Blad- SOBDSCDE millt ieder leest ze danl St Zn. 71* Jaargang Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen. Gegarandeerde oplage 6500 ^EUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, Ho. 17881 Zaterdag «I ■•LI8S2 BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, IN1EUWEKKERK, OUDERKERK, "OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWUK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, Ditblad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen ex EERSTE BLAD erk, voor l w Uw Ver- or zoor Uw par- ruik.hetklein- grootste, ook kleurenwerk, lug geleverd I n KliiiiIonium I ri|ils tl.- V I, enz. ten, fraai van „Baas boven baas..” Een mysterieuze Geschiedenis. Brieven uit de Hofstad. KTII?TTU7E’mr I?niz /nTnnr»T/T-<r> 7 ajii, uwüllVVI VJTV/V nrtAöl IKJDVffl 1, WIV1 JlVlLVn 1JIULIW/MI k k Dit nummer bestaat uit twee bladen. is in staat I billijk in FEUILLETON. Juffrouw Drum, merkte mademoiselle op i HOOFDSTUK XVIII Beyrfldtng. DEN (Wordt vervolgd). Wetenschap sn ondervinding Modelwasscherij Fa J. H. VAN STRAATEN. pr- sle lun ■en kaart krij| e aantal niet kwam plotselii haar een b. deze wijze corres- r van de bende. alle boekhandels staan wat Was Neen Hebt U PERSONEEL noodig? Zoekt U PLAATSING? Plaats dan Zaterdags Uw AANVRAGE in da ad, dt. 3»' an an wil an. Inzending tet Zaterdagmorgen 9 uur aan het Bureau MARKT 31 - gaan om ik haar Bloomsbury voor de ..Daily 13 X verzocht geven der in zijn de. Mademoiselle Cibot kende het El Nuestro Genootschap te goed, om niet te beseffen, dat het heel wat moeite zou kosten om Perria te bevrijden. Maar om te beginnen moest zij weten waarheen het hoofdkwar tier verplaatst was Op weg naar haar kamera zij had haar intrek genomen in een rustig pension dn prijsverhoudingen, die het in onze macht is te veranderen, onzen landbouw in exten sieve richting, zoodat aanstonds geen 6 md- üoen menschen, zooals waarschijnlijk noo- dig zal zijn, en ook geen 4 millioen, zooals tot dusver, maar slechts 2 millioen van onzen eigen bodem kunnen leven. Wie dit overweegt, moet wel tot het besef komen, dat de landbouwpolitiek, die hier te lande gevolgd wordt, waarschijnlijk zal uitloopen op een nationale ramp. Het is natuurlijk voor den consument heel prettig allerlei levensmiddelen zoo ongeveer voor niets te kunnen koopen, maar hy mag wel bedenken, dat deze prijzen leiden tot verwaarloozing van onzen bodem en daardoor tot e^n toe stand, dat aanstonds wellicht 4 millioen Nederlanders, inzonderheid in onze groote stéden, op een houtje zullen kunnen bjjten. Dan echter zal men, doch helaas te laat, beseffen, dat de landbouw nog altijd de grondslag is van het 'menschelyk bestaan. Het zou er in ieder ge begint te dagen in de (iOlimiE (.01 RAM. Landbouw en industrie. Volgens een oud spreekwoord hebben kleine oorzaken dikwijls groote gevolgen. En als een spreekwoord in het algemeen een waar woord is, dan is het wel inzonderheid met dit spreekwoord het geval. Als wij aan een kruisweg komen, is het een kleine moeite om ons er van te vergewissen, of wjj wel den juisten weg inslaan. Misschien staat er een handwijzer. En anders is er wel iemand in de buurt, die ons kan inlich ten. Als wij ons echter niet vergewissen en <>P goed geluk onzen weg kiezen, loopen wy groote kans, den verkeerden te nemen. En hoe lang en hoe snel wy dan ook mogen loopen, wy zullen het doel van onze reis nooit bereiken, ja ons voortdurend verder van het doel verwijderen. Hier ligt de groote fout van onzen tyd. Men heeft by de studie van de maatschap pij niet den juisten weg gekozen. Men gaat uit van industrieele en stedelyke verhou dingen, terwijl het eenige juiste uitgangs punt is gelegen in den landbouw, omdat deze vormt de grondslag van het geheele economisch leven. Het is zeker een merkwaardig teeken ées tyds, dat velen, van wie men beter mocht verwachten, zulks niet alleen niet inzien, maar zelfs nadrukkelyk ontkennen. Dit geschiedt o.a. door den heer Matthysen, redacteur van „Het Volk”, die in een on langs verschenen nummer van „Pro en Contra”, getiteld „Plattelandsverarming”, waarin de vraag behandeld wordt, of die verarming is te wijten aan de hooge stede- ijjke en industrieele loonen, eenvoudig be toogt, dat het beschouwen van den land bouw als de grondslag van de maatschappij een verouderd standpunt is. Naar zijne mee- ning zou de industrie den landbouw meer en meer vervangen. Daar tal van personen, ook buiten de sociaal-democratier die grooten invloed uit - oefenen op de publieke opinie en op onze politiek, dergelyke wanbegrippen koesteren, is het hoog noodig, dat daartegen krachtig wordt opgekomen. En de weerlegging is hoogst gemakkelijk. Het betreft hier zulke eenvoudige waarheden, dat ieder, die er op attent is gemaakt, het onjuiste van het standpunt van den heer Matthysen onmid- dellyk moet toegeven. Industrie toch is niet bestaanbaar zonder een landbouwfunda- De twee plaatsen waar rangen en stan den elkaar ontmoeten en 't minst betee- kenen zijn de kerk en het kerkhof. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda an omstreken (behoorende tot den bezorgkrtag): 15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.26. Van buiten Gouda en den bezorgkrftigi 1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 bjjslag op den prjjs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den pr^s. INGEZONDEN MEDEDEEUNGEN: 1-4 regels 2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden prjjs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek handelaren, Advertentiebureux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. sehpannen. Méér dan een stadhuis en een museum te samen heeft den Haag een con gres- en tentoonstellingsgebouw noodig dat is al een halve eeuw dringend noodig maar dat dringt toch niet, door tot het gemeente bestuur. Zou het nu gelukken- Het ware te hopen want als het nu met gebeurt, ie alle kans vervlogen. Misschien wordt het ter rein toch niet bebouwd, maar de aanleg der straten en het plein in tiet midden is thans zoo goed geschied dat dit onmiddellijk kan blijven bestaan. Eén hoofdgebouw als blij vend gebouw en daarnevens allerlei klei nere met nog gelegenheid tot uitbreiding met tijdelijke zalen en tenten zou hier een geheel kunnen vormen dat voor alle doel einden geschikt i» te achten. Op de Indische tentoonstelling heeft men eenige verstandige besluiten genomen. De entréeprijs ie niet te hoog, extra entrée's zijn er niet, de catalogus ie goedkoop en de tarieven in de beide cafe’s en restaurants een Hollandsch en een Indisch zijn gelijk aan die van Schevemngen. Er is dus in tegenstelling met andere exposities hier allerminst sprake van eenige afzetterij. En dat is wel verstandig .want niets maakt het publiek nijdiger dan het gevoel dat het een of ander kwartje kan worden afgetroggeld. Het lijdt dan ook wel geen twijfel of het bezoek zal zeer groot zijn Ontzaggelijke veiligheidsmaatregelen voor brandgevaar zijn genomen zoodat ook in dit opzicht mets te vreezen valt Het Parijsche tragische voorval van den brand is een les geweest, die men, hier ter harte heeft genomen. Indien men zoo Ook die andere les ter harte neemt teii aanzien van de noodzake lijkheid van behoud van een tentoonstel lingsgebouw. zouden wij voldaan zijn HAGENAAR. ,gaf zij een advertentie af lily Telegraph waarin nummer werd om het adres op te van den Octopus. Geen buitenstaan- zou vermoeden dat een lid van het El Nuestro Genootschap op t pondeerde met den leider Inmiddels waren in sprekende raambiljetten to Uien. die aa.n- kondigden dat er een loman van Juist. Juffrouw Drum, ik kon wel raden. dat zij naar Horn Hall zou die lij'U te halen en daarom heb gevolgd. Ik wist, waar zijn kamer lag. ik kende Horn Hall zoo'n beetje en dus stelde ik mij verdekt op. De gordijnen waren open getrokken, waarschijnlijk doordat Perris dien avond met in zijn kamer was geweest en zoo kon iik allee zien wat er in de kamer gebeurde. Jammer genoeg kon ik niet ver- zij zei zij dan niet alleen’ i. Sir Gregory kwam plotseling <te kamer binnen en rukte haar een blauwe enveloppe uit de hand. Ik zag direct aan zijn gezicht, dat. het de lijst waa ik had /tear do enveloppe uit het bureau zien ne. rmen Toen logde uk mijn overjas over mijn schouder, sprong door het raam, griste de lijst uit Rir Gregory’s handen en maakte dat ik wegkwam. Duik hield plotseling op. - En toen? vroeg mademoiselle Cibot. die niet liegroep waarom hij zoo opeens zweeg Naar het Engelsch bewerkt door J VAN DER SLUY8. 39 Nadruk verboden Zij iis zoo gelukkig! Zij gaat gauw trouwen met Theodore Arden. Sir Gregory heeft eindelijk zijn Joestemming gegeven. Daar ben ik blij om. Meneer Arden ia •*n goede, aardige jongen. Wat zal ze ge lukkig zijn... en u ook! Maar ik sta hier mijn tijd te verpraten. Over een dag of •wee, drie zult u meneer Perris weer bij u hebben; ik beloof het u. Adieu! Ze drukte haar koude lippen op Marge- ret’s wang en gmg haastig heen. hem hierheen overbrachten. En wordt, hij gedood? Misschien. Dat wordt jmst vanavond besloten. IJ moet weten, ging hij op ver- irouwelijker toon voort, dat Perrtê de lijst bureau had en dat hij zijn verlooï- Wie heeft Medina vermoord? vroeg mademoiselle vol spanning. Perris, antwoordde Dick prompt, Mi chael Perris. En hij had de lijst in zijn bezit. Wij dachten eerst dat Sir Gregory haar had. en daarom hebben wij hem naar die boerderij (in Essex gebracht, maar Per ris en een vriend van hen., een zekere Arden, hebben hem bevrijd. Toen ik op het idee kwam. dat Perris de lijst moet hebben, het doet er niet toe hoe ik op het idee kwam, heb ik hem naar Essex gelold onder voorwendsel, dat hij Sir Gregory zou kun nen bevrijden. Ik heb Horn dan ook werke lijk laten ontsnappen, want die had. de lijst toch niet, maar inplaate van hem. heb ik Perris gevangen gehouden. Verscheidene leden, die veiliger vonden om hem te hou den. hebben Horn nog adhtema gezeten in hun auto's, maar dank zij Arden wistl hij te ontkomen. Maar nu heeft hij de politie in den arm genomen en daarom vonden wij het maar beter om met al on« hebben en houden hierheen te verhuizen. Heeft Guzman dit huis gekocht? Ja. maar onder den naam van Don Ferdinand Sidonia. De menschen zien hem aan voor een schatrijken vreemdeling, du^ veel partijen geeft, zei Dick met een sar castisch lachje. Vanavond hebben wij zoo’n partij Tusschen twee haakjes, Don Ferdi nand was er niet# mee ingenomen dat u allee in den steek gelaten hebt. En wat zou u in mijn geval gedaan heb ben? riep mademoiselle heftig uit. Pedro's dood heeft mijn hart gebroken. - U hebt nu een prachtige kans om u te wreken! Perris zit in den kelder opge sloten W® hadden hem verdoofd toan wij ment, waarop zy rust. De industrie heelt twee dingen noodig: grondstoffen en ar beid. De grondstoffen bestaan voor een klein deel uit mineralen en voor het over- groote deel uit landbouwproducten. En wat den arbeid betreft, de mensch kan wel ge- ruimen tyd eten zonder te werken, maar hy kan hoogstens een dag werken zonder te eten. Er zyn wel eens hongerkunstenaars geweest, die het langen tyd uithielden zon der voedsel, doch zy zorgden er dan voor, geen beweging te nemen. En zoo kan men ten slotte dan ook zeg gen, dat de geheele menschheid zoowel als net Nederlandsche volk slechts kan leven van den landbouw en eerst als men leeft, bestaat de mogelykheid de wonderen te scheppen, die de techniek ons heeft ge bracht. Nu kan men ruw weg wel aannemen, dat de helft van ons volk, d. w. z. dus 4 mil lioen Nederlanders direct en indirect leeft van den Nedertandschen landbouw. Dit is met name het geval met vrywel de geheele i bevolking (landbouwers en niet-landbou- wers) van de provinciën Groningen, Fries land, Drenthe en Zeeland. Het is daarbl) onverschillig, of men de Nederlandsche landbouwproducten zelf verbruikt of ze ver ruilt tegen landbouwproducten van andere landen. De andere 4 millioen Nederlanders, uit makende het grootste deel van de bevol king der overige provincies en vooral van »nze groote steden, leeft van den buiten- andbouw, waarvan de producten worden gekocht met hetgeen wordt verdiend met onze exportindustrie, onze scheepvaart en onze buitenlandsohe beleggingen. De voor uitzichten van deze bronnen van inkomsten zyn slecht. En het is niet onwaarschynlyk, dat zonder dat wy er veel aan kunnen doen, de toestand aanstonds zoo wordt, dat in plaats van 4 millioen slechts 2 millioen Ne derlanders van den buitenlandsche landbouw kunnen leven. Het eenige middel, om hier aan tegemoet te komen, is te trachten, onzen bodem zoo intensief te exploiteeren, dat er inplaats van 4 milloen, 6 millioen menschen van kunnen leven. Als het buiten land onze landbouwproducten niet wil koo pen, is dit geen overwegend bezwaar. Wij kunnen ons dan instellen op voorziening in eigen behoefte. Nu is het de vraag, of van onzen bodem 6 millioen menschen redelijk kunnen leven. Wy moeten er echter naar streven. In plaats van dit te doen, slaan wy juist den omgekeerden weg in en dry ven door het handhaven der huidige loon- en zijn. g<-en kaart krijgen omdat zij bij het beperkte aantal niet in aanmerking kwa men. Het is natuurlijk altijd heel moeilijk om de grena 1® bepalen maar een beetje meer overleg en beleid, wat meer qontroie en toezicht en er was wel iets to berstten. Het wine ook gewenscht om slechte een klem deel zitplaatsen te geven, en de rest te laten staan. Dit gebeurt in het builen- land herhaaldelijk, dikwijls staan allen. Dan er gelegenheid om veel meer per sonen toa te laten en krijgt men hel ge harrewar vim de plaateen niet' Over de redevoeringen die gehouden zijn, zullen wij maar niet veel zeggen. Rede- nanusti&lent vind je in one land sporadisch en bijna altijd bejMudt. bij zoon gelegenheid het gesproken woord zich tot de min of meer gebrekkige voorlezing van ee>n min ot meer gebrekkig opstel waarin veraohrikke- lijk veel dajik en hulde .wordt gebraolit aan allen die meewerkten en waarin het eigen lijke doel van de gebeurtenis niet al te sterk wordt gememoreerd. Het wordt dan een prospectus van den opzei, voo/»l met wel namen. Lange vellen papier worden afgelezen de taal is geen spreektaal maar liikt op een ambtelijk rapport. Neen, dat ie in den regel nogal soeperig zxxiais dat er toe gaat. Een mooi momentje was het toen de In- landsche prins met twaalf slagen op den wonder-mooien gong het sein der opening gaf. Die twaalf slagen waren welluidender en welsprekender en imposanter dan de drie tevoren gehouden "r^rjcaingnn Bij deze tentoonstellingen blijkt wel hoe bij uitstek geschikt het terrein voor het houden daarvan ia. Dat wa« trouwens be kend. want vroeger is hier ook wel een ten toonstelling gehouden. Zou men nu einde lijk zijn oogen eens openen? Men heeft ge tracht dit terrein voor een ander doel te bestemmen, voor een overbodig park, over bodig omdat vlak hiernaast de bosehjes liggen en op weinige minuten afstand» de nieuwe Scheveningselie boschjes. Een park was liter totaal misplautat Een ander ter rein voor tentoonstellingen heeft men niet kunnen vinden en het toe val heeft toen deze Tndieolie expositie weer op dit terrein gebracht Zouden zij nu tot inzicht komen of ia deze les voor het gemeentebestuur nu nog niet voldoende Dan kunnen wij den moed wel opgeven. Er verluidde, dat men bezig is te overwegen of heti mogelijk zou zijn het hoofdgebouw althans te behouden. Of dit juist is. is niet met zekerheid te zeggen. eval op wijzen dat het i bureaucratische her- heerenhuig en een zou den indruk gekrege. so'rée was. Er stonden de auto’s en een paar toilet gingen tegelijk met mademoiselle Cibot binnen. Zij noemde den in livrei ge- kleeden bediende, die haar binnenliet., het ■wachtwoord en weid onmiddellijk lin een zijkamer gelaten, waar zij haar hoed en mantel af deed. Zij droeg een smaakvolle zwart-eatijnen avondjapon en om iuutr hals had zij een mooi collier van half-edelster nen. In het zacht-roode licht zag zij er niet zon bleek en vermoeid uit al» overdag. - Ah. monsieur White, begroette zij Dick die even na haar binnenkwam, in het En- gelsch. Ho© gaat het u’ Heel goed, dank u, antwoordde hij luchtig, ofschoon ik den laatsten tijd 'heel wat, tegenslag heb gehad. Waar bent u al dien tijd geweest, mademoiselle? In een zusterhuis in Bournemouth, antwoordde zij zuchtend. U treft het vanavond, ging hij voort, alle vooraanstaande kameraden zijn bijeen behalve dan natuurlijk die in Barcelona zijn. Het hieele centrale comité voor Enge- lang i« aanwezig; er is een belangrijk on derwerp aan de orde. Het loopt mis. made moiselle. Mademoiselle deed alsof ze van niets af wist. Wat loopt mis. monsieur White? Hébt u er dan niets van gehoord? Medina had een complete lijst van onze leden bij zich, toen hij de plannen aan Sir Gregory ging verraden, legde Dick haastig uit. terwijl hij op zijn horloge keek. En nadat hij vermoord werd, is hem die af ge nomen. n,kWa?aa' /?-26’ per week 17 cent- Zondagsblad per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco per post per kwartaal ƒ3.16, met Zondagsblad ƒ3.80 geschiedt. bAnTagSn ZXeWbSSdM Ztkan"^^ °°UDA' ïan nieuwe politieke Michael Perris was verecherien, getiteld ..De man aan het stuur”. En bjn- nen een week reeds bleek, dat het boek van den tot dusver onbekenden schrijver enor- men opgang maakte. Een van de schittc- rend'ste Engelsdie politieke romans, die od«t geschreven is. luidde het oordeol van een der grootste bladen en het lezend publiek onderstreepte dit oordeel ten volle. De eerste druk wag binnen veertien dagen uit verkocht en de tweede in voorbereiding. M'ichaël Perria scheen woordëiijk uitgespro ken te hebben wat er in dé hoofden en harten der medeburgers leefde. Vier dagen na mademoiselle C’ibot’s aan komst in Londen, verscheen in de adver tentiekolommen van de ..Daily Telegraph een mededeeling. dat nummer 13 X dien avond in Wire Rood 56. Bouth-Kensington,. verwacht werd. Dat is niet mis. dacht madeihoiselle glimlachend. Guzman schijnt het er royaal van te nemen Enfin, hij heeft er geld ge noeg voor! Den heelen dag was zij vreeselijk opgf^ wonden en om acht uur stapte zij in de bus die haar naar South-Kensington bracht. De plaats van samenkomst, die haar in de ad- vertetiè was opgegeven, bleek een deftig MCXXVII. De Indische Tentoonstelling. Zaterdag vóór l’iunksteren is de Indische tentoonstelling geopend, en de beide Pink sterdagen brachten rejjcte breede Jfcroomflp bezoekers, dank zij hft(gpede weer. Tot Oetoher hlijft alles. ddJr'zitl nog wal eens gelegenheyi zijn er iets van te vertellen. De opening was wel heel sober en al te gemoedelijk-Hollandsch. Om a<an zoo'n ge beurtenis nu eens wat decor en wat sjeuig- heid bij te zetten daarvan heeft men nu f-enmaal in ons land geen kaas gegeten. Een allerzonderlingst mengelmoes van heeren en dames warrelj door elkaar en scharrelt rond om een goed plaatsje. Hier en daar waren rijen stoelen gereserveerd maar je moet bij het Hollamlsche publiek komen om «óch van een dergelijke reserveering lekker niets aan te trekken We kennen dat al maar het ks altiijd zoo. We zagen weer hoe iemand ijskoud het kaartje waar ..Pers" op stond een rij achteruit legde en zelf ging hij op dé eerste rij die voor de pers bestemd was zitten. Het zou noodig zijn bij ieder van dergelijke vakkerf een suppoost te plaatsen maar men doet dat lekker niet. Dan waren er weer veel meer kaarten uitgegeven dan er iktplaatisen waren zoodat een deel der aanwezigen moest staan. Nu is dat niet heel erg maar hier gaat het er om dat wie het eerst komt, lekker een plaatsje krijgt en dat wie op het- nippertje komt, mag staan. De kaarten waren niet op naam, du^ kan ieder die er een krijgt en die zelf niet gaat, zyn kaart weggeven. Het gevolg daarvan is dim ook. dat allerlai menschen daar aan wezig zijn, die er heelemaal niet hooren en dat velen, die wel uitgemoodigd dienden te argeloos voorbijganger “jen hebben dat er een ra een paar schrtteren- heeren ón avond-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1932 | | pagina 1