NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
Ho. 17684
Woensdag 20 Mei 1831
70* Jaargang
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
FEUILLETON.
TWEE OP 'N EILAND
GOTISCHE COURANT.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt,
franco per poet per kwartaal 8.16, met Zondageblad 8M.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: markt ji, GOUDA,
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelyks geopend van 0—<6 uur. Administratie en Redactie Telef.
In tere. 2745. Postrekening 43400.
AD YERTKNTlEPJUJtit Uit Gouda en omstreken (.beboerende tot den Deaorgkrfng/
i5 regels i.öU, «Ut .egel meer lUb. Van buiten Gwtula en den hezorgkiiag;
Ao regels 1,56, elke regel meer j Uuki Advertentien in het Zaterdagnummer 20 M
oyaiag op den prga. I jefdadvgtwiids-envftirtenuin de Keilt ran den prga.
INGEZONDEN MEDEDEEUNGEN t 1—4 regels 2J46, elke regel meer 0.66. Op
de voorpagina 60 hooger.
Gewone advertentien en ingezonden mededeelingeu igj contract tot aeer gereduceerde»
prys. Groote letters sa ranuen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentien kunnen worden ingezonden door tasschenkomst van soliede Boekhande
laren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vbor de plaatsing aan hes
Dureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te rijn.
Handarson, da Britsoha Miniatar wan Baiten-
landaoha Zakan gakozen tot Vaopsittar wan da
Üa(ar*|>aningaoonforantia.
De Tolunie voor het Haagsche Hof. Het voorstel van Henderson aan
genomen. Een incident tusschen Marinkowitsi en Curtius.
I486
De Raad van den Volkenbond is gister
avond nog in geheime vergadering bijeen
gekomen om te beslissen over het voorzit
terschap van de Ontwapeningsconlerenue.
Met algemeene stemmen, werd Henderson
uitgenoodigd deze functie op zich te willen
nemen. Hy stemde toe met deze reserve dat
zijn regeering goedkeuring zou hechten aan
dit besluit
Vandaag zal de Raad beslissen of de con
ferentie te Genève zal worden gehouden.
a a
Bij de besprekingen te Genève over de
Duitsch-Oostenrijksche tolunie is het tus
schen Marinkawitsj en Curtius tot een hef
tig incident gekomen. Marinkowitsj ver
klaarde, scherp te willen protesteeren tegen
de gisteren door Curtius gehouden rede,
waarin het recht van den Voken bondsraad,
om ook de politieke zyde van 't aanhangige
probleem te bespreken, werd ontkend.
Grandi had er reeds op gewezen, dat elke
economische gebeurtenis van de grootste
politieke beteekenis was. Elke gebeurtenis,
waardoor de vrede en de goede verstandhou
ding tusschen de volkeren wordt bedreigd,
valt onder de bevoegdheid van den Raad.
Ook zonder eenigen juridischen ondergrond
had de Raad het recht, zich met het tolver
en* te bemoeien. De wereldoorlog was be
gonnen, doordat een zekere groote mogend
heid geweigerd had, een twistpunt aan een
internationaal scheidsgerecht voor te leg
gen. Er bestonden hoen nog geen Volken-
bomdsconferenbies en geen Internationaal
Hof. Het was dan ook wel begrypelyk, dat
het voor een groote mogendheid zeer pijn
lijk was om naar den Volkenbond te komen,
doch er mocht geen enkele kwestie onopge
lost blijven, waardoor de vrede bedreigd
kon worden.
Onmiddelyk na deze scherpe rede nam
dr. Curtius het woord. Hij wees er nog
maals nadrukkelijk op, dat door het voor
stel van Henderson aan de behandeling van
het tolverdrag in den Volkenbondsraad
richting was gegeven. Curtius verklaarde,
dat hij den invloed van elke levende kracht
erkende, maar thans moest het aan het
Haagsche Hof worden overgelaten, te be
palen, in hoeverre achter de starre vormen
ook het levende recht stond. Het gaat hier
voornamelijk om een volkenrechtelijke
verplichting van Oostenrijk, en de onafhan
kelijkheid, de geljjkbereohtigdheid en het
zelfbeschikkingsrecht dient onaangetast te
blijven. Uitdrukkelijk is verklaard, dat de
onafhankelijkheid van Oostenrijk in geen
geval zal worden aangetast Er is geen re-
dern, om aan den ernst van deze waarach-
Als vrouwen van elkander afscheid
nemen, blijven zij nog twee uur praten.
Uit het Engelsch van
GEORGE BARR MCCUTOHEON.
(Nadruk verboden.)
Zooiete heb ik nog nooit gezien, zei
Kidgeway eindelijk, - het lijkt wel of ze
bang voor ons zijnvijandig zijn ze in geen
geval. Wat zullen we doen?
Al® jij denkt, dat het beste is, om naax
ze toe te gaan, ga ik met je mee Ik geloof
niet dat ze ons iets zullen doen, Hugh
Een beetje nieuwsgierig en niet zeker van
w&t hun te wachten stond, besloten ze het
f* °P te wagen. Zoo waardig en deftig als
hij maar eenigszin8 kon begon hij den tocht
de helling al, waarbij hij Lady Tennys tel
kens helpen moest.
—Kijk, ze liggen weer op den grond: en
ze slaan met hun hoofden tegen de rots,
fluisterde zij, want hij had hun zijn rug toe
gekeerd om haar bij het naar beneden klam-
men te helpen. Na enkele minuten bevon-
d^i ze ach op gelijke hoogte met de wilden,
bij wie zich het opperhoofd nu ook weer
gevoegd had. Met zijn linkerhand Lady Ten-
bis ondersteunend en in zijn rechter zijn
knots zwaaiend, liep Hugh langzaam op de
wilden ai. Op enkele meters van hen geko-
®«n, bleef Hugh staan 011 riep op bevelen
den toon en met een verduidelijkend hand
gebaar:
tig© verklaring te twyfelen. Wanneer het
Haageche Hof tot de conclusie zou komen,
dat Oostenrijk door het sluiten van het ver
drag geen enkele volkenrechtelijke verplich
ting' heeft geschonden, dan is het ontoe
laatbaar, dat hier nog maar steeds weer
over een in gevaar brengen van den vrede
gesproken wordt. Ik betreur het daarom,
dat de Joegoslavische minister toespelin
gen heeft gesmaakt op bepaalde historische
gebeurtenissen, die niet verschoond behoe
ven te worden. Het tolverdrag behoort ge
heel binnen het kader gezien te worden
van het voortschrijdende proces van onder
linge toenadering. Het plan past geheel in
de Europeesche solidariteitsgedachte.
Er bestaan op het oogenblik nog andere
voorbeelden van blokvorming in Europa.
Er is bijvoorbeeld het agrarische blok van
Ooet-Europeesche staten dat ik geenszins
een gevaar voor den vrede zou willen noe
men. Naast onze eigen economische belan
gen, die wy, gedwongen door onzen econo
mischer» noodtoestand in de eerste plaat»
door deze overeenkomst denken te beharti
gen, blijven wij binnen de internationale
orde. Een verstoring van den vrede is
daarom geenszins te verwachten. Ik weiger
onvoorwaardelijk, mij hier als verstoorder
van den internationalen vrede voor dit in
ternationale forum te kijk te laten stellen,
aldus besloot Ouitüui zijn rede.
Vbor Briand was dit aanleiding om op
nieuw te verklaren, dat men eerst zal heb
ben af te wachten Wie volgens Den Haag
gelijk heeft, d.w.z. of de internationale ver
dragen al of niet geschonden zyn. Alilo ge
beurtenissen, waardoor de openbare mee
ning verontrust kan worden, dienen voor
den Volkenbondsraad te worden gebracht
en de Raad moet het recht hebben, zich
daarmede te bemoeien, in den geest van
een broederlijke regelingHet Duitsch-Oos-
tenrjjksche probleem is geen zaak meer
tusschen twee staten doch is een algemeene
kwestievan Europeesche solidariteit ge
worden. Bij de besprekingen is herinnerd
aan eenige historische gebeurtenissen,
waardoor oude dingen opgehaald dreigden
te worden. Het Haagsche Hof zal in inter
nationalen geest beslissen. Inmiddels moet
gewerkt worden aan het vinden van een
oplossing. Het is voor geen enkele groote
mogendheid vernederend om een dergelijke
aangelegenheid door den Volkenbond te la
ten regelen.
Aan het slot der besprekingen besloot,
we melden het reeds, de Volkenbondsraad
met algemeene stemmen en met instemming
van den aan den Raad toegevoegden ver
tegenwoordiger van Oostenrijk, Tsjecho-Slo-
wakye en België, tot goedkeuring van het
vooratel van Henderson om het oordeel in
te winnen van het Permanente Hof van In
ternationale Justitie te Den Haag over de
juridische zyde van de Duitsch-Oostenryk-
ache tolunie en wel voornamelijk, of het
desbetreffende verdrag van St. Germain en
het eerste protocol van Geftève van 1922.
Henderson verklaarde nog, dat tevens het
oordeel van het Haagsche Gerechtshof dien
de te worden ingewoman, of Briand en
Curtius de historische wen op de juiste
wijze en met de juiste interpretatie geci
teerd hadden.
B U ITEM JLaM DbCÜ MEUWS.
DU 1TSCHL AN I).
Tewaterlating pantserkruiser A.
Groote belangstelling. De be-
teekenis van het schip.
Gisteren is te Kiel het z.g. pantserschip
A, als eerste van een klasse van vier, ter
vervanging van de verouderde pantserkrui
sers, te water gelaten.
Jarenlang heeft het te bouwen schip in
de politieke belangstelling gestaan van
binnen- en buitenland. In Duitschland be
dreigde de eventueele bouw eeu oogenblik
zelfs 't bestaan van de wgeering, doch de
houding der eoc. party, die tenslotte met
vrywel alle partyen het erover eens is, dat
de Duitschland by het Verdrag van Ver
sailles toegestane mate van bewapening tot
haar maximum moet worden opgevoerd,
heeft tenslotte de „Ereafct-Preussen" ge
red.
Het schip, iwaarvan de kosten 60 millioen
gulden per ton bedragen,*, is met brand
stof pijn. 14.000 ton groot en blijft dus
binnen de perken van het vredesverdrag)
werd op stapel gezet.
Rijkskanselier Bniining hield de dooprede,
waarin hy wee® op de beteekenis van het
geen hier geschiedde, herinnerde aan de
oude Duitsche vloot en onderstreepte, dat
het arme Duitschland binnen de verdragen
al het mogelyke wil doen om de eigen vei
ligheid zoo goed mogelyk te verzekeren.
„Ook dit," aldus dr. Brüning, „is in het be
lang van Europa en de wereld. Men dient
den vrede niet, door de volken tweeërlei
recht en tweeërlei veiligheid te geven.
Slechts een gemeenschap van vrye, gelijk
berechtigde volken, hun tevredenheid, hun
eigen verantwoordelijkheidsgevoel en hun
vrijwillig zich schikken naar de idee van
vredelievende samenwerking kunnen een
zekere waarborg zyn voor den wereldvrede."
Onder deze rede zette het schip zich reeds
langzaam in beweging en gleed in het wa
ter.
Rykapresident Hindenburg sprak ten
slotte de eigenlijke doopformule uit en gaf
het schip den naam „Deutschland".
Zeven personen door kaas vergiftigd.
Na het eten van kaas vertoonden zich in
een gezin te Stockum nabij Osnabriick bij
zeven personen, drie kinderen en vier vol
wassenen, symptomen van vergiftiging.
Drie kinderen zyn reeds aan de gevolgen
overleden, twee der volwassenen bevinden
zich in levensgevaar, terwijl de twee overi
gen wer herstellende zyn.
FRANKRIJK.
Een inbeslaggenomen hond.
Wegens schulden van een vrouw.
L)e Parijsahe president van de rechtbank
zal m kort geding moeten uitmaken of een
«chukteiachex het recht heeft om een houd
van zijn meesteres te scheiden.
Een jonge filmactrice, Chuquet, die meer
kleeren koopt dan zy kan betalen, werd door
de eigenares van een modehuis aangemaand
om binnen een week naar rekening van twee
duizend francs te voldoen, anders zou zij
beslag op haar bezittingen laten leggen.
De filmactrice liet de week rustig voorbij
gaan, zonder aan de uilnoodiging te vol
doen. Toen kort daarna de deurwaarder ver
scheen om beslag te leggen, verzekerde zfj,
dat rij niets bezat zij woonde op gemeu
bileerde kamera behalve haar hondje.
Waarop de deurwaarder antwoordde, dat te
zullen meenemen. En hij voegde de daad bij
het woord.
De advocaat der filmactrice zal behalve
eenige wettelijke argumenten o.m. aanvoe
ren, dat het practischer ia om den hond vrij
te laten, ouwiat de koeten van onderhoud
vaö het beestje totdat het zal worden ver
kocht, 200 hoog zullen worden, dat niemand
de prijs zal willen betalen, welke het aai
moeten opbrengen.
Groote textielstaking.
Meer dan 100.000 man erbij betrokken.
De staking in de textielindustrie van
Noord-Frankrijk, waartoe Zaterdag beslo
ten is wegens de voor heden aangekondig
de loonsverlaging van 10 pet., is doorge
gaan. Slechte ong?veer 25.000 van de circa
160.000 arbeiders, die by de staking betrok
ken zijn, wanen in de fabrieken verschenen.
De politie is versterkt, om mogelyke on
lusten te verhinderen. -
SPANJE.
Jezuïeten verlaten hun kloosters.
Gaan voorloopig naar hun familie®.
Allo buitanlandsche Jezuïten-paters heb
ben het land verlaten in verband met het
vijandige opt reden der communisten en an
dere elementen.
Ook de Spaanse he Jezuïten hebban hun
kloosters verlaten en zullen voorloopig als
particulieren bij hun familie gaan leven. Zij
zullen niet terugkeeren voordat de toestand
weer normaal is.
BELG1E.
Sluiting twee fabrieken in het Maasdal.
Wegens verspreiding van vergiftige
gassen.
De „Soir" meldt dat de burgemeester van
Ougrée en Tilleur daartoe gemachtigd door
de bestendige deputatie (te vergelijken met
Gedeputeerde Staten) van de provincie
Luik, het besluit hebben genomen tot slui
ting van elk een fabriek op het gebied van
hun gemeente, wegens het verspreiden van
vergiftige gassen in het Maasdal.
De directeuren der fabrieken zyn in be
roep gegaan b\j den minister van nijver
heid, daar er in die fabrieken juist gewerkt
wordt aan het aanbrengen van verbeterin
gen die het gevaar voor vergiftige gassen
zouden opheffen. I
VER. STATEN.
Voor zeven millioen dollar opgelicht.
In den val geloopen door zijn vrouw.
De man, die Bntache onderdanen, waar
onder een hooggeplaatste, voor een bedrag
van reven millioen dollar heeft opgelicht,
blijkt aandeelen te hebben gekocht van een
niet bestaande Amenkaanache petroleumon-
dernommg. De Anienkaansche justitie had
den optichter, die te Philadelphia werd ge-
arresteeVl, reed® sedert lang vergeef® ge
zocht teEhicago, Los Angeles, Miami en in
andere Amerikaaneahe steden naar aanlei
ding van een klacht van den Bntachea con
sul te Cliicago. Scotland Yard verwittigde
er de Ameitkaansche politie van dat de
vrouw was vertrokken, en toen zij Zaterdag-
te New-York voet aan w£d zette, werd zij
door Amerikaansche rechercheurs nagegaan.
Zij vertrok naar een flat di Philadelphia,
waar haar eohtgenoot Zondagmorgen werd
aangehouden
Intuesehen ia een bedrag van vier milli
oen dollars van het door zwendel verkregen
geld te Chicago achterhaald, waar het in
effecten was beldgi en veiligheidshalve in
eeu kluM wa® opgeborgen.
BINNENLAND.
Eau veidsck pi»*.
Met Amerikeanech geld.
In het centrum van ons land zijn eenige
personen reedB geruimen tijd: bezig, voorbe
reidingen te treffen voor het voeren van een
actie, waarvan het einddoel moet zijn, door
middel van de Kamerverkiezingen invloed
op de Kegeeriug te krijgen, meldt men aan
de „N. R. Ct.". De combinatie, welke ten
gevolge van toezeggingen van een Ameri
kaan, die thans te Amersfoort woont, over
enorme fondsen moet beschikken, wil zich
voora ikeeren tegen excessen in het open
bare leven, waarbij duidelijk particulier, po
litiek of partijbelang bevoorrechting geniet
boven algemeen belang. Reed® zijn een
groot aantal industrieelen en ïntellectueeJen
toegetredenTot de belangrijke punten,
waarvoor de actie zal gevoerd worden, be-
hooren eerlijke toekenning van zendtijd aan
de neutrale algemeene omroep vereen iging,
goede scheepvaartverbinding A meterdam
Rijn door de Geldersche Vallei, productief
maken van woeste gronden op groote schaal,
billijke regeling van in- en Uitvoerrechten,
Men wil in alle kieskringen van ons land
dezelfde candidatenlijat mieveren, waarop
slechts vijf namen worden geplaatst. Met
geen enkele politieke partij of groep wordt
contact of samenwerking gezocht of ge-
wenscht.
Sta op!
In plaat® van aan dit bevel gehoor te
geven, keken die wilden schuw naar de
vreemdelingen. Toen volgden bet door
enkelen gegeven voorbeelden, stonden pp,
maar ze dromden samen, alsof ze in grooten
angst verkeerden.
Wel, allemachtig, ze doen net alsof ze
nog nooit een blanke gezien hebben zei
Hugh. Plechtstatig naderde bij de bevende
inboorlingen, terwijl hij met zijn linkerhand
eeu beweging maakte, die ie gerust moest
stellen. Lady Tennys liep, met een vriende
lijken glimlach pp het gericht, naast hem.
Mijn lieve vrienden, we est niet be
vreesd, begon Hugh. De bruintjes keken
elkaar nog verbaasder aan dan te voren.
De leider, een reu® van een kerel, stapte
naar voren, door zijn mannetje® daartoe ge
dwongen. Met e% onderdanige stem sprak
hij hen toe en tot besluit van zijn redevoe
ring wees hij op zijn mond en op zijn ooren
en schudde hij met een droevngen blik het
hoofd.
Hugh herhaalde deze bewegingen.
Dat bete ©kent, dat wij elkaar niet ver
staan Ik begin het al aardig aan te leer en,,
zei hij tegen Lady Tennys. Misschien kun
nen we wat bereiken al® w© tusschen ze
doorloopen en onze handen op hun hoofd
leggen. Dat zal grooten indruk op ze maken
en we zullen ze er door winnen. Maar ik zal
eerst eens kijken of ze bang voor one zijn.
Plotseling zwaaide hij zijn armen in de
hoogte en riep met een stentorstemBoe-oe
met het gevolg dat de wilden, als door we®,
pen gestoken in de hoogte sprongen. Het
ws® zoo'q allerzotst gezicht, dat Lady Ten
nys haar zakdoek voor haar mond moest
houden om het niet uit te proeeten.
Ik geloof, dat wij er al aardig den wind
onder hebben, lachte Hugh.
Toen ging hij tusschen de wilden door en
legde zijn hand op'huo hoofden, welk voor
beeld door Lady Tennys gevolgd werd. Ais
ze aangeraakt werden ging er een rilling
door hen heen, maar ze schenen toch alle
maal de ceremorue zeer op prij® te stellen.
Ze begonnen vrijwel allemaal tegelijk te bab
belen, terwijl ze de beide vreemdelingen
eerbiedig bleven aankijken.
Ze worden nog niet® toeschietelijker,
merkte Hugh op, toen hij zich met Lady
Tennys op een rotsblok neerzetten om de
komende dingen af te wachten. Ze waren
niet meer bang, dat de inboorlingen, al
zagen ze er ook wild uit, hen kwaad zouden
doen. De wilden bleven maar dooy praten.
Hugh, uk ben vast overtuigd, dat ze
nog nooit blanken gezien hebben. Ze weten
niet wat we voor /wezen® zijn.
Zoo zaten ze een vijf minuten de verschil
lende mogelijkheden en waarschijnlijkheden
te bepraten, overtuigd dat ze den wilden
groot ontzag in boezen md en.
Eindelijk verliet het opperhoofd de groep
weer en kwam zoo beleefd, al® hij maar
kon, op het rotsblok af. Toen hij bijna bij
hen was, «tonden ze op en etaicen hup han
den vriendschappelijk naar hem uit. Hij
boog zijn knieën en liet zijn hoofd tot op
dep grond zakken, zoodat de beide zich er
over verbaasden dat een mensch een derge
lijke gymnastische toer kon verrichten met
zijn hoofd, dat nog op den romp zat. Toen
stond hij weer op en kwam recht op hen
aan. Het opperhoofd was een gespierde reus
dat zagen ze nu pa® goed. Hij keek aandach
tig naar de huid van de blanken en toen
naar zijn eigen. Toen hij met zijn onderzoek
aan Tennys gekomen wa®, bleek het duide
lijk dat, hij van het echoane schouwspel ge
noot, zij hej ook op een andere wijze, als
een blanke dit gedaan zou hebben. Eindelijk
hief hij niet eeu blhk, die beter dan woor
den zei, dat hij niet® van dit alles begreep,
zijn armen op naar de zon en mompelde
enkele woorden naar den Koning van het
heelal.
Hij denkt dat wij van de zon komen,
zei Hugh, de gebaren begrijpend. Hij
schijnt <m® te willen aanbidden. Het beste
wat fwe voor het oogenblik kunnen doen, ib
ons daj, maar kalmpjes te laten welgevallen.
Ik geloof dat ik met eeu kleip beetje oefe
ning een uitstekend object van aanbidding
word. Jij bent het zóó al!
Maar Hugh, als we van de kust weg
gaan, hebben we heelemaal geen kans meer
dat w® weer in de beschaafde wereld terug
komen. Deze stumpers zien voor het eeret
blanken. Zullen we maar niet liever hier
blijven?, vroeg zij angstig en verward.
Als hier ooit een blanke komt, zal hij
ons wel ontdekkenEn we kunnen niet altijd
op deze rota blijven. Het zou maar een
kwestie van tijd zijn of we van honger zou
den omkomen of door de wülde daeren opge
geten zouden worden. Ik stel voor om af
stand te doen van on® monopolie hier in
Niemandsland.
Maar als het allemaal een® een list is?
Hoe kun je aar» de echtheid van hun
verbazing en eerbied twijfelen? We zijn be
zienswaardigheden en w® hoeven van de om
standigheden maar gebruik te maken om die
nienschen heelemaal in onze macht te krij
gen. De mogelijkheden, die zich bij die
woorden voor zijn geest af teekenden, maak
ten hem enthousiast.
Ik laat het heelemaal a«u jou over,
Hugh. Do® jij maar wat jou het beste
lijkt, zei zij zacht en ze ging weer zitten.
Hjj stapte op den- reu® toe en nam deze
mee naar een plek, waar ze het uitricht op
de zee hadden.
Met grooten omhaal van gebaren vertelde
hij hem dat z» de zee kwamen.
Aan het gezicht van den wilde kon hij
zien dat dit het geheimzinnige en eerbied
wekkende van het geval nog deed toenemen
Hef, was duidelijk dat zijn hoorder nu meen
de, dat ze uit de diepte der zee kwamen in
plaats va® de zon.
Hugh kon dit allemaal weinig schelen,
zoolang de wilden hem maar gehoorzaam
den. Hij deed het opperhoofd groot genoe
gen door hem te beduiden dat hij en zijn
gezellin in de booten zouden meegaan. Toen
de krijgers dit hoorden steeg er een vreugde-
geschrei op, dat Lady Tennys, die niet had
kunnen volgen wat er verhandeld werd, ver
schrikt deed opspringen. Maar teen ze de
wilden op hun gezichten zag vallen, was ze
al weer gerustgesteld.
Een kwartiertje later eehoten de kano's
met hun kostbare last aan boord, voortbe
wogen door stevige armen, door het water.
(Wordt vervolgd.)