R
Gebr, Spaas
lol Itassliiu
lol Tweed
nieuwste dessins
dubbel breed
I
1
Blad
GEBR. SPAAS
Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen. Gegarandeerde oplage 6500 ex.
*1
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT; MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
enz.
No. 17830
39* JoorgShg
BOSKOOP,
BWUÜUKAVKIN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPI
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADMNXVEEN, ZEVENHUIZEN.
Dit blad verschjjnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
EERSTE BLAD.
I
<1
3
I
FEUILLETON.
A
Brieven Hit de Hofstad.
4
1
DIENSTBODE?
de beste kans tot slagen
L-r- per aanvrage tot 8 regels, elke
regel meer 12% cent.
MARKT 16 GOUDA
I
t.
Zaterdag 14 Maart 1931
BEL OP 2084
MiWwmcliiiiili. I. I.ï. Straitan
Een ongein* in de Andes.
pond
pond
meer ƒ8.68. Op
gg
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
HET STOFFENHUIS
lossingsbepalingen bevatten,
I.
dU
nmn—iiii^
45
10
HOOFDSTUK XVII
De machinerie wordt in werking gesteld.
(Wordt vervolgd).
MLXII.
i voor
'ergeet
Vloerwas, M.ubelwas
JAN VANOIRLAND
MARKT 2 GOUDA
eon
n dt
«00-
par-
tgtn
Iten-
irop
nlat
itdt
kelt
«P
Ma
oor
rdo
het
Oe
Gij
Gij
tor-
hen
OP
elk
15
15
ZOEKT U EEN
OF ANDER PERSONEEL?
EEN AANVRAGE IN DE
Goudsche Courant
geeft U
Zend ze in aan het Bureau:
MARKT SI - TELEF. 2745
15
15
10
Wat U bij
koopt, draagt U mot plezier
pracht dessins, 76 c. breed
78 ct.
1.50 - 1.10 ct.
foor,
dt
lessen, zonder dat de geldgever het recht I
heelt, hetzelfde te eischen.
Zooals de zaken bhang staan, trekt dé
obligatiehoudier altijd aan het kortste eind.
In tijden van hoogen rentestand aangegane
leeningen worden, zoodra de rentestand
daalt, geconverteerd tin leeningen van lager
j rentetype. Rijst echter latei weer de rente-
65
7d
80
100
50
30
50
50
25
F
- -o-—ui, wv/vilx/*,
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administraüe en Redactie TeW.
overblijft. Zij achtten het in het belang van
den Staat, dat zijn burgers zooveel mogelijk
hun geld beleggen m schuld van eigen land.
Hierover zullen wij iets zeggen.
Het wil ons voorkomen, dat de Staat het
met zijne leentngspolitiek daar eigenlijk niet
naar maakt en dat er alle aanleiding bestaat
voor hei publiek, om zich alzijdig te hou
den, totdat eene andere politiek wordt ge
volgd.
Zooals men thans handelt, ia alles behalve
fair Wij hebben hier het oog op een der
ieeningsvoorwaaiden, die regel is en hierin
bestaat, dat de geldnemer zich het recht
voorbehoudt, ten allen tijde de leening af te
(■(HBSCIIE COURANT
Wie zijn tijd verspilt, bestaat slechts;
wie zijn tijd gebruikt, leeft.
middèn op het eiland in den vijver en ver
volgde
Heb je je er nooit rekenecliap van ge
geven, Miles trouwens ik moet toegeven
dat ik het ook niet heb gedaan dat die
hut geen slechte gelegenheid zou zijn
iemand die rich wil schuilhduden? Ve
niet, dat het hier gespookt heeft l
Het lijkt me niet waarschijnlijk, meen
de Austin. Iemand die daar zijn tenten
ojjsloeg, zou gauw een stevige rheumatiek
opdoen waarschijnlijk malaria erbij. Het
licht dat je meent gezien te hebben, zal wel
de weerschijn van de ondergaande zon zijn
geweest.
In ieder geval, drong Hark butt aan,
zou ik graag willen dat je er morgen eens
heen roeide om poolshoogte te nemen. Als
ik niet naar Londen moest, zou ik het zelf
doen*.
Ik zal eraan denken, maar het was me
een lief dfing waard, als je niet wegging,
John’. Hij stond op en gaapte. Ik ben
nog doodmoe, ofschoon ik den heelen dag
geslapen heb. Ik geloof dat ik maar weer in
mijn mandje kruip.
Harkbutt stond eveneen® op.
Ik wilde je nog één ding vragen, Miles.
Toen je Merrifield aannam, had hij natuur
lijk getuigschriften?
Zeker Ik heb al het personeel door be
middeling van een Londenech kantoor ge
kregen en die hebben me van allemaal de
sollicitatiebrieven en de getuigschriften ge
stuurdMerrifield had er een stuk of drie,
als ik me goed herinner, van eerste families.
Heb je geïnformeerd of die getuigschrif
ten in orde waren?
vang van de 14e eeuw; het carillon is bij
contract van 3 April 1686 op last van den
burgemeester van den Haag door zekeren
Melchior de Haze te Antwerpen geleverd,
ter vervanging van het oude speelwerk, dat
misschien ook wel verroest was.
Natuurlek heeft de toren zijn geschiede
nis. Eenige malen is hy door den bliksem
getroffen, o.a. in 1539, als gevolg waarvan
een groot deel van de kerk is afgebrand.
Geld om de ruïne weer te herstellen, had
men niet en zes jaar lang is de accijns op
wijn en bier verdubbeld om het geld bijeen
te brengen voor het herstel. Het was ech
ter niet genoeg en er werd nog een loterij
gehouden, die het laatste bijeenbracht.
In 1703 werd de kerk opnieuw hevig ge
teisterd door een storm, hetgeen al weer
§en schadepost was veel te groot voor de
Welneen. Waarom zou ik? Jelui advo
caten zijn zulke achterdochtige lui!
Heir je Merwfield's getuigschriften nog
hier?
Ja, ik geloof dat ze in een kist in mijn
slaapkamer liggen. Maar waarom interes,
seert je dat zoo, John?
Dat zal ik je bij gelegenheid wel ver
tellen zoover zijn we nqg niet. Maar iets
andere: mag ik ze hebben? En ook het tes
tament dat je paa hebt gemaakt?
Als ik je daar een pleirier mee doe,
waarom niet. Maar wat je ermee voor hebt,
gaat boven mijn pet. Ik geloof dat Je van
den aanvang af een vooroordeel tegen Merri
field heb gehad. Hij is de beste butler, dSen
ik ooit meegemaakt. heb en dat ie mij vol
doende.
De advocaat yond het niet noodig verder
op Miles' woorden in te gaan en volgde hem
naar boven Op zijn slaap ka pier gekomen,
opende Miles melt een sleutel dien hij uit
zijn vestzak haalde, een antieke eikenhouten
kist, en nam er een bundel papieren uit.
Hij gaf Harkbutt de documenten waarom
deze gevraagd had en nadat de advocaat ze
in zijn zak had aestoken. wenschten de
vrienden elkaar goedennacht.
Harkbutt was blij dat hij de voorzorg had
genomen de stukken niet in de hand te hou
den. want de eerste dien hij op de gang tegen
kwam was de butler! Wat had die hier te
maken op dit late uur?
Enfin, dat i« zijn zaak en niet de
mijnej. dacht de rechtsgeleerde grimmig.
Naar het Engelsch van
MORICE GERARD
21 (Nadruk verboden.)
Hij legde aan en schoot in het wilde weg,
daar het- al te donker was om goed te rich
ten. Toen hij zijn geweer liet zakken, meen
de hij op liet dicht begroeide. eiland midden
in den vijver’een lichtschijn te zien. Maar
bet licht verdween direct weer; had hij zich
misschien vergist? vroeg hij zich af.
Zijn gedachten geheel in beslag genomen
door dit nieuwe raadsel, wandelde hij naar
det „Grange” terug, waar hij Miles, trof, die
even voor hem was thuisgekomen.
De berichten over Thea waren verre van
■f gunstig. Dr. Winton, de dorpsdokter, had
het noodig gevonden een bekende kinderarts
uit Plymouth in consult tè roepen. Deze
had gezinspeeld op complicaties en veror
berd daft, er een verpleegster moest komen.
Miles maakte zich vreeselijk ongerust over
het kleine patiëntje en praatte en dacht
over niets anders.
Pas toen ze naar bed zouden gaan, kreeg
Harkbutt gelegenheid om over zijn ontdek
king van dien middag te praten. Hij zou
den volgenden ochtend vroeg vertrekken.
Hij vertelde zijn vriend dat hij zich ver
beeld had licht te zien in het houten huisje
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31 GOUDA,
by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren
Onze bureaux zyn dagelijks geopend
Interc. 2745. Postrekening 48400.
FEN
3FOON 3267.
:n prijs.
>g
60 ct. p.
Ct p. Vt
¥1
Vi
V,
Harkbutt zette zich aan de schrijftafel op
zijn logeerkamer en legde Merrifield’s „Ge
loofsbrieven” voor zich neer. Hij las de
sihriftelijke sollicitatie door en vergeleek
de ondertekening nauwkeurig met die, wal-,
ke de butler onder Austin’s testament liad
geplaatst. Er was nagenoeg geen Verschil te
bemerken. Toen nam hij de getwgeohriften
tej liand. Van de schrijvers kende Harkbutt
twee heel oppervlakkig, eem echter heel
goed Lord Darveston. Volgens den brief
was Merrifield een zestal jairen bij dezen
edelman in dienst geweest. De advocaat
bleef, met de papieren voor zich een heele
poos zitten nadenken en hij ging pas naar
bed, toen hij zijn plannen voldoende had
uitgewerkt.
Den volgenden dag bracht Austin zijn
vriend met de auto naar Plymouth.
Stuur me onmiddellijk bericht, als er
iets bijzonders aan de hand is, zei Hark
butt, terwijl hij uit het raampje van de
coupé leunde.
Ja, ik zal je ook laten weten, hoe Thea
het maakt, antwoordde Austin. De toestand
van zijn kleine vriendin beheenschte op het
oogenblik zijn heele denken.
Doe dat, hernam Harkbutt afwezig;
zijn geest ww mei heel andere dingen ver
vuld.
Nadat hij eerst de dringendste zaken had
afgehandeld, die zich tijdens,zijn vacantie
hadden opgehoopt, had de advocaat den
Het carillon van de St. Jacobatoren.
En enkele maal heeft de gemeenteraad
eens een onderwerp by den kop, dat geen
politiek bevat. Zelden komt het voor, maar
heusch het gebeurt toch nog. Zoo heeft het
nu besloten het carillon in den St. Jacobs-
toren op de Groenmarkt te restaureeren.
Eerlyk gezegd heeft het ons verwonderd,
dat men er geen politiek by gehaald heeft,
want ze lag voor de hand. Zoo'n carillon
moet immers wijsjes spelen en men mag
verwachten, dat by de keuze daarvan geen
enkele partij in haar diepste en teederste
gevoelens gekwetst mag worden. Deze mu-
ziek-distnbutie van overheidswege is echter
nog niet onder censuur gezet.
De toren krijgt nu een nieuw carillon.
Het oude is op. Hoe het zoo opgeraakt is
weet men niet; waarschijnlijk is verzuimd
het te onderhouden. Het ligt ook niet zoo
in den weg dat iedereen het ziet. Een stand
beeld, dat verroest, loopt in de gaten. Me
neer X., die het dagelijks passeert, grijpt
op een goeien dag naar de pen en schrijft
een vlammend ingezonden stuk om de over
heid ernstig te laken, dat zy geen oog en
geen hart heeft voor de monumenten van
onze roemruchtige geschiedenis enz. Dan
bereikt dat ingezonden stuk na vele weken
wel eens iemand, die min of meer zich ver
antwoordelijk gevoelt'voor )iet wel én wee"
van onze monumenten en als het niet tegen
loopt, wordt er iets aan gedaan. Het vol
gend jaar dan natuurlijk, want het moet
•niet den schijn hebben dat men zich door
een ingezonden stuk in een krant heeft la
ten aanzetten.
Maar op het weg-roestend carillon heeft
niemand het oog gehad. De wethouder had
een doorgeroesten hamer van het carillon
meegebracht in de raadzaal om te laten
zien hoe erg het was.
Thans zullen alle Nederlandsche klokken
gieters worden uitgenoodigd in te schrijven
op de leverantie van een klokkenspel; bui
tenlanders krijgen geen kans, althans niet
rechtstreeks. Er is n.l. een Engelsche firma
die al heel vfat klokkespelen in ons land
heeft geleverd. Maar den Haag zal Neder-
landsch fabrikaat nemen. Over den toren,
die het carillon krygt, is al dikwijls ge
praat. Men zegt n.l. dat de top daarvan
niet al te soliede is en scheuren heeft als
gevolg van de klokken-vracht. Er is maar
één scheurtje, heeft ons de wethouder ver
zekerd en dat houdt men steeds in het oog.
Nog is weer eens gevraagd de slaapmuts,
die de toren op heeft, te vervangen door een
meer passende bedekking. Voorloopig is
daarvoor geen geld, maar later misschien.
De St. Jacobskerk dateert uit den aan-
aBvbKTBNTIEPRUSi Uit Goud» on «wtreten (behoonado tot du b0Mi(krln<
1—5 regels ƒ1.80, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en da besorgkring:
16 regels 1.65, elke regel meer 0.80. Advertentito in het Zaterdagnwnmer 28 et.
bijslag op den prijs. Liefdadigheida-advertentiiln de helft van dan prtf*.
INGEZONDEN MEDEDEEUNGEN: 1—4 nfob fUt, elhe -
de voorpagina 58 heoger.
Gewone advertentiün en ingezonden mededeeUngen bty contract tot «eer goreducearden
prö*. Groote letten en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentifa kunnen worden ingebonden door tuMchenkomst van «oliede Boek
handelaren, Advertentiebureau* en onze agenten en moeten daaga vóór da plaatsing aan
het Bureau «tjn ingekomen, teneinde van opname venekerd te «Qn.
beurs tan dte dagen. De regewmg des lania
hielp toen weer een handje.
Nog herhaaldelijk is de bliksem in den
toren geslagen met min of meer ernstige
gevolgen. Sedert de bliksemafleider er op
staat, is er nog niets gebeurd.
Een bouwstijl als geheel heeft de kerk
niet. Bij gedeelten is het gebouw tot stand
gekomen en van alle stijlen is er wat. Van
heel ouden datum was al de ontsiering door
dat allerlei kleine huizen tegen de kerk
waren aangebouwd. Pas in den jongsten tyd
zyn de laatste resten van deze verminking
van het gebouw weggenomen. Eén van die
gebouwtjes had als opschrift: tollegeum
anatonico-chururgicum. Het was dus de z.g.
ontleedkamer. Tot 1772 is dit schoone ge
bouw voor dit doel gebezigd; toen verhuisde
de ontleedkamer en werd het huisje dren
kelingenhuisje.
Nog in 1858 heeft men tegen de kerk die
huisjes aangebouwd; krachtig is toen van
Voor IROOPWAFELEU
merk O. B. Ft.
BEL OP No. S*7*
■OtK- I> ■«UKKlDaKKKRU
GEBR. RAWEBSTEIN
SREMI99STW. 37. - 9 O PDA
volgenden morgen een lang onderhoud met
een particulieren detective, met wien hij
zeer bevriend was en veel had samengewerkt
en die meer dan eens in moeilijke gevallen
blijk had gegeven van acherp vernuft en een
sterk ontwikkelden speurzin.
- Je bedoeling is dus, dat Sylvester na
gedaan wordt en dat je te weten komt wat
hij heeft uitgevoerd vanaf het oogenblik.
dat hij door den hond aangevallen werd,
vroeg de detective nadat Harkbutt hem ver
teld had, waarvoor hij ditmaal zijn hulp
noodig had.
Juist, Hawkins, en je «uit daar met
jouw intelligentie zonder twijfel in slagen.
Maar er is nog iets. Er moet iemand naar
het klooster in Zuid-Amerika gaan, waar
Sir Calliston’s bediende verpleegd is, toen
hij ziek was. Het poeder, dat Sylvester Sir
Miles wüde ingeven, ia over den vloer ver
spreid, toen de hond hem aanviel. Als de
monniken, die later naar de hut kwamen
om Sfcr Miles te verzorgen, dat poeder her
kend hebben, is het mogelyk en zelf8 waar
schijnlijk, dart, ze het zorgvuldig bij elkaar
geveegd hebben Mocht dat niet het geval
zijn, dan is er in de naden van den vloer
rrt'sechien nog wat te vinden. Als het kan,
Hawkins, moeten we wat van dat <oedje
hebben. Het kan eventueel schitterend be
wijsmateriaal worden. Je ziet hoeveel aan
een nauwkeurig onderzoek gelegen is en je
begrijpt natuurlijk, dart je niet op kosten
hoeft te zien.
Neen, Sir Miles hoeft niet op een paar
pond te kijken, antwoordde Hawkins lachend
Conv.rsi. van leeningen.
De rentestand is in enkele jaren enorm
gedaald. Het is nog geen tien jaren geleden,
dat stedelijke leeningen werden uitgeschre
ven tegen 7 %Len het Rijk leende tegen 6
Omstreeks begin 1925 daalde de rentestand
tot 5 Een paar jaren daarna tot dicht
- bij de 4j Daarop bleef hij eenogen tijd
staan, totdat de crisis hem nog verder deed
dalen, n.l. tot bij de 4’% voor solide bin.
nenlandsche leenlingen.
In normale onistandiglieden is daling van
den rentestand een gunstig teeken. Zij wijst
op sterke kapitaalvorming. Hoe meer kapi
taal een land vormt, hoe lager de rente en
hoe hooger het arbeidsloon kan zijn. De
huidige daling der rente is echter abnor
maal. Zij is geen gevolg van sterke kapitaal-
vormiing, inaar van te geringe vraag naar
kapitaal ten gevolge van het door de crisis
veroorzaakte gebrek aan ondernemingsgeest.
Men durft geen nieuwe zaken beginnen of
bestaande zaken uitbreiden, terwijl het pu
bliek bij den slechten toestand vap het be-
drijfsleven zijn geld liever tegen lage rente
in staats- of gemeente-obligatiën en derge
lijke fondsen belegt dan het in industrieele
ondernemingen te steken. Voorts speelt, wat
de zoo pas genoemde fondsen betreft, ook
nog een groote rol het feit, dat zij inzonder
heid ale belegging Vormen voor de steeds
grooter wordende vermogens van onze soci
ale verzekeringen en pensioenfondsen.
Naar men uit de bladen heeft kunnen ver
nemen, bestaat bij de Regeering het voor
nemen de 5 leening van 1918 te conver-
teeren in eenewaarschijnlijk 4 doende
leaning. In de Tweede Kamer >is volgens het
verslag dit voornemen met voldoening ver
nomen. Onze rentelast, zoo zei men, aal
daardoor afnemen, wat bij de te verwachten
vermindering van de opbrengst der belas
tingen en de door de crisis veroorzaakte
venneeodering der uitgaven natuurlijk valt
toe te juichen. Voorts merkten verscheidene
leden op, dat het niet wenschelijk was hert
Invaljdateits- en het Pensioenfonds tot zoo
danige bedragen in de leening te doen deel
nemen, dat voor de tegenwoordige schuld-
eiechere slechts een betrekkelijk gering deel
stand dan kan de obligatiehouder zijn geld i
niet terug krijgen. Hij moet, tenzij het stuk I
vroegtijdig uitloot, daarop tientallen van
jaren wachten. Meit het, gevolg, dat de koers
van zijn effect daalt en hij feitelijk een de<‘l
van zijn geld kwijt is. Wie op het oogenblik
zijne 5 obligatie ziet geconverteerd in eene
4 loopt die kans, dat, als aanstonds de
rentestand weer rtijgt, rijn stuk van f 1000
nominaal slechts, latep wij maar zeggen,
900 waard is. En de mogelijkheid, dat dé
rentestand weer stijgt, is zeer groot. De
crisis zal eenmaal een eind moeten nen en.
De ondernemingsgeest zal weer herleven,
terwijl de crisis de wgreld heel wat armer
aan kapitaal zal hebben gemaakt.
Het ie on® een raadsel, wat toch de oor
zaak mag zijn, dat hef, publiek zich voort
durend weer bij den neus laat nemen. Als
men zich eenvoudig afzijdig hield bij lee
ningen, die de gesignaleerde eenzijdige af.
zou er wel
spoedig een eind aan komen Intuseehen is
bet ons ook een raadsel, dart de overheid
de antisociale1 strekking van haar gedrags
lijn niet inziet of althans niet zoo sterk in
ziet. dat rij er verandering in brengt. Men
moet zich losmaken van het denkbeeld, dat
het hoer geldt rijke kapitalisten. Hoe groot
is niet het aantal kleine menschen, die hun
met moeite bijeen gebrachte en voor den
ouden dag bestemde Spaarpenningen heb
ben belegd In staaftöi* gf’mer’fitcsc'huld;
Dat de rentestand daalt, is Voor hen reeds
erg genoeg, al wordt het verminderde inko
men op het oogenblik min of meer gecom
penseerd door het goedkoopere leven. Maar
dat zij bij stijging van den rentestand niet
alleen hun inkomen niet weer zien stijgen,
doch daarbij bun kapitaal belangrijk zien
slinken, is een misstand, waartoe de over
heid geen aanleiding mocht geven.
Als iemand wordt aangetast un rijn pen-
gtoenrêchben, stelt alles wat democraat is,
zich onmiddellijk te weer en terecht. Maar
pest dit ook niet in hefc geval, dat wij hier
bespreken. Heeft hij, die zijn heele leven
heeft gespaard om een verzorgden ouden dag
te hebben van de opbrengst der mert zijne
spaarpenhingen gekochte obligaties, niet
evenveel recht daarop als de ambtenaar op
zijn pensioen? Men staat hier voor een
vraagstuk, dat een zeer belangrijken socialen
kant heeft, waaraan wel meer aandacht
mocht worden geschonken.