hebt
EN
51.
U
i
ma-
iwt
riet
lap.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
[Vrijdi
Ne. 17727
Julk 1931
79* Jeergang
BERKENWOUDE, BODEGRAVEN.
BOSKOOP, GOUDERAK
Dit blad verschijntdagelijksbehalve op Zon- enFeeatdagen
FEUILLETON.
Hoogstraat I3
Petitionnement voor Internationale Ontwapening,
van het Ned.rlandeche Volk aan de Ontwapenings
conferentie in Februari 1932 te Genève te houden
Georganiseerd door de Nederlandsche Dagbladpers
BERGAMBACHT,
NIEUWERKERK,
ONTERFD...
GGRKGNGGUDE, GGGGGAAVZN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
iN.
I
I
I
I
A£T1
t
Naam -
Naam
Adres
Adres
BUITENLANDSCH NIEUWS.
Naam
Naam
Adres
Adres
Naam
Naam:
Adres
Adres
(Wordt vervolgd).
O 11 JULI,
u
I8 ota.
irvositeic
al Sana*
ischt en
heid op
8t. Alousie,
He. Mijn
Dit formulier door personen van 18 jaar en ouder, ingevuld en getee-
kend toe te zenden, aan de Administratie van de Goudsche Courant,
Markt 31.
Mussolini over de Economische crisis sn de
Ontwapeningsconferentie.
Een merkwaardige verklaring van Stalin.
Niet langer een zuiver communistisch economische politiek.
GOIDSCHE COERANT.
van Staün zeker evjfcgoed als hij zelf heb
ben beseft. Bij dez® gelegenheid moge er
uan worden herinnerd, dat de zoogenaam
de liquideenng der koelakenklasse reeds
enkele maanden geleden werd stopgezet om
het zaaien en den oogst niet te bedreigen.
Hoe dit ook zij, m Rusland kunnen zich,
wat de naaste toekomst betreft, allerlei
verrassende dongen voordoen. Het Russi
sche volk heeft twaalf jaren lang honger
geleden en voor de levensmiddelenwinkels
m lange rijen gestaan om zich thans door
zijn eersten leider te laten zeggen, d>t het
communisme met kapitalistische methodes
moet werken, m.a.w,dat tot het kapitalis
me moet worden teruggekeerd. Wanneer
overigens een ander dan Stalin den moed
had bezemen deze ketterijen te verkondigen,
dan zou hij stellig onmiddfeilijk naar de
Tsjeka ter „fysieke vernietiging" zijn ver
wezen.
hebben de
verworven
Het verkregene te bewaren, is geen
geringere verdienste dan het verkrijgen.
DUITSCHLAND.
Het bezoek van Macdonald en Henderson.
Het jactslot Hubertsstock.
De r^lukanselary.
By hun aanstaande bezoek uan Berlijn
zullen de Engelsche ministers Macdonald
en Henderson het week-end doorbrengen op
het jachtslot Hubertsstock in de Schorf-
heide, ten Noorden van Berlijn in de Mark
Brandenburg.
Het jachtslot Hubertsstock werd in 1849
opgericht door koning Friedrich Wilhelm IV
en wel in den styl van een Zwitsersch land
huis. Daar Friedrich Wilhelm echter, on
danks zyn liefde vafcr nieuwe gebouwen,
zeer spaarzaam was, lykt Hubertusstock
ook inderdaad meer op een koninklijk jacht
slot. Het huis staat eenzaam in het woud,
zonder bijzondere stallingen of dienstwonin
gen. Het is niet eens omgeven door een
haag. Het wordt slechts bewaakt door den
kastelein, die de nieuwsgierige bezoekers
door de eenvoudig ingerichte vertrekken
leidt. Aan de wanden hangen overal jacht-
tropheeën. Hier en daar ontdekt men, als
eenige versiering, Nederlandsche tegels.
Ook de méubelen zyn eenvoudig, zooals het
in een landhuis hoort. 'De Pruisische prin
sen hebben met voorliefde hun wittebroods
weken, ver van het bonte leven van het
hof, te Hubertusstock doorgebracht. Slechts
vergezeld door een paar kamerdienaars en
een kok trokken zy hierheen. Alle zes zoons
van keizer Wilhelm II hebben hier gedu
rende hun wittebroodsweken vertoefd. Ook
Victoria Luise, de eenig dochter van deh
laatsten Duitschen keizer, leefde in de eer
ste weken van haar huwelyk met hertog
Ernst August van Brunswyk en Cumber
land te Hubertusstock.
Algemeene vermaardheid
Schorfheide en Hubertusstock
door de jachtpartijen van Keizer Wilhelm
II. Wanneer hy met zijn hof naar Hubertus
stock kwam, moest steeds voor het gansche
getrouwd?
Neen, maar dat zal wel niet lang meer
duren, vertelde mevrouw Melville lachend,
blij dat ze haar babbelzucht kon botvieren.
Bij hem in de buurt woonde, een meisje,
dat alle mannen probeerde het hoofd op hol
te brengen, maar nu geloof 'ik, dat zij suc
ces heeft gehad.
Daer weet je niet® van, Meta, protes
teerde kolonel Melville voorzichtig.
Och, kom. heel St. Alowsie was er vol
van, hield mevrouw’Melville vol.
Wat is het voor een soort meisje’ vroeg
lady Bryant, schijnbaar onverschillig.
Zij had graag gehoord, dat Digby ge
trouwd was, maar zij kon niet vergeten, dat
hij nog in de verte met haar verwant was
en wilde onder geen voorwaarde dat hij zou
trouwen meö een of ander West-lndisch
meisje. Door het huwelijk van haar eigen
zoon had ze ervartng opgedaan op het ge
bied van ongewenschte verbintenissen. En
al zou ze niet gaarne willen dat hij Barbara
ten huwelijk vroeg, ze hoopte toch vurig
dat hij niet met een kleurlinge of „zoo iets”
zou aankomen.
Het is een bijzonder knap meisje, maar
schaddelijk coquet, antwoordde mevrouw
Melville, en zonder op haar man’s „Maar
Meta toch” te letten, ging zij voortbijna
alle officieren, die tin Port Granas in garni
zoen lagen waren verliefd op haar, zoodta
zij kennis met haar hadden gemaakt, haar
gevoelens waren echter nooit van blijven
de^ aard. Maar ik geloof zeker, dat het dit-
maal anders is! Ze is van Fransche afkomst
een afstammeling van de oudste Fransche
kolonisten eigenlijk ia ze nog van adel.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 225, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 220, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ820.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bD onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelyks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef.
dat opgericht is volgens plannen van den
uit Thüringsce kunstenaarskringen stam-
menden architect Richter. De rykakansela-
ry herinnert met haar eerehof sterk aan
een Fransch barokpaleis, al schijnt zij vol
gens Italiaansohe voorbeelden te zyn ge
bouwd. In 1739 was zij gereed. Luitenant-
generaal graaf Adolf Friedrich von der
Schulenburg, de eigenaar, kon het toen be
trekken. Later is het gebouw nog herhaal
delijk in andere handen overgegaan.
Inw1875 verwierf het ryk het toenmalige
„Hotel de Radziwiil" voör zes mHUoen
mark, om er het departement en de woon
plaats van den Rykskanselier in onder te
brengen. Het werd toen geheel gerestau
reerd, alhoewel de uiterlijke vormen van het
gebouw behouden bleven. Ook het park met
zijn oeroude boomen, welke Bismarck zoo
lief had, werd veranderd. Het bestaat nog
heden en vormt een deel van de zoogenaam
de „Ministertuinen” aan den rand van den
„Tiergarten”.
Sinds Bismarck zich in het paleis vestig-
de, is dit natuurlijk vaak het tooneel van
belangrijke politieke gebeurtenissen en di-
genegenheid voor Digby Barrel had getoond
voor zoover zij wist. Natuurlijk had haar
dochter het jammer gevonden dat hij naar
het huntenland was vertrokken tengevolge
van een droevigen' Dnancieelen tegenslag,
maar dat sprak natuurlijk van zelf!
Ze zouden Digby op Guthrie uitnoodl-
gen, liesloot lady Bryant, en hem vriend
schappelijk aan het verstand brengen, dat
een huwelijk jnet de Craoolsche”, die hem
volkomen in haar macht scheen te hebben
ten eenenmale ónmogelijk was.
Ik zal een dihertje geven, zei zij tegen
Barbara, toen de visite vertrokken was.
geen groot dineralleen een paar menschen
hier uit de buurt. Natuurlijk moeten wij
Cecily Cartwrtght ook uitnoodigen. Ik had
er geen Kfee van dat zij zoo dicht bij ons
woonde. Barbara, wij moeten probeeren te
ontdekken, hoe het staat met dia huwelijks
plannen van Digby en als die jongen zich
werkelijk zooiets vreeselijks in zijn hoofd
heeft gehaald, dan moeten wij on8 bes» doen
om het eruit te praten. Die halve negerin
heeft hem natuurlijk stapeldol gemaakt!
Barbara werd een beetje bleek, en het
eerste ©ogenblik voelde zij neiging om haar
moeder een ongeduldig antwoord te geven.
Maar ze beheerschte zich en verklaarde rus
tig dat het vanzelf sprak, dat ze IMgby Bar
rel en zijn zuster te dfneeien moesten vra
gen
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den besorgkring)
1—5 regels 14», elk», regel meer 025. Van buiten Gouda en den bezorgkriag:
1—5 regels ƒ125, elke regel moer ƒ020 Advertentiën in het Zaterdagnumme* 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-aavertenWta de helft van den prfja.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1-4 regels 2M, elk» regel meer 8.M. Op
de voorpagina 50 booger.
Gewone advertentUn en ingezonden mededeelingen D0 contract tot zeer gereduceerden
prijs. Groote letten en ranoen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van eoliede Boekhande
laren, Advertentiebureaus en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het
Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname venelcerd te rijn.
- per bus.
Uit het Engelach van
DOLF WYLLARDE.
25 (Nadruk verboden).
BuitengewoonEn in het bijzonder nu
wij met onze buren hebben kennis gemaakt.
Merkwaardig, wendde zij zich tot lady Bry
ant en den predikant, hier vlakbij woont
nog iemand uit St. Alousie, zoo zie je al
weer, hoe klem de wereld eigenlijk is.
Iemand uit 8t. Alousie? herhasIUe lady
Bryant. Dat is heel toevallig. Hoe heet
hij?
Kent u Hhurlands?
NatuurlijkHet buiten van lord Say
brook.
Juist. Hij heeft het verhuurd aan me
vrouw Cartwright.
Mevrouw Cartwright» is ziekelijk, of be
ter.- ze is een ingebeelde zieke, voegde de
spreekster er hatelijk aan toe. En ze ver
volgde: Verleden week Vrijdag ontmoet
ten wij haar met haar broer, die een cacao
plantage heeft op St. Alousie. Hij is nu
thuis met vacantie hij was vreeselijk ver
zwakt door een koortsaanval.
Ik heb hem kort geleden gesproken,
mengde de predikant- zich in het gesprek.
Een aardige jongeman, maar hij schijnt
wie vela
en schril-
irsterkend
- het zal
U maken.
Ik verzoek Uwe Conferentie met den meesten aandrang, in nasm der
menschelijkheid, die maatregelen te nemen die tot ontwapening der naties
zullen leiden.
gezelschap het noodige beddegoed, tafella
kens, tafelzilver, keukenmateriaal, levens
middelen enz. worden meegenomen. In bij
zondere wagens word een en ander uit Ber
lijn verzonden. In de nabijheid van het slot
liet Wilhelm II den „Siegfriedsbrunnen”
oprichten, een bron, versierd met een beeld
van Siegfried, den „Drakendooder”. Een
zwerfblok wijdde hy aan de nagedachtenis
van keizer Wilhelm I, zyn vader. Dit ge
steente werd geplaatst in een boschje van
100 eiken.
Sinds Pruisen een republiek is, is het
jachtslot Hubertusstock het buitenverblijf
van den Pruisischen minister-president, op
het oogenblik dus van dr. Otto Braun. Het
kasteeltje wordt beheerd door het Pruisi
sche departement van Landbouw. Het is zoo
eenvoudig gebleven als het vroeger, ten
tjjde van de Pruisische koningen en van de
Duitsche keizers was.
De rijkskanselarij.
De hooge Engelsche gasten zullen ook
enkelen tijd in de rjjkskanselary vertoeven
en daarom mag hier ook wel een woord
worden gezegd over dit historische gebouw,
Eulalie de Floissac heeti ze.
Zoo, zij is dug knap? informeerde lady
Bryant. En wat ia ze voor een typ^? Een
dame of een Creoólsche? Heeft ze iets van
Fransche chic?
Neen, dat niet. Zij heeft een heel bij
zonderen smaak om zich te kleeden, heel
andprs dan wij Europeanen. Iemand, die
haar heele leven in St. Alousie gewoond
heeft, wordt een echte West-Indische, al is
zij ook van Fransche afkomst. Zoo is het
met juffrouw de Floiesae ook. Ze heeft een
donker type. Zij rolt met haar gitzwarte
ooger^, dat je er naar van wordt en zij heeft
mooie, witte tanden, waarop zij met weinig
trotsch is, en die ze dMi ook graag laat
zien. En ze is nooit stil! Ze is er voortdu.
rend op uit om de aandacht te trekken.
Arme Digby, merkte lady Bryant me
delijdend op. Wat jammer! Maar als zij
nog niet verloofd zijn, misschien komt er
dan wel niets van, nu hij weer in Enge
land terug is.
Te oordeelen naar wat ik gehoord heb,
wierp mevrouw Melville tegen, terwijl zij
langzaam opstond, was hij tot over zijn
ooren verliefd op haar. Maar het is natuur
lijk mogelijk dat zijn zuster hem tot andere
gedachten brengt..
We moeten eens ernstig met hem pra
ten. verklaarde lady Bryant op beslisten
toon.
Een huwelijk van Digby Harrel met een
meisje ah dat, wier karakter mevrouw Mel
ville zoo onvriendelijk beschreven had, be
schouwde de oudere dame werkelijk als een
ramp en ze deed dit met des te meer ge
rustheid omdat Barbara nooit de minste
De voornaamste machthebber van Rus
land, Stalin,, heeft dezer dagen een rede
gehpuden, die alom de aandacht heeft ge
trokken, hij schetste daarin de nieuwe taak
der sovjet-Russische economische politiek
en uit zijn woorden kon worden afgeleid,
dat hij althans voorloopig afziet van de ver
werkelijking der zuiver communistische
denkbeelden. Natuurlijk gaat Stalin niet
zoo ver om de communistische sociale orde
als doel, waaraan alle krachten dienen te
worden gbwijd, nadrukkelijk te verwerpen,
maar de Verwerkelijking ervan verschuift
nij naar een heel verre teekomst. Voor het
oogenblik wenscht hij terug te keeren tot
een stelsel, dat misschien nog het best kan
worden aangeduid als staatskapitahwne.
Met het beginsel der „gelijke inkomens’’
wordt thans officieel gebroken. Btafln toch
heeft verklaard, dat ook de Russische regee-
ring het streven van den mensch naar hoo
ger inkomsten niet kan negeeren. De con
sequentie hiervan is: de betere betaling
<ler geschoolde tegenover de ongeschoolde
arbeidskrachten, de invoering van loon- en
salarisschalen, die wijdmaaig genoeg zijn
om door materieels beloonmg het doel
verhoogde arbeidsprestatie te bereiken.
Van belang is ook het streven om leden
der bourgeoisie aan zich te1* verbinden. De
rnotiveenng ervan noemt» de Deutsche AUg.
Zeitung geraffineerd. Zij verandlerstelt, dat
de kringen der bourgeoisie de waarde van
het bolsjewistisch stelsel en de daarmee be
haalde successen hebben ingezien, niet meer
kwaadwillig daar tegenover staan en thans
„rijp” zijn voor medewerking.
8talm wil in het bedrijfsleven ook weer
het beginsel der rentabiliteit invoeren, ter
wijl hij zich tevens een voorstander be
toont van decentralisatie en invoering van
grooter persoonlijke verantwoordehjkheod
der leidende krachten.
Het geciteerde Duitsche blad wil geens
zins beweren, dat Rusland op het punt staat
tot het kapitalisme in West-Europeeschen
tiant terug te keerenb maar van het com
munisme blijft ondertusschen evenmin een
spoor over, wanneer Stalin zijn programma
verwerkelijkt Dat hij de machtsmiddelen
daartoe m handen heeft, valt niet te betwij
felen en met personen, die met dogmati
sche bezwaren voor den dag kwUmen, heeft
Stalin nooit veel complimenten gemaakt.
Natuurlijk bestaat ook de mogelijlcheid,
dat het Stalin er om te doen is op grond
van zijn hervormingsprogramma credieten
te verkrijgen of om meer sympathie voor
het bolsjewisme in een tot wanhoop ge
raakt Midden-Europa deelachtig te worden.
Waarschijnlijk speelt ook het feit een rol,
dat de ineenstorting van het vijfjarenplan,
dat alleen mogelijk was op den grondslag
van slavenarbeid, vlak voor de deur stond,
een gevaar, dat de economische raadgevers
mij nog wat zwak en erg stil.
Ja, hij is ook nog lang met beter,
merkte kolonel Melville op Hij ziet er
heel wat slechter uit dan toen ik hem het
laatst op L’Opale ontmoette.
Zoo heet zijn plant*age op
verdiudleljjkte mevrouw MelvilL.
man heeft verleden jaar een week bij hem
gelogeerd. Ik zelf ken hem met. Hij kwam
maar h<-el zelden in Port Gra^as en Trinity
zijn terreinen liggen ongeveer 15 mijl ver
der,
Hoe heet hij ook weer? informeerde de
predikant. De naam is mij ontschoten.
Was het niet Caryl?
Neen, Harrel heette hij Digby Har
rel.
Digby Harrel? riep mevrouw Bryant
uit, dien ken ik. Een oude vriend van
ons, nog in de verte familie zelfs. Door een
of andere zonderlinge bepaling in zijn va
der s testament, heeft hij alle vooruitzich
ten op een positie in Engeland verloren en
is naar het buitenland gegaan. Waarheen
wist niemand. Zou hij het heuech zijn? Bar
bara, hoor je dat? Digby woont vlak bij ons.
Eigenaardig, antwoordde Barbara pein
zend, het i8 nu ongeveer twee jaar ge
leden, dat wij hem voor het laatst gezien
hebben. Logeert hij op Thurlands?
Ja^ bij zijn zuster, mevrouw Cart
wright.
Mevrouw Cartwright? O, ja, zij te met
een advocaat getrouwd, nietwaar? Zij heeft
een goede partij gedaan dat werd ten
minste destijds gezegd, vertelde lady Bryant
Mooi was zij niet. Lang niet zoo» knap als
haar broer. Tusschen twee haakjes, i8 hij
De Amerikaanse,he staatssecretarie SUqison
gisteren te Rome door den minister van
huitenlandsehe zaken, Grandi, ontvangen.
Middags werd Stimson door Mussolini
ontvangen.
Na het bezoek van Stimson bij Mussolini
heeft deze laatste de Amerikaansche jour
nalisten ontvangen. Omtrent de door hem
afgelegde verklaringen wordt medegedeeld,
dat Mussolmi er op wees dat de reds van
Stfimson, ook al draagt zij geen officieel ka-
lakter, van groote beteekenis is, daar het
immers den minister van buitenlandsche
zaken van de grootste republiek der wereld
beteeft.
Mussolini kenschetste Stimson als een
zeer omzichtig staatsman, die tegenover
hem een zeer belangrijke, door hem gedeel.
de gedachte heeft uitgesproken, n.l. dat men
wanneer Europa rustig blijft, een stellige
economische wederopleving tegemoet gaat.
,,ItaK|ë zal’’ zoo zeide Mussolini „het
initdtatief van president Hoover ten volle
ondersteunen, een initiatief, dat ik als een
van de grootste politieke deden van na den
oorlog beschouw. Italië ziet dé a.s. Ontwa
peningsconferentie met oprechte en loyale
gevoelens tegemoet. Dat heeft Stimson ten
volle begrepen.”
OpVl^ vraag van een der journalisten, of
Italië bepaalde ontwapeningsformufes heeft,
antwoordde Mussolinie.-; „Italië is bereft!
het laagste ontwapeningseijfer te aanvaar
den. ook al behoudt geheel Italië niet meer
dan 10.000 geweren, onder voorbehoud ech
ter dat geen andere natie over meer be
schikt, anders zou het heetenzich met het
hoofd tegen een revolver verdedigen. In
deze oprechte vredespolitiek wordt Italië
door de overtuiging geleid dat de politieke
en moreele crisis moet worden overwonnen
om de economische te boven te komen. Het
is de hoogste tyd dat men maatregelen neemt,
daar zij reeds al te lang duurt. Een welsla
gen der Ontwapeningsconferentie ie strikt
noodzakelijk, opdat de volken vertrouwen
in hun regeeringen kunnen hebben. De vol
ken mogen niet gescheiden worden, en de
datum der Ontwapeningsconferentie mag
niet worden uitgestekl. In geen geval zal in
dien zin een voorstel van Italië uitgaan,
daar dit aan den vastgestelden datum van
2 Februari 1932 vasthoudt
Ten slotte uitte Mussolini zich in opti-
mistischen zin over het overwinnen der eco
nomische crisis in de komende jaren, m het
bijzonder wanneer de Ontwapenmgs-confe-
rentie met succeg w^rdt bekroond. In dit
geval zou de hemel opklaren, terwijl hij an
ders duister zal blijven. De wereld moet
thans haar weg kiezen, en bij de keuze van
den vredesweg is Mussolini het met Stim
son eens.