Aspirin ILLE illlü in Trouw Ringen ALBERT HEIJN maakt u Attentie Prijsverlaging Electrische Rijwielen Het groote MATRAY Ballet A WIIIY DERBY forloges ALBERT HEIJN Hammen Balf A. de Jong Persil 22% ct. Henco Ata Imi Sil 12 verlaagd. BOEKHANDEL J. DE VEN De lieveling der Goden. de vijanden verkoudheden Bil Henry Rosen Alvarei Bros Valosca Dahn J Lapp kHabell [Interessant Wereldnieuws I Hebt ge onze etalage al gezien GESCHENK ARTIKELEN Dames en Hecren J. A. HINKE MARKT 70 HET LEVEN G0EDK00PER. KAAS CADEAU 1 en borstels Parfumerieën ToUef-Artlkelen verhaal (ike ai heul long geld moest hebben van «en zijner klanten eu die dien klant bij d< Nutsapaarbank in do queue zag a taan. Blijkbaar hud hij 'dua wel geld maar tiet Uq liet liever op de apauy- U»nk «buun dun liet te besteden voor de afloamng vuu zijn schulden. Ei aa ul eeuu door de middenstaiMjflver- eenigingen bij den .Minister van Justitie aangedrongen op snellere proceduro juist iOor het innen van kleinere bedragen, maai men voelt daar "an het departement niet wel voor. Allicht. wiujt uinbleuaieu hebben In dit ojizieht nooit, te klagen, dat zij met prompt betaald woqdeiy ze kunnen In*, stens tot de cutegorie trage betalers of wan betalers behooreu, maar liet ouaungonume ervan aan dun Üjye voelen doen zij niet. De banken lijden atle ernstig door de trage betaling en zij slaan vrijwel niuehte- loo* daartegenover. Dikiyjls zijn do bedra gen ie klein oiu de kosten van gerechte lijke vervolging er aan te wagen èn als groot zijn dan dreigt het gevaar van faillis sement dut ten slotte een nog groeier sttrop wordt. Onze wetgeving ua op dit pimt gebrekkig on het ware te wemfchen dat daaraan eens wat meer aandacht werd besteed, aandacht, die nu maar al te dikwijl* naar veel minder belangrijke onderwerpen uitgpat. HAGENAAR. STADSNIEUWS. GOUDA, 30 April 1032. Vereeniging „/.org voor geestelijk misdwldcn te Gouda. De Algemeene V ergadering van „Zorg" weid iviuandag 26 April onuer vwenutter- ichap van Burgemeester Gaanandt genuu- den. Vuil buiten Gouda v ar n aanwezig Burgemeester U. G. Itooa van i -kktrkera en ur. i'. Vermet, schoolarttv van net district Dek en. IJssel. Door den secretaris werd het volgende jaarverslag uitgebracht. Jaarverslag 1981. Kindigdc hot jaarverslag 1930 met het u'lspreken van de hoop, <iat in 1931 een geacnikt gebouw voor de werkinrichting voor zwakzinnigen'beschikbaar zou komen, in dit jaarverslag kan met groote voldoe ning worden geconstateerd, dat deze hoop werkelijkheid is geworden. De Gemeente- ruad van Gouda heeft n.l. in April '31 aan genomen het voorstel van Burgemeester en Wethouders de Ambachtsschool aan het l'&radys aan te koojien met de bedoeling, dut daarin gevestigd zullen worden de school voor debielen, de imbecillenklasse(n. i en werkinrichting en weefkamer voor im- becillen: een voor de verzorging der mis- ueelden uitermate belangrijk besluit, waar voor de Vereeniging „Zorg" het Gemeente bestuur groote dank verschuldigd is. Kort daarna aanvaardde de Raad het hiermede in direct verband staande voorstel aan de school voor B.L.O. een imbecillen- afdeeüng te verbinden. 1 October werd deze „Vorstufe" der werkinrichtingen ge opend en nu reeds is het aantal leerlingen gestegen tot 16, een aantal dat recht geeft op Rijkssubsidie van twee leerkrachten vooi- deze afdeel ing. Do ouders dezer leerlingen zijn zeer dankbaar voor het onderwijs en de verzor ging hunner kinderen. Lateu wé1 hopen, dat de tijd niet ver meer is, de verzorgers der oudere imbecillcn de zelfde reden tot dankbaarheid zullen hebben. Naast deze gebeurtenissen, die „Zorg" zoo zeer raken, doch waaraan de vereeni ging zelf weinig werkzaam aandeel heeft genomen, moet in dit verslag vermeld wor den het feit, dat in 1931 vier kinderen ge durende 6 weken naar de speciale kolonie \cor zwakzinnigen te Ede zijn uitgezonden op medisch advies van den heer Schoolarts. Het resultaat dezer verpleging was uit stekend. Ieder, die in Ede komt, wordt aan geraden, eens een kijkje te gaan nemen in dit waarlijk model koloniehuis. De direc trice is gaarne bereid, wanneer onderge tekende er te voren kennis van geeft be langstellenden de inrichting te toonen. Met dankbaarheid kan hier gewag wor den gemaakt van de schenking van 60, die wij dopr vriendelijke bemiddeling van een onzer dames-leden mochten ontvangen: een behoeftig kind zal hiervpor 6 weken naar buiten gaan. Ditzelfde lid verheugde ons met de mededeeling, dat het batig saldo der verloting op een vergudering van „Volksonderwijs" ter beschikking van „Zorg" zou worden gesteld. De 75, die de penningmeester van Volksonderwijs afdroeg worden met grooten dank aanvaard en zul len zoo nuttig mogelijk worden besteed. Ook de Vereeniging „Tot steun aan hulp»- behoevende kinderen" verblijdde den pen ningmeester wederom met een bijdrage, ook hiervoor brengt ondergetpekende den dank der vereeniging. Was het jaar 1931 voor „Zorg" wat ver gaderingen enz. betreft een stil jaar, er zijn door den Raad besluiten genomen, die de verwezenlijking van de plnnnon der Ver eeniging mogelyk maken. De volgende wijzigingen kwamen in het bestuur: Mevrouw L. Prlnce-Schim van der Loeff trad om gezondheidsredenen als nen- 11ingmeesteresse uf, doch bleef lid van het Algemeen Bestuur; op verzoek bleek de heer P. D. Muyhvijk bereid de zorg der fi nanciën der vereeniging op zich te nemen. Door herkiezing "door de algemeene verga dering van de aftredende leden bleef het bestuur overigens ongewijzigd. De nazorg van de oud-leerlingen der B. L.O.-school brehgt in dezen tijd groote moeilyklieden met zich. O.m. werd met suc ces een oud-lafrUtig geplaatst op de atads- kweekerij. Hier by kan tevens met waardee ring gewag Worden gemaakt van de mede werking van de St. Vineentiusvereeniging bij de plaatsJn» van «en jongen buiten de slad. Jammer génoeg is dit, ofschoon het geval zich aanvankelijk zeer gunstig liet aanzien, niet met succes bekroond. Met het uitspreken van de hoop, dat 1932 geen stil jaar, itiaar een van groote activi teit moge zyn eindigde dit 2e jaarverslag. In verband de uitzending naur het Koloniehuis te E$e wer$ besltften dit jaar ue uitzending vital vier tot"zes kinderen uit te breiden. Prof. Dr. Albert Schweitzer Z(jn voorkeur voor Holland. Toen Zaterdagavond prof. dr. Albert Schweitzer, die binnenkort ook naar Gouda komt, zyn lezing over „Goethe als Mensch und als Denlkier", in den Stadsschouwburg in Arnhem beëindigd had, begaf hy zich naar het huis van ds. Vorster, waar hy ty- dena zijn verblyf aldaar gastvrijheid ge- Met ingang van 1 Mei wordt de prijs van Henkcl's Wasch-en lileek-Soda van 10 cent tot het radicale Schuurpoeder van 13 cent tot derne Afwaschmiddel rf werk, van 15 cent t het voortreffelijk Bleekmiddel elfwerkend waschmiddel van 25 cent tot van 13 cent tot 6 Dok Handel-Mij N.V., Amsterda Ken medewerker van de Nieuwe Arnhem- sche Courant zocht den Professor daar op eu heeft een kort gesprek met hem gevoerd. ,4n 1913", zoo vertelde prof. Schweitzer op een vraag, „ving ik myn werk in Lam barene aan. Lambarene ligt in Equetqriaal Afrika. Wy zyn er heel primitief begonnen, htel bescheiden. Thans zyn aan 't zieken huis twee Hollanidsche artsen verbonden. Van der Eist en Ponema, beide ook bekwa me chirurgen ,want dat is daar een nood- zaknlykheid. Zoo gemiddeld liggen er een 150 zieken by ons. Naast deze twee dokto ren, word ik dan nog geassisteerd door een 6-tal Buropeesche verplegers. De ziekten ,die het meest voorkomen zyn malaria, lepra, dissentrie, slaapziekte en dan natuurlyk een overstelpend aantal chi rurgische gevallen". „En de kosten'', informeerde men voor zichtig, „hoe worden die gedekt?" „Een enkele maal een gift van een vriend", antwoordde Schweitzer, „maar het meesfe moet ik zelf verdienen met myn concerten en lezingen en myn boeken". „Hoe lang bent u reeds in Europa en tot wanneer denkt u hier te blijven?" „Efnde Januari ben ik gekomen. Ik be reis achtereenvolgens Holland, Engeland en Schotland. Aan het einde van dit jaar hoop ik weer naar Lambarene terug te kee- ren. „Ik ben graag in Holland", vervolgde prof. Schweitzer, „omdat er hier zulke mooie orgels zijn. De Hollandsche orgels zyn de mooiste, die ik ken. Ik kom nu nog o.a. in Utrecht, Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Haarlem, Gouda, Leiden, Zut- phen, Deventer, Groningen, Leeuwarden, Zwolle en Naarden. Steeds maar weer con certen en lezingen. Daartusschendoor werk I ik aan myn Culturphylosophie." J Prof. Schweitzer wilde hierover echter niets verder loslaten: „Evenals Chamber lain, ben ik van meening, dat men nooit spreken moet over iets wat nog niet geheel volbracht is. Reclame heb ik niet noodig, die verlang ik niet." Schweitzer nam een broodje. „Ja", ver ontschuldigde ihy zich, „vóór een lezing of concert eet ik nooit, dat is een van myn vaste stelregels. Ik heb gemerkt dat ik my dan beter kan concentreeren. U begrijpt misschien wel, dat ik nu honger heb". Prof. Schweitzer vertelde nu nog een en ander over de volken, temidden waarvan hij in Lambarene leeft. „Vroeger waren dit verschillende volksstammen, maar deze zijn o.a. tengevolge van den slavenhandel gede cimeerd .Nu vat men hen samen onder de verzamelnaam Pantuvolken. Ook leeft er een betrekkelijk groot aantal Europeanen. Het voornaamste middel van bestaan is het vellen van hout. Veel hout ta>rdt daar van daan naar Rotterdam vervoerd om tot tri plex te worden verwerkt." Over eend ge maanden vertrekt de groote geleerde musicus, maar bovenal mensch, prof .dr. Albert Schweitzer weer naar Lam barene, naar Equatoriaal Afrika, om daar te volbrengen wat hij zijn plicht en roeping acht. (Voor Stadsnieuws zie verder Tweede Blad.) Voor kleine tuinen. DE TUIN IN BLOEI. Het is een prijzenswaardige eerzucht, zoo vroeg mogelijk de lente ook in den tuin intocht te doen houden. Niemand zal kun nen beweren, dat hij geen plaatsje over had voor di& weinig veeleischende lenteboden als anemonen of sneeuwklokjes, crocussen of narcissen. Onze primula's zijn zoo be scheiden, dat zij wel in eiken tuin geplant kunnen worden, zonder dat men iets bij zonders aan den grond behoeft to doen. Men kan ze langs den rand van een perk planten of tussohen de struiken, wanneer hl voorraad bij WIJDSTHAAT 4 00^( deze niet te dicht op elkaar dat moest Hooit het geval zyn, want elk struik dient zich vry te kunne,, ontwikk? len om haar volle schoonheid te ontplooien" Anemonen hebben een humuslaag van ver gane bladeren noodig om zoo' goed mote ly'k te groeieh, vandaar dat het beter is in den herfst de bladeren niet weg te harken doch ze rustig te laten liggen. De anemonen breiden zich elk jaar verder uit en «rite een steeds grootere oppervlakte gaan sie ren, wanneer men maar geregeld de blade" ren laat liggen. De dichte schaduw van dè struiken »n den zomer is volstrekt niet na- deelig voor <Je anemonen, want deze heb. ben zich dan ul lang in den grond terug getrokken; in, den herfst kan men ze ook opnieuw planten en wel zoo, dat de wortel, stokken 5 c.Mj diep in de humuslaag komen te liggen. Re^ds in de eerstvolgende lente zuUen de anemonen daji bloeien. Li kleine tikinen wordt dikwyls de fout gemaakt, dat j>y de indeel ing alle afmetin. gen te kleia Worden genomen. Het raat niet aan, de indeeling van een grootemn tuin verkleind over te nemen; er moet een nieuwe indeeüng worden ontworpen. An ders zal men de onaai*gename onWek- king komen, dat de noodig? werkzak den in den tuin slechts met moeite verricht kunmen worden, omdat de paden te smal do perken te klein zym Bovendien wordt de aigemeene indruk, dien men van den tuin krygt, op die W(jze niet bepaald verbeterd! Gewoonlyk is het kiezen van een dergelijke indeeling het gevolg van den wensoh, een te groot aantal planten in den tuin onder te brengen. Het worden dan poppentuintjv, waarin de menschen meer dan levensgroot schijnen en de planten elkaar verdringen. Men bereikt het tegengestelde van wat men gehoopt had: die tuin schynt kleiner dan hy is en men krygt er minder bloemen v«i dan mogelyk zou zyn by een meer verstan. dige indeeling. Wanneer de ruimte dus be- perkt is, moet nien weten te kiezen. Alleen dan maakt men Van den tuin, wat ervan te maken is. Nóch bloeiende struiken, nóch bloemperken vormen op zichzelf de schoon heid van een tuin; zy kunnen slechts schoon zyn bannen het kader van een har- monische indeeling, waarbij zoowel m«t de levensbehoeften Va„ de planten als met de bewegingsvrijheid! der menschen rekening is gehouden. Vele beginners kunnen er niet goed toe komen, na het planten van een boom den grond eromheen Ivast te trappen. Zij zyn bang, de wortels te beschadigen. Hun voor zichtigheid is echter overdreven; het er geheel van af1, op welke wijze men te werk gaat. Dooh de aarde moet vastgetrapt worden, wunb de pas geplante stndk of boom kun slechts wortel schieten, wanneer de aarde de wortels vast en dicht omsluit. Wanneer de wortels slechts losjes in de aarde zittten, hebben zy ook licht van de droogte te lijden, vooral wanneer er een periode van droog weer komt, waarop men by planten in het voorjaar dient te rekenen. By het vasttirappen dient de voet echter met den punt naar den stam gericht be zytv terwyl men niet maar willekeurig er op los taapt, doch den vo(et langzaam in den los sen grond drukt. Nuttige Wenken. U kunt uw keukenzout moordrooghouden als u wat rijstkorrels in de zoutpot doet. Hetzelfde geldt ook voor het open zout vaatje; daarin zyn een paar korrels vol doende. U behoeft niet zoo te schrikken over een teervlek in een jurk. Die vlek gaat op den loop voor zuivere alcohol, ongekleurde Eau de Cologne en brandewijn. Is de vlek hard nekkig, dan maakt inen een pannetje water kokend, neemt het Van het vuur, dooft het vuur en zet het flésëhje met alcohol of Eau de Cologne in het pannetje met water, ten einde den alcohol t(j verwarmen, waardoor de werking ervan oj) de teervlek verhoogd wordt. I Gezondheid is de grootste gave; tevre denheid de beste rijkdom. ON S Z A TE R D A G F EUILLET ON uit het Engelsch van BARONES ORCZY. 11 D« .stippen kwamen nader en spoedig herkende ik een vlucht gieren, die ongetwij feld aangetrokken werden door den dooden kameel dien wij aan den weg hadden laten liggen, terwijl tegelijkertijd door de beklem mende stilte in het rond myn ooren het sombere geluid hoorden van een troep hyena's, die in de wildernis schreeuwden. Toen ik my omwendde zag ik, dat Hugh achter my stond; ook hy had de zich met rtoodaas voedende beesten gezien en den zvvaarmoedigen kreet gehoord. 7.ijn geheele gelaat straalde van een plotseling, opnieuw ontwaakt enthousiasme; hy legde de hand op myn schouder en zeide... „Wil je nog vijf dagen met mij meegaan Mark ik beloof je, dat ik, indien wy dan geen verder spoor zullen hebben gevonden, dat wy op den goeden weg zyn, met je mee terug zal gaan naar Wady-Halfa. Wij kunnen nog een beetjc zuiniger zijn met onzen voorraad en dien nog eenige dagen langer laten duren, dan wy van plan waren geweest." Hoe vreemd het ook was, met de sombere nadering der roefvogels scheen myn geest drift hernieuwd. Ik denk. dat het kwam door het hooren van het geluid van andere wezens, dan de onze in de ontzettende, on veranderlijke stilte. De belofte van Hugh wekte my op en de drie volgende dagen verheugde ik hem door mijn weer opge wekte stemming. Op een morgen, by het aanbreken van den dag, toen wy onze kameelen oplaadden, wees Hug naar het Westen. „Eindelijk de vyand, Mark. Het dient nergens toe om to beproeven te ontkomen, hy zal ons inhalen, voordat wy goed en wel op weg zijn. Ik heb er mij al over ver baasd, hoe hy ons al dezen tijd heeft ge spaard." Ik had veel over zandstormen gelezen en toen wij pas op reis gingen, met de groot ste kalmte gesproken over de mogelijkheid >r een te ontmoeten. Wy troffen de voor bereidselen, die noodig waren om den vyand af te wachten: de arme kameelen beefden van het hoofd tot de voeten. Wij spreidden het linnen van onze tent over hen en ons- zélf, beschermden ons hoofd goed mei mantels en dekens, verder konden wij niets doen dan afwachten en ons leven toever trouwen aan hooger hand. Wat er volgde was ontzettend, het deed mij mijne verveling en Hugh zijr, fantasti sche droomen vergeten. De hevige zand en kiezelgolven, de duisternis, de angst der kameelen, het stikkende gevoel, alles droeg er toe by om my te doen verlangen naar die eentonigheid van woestijnzand in ruste waarop ik zoo vele dagen had geschimpt. Ik denk, dat ik aan het achterhoofd door een scherpen steen moet z\jn getroffen, want ik kan mjj de gewaarwording van een htftigen slag herinneren en daarna niets meer. Toen ik weder tot bewustzijn kwam gevoelde ik, dat er brandewijn in myn keel druppelde, dat er een effen blauwe hemel boven my was, en ik Hugh's opgeruimde stem hoorde die my vroeg, hoe ik mij ge voelde. „Precies als een ingestorte duin," mom pelde ik. Waarlijk, ik meende dat het voor geen mensch mogelyk was, zooveel zand aan zich te hebben, als ik had. Het zat overal, in myn mond, in myn oogen, in den brande wijn, diep ik dronk achter in mijn keel, In myn schoenen, onder myn haarwortels. „Hoe maken de kameelen het?" vroeg ik. „Ik vrees slecht. Een hunner weigert, zich te bewegen." „Ik hoop niet, dat zy het is, die melk geeft." „Ongelukkigerwijs well" Dat was een slecht geval{ want de melk was heerlijk en voedzaam geweest, en het water, dat in geitenhuiden werd bewaard, woö maar zeer onsmakelijk. De vraag omtrent terugkeeren op den weg, dien wij waren gekomen, was dus ein delijk beantwoord: wij waren sinds vier en dertig dagen onder weg geweest, de laatste poel van stilstaand water, dien wij gezien hadden, lag dertig dagen achter ons en dat was ondrinkbaar en zeer zeker hadden wij geen water genoeg voor nog eens vier en dertig dagen." „Nu moeten -wy zeker „Vooruit," beste jongen..." zeide ik, „en hoe eerder wy dot vruchtbare en verre land bereiken, hoe lie ver het za\ zyn." Wy logden nog vijftien mylen west waarts af en toen de nacht naderde, was het my of ik nooit een heerlijker en kracht- gevender lucht ingeademd had, dan nu dooi de plooien van onze tent tot ons kwam. De maan verrees en keek kalm op de onver anderlijke rust onder haar en jk kon, on danks den vrede en de stilte van den nacht niet slapen, maar woelde onrustig op mijn kleed, afgewisseld door korte perioden van sluimering. Eensklaps wekte my iets en deed my luisterend, geheel wakker, recht over eind komen, misschien de kreet der gieren of oen hyena, die onder begunstiging van den nacht nader durfde komen. Hugh was op gesprongen, ik volgde hem buiten de tent, met een onverklaarbaar gevoel van iets vreemds in de lucht rondom my. De droge verlaten wildernis, zag er by na poëtisch uit, zooals ze daar lag, badende in het maanlicht. De sterren schenen helder en geheimzinnig, in het Zuiden konden wy de toppen van een lange heuvelreeks zien, schemerachtig zich afteekenend tegen het diepe indigo van het uitspansel en voor ons de groote en onmeteiyke uitgestrektheid, met haar geheimen, haar effenheid en vre de, welken wy zoo goed hadden leeren ken nen. En toch kon ik niet zeggen wat het was, dat zoo vreemd en onverklaarbaar in de lucht scheen. „Ruik je het, Marlj?" vroeg Hugh eens- U»p«. „Het ruiken! Ja, da|t was het! Nu wist het; myn neusgaten waren zoo lang gewoon geweest aan de lucht van zand en reisde kens en kameelen daj; ze den vreemden en doordringenden geur, idie de lucht vervulde piet herkende. My was zoet toch scherp, èvenals een reusachtige ruiker lotuabloe- men, de geheele heldere en koele dampkring was drukkend gewordjen door dezen vreem den geur. „Waar komt hert, vandaan?" vroeg hy. Wy wandelden verder en beklommen een laag heuveltje, aan welks voet wy onze tent hadden vastgemaakt. Toen wy den top vdn den heuvel hadden bëreikt, en onze oogen als gewooniyk ver langend en westelijken horizon hadden ge peild, slaakten wy beiden een kreet e» keken vooruit, terwyi wy onze oogen niet durfden gelooven. Daar, ver in het ver" schiet, duideiy'k afgeteekend tegen den donkeren, met sterren bezaaiden hemel, verhief zich, eenige duizenden voeten boven het omringende hoogland, een witte, een zame rots, wier top dóór een speelschen in- vAl der almachtige natuur was uitgehouwen tot een volmaakt steenea kop van een jak hals; de zwarte wolk der sirocco had heip dien morgen voor ons oog verborgen, en zelfs nu vroegen wy ons verbaasd af, of ons onze opgewonden hersenen, onze ver moeide oogen geen wreede poets speelde. (Wordt vervolgd.) onzer gezondheid, In het bijzonder en zoovele daardoor ontstane pijnen. Uw beste wapen it Asplrin-Tabletten. I I) Ut op dan orapjeband. Pr|js ?5 ets. I het Is meer een }aard. Phar Lap, het renpaard, dat 66.000 pond ombracht, door GEORGE Q'CLAREN. Uit Oalifornië is het bericht ontvangen, dut daar het wonder paard Rhar Lap, dat zyn eige naar 66.000 Pond Sterling op bracht, aan koliek is gestorven... Phur Lap is maar een paard... en tóch was het een millionnair! En een spotter voegde eraan toe: „Phar Lap waft een mil lionnair en heeft tóch zyn geld eerlyk verdiend 1" 66.000 Engelsche ponden, dat is ongeveer (volgens den tegenwoordige^ Koers) 617 duizend gulden, heeft Phar Lap in de wei nige jaren van zyn merkwaardig leven „op- geloopen" en zyn eigenaar die hem ergens vry goedkoop kocht daarmede tot een der meest benijdenswaardige en benijd de ren-koningen gemaakt. Het was een puard van het edelste renbloed, dat werken en overwinnen kan, onder de meest moei lijke omstandigheden. Bovendien was het leven van dit edele dier ook avontuurlijk genoeg om het hier weer te geven. Toen Phar Lap nog jong was, werd h'y zoo ongeveer beschouwd, hetgeen men on der de mensöhen een „slechte schooljongen'' noemt. Hy was hoogbeemg, scheen door zyn passieven tegenstand ongeschikt voor runpaard te zyn en weigerde beslist, zich een zadel te laten opleggen. Zyn eigenaar was wanhopig en werd zoo woedend, dat hy den jongen hengst tot karrepaurd degradeerde. Maar ook dit biwi' niets, Phar Lap bleet wat hy was: bokkig, eigenzinrug en lui. Daarom werd het dier verkocht. 160 Pond, in dien tyd nog ongev&r 1920 gulden, een aardig sommetje voor een paard, luidde het hoogste bod, van den heer D. J. Davis, een Australische boer en stal- bezitter. De vroegere eigenaar grynsde- „Veel geld voor die bok!" En de zaak was beklonken. Phar Lap ging van zyn geboorteland Nieuw-Zeeland naar Australië, kreqg een eigen trainer en een eigen jockey en zes maanden later was Phar Lap het gesprek van den dag van alle ren-liefhebbers in Sydney en Melbourne, De driejarige overwint, overwint gere geld! Men heeft in Australië nog nooit zoo- iets meegemaakt. Vyftig rennen loopt het (ter mede, daar van wint het zes-ep.-dertig als onbestreden, ongeslagen favoriet. Zoo dat tenslotte rennen, waarin hy starten zal, niet meer vol te krygen zyn en wedden- •c..appen tegen Phar laip niet meer afge sloten worden... Phar Lap moest echter loopen! Want als fokdier voor trekpaarden was hy niet ge schikt en slechts voor de renbaan had hy nut. Na lang aarzelen trok zyn eigenaar met hem op tournee door de Yereenigde blaten, waar hy het allereerst in Califor- nie startte. Drukkende warme .geheel gewyzigde kli maatsfactoren, ander hooi, ander water, broeierige stallen... ieder ander paard had onder deze omstandigheden slecht geloopen, laat staan gewonnen. Maar Phar Lap aan wiens overwinning geen mensch ge loofde, won de grootste Amerikaansehe wedren, de „Agua Caliente" spelenderwys, hoewel hy zyn jockey W.- Elliot, die 5834 kilogram woog, te dragen had! 15000 toeschouwers brulden en gilden hun keelen stuk van enthousiasme over deze overwinning. 50.000 dollar bracht deze wedren zyn meester op...! Phar Lap was slechts een paard en tóch een ster, gehaat en gevierd. Men heeft meerdere malen getracht hem te vergifti gen, een motorryder deed een revolver aanslag op hem, zyn stallieden werden overladen meit geschenken, opdat zy de bakviach van den rensport, een beetje min der goed zouden bewaken. Het paard had een eigen trainer, een eigen jockey W. Elliot, tiwee eigen staljon gens, een eigen salonwagen voor spoor vervoer, een dierenarts, die op reis mee- gMg, enzoovoorts. Phar Lap werd slechts weinig getraind, daar het dier de eerzucht in de beenen had. Zonder hulp startte het wonderpaard, spande van den beginne af aan zijn beste krachten in, en liep alles yoorby, wat hem in den weg kwam. Slechts één tegenstander versloeg hy met. Maar dat was, omdat dit paard door Ü)n eigenaar niet tegénover Phar Lap ge- *teld werd; deze weigerde halsstarrig. Dat Sui1 beau, het heste renpaard tier we reld, dat het tot een bedrag* van 15.000 ond Sterling aan pryzen heeft gebracht. Volgens de berichten is Phar Lap gestor ven tengevolge van een koliek. V'aars thy n- Ujker is echter, dat de verwende maag van te renpaard de vele dopingmiddelen niet heeft kunnen verdragen, die het in den loop tea tjjds inkreeg, om z(jn „vorm"' te ver beteren of te handicapen. Maar dat is van minder belang. Van wérkelijk belang is het teit, dat by dieren dezelfde regel schynt te telden, als by de menschen: Men kan een linke, succesvolle kerel worden, ook als zooals Phar Lap een slechte leer- "ng op school was! Dk veiligheid van hat luchtverkeer. Een gestadig^ vooruitgang merkbaar door L. D. LYM.AN. Toen wij den bekenden Nederlandse-hen vliegtuigconstructeur A. H. G. Fokker eens vroegen, hoe het nu eigenlyk stond met de veiligheid van het luchtverkeer, antwoordde hy: „Vliegen is veel gevaarlijker dan thuis in bed blyven liggen ,maar toch sterven er veel meer menschen in hun bed dan by een vliegongeval". Dat is niet tegen te spreken, maar wy betwyfelen toch of die uitlating ook rnaur één, persoon, die niet durft te vliegen, over zyn angst heen zal helpen. De luchtvaart is thans een gewoon vervoer middel geworden, doch er zyn vele perso nen, die er eigenlyk niets van afweten. Als een piloot verongelukt by het invliegen van een nieuw vliegtuigtype, als een militaire vlieger neervalt by een gedurfd staaltje van luchtacrobatiek, als een sportvlieger met n»g splinternieuw brevet zich niet weet te redden uit een vrille, dan hoort men slechts één commentaar: „Ze vallen alle maal wat vroeger of wat later dood". En dat is toch niet juiist. Van alle vlieg ongevallen wordt met de grootste zorg aan- teekening gehouden en de cyfers bewijzen, dat de veiligheid van het luchtverkeer steeds toeneemt. Vooral geldt dit van het onderdeel, waar het groote publiek mee te maken heeft: ongevallen van verkeersvlieg tuigen op geregelde luchtlijnen. In ons land is het in dit opzicht wel bijzonder goed ge steld, doch een meer overtuigeno bewys vordt geleverd door de Amerikaansehe cij fers, immers, dit uitgestrekte land is be dekt met een dicht net van luchtlijnen,, die in handen zyn van een groot aantal maat schappijen, w.o. enkele wereldbekend zyn, terwijl vele andere op zeer bescheiden voet zijn ingericht. Bovendien z'jn <?r in de Ver- eenigde Staten enkele zeer gevaarlijke tra jecten, o.a. over het Allegheny-gebergte dat berucht is als „het kerkhof der piloten". Een zwart- mist onttrekt maar al te dikwyls de aarde aan het oog en de dikte van de mistbank ia zeer verschillend: soms worden slechts de laagste gedeelten bedekt, maar zy kan ook wel duizend meter dik zyn. De eerste waarschuwing krijgt de piloot in den vorm van kleirfe, snel ronddraaiende wolk jes. Zij komen aansuizen over het vliegtuig als de adem van een reus, die woedend is op de nietige menscheiyke indringers in zyn element. En dan is het slechts een kwestie van een paar seconden, voordat de piloot volkomen verdwaald is. Hij moet zyn weg vinden over een zee van melk. Zeer ervaren piloten hebben door dit weer reeds hun leven verloren en het is dan ook niet zon der reden, dat op deze luchtlijnen zooveel zorg aan radiobakens, waarschuwingsdien sten, enz. wordt besteed. Vroeger moest de piloot echter uitsluitend afgaan op zyn „idee" van richting en evenwicht. Zyn ge voel bedroog hem dikwyls genoeg en dan was hy in groot gevaar. In het laatste jaar hebben drie maat- schappyen luehtlynen over dit gebergte, ge ëxploiteerd op een vaste, dagelyksche dienstregeling. Meer dan 90 "A der vliegtui gen kon op tyd vertrekken en wat het voornaamste is, op de gevaarlykste trajec ten over de scherpe en afgeronde bergrug gen heeft het geheele jaar door geen en kele passagier ook maar de minste verwon ding opgeloopen. De cyfers van het geheele land teonen ook een goeden vooruitgang van de veiligheid aan. Wy beginnen met het jaar 1927, omdat eerst teen het Ameri kaansehe publiek, enthousiast geworden door de transatlantische vlucht van Lind bergh, zich sterk voor het luchtverkeer be gon te interesseeren. Gedurende vyf achter eenvolgende jaren (1927 t/m 1931) bedroeg het aantal gedood* passagiers op een mil- lioen vliegmylen resp. 0.59, 0.85, 0.28, 0.24 en 0.19. Het blyft dus steeds minder dan één. De toename en het aantal ongelukken in 1928 is te wUten aan den ongezond snel len groei van de luchtvaart en het ontbre ken van de noodige veiligheidsmaatregelen. Er werd teen echter beter toezicht gehou den; ondeugdelyk uitgeruste maatschap- py'en werden opgeheven en sindsdien is dan ook een gestadige verbetering te constatee- tOp het oogenblik wordt er nog slechts passagier gedood op ruim 5 millioen vjiegmylen of ruim 8 millioen K.M. De vergelyking met andere vervoermid delen is niet goed mogelyk, omdat er van spoorweg- en auto-ongelukken niet zoo'n zorgvuldig bygehouden statistiek bestaat. Het publiek voelt zich nu eenmaal veilig, zoolang het op den beganen grond blyft en toont geen behoefte aan dergel yke sta tistieken. Doch zoowel van trein en auto als van vliegtuigen geldt dezelfde regel, dat men snel bewegende vervoermiddelen niet zórgeloos kan behandelen, zonder dat er ongelukken ontstaan. iDie zorgeloosheid be- hóeft niet altyd de schuld te zyn van den bèstuurder; Zy kan ook liggen by den con structeur of by den exploitant. Dikwyls worden vliegtuigen afgezonden op een ge nt wil regeling M zy Over de geheele te zwaar is ten van .Scala" Berllln 4 CARTELLAS SCHICHTL's Marlonclte-Revue OrlM-fllm voor éo Insi. DAGELIJKS Tl ZONDAGS 2 MIUB DAGELIJKS 6'/? ZONDAGS 5* ö'/z UW ENTREE PRIJZEN: -™°-Vl'/o 150 Plaatsbespreking zonderverhooqinq Jaqelijks vanaf 10Uurdoorloor end aan bt-l Bureau deze punteil echter verbetering merkbaar, ter vrij 1 ook telkens nieuwe uitvindingen worden gedaan. Tenslotte zyn velen ervan overtuigd, dat het thans algemeen gang bare vliegtuigtype nog niet het ware is. Vandaar de groote belangstelling voor de autogiro en het imtroduceeren van vele an dere, weinig minder revolutionaire vlieg- tuigt pes. Het doel is, een kleine landings snelheid te combineeren met groote kruis en maximuansnelheden. Dit is feitelyk het groote struikelblok van de moderne luchtvaart. De prestaties van de vliegtuigen worden in elk opzicht beter, in de eerste plaats als gevolg van de verbeteringen ,die voortdurend aan de mo toren worden aangebracht. Men nadert wat dit betreft echter de grens. By het tegen woordige vliegtuigtype staat men eigenlyk reeds voor het geval dat b(jv. een toestel, waarby een motor van 300 P.K. zou passen, er een van 500 P.K. krygt om de kruis- en maximum-snelheid op te voeren. Het ge volg is echter, dat de bestuurbaarheid by kleint; snelheden achteruitgaat en het lan den des te gevaarlyker wordt. Daarom landen de piloten met de groote snelheid, want dat is nog beter, dan Wt stuur te ver liezen en over den kop te gaan. Zy kiezen van twee kwaden het minste. Doch de ver dere ontwikkeling van de luchtvaart moet thans wachten op een radicale verandering in den bouw der vliegtuigen en de plaatsing der motoren. ItAADSELS VOOK DE JEIJOD. Oplossingen van de raadsels van vorige vrfek. 1 'Egel, lam, hinde, hert. 2. Staal. 3. Kraai, kraag, kraam. 4. Hand, land, jurk, Koos, Mien, zak. 5. Goede Vrydag. 6. Lood, goot, noot, moot. De prys viel by loting ten deel aan COR'KIE R1UTTEN1BERG, Naaierstraat 39. Nieuwe raadsels. 1. Myn geheel wordt met 11 letters ge schreven en noemt een bekende vrucht. Een 4, 8, 9, 10, 11 is een andere vrucht. 6, 11, 7 is voor velen een gezond voed sel. 1, 10, 2, 3 is een ander woord voor tee- ken. 6, 11, 5, 9 is het tegenovergestelde va» styf. Een 6, 8, 7 wordt zoowel door den -boer als den tuinman gebruikt. 2. Vier letters noemen een viervoetig dier. Verandert men zyn staart, dan krijgt men water. Verandert men nu nog zyn kop, dan wordt het een t yds ver loop. 3. Hoog in de lucht kan ik zweven. Soms daal ik plotseling neer. Toch ben ik werk'lyk geen vogel, Heb ik geen enkele veer. Ook een insect was ik nimmer, Al vlieg ik vaak met veel 4. Myn eerste is een kleur. Myn tweede is een. klinker. Myn derde is een gebruiksvoorwerp. Mijn geheel is een plaatsje in Nederland. 5. xxxxxxxxxxx Beroemd Nederlandsch acteur; thans gestor- Nederlandsche haven plaats. Een onzer meest be roemde admiraals van vroeger. Een stad, die vroeger „Christiania" heette. Een stad in Nederland, waar de bekende ont bijtkoek vandaan komt. Een Nederl. stad, waar kaarsen, gebak en aardewerk vandaan komt. Een bijnaam van een onzer beroemdste ad miraals. x x x x x x Eén 'beroemd Neder landsch dichter. Oplossingen inzenden aan de Redactie van de Goudsche Courant, Markt 31, Gouda. x x x x xx x X X X X X X X X X X XXXXXXXX XXXXXXXXX leveren wij nog: niet, maar wel PUBLICA RIJWIELEN, reeds vanaf 33. Betaling desgewenscht vanaf 1.per week. En u weet het, voor ONDER- DEELEN en speciaal BANDEN zijn wij toch nog altijd voordeeliger. A, BROER 35 SPOORSTRAAT 3» Z(j bevat een keur van artikelen in «OUD, ZILVER en UURWERKEN Zoowel voor Dames en Heeren die zich bij uit stek leenen voor voor OMDAT WIJ ZELF FABRICEEREN. prijsverlaging; Ie KWALITEIT BISCUITS. Gem. Biscuit Cafe noir Albert Algeria Brass Kermis Oval Marie Demi Lune Petit Beurre Zandkoekjes Sprits populair p. Zi pond 24 24 m 24 24 19 19 19 b 19 21 p. pond 34 SPECIALE AANBIEDING 2 pond Volvette GOUDSCHE KAAS 50 ct. 4 pond jonge LEIDSCHE KAAS 50 ct. EDAMMER KAAS 20 -f- per stuk 56 ct. EDAMMER KAAS 40 -f per stuk 89 ct. ROOMBOTER onder rijkscontrole p. pond 55 ct. ZAANSCHE MOLEN BISCUIT per pond 25 ct. per y2 blik inhoud 3 pond 67 ct. OPNIEUW GROOTE PRIJSVERLAGING VAN ALBERT HEIJN's THEE. De Thee van 30 cent per ons verlaagd op 25 ct. 34 30 38 35 41 40 ALBERT HEIJN's VERPAKTE THEE is dus thans verkrijgbtiar in de prijzen 17, 20, 25, 30, 35 en 40 cent per ons. BOVENDIEN ontvangt iedere kooper, ter kennismaking met de voortreffelijke kwaliteit onzer Thee-melanggs' van ZATERDAG 30 APRIL tot en met VRIJDAG 6 MEI a.s. by aankoop van EEN HALF POND T1IEE a 621-5, 75,- 87'/o of 1.00 per V-> pond: EEN POND ECHTE OUDERWETSCHE BRUIDSUIKERS GOUDA MARKT SI MAGAZIJN VAN OOSTHAVEN 29 ELECTRISCHE HAARKAM ƒ2.25 id. -3.9» ELECTR. HAARBORSTELS - 9— ER ASM IC TANDZEEP

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1932 | | pagina 2