lebt
N
LIJN KAMPs
COLBERT-COSTUMES
EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
vele duizenden gezinnen. Gegarandeerde oplage 6500
ex
301» KORTING
1
:en
BEL OP 2084
ModelwssschenjFa.l. H.t Straaten
KLEEDINGMAGAZIJN
Deze Courant komt in
70»Jaaroang
Kliini Annonces 8 i|ils fl.-
Inzending tot Vrijdagmiddag
B^.A‘11BACHT’ berkenwoude, bodegraven^ boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle,
SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WAjDDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
XER™R™0UDm^'Su™£'
ONTERFD..,.!
No. 17716
I
Uil nummer bestaat uit twee bladen.
LEKSTK BLAD,
ZOMhRWbtLÜt.
FEUILLETON.
>urg
rijdend met schitterende oogen om
(Wordt vervolgd.)
Wie de anderen naast zich klein maakt
is niet waarlijk groot.
TIJDELIJKE AANBIEDING
IN ALLE AFDEELINGEN
r gymnastiek, zonder
len, Uitsluitend uit-
htbaar- Schrijft aan
U gaarne GRATIS
g, alle noodige aan-
roe-
sine
dan
uw-
iios-
i de
len,
ver-
len.
om-
igen
tug-
i en
G0UD8CHE COURANT
Hebt U
PERSONEEL noodig?
Zoekt U PLAATSING?
Plaats dan Zaterdags
Uw AANVRAGE in de
EorncHE cmiiT
leder leest ze dan I
4 uur aan het Bureau
---Markt 3i;—-
jes over-en-weer en het is dus te begrijpen
dat de heeren het beu worden en liever de
landelijke rust van een vreedzaam dorpje
verkiezen boven de tirannie van een klein
zielig bestuur in een groote stad.
Holland is dus weer eens klein in die
dingen waardoor het zijn kleinheid nog klei
ner maakt .We schatten het aantal z.g. vrjj-
zinnig-godsdiefistigen op niet meer dan
misschien een acht- tienduizend en die zijn
over ten minste zes organisaties verdeeld.
Duwilob zwak zjjn ze allen en hfit is te be
grijpen dat velen die er wellicht bjjbehooren,
er buiten blijven, omdat zij met dat gekib-
ben niet te maken willen hebben. Al deze
coterietjes verloopen min of meer, want ze
nemen niet eens toe in verhouding tot den
aanwas der bevolking.
De eendracht van het land...
HAGENAAR.
k2US,S8PI^,SLkeMkW*7*al 1 I-26, W^k 17 Z°°<bMr.bUd
r Kwartaal Z.»0, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
ranco per port per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.88. E®schiedt.
lomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA,
1 en de postkantoren.
van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telet.
Uit het Engelsch van
DOLF WYLLARDE.
^5 (Nadruk verboden).
Juiet. Ik ben er achter..En juffrouw de
Floissao karnt hier af en toe binnenvallen
om de bloemen te ververschen en het huis
gezellig te maken.
Ja, dikwijls. Als ik 's middags op de
plantage aan het werk ben geweest en ik
kom thuis, vind ik dergelijke verrassingen,
antwoordde Digby vaag.
Hij had zijn schreden verhaast om een
gespiek aan te knoopen met twee neger
jongens, die in dé schaduw een paar man
go-boomen bezig waren een trek-os, die
blijkbaar een gewonde plek had, van zijn
juk te ontdoen.
Morrence zuchtte. Hij had verder geen ge
legenheid om Barrel te ondervragen; dus
hij was aangewezen op de waarnemingen,
die hij zou kunnen doen als Eulalie de
Floissac straks verscheen. Met een bijnar
bedroefden blik keek hij naar het pörtret
van Lady Barbara Howard, toen hij de
woonkamer weer binnenkwam en hij be
dacht met weemoed, hoe weinig kans de
herinnering aan haar had, tegen de tart-
wij niet in staat alle
alle correspondentie
26
laten gaan en in zalige verrukking te ge
nieten van de heerlijkheid van het leven.
De winter is strak en hard. Hjj toont ons
het leven in zjjn naaktheid en met zjjn
siryd en bekommering. Hij doet ons zien,
hoe we alleen door inspanning aan dit harde
leven een be hagel ij ken kant kunnen scheppen
en stelt ons den eisch van strakke werk
zaamheid. Wanneer dan de lente komt met
haar eerste liefkoozingen van zoden wind
en geur van jong groen en nieuwe bloesems,
met haar nieuwe kleuren en luwe zonne
warmte, dan is het wel, of de starre strak
heid rondom ons wezen loslaat en overal in
ons nieuwe verwachtingen en nieuwe lusten
opbloeien. Maar met deze verwachtingen
bloeit ook een nieuw streven omhoog; uit
het lenteverlangen groeien nieuwe droomen
en nieuwe plannen. En het is eerst in den
zomer, wanneer het leven tot zjjn volste
pracht is uitgebloeid, wanneer de verwach
tingen vervuld zyn en rondom ons de aarde
staat in haar ryksten tooi, dat in de ver
vulling van het natuurleven ook ons streven
nog genieten, maar dan zal ook deze genie
ting, dan zal ook deze zomerweelde nieuwe
fleur, een nieuw élan, nieuwe kracht en
nieuwe schoonheid geven aan ons leven.
K.
roerd.
Heel mooi, antwoordde Morrence koel
en stijf^s.
Met een ruk, zichtbaar ontstemd, draaide
ze zich om, steeg af en hielp Alice met het
uitpakken van de picnicmandjes
Morrence keek peinzend naar haar. Hij
was overtuigd dat ze diepe genegenheid
voor Hairel koesterde, dat bleek uit alles
en toch was ’t haar een doorn in het oog,
dat een andere man zich onverschillig durf
de toonen voor haar charmes. Wat een
coquet nest, dacht hij grimmig.
Ze gebruikten hun openluchtmaattijd in
de onmiddellijke nabijheid van de water
vallen; het geruisch van het neerstortende
water vormde een indrukwekkende tafel-
muziek. Morrence luisterde naar Alioe’s
vioolijk gepraat, maar hij was daardoor
niet zoo in beslag genomen, rf hij merkte
heel goed, hoe juffrouw de Floiseac naast
wie Harrel op zijn ellebogen leunde, voort
durend op gedempten toon tegen hem praat
te Het ergerde den kapitein onuitsprekelijk,
af en toe waren er van die veelbeteekenen-
de pauzes in het geeprek, en die stondn
hem heelemaal niet aan. Opnieuw bedacht
hij met aniart, dat de herinnering aan Bar
bara niet tegen de voortdurende nabijheid
van Eulalie bestand zouden blijken, dat het
eind zou zijn dat Harrel, eenzaam en ver
vreemd in zijn relaties in Engeland, met
Eulalie trouwde. En hij was overtuigd dat
dit onstuimige, onevenwichtige meisje zijn
vriend doodongelukkig zou maken. Dat
moest hij trachten te verhinderen, het kost
te wat het wilde.
De tyd is weer daar, dut de aarde o.u
ons zien m haar voisten tooi wont en dat
wiji de een. langer, de ander korter ,ons da-
geiykscn werk een cydiang stilleggen om
van deze heerlykheia met volle teugen en
onbelemmerd te genieten. De zomer en de
vacantie, zy behooren by elkaar. En zy
brengen ons de zomerweelde in haar ryke
volheid, immers met haar schoonheid en
weelde ook de mogelijkheid van genieten.
Wy hebben ze zoo noodig in ons leven,
de ontspanning van de vacantie en de weel
de van den zomer beide. Ons leven is druk,
gejaagd, inspannend, afmattend vaak. Wil
len we het volhouden, dan moeten we eens
een tydlang worden uitgespannen uit net
gareel van onzen dpgelykschen arbeid en
onze jjagelyksche zorgen en moeilijkheden.
Maar we moeten ook eens een oogenblik
uittreden uit de zorgelijkheid, de gewoon
heid, de banaliteit en vlakheid van ons
leven in volle, rijke weelde, die onze acti
viteit verslapt om ons een oogenblik te
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (beboerende tot den bezorgkring):
15 regels ƒ1.80, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en de beiorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 cl
bjjslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEEL’NGENs 1—4 regels ƒ2.25. elke regel meer ƒ0.50. O*
de voorpagina 50 booger
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen b(j contract tot zeer ge reduce*-den
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomrt van soiled? Boek
handelaren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan
het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zjjn.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
stil wordt en we niet anders willen dan met
volle teugen de weelde indrinken van het
leven, die ons week maakt en ryp tot ge
nieten. We geven ons over aan de koeste
ring van den warmen wind, die boven onze
hoofden in de toppen der boomen ruischt
of zachtjes murmelt in de golven, die aan-
ruischen op het strand. En we willen niet
anders, we verlangen niet meer dan ge
koesterd te worden door zon en wjnd en
diep de geuren op te snuiven en de heerlijk
heid in te drinken van de wereld om ons.
Ver van huis of dichterbij trachten we ons
leven van allen dag, ons werk, onze zorgen
en moeiten en verdrietelijkheden te vergeten
in een andere wereld van licht en zon en
ruischende* boomen of blauwe golven. Eén
dag, éép week, één maand voelen we ons
rijk en verzadigd, droomen we een nieuwen,
vagen droom van het leven, zjjn we niet
langer de wroeters en werkers en tobbers,
de angstvalligen en bezwaarden, maar als
koningen en heerschers, de vrijen vrij van
den druk en de zware inspanning van het
leven. Dat verfrischt als een koel bad op
heete zomerdagen.
O, we kunnen ons gerust laten gaan, onze
fantasie vrij spel laten en ons in dat luch
tige spel vermeien, ons koningen en heer-
echers wanen. Het heft onzen geest, geheel
ons wezen op uit de gebukte houding, waar
toe het leven de meesten van ons maar al te
veel dwingt En het geeft daardoor nieuwe
kracht en nieuwe lenigheid aan de spieren
van onzen geest die kwam dreigen te
groeien en te verslappen of te verstijven.
We krijgen iets terug van de frisse he lenig
heid van geest van onze jeugd, toen we het
leven nog als een te veroveren koninkrijk
voor ons uitgespreid zagen en nog de stout
ste verwachtingen ons ophieven in een an
dere, minder alledaagsche sfeer. Rondom
ons bloeit de aarde. De bloemen geuren en
de boomen ruischen zachtjes boven onze
hoofden. Door de dichte bladeren glinstert
het zonnelicht. En hier liggen wy te mid
den van die heerlijkheid als koningen, wie
de aarde haar schatting aanbiedt. Dat is
ook ons bezit, ook ons recht. Het is niet
alleen de benauwenis van een donker kan
toor, het zwoegen van de werkplaats, de
zorgelijkheid van bedompte kamers, de af
matting van ‘den strijd en de angst voor de
toekomst. Dit is het ook, deze heerlijkheid,
de volle zomerweelde en de rijke fantasieën,
die opbloeiert in onze gelukkige oogen. Het
is ook de vervulling, al is het dan enkel in
den droom van den zomerdag. Wanneer we
dat beseffen, dan zullen we rijker, voller
bare werkelijkheid van Harrel’s aantrekke
lijk buurmeisje.
Het drietal van Reve d’Or verscheen
prompt om vier uur. Morrence zat te droo
men op de achtergalerij, toen ze aankwa
nten; hij keek uit over den rozentuin naar
de zacht-groene hellingen van den San Jo
seph. Het eerste was hij hoorde van de na
dering der bezoekers was het stampen van
de hoeven der ponnies op het stalplein en
even later een heldere prettige kinderstem,
die riep:
HarrelI
Hij keek om. Een klein, in het wit ge
kleed figuurtje was de voorgalerij komen
binnenst uiven. Toen ze hem zag, bleef het
meisje met een ruk stilstaan, schudde haar
welige krullen en riep over haar schouders
naar iemand, die Morrence niet zien kon
Hij is hier niet. Bob.
Neen, dat zal wel, antwoordde haar
broer, die nu ook zichtbaar werd, arm in
arm met zijn gastheer.
Morrence zag d£t nog een andere persoon,
die Harrel in het voorbijgaan begroet had,
wag binnengekomen, een slank, fijngebouwd
meisje in een witlinnen japon en een groote
zonnehoed op, onder den rand waarvan hij
een paar wonderlijk-donkere oogen en een
edel-besneden gezicht ontdekte. Hij hield
een moment den adem in Werkelijk, ze
hadden hem niets te veel van haar verteld.
Met beleefden, koelen groet ant
woord ojp een strakke buiging - stak ze
hem de hand toe en wendde zich toen on
middellijk tot Alice-
We hoeven ons absoluut niet te haas
ten. Me neer Harrel zorgt voor de pannies.
zingen. Hij kreeg daarover een reprimande
van het bestuur ,want men wilde dat lastige
opstaan niet. Wel een typisch bewys hoe
weinig die bestuursleden op dat gewichtige
moment zelf onder den indruk der plechtig
heid waren, dat zoo n pietluttige opmerking
na afloop werd gemaakt. Nog een geval: de
voorzitter van het bestuur liet zyn zoontje
by een anderen predikant ter catechisatie
gaan; deelde dit zijn eigen geestelijken lei
der niet mede en deze moest dat ergens
anders op een Zeer ongelegen moment van
buitenstaanders hooren. Dat zyn nu echte
staaltjes van typische kleinburgerlijke
baasjespelen en plagerij.
Op dergelyke geschillen strandt iedere
samenwerking en men kan gerust zeggen
dat zy de beste organisatie hopeloos kapot
maken. Heftige vergaderingen zijn gehou
den: de broeders en zusters waren in twee
kampen verdeeld en dus is er weer alle aan
leiding op verdere verkruimeling.
Het andere geval is niet minder markant.
Nog maar kort geleden hebben de vrjjzin-
nig-hervormden een eigen predikant, de heer
Reddingius, een twee en dertig-jarige, die
Jus hier ter stede een goed arbeidsveld voor
zyn leven kon hebben. Ook hy legt er het
bijltje bij neer ,omdat hy het gekibbel met
zyn bestuur beu is. Aan dezen man werd o.a.
het verwijt gemaakt dat hij in een te groot
huis woondej Hy had n.l. gevraagd om een
telefoon voor zyn werk, mdhr het bestuur
vond, dat hy dan maar goedkooper moest
gaan wonen, dan kon hy die telefoon zelf
betalen. Toen daarop een rijk gemeentelid
den dominee een telefoon ten geschenke gaf,
stond het bestuur op zjjn achterste beenen:
als iemand iets wilde geven ten bate der
vereeniging, dan moest dat via het bestuur
gaan en de dominee mocht zooiets niet
rechtstreeks van een lid accepteer en.
Van dit kaliber zjjn alle grieven en grief-
lag diep beneden als een speelgoedbuisje
in het hart van het dal. Het wag een wereld
van groen, donker- en lichtgroen niet* elkaar
contrasteerend, waar doorheen zich een als
zilver glanzend lint kronkelde.
Kijk, de beekriep Alice verrukt naar
haar metgezel. We gaan nu langs een
om hoog-windenden weg naar haar oorsprong
Die ia vlak bij de watervallen.
Een stevige klim van ongeveer een half
uur, bracht hen aan het einddoel. De
sprookjesachtige waterval deed zich onver
wacht aan hun oogen op, toen ze een hoek
van den kronkelenden weg omsloegen. Mor
rence keek zijn oogen uit aan het even lief
lijke als indrukwekkende natuurwonder. Hij
kon er eenvoudig geen woorden voor vin
den
Uit de diepten van het oerwoud, uit het
ingewand van den berg, scheen de waterval
ziéh loe te wringen, zich een weg banend
naar buiten in een stuwende golving van
regenboogkleurig schuim. Een tropische
feeënwereld leek het hier en een oogenblik
•flitste het door Morrence'a geeet, dat het
was alsof iets van de uitheeansche, roman
tische schoonheid van dit Land, zien weer
spiegelde op het gezicht van Eulalie, die,
zich heen keek.
Plotseling keelde
Brieven uit de Hofstad.
MLXXjl.
De versnippering op kerkeljjk gebied.
Als er een woord èn nog wel een Ko-
ninkljjk woord is, dat niet altjjd, mis
schien zelfs zelden in ons land wordt na
geleefd, dan is het wel dit, dat een klein
land groot moet zjjn in die dingen waarin
een klein land groot kan zjjm Want als er
één ding is waarin ons land groot kan zjjn
dan was het wel in eensgezindheid. Op alle
gebied echter bestaat by ons een verbrokke
ling, een versnippering tot kruimel-vorming
toe. En juist nergens is dat verschijnsel zóó
sterk als op het gebied waar men in het
bizonder de liefde en de eendracht, de broe
derschap en de naastenliefde predikt, n.l.
op kerkeljjk gebied. Als vjjf menschen het
op één punt, al is het nog'zoo ondergeschikt,
niet meer eens zyn met. de opvatting, het
programma, de belijdenis van hun kerkge
nootschap, dan kunt gjj er zeker van zjjn,
dat ze op een goeden dag, die daardoor een
heel kwade dag wprdt, sich gaan afschei
den, om heel spoedig daarna een eigen zaak
op te zetten.
Vandaar dat gekruimel van kerkjes met
eenige honderden leden, die een kwjjnend
bestaan voeren en geen beteekenis meer
hebben. Er bestaan hier diverse groepen
van vrjjzinnig-kerkeljjken, die eigenlijk alle
maal eender zjjn, maar die ieder hun eigen
altaar hebben. En was het daar nu maar
vrede, dan kon ieder er vrede mee hebben.
Maar het is overal ruzie. In één week tjjds
hebben twee predikanten hun ontslag ge
nomen als gevolg van verschil van meening
met het bestuurder organisatie. Legt men
als buitenstaander het oor eens te luisteren
dan verneemt men niets over groote ge
loofsverschillen, maar wel over klein ge
kibbel. ïn die besturen heeft een eigenaar
dig soort menschen zitting: we zouden zoo
kunnen zeggen een soort kleine geesteljjke
burgerstand, die altjj"d zich gekenmerkt
heeft door zucht tot baasspelen om zich te.
doen gelden.
Dominee Hulsman, een man, die met
hoofd en schouders boven het bestuur zjjner
organisatie, de afd. den Haag van den Ned.
Protestantenbond, uitsteekt, werd bljjkens
dikke brochures die over het geval versche
nen zijn, op pietluttige en kleinzielige wijze
geringeloord en gemaszregelt door dat be
stuur. Om één staaltje te noemen: toen een
nieuw orgel werd ingewyd, verzocht de do
minee de gemeente het jubellied staande te
Haar stem was laag en diep precise
de stem die bij dit uiterlijk paste* vond
Morrence eti hij voelde dat de moed hem
ontzonk. Ze trok hem met in ’t minst aan,
hij hield niet van dit type vrouwen, maar
hij kon zich levendig voorstellen, dat an
dere mannen wel onder haar machtige be
koring moesten komen. Wat beteekenden
een portret en een pijnlijke herinnering
tegenover zooveel levende en levendige
schoonheid, bedacht hij met diepen wee
moed.
De klein© ruitertroep zette zich in bewe
ging. Eulalie zat< al even vast in het zadel
ale de beide kinderen en Morrence bewon
derde ondanks ziehzelven, de manier waar
op ze haar rijdier in de hand had', maar
wat hem minder aanstond, was het feut, dat
Harrel zij aan zij met haar reed. Hijzelf had
Alice tot gezelschap en het kind babbelde
gezellig, alsof ze elkaar al jaren kenden.
Bobby vormde de achterhoede met den ezel,
die den mondvoorraad droeg.
De weg naar de watervallen voerde eerst
door de verlaten terreinen van Le Saphir.
Toen hij den verwaarloosden toestand zag,
waarin zij zich bevonden^ waardeerde Mor
rence des te meer de energie, waarmee zijn
vriend L’Opale, dat waarschijnlijk ©ven ver
wilderd was geweest, tot nieuwen bloei ge
bracht had.
Ze reden dwars door de braak liggende
plantage en verlieten haar, waar de helling
begon. Naarmate de weg steeg en het dal
terugweek, werd het landschap steeds meer
wild-romantisch. Morrence keerde zich tel
kens om in den zadel en liet af en toe een
uitroep van bewondering hooren. L’Opale
ze zich naar hem om
en keek hem aan met een blik die hem
zocht te bekoren.
Prachtig, vindt u niet? vroeg ze.
Het was de eerste maal, dat ze zich tot
hem wendde en hem aankeek, ginds het
oogenblik van hun kennismaking. Hij zag
haar schoonheid, maar die liet hem On be- 1
per
Fra.’
Abonnementen worden dagelijks aangenom
hj onze agenten en loopers, den boekhandel
Onze bureaux zyn dageljjks geopend -
Interc. 2745. Postrekening 48400.
xj wui., wei. ziuuaagaoïaa
cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.