s sü Na. I76S8 88" Jaargang Dinsdag 24‘Maart 1831 BODEGRAVEN, NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. Dit blad verschijnt dagelijks behalve opZon-en Feestdagen a FEUILLETON. Een ongeluk in de Andes. Si 3 T t I werd had het vuur reeds ver om zich heen 29 meeat HOOFDSTUK XXIV. Een krijgslist. In de herberg. (Wordt vervolgd). 1 Naar het Engelsch van MORICE GERARD. (Nadruk verboden.) HOOFDSTUK XXIII. als u beteut Hat Duitsch-Oostenrijksche Tolverbond. De indruk in de verschillende landen. Besluiten van den Rijksdag. meisje! Maar in oember ht ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring): 1—5 regels 1.80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorg kring: 1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.80 Advertentiën in het Zate r dagnummer 20 8> bijslag op den prijs. Ilefdadigheids-advertentUfai de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN1—4 regels 2.25, elke regel meer 1.50. Op de voorpagine 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bü contract tot zeer gereduceerden prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte, fr- Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van «oliede Boelthande- laren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te sjjn. De eerste dagen die volgden, bleef Sir Mi les nog uiterst zwak. De cchok, die het plot seling verschijnen van Sylvester Senior hem had gegeven, was. zoo kort na zijn ernstige ziekte, te veel voor hem geweest. Hij bleef een groot gedeelte van den dag tin bed en hij wilde niietg liever dan zoo spoedig moge lijk aan de uitnoodiging van zijn kleine vriendin gehoor geven en naar Brighton te vertrekken, weg uit de omgeving, waaraan zooveel ellendige herinneringen voor hem verbonden waren. Ook de doktoren juichten dit plan toe, maar Harkbutt drong er op aan, dat hij zijn vertrek nog een> paar dagen zou uitstellen. De advocaat had reden om een, spoedige ontknooping van het drama te verwachten en was van oordeel dat de hoofd persoon daarbij ntiet kon ontbreken. Boven dien, Miles zelf moest beslissen wat er met Andrew Sylvester diende te gebeuren, als Oostenrijke en Duitschland hebben voor een beetje beroering gezorgd: de beide Duitsch-sprekende staten hebben een doua- ne-unie gesloten, hetgeen beteekent, dat zij na een korten overgangstijd de douanerech ten zullen af schaffen, waardoor feitelijk Oostenrijk en Duitschland een economische eenheid zijn gewonden. Het verdrag, waar van de geldigheidsduur op drie jaren is be paald en dat met een termijn van een jaar kan worden opgezegd, brengt mede, dat Oostenrijk en Duitschland gemeenschappe lijke tarieven vaststellen. De Duitsche en Oostenrijksche pers, die kon voorzien, dat na het tot stand komen der tolunie een stormpje zou opsteken, heeft zich gehaast uiteen te zetten, dat het ge sloten accoord slechts by kan dragen tot de realisatie van het denkbeeld der Europee- sche samenwerking op het gebied van het bedrijfsleven. Tevens wordt met betrekking der handelspolitieke overeenkomst opge merkt, dat het douanebeheer der verdrag sluitende partijen zijn zelfstandig karakter blijft dragen en dat de onafhankelijkheid der beide naties onaangetast blijft. Van zekere Duitsche zijde wordt dan ook opge merkt, dat de stap, waartoe Oostenrijk en Duitschland hebben besloten, de oplossing van het Europeesche economische vraagstuk ten goede zal komen en in de lijn ligt van Briand's Pan-Europeesche plannen. Verder, zoo wordt betoogd, staat niets aan het toe treden van andere landen tot de overeen komst in den weg. Tsjecho-Slowakije moet reeds een desbetreffende uitnoodiging heb ben ontvangen. In tal van andere landen beziet men de sensationeele gebeurtenis echter met geheel andere oogen, hetgeen trouwens ook duide lijk blijkt uit het feit, dat de Fransche, En- gelsche, Italiaansche en Tsjecho-Slowaak- sche gezanten reeds opdracht van hun re- geering hebben ontvangen om aan dr. Scho- ber, Oostenrijks minister van buitenland- sahe zaken, naderen uitleg te vragen. In laatstgenoemde staten huldigt men hier en daar de opvatting, dat de douane- unie tusschen Duitschland en Oostenrijk, vooral wat Oostenrijk betreft, zoowel in- druischt tegen het protocol van Genève d.d. 4 October 1922 als tegen den geest der vre desverdragen, o.a. omdat Weenen in een positie van afhankelijkheid zou zijn geraakt, hetgeen echter door de Oostenrijkers wordt ontkend. Vooral de Franschen volgen de ontwikkeling der gebeurtenissen met angst in hun hart, omdat h.i. de economische as similatie ibinen afzienbaren tijd uit zal loo- pen op een politiek samengaan, d. w. z. op de verwerkelijking der Anschluss-ideeën. Volgens de Franschen is deze vrees te eer der gewettigd, daar de juridische en cultu- reele éénwording van Oostenrijk en Duitsch land reeds een feit is geworden. Met andere De beste huisvrouw die bestaat Is zeker waar op markt en straat Oeen mensch van weet, geeft mensch Van praat. was. Precies op den afgeSproken tijd bracht Giles, zoo heette de staljongen, „Sultan" gezadeld voor de hoofdingang van de Gran ge. De knaap, die anders nooit een derge lijke vereerende opdracht kreeg, had den tuaschentijd gebruikt, niet alleen om het paard te zadelen, maar ook om zichzelf netjes te maken, en had daarvoor de stal even onbeheerd moeten laten. Hij vond dat hij aan zijn waardigheid verplicht was in de puntje® voor het huis te verschijnen. Maar Sultan scheen niet bijster gesteld op zijn tijdelijken verzorger; het dder trappelde en steigerde en toonde zich buitengewoon zenuwachtig en onrustig Dat was geheel togen zijn gewoonte anders wachtte hij al tijd onbeweeglijk tot de berijder opsteeg. Maar nu had Harkbutt, een uitnemend rui ter overigens, de grootste moeite om in het zadel te komen. Merrifield die wist hoe het hoorde, stond boven aan den stoep om den vertrekkenden gast uitgeleide te doen. Giles krabde zich achter de oor en, zoodra hij de handen vrij had. Hij begreep niet van Sultan’s ongedu righeid. De butler kwam de stoep af en zoo dra Harkbutt was weggereden en voor den staljongen was de butler een machtig en ge wichtig personage. Ik snap er niets van, meneer, zei Giles. Het beest heeft anders nooit van die kuren. Het is anders zoo mak al® een lam. Merrifield stopte den jongen een halve sovereign in de hand. Denk er om dat, als iemand er naar vraagt, je er nieta van zegt dat je me uit de stallen hebt zien komen, beet hij hem Merrifield stiet een gesntoorde verwen- selling up.t. Dat beest ds een engel of een idioot, mompelde hij, oi anders Opeens flitste het door zijn brein, dat Harkbutt de truc had doorzién en lutsn schaakmat gezet, De ontdekking vervulde hem met nameloozen schrik. Voor het eerst sinds Sylvester en hij aan het coinplotteeren waren gegaan, begon hij te twijfelen aan hun succes. Hij vroeg zich met beklemming af, of die forsche, gewiekste advocaat niet een te sterke tegenpartij voor hen was. Direct toen hij Sultan zag, wist John Harkbutt met zijn scherp waarnemingsver mogen, dat e? iets niet in orde was. Hij had het paard rustig op stal zien «taan, hij kende het ook van vroeger als een. buiten gewoon kalm dierwaarom was het dan nu zoo schichtig en ongedurig? Zeker iemand bad natuurlijk iete met hem uitgehaald en Tiet was maar al te duidelijk wio die „zeker iemaöd’’ was. Merrifield haatte hem, Merrifield was bang voor, hem en tot iedere schurkenstreek in staat. Zoodra hij uit het gezicht van den hoófdingang was geweest, was de advbcaat afj’estegeti en had het euvel al gauw ont- ^ekt het bit wa® te strak aangehaald, zoo- dStakt^ VeP1 de t<>ng VW1 het paard woorden: in Frankrijk is men bezorgd, dat de jongste tolunie in aanmerkelijke mate zal bijdragen tot de uitbreiding van Duitsch- lands economische en politieke macht. In middels heeft reeds één der leden van het Duitsche kabinet, minister Dietrich, in een rede te kennen gegeven dat er voor het bui tenland geen aanleiding is zich door het ac coord gekrenkt te voelen en daartegen een actie te beginnen; wanneer dit niettemin mocht geschieden, dan zou hieruit blijken, aldus minister Dietrich’s opvatting, dat den staten, die zoo verstoord zijn, aan de „pa- cifiactie van de volkeren” niet al te veel ge leden is. Hoe dit ook zij, men kan aannemen, dat het niet louter liefdadigheid is, die Duitsch land ertoe heeft bewogen, de overeenkomst met Oostenrijk aan te gaan. Niet alleen zal Duitschland er politieke doeleinden door willen verwerkelijken, maar tevens onge twijfeld probeeren van het Duitsch-Oosten rijksche economische gebied uit in Zuid- Oost-Europa belangrijke markten te ver werven. Het is dan ook verre van onwaar schijnlijk, dat de douane-unie in Europa een punt van strijd zal worden. De Rijksdag heeft gisteren een aanvulling op de bioscoopwet aangenomen, inhoudende dait de vertooning van verbaden films in een besloten kring kan worden toegestaan. De comm. motie van wantrouwen tegen minister Dietrich werd met 246 tegen 59 stemmen verworpen. Aangenomen werd een comm. motie in zake het ter inzage leggen der belasting- lysten. Vervolgens hield de Rijksdag zich bezig met voorstellen der Justitie tot goedkeuring der strafvervolging van afgevaardigden in 75 gevallen. De meeste dezer, n.l. 70, wer den onmiddellijk toegestaan, o.a. de vervol ging van afg. Drewitz (Econ. Partij) we gens oplichting, verduistering en misbruik van vertrouwen. Drewitz had zelf de goed keuring bepleit, daar hij deze aangelegen heid, waardoor hy werd verrast, spoedig wenscht te zien opgehelderd. Goedgekeurd werd het den nat.-soc. afgevaardigde Miünchmeyer opgelegde vonnis van drie maanden gevangenisstraf, alsmede de ver volging van afg. Göbbels e.a. nat.-soc. af gevaardigden. Het soc.-dem. voorstel tot verhooging der tantièmebelasting en der belasting op in komens boven 20.000 markt, werd aange nomen. BUITE^ANDSCHNIEüWS. DtjM8«»tÏND, De zaak tegen Saffran. Tetzner heeft school gemaakt. Opnieuw een opzienbarend moordproces. Voor de rechtbank te Bartenstein in Oost- Pruisen, begon gisteren het proces tegen Saffran, die beschuldigd wordt van verzeke- ringsbedrog, corruptiepogingen tegenover postambtenaren, brandstichting, moord op den electromonteur Friedriszick bij Sensburg en moord op den melkknecht Dahl bij Krau- sendorf. Aangeklaagd zyn verder de pro curatiehouder Kippnick en de kantoorbe diende Ella Augustijn, die van Saffran’s plannen op de hoogte Waren. Kippnick wordt beschuldigd van moord, poging tot moord en brandstichting, Alla Augustin van valschheid in geschrifte en poging tot op lichting. Verder staat nog terecht de chauf feur Reek, een broer van Ella Augustin uit Berlijn, en twee postbeambten, verdacht van corruptie. Bij het verhoor spaart de verdachte Saf fran zjjn medebeklaagden niet. Hy deelde mede, dat de zaak, waarin hij werkzaam was, zeer slecht ging en dat hjj, om een faillissement te versnijden, zyn toevlucht nam tot oneerlijke practyken. De verschil lende wissels en oorkonden, die vervalscht waren, had hij zelf opgesteld, doch Ella Augustin had de valsche handteekeningen er onder gezet. Hy had vier verzekeringen gesloten, zoodat zijn leven verzekerd was voor 24000 Mark, welke geld zijn vrouw zou erven. Hij had besloten zich van kant te maken, wanneer de zaak mis zou gaan. Juffrouw Augustin sok dan alles zoo rege len, dat de ttïdrük werd gewekt, alsof hy bij een ongeval om het leven zou zijn ge komen. Zonder bepaald namen te noemen,, had Ella Augustin echter herinnerd, aan het geval-Tetzner, waardoor zij beiden op het denkbeeld kwamen een lijk te laten door gaan voor dat van Saffran. Zy moesten slechts zien, hoe zij eraan konden komen. Kippnick had zich bereid verklaard hun hierbij behulpzaam te zijn. Bij het verdere verhoor noemt de be klaagde Saffran alle beschuldigingen, be halve den aanslag by Sensburg onwaar. De aanslag op den monteur Friedriszick op den straatweg by Sensburg erkent hy echter. De monteur was uitgenoodigd om een eindje mee te rijden. Hy nam in de auto plaats naast Safftan, die aan het stuur zat. De auto reed wat langzamer en dit was het toeken voor Kippnick, die achter in de auto zat om met een ploertendodder Friedriszick drie harde slagen op het hoofd te geven. De monteur wist echter uit den wagen te komen en zoo mislukte deze moordaanslag. Uitvoerig vertelde Saffran vervolgens de voorbereidingen voor den tweeden moord, die werkelyk gelukte. De beklaagde moet zijn verhaal herhaaldelijk onderbreken, als de ontroering hem te machtig wordt. Toen ENGELAND, Het spoorwegongeluk by Leighton- Buzzard. De naar aanleiding van het ongeluk niet den expresstrein naar Schotland naby het station Leighton-Buzzard ingeatelde com missie van onderzoek heeft de vraag onder zocht of de snelheid waarmee op dit gebied wereden wordt, niet te groot is. De treinen naar Schotland ryden hier vaak met een snelheid van 140 K.M. per uur en zynxie snelste van Europa. Algemeen wordt /net wenschelyk geacht de snelheid te verldgen tot een grens waarby de veiligheid betqr is gewaarborgd. Niettemin was men van meening, dat de snelheid waarmede werd gereden niet de oorzaak van het ongeluk is geweest, maar moet het ongeluk te wyten zyn aan het feit dat men een andere lyn moest ryden en de machinist niet voldoende op de signalen heeft gelet. Noodlottige brand. Zeven kinderen in de vlammen omgekomen. Te Holderaess (New Hampshire) brak brand uit in de groote boerdery van den landbouwer Avery. Toen de bramj, ontdekt Wc-ïu had hèv vuü* ZvCdo VS* rich hcCXl gegrepen. Van de zestien kinderen van hetzX echtpaar Avery konden er zeven niet meX gered worden en kwamen in de vlamhien om. Zoowel de vader als de moeder deden heldhaftige pogingen om de kinderen te red den. Drift kinderen liepen ernstige brand wonden op en worden verpleegd in het zie kenhuis te Plymouth. Ook voor hun leven wordt gevreesd. De boerdery werd door het vuur geheel vernield. rf BRITSCH-lNDIë. Doodstraf voor Indiërs gehandhaafd.! Verwachte invloed op het Nationaal Congres. Uit Lahore wordt gemeld dat verandering van do doodstraf voor de Indiërs, dóe des tijds den commissaris van politie Saundhra vermoordden, in gevangenisstraf, i» gewei gerd Het ie waarschijnlijk dat deze beslis sing het Nationaal Indisch Congres, dat van daag wordt geopend, aanzienlijk zal beïn vloeden. VER. STATEN. Miss WendelsgU^ament. Haar vermogen verdeeld onder ziekenhuizen en liefdadige in stellingen. In overeenstemming met het testament van miss Wendel, die dezer dagen tachtig jaar oud in uiterste eenzaamheid overleed en een zeldzaam groot vermogen naliet, zullen haar bezittingen, die op een waarde van honderd millioen dollar worden geschat, worden verkocht en zal de opbrengst in tweehonderd sommen worden verdeeld en worden weggeschonken.aan ziekenhuizen en liefdadige instellingen. Volgens een ander bericht wordt de erfe nis betwist door een kleindochter van een ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 225, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal ƒ220, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zyn dagelyks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef. Interc. 2745. Postrekening 48400. hij in hun handen viel. Harkbutt hield zijn vriend zooveel moge lijk gezelschap en werkte, wanneer Miles rustte of sliep, aan de ontsluiering van wat hij iin gedachten het „mysterie Van de Gran ge" noemde. De wandelingen met May Dal- ston, waarop hij zich niet weinig had ver heugd, moesten voorloppig achterwege blij ven; in dit geval, oordeelde hij, gingen de zaken in den meest letterlijken zin vóórliet n den middag van den 23sten De- ia4 John een dringende reden om uit te gaaii. Hij drukte Gustave op het hart zijn meeste? niet alleen te laten en vroeg ot hij er bezwaar tegen had, dat hij een rit ging maken op „Sultan", een paard dat hij bij zijn bezoeken aan de Grange wel vaker had bereden. Hij motiveerde zijn verlangen om te gaan rijden, met een plotselinge be hoefte aan friasche lucht. Natuurlijk had Miles niet het minst erte gen dat zijn logé op „Sultan" uiiging en Harkbutt liep naar de stellen om order te geVan het paard over een kwartier gezadeld voor te brengéü. De koetsier was utit met een van de rijtuigen; hij bracht de huis houdster naar Plymouth, die daar Kerstin- koopen moest doende chauffeur was op zijn kamer en de beide stalknechts waren naar buiten om vpaarden af te rijden. Dus gaf John zijn opdracht aan de *>enige van het stalpersoneeldie. aanwezig wasde stal jongen. Toen hijl het stalplein overstak om naar het huis teriug te keeren. zag de advo caat Merrifield’si vadsig gezicht en duistere oogen loeren door de jaloezie van een wasch- keuken, die tegenover <te stallen gekken (iOl DSLHE OH RANT. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, alles was voorbereid, zou men de tocht, waarop het dan maar gebeuren moest, be ginnen. Alla Augustin, die zou meegaan, bleef echter thuis, omdat zy kort voor het vertrek by het vooruitzicht van wat er zou gaan geschieden, in onmacht was gevallen. Kippnick en Saffran hadden ieder een ge laden revolver by zich. Naby het riddergoed Luisenthal hadden iy in het donker een wielrijder gezien. Kippnick wilde uitstappen om den man neer te schieten. Saffran had toen geantwoord: „Ik kan niet, ik kan het werkelyk niet.” Kippnick had toen geant woord: ,JKynheer Saffran, morgen is het misschien te laat.” Hy was toen uit de auto gestapt en met door tranen verstikte stem beschreef Saffran, hoe hy met de auto was doorgereden en eenigen tyd later was te ruggekeerd om het lyk uit den greppel langs den weg te halen. In een tapijt gewikkeld hadden zij het toen in de auto geladen en meegenomen. OOSTENRIJK. Mevr. Jolles, een Oostenrijksche, brengt wijziging in de Amerikaansche tariefwet teweeg. Lager invoerrecht op petit point. Men ia tegenwoordig gewend aan berich ten omtrent seliittarèiide prestaties van vrou wen op allerlei gebiëd. Maar wat eeji Ocw- tenrijksche dame, mevrouw Jolles, dezer dagen heeft verricht, zal wei tot de groote uitzonderingen blijven behooren. Zij is vol gens de Telegraaf geheel alleen, er in ge slaagd,, «.n wijziging te weeg te brengen m een Amerikaansch. invoerrecht. Het betrof hier het invoerrecht op j>etit point, een soort tapijtwerk, dat vrijwel uit sluitend in Oostenrijk door vrouwen met de hand wordt vervaardigd. Het wordt viour- namelijk gebruikt voor luxe handtasehjes, beursjes, e.d. Het invoerrecht op petit point bedroeg voorheen 65 pot. van de waarde, en was bij de jongste tariefwijziging ver hoogd tot niet minder dan 90 pet. Hierdoor was iitót Amerikaansche afzetgebied zoogoed als geileed afgesloten, hetgeen voor deze Oos tenrijksche nijverheid, waarin 30.000 vrou wen een bestaan vinden, noodlottig dreigde te worden. Daarom vaardigde de bond dezer arbeidsters mevrouw Jolles naar Amerika af, om te zien, wat rij aa^de zaak kon doen. En zeven weken geleden vertrok zij naar de Verccnigdo Staten. Thane is zij teruggekeerd, na een schitte rende overwinning te hebben behaald: het tarief op petit point is. verlaagd van 90, niet slechts tot 65, maar zelfs tot 40 pet. „Ik J?eu overal uitstekend ontvangen vertelde mevrouw Jolles na haar terugkeer. „Niemand scheen te weten, hoe belangrijk deze industrie is voor Oostenrijks financi- eele onafhankelijkheid. Men had de artike len van petit point bij verschillende groe pen ondergebracht, maar thans zijn zij alle in één categorie vereenigd. En dk ben blij, dat de Amerikaansche regiering zich zoo bereid heeft getoond, de vrouwen van Oos tenrijk te helpen.” toe. (De gingen wa8 juist een oogenblik te vroeg naar Merrifield’s zin teruggekomen; nadat hij zich had opgeknapt). Als er een woord over je lippen komt, ga je rite laan uit, versta je! sDe butler bracht zijn gezicht vlak bij dat van den knaap er was thans weinig te be speuren van zijn gewone gladde vriendelijk heid er waren harde, bijna wreede trekken om zijn, mond en er was een boosaardige schittering in zijn oogen. De schrik sloeg Giles om ’t hart. - Natuurlijk zal ik niets zeggen, meneer, ‘t het niet hebben wilt, antwoordde hij rt^rd- Maar wat hinderd het eigen lijk, ging hij eea tikje vrijmoediger Voort. - U hebt er toch geen kwaad gedaan? Kwaad^ Natuurlijk niet, idioot! Maar meneer i3 too eigenaardig nu hij pas ziek is geweest en die kon wel «eng vinden dat de butler niets in de stallen te maken heeft. En ik heb net zoo min lust om mijn baantje kwijt te raken als jij. Giltes stopte het geld ón den zak en wan delde op zijn gemak naar de stal terug en Mem field liep de stoep weer op en ging' het huis binnen. Hij posteerde zich bij het venster dat. op veiligen afstand, uitzicht gaf op die oprijlaan. Hij stond er geen minuut, of tot een bocht kwam een man te paard te voorschijn. Hij reed langzaam, blijkbaar omdat de weg door de vorst wwt glad was. maar verder scheen er niets te haperen. Sultan was even rustig en gelijkmatig van humeur als altijd en Harkbutt zat in het zadel inefde houding van iemand, die zijn paard vrijUel aan zich zelf kan o verlaten. 810

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1931 | | pagina 1