ywmS m m m m 9. OüOL WWM WlM mm SBH m b i melk is goed voor elk. ^,8Xïp r* *»r- - v~.,r^Trt' Raadsels voor de Jeugd. Ons Pliiimvee. V tooni" te" honden en deee hebben Vergeefs getracht dit te verhinderen. Eerst tijdens Maurits is Amsterdam's invloed op het slot van Muiden meer definitief geworden, al waren het de stadhouders, die daarover zeggenschap hadden. En vanaf dien tijd ook begint de slotvoogdjj voor de voorname AmBterdamsche patriciërs. Van hen is er één, ons allen bekend, en wel Pieter Corneliszoon Hooft, de vermaar de dichter, die het slot te Muiden opnieuw bewoonbaar heeft gemaakt, de eerste eigen lijk, die het bepaaldelijk als woning in richtte. Om Hooft verzamelde zich te Mui den de Muiderkring en wij zien er Roemer Visscher met zijn beide dochters en wij zien er eigenlijk een groot deel van het letter kundig leven van dien tijd zich afspelen. Hooft'g treurspel „Gerard van Velsen' werd in 1613 ten tooneele gebracht en later geschiedde insgelijks met „Gradina", met „Bato", met „Warenar" en wat niet meer. Het was een tijd van rust en vrede, van kunst en kunstzinnig genot voor Muiden, welke tijd slechts onderbroken werd in 1629, toen, op hetzelfde oogenblik, dat Fre- derik Hendrik het sterke 's-Hertogenbosch gelegerde, de Spaanschen en keizerlijken strooptochten ondernamen tot in het hart van het land. Maar met den schrik kwam men vrij, en Mujden is verder het rustige Muiden gebleven van den Muiderkring. Hooft stierf op 67-jarigen leeftijd en werd opgevolgd door Gerard Bicker, die met groote feestelijkheden, met optochten en tooneelvoorstellingen werd welkom gehee ten. Moeilijke dagen maakte Muiden door in 1672, maar overigens volgden in de 17e en 18e eeuw de drossaerts of slotvoogden elkander op en zij bewoonden de vertrek ken, waarin Hooft en de zijnen hadden ge huisd, al brachten zjj er slechts een scha duw van de kunst, die hij er had gebracht. Het ging met Muiden als met zoovele eerwaardige monumenten; het geraakte in verval. In den tijd der Fransche overheer- sching diende het voor allerlei, voor gevan genis en voor kazerne en het geraakte daar door in zoodanigen toestand, dat tijdens de regeering van koning Willem I de verkoop voor afbraak werd overwogen. Maar dat was Naarden en Muiden en Weesp toch te machtig en die afbraak werd voorkomen en reeds in het midden der negentiende eeuw werd voor zoodanig herstel gezorgd, dat het kasteel behouden bleef. Eerst van den lateren tijd dateert de Vereeniging, die zich ten doel Stelde, het kasteel in- en uit wendig te restaureeren; de Vereeniging, welker werkzaamheid het ons thans doet zien zooveel mogelijk in den geest, als het gedurende Hooft is geweest. Wie thans het Muiderslot betreedt, betreedt het Muider- slot van den Muiderkring, een merkwaar digheid op zichzelf. Men toont er hem wel vertrekken, die stammen uit den riddertijd van Floris V, men toont er hem wel de her inneringen, die het slot heeft aan dezen graaf, maar toch: het Muiderslot is thans dat, waar Hooft als drosaert den scepter zwaaide. Zoo is' er voor den Nederlander een dub bel genot aan vefbonden om het Muiderslot te bfezoeken. Want men' ziet er voor zijn oogen afspelen het droevig drama, waarvan Floris V, der Keerlen God, de hoofdpersoon vormde, en mennet er tegelijk den sier- lijken Muiderkring zijn bijeenkomsten hou den. Maar men ziet het slot tevens in de rijke aankleeding zooals het deze ten tijde van Hooft heeft gehad, al is er van het historische huisraad hier en daar weinig of niets overgebleven. De revolutie van het einde der achttiende eeuw, die in ons land en niet alleen in ons land zooveel schade heeft aangericht, heeft ook het slot te Muiden helaas niet gespaard! O HUBRÏEK Onder redactie van de Damclub „Gouda Secretaris de la Bafllaaa 14, lokaal d»r clot Markt 49 Probleem No. 769. Zwart schijven op: 8/11, 18/20, 23, 26, 45. Wit schijven op: 81, 33, 34, 38, 39, 41/44, Probleem No. 770. O* mond der Diplomaten. Dr. Schmidt, da tolk bij da diplomatiaka confarantiaa. Ean intarviauw met dan man, dia zwijgen moat. door E. PAULSEN. Op rele In Joego-Sleviö. I M M WI iMi WI Zwarj schijven op: 2, 4, 7,1/8, 10, 12, 13, 17, 18, 23, 27, 82, 36. Wit schijven op: 16, 24, 30, 88, 34, 38/43, 45, 48. Oplossing van Probleem No. 767. Wit speelt: 34—30, 47—41, 42—88, 44—39, 31—27, 28 39, 33 24. Oplossing van Probleem No. 768. Wit speelt: 4440, 36—31, 42:31, 27, 34—29, 50 30, 29 7, 23 5. 81 Berlijn, Aug. 1931. In een grauw, «omber huis van twee var diepingen aan Wilhelmstrasae m Ber lijn bevindt zich het kantoor van den man, wiene particulate aan twwk emngen en me moires door alle uitgevers vurig begeerd zouden worden, al» ze gepubliceeid moch ten worden. Dat is echter niet het geval; althans voorloop»g mag hij noeii bij woord noch bij geschrift iets luededeeleu van het vele, dat hij ziet en vooral hoort. Er be staat officieel wel geen geheime diplomatie meer, doch intuaschen zou deze „mond der diplomaten", zooals de ingewijden hem noe men, heel wat kunnen zeggen of schrijven, dat voor eenige groote internationale poli tici min of meer pijnlijk zou zijn. Hoe belangrijk zijn werk is. De geschiedenis van den tijd, waarin wij zelf leven, is behalve aan de betrokken mi nisters en diplomaten wel aan niemand zoo goed bekend als aan dezen grooten, breed- geschouderden man in het kleine kantoor te Berlijn. Van hoeveel belang zjjn beroep is, hoeveel werk en hoeveel inzicht in de wereldpolitiek het met zich meebrengt, zal ook den buitenstaander duidelijk worden, als hjj zich nog eens de talrijke conferen ties en onderlinge besprekingen van minis ters voor den geest haalt, die den laatsten tijd zyn gehouden en grootendeels onmoge lijk zouden zijn geweest zonder de hulp van een bekwaam tolk. Eindelijk een onderhoud. Ik heb maanden lang gewacht opi een ge legenheid om Dr. Schmidt te intervxiewen, want ook zonder zijn ambtsgeheim te schen den zou hij heel wat kunnen mededeelen, wat voor den journalist bijzonder interes sant is. Doch telkens moest ik weer hoo- ren: „Dr. Schmidt is naar Parijs", of naar Londen, of naar Chequers. Doch nu had ik dan eindelijk een onderhoud met den man, dien ik gemakkelijk herkende van de tal rijke foto's, waarop hij de ongenoemde persoon is naast de met een kruisje ge merkte kopstukken der internationale poli tiek. En, zijn eerste woorden waren: „U treft het, dat U me hier vindt. Want alles bij elkaar gerekend ben ik 7 4 8 maanden van het jaar in het buitenland. Het is zui ver toeval, dat we nu in de politiek een paar rustige dagen hebben, zoodat ik in Berlijn by vrouw en kind kan zyn." Met Stresemann op reis. En dan begint hij te vertellen. Allerlei namen, die vroeger op ieders lippen lagen, doch nu halfvergeten zyn. Conferenties die niets opleverden, maar ook: besprekingen, waar de wereldpolitiek werd vastgelegd. Schmidt heeft Stresemann naar Locarno vergezeld, toen hy, hoewel zwaar ziek en overwerkt, op het toppunt van zijn roem stond. Alle belangrijke coherenties van den laatsten tijd heeft ly bijgewoond, ook het bezoek der Duitsche ministers te Che quers en het tegenbezoek der Engelsche ministers. By al die theeuurtjes, aan al die keurig verzorgde ontbijttafels, tydens ple ziertochtjes te water heeft hy de gesprek ken, die van zoo verstrekkende beteekenis waren, vertaald. De forsche kalme man vertelt daarvan, zooals wy vertellen van een zomerreisje of uitstapje. Plankenkoorts. „Is U nooit zenuwachtig?" „Neen," lacht hij. „Ik ben er in den loop der jaren wel aan gewend geraakt, in aan raking te komen met wereldberoemde mannen. Hiet zijn ook maar menschen. En dan, ik béheersch op het oogenblik de poli tieke materie zoo volkomen, dat ik zonder moeite hun, gesprekken kan volgen. Ik heb maar eens „plankenkoorts" gehad: bij mijn eerste optreden als tolk voor de Ha&gsche Arbitrage-Rechtbank in 1923. Maar toen Werd ik van myn stuk gebracht door de bij komende omstandigheden: de plechtige in tocht der commissieleden in hun awarte, met zilver gebordurde toga's de reusachtige zaal, de lange rij vertegenwoordigers der versahillende mogendheden en deskundigen. Ik kon de eerste zinnen slechts haperend uitbrengen. Doch toen ik merkte, dat het goed ging, dat ik geen fouten maakte, be gon ik mij spoedig weer op mijn gemak te voelen. En nu spreek ik zelfs op de groote conferenties van den Volkenbond even rus tig als nu by een gesprek onder vier oogen." „Mag ik even van het onderwerp afdwa len, Herr Doktor: Hoe wordt men eigenlijk tolk bij de regeering?" Hoe men tolk wordt. Hij leunt achterover in zijn stoel en over weegt even, wat hy zal antwoorden. „Mén wordt het eigenlijk niet op de wijze die U bedoelt. Er bestaat in mijn beroep geen voorgeschreven loopbaan met langzame promotie naar de anciënniteit. Het is lou ter toeval als een jongmensch met bijzon deren aanleg voor talen opgenomdn wordt in het vertaalbureau van het ministerie van Buitenlandsche Zaken. En het is een nog veel zeldzamer toeval, als hij het dan brengt tot reizend tolk en de ministers, deskundigen en diplomaten naar het buiten land vergezelt." En lachend voegt hy er aan toé: „Schrijf er nog maar bij dat avon tuurlijke jongelui, die zich aangetrokken voelen door de afwisseling en belangwek kendheid van myn beroep, zich de moeite van solliciteeren, kunnen besparen. Duitsch- land is toch een van de groote mogendhe den, doch zelfs hier in Berlh'n hebben w« behalve mijn persoon nog slechts een paar vertalers in dienst en twee of drie tolken. Vacatures zijn er niet en komen er ook niet" Dr. Schmidt's loopbaan. Dr. Schmidt zelf is ook door een toeval aan *Ün beroep gekomen. Hij had de moder ne talen bestudeerd en werd bij het vertaal bureau aangenomen, hoewel hy nog nooit in het buitenland geweest was. Hy kende echter goed Engelaoh, Fransch en Spaansch. In 1923 werd hij naar Den Haag gestuurd als tolk. En to«n nam Stresemann hem mee naar Genève en Locarno... Sindsdien heeft hy byna alle belangrijke conferenties van de politieke leiders der mogendheden en alle groote Volkenbonds vergaderingen meegemaakt en meegeleefd, want hy woont niet slechts de officieele redevoeringen by, waarbij ook alle andere personen, die de ministers begeleiden, aanr wezig zyn, doch hy maakt ook de interne besprekingen mee, waarbij d«^ politici „hee- lemaal onder elkaar" willen zijn. Groote Staatslieden. Het is dus geen wonder, dat hy byna alle groote diplomaten persoonlyk kent. ny noemt o.a. Uriand, Laval (men ny iieeu loeren kennen by de jongste besprekingen der Duitsche ministers in Parys), 'i'artueu, Grandi, Loucheur, Pomcaré (üien hy kent vanaf de onderteekeiung van het Kellogg- pact), Flandin, Henderson, MacDonald, al len mannen, die in het middelpunt staan van de gebeurtenissen van onzen tijd, man nen wier namen de geheele wereld kent wier werk van het grootste belang voor die wereld kan zijn. Ik vraag hem dan, on eenige karaktertrekken van hen te vertel len, doch dan wordt hij plotseling zeer ge sloten en zwijgzaam. En terecht! Want al betreft het hier geen staatsgeheimen, het gaat toch om een wereld, die voor de groo te massa gesloten is en waarin hy zyn beroep een blik heeft geslagen. Dan vertelt hij weer verder: over de „techniek" van zijn vak, aver de rol, die de tolk te spelen heeft by conferenties en be- sprekingen. Dikwijls spreken n.l. de be trokken diplomaten zeer goed de taal van de andere partij, doch ook dan worden de meeste en vooral de belangrijkste dingen toch door den tolk gezegd, omdat men dan ongezocht den tyd heeft, een duidelijk en goed geformuleerd antwoord te bedenken. Hoe werkt hij. Anders gaat het bij de redevoeringen tij dens de groote vergaderingen. Die -kan de tolk natuurlijk niet uit het hoofd vertalen; daarom noteert hy de rede in het kort en vertaalt dan dat uittreksel, doch niet de geheele redevoering. Slechts by enkele zeer belangrijke redevoeringen, waarbij in zeke ren zin een werkprogramma wordt gegeven en die ook voor de wereldpers bestemd zijn, ontvangt hy voor hef begin der vergadering de letterlijke tekst der rede, die hy dan ook in haar geheel vertaalt. By het verkort weergeven van de rede voeringen komt het weieens voor, dat de redenaar den tolk verbetert of een vaag woord door een scherper woord vervangt. „Vooral Chamberlain is beroemd om zijn verbeteringen", vertelt hy. Over het alge meen, zyn Dr. Schmidt en zyn collega's in andere landen al zoo gewend aan de per soonlijkheid van de voornaamste diploma ten, dat zy er byna steeds in slagen, nauw keurig weer te geven wat de redenaar niet slechts gezegd, doch wat hy ook bedoeld heeft. Een gemakkelijk beroep is het dus niet! Behalve een groote talenkennis heeft men er oneindig veel geduld en opmerkingsver mogen voor noodig, terwijl men ook de be doeling van den spreker zuiver moet kun- iien aanvoelen. Doch als men er- geschikt voor is en dan ook het geluk heeft, de be trekking te krijgen, heeft men het voor recht, een der meest afwisselende beroepen uit te oefenen en de groote leiders der vol keren persoonlyk te loeren kennen. „Ik zou geen ander beroep meer willen hebben," besluit Dr. Schmidt het interview. „Ik weet er geen, waarvoor ik nu no^ geschikt zou zyn. Voor taalleeraar wel allerminst! En toch is het myn taalstudie geiweest, die my'n beroep van tolk mogelijk heeft ge maakt" (Nadruk verboden.) Wat menigean niet weet. Het haat der menschen groeit het beste tusschen het 20ste en 30ste levensjaar. Meer dan 5 peroent van het Dulteohe volk sterft aan hartziekten. In München echter, waar liet bier zoo lekker smaakt, iB het 11 percent. Het gewicht van een volwassen persoon "moet, normaal, evenveel kilogram wegen als zijn lichaam in -centimeters meer dan 1 M. lang is Een man van 160 centimeter lang, moet 60 Kilo wegen. Een rood bloedlichaampje heeft een le vensduur van 4 tot 5 weken. De bloedsomloop van den mensch werd in het jaar 1619 door Harvey ontdekt. Het sterk maken der spieren dooT sport, gymnastiek, arbeid, enz., geschiedt daar door, dat d« enkele spiervezel dikker wórdt,, maar niet door de vermeerdering van enkele spiervezels. Het jaarlijksoh verbruik van zout be draagt in Duitschland ongeveer 400 000 ton van 1 000 Kilo. De toerist ontmoet in Joe^o-Slavië na tuurlijk moeilijkheden die hy in meer piat- geloopen landen met ondervindt. Na de Plitvicemeren is het onmogelijk gebruik te maken van sneltreinen, die eenvoudig niet bestaan. Te Banjaluka wordt het spoorver Keer afgebroken, en eerst te Jaice aan men weer in de trein stappen, maar een lokaal- trein met smaL spoor. Dit heeft tot gevolg, dat er enorm veel tyd noodig is om zich van de eene stad naar de andere te begeven. Als men nu ver der weet, dat alles in dit land voor den westerling interessant is dat alles prikkelt tot nadere kennismaking, zoodat er weinig rusturen overblijven dat daarby de hitte alle werklust spoedig afstompt, dan krijgt de lezer wellicht een zwalteÉ indruk van Joego-Slavië. Laat ik U iettvan myn toch zoo mooie reis vertellen! Wie in een woest en mooi berglandschap wil vertoeven, midden in een stuk Oriënt, ook al behoort dit gebied geographisch tot Europa, reize naar Bosnië en Herzegowina. Na ruim 400 jaAr aan Turkije behoord te hebben, kwamen deze gebieden eerst na het congres van Berlijn in 1878 onder Oosten- ryksch beheer tot in 1908 de annexatie by Oostenrijk volgde. Deze eeuwenlange Turksche orerheer- sching heeft een stempel gedrukt op land en volk. De Zuid-Slavische bevolking is voor 14 Miohamedaansch; in sommige plaatsen stygt dit verhoudingscyfer van een derde tot de helft der inwoners. Deze Mohamedanen behooren algemeen tot het Zuid-Slavische ras en spreken Kroatisch. Zij zyn afstammelingen van de oorspronke lijk Christelijke bevoLking die tot het Mo- hamedanisme is overgegaan. Bosnië en Herzegovina zyn als het voor hof van het Oosten. Zij vergunnen ons een eersten blik te werpen in het wondervolle oriëntale leven met de bekoring van zyn kleurenpracht. Hier leeft een eenvoudige, oorspronkelijke boerenbevolking, sterk en traditioneel. Mohamedanen gehecht aan oudé begrippen en opvattingen. Daardoor juist heeft het onwillekeurig contact, met de Westersche cultuur en beschaving tot tref fende tegenatellingen geleid en kan men voor Bosnië en Herzegovina goede vergelij kingen maken die soms zeer gemengd zyn en soms op weinig logische wijze elkander aanvullen. Ethnografisch zyn deze gebieden ook zeer verschillend. Terwyl Bosnië ryk is aan bronnen, vertoont Herzegovina verlaten karatlanden, grimmig geweekende berg groepen die in karakter de grootste een zaamheid van de Zwarte bergen van Mon tenegro nabij komen. Er is weinig toerisme in deze streken; landgenooten ontmoet men er byna nooit. Over het algemeen is het artikel vreemde ling er zeer zeldzaam. Alhoewel het reizen in het binnenland door het langzaam treinverkeer zeer veel tyd neemt, heeft het een groote aantrekke lijkheid, omdat men aanhoudend in sterke mate geboeid wordt door het voortdurend afwisselend natuurschoon en de eigendom- melykheid van de verschillende volkstypen, die men in de menigvuldige kleine station netjes ontwaart. Na de Plitvice-meren gaat onze reis per auto verder over Bihacjuaar Banjaluka--dit op een stralenden Zondagmorgen, over een zame, hooge bergkammen en door groen gele valleien, waar byna uitsluitend mais- teelt is waar te nemen. Het is te Bïlhac dat wy voor het eerst eten en onverwacht in contact komen met een cultuur die ons geheel vreemd is, een wereld waarvan elk onderdeeltje nieuw boeiend en schoon is. Hier ryzen voor de eerste maal de slanke minarets der moskeeën voor ons op; hier zien wy de typische Mohamedaansche klee derdrachten de mannen met de roode fez als hoofddeksel, de vrouwen met den. zwar ten sluier voor het gelaat, waarvan een in de lenden vastgemaakte kap de schouders en het hoofd bedekt. Deze sluier, die enkel de oogen laat vermoeden, reikt by sommi ge vrouwen tot aan de lenden, terwyl an dere even het aangezicht bedekt hebben met een doorzichtig zwart-garen doekje. Zeer merkwaardig is het een modern Euro- peesch gekleedè vrouw te ontmoeten, die volkomen de Westersche mode volgt van hoofdtooi tot schoeisel en toch den sluier draagt Botnië, het land der Moektèn- De mannen dragen in het algemeen geen schoenen, doch de zoogenaamde „opahken" met een sterk naar boven gekromde spit» en lederen riempjes om de enkels. Ook de christen bevolking van Bibac heeft haar kleederdracht behouden. De vrouwen dragen een los, wit kleed van een voudig grof weefsel met een breeden, zwar ten band om de lenden en een zwart doek op het hoofd. Al deze silhouetten lyken op elkaar. Wy zagen ze ter kerke gaan als witte schimmen voortschuivend en ten slotte neergeknield op den vloer van het tempelgebouw, waarin zich noch stoelen noch banken bevonden. In den nieuwen Joego-Slavischen staat wonen Mohamedanen en christenen op vre. delievende wyze als gelijkgerechtigden. Enkel door hun kleeding zjjji zy dadelijk van elkander te onderscheiden. Bihac heeft een schilderachtige Mohame daansche wyk met grillige kronkelstraatjes en eigenaardig dakenspel. De huizen der Bosnische Mohamedanen zyn gewoonlijk uit hout gebouwd, en hebben slechtp een ver dieping die als zomerverblijf geldt, terwyl du benedenplaatsen meestal in den winter bewoond worden. Schoorsteenen zyn een groote zeldzaamheid. Het open haardvuur is veel in gebruik en overal 'bemerkt men vierkante openingen, in de daken, waar langs de rook ontsnappen kan. Deze bouwwijze treffen wy trouwens aan op heel onzen tocht, en de Bosnische hui zen met him witte wanden, hun zwarthouten daken en uitstekende perronnetjes en bal- connetjes brengen een typische noot in het reeds zoo karaktervolle landschap. In Bilhac ontmoeten wy de eerste merk waardige moskee. Wy worden er rondgeleid door een zwygzaam Mohamedaan, die ons geruischloos volgt en onze voetsporen met water uitwischt. Er is een stuk Oostersch marktleven, karÜevrachten water- en sui kermeloenen, hoopen papricaj geliefkoosde gerechten in onze landen. De Mohamedaansche marktverkooper zit rustig en zwygzaam voor zyn kraam, ter wijl zyn christén collega op luidruchtige wyze zyn waren aanbied en prijst. Groepjes Mohamedanen zitten op Ooster- sche wyze neergehurkt, rooken traag hun sigaret of pyp en slurpen hun Turksche koffie uit miniatuur kopjes. Geen rumoeri ge gesprekken; de meesten schijnen als verzonken in een dolce farniënte. Het is trouwens middag en gloeiend heet in Bilhac. Per spoor gaat de reis nu verder naar Banjaluka, een nUver plaatsje met gedeel telijk, Oostersch karakter, schilderachtig gelegen aan den linker oever der Vybas. De trein rijdt door een uitzonderlijk schoon landschap; typische bouwwijze der huizen, ontelbare moskeeën met koepelda ken en slanke minarets. Kleedy en manier van doen der bevolking geven aan heel deze streek een zeer eigen uitzicht. De Bosni sche stationnetjes zyn ongemeeiujnteres- sant. Schilderachtige tafereeltje®,^sluier de vrouwen, markante volkstypen, eigen aardige kleurige kleederdrachten trekken voortdurend onze aandacht. De 'helft der bevolking van Banjaluka is Mohamedaansch. Van de 46 moskeeën is de Ferhad-Pascha Moskee die schoonste en de oudste. De bazarwijk is met den Zondag avond nog by zonder levendig. De hoofd markt ook zeer belangwekkend. By flik kerend kaarslicht zitten de verkoopers bij nooit geziene hoeveelheden meloenen en doen hun zaken op kalme wyze. Van Banjaluka naar Jaice wordt de reis per auto voortgezet. Deze tocht van 73 K.M. is de overheen- ïykste die men zich denken kan. Door het wild romantisch Vrbas-dal voert de auto ons langs de onstuimige bergrivier, eng in gesloten door steile, diep ingevreten rots wanden, op wier beangstigende hoogten trotsche burchten ryzen. De weg maakt voortdurend bochten, voert door tunnels, leidt langs afgronden. Het schilderachtige Jaice, eenig mooi op een bergpyramide ge legen, daagt plotseling op. Er is de prach tige Pliva-waterval, die zich van een hoog te van 36 meter in den Brbas werpt. Joego-Slavië is inderdaad een prachtig land. Al heeft de reiziger dan niet zooveel comfort, natuursohoon is er genoeg! En daar gaat pet toch maar om... (Nadruk verboden). Voor orwa tuinan. Vroege bloemkool door overwintering. Men kan de vroegste bloemkool verkry- gen door reeds in den herfst te zaaien en de koolplantjes te laten overwinteren. Zoo verkrygt men een voorsprong van minstens vier weken op de bloemkool, die pas in het voorjaar wordt gezaaid. Een tweede, zeker even groot voordeel is, dat men betrekke lijk weinig werk eraan heeft en den zeer vroegen aanleg van de bedden, die slechts door een deskundige kan geschieden, uit den weg gaat. In den herfst gezaaide bloemkool kan elke tuinberitter zelf kweeken en wan neer men te doen heeft met zandgrond of anderen minder voor kool geqphikten grond, bereikt men zelfs een betere oogst door reeds in den herfst te zaaien. Overwinterde planten hebben meer weerstandsvermogen tegen koolziekten en hebben ook minder te lyden van ongedierte dan de in het voorjaar gezaaide. Men kan het beste zaaien in de eerste helft van September. Zaait men eerder uit, dan worden de plantjes te groot om met succes de overwintering te kunnen door staan, vooral wanneer de herfst warm en vochtig is. Een eenigszins beschut liggend tuinbed, dat reeds eenige malen van mest voorzien werd in de afgeloopen jaren, is het beste. Men kan took een kleine onverwachte i broeikas makenjjvan latten en glazen pla- j ten,waardoor men de plantjes tegen al te ongunstige weeromstandigheden kan be schermen. Al te veel mogen ze echter niet worden verwend; anders kunnen ze den win ter niet doorstaan. Men begint met het bed grondig om te spitten; daarna wordt er 250 4 300 g. kalk per vierkante meter op gestrooid als mid del tegen zwammen, waarvan de verschil lende koolsoorten dikwijls zooveel te lyden hebben. De bodem mag ook niet 41 te ryk zijn, omdat dan de planten zich zeer weel derig ontwikkelen, doch een los en veel water bevattend celweefsel verkrijgen, waardoor zy in den winter gemakkeiyk gaan rotten of bevriezen. 1 Na het bewerken van den grond wordt hy vastgetrapt en gladgeharkt.' Is de grond droog, doordat er eenige dagen geen Tegen gévalled is, dan wordt hy dadeiyk na het omspitten flink begoten met «en gieter, waarvan men het geperforeerde sluitstuk verwijderd heeft, en pas na het begieten en weer opdrogen vastgetrapt en geharkt. Het vasttrappen is noodig, omdat de planten rich op lossen grond niet zoo flink ontwik kelen. 1 Dan zaait men ver uit elkaar. De plantjes moeten minstens 8 c.M. uit elkaar komen t« staan, want op ditzelfde bed zullen zy ook moeten overwinteren. Komen er later toch plaatjes dicht by elkaar op dan moe ten de overtollige tydig worden uitgetrok- Itea. Ais se te dicht op elkaar staan, groeien ze daardoor noodgedwongen hoog op, waardoor hun celweefsel minder goed bestand is tegen vorst en vochtigheiu. Het bed wordt slechts begoten, totdat de plantjes hun eerste blad ontwikkeld heb ben. Daarna moet het niet te vochtig ge houden worden, wederom met het doel te voorkomen, dat ze te weelderig gaan groeien» te veel blad vormen en daardoor den winter niet kunnen doorkomen. Laat in den herfst strooit men dan nog een dunne laag turfmolm of geheel ver gane mest tusschen de plantjes, waarna het geheele bed omgeven wordt door een lage schutting van planken, die ongeveer 20 c.ll. Mk>g moet zyn. Als dan later de vorst voorgoed zyn intrede doet, kan men daarop een netwerk van boonenstaken leggen en verder de openingen afsluiten door een laag stroo of een ander dekmiddel. Deze beschermende laag dient niet zoozeer teger de vorst als tegen de zonnewarmte. Het herhaaldelijk bevriezen en weer ontdooien v«n de plantjes moet n.l. tot eiken prys voorkomen worden, want daar hebben zy ten zeerste van te lyden. Het bevriezen op zichzelf doet de jonge koolplantjes niet zoo veel kwaad, want ze hebben nu al goed wortel geschoten en zyn niet meer zoo ge voelig. Bloembollencultuur binnenshuis. Maar mynheer, wat een schaal met hyacinthen hebt U daar hoor ik myn be zoekers meermalen zeggen als zy in de win termaanden myn huiskamer vol zien met hyacinthen en narcissen. 4- Hoe krijgt U die bloemen toch' zoo mooi in bloei Altyd als ik het probeer mis lukt het: of er komt geen bloem in de bol len, of de bloem biyft heel klein. 't Merkwaardigste is dat ik zoo'n verhaal niet één maal, maar byna altijd te hooren krijg. En waar 't aan ligt? In de meeste gevallen enkel aan de verkeerde behande ling. Voor hen die net Pl&n hebben om voor den winter enkele schalen of potten met bollen te kweeken, of by wien de cultuur mislukt is, lykt het my gewenscht om hier nogmaals in H kort de behandeling weer te geven. De eerste vraag is: Hoe kom ik aan de bollen. Bij weinig artikelen speelt de kwali teit zoo"n groote rol als by bollen. Daarom: bestel ze nu vast by een bona-fide hande laar of kweeker met de vermelding erby dat ze voor pot- of watercultuur zyn. Niet alle soorten zyn ervoor geschikt. 't Gemakkelykst voor kamercultuur zyn hyacinthen en narcissen. Grocussen leveren ook goede resultaten, tulpen zyn meestal wiat moeilyker te behandelen, waarom ik deze hier nog niet zal behandelen. Hyacinthen kan men zoowel in potten, eventueel in schotels, kweeken als op gla zen; narcissen in wijde potten met aarde, verschillende bollen in één pot. Den laat sten tyd ziet men ze ook veel in kommen met uitsluitend grint en water. Crocussen komen het beste uit in platte schotels met aarde. Ongeveer half September tot begin Octo ber kan men beginnen met het oppotten resp. in de glazen zetten van de bollen. De hyacinthbollen voor watercultuur zet men op de glazen welke men zoover met water vult dat de bol er nog enkele mili- meters boven is, niet méér en niet minder. De narcissen voor water en grint worden in de schaal stevig vast tusschen het grint geklemd, waarna de schaal zoover gevuld met water dat de bollen er halverwege in staan. Het waterpeil van de glazen en scho tels moet voortdurend constant worden ge houden. De bollen voor potcultuur worden in wy- de potten of schotels (voor crocussen) op gepot ,zóó dat de neuzen een paar centi meter onder den rond blyven. De aarde houdt men door eenige malen per week te gieten steeds vochtig. En nu komt het voornaamste: Al de schotels en potten zet men in een d o n k e- re, maar vooral ook luchtige en koele ruimte. Wordt er voor één van deze drie dingen niet gezorgd, dan is er groote kans op mislukking. Kamertemperatuur is veel te hoog voor de bollen en tegen de droge lucht van een kamer waarin gestookt wordt, kunnen ze allerminst. We geven nu steeds zorgvuldig water en laten de bollen rustig staan, totdat ze in het licht en dus in de kamer gebracht kun nen worden, maar, let hier vooral op, dat mag pas wanneer de door de bol gevormde scheuten minstens negen tot tien centi meter lang Zyn. B(j de hyacinthen wacht men tot de bladeren zich beginnen open te ouigen. De bloem ia dan geheel uit de bol. ok by narcissen wachte men, tot de bloem b«na geheel uit de bol is gegroeid. De cneuten aan de crocussen, die uit den aard zaak kleiner zjjn, moeten minstens ze ven centimeter lang z(jn. Maar vereisckt een nauwfeaette behandeling. D°0dt *UereerBt bacillen. all.r\!ioe" voedingsmiddel dat bijna in "if behoeften van het lichaam vooraiet en «ordf*^' en >umiMTOeven' bet neer vee* "V he' 118 vioeiaiof lof on, Wl verh»'1' T eW'. dn. mei* komt. V*der bevat het roei in ter, dat de bee tandde el en, noodig voor do opbouw van d« cellen, zoowel die van bet zachte weetBei als die van de beenderen, inhoudt. Me.ksuiker en room zijn seer doeltreffend oui energie en warmte te geven, zonder, dat zi» veel inspanning van de vertenngaorga- ii en eisen en. Melksuiker ie met zoo zoet, zoodat kinderen van deze smaak niet gauw genoeg krijgen. Hoe gezond het gebruik van melk echter n oge zyn, gevaarlijk kan dit worden, indien de koeien aan een of andere ziekte lijden of er niet zuidelijk met de kannen wordt om gegaan. Na het melken toch heelt de melk juist die temperatuur, die noodig is om bacollen in groote mate te vermenigvuldigen. Alles draagt er dan toe bij om hun gtoci te be vorderen en wanneer dan met de uiterste reinheid betracht wordt, kan dit een bui tengewoon groot gevaar opleveren. He oorzaak van zeer veel ziekten is na onderzoek gebleken, te zijn gelegen m het drinken van geïnfecteerde melk, zooals o.a. bij darminfectie, tuberculose, blaren in den mond en®. He huisvrouwen hebben er dus voor te waken, dat zij geen ondeugdelijke melk betrekken en zy alleen van die zaken koopen, waarvan men ken aannemen, dat allee wat het bedrijf betreft aan de streng ste eischen van hygiëne Voldoet. Niets neemt zoo snel bacillen tot zich als melk, zoodat deze zelfs nog besmet kan wor den, nadat men ze van de melkboer heeft Het is daarom absoluut noodig, om de melk dadelijk te koken en wel zóó, dat men de pan niet van het vuur neemt wanneer ze maar even opkomt, maar er voor moet zor gen, dat ze minstens eer minuut or vijf blijft doorkoken en daarna met een deksel op de pon wegzet op een koele pdaats. Gekookte melk ie even wed niet aoó licfit verteerbaar als rauWe, doch het is noodig in de eerste plaats aan de veiligheid van de huisgenooten te denken. goed met heet zeep- geremigd, zoodat geen uae melk achterblijven en ïr nagespoeld. He binnen- met een droogdoek uitge ver met een weinig Melkkokers water sporen van d© «met kant v veegd, Water Wil men vefvornung voorkomen, dan zet te men de pan met melk na het koken in een pan met wateru dat eenuge malen ver- fnscht wordt en roert er van tijd tot tijd met een houten lepel in, die men alleen voor dit doel houdt. Blikjes melk. Evenals bijna alle ander6 levensnnddeden kan melk ook gestereliseerd "worden om voor verschillende doeleinden gebruikt te werden. Jn flegschen gedaan en daarna gestereli- seerd kan melk langen tijd bewaard blijven. Gecondenseerde melk in blikjes is melk, die met ot zonder toevoeging van auucer in gekookt en gesteriliseerd in dacht gesoldeer de blikjes bewaard wordt. He melk wordt op een zekere temperatuur gebracht en zoolang gekookt tot ongeveer de helft van het water verdampt is. He over blijvende mèlk wordt in blikjes gedaan, daoht gesoldeerd en daarna zoolang gesteri liseerd tot alle micro-organ ismen vernietigd zijn. De gecondenseerde melk met suiker houdt beter de bacteriën tegen en blijft langer goed, nadat het bik is opengemaakt; één bezwaar is echter, dat niet- iederöendeze groote hoeveelheid suiker mag gebruiken vooral niet degenen, die aanleg hebben om' dik te worden. Veel, heel veel wordt er geschreven over Hehh a™" e° wodingsmlddel. Hebben de kindereu net als versterking noodig, don kan dit m aiterlel vorm ge. schreden- Men geve [liet voortdurend volle bekers, die bet kind de eetlust benemen maar verwerke het tn den vorm van vla 01 pap of chocolade. Men sorge vooral voor ai wisseling. Een kind ziet vaak tegen het annken van groote hoeveelheden melk op. Oplossingen van de raadsels van vorige week. 1. Kwaad-laat, glas-was, grond-hond, op stop, bed-pret, weer-keer. 2. Kanaal. 3. De zomervacantie. 4. Zeven, negen, zes, elf. 5. Fok, rok, hok, dok. Prii8 ^el bij loting ten deel aan SIJTJE VAN GEEN, Hortensiastraat 36 te Alphen a. d. Ryn. Nieuwe Raadsels. 1. Met h ben ik een huisdier, met p een gewicht, met r zonder hoeken en met m een lichaamsdeel. 2. Welke leeuwen kunnen zwemmen? En welke honden zyn geen huisdieren 3. Ik ben een heel klein vogeltje; Myn eerste wyst de graden, M(jn tweede Is een lichaamsdeel Van dieren: Kun je 't raden 4. Myn geheel wordt met 16 letters ge schreven en noemt iets, wat je graag zult optvangen; Een 1, 3, 9, 2 is een vlucht. 6, 8, 8, 14 is een drank. ^Een 10, 14, 9, 5 is een klein, viervoetig- dier. 16, 7, 12, 18, 4 is een ander woord voor oogvocht. Een 11, 18, 15 is een huisdier. Een, l, 8, 9, 14 is een havendam. Een 5, 12, 18, 7, 15 is een gebak. 6. Je ziet mij dikwijls in de straat; een. En als men mjj onthoofd, dan blijf ik iets» Dat is toch altijd meer dan heel'maal 6. Als 1, 2, 3 een poel of plas is, 4, 5„ 6 een verblijfplaats van vogels, 7 een klinker en 8, 9, 10 een insect, welk voorwerp is dan een 1, 2, 3, 4, 5, 6. 7. 8, 9, 10? Oplossingen inzenden aan de Redactie van, de Goodache Courant, Markt 81. S MODEPRAATJE Paryache Neafeaaté's. Tevergeefs hadden we'reeds eenige kee- ren uitgekeken naar „Mode" op de Pa- rysche Koloniale Tentoonstelling, toen we plotseling voor een enorm gebouw van hout en wit doek stowden,Metropole des* Industries Frantaises", alwaar we m de. Section des Textiles, seo maar met den neus in de boter vielen. Hier exposeerden de groote Modehuizen „Galeries Lafayette", „Saraaritaine", „Prin- temps" enz. en wel de nieuwste snufjes in hoedjes, schoentjes, handschoenen, kousen en lingerien. Van de haute-couture was er natuurlijk niets te zien. Eind Augustus be hoort nog tot de t(jd, dat de nieuwe créaties angsvallig geheim worden gehouden, niet tegenstaande de collecties voor het buiten land al compleet, en gedeeltelijk afgeleverd zyn- Maar wat de anderen brachten, mocht er wezen! Om de groote glazen vitrines kon men op zijn gemak heenloopen. Er was ge ëtaleerd me) selectie en smaak. Voorname lijk was er gewerkt op kleurharmoniën, meer dus op het groote effect van het ge heel, dan op een uitkomen der ondqrdeelen. De hoedjes waren aardig, zooals ze van 't jaar allemaal zyn. Ze zyn nu eens heele- maal „nieuw" van model, geen voortzetting meer of overgang en dat brengt een ander accent in de mode, dat eindelyk ook eens noodig was. Chasseürtjes, postillons, tri- cornes in meer dan genoeg variaties en in kleuren die wy ontwend waren, roodpaars, geelgroen, biljard- en jagersgroen. (By alle vrooUjke kleur- en gameertoet- sei» was dn indruk toch niet overweldigend. Wy, by ons, zyn daarvoor reeds te goed georiënteerd, en er werd reeds midden- zomer menig hoedje gedragen dat zyn Pa- ry sche cachet demonstreerde. Anders is het met de achoenen, meer spe ciaal met de luchtige avondschoentjes, die wondermooi zyn en van een oneindige af wisseling. Ze zyn van het fynste, kostbaar ste leer, in breede, in. smalle reepen ge werkt, prachtig ge-4-joyreerd, ryk met af stekende leerbieBjes bewerkt. Ze sjjn van brocaat en lamé, met hooge spitse hakjes, wier vorm zóó overdreven is, dat ze het kort-stompe schoenmodel der Japansche vrouwen teweeg brengen. Ze zyn van effen zjjde en satjjn en dan zóó kwistig en zóó prachtig met borduurwerk versierd, dat er by het handwerk uit vroeger eeuwen niets te bedenken valt (getuige de origineelen ib het Cluny-Museum)i of het wordt voor dit ééne winterseizoen machinaal gecopiëerd. Zoo de schoentjes, zop de handschoenen! Ook deze zyn van een overmatig ryke be werking, vooral voor dèn avond. Daarvoor zyn ze lang, in pasteltinten of liever nog in wit of zwart peau lie suède en zyn ze .beschilderd met allerlei Oostersche taferee- '.len of bezet met allerlèi schittersteentjes, dde er in figuren opU^gen of aan breede zigzag ryen langs de"%oord zyn opgezet. Herhaaldelijk passen zè 'by een avondtasch- je dat op dezelfde weelderige manier ver- -sierd is. - En dan zyn er de lingeries, in crêpe de chine en toile de soie, zuiver zijden kwali- tedten, die men boven kunstzijde verkiest. Ongelooflijk groot is de verscheidenheid van modellen, het aantal 'stuks der tesamen gaande garnituren. Elke showvitrine heeft haar eigen kleur: zalrakleur met crème kant, zacht rose, zacht blauw, zacht groen met écru kant en er zijn vele variaties in geel, dat er is in allerlei nuances, van het bleeke stroo- en champagnegeel tot het harde citroengeel, dat meestal met een pro fusie van zwarte kant, zwarte biezen en zwarte broderiën versierd is. Zeer opvallend is op de*e afdeeling ook het artikel kousen. Deze zyn mèest van zyde en hun charme is hunne kleur, die zweeft om donkerbruin, donkergrijs, donker beige en zwart. Kousen met pylen, met punthielen, kousen met kleine 4 jour figuur tjes en als kant opengewerkte kousen. De voorspelling komt blykbaar uit dat in tij den van economische crisis de spilzucht het grootste is, omdat de vrouw niet meer schijnt te weten aan welke uitspraak zy zich moet houden. GRACE ALLAN. Het Eieren besluit. Het Eierenbesluit is er thans. Sommige boeren zullen misschien, klagelyk morren, dat de staat zich al weer met een deel van hun bedryf gaat bemoeien en het hun als maar moeilijker inaakt in den stryd voor het bestaan, doch dezen geer hebben die klagers toch heusch ongelijk. Door enkelen die op ^eogenblikkelyk voordeel uit waren zonder de middelen daartoe te ontzien, is de naani van het Hollaödsche ei in mis- crediet gebracht, wat tot uiting kwam of dreigde te komen in "den prys. Het is yoor de boeren en andere pluimveehouders een "belang, dat de* goede naam van het Hol- landsche ei wordt verdedigd en waarborgen worden geschapen voor de prima kwaliteit er van. Die waarborgen zullen den prys ten goede komen. 0 Natuurlijk worden in het eierenbesluit verplichtingen opgelegd aan den pluimvee houder, maar het kan slechts in diens be lang zyn om aan die verplichtingen prompt te voldoen. In apmmige opzichten zal hy uit zjjn gemoedelijke sleurgewoonten wot-* den getrokken. B.v. wat de verzorging betreft van de zindelijkheid der eieren. Menige boer liet zt)n kippen haar eieren daar deponeeren, waar ze dat verkozen dat was soms in dq zeer korte nabijheid van plaatsen waar mènschen hun neus bij voorkeur niet al te hoog optrekken. Bepaalde leghokjes waren dikwijls wel aanwezig, maar op het schoon houden daarvan werd niet zoo bijzonder veel acht geslagen. Het was geen kwade wfl van den boer, maar hij zag het nut van al die nalooptrij niet in. Als de «teren vuil waren, dan kon je ze net zoo goed even af spoelen, meende hij. In werkelijkheid ia dat niet „net zoo goed". Afgespoelde eieren hebben de afdekking verloten met de stof, dia de poreuze schalen luchtdicht maakt; afgespoelde eieren zyn dhs spoediger aan bederf onderhevig. In de toekomst zal de pluimveehouder een ei slechte plaatselijk mogen kuiachen met een vochtige doek; een enkel vuil plekje dus mogen schoon maken,- doch nimmer geheel vuile eieren zoo'n poetsbehandeling mogen laten ondergaan. Hg meene niet, dat de contröle daarop niet mogelijk zou zijn, want of een ei geheel werd schoongemaakt, is wel degelyk zien! Dan is de pluimveehouder strafbaar, als hy zulk eieren als versche wil leveren. Bevuilde eieren, al zyn ze nog zoo versch, mogen slechts met de aanduiding „2e soortM worden verkocht; ze brengen derhalve min der op. Zorg dus voor een voldoend aantal leg- nesten 1 per 3 hoenders en houd het .strooisel er in regelmatig wboon. Loojpen de kippen vry rond, zorg dan, dat de plaatsen, waar ze gewoon ijjn haar eieren te depo- neeren, van schoon strooisel worden voor zien en is dat alles niet mogelijk, houd de kippen dan tot 10 4 11 uur in den ochtend in een afgesloten ruimte. Een andere zaak, waar we op hebben te letten, is, dat versche eieren voortaan geen afwijkenden smaak of geur mogen bezitten en in deugdelyken toestand'moeten verkee- ren. Dat laatste sluit b.v. dé levering als „vërsche eieren" uit van alle kneusjes. En het daaraan voorafgaande zegt ons, dat we groote aandacht hebben te besteden aan het voer, dat de kippen tot zich nemen. Be paalde voeders, die uit zichzelf al sterk riekend zyn, geven de lucht af aan de eie ren. Snippers van ui, aan de kippen ge veerd, geven een uiensmaak aan de eieren. Eenden, met visch gevoerd, leggen eieren met een vischsmaak. Sommige kwaliteiten viachmeel in het meelvoer voor kippen of eenden Verwekken eenzelfde resultaat. Ali zulke eieren zyn niet ondeugdelijk, maar vm haar smaak mogen ze slechts als eieren 2e soort, dus tegen verminderden prys wor den verkocht. Wy wyzen hierbij ook nog eens op de levertraan-voeding. Met de voeding van le vertraan wordt toch al zeer overdreven, jnaar een rykelyke voeding er mee kan nu, ook schadelijk worden voor da portemon- naie. Want ook levertraan, in te groote dosis aan de kippen verstrekt, geeft haar smaak aan de eieren af. Passen we tenslotte «ok ep by de reiniging onzer hoenderstallen, die zeer terecht! als regel met een 5 4 8 procents creo- «line-oplossing geschiedt. Als de lucht er v«n nog sterk in het hok hangt, heeft die invloed op den smaak der eieren. Doe zulk Wérk dus in den ochtend, zoodat er tyd overblyft om de stal duchtig te luchten. Ook sterke luchtjes, waarmee reeds ge legde eieren in contact raken, beïnvloeden den smaak- Leg eieren dus niet by uien of andere sterk riekende etenswaren, dranken of vloeistoffen. Gebruik uitsluitend irisch pakmateriaal! moedigen rm haar leden tot bet honden GEMENGDE BERICHTEN. Een blinde tuiniejr. Een medewerker van do Morning Post hoeft te Kickmans worth, een stadje in Hert fordshire, een klem droomrijk gevonden. Het ia maar een beecheiden houten huisje, omgeven door een stukje grond van slechts 2000 vierkante meter, bedekt inet welonden:- tvQuden grasieirten, vroolijke bloemranden, ïOtetuintjee,, een boomgaard au een moes tuin. Maar dit vormt de verwezenlijking van den droom van deri eigenaar sinds die tgintig jaar geleden het gezicht verioor. „U wilt toch niet zeggen, dat u al het werk in uw tuin zelf doet", vroeg ik hem. Mijnheer butcliffe, de eigenaar laente en zei, o|t dit nu juist zijn liefhebberij was en dat li^ het deed in zijn vrijen tijdwaaraan hy toevoegde, d£t hy er in geslaagd was dit jaar tien prijzen te behalen op de nationale rozen tentoonstelling. Eens per week alleen heeft hij hulp van iemand, die gras maait an de heggen snoeit, voor de reet doet bij alles zelf. „Hoe,ik het onkruid herken? Dat is makkelijk genoeg. Ik herken het allemaal op het gevoel en bovendien helpt de reuk mij. Graafwerk doe ik langs een lijntje. Kom eens in n.ijn boomgaard kijken!" zei hij en loidde mij den tum door, waarbij hij hier eem .uitverkoren roos aanwees, daar een dubbele kers, een perzik tegen den muur van het huds en een bed lavendel, waar hij jqist 24 pond van geoogst en gedroogd had. „|k wil eens zien of er voor blinden wat te verdienen is met. het telen van lavendel I" zei hij. „Nu wat zegt u van. deze appels?" zei hij tei wijl hij mij stil hifeld voor een weibela den boom* „mijn pruimen zijn dit jaar niet ryp gewordenkijk die boom daar heeft sléchts één vrucht".' iHie boomgaard, zoo vernam ik, was vijf j(jiar geleden nog een stuk wilderms en r« geheel mijnheer Hntdifte'g werk. „Mijn buren werken vlugger dan ik het kan", vertelde hij mij. „maar ik hasl hen wel in. U moest- eens hooren wat ze zeggen ais het donker wordt, en zy er uit moeten scheidén, terwijl ik* kan doorgaan. Toen ik hier pas was komen wonen, lag ik eons dee avonds in mijn voortuin op handen en voe t«n te wieden Het lsep tegen middernacht, lfc hoorde voetetappen den weg afkomen en stilhouden. Er werd een hand op mijn schou- dér gelogd e« een stem «éde „Kom vriend in wat, voer jij daar uit?" „ik ben aan het rtn'\ antwoordde (k. „Geen gekheid wat je daar mhfcten in den nacht?" Het totette heel wat moeite hem te overtuigen dit er niet? gaande vu. .Mijnheer Sutehffe is lid van een vereeni ging van blinde tuiniers dde tracht door on derwijs in het tuinieren en door hst aaa- blinden te bewegen te gaan tuinieren uit liefhebberij of om zich een bestaan te ver zekeren. „De n«eeste blinden", zei mfjnb»vr Sut- chlte, „meeiwn dat «j alleen binnenshuis werk en ontspanning kunnao vinden en voelen zioh min of meer opgesloten, maar het tuinieren opent hun weer den weg tot de optiüucht en de gezondheid Melkboer-koffieboer. He vereenigde melkproducenten in Enge land hebben hun landgenooten op het hart gedrukt meer melk te drinken en dit gedaan met het cintpele, steed* herhaalde en du» lnhametonde leuze. Drink mora milk! welke nilerwege te lezen ft waar reclame wordt gemaakt, waar advertenties verschijnen. He woorden verschenen zelf» m olectnache von ken op de gevels van Piccadilly Chrcu», te n ldden van Bass Htout en London Hui. Zoo'n campagne helpt Ze helpt bij de vruchten en bij het rundvleeach en bij dé vi»ch. Maar bij de melk ftieip ze niét ge- noeg. He Engeischen rijn geen gretigemelk- drinkera. Melksalons komen niet in him Btratm voor. He melkboer die heel vroeg door de stro- J ten van Londen gaat om er de meikflee- 1 schen te deponeeren aan de huisdeur, waar I achter het gezin nog sluimert, kan getuigen dat de meeste menschen genoeg hebben aan i I*01" c,a8 En zelfg voor woningen w'akr veel kinderan rijn plaatst' hij zelden een batterij van f lease hen, boe zeer ook me- dici de hevollpng van het heil van veel n.elkgetruik trachten te overtuigen, vooral voor kinderen. Teleurgesteld over het onbeduidend effect hebben de producenten nu een ander mid del gevonden om het gebruik van Kun pro duct te bevorderen De melkboer zal voort aan op verlangen ook café au lalt in fles- achen op de stoep neerzetten. Kofnebran- dere en directeuren van melkinrichtingen hebben de hoofcjën bij elkaar gestoken en het idee uitgewerkt. Zij. die kolfie aan het onttyt drinken, zullen het gemakkelijk krij gen Zij behoeven pe fleech mei brum ge tinte melk slecht» in een kookpan te gieten on dezelve op het gae te zetten En in een ommezien heett men een tilnk kommetje „koffie verkeerd" gereed. Het Nieuwe Ge- rondheidsverbond, dat altyd «verig melk gebruik heeft gepropageerd, heaft zijn offl- eleelen zegen aan het meuwe idee gegeven. Maar zullen de vdire koffiedrinkers er hun oi ontbeerlijken steun aangeven? Wellicht wel. pr zijn niet vee! ware koffiedrinkers in landen ©n de lxmdensche kóffi© is een drank, die zélfs niet in de verte relaties heeft met het kleintje koffie van een Ne- derlandach café-tem» Men mag dus aan nemen dat het den kofTiedrinkerg onver- sbhfHlur zal zijn wat de melkboer hun als koffie zal aanh'eden, zooals het hun onver schillig moet zyn wat de Lyona-hnizen en de A B C'-restaurants Iran als koffie voor zetten Ale dat onuitstaanbare melksmaakje (onuitstaanbaar voor het grog der Briteohe verhemelten) maar weg 1» en als het masr koffie heet. RUILBUREAU - voor bons eo plaatjes. Genoteerd voor: E. J. v. A. te Gouda: 54 Droste's bons. M. B. te Gouda: 38 Leupen'a bons. C. O. te Gouda: 26 Lever's bons. P. A. H. te Gouda: 18 Lever's bons. Mej. S. te Gouda: 80 Lever's bons. Mej. C. B. te Oudewgter: 63 Dobbelmann's* platen en nog 230 punten. C. V. te Goudb: 858 punten. C. de V. te Gouda: 580 punten. Klaverbladplaatjes noteeren we voorloo- pig niet, zijn te ver achter, willen eerst bli zyn. Verzonden aan: N. J. A. te Gouda: 1 com pleet stel Zeewater aquarium, en terrarium platen en plaatjes. A. P. te Gouda: 63 Van Nelle's bons. L. B.-van V. te Gouda: 20 Leupen'tf pla ten. M. P, te Gouda: 48 Pelikanen. J. G. t« Gouda: 48 Lever's bons. Degenen, die nu genoteerd staan voor Lever's bons moeten niet denken over en kele dagen of weken hun bons te zullen ontvangen. Er staan nog genoteerd voor: T. N. te Moordrecht: 205 Lever's bons van d.d. 17-3-'31. Mej. S. M. te Gouda: 57 idem d.d. 18-3-'S1'- en 31-8-'3L J. A. F. te Gouda: 55 idem d.d. 19-3-'31. F. J. B. te Gouda: 27 idem d.d. 19-3-'31. H. L. v. B. te Go£a: 163 idem d.d,fc 26-3-'31. W. de S. te Gobda: 182 idem d.d. 30-4-'31. A. G. te Gouda: 42 idem d.d* ,12-6-'31. B. D. V. N.'W. te Boskoop: 17 idem d.d. 18-6-,81. v 1 G. de B. te Gouda: 16 idem did. 18-6-'31. B. de M. te Gouda: 48 idem d.d, 20-5-'31. J. v. H. te Gouda: 66 idem1 dA. 20-5-'31. Mej. v. E. te Goud*: 86 idem d.d. 28-7-*81. B. de M. te Gouda: 69 idem d.d. 3-9-'31. A. B. te Boskoop: 8 idem d-d. 3-9-*81. J. L. te Gouda: 243 idem dui. 3-9-'31. Volgende week hopen we de linnenkast- bons even te behandelen. Voorloopig dus nog voldoende, nietwaar dames en heeren verzamelaars? Niet wan hopen, met moed voorvaarts. Veel inzen den en vragen datgene wat U denkt noodig te hebben. Verkade'8 bons en plaatjes Zeewater aquarium en terrearium geldig (b\j ons ruil bureau) 8 punten tot 15 October a.s. 15 October begint de nieuwe album „Cac- HET BblLBUREAX!.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1931 | | pagina 4