ebt
Zn.
inmgen
delen u.t ftanten
oen at ««dt, man.
sm «sa üitvowO'
«p te ae«<lM «r
de nwdfcifiten. bij
►AM. *e V »lle
batfctelWir. ek
i.
OMSTREKEN
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTI
HOOHWKB bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moe
xrrr?T Twroi/DDÏZ AITTWnr/riniz nirnniv i mnr» emext «tri ÏTP «xr rxruxrvvrrv 'J'E’VC’MVI
Maandag 10 Augustus 1031
Wo. 17733
70" Jaargang
Dit blad verschijntda^tlijksbehalve op Zon- enFeeatdagen
otoren
FEUILLETON.
GEN
ft* dag van gistaran in Duitaahland.
MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REÉUW1JK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
-
Aan de oevers van de
Berwen.
1
BUITENLaNDSCH nieuws.
ITALIË.
van
in
iteiten
(Wordt vervolgd.)
ie
en
;h Booten
ivroag.
voldoende waarborgen biedt om van den tot
nog toe van den door den Regeering Laval
gevolgde» weg van een politiek van garan
tie en veiligheid af te wijken.
isotie is wp
Net geheele
Baat- au
ingestald.
anelco
an M.
ABONNfiMHNTSPBUS; per kwartaal ƒ126, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt,
franco per poet per kwartaal ƒ8.16, met Zondagsblad 8.8Q.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau. MARKT IL GOUDA,
by onze agenten en loopers, den boekhandel en de peetkantoren.
Ome bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef.
latere. 2746. Postrekening 48400.
gedood zijl*.
niden en telkens
rrenzende stra
Het Referendum in Pruisen afgewezen.
De voorstanders hebben niet meer dan 37 der stemmen verkregen.
De Fransche pers tevreden over het resultaat,
incidenten in verschillende plaatsen.
trtreffen de
i. 16 en 18
GIHbootan
rd-ramilie-
eet met 1931
fl. 525.-.
iza booten
wilde
geen
zou
jij’
Zerboog het hoofd. en Cardo koek op in
haar blozend gezicht, maar ze gaf geen ant
woord.
Kom, liefste, laten We gaan wandelen.
Ik heb geen roet in me. op het oogenbtik.
Valmai. zeg me toch, hou je net zooveel
van me, als ik van jou? Mijn hart ie heeie-
De volksstemming ia over ’t algemeen
lustig verioopen. Wie gemeend hebben dat
het in. de groote steden wei tot ernstige
botsingen zou zijn gekomen hebben in *t al
gemeen ongelyk genadï Toch is de dag niet
geheel zonder bloedige incidenten voorbij
gegaan. in Berlyn is het gisterenavond op
de Bulowplata tot een tretien gekomen me’,
oproerige elementen, waarby duchtig van
de vuurwapenen gebruik is gemaakt. Een
groote menigte was voor het bureau van
het communistisch blad „Die rote Fahne”
saamgekomen om den Uitslag van de stem
ming te vernemen.
Toen men aanstalten maakte om naar
het centrum van de stad te trekken, werd
dit door de politie, die reeds tevoren op
groote schaal gepatrouilleerd had, verhin
derd.
Plotseling werden by de bioscoop Babylon
verschillende schoten gelost, waardoor twee
politiekapiteins gedood werden, terwyl nog
een politieambtenaar gewond werd.
De politie veegde daarop terstond met de
blanke sabel en getrokken revolver het
plein schoon en Loste zelf ook verscheidene
schoten met scherp, waardoor vele betoogers
gewond werden.
Een communist moet nog
De onlusten bleven aanhot
moest en het plein en de aangi
ten schoongeveegd waagen.
Alle voorbijgangers, automobilisten en
motorrijders werden op wapenen gefouil
leerd.
De
AUV EKlikNlLLPKUB: Uit Gouda en omstreken lOeboorenuc lol den oesorgkruig)
l—o regeu J x.bv, elxe regei meer iMè. Van buiten Gouda en den bezorgumg*
l—o regels ld>ö, elke regal meer iUu Advertenuén in bet Zaterdagnumme' M
oyelag op den pry*. LiefdadigbeMia-aavnnMnuiin do helix van don pry*.
INGEZONDEN MJaDKDUfcLlAtiKM l 1—4 regels A26, elke regel meer S.M. Op
ue voorpagina 6fl hooger.
Gewone advenanuan en ingezonden mededeelingen L»y contract tot zeer gareduceeMeo
prya. Groote lenen en ranoen worden berekend naar plaatsruimte,
AdvertenUen kunnen worden ingezonden door tuszcbenkomsT van «oliede Boekhande
laren, Advertentiebureau* en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan bov
Bureau zyn ingekcmen, teneinde van opname verzekerd ta xjjn.
den door Zaterdag m de dagbladen ernstig
tegen de gevolgen va» het reierendum
waarscnuwen, waardoor n.i. de sociale
ueinocratiscne ontwikkeling van rrmsen in
het gedrang zou komen en hei oeiaugryK-
ste repuoiikeinsche boiwerk in Duitschland
daaraoor zou verloren gaan. De regeermg
heelt te kennen gegeven van een overwin
ning dergenen, die op een. referendum aan
sturen, te verwachten hetzy een fascisti
sche, netzy een communistische dictatuur,
hetgeen in beide gevallén beteekent ciiaos,
verwarring, geestelijke en physieke nood,
vernietiging der volksrechten.
De Regeering heeft die waarschuwing
doen opnemen door de bladen op grond van
een noodverordening welke den autoriteiten
de bevoegdheid geeft de dagbladen te
dwingen verklaringen op te nemen, zonder
uat de redactie deze verklaringen Ln dat
zelfde nummer mag bekritiseeren of van
commentaar voorzien. Dat bèteekent dus
niet meer of minder dan een ernstige be
knotting der persvrijheid, naar aanleiding
waarvan tal van bladen zich met een ernstig
protest tot den President Hindenburg heb
ben gewend, die daarop te kennen heeft
gegeven by de ryksregeering op intrekking
dezer noodverordening te zullen aandrin-
gen
Op deze wjjze heeft de Pruisische Regee-
ring een zoo sterken drang, geoefend op
degenen, die vóór het referendum waren,
dat de uitslag in hooge mate is beïnvloed.
Dat dit optreden der Pruisische Regee-
ring bij de rechtsche groepen tot geweldige
ontstemming heeft geleid, toont wel het
hierboven genoemde protest maar boven
dien ook de aankondiging van die zijde dat
wanneer de rechtsche groepen eens over de
macht zullen beschikken, zij niet«ullen na
laten eenzelfde gebruik van de noodverorde
ning te maken dan thans de Pruisische fee-
geering heeft gedaan.
Met groote spanning heeft men ongetwij
feld allerwegen uitgezieu naar het resul
taat dat de dag van Zondag in Duitsch-
land brengen zou. tiet was gisteren teen de
nag van ue stemming in Bruisen of er een
reierendum zou worden gehouden, hetwelk
over liet voortbestaan der tegenwoordige
Pruisische regeermg zou beslissen. De
rechtsche partijen in Duitschland wilden
aan de machtspositie der sociaal-democra-
ten in den grootsten Duitschen benut.,raat
een einde trachten te maken, door aan te
sturen op een vervroegde ontbinding van
den Pruisischen landdag.
Zooals reeds is gemeld zouden de fechts-
en li&ks-radicalen daarvoor samengaan en
zouden nog allerlei reactionnaire kringen
zich daarbij aansluiten. Indien de Pruisi
sche regeering tegen deze groepen het on-
derspit zou hebben moeten delven, dan zou
daarvan het gevolg zyn dat in Pruisen bin
nenkort een reactionnair be^nd kon wor
den verwacht en dat de positie van de hui
dige Ryksregeering zoodanig zou worden
beïnvloed dat deze zich niet zou kunnen
handhaven en, plaats zou moeten maken
voor een regeering van radicalen. Het ver
trouwen van het buitenland in het huidige
Duitschland zou daarmede ernstig zijn ge
schokt en het gevolg daarvan zou ongetwij
feld zijn dat de vreemde bankiers weinig
geneigdheid zouden betoonen om mede te
werken om Duitschland financieel op de
been te helpen. Het is dus duidelijk dat dé
uitslag van de stemming van gisteren niét
alleen voor Pruisen van beteekenis was,
maar voor geheel Duitschland en evenzeer
voor geheel Europa en de geheele wereld.
De uitslag heeft de vrees voor vervroeg
de ontbinding van den Pruisischen landdag
doen vervliegen. Het vereischte aantal van
1314 millioen stemmen is by lange na niet
behaald. Inplaats van de vereischte helft
van het totaal aantal stemmen hebben niet
meer dan 37 van het aantal stemgerech
tigden zich vóór de opheffing van den
Pruisischen Landdag uitgesproken.
Volgens den officieelen uitslag
de stemming over het Volksreferendum
hebben van de in totaal 26.553.837 stem
gerechtigden aan de stemming deelgenomen
10.426.176 kiezers. Uitgebracht werden
9.793.603 ja stemmen, 389.266 neen stem
men en 248.329 ongeldige stemmen.
Er is dus geen sprake van dat er mo
menteel eenige wijziging in de bestaande
verhouding in de Pruisische en Duitsche
Regeering komt.
De Pruisische Regeering heeft er zelf ook
alles op gezet om haar terrein te behou-
De kinderen van een geleerde zijn met
boeken bekend, die van een boer met de
jaargetijden.
bewoners der huizen in de buurt
mochten deze slechts met de handen om
hoog binnen gaan, terwijl degenen die hun
huizen verlieten, terstond streng gefouil
leerd werden.
De onlusten duurden tot laat in den avond
voort. Er werden 58 arrestaties verricht.
In andere plaatsen is het by wat agita
tie gebleven. Te Breslau werd het tegen de
sluitingstijd der verkiezingslokalen in de
binnenstad onrustig. By een botsing tus-
schen Communisten en Nationaal Socialis
ten werden zes personen gearresteerd.
Ook uit het Bovensilezische mijngebied
worden geen incidenten van beteekenis ge
meld. De verkiezingsbedrijvigjieid welke in
de eerste middaguren in verband met de ge
weldige hitte was af genomen, nam later op
den dag weer een meer levendig karakter*
aan.
Te Hannover, Hildesheim en Osnabruck
verliep de stemming, enkele incidenten daar
gelaten, eveneens rustig.
Volgens mededeeling van de politie te
Keulen heerschte ook daar tot de sluiting
der bureaux rust- Van propaganda was op
straat bijna niets te bemerken.»
Essen meldt eveneens een rustig verloop
op te komen,, want opeens kreeg hij een
kleur en floot lang en schril. Drommels,
daar had ik m het geheel niet aan gedacht!
Als ik steeds dien verwenschten dominee
aangenaam bezig moet houden, zal ik nooit
een uurtje vrij hebben voor ‘ValmaiHoe
zal ik hem dat kunnen. leverenMaar één
ding is zeker: niemand ter wereld, zelfs
geen geteerde dominee, zal me bij haar van
daan houden
Maar dien dag, noch de volgende, wae
Valmai te zien. Het duurde een dag of dne,
voor het gevoel van onwel zijn, dat op den
avontuurlijken tocht wae gevolgd, over .was.
Maar op den avond van den derden dag
dwaalde zg bij het ondergaan van de zon
langzaam naar het strand met een warmen
blos op de wangen en een warmen gloed in
de oogen. De zon ging rood en purper aan-
de Wester kim onder.
Nog wat loom, maar vol blijde gedachten
g»ng ze op een hooge rote zitten. De groene
golven kwamen aanrollen, het schuirh even
getint met hetrozenrood van dien zons
ondergang; de zeemeeuwen zweefden statig
naar het land. <te schapen op heuvels wer
den naar hun komen gedreven en het ge
klepper van den molen in het dal werd op
de vleugelen van den avondwind naar haar
toegedragen. Valmai zat lang te staren naar
het kleurenspel der zee; hart en ziel ver
vuld van de achoonheïd van den zoneender-
gang. Zelfs de afwezigheid van Cardo deer
de haar niet, want ze wiet nu, dat hij van
haar hield, dat ze hem vroeg of laat met
vluggen stap zou zien komen, zijn armen
naar haar uitgestrekt.
En terwijl ze rol Helde aan hem dacht,
Brüning en Curtius te Rome.
Verklaringen van Brüning en <^ur-
tiua aan de Duitsche pers.
Dr. Brüning en Dr. Curtius hebben te
Rome aan de vertegenwoordigers van de
Duitsche pers gewezen op het buitengewoon
vriendschappelijke en openhartige karakter
der gedachtenwisseling met het hoofd der
Italiaansche regeering en den Italiaanschen
minister van buitenlandscbe zaken. Vrijuit
waren de positie van Duitschland en van
Europa en de problemen besproken, die
door een enorme economische crisis, zooals
de wereld nog nooit aanschouwd heeft, op
allen drukt. De crisis is niet alleen econo
misch maar moet als vertrouwenscrisis aan
psychologische oorzaken worden toegeschre
ven.
Zoolang Europa niet opnieuw vol ver
trouwen in de toekomst gekregen heeft en
de mogelijkheid voor kapitaalsbelegging
niet bereikt is, is er geen weg tot herstel
van het vertrouwen en van het economische
leven.
Dit vertrouwen moet door de ontwape
ning bereikt wordeh.
Na eenige vriendelyke woorden over de
gastvrijheid van. Italië gaf dr. Brüning zijn
vreugde te kennen over de aanneming der
uitnoodiging door Mussolini en uitte hij de
hoop dat dit tegenbezoek spoedig zou plaats
hebben daar de gedachtenwisseling der mi-
nister-presidenten rees iets goeds had uit
gericht en daar hij zich van de op Chequers
begonnen gedachtenwisseling zeer veel be
loofde.
Minister Gurtius uitte er zijn vreugde
over, dat de oorlogspsychose langzaam
wykt voor de opvattingen van een organisch
economisch leven. De crisis waarin het
Europeesche en ook het Amefikaansche eco
nomische leven zich bevinden, schjjnt de
leiders reeds tot de opvatting te hebben ge
bracht, dat zich geheel nieuwe vormen van
samenwerking der volken baan breken.
Onbewust ligt aan deze ontwikkeling de
stichting van een nieuw Europeesch orga
nisme, van een nieuw levend lichaam ten
grondslag, waarby het minder op het.even-
hoorde ze iets, dat haar het bloöd naar de
wangen joeg: «tappen op het zand, ajnvoet
stappen En het volgend oogenbDk stond
Cardo tegenover haar.
Eindelijk, Valmainep hij, terwijl hij
haar beide handen vatte en zij opreee.
Eindelijk- Waar ben je toch geweeet
die drie jaar? Zeg nu niet, dat ’t maar drie
dagen w^ren. Ben je nu weer beelemaal
beter?
En met haar handen in de zijne deed hij
haar weer neerzitten op de rote en strekte
zich zelf aan haar voeten op het strand uit.
Dven was er eeq. gedwongen stilte, die
V&lm&i verbrak
Nu betioor ik je te danken, dat je me
het leven gered hebt. Cardo Wynne, maar
ik kan geen woorden vinden om mijn dank
baarheid mt te spreken.
Maar je moet me niet bedanken, zei
hij, steunend op zijn ellebogen en haar aan
kijkend. Ik had Immers mets anders
kunnen doen? Tóen ik zag, dat je m gevaar
was, «prak het immers van zeff. dat ik je
hielp. Want kijk, Valmai zijn stem werd
zacht en trilde ik wil je wel vertellen,
hoe het met me gesteld is. Als jij in de
i golven verdronken was, dan zou er nu
Caradoc Wynne, meer zijn. Zonder jou
ik niet kunnen leven. En jij, Valmai.
MIlimiE COURANT
Het is duidelijk dat vooral in Frankrijk
de uitslag der stemming met de meeste be-
I langstelling tegemoet werd gezien. De
Fransche bladen spreken zich er reeds over
van a tot J2
ndard. btuten-
.K. ft. 285
8.
Naar het Engelsoh van
ALLEN RAINE.
(Nadruk verboden).
BetalenMaar dat bederft alle®zei
Cardo, gekwetst in zijn gevoel voor gastvrij
heid. Als u mijn raad vraagt', dan mag
’k u zeker wel voorstellen, dat u aan uw
vriend sohrijft, dat zijn zoon welkom is,
zonder eenige vergoeding.
Maar uardo, wat bedelt je l Denk je,
dat ik een vreemde, die allerlei drukte mee
brengt, m mijn huis zal nemen en aan mijn
tafel zal laten zitten voor niete? Je moest
me beter kennen. Het is maar gelukkig voer
jeu. met je trots en je buitensporige be
grippen, dat ik er nog ben, en nog in staat
ben om op alteg toe te zien. Ik heb er met
je over gesproken, om te weten, of je wilt
trachten, het hem plezierig te maken, want
Ik kan me niet met hem bemoeien.
O, u kunt hem gerust laten komen. Ik
wil wel een kameraad hebben, en ik zal
mijn best doen, dat hij het hier naar zijn
“n heeft Ik hoop, dat het een jolige baas is.
Een jolige baas» Ik hoop, dat hij een
jonge man is. Dat is beter gezal-
voor je. Het ia net, of je daaraan
wicht als op de aanvulling der verschillende
leden aankomt. Ook de V. S. zouden in dit
organisme worden betrokken. Alleen komt
er dus op aan deze samenwerking in den
geest van wereldsolidariteit te ontwik
kelen.
Mussolini heeft aan dè Duitsche verslag
gevers de volgende verklaring in de Duit
sche taal af gelegd:
Het heeft mlJ bizonder verheugd, dat ik
in staat gesteld ben persoonjyk met de
heeren Brüning en Curtius kennis te ma
ken, en nog meer hoeft het my verheugd
bjj de uitvoerige besprekingen, die ik met
de hoeren gehad heb, te kunnen vaststellen,
dat beide heeren vast besloten zijn met
geestkracht de kwalen, waaraan hun land
lydt, te bestrijden en het geloof van een
volk in een betere toekomst te herstellen.
Ik wil gaarne nog ééns door uw tuaschen-
komst uiting geven aan mijn vertrouwen,
dat het Duitsche volk op eigen kracht ver
trouwen kan en ook vertrouwen moet. Uw
volk heeft in den loop der tyden dagen ge
kend, die zeker even hard waren als de hui
dige; hierbij dient echter opgemerkt te wor
den, dat deze tyd op zichzelf nog niet zoo
droevig is, doch droeviger schjjnt dan hy is,
omdat zjj allerlei verschijnselen teweeg
roept welke in hoofdzaak door moreele fac
toren en de steeds sterker blijkende onaf
hankelijkheid vW de finahcieele wereld be
paald worden.
De economische kracht van Duitschland
is evenwel onaangetast en het is bekend,
hoe groot en reëel deze is. 'Hierbij komen
de hooge moreele eischen, waaraan het
Duitsche volk in nog moeilijker tijden vol
daan heeft, en dat is voldoende, om mjj
voor den komenden tijd met optinfisme te
vervullen.
Ik hoop, dat myn woorden in uw land
niet alleen als een persoonlijke uiting zullen
worden gewaardeerd, maar ook als een
uiting van het gevoel van het heele Ita-
haansche volk, dat zich sinds eeuwen door
allerlei banden met het Duitsche volk ver
bonden gevoelt.
Ik heb mjj een geruimen tyd met Brüning
en Curtius onderhouden over de noodzake
lijkheid van een samenwerking van alle re-
geeringen, zoowel op politiek als op econo
misch gebied, opdat de ware vrede worde
hersteld en ik heb hen verzekerd, dat Italië
met alle kracht zyn best zal doen om aan
dit werk des vredes deel te n^men.
Het fascisme wenscht den vrede en poli
tieke en economische orde, opdat alle volken
in een gemeenschappelijk streven zich aan
het werk van de beschaving en den vooruit
gang kunnen wijden:
De Duitsche staatslieden en ik zyn het
over de noodzakelijkheid van samenwerking
tot dit doel volkomen eens gebleken En
eveneens, dat al het mogelijke gedaan moet
worden om het tmcces van de aanstaande
conferentie te verzekeren, wat van princi
piële beteekenis is voor het herstel van den
waarachtige,n vrede^
maal vol van je, Valmai.
O, Cardo, ik kan je toch niet meer
geven dan je at genomen hebt, zei Valmai.
toen ik je dien avond in de maneschijn
ontmoette, was ik heeleinaal alleen en een
zaam nu heb ik mijn hart verloren en ben
in-gelukkig. Wat kan ik nog meer zeggen?
En het murmelen en rutechen van de gol
ven tong hun een liefdelied. Hij nam haar
hoofd tusschen zijn handen, keek haar diep
in de blauwe oogen, en vroeg: Zouden de
sterren aan den hemel vanavond neeraien
op nog gelukkiger inenschen dan wij?
Nog wel een uur bleven zij m den zilve
ren maneschijn wandelen «ome stonden ze
stil, om te luisteren naar de branding, dan
weer spraken ze fluisterend ofschoon qr nie
mand v as die hen kon hooren Eindelijk
namen ze afecheuj.
Cardo nad gelijk in heel Wales waren
ge<-n gelukkiger menschen dan zij. Ze vrees
den de toekomst niet, dachten aan
scheiding, noch aan moeilijkheden van het
leven, en toch wierpen die reeds hun scha-
i duwen vo»r zich uit.
JJien avond lag VaJmai lang wakker, mij
merend over haar geluk, blozend, als ze
terug dadit aan Cardo’s vurige woorden
van liefde.
En hij Uep fluitend «i zingend naar huis.
Hij dacht met meer aan zijn vader s koel
heid. niet meer aan iijn armzalig, liefdeloos
thuis, zelf met meer aan den knappen bol.
die hem van zijn liefste zou kunnen afhou
den.
der stemming in het geheele Roergebied.
Zaterdagavond is het in het stadsdeel
Laar te Hamborn tot een botsing gekomen
tusschen Communisten en Nazi’s. Drie per
sonen werden gewond, acht gearresteerd.
Uit Dusseldorp, Frankfurt a. Main en
Munster worden geen incidenten van betee
kenis gemeld.
Te Halle moest do politie eenige malen
ingrijpen toen demonstranten een optocht
willen formeeren tegen het Volksentscheid.
Eenige personen werden licht gewond. De
politie verrichtte eenige arrestaties.
uit
Met groote voldoening begroeten de
Fransche ochtendbladen het resultaat van
het Volksentscheid in Pruisen. Sommige
bladen echter die in de laatste weken her-
haaldelyk hébben gewezen op de groote ge
varen voor de internationale politiek van
een overwinning van de voorstanders van
het „Volksentscheid” verklaren thans dat
ook de overwinning van de Pruisische Re
geering niet van zoodanigen aard is dat zjj
maar hcelemaa’l niet denkt. i
Dat laat ik aan u over, antwoordde
Cardo met een «portenden glimlach.
De oude man rommelde zenuw&chtag
zijn papieren.
Nu, dat i> dan ad gesp rok en. Ik zal je
niet langer afhouden van je viaschen of
roeien. Wat zal het vandaag zijn. Cardo?
vroeg hij smalend, en trok zyn wenkbrau
wen op.
Cardo lachte goedhartig.
Géén vissohen en géén roeien, vandaag
vader Vandaag zal het het knollenland zijn.
En hij wilde weggaan, de handen diep in
de zakken.
Dat is een slechte gewoonte, Cardo, je
handen in je zakken te houden, dat doet een
ijverig menacih met.
Beat, vader! Ik ga nu naar het Land,
en geloof maar, dat ik daar niet mijn han
den in mijn zakken heb Ik kan heusch zoo
goed weiken als wie u maar wijt.
Zijn vader keek hem peinzend na. Een
prachtjongen, dacht hij. er valt met veel
op hem aan te merkenHoe zal ik het zon
der hem stellen- Maar hij moet weg, hij
moet weg.
Intusschen waa C’ftrdo, nu niet met zijn
handen in de zakken, op het land aangeko
men hij zei Shoni en Dye wat ze doen
moesten, en ging zelf ook wieden en schof
felen. Hij stelde Veel belang in het boeren
bedrijf, en hield er van, zelf mee te werken.
Dit werk brengt ten minste in dé open
lucht en onder den blauwen hemel, placht
hij te zeggen.
Hij dacht aan zijn toekombtig® gaat, en «r
scheen een onaangename gedachte in hem
