I
11
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
No. I773S
70» Jaargang
Maandag 20 Juli 1931
BOSKOOP, GOUDERAK,
OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWUK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Dit blad verSthijntdagelijksbehalve op Zon-enFeeitdagen
FEUILLETON.
1
BERGAMBACHT,
NIEUWERKERK,
Petitionnement voor Internationale Ontwapening,
van hat Nadarlandacha Volk aan da Ontwapening»,
confer en tl. in Februari 1032 ta Genève te houden
Georganiseerd door de Nederlandsche Dagbladpers
BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
ONTERFD...
U VUL/U, UVVDUnrt UDI, DV/öIVVJVFr, UW 1 JrtrtU 11VUV111, m ---
Naam;
Naam:
Adres
Adres
A
Naam
Naam
Adres
Adres
R. P.
HOOFDSTUK XVII.
Digby’s geluk.
(Wordt vervolgd).
thans, niet alleen door handteekeningen bij
honderdduizenden te verzamelen maar ook
door haar artikelen, haar betoogen, haar
frappez frappez toujours, voorgaat.
Den genade-stoot moet het thans van den
volkswil ontvangen.
Dien volkswil te stimuleeren is het doel
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zimdagsbbd
per kwartaal 24)0, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ8.16, met Zondagsblad 8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interc. 2745. Postrekening 48400.
Het, was al laat in den middag toen Bar
bara en Kenyon van hun rit tenigkwanïen
en het meisje was regelrecht naar haar
kamer gegaan om zich te kleeden. Haar
truc had succes gehad, want de kuren van
Queen of Haorta hadden een geregeld ge
sprek tnschen haar en haar begeleider verij-
wel onmogelijk gemaakt.
Ik verzoek Uwe Conferentie met den meeaten aandrang, in naam der
menachelijkheid, die maatregelen te
zullen leiden.
Dit formulier door personen van 18 jaar en ouder, ingevuld en getee-
kend toe te zenden aan de Administratie van de Goudsche Courant,
Markt 31.
Dn Fransoh-Duitsohe besprekingen.
Hun beteekenis. In een tegen middernacht uitgegeven communiqué worden
zij het begin van een vertrouwensvolle samenwerking genoemd.
Voorloopig een crediet?
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorg kring)
1—6 regels IJS, elU xogel meer 126. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—6 regels 1.66, elke regel meer ƒ080 Advertentie in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. liefdadigheids-aavertentita de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2JS, elke ngel mm B.M. Op
de voorpagina 61 hooger.
Gewone advertentün en ingezonden mededeelingen bij contract tot aeer gereduceerden
prijs. Groote letten en ranoen worden berekend naar plaataruimte.
Advertentiin kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van «oliede Boekhande
laren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het
Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te xjjn.
Dagbladpers heeft haar roeping ten deze
zoo sterk beseft, dat alle partij geschillen
op zij gezet zijn in deze eendrachtige, cam
pagne met dit eendrachtig doel. Nog nim
mer, in geep enkel land, is zulk een daad
door de dagbladen van alle richtingen vol
bracht. Wie den indruk niet beseft die dit
in het buitenland zal maken, als het door
den uitgesproken wil van ons volk be
vestigd wordt in imponeerend aantal, die
miskent de beteekenis van zyn eigen volk
en land. Die begrijpt niet, dat Nederland
een groote plaats in de wereld inneemt door
zijn energie, zijn cultuur, zijn gezonde Volks
kracht, zijn durf en vooruitstrevendheid.
Die is... klein. En sdhiet niet alleen in
idealisme, maar ook in nuchter inzicht en
begrip van zijn tjjd tekort.
opnieuw blijk geven van ons^standpunt ten
aanzien van internationale ontwapening en
daarmede eiken twijfel omtrent dat stand
punt wegnemen.
Daarom roepen wij alle collega’s op om,
met qualiteit, het petitionnement georgani
seerd door de Nederlandsche Dagbladpers,
te teekenen.
Erick Maria Remarque de be
kende schrijver zegt.
Ik beveel het Petitionement der Neder
landsche Dagbladpers ten krachtigste aan.
Het streven ervan is immer» ook mijn
levenswerk. Bovendien is het op het psycho
logisch juiste oogenblik ondernomen.
Er zou geen sprake meer kunnen zijn
van een „volgenden oorlog”, wanneer de
menschen thans beseften, hoe die zyn zou.
Een volgende oorlog zou niet de oorlog
der loopgraven zijn, maar de oorlog tegen
de bevolkingen in het „Hinterland”, tegen
de mannen, vrouwen en kinderen in de
steden en dorpen, ver achter het front.
Londen, Parijs en Berlijn zouden door mid
del van de moderne oorlogstechniek van de
aarde weggevaagd worden. Niemand zou
zich storen aan het verbod van het gebruik
en andere duivelsche uit-
Een oproep aan alle Beroeps
officieren.
D© Kapiteins J. J. Harts, kapitein der in
fanterie, P. G. A. Fortanier, kapitein der
Infanterie, N. L. W. van Straaten, kapi
tein der Infanterie en B. F. A. Schilmöller,
kapitein der Infanterie, allen leeraar aan de
Kon. Militaire Academie te Breda, richten
de volgende oproep tot alle beroepsofficie
ren van de Koninklijke Landmacht en het
Leger in Ned. Indië:
Het komt ons hoogstnoodzakelijk en g-
wcnscht voor, dat wij, beroepsofficieren,
van gifgassen
vindingen
Laten wij ons niet meer in gedachten op
houden bü den vorigen oorlog. Laat ons
beseffen wat een volgende oorlog(fvoor de
menschheid zou beteekenen.'
BUITENLANDSCH NIEUWS.
VEREENIGDE STATEN.
Een huwelijk in de groote wereld.
Gisteren is te Long Island het huwelijk
voltrokken tusschen den rilulti-millionair
Clarence Mackay, president van de Post en
telegraaf Corporatie en mej. Anna Case,
voorheen sopraan aan de Metropolitan
Opera, die ook herhaaldelijk op concerten
in Europa heeft gezongen.
gon zij hevig te snikken.
Na eenigen tijd liet Edward een diepen
zuoht hooren.
Koud, mompelde hij.
Kiddie boog zlqh over hem heen. En plot
seling flitste haar iets door het hoofd. Zij
legde voorzichtig zijn hoofd op het zachte
mos en stond op, gevend trok zij haar jurk
je uit en spreidde het uit over Edward’s
been. Toen gang zij in haar dunne onder
jurk weer op den grond zitten en legde Ed-
ward’e hoofd voorzichtig op haar arm.
Tegen den Oorlog.
Onze Kans.
Er is sinds eenige dagen zoo groote
vaart in de petitionniementsactie gekomen,
dat wij op dezen datum, den voorgenomen
sluitingsdag, een verlenging met
een week moeten aankondigen. Het zou
niet mogelyk zyn nu te stoppen. De stroom
binnenkomende formuleren wast, tot een
machtig getij...
Toch schijnen er nog in iedere stad en
in ieder dorp menschen te vinden te ztfn,
die met een minachtend gebaar deze actie
afwijzen. Zij vormen een kleine minderheid,
maar ze zyn er. Zij vinden het dwaas
idealisme, en idealisme staat voor hen ge
lijk met onbereikbare utopie. Zij zeggen:
daar doe ik niet aan me? het helpt toch
niets... er zijn altijd oorlogen geweest en
er zullen er altijd zijn... je kunt er niets aan
doen... wij zijn maar een klein volk... de
groote heeren beslissen toch over ons en
meer in dien trant
Dat er uit oorlogvoeren voor geen enkel
land meer winst te behalen is, heeft de
strijd van 1914—*1918 bewezen. De waan der
overwinning heeft -kort geduurd. In de
twaalf jaren, sinds de vrede van Versailles
verloopen, is steeds duidelijker geworden,
dat al de naties aaiV^eide zijden verliezers
zijn. Er is alleen het Verschil, dat sommige
nog meer dan andere hebben verloren, maar
alle lijden zij nog onder de gevolgen van
ccn waanzin. En steeds duidelijker blijkt
lovendien, dat het
sd uppelyke bestel zoozeer óvernëerschëhd
is geworden, en in al zijn geledingen, zoo
onverbiddellijk en hevig op lederen schok
reageert, dat elke verstoring van het even
wicht in één land dadelijk zijn reactie in
alle andere doet gevoelen. De toestand 5n
Duitschlano geeft daar een sprekend beeld
van. President Hoover die een zeer nuchter
mensch en een zakenman is, heeft dat ge
toond te begrijpen door zijn voorstel. Het
verdere verloop heeft bewezen, dat hij niet
de eertige was die het begreep. Straks zal
een nuchter zakeninzicht ook de herziening
vaiï de verdragen van Versailles bewerken.
De tijd der ,/iomineerende mogendheden”
is voorbij. Zij kunnen zich niet meer ver
oorloven, andere onder den voet te loopen.
Het lijden van het andere land preekt zich
direct op henzelf.
Dat is nuchtere waarheid, die deze tijd
toont. Het is een groote en critieke periode
in de wereldhistorie, waarin nieuwe groo-
tere, ruimere begrippen groeien... uit inter
nationale noodzaak. Uit nuchter inzicht.
Wat internationale overeenkomsten nog be
lemmert, is internationaal wantrouwe*.
Wat het wantrouwen veroorzaakt, is de
wedstrijd in bewapening: het oorlogsge
vaar.
Daartegen kanten wjj ons. En wy hebben
thans een betere kans dan ooit te voren.
Het besef dat de oorlog moet verdwij
nen algemeen te doen doordringen, is een
taak waarin de Nederlandsche Dagbladpers
hun dollen ren gebroken. Toen raakten hun
pooten verward in het tuig en beide dieren
vielen neer. Erward verloor door den smak,
waarmee hij op den grond was geworpen,
direct het bewustzijn, maar Kiddie was als
door een wonder ongedeerd
Eerst was ze verdoofd door den schrik,
maar al spoedig kwam de reactie en begon
ze hevig te huilen. Verwilderd keek ze om
zich heen en zag toen opeens Lord Edward
liggen. Dat bracht haar weer tot het besef
van wat er gebeurd was. Ze stond met
moeite op, ging op de beweginglooze gestalte
toe en knielde snikkend naast hem neer.
Oom Ted, tieb je je erg tbezeerd'4 vroeg
zij met een klagelijk stemmetje, toen zij
zag, dat z...n voorhoofd hevig bloedde en
ze legde zijn hoofd voorzichtig in haar
schoot. Eindeloos lang bleef ze geduldig in
dezelfde ongemakkelijke houding zitten, het
kind had er geen idee van hoé lang want
het duurde eenige uren voor Edward einde
lijk de oogen opensloeg.
Kiddie, zei hij zwak. Heb je je be
zeerd? Ik dacht heuseh, dat het met ons
gedaan was. En zacht ging hij voort Ik
geloof, dat ik bijnais het alleen mijn
been?
Hij probeerde op te staan, maar viel on
middellijk weer achterover, trillend van
nemen die tot ontwapening der naties
Tegen middernacht werd le Pariji een
communiqué over de besprekingen uitge
geven, waarin medegedeeld wordt, dat de
vertegenwoordigers van de Fransche en
Duitsche regeering dé beteekenis dezer bij
eenkomst hebben erkend en verklaard, dat
deze het begin van een vertrouwensvolle
samenwerking is. De rijkskanselier heeft de
verschillende zijden van de crisis in Duitsch-
land toegejuicht, terwijl de vertegenwoor
digers van Frankrijk, die de ernst van de
crisis erkenden, verklaarden, onder voorbe
houd van zekere financieele waarborgen en
maatregelen voor politieke kalmeering be
reid te zijn later de voorwaarden voor een
financieele samenwerking binnen een inter
nationaal kader te bespreken.
Als een razende trok Edward aan de leid
sels. Vóór hen zette de weg «ch kronkelen u
voort door het* boseh en hij besefte maar al
te goed dat het rijtuig groot gevaar liep
tegen de boomen aan splinters geslagen te
worden, wanneer hij, de hollende dieren niet
spoedig tot staan zou weten te brengen.
Kiddie leunde zoo ver mogelijk achter
over om hem meer ruimte te geven en klem
de zich krampachtig aan de leuning vastv
In vredesnaam» Kiddie, zit stil f
schreeuwde Edwaïd heesch, en op hetzelfde
oogenblik hoorde hij een schelle angstkreet
achter zich. Williams was buiten zichzelf
tan angst, van het achterbankje gespron
gen.
Ted kon zich ónmogelijk omkeeren. Hij'
sp’apde zijn uiterste 'trachten in om nog wat
richting te geven aan de wild-voorthollende
paarden en zoo te voorkomen dat. het rij
tuig, dat achter de diereai aanslingerde,
tegen de boomen geworpen werd.
Maar hij kon de catastrophe, die onver
mijdelijk wtaa, niet terughouden. Het Ilehte
wagentje vloog enkele seconden later met
een schok tegen een zwaren eik op en werd
half aan splinters geslagen bij de hevige
botsing.
Met een echok bleven de paarden onmid
dellijk staande schrik had de vaart van
Zaterdag zyn twee leiders der huidige
Duitsche staatkunde, dr. Brüning, de rjjks-
kanselier en dr. Curtiüs, de minister van
buitenlandsche zaken, te Parijs aangeko
men, hartelijk verwelkomd door een groote
menschenmenigte, welke de ministers een
ovatie brachten.
Heel de wereld wacht met spanning af
wat het resultaat der Parijsche besprekin
gen zal z\jn, waaraan ook deel zal worden
genomen door Angelsaksische politici. Het
is niet te hopen, dat de voorspellingen uit
komen van de pessimisten, die verkaren,
dat Briinings reis zal uitloopen op één
groot échec en zijn positie zoodanig zal
schokken, dat hij na den terugkeer te Ber
lijn niet meer gehandhaafd kan worden als
rijkskanselier. De zwartkijkers gaan van
de veronderstelling uit, dat Frankrijk al
leen tot tegemoetkomendheid in financieel
opzicht bereid zal zjjn, wanneer Duitsch-
land de politieke eischen aanvaardt, wel
ke door Parijs zullen worden gesteld. Deze
behelzen, zooals men weet, onder meer,
dat Duitschland de tolunie met Oostenrijk
niet zal verwerkelijken en evenmin den
tweeden pantserkruiser zal voltooien. Ook
zou Frankrijk zijn financieele hulp afhan
kelijk stellen van waarborgen, die in
Duitschland als een diepe vernedering wor
den beschouwd. Zoo zou het verlangen,
dat de rijksweerbegrooting gedurende een
bepaalden tijd niet wordt verhoogd, dat
niet .wordt aangestuurd op wijziging van
den politieken status quo en dat de Duit
sche douane-’inkomsten moeten dienen als
dekking van de leening, welke aan Duitsch
land zal worden verstrekt.
Zoowel in Engeland als Amerika hebben
deze eischen, die blijkbaar nog niet offi
cieel zijp gesteld, maar in de regeeringsge-
zinde pers nadrukkelyk op den voorgrond
worden geplaatst, zonder te worden tegen
gesproken, een bizonder ongunstigen in
druk gemaakt. De regeering te Washington
vindt de Fransche garantie-eischen in één
woord verwerpelijk.
Nu is het wel waar, dat onderhandelaars
in den be’ginne steeds met maximum-
eischen voor den dag komen, doch zelfs,
wanneer de Franschen er toe te brengen
zouden zyn de helft daarvan te laten val
len, zouden Brüning en Curtius niet kun
nen aanvaarden wat de Franschen van hen
vergen. Wanneer zy dat mochten doen, zou
den zy zich by vele landgenooten opmoge-
lijk maken en wanneer zij krachtig neen
zeggen, keeren zy zonder een accoord naar
Berlijn terug en ook een dergelyk negatief
resultaat zou hun gezag op bedenkelyke
wijze aantasten. De positie van Eriining en
de zijnen is dus op het oogenblik weinig be-
geerensw aardig, daar het een heele toer zal
zyn de Fransch-Duitsche tegenstellingen uit
den weg te ruimen.
Zoolang er echter leven is, mag de hoop
met worden opgegeven en te' meer behoeft
men nog niet alle verwachtingen te begra-
ven, nu ongetwijfeld de Engelsche en Ame-
Van een slecht mensch evenals van een
kwaden hond is de stilte meer te vreezen
dan de stem.
Ü(OS(H E(III RAM.
rikaansche staatslieden al hun krachten in
spannen om een schappelijk Fransch-
Duitsch vergelijk tot stand te brengen, dat
de inleiding zou kunnen zijn van werkelijk
vriendschappelijke relaties en den grondslag
zou kunnen leggen voor ’n innige en harte
lijke samenwerking.
In welingelichte kringen wint de meening
veld, dat de Britsche regeering in samen-
werking met vooraanstaande Amerikaan-
sche financieele kringen ter conferentie te
Londen reeds in bizonderheden uitgewerkte
voorstellen voor een direct iptemationaal
aan Duitschland te verstrekken crediet zal
indiénen.
Volgens deze plannen zal het door Ame-
rikaansche en Fransche zijde te verstrek
ken crediet via de Bank of England loopen,
Algemeen wordt er den nadruk op gelegd,
dat de Britsche regeering in overeenstem
ming met de Amerikaansche’ regeering op
deze wijze het zuiver financieel technische
karakter dezer geheele credietoperatie on
afhankelijk wil stellen van iedere politieke
voorwaarde.
Het zwaartepunt der credietverstrekking
in thans naar Londen verschoven. Aan Brit
sche zijde is mert. voornemens de onderhan-
delingen op een breeder basis te brengen
en te Londen niet slechts te onderhandelen
over de actueele hulp aan Duitschland,
doch het geheele internationale schulden
en herstelprobleem te bespreken,
Henderson en Stimson zijn reeds Zondag
naar Londen vertrokken. Voor zyn vertrek
deelde Henderson aan de pers mede, dat hij
ten aanzien van de Londensche conferentie
optimistisch gestemd is. Hy verwachte, dat
de conferentie te Londen, die hedenavond
om 6 uur geopend zal worden, slechts eeni
ge dagen zal duren.
Dr. Curtius heeft zich in denzelfden geest
tegenover de pers uitgelaten. Hy zeide dat
de financieele onderhandelingen In hoofd
zaak te Londen zullen worden gevoerd. Ver-
moedelijk zal aan Duitschlana eerst een
crediet worden verstrekt, dat over enkele
weken «vervangen zal worden door een lee
ning. Door de leening uit te stellen ■ver
wacht men gunstiger voorwaarden voor de
uitgifte te kunnen verkrijgen.
Uit het Engelseh van
DOLF WYLLARDE.
(Nadruk verbotten).'
Voor oèn botsing had geen gevaar beetaan
maar er gebeurde i«t« dat) minstens even
ernstig >«M. a.r.uWaehUge paarden wa
re» geschrokken door het plotselinge te voor,
komen van de auto - hat waa met
hun aoiujnbaro kalmte van de laatste uren
opeens en voorgoed gedaan
Tedl ?k k"> k niet meer
kr^hf' K''d“- di,s ,evwK<‘c'f» al haar
bn^“a"WPa"* Om de •Arende en
bn«<*ende paarden te bedwingen
denUÏÜJi61 tÜld de teuïels de h“'
He mocht het tweespan
hun v^f ‘e brenS“
XV’ begonnen <te dte-
ren ^ud te gUopeerea.
pijn.
oom Ted, ben je erg gebroken? sta
melde Kiddie angstig. Blijf maar heel
etil Liggen. Ik kan je wei houden, heuseh!
Mijn been, Kiddie, klaagde Edward.
Ik ben bang, dat het hee15maal gehföken
is. Kun je geen hulp gaan halen in de her
berg verderop?
Maar Kiddie durfde hem niet, alleen laten.
Bovendien wist het kind den weg naar de
herberg niet, die midden in het boseh aan
een smal zijpad lag, en Edward was bang
dat ze zou verdwalen, als hij haar liet gaan.
Ik ben bang, dat er niets anders op ait
dan te wachten tot ze ons gevonddn hebben.
Ze zullen one wel missen en gaan zoeken.
Ben je koud, Kiddie? Je rilt zoo
Een beetje. Maar dat ie heuseh niet
erg. Als ik jou maar helpen kan, oom Ted.
Kijk maar niet naar mijn been, Kiddie!
Zijn stem klonk steeds zwakker en lanj-
zaarn zakte hij weg in een toestand van
halve bewusteloosheid. Kiddie zat nog
steeds geknield op het vochtige mos en
klappertandde van koude. Het was lang
zamerhand donker geworden en nog steeds
kwam geen hulp opdagen. Zouden zij hier
den heelen nacht moeten blijven? dacht het
kind angstig. En zou oom Ted doodgaan
als ze hem niet gauw vonden5 En weer be-
