I lad I tank NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWUK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. Strut» Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen. Gegarandeerde oplage 6500 Januari 1931 69*Jaargang pCt. Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen EERSTE BLAD. IF Q ex. FEBRUARI AANBIEDINGEN NDING Kliinbioim 8 rijils tl- FEUILLETON. --a-- Liefde laat zich niet dooden BEL OP 8B7 Brieven uit de Hofstad. 60H o OORWEG meer Dit nummer bestaat uit twee bladen. ZBMSUM 20 K. r te- (Wordt vvrolfd). telt» net al» uitste le hun stond, ns veel :heutje voegd JAN VANDKRLAND MARKT 2 - OOUOA Glazen deurplaten der Md Inderende laag voer oöd dwr Iers. Zij wett slaap diep en twee kanalen m straks ver lat U alles te op; gij durft dankt gij aan Zie onze extra voordeelige JAPONNEN HOEDEN en MANTELS voor het a.s. Voorjaar. n Haag. f telijke aan- 0, die herinneringen.../ Ach, kon ik toch vergeten Vergeten al die dingen Zoo oud en zoo versleten...! Q-014 Ja* Er zullen nog wel hypotheekbanken ook genoeg zijn, die in de penarie zitten, want zy hebben dikwijls ook maar raak gedaan. Zonderling is, dat de overheid zich zoo graag met alles bemoeit, maar het huizen- verhuur-bedrijf waarin zeer veel ongerech tigs schuilt, onaangeroerd laat. Als men zich daar eens mee ging inlaten, zou er -heel wat loskomen. Voor de hygiëne .en de volksgezondheid èn de volkshuisvesting heeft men altijd open oog gehad, maar meer dan aan den buitenkant, want wat er verder met de huizen gebeurt, hoe ze ver- Ze kennen nooit de lente met haar bloese- mende weelde, haar geuren en haar nieuw en zalig verlangen, haar verwachtingen en uitzichten, met haar herstellend en verjon gend vermogen. En omdat de zomer zonder voorafgaande lente niet bestaanbaar is, kennen ze ook niet den zomer met zyn won derlijken rijkdom, zijn volle dracht, zijn overvloed van gistende krachten, zijn rijke levensweelde. Maar kunnen ze dan de herfst kermen? Aan hun boomen groeien nooit de zware en rijke vruchten van het leven en op h«n velden staan nooit de volle schoven als oogst van een leven opgestapeld. Zij ken nen enkel den winter, maar niet een winter, die rust omnieuwe kracht op te doen, niet den winter, waarin ongezien de sluimerende krachten groeien en die zoo slechts de voor bereiding is voor de nieuwe volheid van het leven. Want dit is het, dat zij het leven niet kennen, omdat leven beweging is, nooit stilstand, maar beweging en groei en daar door rustelooze verandering. En die ver andering en groei zyn zonder de stormen in ons binnenste, zonder innerlijke bewegelijk heid niet mogelijk. Zeker er is ook rustige groei. Er groeit zooveel, ook in ons, waar van we de groeibeweging niet of nauwelijks waarnemen. En er zijn ongetwijfeld bege nadigde naturen, in wie het leven, ook het innerlijk leven zich zoo geleidelijk ontwik-- kelt en wier levensomstandigheden zich al tijd zoo gelukkig plooien, dat ze den strijd nauwelijks schijnen te kennen. Schijnen, ja! La het mirahwu u>ch vaak niet mu «Min dan werkelijkheid? We zien het niet wat voor stormen achter een gladgestreken voorhoofd en glimlachende oogen zich ver bergen kunnen. En er zijn toch ten slotte zeker maar weinig menschen, die de stor men geheel kunnen ontloopen. Waarom zouden ze ook? We kennen toch allemaal het tintelende krachtsgevoel wel, dat zich in ons zoo aangenaam voelbaar maakt, wanneer we ergens op een hoogen dyk tegen een zwaren wind moeten optor nen. Het is, als strijden we met dien wind, die ons niet wil doorlaten en als voelen we onze krachten groeien in dien strijd. Maar in innerlijke stormen groeien onze krachten ook. Daar voelen we ook de tinteling, de heerlijke inspanning en, zaliger nog dan op dien hoogen dijk, het gevoel van overwin ning. Natuurlijk het is niet enkel heerlijk heid en geluk, die we gewaar worden. Het kan ons in die innerlijke stormen vaak zoo bang te moede zijn, als zagen we alles, wat we aan denken en voelen, aan liefde en ge negenheid, aan idealen en uiterlijke levens- w Hebt U PERSONEEL noodig? Zoekt4 U PLAATSING? Plaats dan Zaterdags Uw AANVRAGE In de Gooosm oin ieder leest ze danl Inzending tot Zaterdagmorgen 0 uur aan hot Bureau - -—MARKT 31 omstandigheden hebben opgebouwd, weg vagen door den machtigen adem van den wind. Maar laten we er dan aan denken, dat we om winst te|kunnen boeken, geestelijke winst, we ook Verliea moeten kunnen ne men. We zullen vaak, yat ons lief was, zien ondergaan in den storm. Maar als eindelijk de storm zich legt, dan zien we verrast den nieuwen groei het hoofd beuren en weten we, dat we gewonnen hebben aan zuiver heid van inzicht of aan zedelijke kracht en zuiverheid, of aan nieuwe idealen en nieuwe kennis en nieuwe liefde. Hoe sterker het nieuwe leven is, dat zich aan onze deur meldt, des te feller stqrm wordt er gewoon lijk jn ons binnenste ontketend. Dat zjjn de voorjaarsstormen, die voor een nieuwe lente den weg bereiden. Wanneer we ons daarvan bewust zjjn, wanneer we er in slagen achter de donkere stormwolken het uitzicht te krygen op de nieuwe lente, op het nieuwe leven, dat zich aankondigt, dan zullen we sterker staan in den strjjd en zjjn moeiten opgewekter dragen. inneer in wat hun te ien wij familie ie ge- an een en nut is zul le, zeer an een zonder er king. Tnevrij. I spoe- lunnen is veel erk en Uit het Engebch van L. G. MOBERLY. 18 Nadruk verboden. Goddank, wilde zij uitflappen, maar ze hield zich tijdig in. Ik heb hem nog even gesproken voor hij uit Transfield wegging, 'ik kwam hem toevallig op straat tegen, vertelde Rupert verder. Ik had werkelijk met den armen kerel te doen. Hoezoo? Zijn verloofde zat ook in dien trein. Herinner je je niet dat er een juffrouw Hartwood bij het ongeluk gedood werd? Ja. Het kootte haar lijke inspanning ie jaren heb ik heel wat doorgemaakt totdat jij kwam. Hij drukte haar hand vaster 'én trok haar dichter naar zich toe. Weet je wel, wat een groote Verande ring jij in mijn leven teweeg gebracht hebt? vroeg hij bijna fluisterend. Heb jij eenig idee van wat jij voor mij beteekent? Zenuwachtig poogde zij aan zijn sterken greep te ontkomen. Zij was radeloos. Het eene oogenblik stond zij op het punt om hem alles te bekennen, dan weer knomp zij ineen bij de gedachte aan zijn verontwaardiging, ala hij de waarheid wist. De vreugde, die zijn woorden in haar deed opwellen, was gemengd met schaamte en angst. Neen kindje, probeer nu niet voor' mij weg tte kruipen, glimlachte hij. Begrijp je niet, dat ik je zoo graag zou leeren een klein beetje van mij te houden? Je kijkt warempel alsof je geschrokken bent. Daar moet ik toch hopelijk niet uit afleiden dat je een hekel aan mij hebt? Hij sprak met jongensachtige onstuimig heid en Eva moest on willekeurig lachen. Natuurlijk houd ik van je, antwoordde zij eenvoudig, je bent al dien tijd zoo’n hartehjken vriend voor mij geweest. Een vriend, ja. Maar (ik ben niet te vreden met alleen je vriend te zijn. Ik zou zoo graag willen dat je mijn vrouw wordt. Maar je kent mij nog zoo weinig, wierp zij tegen, ik ben eigenlijk nog een vreem de voor je. A Een vreemde’ Rupert lachte. Ik heb het gevoel dat ik je door en-door kan. Jij bent een van de oprechtste vrouwen, die ik ooit ontmoet heb. Eva veelde haar hart heftig kloppen bij deze uitspraak en aarzelend vroeg zij- Heoht je zooveel yraarde aan oprechtheid? Ja, verklaarde hij ernstig Meer dan oppe niet erdam. Z. 3 ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 8.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 8L GOUDA, ojj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc 82; Redactie Telef. 88. Postrekening 48400. VOORJAARSSTORMEN. Het duurt nog lang voor het voorjaar is. Maar toch is het soms, of we in de stormen, die in dezen, tijd vaak zoo luidruchtig rond om onze huizen kunnen gieren, al iets voor voelen van de nadering van de lente. Want, nietwaar dé eerste voorboden van de lente, dat zijn toch eigenlijk niet de zwellende boomknoppen en de eerste kleurige bloe men, die aarzelend nog het hoofd beuren en de luwe wind en de gulden zonneschijn, die de ranke berkenstammen verzilvert. Neen, de eerste aankondiging van de lente beluis teren we in het bulderen van den storm, die i^Éls de strijd, tusschen den nog heer- schenden, volkrachtigen winter en het nieu we leven, dat zich wil baanbreken, gevoerd. Het is als altijd en overal. Nieuw leven kan niet geboren worden zowder strjjd, zon der den storm, waarin h%t verzet van het oude moet gebroken worden, zonder de op roerigheid, die alles omwoelt en losmaakt en den bodem bereidt voor een nieuwen groei. Dat is fiet symbolische in deze voor- jaaiÖstormen. We weten het wel, wanneer nieuwe gedachten, nieuwe gevoelens, een nieuwe wereld, in ons naar het licht van het* leven dringen, wanneer we een nieuwe zekerheid zoeken, wanneer we in den strijd legs# -eai begeerte, eéH‘WtsweMr,'éeh liefde, tegen een zonde ook, die ons lief was, opnieuw een evenwicht zoeken, hoe het stormen kan binnen in ons. Dat zijn geen stormen, die we schuwen of vreezen moeten. Het zijn de voorjaarsstormen, die een nieuw leven aankondigen. Er zyn menschen, die ze niet kennen, er s bang voor zijn ook. Maar in hun hart ont waakt ook nooit een nieuwe lente. Alles ligt er verstard in den winterschen dood slaap. Zulke menschen en het zijn er zoo heel velen leven innerlijk niet meer. Ze zijn als marionetten, die zich door het leven bewegen, bestuurd door anderer hand. Hun leven lijkt zoo gemakkeljjk, zoo vlot van gang, zoo regelmatig zeker. Het stormt er nooit. Hoogstens voelen ze soms den y'zigen winterwind over hun leven strijken, die alles doodvriest. Maar ze koopen hun rust duur. COURANT ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring): 1—5 regels 1.80, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en de bezorgkring: 16 regels 1.55, elke regel meer f OJO. Advertentiën in het Zaterdagnvmmer 20 cl bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels /2J5, elke regel meer 0.50. de voorpagina 50 booger Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerdeD prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliedo Boek handelaren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zjjn. een bijna bovenrfletasche- iijke inspanning om zich kalm te houden en haar hand rustig in de zijne te laten. Wel, zij was met Bannister verloofd, ze zouden over enkele dagen trouwen. Hij “6 er uit, alsof hij dat verlies nooit te bo ven zou komen Even zweeg hij en' ging toen voort.- Ik heb anders redenen te over om dien kerel uit den grónd van £>ijn hart te haten. Hij was het die mijn leven langen- tijd tot een hel gemaakt heeft, maar toch had ik ondanks mijzelf medelijden met hem, •Mlvi. De gecostumeerde bals. Het is nu weer de tijd van de groote bals, zoowel van de masque’s als van de gecos- tumeerde. Nog altijd hebben deze bals grooten aftrek, zooals trouwens alles wat in dit genre gegeven wordt, altijd nog wel een volle zaal trekt. Iedereen heeft zyn meug en sommige menschen vinden niets zoo vermakelijk als zich te steken in het een of ander vreemdsoortig costuum. De gecostumeerde bals leveren altijd weer de zelfde grappen en grapjes op; de meerder heid heeft gehuurde costuums die veel rjjker zijn gegarneerd dan je dit zelf kunt doen en men heeft er klaarblijkelijk nog een aardig bedragje voor over om een avond als Perzisch vorst of doge van Venetië door een stik-volle zaal te wandelen. Wie er met een al te nuchteren geest heengaat om alleen toeschouwer te wezen, kan zich amuseeren niet met die mooie pakjes, maar met het kakelbonte van het geheel en de dwaze persiflage die gegeven wordt van de figuren welke men wil uit beelden. Want dat vergeten de namaak- vorsten en doges natuurlijk, dat de waar aan eenig andere eigenschap. Mijn ervarin gen zijn, zooals ik je verteld heb, van dien aard, dat ik alle reden heb om op,» htheid4 s op prijs te stollenMaar aau jou twijfel ik niet. Je wonderlijk-mooi gezicht kan niet anders dan da spiegel zijn van een reine zieL Ik zou nog maar één levensdoel heb ben als jij mijn vrouw was: jou gelukkig te maken Ze kun den aandrang om de waarheid te bekennen bijna geen weerstand meer bie den, de woorden van tiaar biecht lagen haar al op de lippen en toen kwam -weer die be klemmende angst dat zij door haar beken tenis niet alleen Rupert’s liefde, maar ook zijn vriendschap JÊ achting zou verliezen en die namelooze^rees plaatste een wach ter voor haar mond. Je biedt mij zooveel, Rupert, pn ik heb een gevoel alsof ik je zoo weinig zou kun nen geven, en Maar hij liet haar niet uitepreken. Als je mij je liefde geeft, dan .tou je mij alles geven, wat ik maar verlangen kon, oei hij hartstochtelijk. Eva zweeg en Rupert bukte zich over haar heen en kuste haar. Zou dat je het verlies van Violet ttat vergoeden, Rupert? vroeg het meisje zacht, en alles wat Bannister je heeft aangedaan? Alleen je vriendschap al heeft mijn ellende en bitterheid, van mij afgenomen. En nu ik durf te gelooven, dat je een beetje van mij houdt, is het verleden uitgewischt nq is er alleen Oog maar de tookofnet •de heerlijke toekomst. Hij zwee< even en vervolgde op za kei ijken >erte!-toon digheid van der ge lijke figuren niet ontstaat door het costuum, maar dat het costuum ontstaan is uit de waardigheid van den dra ger. Vandaar dat al die deftige menschen op eeh bal masqué persiflage en caricaturen zyn. Waarschijnlijk is het daarom te doen en dan is het genoegen nogal banaal. Het geld rolt nog eens, zeggen velen, die het vry onschuldige vermaak aanzien. De pessimisten vragen zich af of men op deze wijze in deze tijden het geld wel zóó mag laten rollen, ’t Is een gewoon verschijnsel in malaisen-tijd dat het publiek zijn pleziertjes niet opoffert. Sommige bespiegelaars mee nen, dat men in die tijden dikwijls te veel beperkt op allerlei ander gebied en dat er daardoor wel eens geld vrijkomt voor pret jes. Hoe het zij, er is klaarblijkelijk altijd nog geld en een feit is het dat velen er een duitje aan verdienen. Prijsdaling verwacht. Door den winkelstand wordt steen en been geklaagd over den geringen omzet. De men schen koopen niet eens het noodzakelykste betoogen velen. Wie daarentegen weer eens aan den anderen kant bjj het publiek dat dan toch koopen moet, het oor te luisteren legt; hoort dat men algemeen een belang rijke prijsdaling van alle goederen en ar tikelen verwacht. Het publiek maakt dus zijn eigen huiselijke voorraden op, omdat het denkt straks veel goedkooper te kun nen inslaan. Of dit laatste waar zal blijken is nog niet te zeggen. Wel houden alle zaken opruiming en uitverkoop, sommige met de mededeeling dat de prijzen dalend zyn. Het is typisch dat soms een opvatting zoo algemeen tn de lneht lam zitten. De m- laise wordt alleen overwonnen, hoor je be weren, door prijsdaling, die natuurlijk loon daling ten gevolge moet hebben. Als die er is, zal het met de werkloosheid ook anders worden, wordt er by betoogd. Gemis aan logica kan men die theorie niet ten laste leggen, al is z^ wat simplistisch van bouw. Natuurlijk wordt iedere daling van prys met alle kracht tegengehouden, omdat ze voor categoriën nadeel beteekent. Hoe wor den bijvoorbeeld de prijzen der woningen nog altijd kunstmatig opgehouden, niette genstaande er een zeer groot overschot aan woningen bestaat. Het lykt niet anders te kunnen dan met harde schokken en niet met geleidelijkheid. Htó vreeselyke woord „afslachten” ligt nu ewdan op de lippen be storven. De een of airoere huiseigenaar, die in dure tijden goede slagen dacht te doeh, bleef met zijn dure huizen zitten. Hij zit op zware lasten én doet dus alle moeite om de huren op te houden. Maar er komt een moment dat het niet meer gaat; dan wor den de huizen verkocht en verdwijnt het meestal minimale kapitaaltje dat hy zelf er in gestoken had. Violet en ik waren verloofd. Kort voor ons huwelijk maakte zij kennia met Ban nister en ofschoon hij natuurlijk wist, dat zij met mij verloofd was, liet hij niets onbe proefd om haar van mij af te troggelen. En dat gelukte hem maar al te goed, hjj heeft iets over zich, die kerel, zx» iets ja ik ka» het goede woord niet vinden ik zou zeg gen, een geheimzinnige macht om vrouwe» te bekoren... (Het lag op Eva’s tong om te zeggen, dat dat niet voor alle vrouwen gold, maar ze hield het binnen!) eo toch heb ik altijd geloofd, en dat zal ik ook altijd blijven gelooven, dat Violet op stuk van zaken eerder een stille vrees dan liefde voor hem voelde. Hij haar tegelijkertijd te boeien en te verechrikken. Heb je haar na haar huwelijk nog ge sproken? Neen, nooit meer. Ik ben onniiddellijk ng. hun trouwen naar het buitenland var- Uokkan: ik had het gevoel, alsof ik nooit uwer in Engeland zou kunnen leven. Maar tenaleUe ben i> toch terug gekomen om dat mijn zuster er zoo op aandrang en toen hoorde ik, dat zij gestorven was en ook, dat haar huwelijk verre van gelukkig ge weest was. Arme Violet. Eva nam zijn hand en streelde die zadht. Die liefkoozing deed hem het laatste vestje van den last van het verleden van zich af- werpenhij nam haar gezicht tusechen zijn handen en keek haar peinzend aan.x toen ik zag hoe de dood van die juffrouw Hartwood aangegrepen heeft. En die Violet, waar je het daar net over had? vroeg Eva aarzelend, maar voordat zij haar zin kon voltooien, viel Ru pert haar in de rede Violet stierf een jaar na haar huwelijk met Bannister. Haar huwelijk met Bannister. Was Ban- naster met haar getrouwd? Hij keek haai- aan, verwonderd om haar opgewonden toon. Ja. \ind je dat zoo vreeselijk? 'Hij heeft mijn leven vergald, maar daarom hoef jij je dat toch niet aan te trekken? Weer begreep zij dat zij een fout had ge maakt en weertrachtte zij die zoo snel en handig mogelijK te herstellen. Het leek me zoo vreemd eerst die eene vrouw en nu die andere weer Het lijkt wel Zij zweeg plotseling en Rupert glimlachte haar geruststellend toe. Öch kom, je moet die dingen niet zoo zwaar opnemen, zei hij vergoelijkend meer om haar te kalmeeren, dan uit over tuiging, want hij vond ook dat Bannister zijn eerste, zoo jong gestorven vrouw, wel schandelijk ènel vergeten was. Ja, ging hij voort. Nigel had wel een echte vlin- dernatuur,dat ie een feit, maar aan den anderen kant- Violet i« al eenige jaren dood. Eenige Ja. En in'üie jaren heb ik heel wat X 3 3 bc

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1931 | | pagina 1