Aspirin
ILLE illlü in
Trouw
Ringen
ALBERT HEIJN maakt u
Attentie
Prijsverlaging
Electrische Rijwielen
Het groote MATRAY Ballet
A WIIIY DERBY
forloges
ALBERT HEIJN
Hammen
Balf A. de Jong
Persil
22% ct.
Henco
Ata
Imi
Sil
12
verlaagd.
BOEKHANDEL J. DE VEN
De lieveling der Goden.
de vijanden
verkoudheden
Bil
Henry Rosen
Alvarei Bros
Valosca Dahn
J Lapp
kHabell [Interessant Wereldnieuws I
Hebt ge onze etalage al gezien
GESCHENK
ARTIKELEN
Dames en Hecren
J. A. HINKE
MARKT 70
HET LEVEN G0EDK00PER.
KAAS
CADEAU 1
en borstels
Parfumerieën
ToUef-Artlkelen
verhaal
(ike ai heul long geld moest
hebben van «en zijner klanten eu die
dien klant bij d< Nutsapaarbank in do
queue zag a taan. Blijkbaar hud hij 'dua wel
geld maar tiet Uq liet liever op de apauy-
U»nk «buun dun liet te besteden voor de
afloamng vuu zijn schulden.
Ei aa ul eeuu door de middenstaiMjflver-
eenigingen bij den .Minister van Justitie
aangedrongen op snellere proceduro juist
iOor het innen van kleinere bedragen, maai
men voelt daar "an het departement niet
wel voor. Allicht. wiujt uinbleuaieu hebben
In dit ojizieht nooit, te klagen, dat zij met
prompt betaald woqdeiy ze kunnen In*,
stens tot de cutegorie trage betalers of wan
betalers behooreu, maar liet ouaungonume
ervan aan dun Üjye voelen doen zij niet.
De banken lijden atle ernstig door de
trage betaling en zij slaan vrijwel niuehte-
loo* daartegenover. Dikiyjls zijn do bedra
gen ie klein oiu de kosten van gerechte
lijke vervolging er aan te wagen èn als
groot zijn dan dreigt het gevaar van faillis
sement dut ten slotte een nog groeier sttrop
wordt.
Onze wetgeving ua op dit pimt gebrekkig
on het ware te wemfchen dat daaraan eens
wat meer aandacht werd besteed, aandacht,
die nu maar al te dikwijl* naar veel minder
belangrijke onderwerpen uitgpat.
HAGENAAR.
STADSNIEUWS.
GOUDA, 30 April 1032.
Vereeniging „/.org voor geestelijk
misdwldcn te Gouda.
De Algemeene V ergadering van „Zorg"
weid iviuandag 26 April onuer vwenutter-
ichap van Burgemeester Gaanandt genuu-
den. Vuil buiten Gouda v ar n aanwezig
Burgemeester U. G. Itooa van i -kktrkera
en ur. i'. Vermet, schoolarttv van net
district Dek en. IJssel.
Door den secretaris werd het volgende
jaarverslag uitgebracht.
Jaarverslag 1981.
Kindigdc hot jaarverslag 1930 met het
u'lspreken van de hoop, <iat in 1931 een
geacnikt gebouw voor de werkinrichting
voor zwakzinnigen'beschikbaar zou komen,
in dit jaarverslag kan met groote voldoe
ning worden geconstateerd, dat deze hoop
werkelijkheid is geworden. De Gemeente-
ruad van Gouda heeft n.l. in April '31 aan
genomen het voorstel van Burgemeester en
Wethouders de Ambachtsschool aan het
l'&radys aan te koojien met de bedoeling,
dut daarin gevestigd zullen worden de
school voor debielen, de imbecillenklasse(n. i
en werkinrichting en weefkamer voor im-
becillen: een voor de verzorging der mis-
ueelden uitermate belangrijk besluit, waar
voor de Vereeniging „Zorg" het Gemeente
bestuur groote dank verschuldigd is.
Kort daarna aanvaardde de Raad het
hiermede in direct verband staande voorstel
aan de school voor B.L.O. een imbecillen-
afdeeüng te verbinden. 1 October werd
deze „Vorstufe" der werkinrichtingen ge
opend en nu reeds is het aantal leerlingen
gestegen tot 16, een aantal dat recht geeft
op Rijkssubsidie van twee leerkrachten vooi-
deze afdeel ing.
Do ouders dezer leerlingen zijn zeer
dankbaar voor het onderwijs en de verzor
ging hunner kinderen.
Lateu wé1 hopen, dat de tijd niet ver meer
is, de verzorgers der oudere imbecillcn de
zelfde reden tot dankbaarheid zullen hebben.
Naast deze gebeurtenissen, die „Zorg"
zoo zeer raken, doch waaraan de vereeni
ging zelf weinig werkzaam aandeel heeft
genomen, moet in dit verslag vermeld wor
den het feit, dat in 1931 vier kinderen ge
durende 6 weken naar de speciale kolonie
\cor zwakzinnigen te Ede zijn uitgezonden
op medisch advies van den heer Schoolarts.
Het resultaat dezer verpleging was uit
stekend. Ieder, die in Ede komt, wordt aan
geraden, eens een kijkje te gaan nemen in
dit waarlijk model koloniehuis. De direc
trice is gaarne bereid, wanneer onderge
tekende er te voren kennis van geeft be
langstellenden de inrichting te toonen.
Met dankbaarheid kan hier gewag wor
den gemaakt van de schenking van 60,
die wij dopr vriendelijke bemiddeling van
een onzer dames-leden mochten ontvangen:
een behoeftig kind zal hiervpor 6 weken
naar buiten gaan. Ditzelfde lid verheugde
ons met de mededeeling, dat het batig saldo
der verloting op een vergudering van
„Volksonderwijs" ter beschikking van
„Zorg" zou worden gesteld. De 75, die de
penningmeester van Volksonderwijs afdroeg
worden met grooten dank aanvaard en zul
len zoo nuttig mogelijk worden besteed.
Ook de Vereeniging „Tot steun aan hulp»-
behoevende kinderen" verblijdde den pen
ningmeester wederom met een bijdrage, ook
hiervoor brengt ondergetpekende den dank
der vereeniging.
Was het jaar 1931 voor „Zorg" wat ver
gaderingen enz. betreft een stil jaar, er zijn
door den Raad besluiten genomen, die de
verwezenlijking van de plnnnon der Ver
eeniging mogelyk maken.
De volgende wijzigingen kwamen in het
bestuur: Mevrouw L. Prlnce-Schim van der
Loeff trad om gezondheidsredenen als nen-
11ingmeesteresse uf, doch bleef lid van het
Algemeen Bestuur; op verzoek bleek de
heer P. D. Muyhvijk bereid de zorg der fi
nanciën der vereeniging op zich te nemen.
Door herkiezing "door de algemeene verga
dering van de aftredende leden bleef het
bestuur overigens ongewijzigd.
De nazorg van de oud-leerlingen der B.
L.O.-school brehgt in dezen tijd groote
moeilyklieden met zich. O.m. werd met suc
ces een oud-lafrUtig geplaatst op de atads-
kweekerij. Hier by kan tevens met waardee
ring gewag Worden gemaakt van de mede
werking van de St. Vineentiusvereeniging
bij de plaatsJn» van «en jongen buiten de
slad. Jammer génoeg is dit, ofschoon het
geval zich aanvankelijk zeer gunstig liet
aanzien, niet met succes bekroond.
Met het uitspreken van de hoop, dat 1932
geen stil jaar, itiaar een van groote activi
teit moge zyn eindigde dit 2e jaarverslag.
In verband de uitzending naur het
Koloniehuis te E$e wer$ besltften dit jaar
ue uitzending vital vier tot"zes kinderen uit
te breiden.
Prof. Dr. Albert Schweitzer
Z(jn voorkeur voor Holland.
Toen Zaterdagavond prof. dr. Albert
Schweitzer, die binnenkort ook naar Gouda
komt, zyn lezing over „Goethe als Mensch
und als Denlkier", in den Stadsschouwburg
in Arnhem beëindigd had, begaf hy zich
naar het huis van ds. Vorster, waar hy ty-
dena zijn verblyf aldaar gastvrijheid ge-
Met ingang van 1 Mei
wordt de prijs van
Henkcl's Wasch-en lileek-Soda
van 10 cent tot
het radicale Schuurpoeder
van 13 cent tot
derne Afwaschmiddel
rf werk, van 15 cent t
het voortreffelijk Bleekmiddel
elfwerkend waschmiddel
van 25 cent tot
van 13 cent tot
6 Dok Handel-Mij N.V., Amsterda
Ken medewerker van de Nieuwe Arnhem-
sche Courant zocht den Professor daar op
eu heeft een kort gesprek met hem gevoerd.
,4n 1913", zoo vertelde prof. Schweitzer
op een vraag, „ving ik myn werk in Lam
barene aan. Lambarene ligt in Equetqriaal
Afrika. Wy zyn er heel primitief begonnen,
htel bescheiden. Thans zyn aan 't zieken
huis twee Hollanidsche artsen verbonden.
Van der Eist en Ponema, beide ook bekwa
me chirurgen ,want dat is daar een nood-
zaknlykheid. Zoo gemiddeld liggen er een
150 zieken by ons. Naast deze twee dokto
ren, word ik dan nog geassisteerd door een
6-tal Buropeesche verplegers.
De ziekten ,die het meest voorkomen zyn
malaria, lepra, dissentrie, slaapziekte en
dan natuurlyk een overstelpend aantal chi
rurgische gevallen".
„En de kosten'', informeerde men voor
zichtig, „hoe worden die gedekt?"
„Een enkele maal een gift van een
vriend", antwoordde Schweitzer, „maar het
meesfe moet ik zelf verdienen met myn
concerten en lezingen en myn boeken".
„Hoe lang bent u reeds in Europa en tot
wanneer denkt u hier te blijven?"
„Efnde Januari ben ik gekomen. Ik be
reis achtereenvolgens Holland, Engeland
en Schotland. Aan het einde van dit jaar
hoop ik weer naar Lambarene terug te kee-
ren.
„Ik ben graag in Holland", vervolgde
prof. Schweitzer, „omdat er hier zulke
mooie orgels zijn. De Hollandsche orgels
zyn de mooiste, die ik ken. Ik kom nu nog
o.a. in Utrecht, Amsterdam, Rotterdam,
Den Haag, Haarlem, Gouda, Leiden, Zut-
phen, Deventer, Groningen, Leeuwarden,
Zwolle en Naarden. Steeds maar weer con
certen en lezingen. Daartusschendoor werk I
ik aan myn Culturphylosophie." J
Prof. Schweitzer wilde hierover echter
niets verder loslaten: „Evenals Chamber
lain, ben ik van meening, dat men nooit
spreken moet over iets wat nog niet geheel
volbracht is. Reclame heb ik niet noodig,
die verlang ik niet."
Schweitzer nam een broodje. „Ja", ver
ontschuldigde ihy zich, „vóór een lezing of
concert eet ik nooit, dat is een van myn
vaste stelregels. Ik heb gemerkt dat ik my
dan beter kan concentreeren. U begrijpt
misschien wel, dat ik nu honger heb".
Prof. Schweitzer vertelde nu nog een en
ander over de volken, temidden waarvan
hij in Lambarene leeft. „Vroeger waren dit
verschillende volksstammen, maar deze zijn
o.a. tengevolge van den slavenhandel gede
cimeerd .Nu vat men hen samen onder de
verzamelnaam Pantuvolken. Ook leeft er
een betrekkelijk groot aantal Europeanen.
Het voornaamste middel van bestaan is het
vellen van hout. Veel hout ta>rdt daar van
daan naar Rotterdam vervoerd om tot tri
plex te worden verwerkt."
Over eend ge maanden vertrekt de groote
geleerde musicus, maar bovenal mensch,
prof .dr. Albert Schweitzer weer naar Lam
barene, naar Equatoriaal Afrika, om daar
te volbrengen wat hij zijn plicht en roeping
acht.
(Voor Stadsnieuws zie verder Tweede
Blad.)
Voor kleine tuinen.
DE TUIN IN BLOEI.
Het is een prijzenswaardige eerzucht, zoo
vroeg mogelijk de lente ook in den tuin
intocht te doen houden. Niemand zal kun
nen beweren, dat hij geen plaatsje over had
voor di& weinig veeleischende lenteboden
als anemonen of sneeuwklokjes, crocussen
of narcissen. Onze primula's zijn zoo be
scheiden, dat zij wel in eiken tuin geplant
kunnen worden, zonder dat men iets bij
zonders aan den grond behoeft to doen.
Men kan ze langs den rand van een perk
planten of tussohen de struiken, wanneer
hl voorraad bij
WIJDSTHAAT 4 00^(
deze niet te dicht op elkaar
dat moest Hooit het geval zyn, want elk
struik dient zich vry te kunne,, ontwikk?
len om haar volle schoonheid te ontplooien"
Anemonen hebben een humuslaag van ver
gane bladeren noodig om zoo' goed mote
ly'k te groeieh, vandaar dat het beter is in
den herfst de bladeren niet weg te harken
doch ze rustig te laten liggen. De anemonen
breiden zich elk jaar verder uit en «rite
een steeds grootere oppervlakte gaan sie
ren, wanneer men maar geregeld de blade"
ren laat liggen. De dichte schaduw van dè
struiken »n den zomer is volstrekt niet na-
deelig voor <Je anemonen, want deze heb.
ben zich dan ul lang in den grond terug
getrokken; in, den herfst kan men ze ook
opnieuw planten en wel zoo, dat de wortel,
stokken 5 c.Mj diep in de humuslaag komen
te liggen. Re^ds in de eerstvolgende lente
zuUen de anemonen daji bloeien.
Li kleine tikinen wordt dikwyls de fout
gemaakt, dat j>y de indeel ing alle afmetin.
gen te kleia Worden genomen. Het raat
niet aan, de indeeling van een grootemn
tuin verkleind over te nemen; er moet een
nieuwe indeeüng worden ontworpen. An
ders zal men de onaai*gename onWek-
king komen, dat de noodig? werkzak
den in den tuin slechts met moeite verricht
kunmen worden, omdat de paden te smal
do perken te klein zym Bovendien wordt de
aigemeene indruk, dien men van den tuin
krygt, op die W(jze niet bepaald verbeterd!
Gewoonlyk is het kiezen van een dergelijke
indeeling het gevolg van den wensoh, een
te groot aantal planten in den tuin onder
te brengen. Het worden dan poppentuintjv,
waarin de menschen meer dan levensgroot
schijnen en de planten elkaar verdringen.
Men bereikt het tegengestelde van wat men
gehoopt had: die tuin schynt kleiner dan
hy is en men krygt er minder bloemen v«i
dan mogelyk zou zyn by een meer verstan.
dige indeeling. Wanneer de ruimte dus be-
perkt is, moet nien weten te kiezen. Alleen
dan maakt men Van den tuin, wat ervan te
maken is. Nóch bloeiende struiken, nóch
bloemperken vormen op zichzelf de schoon
heid van een tuin; zy kunnen slechts
schoon zyn bannen het kader van een har-
monische indeeling, waarbij zoowel m«t de
levensbehoeften Va„ de planten als met de
bewegingsvrijheid! der menschen rekening
is gehouden.
Vele beginners kunnen er niet goed toe
komen, na het planten van een boom den
grond eromheen Ivast te trappen. Zij zyn
bang, de wortels te beschadigen. Hun voor
zichtigheid is echter overdreven; het
er geheel van af1, op welke wijze men te
werk gaat. Dooh de aarde moet vastgetrapt
worden, wunb de pas geplante stndk of
boom kun slechts wortel schieten, wanneer
de aarde de wortels vast en dicht omsluit.
Wanneer de wortels slechts losjes in de
aarde zittten, hebben zy ook licht van de
droogte te lijden, vooral wanneer er een
periode van droog weer komt, waarop men
by planten in het voorjaar dient te rekenen.
By het vasttirappen dient de voet echter
met den punt naar den stam gericht be zytv
terwyl men niet maar willekeurig er op los
taapt, doch den vo(et langzaam in den los
sen grond drukt.
Nuttige Wenken.
U kunt uw keukenzout moordrooghouden
als u wat rijstkorrels in de zoutpot doet.
Hetzelfde geldt ook voor het open zout
vaatje; daarin zyn een paar korrels vol
doende.
U behoeft niet zoo te schrikken over een
teervlek in een jurk. Die vlek gaat op den
loop voor zuivere alcohol, ongekleurde Eau
de Cologne en brandewijn. Is de vlek hard
nekkig, dan maakt inen een pannetje water
kokend, neemt het Van het vuur, dooft het
vuur en zet het flésëhje met alcohol of Eau
de Cologne in het pannetje met water, ten
einde den alcohol t(j verwarmen, waardoor
de werking ervan oj) de teervlek verhoogd
wordt. I
Gezondheid is de grootste gave; tevre
denheid de beste rijkdom.
ON S Z A TE R D A G F EUILLET ON
uit het Engelsch van
BARONES ORCZY.
11
D« .stippen kwamen nader en spoedig
herkende ik een vlucht gieren, die ongetwij
feld aangetrokken werden door den dooden
kameel dien wij aan den weg hadden laten
liggen, terwijl tegelijkertijd door de beklem
mende stilte in het rond myn ooren het
sombere geluid hoorden van een troep
hyena's, die in de wildernis schreeuwden.
Toen ik my omwendde zag ik, dat Hugh
achter my stond; ook hy had de zich met
rtoodaas voedende beesten gezien en den
zvvaarmoedigen kreet gehoord. 7.ijn geheele
gelaat straalde van een plotseling, opnieuw
ontwaakt enthousiasme; hy legde de hand
op myn schouder en zeide...
„Wil je nog vijf dagen met mij meegaan
Mark ik beloof je, dat ik, indien wy dan
geen verder spoor zullen hebben gevonden,
dat wy op den goeden weg zyn, met je
mee terug zal gaan naar Wady-Halfa. Wij
kunnen nog een beetjc zuiniger zijn met
onzen voorraad en dien nog eenige dagen
langer laten duren, dan wy van plan waren
geweest."
Hoe vreemd het ook was, met de sombere
nadering der roefvogels scheen myn geest
drift hernieuwd. Ik denk. dat het kwam
door het hooren van het geluid van andere
wezens, dan de onze in de ontzettende, on
veranderlijke stilte. De belofte van Hugh
wekte my op en de drie volgende dagen
verheugde ik hem door mijn weer opge
wekte stemming.
Op een morgen, by het aanbreken van
den dag, toen wy onze kameelen oplaadden,
wees Hug naar het Westen.
„Eindelijk de vyand, Mark. Het dient
nergens toe om to beproeven te ontkomen,
hy zal ons inhalen, voordat wy goed en
wel op weg zijn. Ik heb er mij al over ver
baasd, hoe hy ons al dezen tijd heeft ge
spaard."
Ik had veel over zandstormen gelezen en
toen wij pas op reis gingen, met de groot
ste kalmte gesproken over de mogelijkheid
>r een te ontmoeten. Wy troffen de voor
bereidselen, die noodig waren om den vyand
af te wachten: de arme kameelen beefden
van het hoofd tot de voeten. Wij spreidden
het linnen van onze tent over hen en ons-
zélf, beschermden ons hoofd goed mei
mantels en dekens, verder konden wij niets
doen dan afwachten en ons leven toever
trouwen aan hooger hand.
Wat er volgde was ontzettend, het deed
mij mijne verveling en Hugh zijr, fantasti
sche droomen vergeten. De hevige zand
en kiezelgolven, de duisternis, de angst der
kameelen, het stikkende gevoel, alles droeg
er toe by om my te doen verlangen naar
die eentonigheid van woestijnzand in ruste
waarop ik zoo vele dagen had geschimpt.
Ik denk, dat ik aan het achterhoofd door
een scherpen steen moet z\jn getroffen,
want ik kan mjj de gewaarwording van een
htftigen slag herinneren en daarna niets
meer. Toen ik weder tot bewustzijn kwam
gevoelde ik, dat er brandewijn in myn keel
druppelde, dat er een effen blauwe hemel
boven my was, en ik Hugh's opgeruimde
stem hoorde die my vroeg, hoe ik mij ge
voelde.
„Precies als een ingestorte duin," mom
pelde ik.
Waarlijk, ik meende dat het voor geen
mensch mogelyk was, zooveel zand aan zich
te hebben, als ik had. Het zat overal, in
myn mond, in myn oogen, in den brande
wijn, diep ik dronk achter in mijn keel, In
myn schoenen, onder myn haarwortels.
„Hoe maken de kameelen het?" vroeg ik.
„Ik vrees slecht. Een hunner weigert,
zich te bewegen."
„Ik hoop niet, dat zy het is, die melk
geeft."
„Ongelukkigerwijs well"
Dat was een slecht geval{ want de melk
was heerlijk en voedzaam geweest, en het
water, dat in geitenhuiden werd bewaard,
woö maar zeer onsmakelijk.
De vraag omtrent terugkeeren op den
weg, dien wij waren gekomen, was dus ein
delijk beantwoord: wij waren sinds vier en
dertig dagen onder weg geweest, de laatste
poel van stilstaand water, dien wij gezien
hadden, lag dertig dagen achter ons en dat
was ondrinkbaar en zeer zeker hadden wij
geen water genoeg voor nog eens vier en
dertig dagen."
„Nu moeten -wy zeker „Vooruit," beste
jongen..." zeide ik, „en hoe eerder wy dot
vruchtbare en verre land bereiken, hoe lie
ver het za\ zyn."
Wy logden nog vijftien mylen west
waarts af en toen de nacht naderde, was
het my of ik nooit een heerlijker en kracht-
gevender lucht ingeademd had, dan nu dooi
de plooien van onze tent tot ons kwam. De
maan verrees en keek kalm op de onver
anderlijke rust onder haar en jk kon, on
danks den vrede en de stilte van den nacht
niet slapen, maar woelde onrustig op mijn
kleed, afgewisseld door korte perioden van
sluimering.
Eensklaps wekte my iets en deed my
luisterend, geheel wakker, recht over eind
komen, misschien de kreet der gieren of
oen hyena, die onder begunstiging van den
nacht nader durfde komen. Hugh was op
gesprongen, ik volgde hem buiten de tent,
met een onverklaarbaar gevoel van iets
vreemds in de lucht rondom my.
De droge verlaten wildernis, zag er by na
poëtisch uit, zooals ze daar lag, badende in
het maanlicht. De sterren schenen helder
en geheimzinnig, in het Zuiden konden wy
de toppen van een lange heuvelreeks zien,
schemerachtig zich afteekenend tegen het
diepe indigo van het uitspansel en voor ons
de groote en onmeteiyke uitgestrektheid,
met haar geheimen, haar effenheid en vre
de, welken wy zoo goed hadden leeren ken
nen. En toch kon ik niet zeggen wat het
was, dat zoo vreemd en onverklaarbaar in
de lucht scheen.
„Ruik je het, Marlj?" vroeg Hugh eens-
U»p«.
„Het ruiken! Ja, da|t was het! Nu wist
het; myn neusgaten waren zoo lang gewoon
geweest aan de lucht van zand en reisde
kens en kameelen daj; ze den vreemden en
doordringenden geur, idie de lucht vervulde
piet herkende. My was zoet toch scherp,
èvenals een reusachtige ruiker lotuabloe-
men, de geheele heldere en koele dampkring
was drukkend gewordjen door dezen vreem
den geur.
„Waar komt hert, vandaan?" vroeg hy.
Wy wandelden verder en beklommen een
laag heuveltje, aan welks voet wy onze tent
hadden vastgemaakt.
Toen wy den top vdn den heuvel hadden
bëreikt, en onze oogen als gewooniyk ver
langend en westelijken horizon hadden ge
peild, slaakten wy beiden een kreet e»
keken vooruit, terwyi wy onze oogen niet
durfden gelooven. Daar, ver in het ver"
schiet, duideiy'k afgeteekend tegen den
donkeren, met sterren bezaaiden hemel,
verhief zich, eenige duizenden voeten boven
het omringende hoogland, een witte, een
zame rots, wier top dóór een speelschen in-
vAl der almachtige natuur was uitgehouwen
tot een volmaakt steenea kop van een jak
hals; de zwarte wolk der sirocco had heip
dien morgen voor ons oog verborgen, en
zelfs nu vroegen wy ons verbaasd af, of
ons onze opgewonden hersenen, onze ver
moeide oogen geen wreede poets speelde.
(Wordt vervolgd.)
onzer gezondheid, In het bijzonder
en zoovele daardoor ontstane pijnen.
Uw beste wapen it Asplrin-Tabletten. I
I) Ut op dan orapjeband. Pr|js ?5 ets. I
het Is meer een }aard.
Phar Lap, het renpaard, dat 66.000 pond
ombracht,
door
GEORGE Q'CLAREN.
Uit Oalifornië is het bericht
ontvangen, dut daar het wonder
paard Rhar Lap, dat zyn eige
naar 66.000 Pond Sterling op
bracht, aan koliek is gestorven...
Phur Lap is maar een paard... en tóch
was het een millionnair! En een spotter
voegde eraan toe: „Phar Lap waft een mil
lionnair en heeft tóch zyn geld eerlyk
verdiend 1"
66.000 Engelsche ponden, dat is ongeveer
(volgens den tegenwoordige^ Koers) 617
duizend gulden, heeft Phar Lap in de wei
nige jaren van zyn merkwaardig leven „op-
geloopen" en zyn eigenaar die hem
ergens vry goedkoop kocht daarmede tot
een der meest benijdenswaardige en benijd
de ren-koningen gemaakt. Het was een
puard van het edelste renbloed, dat werken
en overwinnen kan, onder de meest moei
lijke omstandigheden.
Bovendien was het leven van dit edele
dier ook avontuurlijk genoeg om het hier
weer te geven.
Toen Phar Lap nog jong was, werd h'y
zoo ongeveer beschouwd, hetgeen men on
der de mensöhen een „slechte schooljongen''
noemt. Hy was hoogbeemg, scheen door
zyn passieven tegenstand ongeschikt voor
runpaard te zyn en weigerde beslist, zich
een zadel te laten opleggen.
Zyn eigenaar was wanhopig en werd zoo
woedend, dat hy den jongen hengst tot
karrepaurd degradeerde. Maar ook dit biwi'
niets, Phar Lap bleet wat hy was: bokkig,
eigenzinrug en lui. Daarom werd het dier
verkocht.
160 Pond, in dien tyd nog ongev&r 1920
gulden, een aardig sommetje voor een
paard, luidde het hoogste bod, van den heer
D. J. Davis, een Australische boer en stal-
bezitter. De vroegere eigenaar grynsde-
„Veel geld voor die bok!" En de zaak was
beklonken.
Phar Lap ging van zyn geboorteland
Nieuw-Zeeland naar Australië, kreqg een
eigen trainer en een eigen jockey en zes
maanden later was Phar Lap het gesprek
van den dag van alle ren-liefhebbers in
Sydney en Melbourne,
De driejarige overwint, overwint gere
geld! Men heeft in Australië nog nooit zoo-
iets meegemaakt. Vyftig rennen loopt het
(ter mede, daar van wint het zes-ep.-dertig
als onbestreden, ongeslagen favoriet. Zoo
dat tenslotte rennen, waarin hy starten zal,
niet meer vol te krygen zyn en wedden-
•c..appen tegen Phar laip niet meer afge
sloten worden...
Phar Lap moest echter loopen! Want als
fokdier voor trekpaarden was hy niet ge
schikt en slechts voor de renbaan had hy
nut. Na lang aarzelen trok zyn eigenaar
met hem op tournee door de Yereenigde
blaten, waar hy het allereerst in Califor-
nie startte.
Drukkende warme .geheel gewyzigde kli
maatsfactoren, ander hooi, ander water,
broeierige stallen... ieder ander paard had
onder deze omstandigheden slecht geloopen,
laat staan gewonnen. Maar Phar Lap
aan wiens overwinning geen mensch ge
loofde, won de grootste Amerikaansehe
wedren, de „Agua Caliente" spelenderwys,
hoewel hy zyn jockey W.- Elliot, die 5834
kilogram woog, te dragen had!
15000 toeschouwers brulden en gilden
hun keelen stuk van enthousiasme over
deze overwinning. 50.000 dollar bracht deze
wedren zyn meester op...!
Phar Lap was slechts een paard en tóch
een ster, gehaat en gevierd. Men heeft
meerdere malen getracht hem te vergifti
gen, een motorryder deed een revolver
aanslag op hem, zyn stallieden werden
overladen meit geschenken, opdat zy de
bakviach van den rensport, een beetje min
der goed zouden bewaken.
Het paard had een eigen trainer, een
eigen jockey W. Elliot, tiwee eigen staljon
gens, een eigen salonwagen voor spoor
vervoer, een dierenarts, die op reis mee-
gMg, enzoovoorts. Phar Lap werd slechts
weinig getraind, daar het dier de eerzucht
in de beenen had. Zonder hulp startte het
wonderpaard, spande van den beginne af
aan zijn beste krachten in, en liep alles
yoorby, wat hem in den weg kwam.
Slechts één tegenstander versloeg hy
met. Maar dat was, omdat dit paard door
Ü)n eigenaar niet tegénover Phar Lap ge-
*teld werd; deze weigerde halsstarrig. Dat
Sui1 beau, het heste renpaard tier we
reld, dat het tot een bedrag* van 15.000
ond Sterling aan pryzen heeft gebracht.
Volgens de berichten is Phar Lap gestor
ven tengevolge van een koliek. V'aars thy n-
Ujker is echter, dat de verwende maag van
te renpaard de vele dopingmiddelen niet
heeft kunnen verdragen, die het in den loop
tea tjjds inkreeg, om z(jn „vorm"' te ver
beteren of te handicapen. Maar dat is van
minder belang. Van wérkelijk belang is het
teit, dat by dieren dezelfde regel schynt te
telden, als by de menschen: Men kan een
linke, succesvolle kerel worden, ook als
zooals Phar Lap een slechte leer-
"ng op school was!
Dk veiligheid van hat
luchtverkeer.
Een gestadig^ vooruitgang merkbaar
door
L. D. LYM.AN.
Toen wij den bekenden Nederlandse-hen
vliegtuigconstructeur A. H. G. Fokker eens
vroegen, hoe het nu eigenlyk stond met de
veiligheid van het luchtverkeer, antwoordde
hy: „Vliegen is veel gevaarlijker dan thuis
in bed blyven liggen ,maar toch sterven er
veel meer menschen in hun bed dan by een
vliegongeval". Dat is niet tegen te spreken,
maar wy betwyfelen toch of die uitlating
ook rnaur één, persoon, die niet durft te
vliegen, over zyn angst heen zal helpen.
De luchtvaart is thans een gewoon vervoer
middel geworden, doch er zyn vele perso
nen, die er eigenlyk niets van afweten. Als
een piloot verongelukt by het invliegen van
een nieuw vliegtuigtype, als een militaire
vlieger neervalt by een gedurfd staaltje
van luchtacrobatiek, als een sportvlieger
met n»g splinternieuw brevet zich niet
weet te redden uit een vrille, dan hoort men
slechts één commentaar: „Ze vallen alle
maal wat vroeger of wat later dood".
En dat is toch niet juiist. Van alle vlieg
ongevallen wordt met de grootste zorg aan-
teekening gehouden en de cyfers bewijzen,
dat de veiligheid van het luchtverkeer
steeds toeneemt. Vooral geldt dit van het
onderdeel, waar het groote publiek mee te
maken heeft: ongevallen van verkeersvlieg
tuigen op geregelde luchtlijnen. In ons land
is het in dit opzicht wel bijzonder goed ge
steld, doch een meer overtuigeno bewys
vordt geleverd door de Amerikaansehe cij
fers, immers, dit uitgestrekte land is be
dekt met een dicht net van luchtlijnen,, die
in handen zyn van een groot aantal maat
schappijen, w.o. enkele wereldbekend zyn,
terwijl vele andere op zeer bescheiden voet
zijn ingericht. Bovendien z'jn <?r in de Ver-
eenigde Staten enkele zeer gevaarlijke tra
jecten, o.a. over het Allegheny-gebergte
dat berucht is als „het kerkhof der piloten".
Een zwart- mist onttrekt maar al te dikwyls
de aarde aan het oog en de dikte van de
mistbank ia zeer verschillend: soms worden
slechts de laagste gedeelten bedekt, maar
zy kan ook wel duizend meter dik zyn. De
eerste waarschuwing krijgt de piloot in den
vorm van kleirfe, snel ronddraaiende wolk
jes. Zij komen aansuizen over het vliegtuig
als de adem van een reus, die woedend is op
de nietige menscheiyke indringers in zyn
element. En dan is het slechts een kwestie
van een paar seconden, voordat de piloot
volkomen verdwaald is. Hij moet zyn weg
vinden over een zee van melk. Zeer ervaren
piloten hebben door dit weer reeds hun
leven verloren en het is dan ook niet zon
der reden, dat op deze luchtlijnen zooveel
zorg aan radiobakens, waarschuwingsdien
sten, enz. wordt besteed. Vroeger moest de
piloot echter uitsluitend afgaan op zyn
„idee" van richting en evenwicht. Zyn ge
voel bedroog hem dikwyls genoeg en dan
was hy in groot gevaar.
In het laatste jaar hebben drie maat-
schappyen luehtlynen over dit gebergte, ge
ëxploiteerd op een vaste, dagelyksche
dienstregeling. Meer dan 90 "A der vliegtui
gen kon op tyd vertrekken en wat het
voornaamste is, op de gevaarlykste trajec
ten over de scherpe en afgeronde bergrug
gen heeft het geheele jaar door geen en
kele passagier ook maar de minste verwon
ding opgeloopen. De cyfers van het geheele
land teonen ook een goeden vooruitgang
van de veiligheid aan. Wy beginnen met
het jaar 1927, omdat eerst teen het Ameri
kaansehe publiek, enthousiast geworden
door de transatlantische vlucht van Lind
bergh, zich sterk voor het luchtverkeer be
gon te interesseeren. Gedurende vyf achter
eenvolgende jaren (1927 t/m 1931) bedroeg
het aantal gedood* passagiers op een mil-
lioen vliegmylen resp. 0.59, 0.85, 0.28, 0.24
en 0.19. Het blyft dus steeds minder dan
één. De toename en het aantal ongelukken
in 1928 is te wUten aan den ongezond snel
len groei van de luchtvaart en het ontbre
ken van de noodige veiligheidsmaatregelen.
Er werd teen echter beter toezicht gehou
den; ondeugdelyk uitgeruste maatschap-
py'en werden opgeheven en sindsdien is dan
ook een gestadige verbetering te constatee-
tOp het oogenblik wordt er nog slechts
passagier gedood op ruim 5 millioen
vjiegmylen of ruim 8 millioen K.M.
De vergelyking met andere vervoermid
delen is niet goed mogelyk, omdat er van
spoorweg- en auto-ongelukken niet zoo'n
zorgvuldig bygehouden statistiek bestaat.
Het publiek voelt zich nu eenmaal veilig,
zoolang het op den beganen grond blyft en
toont geen behoefte aan dergel yke sta
tistieken. Doch zoowel van trein en auto als
van vliegtuigen geldt dezelfde regel, dat
men snel bewegende vervoermiddelen niet
zórgeloos kan behandelen, zonder dat er
ongelukken ontstaan. iDie zorgeloosheid be-
hóeft niet altyd de schuld te zyn van den
bèstuurder; Zy kan ook liggen by den con
structeur of by den exploitant. Dikwyls
worden vliegtuigen afgezonden op een ge
nt wil
regeling M zy
Over de geheele
te zwaar
is ten
van .Scala" Berllln
4 CARTELLAS
SCHICHTL's
Marlonclte-Revue
OrlM-fllm voor éo Insi.
DAGELIJKS Tl ZONDAGS 2 MIUB DAGELIJKS 6'/? ZONDAGS 5* ö'/z UW
ENTREE PRIJZEN: -™°-Vl'/o 150
Plaatsbespreking zonderverhooqinq Jaqelijks vanaf 10Uurdoorloor end aan bt-l Bureau
deze punteil echter verbetering merkbaar,
ter vrij 1 ook telkens nieuwe uitvindingen
worden gedaan. Tenslotte zyn velen ervan
overtuigd, dat het thans algemeen gang
bare vliegtuigtype nog niet het ware is.
Vandaar de groote belangstelling voor de
autogiro en het imtroduceeren van vele an
dere, weinig minder revolutionaire vlieg-
tuigt pes. Het doel is, een kleine landings
snelheid te combineeren met groote kruis
en maximuansnelheden.
Dit is feitelyk het groote struikelblok
van de moderne luchtvaart. De prestaties
van de vliegtuigen worden in elk opzicht
beter, in de eerste plaats als gevolg van de
verbeteringen ,die voortdurend aan de mo
toren worden aangebracht. Men nadert wat
dit betreft echter de grens. By het tegen
woordige vliegtuigtype staat men eigenlyk
reeds voor het geval dat b(jv. een toestel,
waarby een motor van 300 P.K. zou passen,
er een van 500 P.K. krygt om de kruis- en
maximum-snelheid op te voeren. Het ge
volg is echter, dat de bestuurbaarheid by
kleint; snelheden achteruitgaat en het lan
den des te gevaarlyker wordt. Daarom
landen de piloten met de groote snelheid,
want dat is nog beter, dan Wt stuur te ver
liezen en over den kop te gaan. Zy kiezen
van twee kwaden het minste. Doch de ver
dere ontwikkeling van de luchtvaart moet
thans wachten op een radicale verandering
in den bouw der vliegtuigen en de plaatsing
der motoren.
ItAADSELS VOOK DE JEIJOD.
Oplossingen van de raadsels
van vorige vrfek.
1 'Egel, lam, hinde, hert.
2. Staal.
3. Kraai, kraag, kraam.
4. Hand, land, jurk, Koos, Mien, zak.
5. Goede Vrydag.
6. Lood, goot, noot, moot.
De prys viel by loting ten deel aan
COR'KIE R1UTTEN1BERG, Naaierstraat 39.
Nieuwe raadsels.
1. Myn geheel wordt met 11 letters ge
schreven en noemt een bekende
vrucht.
Een 4, 8, 9, 10, 11 is een andere vrucht.
6, 11, 7 is voor velen een gezond voed
sel.
1, 10, 2, 3 is een ander woord voor tee-
ken.
6, 11, 5, 9 is het tegenovergestelde va»
styf.
Een 6, 8, 7 wordt zoowel door den -boer
als den tuinman gebruikt.
2. Vier letters noemen een viervoetig dier.
Verandert men zyn staart, dan krijgt
men water. Verandert men nu nog
zyn kop, dan wordt het een t yds ver
loop.
3. Hoog in de lucht kan ik zweven.
Soms daal ik plotseling neer.
Toch ben ik werk'lyk geen vogel,
Heb ik geen enkele veer.
Ook een insect was ik nimmer,
Al vlieg ik vaak met veel
4. Myn eerste is een kleur.
Myn tweede is een. klinker.
Myn derde is een gebruiksvoorwerp.
Mijn geheel is een plaatsje in Nederland.
5.
xxxxxxxxxxx Beroemd Nederlandsch
acteur; thans gestor-
Nederlandsche haven
plaats.
Een onzer meest be
roemde admiraals van
vroeger.
Een stad, die vroeger
„Christiania" heette.
Een stad in Nederland,
waar de bekende ont
bijtkoek vandaan komt.
Een Nederl. stad, waar
kaarsen, gebak en
aardewerk vandaan
komt.
Een bijnaam van een
onzer beroemdste ad
miraals.
x x x x x x Eén 'beroemd Neder
landsch dichter.
Oplossingen inzenden aan de Redactie van
de Goudsche Courant, Markt 31, Gouda.
x x x x xx x
X X X X X X
X X X X
XXXXXXXX
XXXXXXXXX
leveren wij nog: niet, maar wel PUBLICA RIJWIELEN, reeds vanaf 33.
Betaling desgewenscht vanaf 1.per week. En u weet het, voor ONDER-
DEELEN en speciaal BANDEN zijn wij toch nog altijd voordeeliger.
A, BROER 35 SPOORSTRAAT 3»
Z(j bevat een keur van artikelen in
«OUD, ZILVER en
UURWERKEN
Zoowel voor Dames en
Heeren die zich bij uit
stek leenen voor
voor
OMDAT WIJ ZELF
FABRICEEREN.
prijsverlaging;
Ie KWALITEIT BISCUITS.
Gem. Biscuit
Cafe noir
Albert
Algeria
Brass Kermis
Oval Marie
Demi Lune
Petit Beurre
Zandkoekjes
Sprits populair
p. Zi pond 24
24
m 24
24
19
19
19
b 19
21
p. pond 34
SPECIALE AANBIEDING
2 pond Volvette
GOUDSCHE KAAS 50 ct.
4 pond jonge
LEIDSCHE KAAS 50 ct.
EDAMMER KAAS 20 -f-
per stuk 56 ct.
EDAMMER KAAS 40 -f
per stuk 89 ct.
ROOMBOTER
onder rijkscontrole p. pond 55 ct.
ZAANSCHE MOLEN BISCUIT per pond 25 ct.
per y2 blik inhoud 3 pond 67 ct.
OPNIEUW GROOTE PRIJSVERLAGING
VAN ALBERT HEIJN's THEE.
De Thee van 30 cent per ons verlaagd op 25 ct.
34 30
38 35
41 40
ALBERT HEIJN's VERPAKTE THEE
is dus thans verkrijgbtiar in de prijzen
17, 20, 25, 30, 35 en 40 cent per ons.
BOVENDIEN ontvangt iedere kooper, ter kennismaking met
de voortreffelijke kwaliteit onzer Thee-melanggs' van
ZATERDAG 30 APRIL tot en met VRIJDAG 6 MEI a.s.
by aankoop van EEN HALF POND T1IEE a 621-5, 75,-
87'/o of 1.00 per V-> pond:
EEN POND ECHTE OUDERWETSCHE BRUIDSUIKERS
GOUDA
MARKT SI
MAGAZIJN VAN
OOSTHAVEN 29
ELECTRISCHE HAARKAM ƒ2.25
id. -3.9»
ELECTR. HAARBORSTELS - 9—
ER ASM IC TANDZEEP