u V kDe strijd om Groenland Ilw gewondheid ASPfRlN eenig op de wereld Veilige en Economie Het ideaal der Olympiade in gevaar? FEUILLETON. De lieve(ing der (^odes. f HiiiiAiiiicis I ngils fl- I teiB^ard yon Trier, een kajraciinermonnik, tend op de nieuwste creatie ooi die te mu- teeren. Er zijn vrouwen die beweren, dat de rok voor het teedere geslacht heeft afge daan Op de fiets, in de auto, op de motor, <>p het sportveld, m het bad ia de rok al verdwenen en liet gemak dat de meisje» er van ondervinden u zóó, dat zij zich deze verovering niet meer laten ontnemen, Na- tuuilijk rniien aij m het de^elijksoh teren nog gel het oude coetuum handheven niaar nu eenmaal de van oude bekende achuoh- terheid om riet, te ateken in een gewand, dat afwijkt van liet traditioneele. overwon nen ia, volgt de ééne stap heel gemakkelijk (I op de andere. Er ia natuurlijk een gedeelte van de nienaeiiheid, dal nqh met hand an tand tegen het nieuwe blijft verletten, dat met de vreeaeiijkate voorspeilingen over bederf en verderf, ondergang en verwording komt aandragen mèar daarover behoeft dien linli niet ongerust te maken. Zooafs er een deel is dat wel eena aj te gretig alle nieuwig heid accepteert en daarbij oordeel dee on- u er "Ot M «tel, dat aJtijd weerbarstig blijft en dat gedwongen moet worden om het nieuwe te aanvaarden of moet uitsterven om het jonge geeiaoht dat het nieuwe al accepteerde de leiding te geven. v-rH Om du nog cene op het CegUr van dezen brief terug te komen: een karakternrtlekn eigenschap ia in den Haag de gemakkelijke aanvaaidmg van hel nieuwe, het ultra-mo derne >n tegenstelling met Amsterdam en Rotterdam, <f,e altijd veel stroever' rijn. Matrr voor de volksaard als zoodanig zegt dl„ Ved He' hlfuudieven heeft in den Haag ewi grooten invloed gehad Daar doet men vrij. atfe, „at men wit en volgt men ieder voorbeeld. Het ia alleen maar massa-moed, die noodig js om wat buiten- niMiga te aeoepteeren. En is dig moed er eenmaal dan ataat niet, meer in den weg den alleen de klager» en jammeraars en mnei J""™ hun kl<ulS"*l™n fam- haüenaak. Aschaffenburg aan den Main, «Het Beieroche Nice". He ruatelooze reizig^van heden is een beklagenswaardig man. H(j droomt slechts van het verre doe), van zijn reis en daarbij gaat voor hem het beste Verloren, naSelijk V dat, wat men niet uit het .venster van den sneltrein te zien krtfgt. „Uitstappen in Aschaffehburg!" dit zou het gedreun van den trein hem steeds weer moeten toeroe pen, wanneer hij van WUrzburg naar Frank- fort reist en (^donkere silhouetten van den' opessart, die reeds in het oeroude Nibelun- gen-lied ofn zyn dichte bosschen en zjj'n ryk jachtgebied werd geroemd, in het oog. krijgt. Aschaffenburg slaapt eigenlijk den slaap van D^rnroosje. ijfen heeft het eens dé „zuidelijkste stad viyi Beieren" genoemd, alhoewel het eigenlijk in het noordelijkste deel van Beneden-Franken ligt. Niet ten onrechte. Voor den laatsten „prins", die het, na een langen slaap, weer, wakker kuste, voor Koning Lodewyk I van Bierent was Apchaffenburg het „Beiersche Nice". Vroeg bloeiende amandelboomen, vijgen en agav.cn, een giweldige cgdér van den Libanon'en Pijnboomachtig struikgewas zy'n, in zuid- lanfjsehe lieftalligheid, gegroepeerd op de rotsachtige helling, vanwaar het Pompe- janum, een trouwe nabootsing van het huis van „Castor en Pollux'' over fle uitgestrekt^ vlakte van den Main staart. Van het terras van het Pompejanum, dat hier in het Noor- den een uitstekenden indruk van de Romein- sche woningscultuur weergeeft, heeft men tevens het fraaiBte uitzicht op Aschaffen- burg, dat door den St. Johannisburg, het indrukwekkende ,slot, wordt beheerscht. De grond, waarop zich dit geweldige Re-' mnssance-slot hoog boven de' laagvlakte iton den Main verheft met het uitzicht naar het^ Westen, is geheiligd door oeroude ge; schifdéhis. Reeds in den' Nibehyigen-tyd stond hiér een vesting #18 hoeder van'den trok hem dapper tegemoet en smeekte h$m de stad te spaden. Het slot viel zeer in den smaak van den vorst. Indien hy het óp^riïF len mee naar Zweden kon nemen, zou hy het niet verbranden, zoo luidde zyn ant woord aan den monnik. „Wielen zyn vol doende voorhanden", verzekerde daarop de geestelijke, zinspelend op het wiel in het wapen van het slot. Door deze slagvaardig heid redde hy het slot van den ondergang. Generaal Wrangel heeft later den droom van Gustaf Adolf verwezenlijkt door het bouwen van het Slokloster-slot aan den oever van het M&lar-Meer in Zweden. Bepaalde tooneelen van ,/Faust" zouden hier kunnen zyn ontstaan. Voor den „Stift*- platz"# een droom van Gothische arclütec- tuur, ziet men in den geest het tooneel spe len, waarmee de tragedie van Gretchen be gint: „Mein schönes Fraqj^in darf ich's wa gen..." De Romaansche, de Gothische en de Barok-stjjl zyn hier, in de duizendjarige „Stiftskirche", vereenigd tot een haruio- nisoh' religieus geheel. Breed en welgedaan, staan de huizen der kanunniken, eveneens in Barok-styl gebouwd, om de hooge kerk. Op het plein zelf heerscht een bonte druk te. De Gothische bron Gretchen: „Wie konnt' ioh sonst so tapfer schmalen..." ont breekt hier niet. Niet ver van hier, maar sinds zeven eeuwen ontrukt aan de wereld, ligt de Kruisgang, in de schaduw van de „Stifts kirche". Hy herinnert aan het stille rozen- tuintje der Madonna, dat Mathias Grüne- waid met wonderbaarlijke innigheid heeft geschilderd op het beroemde altaar te Isen- heim. Voor de „Stiftskirche" heeft de groo- Duitsche kunstenaar meerdere altaren vervaardigd, daaronder het „beweenen Ghristi", het Duitsche hooglied van de moedersmart in den vermaarden sehat van de kerk, en de zoogenaamde „Stuppacher JJfladonna" in de „Maria-Schnee-Kapelle", waar ook een groote „Verrijzenis Christi" van Lukas Cranach hangt. Eenige epuwen later, in 184/8 stierf hier de dichter Clemens von Brentano, die na een avontuurlijk rus- telooe leven, rust in deze idylle zocht. Hier (Ademgat' voltooide hy ,«Gockel, Hinkel und Gacke- leier", een van zijn vermaardste sprookjes. Zyn neef Lujo van Brentano, de onlangs overleden bekende Staathuishoudkundige, werd in 1844 te Aschaffenburg geboren. Het Slot ia rijk aan kunstwerken. Meer dan vierhonderd schilderijen (oude Duit- schers en Nederlanders), een verzameling van ,18.000 etsen en teekeningen, een groote bibliotheek met een wereldvermaarde af- deeling van oude handschriften zyn hier vereeiygd alles dverb'lyfselen uit den glanstyd van deze, gewezen Midden-R(jn- landsche residentie. Dezelfde kunstenaar, die den „Engiischen Garten" in MÜnchen schiep, heeft ook den „Schönbusch" ,by Aschaffenburg geschapen, met zyn kasteeltjes, meren, temjfels, pavil- joenen en een dorpje, dat eens het dorado" der vorsten was. Het „SchöntaAi, de gewe zen bisschoppelijke diergaarde, behoort met zyn serres, meren en zyn tulpeboomen tot Ten gunste van Oenemarken beslist. Interessante bijzonderheden over land en volk. Door den bekenden Eskimo-kenner CHRISTIAN LEDEN. Voor net Haags'he Internationale Hof is de strijd om Groemund naar men heeft kunnen lezen ten gunste van Denemarken beslist. De Eskimo's de eigenlijke bewoners van het o/n- streden gebied, beeft mer. niet naar hun meening gejraagd. Er was hen blijkbaar niets aan gelegen of zy on der Deensche of Noorsrhe heerschap pij kwamen. Over dit wonderlijke volkje vertelt de beroemde Poolonder- zoeker Christian Leden verschillende belangwekkende bijzonderheden in do internationale pers. Wy meenden een en ahder ook onzen lezers niet te mogen onthouden. een van de fraaiste .pakken van dien a&d. De, „Fasanerie", die zich aan het „Schön- tal" aansluit, is de overgang van de tuin- 'bouwkunst naaretoe vrye bosschen van den Spessart, naar iret oeroude Jachtgebied der Nibelungen, het wsöud der Frankische ko ningen en der Karolingers. kedën ttjiv deze bosschen weer ontdekt door den wandelaar, die ruischende oudeyfuken en eiken mint of die, ver van de drukte der wereld, Vust komt zoeken. s* '"gang der bopschen van den Spessart. Het sjot met zyn vyf torens js, ir^ zyn tegen- woordigen vorm, drie eeuwen oud. Driehon derd jaar zyn het ook geleden, dat Koning Gustaf Adolf van Zweden met zijn leger - voor de poorten van Aschaffenburg' stond. op oranja band an Bayarkruto. is hat basta juist goed genoeg. Eisgit daarom uitsluitend 'Aspirin- tabletten irt da origi neel* verpakking mat het wereldberoemde BjPrE R Akruis, Het klinkt bijna als een utopie, dat een geheel volk kan leven zonder opperhoofd, zonder regeering of politie, zonder wetten ook, afgescheiden van een ongeschreven moraalcode, die aan de Christelijke tloet denken. Het volk, dat op deze wyze leeft, ver van den beschavenden invloed van het blank ras, is dat der Eskimo's, die zichzelf Innoeït noemen, wat eenvoudig menschen beteekent. In hun strijd om het bestaan troffen de Eskimo's zulke moeilijke levensomstandig heden aan, dat zy zofwel wat hunMichaams- kracht als wat hun verstandelykeVvermo gens betreft, door natuurlijke selePüe, tot hooge ontwikkeling kwamen. De zwakkeren en minder slimmen kwamen eenvoudig om. Hun omgeving heeft hun practischen zin gescherpt en hun bovendien geduft en be rusting geleerd. Zy hebben overvloed van tyd om na te denken. Soms ziften ze een geheelen dag alleen op het ys bij een agloe (ademgat voor zeehonden in het ys) eft wachten, tot er een zeehond te voorschijn komt. Als ze^door een sneeuwstorm over vallen worden, moeten ze dagenlang 'in hun igloe (sneeuwhut) blijven. By dergelijke stormen heb ik dagenlang met Eskimo's gesproker* over hun gods dienstige en ethische opvattingen en over hun levenshouding; ik heb eenig jhzicht ge kregen in hun* gedachtenwereld In ben tot de overtuiging gekomen, dat A Eskimo reeds lang eqn wereldbeschouwing heeft verworven, waar wy op zyn bes\ Slechts naar streven, die wy misschien opk lenmaaf gehad hebben, maar door veranderingen en allerlei „vooruitgang" weer heb»n ver loren. t T y De Eskimo's zijn groote kindervrienden en hoe moediger (dus ook hoe meer welge steld) een jager is, hoe meer vreemde wees kinderen hy adopteert. De kinderen worden nooit geslagen of ruw behandeld. De Eski mo's gelooven, n.h,. dat de kinderen in ze- kéten ziiï eep spiegelbeeld van hun ouders en opvoeders zijn en dat zy dus niet vrien-s— delijk kunnen wezen, wanneer zy niet vrien delijk behandeld worden. Het gebod „Eert Uw vader en Uw moeder" zou by hen lui- 4^n: „Eert Uw zoon er^Uw dochter". pe eerlijkheid en hullvaardigjieid der Es- kimo's is voorbeeldig, a^ote armoede komt <jéardoor zfelden voor. Elke Eskimo heéït 'genoeg bekwaamheid Jen gevoel van eigen waarde om zich te ontwikkelen tot een flinke jager, die een gezpllig huis bezit. Als hy eenma'al heeft, wat voor zyn levensom standigheden noodig is, verzamelt hy geen groote rykdomnien meer en zoo heeft men er niajide tegenstellingen tusschen grooten rÜkd«| en Bfoote armoedo. die men In by'rtfKTk ander gedêslte van de wereld aa' - treft. Wanneer een Eskimo door het een qf ander niet op jacht kan gaan of op jpcht geen geluk heeft gehad, is het niets onge woons, dat een ander'hem een gedeelte, van zyn buit afstaat. „Wat noodig is voor het levensonderhoud, is het eigendojn van al len",- zegt de Eskimo en ook blanke en vreemdeling steeds myn* in den jachtbuit ontvangen. Een lange en bittere ervaring heefl Eskimo geleerd, dat zelfbeheersching een eerste veteischte is voor een gelukkig sa menleven. Booze uitvallen en ondoordachte uitlatingen komen bijna niet voor en voor zoover ik weet, kent hun taal geen enkel scheldwoord. Zy spreken elkaar zelden te gen, zelfj hebben ze er reden toe, terwyl verwyten altyd in den zachtsten vorm wor den geuit en dan nog alleen, als het abso luut noodig i». Twisten zyn daardoor zeld zaam. Doordat zy genoeg te doeii hebben om in leven te kunnen blyven, hebben zy ook geen tyd voor kleinzielige meenifigs- verschillen. De groote dingen nemfcn hun tyd en hun geest in beslag. De Eskimo kent niet den moed der wan hoop, die tot den laatsten druppel blo^d tegenstand biedt. Maar daarom is hy nog geen lafaard. In zyn stryd tegen de natuur krachten, by de jacht op walrussen en be ren legt de primitief bewapende Eskimo grooten moed aan^den dag. Rustig en met tegenwoordigheid van geest ziet hy het ge in de oogen en ook in het aangezicht van den dood verliest hy zyn zelfbeheer sching niet. Zonder dat het gevaar als zoo hem qantr»kt en hy het opzoekt, gaat hy het zoo .noodig toch met onverschillig heid en zelfbeheersching tegemoet. Als hy byv#. alleen in zyn schommeléndt kajak over de hooge golven roeit, die hem dreigen te verslinden of met één hand zyn speer werpt naar een walrus of ysbeer, dan is zyn moed bewonderenswaardig. Zoo'n walrus is een'wild dier, dat verscheidene méters lang wordt en slechts met moei to gedood kan worden. Als hy aangevallen wordt, gaat'hy«met zyn vervaarlyke slag tanden op zyn belager af. Rustig wacht de Eskimo met de harpoen in de hand het ge schikte moment af, omhet dier te treffen. Ook dè walvisschen en haaien vallen de Eskimo's vanuit hun kleine vaartuigen aan, zelfs de grampus-haai, die om zyn kracht en snelhteid zeer gevreesd is en met zyn vreeselyke tanden man en bootje kan ver morzelen. Hoe gevaariyk dit alles éohter is, de Eskimo heeft by het verrichter^jyan dit dagelyksche werk niet het gevoel, dat hy iets l^jzonders doet. Mening ran Uw Kas- en Spaargflfc. Spaarbank 3.24 i, GEM£ENTB j Giro- Stortinga- 2.52 V. en Ophaaldienst) rente GOUWE 2 - GOUDA. dag. •Jians bij l»et beschouwep van het bedrm Uut, van üe Olympische «pelen wordt ge maakt. Welk een grootsche en schoone ge- tiaente was hot niet van den 1 sportsman Baron de Coubertin, Olympische «pelen te aoen herleven Om de vier jaar zouden de beste vertegenwoor. digeis van eike sport, van elk land bij elkaar komen, ahun prestaties toonen en de overwinnaars eeien door prijzen, die geen uiaterleeie, «och een ideeele waarde had- den. De eerst^ Olympiaden waren inderdaad de verwezenlijking van dat doel. De beate amateurs van alle landen kwamen bij" elkaar om bun krachten te meten met m achtneming van het schoone woord van 1* Coubertin: „De hoofdzaak ia niet de over. winning, maar de faire wedstrijd". Wat is echter van die leus overgebleven? De Olympische ead wordt afgelegdliet doel daarvan is, het amateurschap te garandee- ien, d.w.z. sportieve prestatie mag niet rtn* bruikt worden voor winstbejag. De amateur mag slechts zijn onkosten vergoed krijgen Wij zuilen aanneuiep, dat dit ook het geval ,J *>y alle deelnemers van dit jaar. Maar op eenigenei die voor Kritiek uit Amwikaanéche kringen. tdoor.onzen -correspondent). New-York, Augustus 1932. Het is misschien niet juist om over de Olympiade te schrijven vanuit een andfere plaats dan Los Angeles, doch aan den an deren ktint is liejÉiweleene goed om de dip- gen .eens te besw^o.uwen van een' afstand, zonder dat mpn meegesleept wordt door de stemming, die 111 het reusachtige met zijtf talrijke vlaggen, der Ai marschmuziek en in beworitiering| vqor de grootsch opgezette organisatie ontstaat. Eenigszihs nuchtere hier in New-York krijgen n.l. van de Olym piade iet, ot wat denzelfden indruk, velen ook meenaijieh Vvan de Pi te Oberammergau in 1930 n.l.: „1 ne gedachte loopt hier gevaar, vermoord te worden door winstbejag". Onder de bezoe kers vaq Oberammergalu in 4930 zijn er velen geweest, die/zich met angst afgevraagd,wat. er m 1940 van komen'.-Qok Xmerikanen, die d len besoehten, kregen dien indruk en hë» 'moet rfl vrij erg zijn, voofdat een Amen- kaaydoor een „goede bedrijfsorganisatie" in zijn gevoelens gekrenkt wordtTsTeekenend is bijv. de uitlating, die ik débtijds van een uit Europa t'erugkeerendez* kfnnts vernam, overigens een goe3 KathoiÉsk: „i#ie brave boeren en hofsnijders zyn door een gelofte ^verplicht onWlke tien jaar Passiespelen te maar het beter zyn, als zy den PaujKyerzochten om hen van deze gelofte te zicii tocii ernstig afvragen, or men dat nog wel een taire wedstrijd kan noemen Deae deelnemers worden door de fmancieele hulp van hun regeering 111 staat gesteld tot een weken- en soms mafidenlange training, die zoo intensiefs, dB het daarnaast uit oefenen van een beroep eenvoudig onmoge lijk is. Toch is juist het kenmerk van den amateur, dat hy naas* zijn sportieve trai ning een met-sportief beroep uitoefent, dit onderscheidt hem van den professional en nen acrobaat, voor wie training en beroepe- werkzaamlHMlen bij elkaar behooren. i)e diepere betelkeuis van den Ulympisoften eed heeft dus betrekking op de soort van training, die aan den wedstrijd vooraf ie gegaan. Wat wij thans «zien, zijn gedeelte- j^ttjk amateurs met een .professional" trai- ning; hun records zijn kunstmafa»(gekweekt en dat ia niet sportief. BovendiJwêijn die j records dan geen zuivere ma «Staf meer voqr het beoordeolen van het peil, waarop dien geest voelen de Wie zyn huiselijk geluk voor wereldlijk genot verkoopt dè Hemel verèeve 't hem hij weet niet,wat hjj doet. 25 uit het Engelsch vatjj 11ARONES ORCZY Zoottfat netzeljde als Girlie, in jé". karaktce van overweldiger/ van het vejgen- ilotn van "vqn ander. Nu kan je Je niet "vrij maken van het feit. dat door het epejfcn van een half goddelijke rol, je er aan.hebt meegeholpen een dame van haar ^vettige recht eh te*" bero<>ven, en' zij, te oordeel en naar de geestdrift van dén hoogepriester, is jong en schoon. 1 fen ^jat nog meer zegt heet Neit-akrit, voegde Hugh er peinzend aan toe, ^en naam, die voor j""ou en mij is verbonden aah de liefste., herinneringen onzer kinds heid vin ée \fk-rhare! oude „Chestnuts" het museum, wiAr de schim ddr gèhefni- zinnige Konifigiif-. voor' onze opgewonden verbeelding pladit te dwalen, tot het leven geroepen, door het schüderach'ige verhaal van mijn vader en tggrield door het llikke- reftd light ven het' t^oolo houtvuur, dat vlagde in den ouderwetschen haard. Mie- schien< Mark,^ is dit ,oiles toch maar oen droom, jij én ik zijn hier niet werkelijk en dadelijk zal il^ tenminste ontwaken en zien, ♦dat ik naast, dien haard zit, bezig om bij d«e wegstervendé, gloeiende sintels de laat-' flte, regels /te ontcijferen van een spottend artikel( dat de" heiihnèring lastert van den krankzfllnlgeu Tankèrvilie en zijn stok paardje. \Vij. hadden dery tempel van Ra nu ver achter 'ons gelaten en terwijl Hugh sprak, was onze boot een breeder kJ&naal ingeva ren aan beide zijden .werden We huizen nog ataU&er, nog weelderiger dan te voren. On der de zuilengang van zware kolommen ën in de poorten, zagen wij groepen rijk ge- ijleede inenachen, die onze boot met nieuws gierige blikken nakeken terwijl zij' snel voorbij gleed Klaarblijkelijk had hpt groote en geheimzinnige nieyws zich snel 'door de stad verbreidden zoowel in dtfhuizfen der rijken als der arnien, wftren zij verlangend den blik te slaan op den afgezant van -Ra. Wij gingen e'en eiland voorbij, dat den .markt sóheen.' want reusachtige stapels ^ra nan tanpels. meloenen en dadels, waren 'overal te Ten naast bergen gouden mimosa, Sneeuwwitte acaciaY gespikkelde oranjes, vlammend roodg. Igjiee en rose «aloe's waar achter vrouwen zaten yi'lichte gewaden en- m'et geUeurde doeken over het donkere baar téjpHjl tusschen dezen «veryloed van vruchten en bloemen bezige gedaanten heen en weer gingen. Maar bij het zien yan de koninkJij^e booten, werde» granaatappelen en'dadel», a toe's en palmen 'vergeten, en egp opgewonden menigte sijeide naar den Waterkant. Daar pam efp klein méisje, dat ïemender wa» daa de anderen, qen- nimosa en wierp het met verwonder- ïefjdigheid uit alle kracht nqaronze hy recht op den schoyder van Hugli neerkwam, ons béiden overstroomend met een' lieflijken geurenden vloed van gou den atot. Een luide kreet van vreugde klonk door de lucht en in een oogenbük waren wpJ. de boot en de bootslieden bijna, slechts terecht gekomen door èen waren stortvloed van bloesems lotusbloemen en kamperfoelié, takken papyrus en ruikers iria. doordringende tubeéozen en takken dVaéfJebloesem zoodat wij heel wat moeite hadden ee"h waardige houding -"te bewaren, Onder (Jfzen aanhoudenden stroom. s Dit ie tenminste geen droom, G^he, zeide ik, zoodra wij het énthousiaste markt plein achter on*' hadden, geen wonder, dat het niet moeilijk voor je zal zfjn, eerbied en gehoorzaamheid van'"zulk' een geestdriftig volk af te dwingen. Zij zien je reeds aan olateen .vay^hun -goden Zij bekoren ^nij. Mark. Zij zijn zoo intens schilderachtig. "MaaP het hindert mij, dat \er^ een' ontzettende ader van koelbloe dige wrcedii^f^-jk in hen, die het volk s, regeeren. r- - VMipdMcte monsters, zou ik zeggen als n- J_jit-derfKaan den vre&elijken vloek dien zij over de misdadigers'uitspreken. Ik zal tenminste beproeven ii) dat op zicht beschaving te brengen. Beschaven! voegde hij er lachend aan toe Waarlijk, eeü vreemd woord, om te bezigeh in Verband met 'menscheag^ÉK gulke steden bouwen en tempels/ bepldho)A«rêN^ Ua»r één ding moe ten zy nog leeren. I een bepaalde sport in de verschillende lan den staat. De landen, die hun onderdanen •"Words zagen bohaien%p staatskosten, wil len hfet echter wel zoo laten voorkomen. De Amerikanen zelf geveh toe, dat men derge- lijke topprestatie» overal ter vlereld kan op- kwecken, wanneer er maar genoeg'tijd en geld aan de training wordt besteed en zij ontkennen in liet geheel niet, dat zij, er voor (I# Olympiade te Los Angeles eUss op gozat hebben om het meerejideel der prijzen voor un tend m de wacht te slcepen. Men zou misschien betel doen, om de sportieve prestaties vay^en land 4e bepalen naar de gemiddelde prestaties der deelne mer#! Ook dan zou er veef"geknoei mogelijk zijn, wooral wanneer men nfet'Hiej aantal deelnemers in evenredigheid bracht met het bevoikingsgetal. Toch iets moet er gedaan worden. Men kan niet blijven voortgaan met dit systeem, da^ aanleiding geeft tot het misbruitrdSj1 kunstmatig gekweekte top prestaties.* Zouden er in de Olympisch# Spelen steëcfiTmeer misbruifien moeten in sluipen? Hetvalt' niet te ontkennen, dat het gevaar daarvoor elke vier jaar grooter wordt. Doch misschien Vinden de leidende figuren van deze grootsche Spelen nog* een weg, dfe terugvoert naar gezonde sportieve opvattingen ei/ fainness. Het is althans te wensohen, dat zij ernstig over dit punt nt. denken, t Willy den Ouden. -De zwemcorrespon^tent van het Vaderland schrijft: 'h Paar jaar geleden op een zwemavond in den. Tuindftsteaat te Rotterdam. Het gA bruijteiyke gedoe. Vroo.'ijk Ch zeide ik. Je 1 en zenui '4 dig. Christendom? Neen, oude jongen, jij pu ik zijnniet g^chikt voqr' zendings- vyerk. ik geloftf, dater daarvoor iets aan onze opvoeding ontbi^ekt,1 iöts niet in orde ;s mmqffen uns gevoel voor humor, maar wy Mttzpen nen weg plaveien vooy waardiger mJssclieii dan wij, zijn, wier ge- moed verheven> is boven de bezwaren^die, ik moet htt bekennen, mijn handen zouden beletten deze heidensche, maar prachtige tempels te vernietigen én daarmede deze valsch, maar todh zoo schiWerachtige god heden Dan, als deze wereld, geièidfdoor ona, lang genoeg zal hebben feeat gevierd in het schilderachtige van dit groote, -onbe kende land, kunnen de Westersche volke ren ;tnm eindeloos gevecht beginnen ojror dé vrpag wie hunner het 't best zal onthei-, ligen. Er was geen tijd ons «gesprek voort të zetten, want de Woot> naderdo langzaam een eilayd, Au - irt het "midden .ran den stroom Iqg. Wij zagen temidden van sohhduwrijke bosefcjes van' reusachtige fuch%as en hanglbde clematis het glinsterend sei erde koperen daken van een groot leis, lat verborgen lag ih een priëel veei-Weuri^e blóemun Gaandeweg wij de 'edele vormen er van: zijn maffen en kolommen van albast bedekt rffet arabesken eti ornamenten inverschillende tinten.van goud. Het stond vlak bij den waterkant, j(oyen een reedès marmeren tr«t denegn aantal rose flamingo's liepen daar iü §tatige majesteit op en neer. In de tak ken der «acacia* en palmen krijschten schril verscheiden apen' erf onder de echadüw vfcn yeerhangende biadefen zagen wy een kudde sneeuwwitte koeien met lange, slanke ho lten menigte kleine meisjes in hemels- blauwe kleedjes stbnden langs de lahgatrap iictitigfe herrie. Eerst zwemmen de Uftne n-eisje». don de juniores, ten slotte de seniores. Ue eerste nurfimers trekken niet zooveel 1 aandacht. De aenetjea komen en gaan I 50 Meter dit en 25 Meter dat. Telkens op bevel van den starter schieten do zwemstertjes het water in en ze volbren- een hun baantje met meer of minder suc ces. Het verloop van den 7.wem Avond! is onge veer precies zooais er dozijnen andere van zulke wedstrijden verloopen Totdat Wat is dat?...... Er heeft zich een tender meisje jp het water geworpen, een jong kind nog. wier zwemmen plotseling de hevige aandacht vraagt van al de kenners van den kaft-. WHiy den Ouden ■2Uik een lichten, soepel en gang heeft men nog maar -zelden gezien. Het lichaam .glijdt als een sierlijk scheepje, voortbewo gen door een onzichtbaren motor door het water. Zóó snel, dat geen enkele andere concurrent haar bijhouden kan. Zy wint haar nummer; natuurlijk wint ze We mformeeren. Willy is een „vondst" van de welbeken de zwemster en waterpoloapeelster mej. Tr. Klapwijk, die haar ontdekt heeft bij popu laire wedstrijden ter gelegenheid van den Koninginnedag. Sedert is zij lid geworden van de Kótter- damsche Dameszwemclub, wier presidente, mevr van WyckhuyzeGroen, haar onder hare speciale hoede heeft genomen. Zy oefent serieus, Willy den Ouden, vol gens de nieuwste methoden en hare Affcr- riohtingen worden met den dag beter. Al heel gauw is zij hier in Nederland niet meer t^ kloppen Zij wint te Tilburg Jiet kampioenschap van Nederland over 100 Meter en neemt haar groote aandeel in tailooze estafettes, waarbij zij haar club, de R.D.Z., -ter over winning voert. Te t'arijs als dertienjarig meisje verleden jaar bij de Európeesche kampioen schappen toont zij zich de groote, rivale van de fameuse zwemster en kampioene van Frankrijk Mad.elle üodard, «achter wieizy met gering verschil tweede wordt. Zij blijft sedert vorderingen maken. Haar tyden worden steedb beter en het Nederlandsche record wankelt telken» als zij zich er mede bemoeit. En nu vertegenwoordigt zy Nederland in den sprint bij de spelen "te Los Angeles. Een taak, die yrij met een gerust hart aan dit. pittige, eenvoudige kind kunnen over laten. In haar serie zwemt zij tegen een der sterkste Amenkaansohe zwemster, mej. Se ville. «die het Olympisch reéord verbetert tot 1 nu nu ut 85/10 sec vWilly den Ouden is tweede met gering verschil. Zondag ligt zij in de demi-fmaie mebvfjf andere dames, onder wie wéér mej. Savilie. Maar nu neemt „het kind", zooals men verleden jaar te Parijs Willy den Ouden betitelde, de beenen en zij zet er zulk een haast achter, dat nieniancHIaar houden kan E'n de Amerikaaneche, die Zaterdag liet Olympische record vestigde, ziet zich die eer ontyomen, want het Kotterdamsohe meisje verbetert het record met bijna 1 seconde en brengt het op 1 mirf. 76/10 sec. Een geweldige prestatie, als men weet, dat in 192» te Amsterdam ditzelfde record dooV mej. Ossiypwich (V. St.)gehouden wereft met I min. 11 sec. JaAiher, dubbel jammer is hef daarom, dtt zV in de fihale de meerderheid heeft moeteA erkennen van Helen Madison', die tevens \et Olympisch record opnieuw ver beterde. Toch heeft» Willy den Ouden de Neder- landsche, ja zelta de Itaropeeeche eer op schitterende, wijze Verdedigd.* Van Egmond, de Olympische kampioen. 4 1 wielrennen. Van Egmondjlfrbuieerde als amateur. Tevens zl^bmer en hardlooper. Een medewerker van „Het Vaderland"*1 CMirijft over J. J. v., Egmond: Van Egmgnd is .pet type van den g#eden, fatsoenlijken en vooral goactwilleaden volks jongen, een eertvdfTdige, prettige aardige knul» spontaan en- origineel, vertrouwen wekkend gemoedelijk en van een benijdens waardig goed huiyeur. Zeer ver verwijderd •taat pij va« het type braniemaker iq de en to-en de boot der koningin beneden kerd vastgelegd, begoöneu *zij allen eei^zaehflflte- Iceod welkomstlied te angen. Het schijnt, dat wij de gakten zullen zyh, van de koninklijke dame iajde ik, toen oofc on zo boot, zich naar diei(.fcant wendde. Ik weet niet, hoe jHj je voelt, beste Girlie, maar wat mij betreft ik sja, op het punt in een te zakken als ik binnen het uur geen voedsel krijg. 1 Zoodra wij geland waren, tfftd de konin-, gin op Hugh toe en sprak vriendelijke woof den vah wellen tot hemdaarpft verwaar digde zij ^ifi#kindelijk notitie van mij te nemen. r Wilt u mijn heer vergezellen onder het nederig dak, dat hij mèt zijn tegenwoordig heid wii'verceren? vroeg zij. voelde ik, dat het ongemanierd vn. zijn op - deze uitnoodiging alé antwoord sledlits te knikken en toch kon xk op d»t oogenblik mij geen enkel %oor<tyvaa mijn' Egyptische woordenlijst herinneren. Aange boren Britsohe verlegenheid, ajs men van aangezicht tot aangezicht wordt gepland vtegenover een vreemd» taal, had mijn tong. en-geheugen volkomen verlamd, en ali*. wat ik kon doen opi den schijn te redde?, was- zwijgen en'ietwat, onbeholpen buig« voor de dame Js UW' raadgevén-^tom?" vroeg zy verwonderd tot Hijgh wehdende, »»Hy spreekt slechts zélden," antwoordde h(j met de hem eigen tegenwoordigheid van geest -T- ik noemde het onbeschaamdheid j „want zyn woorden zj#n pargjgn van wys- j heid, schatten, hem* door ürfrus gegeven, de j geleerdste en daarom h$t kostbaarst/' Zy scheen tevreden gesteld, en glimlachte my lieftallig toë, toen wy allen de trap be- klommen; maar zy richtte haar wpgrdfn j niet meer regelrecht tot my. In de hal vair haar paleis nam zy af scheid van oia, maar niet, voordat zy haar raadgevers, ministers en alav"en zonder «enig voorbehoud1 ten dienste van Hugh had psteld. Een gedeelte van het paleis zou «lijkbaar uitsluitend aan ons wiorden afge staan. Een schitterend persoon, die een*y droeK en eengordel aanhad, voorzien van inscripties, Jeidde ons door verscheiden immers; op den drentel van elk vertrek knieldehy plechtig, vlak voor Hugh en ««ette nfem welkom, tprwyi hy den grond kuste. Van al de groote hallen, welke wy Jmorgingen, was „die niet 't minst aantrekke- iyk, waarin de marmeren vloer ongeveer ?e's voet onder den beganen grond was uitge houwen, en het bassin gevuld was met wel riekend, zacht éatnpend "water. Het riep het verrulskelykst visioen van een zwembad by TOL op, dat myn opgewonden verbeelding, maar kon voorstellen, en alleen ,het «nlten aan myn Waardigheid "als eorate Vfcsdgever der goden hield my ferug van de overweldigende vemoeking om op staanden voet in het verleidelyke bassin te ppringen. M**p de "Schitterende beambte ons nog eenige keeren bad verwelkomd, en ons sporf. Als hij goed gereden heeft en de overwinning heeft behaald, zai hy er en thousiast van vertellen, hij zai in détails gaan, welke een tevredenheid over eigen doen weerspiegelen, maar dat allee klinkt bij hem zóó natuurlijk, dat geen sterveling ook maar een moment aan zelfverheffing denkt. Wil men bij hem een voorwaarde tot goed rijden in het leven roepen, dan moet men hem tegenover 'n braniemaker stellen. Het is zijn grootste lust zoo'n type op te knappen en nooit hebben zijn klare oogen zoo geglansd als nu 'n goede anderhalve maand geleden, toen hij bij het winnen van den Orooten l'rije van Kopenhagen een nogal luidruchtig én zelfingenomen üuit- schen concurrent zijn achterwiel heeft laten zien. t Als Van Egmond tegen een braniemaker rijdt, is hij in staat een topprestatie te ver richten. "ajP Van Egmond heefv van huis uit sport- affect meegekregen. Hij had den drang, den lust en den aanleg et toe. Als schooljongen deed hij aan voetbal, zwemmen en hardloopen, maar toen hij van school kjwam en moest werken, gaf hij het voetbal er aan en beoefende hij (des avonds), voornamelijk zwemmen. Van Eg mond was toen electricien, welk vak hij had gekozen omdat het zoo'n aardige naam was Liefde voor het vak was er dus niet en het '9 dus begrijpelijk dat hij later over stag ie gegaan 's Avonds dan ging hij met z' nkameraden zwemmen en dat hij ook hier aanleg voor had, bleek wel dat hij 'n jaar later diezelfde kameradei^ bij een onderlingen wedstrijd over 1500 mfi^er maar Apefst 500 meter achter liet. v Eefft op 19-jarigen leeftijd ontmaakte *yn belangstelling voor de wielersport?^ Hy werd lid van de Haariemaohe wielerclub De Kampioen, en werd daarvan nog in het zelfde jaar de beate van de B-klaseer» Een en ander ha«d plaats in Augustus 1328, toen te Amsterdam de Olympische Spelen wer den gehouden. Daar zag hij voor het eerst een wielerwedstrijd op de baan. Anderen begonnen als nieuweling, maar hij greep direct hooger en debuteerde in het Voor jaar bij de voorjaarswedstrijden van het Stadion direct als amateur, *waar hij een zeer goed figuur sloeg. In 1931 stormde hij lijnrecht op het amateur-kampioenschap van Nederland aan, dat dan ook dooir hem werd gewonnen Hy zag zich toen door de Ned. Wieiren Unie naar de wóreidkam- pipenschoppen te Kopenhagen afgevaardigd. Veel heeft hij daffT 4fevmidden der inter nationale sohére gele«d^n d»t hij een goed leerling was, ia wel <m jaar begin Juni ge bleken toen hij in den Qroóten Prijs van Kopenhagen nagenoeg yl de concurrenterf van het vorige jaar ontmoette (de drie beste Denen, waaronder dé wereldkampioen Har- her, dan de beste Duitschers, de beste Fran- schey en de beste Italianen) en hij op schit terende pijze over hen zegevierde. Dat hij daarna het amateur-kompioen- seltept van Nederland ten tweede male won en dftt hij teverfs algemeen kampioen werd' door Moeskops en v. d. Heuvel te staal) (de kaïnpioenen dar andere categorieën), ligt nog versch in het geheugen. Dit geschiedde maar kort voon zijn vertrek naar Los An geles. J - INGEZONDEN. i Buiten verantwoordeiyicheid der Redactie. iDe voorstellen vj^i de Conunissie- "welter inzake het verkeersvraagstuk in Nederland. Mynheer de Redacteur, m By de beoord^eiing dfer voorstellen der CqmmissienWelter, eenerzyds om den last der Ryksuitgaven voor inrichtingen ten dienste v«n het verkeer zooveel mogelyk te beperken, anderzyds om de bydragen van èen deel der weggebruikers de auto- houderk zooveel mogelyk te verhoogen treft 'het, dat zij zoo góed als geen'enkel woord wydt aaif het groote belang, dat het geheele Nederlandsche bedryfsleven heeft by een/zoo goed en zoo goedkoop mogelyk transport ook en vooi^l over den weg. In drie hoofdpunten kunnen de overwe gingen en voorstellen van de Commissie- Weiter worden samengevat: a. De sterke ontwikkeling, speciaal vqn het motorverkeer, doet de rentabiliteit van andere vooralsnog onmisbare verkeers- inrichtingen hiermede worden bedoeld spoor- en intercommunale tramwegen sterk dalen; zulks doet in de toekomst sty- gende gevaren voor het Ryksbudget ont staan. b. De motorrijtuigen betalen uitsluitend, een naar de meening van de Commissie on voldoende, bydrage de wegenbelasting voor de verbetering van bestaande en den aanleg van nieuwe wegfh; het is billyk, dat zy ook betalen voor het gebruik van het kostbare wegennet, dat reeds b(j dé invoe ring van de wegenbelasting en de instelling van het Rijks wegenfonds bestond. De we genbelasting ad 12% millioen, thans door de motorrijtuigen per jaar opgebracht, kan met een zoodanig bedrag worden verhoogd, dat de opbrengst met 6 A 7 millioen toe neemt. c. Van de verhooging der wegenbelas» ting valt te verwachten een verlaging van de te korten op de spoorweg-exploitatie met pl.m. 11 millioen, zoodat, met inbegrip van de meerdere opbrengst van 6V4 mil lioen, het begrooting8tekort zal verminde ren met rond £17% millioen. De Commissie-Weiter deelt zelf mede in haar rapport, dat in 1927 reeds een achter stand in de afschryving by de spoorwegen bestond van 229 millioen; dat wil echter met andere wobrden zeggen, dat in de voorafgaande .jaren toen er van auto- concurrentie in het geheel nog geen sprake was eigeniyk een enorm groot verlies is geleden en by werkelyk commercieele boek houding zou dit verlies aan den dag zyn ge komen. De auto is aan di* tekort toch zeker geheel onschuldig. Dat alleen de autohouders (c.q. ook de wielryderg) voordeel vani de verbetering van de bestaande en den aanleg van nieuwe wegen zouden hebben, is naar ons oordeel een volkomen averechtsche opvatting van de Commissie; als een der krachtigste mid delen tot verhooging van de volkswelvaart, ja als een onontbeeriyke voorwaarde daar toe, is een goed wegenstelsel te beschouwen. De mededeeling, dat de weggebruikers niet ten volle den aanleg van nieuwe en de verbetering van de bestaande wegen zouden betalen isvolkomen onjuist. Alleen de auto houders dragen daartoe reeds veel meer in de staatsinkomsten by; de bydiage in de. Ryksséhatkist alleen voor motorry tuigen en de door hen verbruikte stoffen bedroeg n»l. voor 1#81: Invoerrechten voor automobielen ƒ4.999.500, id", voor auto-inderdeelen ƒ375.900, id. vóór autobanden ƒ707.900; id. voor benzine (door auto's gebruikt) ƒ4.375.000, extra benzine belasting 21.000.000, wegenbelasting 12.500.000, personeele belasting 2.500.000 tezamen 46.458.300. By na 46% millioen gulden droegen in 1931 de automobielen dus by in de staats inkomsten, belangrijk meer dan voor wegeh bouw en wegverbeteriiïg in dat jaar is uit gegeven. Ook als men. zich dus qp hetzelfde com mercieele standpunt stelt als de commissie, moet men erkennen, dat de motorry tuigen meer dan hun volle pond betalen en dat uit dit oegpunt een verzwaring v#n de wegen belasting niet gerechtvaardigd kan worden genoemd. Gezien |^t feif, dat de tekorten op spoor weg- en tramexploitatie naar onze meening niet kunnen warden toegeschreven aan de concurrentie,door automobielen, zal ver zwaring vadfcj^wegenbelasting in geen en kel opzicht van die tekorten ten gevolge hebben^Bm de gunstige verwach ting van de commissie, dat daardoor het begrootingstekort met 17% millioen zal verminderen, zal zeer zeker niets terecht komen. Integendeel, deze verzwaring zal wel, doordat inkrimping van het autover keer daarmede gepaard kal gaan, de sub b genoemde inkomsten met een aanzienlyk deel doen dalen; waarschynlyk zal deze da ding grooter zijn dan de vermeerdering van de opbrengst van de wegenbelaÉ|ng. Ook uit utiliteitsoverwegingen verdieirc de voor gestelde verhooging van deze belasting dus in het minst geen aanbeveling. Echter moeten wy, niet alleen in ons eijjen belang, maar ook en vooral in het algemeen belang, met de meeste kracht op komen tegen een last, die niet alleen een eenzydigen druk legt op dei autohouders, doch ook een zeer funsten invloed op het bedryfsleven in Nederland zai hebben. Namens den Bond van Bedryfsauto- houders in Nederland, A. J. TEN HOPE, Voorzitter, ir. L. SWAAB e.i. Hoofdingenieur B.B.N. (Van redactiewege bekort.) GEMENGDE BERICHTEN. Ontploffing op een motorboot. 1 Een dame uit de boot geslingerd. Gisteren is dooi oubekeiiUe oorzaak, eeli u-oterboot in Lootsdreoht, waarin 2 dames gezeten waren, uoot ompiqituig getieei uit gebrand. Een der beide inzitteude dames, mevr. Ardennen, werd uit de boot geslin gerd en brak beide beenen. De andere dam* sprong overboord en heeft geen letsel be komen. De beide dautee werden door toe schietende booten aan wal gebracht, terwyl mevr. Ardennen direct naar de R.K. zie kenverpleging te Hilversum i* vervoerd. Haar tóettand is op het oogenblik redelijk. Gevecht met smokkelaar». Achtervolgende kommiezeft werden met steen .en bierfleschjes bekogeld. Suiker en sigarettenpapier in beslag genomen. Het was den kommiezen lang» de Belgi- sctie grens ter oore gekomen, dat den laat sten tyd met 'n bepaalde vrachtauto groote partyen smokkelwaar over de gren» werden gevoerd, meldt heb Dgbl. van N.-Brabant, in verband hiermee hadden zy Dinsdag- avond in samenwerking met de politie te Rucphen verschillende wegen -onder de „Schijf" afgeeet Het gelukte hun daar een vrachtauto aan te houden, waarmee met minder dan 2160 K.O. suiker en 6UX) pakjes sigarettenpapier vervoerd werden. De aanhouding ging met zonder moei lijkheden in haar werk. Toen een schot van een der dienstdoen- de kommiezen te kennen gaf, dat de wagen m het zicht was, snelden de kommieze» die verdekt opgesteld geweest waren, van alle zyden toe. Zij constateerden, dat de wagen in een muilen zandweg wa» vastgeioopen. De hmokkelaais^ echter waren verdwenen met medeneming van het contactsleuteltje, zoo- dat de auto met op eigen kracht veTvoerd kon worden. Derhalve vervoegden de kommiezen zich hy n inwoner van Rucphen om een vracht auto te requireeren. Deze ging daarop echter liever met in, omdat hij bang ,was voor represaille», aan gezien hy reeds met brandstichting bedreigd was. Daarop heeft men eeu paard gehaald en dit voor den vrachtwagen gespannen. Zoo trokken de konuniezen in de riohting van Rucphen. Toen zij het cafe van J. '1'. aldhar passeerden, werden zy plotaehn^be- kogeld met steenen en bierfleschjes. Uit Izet verdediging losten de kommiëzen daar op een drietal schoten, waarvan er een in de zoldering van het café drong. Fersoueü werden echter niet getroffen. Na #dit intermezzo drongen! de ambtena ren het uste binnen en t&resteè. rden er drie personen Aut St WiUebrord. Een dezer werd naar St. Willebrord en de anderen naar «prundei gebracht. De wagen met sfnokkeJwaar vervoerde men naar Roosendaal waar de schatting plaats had. Een by veroorzaakt een auto-ongeluk. Op den rijksweg tusschey Naarden eft Mu'den is Zaterdagavorfd door een niet- allednagsche oorzaak een tweetal auto's met elkaar*in botsing gekomen. Naaide Or. het N. v, d. D. meldt, naderde van de richting Bussum een auto, waarin 3 dames gezeten waren, die op de heide bloeiende erica ge plukt hadden. Op de terugreis bemerkt^» de dames, dat plotseling uit de erica, een groote by te voorschijn kwam, die gonzend door de kleine autoruimte vloog, hetgeen een groote consternatie onder het drietal dame» te wugg braëht. Een harer draaide tdrdaat een der raampjes van den wagen- omlaag, doch deze poging, om het gonzehoe insect iNt den auto te verwijderen, had zoo- zeér de belangstelling van de beide andere inzittenden, dat niemand meerom tiet stuur dacht, hetgeen tengevolge had, dat weinige seconden tater .-on al te nauw oouftt ont stond tuserhen de auto der dames en een van de tegenovergestelde richting komende auto Deae botsing had weer tengevolge, dat de auto met de bij in de sloot terechtkwam. Gelukkig konden dé dames er goed eo wei uitkomen, en ook de inzittenden van den anderen dagen bekwamen geen letsel Ech ter werd vrij belangrijke materieels schade veroorzaakt De bestuurder van de aange reden auto gaf van het gebeurde kennis aan de politie te Muiden Een man biedt aicb te koop. Waar mm >n deaen tyd toe tonnen ano. 1C j»uop; jongeman, M jaar oud, giooi, geaotm, otern, veieiuuuig enz. bereiu aiie» u: uoou eu overal heeft te gaau, ook beienl 0, nuweii. A'rya voor den Ujd van U«n jaai* aao pond, ot naar verhouding mulder Am- wou tu ouder letter Eeu ad vet tenue van 00 vengenoemden in- uouu weid u«zei uugeu, *uo lezen wy in de »N. tt. Ut., by de Eoudensciie BUu aaugebo- ueu. De Dttu plaat*te de advertentie met. üoth zond «.eu verslaggever op onderzoen uil, en Vernam van den betrokkene het voi- geuae; „Geiyk «lui/zenden andere werkioo- zen ben ik aan het eind van myn krachten gekomen, ik kun myn schulden met meer betalen en het boeltje, waarin ik met «"d" ou< te moeder leel, moet ik verkoopeu ais ik niet dadelijk werk viud. De vorige week neb ik nog myn béste pak moetan verkoo- pen om de huur te betalen, en na lang na denken kwam ik tot plaatsing van de ad vertentie U kunt my een avonturter noe men als u wilt, maar ik heb zoo genoeg van myn huidige leven, dat ik alles wü doen om aan het werk te komen. Als een film maatschappij my de kans bood met ^vliegtuig naar beneden te storten, zou ik het aaunemen, als zy my er voldoende voor betaalde, jacht °P 8rof ontdekkings reizen in onherbergzame streken, overal ben ik voor te vinden. De. meeste adverteer ders willen niemand met geld hebbendaar ik geen jteld heb, bied ik mijzelf aan en U zou heW geld dadelijk vastzetten, zoodat myn moeder zou kunnen bestaan geduren- ue den tyd, dat ik myn bestaan verhuurd had." De jonge man bleek t« syn opgevoedop een gfaaiscl^ipsschool te llfrod eh ,wae zyn loopbaan begonnen als boerenknecht. Daar na was hy buffetchef geworden.. Hij had liefhebberij in schrijven en had herhaalde lijk stukken in kranten gêpla^Ut gekregen, maar als buffetchef had hij zoo'n langen werktyd( dat de gelegenheid en de lust tot Bchryven hem verging. Hjj 1» ook eenigen tijd in het bouwbedrijf werkzaam geweest, is bookmaker geweest, bediende bij een bookmaker en kantoorbediende en later nog eens buffetchef. Maar de betaling was zoo gering en de werktijd zoo groot, dat hij zich voor een derde maal daarvoor niet vindeft iaat. Hy meent sterk en ontwikkeld ge noeg te zyn om geld te verdienen anders dan als boerenknecht of buffetchef, de twee slechtst betaalde baantje* in de wereld. De btar verklaardt als bemiddelaar mee te wil len doen om den man aan werk t« helpen. s Een lucratief eerebeantje. Gratificatie voor dr. Stroom berg. Dr. J. Stroom berg, thans gepensionneerd, doch tot voor eenige maanden hoofd van de ufd. Handel van het departpknent van L., N. en H. te Buitenzorg,[was gedurende twee jaren secretaris-generaal van het In- disqh comité voor de koloniale tentoonstel ling te Vincennes, in welke functie hy des tijds werd opgevolgd door rnr. H. J. Doni- pierre de L'haufepië. Het „Nieuws" deelt thans mede dat dr. Htroömherg als heioonmg voor zijn werk zaamheden ten behoeve van het Indische tentoonstellmgs-coiiiité een gratificatie van twaait duizend gulden ontving Dit bedrag is atkoidstig, meid' het blad, uit de kas van het Indische comité, waarin zich, naar men weet, -eenige tonnen gouvar- nements-gelrl bevonden als Subsidue voor Irvdië's deelnemen aan de ^Parijsohe tm- tooonsteiling. Den opvolger van dr. Htroomberg secretaris-generaal werd f 3000 géschonl is het waar dat de rekeningen van de Indiscne en Nederlandsche comité'* door de Algemeene Rekenkamer hier te lande moe ten worden goedgekeurd? Zoo ja, dan zijn wij benieuwd naar de opmerkingen ter zak* m het verslag dér Kamer over onze slaapkamers had geweken, die in el kaar liepep; waarby 'hij weer zoo plechtig groette, d#t ik byna in, de verzoeking kwam hem uit onze goddel tyke tegenwoordigheid te Schoppen, werdan wy eindelyk overgela ten aan eenige bedienen toet donker ge laat, vl^k voor het iiefelyk geurende dam pende water! Hqt vervolg is stilte! uit gezonderd het geplaS en het gekreun van' tevredenheid; stilte-en oneindige zaligheid! Daarna, gekleed jn vreemde gewaden die uit.-den hemel gevallen schenen te zyn 'en bjj welke het er niet op aan sóheen te kó men of ze pasten, want voor liet meerendeel hestonden zy uit mantels, werden- wy plechtig-naan «en ander aardsch paradijs gelerff In het mlddé^ vah een derf hallen wkar een aantal plechtige personen op ver schillende fantastische wijzen ons welkom heetten stond eeq lage tafel, bedekt met alles, wati. neus en verhemelte maar kon streelen, van twee uitgehongerde 1 schepsels, wier laatste maaltijd, ongeveër acht uur ge- leden gebruikt, bestond uit een stuk vafi' een rauwen poot van een gier. Groote man den met vruchten en olijven, brood en koe ken van de meest verschillende soort en boven alles het midden van de tafel in beslag 'nemend een vréugde, voor de oogen', een'genot voor het hart een reus achtige gebraden gans, met, een bruine, knapperige huid, en met een vernikkely ken aromatische geur van heerlijke kruideyiEn genoten «rij "Iet van den gans/ ondanks &ët feit dit wij hem moesten sjrtjiien met stom pe, bronzen messen «tr He «tukken met aep lepel naar onzen mond moesten brengen? Ik zou niét graag vertellen, hoeveel er van overbleef op het oogenblik, toen wij er wer- ketijk mede klaar waren. De schitterende perdonen hadden zich gelukkig bescheiden teruggetrokken, toen wy ons maal begon nen met' onze bedienden, Instaande uit het bekoorlijkst kleine legertje van donker- oogige kellnerinnen, dat ik ooit heb gekend om sahzen en vruchten te overhandigen. Zij waren zeer sctolderachtig, maar, ik bloos, terwijl ik 'het rJhtet zéggen, zeer Bchaarsch gekleed met eeHederen kraag bezet met turkozen eji een donkerblauwen doek die rondom de ^leine hoofdjes werd vastgehou- de door één doffen metalen ring; maar ik mo^t bekennen, dat dit costuum onzen eet lust jtfqt in het minst schaadde. Zelfs vond ik, dat het een by zonderen pikanten)/ smuk aan dien gebraden gans' gaf en toeif de aardige meisjes wijn' in onze bekers een groote steenen kruik, IFik,Ndit TifttgdruiveAf ap nooit'zoo heer-" lijk had gesmaakt. hoofdstuk 1 De afgepuit van' Prfnye» Neit.Akrit. De volgende dag bestaat sleohts in myn \erinnering als een lange en schitterende vèrtooning; toegejuichte processies door.de stad, kreten van een geestdriftig volk, boodschappers, die in alle richtipgen door het land werden gétonden, om het groote nieuws te veckondigeii aan' de bewoners van u I de meest verwijderde hoeken, met de be- J lofte aan enkele, der gewichtigste steden, f dat het spoedig hun beurt zou zyn verheugd te worden door het aarfscheuwen vqn den Lieveling van Ra, den zoon van Osiris, den 'gezant van den Allerhoogste. 'Het was voor ons beiden een vermoeiende dag, die in ons eigen land een betrekkelijk bescheiden posi- t'ie innemend, niet gewoon, waren aan de praal en het geschitter der Hpven en de eer- 1 bewijzen en plechtige buigingen van talloos veel schilderachtige lieden. Mat mij betreft, ik vond myn sleepende klfeeren heel lastig om'my in te bewegen en mijn gordel van lazuur steen, waar verschillende tee kens op waren aangebracht, om mijn waardigheid «an te geven,'heel ongemakkelijk. Hugh scheen er een bijzonder genot in te schep pen, opzettelijk myn ernst in gevaar te heetten stond een lage tafel, bedekt met brengen op de meest plechtige oogenblik- ken, .door oneerbiedige tyjq^rkingen te ma ken %ver de andere wpardigheidsbekleeders die er uitzagen als mummies, die uit hun glazen kisten in het Britscfee museum wa ren ontsnapt. Iu den téjnpel van Osiris, waar Hugh Tankerville op een iföttdea troon werd ge- heven, ontving hij de eerbetuigingen van de edelen des lands, de waardigheidsbekle ders, de schrijvers en bedienden van het hof. Het „gepeupel" zooals de kooplieden en landbouwers minachtend genoemd wer den, door de hooier geplaatste lieden werd tot dezen indrukwekkenden diénst niet toe gelaten. toonden huneerti<pi>fliter voor IMK den afgezant der £oden door van zichzelf een kleed te maken op de tBden van den tempel, de terrassen en oevB), waar ver wacht werd, dat de Lieveling oer goden en zijn wijze raadgever hun voeten zoudgn zet- ten. (Iets <jat ik buitengewoon ongemakke lijk vond, vooral als ik«op de sierlijke dee- len moest treden van dit nieuwe kgrpet; de donkere oogen, die dan naar mij werden op geheven, half met ontzag half niéuWsgierig, waren zeer geschikt om iemand in dë war te brengen.) m (Wordt' vervolgd.) Hebt U PERSONEEL nopdig? Zoekt U PLAATSING? Plaaia dan Uw AANVRAGE ln.de ieder leeet ze dan I Inzending tot Zaterdagmorgen nar aan hét Bureau MARKT 31

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1932 | | pagina 4