hoogstens voelen ze soms den y'zigen
winterwind over hun leven strijken, die alles
doodvriest. Maar ze koopen hun rust duur.
COURANT
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
1—5 regels 1.80, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en de bezorgkring:
16 regels 1.55, elke regel meer f OJO. Advertentiën in het Zaterdagnvmmer 20 cl
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels /2J5, elke regel meer 0.50.
de voorpagina 50 booger
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerdeD
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliedo Boek
handelaren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan
het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zjjn.
een bijna bovenrfletasche-
iijke inspanning om zich kalm te houden en
haar hand rustig in de zijne te laten.
Wel, zij was met Bannister verloofd,
ze zouden over enkele dagen trouwen. Hij
“6 er uit, alsof hij dat verlies nooit te bo
ven zou komen Even zweeg hij en' ging
toen voort.- Ik heb anders redenen te over
om dien kerel uit den grónd van £>ijn hart
te haten. Hij was het die mijn leven langen-
tijd tot een hel gemaakt heeft, maar toch
had ik ondanks mijzelf medelijden met hem,
•Mlvi.
De gecostumeerde bals.
Het is nu weer de tijd van de groote bals,
zoowel van de masque’s als van de gecos-
tumeerde. Nog altijd hebben deze bals
grooten aftrek, zooals trouwens alles wat
in dit genre gegeven wordt, altijd nog wel
een volle zaal trekt. Iedereen heeft zyn
meug en sommige menschen vinden niets
zoo vermakelijk als zich te steken in het
een of ander vreemdsoortig costuum. De
gecostumeerde bals leveren altijd weer de
zelfde grappen en grapjes op; de meerder
heid heeft gehuurde costuums die veel
rjjker zijn gegarneerd dan je dit zelf kunt
doen en men heeft er klaarblijkelijk nog een
aardig bedragje voor over om een avond
als Perzisch vorst of doge van Venetië door
een stik-volle zaal te wandelen.
Wie er met een al te nuchteren geest
heengaat om alleen toeschouwer te wezen,
kan zich amuseeren niet met die mooie
pakjes, maar met het kakelbonte van het
geheel en de dwaze persiflage die gegeven
wordt van de figuren welke men wil uit
beelden. Want dat vergeten de namaak-
vorsten en doges natuurlijk, dat de waar
aan eenig andere eigenschap. Mijn ervarin
gen zijn, zooals ik je verteld heb, van dien
aard, dat ik alle reden heb om op,» htheid4
s op prijs te stollenMaar aau jou twijfel ik
niet. Je wonderlijk-mooi gezicht kan niet
anders dan da spiegel zijn van een reine
zieL Ik zou nog maar één levensdoel heb
ben als jij mijn vrouw was: jou gelukkig te
maken
Ze kun den aandrang om de waarheid te
bekennen bijna geen weerstand meer bie
den, de woorden van tiaar biecht lagen haar
al op de lippen en toen kwam -weer die be
klemmende angst dat zij door haar beken
tenis niet alleen Rupert’s liefde, maar ook
zijn vriendschap JÊ achting zou verliezen
en die namelooze^rees plaatste een wach
ter voor haar mond.
Je biedt mij zooveel, Rupert, pn ik heb
een gevoel alsof ik je zoo weinig zou kun
nen geven, en
Maar hij liet haar niet uitepreken.
Als je mij je liefde geeft, dan .tou je
mij alles geven, wat ik maar verlangen kon,
oei hij hartstochtelijk.
Eva zweeg en Rupert bukte zich over haar
heen en kuste haar.
Zou dat je het verlies van Violet ttat
vergoeden, Rupert? vroeg het meisje zacht,
en alles wat Bannister je heeft aangedaan?
Alleen je vriendschap al heeft mijn
ellende en bitterheid, van mij afgenomen.
En nu ik durf te gelooven, dat je een beetje
van mij houdt, is het verleden uitgewischt
nq is er alleen Oog maar de tookofnet
•de heerlijke toekomst.
Hij zwee< even en vervolgde op za kei ijken
>erte!-toon
digheid van der ge lijke figuren niet ontstaat
door het costuum, maar dat het costuum
ontstaan is uit de waardigheid van den dra
ger. Vandaar dat al die deftige menschen
op eeh bal masqué persiflage en caricaturen
zyn. Waarschijnlijk is het daarom te doen
en dan is het genoegen nogal banaal.
Het geld rolt nog eens, zeggen velen, die
het vry onschuldige vermaak aanzien. De
pessimisten vragen zich af of men op deze
wijze in deze tijden het geld wel zóó mag
laten rollen, ’t Is een gewoon verschijnsel in
malaisen-tijd dat het publiek zijn pleziertjes
niet opoffert. Sommige bespiegelaars mee
nen, dat men in die tijden dikwijls te veel
beperkt op allerlei ander gebied en dat er
daardoor wel eens geld vrijkomt voor pret
jes. Hoe het zij, er is klaarblijkelijk altijd
nog geld en een feit is het dat velen er een
duitje aan verdienen.
Prijsdaling verwacht.
Door den winkelstand wordt steen en been
geklaagd over den geringen omzet. De men
schen koopen niet eens het noodzakelykste
betoogen velen. Wie daarentegen weer eens
aan den anderen kant bjj het publiek dat
dan toch koopen moet, het oor te luisteren
legt; hoort dat men algemeen een belang
rijke prijsdaling van alle goederen en ar
tikelen verwacht. Het publiek maakt dus
zijn eigen huiselijke voorraden op, omdat
het denkt straks veel goedkooper te kun
nen inslaan. Of dit laatste waar zal blijken
is nog niet te zeggen. Wel houden alle zaken
opruiming en uitverkoop, sommige met de
mededeeling dat de prijzen dalend zyn.
Het is typisch dat soms een opvatting zoo
algemeen tn de lneht lam zitten. De m-
laise wordt alleen overwonnen, hoor je be
weren, door prijsdaling, die natuurlijk loon
daling ten gevolge moet hebben. Als die er
is, zal het met de werkloosheid ook anders
worden, wordt er by betoogd. Gemis aan
logica kan men die theorie niet ten laste
leggen, al is z^ wat simplistisch van bouw.
Natuurlijk wordt iedere daling van prys
met alle kracht tegengehouden, omdat ze
voor categoriën nadeel beteekent. Hoe wor
den bijvoorbeeld de prijzen der woningen
nog altijd kunstmatig opgehouden, niette
genstaande er een zeer groot overschot aan
woningen bestaat. Het lykt niet anders te
kunnen dan met harde schokken en niet
met geleidelijkheid. Htó vreeselyke woord
„afslachten” ligt nu ewdan op de lippen be
storven. De een of airoere huiseigenaar, die
in dure tijden goede slagen dacht te doeh,
bleef met zijn dure huizen zitten. Hij zit op
zware lasten én doet dus alle moeite om
de huren op te houden. Maar er komt een
moment dat het niet meer gaat; dan wor
den de huizen verkocht en verdwijnt het
meestal minimale kapitaaltje dat hy zelf
er in gestoken had.
Violet en ik waren verloofd. Kort voor
ons huwelijk maakte zij kennia met Ban
nister en ofschoon hij natuurlijk wist, dat
zij met mij verloofd was, liet hij niets onbe
proefd om haar van mij af te troggelen. En
dat gelukte hem maar al te goed, hjj heeft
iets over zich, die kerel, zx» iets ja ik ka»
het goede woord niet vinden ik zou zeg
gen, een geheimzinnige macht om vrouwe»
te bekoren... (Het lag op Eva’s tong om te
zeggen, dat dat niet voor alle vrouwen gold,
maar ze hield het binnen!) eo toch heb
ik altijd geloofd, en dat zal ik ook altijd
blijven gelooven, dat Violet op stuk van
zaken eerder een stille vrees dan liefde voor
hem voelde. Hij haar tegelijkertijd te
boeien en te verechrikken.
Heb je haar na haar huwelijk nog ge
sproken?
Neen, nooit meer. Ik ben onniiddellijk
ng. hun trouwen naar het buitenland var-
Uokkan: ik had het gevoel, alsof ik nooit
uwer in Engeland zou kunnen leven. Maar
tenaleUe ben i> toch terug gekomen om
dat mijn zuster er zoo op aandrang en toen
hoorde ik, dat zij gestorven was en ook,
dat haar huwelijk verre van gelukkig ge
weest was. Arme Violet.
Eva nam zijn hand en streelde die zadht.
Die liefkoozing deed hem het laatste vestje
van den last van het verleden van zich af-
werpenhij nam haar gezicht tusechen zijn
handen en keek haar peinzend aan.x
toen ik zag hoe de dood van die juffrouw
Hartwood aangegrepen heeft.
En die Violet, waar je het daar
net over had? vroeg Eva aarzelend, maar
voordat zij haar zin kon voltooien, viel Ru
pert haar in de rede
Violet stierf een jaar na haar huwelijk
met Bannister.
Haar huwelijk met Bannister. Was Ban-
naster met haar getrouwd?
Hij keek haai- aan, verwonderd om haar
opgewonden toon.
Ja. \ind je dat zoo vreeselijk? 'Hij
heeft mijn leven vergald, maar daarom
hoef jij je dat toch niet aan te trekken?
Weer begreep zij dat zij een fout had ge
maakt en weertrachtte zij die zoo snel en
handig mogelijK te herstellen.
Het leek me zoo vreemd eerst die
eene vrouw en nu die andere weer Het
lijkt wel
Zij zweeg plotseling en Rupert glimlachte
haar geruststellend toe.
Öch kom, je moet die dingen niet zoo
zwaar opnemen, zei hij vergoelijkend
meer om haar te kalmeeren, dan uit over
tuiging, want hij vond ook dat Bannister
zijn eerste, zoo jong gestorven vrouw, wel
schandelijk ènel vergeten was. Ja, ging
hij voort. Nigel had wel een echte vlin-
dernatuur,dat ie een feit, maar aan den
anderen kant- Violet i« al eenige jaren
dood.
Eenige
Ja. En in'üie jaren heb ik heel wat
X
3
3
bc