SHOWROOM
ONZE WEDSTRIJD-WEEK
ALBERT HEI JN
Est Steenland's brood
Gratis een Vulpenhouder
IDEimiDU j. DE VEI
Deze week I pond Suiker voorlOcts.
GROOTE OPENBARE
BIJEENKOMST
WiiDitr allen de ProlesWen tikker mrfa.
2
VERLAAGDE COKESPRUZElT
waiter"worden perteiefoon N°- 3°«-
GEMEENTE LICHTFABRIEKEN
Dl piiiie lui m lui MiliiDsie.
Anton Coops
GARAGE MAREE
OPRUIMING
Fa. C. v. TONGERLOO
MAANDAG 22 FEBRUARI
GOUDSCHE COURaNT - ZATERDAG 13
FEBR.
1932 - TWEEDE BLAD
Voor LIPS' Brandkasten en Slotenfabriek
is de Agent: P. ROND Pz., GOUDA.
"Adverteert in dit Blad.
Lanoline
Nivea Crème
Purol
Hazeline Snow
KOOPHANDEL TABAK'
D. G.< v. VREUMlNGEN,
GROVE j
GEKLOPTE COKES 60 cent par H.L. afgehaald.
HEDEN OPENING
GOUWE 79, HOEK AALTJEBAKSTEEG
GROOTE SORTEERING ACCESSOIRES EN ONDEROEELEN
CONCURREERENOE PRIJZEN.
BUIKBANDEN en
BREUKBANDEN
BOVENDIEN
GOUDA - Markt SI
Zorg voor cl «Schoonmaak
HBHBBBSU^
REUZEN KOOPJES
DAMESTASSCHEN
en andere lederwaren
N. VERKERK
ZADELMAKER
Kleiwegstraat 6—8
Telefoon 2166
SLAGERSJASSEN
KOKSBUIZEN r
„De Kleine Winst"
GEBR. KAMPHUIZEN
S. S. van Dantzig
Ean Hardnekkige Hoest
J. C.lANGERAAR
GROENENDAAL 4 - TELEFOON 2685
in de St. JANSKERK
UITGAANDE VAN HET HOOFDBESTUUR
DER EVANG. MAATSCHAPPIJ
de Welferw. Heer Ds. A G. H. v. H00GENHUIJZE,
AANVANG 8.15 UUR.
TOEGANG VRIJ.
de WelEerw. Heer Ds. H. D0RGEL0,
Brieyen uit de Hofstad.
Dwars door Afrika.
Ue lieveling der Goden.
Aparte paskamer.
Dessrewenscht aan hols.
HET TRICOTHUIS P. ALKEMA, K.rnemelMoot 88, Goud..
Reclame aanbieding Sloopen, pracht Sloop, groote maat, met Ilinli overslag,
prima katoen, geborduurde bloem, slechts 59 cents.
Halfwollen en
Zul verwollen
Ondergoederen
Hoogstraat 7
Tel af. 2006
Drofitt
Wijdstraat 31 - Tel. 2482
Als de qualiteit prima i9,
zijn Cadeaux o n n o o d i g.
Vraagt daarom de echt
ouderwetsche Koophandel
Rook- en Pruimtabak van
WIJDSTRAAT 20 - TEL. 3217
STEENHOUWERIJ
ROOBIOL
SARDSTEEN ZANDSTEEN
SCHOORSTEENMANTELS
(HtAFWKRKKN.
ACHTER DE KERf GOUDA.
Vanaf MAANDAG 15 FEBRUARI 1932^«n de prtfzen van-
r AKtL
Thuisbezorgen 15 cent per H.L. meer.
Stookt in dezen t«d van bezuinigen de goedkoope brandstof cokes
Lokes is een prima brandstof voor kachels en fornuizen terwriii
'w.rSlnm6t Hnt^rac'et zeer aan te bevelen is voor het gebruik
ROTTERDAMSCHE VEER No. 5, GOUDA.
50
in verschillende modellen en
maten in voorraad.
Ook op voorschrift van H.H.
Doktoren.
Leverantie aan Ziekenfondsen.
Vanaf MAANDAG 15 t.m.
ZATERDAG 20 Februari a.s.
geven wij bij elke Gulden
WINKELWAREN (Suiker en Room
boter niet medegerekend)
■•n BON Oralis I
3 dezer Bons geven recht
op een luxe porceleinen:
Kap en Schotel
verdeelen wij aan het einde
dezer week onder degenen,
die het hoogst aantal bonnen
inleveren,
ALS EERSTE PRIJS:
een prachtige SCHEMERLAMP
ALS TWEEDE PR118:
een fraai THEESERVIES
ALS DERDE PRIJS
een groote luxe doos BonkORI
benevens 10 Troostprijzen.
Doel vooral mede aan deze aardige wedstrijd
GROOTSTE EN VOORDEELIGSTE
KRU1DENIERSBEDRIJF IN NEDERLAND.
Vraagt nadere inlichtingen in ons filiaal.
dat »n ita keuken een GR AN ITO GOOTSTEEN MET AANRECHT gemaakt is.
Vraajft Voor volledige plaatsing eens prfls aam bij
«Joh. C. van Wlng«p<f«n 20
BLEEKERSSINGEL 13 GOUBA TEL. SJ75-
Goedkoop
Goedpassend
zijn de
en
van
Korte Tlandeweg 22
GOUDA
PRIMA HONINGKOEK 35 cent per stuk.
ZUIVERE NATUÜRHONING 15 ct. p. ons.
ROERHAAVE'SCHE BORSTBONBONS
tegen hoest en verkoudheid 15 ct. p. ons
SIROOPWAFELS 5 cent per stuk
N.W. O. Goederen
van Jansen Tilanus,
Friezenveen
Afgehaald. Thuisbezorgd.
15 Melkbrood 18
11 Witbrood 14
11 Tarwebrood 13
25 Krentenbrood 30
45 Extra fijn Krentenbrood -50
2'/j Cadetjes 2Vt
4 Luxe broodjes 4
9 Beschuit (10 stuks) 10
Brusselsch Banket per Zi pond 25 ets.
W eespermoppèn 25
Vanillenootjes 3fl f
Bitterkoekjes K)
Wellingtons 25
Bokkepootjes 35 n
Kransjes 25
Goudsche Rondjes 25
DOET UW VOORDEEL EN
EET STEENLAND's BROOD
't Is het best en goedkoopst.
werkt dfb. weg uK onze
PRIMA GEJfUCO TEERSIROOP
flacon 90 cent.
Gedipl. Drogist
Burg. Martenssingel Tel. 2839.
Van 13 Februari tot 15 Maart ontvangt U bü aankoop van een
„FRASPO" vulpenhouder een prijsraadsel. De eerste 5 inzenders van goede
oplossingen ontvangen het voor die vulpenhouder betaalde bedrag geheel
lerag, terwijl de andere inzenders van goede oplossingen een vulpotlood
van f 1ontvangen.
vFRASPO VULPENHOUDERS 2.95—8,75.
62 WIJDSTRAAT 4 TELEF. 2155.
BIJ AANKOOP VAN
1 pond heerlijke APPELSCHIJFJES a 29 ct
of bij 1 pond BLANKE APPELSTUKJES a .38 ct.'
of bij l pond pracht ABRIKOZEN a 38 ct.
Neem proef met onze KOEKREEPEN 10 ct. per pond
N. H. Pred. te Amsterdam. Voorz. v. h. Hoofdbestuur.
ONDERWERP:
SPREKER&:
N. H. Pred. te Naarden, Lid van het Hoofdbestuur.
ONDERWERP:
f
D« Eerste Kamer en de
pachtwetten.
Voor wie aan sociale gezindheid eene
zekere mate van economisch inzicht en van
zin voor de werkelijkheid paren, is het een
moeilijke en onaangename tyd. Hun mede
democraten hebben voor het grootste deel
hun hart aan de economische onwijsheid
verpand. Zoodoende blijft er, daar inzich:
toch altijd meer waard is dan gezindheid,
voor hen niet anders over dan zich te laten
iodeelen bij de conservatieven. Dit lot zal
ook wel vele democraten treffen, die de
verwerping door de Eerste Kamer van de
reeds in den herfst van 1930 door de Twee
de Kamer aangenomen pachtwetsontwer-
pen, toejuichen.
Het sociaal-democratiache VolksUad pakt
geweldig uit over de beslissing der Eerste
Kamer en vooral over de houding der Ka
tholieke leden, die tegen de ontwerpen
stemden. De Eerste Kamer, zoo heet het,
heeft een keer te meer getoond, dat hjj het
bolwerk is van de ergste reactie. De meer-
derheid der EerBte Kamer heeft de sociale
rechtvaardigheid met voeten getreden en
het belang van de gemeenschap opgeofferd
un dat van den enkeling. Het is typeerend
voor de R. K. Staatspartij, dat de conser
vatieve Katholieken zich nooit van het
Katholieke program wat aantrekken. Als
het om het bezit gaat, trekken ze een lijn
met de meest reaotionnaire Vryheidsbon-
ders en schromen niet, om den pachters het
kleine beetje recht te onthouden, dat deze
wet hun sou brengen.
Met deze aanhalingen uit het S. D. blad
willen wij volstaan, doch daaraan enkele
opmerkingen vastknoopen nopens de vraag,
of deze critiek gerechtvaardigd, is. Men
heeft o.i. in deze ontwerpen te zien een
typisch voorbeeld van de mate, waarin de
volksvertegenwoordiging, en met name de
Tweede Kamer, het verband met de maat
schappij heeft verloren. Om kiezers te win
nen, worden op de politieke programma's
punten geplaatst, zonder dat men de ma
terie, waarop zij betrekking hebben, vol
doende heeft bestudeerd. En als zij een
maal op de programma's staan, kan men de
materie niet meer ernstig bestudeeren, om
dat men daardoor gevaar loopt, met het
programma en daarvóór met hst belang der
partij in boteing te komen. Het zyn de
noodlottige gevolgen van dit systeem, waar
voor de Eerste Kamer onze landbouwende
bevolking, die het toch al hard genoeg te
verantwoorden heeft, heeft behoed. Ja, het
wil ons zelfs voorkomen, dat die gevolgen
nog noodlottiger zouden zijn geweest dan de
meeste der tegenstemmende leden van de
Eerste Kamer hebben bevroed. Zij hebben
gewezen op de juridische puzzles, die de
ontwerpen deden ontstaan. Op de niet te
verdedigen aantasting van het eigendoms
recht. Op den slechten invloed, dien de voor
gestelde regeling door het in de hantf wer
ken van het sluiten van éénjarige contrac
ten zou hebben op de positie van den pach
ter en de exploitatie van den grond. En
ten slotte is niet ten onrechte de vrees uit
gesproken, dat de voorgestelde wetten er
toe zouden leiden, dat de gelegenheid, om
land te pachten, grootendeels zou verdwij
nen. Op ééne waak hebben de bestrijders der
ontwerpen o.i. echter niet voldoende licht
laten vallen, n.l. op de beslist anti-sociale
strekking der regeling. Ten einde die ir. het
licht te stellen, willen w\j er op wijzen, dat
het streven naar eene ingrijpende pacht-
wetgeving er per slot van rekening op uit
is, de belooning der arbeiders en pachters
te verhoogen ten koste van den landprijs.
Of dit op den duur mogelijk zal zijn, zonder
het bedrijf te ontwrichten, is eene quapfitie,
waarop wij hier niet willen ingaan.
nemen voor een oo gen blik aan, dat dit wel
mogelijk is en dat men den landprijs over
de geheéle lijn doet dalen beneden het
niveau, waarop hij zonder pachtregeling zou
staan. De vraag is nu: Is dit uit sociaal
oogpunt te verantwoorden? De voorstan
ders eener ingrijpende pachtwet beantwoor
den deze vraag bevestigend. Zij stellen zich
op het standpunt, dat de grond voor het
overgroote deel behoort aan groote en rijke
grondeigenaren. Dit nu is hunne groote
fout, die het geheele vraagstuk beheerscht.
Zeker, er zijn in ons land een beperkt aan
tal groote en rjjke grondeigenaren. Voor
een zeer belangrijk deel echter is de Neder-
landsche bodem in handen van betrekkelijk
kleine eigenaren. Zoo is ongeveer 60 in
het bezit van eigengeërfde boeren, die groo
tendeels kleine bezitters zijn. Ook onder de
verpachters vindt men tal van kleine men -
schen, die hun opgespaarde geld in land
hebben belegd en daarvan op hun ouden
dag moeten leven. En nu komt het doel,
dat de pachthervormers zich stellen, in vele
gevallen hier op neer, dat men den één een
deel van zyn dikwijls moeilijk verworven
bezit, dat hy voor zijn bestaan noodig heeft,
ontneemt, om het anderen zonder tegen
prestatie ten goede te doen komen. Waar
lijk, wij zouden deze pachthervormers ern
stig aanraden, de zaak ook eens meer van
dezen kant te bekijken.
MGXJII.
Het verkeer.
Het wordt hoe langer hoe moeilijker voor
hen, die niet te voet gaan om den weg en.
de wegbepalingen in een groote stad te Ken
nen. Met aanduidingen alleen komt men er
niet, want als men die niet kent vóór men
zijn tocht aanvangt, loopt men vast.
Zóó zal het nu weer zijn door df bema
ling, die voor één der drukste verkeerspun
ten in onze stad is gemaakt, het kruispunt,
dicht bij den aanvang van de befaamd t
Laan van Meerdervoort, het punt waar de
niet minder drukke weg de Anna Paulowna-
straat deze laan kruist.
Wie op dit punt eens postvat om twaalf
uur 's middags als de kantoren uitgaan, zal
paf staan over de eindelooze file van fiet
sen, motoren en auto's die hier passeer en.
Dat is een onafgebroken optocht, die in
minstens wier richtingen gaat. Telkeps moet
in twee van die vier de optocht wórden stop
gezet en wat zich dan in een minuut op
hoopt, is ontzaggelijk.
De moeilijkheid echter was dat een deel
der rijders-in-soorten niet recht-uit wil,
maar rechts of links wil afslaan. Dat rechts
afslaan is niet bezwaarlijk, maar het links
afslaan verspert plotseling weer den goe
den gang van zaken. Zij, die links willen
zitten in de file moeten dan dwars door de
reeks die van den anderen kant komt heen
dringen. Herhaaldelijk is gebleken hoe ont
zaglijk hinderlijk dit is en het eind is dan
ook geweest dat men dit links afslaan heeft
moeten verbieden. Dit is niet zoo eenvoudig
als het wel lijkt, want het kan een rijder
dwingen een gansch anderen weg te nemen,
dien hij in den regel nooit zal kunnen ne
men of hij zal elders linksal moeten gaan.
Natuurlijk gaat dit gemakkelijker op min
der drukke punten, maar die wordgn op den
duur daardoor ook overladen.
Het is de neteligste verkeerspuzzle die
hier aan de orde is, omdat zij altijd blijft
bestaan. De linkerbocht is de gevaarlijke en
heel wat ongelukken zijn juist daaruit,
voortgekomen. Daar waar het een nauw
kruispunt is, snijdt het links-gaand verkeer
plotseling het doorgaand af; daar waar het
ruim is, wordt in den regel de bocht te groou
genomen, hetgeen meestal als gevolg heeft
dat de vaart niet noemenswaard vermin
derd wordt.
Men heeft hier en daar reeds die al te
ruime bochten ingekort, zoodat de race
baan is verscherpt en men dus mag hopen,
dat de vaart verminderd aal
Het tweede moeilijke punt blijft altijd het
stilstaan van de auto's, waardoor de ge
regelde passage zeer wordt belemmerd.
Ook hier zal op den duur een betere alge-
meene regeling dienen te worden uitge
dacht, want dit gevaar wordt ook steeds
moeilijker, vooral in de nauwere straten.
Niemand weet hoe het verkeer zich nog zal
ontwikkelen, maar te vreezen valt, dat als
da tijden beter worden, de toeneming nog
zeer groot zal zijn. En dan zullen nog meer
drastische maatregelen noodig zijn.
Da behandeling van de opzienbarende
moor zaak.
Een belangrijke rechtzaak houdt altjjü
even de gemoederen bezig. De weerzinwek
kende wyze waarop de bekende bankdirec
teur E. uit den weg is geruimd, heeft ver
leden week weer eenige dagen het onder
werp van gesprekken gevormd. Men hoort
erover discussieeren in beperkten kr:ng
ook echter op het trambalcon, in de koffie
kamers en feitelijk op alle plaatsen waar
wat menschen elkaar ontmoeten. Het is al
tijd interessant eens naar al die gesprek
ken te luisteren en de reagü? waar te ne
men die het geval op de femoederen heeft,,
ieder heeft zyn oordeel gereed en in den
regel is dat niet maisch voor den beklaagde.
Voor die nuanceeringen in het geval gelijk
de rechter die maakt en heeft te maken,
voelt men in den regel niets. De beklaagden
zijn de oorzaak van 's mans dood en met
al die pour-parler's of men het oogmerk
had om te dooden of niet houdt men zich
niet op. Dat de verdedigers vrijspraak vra
gen van het tenlaate gelegde, vindt men
eenvoudig het toppunt en al is het onver
diend, het aanzien van de juristery wordt
er niet door bevorderd. Nou ja, zegt de één,
het is zijn broodje om zóó te praten en
daarbij legt men zich neer.
De vraag mag inderdaad wel eens gesteld
worden of men de rechtspraak in het alge
meen wel een dienst bewijst met zooveel
openbaarheid aan de behandeling te geven.
De finesses doen zoo weinig ter zake voor
het publiek, dat veel primitiever is in zijn
rechtsopvattingen.
Een eigenaardig verschijnsel is het ook,1
dat rechtzaken de menschen zoo goed bij
blijven. Verschillende van de meest gerucht
makende worden weer eens opgehaald en
vooral de groote moord-zaken'. die niet zijn
opgehelderd blijven de aandacht houden. De
befaamde moord in deh trein, de moord op
de winkelierster in het Bezuidenhout, de
moord in de Riemerstraat, we hebben ze
weer de revue hooren passeeren en niet al
tijd wordt daarbij op minzame wijze over
de justitie en de politie gesproken. Omdat
men er nooit meer iets qy#, hoort, verdiept
men zich graag in allerlei gissingen en die
zijn niet altijd even welwillend voor de
ambtenaren.
Vlugger rechtspraak.
Het is natuurlijk begrijpelijk dat het pu
bliek met de rechtspraak meeleeft, maar
het begrijpt er niet al te veel van. Eén grief
hoort men altijd en dat is de late behan
deling van de gevallen nadat zij zijn voor
gekomen. Het oprakelen van zoo'n geval
dat al voor zevenachtste vergeten is, heeft
inderdaad een nadeel en het blijkt ook bij
de behandeling dikwijls dat alleerlei bijzon
derheden niet meer zijn na te gaan, omdat
^niemand ze zich meer herinnert.
Vlugger rechtspraak heeft ongetwijfeld
een nuttige kant. We weten niet of de
grootst mogelijken spoed pleegt te worden
betracht, maar veel vertrouwen in dien
spoed heeft h& publiek zeker niet.
Is het systeem der rechtspraak niet te
wijzigen, zoodat het sneller en klaarder ge.
schiedt? De indruk daardoor te wekken is
niet onbelangrijk.
HAGENAAR.
(MAMU.4
KHARTUM
IA WEST
De luchtlqu Londen-Kaapstad in werking.
Volledige mail- en pmseagiersdienet op het
geheele traject.
Win e
dab ooge
Na jaren van studie en voorbereiding,
van proefvluchten en fragmentarische
dienstregelingen is thans de volledige mail
en passagiersdienst over het geheele traject
Londen-Kaapstad in werking getreden. Te
voren beatdnd reeds een geregelde dienst
tot aan Nairobi, de hoofdstkd van Kenya,
waarvan Mombasa aan de Oostkust de zee
haven is. Op 24 Januari is echter een groot
HannibaL vliegtuig van het Londensche
vliegveld Croydon vertrokken met mail,
vracht en doorgaande passagiers voor
Kaapstad, terwijl op 27 Januari voor het
eerst een vliegtuig naar Londen is ver
trokken volgens een vaste dienstregeling.
Deze vluchten zijn op 4 en 7 Februari be
ëindigd, want de reis duurt elf dagen. Wan
neer eenmaaL de trajecten verlicht kunnen
worden, zoodat ook nachtvluchten mogelijk
zijn, zal deze tijd aanmerkelijk bekort kun
nen worden. Thans duurt de reis van het
eene eindpunt tot het andere wel wat laag,
want de snelste bootdienst vaart in 16 da
gen van Southampton naar Kaapstad. Toch
is de vliegdienst voor Afrika van het groot
ste belang, want in tegenstelling met den
bootdienst worden ook onderweg tal van
plaatsen aangedaan. De Engelsche koloniën
in het Oostelijk deel van Afrika worden er
meer door opengelegd dan door welken
scheepvaart- of spoorwegdienst ook, terwijl
de onderlinge verbinding tusschen die ko
loniën onderling voor het eerst op comfor
tabele en snelle wijze kan worden onder
houden.
De reis per trein.
Ztelfs in Europa is de vliegroute nog niet
verlicht, zoodat nachtvluchten nog onmo
gelijk zijn. Daarom laat men de passagiers,
die per vliegtuig van Croydon naar Le Bour-
get gekopien zyn, daar overstappen in den
trein ParijsBrindisi, de bekende boot
trein, waarvan vooral door Engelschen
gaarne gebruik wordt gemaakt. De trein
reis duurt 36 uur terwijl er twee nachten
in den trein worden doorgebracht. Te Brin
disi stappen de passagiers over in een der
groote viermotorige Short-Kent vliegboo-
ten, die hen over de Adriatische Zee en de
Grieksche eilanden en schiereilanden in een
vlucht van vijf uur naar Athene brengen
waar opnieuw overnacht wordt. Den vol
genden dag wordt de tweede belaogjryke
vlucht over zee gedaan via Mirahelia Op,het
eiland Creta naar Alexandrië. En dan stap
pen de passagiers nogmaals over in een
trein, die hen nog vóór middernacht in
Cairo brengt. En dan begint het interes
sante deel van de reis; in één week leert
men Afrika met zyn wonderbaarlijke na
tuurschoon en ryk. gevarieerd landschap
beter kennen dan op andere wijze mógelijk
is, zelfs al had men veel meer tijd ter be
schikking. Wanneer de reiziger dan ook te
Cairo ingestapt is in den grooten Arm
strong Argosy tweedekker (van by na het
zelfde model als de Engelsche bombardeer
vliegtuigen en zoowel voor dit doel als voot
troepentransporten te converteeren), wan
neer hij bedenkt, hoe dit vliegtuig hem
langs den Nijl naar Luxor zal voeren en
vamiaar oyer de watervallen van den Nijl
naar Kartoem, kan het wel niet anders, of
een gevoel van intense spanning maakt
zich van hem meester.
Hst vertrek te Cairo.
Het groote vliegtuig, dat twintig passa
giers kan vervoeren, stijgt op van het hard
ingeklonken zand van het vliegveld te Cai
ro. Men ziet neer op de woestyn; in de
verte ziet men schepen varen op de Middel-
landsche Zee. Voorbij de stad vormt de NyJ
met haar ontelbare armen een merkwaardig
deltagebied en even buiten de vliegroute
rijst de pyramide van Gize uit het heider-
gele zand op. Hiervan en van de andere
pyramiden krijgt men natuurlijk slechts
een totaalindruk. En dan vliegt men den
geheelen dag door het dal van den Nyl, die
duizenden jaren lang Egypte gemaakt heeft
tot de korenschuur der wereld. In het Wes
ten strekken zich de heuvels en bergen uit,
welke uit de Libysche woestijn oprijzen en
te Assoean ziet men den beroemden dam,
die het water van de rivier opstuwt en helpt
by het vruchtbaar maken van duizenden
hectaren in hèt dal benedenstrooms, die
anders dor en onvruchtbaar zouden zijn. Op
de laatste étappe ^oor zonsondergang pas
seert het vliegtuig de eerste waterval en
Wie voorspoed in zijn leven gekoot
heeft slechts de'kleinste helft van\het
leven gezien.
ONS ZATERDAG-FEUILLETON.
uit bet Engel ach van
BARONES ORCZY
bewerkt door
J. P. WESSEL1NKVAN ROSSUM
HOOFDSTUK I.
Het Stokpaardje van TankerviUe.
Het is zonderling, dat, ofschoon Hu^h
Tahkemlie voorbeschikt was zulk een over-
heerschend deel te verrollen in het vreemde
en mystieke drama, hetwelk ons beider
teven vulde, ik geen klare herinnering heb
van mijn eerste ontmoeting met hem.
Wy waren samen op de St. Paul's school,
ik, een lmdruohtige jongen van het ge
wone soort, heb slechts een vage herinne-
ring van den stillen jongen, met de donkere
®ogen, die voetbal haatte, algeeen voor een
boekenworm uitgemaakt, „Sawnie Girlie"
ï^wwnd werd en onbetwist de meest on
populaire jongen van de school was.
He onderwijzers moeten heel wat van hem
Slacht hebben, want in den speeltijd zagen
*0 hem dikwijls naar een hunner kamers
K»«i en daaruit terug komen in ernstig
gesprek met «ten ouden Foster of Crabtrae,
leeraar in Grieksch of Latijn. Dit, ver-
eenigd met het feit, dat hy elke prys en
studiebeurs met het grootste gemak ver
kreeg, droeg er niet toe bij om nem popu
lairder te maken. Ik bijvoorbeeld, die het
hoofd van onze voetbalclub was en de eer
ste boxer van de school, had de diepste min
achting voor den zwijgenden boekenworm,
totdat op zekeren dag en dit is myn
eerste klare herinnering van hem hy en
ik... een paar woorden hadden; ik ben ver
geten waarover. Ik meen, dat ik hem in een
vinnigen woordenstrijd wilde betrekken en
dat hij het niet wilde; hoe het zy, ik veeg
de hem den mantel uit waardig, krach
tig. Het was de woordenlijst van een Brit-
schen schooljongen en hy bleef geduren
de volle vyf minuten een minachtend stil
zwijgen bewaren, terwyl de storm van mijn
welsprekendheid over zyn donker, geen
weerstandbiedend hoofd wérd uitgestort.
Ja, ik vraag u, minachtend tegenover my'
den voorzitter der voetbalclub, den voor-
naamsten boxer van de school, ik kon die
ezels, Snipey en Bathroom Slippers achter
myn rug hooren giegelen als een paar
apen; en minachting vóór zich, bespotting
achter zich is meer dan een schooljonge"
kan afdragen. j
Nfl®j weet niet heel nanwkeurig meer,
hoe Mtgebeurde. Werd myn taal nog
kraeh^Br of hielp de vuist van mijn kam
pioen Sri woorden? Ik kan het niet zeg
gen; zeker is, dat er een kreet, een lucht
stroom was» die myn pet naar het andere
eind van het schoollokaal deed vliegen, een
wervelwind, die beide zijden van mijn hoofd
tegelijk greep, en Sawnie Girlie li
oogenblik bovenop my. Waar ik dat/ oogen-
blik was, zou ik niet wagen precies vast te
stellen. Ik was er my vaag van bewust, dat
een paar donkere oogen fonkelend op my
neerzagen, evenals het gas in de vestibule,
en een schorre stem my by tusschenpoozen
toesiste: „Hoe durf je? hoe durf je?" ter
wyl ik, verblind, buiten adem, gekneusd en
pijnlijk my beproefde af te vragen: hoe ik
werkelijk had gedurfd.
Toen de .wervelwind eindelijk was gaan
giggen, vond ik mijzelf in een ongewone po-
wie op den grond onder een., der school
banken; die lachende lafaards, Snipey en
Bathroom Slippers, waren door de deur ver
dwenen en Sawnie Girlie klopte rustig het
stof van zyn kleeren.
Na dezen plotaelingen belangrijken val
vfn den eersten boxer van St. Paul's school,
zal niemand, die iets weet van de school-
jongensaard, zich verwonderen, dat Sawnie
Giriie en ik de beste vrienden werden, en
dat, met die wel verdiende klappen, Hugh
Tankerville de fundamenten heeft gelegd
voor de vriendschap en bewondering, die ge
durende myn geheele leven is gebleven.
Hy ^legf tegenover de anderen stil en
zwijgend, maar van bet oogenblik, dat ik
nadat ik weer op de been was gekomen
na myn smadelijken. val naar hem toe
ging en mijn band toestak, als teeken van
mijn bewondering voor zyn dapperheid,
waren hy en ik, om zoo te zeggen, onaf
scheidelijk.
Gaandeweg deed de vreemde invloed, die
aan het mystieke grensd e, en dien hy scheen
uit te oefenen op allen, die met hem in
aanraking kwamen, zich ook op mij gelden
en ik begon pleizier te krygen in nog an
dere dingen dan voetbal en boxen. Hy was
het, die een vonk van geestdrift by mij
deed ontvlammen voor het groot verleden,
waardoor hy overweldigend werd beheerscht
en nadat onze vriendschap een paar maan
den had geduurd, had ik een pilar stevige
kloppartijen met hem over de eerste plaats
in de klassieke geschiedenis. Ik wil billy k
zyn tegenover mijzelf en jiekennen, dat ik
nooit geslaagd ben, die eerste plaats te
verkrijgen, maar het heeft er zeker niet
aan gelegen, dat ik niet voldoende heb ge
probeerd.
Nooit «1 ik den gedenkwaardigen dag
vergeten, waarop Sawnie Giriie want zoo
zal ik hem blyven noemen, my uitneo-
digde op een Zaterdagmiddag met hem
roede naar zyn huis te gaan theedrinken.
Hy woonde in Hammersmith, vertelde hij
my -* en ik, myn ouders woofiden in Ken-
singtpfi, vroeg mijzelf af. wat soort
leemen hut of huisje in zulk een" afgelegen
buitenwijk als Hammersmith kon staan.
Ik was nooit door Kingstreet gegaafr, en
toen wy, jongens, ons een weg baanden
door de kruiwagens langs den rand van het
trottoir en door de dichte, niet al te hel
dere menigte, verwonderde ik er my meer
en meer ovór, boe een beschaafd mensch ir.
deze buitengewone omgeving kon leven, tot
dat Sawnie Giriie, nadat wij Kingstreet
achter ons hadden eensklaps voor een
groot, ouderwetsch ijzeren hek bleef staan,
waarachter hooge kastanje- en eikenbeo-
men een verrukkelijke, geheimzinnige scha
duw op den grond wierpen.
„Hier zyn wy er!" zeide hy, terwyl hy
het hek openduwde, en ik volgde, verbaasd
over het vreemde stukje ouderwetsohen
tuin, te midden van het geraas en ge
schreeuw der buitenwijk van Londen. Ach
ter dit hek scheen alles koel, vredig, stil;
slechts een paar vogels tjilpten in de hoo
rnen. De grond was bedekt in et de eerste
gevallen bladeren van het hajaar, en zy
lieten een vreemd, zaohtklinkend ..hust-st-
st" hooren, terwyl wy liepen.^ Duidelyk was
de plaats verwaarloosd, althahs uit het oog
punt van tuinaanleg, maar ik sloeg er geen
acht op. Ik zag alleen de groote, hooge
boomen, rook den heerlyken geur van de
vochtige, gevalleir bladeren en blfee een
oogenblik staan, angstig en metontzag ver
vuld, elk oogenblik verwachtend, dat door
de koele laan, een ridder met pluimden
zwaard, arm in arm met zyn dame '\wi\oe-
pelrok, zou'komen.
Hugh Tankerville had geen acht op my
geslagen. H(j Liep vooruit naar het huis,
dat ver van den weg moet hebben gelegen,
want het was by het hek niet te zien Het
tafereel was hem natuurlyk bekend, en hy
wist dat noch pluimen, noch hoepelrokken
ergens waren achtergelaten, maar van het
oogenblik, waarop hjj dat groote hek had
opengeduwd, scheen zijn geheele wezen ver
anderd.
(Wondt vervolgd).
