Blad-
SOBDSCDE millt
ieder leest ze danl
St Zn.
71* Jaargang
Deze Courant komt
in vele duizenden gezinnen. Gegarandeerde oplage 6500
^EUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
Ho. 17881
Zaterdag «I ■•LI8S2
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE,
BODEGRAVEN,
IN1EUWEKKERK, OUDERKERK, "OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWUK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN,
Ditblad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
ex
EERSTE BLAD
erk, voor l w
Uw Ver-
or
zoor Uw par-
ruik.hetklein-
grootste, ook
kleurenwerk,
lug geleverd
I
n
KliiiiIonium I ri|ils tl.-
V
I, enz.
ten, fraai van
„Baas boven baas..”
Een mysterieuze Geschiedenis.
Brieven uit de Hofstad.
KTII?TTU7E’mr I?niz /nTnnr»T/T-<r> 7 ajii, uwüllVVI VJTV/V nrtAöl IKJDVffl 1, WIV1 JlVlLVn 1JIULIW/MI
k
k
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
is in staat
I
billijk
in
FEUILLETON.
Juffrouw Drum, merkte mademoiselle
op
i
HOOFDSTUK XVIII
Beyrfldtng.
DEN
(Wordt vervolgd).
Wetenschap sn ondervinding
Modelwasscherij
Fa J. H. VAN STRAATEN.
pr-
sle
lun
■en kaart krij|
e aantal niet
kwam plotselii
haar een b.
deze wijze corres-
r van de bende.
alle boekhandels
staan wat
Was
Neen
Hebt U
PERSONEEL noodig?
Zoekt U PLAATSING?
Plaats dan Zaterdags
Uw AANVRAGE in da
ad,
dt.
3»'
an
an
wil
an.
Inzending tet Zaterdagmorgen
9 uur aan het Bureau
MARKT 31 -
gaan om
ik haar
Bloomsbury
voor de ..Daily
13 X verzocht
geven
der
in zijn
de.
Mademoiselle Cibot kende het El Nuestro
Genootschap te goed, om niet te beseffen,
dat het heel wat moeite zou kosten om
Perria te bevrijden. Maar om te beginnen
moest zij weten waarheen het hoofdkwar
tier verplaatst was
Op weg naar haar kamera zij had haar
intrek genomen in een rustig pension dn
prijsverhoudingen, die het in onze macht is
te veranderen, onzen landbouw in exten
sieve richting, zoodat aanstonds geen 6 md-
üoen menschen, zooals waarschijnlijk noo-
dig zal zijn, en ook geen 4 millioen, zooals
tot dusver, maar slechts 2 millioen van
onzen eigen bodem kunnen leven. Wie dit
overweegt, moet wel tot het besef komen,
dat de landbouwpolitiek, die hier te lande
gevolgd wordt, waarschijnlijk zal uitloopen
op een nationale ramp. Het is natuurlijk
voor den consument heel prettig allerlei
levensmiddelen zoo ongeveer voor niets te
kunnen koopen, maar hy mag wel bedenken,
dat deze prijzen leiden tot verwaarloozing
van onzen bodem en daardoor tot e^n toe
stand, dat aanstonds wellicht 4 millioen
Nederlanders, inzonderheid in onze groote
stéden, op een houtje zullen kunnen bjjten.
Dan echter zal men, doch helaas te laat,
beseffen, dat de landbouw nog altijd de
grondslag is van het 'menschelyk bestaan.
Het zou er in ieder ge
begint te dagen in de
(iOlimiE (.01 RAM.
Landbouw en industrie.
Volgens een oud spreekwoord hebben
kleine oorzaken dikwijls groote gevolgen.
En als een spreekwoord in het algemeen een
waar woord is, dan is het wel inzonderheid
met dit spreekwoord het geval. Als wij aan
een kruisweg komen, is het een kleine
moeite om ons er van te vergewissen, of
wjj wel den juisten weg inslaan. Misschien
staat er een handwijzer. En anders is er
wel iemand in de buurt, die ons kan inlich
ten. Als wij ons echter niet vergewissen en
<>P goed geluk onzen weg kiezen, loopen wy
groote kans, den verkeerden te nemen. En
hoe lang en hoe snel wy dan ook mogen
loopen, wy zullen het doel van onze reis
nooit bereiken, ja ons voortdurend verder
van het doel verwijderen.
Hier ligt de groote fout van onzen tyd.
Men heeft by de studie van de maatschap
pij niet den juisten weg gekozen. Men gaat
uit van industrieele en stedelyke verhou
dingen, terwijl het eenige juiste uitgangs
punt is gelegen in den landbouw, omdat
deze vormt de grondslag van het geheele
economisch leven.
Het is zeker een merkwaardig teeken ées
tyds, dat velen, van wie men beter mocht
verwachten, zulks niet alleen niet inzien,
maar zelfs nadrukkelyk ontkennen. Dit
geschiedt o.a. door den heer Matthysen,
redacteur van „Het Volk”, die in een on
langs verschenen nummer van „Pro en
Contra”, getiteld „Plattelandsverarming”,
waarin de vraag behandeld wordt, of die
verarming is te wijten aan de hooge stede-
ijjke en industrieele loonen, eenvoudig be
toogt, dat het beschouwen van den land
bouw als de grondslag van de maatschappij
een verouderd standpunt is. Naar zijne mee-
ning zou de industrie den landbouw meer
en meer vervangen.
Daar tal van personen, ook buiten de
sociaal-democratier die grooten invloed uit -
oefenen op de publieke opinie en op onze
politiek, dergelyke wanbegrippen koesteren,
is het hoog noodig, dat daartegen krachtig
wordt opgekomen. En de weerlegging is
hoogst gemakkelijk. Het betreft hier zulke
eenvoudige waarheden, dat ieder, die er op
attent is gemaakt, het onjuiste van het
standpunt van den heer Matthysen onmid-
dellyk moet toegeven. Industrie toch is niet
bestaanbaar zonder een landbouwfunda-
De twee plaatsen waar rangen en stan
den elkaar ontmoeten en 't minst betee-
kenen zijn de kerk en het kerkhof.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda an omstreken (behoorende tot den bezorgkrtag):
15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.26. Van buiten Gouda en den bezorgkrftigi
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bjjslag op den prjjs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den pr^s.
INGEZONDEN MEDEDEEUNGEN: 1-4 regels 2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden
prjjs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
sehpannen. Méér dan een stadhuis en een
museum te samen heeft den Haag een con
gres- en tentoonstellingsgebouw noodig dat
is al een halve eeuw dringend noodig maar
dat dringt toch niet, door tot het gemeente
bestuur. Zou het nu gelukken- Het ware te
hopen want als het nu met gebeurt, ie alle
kans vervlogen. Misschien wordt het ter
rein toch niet bebouwd, maar de aanleg der
straten en het plein in tiet midden is thans
zoo goed geschied dat dit onmiddellijk kan
blijven bestaan. Eén hoofdgebouw als blij
vend gebouw en daarnevens allerlei klei
nere met nog gelegenheid tot uitbreiding
met tijdelijke zalen en tenten zou hier een
geheel kunnen vormen dat voor alle doel
einden geschikt i» te achten.
Op de Indische tentoonstelling heeft men
eenige verstandige besluiten genomen. De
entréeprijs ie niet te hoog, extra entrée's
zijn er niet, de catalogus ie goedkoop en de
tarieven in de beide cafe’s en restaurants
een Hollandsch en een Indisch zijn
gelijk aan die van Schevemngen. Er is dus
in tegenstelling met andere exposities hier
allerminst sprake van eenige afzetterij. En
dat is wel verstandig .want niets maakt het
publiek nijdiger dan het gevoel dat het een
of ander kwartje kan worden afgetroggeld.
Het lijdt dan ook wel geen twijfel of het
bezoek zal zeer groot zijn Ontzaggelijke
veiligheidsmaatregelen voor brandgevaar
zijn genomen zoodat ook in dit opzicht mets
te vreezen valt Het Parijsche tragische
voorval van den brand is een les geweest,
die men, hier ter harte heeft genomen.
Indien men zoo Ook die andere les ter
harte neemt teii aanzien van de noodzake
lijkheid van behoud van een tentoonstel
lingsgebouw. zouden wij voldaan zijn
HAGENAAR.
,gaf zij een advertentie af
lily Telegraph waarin nummer
werd om het adres op te
van den Octopus. Geen buitenstaan-
zou vermoeden dat een lid van het El
Nuestro Genootschap op t
pondeerde met den leider
Inmiddels waren in
sprekende raambiljetten to Uien. die aa.n-
kondigden dat er een
loman van
Juist. Juffrouw Drum, ik kon wel
raden. dat zij naar Horn Hall zou
die lij'U te halen en daarom heb
gevolgd. Ik wist, waar zijn kamer lag. ik
kende Horn Hall zoo'n beetje en dus stelde
ik mij verdekt op. De gordijnen waren open
getrokken, waarschijnlijk doordat Perris
dien avond met in zijn kamer was geweest
en zoo kon iik allee zien wat er in de kamer
gebeurde. Jammer genoeg kon ik niet ver-
zij zei
zij dan niet alleen’
i. Sir Gregory kwam plotseling <te
kamer binnen en rukte haar een blauwe
enveloppe uit de hand. Ik zag direct aan
zijn gezicht, dat. het de lijst waa ik had
/tear do enveloppe uit het bureau zien ne.
rmen Toen logde uk mijn overjas over mijn
schouder, sprong door het raam, griste de
lijst uit Rir Gregory’s handen en maakte
dat ik wegkwam.
Duik hield plotseling op.
- En toen? vroeg mademoiselle Cibot.
die niet liegroep waarom hij zoo opeens
zweeg
Naar het Engelsch bewerkt
door
J VAN DER SLUY8.
39 Nadruk verboden
Zij iis zoo gelukkig! Zij gaat gauw
trouwen met Theodore Arden. Sir Gregory
heeft eindelijk zijn Joestemming gegeven.
Daar ben ik blij om. Meneer Arden ia
•*n goede, aardige jongen. Wat zal ze ge
lukkig zijn... en u ook! Maar ik sta hier
mijn tijd te verpraten. Over een dag of
•wee, drie zult u meneer Perris weer bij u
hebben; ik beloof het u. Adieu!
Ze drukte haar koude lippen op Marge-
ret’s wang en gmg haastig heen.
hem hierheen overbrachten.
En wordt, hij gedood?
Misschien. Dat wordt jmst vanavond
besloten. IJ moet weten, ging hij op ver-
irouwelijker toon voort, dat Perrtê de lijst
bureau had en dat hij zijn verlooï-
Wie heeft Medina vermoord? vroeg
mademoiselle vol spanning.
Perris, antwoordde Dick prompt, Mi
chael Perris. En hij had de lijst in zijn
bezit. Wij dachten eerst dat Sir Gregory
haar had. en daarom hebben wij hem naar
die boerderij (in Essex gebracht, maar Per
ris en een vriend van hen., een zekere
Arden, hebben hem bevrijd. Toen ik op het
idee kwam. dat Perris de lijst moet hebben,
het doet er niet toe hoe ik op het idee
kwam, heb ik hem naar Essex gelold onder
voorwendsel, dat hij Sir Gregory zou kun
nen bevrijden. Ik heb Horn dan ook werke
lijk laten ontsnappen, want die had. de lijst
toch niet, maar inplaate van hem. heb ik
Perris gevangen gehouden. Verscheidene
leden, die veiliger vonden om hem te hou
den. hebben Horn nog adhtema gezeten in
hun auto's, maar dank zij Arden wistl hij
te ontkomen. Maar nu heeft hij de politie
in den arm genomen en daarom vonden wij
het maar beter om met al on« hebben en
houden hierheen te verhuizen.
Heeft Guzman dit huis gekocht?
Ja. maar onder den naam van Don
Ferdinand Sidonia. De menschen zien hem
aan voor een schatrijken vreemdeling, du^
veel partijen geeft, zei Dick met een sar
castisch lachje. Vanavond hebben wij zoo’n
partij Tusschen twee haakjes, Don Ferdi
nand was er niet# mee ingenomen dat u
allee in den steek gelaten hebt.
En wat zou u in mijn geval gedaan heb
ben? riep mademoiselle heftig uit. Pedro's
dood heeft mijn hart gebroken.
- U hebt nu een prachtige kans om u
te wreken! Perris zit in den kelder opge
sloten W® hadden hem verdoofd toan wij
ment, waarop zy rust. De industrie heelt
twee dingen noodig: grondstoffen en ar
beid. De grondstoffen bestaan voor een
klein deel uit mineralen en voor het over-
groote deel uit landbouwproducten. En wat
den arbeid betreft, de mensch kan wel ge-
ruimen tyd eten zonder te werken, maar hy
kan hoogstens een dag werken zonder te
eten. Er zyn wel eens hongerkunstenaars
geweest, die het langen tyd uithielden zon
der voedsel, doch zy zorgden er dan voor,
geen beweging te nemen.
En zoo kan men ten slotte dan ook zeg
gen, dat de geheele menschheid zoowel als
net Nederlandsche volk slechts kan leven
van den landbouw en eerst als men leeft,
bestaat de mogelykheid de wonderen te
scheppen, die de techniek ons heeft ge
bracht.
Nu kan men ruw weg wel aannemen, dat
de helft van ons volk, d. w. z. dus 4 mil
lioen Nederlanders direct en indirect leeft
van den Nedertandschen landbouw. Dit is
met name het geval met vrywel de geheele
i bevolking (landbouwers en niet-landbou-
wers) van de provinciën Groningen, Fries
land, Drenthe en Zeeland. Het is daarbl)
onverschillig, of men de Nederlandsche
landbouwproducten zelf verbruikt of ze ver
ruilt tegen landbouwproducten van andere
landen.
De andere 4 millioen Nederlanders, uit
makende het grootste deel van de bevol
king der overige provincies en vooral van
»nze groote steden, leeft van den buiten-
andbouw, waarvan de producten worden
gekocht met hetgeen wordt verdiend met
onze exportindustrie, onze scheepvaart en
onze buitenlandsohe beleggingen. De voor
uitzichten van deze bronnen van inkomsten
zyn slecht. En het is niet onwaarschynlyk,
dat zonder dat wy er veel aan kunnen doen,
de toestand aanstonds zoo wordt, dat in
plaats van 4 millioen slechts 2 millioen Ne
derlanders van den buitenlandsche landbouw
kunnen leven. Het eenige middel, om hier
aan tegemoet te komen, is te trachten,
onzen bodem zoo intensief te exploiteeren,
dat er inplaats van 4 milloen, 6 millioen
menschen van kunnen leven. Als het buiten
land onze landbouwproducten niet wil koo
pen, is dit geen overwegend bezwaar. Wij
kunnen ons dan instellen op voorziening in
eigen behoefte. Nu is het de vraag, of van
onzen bodem 6 millioen menschen redelijk
kunnen leven. Wy moeten er echter naar
streven. In plaats van dit te doen, slaan
wy juist den omgekeerden weg in en dry ven
door het handhaven der huidige loon- en
zijn. g<-en kaart krijgen omdat zij bij het
beperkte aantal niet in aanmerking kwa
men. Het is natuurlijk altijd heel moeilijk
om de grena 1® bepalen maar een beetje
meer overleg en beleid, wat meer qontroie
en toezicht en er was wel iets to berstten.
Het wine ook gewenscht om slechte een
klem deel zitplaatsen te geven, en de rest
te laten staan. Dit gebeurt in het builen-
land herhaaldelijk, dikwijls staan allen.
Dan er gelegenheid om veel meer per
sonen toa te laten en krijgt men hel ge
harrewar vim de plaateen niet'
Over de redevoeringen die gehouden zijn,
zullen wij maar niet veel zeggen. Rede-
nanusti&lent vind je in one land sporadisch
en bijna altijd bejMudt. bij zoon gelegenheid
het gesproken woord zich tot de min of
meer gebrekkige voorlezing van ee>n min ot
meer gebrekkig opstel waarin veraohrikke-
lijk veel dajik en hulde .wordt gebraolit aan
allen die meewerkten en waarin het eigen
lijke doel van de gebeurtenis niet al te
sterk wordt gememoreerd. Het wordt dan
een prospectus van den opzei, voo/»l met
wel namen. Lange vellen papier worden
afgelezen de taal is geen spreektaal maar
liikt op een ambtelijk rapport.
Neen, dat ie in den regel nogal soeperig
zxxiais dat er toe gaat.
Een mooi momentje was het toen de In-
landsche prins met twaalf slagen op den
wonder-mooien gong het sein der opening
gaf. Die twaalf slagen waren welluidender
en welsprekender en imposanter dan de
drie tevoren gehouden "r^rjcaingnn
Bij deze tentoonstellingen blijkt wel hoe
bij uitstek geschikt het terrein voor het
houden daarvan ia. Dat wa« trouwens be
kend. want vroeger is hier ook wel een ten
toonstelling gehouden. Zou men nu einde
lijk zijn oogen eens openen? Men heeft ge
tracht dit terrein voor een ander doel te
bestemmen, voor een overbodig park, over
bodig omdat vlak hiernaast de bosehjes
liggen en op weinige minuten afstand» de
nieuwe Scheveningselie boschjes. Een park
was liter totaal misplautat Een ander ter
rein voor tentoonstellingen heeft men niet
kunnen vinden en het toe val heeft toen
deze Tndieolie expositie weer op dit terrein
gebracht
Zouden zij nu tot inzicht komen of ia
deze les voor het gemeentebestuur nu nog
niet voldoende Dan kunnen wij den moed
wel opgeven. Er verluidde, dat men bezig
is te overwegen of heti mogelijk zou zijn het
hoofdgebouw althans te behouden. Of dit
juist is. is niet met zekerheid te zeggen.
eval op wijzen dat het
i bureaucratische her-
heerenhuig en een
zou den indruk gekrege.
so'rée was. Er stonden
de auto’s en een paar
toilet gingen tegelijk met mademoiselle
Cibot binnen. Zij noemde den in livrei ge-
kleeden bediende, die haar binnenliet., het
■wachtwoord en weid onmiddellijk lin een
zijkamer gelaten, waar zij haar hoed en
mantel af deed. Zij droeg een smaakvolle
zwart-eatijnen avondjapon en om iuutr hals
had zij een mooi collier van half-edelster
nen. In het zacht-roode licht zag zij er niet
zon bleek en vermoeid uit al» overdag.
- Ah. monsieur White, begroette zij Dick
die even na haar binnenkwam, in het En-
gelsch. Ho© gaat het u’
Heel goed, dank u, antwoordde hij
luchtig, ofschoon ik den laatsten tijd 'heel
wat, tegenslag heb gehad. Waar bent u al
dien tijd geweest, mademoiselle?
In een zusterhuis in Bournemouth,
antwoordde zij zuchtend.
U treft het vanavond, ging hij voort,
alle vooraanstaande kameraden zijn bijeen
behalve dan natuurlijk die in Barcelona
zijn. Het hieele centrale comité voor Enge-
lang i« aanwezig; er is een belangrijk on
derwerp aan de orde. Het loopt mis. made
moiselle.
Mademoiselle deed alsof ze van niets af
wist. Wat loopt mis. monsieur White?
Hébt u er dan niets van gehoord?
Medina had een complete lijst van onze
leden bij zich, toen hij de plannen aan Sir
Gregory ging verraden, legde Dick haastig
uit. terwijl hij op zijn horloge keek. En
nadat hij vermoord werd, is hem die af ge
nomen.
n,kWa?aa' /?-26’ per week 17 cent- Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal ƒ3.16, met Zondagsblad ƒ3.80 geschiedt.
bAnTagSn ZXeWbSSdM Ztkan"^^ °°UDA'
ïan
nieuwe politieke
Michael Perris was verecherien,
getiteld ..De man aan het stuur”. En bjn-
nen een week reeds bleek, dat het boek van
den tot dusver onbekenden schrijver enor-
men opgang maakte. Een van de schittc-
rend'ste Engelsdie politieke romans, die od«t
geschreven is. luidde het oordeol van een
der grootste bladen en het lezend publiek
onderstreepte dit oordeel ten volle. De
eerste druk wag binnen veertien dagen uit
verkocht en de tweede in voorbereiding.
M'ichaël Perria scheen woordëiijk uitgespro
ken te hebben wat er in dé hoofden en
harten der medeburgers leefde.
Vier dagen na mademoiselle C’ibot’s aan
komst in Londen, verscheen in de adver
tentiekolommen van de ..Daily Telegraph
een mededeeling. dat nummer 13 X dien
avond in Wire Rood 56. Bouth-Kensington,.
verwacht werd.
Dat is niet mis. dacht madeihoiselle
glimlachend. Guzman schijnt het er royaal
van te nemen Enfin, hij heeft er geld ge
noeg voor!
Den heelen dag was zij vreeselijk opgf^
wonden en om acht uur stapte zij in de bus
die haar naar South-Kensington bracht. De
plaats van samenkomst, die haar in de ad-
vertetiè was opgegeven, bleek een deftig
MCXXVII.
De Indische Tentoonstelling.
Zaterdag vóór l’iunksteren is de Indische
tentoonstelling geopend, en de beide Pink
sterdagen brachten rejjcte breede Jfcroomflp
bezoekers, dank zij hft(gpede weer. Tot
Oetoher hlijft alles. ddJr'zitl nog wal eens
gelegenheyi zijn er iets van te vertellen.
De opening was wel heel sober en al te
gemoedelijk-Hollandsch. Om a<an zoo'n ge
beurtenis nu eens wat decor en wat sjeuig-
heid bij te zetten daarvan heeft men nu
f-enmaal in ons land geen kaas gegeten. Een
allerzonderlingst mengelmoes van heeren en
dames warrelj door elkaar en scharrelt rond
om een goed plaatsje. Hier en daar waren
rijen stoelen gereserveerd maar je moet bij
het Hollamlsche publiek komen om «óch
van een dergelijke reserveering lekker niets
aan te trekken We kennen dat al maar het
ks altiijd zoo. We zagen weer hoe iemand
ijskoud het kaartje waar ..Pers" op stond
een rij achteruit legde en zelf ging hij op
dé eerste rij die voor de pers bestemd was
zitten. Het zou noodig zijn bij ieder van
dergelijke vakkerf een suppoost te plaatsen
maar men doet dat lekker niet. Dan waren
er weer veel meer kaarten uitgegeven dan
er iktplaatisen waren zoodat een deel der
aanwezigen moest staan. Nu is dat niet heel
erg maar hier gaat het er om dat wie het
eerst komt, lekker een plaatsje krijgt en dat
wie op het- nippertje komt, mag staan.
De kaarten waren niet op naam, du^ kan
ieder die er een krijgt en die zelf niet gaat,
zyn kaart weggeven. Het gevolg daarvan is
dim ook. dat allerlai menschen daar aan
wezig zijn, die er heelemaal niet hooren en
dat velen, die wel uitgemoodigd dienden te
argeloos voorbijganger
“jen hebben dat er een
ra een paar schrtteren-
heeren ón avond-