.ffl
1
1
1
wi
ekbank
I
igtaak
H
E EN
ASSEN
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
f8078
Woensdag 31 Augustus 1932
71* Jaargang
1.526.672.66
BODEGRAVEN,
MEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
k
100
Dit blad verschij n t da gel ij ks behal ve op Zon-enFeestdagen
--
BERGAMBACHT, BERKENWOCDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
lilt door menschenhanden giM
R. HOORWEG.
De Verjaardag van H M. de Koningin.
irbjj voorlichten door
FEUILLETON.
74
Wordt vervolgd.)
4
naar foto’s en pen-
ibled.
UJK:
velen. Wy wenschen
eerste plaats in die
ven-
)f zij
gbopend van 9—6
100.
I
10.—
n de „Telegraaf”.
•ekhandel en bü de
ZOON te Gouda.
heid en recht, een toetssteen voor de die
pere belangen der natie, dan is de invloed
daarvan werkdadig, en is het Koningschap
voor ons geen mystiek begrip, waaruit
macht en gezag van zelvon uitstralen, doch
wisselt zyn beteekenis, en daarmede onze
i eerbied en waardeering, naar de persoon,
die de taak vervult. Daarom is Koningin
Wilhelmina voor ons het gelukkigste voor-
I De Duiteche Rijksdag door Clara Zetkin geopend.
De nationaal-socialist Göring tot voorzitter gekozen. Von Papen heeft
een volmacht tot ontbinding van den Rijksdag. Von Hindenburg tegen
een coalitie van Centrtlpi en Nat.-socialisten.
beeld der monarchie en daarom zullen wij
in volkomen oprechtheid van hart en ver
stand den wensch uitspreken, dat Zy moge
regeeren tot in lengte van dagen, en voor
ons moge blyven het symbool van eenheid,
saamhoorigheid en rustige kracht.
Aan H. M. de Koningin onze eerbiedige
en dankbare gelukwenschen op dit feest van
Nederland!
Wanneer gij toornig zijt, dan heeft uw
hart een wijde poort voor een leger van
booze geesten. Weet gij uw toorn te be
dwingen, dan sluif gij de poort voor hen.
jon
j,
+111'
Een feestviering tot herdenking, dat Ko
ningin Wilhelmina wederom een jaar over
Nederland heeft mogen regeeren, behoeft
geen verklaring.
Zjj is zóózeer in waarheid de Landsvrou-
G we, zóó innig verbonden aan ons nationaal
besef, dat de blijheid vaiï ons volk om het
bezit van deze Souvereine in Haar volle
levens- en arbeidskracht, een vanzelfheid is-
Een ontbinding in alle factoren, welke te
zamen leiden tot dit. gevoel van aanhanke
lijkheid, van dankbare waardeering, zou de
beteekenis van het geheel verzwakken.
Waarom op den voorgrond te stellen de in
werking op ons gemoed van de historische
herinneringen aan Haar roemrijke voor
vaderen en het doorluchtig Oranje-geslacht;
de bekoring der persoonlijke waardigheid
en gratie, of de waardeering voor de dage-
lyksche toewijding aan de volkszaak?
Waarom te ontleden onzen eerbied voor
Haar zelfverloochening en moed; onze er
kenning, dat Zy ons allen een voorbeeld is
in ernst van levensopvatting en door een
soberheid, die toch nimmer het vorstelijke
schaadde en ons juist in deze benarde ty'den
de gedwongen zelfbeperking zooveel lich
ter maakt; ons besef dat Zy het is, die bo
venal den Nederlandschen naam hoog houdt
in de wereld? Al die eigenschappen, het
karakter en het leven dezer waariyk Vor
stelijke Vrouw, doen tezamèn voor ons
levend worden het beeld der Koningin, en
middellijk. In den laatsten tyd, aldus Goe
ring, hoopen zich de berichten op over plan
nen inzake uitschakeling van den Ryksdag.]
Het parlement zou niet over een' meerderJ
heid beschikken, welke in staat is practise!»
werk te leveren. Het Duitsche volk en hex
buitenland worden door zulke berichte^
steeds meer verontrust.
Ik constateer hier uitdrukkelijk, aldus
Goering, voor het geheel Duitsche volk, dat
de huidige zitting en voor alles de verkie
zing van het presidium beslist heeft, dat de
nieuwe Ryksdag over een groote nationale
meerderheid, welke in staat is tot prac-
tisch werk, beschikt, zoodat dus op geen
enkele wyze gronden voör een staatsrech-
telyken noodtoestand bestaan. Ik ben er
van overtuigd, dat de Ryksdag, als alle op
bouwende krachten veree^gd zyn, de moei
lijke taak kan vervullen, waarvoor hy staat.
Voor de eerste maal bezit de Ryksdag weer
een nationale meerderheid, welke bereid is
het Duitsche volk uit zyn diepen matericelen
nood en zyn doffe psychische wanhoop te
redden.
Ten slotte herdacht Goering de nooden
van de „Niobe".
De Ryksdag werd daarop verdaagd.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
ver kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal wa»r de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31( GOUDA,
l'Ü onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks gëopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interc. 2745. Postrekening 484A
60UDSCHE (01 RAM
t ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
i5 regels 1.80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring
15 regels ƒ1.55, elke regel meer f 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op
de roorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ’ngezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerde*
prys. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zyn.
De eerste zitting van den Duitschen Rijks
dag heeft een kalm verloop geluid.
De belangstelling voor deze zitting was
ongekend groot. Geruimen tyd voor de
opening van de zitting waren de publieke
tribunes geheel bezet, vrijwel alle leden van
den Ryksdag bleken aanwezig te zyn. De
Nationaal-Socialisten woonden in uniform
te zitting by.
Klara Zetkin werd door twee vrouwelyke
partijgenooten naar haar voorzitterszetel
gebracht, waar zy plaats nam onder het
geroep van de geheele communistische frac
tie „Rood ffont!”
Langzaam greep Klara Zetkin naar de
bel en na eenige malen geluid te hebben
begon zy te spreken. Zy constateerde, dat
zy, op 5 Juli 1854 geboren, het oudste lid
was van den nieuwen Ryksdag en als zoo
danig moest zy volgens het reglerqent van
orde de eerste zitting leiden.
Tot leden van het bureau van den Ryks-
dag benoemde zij de Bociaal-Democrate
Lore Agnes Rauch (Beiersche Volksparty),
Schulz (Centrum) en Torgler (Communist).
Klara Zetkin hield vervolgens een rede,
waarin hy o.m. wees op het dreigende oor
logsgevaar in het Verre Oosten. Voorts
sprak zij van den strijd tegen het fascisme,
waarby zy zeide dat de proletarische mas-
.sa’s geweld met geweld zouden terugslaan.
Na gewezen te hebben op de ineenstorting
van den burgelyken staat en zyn funda
ment, het kapitalistische stelsel, zeide de
presidente, dat alleen de Russische revo
lutie in staat zou zyn het kapitalisme te
overwinnen. Het parool van heden was de
vorming van het eenheidsfront van alle
arbeiders om het fascisme neer te slaan.
Aan het slot van haar rede, welke^byna een
uur geduurd had, gaf zy uiting aan de hoop
dat zy nog eens als presidente het eerste
radencongres van Sovjet-Duitschland zou
kunnen openen.
Klara Zetkin moest steeds door vermoeid
heid haar rede onderbreken en af en toe
kon zy slechts met de grootste moeite ver
der gaan, waarby zy gesteund werd door
den communist Torgleri
De rede werd zonder tegendemonstraties
zaangehoord. Alleen van de uiterste linker
zijde klonk telkens bravogeroep, terwyi aan
I lijke klank van haar lieve stem, dat alles
scheen het leege hart van Mackerrow te
verwarmen. Hy was weer uitgetrokkenxals
een zwerver; ja, hy was al weer op oen
terugweg naar wat hy noemde „zyn eigen
plaats”.
Ik logeer in Russellhotel; ik geloof,
dat daar nog wel plaats is; zullen wy het
eens probeeren?
Ik vinei het best; een plaats om myn
hoofd neer to leggen, moet ik hebben, ant
woordde zy en samen verlieten zy het hotel;
hy hielp haar in het wachtende rijtuig en
volgde haar.
Maar had je geen afspraak of zooiets
hier? vroeg zy, nadat hy het adres aan den
koetsier had gegeven,
Een afspraak eigenlijk niet. Ik hoorde,
dat een man, dien ik in het Oosten heb ont
moet, hier vertoefde en ik zocht hem op om
hem te vragen met my te dineeren. Het is
het vreeselykst, wat men zich denken kan,
alleen eten, maar nu zal ik jou hebben.
Zoo, Archie Mackerrow Ik zie, dat je
niet veel veranderd bent, antwoordde zy met
een lichte trilling in haar stem. En heb je
daar ook, waar je geweest bent, altyd je
zin gekregen?
Toen had zij haar tong wel af willen
byten om haar vreeselyke domheid haar
woorden moesten hem herinneren aan het
feit, dat hem het land had uitgedreven.
Hy antwoordde daar niet op, doch vroeg
haar na een lange stilte, van welken kant
der aarde zy gekomen was. Dit maakte haar
tong los en zij praatten onafgebroken, tot
dat zij het hotel bereikt hadden. Toen wist
I
wy kunnen niet zeggen om welke Zij ons
het liefst is. Beter is het dan ook, al deze
motieven te doen samenvloeien tot een glan
zend geheel van dankbaar bewustzijn en
dezen dag te aanvaarden, zooals onze kin
deren dit doen, die liefde voor het Vader
land en voor de Koningin gevoelen als een
zelfde gedachte en zich, verblyden in het
nationaal gebeuren.
Theorieën over de waarde van het ko
ningschap missen beteekenis, zoolang geen
critiek de waarde kan aantasten van deze
Koningin, die, naar welken regeeringsvorm
ook, voor on? steeds zal zyn ons Staats
hoofd by uitnemendheid, en die ons blijvend
den waarborg biedt, dat ook in deze en ko
mende ty'den van wisselende politieke stroo-
mingen onze gedachten zich vrij zullen kun
nen uitleven en de grondslagen van pns
volksbestaan niet zullen worden aangetast.
Dat weten wy, en dat verwachten wy van
onze Koningin, en vooral daarom dragen
wy den wensch voor Haar behoud en Haar
geluk in het hart. Daarin ligt geen over
schatting van Haar invloed op ons staat
kundig leven, die intusschen veel gewich
tiger is dan veelal wordt vermoed, want
elk Kabinet, hoezeer zelf verantwoordelijk,
moet het oordeel inwinnen van de Kroon en
de juistheid van elk voorgenomen plan
rechtvaardigen. Wanneer -het gezag der
Kroon in handen is van een wijs^Staats-
hoofd met hooge opvatting van zhdelijk/
meer dan voor eenig ander. Het wareiMm-
getwijfeld deze oude, belachelijke herinne
ringen, die een blos op haar gelaat brachten.
Tk dacht maar toen ik weer keek,
was ik er zeker van, dat jij het waart, zei
de zij aarzelend. Wanneer ben je thuis ge
komen
Ik ben ongeveer zes weken in Schot
land geweest antwoordde hy. Ik zou je over
al herkend hebben. Op de lange rokken en
het opgemaakte haar na, ben je heel weinig
veranderd.
O, Archie, heb je vleien geleerd in de
plaats, waar je vandaan komt? Wy zullen
maar geen leeftijd noemen. Dat is een van
de dingen, die wij hebben te aanvaarden,
zoo goed als wy kunnen. Wel ik heb hier
een kamer trachten te krijgen, maar ver
geefs, ik moet er weer op uittrekkajt met
die bagage en Londen doorzoeken.
Ga je dan niet naar Schotland
Nog niet, morgen ga ik naar Birtley,
naar mijn zuster.
Zy keek hem by deze woorden niet aan
en liep naar de deur. Haar levenservaring
zei haar, dat er gesloten deuren waren,
waarachter geraamten verborgen konden
zyn. Tibbie was er van overtuigd, dat die
stevig gesloten moesten blijven en dat alles
aangewend behoorde te worden om ze ge
sloten te houden. Zy had reeds lang ont
dekt, dat er nergens meer behoefte aan is
in de wereld dan aan vreugde, en^zij had
gedaan wat zy kon om het tekort hieraan
zooveel mogelijk aan te vullen.
Haar zonnig gelaat, de opgewektheid, die
van haar uit scheen te stralen, de vriende-
van Huisvrouwen,
tda.
het plan van droog-
i hiervan is zy een
et genoegen en niet
itstaan der plassen,
die wateren en een
srden en nog wonlen
De schrijver heeft
uitendien zyn betoog
i alsmede een kaart
n beslag."
/an Schauburg
Vogelkuodigen”.
ndsch landschap wil
loog A. Scheygrond
Uit het Engelseh van
DAVID LYALL.
Vertaald door
J. P. Wessellnk-Van Rossum.
Ik vergis me niet, het is Tibbie, zei
met den lach waarmee hij reeds lang
geleden haar hart had gewonnen. In die ver
verwijderde dagen werd Tibbie verteerd
door een zoo goed mogelijk verborgen ge
houden, doch daarom niet minder branden
de jaloezie op Alison, die den eenigen be-
geerenswaardigen minnaar, die in Rochal-
*an, neen, langs de geheele kust van de Kyle
vinden was, had veroverd en daarna ver-
stootên.
En Tibbie, toen een mager en ge
spierd meisje van vijftien jaren, Wt twee
lange vlechten en een onpeilbare diepte in
haar oogen, had zeeën van tranen gestort
en zelfs droeve verzen gedicht, om haar ge
broken hart verlichting te geven. Maar nie
mand had het ooit geweten; het geheim had
ZU zorgvuldig verborgen, voor Alison nog
het slot geapplaudiseerd werd.
De verkiezing* van het presidium.
De nationaal-socialist Goering, Hitlers
beste vriend, een nog jeugdig ex-vlieger,
werd by de daarop gehouden verkiezing tot
president van den Ryksdag gekozen met
367 stemmen.
Behalve de nationaal-socialisten brachten
de afgevaardigden van het Centrum, der
Duitsch-Nationaien, de leden van de Beier
sche Volksparty en der Duitsche Volkspar
tij hun stem op de candidatuur-Goering uit.
Loebe (sociaal-democraat) kreeg 135 en
Torgler (communist) 80 stemmen.
Het resultaat der stemming werd door de
nationaal-socialisten met groote geestdrift
ontvangen.
Nadat de nieuw gekozen president een
toespraak had gehouden, welke door zyn
party genooten staande werd aangehoord,
benoemde Goering tot rapporteurs de afge
vaardigden Kaufmann en Lidner (beiden
Nationaal-Socialist), mevr. Teusch (Cen
trum) en Lawerenz (Duitsch-Nationaal).
Overgegaan werd daarna tot de verkie
zing van den eerste-vice-president. Gekozen
werd het Centrumlid Esser.
Tot tweede vice-president werd gekozen
Graf (Duitsch-Nationaal).
Verklaring van den nieuwen voorzitter.
De nieuwe president zeide als vertegen
woordiger van de sterkste partij tot voor
zitter te zyn gekozen. Dit beschouw ik, zoo
sprak hy, als een bewijs van vertrouwen,
en ik beloof mijn functie onpartijdig en
rechtvaardig en volgens het bestaande re
glement van orde uit te oefenen. Ik ben
voor orde en zal voor de waardigheid van
jjen Ryksdag zorgdragen, maar ik zal er
geen twijfel over laten bestaan, dat ik even
min de waardigheid en de eer van het Duit
sche volk zal laten aantasten. Ook de eer
van de geschiedenis van het Duitsche volk
zal in my een hoeder vinden.
Hierop had de verkiezing der vice-presi
denten plaats.
Vervolgens nam voorzitter Goering weer
het woord; hy verzocht om machtiging om
den rykspresident in een telegram te ver
zoeken, het presidium van den Rijksdag niet
zooals het reglement van Orde voorschrijft,
te gelegene^ tyd te ontvangen, maar on-
Mackerrow alle bijzonderheden uit Tibbie’s
leven, behalve één. Hy wist, dat zij buitens
lands was geweest met eenige leden van
de familie Crewe, maar had hem niet
verteld, wat haar naar Londen had terug
gedreven.
In het Russellhotel was nog plaats en
Tibbie, die zeer tevreden was met wat haar
ten deel was gevallen, want haar hart was
oprecht verheugd den vriend harer jeugd
terug té zien, begon haar koffer uit te
pakken. Zy wilde trachten iets geschikts
voor deze bijzondere gelegenheid te vinden.
In Weenen was haar artistiek oog bekoord
geworden door de kleeren der vrouwen en
zy had er een aanmerkelijk deel van haar
geld in belegd. Daarom was het een zeer
aanlokkelijk beeld, dat zyn oog trof, toen
zyn gast het salon, waar hij op haar wacht
te, binnenkwam. Het was slechts wat „klein
toilet” werd genoemd. De grondtoon was
wit en zwart, maar er lag een liefelyke
weerschijn van prachtig turkooizen blauw
over, dat by Tibbie’s oogen paste. Nooit was
haar keurig figuurtje zoo bewonderens-
waardig uitgekomen en de zachte Mechel-
sche kant om den hals, doorzichtig genoeg
om den zachten, blanken omtrek er onder
te toonen, verhoogde den indruk van ele
gantie aanmerkelijk. Archie Mackerrow be
wonderde haar buitengemeen. Tibbie las het
in zijn oogen en het gaf haar een onschul
dige blijdschap. Zij griste misschien, wat
hem deerde en als het in haar macht stond,
wilde zij graag iets doen om hem te ge
nezen. Mackerrow zag er in zyn goed zit
tend avondcostuum uit, zooals Tibbie zich
In parlementaire kringen liepen tegen
den avond geruchten dat de volmacht aan
president Goering door den Rykspresident
slechts in zeer beperkte termen verleend
zal worden. De Rykskanselier heeft een
volmacht om e-v. tot ontbinding van den
Rijksdag over te gaan. Hy zal ervan ge
bruik maken wanneer de Ryksdag aan de
uitvoering van het Zondag bekend gemaak
te program moeilijkheden in den weg moent
leggen. Voorloopig is de Ryksdag e-hter
verdaagd. Dat komt overeen met den wensch
van nat.-soc. en Centrum om tyd te winnen
tot de onderhandelingen tusschen hen vol
tooid zyn. De kansen daarvan worden ech
ter ook in de betrokken kringen zeer scep
tisch beoordeeld.
De verklaring die de nieuwe Ryksdagpre-
sident heeft afgelegd, wordt algemeen als
een oorlogsverklaring beschouwd, met het
doel den Ryksdag in leven te houden en
plaats van het tegenwoordige een zwart
bruin kabinet te krygen. Men verwacht dat
Von Hindenburg zal antwoorden, dat hy
spoedig weer te Berlijn zal zyn en dus tot
dien tyd met het bezoek wenscht te wach
ten. De actie die heden door het Centrum en
Nat.-Soc. begonnen is, zal dan pas in c!e
volgende bijeenkomst van den Ryksdag
voortgezet kunnen worden. Daarby is men
zich in 'den Ryksdag echter bewust, dat do
regeering met de ontbindingsvolmacht in de
hand in dezen stryd de sterkste is.
In regeeringskringen worden de geruch
ten dat de Rijksdag wel ontbonden wordt,
maar binnen afzienbaren tyd niet herkozen
zal worden, beslist tegengesproken.
Op het oogenblik is de ontbinding ver
schoven. Het is denkbaar dat zij half Sep
tember plaats heeft; dan zal de nieuwe
hem altijd had herinnerd: als de knapste
man ter wereld.
Mackerrow had reeds voor plaatsen ge
zorgd en in de kleine nis, voor een der
sters, zaten zij zoo afgezonderd, atsoi
alleen waren in de kamer.
Dit is een prettig plekje, zei Tibbie
critisch. Wij hebben de laatste paar maan
den, al rondtrekkende, met allerhande ho
tels kennis gemaakt. Het meest hield ik
van die aardige, kleine logementjes in de
bergen, waar men van drie mark per dag
kan leven en vrij bier t» drinken heeft. Het
is waar, dat men heel dicht in de nabyheid
van koeien en varkens gelogeerd wordt,
maar dat is toch ook eigenlijk niet anders
dan een bijzonderheid, die by zulke gelegen
heden ho»rt.
Mackerrow deed haar heel wat vragen,
alleen om het genoegen te hebben, haar
antwoorden te hooren. Wat haar vroolyk-
heid vooral zoo onweerstaanbaar maakte,
was haar neiging om de komische zijde van
alles het eerst te zien en te belichten; dan
was haar lach daarby het verrukkelijkste,
wat in de wereld te hooren viel. Hij begon
er over te peinzen, hoe oud zy werkelijk
was, en de inspanning, die het hem kostte,
om deze som uit het hoofd op te lossen,
maakte, dat hy slechts een verdeelde aan
dacht schonk aan de kleine episoden uit
haar reizen.
Je luistert niet, zei zy met schertsen
de koelheid. Het verveelt je, nu dan houd
ik op. Ret is jouw beurt.
