Blad.
>nM
T
lelyki
r
4
letaal
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
™£™NW0UDE’ BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
No. 17820
Dinsdag 27 October 1831
70*Jaargang
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE,
BODEGRAVEN,
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
1
e
X
LQKEND B
rgzo Dlnodog 27 Ootobor 1831 ty 70» J
Schouwburg Bioscoop.
THE SINGING FOOL
(ZIM8K8DK DWAAS)
blijft Lm. WOENSDAG
Kinder - MntlnAn
FEUILLETON.
p---
Onafhankelijkheid bovenal.
BurrE^^
k
nagekomen,
Nog st<
Harde schokken leeren wel.
I
n
de overige
r
FA
I
>el
•n •werd overeenstem-
geconstateerd, waar
"lag rijt aan de orrt-
de i
of er
ete cassette»
if f 36.75
Hat Ohineaseh-Japansohe Conflict.
De onverzoenlüke houding van Japan. Een lid van den Volkenbondsraad
die tegen het Statuut handelt.
De
van gisteren publiceert den brief
He lepels en
ie je no^it be-
poetsen, die
azijn, mosterd
jr scherps ook
aangetast,^let-
erslijtbaar, die
i ze geschuurd
log niet gaan f
amdat ze ylek-
door en doorl
t nieuwe pro-
de fabrikanten
lekende Gero-
ie ook dit de-
ederlandsche
ten volle ga-
i. Onthoud den
Mlmetai o
Daardoor,ia men tot de noodlottige ver
wisseling gekomen, die de eenige oorzaak
van de ramp is.
Prof. Calmette achtte het uitermate be-
treurenswaardig, dat prof. Deycke en zijVi
vrienden, om zich van deze ernstige fout
vrij t» pleiten, hadden verklaadH, dat zü
van meening waren*, dat het B. C. G-prepa-
raat weer virulent kon zijn geworden, ter-
wijl zoowel zij als de geheele wetenschap
pelijke wereld wisten, dat het B. C. G. vol
komen onschadelijk is.
De historie van de kindersterfte te
Pernic was door een zekeren Dr. Simeonow,
een agent van de firma Friedmann, uitge
vonden dooh door de officieels Bul gaar sche
autoriteiten op hygiënisch gefiied gerectifi
ceerd.
Men moest zich verwonderen, dat mannen
der wetenschap dergelijke dingen aqnhaalJ
den om zich vrij te pleiten vfen de „vreeze
en
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interc. 2745. Postrekening 48400.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorenda tot den besorgkring)
15 regels ƒ1.80, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den besorgkring:
J—6 rF»elB 1*66’ regel meer fQS0’ Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
byslag op den prijs. Uefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bjj contract tot zeer geredueeerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusachenkomst van «oliede Boek
handelaren, Advertentiebureux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te’ rijn.
GOUDSCHE COURANT.
oor de ovenge
het geïllustreerde
e „ZILMETA"
Toegang eiken leeftijd.
Piaatebetpreken vanaf aaergena
11 nor. 20
WOENSDAGMIDDAG twee nnr
Prison dor plaatsen
Galerij f O ld Zaal f 0-28
Logo en Batoon f 8.40 l
lijke dwaling die zij hadden begaan
waarvoor zij verantwoordelijk waren.
Sneeuwstorm In Baden.
In het Zwarte Woud is door een sneeuw
storm aanzienlijke schade aan^ericht Tal
rijke boomen wedden ontworteld. De tele
foon- en telegraafverbindingen werden op'
vele plaatsen verbroken. De treinen hebben
aanzienlijke vertraging.
FRANKRIJK.
Nederlandsche gevallenen in den oorlog.
Een gedenkplaat in de „Invalide*”!'
Zondagmorgen ia in het „Hotel des In
valides” te Parijs, gewijd aan de herinne-
ring van Frankryks militairen roem, een
gedenkplaat onthuld, ter gedachtenis aan
de Nederlandache vrijwilligers die tijdens
dan grooten oorlog in het Éranache leger
hebben dienst genomen, en die op het slag
veld den dood gevonden hebben.
Het initiatief voor deze daad van piëteit
is. genomen door de Vereeniging „France-
Hollande”, die langen tijd met de voorbe
reiding bezig geweest is. Het‘ibleek niet
mogelijk de namen van al de gesneuvelden
te vermelden dit zou te veel geweest
zijn, en mem had bovendien geen zekerheid
dat de opsomming volledig \urs. Daarom
besloot men zich te bepalen t»<t een collec
tieve herdenking, waartoe de Fransche mi
litaire autoriteiten gaarne hun medewer
king hebben verleend.
De wit marmers^ gedenkplaat is gemet
seld in den muutj^afi de „Cour dTlonneur”
van het oude „Hotel”, dat «^1870 Lodewijk
XIV voor zjjn invaliden heeft laten bou
wen, en dat steeds zjjn bestemming behou
den heeft, al is het^lindadien uitgtebreid,met
het leger-museum en de bureaux van den
.militairen gouverneur van Parijs. Zjj be
vindt zich aan de Westzijde, op de eerste
die ziek was
(m? vroeg een keil-'
vanal do*. 9.60
60
-8 4Ö
8 40
stuk 5.00
w»
De besprekingen, die Zaterdag in den
Volkenbondsraad zijn gevoerd, teneinde een
accoord tusschen China en Japan te berei
ken, zijn op een fiasco uitgeloopen; dit is
te wijten aan het feit, dat Japan tegenover
de voorstellen van Briand, strekkende tot
ontruiming van het Mandsjoerysche ge
bied, een afwijzende houding heeft aange
nomen, daar volgens Josjisawa, de Japan
sche gedelegeerde, in deze voorstellen geen
afdoende waarborgen voor de veiligheid
van lijf en goed der Japanners waren ver
vat.
Zoowel lord Robert Cecil als Briand heb
ben Japan op het ongepaste van zyn hou
ding gewezen en vooral laten uitkomen,
dat er te eerder voor Japan aanleiding is
onmiddellijk tot ontruiming over te gaan,
daar China bereid is veiligheidsgaranties
tg bieden. Zoowel het Volkenbondsstatuut
als het Kelloggpact leggen Japan, dat nota
bene Ud van den Raad isr de verplichting
op om geschillen, die met andere landen
rijzen, niet door middel van militaiire be
zetting, maar langs vreedzamen weg
nader tot een oplossing te brengen,
Hoe nadrukkelijk men van verschillende
zjjden ook op Japan aandrang heeft geoe
fend om zijn standpunt te wijzigen, het
heeft alles mets mogen baten. Het slot der
twee buitengewone zittingen van den Vol-
kenlbondsraad, die Zaterdag zijn gehouden,
is dan ook geweest, dat de Volkenbonds
raad de door Briand aan de hand gedane
resolutie, die Japan verplacht lot het te
rugtrekken zijner troepen voor 16 Novem
ber, hpeft aanvaard, zonder dat Japan er
zijn goedkeuring aan heeft gehecht. Daar
besluiten van den Volkenlbonrisraad moeten
worden goedgekeurd met algemeene stem
men, willen zij een bindende kracht heb
ben, kan men zeggen, dat de resolutie prac-
'tisch werd verworpen. Japan heeft dus zijn
zin gekregen, maar een ernstige moreele
nederlaag geleden.
^.Wel heeft Josjisawa ujgnens zijn regee-
ring te kennen gereven,dat Japan zich
nog steeds gebonobn weet door geest en
inhoud van het Volkenlbondshandvest, maar
ondertusachen diende het aldus de Ja-
pansche afgevaardigde rekening te hou
den met de feiten en zelf de veraniwoorde-
rykheid voor de Japangche staatsburgers in
Mandejoerije op zich te nemen.
Natuurlijk kan het niet worden ontkend,
dat er voor Japan eenig risico )pan ver
bonden was de bescherming der japansche
burgers over te laten aan China, welks
autoriteiten niet steeds over voldoende ge-
omkeer had bewerkt in haar leven.
Ineens wist zij nu., hoe hij doen zou: ze
zou Mary JoMhn meenemen. Die zou geen
bezwaren maken, waar het gold, samen <n
zieke te gaan opzoeken, die geen andere
vrienden bezat.
Onmiddellijk na het ontbijt reed zij naar
Sydenhamstreet en belde daar aan.
Mrs. Johnson wo^Éhnog op dezelfde ka
mers, ofschoon ze flaneer zoo hard werk
te, ais ze gedaan had. Ze nam eens meer
een paar dagen vrijaf en bracht die dan
door bij haar vriendin in Beveridg», wien
het den heele troost was, om nog eens van
de arme Nelly, hun pleegkind, te kunnen
spreken. Ze had niet gewild, dat ArdOne
iets bijzondere voor haar deedze bezat ge
noeg, om haar laatste jaren gemakkeiijk te
kunnen leven. Maar ze was altijd blij Ardine
weer te ziendus ook nu. Zij mofkt nog ont
bijten mies Raymond schoof echter onmid
dellijk bij en at met genoegen nog een
sneed je geroosterd brood,, waarna zij de veel
oudere vriendin het doel van haar komst
vertelde en haar ook met haar plan te voor
schijn kwam.
We!P vtoeg Ardine na afloop, is u be
reid?
Natuurlijk. U i» toch niet van plan, nu
vandaag al te vertrekken?
Nem, vandaag niet, maar morgen, met
den treiri van negen uur van Charing Cross.
Juist. Dan héb ik tenminste nog den
tijd om mijn familie te laten weten, dat ik
Naar het Engelach.
30 (Nadruk verboden).
Ardine Voelde zich dien avand zoo slecht
op haar plaats ih al die druktXen te mid
den van die wufte oppervlakkige menschen.,
oat hetihaar een eindelooze tijdruimte leek,
eer zij afscheid kon nemen van de gast
vrouw en haar, o huichelarij, bedanken kon
voor het. genot van dien avond.
Mossel getendde haar naar het rijtuig en
zei, terwijl hij haar de handl reikte:
Ik zal zien, dat ik Burke naar Mareeille
krijg; dat beloof ik u. Maar of het mij luk
ken zal, dat is nog de vraag, want al de
Burke’s zijn geweldag egoïstisch... Maar als
ik ietg verder van Lorry te weten kom, dan
zal ik het u laten hooren.
Ja, dat is goed... Of neen1, doet u het
maar liever niet, want ik weet nu zelf niej.,
waar ok dan wezen zal
Het was Ardine een ware verlichting, toen
het rijtuig wegreed en zij dus verder niets
hoefde te zeggen.
Zoo in eenzaamheid kon zij ten miMte
eens rustig denken en vafcter vorm geven
aan d© vele plannen, die riu nog maar
200 vluchtig voor den geest stonden.
4J[€en’ hetfwas onmogelijk, - zelve kon zij
niet gaaiZedfs al nam zij nu ook een
oudere vrouw mee. Bovendien, waar zou zij
nem vinden? Er waren zooveel tweederangs
hotelletjes I
Uren bleef zij wakker liggen, steeds den
kend, hoe eindeloos lang de tijd lord Lm*
resmere moest vallen, mek teleurgesteld
Hoe heet hij, Madam? vroeg een kelly,
ner, die wat vreemd keek.
Ardine aarzelde even eti hot flitste haar
door het hoofd, dab lord Lorresmeee hier
zekerSiever qjet zijn titel ,2ou hebben opge
geven. I
Mr. St. Germaine zei ze dus op goed
geluk.
Ja, in numero veertig, klonk het dade-l
lijk. Wilde madam monsieur zien, want hij
was in bed; hij had koorts gehad en zelfs
geijld. De dokter «was dien vorigen(dag ge
weest. 4»
I Tk zal naar boven gaan, zei Ardine. Het
i9 mijn broer.
De keliner glimlachte, boog, en maakte’
zich gereed, om de dames Voor te gaan.
Voor‘mw». Johnson vertaalde Ardine het
gesprokene, waarop de» dadelijk zei
Goed, miss Raymond. Laat u mij maar
ecret gaan, dan zal ill alles voor den zieke
in orde makén, want zoo heel,zindelijk zl*t
het er hier niet uit.
- Op numero veertig aangekomen, ^rad mrs.
Johnson eeret alleen blnngn. Ze raadde Ar-
dlne, om enkele minuten in den leegen cor
ridor te wachten.
Gelukkig keerde de kenner onmiddellijk
terug, en, toen Ardine even later binnenge
roepen werd, zag zij in het eeretplets, dar.
een doodsbleek gelaat met groote, droevige
ie trad tot vlak bij hem, boog zich over
hpn heen en legde' hem de hand op het
voorhoofd. Hij keek naar} haar zonder haar
te\|jfnnen en bleef stil liggen.
Ik geloof niet, dat hij zoo heel ziek is.
zei ze, mot een teedere bezorgdheid in de
Mem. Tk denk, dat hij wel gau^weer beter
zou zijn, als wij hem hier weg Winden voe
ren.
Konden wij hem maar in.de frisabhe
verdieping, ongeveer in het mMden van den
muur. Tusschen de jaartallen 19141918
staat in goud ons oude wapen gebeeldhouwd
uit het begin van den 80-jarigen oorlog, de
leeuw in den Hollandse hen tuin, met den
Oranjeboom. Daaronder de tekst: „En
souvenir des nombreux volontaire» hollan-
dais tombés pour la France au cours de I»
guerrè La France reconnaflsaanbe”.
Voor de plechtigheid had zich een aantal
Fransche en Nederlandache autoriteiten
verzameld. Van Fransche zijde waren aan
wezig de commandant van de „Invalides”,
generaal Mariaux, met verschillende offi
cieren, vertegenwoordigende den minister
van oorlog, maarschalk Lyautey, önz. Ver
der zagen wij verschillende Franschen aie
zich voor Nederlandache aangelegenheden
Interesseeren, zooals prof. Pemot ‘én prof.
Rocheblave. Van Nederlandache zijde waren
opgekomen onze gezant, jhr. Loudon, met
het geheele personeel van legatie en con-
sulaat-generaal, het geheele bestuur van f
„France-Hollande”, vele Hollandeche oud
strijders uit den groeten oorlog en een aan
tal leden der kolonie en landgenooten die
hier tijdelijk vertoeven of voor deze plech
tigheid waren overgekomen.
Door verschillende sprekers werd het
woord gevoerd.
ENGELAND.
eds onrust op Cyprus,
versterkingen aangekomen.
Kerynia/ geïsoleerd.
Te Larnaca zijn hier nieuwe troepen uib i
Egyptè geland en naar Kyrenia gezonden,
waar nieuwe betoogingen zijn voorgevallen.
De verj>ii>dii« met Kyrenia is op het bogén-
blik verbroken.
De versterkingen zijn eveneens gezonden
om het hoofd te bieden aan den toestand,
welke td Limassol is ontstaan.
Bjj hét Zoutmeer verzamelde zich giste-
re« een groote ménigte om zout te winnen*
hetgeen een regeeringsmonopolie is.
lucht krijgen I En zongen, dat hij goed vet-
pleegd werd, dare zou hij binnen -eeni paar
dagen weer beter zijn -
Denk dan eens aan Tffe Danaë zij ligt
in de haven!... Zouden wij lord Lcaresmere
niet rhee op een jachttocht kunnegl nemen?
O. maar «til. Daar is de dokter. 1
Toen. Ardine Enttrez! Zei op hetJenergiek
kloppen op de dpur, wacMte haan nog een
ngjere yerrfuwing: <ie dokter wf» eenKJCp-
ge>chman en behandelde zij» patiënt met
groote vriendelijkheid
Is u zijn zuster? yroeg hij Ardine. Zij
lioog het hoofd en bleef het antwoord achul-
drig. Hm! in ieder geval moeet u hem hier
zoo gauw mogelijk zien weg te kAjgpn.
Kan hij vervoerd worden? Mijn jacht
ligt in, de haven. Zou hij
Üw jacht?
Geen wonder, dat de dokter eenigszlnfl
verraati keek kon hij nu zulk een weelde in
verband brengen met de omgevirtg, die fïi>
daar zag? 1
Ja. il^wiet niet, dat mijn broer ziek
was. anders zou ik hem wel eerder hebben
gehaald.1 v -
Hm! Nu, het werd tijd, dat zijn familie
naar hem omkee*. Neen, het zal hem geen f
kwaad doen, om hem te vervoeren. Ik zal
hem een slaapdrankje geven en dan kunt n
hem per ziekenauto laten weghalen. lg wil
er u morgen wel bij helpen. Hij zal er niets
van weten.
Maar zou.hij wel voed genoeg bezorgd
zijn aan boord,.—- bonder dokter?
Binnen een paar dagen zal /lij op het
dek zijndat verzeker ik u.
En zoo slakgde Avdine in het e’out onder^
nemen en bracht lord Ixrrreemere aan boord
van het jacht, dat orti 6 uur rfe haven zou
verlaten, zooals zij kapitein KonaM had ge
last.
Xfflot volgt).
zag beschikken om hun bevelen te doen
opvolgen, maar hier staat tegenover, dat
China zooverre aan de Japansche verlan
gens is tegemoetgekomen, dat het zich met
een .buitenlandsche controle te dezer zake
heeft willen vereenigen. Practisch zjjn aan
Japan dus alle waarborgen geboden.
Briand heeft nog wel getracht den pijnlij
ken toestand, die nu in het Leven ia geroe
pen, in een eenigszins gunstiger daglicht
te plaatsen door er de aandacht op te ves
tigen, dat Japan niet van zins is oorlog te
voeren, geen annexionistische doeleinden
nastreeft en toegezegd heeft zyn troepen
terug te trekken, wanneer de geëischte
veiligheidsvoorwaarden zijn
maar dit neemt niet weg, dat Japan op
niets ontziende wijze de verdragen heeft
geschonden. De Volkenbondsraad heeft, hoe
onrechtmatig de bezetting der Mandsjoerij
sche gebieden ook was. Japan eesi zeer ge-
ruimen tjjd toegestaan om de ontruiming
te verwerkelijken en dus een, voor China
onbillijke, concessie gedaan, maar zelfs
deze tegemoetkomendheid is door Tokio
niet op prys gesteld. Japan heeft zijn toe
vlucht gezocht tot een antiek militaristisch
middel, d&t in lijnrechten strijd is met den
geest van het Geneefsche instituut. Feifcelijk
behoorden de Volkenbondsleden tegen deze
handelwijze krachtige maatregelen te ne
men, doih te Genève heeft men, ondanks
het feit, dat Japan door zijn optreden der.
vrede verstoort en de ergste onheilen uit
lokt, slechte besloten de zitting als geëin-
digd te beschouwen. Alleen heeft de naad
nog één hoop: dat Japan, inziende, dat het
te Genève een volkomen geïsoleerde positie
heeft ingenomen, onder den moreelen druk
van het door de andere Raadsleden aanvaar
de besluit eigener 'beweging ertoe zal over
gaan de bezetting ongedaan te maken, De
kans is echter jpoot, dat Japan deze dier
bare verwachtingen aan zjjn soldatenlaars
lapt.
DUITSCHLAND.
Grandi te Berlijn.
Een officieel communiqué.
Ter gelegenheid van de aanwezigheid
van den Italiaa/ischen minister van buiten-
landsche zaken, Grandi, te Berlijn hebben
tusschen hem en den rtfkskanselier i^tvoe-
rige politieke besprekingen plaats gehad.
In aansluiting op de gedachtenwisseling
van den rijkgkanselier bij zjjn. bezoek aan
Rome met het hoofd der Italiaansche regee-
en verlaten, als hij daar lag... En waarom
zou zij er ook eigenlijk niet heengaan? Zij
was toch niemand rekenschap verschuldigd
van haar doen en latenze hoefde enkel
den bedienden en de al wat oudere dame,
die haar gezelschap hield, zeggen, dat zij op
reia ging en daarmee uit.
Het was .Oudejaarde laatste dag dus van
het veelbewogen jaar, dat zulk een groeten
ring, werden, zoo wordt thans officieel
I medegedeeld, alle groote politieke en econo-
.mische problemen van internationaal be
lang, wriker oplossing van dag tot dag
dringender wondt, aan ««nabespreking on
derworpen. Bjj de beraadslagingen, welke
met groote openhartigheid en in vriend-
schappeljjken geeajt werden gevoerd, werd
vérgaande overeenstemming bereikt nopens
de beoordeling van den toestand ert da
noodzakelijkheid van. zekere maatregelen,
die daaruit voortvloeien. In het bijzonder
kwam aan beide zijden de overtuiging tot
uiting, dat de af doende bestrijding van een
crisis, zooals deze thans de wereld teistert,
zonder stelselmatige samenwerking der be
trokken vólken niet meer mogelijk is, en
dat deze samenwerking, Zal zij tot resultaat
leiden, moet berusten op een wederzijdsch
vertrouwen en wederzfjdsche achting.
Omtrent de besprekingen tusschen Gran
di en Brttning wordt nog gemeld, dat deze
niet hebben geloopen over details van het
handelsverdrag of de Duitsch-Italiaansche
economische betrekkingen. Tot een gemeen
schappelijk optreden inzake een of ander
vraagstuk Is niet besloten.
Hoofdpunt van bespreking vormde de
economische crisis, met als onderdeden de
gevolgen der Engdsche pondcrisis in ver
band met die der Engelsche verkiezingen,
de quaestie van het „stilhouden” en de :n-
temationale schirtden. Ook deze besprekin
gen waren academisch en abstract, temeer
daar Italië bij de ^Stillhaltung” slechte in
geringe mate betrokken is en zjjn standpunt
inzake de quaestie der internationale schul
den in DuitschlanS bekend is.
Op schier alle punt* *"J
ming van zienswijze.
1 dit niet het geval w:
r. standigheid, dat ten aanzien van de des-
betreffende quaestie veen gemeenschappe-
lijke belangen bestondeh.- j
Het voornaamste resultaat der bespre
king ligt hierin, <jat men aan beide zijden
gedurende de eerstvolgende maanden weet,
hoe het andere land voornemens is bepaal
de vraagstukken op te lossen.
Het kindersterfte-proces te Lübeck.
Calmette acht noodlottige verwis
seling de oorzaak.
„Münchener Neueste Nachrichten”
van Prof.
Calmette uit Parjjs, die verklaart, dat bljj-
keps de mededeelingen van Dr. Altstaedt,
Prof. Deycke en' hun assistente, de ver
pleegster Anna Schüze, in het laboratorium
van het ziekenhuis t® Lübeck klaarblijke
lijk geen veiligheidsmaatregelen waren ge
troffen om een .vermenging van de bacillen
culture B. C. G. met de virulente mensche-
Ijjke «bacillen te Voorkomen.
deze week niet hier ben.
Breng ik u.erg uit uw doen?
Voor ziektfe moet allee wijken. En er
schijnen geen andere menachen te zijn, dan
u en ik, tfie zich öm uw lord Lorresmere be
kommeren.
Mrs. Johnson! Wat is u toch goed en
wat begrijpt u de dingen juist!
Ik begrijp althans meer, dan u mij zoo
precies met woorden heeft verteld. Maar
gaat u nu gauw pakken, dan zal ik voor
mijn bagage zorgen en motgen om ne^én
uur ontmoeten we elkander aan het «tiation.
Ardine ging naar huis en rteert tegenover
het personeel, zooals zij zich voorgenomen i
had. Haar eenige vrees was, dqt lady -Smyth
soms achterdocht mocht krijgen en daarom
was zij zeer dankbaar, toenj’ze veilig en wek
in den trein zaten.
Wat een vreemde Nieuwjaarsdag was dat!
Ze herinnerde aich nu nog, hoe De Couroy
haaf een jaar geleden had toegewfcnschthet
beste, dat de wereld haar kon schenken,
voJgen8 zijn opvatting. En die wensch wm
verwezenlijkt volgens zijn opvatting dan.
wel te verstaan.
Zij bezat nu weelde, den rijkdom, dien hij
met zooveel list verkregen had.
Maar toch... haar was het niet voldoende,
om zich gelukkig te voelen.
Eindelijk kwamen zij in Dover aan en
toen nog het oversteken naar CaJaits. Van
daar begon de lange reis door FranknjK.
Een v^ripen keer, toen zij die in tegenover
gestelde richting maakte, had zij juist de
hulp gënoten van lord Lorresmere.
Tn het vroege iMteduur reden zij liét
station van MarseilMrinnen. In de wacht
kamer gebruikten zij het ontbijt en reden
toen naar den Quai des Anglaia, waar zij
den koetsier liet,stil houden voor een twee
de ran^s-hotelletje en er den portier vroeg,
of er nfet een Engelaohmaa was gelogeerd,
