Zn.
GEBR. 8PAAS
E
lil
,kte
Deze Courant komt m vele duizenden gezinnen. Gegarandeerde oplage 6500 ex.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPEU.E,
T, enz.
No. 17600
Zaterdag 7 Februari 1831
68» Jaargang
maken?
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEVV'ATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN,
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
ERKEN
3
R
FEUILLETON.
r
1
rachten
oeren
BEL OP 2084
MfldBlwaswbflrijFi. J. H.ï. Straaten
EXTRA
AANBIEDING
CUBA, zobals de toerist het niet ziet.
Liefde laat zich niet dooden
»T *-'*-'9 LZUM tvn T LJwulïvvl vïv/ U 1-jl VÏTllY j 11/Y/XO 1 IVJCjVyKl X 1»1 Will/IVUVII *- f 1T1 V/Z-Jl V\_>rx
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
HET STOFFENHUIS
ibJbKSlib BLAD.
GOUDA
MARKT 16
weerwil van de
>jjn; maag-
wakte ia de
I
geven.
Haag.
ze
(Wordt ▼•rvolgd).
r
burendruk
l kleuran.
ZUIVER WOL
JAPONSTOF
135 cM. breed 1.
dengelijke taal ndet meer hoort. Het is ge
lukkig een overwonnen standpunt van te
meenen, dat anderen ons nog zouden kun
nen dwingen om van vrijhandel lot bescher
ming over te gaan.
den dat alle
ir, bedroefd,
Draadglaa voor Dakbedekking
•JAN VANDIRLAND
MARKT 2 - GOUDA
Onbenullig blijft het gespt ek, waar
eigen gewichtigheid meedoet; het aantal
hunner, die dat laten kunnen is zeer
klein.
kamera hebben een hoog plafond, een tegel
vloer, ramen met jalouzieën en veel ijzer
traliewerk.
Zoo blijven de huizen koel en luchtig. De
met de hand gemaakte meubels van inheem-
sche houtsoorten zijn mooi en niet duur. In
de tuinen ziet men rozen, jasmijnen, bam-
boe's, palmen, oleanders en andere tro
pische planten. In die woningen eet men
'b morgens vroeg een ontbijt van vruchten,
broodjes en koffie „con leche”. Dan gaat de
heer des huizes naar de stad met de bus of
de tram en eenigen tijd later gaan zijn
vrouw en dochters ook uit. De markt is zeer
schilderachtig, doch gewoonlijk laat men
toch het doen van inkoopen over aan de
keukenmeid. De dames gaan winkelen of
bezoeken een schoonheidsinstituut, want de
Cubaansche maakt zeer veel werk van haar
uiterlyk. De vrouwen zien er dan ook altijd
zeer verzorgd uit; over hun gegolfd haar
dragen zij een netje, dat ook als een voile
over het bovenste deel van het gezicht
hangt; hun nagels zijn helrood gekleurd en
hun gezichten met smaak opgemaakt. Zij
zijn meestal brunettes en zwaar gebouwd,
doch omdat zij zich zoo goed kleeden en
soigneeren, blijven zij er ook na hun eerste
jeugd goed uitzien. Zij zijn gastvrij en pret
tig in den omgang, doch het is voor een
vreemdeling niet gemakkelijk haar goed te
leeren kennen.
antwoorden dan niet dit afgezaagde praatje:
het buitenland dwingt ons'ertoe om de in
voerrechten te verhoogenï Men moge van
Genève denken wat men wil, in elk geval is
men daar wel zóó ver gevorderd, dat men
I
Eva wiet zich later niet meer te herinne
ren hoe lang zij dien middag door de boe-
schen gezworven hadden, de cone laan in
de andere uit. Ze behield alleen een vage
heugenis, van dich: ruischend gebladerte
boven haar hpofd, waardoor de zonnestralen
speelden aan een dag van onuitsprekelijke
zaligheid zij wist alleen, dat zij langen tijd
1’":" geweest moest zijn, want toen zij
kamer kwam, verklaarde juffrouw
Dorstige reizigers.
Groote stoombooten, tot1 de laatste cou- j
chette bezet, varen langs Fort Morro de
haven van Havana binnen. Drie luchtvaart
maatschappijen rekenen op volle vliegtuigen
voor hun lijn van Miami naar Cuba. De
bootjes, die tusschen Key West of andere
havens van Florida en Havftna heen en weer
varen, vervoeren honderden personen, die
het gewoonlijk te doen is om aan de droog-
ïeggingswetten te ontkomen en in Cuba
eens naar hartelust van rhum en andere
dranken te genieten. In de hotels rekent
men op deze Amerikaansche gasten en de
kellners spreken .er dan ook vloeiend En-
gelsch. Men heeft er paardenrennen, caba
rets, casino’s en alle andere dingen, waar
de Amerikanen op gesteld zijn. Het is het
winterseizoen in Havana en de stad vestigt
daar des te meer hoop opt waar de suiker
prijzen laag zijn. Dit is geen ijdele hoop,
want ondanks de slechte tijden, waar zü
over klagen, stroomen de touristen erheen,
en zelfs in den zomer komen er nog heel
wat Amerikanen. Nu hoort men echter meer
Amerikaansch dan Spaansch in de plaatsen,
waarop het touristenverkeer zich concen
treert. ck
Bridgende dames.
's Middags worden de kantoren twee uur
lang gesloten voor de lunch; wanneer de
heeren daarna weer naar de stad zijn ge
gaan, zoeken de dames elkaar op, spelen
bridge en bezoeken hun jachtclub of ver-
eenigingen en ’s zomers het strand. Den
laatsten tijd beginnen zij ook golf te spelen,
doch het meeste voelen zü toch voor bridge.
Er wordt altyd om geld gespeeld. Wanneer
Langley den bezoeker binnengelaten. Met
uitgestoken hand liep hij op het meisje toe.
Ze was er zich vaag van bewust, dat meneer
Drake zilverig-wit, krullend haar had en een
vriendelijk gezicht, waarin een paar schran
dere oogen glinsterden, die getuigden van
een goed hart en gevoel voor humor tevens.
Er wm iets vaderlijke en vertrouwen-wek-
kends in zijn verschijning.
U zult mij mijn onaangekondigd be
zoek hopenlijk vergeven, begon hij, vóór zij
nog gelegenheid had om iets te zeggen.
Maar ik ben maar regelrecht hierheen ge
komen omdat ik zoo vreeselijk benieuwd
ben of ik mij vergist heb of niet. Ik hoop
maar van niet ik hoop van harte dat ik
eindelijk mijn nicht gevonden heb, u bent
toch juffrouw Prudence Campbell, nietwaar?
Zoo word ik tenminste genoemd, ant
woordde zij met trillende stem Bent u
gekomen hebt u.
Een wereld vol pleizier.
In de badplaats La Playa, waar het wa
ter er uitziet als smaragd, de gebouwen als
bloedkoraal en de meisjes als pryswinsters
van een schoonheidswedatrijd, plassen de
Amerikanen bü duizenden rond, zonder zich
te bekommeren om het feit dat de Cubanen
zelf niet meer zwemmen, omdat hét winter
is geworden. In het casino wordt roulette
en baccarat gespeeld door modieus gekleede
vrouwen en ryke mannen. De twee groote
hotels, Sevilla-Biltmore en het nieuwe Na
tional Hotel, geven om en om een foxtrott
en een tango op hun dagelyksche dans
avonden en op het theeuurtje hoort men er
de cocktailglazen klinken. La Verbena en
andere gelegenheden houden de touristen
aangenaam bezig en overdag kan men paar
denrennen of hanengevechten zien. Elke
zoogenaamde American-bar is stampvol en
door het geklink van de glazen hoort men
Amerikaansche accenten uit eiken staat van
de Unie. De winkels, die Cubaansche
waaiers, Fransche parfums en Havana si
garen verkoopen, hebben veel beküks en er
klinkt gelach op, wanneer men de minia-
Wat wij wel en wat wij niet
uit Amerika moeten hebben.
Henry Fond heeft op zyn Europeesche
reis ook Nederland bezocht. De automobiel
koning had al zooveel over Edammer kaas
jes en. Goudsche püpen gehooid, dat hy
maar besloten had om ook in het kltine
land aan de zee eens een kijkje te nemen.
Ais een echte koning is Ford hier ontvan
gen. Waar hij met zyn gevolg verscheen,
daar liep men te hoop en de weg, dien hij
volgde, werd nauwkeurig in de couranten
medegedeeld, evenals de hotels, waar zijne
majesteit afstapte. Alsof men in Nederland
nog nooit van nabij een groot-industrieel
gezien had ,zoo geweldig enthousiast deed
men. Autoriteiten maakten hun opwachting
bij „old Henry” en deze liet zien dit alle3
met een glimlach welgevallen. Ford moest
de journalisten gauw vertegen wat hij wel
dacht van Nederland, van ’s lands toekomst,
zijn welvaart die nu ook al v,or malaise
heeft plaats gemaakt en van nog honderd
gewichtige zaken meer. Alsof men, wanneer
men een knap automobielfabrikunt is, ook
maar zoo de toekomst kan voorspellen. Ford
zei dan ook wyselyk niets van dat alles. Hij
zeide alleen, dat het verveer in Hol'and hem
niet aanstond. Al die waterwegen moest
men maar dichtgooien en er asphaltwegen
voorwin de plaats leggen. Zoo’n rcclame-
makdVtoch, die „old Henry”. Want de oude
heer diteht natuurlyk terstond aan het
groote aantal Fordjes, dat hier te lande nog
geplaatst zou kunnen worden, als we meer
asphaltwegen hadden!
De heer Ford is ook by Philips op be
zoek geweest. Wij vermoeden, dat de Ame
nka ansche automobielvorst te Eindhoven
toch wel even opgekeken zal hebben van
zoo’n groote industrie. Zou hy dat wel ge
dacht hebben van dit kikkerland? En de
groote Rotterdamsche scheepswerven? Ook
daar heeft Ford zyn hart kunnen ophalen
aan moderne techniek, want dit is zeker: op
het gebied van den scheepsbouw presteert
Amerika bitter weinig, m weerwil van de
jarenlange protectie.
Ford heeft zyn plannen om den eersten
steen te leggen voor de Fordfabriek te Rot
terdam, opgegeven; naar hy beweerde om
een grooter bouwplan uit te werken. Heeft
hy misschien in de meening verkrerd, dat
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
oy onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelyka geopend van 96 uur. Administratie Telef. Interc. 82;
Redactie Telef. 88. Postrekening 48400.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels ƒ1.80, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en de bezorgkring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentüta in het Zaterdagnammer 2Ö ct
bijslag op den prijs. Uefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDKDEELINGÉNi 1—4 regels ƒ2.26, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 booger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bü contract tot zeer gereduceerden
prgs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan
het Bureau zün ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zfln.
alleen eh.. moet je nooit vergeten Rupert,
dat ik maar een doodgewoon meisje ben,
met alle menschelijke fouten en zwakheden.
Heusah, Rupert, verwacht niet te veel van
mij, dan zal je je ook niet zoo gauw teleur
gesteld voelen.
Hetwas doodstil om hen heen. Een ogen
blik keek Rupert haar ernstig aan, toen
trok hij haar in zijn arm en kuste haar
innig. Haar blos werd dieper en ze verborg
haar gezicht tegen zijn schouder.
Is dit het begin van ons nieuw leven?
vroeg zij eindelijk.
Ja, kind, ja. lachte hij. Vandaag be
ginnen wij met een schoone lei.
Hoe men den dag op Cuba doorbrengt.
tuurfleschjes met sterken drank ziet en de
kleeren, die speciaal gemaakt zyn om ze
de Vereenigde Staten binnen te smokkelen.
Een paar ernstige touristen gaan nog eens
kyken naar de oude ruïnes en naar de nieu
we gebouwen, die Havana een lust voor het
oog maken, doch daarmee zien zü nog niets
van Cuba, zooals het in werkelükheid is.
Cubaan en tourist.
Het heele jaar door gaat het leven en het
werk voor den gewonen Cubaan natuur lük
geregeld door en het winterseizoen maakt
daarop geen uitzondering. Men apprecieert
de touristen, voomamelyk om het geld, dat
zü verteren, doch in het dagelyksch leven
denkt men niet aan hen. En de touristen
denken ook niet aan de Cubanen en hun
werkelijk leven, dat rustig voortgaat in al
die duizenden huizen. Het seizoen is voor
hen de tyd, dat men tweed en vilten hoeden
draagt, hoewel de Amerikanen zoo zomersch
mogelük zijn gekleed. Doch die verzamelen
zich toch maar op enkele plaatsen, waar zü
zich kunnen vermaken en die de doorsnee
Cubaan niet eens zou kunnen bezoeken, als
hü wilde; hü moet naar zün werk. Ik spreek
hier van Cubanen, maar daaronder reken ik
ook da Amerikanen, Engelschen en Hollan
ders, die er zich gevestigd hebben. En dat
zy’n heusch geen minder trouwe Cubanen,
want zy zyn büna allen zeer gehecht aan
hun nieuwe vaderland. Daar is ook alle
reden toe, want dit exotisch schoone land
met zyn romantische geschiedenis heeft niet
alleen een ideaal klimaat, doch men geniet
er ook een groote persoonlüke vrijheid en
de gemakken der moderne techniek gaan er
samen met een rust, die men in onzen tyd
weinig meer vindt. Doch het voornaamste
is voor myn gevoel het feit, dat het dage
lyksch leven en het dagelüksch werk, waar
door toch het grootste gedeelte van ons
leven worden beheerscht, in Cuba tot een
dagelüksch genot worden.
De huizen der Cubanen.
De touristen ontmoeten de Cubanen by'na
uitsluitend in de hotels en casino’s; zü rij*
den wel eens langs de mooie woonhuizen,
die op de baai uitzien en langs de villa’s
met tuinen en terrassen in de buitenwüken
Vedado, Miramar en Almendares, doch zü
komen er slechts bü uitzondering binnen.
Dè huizen zün bepleisterd, wit of in kleu
ren, en bedekt met roode dakpannen. De
ook verval in
zou gaan, in
tegenstelling met Amerika, waar alles zoo
veel krachtiger en energieker zou worden
aangepakt. Zou dat inderdaad waar zyn?
Zouden de beste krachten het oude Europa
verlaten hebben om zich in Amerika, het
land der toekomst, te vestigen Stellig
heeft Amerika een industrieele ontwikkeling
doorgemaakt, zooals wü die niet kennen.
Doch is dat zoo verwonderlük voor een land,
waar nog büna alles moet worden opge
bouwd, terwyl in Europa elk vruchtbaar
hoekje reeds was afgegraasd? Zekei, w.
kunnen respect hebben voor het product van
de Ford-fabrieken, doch laten we ons voor
overdrüving hoeden! Terecht heeft Ford be
langstelling getoond op de werf -.'an Wikon-
Fcyenoord. Aan onzen scheepsbouw kunnen
de Amerikanen eenvoudig niet tippen. Deze
bedrijfstak is in. Amerika één groote protec
tionistische stroppen-affaire geworden. En
zal Amerika, nu het voor zyn te snel ge
groeide industrie de buitenlandsche markt
noodig heeft beter kunnen concurreeren dan
een goed Nederlandsch bedrijf, zooals b.v.
Philips? Het valt te betwijfelen. Men begint
op het oogenblik in Amerika de kwade ge
volgen te ondervinden van een tot het uiter
ste doorgevoerde politiek van bescherming.
Jarenlang heeft men in de Vereenigde Sta
ten deze protectionistische politiek kunnen
toepassen, omdat er een groote binnenland-
sche markt aanwezig was, die maar steeds
meer goederen kon opnemen. Dat begint nu
echter anders te worden. De Amerikaansche
industrie kry’gt meer en meer behoefte aan
export en nu wreekt zich het kwaad van
vroeger jam. Overal stuit men op hooge ta-
riefmuren, kort geleden nog heeft Canada
zich extra hooge baricades verschanst tegen
de aanzwellende goederenstroom uit Ame
rika. De overige wereld wordt daarmede d<
dupe van. Ook Nederland. In nog sterkere
mate Engeland en Duitschland. Zullen de
tariefmuren tot in den hemel worden opge
trokken?
Ziedaar de vraag, waarmede men zich in
het oude Europa bezig houdt er. in het jon
ge Amerika begint men eveneen: den ernst
van den toestand te beseffen. Waarom h-.eft
men dan diaar, zou men kunnen eggen, niet
den jeugdigen, frisschen moed om het oude,
vermolmde Europa een voorbeeld te geven7
Wist Ford dan op deze met niets ander* te
Uit het Engelsch. van
L. G. MOBERLY.
24 Nadrftk verboden.
Zij heeft my niet die minste gelegen
heid gegeven om haar ook maar iets te laten
olijken, zei hij scherp, Enfin, nu weet je
de heele geschiedenis En ook wat voor soort
man jou ten huwelijk gevraagd heeft,
iemand die zich de dingen veel te veel aan
trekt
Even zweeg hij en toen viel hij plotseling
uit, op hartstochtelijken toon:
Wat je mij ook ooit zou aandoen, lief
ste, bedrieg mij niet. Ik zou het onmogelijk
nog eens kunnen verdragen. Maar zooiets
zou je met kunnen doen, nietwaar? En zacht
legde hij zijn hand op haar schouder en
keek haar nuet een blik vol liefde aan.
Zij bloosde hevig en ze was zich klaar
hewust dat nu het oogenbjik gekomen was,
om hepi alles te bekennen.
Ik kan het niet, ik kan het niet, klonk
echter voortdurend een stem binnen in
haar. Als zij hem nu alles zou opbiechten,
zou <lat zoo goed alfl zeker een scheiding
beteekenen voor altijd. En alleen reeds de
gedachte aan de mogelijkheid daarvan deed
haar den adem in de keel stokken en het
60UBSCHE COURANT
van huis
oj> haar
Langley
Gelukkig dat ik nog geen brood voor
u had klaargemaakt! Maar het water kookt
dadelijk en in een vijf minuten hebt u een
kopje thee. Als ik niet wiet, da* u bij een
van uw kennissen in het dorp op bezoek
was geweest, zou ik heel wat anders den
ken. Maar enfin, eind goed, al goed!
Zij glimlachte veelbeteekenend, toen
naar de keuken terugging.
Eva was blij dat ze alleen was om nog
eens al het gebeurde van dien «trillenden
we in Nederland niet wisten, wat een fa
briek is?
Er wordt den laatsten tyd maar ai te
graag geschermd met het economisch ver
val van Europa, waarmede
andere opzichten gepaard
eenige wat ze kon zeggen was:
Rupert, heb toch alsjeblieft geen hoc-
gen dunk van mijHeusch, ik heb zooveel
fouten. Verbeeld je toch niet, dat ik een
engel ben.
Kindlief, wij hebben allemaal onze fou
ten! Ik maak mij geen oogenblik de illusie
dat jij ze niet hebt. Maar ik ben rotsvast
overtuigd, dat jij nooit zou kunnen doen
wat Violet gedaan heeft.
Weer kwam die machtige aandrang om
te bekennen, maar wéér werd de stem van
haar geweten gesmoord door haar angst van
zijn woede en verontwaardiging
Ik hoop, Rupert, dat ik nooit zal doen,
wat zij gedaan heeft, antwoordde zij, maar...
Dat is nogal glad! riep hij plotseling
vroolijk. En laten wij nu niet verder
over het verleden met al zijn onplezierige
herinneringen praten. We moeten eigenlijk
alles, wat er in ons leven gebeurd is, voo/
wij elkander leerden kennen, uit ons geheu
gen wegwieschen. En hoe korter je me op
je antwoord laat wachten, hoe eerder het
verleden volkomen dn het niet zal wegzin
ken. Is het heusch noodig, dat je zoo lang
moet denken over wat ik je onlangs ge-
vraagd heb?
i Was het de wanne liefdevolle toon, waarop
i hij sprak, of dé heerlijkheid van de zomer-
J sche natuur om haar heenhet ruischen
I van de boomen, dè dansende zonneplekken
i op den grond, die haar opeens zoo’n vreemd
I gevoel gaven, dat haar verwarde en duizelig
maakte? Ze keerde zich plotseling half om
en keek hem dfep in zijn oogen.
ij Ik geloof niet, dat ik daarover nog
lang zal moeten denken, zei zij zacht, --
middag te kunnen overdenken: Ze had dus
den m aanroep Van haar geweten tot zwijgen
weten te brengen! Het was haar alsof Ru
pert’s woorden, dat zij een nieuw leven zou
den beginnen en alle herinneringen aan het
verleden uitwisschen, haar voor goed bevrijd
hadden van de nachtmerrie van haar be
drog. Als zij inderdaad een nieuw leven
begonnen dacht zij spitsvondig was
het niet noodig. dat zij Rupert een bekente-
ris deed. Zij wilde alleen nog maar denken
aan de heerlijke toekomst. Al wat Rupert
had moeten lijden door die andere vrouw,
zou zij hem door haar liefde ruimschoots
vergoeden, zij, zijn vrouw! De gedachte aan
de toekomst bracht een kleur op haar wan
gen en deed haar oogen schitteren. De ellen
de van haar verloving met Nigel scheen
haar alleen nog maar een boozen droom toe.
Nauwelijks had Eva haar maaltijd geëin
digd en zich in een gemakkelijken stoel
neergevleid, of er werd geklopt. In de gang
klonk de stem van juffrouw Langley en van
een vreemden man. Op haar roep van „bin
nen” verscheen juffrouw Langley, die de
deur weer zorgvuldig achter zich sloot.
Daar is een meneer voor uhij zegt dat
hij Drake heet en dat hij een oom van u is,
maar nk vond het beter om u eerst maar
eens even te vragen of ik hem binnen kan
laten.
Eva moest zich aan de leuning van haar
stoel vasthouden. Doodsbleek staarde ze juf
frouw Langley aan.
Zie je wel, dat dacht ik al, riep de
hospita uit. Ik heb u aan het schrikken
gemaakt. Maar u hoeft heusch niet bang te
zijn. Hij lijkt me een aardige man, het I»
een heer op leeftijd, voegde ze er al8 bijzon
dere geruststelling aan toe.
Ik eh. ik dacht aan iets anders. Het
as al weer over. Laat u meneer Drake maar
binnen komen.
En met inspanning van al haar geest
kracht stond ze op, om den bezoeker te
ontvangen. Het was haar onmogelijk om
helder te denken, de tijd was te kort om
haar houding te bepalen, er zat niets an
ders op dan zich in den toestand, zooals
deze zich zou ontwikkelen, zoo goed moge
lijk te schikken. Inmiddels had juffrouw
