„...OOK VOOR
ZOU HET BETER ZYN...!
lug Mip Émi! ruit lurpiiiiiztu itl luis
De Goudpchó Fruithandel
Oorlog, crisis en malaise.
'ON.
Om haar recht.
Vu 't Hugsche Binneakof
J'
THALIA THEATER
I v. WERD
„De Amateur"
Etrtli Gsodiche ValcaniueMnriehttBg
JOH. DE MOL
begrafenis
ondernemer
FIRMA Kv M, DE BRUIJN Zn.
dan wordt er overnacht te Wadi Haifa, waar
het vliegveld aan den rand van de groote
Nubische woestijn ligt. Öen volgenden dag
wordt een tamelijk kronkelige route ge
volgd, die eveneens in hoofdzaak langs de
rivier gaat. Er worden tal van watervallen
gepasseerd en eindelijk wordt Kartoem be
reikt, het centrum van de Soedan. De sterke
Argoay heeft *ijn plicht gedaan en de reis
wordt nu verder weer gedaan in vliegboc.
ten, want tot aan Joebo volgen nu onaf
zienbare moerassen ,die door den Nijl van
water worden voorzien. Het wemelt er van
Nijlpaarden en krokodillen.
Een ontoegankelijke streek.
Hier leert men een zeer moeilijk toegan
kelijke streek kennen, waar ontdekkings
reizigers en avontuurlijk aangelegde hande-
"laarj? nog wel eens komen, doch touristen
bijna nooit. Men vindt er een overvloed van
groot wild, o.a. zeer veel leeuwen en verder
rhinocerossen, giraffes, waterbokken, enz.
Hier bevinden zich gewoonlijk ook wel en-
k<4e jagers onder de passagiers, die hun ge
weren zorgvuldig bewaken, terwijl zij de
zorg voor al hun bagage aan hun bedienden
overlaten. De Short Calcutta vliegboot voor
18 passagiers wordt ook den volgenden dag
nog gebruikt voor de reis van Joeba naar
Kisoemoe op den Noordelijken oever van
het Victoria Meer, doch daar wordt weer
overgestapt in een landvliegtuig, een drie-
motorige, De Haviland Hercules tweedek
ker met breede vleugels, die speciaal gecon
strueerd zjjn voor het vliegen op groote
hoogten en op het afleggen van groote af
standen met zware lasten. Men is nog ver
vuld van bewondering voor de Victoria-
watervallen, wanneer reeds Nairobi temid
den der heuvels zichtbaar wordt. Nu wordt
het duidelijk, waarom het vliegtuig moet
kunnen stijgen. Er wordt eerst op 2400 M.
en daarna op 3000 M. hoogte gevlogen,
waardoor men uit de tropische hitte plot
seling in een heldere, droge lucht komt. Den
geheelen tijd heeft men een prachtig uit
zicht op de bergen van Abessinië en op de
daken daartusschen, waar duizenden koeien
on schapen grazen in het vrije veld, terwijl
het geluid van het vliegtuig soms kudden
antilopen en springbokken opschrikt.
Een mooie reis.
Ikzelf was indertijd slechts in de gele
genheid om tot Nairobi te reizen, thans
zou men door kunnen vliegen tot Kaapstad.
Hoe de verdere reds zou zijn, kan ik niet.
uit eigen ervaring vertellen, doch de piloted
die de proefvluchten op dit traject hebbei(
verricht, deelen hier en daar in hun rap
porten wel iets mee, waaruit men een in
druk van het land kan krijgen,. Gedurende
het grootste gedeelte van hét Jaar heeft
men er uitstekend vliegweer en de route
voert honderdên kilometers achtereen over
groote, met gras begroeide vlakten. De he
vige stormen, die in het ongunstige sei
zoen zoo plotseling kunnen opkomen, kan
men daardoor reeds op grooten afstand zien
ontwijken. Bü Mosji kan men de Kili-
m and jar o zien, de hoogste berg van Afrika,
die zich met zyn met sneeuw bedekten top
570® M. bov*n dan zeespiegel verheft. Bijna
even groote en indrukwekkende bergen
bevinden zich in de onmiddellijke r^abijheid.
o.a. de Meroe met den beroemden Ngoron-
goro krater, waks. het wild in een van na
ture beschermd gebied leeft en tiert; Men
ztet het geheele Tanganyika-gebied en de
provincie Oeganda, waarDit^id Livingstone
en Stanley hun ontdekkingsifeizen deden
De Zambesi, waarvan men zooieel verhalen
gehoord heeft, schittert in de zon en heeft
zijn eigen Victoria-watervallen; men doert
Johannesburg aan, het centrum van de
Zuid-Afrikaansche goudmijnen en Kimber-
ley met zijn beroemde diamantmijnen. Den
laatsten dag bereikt men Kaapstad, een
stad die vanuit de lucht gezien altijd in
witte nevels gehuld schijnt, waaruit de
BQherp omlijnde omtrekken van den Tafel
berg te voorschijn komen, wanneer het
vliegtuig door de witte laag neerdaalt om
op de stafl^oe^ te vliegen.
(Nadruk verboden.)
Wat anderen ervan te zeggen hebben.
Meeningen van vooraanstaande
persoonlijkheden.
De Groote Conferentie door
Henry L. Stimson.
i uuur uc i
ai^toe te
- hoop der wereld is gevestigd op de
ontwapeningsconferentie van 1932. Zij
hoopt erop voor het behoud van den vrede,
doch ook voor de verwezenlij king van die
voórwaarden, waarop goede wederzijdsche
verhoudingen en vrede gebaseerd moeten
zijn. Het doel van deze conferentie is vol
strekt niet alleen de technische ontwape
ning. De mogelykheden ten goede of ten
kwade van deze bijeenkomst zyn veel groo-
ter dan by één der andêre conferenties
waaraan wy hebben deelgenomen. Het
eigenlijke doel van de beraadslagingen is
een poging om een einde te maken aan een
toestand, die sinds den wereldoorlog heeft
bestaan en die voor een groot gedeelte de
ooraak is van de onzekerheid, die in de
wereld en vooral in Europa bestaat.
By het einde van den wereldoorlog eisch-
ten de Geallieerden volgens het verdrag
van Versailles een absolute ontwapening
van Duitschiand. Hierdoor ontstond in
Europa een zekere ongelijkheid, die sinds
dien steeds is blijven bestaan. Duitschiand
en zyn bondgenooten tijdens den oorlog
vormen thans in het midden van Europa
een gebied, dat praktisch ontwapend is,
doch daar omheen ligt een aantal staten,
dat niet ontwapend is, maar integendeel
zyn bewapening in menig opzicht heeft op
gevoerd. Hierdoor is een gevoel van on
zekerheid ontstaan in het geografisch cen
trum van Europa en de daardoor veroor
zaakte houding van Duitschiand heeft «veer
op politiek en financieel gebied een terug
slag gehad, die ver buiten Europa zyn in
vloed doet gevoelen.
Die verdediging van rechten door
Sir Norman Angel (Engelsch parle.
mentslid en bekend schrijver).
De nationale defensie heeft niet slechts
betrekking op de verdediging van het
grondgebied van een land, doch ook op d°
beschtrming van alle rechten, die het bezit.
Volgens het oude, ordelooze, feitelijk anar
chistische stehel befteekemle dit, dat ieder
land het recht had om zelf te beoordeelen,
welke rechten het h*d. Doch waar leidt zoo
iets toe? Engeland verlangde een grootere
vloot en Frankrijk een groober leger dan
Duitschiand onder het motief, dat zy dat
noodig hadden voor hun verdediging. Zij
vroegen dus het recht om, als er ooit een
conflict ontstond, zooveel sterker te zyn
dan de andere party, dat zy feitelijk in dat
conflict de beslissing in handen zouden heb-
bén. Een der partyen in het conflict zou in
zoo'n geval dus tevens optreden als rech
ter. En toch is het onder het oude systeem,
om de concurrentie tusschen de landen te
voeren, de gewone gang van zaken geweest,
dat een land voor zichzelf dergelijke of. an
dere rechten opeischte, die het de andere
party weigerde. De eenige uitweg is natuur
lijk, dat gee/ der partyen in een conflict de
beoor dee Ling van dat conflict op zich mag
nemen. Dig komt toe aan een derde party
en er ooit van geweld van wapenen
sprake kan zyn, dan moet de wapenmacht
in handen zyn van den rechter en niet vhn
de beide tegenstanders in het conflict.
De binnenlandsche economische sa
menleving door Herbert Ubover,
President der Vereenigde Staten.
De Vereenigde Staten hebben de ruwe
grondstoffen en de bekwaamheid om tot °P
groote hoogte hun economische toestand te
herstellen onafhankelijk van de andere lan
den der wereld. Wy moeten ons in de eer
ste plaats bezighouden met den binnenland-
schen economischen toestand; ons eigen
economische stelsel moet versterkt worden,
opdat wij opgewassen zyn tegen elke si
tuatie, die zich voor kan doen en daardoor
de basis leggen voor het herstel.
Dit beteekent niet, dat wy onverschillig
staan tegenover de welvaart van andere
volkeren of dat onze eigen belangen niet
gemoeid zyn met een internationale ople
ving. Hierdoor zou de markt voor onze
landbouw- en andere producten worden
hersteld, doch het is onze plicht om ons
allereerst te wyden aan de binnenlandsche
moeilijkheden, niet alleen omdat dit
eerste vereiechte is voor onze eigen wel
vaart, doch ook omdat wy daardoor het
beste kunnen bijdragen tot de stabilisatie
van de wereld als geheel.
Wanneer het Congres in deze richting
werkzaam is, zal daardoor in belangrijke
mate het vertrouwen worden hersteld, even
als ons economisch verkeer en het prys-
niveau, terwyi er dan weer nieuwe moge
lykheden tot werkzaamheid en werkver
schaffing zullen ontstaan.
Ongerustheid over het jaar 1932 door
Sir Basil Blackett (een bekend
Engelsch bankier).
Het aantal werkeloozen alleen in de Ver
eenigde Staten, Engeland, Frankryk en
Duitschiand is grooter dan het aantal man
nen, dat ooit tydens den oorlog in alle lan
den by elkaar onder de wapenen is geweest.
De menschheid heeft thans alle reden om
zich vernederd en teleurgesteld te gevoelen
over deze mislukking. Van de mogelijkhe
den, die de schoone twintigste eeuw zoo
overvloedig aanbiedt, kan geen gebruik ge
maakt worden en daarvan kunnen wy
slechts onszelf de schuld geven. Onze pro
ductie is van de eene overwinning naar de
andere geschreden. Ons stelsel ,om de pro
ducten onder de menschheid te verdeelen, is
echter ineengestort en dit heeft ook allerlei
politieke moeilijkheden ten gevolge gehad,
die dreigen uit te loopen op een wereld
ramp, als wy de economische samenleving
niet spoedig kunnen herstellen. Zal 1932 nu
uitkomst brengen? Er is een soort van op
timisme, dat byna iedereen is aangeboren,
dat ons tracht te trooten met de gerust
stellende gedachte, dat een malaise in den
handel tot nu toe altyd op de een of andere
manier in orde is gekomen en dat deze ma
laise op dien regel wel geen uitzondering
zal vormen. Het zou er werkelijk slecht met
de menschheid .uitzien, wanneer hoop en
moed nietzoo dikwyls in het gelyk werden
gesteld tegenover het nuchtere verstand.
En\,tgch is het juist dit onverstandige op-
van de menschen, waardoor de
iten voor 1982 my zoo veront-
schynen.
Een weg ter ontwapening, door
Lord Robert Cecil.
De publieke opinie is ten zeerste veront
rust door toespelingen in onze pers, daf de
sancties op het Volkenbondsverdrag niet te
ernstig opgevat moesten worden. Nu, voor
dit Fransche standpunt heb ik altyd wel
sympathie gehad. Onze vijanden zyn nooit
in Engeland zelf binnengedrongen en daar
om is het voor ons niet gemakkelijk om de
gevoelens te begrijpen van hen, die reeds
tweemaal in-néén menschenleeftjjd hun land
door vijandige troepen blzet zagen. Doch
de practische vraag biyft bestaan: hoe kun
nen wf de Duitschers verzoenen met het
Fransche standpunt en de Franschen met
het öuitsche?
Naar myn meening is er een uitweg. De
principes van gelijkheid en ontwapening
zouden kunnen worden aanvaard en de eer
ste stap op den weg naar de ontwapening
kon zyn dat oorlogstuig-van de categoriën,
die aan Duitschiand venboden zjjn. ook aan
geen der anfcere mogeiy!hede/i\öordt toe
gestaan. Evënfuqel zjju'men hil/jnkele ca
tegoriën kunnen beginnen. Tojroorlogstuig
behooren vliegtuigen, onderzeeërs, zeer
groote kanonnen, schepen van meer dan
10.000 ton en tanks. Ik kan niet inzien, dat
iemand er iets by zou verliezen, wanneer
men op (lit gebierf eenige jaren terugging™
tot den tyd, toeiy deze wapens niet beston
den. Aan Frankrijk zou dan nog den aan
leg van een centrale internationale lucht
haven kunnen wortfëhsaangeboden, die, daar
er geen gelijkmatige concurrent van be
stond, een krachtige waarborg zou vormen
voor dit land, dat zoo herhaaldelijk het
slachtoffer Van vijandelijke aanvallen is
geworden.
Dit zyn slechts voorstellen, die al dan niet
praktisch uitvoerbaar zullen biyken. Zy zul
len sommigen te drastisch schijnen en toch
hebben wy nu de beste kans om resultaten
te bereiken. Deze conferentie is de belang
rijkste, welke de wereld nog ooit heeft ge
zien. Wanneer zy erin slaagt, een plan voor
de internationale ontwapening samen te
stellen, beteekent dit, dat wy den oorlog
voorgoed den rug hebben toegekeerd. Dan
zullen wy er positieve bewijzen van hebben
gegeven, dat wy het Kellogg-pact willen
verwezeniyken en vrij ZUtlen- aan otze na
komelingen de grootste1 gaven hebben ge
schonken, die de menschheid te geven heeft.
Doch wanneer de conferentie mislukt,
wat dan? Dan zullen wy niet slechts bly-
ven staan op het tegenwoordige peil, doch
er zelfs veel slechter aan toe qyn. Wy zul
len dan hebben toegegeven, dat wy niet in
staat waren om de plicht tot ontwapening
te volbrengen.
De grondoorzaak van den oorlog,
door William G. Mactdoo.
Het is een schoone gedachte, dat alle
menschen broeders zyn, doch de ervarin
gen van de menschheid hebben bewezen,
dat het op zyn best een aangenaam klin
kende theorie is. Dat het militairisme al
leen en uitsluitend aansprakelijk wordt ge
steld voor den oorlog, is dan ook een car-
dinale fout. De grondoorzaak van alle oor
logen van den lateren tyd is gelegen in
economischen naijver, die weer het gevolg
is van de heftige financieele en commer-
cieele concurrentie. De beperking van de
bewapening zou een stap in de goede rich
ting zyn, omdat daardoor de beschaafde
wereld zou worden ontheven van eenige
drukkende belastingen. Om echter met
succes den oorlog af te schaffen, moeten
wy op welke wyze dan o\k verzachting
brengen in den gespannen economischen
toestand, die in dezen tyd een van de meest
typeerende kenmerken vaii onze beschaving
is.
Ontwapening als voorbeeld door
Sir Herbert Samuel.
Wanneer deze onitwapéningsoonferentie
goede resultaten heeft, zou dat een gevolg
moeten zyn van samenwerking tusschen alle
vertegenwoordigende mogendheden. Er kan
geen sprake zyn van afzonderlijke actie
door één land of groep van landen. De vu
rigste voorstanders van de ontwapening
zouden wel wenschen, dat één land de wa
pens neerlegde als een schoon voorbeeld
voor de andere landen, doch by den toe
stand, waarin de wereld op het oogenblik
verkeert, is dat eenvoudig niet denkbaar;
vermindering der bewapening wèl, doch dan
moeten alle mogendheden in dezelfde ver
houding hun bewapening verminderen.
Wanneer één land zyn bewapening zeer
sterk beperkt zooals Egeland gedaan
heeft om een voorbeeld te stellen en
wanneer die beperking reeds éenigen tyd
tevoren is doorgevoerd ,dan kan een ander
land by een conferentie licht zeggen: „La
ten wy allen onke bewapening met 26
verminderen en daarbij de bewapening van
dit jaar als basis aknnemen." Dit zou ech
ter geen rechtvaardige oplossing van de
kwestie zyn. Er dieht rekening t<e worden
gehouden met datgene, wat door ons vader
land reefs gedaan is op het gebied van
ontwapening. Alleen dan zal men kunnen
zeggen, dat alle partijen op dezelfde wy'ze
worden behandeld.
(Nadruk verboden).
Eventjes Lachen
Waar is Uw zoon?
Die is tegenwoordig in Australië.
Zoo, dan zal hij het daar wel koud heb
ben!
Weineen, hoe komt U daarbij, het is daar
heelemaal niet koud! 40*
Wat wilt U me nu wijsmaken En al het
vleesch, dat er vandaan komt, is bevroren!
Wat zou het leven zyn zonder vrouw!
riep de dichterlijke spreker uit...
Veel goedkooper! schreeuwde iemand uit
dé zaal.
ir, ik heb gehoord dat mijn zoon
din kleerenrekening reeds drie jaar lang
Sroft laten oploopen.
Ja, maneer, u komt die rekeninf^u
zeker voldoen5
Neen, ik kom een pak laten aanmeten
op dezelfde conditie*.
De omgang met artiesten.
Een der zwaarste problemen van dea
regisseur,
door ROBEiRT SIÖDMAK.
De omgang met menschen op zichzelf
moet reeds zoo geweldig moeilyk zyn, an.
ders zou wylen de heer Knigge niet zoo'n
dik boekwerk erover hebben kunnen publi.
ceeren. Moeilijker nog is de omgang met
artiesten, welke 1 volgens de meening van
de rest der menschheid zoo weinig ge.
lykenis met gewone schepselen bezitten,
dat zy eigenlyk geen menschen in de juist*
beteekenis van het woord meer zyn. Maar
er is gelukkig één lichtpunt aan dit duis
tere firmament: er zyn nog tal van han
delingen in het dagelyksch leven aL
eten, drinken, slapen en scheren die een
kunstenaar by Gods genade met de lagere
menschheid gemëen heeft, dat er deson
danks nog gelegenheid bestaat hen in son
mige oogenblikken op één lyn te stellen en
te vergelijken mefc->zyn medeschepselen.
Hoe moet men eertter met artiesten om.
gaan? Kan men hen ook beschreeuwen en
by hun achternaam noemen of beveelt de
ongeschrevene Knigge in den omgang met
artisten een andere, nog onbekende voca-
bulaire aan, moet men hen b.v. misschien
allen Jn den tweeden persoon aanspreken,
zooals ten tyde van Frederik den Groot*!
Op grond natuurlyk van een wederzydsch
overdreven respect...
Hier kan men eigenlyk een zucht van ver.
lichting slaken, want neen, zóó erg is het
nu gelukkig weer niet! Maar toert altyd nop
erg genoeg, tenminste van myn standpunt
af bekeken, het standpunt van den regig.
•seur, wiens hoofdtaak daarin bestaat dit
maximum van totaal verschillende tempe.
ramenten en opvattingen zoo te sturen, dat
zy in één lyn komen met het temperament
op de opvatting van hem zelf. Dat is hoofd,
zakelijk een soort instinctieve jongleuri-
truc. Het is een werk van jarenlange rou.
tine, wil men er goed in slagen, als jong
regisseur samen te werken met wereldbe-
roemde sterren, artiesten die in het felle
licht van de internationale Jupiterlampen
geworden zyn tot dat, wat zy tegenwoordig
zyn, die kunnen terugzien op iets, wat niet
iedereen bezit: tientallen j^ren van succei
en tientallen jaren van ondervinding.
In de» nieuwe, door Robert Liebmann en
Hans Müller geschreven klankfilm der
Ërioh-Pommer-productie van de Uf»,
„Stürme der Leidenschaft" spelen onder
myn regie Emil Jannings en Anna Sten,
Anton Pointner, Hans Deppe, Trude Hes-
terberg en Franz Niklisch de hoofdrollen.
En om eeriyk te zyn: De nauwe samenwer.
king, die met Jannings noodzakelijk zou
zyn verheugde en vereerde my eensdeels,
beteekende echter tevens vour my een ex
peditie op tot nog toe volkomen onbekend
terrein. Hoe zal hy zich aanpassen aan mijn
leiding? Zal hy myn aanwijzingen dadelijk
opvolgen, deze zoo mogeiyk zelfs nog aan
vullen door zyn eigen opvattingen en tiP
lenten? Dat waren vragen, die ik mijzelf
eenigszins beklemd stelde.
Maar het contact was wonderbaarlijk
spoedig verkregen, wat wel heel duidelijk
blijkt uit het feit, dat wy reeds op den
tweeden dag elkaar wederzijds tutoyeerden.
En dit ,Jy en jou", plotseling geboren in
een atmosfeer van de meest intensieve sa-
menw<^kiag^e*vas my meer waard dan dn
grootdie eer, die de wereld een menech
schenkt. Het was tenslotte de onuitgespro
ken dank voor het tactvolle aanvoelen van
de verschillende factoren, die in het leven
en werken van iederen artiest zoo'n belang
rijken rol spelen. En hiermede ben ik tot
de conclusie gekomen, dat het voor den re
gisseur van het allergrootste belang is. de
eigenaardigheden van zyn artiesten reeds
lang voor het begin #an een wejk te leeren
kennen, om deze kennis dan later ten nutte
te kunnen mak$n. De vraag ls nog slechts
of er ooit een Knigge gevonden zal worden,
"wien het zal gelukken een handboek voor
den regisseur op te stellen, dat dit» onder
werp uitvoeriyk en intensief behandelt
(Nadruk verboden.)
A Hij, die zich zelf verlooch'nèn wil
In woorden 'en in werken,
Hij doe het vrooUjk, need'rig, stil,
En laat' zlfn strijcL niet/merken.
FEIT
Xnar het Engelsch van E. A. Rowlands
bewerkt door
J VAN DER 8LUYS.
17 Nadruk verboden.
Bezorg me die papieren, zei hij fluister
ïend. 't Kan me niet schelen hoe je ze te
pakken krijgt. Breng zé me hier, en ik zal
J* alles geven, wat je van me vraagt
elles wat ik je kan geven.
De afschuw die deze man haar een paar
minuten geladen had' ingeboezemd, wae
plotseling verdrongen door een nieuwe ge
dachte, ze had nu het vooruitzicht niet al
leen van rijkdom, maar ook van vrijheid.
Als ze er in slaagde en ze zou slagen,
zei zo hartstochtelijk tegen zichzelf. Jo
seph Martin van dezen machtigen vijand te
bevrijden, dan zou zij op haar Beurt bevrij
ding eiecheu, en voldoende geld, om bet
leven onder- alle omstandigheden mogelijk
te maken. Z& had niet de minste vrees Voor
mislukking!
Ze wa© Margaret Stirling's liefste en eeni
ge vriendin. Hot aou niet moeilijk zijn ais
het zoover was om zich bij Lord Templeton
•u oin «wakke, jonge vrouwu in te dringen
en ziezon misbaar te maken in hun huise
lijke leven de rest zou gemakkelijk genoeg
rijn.
Haar oogen straalden toen ze Martin
aankeek.
Ik aal doen. wat u verlangt, zei ze.
't Zal niet moeilijk zijn, het huwelijk met
Templeton te bespoedigen. Ik sta op goeden
voet met Ladiy Dorrington en ik weet dat
dit huwelijk haar hartewenach is. Binnen
ten paar maanden zullen de papieren in
uw bezit zijii. NEn nu moet ik gaan. Ik heb
Lady Dorrington beloofd, zoo spoedig moge
lijk terug te komen. Als er iets belangrijks
is, zal ik het u laten weten.
Toen ze de kamer uit was had Rachel het
gevoel aJsof ze aan een verschrikkelijk ge-
vq^ir was ontsnapt, en ze sidderde alfl ze
terugdacht aan de oogen van Joseph «Mar
tin, aan zijn afschuwelijk gemeenzame ma-
mieren.
Ik rnoet vrij zijn, zei ze in zich zelf,
ik zal vrij rijnhij heeft mij zelf den weg
gewezen i
HOOFDSTUK VII.
Ruth Milbrooke was verrukt, haar ..jon
gen" weer voor eenigen tijd bij rich te heb
ben.
.7- lk zie jo tegenwoordig nqoit, zei ze
tefeè hem. Ik heb werkelijk^ftc^l het ge
voel dat ik je zuster niet meer bed
Sir John lachte.
Praat te geen onzirf? wendde hij rich
tot Liiith Graham.
En Lilith glimlachte terug.
Ruth praat den heelen dag over u. Ik
geloof werkelijk, dat ze een klein beetja Van
u houdt, 'zei het meisje.
Zij en Joiwi Milbrooke waren goede vrien
den. Ze hadWen prettiigfen tijd, sinds de jon
geman terug was van Rad ley.
Miss Milbrooke bleet noodt lang id Lon
den. Ze had altijd buitep gewoond en had
behoefte aan frisscfie lucht en een' eenvou
dige, landelijke omgeving. Ze gmgnu spoedig
weer terug naar haar huis in Berkshire en
zij was voornemens, Lilith mee te rtemen.
Maar Lilith had andere plannen.
Er i8 iels dat m© bezwaard, Jack, zei
zijn zuster Dit ondeugende kfnd weigert
beslist, met me terug te gaan naar Heming-
ford Grange. Ik heb haar gezegd, dat ik
niel Van plan ben ruzie met naar te maken.
Ik laat haar aan jou t^Ver.
Lilith lachte en kreeg een kleur.
Er zAl heelemaal geen ruzie rijn, ant
woordde ze snel.
Maar Sir John liet zich niet met 'n kluitje
in het riet sturen.
Je zult een zeer gegronde reden moeten
opgeven, waarom je niet doet, wat je wordt
gezegd, Miss Lilith.
Ruth Milbrooke lachte goedkeurend.
Goed w*>, JackPak haar maar eens
flirtk aan Nje hebt geen idee, hoe vermoei
end en koppig ze is.
Lilith probeerde te lachen.
Lieve vrienden, jelui moet mê "itiilrt
eigen gang laten gaan. Ik beloof, dat ilfwn
volledige bek en tenia zal afleggen, als ik faal
en ik zal mij aan jullie genade onderwerpen
en jullie om raad en zelfs om hulp vragen.
Maar je moet me laten probeer» om te
slagen
Ze zei 't erg vriendelijk, maar *r klonk
een beslistheid in haar stem, die John Mil
brooke met warme bewondering naar het
meisje deed kijken. Hij had Lilith Graham
van kind af aan gekend, en hij had altijd
veel van haar gehouden. Ze wos geIh*schoon
heid., maar een buitengewoon aantrekkelijk
meisje» met aardige oogen en een friseche
gelaatskleur en allerminst oppervlakkig.
Jonh Milbrooke vond het heel sympathiek
in haar, dat ze verlangde zelf iets van haar
leven te maken, flink, sterk en onverschrok
ken te zijn.
Ais ze gewild had, >had ze bij rijn taster
kunnen blijven, 'i Speet hem voor zijn zus
ter, maar hij kon het meisje geen ongelijk
geven.
/—Ik weet heel goed, dat Lilith een mooie
stem heeft en dat ze met de opleiding, die
ze heeft gehad, werk kan vinden, aooaLniet
als zangeres, dan toch als leerare*, zei
Ruth. Maa( ik zóe er absoluut die noodzake
lijkheid niet van in, dat ze iets van dien
aard dopt-, y
Lilitn bleef zwijgend luisteren, terwijl 81r
John haar zaak bepleitte. Ze genoot, toen
hij duidelijk en vriendelijk zijn zuster zijn
opvatting uiteenzette en zij voelde, dat bij
haar vriend was.
En toen vertelde ze Sir John van haar
verwact)tingen en vah wat ze den laatsten
tijd gedaan had, en..traOlotte kwam het ge
sprek op Milllcent Stafford en Lilith vertel
de van de ontmoeting met haar tante.
Ik weet dot zij in Kensington woont,
maar' ik kan niet uitvinden waar. Ze is ge
zelschapedame bij een «akere Mi» Deben-
ham.
Natuurlijk d* of ander* tyrannieke
oude juffrouw, viel Mis© Milbrooke bstr
heftig in de redfe, die de arme Mise'8^"
,ord behandelt alleen slaaf en haar
in huia opsluit.
Ze leek erg zenuwachtig toen ze over
zichzelf sprak, zei Lilith nadenkend. Ik hd1
tevergeefs geprobeerd uit te vinden waar dl*
Misc© Debenham woont.
Sir John fronsdie de wenkbrauwen.
Ik heb pas een Miss Debenham lew®D
kennen, zei hij, ze logeerde op Hadley. fien
heel ontwikkeld meisje, buitengewoon ver
standig, en bijzonder mooi. Een opvallende
verschijning. Ik heb je immers over haar
geschreven, Ruth.
Ja dat heb je' antwoordde rijn zua^1"
wat koel, en Lilith Graham's hart klopt»
heftig, toen ze het enthousiasme in Sk
John's stem hoorde.
Misertiieh is mijn Mlse Debenham d»
zelfde al© waar gij naar zoekt Lil? z«i
luchtig.
Dat lijkt m» niet erg waarschijn lijk
De wereld ia zoo groot en Debenham ia g**
ongewone naam.
Er was êen schaduw over haar gezicht ga-
trokken en Sir John vond, dat ze er «I
vermoeid uitzag en toen hij een paar minu
ien later met haar alleen was, maakte h"
haar een vriendelijk standje.
-j- 'ti Ia alles ffléd en wel, onafhankelijk
te isijn, zei hij, maar je moet het met vW;
stand doen. Ben je sterk genoeg, om alledt
te Vechten? Je ziet hoe onmisbaar je
Kuth bent; als je van gedachten veranderd!
Lilit^ schudde' het hoofd.
(Wordt rsrvolgd)- J
TWEEDE KAMER.
Bolsjewistische onzin.
De drooglegging der Zuiderse^
De hervatting der werkzaamheden van de
Tweede Kamer na afloop van het Kerst
reces is op eenigszins wonderlijke wyze in
geluid. Daarvoor heeft de heer Wynkoop
gezorgd. In veroand met een ox' ander in
gekomen stuk, een adres of zooiets, vond
hy gelegenheid even na de opening het
woord te verkrygen en maakte daarvan ge.
bruik om op zyn gewone marktschreeuwe-
rige wyze heftig uxt te varen over alles en
nog wat. Hy en zyn partygenoot De v isser
hadden den Voorzitter tydens het Kerst
reces het verzoek gedaan de Kamer in bui
tengewone vergadèring byeen te roepen
teneinde den socialen hood en de toenemen
de werkeloosheid te bespreken. Voorzitter
v an Schaak had het raadzaam gevonden
o.i. terecht op dit verzoek niet in te gaar.
Hy zag zeer goed in, dat er van zoo'n ver
gadering tóch geen praktisch nut was te>
verwachten. Het zou niets meer zyn dan
een middel om den heeren Wynkoop en De
Visser de gelegenheid te schenken reclaim
te maken voor hun communistische urog-
redenen en hun tegenstanders daarbij eens
llink zwart te maken. Daarvoor paste hi;.
Dat nu was gansch niet naar den zin van
het tweetal en de heer Wynkoop heelt dit
op de meest onvriendelijke wyze ook ge
zegd. Al'pratend en doorslaand kwam hy
via den oorlog in het verre Oosten en <le
revolutie in Spanje tot de toestanden hier
te lande, welke hy natuurlyk toeschreef aan
wanbeleid en wanbeheer, om te besluiten
met een motie zoo lang als eep lintvorm,
waarin aangedrogen werd op ontbinding
van de Tweede Kamer en aftreden van het
huidige ministerie. De woorden waarin hy
zyn rede inkleedde waren zoo grof moge
lijk, maar Voorzitter Van Schaik wilde hem
blijkbaar ditmaal zyn volle maat geven en
liet hem praten, wellicht ook uit overwe
ging, dat zyn grofheden memand hinderden:
de regeering was op dat oogenblik niet
tegenwoordig en geen der Kamerleden gaf
zich de moeite naar zyn rede te luisteren.
De particuliere gesprekken, welke onder het
gepraat van Wynkoop met groote levendig
heid waren gevoerd, stokten alleen ever.,
toen de Voorzitter de motie voorlas, die de
communist had ingediend, en vervolgens
vroeg wie der aanwezigen bereid was haar
te steunen. Alleen de heer De Visser stak
de hahd op en daar ten minste vyf leden
zich bereid moeten verklaren, een motie te
steunen, wil zy in behandeling komen, zoo
kon zy, slechts door een gesteund, niet aai\_
de orde worden gesteld en mocht de Voor
zitter haar naast zifch nederleggen. Die loop
van zaken was te verwachten, maar nu was
het typisch op te merken, met welk een
vergenoegd gelaat de heer Wynkoop nu
deze nederlaag zyn plaats weer innam, alsof
hij werkeiyk eenig effect had bereikt.
Van de behandeling der Ryksbegrooting
voor Kerstmis was nog één hoofdstuk over
gebleven: de begrooting: van het Zuiderzee-
fonds. Het had misschien afgedaan kunnen
worden in een haast-je-rep-jé-tempo, doch
terecht heeft men het tot rustiger tyd aan
gehouden, na de laatste drukke weken voor
het Kerstreces. Nu kwam het onderwerp het
eerst na de vacantie aan de orde en het
heeft de gansche week beslag gelegd op de
aandacht der Kamer. Het gaat hier in het
bijzonder om de hoofdvraag: zullen we het
werk der drooglegging van de Zuiderzee
voortzetten, of dient het «geschorst te wor
den tot er weer betere tijden aanbreken?
Er komen nog wel andere» vraagstukken
kyken, o.a. de vraag, hoe de organisatie zal
zyn van het beheer en de exploitatie van de
nieuwe WieringAmeerpolder, doch deze
bleef op het tweede plan. Voor goed begrip
van de zaak dient men in de eerste plaats
in het oog te houden, dat de oorspronkelijke
raming van de kosten der drooglegging van
de Zuiderzee gebleken is veel en veel te
laag geweest te zyn. In de dagen dat het
plan nog niet ter hand was genomen, hedft
men zich weieens gouden bergen voorge
spiegeld tegen den tijd, dat het water der
Zuiderzee door vette landdouwen zou zijn
verdrongen, maar sedert zyn de tyden ver
anderd, de kosten reeds van den eersten
polder, den Wieringermeerpolder, zijn ver
boven de raming gegaan, de grondprijzen
zyn gedaald en de malaise is op het oogen
blik zoo groot, dat ej» geen sprake kan zijn
van een winstgevende exploitatie. Doch
daar komt nog meer bij. Dat is de finan
cieele nood van onze schatkist, welke een
ls onrustbarender karakter aanneemt.
r in we op dit oogenblik een groot aantal
ioenen bestemmen voor een werk, dat
zeker in een afzienbaren tijd niet reifte-
gevend zal blijken?
Bij het debat over de zaak hebben de
heeren Colyn, Ebels, Wijnkoop en Kupere
gesproken ten gunste van voortzetting v^n
het grootsche werk. Eerstgenoemde heeft
uiteengezet, dat we nu niet meer voor ver
rassingen van financieelen aard behoeven
(te komen: de ervaring met den eersten pol*
der heeft ons leergeld doen betalen. Maar
bovendien zal wanneer het werk wordt
voortgezet, de polder die nu het eerst aan
de beurt is, de noordoostelijke, in de buurt
van Urk, eerst in 1945 gereed zjjn. Dan zal
de malaise wel weer tot de geschiedenis
behooren, dan telt ons land al weer een
millioen zielen meer, dan zal ei wel weer
moed by de landbouwers zijn en. dan koï^
die niepwe polder met succes in bibouwing
worden genomen. Ook al heeft bel land er
geen direct voordeel van, ook alj legt de
schatkist er een 20 millioen op toé» de iAr
directe winst mag daartegenover niet wor
den weggerekend.
De vrijzinnige afgevaardigde Dr. Biere-
oa had een gansch ander geluid doen hoo-
renf het werk opgevenTdaar^lenkt nieT^
aan en de afsluitdijk moet in ieder geval
voltooid worden, maar we mogen thans niet
een 20 millioen per jaar voor dit dure werk
bestemmen; dat kan de schatkist werkeiyk
niet lyden. Straks, als de tijden weer beter
zyn, mogen we er anders over denken. We
hebben nu echter 20.000 H.A. grond gewon
nen met den Wieringermeerpolder, dat is
voorloopig 1 voldoende. Doen we anders, dan
voeren', .fffft geen weivaartspolitiek. trittnr
bankroetierspolitiek. 'bv'
Het betoog van dezen deskundige op
landbouwgebied strookt met de inzichten
der regeering.
Maar de Kamer heeft er anders over ge
dacht.
Nadat minister Reymer de stopzetting
van het werk had verdedigd en daarbij aan
den heer Van der Waerden had medegedeeld
dat hy te gelegener tijd de Kanjer op de
hoogte zou brengen van de plannen omtren*
de bestuursorganisatie van den Wieringer
meerpolder, weiden er niet minder dan drie,
moties ingediend. De eerste was van den
heer Colyn, waarby de regeering werd uit-
genoodigd voor de eerstvolgende begrooting
van het Zuiderzeefonds met eed uitgewerkt
plan, ook" wat'de financiering betrext, vo ut
de drooglegging van den tweeden polder by
de Kamer te komen. Dat ging dus lijnrecht
tegen de bedoelingen van den minister in.
Maar met 70 tegen L stem werd die motie
aanvaard, waardoor, duidelijk blykt, dat ons
Parlement er op staat, dat ne('grootsche
werk <ftr drooglegging van de Zuiderzee
niet mag worden opgegeven, hoe groot ook
de nood der tyden moge zjjn.
De heer Van der Waerden was de vader
eener tweede motie. Zy bedoelde te verhin
deren, dat de Regeering zou beslissen, op
welke wyze het beheer over den Wieringer
meerpolder zal worden gevoerd. De Kamer
moet daarin worden gekend en de voorstel
ler hoopt vermoedelijk een meerderheid te
vinden voor het sociaal-democratisch ideaal
van een exploitatie van overheidswege,
waarvoor hy blijkens zijn woorden groote
sympathie koestert. De Kamer heeft heiu
vermoedelijk daarbij een „fair chance" wil
len geven en ook met slechts één stem te
gen de motie aangenomen.
Voor minister Reymer moet die houding
van de Kamer niet aangenaam zijn geweest
en het zal hem slechts matig tottroost
heboen gestrekt, dat een motie van den heer
Wijnkoop, waarby de wenschelijkheid der
drooglegging werd uitgesproken als mid
del van werkverschaffing met 44 tegen 30
stemmen werd verworpen wat zeer ver
standig was, nu de minister uitdrukkelijk
had verklaard, dat voorloopig het werk der
drooglegging, ook al werd het voortgezet,
voor de werkverruiming van geen beteeke-
nish zou zijn.
RUILBUREAU
voor bons eiCplMtjes.
Hebben verzonden aan:
A» H. V. d.,L. te Goudd: 45 Benito bons
8 punten.
A. S. te JEtengelo(l): 1 compleet stel „Myn
oquariusk^l' compleet stel „Zeewater aqua
rium "en térrarium", 1 compleet stel „Ka
merplanten".
Mededeelingen voor:
J. v. D. te Gouda: Zend wat u hebt te
missen, dan kunnen wezien wat er te doen
staat.
Mevr. F. te Gouda: Bons van vorige al
bums van Verkade zyn waardeloos. De fa.
Verkade geeft te niets voor, ook wy dus
niet. Houden voor ons ruilbureau dezelfde
voorwaarden.
Bons van (Zeewater aquarium en terra
rium waren geldjg tot 31 December 1931.
Ontvingen van dé N.V. Koek- en Be
schuitfabriek v.h. G. Hille Zoon, Zaandam
de pas verschenen album: „Zwerftochten
door ons land, Utrecht. Het vorige album
Gelderland hebben we destijds besproken,
als zijnde keurig in uitvoering en van zeer
veel nut, vooral voor de jeugd. Hun fiets
en wandeltochten zyn in deze albums be
trouwbaar en keurig uitgestippeld. Toch
ten, vooral in vacanties, worden veelal on
dernomen in bosch, duin en heideland.
Het was dan ook haast vanzelfsprekend
dat na „Gelderland", allereeré( „Utrecht"
werd uitgegeven. Wie van de zwirvers toer
de niet door de provincie Utreönt, vol na
tuurschoon, bosch- en heidevelden, de Zui
derzee in het Noorden, de Vecht met de
Loosdrechtsche plasapn, weilanden, enz. enz.
Het album bevat allereerst een keurig
kaartje van de provincie Utrecht. Daarna
14 wandeltochten, 15 rywieltochten, dan
voor 't eerst autotochten 10 stuks, en ten
laatste 14'watertochtjes, allen keurig op 1/10
K.M. vprdeeld.
Moet u het album n^denemeh pp uw toch
ten? Neen, dit zou te onhandig zyn. De fa.
Hille liet in handig formaat de kaart van
Utrecht met de lijsten der» diverse tochten
opvouwbaar vervaardigen. Te bekomen te
gen inlevering van 15 Utrecht-bons bij ge
noemde firma.
Voor Utrecht-plaatjes kynt u ook beko
men de u ontbrekende "Gelderland-plaatjes.
Het album „Utrecht" kan bevatten 96
kleine plaatjes en 10 groote {daten. Elke
groote plaat is verkjjgbaar voor 3 kleine
plaatjes of bons. Voor een volledig album
zyn dus benoodigd 126 bons.
Voor voorgaande album* kunt u geen
Utrecht-plaatjes bekomen. I
Prijs van het album is cent bij uwen
akelier. De tekst is van |an Feith en Ch.
Behrens, iUustratiéa van», van Vlijmen,
ïiï,eerste kraclften.
Mm drukker kdos de fa. Hille ditmaal de
fa. Enschedé en Zn., de plaatjes itfn veel
beter veraorgd dan van Gelderland, komen
veel keuriger uit.
Een album van waarde, van blijvende
wAarde.
J HET RUILBUREAU.
geiegeld Koffie Hes Ie drinken. Want Koffie Has
is niet alleen de fynste plantasekoff(e, die U ooit
geproefd hebt. maar zy Is ook absoluut vry van
da prikkelende .coffelne, dus onschadelyk voor
hart en zenuwen.
I Geleerden van wereldreputatie hebben uitge
maakt. dat de coffefne de oorzaak ls van
1 slapeloosheid, hartkloppingen, storingen der
spysverterlng en andere nerveuze verschynselen
en dbarom Is de coffeïnevrye Koffie Hag ook de
''aangewezen drank voor UI
Een zegen voor de' menschheid noemde eens
een Nederlandsch geneesheer de Koffie Hag.
Heeft U de Nederl. Geluidsfilm „De spie
gel van de moderne tyd;. gespeeld
door Nederl. Acteurs, reeds gezien?
Gaat U eens kyken. het loont de moeite l
GOUDA
omdat hem na langdurige proefnemingen ge
bleken was, van welk groot hygiënisch voordeel
deze coffeïnevrye kofflé voor het gezin en speciaal
ook voor de kinderen Is. Melk met Koffie Hag
wordt byzonder goed verdragen.
Koffie Hag. gegarandeerd coffelnevry overeen
komstig de voorschriften der Warenwet. Is niet
alleen onschadelyk, maar ze verschaft ook den
meest verwenden fynóroever een onverkort
genot. Het Is een keur trit de beste koffleboonen,
door Java. Zuid- eq Centraal-Amerlka voortge-
brScht. pulk van smaak en van een ongekend
(yo aroma.
ELKE BOON KWAilT^EfT.
ELK DfiUPP-ElJ^-GENOT.
ELKE KOP GEZONDHEID.
DAt IS KOFFIE HAGl
VROUWESTEEG 14
GRAAF v. BLOISSTRAAT 68
Terrazzo Vloeren en
Granito Gootsteehen
is
RAAM 92
VOORHANDEN:
T Varadyne onder deelen
Ferrix F
Hydra cond. met hooge doorslag
spanning.
Ampère- en Voltmeters.
Alle onderdeelen voor Ontvang
en Zendapparaten.
15
Uw adPM voor
Volvette Goudsche Kaas 40 c. p. P-
Gekruide Kuit 35-60 p. p.
Kilo Kaasjes 80 c. p. st.
Groene Zwitserache Kaas 1215 c. D- st.
Roomboter 72 c. p. P-
Delft's Roem 50 c. p. p.
Versche eieren 4 I 5 c. p. st.
is b(j
F. Q. TBKKINS
GOUWE 55 GOUDA.
Kaashandel in 't groot en klein.
H.H. Autorl|d«r»
Vulcaniseeren van Auto buiten- en
binnenbanden. Vlug en billijk onder
garantie.
GOUDA, KLEIWEG 38 ishur
I
MEkEITRAAT TELEFOON 1207
I
GEZOND EN MOOI WONEN
TE HUUR, staande aan den Weth. Venteweg te Ree uw ijk. in onmiddellijke
nabijheid der Piasken. Allen voorzien van Eleetriciteit, (Tas en Waterlei
ding. Huurprijzen 6.50 en 7.50 per week. 20
Te bevragen bij F. K. VAN WINGERDEN, \yeth. Ventev.eg U 65
(p«gt Gouda).
BERICHTEN DE ONTVANGST
DER NIEUWSTE STOFFEN
VOOR 1932.
L ZORGT 1N CRISISTIJD
VOOR DE GROOTSTE ZEKERHEID
V erzekevt U W BAKKER Co.
Makelaars in Assurantiën. v 20
ZEUGËSTRAAT 40a TEL. 2123 GOUDA.
VEREENIGING VOOR
FACULTATIEVE LIJKVERBRANDING
Inlichtlngenblad.n, Tarieven en Voorwaarden en
inlichtingen oratiNgt het FONDS VOOR LIJKVER
BRANDING op schriftelijke aanvrage koatelooa
24
verkrijgbaar bij de afd. -secretaresse, $o\iwè 73, Gouda
BLAUWE DRUIVEN
TAFELPERBN
TAFELAPPELEN
SINAASAPPELEN
CITROENEN
bananen
TOMATEN.
Aanbevelend,
NIEUWE. VIJGEN
DOOSJES DADELS
DOFFE KASTANJES
VRUCHTEN IN GLAS
VRUCHTEN IN BUK
diverse sóórten noten
BUSGROENTEN (merk Mea*el*)
Firma W«d A. RMFwwlel.
LANGE TIENDEWEG 27 TELEF. 33!»