s
sü
Na. I76S8
88" Jaargang
Dinsdag 24‘Maart 1831
BODEGRAVEN,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve opZon-en Feestdagen
a
FEUILLETON.
Een ongeluk in de Andes.
Si
3
T
t
I
werd had het vuur reeds ver om zich heen
29
meeat
HOOFDSTUK XXIV.
Een krijgslist.
In de herberg.
(Wordt vervolgd).
1
Naar het Engelsch van
MORICE GERARD.
(Nadruk verboden.)
HOOFDSTUK XXIII.
als u
beteut
Hat Duitsch-Oostenrijksche Tolverbond.
De indruk in de verschillende landen. Besluiten van den Rijksdag.
meisje!
Maar in
oember ht
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
1—5 regels 1.80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorg kring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.80 Advertentiën in het Zate r dagnummer 20 8>
bijslag op den prijs. Ilefdadigheids-advertentUfai de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN1—4 regels 2.25, elke regel meer 1.50. Op
de voorpagine 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bü contract tot zeer gereduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte, fr-
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van «oliede Boelthande-
laren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het
Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te sjjn.
De eerste dagen die volgden, bleef Sir Mi
les nog uiterst zwak. De cchok, die het plot
seling verschijnen van Sylvester Senior hem
had gegeven, was. zoo kort na zijn ernstige
ziekte, te veel voor hem geweest. Hij bleef
een groot gedeelte van den dag tin bed en
hij wilde niietg liever dan zoo spoedig moge
lijk aan de uitnoodiging van zijn kleine
vriendin gehoor geven en naar Brighton te
vertrekken, weg uit de omgeving, waaraan
zooveel ellendige herinneringen voor hem
verbonden waren. Ook de doktoren juichten
dit plan toe, maar Harkbutt drong er op
aan, dat hij zijn vertrek nog een> paar dagen
zou uitstellen. De advocaat had reden om
een, spoedige ontknooping van het drama te
verwachten en was van oordeel dat de hoofd
persoon daarbij ntiet kon ontbreken. Boven
dien, Miles zelf moest beslissen wat er met
Andrew Sylvester diende te gebeuren, als
Oostenrijke en Duitschland hebben voor
een beetje beroering gezorgd: de beide
Duitsch-sprekende staten hebben een doua-
ne-unie gesloten, hetgeen beteekent, dat zij
na een korten overgangstijd de douanerech
ten zullen af schaffen, waardoor feitelijk
Oostenrijk en Duitschland een economische
eenheid zijn gewonden. Het verdrag, waar
van de geldigheidsduur op drie jaren is be
paald en dat met een termijn van een jaar
kan worden opgezegd, brengt mede, dat
Oostenrijk en Duitschland gemeenschappe
lijke tarieven vaststellen.
De Duitsche en Oostenrijksche pers, die
kon voorzien, dat na het tot stand komen
der tolunie een stormpje zou opsteken, heeft
zich gehaast uiteen te zetten, dat het ge
sloten accoord slechts by kan dragen tot de
realisatie van het denkbeeld der Europee-
sche samenwerking op het gebied van het
bedrijfsleven. Tevens wordt met betrekking
der handelspolitieke overeenkomst opge
merkt, dat het douanebeheer der verdrag
sluitende partijen zijn zelfstandig karakter
blijft dragen en dat de onafhankelijkheid
der beide naties onaangetast blijft. Van
zekere Duitsche zijde wordt dan ook opge
merkt, dat de stap, waartoe Oostenrijk en
Duitschland hebben besloten, de oplossing
van het Europeesche economische vraagstuk
ten goede zal komen en in de lijn ligt van
Briand's Pan-Europeesche plannen. Verder,
zoo wordt betoogd, staat niets aan het toe
treden van andere landen tot de overeen
komst in den weg. Tsjecho-Slowakije moet
reeds een desbetreffende uitnoodiging heb
ben ontvangen.
In tal van andere landen beziet men de
sensationeele gebeurtenis echter met geheel
andere oogen, hetgeen trouwens ook duide
lijk blijkt uit het feit, dat de Fransche, En-
gelsche, Italiaansche en Tsjecho-Slowaak-
sche gezanten reeds opdracht van hun re-
geering hebben ontvangen om aan dr. Scho-
ber, Oostenrijks minister van buitenland-
sahe zaken, naderen uitleg te vragen.
In laatstgenoemde staten huldigt men
hier en daar de opvatting, dat de douane-
unie tusschen Duitschland en Oostenrijk,
vooral wat Oostenrijk betreft, zoowel in-
druischt tegen het protocol van Genève d.d.
4 October 1922 als tegen den geest der vre
desverdragen, o.a. omdat Weenen in een
positie van afhankelijkheid zou zijn geraakt,
hetgeen echter door de Oostenrijkers wordt
ontkend. Vooral de Franschen volgen de
ontwikkeling der gebeurtenissen met angst
in hun hart, omdat h.i. de economische as
similatie ibinen afzienbaren tijd uit zal loo-
pen op een politiek samengaan, d. w. z. op
de verwerkelijking der Anschluss-ideeën.
Volgens de Franschen is deze vrees te eer
der gewettigd, daar de juridische en cultu-
reele éénwording van Oostenrijk en Duitsch
land reeds een feit is geworden. Met andere
De beste huisvrouw die bestaat
Is zeker waar op markt en straat
Oeen mensch van weet, geeft mensch Van
praat.
was.
Precies op den afgeSproken tijd bracht
Giles, zoo heette de staljongen, „Sultan"
gezadeld voor de hoofdingang van de Gran
ge. De knaap, die anders nooit een derge
lijke vereerende opdracht kreeg, had den
tuaschentijd gebruikt, niet alleen om het
paard te zadelen, maar ook om zichzelf
netjes te maken, en had daarvoor de stal
even onbeheerd moeten laten. Hij vond dat
hij aan zijn waardigheid verplicht was in de
puntje® voor het huis te verschijnen.
Maar Sultan scheen niet bijster gesteld op
zijn tijdelijken verzorger; het dder trappelde
en steigerde en toonde zich buitengewoon
zenuwachtig en onrustig Dat was geheel
togen zijn gewoonte anders wachtte hij al
tijd onbeweeglijk tot de berijder opsteeg.
Maar nu had Harkbutt, een uitnemend rui
ter overigens, de grootste moeite om in het
zadel te komen.
Merrifield die wist hoe het hoorde, stond
boven aan den stoep om den vertrekkenden
gast uitgeleide te doen. Giles krabde zich
achter de oor en, zoodra hij de handen vrij
had. Hij begreep niet van Sultan’s ongedu
righeid. De butler kwam de stoep af en zoo
dra Harkbutt was weggereden en voor den
staljongen was de butler een machtig en ge
wichtig personage.
Ik snap er niets van, meneer, zei Giles.
Het beest heeft anders nooit van die kuren.
Het is anders zoo mak al® een lam.
Merrifield stopte den jongen een halve
sovereign in de hand.
Denk er om dat, als iemand er naar
vraagt, je er nieta van zegt dat je me uit
de stallen hebt zien komen, beet hij hem
Merrifield stiet een gesntoorde verwen-
selling up.t.
Dat beest ds een engel of een idioot,
mompelde hij, oi anders
Opeens flitste het door zijn brein, dat
Harkbutt de truc had doorzién en lutsn
schaakmat gezet, De ontdekking vervulde
hem met nameloozen schrik. Voor het eerst
sinds Sylvester en hij aan het coinplotteeren
waren gegaan, begon hij te twijfelen aan hun
succes. Hij vroeg zich met beklemming af,
of die forsche, gewiekste advocaat niet een
te sterke tegenpartij voor hen was.
Direct toen hij Sultan zag, wist John
Harkbutt met zijn scherp waarnemingsver
mogen, dat e? iets niet in orde was. Hij
had het paard rustig op stal zien «taan, hij
kende het ook van vroeger als een. buiten
gewoon kalm dierwaarom was het dan nu
zoo schichtig en ongedurig? Zeker iemand
bad natuurlijk iete met hem uitgehaald en
Tiet was maar al te duidelijk wio die „zeker
iemaöd’’ was.
Merrifield haatte hem, Merrifield was bang
voor, hem en tot iedere schurkenstreek in
staat. Zoodra hij uit het gezicht van den
hoófdingang was geweest, was de advbcaat
afj’estegeti en had het euvel al gauw ont-
^ekt het bit wa® te strak aangehaald, zoo-
dStakt^ VeP1 de t<>ng VW1 het paard
woorden: in Frankrijk is men bezorgd, dat
de jongste tolunie in aanmerkelijke mate zal
bijdragen tot de uitbreiding van Duitsch-
lands economische en politieke macht. In
middels heeft reeds één der leden van het
Duitsche kabinet, minister Dietrich, in een
rede te kennen gegeven dat er voor het bui
tenland geen aanleiding is zich door het ac
coord gekrenkt te voelen en daartegen een
actie te beginnen; wanneer dit niettemin
mocht geschieden, dan zou hieruit blijken,
aldus minister Dietrich’s opvatting, dat den
staten, die zoo verstoord zijn, aan de „pa-
cifiactie van de volkeren” niet al te veel ge
leden is.
Hoe dit ook zij, men kan aannemen, dat
het niet louter liefdadigheid is, die Duitsch
land ertoe heeft bewogen, de overeenkomst
met Oostenrijk aan te gaan. Niet alleen zal
Duitschland er politieke doeleinden door
willen verwerkelijken, maar tevens onge
twijfeld probeeren van het Duitsch-Oosten
rijksche economische gebied uit in Zuid-
Oost-Europa belangrijke markten te ver
werven. Het is dan ook verre van onwaar
schijnlijk, dat de douane-unie in Europa een
punt van strijd zal worden.
De Rijksdag heeft gisteren een aanvulling
op de bioscoopwet aangenomen, inhoudende
dait de vertooning van verbaden films in een
besloten kring kan worden toegestaan.
De comm. motie van wantrouwen tegen
minister Dietrich werd met 246 tegen 59
stemmen verworpen.
Aangenomen werd een comm. motie in
zake het ter inzage leggen der belasting-
lysten.
Vervolgens hield de Rijksdag zich bezig
met voorstellen der Justitie tot goedkeuring
der strafvervolging van afgevaardigden in
75 gevallen. De meeste dezer, n.l. 70, wer
den onmiddellijk toegestaan, o.a. de vervol
ging van afg. Drewitz (Econ. Partij) we
gens oplichting, verduistering en misbruik
van vertrouwen. Drewitz had zelf de goed
keuring bepleit, daar hij deze aangelegen
heid, waardoor hy werd verrast, spoedig
wenscht te zien opgehelderd. Goedgekeurd
werd het den nat.-soc. afgevaardigde
Miünchmeyer opgelegde vonnis van drie
maanden gevangenisstraf, alsmede de ver
volging van afg. Göbbels e.a. nat.-soc. af
gevaardigden.
Het soc.-dem. voorstel tot verhooging der
tantièmebelasting en der belasting op in
komens boven 20.000 markt, werd aange
nomen.
BUITE^ANDSCHNIEüWS.
DtjM8«»tÏND,
De zaak tegen Saffran.
Tetzner heeft school gemaakt.
Opnieuw een opzienbarend moordproces.
Voor de rechtbank te Bartenstein in Oost-
Pruisen, begon gisteren het proces tegen
Saffran, die beschuldigd wordt van verzeke-
ringsbedrog, corruptiepogingen tegenover
postambtenaren, brandstichting, moord op
den electromonteur Friedriszick bij Sensburg
en moord op den melkknecht Dahl bij Krau-
sendorf. Aangeklaagd zyn verder de pro
curatiehouder Kippnick en de kantoorbe
diende Ella Augustijn, die van Saffran’s
plannen op de hoogte Waren. Kippnick wordt
beschuldigd van moord, poging tot moord
en brandstichting, Alla Augustin van
valschheid in geschrifte en poging tot op
lichting. Verder staat nog terecht de chauf
feur Reek, een broer van Ella Augustin uit
Berlijn, en twee postbeambten, verdacht van
corruptie.
Bij het verhoor spaart de verdachte Saf
fran zjjn medebeklaagden niet. Hy deelde
mede, dat de zaak, waarin hij werkzaam
was, zeer slecht ging en dat hjj, om een
faillissement te versnijden, zyn toevlucht
nam tot oneerlijke practyken. De verschil
lende wissels en oorkonden, die vervalscht
waren, had hij zelf opgesteld, doch Ella
Augustin had de valsche handteekeningen
er onder gezet. Hy had vier verzekeringen
gesloten, zoodat zijn leven verzekerd was
voor 24000 Mark, welke geld zijn vrouw zou
erven. Hij had besloten zich van kant te
maken, wanneer de zaak mis zou gaan.
Juffrouw Augustin sok dan alles zoo rege
len, dat de ttïdrük werd gewekt, alsof hy
bij een ongeval om het leven zou zijn ge
komen. Zonder bepaald namen te noemen,,
had Ella Augustin echter herinnerd, aan het
geval-Tetzner, waardoor zij beiden op het
denkbeeld kwamen een lijk te laten door
gaan voor dat van Saffran. Zy moesten
slechts zien, hoe zij eraan konden komen.
Kippnick had zich bereid verklaard hun
hierbij behulpzaam te zijn.
Bij het verdere verhoor noemt de be
klaagde Saffran alle beschuldigingen, be
halve den aanslag by Sensburg onwaar. De
aanslag op den monteur Friedriszick op den
straatweg by Sensburg erkent hy echter.
De monteur was uitgenoodigd om een eindje
mee te rijden. Hy nam in de auto plaats
naast Safftan, die aan het stuur zat. De
auto reed wat langzamer en dit was het
toeken voor Kippnick, die achter in de auto
zat om met een ploertendodder Friedriszick
drie harde slagen op het hoofd te geven.
De monteur wist echter uit den wagen te
komen en zoo mislukte deze moordaanslag.
Uitvoerig vertelde Saffran vervolgens de
voorbereidingen voor den tweeden moord,
die werkelyk gelukte. De beklaagde moet
zijn verhaal herhaaldelijk onderbreken, als
de ontroering hem te machtig wordt. Toen
ENGELAND,
Het spoorwegongeluk by Leighton-
Buzzard.
De naar aanleiding van het ongeluk niet
den expresstrein naar Schotland naby het
station Leighton-Buzzard ingeatelde com
missie van onderzoek heeft de vraag onder
zocht of de snelheid waarmee op dit gebied
wereden wordt, niet te groot is. De treinen
naar Schotland ryden hier vaak met een
snelheid van 140 K.M. per uur en zynxie
snelste van Europa. Algemeen wordt /net
wenschelyk geacht de snelheid te verldgen
tot een grens waarby de veiligheid betqr is
gewaarborgd.
Niettemin was men van meening, dat de
snelheid waarmede werd gereden niet de
oorzaak van het ongeluk is geweest, maar
moet het ongeluk te wyten zyn aan het feit
dat men een andere lyn moest ryden en de
machinist niet voldoende op de signalen
heeft gelet.
Noodlottige brand.
Zeven kinderen in de vlammen omgekomen.
Te Holderaess (New Hampshire) brak
brand uit in de groote boerdery van den
landbouwer Avery. Toen de bramj, ontdekt
Wc-ïu had hèv vuü* ZvCdo VS* rich hcCXl
gegrepen. Van de zestien kinderen van hetzX
echtpaar Avery konden er zeven niet meX
gered worden en kwamen in de vlamhien
om. Zoowel de vader als de moeder deden
heldhaftige pogingen om de kinderen te red
den. Drift kinderen liepen ernstige brand
wonden op en worden verpleegd in het zie
kenhuis te Plymouth. Ook voor hun leven
wordt gevreesd. De boerdery werd door het
vuur geheel vernield. rf
BRITSCH-lNDIë.
Doodstraf voor Indiërs gehandhaafd.!
Verwachte invloed op het Nationaal
Congres.
Uit Lahore wordt gemeld dat verandering
van do doodstraf voor de Indiërs, dóe des
tijds den commissaris van politie Saundhra
vermoordden, in gevangenisstraf, i» gewei
gerd Het ie waarschijnlijk dat deze beslis
sing het Nationaal Indisch Congres, dat van
daag wordt geopend, aanzienlijk zal beïn
vloeden.
VER. STATEN.
Miss WendelsgU^ament.
Haar vermogen verdeeld onder
ziekenhuizen en liefdadige in
stellingen.
In overeenstemming met het testament
van miss Wendel, die dezer dagen tachtig
jaar oud in uiterste eenzaamheid overleed
en een zeldzaam groot vermogen naliet,
zullen haar bezittingen, die op een waarde
van honderd millioen dollar worden geschat,
worden verkocht en zal de opbrengst in
tweehonderd sommen worden verdeeld en
worden weggeschonken.aan ziekenhuizen en
liefdadige instellingen.
Volgens een ander bericht wordt de erfe
nis betwist door een kleindochter van een
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 225, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ220, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelyks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interc. 2745. Postrekening 48400.
hij in hun handen viel.
Harkbutt hield zijn vriend zooveel moge
lijk gezelschap en werkte, wanneer Miles
rustte of sliep, aan de ontsluiering van wat
hij iin gedachten het „mysterie Van de Gran
ge" noemde. De wandelingen met May Dal-
ston, waarop hij zich niet weinig had ver
heugd, moesten voorloppig achterwege blij
ven; in dit geval, oordeelde hij, gingen de
zaken in den meest letterlijken zin vóórliet
n den middag van den 23sten De-
ia4 John een dringende reden om
uit te gaaii. Hij drukte Gustave op het hart
zijn meeste? niet alleen te laten en vroeg
ot hij er bezwaar tegen had, dat hij een rit
ging maken op „Sultan", een paard dat hij
bij zijn bezoeken aan de Grange wel vaker
had bereden. Hij motiveerde zijn verlangen
om te gaan rijden, met een plotselinge be
hoefte aan friasche lucht.
Natuurlijk had Miles niet het minst erte
gen dat zijn logé op „Sultan" uiiging en
Harkbutt liep naar de stellen om order te
geVan het paard over een kwartier gezadeld
voor te brengéü. De koetsier was utit met
een van de rijtuigen; hij bracht de huis
houdster naar Plymouth, die daar Kerstin-
koopen moest doende chauffeur was op
zijn kamer en de beide stalknechts waren
naar buiten om vpaarden af te rijden. Dus
gaf John zijn opdracht aan de *>enige van
het stalpersoneeldie. aanwezig wasde stal
jongen. Toen hijl het stalplein overstak om
naar het huis teriug te keeren. zag de advo
caat Merrifield’si vadsig gezicht en duistere
oogen loeren door de jaloezie van een wasch-
keuken, die tegenover <te stallen gekken
(iOl DSLHE OH RANT.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
alles was voorbereid, zou men de tocht,
waarop het dan maar gebeuren moest, be
ginnen. Alla Augustin, die zou meegaan,
bleef echter thuis, omdat zy kort voor het
vertrek by het vooruitzicht van wat er zou
gaan geschieden, in onmacht was gevallen.
Kippnick en Saffran hadden ieder een ge
laden revolver by zich. Naby het riddergoed
Luisenthal hadden iy in het donker een
wielrijder gezien. Kippnick wilde uitstappen
om den man neer te schieten. Saffran had
toen geantwoord: „Ik kan niet, ik kan het
werkelyk niet.” Kippnick had toen geant
woord: ,JKynheer Saffran, morgen is het
misschien te laat.” Hy was toen uit de auto
gestapt en met door tranen verstikte stem
beschreef Saffran, hoe hy met de auto was
doorgereden en eenigen tyd later was te
ruggekeerd om het lyk uit den greppel langs
den weg te halen. In een tapijt gewikkeld
hadden zij het toen in de auto geladen en
meegenomen.
OOSTENRIJK.
Mevr. Jolles, een Oostenrijksche, brengt
wijziging in de Amerikaansche tariefwet
teweeg.
Lager invoerrecht op petit point.
Men ia tegenwoordig gewend aan berich
ten omtrent seliittarèiide prestaties van vrou
wen op allerlei gebiëd. Maar wat eeji Ocw-
tenrijksche dame, mevrouw Jolles, dezer
dagen heeft verricht, zal wei tot de groote
uitzonderingen blijven behooren. Zij is vol
gens de Telegraaf geheel alleen, er in ge
slaagd,, «.n wijziging te weeg te brengen m
een Amerikaansch. invoerrecht.
Het betrof hier het invoerrecht op j>etit
point, een soort tapijtwerk, dat vrijwel uit
sluitend in Oostenrijk door vrouwen met de
hand wordt vervaardigd. Het wordt viour-
namelijk gebruikt voor luxe handtasehjes,
beursjes, e.d. Het invoerrecht op petit point
bedroeg voorheen 65 pot. van de waarde,
en was bij de jongste tariefwijziging ver
hoogd tot niet minder dan 90 pet. Hierdoor
was iitót Amerikaansche afzetgebied zoogoed
als geileed afgesloten, hetgeen voor deze Oos
tenrijksche nijverheid, waarin 30.000 vrou
wen een bestaan vinden, noodlottig dreigde
te worden. Daarom vaardigde de bond dezer
arbeidsters mevrouw Jolles naar Amerika
af, om te zien, wat rij aa^de zaak kon doen.
En zeven weken geleden vertrok zij naar de
Verccnigdo Staten.
Thane is zij teruggekeerd, na een schitte
rende overwinning te hebben behaald: het
tarief op petit point is. verlaagd van 90, niet
slechts tot 65, maar zelfs tot 40 pet.
„Ik J?eu overal uitstekend ontvangen
vertelde mevrouw Jolles na haar terugkeer.
„Niemand scheen te weten, hoe belangrijk
deze industrie is voor Oostenrijks financi-
eele onafhankelijkheid. Men had de artike
len van petit point bij verschillende groe
pen ondergebracht, maar thans zijn zij alle
in één categorie vereenigd. En dk ben blij,
dat de Amerikaansche regiering zich zoo
bereid heeft getoond, de vrouwen van Oos
tenrijk te helpen.”
toe. (De gingen wa8 juist een oogenblik te
vroeg naar Merrifield’s zin teruggekomen;
nadat hij zich had opgeknapt). Als er een
woord over je lippen komt, ga je rite laan
uit, versta je!
sDe butler bracht zijn gezicht vlak bij dat
van den knaap er was thans weinig te be
speuren van zijn gewone gladde vriendelijk
heid er waren harde, bijna wreede trekken
om zijn, mond en er was een boosaardige
schittering in zijn oogen.
De schrik sloeg Giles om ’t hart.
- Natuurlijk zal ik niets zeggen, meneer,
‘t het niet hebben wilt, antwoordde hij
rt^rd- Maar wat hinderd het eigen
lijk, ging hij eea tikje vrijmoediger Voort.
- U hebt er toch geen kwaad gedaan?
Kwaad^ Natuurlijk niet, idioot! Maar
meneer i3 too eigenaardig nu hij pas ziek
is geweest en die kon wel «eng vinden dat
de butler niets in de stallen te maken heeft.
En ik heb net zoo min lust om mijn baantje
kwijt te raken als jij.
Giltes stopte het geld ón den zak en wan
delde op zijn gemak naar de stal terug en
Mem field liep de stoep weer op en ging'
het huis binnen. Hij posteerde zich bij het
venster dat. op veiligen afstand, uitzicht gaf
op die oprijlaan.
Hij stond er geen minuut, of tot een bocht
kwam een man te paard te voorschijn. Hij
reed langzaam, blijkbaar omdat de weg door
de vorst wwt glad was. maar verder scheen
er niets te haperen. Sultan was even rustig
en gelijkmatig van humeur als altijd en
Harkbutt zat in het zadel inefde houding
van iemand, die zijn paard vrijUel aan zich
zelf kan o verlaten.
810