R Gebr, Spaas lol Itassliiu lol Tweed nieuwste dessins dubbel breed I 1 Blad GEBR. SPAAS Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen. Gegarandeerde oplage 6500 ex. *1 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT; MOORDRECHT, MOERCAPELLE, enz. No. 17830 39* JoorgShg BOSKOOP, BWUÜUKAVKIN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPI NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADMNXVEEN, ZEVENHUIZEN. Dit blad verschjjnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen EERSTE BLAD. I <1 3 I FEUILLETON. A Brieven Hit de Hofstad. 4 1 DIENSTBODE? de beste kans tot slagen L-r- per aanvrage tot 8 regels, elke regel meer 12% cent. MARKT 16 GOUDA I t. Zaterdag 14 Maart 1931 BEL OP 2084 MiWwmcliiiiili. I. I.ï. Straitan Een ongein* in de Andes. pond pond meer ƒ8.68. Op gg Dit nummer bestaat uit twee bladen. HET STOFFENHUIS lossingsbepalingen bevatten, I. dU nmn—iiii^ 45 10 HOOFDSTUK XVII De machinerie wordt in werking gesteld. (Wordt vervolgd). MLXII. i voor 'ergeet Vloerwas, M.ubelwas JAN VANOIRLAND MARKT 2 GOUDA eon n dt «00- par- tgtn Iten- irop nlat itdt kelt «P Ma oor rdo het Oe Gij Gij tor- hen OP elk 15 15 ZOEKT U EEN OF ANDER PERSONEEL? EEN AANVRAGE IN DE Goudsche Courant geeft U Zend ze in aan het Bureau: MARKT SI - TELEF. 2745 15 15 10 Wat U bij koopt, draagt U mot plezier pracht dessins, 76 c. breed 78 ct. 1.50 - 1.10 ct. foor, dt lessen, zonder dat de geldgever het recht I heelt, hetzelfde te eischen. Zooals de zaken bhang staan, trekt dé obligatiehoudier altijd aan het kortste eind. In tijden van hoogen rentestand aangegane leeningen worden, zoodra de rentestand daalt, geconverteerd tin leeningen van lager j rentetype. Rijst echter latei weer de rente- 65 7d 80 100 50 30 50 50 25 F - -o-—ui, wv/vilx/*, bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administraüe en Redactie TeW. overblijft. Zij achtten het in het belang van den Staat, dat zijn burgers zooveel mogelijk hun geld beleggen m schuld van eigen land. Hierover zullen wij iets zeggen. Het wil ons voorkomen, dat de Staat het met zijne leentngspolitiek daar eigenlijk niet naar maakt en dat er alle aanleiding bestaat voor hei publiek, om zich alzijdig te hou den, totdat eene andere politiek wordt ge volgd. Zooals men thans handelt, ia alles behalve fair Wij hebben hier het oog op een der ieeningsvoorwaaiden, die regel is en hierin bestaat, dat de geldnemer zich het recht voorbehoudt, ten allen tijde de leening af te (■(HBSCIIE COURANT Wie zijn tijd verspilt, bestaat slechts; wie zijn tijd gebruikt, leeft. middèn op het eiland in den vijver en ver volgde Heb je je er nooit rekenecliap van ge geven, Miles trouwens ik moet toegeven dat ik het ook niet heb gedaan dat die hut geen slechte gelegenheid zou zijn iemand die rich wil schuilhduden? Ve niet, dat het hier gespookt heeft l Het lijkt me niet waarschijnlijk, meen de Austin. Iemand die daar zijn tenten ojjsloeg, zou gauw een stevige rheumatiek opdoen waarschijnlijk malaria erbij. Het licht dat je meent gezien te hebben, zal wel de weerschijn van de ondergaande zon zijn geweest. In ieder geval, drong Hark butt aan, zou ik graag willen dat je er morgen eens heen roeide om poolshoogte te nemen. Als ik niet naar Londen moest, zou ik het zelf doen*. Ik zal eraan denken, maar het was me een lief dfing waard, als je niet wegging, John’. Hij stond op en gaapte. Ik ben nog doodmoe, ofschoon ik den heelen dag geslapen heb. Ik geloof dat ik maar weer in mijn mandje kruip. Harkbutt stond eveneen® op. Ik wilde je nog één ding vragen, Miles. Toen je Merrifield aannam, had hij natuur lijk getuigschriften? Zeker Ik heb al het personeel door be middeling van een Londenech kantoor ge kregen en die hebben me van allemaal de sollicitatiebrieven en de getuigschriften ge stuurdMerrifield had er een stuk of drie, als ik me goed herinner, van eerste families. Heb je geïnformeerd of die getuigschrif ten in orde waren? vang van de 14e eeuw; het carillon is bij contract van 3 April 1686 op last van den burgemeester van den Haag door zekeren Melchior de Haze te Antwerpen geleverd, ter vervanging van het oude speelwerk, dat misschien ook wel verroest was. Natuurlek heeft de toren zijn geschiede nis. Eenige malen is hy door den bliksem getroffen, o.a. in 1539, als gevolg waarvan een groot deel van de kerk is afgebrand. Geld om de ruïne weer te herstellen, had men niet en zes jaar lang is de accijns op wijn en bier verdubbeld om het geld bijeen te brengen voor het herstel. Het was ech ter niet genoeg en er werd nog een loterij gehouden, die het laatste bijeenbracht. In 1703 werd de kerk opnieuw hevig ge teisterd door een storm, hetgeen al weer §en schadepost was veel te groot voor de Welneen. Waarom zou ik? Jelui advo caten zijn zulke achterdochtige lui! Heir je Merwfield's getuigschriften nog hier? Ja, ik geloof dat ze in een kist in mijn slaapkamer liggen. Maar waarom interes, seert je dat zoo, John? Dat zal ik je bij gelegenheid wel ver tellen zoover zijn we nqg niet. Maar iets andere: mag ik ze hebben? En ook het tes tament dat je paa hebt gemaakt? Als ik je daar een pleirier mee doe, waarom niet. Maar wat je ermee voor hebt, gaat boven mijn pet. Ik geloof dat Je van den aanvang af een vooroordeel tegen Merri field heb gehad. Hij is de beste butler, dSen ik ooit meegemaakt. heb en dat ie mij vol doende. De advocaat yond het niet noodig verder op Miles' woorden in te gaan en volgde hem naar boven Op zijn slaap ka pier gekomen, opende Miles melt een sleutel dien hij uit zijn vestzak haalde, een antieke eikenhouten kist, en nam er een bundel papieren uit. Hij gaf Harkbutt de documenten waarom deze gevraagd had en nadat de advocaat ze in zijn zak had aestoken. wenschten de vrienden elkaar goedennacht. Harkbutt was blij dat hij de voorzorg had genomen de stukken niet in de hand te hou den. want de eerste dien hij op de gang tegen kwam was de butler! Wat had die hier te maken op dit late uur? Enfin, dat i« zijn zaak en niet de mijnej. dacht de rechtsgeleerde grimmig. Naar het Engelsch van MORICE GERARD 21 (Nadruk verboden.) Hij legde aan en schoot in het wilde weg, daar het- al te donker was om goed te rich ten. Toen hij zijn geweer liet zakken, meen de hij op liet dicht begroeide. eiland midden in den vijver’een lichtschijn te zien. Maar bet licht verdween direct weer; had hij zich misschien vergist? vroeg hij zich af. Zijn gedachten geheel in beslag genomen door dit nieuwe raadsel, wandelde hij naar det „Grange” terug, waar hij Miles, trof, die even voor hem was thuisgekomen. De berichten over Thea waren verre van ■f gunstig. Dr. Winton, de dorpsdokter, had het noodig gevonden een bekende kinderarts uit Plymouth in consult tè roepen. Deze had gezinspeeld op complicaties en veror berd daft, er een verpleegster moest komen. Miles maakte zich vreeselijk ongerust over het kleine patiëntje en praatte en dacht over niets anders. Pas toen ze naar bed zouden gaan, kreeg Harkbutt gelegenheid om over zijn ontdek king van dien middag te praten. Hij zou den volgenden ochtend vroeg vertrekken. Hij vertelde zijn vriend dat hij zich ver beeld had licht te zien in het houten huisje ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31 GOUDA, by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren Onze bureaux zyn dagelijks geopend Interc. 2745. Postrekening 48400. FEN 3FOON 3267. :n prijs. >g 60 ct. p. Ct p. Vt ¥1 Vi V, Harkbutt zette zich aan de schrijftafel op zijn logeerkamer en legde Merrifield’s „Ge loofsbrieven” voor zich neer. Hij las de sihriftelijke sollicitatie door en vergeleek de ondertekening nauwkeurig met die, wal-, ke de butler onder Austin’s testament liad geplaatst. Er was nagenoeg geen Verschil te bemerken. Toen nam hij de getwgeohriften tej liand. Van de schrijvers kende Harkbutt twee heel oppervlakkig, eem echter heel goed Lord Darveston. Volgens den brief was Merrifield een zestal jairen bij dezen edelman in dienst geweest. De advocaat bleef, met de papieren voor zich een heele poos zitten nadenken en hij ging pas naar bed, toen hij zijn plannen voldoende had uitgewerkt. Den volgenden dag bracht Austin zijn vriend met de auto naar Plymouth. Stuur me onmiddellijk bericht, als er iets bijzonders aan de hand is, zei Hark butt, terwijl hij uit het raampje van de coupé leunde. Ja, ik zal je ook laten weten, hoe Thea het maakt, antwoordde Austin. De toestand van zijn kleine vriendin beheenschte op het oogenblik zijn heele denken. Doe dat, hernam Harkbutt afwezig; zijn geest ww mei heel andere dingen ver vuld. Nadat hij eerst de dringendste zaken had afgehandeld, die zich tijdens,zijn vacantie hadden opgehoopt, had de advocaat den Het carillon van de St. Jacobatoren. En enkele maal heeft de gemeenteraad eens een onderwerp by den kop, dat geen politiek bevat. Zelden komt het voor, maar heusch het gebeurt toch nog. Zoo heeft het nu besloten het carillon in den St. Jacobs- toren op de Groenmarkt te restaureeren. Eerlyk gezegd heeft het ons verwonderd, dat men er geen politiek by gehaald heeft, want ze lag voor de hand. Zoo'n carillon moet immers wijsjes spelen en men mag verwachten, dat by de keuze daarvan geen enkele partij in haar diepste en teederste gevoelens gekwetst mag worden. Deze mu- ziek-distnbutie van overheidswege is echter nog niet onder censuur gezet. De toren krijgt nu een nieuw carillon. Het oude is op. Hoe het zoo opgeraakt is weet men niet; waarschijnlijk is verzuimd het te onderhouden. Het ligt ook niet zoo in den weg dat iedereen het ziet. Een stand beeld, dat verroest, loopt in de gaten. Me neer X., die het dagelijks passeert, grijpt op een goeien dag naar de pen en schrijft een vlammend ingezonden stuk om de over heid ernstig te laken, dat zy geen oog en geen hart heeft voor de monumenten van onze roemruchtige geschiedenis enz. Dan bereikt dat ingezonden stuk na vele weken wel eens iemand, die min of meer zich ver antwoordelijk gevoelt'voor )iet wel én wee" van onze monumenten en als het niet tegen loopt, wordt er iets aan gedaan. Het vol gend jaar dan natuurlijk, want het moet •niet den schijn hebben dat men zich door een ingezonden stuk in een krant heeft la ten aanzetten. Maar op het weg-roestend carillon heeft niemand het oog gehad. De wethouder had een doorgeroesten hamer van het carillon meegebracht in de raadzaal om te laten zien hoe erg het was. Thans zullen alle Nederlandsche klokken gieters worden uitgenoodigd in te schrijven op de leverantie van een klokkenspel; bui tenlanders krijgen geen kans, althans niet rechtstreeks. Er is n.l. een Engelsche firma die al heel vfat klokkespelen in ons land heeft geleverd. Maar den Haag zal Neder- landsch fabrikaat nemen. Over den toren, die het carillon krygt, is al dikwijls ge praat. Men zegt n.l. dat de top daarvan niet al te soliede is en scheuren heeft als gevolg van de klokken-vracht. Er is maar één scheurtje, heeft ons de wethouder ver zekerd en dat houdt men steeds in het oog. Nog is weer eens gevraagd de slaapmuts, die de toren op heeft, te vervangen door een meer passende bedekking. Voorloopig is daarvoor geen geld, maar later misschien. De St. Jacobskerk dateert uit den aan- aBvbKTBNTIEPRUSi Uit Goud» on «wtreten (behoonado tot du b0Mi(krln< 1—5 regels ƒ1.80, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en da besorgkring: 16 regels 1.65, elke regel meer 0.80. Advertentito in het Zaterdagnwnmer 28 et. bijslag op den prijs. Liefdadigheida-advertentiiln de helft van dan prtf*. INGEZONDEN MEDEDEEUNGEN: 1—4 nfob fUt, elhe - de voorpagina 58 heoger. Gewone advertentiün en ingezonden mededeeUngen bty contract tot «eer goreducearden prö*. Groote letten en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentifa kunnen worden ingebonden door tuMchenkomst van «oliede Boek handelaren, Advertentiebureau* en onze agenten en moeten daaga vóór da plaatsing aan het Bureau «tjn ingekomen, teneinde van opname venekerd te «Qn. beurs tan dte dagen. De regewmg des lania hielp toen weer een handje. Nog herhaaldelijk is de bliksem in den toren geslagen met min of meer ernstige gevolgen. Sedert de bliksemafleider er op staat, is er nog niets gebeurd. Een bouwstijl als geheel heeft de kerk niet. Bij gedeelten is het gebouw tot stand gekomen en van alle stijlen is er wat. Van heel ouden datum was al de ontsiering door dat allerlei kleine huizen tegen de kerk waren aangebouwd. Pas in den jongsten tyd zyn de laatste resten van deze verminking van het gebouw weggenomen. Eén van die gebouwtjes had als opschrift: tollegeum anatonico-chururgicum. Het was dus de z.g. ontleedkamer. Tot 1772 is dit schoone ge bouw voor dit doel gebezigd; toen verhuisde de ontleedkamer en werd het huisje dren kelingenhuisje. Nog in 1858 heeft men tegen de kerk die huisjes aangebouwd; krachtig is toen van Voor IROOPWAFELEU merk O. B. Ft. BEL OP No. S*7* ■OtK- I> ■«UKKlDaKKKRU GEBR. RAWEBSTEIN SREMI99STW. 37. - 9 O PDA volgenden morgen een lang onderhoud met een particulieren detective, met wien hij zeer bevriend was en veel had samengewerkt en die meer dan eens in moeilijke gevallen blijk had gegeven van acherp vernuft en een sterk ontwikkelden speurzin. - Je bedoeling is dus, dat Sylvester na gedaan wordt en dat je te weten komt wat hij heeft uitgevoerd vanaf het oogenblik. dat hij door den hond aangevallen werd, vroeg de detective nadat Harkbutt hem ver teld had, waarvoor hij ditmaal zijn hulp noodig had. Juist, Hawkins, en je «uit daar met jouw intelligentie zonder twijfel in slagen. Maar er is nog iets. Er moet iemand naar het klooster in Zuid-Amerika gaan, waar Sir Calliston’s bediende verpleegd is, toen hij ziek was. Het poeder, dat Sylvester Sir Miles wüde ingeven, ia over den vloer ver spreid, toen de hond hem aanviel. Als de monniken, die later naar de hut kwamen om Sfcr Miles te verzorgen, dat poeder her kend hebben, is het mogelyk en zelf8 waar schijnlijk, dart, ze het zorgvuldig bij elkaar geveegd hebben Mocht dat niet het geval zijn, dan is er in de naden van den vloer rrt'sechien nog wat te vinden. Als het kan, Hawkins, moeten we wat van dat <oedje hebben. Het kan eventueel schitterend be wijsmateriaal worden. Je ziet hoeveel aan een nauwkeurig onderzoek gelegen is en je begrijpt natuurlijk, dart je niet op kosten hoeft te zien. Neen, Sir Miles hoeft niet op een paar pond te kijken, antwoordde Hawkins lachend Conv.rsi. van leeningen. De rentestand is in enkele jaren enorm gedaald. Het is nog geen tien jaren geleden, dat stedelijke leeningen werden uitgeschre ven tegen 7 %Len het Rijk leende tegen 6 Omstreeks begin 1925 daalde de rentestand tot 5 Een paar jaren daarna tot dicht - bij de 4j Daarop bleef hij eenogen tijd staan, totdat de crisis hem nog verder deed dalen, n.l. tot bij de 4’% voor solide bin. nenlandsche leenlingen. In normale onistandiglieden is daling van den rentestand een gunstig teeken. Zij wijst op sterke kapitaalvorming. Hoe meer kapi taal een land vormt, hoe lager de rente en hoe hooger het arbeidsloon kan zijn. De huidige daling der rente is echter abnor maal. Zij is geen gevolg van sterke kapitaal- vormiing, inaar van te geringe vraag naar kapitaal ten gevolge van het door de crisis veroorzaakte gebrek aan ondernemingsgeest. Men durft geen nieuwe zaken beginnen of bestaande zaken uitbreiden, terwijl het pu bliek bij den slechten toestand vap het be- drijfsleven zijn geld liever tegen lage rente in staats- of gemeente-obligatiën en derge lijke fondsen belegt dan het in industrieele ondernemingen te steken. Voorts speelt, wat de zoo pas genoemde fondsen betreft, ook nog een groote rol het feit, dat zij inzonder heid ale belegging Vormen voor de steeds grooter wordende vermogens van onze soci ale verzekeringen en pensioenfondsen. Naar men uit de bladen heeft kunnen ver nemen, bestaat bij de Regeering het voor nemen de 5 leening van 1918 te conver- teeren in eenewaarschijnlijk 4 doende leaning. In de Tweede Kamer >is volgens het verslag dit voornemen met voldoening ver nomen. Onze rentelast, zoo zei men, aal daardoor afnemen, wat bij de te verwachten vermindering van de opbrengst der belas tingen en de door de crisis veroorzaakte venneeodering der uitgaven natuurlijk valt toe te juichen. Voorts merkten verscheidene leden op, dat het niet wenschelijk was hert Invaljdateits- en het Pensioenfonds tot zoo danige bedragen in de leening te doen deel nemen, dat voor de tegenwoordige schuld- eiechere slechts een betrekkelijk gering deel stand dan kan de obligatiehouder zijn geld i niet terug krijgen. Hij moet, tenzij het stuk I vroegtijdig uitloot, daarop tientallen van jaren wachten. Meit het, gevolg, dat de koers van zijn effect daalt en hij feitelijk een de<‘l van zijn geld kwijt is. Wie op het oogenblik zijne 5 obligatie ziet geconverteerd in eene 4 loopt die kans, dat, als aanstonds de rentestand weer rtijgt, rijn stuk van f 1000 nominaal slechts, latep wij maar zeggen, 900 waard is. En de mogelijkheid, dat dé rentestand weer stijgt, is zeer groot. De crisis zal eenmaal een eind moeten nen en. De ondernemingsgeest zal weer herleven, terwijl de crisis de wgreld heel wat armer aan kapitaal zal hebben gemaakt. Het ie on® een raadsel, wat toch de oor zaak mag zijn, dat hef, publiek zich voort durend weer bij den neus laat nemen. Als men zich eenvoudig afzijdig hield bij lee ningen, die de gesignaleerde eenzijdige af. zou er wel spoedig een eind aan komen Intuseehen is bet ons ook een raadsel, dart de overheid de antisociale1 strekking van haar gedrags lijn niet inziet of althans niet zoo sterk in ziet. dat rij er verandering in brengt. Men moet zich losmaken van het denkbeeld, dat het hoer geldt rijke kapitalisten. Hoe groot is niet het aantal kleine menschen, die hun met moeite bijeen gebrachte en voor den ouden dag bestemde Spaarpenningen heb ben belegd In staaftöi* gf’mer’fitcsc'huld; Dat de rentestand daalt, is Voor hen reeds erg genoeg, al wordt het verminderde inko men op het oogenblik min of meer gecom penseerd door het goedkoopere leven. Maar dat zij bij stijging van den rentestand niet alleen hun inkomen niet weer zien stijgen, doch daarbij bun kapitaal belangrijk zien slinken, is een misstand, waartoe de over heid geen aanleiding mocht geven. Als iemand wordt aangetast un rijn pen- gtoenrêchben, stelt alles wat democraat is, zich onmiddellijk te weer en terecht. Maar pest dit ook niet in hefc geval, dat wij hier bespreken. Heeft hij, die zijn heele leven heeft gespaard om een verzorgden ouden dag te hebben van de opbrengst der mert zijne spaarpenhingen gekochte obligaties, niet evenveel recht daarop als de ambtenaar op zijn pensioen? Men staat hier voor een vraagstuk, dat een zeer belangrijken socialen kant heeft, waaraan wel meer aandacht mocht worden geschonken.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1931 | | pagina 1