„...OOK VOOR ZOU HET BETER ZYN...! lug Mip Émi! ruit lurpiiiiiztu itl luis De Goudpchó Fruithandel Oorlog, crisis en malaise. 'ON. Om haar recht. Vu 't Hugsche Binneakof J' THALIA THEATER I v. WERD „De Amateur" Etrtli Gsodiche ValcaniueMnriehttBg JOH. DE MOL begrafenis ondernemer FIRMA Kv M, DE BRUIJN Zn. dan wordt er overnacht te Wadi Haifa, waar het vliegveld aan den rand van de groote Nubische woestijn ligt. Öen volgenden dag wordt een tamelijk kronkelige route ge volgd, die eveneens in hoofdzaak langs de rivier gaat. Er worden tal van watervallen gepasseerd en eindelijk wordt Kartoem be reikt, het centrum van de Soedan. De sterke Argoay heeft *ijn plicht gedaan en de reis wordt nu verder weer gedaan in vliegboc. ten, want tot aan Joebo volgen nu onaf zienbare moerassen ,die door den Nijl van water worden voorzien. Het wemelt er van Nijlpaarden en krokodillen. Een ontoegankelijke streek. Hier leert men een zeer moeilijk toegan kelijke streek kennen, waar ontdekkings reizigers en avontuurlijk aangelegde hande- "laarj? nog wel eens komen, doch touristen bijna nooit. Men vindt er een overvloed van groot wild, o.a. zeer veel leeuwen en verder rhinocerossen, giraffes, waterbokken, enz. Hier bevinden zich gewoonlijk ook wel en- k<4e jagers onder de passagiers, die hun ge weren zorgvuldig bewaken, terwijl zij de zorg voor al hun bagage aan hun bedienden overlaten. De Short Calcutta vliegboot voor 18 passagiers wordt ook den volgenden dag nog gebruikt voor de reis van Joeba naar Kisoemoe op den Noordelijken oever van het Victoria Meer, doch daar wordt weer overgestapt in een landvliegtuig, een drie- motorige, De Haviland Hercules tweedek ker met breede vleugels, die speciaal gecon strueerd zjjn voor het vliegen op groote hoogten en op het afleggen van groote af standen met zware lasten. Men is nog ver vuld van bewondering voor de Victoria- watervallen, wanneer reeds Nairobi temid den der heuvels zichtbaar wordt. Nu wordt het duidelijk, waarom het vliegtuig moet kunnen stijgen. Er wordt eerst op 2400 M. en daarna op 3000 M. hoogte gevlogen, waardoor men uit de tropische hitte plot seling in een heldere, droge lucht komt. Den geheelen tijd heeft men een prachtig uit zicht op de bergen van Abessinië en op de daken daartusschen, waar duizenden koeien on schapen grazen in het vrije veld, terwijl het geluid van het vliegtuig soms kudden antilopen en springbokken opschrikt. Een mooie reis. Ikzelf was indertijd slechts in de gele genheid om tot Nairobi te reizen, thans zou men door kunnen vliegen tot Kaapstad. Hoe de verdere reds zou zijn, kan ik niet. uit eigen ervaring vertellen, doch de piloted die de proefvluchten op dit traject hebbei( verricht, deelen hier en daar in hun rap porten wel iets mee, waaruit men een in druk van het land kan krijgen,. Gedurende het grootste gedeelte van hét Jaar heeft men er uitstekend vliegweer en de route voert honderdên kilometers achtereen over groote, met gras begroeide vlakten. De he vige stormen, die in het ongunstige sei zoen zoo plotseling kunnen opkomen, kan men daardoor reeds op grooten afstand zien ontwijken. Bü Mosji kan men de Kili- m and jar o zien, de hoogste berg van Afrika, die zich met zyn met sneeuw bedekten top 570® M. bov*n dan zeespiegel verheft. Bijna even groote en indrukwekkende bergen bevinden zich in de onmiddellijke r^abijheid. o.a. de Meroe met den beroemden Ngoron- goro krater, waks. het wild in een van na ture beschermd gebied leeft en tiert; Men ztet het geheele Tanganyika-gebied en de provincie Oeganda, waarDit^id Livingstone en Stanley hun ontdekkingsifeizen deden De Zambesi, waarvan men zooieel verhalen gehoord heeft, schittert in de zon en heeft zijn eigen Victoria-watervallen; men doert Johannesburg aan, het centrum van de Zuid-Afrikaansche goudmijnen en Kimber- ley met zijn beroemde diamantmijnen. Den laatsten dag bereikt men Kaapstad, een stad die vanuit de lucht gezien altijd in witte nevels gehuld schijnt, waaruit de BQherp omlijnde omtrekken van den Tafel berg te voorschijn komen, wanneer het vliegtuig door de witte laag neerdaalt om op de stafl^oe^ te vliegen. (Nadruk verboden.) Wat anderen ervan te zeggen hebben. Meeningen van vooraanstaande persoonlijkheden. De Groote Conferentie door Henry L. Stimson. i uuur uc i ai^toe te - hoop der wereld is gevestigd op de ontwapeningsconferentie van 1932. Zij hoopt erop voor het behoud van den vrede, doch ook voor de verwezenlij king van die voórwaarden, waarop goede wederzijdsche verhoudingen en vrede gebaseerd moeten zijn. Het doel van deze conferentie is vol strekt niet alleen de technische ontwape ning. De mogelykheden ten goede of ten kwade van deze bijeenkomst zyn veel groo- ter dan by één der andêre conferenties waaraan wy hebben deelgenomen. Het eigenlijke doel van de beraadslagingen is een poging om een einde te maken aan een toestand, die sinds den wereldoorlog heeft bestaan en die voor een groot gedeelte de ooraak is van de onzekerheid, die in de wereld en vooral in Europa bestaat. By het einde van den wereldoorlog eisch- ten de Geallieerden volgens het verdrag van Versailles een absolute ontwapening van Duitschiand. Hierdoor ontstond in Europa een zekere ongelijkheid, die sinds dien steeds is blijven bestaan. Duitschiand en zyn bondgenooten tijdens den oorlog vormen thans in het midden van Europa een gebied, dat praktisch ontwapend is, doch daar omheen ligt een aantal staten, dat niet ontwapend is, maar integendeel zyn bewapening in menig opzicht heeft op gevoerd. Hierdoor is een gevoel van on zekerheid ontstaan in het geografisch cen trum van Europa en de daardoor veroor zaakte houding van Duitschiand heeft «veer op politiek en financieel gebied een terug slag gehad, die ver buiten Europa zyn in vloed doet gevoelen. Die verdediging van rechten door Sir Norman Angel (Engelsch parle. mentslid en bekend schrijver). De nationale defensie heeft niet slechts betrekking op de verdediging van het grondgebied van een land, doch ook op d° beschtrming van alle rechten, die het bezit. Volgens het oude, ordelooze, feitelijk anar chistische stehel befteekemle dit, dat ieder land het recht had om zelf te beoordeelen, welke rechten het h*d. Doch waar leidt zoo iets toe? Engeland verlangde een grootere vloot en Frankrijk een groober leger dan Duitschiand onder het motief, dat zy dat noodig hadden voor hun verdediging. Zij vroegen dus het recht om, als er ooit een conflict ontstond, zooveel sterker te zyn dan de andere party, dat zy feitelijk in dat conflict de beslissing in handen zouden heb- bén. Een der partyen in het conflict zou in zoo'n geval dus tevens optreden als rech ter. En toch is het onder het oude systeem, om de concurrentie tusschen de landen te voeren, de gewone gang van zaken geweest, dat een land voor zichzelf dergelijke of. an dere rechten opeischte, die het de andere party weigerde. De eenige uitweg is natuur lijk, dat gee/ der partyen in een conflict de beoor dee Ling van dat conflict op zich mag nemen. Dig komt toe aan een derde party en er ooit van geweld van wapenen sprake kan zyn, dan moet de wapenmacht in handen zyn van den rechter en niet vhn de beide tegenstanders in het conflict. De binnenlandsche economische sa menleving door Herbert Ubover, President der Vereenigde Staten. De Vereenigde Staten hebben de ruwe grondstoffen en de bekwaamheid om tot °P groote hoogte hun economische toestand te herstellen onafhankelijk van de andere lan den der wereld. Wy moeten ons in de eer ste plaats bezighouden met den binnenland- schen economischen toestand; ons eigen economische stelsel moet versterkt worden, opdat wij opgewassen zyn tegen elke si tuatie, die zich voor kan doen en daardoor de basis leggen voor het herstel. Dit beteekent niet, dat wy onverschillig staan tegenover de welvaart van andere volkeren of dat onze eigen belangen niet gemoeid zyn met een internationale ople ving. Hierdoor zou de markt voor onze landbouw- en andere producten worden hersteld, doch het is onze plicht om ons allereerst te wyden aan de binnenlandsche moeilijkheden, niet alleen omdat dit eerste vereiechte is voor onze eigen wel vaart, doch ook omdat wy daardoor het beste kunnen bijdragen tot de stabilisatie van de wereld als geheel. Wanneer het Congres in deze richting werkzaam is, zal daardoor in belangrijke mate het vertrouwen worden hersteld, even als ons economisch verkeer en het prys- niveau, terwyi er dan weer nieuwe moge lykheden tot werkzaamheid en werkver schaffing zullen ontstaan. Ongerustheid over het jaar 1932 door Sir Basil Blackett (een bekend Engelsch bankier). Het aantal werkeloozen alleen in de Ver eenigde Staten, Engeland, Frankryk en Duitschiand is grooter dan het aantal man nen, dat ooit tydens den oorlog in alle lan den by elkaar onder de wapenen is geweest. De menschheid heeft thans alle reden om zich vernederd en teleurgesteld te gevoelen over deze mislukking. Van de mogelijkhe den, die de schoone twintigste eeuw zoo overvloedig aanbiedt, kan geen gebruik ge maakt worden en daarvan kunnen wy slechts onszelf de schuld geven. Onze pro ductie is van de eene overwinning naar de andere geschreden. Ons stelsel ,om de pro ducten onder de menschheid te verdeelen, is echter ineengestort en dit heeft ook allerlei politieke moeilijkheden ten gevolge gehad, die dreigen uit te loopen op een wereld ramp, als wy de economische samenleving niet spoedig kunnen herstellen. Zal 1932 nu uitkomst brengen? Er is een soort van op timisme, dat byna iedereen is aangeboren, dat ons tracht te trooten met de gerust stellende gedachte, dat een malaise in den handel tot nu toe altyd op de een of andere manier in orde is gekomen en dat deze ma laise op dien regel wel geen uitzondering zal vormen. Het zou er werkelijk slecht met de menschheid .uitzien, wanneer hoop en moed nietzoo dikwyls in het gelyk werden gesteld tegenover het nuchtere verstand. En\,tgch is het juist dit onverstandige op- van de menschen, waardoor de iten voor 1982 my zoo veront- schynen. Een weg ter ontwapening, door Lord Robert Cecil. De publieke opinie is ten zeerste veront rust door toespelingen in onze pers, daf de sancties op het Volkenbondsverdrag niet te ernstig opgevat moesten worden. Nu, voor dit Fransche standpunt heb ik altyd wel sympathie gehad. Onze vijanden zyn nooit in Engeland zelf binnengedrongen en daar om is het voor ons niet gemakkelijk om de gevoelens te begrijpen van hen, die reeds tweemaal in-néén menschenleeftjjd hun land door vijandige troepen blzet zagen. Doch de practische vraag biyft bestaan: hoe kun nen wf de Duitschers verzoenen met het Fransche standpunt en de Franschen met het öuitsche? Naar myn meening is er een uitweg. De principes van gelijkheid en ontwapening zouden kunnen worden aanvaard en de eer ste stap op den weg naar de ontwapening kon zyn dat oorlogstuig-van de categoriën, die aan Duitschiand venboden zjjn. ook aan geen der anfcere mogeiy!hede/i\öordt toe gestaan. Evënfuqel zjju'men hil/jnkele ca tegoriën kunnen beginnen. Tojroorlogstuig behooren vliegtuigen, onderzeeërs, zeer groote kanonnen, schepen van meer dan 10.000 ton en tanks. Ik kan niet inzien, dat iemand er iets by zou verliezen, wanneer men op (lit gebierf eenige jaren terugging™ tot den tyd, toeiy deze wapens niet beston den. Aan Frankrijk zou dan nog den aan leg van een centrale internationale lucht haven kunnen wortfëhsaangeboden, die, daar er geen gelijkmatige concurrent van be stond, een krachtige waarborg zou vormen voor dit land, dat zoo herhaaldelijk het slachtoffer Van vijandelijke aanvallen is geworden. Dit zyn slechts voorstellen, die al dan niet praktisch uitvoerbaar zullen biyken. Zy zul len sommigen te drastisch schijnen en toch hebben wy nu de beste kans om resultaten te bereiken. Deze conferentie is de belang rijkste, welke de wereld nog ooit heeft ge zien. Wanneer zy erin slaagt, een plan voor de internationale ontwapening samen te stellen, beteekent dit, dat wy den oorlog voorgoed den rug hebben toegekeerd. Dan zullen wy er positieve bewijzen van hebben gegeven, dat wy het Kellogg-pact willen verwezeniyken en vrij ZUtlen- aan otze na komelingen de grootste1 gaven hebben ge schonken, die de menschheid te geven heeft. Doch wanneer de conferentie mislukt, wat dan? Dan zullen wy niet slechts bly- ven staan op het tegenwoordige peil, doch er zelfs veel slechter aan toe qyn. Wy zul len dan hebben toegegeven, dat wy niet in staat waren om de plicht tot ontwapening te volbrengen. De grondoorzaak van den oorlog, door William G. Mactdoo. Het is een schoone gedachte, dat alle menschen broeders zyn, doch de ervarin gen van de menschheid hebben bewezen, dat het op zyn best een aangenaam klin kende theorie is. Dat het militairisme al leen en uitsluitend aansprakelijk wordt ge steld voor den oorlog, is dan ook een car- dinale fout. De grondoorzaak van alle oor logen van den lateren tyd is gelegen in economischen naijver, die weer het gevolg is van de heftige financieele en commer- cieele concurrentie. De beperking van de bewapening zou een stap in de goede rich ting zyn, omdat daardoor de beschaafde wereld zou worden ontheven van eenige drukkende belastingen. Om echter met succes den oorlog af te schaffen, moeten wy op welke wyze dan o\k verzachting brengen in den gespannen economischen toestand, die in dezen tyd een van de meest typeerende kenmerken vaii onze beschaving is. Ontwapening als voorbeeld door Sir Herbert Samuel. Wanneer deze onitwapéningsoonferentie goede resultaten heeft, zou dat een gevolg moeten zyn van samenwerking tusschen alle vertegenwoordigende mogendheden. Er kan geen sprake zyn van afzonderlijke actie door één land of groep van landen. De vu rigste voorstanders van de ontwapening zouden wel wenschen, dat één land de wa pens neerlegde als een schoon voorbeeld voor de andere landen, doch by den toe stand, waarin de wereld op het oogenblik verkeert, is dat eenvoudig niet denkbaar; vermindering der bewapening wèl, doch dan moeten alle mogendheden in dezelfde ver houding hun bewapening verminderen. Wanneer één land zyn bewapening zeer sterk beperkt zooals Egeland gedaan heeft om een voorbeeld te stellen en wanneer die beperking reeds éenigen tyd tevoren is doorgevoerd ,dan kan een ander land by een conferentie licht zeggen: „La ten wy allen onke bewapening met 26 verminderen en daarbij de bewapening van dit jaar als basis aknnemen." Dit zou ech ter geen rechtvaardige oplossing van de kwestie zyn. Er dieht rekening t<e worden gehouden met datgene, wat door ons vader land reefs gedaan is op het gebied van ontwapening. Alleen dan zal men kunnen zeggen, dat alle partijen op dezelfde wy'ze worden behandeld. (Nadruk verboden). Eventjes Lachen Waar is Uw zoon? Die is tegenwoordig in Australië. Zoo, dan zal hij het daar wel koud heb ben! Weineen, hoe komt U daarbij, het is daar heelemaal niet koud! 40* Wat wilt U me nu wijsmaken En al het vleesch, dat er vandaan komt, is bevroren! Wat zou het leven zyn zonder vrouw! riep de dichterlijke spreker uit... Veel goedkooper! schreeuwde iemand uit dé zaal. ir, ik heb gehoord dat mijn zoon din kleerenrekening reeds drie jaar lang Sroft laten oploopen. Ja, maneer, u komt die rekeninf^u zeker voldoen5 Neen, ik kom een pak laten aanmeten op dezelfde conditie*. De omgang met artiesten. Een der zwaarste problemen van dea regisseur, door ROBEiRT SIÖDMAK. De omgang met menschen op zichzelf moet reeds zoo geweldig moeilyk zyn, an. ders zou wylen de heer Knigge niet zoo'n dik boekwerk erover hebben kunnen publi. ceeren. Moeilijker nog is de omgang met artiesten, welke 1 volgens de meening van de rest der menschheid zoo weinig ge. lykenis met gewone schepselen bezitten, dat zy eigenlyk geen menschen in de juist* beteekenis van het woord meer zyn. Maar er is gelukkig één lichtpunt aan dit duis tere firmament: er zyn nog tal van han delingen in het dagelyksch leven aL eten, drinken, slapen en scheren die een kunstenaar by Gods genade met de lagere menschheid gemëen heeft, dat er deson danks nog gelegenheid bestaat hen in son mige oogenblikken op één lyn te stellen en te vergelijken mefc->zyn medeschepselen. Hoe moet men eertter met artiesten om. gaan? Kan men hen ook beschreeuwen en by hun achternaam noemen of beveelt de ongeschrevene Knigge in den omgang met artisten een andere, nog onbekende voca- bulaire aan, moet men hen b.v. misschien allen Jn den tweeden persoon aanspreken, zooals ten tyde van Frederik den Groot*! Op grond natuurlyk van een wederzydsch overdreven respect... Hier kan men eigenlyk een zucht van ver. lichting slaken, want neen, zóó erg is het nu gelukkig weer niet! Maar toert altyd nop erg genoeg, tenminste van myn standpunt af bekeken, het standpunt van den regig. •seur, wiens hoofdtaak daarin bestaat dit maximum van totaal verschillende tempe. ramenten en opvattingen zoo te sturen, dat zy in één lyn komen met het temperament op de opvatting van hem zelf. Dat is hoofd, zakelijk een soort instinctieve jongleuri- truc. Het is een werk van jarenlange rou. tine, wil men er goed in slagen, als jong regisseur samen te werken met wereldbe- roemde sterren, artiesten die in het felle licht van de internationale Jupiterlampen geworden zyn tot dat, wat zy tegenwoordig zyn, die kunnen terugzien op iets, wat niet iedereen bezit: tientallen j^ren van succei en tientallen jaren van ondervinding. In de» nieuwe, door Robert Liebmann en Hans Müller geschreven klankfilm der Ërioh-Pommer-productie van de Uf», „Stürme der Leidenschaft" spelen onder myn regie Emil Jannings en Anna Sten, Anton Pointner, Hans Deppe, Trude Hes- terberg en Franz Niklisch de hoofdrollen. En om eeriyk te zyn: De nauwe samenwer. king, die met Jannings noodzakelijk zou zyn verheugde en vereerde my eensdeels, beteekende echter tevens vour my een ex peditie op tot nog toe volkomen onbekend terrein. Hoe zal hy zich aanpassen aan mijn leiding? Zal hy myn aanwijzingen dadelijk opvolgen, deze zoo mogeiyk zelfs nog aan vullen door zyn eigen opvattingen en tiP lenten? Dat waren vragen, die ik mijzelf eenigszins beklemd stelde. Maar het contact was wonderbaarlijk spoedig verkregen, wat wel heel duidelijk blijkt uit het feit, dat wy reeds op den tweeden dag elkaar wederzijds tutoyeerden. En dit ,Jy en jou", plotseling geboren in een atmosfeer van de meest intensieve sa- menw<^kiag^e*vas my meer waard dan dn grootdie eer, die de wereld een menech schenkt. Het was tenslotte de onuitgespro ken dank voor het tactvolle aanvoelen van de verschillende factoren, die in het leven en werken van iederen artiest zoo'n belang rijken rol spelen. En hiermede ben ik tot de conclusie gekomen, dat het voor den re gisseur van het allergrootste belang is. de eigenaardigheden van zyn artiesten reeds lang voor het begin #an een wejk te leeren kennen, om deze kennis dan later ten nutte te kunnen mak$n. De vraag ls nog slechts of er ooit een Knigge gevonden zal worden, "wien het zal gelukken een handboek voor den regisseur op te stellen, dat dit» onder werp uitvoeriyk en intensief behandelt (Nadruk verboden.) A Hij, die zich zelf verlooch'nèn wil In woorden 'en in werken, Hij doe het vrooUjk, need'rig, stil, En laat' zlfn strijcL niet/merken. FEIT Xnar het Engelsch van E. A. Rowlands bewerkt door J VAN DER 8LUYS. 17 Nadruk verboden. Bezorg me die papieren, zei hij fluister ïend. 't Kan me niet schelen hoe je ze te pakken krijgt. Breng zé me hier, en ik zal J* alles geven, wat je van me vraagt elles wat ik je kan geven. De afschuw die deze man haar een paar minuten geladen had' ingeboezemd, wae plotseling verdrongen door een nieuwe ge dachte, ze had nu het vooruitzicht niet al leen van rijkdom, maar ook van vrijheid. Als ze er in slaagde en ze zou slagen, zei zo hartstochtelijk tegen zichzelf. Jo seph Martin van dezen machtigen vijand te bevrijden, dan zou zij op haar Beurt bevrij ding eiecheu, en voldoende geld, om bet leven onder- alle omstandigheden mogelijk te maken. Z& had niet de minste vrees Voor mislukking! Ze wa© Margaret Stirling's liefste en eeni ge vriendin. Hot aou niet moeilijk zijn ais het zoover was om zich bij Lord Templeton •u oin «wakke, jonge vrouwu in te dringen en ziezon misbaar te maken in hun huise lijke leven de rest zou gemakkelijk genoeg rijn. Haar oogen straalden toen ze Martin aankeek. Ik aal doen. wat u verlangt, zei ze. 't Zal niet moeilijk zijn, het huwelijk met Templeton te bespoedigen. Ik sta op goeden voet met Ladiy Dorrington en ik weet dat dit huwelijk haar hartewenach is. Binnen ten paar maanden zullen de papieren in uw bezit zijii. NEn nu moet ik gaan. Ik heb Lady Dorrington beloofd, zoo spoedig moge lijk terug te komen. Als er iets belangrijks is, zal ik het u laten weten. Toen ze de kamer uit was had Rachel het gevoel aJsof ze aan een verschrikkelijk ge- vq^ir was ontsnapt, en ze sidderde alfl ze terugdacht aan de oogen van Joseph «Mar tin, aan zijn afschuwelijk gemeenzame ma- mieren. Ik rnoet vrij zijn, zei ze in zich zelf, ik zal vrij rijnhij heeft mij zelf den weg gewezen i HOOFDSTUK VII. Ruth Milbrooke was verrukt, haar ..jon gen" weer voor eenigen tijd bij rich te heb ben. .7- lk zie jo tegenwoordig nqoit, zei ze tefeè hem. Ik heb werkelijk^ftc^l het ge voel dat ik je zuster niet meer bed Sir John lachte. Praat te geen onzirf? wendde hij rich tot Liiith Graham. En Lilith glimlachte terug. Ruth praat den heelen dag over u. Ik geloof werkelijk, dat ze een klein beetja Van u houdt, 'zei het meisje. Zij en Joiwi Milbrooke waren goede vrien den. Ze hadWen prettiigfen tijd, sinds de jon geman terug was van Rad ley. Miss Milbrooke bleet noodt lang id Lon den. Ze had altijd buitep gewoond en had behoefte aan frisscfie lucht en een' eenvou dige, landelijke omgeving. Ze gmgnu spoedig weer terug naar haar huis in Berkshire en zij was voornemens, Lilith mee te rtemen. Maar Lilith had andere plannen. Er i8 iels dat m© bezwaard, Jack, zei zijn zuster Dit ondeugende kfnd weigert beslist, met me terug te gaan naar Heming- ford Grange. Ik heb haar gezegd, dat ik niel Van plan ben ruzie met naar te maken. Ik laat haar aan jou t^Ver. Lilith lachte en kreeg een kleur. Er zAl heelemaal geen ruzie rijn, ant woordde ze snel. Maar Sir John liet zich niet met 'n kluitje in het riet sturen. Je zult een zeer gegronde reden moeten opgeven, waarom je niet doet, wat je wordt gezegd, Miss Lilith. Ruth Milbrooke lachte goedkeurend. Goed w*>, JackPak haar maar eens flirtk aan Nje hebt geen idee, hoe vermoei end en koppig ze is. Lilith probeerde te lachen. Lieve vrienden, jelui moet mê "itiilrt eigen gang laten gaan. Ik beloof, dat ilfwn volledige bek en tenia zal afleggen, als ik faal en ik zal mij aan jullie genade onderwerpen en jullie om raad en zelfs om hulp vragen. Maar je moet me laten probeer» om te slagen Ze zei 't erg vriendelijk, maar *r klonk een beslistheid in haar stem, die John Mil brooke met warme bewondering naar het meisje deed kijken. Hij had Lilith Graham van kind af aan gekend, en hij had altijd veel van haar gehouden. Ze wos geIh*schoon heid., maar een buitengewoon aantrekkelijk meisje» met aardige oogen en een friseche gelaatskleur en allerminst oppervlakkig. Jonh Milbrooke vond het heel sympathiek in haar, dat ze verlangde zelf iets van haar leven te maken, flink, sterk en onverschrok ken te zijn. Ais ze gewild had, >had ze bij rijn taster kunnen blijven, 'i Speet hem voor zijn zus ter, maar hij kon het meisje geen ongelijk geven. /—Ik weet heel goed, dat Lilith een mooie stem heeft en dat ze met de opleiding, die ze heeft gehad, werk kan vinden, aooaLniet als zangeres, dan toch als leerare*, zei Ruth. Maa( ik zóe er absoluut die noodzake lijkheid niet van in, dat ze iets van dien aard dopt-, y Lilitn bleef zwijgend luisteren, terwijl 81r John haar zaak bepleitte. Ze genoot, toen hij duidelijk en vriendelijk zijn zuster zijn opvatting uiteenzette en zij voelde, dat bij haar vriend was. En toen vertelde ze Sir John van haar verwact)tingen en vah wat ze den laatsten tijd gedaan had, en..traOlotte kwam het ge sprek op Milllcent Stafford en Lilith vertel de van de ontmoeting met haar tante. Ik weet dot zij in Kensington woont, maar' ik kan niet uitvinden waar. Ze is ge zelschapedame bij een «akere Mi» Deben- ham. Natuurlijk d* of ander* tyrannieke oude juffrouw, viel Mis© Milbrooke bstr heftig in de redfe, die de arme Mise'8^" ,ord behandelt alleen slaaf en haar in huia opsluit. Ze leek erg zenuwachtig toen ze over zichzelf sprak, zei Lilith nadenkend. Ik hd1 tevergeefs geprobeerd uit te vinden waar dl* Misc© Debenham woont. Sir John fronsdie de wenkbrauwen. Ik heb pas een Miss Debenham lew®D kennen, zei hij, ze logeerde op Hadley. fien heel ontwikkeld meisje, buitengewoon ver standig, en bijzonder mooi. Een opvallende verschijning. Ik heb je immers over haar geschreven, Ruth. Ja dat heb je' antwoordde rijn zua^1" wat koel, en Lilith Graham's hart klopt» heftig, toen ze het enthousiasme in Sk John's stem hoorde. Misertiieh is mijn Mlse Debenham d» zelfde al© waar gij naar zoekt Lil? z«i luchtig. Dat lijkt m» niet erg waarschijn lijk De wereld ia zoo groot en Debenham ia g** ongewone naam. Er was êen schaduw over haar gezicht ga- trokken en Sir John vond, dat ze er «I vermoeid uitzag en toen hij een paar minu ien later met haar alleen was, maakte h" haar een vriendelijk standje. -j- 'ti Ia alles ffléd en wel, onafhankelijk te isijn, zei hij, maar je moet het met vW; stand doen. Ben je sterk genoeg, om alledt te Vechten? Je ziet hoe onmisbaar je Kuth bent; als je van gedachten veranderd! Lilit^ schudde' het hoofd. (Wordt rsrvolgd)- J TWEEDE KAMER. Bolsjewistische onzin. De drooglegging der Zuiderse^ De hervatting der werkzaamheden van de Tweede Kamer na afloop van het Kerst reces is op eenigszins wonderlijke wyze in geluid. Daarvoor heeft de heer Wynkoop gezorgd. In veroand met een ox' ander in gekomen stuk, een adres of zooiets, vond hy gelegenheid even na de opening het woord te verkrygen en maakte daarvan ge. bruik om op zyn gewone marktschreeuwe- rige wyze heftig uxt te varen over alles en nog wat. Hy en zyn partygenoot De v isser hadden den Voorzitter tydens het Kerst reces het verzoek gedaan de Kamer in bui tengewone vergadèring byeen te roepen teneinde den socialen hood en de toenemen de werkeloosheid te bespreken. Voorzitter v an Schaak had het raadzaam gevonden o.i. terecht op dit verzoek niet in te gaar. Hy zag zeer goed in, dat er van zoo'n ver gadering tóch geen praktisch nut was te> verwachten. Het zou niets meer zyn dan een middel om den heeren Wynkoop en De Visser de gelegenheid te schenken reclaim te maken voor hun communistische urog- redenen en hun tegenstanders daarbij eens llink zwart te maken. Daarvoor paste hi;. Dat nu was gansch niet naar den zin van het tweetal en de heer Wynkoop heelt dit op de meest onvriendelijke wyze ook ge zegd. Al'pratend en doorslaand kwam hy via den oorlog in het verre Oosten en <le revolutie in Spanje tot de toestanden hier te lande, welke hy natuurlyk toeschreef aan wanbeleid en wanbeheer, om te besluiten met een motie zoo lang als eep lintvorm, waarin aangedrogen werd op ontbinding van de Tweede Kamer en aftreden van het huidige ministerie. De woorden waarin hy zyn rede inkleedde waren zoo grof moge lijk, maar Voorzitter Van Schaik wilde hem blijkbaar ditmaal zyn volle maat geven en liet hem praten, wellicht ook uit overwe ging, dat zyn grofheden memand hinderden: de regeering was op dat oogenblik niet tegenwoordig en geen der Kamerleden gaf zich de moeite naar zyn rede te luisteren. De particuliere gesprekken, welke onder het gepraat van Wynkoop met groote levendig heid waren gevoerd, stokten alleen ever., toen de Voorzitter de motie voorlas, die de communist had ingediend, en vervolgens vroeg wie der aanwezigen bereid was haar te steunen. Alleen de heer De Visser stak de hahd op en daar ten minste vyf leden zich bereid moeten verklaren, een motie te steunen, wil zy in behandeling komen, zoo kon zy, slechts door een gesteund, niet aai\_ de orde worden gesteld en mocht de Voor zitter haar naast zifch nederleggen. Die loop van zaken was te verwachten, maar nu was het typisch op te merken, met welk een vergenoegd gelaat de heer Wynkoop nu deze nederlaag zyn plaats weer innam, alsof hij werkeiyk eenig effect had bereikt. Van de behandeling der Ryksbegrooting voor Kerstmis was nog één hoofdstuk over gebleven: de begrooting: van het Zuiderzee- fonds. Het had misschien afgedaan kunnen worden in een haast-je-rep-jé-tempo, doch terecht heeft men het tot rustiger tyd aan gehouden, na de laatste drukke weken voor het Kerstreces. Nu kwam het onderwerp het eerst na de vacantie aan de orde en het heeft de gansche week beslag gelegd op de aandacht der Kamer. Het gaat hier in het bijzonder om de hoofdvraag: zullen we het werk der drooglegging van de Zuiderzee voortzetten, of dient het «geschorst te wor den tot er weer betere tijden aanbreken? Er komen nog wel andere» vraagstukken kyken, o.a. de vraag, hoe de organisatie zal zyn van het beheer en de exploitatie van de nieuwe WieringAmeerpolder, doch deze bleef op het tweede plan. Voor goed begrip van de zaak dient men in de eerste plaats in het oog te houden, dat de oorspronkelijke raming van de kosten der drooglegging van de Zuiderzee gebleken is veel en veel te laag geweest te zyn. In de dagen dat het plan nog niet ter hand was genomen, hedft men zich weieens gouden bergen voorge spiegeld tegen den tijd, dat het water der Zuiderzee door vette landdouwen zou zijn verdrongen, maar sedert zyn de tyden ver anderd, de kosten reeds van den eersten polder, den Wieringermeerpolder, zijn ver boven de raming gegaan, de grondprijzen zyn gedaald en de malaise is op het oogen blik zoo groot, dat ej» geen sprake kan zijn van een winstgevende exploitatie. Doch daar komt nog meer bij. Dat is de finan cieele nood van onze schatkist, welke een ls onrustbarender karakter aanneemt. r in we op dit oogenblik een groot aantal ioenen bestemmen voor een werk, dat zeker in een afzienbaren tijd niet reifte- gevend zal blijken? Bij het debat over de zaak hebben de heeren Colyn, Ebels, Wijnkoop en Kupere gesproken ten gunste van voortzetting v^n het grootsche werk. Eerstgenoemde heeft uiteengezet, dat we nu niet meer voor ver rassingen van financieelen aard behoeven (te komen: de ervaring met den eersten pol* der heeft ons leergeld doen betalen. Maar bovendien zal wanneer het werk wordt voortgezet, de polder die nu het eerst aan de beurt is, de noordoostelijke, in de buurt van Urk, eerst in 1945 gereed zjjn. Dan zal de malaise wel weer tot de geschiedenis behooren, dan telt ons land al weer een millioen zielen meer, dan zal ei wel weer moed by de landbouwers zijn en. dan koï^ die niepwe polder met succes in bibouwing worden genomen. Ook al heeft bel land er geen direct voordeel van, ook alj legt de schatkist er een 20 millioen op toé» de iAr directe winst mag daartegenover niet wor den weggerekend. De vrijzinnige afgevaardigde Dr. Biere- oa had een gansch ander geluid doen hoo- renf het werk opgevenTdaar^lenkt nieT^ aan en de afsluitdijk moet in ieder geval voltooid worden, maar we mogen thans niet een 20 millioen per jaar voor dit dure werk bestemmen; dat kan de schatkist werkeiyk niet lyden. Straks, als de tijden weer beter zyn, mogen we er anders over denken. We hebben nu echter 20.000 H.A. grond gewon nen met den Wieringermeerpolder, dat is voorloopig 1 voldoende. Doen we anders, dan voeren', .fffft geen weivaartspolitiek. trittnr bankroetierspolitiek. 'bv' Het betoog van dezen deskundige op landbouwgebied strookt met de inzichten der regeering. Maar de Kamer heeft er anders over ge dacht. Nadat minister Reymer de stopzetting van het werk had verdedigd en daarbij aan den heer Van der Waerden had medegedeeld dat hy te gelegener tijd de Kanjer op de hoogte zou brengen van de plannen omtren* de bestuursorganisatie van den Wieringer meerpolder, weiden er niet minder dan drie, moties ingediend. De eerste was van den heer Colyn, waarby de regeering werd uit- genoodigd voor de eerstvolgende begrooting van het Zuiderzeefonds met eed uitgewerkt plan, ook" wat'de financiering betrext, vo ut de drooglegging van den tweeden polder by de Kamer te komen. Dat ging dus lijnrecht tegen de bedoelingen van den minister in. Maar met 70 tegen L stem werd die motie aanvaard, waardoor, duidelijk blykt, dat ons Parlement er op staat, dat ne('grootsche werk <ftr drooglegging van de Zuiderzee niet mag worden opgegeven, hoe groot ook de nood der tyden moge zjjn. De heer Van der Waerden was de vader eener tweede motie. Zy bedoelde te verhin deren, dat de Regeering zou beslissen, op welke wyze het beheer over den Wieringer meerpolder zal worden gevoerd. De Kamer moet daarin worden gekend en de voorstel ler hoopt vermoedelijk een meerderheid te vinden voor het sociaal-democratisch ideaal van een exploitatie van overheidswege, waarvoor hy blijkens zijn woorden groote sympathie koestert. De Kamer heeft heiu vermoedelijk daarbij een „fair chance" wil len geven en ook met slechts één stem te gen de motie aangenomen. Voor minister Reymer moet die houding van de Kamer niet aangenaam zijn geweest en het zal hem slechts matig tottroost heboen gestrekt, dat een motie van den heer Wijnkoop, waarby de wenschelijkheid der drooglegging werd uitgesproken als mid del van werkverschaffing met 44 tegen 30 stemmen werd verworpen wat zeer ver standig was, nu de minister uitdrukkelijk had verklaard, dat voorloopig het werk der drooglegging, ook al werd het voortgezet, voor de werkverruiming van geen beteeke- nish zou zijn. RUILBUREAU voor bons eiCplMtjes. Hebben verzonden aan: A» H. V. d.,L. te Goudd: 45 Benito bons 8 punten. A. S. te JEtengelo(l): 1 compleet stel „Myn oquariusk^l' compleet stel „Zeewater aqua rium "en térrarium", 1 compleet stel „Ka merplanten". Mededeelingen voor: J. v. D. te Gouda: Zend wat u hebt te missen, dan kunnen wezien wat er te doen staat. Mevr. F. te Gouda: Bons van vorige al bums van Verkade zyn waardeloos. De fa. Verkade geeft te niets voor, ook wy dus niet. Houden voor ons ruilbureau dezelfde voorwaarden. Bons van (Zeewater aquarium en terra rium waren geldjg tot 31 December 1931. Ontvingen van dé N.V. Koek- en Be schuitfabriek v.h. G. Hille Zoon, Zaandam de pas verschenen album: „Zwerftochten door ons land, Utrecht. Het vorige album Gelderland hebben we destijds besproken, als zijnde keurig in uitvoering en van zeer veel nut, vooral voor de jeugd. Hun fiets en wandeltochten zyn in deze albums be trouwbaar en keurig uitgestippeld. Toch ten, vooral in vacanties, worden veelal on dernomen in bosch, duin en heideland. Het was dan ook haast vanzelfsprekend dat na „Gelderland", allereeré( „Utrecht" werd uitgegeven. Wie van de zwirvers toer de niet door de provincie Utreönt, vol na tuurschoon, bosch- en heidevelden, de Zui derzee in het Noorden, de Vecht met de Loosdrechtsche plasapn, weilanden, enz. enz. Het album bevat allereerst een keurig kaartje van de provincie Utrecht. Daarna 14 wandeltochten, 15 rywieltochten, dan voor 't eerst autotochten 10 stuks, en ten laatste 14'watertochtjes, allen keurig op 1/10 K.M. vprdeeld. Moet u het album n^denemeh pp uw toch ten? Neen, dit zou te onhandig zyn. De fa. Hille liet in handig formaat de kaart van Utrecht met de lijsten der» diverse tochten opvouwbaar vervaardigen. Te bekomen te gen inlevering van 15 Utrecht-bons bij ge noemde firma. Voor Utrecht-plaatjes kynt u ook beko men de u ontbrekende "Gelderland-plaatjes. Het album „Utrecht" kan bevatten 96 kleine plaatjes en 10 groote {daten. Elke groote plaat is verkjjgbaar voor 3 kleine plaatjes of bons. Voor een volledig album zyn dus benoodigd 126 bons. Voor voorgaande album* kunt u geen Utrecht-plaatjes bekomen. I Prijs van het album is cent bij uwen akelier. De tekst is van |an Feith en Ch. Behrens, iUustratiéa van», van Vlijmen, ïiï,eerste kraclften. Mm drukker kdos de fa. Hille ditmaal de fa. Enschedé en Zn., de plaatjes itfn veel beter veraorgd dan van Gelderland, komen veel keuriger uit. Een album van waarde, van blijvende wAarde. J HET RUILBUREAU. geiegeld Koffie Hes Ie drinken. Want Koffie Has is niet alleen de fynste plantasekoff(e, die U ooit geproefd hebt. maar zy Is ook absoluut vry van da prikkelende .coffelne, dus onschadelyk voor hart en zenuwen. I Geleerden van wereldreputatie hebben uitge maakt. dat de coffefne de oorzaak ls van 1 slapeloosheid, hartkloppingen, storingen der spysverterlng en andere nerveuze verschynselen en dbarom Is de coffeïnevrye Koffie Hag ook de ''aangewezen drank voor UI Een zegen voor de' menschheid noemde eens een Nederlandsch geneesheer de Koffie Hag. Heeft U de Nederl. Geluidsfilm „De spie gel van de moderne tyd;. gespeeld door Nederl. Acteurs, reeds gezien? Gaat U eens kyken. het loont de moeite l GOUDA omdat hem na langdurige proefnemingen ge bleken was, van welk groot hygiënisch voordeel deze coffeïnevrye kofflé voor het gezin en speciaal ook voor de kinderen Is. Melk met Koffie Hag wordt byzonder goed verdragen. Koffie Hag. gegarandeerd coffelnevry overeen komstig de voorschriften der Warenwet. Is niet alleen onschadelyk, maar ze verschaft ook den meest verwenden fynóroever een onverkort genot. Het Is een keur trit de beste koffleboonen, door Java. Zuid- eq Centraal-Amerlka voortge- brScht. pulk van smaak en van een ongekend (yo aroma. ELKE BOON KWAilT^EfT. ELK DfiUPP-ElJ^-GENOT. ELKE KOP GEZONDHEID. DAt IS KOFFIE HAGl VROUWESTEEG 14 GRAAF v. BLOISSTRAAT 68 Terrazzo Vloeren en Granito Gootsteehen is RAAM 92 VOORHANDEN: T Varadyne onder deelen Ferrix F Hydra cond. met hooge doorslag spanning. Ampère- en Voltmeters. Alle onderdeelen voor Ontvang en Zendapparaten. 15 Uw adPM voor Volvette Goudsche Kaas 40 c. p. P- Gekruide Kuit 35-60 p. p. Kilo Kaasjes 80 c. p. st. Groene Zwitserache Kaas 1215 c. D- st. Roomboter 72 c. p. P- Delft's Roem 50 c. p. p. Versche eieren 4 I 5 c. p. st. is b(j F. Q. TBKKINS GOUWE 55 GOUDA. Kaashandel in 't groot en klein. H.H. Autorl|d«r» Vulcaniseeren van Auto buiten- en binnenbanden. Vlug en billijk onder garantie. GOUDA, KLEIWEG 38 ishur I MEkEITRAAT TELEFOON 1207 I GEZOND EN MOOI WONEN TE HUUR, staande aan den Weth. Venteweg te Ree uw ijk. in onmiddellijke nabijheid der Piasken. Allen voorzien van Eleetriciteit, (Tas en Waterlei ding. Huurprijzen 6.50 en 7.50 per week. 20 Te bevragen bij F. K. VAN WINGERDEN, \yeth. Ventev.eg U 65 (p«gt Gouda). BERICHTEN DE ONTVANGST DER NIEUWSTE STOFFEN VOOR 1932. L ZORGT 1N CRISISTIJD VOOR DE GROOTSTE ZEKERHEID V erzekevt U W BAKKER Co. Makelaars in Assurantiën. v 20 ZEUGËSTRAAT 40a TEL. 2123 GOUDA. VEREENIGING VOOR FACULTATIEVE LIJKVERBRANDING Inlichtlngenblad.n, Tarieven en Voorwaarden en inlichtingen oratiNgt het FONDS VOOR LIJKVER BRANDING op schriftelijke aanvrage koatelooa 24 verkrijgbaar bij de afd. -secretaresse, $o\iwè 73, Gouda BLAUWE DRUIVEN TAFELPERBN TAFELAPPELEN SINAASAPPELEN CITROENEN bananen TOMATEN. Aanbevelend, NIEUWE. VIJGEN DOOSJES DADELS DOFFE KASTANJES VRUCHTEN IN GLAS VRUCHTEN IN BUK diverse sóórten noten BUSGROENTEN (merk Mea*el*) Firma W«d A. RMFwwlel. LANGE TIENDEWEG 27 TELEF. 33!»

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1932 | | pagina 4