I
f
1
Deze Courant komt
ex
^NIEUWE ABONNÉS^
GOUDSCHE COURANT
■TOT 1 APRIL GRATISi
P. G. SCHARLEMAN Jr.
vele duizenden gezinnen. Gegarandeerde oplage 6500
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
enz.
Zaterdag 19 Maart 1932
70»Jaargang
in
EERSTE BLAD
Brieven uit de Hofstad.
WO- 19741
’5
0
1
4
Gebakken Bokking
L. Tiend eweg 75 - Gouda - Tel. 3202
BEL OP 2084
MoülwasscberijFi.l. H.v. Straaten
15 ot’
Twilleton.
bergambacht,
f)[IEUWEj|?KERK, OUDERKERK, OUDE WATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN,"sTOLWIJKr WADDiNXVEEN, ZEVENHUIZEN,
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
Om haar recht
F
4
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
Hel
f
K.
mcxviii.
overschot
>ge
46
(Wordt vervolgd).
doen inschrijven, voor minstens één kwartaal
ad f 2.25, ontvangen de tot 1 APRIL 1932
verschijnende nummers gratis. Betaling kan ook
geschieden met 17 cent per week.
jiv»r
epen
dort
ehts
juist naar de deur en
r iemand bij hem zou
IEDER RECHTGEAARD GOUWENAAR
LEEST DE GOUDSCHE COURANT -
vóór de plaatsing
a zijn.
van voetstap-
hij het ritse-
en
over
ger
icht
ijn!
uiver
jrljze
echts
Zend nog heden Uw opgaaf in aan het bureau
MARKT 31 TELEFOON 2745
fcn,
:htf
I
1
ver- I
’te I
de eenzaamheid vond iiij
dit gaf hem gelegenheid,
van den heden toestand
djn ooren verdween,
’s stem en ze sprak
toon, die heel anders was. dan hij
dip kende, hij hoorde iwoorden, die klonken
als de doodsklok voor al zijn wonderlijke
vreugden en verwadfitingei».
nen zich. Wij zullen ook ons deel daarvan
hebben. En in vertrouwen op ons welslagen,
in vertrouwen op onze nietiwe kracht van
gen we den strijd der verovering aan. Buit
nemen we altyd mee naar huis. Of is het
gewin aan eigen kracht niet de kostelijkste
buit? En is tenslote de verovering, waarop
we uitgaan, niet in de eerste plaats een
verovering van innerlijke waarden De ver
wachtingen, die lokken, dat zijn niet alleen
de verwachtingen (tan lente-liefeiykheden
en zomerschoonheid, van vreugde en verras
sing. Het zijn de verwachtingen veel meer
van een voller, rijker, ruimer, beter leven,
dat toch allereerst opbloeit uit den bodem
van eigen innerlijk leven, uit de overwin
ning van ons zelven.
papieren zijn nog
hij beleefd. We krz
telegram paa een uur r
ong zooveel mogelijk gel
om een kwaï
Zij, die zich met ingang van heden als nieuwe abonné
op de
VEKSCHE ZEEVISCH, BAKBOKKING. ei>z, enz. ELKEN DAG VERSCH.
De man. die ondanks zichzelf voor luis
tervink moest spelen, schrok op, alsof een
wild dier hem gebeten had. Zijn geaicht iwas
krijtwit. Het vergif van smart en walging
(was al in zijn hart gedrongen en hij was
zichzelf niet meer. De zwakheud die zich
van hem had meester gemaakt dwong hem
te blijven waar hij was-, een onvrijwillige,
getuige van de waarheid die
a -chokkende manier werd me
vrouwen van straks met verlof komende of
repatrieerende personen uit Indié een jaar
tje of een half jaartje vóóruitjcomen. Zij
bezorgen óók dit typisch overschot aan
vrouwen. Maar daarmede is het hooge cijfer
van veertig duizend nog stellig niet Ver
klaard.
Ltntevarwachfing.
Het is zulk mooi, zonnig weer vandaag.
Er waait een zoelére wind dan in dagen
het geval was. De lucht is van een teerder
blauw met fijn wit van kleine wolken door
weven. En ofschoon het al vijf uur in den
namiddag is, staat de zon nog hoog aan
den hemel.
Op zulke dagen herinner je je, dat de
lente binnen eenige dagen officieel haar in-
verklaring wordt al gegeven. Het cijfer der
EET NU
bijna den geheelen dag warm verkrijgbaar.
Bij vooruitbestelling op elk gewenscht uur warm thuisbezorgd.
ongelukkige g
hem op zoo’n
openbaard.
Geef me tijd, antwoordde Rachel óp
Martin’s laatste woorden.
Ze -prak kortaf en geprikkeld.
T' weet heel goed, dat ik zooiet» niet
in één dag kan doen. AU ik bij de Temple
ton’s ben. zal ik ze allebei ontmoeten en
weteh, hoe ik met ze moet ontspringen.
Martel Hot zijn onaangenaam lachje hoo-
De noodlijdende schilders.
De crisis-tentoonstelling voor de nood-
Jydende schilders wordt een groot succes.
Het aantal loten dat aanvankelijk op 7200
was gesteld, zal waarschynlijk tot twintig
duizend worden opgevoerd, waarby vastge
houden wordt aan één prQs op elke veertig
I loten. Het bedrag \an twintig mille komt
dus in ieder geval reeds ten goede aan de
schilders. Bovendien is er al voor vijfduizend
gulden aan stukken aan particulieren ver
kocht. Wie de tentoonstelling eehs bezoekt,
vindt daar een ongelooflijke jioeveelheid
werk aanwezig. Het duurste kost nog maar
tweehonderd gulden. Maar er zyn er ook
van 25 gulden. Alles is gèprys<J door een
klein stukje gekleurd papier op de lijst. De
kleuren correspondeeren met Je prijzen.
Niet ieder stuk draagt dus een prysnotee-
ring, wat een vervelenden indruk zou ma-
van
een goed deei zyn .oorzaak vindt in.
Ledigheid is de moeder van tal van
ondeugden. Zij is een vergiftige bron,
waaruit allerlei besmettelijke, zondige
dampen opstijgen, die niet alleen den
enkelen inensch, maar vaak zijn gehcele
omgeving besmetten.
De Haagsche bevolking.
Verleden week hebben wy eenige alge-
nteene cijfers uit de statistiek der bevolking
in 1H31 gegeven. Er zyn er nog een paar
in-eressante die wij willen brengen. Wij
hebben er herhaaldelyk op gewezen, dat in
een stad als den (Haag geen werkloosheid
behoefde te heerschen, omdat de aanwas
der bevolking zeer grootji& en dus werk
genoeg te doen valt, mits en daarop komt
h< t aan geen werknemers zich hier ves-
t.gen die willen werk zoeken in bedrijven
waarin werkloosheid bestaat.
Nu Lüjjkt uit de cyfers van vestiging in
1931 weer duidelijk dat er zich wel zeer vel-
werknemers vestigen. Van het aantal ge
vestigde personen, dat er méér was dan het
aantal vertrokken personen, in totaal een
overschot van 87 honderd, blyken 37 hon
derd werknemers met gezinnen te zijn. Het
is duidelijk dat hierdoor voortdurend een
aanwas plaats heeft in alle bedrijven, ter
wijl i alles overcompleet aan werkkrachten
bleef. Men kan gerust zeggen dat op dat
aantal van 37 honderd er zeven- achthon
derd gezinshoofden en zelfstandige werk
nemers zijn. Deze vermeerderen hoe dan
i> >k - voor een deel het leger der werk
loozen, óók al vinden zy zelf werk, want zij
vullen dan de plaatsen die door reeds hier
wonende werkloozen hadden kunnen wor
den ingenomen.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal f 3.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interc. 2745. Postrekening 48400.
trig vind, om
Ik kan geen rekening houden met wat
jij prettig of niiet prettig vindt. Rachel, zei
Martin ruw. We moeten oen» een hartig
Naar het Engelsch van E. A. Rowlands
lewerkt door
J. VAN DER SLUYS.
Nadruk verboden.
Dfl papieren zijn nog niet klaar. Sir
•John, zej hij beleefd. We kregen Miss Swai-
tte’s telegram pas een uur jgfeh-n on heb
ben ong zooveel mogelijk getast. Ie het u
erg lastig om een kwartiertje te wachten?
8ir John was hiertoe onmiddellijk bereid,
zitten in de sombere kamer en
uigelijk een krank op, die de be
vrouwen meer
voor steun in aanmerking komen.
plotseling de klink van de verbindingsdeur
achter hem open; zooflJs Sir John veronder
stelde tengevolge vin liet dichtslaan van de
eerste TTeur.
Milbrooke keek ju
vroeg zich af, of eY
komen, maar het volgende öogenblik bleef
hij als aan den grond genageld staan.
Hij had e<-n stem gehooid, de stem van
ven vrouw, een stem, die hij maai* al te
goed had herkend. Rachel was.in die andere
kamer'. Rachel, die hem had getelegrafeerd,
dat ze verhinderd was om terug te komen 1
Wal’ betevkende dat? Waarom was hij hier
heen gelokt- Een oogenbhk wankelde John
Milbrooke, en duizelig moest hij zich.met
beide handen aan een stoel vasthoudenom
niet te vallen.
Toen het gegons uit zi
hoorde hij weer Rachel’s
(iÜIINJIE COURANT
<>p dut eogvnblik niet ontveinzen dat er iets
van de l'cerlïjklieid van z.ijn eerste geluk
gebroken was; hoe, kon hij zich niet reali-
seereu. Hier in
zichzelf terug
het zonderling
te overdenken.
Wanneer hij in Rachel's gezelschap was,
was het hom niet mogelijk om helder te
denken of zijn wil te beheerschen; ze werk
te als ven bedwelmend middel op zijn ziel
en zinnen en als zij het wilde, zou hij naar
hef andere eind Van de wereld gaan Maar
hier in deze kleine, sombere kamer was
niets, wat hem herinnerde aan de stralende
schoonheid on de bëtoovering die van haar
nitging.
Ongeduldig wierp hij efe krant neer, stond
op en begon heen on weer te loopenplot
seling ving hij het geluid op
pen «>p de trap. Toen hoorde
lén van vrouwenkleeren en Sir John keerde
zich met een schok om, toen do naderko-
mendö persoon den deurknop omdraalide van
<le kamer, waarin hij zich bevond. Maar de
vrouw liep door. Hij wst niet, dati d<e deur
niet werd geopend, omdat aan de trapzijde
de sleutel in het slot wa® omgedraaid en
weggenomen en dat hij opgesloten zat. Dat
besef kwam pas Inter. Toen hij de deur vim
de andere kamer, die op dë gang uitkwam,
hoorde opengaan, keek Bir John op zijn
horloge. Hij had al twintig minuten zitten
wachten en hij haalde zijn schouders op
met een ongeduldige zucht. De vrouw was
blijkbaar de kamer binnengegaan, die aan-
grensde aan dv wachtkamei- waar hii izat
genomen, kon hij zich en toen ze de deur achter zich sloot, sprong
trede houdt. En bij die gedachte schieten
plotseling overal tot in de verborgenste
hoeken van je hart en de meest vergeten
plekken van je denken als welig groeiende,
geurige, vreemd-exotiwfbe planten de ver
wachtingen en verlangens omhoog, dat je
wonderlijk bedwelmd te dr\omen begint van
lang verloren dingen en van een nieuwe
toekomst en een nieuw leven.
Vreemd! Zoo oud kan je niet worden, of
de lente vernieuwt, verjongt je denken en
je voelen en je ziet de wereld weer in een
ander, helderder, lieflyker licht. Je ruikt
weer de weiden en de bloesemende boomen,
je ziet weer de lente kleuren in haar jongen
gloed, je voelt weer den streelenden wind
en ademt als verjongd in een nieuwen we
reld. Maar ook in je hart worden nieuwe
verlangens wakker of staan oude verlan
gens, die lang sluimerden wellicht, opnieuw
in het volle licht. En wat meer is, je ge
looft nog eens in de eindelijke vervulling.
Het zijn geen verlangens meer, het zyn ver
wachtingen, het is vertrouwen. En in je voel
je een nieuwe kracht geboren om het ver
langde te veroveren. Dat is de renoveratle,
de vernieuwende, de regenereerende kracht
van de lente. Als alles om ons, zoo worden
ook wij vernieuwd en met nieuwen moed en
nieuwe kracht aangedaan. Dat is hat geluk,
de zegen van de lente. Maar het toont ook
hare onontbeerlijkheid voor ons innerlijk
leven.
Och, we weten het wel, het leven brengt
ons niet wat we ervan verwachten. En deze
lente zal ons ook niet brengen wat we er
van hopen. Daartoe zijn ook meestal onze
verwachtingen te buitensporig en te vaag.
Maar dat doet er ook niet zoo heel veel toe.
Als we maar verwachten, als we maar ver
trouwen op de vervulling, als we maar aan
gedaan met de nieuwe kracht, die alle ver
trouwen schenkt, opnieuw gereed staan, als
we maar opnieuw met den nieuwen moed,
die uit dit nieuwe krachtsgevoel ontspruit,
ons aangorden voor den levensstrijd,
komt niet, het komt niet alles, wat we ver
wachten en waarvoor we stryden willen.
Maar heeft de stryd zelf niet zijn waarde
En heeft het voor ons innerlyk leven, voor
de ontwikkeling van onze zedelyke en in-
tellectueele krachten niet groote beteekenis,
dat we den stryd in vol vertrouwen en daar
om met inzetting van al onze krachten wil
len beginnen? En misschien, wie weet, valt
ook het bereiken nog mee. We weten toch
niet vooruit, «lat we kunnen en wat het
leven ons wellicht voor meevallers brengt.
We kunnen alleen den stryd aanvatten, we
kunnen alleen willen, met vaste, vurige
vasthoudendheid willen.
Het kan wat vreemd lyken om de lente
te zien als de gelegenheid voor stryd. Er
is al liefelijkheid en teerheid in de lente,
teerheid van ontluikende bloesems, van jon
ge kleuren, liefelijkheid van streelende win
den en jonge, ontluikende verwachtingen,
verwachtingen frisch en teer als de ontlui
kende rozeknop. En toch juist in die ver
wachtingen schuilt de kracht voor dén
stryd. We moeten niet droomen alleen, we
moeten ook strijden om die droomen te ver
wezenlijken. Dat kunnen we alleen door
yertrouwen. Wie niet op de overwinning
rekent, strijdt maar ten halve. Daarom is
de lente de tijd om ons toe te rusten. Voor
iederen stryd.’ Er is zooveel stryd, waar
tegenover we hopeloos staan. Maar nu komt
de lente met haar nieuwe verwachtingen,
haar nieuwe vooruitzichten en voorspiege
lingen. Het leven is toch de moeite waard
om voor te stryden! Maar bovendien tege-
lijk niet en door de nieuwe hoop en het
nieuwe vertrouwen hebben we een nieuwe
kracht voelen ontwaken.
Die nieuwe kracht, die zich overal in de
ontluikende natuur openbaart, heeft ook
ons aangeraakt. Dat is de renoveratie, de
vernieuwing. We staan nog eens gereed.
Hoe vaak de stryd ook vergeefsch geweest
moge zyn, hoe vaak we wellicht ook de
nederlaag geleden hebben, in het sterke be
wustzijn van onze nieuwe kracht zullen we
den stryd opnieuw beginnen.
Het leVbn toont zich straks in zijn volle
schoonheid en heerlijkheid en spreidt de
wonderlykste uitzich^J voor ons open.
Onze begeerten en onze verlangens span-
tifii iiijjeiiuoivii.
1 Het is lang niet uitgesloten dat de trek j
deze werknemers naar den Haag voor j
een ftucu ucci .mu- dë
goede werkloosheidsuitkeering. Maatschap- i
pelijk Hulpbetoon is hier zeer coulant en
wie een jaar in de gemeente woont, kan al zich hier méér vestigde dan mannen. Eén
i.nnr cfaiin in annmprkino' komen 1 vprklarino- wordt, al ireireven. Het difer der
Joseph Martin zat aan zijn tafel te schrij
ven. Den Rachel zijn kantoor binnenkwam
zijn oogen gleden een moment begeerig
de schoonheid van het meisje.
Ik heb u brief ontvangen en hier ben
ik. zei Rachel.
Gazittlen. wafl Martin's kort antwoord.
Waarom hebt u dit uur vostgeateld
vroeg het meisje. U weet dat ik 't niet pret-
pier ’s avonds te komen.
Merkwaardig sluit hierbij aan het ver- I zich hier uit ïndië vestigende persónen'geéTt
schijnsel dat het aantal buitenlandsche I een overschot van ruim vijftienhonderd
dienstmeisjes zeer is gedaald. Tot de helft vrouwen te zien. Het is een gewoonte dat
zelfs. Waren er in 1930 nog ruim 32 honderd
ingeschreven, thans zijn er nog maar 16
honderd. Die meisjes gaan terug naar hun
vaderland en versterken hier niet het leger
tje der werkloozen.
Men ziet hieruit dus duidelijk dat d-
werkloosheid in den Haag een gevolg is
van de vestiging van werknemers uit het
overige Nederland. Geschiedde lit niet dan
zou de aanwas der bevolking wel zoozeer
een werkverruiming opleveren, d it de rk-
loosheid hier aanzienlijk zou kunnen dalen.
Conclusie: de gemeente den Haag draait
voor de werkloosheid in andere gemeenten
op. In vijf jaar tijds Jiebben zich hier ter
stede ruim 16 duizend werknemers met hun
gezinnen gevestigd, d. w. z. ongeveer drie
duizend werknemers. Waren die niet geko
men, dan was er hier zoo goed als geen
werkloosheid. Nu is dit aantal nog over de
vierduizend en... het stijgt.
Veertigduizend
dan mannen.
Nog een cijfer willen wij even aanstippen.
We wezen op het groot aantal vrouwen, dut
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer f 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den pry^j.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden
prys. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureux en onze agenten en moeten daags v"
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd té
Hij ging i
nam werktuig
diende had achtergelaten.
Achter hem was een tweede deur, die
naar een aangrenzende kamer scheen te
voerenhij 'hoorde tenminste allerlei gelui
den vandaar komen. Eenmaal hoorde hij de
telefoon gaan en een mompelend geeprek
en nu en dan liep iemand heen en weer.
Ondanke zichzelf, begon John Milbrooke,
toen hij daar zoo aan zich zelf overgeluten
zatj, te piekeren en hijiwerd bang diat er toch
werkelijk het een of ander gelieim«innigs
'J0'8..1’1®*' tante van Rachel. Ook veront
rustte Tiem die veranidering in Rachel’s
Pannen -, nlles bijeen
woordje niet elkaar pinten, jij en ik, en dat
schikt ii><- nu liet beste, begrijp je? Ik ben
met zeker van je op het cjogenblik. Je haalt
me te viel streken uit naar mijn zin. Wat
.is dat voor ••••n plan om uit de villa weg te
gaan en waar ben je vandaag geweeet? Dat
hoort allemaal niet bij onze afspraak, dat
weet je immers ook wel? Als ik betaal heb
ik ook het recht, te eontroleeren hoe mijn
goeie geld besteed wordt'
OhI k heb genoeg van dat alles, viel
R.ichel hartstoohtelijk uil. Meer dan genoeg.
Zoo. vindt do jongedame dat? ant
woordde Martini hoonend. Wil ik je eens wat
vertellen, je hebt te veel vrijheid meisje.
Ala je er genoeg van krijgt, wel, laat ik
je dagzeggen dut ik er ook genoeg van
heb n dat ik .-on eind zal maken aan die
onafhankelijkheid van jou. Ik ben er niet
de man naar, om me in een hoek te laten
duwen; je schijnt te vergeten wie je bent
en wat je aan mij verplicht bent. Vroeger
kon nk op je rekenen, maar nu doe je geen
strek meer voor me. Hoe staat 't met Bur-
gcyne? En hoe staat bet met Milbrooke?