-.ViV
ïïjé a i
'mm m
m m m m
Naar hat hart van Sumatra.
Een verdoolde
0e lieveling der Goden.
Damrubriek.
B MB
I m u
i y m i
*JÖ
i j^| m 'm
Raadaala voot. daJeuacL
By de Heilige visachen.
Tnaechen hooge, beangstigende rotawanden.
U.
Batang Toro, 14 Juli.
Een van de niet menigvuldige bewoners
van Batang Toro heeft me van Sibolga ge
haald, een tocht van 'n paar uren, waarby
men schitterende vergezichten krygt op den
Indischen Oceaan en gebracht naar het huis
waar me gastvrijheid ia aangeboden.
Het i8 een van die oud-Indische huizen,
hoog op palen gebouwd, met een galry
rondom. Men beweert dat ze niet gezellig
■Un te maken. Ze kunnen integendeel aller
aardigst en cosy zyn. Zoo is dit huis. Het
ligt op een heuvel tusschen de rubberbos-
schen. Achter zyn de bijgebouwen en de
kamers voor eventueels logé's, in een aller
aardigst paviljoentje. De tuin die sterk
glooit, is mooi aangelegd en m'n gastheer
en z'n wouw houden er allerlei dieren: hon
den, duiven, konijnen enz. in een groot hok,
alleraardigste dwerghertjes, „kaling" zoo
als men ze hier noemt.
De rubberboomen rondom „winteren". Ze
dragen het roodbruine loof van onze boo-
men in den herfst. De bladeren dwarrelen
neer, met hetzelfde weemoedig ritselen en
bedekken den roodbruinen grond. Maar het
felle zonlicht en het eeuwige groen rond
om maken dezen herfst tot een vreemde
maskerade... 4
Mijn gastvrouw is jong en heeft zachte
oogen. Ze schijnt heel tevreden en spreekt
zonder sentimentaliteit over haar verre va
derland, dat land van sneeuw en koude:
Zwitserland.
Ze regeert dit aardige domeintje en zingt
by de piano met haar warme stem liedjes
die verouderd zijn. Het lykt alles goed en
eenvoudig. Toch kan, om niets, een scha
duw over haar oogen vallen toch kan ze,
plotseling, weglbopen om haar tranen te
verbergen. En als ik, aarzelend, vraag wat
haar scheelt, zegt ze: „O, niets, een beetje
zenuwen. Ik ben de eenige niet hier die dat
heeft."
En dan vraag ik me af, of dit toch flinke,
degelijke vrouwtje, zoo gelukkig met haar
rustig bestaan, ook deze „zenuwen" zou
hebben daarginds, waar op de bergen
sneeuw ligt.
Batang Toro heeft veertig inwoners. Die,
natuurlijk, als één groot gezin zyn, dat
soms samenkomt in de gezellige, kleine club.
Trouwens, hier rijdt men een paar uur om
een avondje by elkander door te brengen.
Daar praten ze niet eens over. En niemand
danst minder vroolyk in de club, by muziek
van een sinds lang bedorven gramophoon,
omdat hy straks een heele tocht per auto
zal moeten ondernemen voordat hy in z'n
bed ligt. Myn gastheer beloofde, als ik op
den terugweg hier weer kom, me de rubber
fabriek te laten zien. Morgen brengt me
een hulpvaardige ziel van hier naar Port
de Koek. En 't is bijna teleurstellend hoe
vanzelf en gladjesweg alles zich regelt. Het
heeft niets meer van een avontuur.
Fort de Koek, 17 Juli.
Een administrateur van Batang Toro
bracht me hierheen en beyverde zich om
me zooveel mogelyk van den prachtigen
tocht te laten genieten. We besloten te over
nachten jn Kota Nopan. We lunchten in
Padang Sidimpoean, in den pasangrahan.
Deze pasangrahan zyn, rusthuizen, bestemd
voor Gouvernements-ambtenaren die er dan
ook altyd de voorkeur hebben, maar waarin
ook andere reizigers, als er plaats is, kun
nen eten en overnachten. Ze zyn soms uit
stekend en wy troffen wel een paar van de
heel goede. Er zitten meest een paar in
landers in of een oude inlandsche vrouw.
De lunch en later 't diner en logies waren
heel wat beter dan in 't hotel van Sibolga.
De weg tot Padang Sidimpoean is heel
mooi, hoewel het me niet zoo getroffen
heeft als het Toba-meer. Het mooiste plekje
was wel waar de rivier Allahan Pandjang
den weg kruist. En, in de buurt van Kota
Nopan, het gedeelte waar men rydt langs
de smalle, heldere rivier Poengkoet.
De administrateur, die me begeleidde, be
loofde me, in de buurt van Fort de Koek
ten kleinen omweg te maken om me de
„heilige visschen" te laten zien. Het zyn
walgeiyk-vette baarzen die, eigenaardig ge
noeg, in één gedeelte van de rivier blyven,
waar ze rondkrioelen en by bosjes over
elkander tuimelen als je stukken banaan in
het water gooit. iZe worden ontzien terwille
van de inlanders die niet velen kunnen dat
men „aan hun adat komt". Iemand die zich
vergreep aan deze, voor een visscher ideaal-
beesten, zou zonder twyfel spoedig in dien
toestand geraken dien de inlander voorzich
tig aanduidt met „hy heeft verkeerd ge
geten". Met anderé woorden, hy zou ver
giftigd in z'n voortydig graf dalen.
Fort de Koek zelf is een klein paradys.
Koel, omringd door natuurschoon zooals
men misschien op de heele wereld niet vindt.
Bovendien is er een uitstekend hotel, waar
men evengoed, zoo niet beter, dineert als
in de beste Europeesche hotels.
Vanuit de voorgalery van m'n holel zie
ik de Merapi, die majestueus zich verheft
tegen den avondhemel. De groote berg die
aan den anderen kant verryst is de Singa-
lang. Ik weet niet, hoewel 't me verteld is,
welke de grootste is. Het kan me ook niet
schelen. Wat in 's hemelsnaam doet het er
toe. Wie heeft ook weer gezegd, dat een
roos even heerlyk zou geuren, als ze paarde
bloem heette?
Fort de Koek is, door de schoonheid van
de omgeving en door het heerlyke klimaat,
natuuriyk het toevluchtsoord voor ieder die
vacantie heeft en geld genoeg om zich deze
weelde te veroorloven. Een van de beziens
waardigheden is het Karbouwengat. Ik wan
delde er gisteren heen. Het is zonder twy
fel eigenaardig: een vallei, door de natuur
als het ware uitgehold tot een vredig ver-
blyf voor de karbouwen die er grazen. Maar
mooier is het meer van Singkarak, al zal
niets ooit meer uit m'n herinnering kunnen
vagen de wonderlyke, haast verheven
schoonheid van het Toba-meer.
Vanmorgen echter maakte ik een tocht
naar de Anei-kloof, ongeveer eer uur ryden
van hier.
'Het was een grillige dag, dreigend met
regen en toch zoel en soms koesterend-
warm. Maar dicht by de kloof pakten zich
wolken samen en viel een sluier over alles
rondom. „Hoe jammer", zei de beminnelyke
vrouw die my op dezen tocht vergezelde,
„U hadt de kloof moeten zien in de zon."
Misschien... Toch geloof ik, dat ik bly ben
haar zoo te hebben gezien.
We zyn tusschen de hooge, beangstigende
rotswanden gereden, nietig-verzonken in
den auto tusschen deze dreigende wanden
met lange strepen van vreemde kleuren.
Het leek een fantastisch, expressionistisch
décor, het wild en machtig verbeeldings
werk van een titaan. We reden tot het eind
en toen we terugkeerden brak plotseling
de zon door. En de kloof werd minder drei
gend, maar nog verheven-schooner nu de
kleuren opvlamden aan haar gigantische
wanden. Het was zoo veel indrukwekken
der, dan wanneer ik dadelyk in vol zonlicht
de kloof was binnengetreden. Ik zou voor
niets ter wereld dien eersten indruk hebben
willen missen van dreigende, grauwe pracht.
Padang, 19 Juli.
Een aardig plekje hier is de „Blauwe So
ciëteit", zooals men 't noemt. Er zyn na-
melyk twee sociëteiten, zooals in Sumatra
zeer sterk het gezelschapsleven in tweeën
is gescheiden. Want men imiteert hier de
Engelsche verachting voor alleB wat „In
disch" is. Zoo heeft men dan hier ook een
sociëteit voor de „upper-ten" en een voor
„de anderen". In de „Blauwe" komen wei
nig menschen en dat maakt het tot zoo'n
rustig en idyllisch plekje. Want de tuin
grenst dadelyk aan zee. Je kunt er zitten
droomen, terwyl het water klotst aan je
voeten. En de zonsondergang hier was het
mooiste wat ik beleefde in dit warme en
weinig aantrekkelyke plaatsje.
In 't hotel sprak me' een dame aan-die uit
de rimboe kwam. Een tenger, onbeduidend
vrouwtje.
„We hebben acht dagen gereisd", vertel
de ze, „eerst drie dagen te paard en dan
per auto. M'n man en ik zyn de eenige
Europeanen dagr. Goudmynen! Sinds vyf
jaar zitten we daar met z'n beiden en de
inlanders. Nu de concessies in orde zyn zul
len er nog een paar Europeanen komen. Dit
ia de eerste maal, sinds die vyf jaar, dat
we in een stad zyn."
Ik keek haar eens aan. Vijf jaar samen
in den rimboe. En dat zoo bly moedig en
kalm vertellen. En al de jaren die nog ko
men... Dan moest ze niet zoo onbeduidend
wezen als ze leek. Of... misschien toch wel.
Er zyn dingen die alleen de geestelyk zeer-
ryken of de geestelyk zeer-armen kunnen
volbrengen.
Inmiddels is het eindpunt bereikt. Mor
gen vangt de terugweg aan.
Batang Toro, 22 Juli:
Er zyn twee manieren om den weg van
Fort de Koek tot Batang Toro te zien:
stygend en dalend. En misschien io het
dalende nog het mooiste. Fort de Koek ligt
3000 voet boven de zee. Dalend heeft men
daardoor byna voortdurend een onbeschryf-
lyk mooi panorama.
Het gastvrye huisje op den heuvel wacht
te me hier. En, getrouw aan z'n belofte,
toonde my m'n gastheer tot in alle détails
hoe de rubber wordt gemaakt.
Hy liet me zien, in het bosch, hoe de In
landers een lange snede aanbrengen in den
stam van den boom en daaronder een klein,
tinnen bekertje hangen, waarin druppel voor
druppel het sap afglydt.
Later, in de fabriek, kwam het me byna
grappig voor dat al deze machines, al deze
arbeid voortkwam uit die langzaam-neer-
glydende witte druppels. Daar waren de
machines waarin het vocht woidt behandeld
en de taaie, zuurruikende stukken rubber
die te drogen werden gehangen Veel rus
tiger is deze cultuur en veel zekerder dan
de tabak. Ik dacht aan de zongeblakerde
velden die ik zag by Medan, aan de einde-
looze zorgen die de teere tabaksplantjes
vergen, aan den eeuwen stryd tegen regen
en wind, rupsen en zon. En 't leek me een
veel prettiger bestaan in de schaduw der
rubberboomen.
Siantnr, 25 Juli.
De filosofische ingenieur bracht me terug
langs denzelfden weg dien we in 't begin
van den tocht genomen hadden. Er is altyd
een weemoed in heengaan. En zeker van
zooveel schoons.
Voor 't laatst, misschien voor zeer langen
tyd, heb ik gestaard over het Toba-meer.
Ik zag het in de zonnehitte, in den avond
en in morgennevels. Ik zag het, overgloeid
door het rood van de dalende zon. Ik zag
het, nu voor 't laatst, teergrys, rimpelloos,
gewyd als een kathedraal. En zoo zal ik
het meenemen in m'n herinnering...
Weer reden we langs de woeste Toba-
vlakte waar in m'n fantasie de heksen
dansten. Weer gingen we de wegen, waar
op de ingenieur terecht zoo trotsch wasui*
En door de pittoreske dorpen.
De Batakkers jiie hier wonen zyn wonder-
lyk verschillend van alle anderen. Het "is
de teruggetrokken-levende, zeer trotsche
stam die zich het langst verzet heeft tegen
den blanken indringer. Nu, overwonnen,
gaan ze hun gang, verachtelyk, ook tegen
soortgenooten, maar yverig en spaarzaam.
Ze zyn meest Christenen. Hetgeen niet be
let dat de vrouwen al het zware werk doen
en schandelyk worden uitgebuit.
Zoozeer is de vrouw werktuig en eigen
dom by deze „Christenen", dat ze wel kan
scheiden, als ze haar man een zekere som
vergoedt. Daarvoor doen ze dan extra werk
en spaart en spaart tot manlief kan wor
den afgekocht.
Aardig zyn de „rubberfabrieken" van
deze bevolking. Enkele boomen, een naief
machinetje, een paar waschlynen om de
rubber aan te drogen en, hoé snapt niemand,
er komt rubber van. Tot verontwaardiging
van de groote ondernemingen die er de be
lasting-ambtenaren op af sturen. Maar in
belasting-ontduiken is de inlander handig.
Hy is altyd een „zoo'n arm man" en heeft
nooit meer dan „maar een paar boomen die
haast niets opbrengen.", Ondertusschen flo
reert het zaakje. En deze neiging tot wer
ken en iets ondernemen is wonderbaarlyk
by een ras dat, verderop, de hen door maat-
schappyen afgestane rystvelden laat braak
liggen en tot aschbelt gebruikt.
Siantar heeft een gezellige „society",
waar het Engelsche element sterk vertegen
woordigd is, wat zonder twyfel mee er toe
bydraagt een goed georganiseerde club te
vormen, die aardige avonden en by eenkom
sten arrangeert en een cachet heeft zooais
ik nergens vond.
Een jonge Schot er zyn veel Schotten
hier liet me een theefabriek zien. Het
was een bedryf dat ik nog niet in werking
zag.
ik act-' - het maalfeest mee op Djattl-
rotto, de grootste suikerfabriek van de we
reld en werd het meest gefrappeerd door
het feit, jlat er nog menschen op de wereld
te vinden zyn die feest vieren als ze gaan
werken, zy 't dan ook hoofdzakelyk terwille
van een bygeloovige, heidensche bevolking!
Ik wandelde over zongeblakerde tabaks
velden en door benauwende fermenteer-
schuren. Ik zag de witte druppels boomen-
sap worden tot stukken rubber. Maar de
theefabriek beviel me het beste. Misschien
om de fyne theelucht der vochtige blaad
jes die de Inlandsche vrouwen aandragen
in groote manden om te laten wegen en die
ze dan met onnavolgbare handigheid te
drogen spreiden op planken, met vlugge,
luchtige gestes die geen Europeaan nadoet,
de blaadjes strooiend juist op de goede plek
en juist „dik genoeg" tot een geiyke laag.
En die ze, eenmaal gedroogd en opnieuw
gewogen, uitzoeken, neergehurkt op den
grond, blaadje voor blaadje, steeltjes apart
leggend, met de loome, geduldige gestes
der Oosterlingen. Dit alles had een charme.
Het deed droomen over het aardigste uur
van een dag in Holland: het theeuurtje.
Hier drinkt men gewoonlyk slechte thee,
slecht gezet en onverschillig gediend. Maar
in Europa, wat bergt daar het uurtje waar-
ia de theekopjes worden klaargezet, niet
warme huiselykheid, waarvan een ge-
ffeelen dag Vol nuchter werk of rusteloos
bezig-zyn als 't ware wordt overstraald.
Daar stonden de kisten waarin de thee,
uitgezocht en gereinigd, wordt verzonden,
de fynste soorten niet naar Holland, maar
naar Engeland! En daar zyn de bakken
niet „stalen" van thee en het weegschaaltje
waarop zorgvuldig wordt afgewogen hoe
veel er gedaan moet worden in de typische
proef-trekpot, die men, na drie minuten
trekken, omkeert, zóó, dat de blaadjes aan
één kant blyven. En toen me een pak thee
als souvenir werd aangeboden, droomde ik
al heimetyk van den winteravond waarop ik
ervan drinken zou.
Holland, October.
De schemerlamp brandt, het theeserviesje
wacht, de chrysanten bloeien in het vredige
zachte licht. A
En aan de mooie, oude gracht buiten,
staan de boomen in herfstgeel zooals eens
de boomen van Batang Toro.
Buiten is Holland, speelsche wind en don
kere luchten en regenvlagen: alles waar
naar je zoo verlangen kon daarginds, in de
loome warmte. Zooals toén het beeld van
oude grachten, van sappige weiden, van
duinen en straten-in-sneeuw diep in je leef
de en je zoo ongeweten dierbaar was, komt
nu herinnering en tooVert beelden Voor van
daarginds en zy zyn zoo dierbaar als ik
niet wist voorheen. Het dierbaarst mis
schien: het mystieke licht van een sterven
den dag over het Toba-meer, rimpelloos
droomend aan den voet der bergen. „Kom
terug", hebben ze me gezegd, de menschen
met hun gulle hartelykheid en gastvryheid
daarginds. „Als U terugkomt, dan brengen
wy u weer van de eene plaats naar de an
dere." i
Ik weet dat ze het doen zullen als ik
ooit kom. Het zou geen avontuur meer zyn,
op goed geluk te gaan. En ik weet, als ik
ooit nog eens in de buurt kom en nu
zeg ik „in de buurt" zooals zy het doen:
op twee dagen afstand! dat ik Medan
weer in den steek zal laten om den weg te
gaan van Siantar naar Padang, den weg
der 1400 bochten... den weg der schoonheid.
JUIST VER9CHENEN:
A. M. DE JONG
Ing. 2.40 Geb. 2.90.
BOEKHANDEL J. DE VEN,
WydBtraat 4 Telef. 2155.
Naar Schwarzwald
Vogezen.
Fruit
en
De maand September is voor autoreizen
eigenlijk bijzonoei geschikt. Weliswaar zljU
de dagen reeds uanmerkeiijk korter Uuu
b.v. ui Juli, maar liet is in midden-Europa
dan nergens meer bijzonder druk, en boven
dien werkt het weer in dezen tijd m den
regel mede, om een vacantielocJrt te doen
slagen. Zelfs de hooge passen zijn meest%L
nog alle berijdbaar, doch wre het zekere
\oor het onzekere wil nemen, zal al zijn
weuschen vervuld zien tijdens de reis, welke
wij thans zullen beschrijven.
Deze tocht begint ui Roermondinwoners
van verschillende deelen des lands vinden
in onderstaande ufstondsbeschryving m elk
geval een route, welke hun woonplaats dicht
benadert. Eu zoo gaat liet dan over „Urn-
burgês dierb'ren grond" naar het zuiden,
langs «Sittard en liet onvolprezen Valken
burg, of wel via Maastricht naar de Arden
nen. De route over Valkenburg loopt langs
Verviers, Spa, Vielealm en Eahternuch naar
Luxemburg en doorkruist zéér niooie ge-
deelten van de Belgische- en Luxemburg,
sche Ardennen, die wij op een vroeger ge.
publiceerden tocht reeds uitvoerig bespro
ken hebben. Uok de andere weg, van Maas.
tricht over Luik, üurbuy, Laroche en Arlon
naar de hoofdstad van liet Groothertogdom
is hoogst interessant. Vervolgens door het
dal van de Moezel langs de typisch i)uit-
sehe stad Metz (sedert 1919 Fransch) en
Nancy zuidwaarts naar Uérardmer, de Ko
ningin der Vogezen. Voorbij Kichardraéml
wordt liet Moezeldal zéér mooi, terwijl de
andere weg, rechtstreeks van Nancy ovet
ltaon 1'Etappe naar Gérardnier ook zeer
aanbevelenswaardig genoemd mag worden.
In de Vogezen,
kan men natuurlijk met gemak eenige
weken „zoekbrengen". In dit artikel kun
nen wij echter niet te lang bij een en ander
stilstaan. Wij noemen in het bijzonder de
Cols de La Sehlueht, du Bonhomme, de
Bussang en de plaatsen 'i'rois Epis( Remire-
niont en Colmar (reeds in de ItijnvaJlei ge
legen). Van Gérardmer gaat onze route
langs Trois Epis en Colitiar, vervolgens
door een steeds vlakker wordend gebied
naar Straatsburg. Doze tocht is zéér mooi,
aan zijn linkerhand ziet men de Vogezen
en rechts in de verte de toppen van de
Schwarzwaldbergen. In Straatsburg over
den Rijn, die nu de grens tusschen Duitsch-
land en Frankrijk vormt en vervolgens naar
het Schwarzwald. Triberg, Freudenstadt,
Titisee, Baden-Baden het zijn alle namen
met een groote vermaardheid. Het Zwarte
Woud is als middengebergte natuurlijk in
het geheel niet moeilijk te berijden, zelfs
de meest onervaren automobilist kan er
met een gerust hart heengaan,, mitshij
de kunst van „goed autorijden" verstaat!
Een trip door Zwitserland.
Wie nog over een lange vaeantie beschikt
kan aan deze reis nog eon mooie excursie
door Zwitserland vastknoopen. Men rijdt
dan van Kemiremont over den Col de Bus
sang via Basel, en vervolgens door een
vriendelijk landschap naar de prachtig ge
legen stad Züricli, waar het stuur weer
noordwaarts gewend wordt naar Sohaffhau-
sen. Men moet deze reis zoo trachten in te
richten, dat men een volle maan in Bchaff-
hausen treft, dan is een nachtelijke excursie
naar den schitterenden waterval inderdaad
onvergetelijk 1 Over Uonaueeclungen, waar
de Donau uit twee Schwarzwaldbeken ge
vormd wordt,, bereikt men langs dezen om
weg tenslotte eveneens Triberg, vanwaar de
boyenvermelde route gevolgd kan worden.
Van Baden-Baden leiden twee belangwek
kende wégen huiswaarts, één over de vroe
gere vorstelijke residentie Karlsruhe de
andere langs Stuttgart, in Heidelberg ko
men beide routes weer óamen. Teneinde het
aantal combinaties zoo groot mogelijk te
maken, hebben wjj de route Heidelberg-
Hoiiand langs drie verschillende wegen uit
gestippeld. De eerste gaat door de Rijnvlak
te, het Haardtgebergte, lang» de Moezel
(Trier!) en de Eifel, de tweede volgt vrij
wel geheel den loop van den Rhijn en de
derde goat van Heidelberg over Frankfort
a d. Main en Wiesbaden, vervolgens door
den Taunus, langs Nassau en Enis, om in
Koblenz bij de Rijnreis aan te sluiten. Deze
Qeen ziel js troosteloos, zoo lang zij
nog voor één sterveling kan voelen liefde
en vertrouwen.
ONS ZATERDAG-FEUILLETON.
uit het Engelsch van
BARONES orczy.
28
Maar evenals een kat, die haar nagels
heeft getoond, voordat ze tot den sprong
gereed is en ze weer onder den fluweelach-
tigen klauw verbergt, zeide Koningin Maat-
ikha, met den liefelyksten lach en een blik
van kinderiyke verbazing:
,/Gy spot met uw dienstmaagd, oh, myn
geliefde! Ik weet', dat uw woorden slechts
scherts zyn. Ik haat niemand, het minst
van allen het kind myner zuster."
„Zyt gy dan bang voor haar?"
„Niet, zoo lang gy by my zyt," zeide zy,
Jterwyl zy als door plotselinge ingeving een
paar zeer schoone armen om den hals van
Hugh sloeg.
..Wilt gy my zeggen, dat gij my lief hebt."
„Voor den troon van Ra eischte ik u op
als myn bruid," antwoordde hy kalm.
..Wilt gy uw liefde voor my bewyzen
„Ze heeft geen ander bewys noodig."
„Wilt gy beloven een verzoek van my in
te willigen V'
„Beveel oh, koningin; ik zal gehoorza
men, als de goden het toestaan."
„Blyf naast my in het paleis," smeekte
zü „ga niet weg, noch by nacht, noch over
dag, buiten de muren van Men-ne-fer. Men-
ne-fer iB schoon en groot, het zal een feest
voor uw oogen zyn, tot den dag, waarop de
booten ons naar Tanis zullen dragen om
ons man en vrouw te maken."
„Gy wilt my een gevangene der liefde
maken?" zei hy glimlachend. „Ik weet niet,
of ik my zoo aan uw voeten kan binden,
hoe schoon gy ook zyt. Myn raadgever zal
u zeggen, dat het noodig is myn volk te
j bezoeken en de steden te zien, waarin myn
toekomstige onderdanen wonen. Misgunt gy
htm wat boodschappers reeds zyn gaan
aankondigen?"
„Ja, ik misgun elk oogenblik, dat u van
my wegneemt. Dezen nacht, als Isis verryst
j om den hemel te verlichten, zult gy naast
den Pharaoh zitten in de rechtszaal van
Kamt, om het vonnis uit te" spreken over
leven en dood, over al degenen, die ge
dwaald of gezondigd hebben tegen onze
wetten.
Dat uur zal een marteling voor my zyn.
Bedenk, wat ik zal lyden, indien gy een dag
en een nacht afwezig zult zyn."
Ik kon zien, dat Hugh, evenals ik zelf,
veel pret had over haar vreemden aandrang
en haar plotselinge verandering van taktiek.
Zy had! het er blijkbaar opgezet, dit punt j
winnen, nu zy het andere had verloren,
want zy gebruikte al de bekooriykheden en
kunstgrepen, die een vrouw, die bemind
wordt of bemint, alleen weet te gebruiken.
Het was zeer donker en in het oosten kon
digde een flauwe streep grijsachtig licht
het opkomen der maan aan, maar in het
half duister kon ik zien, dat de oogen der
schoone koningin met een waarlyk magne
tische uitdrukking op Hugh waren geves
tigd, terwyl zy half een kus aanbood en
er half om smeekte. Ik vond, dat een zeer
ongevoelig of zeer vermoeid hart noodig
moest zyn, om aan zulk een bekooriyk smee-
ken te weerstaan, of zulk een vleiend ver
zoek te weigeren en ik twyfelde er niet aan
ondanks haar vroegere zeer onaangename
taktiek, dat Hugh bereid was toe te geven
en alles te 'beloven wat zy vroeg. Maar on
gelukkig werd het poëtisch tooneeltje eens
klaps gestoord door een fanfare van meta
len trompetten, en op een afstand hoorden
wy den kreet:
„Maak plaats voor den boodschapper van
prinses Neit-akrit!"
Zelfs in de duisternis kon ik zien, dat
koningin Maat-kha zeer bleek was gewor
den; een sombere rimpel verscheen boven
haar oogen.
„Gy hebt nog niet beloofd," fluisterde zy
haastig. „Beloof, myn geliefde, beloof."
„Maak plaats voor de boodschapper van
prinses Neit-akrit!"
Het geluid der trompetten, de herhaalde
kreten versmoorden de woorden van Hugh.
„Beloof, dat gy niet zult gaan," drong zy
voor dein laatsten keer aan. „Beloof, dat gjj
my'n zyde niet zult verlaten!"
Maar het was te laat; de trompetten
klonken nu vlak by in den tuin en vooraf
gegaan door eenige bedienden der koningin,
naderde ons snel, een boodschapper in glin
sterende tuniek en zilveren helm, met ge
vleugelde sandalen aan de voeten een
zinnebeeld van zyn spoed. Maat-kha wend
de zich ongeduldig tot hem.
„Wat verlangt gy?" zeide zy gebiedend.
„Wie heeft u verlof gegeven tot uw ko
ningin door te dringen Gy verdient zweep
slagen op de handien, door myn slaven, voor
uw vermetele onbeschaamdheid."
De boodschapper scheen gewoon aan
deze ongastvrye begroeting, was er in elk
geval zeer onverschillig voor, want hy
knielde neer en kuste den grond, daarna
stond hy weer op en wachtte kalm tot de
stroom van woede der dame over zyn hoofd
was gegaan. Daarna boog hy plechtig.
„Een groet van de allerhoogste, prinses
Neit-akrit, van het huis van Memmoun-ra
aan dein Lieveling der goden."
„Weer knielde hy en overhandigde Hugh
een sierlyk tablet van was waarin eenige
woorden gegraveerd waren. Een oogenblik
meende ik, dat de koningin het hem uit de
hand zou rukken, maar blykbaar aan haar
eigen waardigheid denkende, bedacht r.y
zich en stond bleek en fronsend een weinig
terzyde, terwyl een slaaf een toorts vlak
by* Hugh bracht en boven zyn hoofd hield
om hem in staat te stellen te lezen.
„Oh, zeer geliefde van Ra, gezant van
Osiris, een groet van de nederigste uwer aai\r
bidders. Deze dient om u bekend te maken,
dat de woning van uw dienstmaagd over
morgen gereed zal zyn om u te ontvangen
en Neit-akrit is in afwachting u welkom te
heeten, als Isis hoog aan den hemel staat.
I Wilt gy haar en haar huis vereeren door
uw voet op haar drempel te zetten?"
„Ga niet, myn geliefde," fluisterde de
„Boodschapper, zeg aan uw meesteres,"
zeide Hugh kalm, „dat overmorgen, als Isis
hoog aan den hemel staat, ik en myn raad
gever onze hulde aan haar voeten zullen
leggen, zooals zy verlangt."
Weer boog de boodschapper zich diep ter
aarde. Koningin Maat-kha bezat onder al
haar middelen blykbaar niet die, om door
een blik te dooden; anders zou waarschyn-
lyk de boodschapper het voorrecht duur be
taald hebben den groet van prins-ia Neit-
akrit over te brengen. Nu kon hy ia vrede
ikken volgden ten minste onaan-
wat betreft twee onzer, want de
goede oude Hugh scheen buitengewoon ple
zier in het voorval te hebben en had zelf»
de hartelooze onbeschaamdheid my een
duwtje te geven, hetgeen de koningin ge
lukkig niet zag.
„Wilt gy my niet goeden dag zeggen,
mfjn koningin?" zeide hy, terwyl hy be
proefde een sentimenteelen toon aan
slaan. Het is de tyd voor my, om naar de
te gaan, want Isis
(Wordt vervolgd.)
-
i
wegen zijn alle zéér interessant, wie 'her
Hyndal (bet mooist tusschen Buigen en
Koblenz) reedB kent, kan dus een der au-
dqre routes kiezen. Het behoelt wel geen
betoog, dat zij, die erover denken, om nog
een autoreia te gaan maken, thans niet al
t0 lang meer moeten wachten. De thans
beschreven tocht is de laatste „groote reis",
welke wij in dit seizoen publiceeren. Voor
van de grenzen
zijn verschillende internationale papieren
noodig, welke by den A.N.W.B. verkrijgbaar
zijn, evenals reiswijzers waarin de wegen
UIT DEN OMTREK.
STOLWIJK.
Gemeenteraad.
Gemeenteraadsvergadering op 1 Septem
ber n.m. g uur.
Tegenwoordig alle leden.
Voorzitter burgemeester Baron van He-
mert tot Dingshof.
Na opening worden de notulen gelezen en
onveranderd vastgesteld.
Ingekomen stukken:
Goedgekeurd door God. Staten de reke
ning 1930 van het G.E.B.
In verband hiermede stellen B. en W.
voor den voormoligen boekhouder, de heer
H. A. Bchipper, te ontheffen van zyn ver
antwoordelijkheid.
Froces-verbaal van kasopname bij den
gemeente-ontvanger, in kas was f 7632.64J.
Goedkeuring door Ged. Staten van de
verordening betreffende verlof en vergun
ningsrecht.
Alle voor kennisgeving aangenomen.
Een sohrijven van den Commissaris der
Koningin in deze provincie, dat gehouden
zal worden een cursus voor pohtie-agenten.
In deze cursus zullen behandeld worden en
worden bijgebracht: Eerste hulp bij onge
lukken, kennis motoren enz. De kasten zul
len bedragen f 25.—.
De heer Dogterom vraagt hoe lang zulk
een cursus duurt.
De Voorzitter: De bedoeling ia 2 cursus
sen te houden, welke 9 maanden duren.
De heer Muis is van oordeel dat het salnr
ris van de gemeente-veldwachter van dien
aard is, dat hij deze kosten zelf wel kan
dragen.
De Voorzitter zegt, dat deze cursus een
gemeentebelang is. I'olitiediploma geeft
salari8verhooging, dit niet. Het is dus een
zuiver algemeen belang.
Aangenomen wofdt f 25.— te verleenen
met 6-1 stem.
Goedgekeurd werden eenige af- en over
schrijvingen.
Schrijven van den heer v. Mullem om
het sluitingsuur van zijn café te brengen
van 10 op 11 uur.
B. en W. adviseeren afwijzend. Aangeno
men.
Schrijven gemeente Gouda omtrent ver
lichting Btolwijkersluis. De gemeente Gouda
stelt voor de kosten gezamenlijk te dragen
en wel Gouda 4 en de gemeente Gouderalk,
Haastrecht en Stolwijk het overige. Deze
kosten zullen bedragen f 100.—.
De heer Verdoold vraagt hoe of het gaat
met de lamp welke thans door Berkouwer
wordt behandeld.
De Voorzitter merkt op dat een onder
zoek is ingesteld en met verplaatsing déze
bediening kan vervallen.
Aangenomen.
Schrijven bestuur Byz. school om een
bedrag, groot f ISO—voor aanschaffing
van een kachel.
Goedgekeurd.
Schrijven van Ged. Staten een stuk we_
groot 1900 M., aan de gemeente over te dra
gen met het oog op de nieuwe weg. Dit ge
deelte Goadscheweg en de Tentweg wordt
door de nieuwe weg niet gevolgd. Een en
ander wordt met kaarten duidelijk gemaakt.
Voor de bewoners is deze weg een uitpad en
l hiervan zal geen groote koa-
De heer Dogterom vraagt, indien de ge
meente hiér met op ingaat, wat de provin
cie dan zal doen.
De Voorzitter merkt op dat het niet meer
als billijk iB, tegenover de provincie, welke
zich groote offers getroost, dit gedeelte weg
Voor gemeenterekening te nemen.
Wethouder Verdoold zou er in willen be
palen: Vanaf het tijdstip dat de nieuwe
weg in gebruik wordt genomen.'
'Wordt aldus aangenomen.
Wegens bedanken van den heer Urave-
land als lid Burgerlijk Armbestuuf, moet
In deze plaats voorzien worden.
Benoemd wordt de heer Verdoold met 6
stemmen en 1 stem op den heer Mijs.
De heer Verdoold zegt, de benoeming niet
te kunnen aanynarden wegens drukke werk-
zaamhwgen.
Bij «n volgende stemming wordt gekozen
aan™61 L,ogterom' die ziïn benoeming
Volgt bespreking straatverlichting.
De Voorzitter geeft hierover het woord
aan den voorziter van de bedrijvencommis-
«e wethouder Verdoold. Deze vraagt of het
'oht moet worden aangelegd, ja of neen.
De heer J. Verdoold vraagt of het niet
beter is een kostenberekening te geven.
Wethouder Verdoold antwoordt dat vol-é
g*»s berekening van den monteur van 'het
bedrijf deze zuilen bedragen f 4000, terwijl
■de jaarlijksche kosten zullen bedragen f 300.
De heer Muis vraagt of de aanleg dan
geschiedt door den monteur.
Wethouder Verdoold antwoordt dat dit
door Berkouwer wordt uitgevoerd met be
nalp van een paar werkloozan.
Aangenomen.
Aan de orde opheffing huurleidingen G.
K B. Reeds door aankoop en anderezins fs
de opbrengst gering eh is het 't beste deze.
flan de eigenaars over te dragen.
Aangenomen.
Voorstel B. en W. de vergoeding aan den
eer Bongers voor het openstellen Van do
wog te verhoogen tot f 20. -per jaar.
Be heer Graveland kan zich hiermede
Eenige leden merken op, dat dan de kans
groot is dat B. de brug afsluit.
in stemming gebracht wordt het voorstel
van B. en W. aangenomen.
Aanvraag Burgerlijk Armbestuur de sub
sidie met f 3500 te verhoogen.
Aanbieding rekening G.E.B., welke sluit
met een batig saldo van f 444.70.
Aanbieding gemeetiterekening 1932.
Inkomsten f 84424.84
Uitgaven 664
De Voorzitter stelt voor een
van 3 leden te benoemen.
De heer Dogterom vraagt om, evenals
vorige jaar, alle leden in de
betrekkan.
De Voorzitter zegt, dat indien het gaat
als vOTig jaar, dat bij de begrooting toch
nog over de begrooting gedebatteerd wordt,
het geen zin heeft.
De heer Muis vraagt de begrooting
doen circuleeren, liever nog dat eik lid een
exemplaar krijgt.
De Voorzitter kan hier niet op ingaan
aangezien hij den secretaris en den ambt©,
naar niet kan opdragen een 10-tal begroo
tingen te schrij
De Voorzitter zou graag willen weten wat
of de Raad wil 3 leden of allen.
De heer Graveland; De geheele Raad
Aangenomen
Bij de rondvraag vraagt de heer Muis het
woord. Hij is in de le O. L. 8. gaan kijken
en heeft verscheidene banken gezien welke
iffet in orde zijn. Vele banken zijn voor de
groote kinderen te klein.
Dan heeft de heer Muis den heer Both
uit de Beiersche buurt op bezoek gehad.
Deze sprak over het witten der 2e O. L. 8.
Op een oogenblik kreeg hij van de gemeen
te-architect bericht dat hij met het werk
moest ophouden, aangezien een stucadoor
het moest doen.
De heer Graveland' heeft als voorzitter
van het bestuur der Bijz. school dit werk
voor de school altijd door een metselaar
laten uitvoeren, doch het is altijd Biecht
uitgekomen, zoodat dit thans ook door een
stucadoor wordt gedaan,
De heer Muis is van oordeel dat elke
ambachtsman het werk beter zal uitvoeren
als dat thans in de 2e O. L. 8. is geschiedt.
Ook zou spr. willen vragen hoe het met
de levering van de kachel voor de centrale
verwarming is gegaan. Spr. had in elk ge
val verwacht dat een inwoner, bijv. een
smid, de levering was opgedragen,
De VoorzitterHiervoor zijn speciale
adressen voor levering,
De heer Muis zou wel eens willen weten
hoe of dit is gegaan.
De Voorzitter: Er is van den architect
bericht mgekomen over prijzen en wt
kachel het Voordeeligst was in gebruik
De heer Muis is van oordeel dat een in
woner is voorbij gegaan. Spr. vindt
zaak niet in orde en is van oordeel d
en W. zijn tekort geschoten.
Wethouder Verdoold: Jp we zijn erg kort-
zichtxg. Spr. is van oordeel dat is gehan
deld zooals er gehandeld moest worden.
Wethouder De Graaf: Het is uitgevoerd
door een gemeente-ambtenaar, die het naar
zijn beste weten heeft volbracht.
De heer Muis vindt zooals is gehandeld
treurig, men schept de gelegenheid aan eei
ambtenaar gelden op te strijken.
De Voorzatter hamert en ontneemt dei
heer Muis het woord, wyl het niet te be
wyzen ia.
De heer Verdoold is het opgevallen dat
er buiten den Raad en lichtcommissie e
benoeming is gedaan van monteur G.E
De Voorzitter: Er ia door spr. hierbij niet
doorgedacht. In elk geval is het een tijde
lijke benoeming en tevens een proef.
De heer J. Verdoold vraagt of er geen
verordening is te maken dat de takken der
boomen de draden van het electrisoh net
met mogen ra
Wethouder Verdoold zegt, dat dit in de
verordening op het bedrijf is
Nadat nog enkele vragen waren gesteld
wordt de zitting
WADDINXVEEN.
Gevonden en verloren voorwerpen.
Gevonden: ceintuur, mantel.
Verloren: bril, gouden horloge, gouden
broche, hond.
Belastbare opbrengst der gebouwde en
ongebouwde eigendommen.
Bekend wordt gemaakt, dat een opgaaf
van de uitkomsten der meting en schatting
van gebouwde en ongebouwde eigendommen
in deze gemeente gelegen gedurende dertig
dagen van 1 September tot en hiet 1 Octo
ber a.s. ter gemeentesecretarie vj r een
ieder ter inzage ligt.
KERKNIEUWS.
Burgerlijke Stand.
GEBOREN: Eéenderi z. van B. Vermij
en A. Nieuwenhuisen. —f Adriana Maria, d.
van J. Kortlever en M. to. Droog. Teun-
tje, d. van G. Uitbeyerse en W. J. Baas.
Willempje Cornelia, d. van J. G. Valk en
A. Breeveld. Margaretha Wilhelniina, d.
van B. C. de Lange en M. C. van Dyk.
ONDERTROUWD: P. Verhoeven, 33 j. en
M. van Es» 29 j-
GETROUWDL. van Buren, 24 j. en T.
Zalm, 28 j.
KUNST.
Nieuw portret van de Prinses.
Het Nederlandsch Kunstverbond, zich ten
doel stellende de beeldende kunsten, die
door de slechte economische toestanden veel
te lyden hebben, te hulp te komen door aan
koop van werk van begaafde Nederlandsche
kunstenaars, heeft Prinses Juliana, eer1?-
voorzitster van het Nationaal Crisis-Coniite,
bereid gevonden om mevrouw H. Roland
Een omzendbrief der vereeniging van
kerkvoogden in de iN't-'d. He- Kerk.
Inzake verlaging van predikant».
en en middelen om de
i te
De Ver. v. Kerkvoogden in de Ned. Herv.
Kerk heeft aan de kerkvoogdyen en kerke-
iaden in de Nederlandse!^ Hervormde Kerk
een omzendbrief gezonden, waarin wy o m.
lezen:
„De maatschs ppely ke crisis heeft op vele
plaatsen drang doen ontstaan tot verlaging
van het predikants-tractement Indien zulk
een verlaging noodzakeiyk is, behoort zij
evenwel in het geheele land volgens dezelf
de regels te geschieden. Doet men anders,
dan is het duidelyk, dat de met moeite ver
worven algemeene regeling der tractemen-
ten op losse schroeven wordt gezet. Het
hoofdbestuur, in opdracht der ledenvergade
ring te Arnhem op 11 en 12 Mei j.l., heeft
aan de Synode in overweging gegeven een
z.g. „crisis-commissie" te benoemen, die
o.m. ook tot haar bevoegdheid zal mogen
rekenen aan de bevoegde kerkelyke instan
ties voorstellen te doen tot een verlaging
der tractementen desnoods tot een tydeiyke
crisisverlaging. De Synode heeft dit verzoek
in handen der Algemeeiie Synodale Com
missie gesteld en in afwachting van hetgeen
deze daaromtrent zal besluiten, en tot wel
ke resultaten eventueel zulk een crisiscom
missie zal komen, verzoekt het hoofdbestuur
u dringend om alle krachten in te spannen,
ten einde plaatselyke en dus uiteraard wil
lekeurige tractementsverlagingen zooveel
mogelyk te vermyden.
Daargelaten het bovenstaande behoort
een ding evenwel terstond onder het oog te
worden gezien en dat is de dringende eisch,
dat juist in dezen tyd een extra beroep
moet worden gedaan op de offervaardigheid
der gemeenteleden. Het ambt van kerkvoogd
vereischt thans in hooge mate persoonlyke
toewyding.
Verwacht mag worden, dat door de
kerkvoogden, hetwelk door een omzendbrief
kan worden voorbereid, bygestaan door no
tabelen en in Me groote gemeenten door
openbare gemeentevergaderingen en in de
kerkelyke pers, de gemeente zal worden ge
wezen op haar plicht om in het by zonder
in dezen tyd de afbraak der kerk te ver
hoeden.
Een ernstige samenwerking tusschen den
Kerkeraad, de Kerkvoogdy en de Diaconie,
ja tusschen allen aan wie, hetzy in beheer,
hetzy in bestuur in ome 'kerk een taak is
opgedragen, zal in dezen moeilyken tyd
noodiger zyn dan ooit. Niet tevergeefs zal,
naar gehoopt mag worden, de kerkvoogdy
voor het houden van collecten of andere in
zamelingen, voor een rondgang door de ge
meente of het spreken op een gemeentever
gadering, een beroep kunnen doen op de
medewerking van den kerkèraad. Met name
geldt dit ook voor de medewerking van de
predikanten by het aanbevelen van collec
ten ten behoeve van de kericeiyke kas. Ook
zou er van den kansel en,in de kerkelyke
pers op kunnen worden géwezen, dat het
betalen van vrywillige bydragen of van
hoofdely ken omslag een jjeestelyke plicht
is. Wy bevelen ook het zenden van een
plaatselyken omzendbrief naast dezen alge
meene ten zeerst© aan, opdat de gemeente
wete dat de nood dringt en dus op haar
een beroep wordt gedaan.
Daartegenover mag de gemeente ver
wachten, dat in het by zonder in dezen tyd
de predikanten hun volle werkkracht aan
de gemeente geven."
Theologische school te Kampen.
Ontslagaanvrage van de hoogleeraren
dr. H. Bouwman en dr. A. G. Honig.
By de Curatoren van de Theol. School te
Kampen is ingekomen een mededeeling van
prof. dr. H. Bouwman, hoogleeraar aan de
Theol. School te Kampen, dat Shy in ver
band met het bereiken van den 70-jarigeH
leeftyd, van plan is ontslag te nemen als
hoogleeraar tegen Aug. 1933. Van prof. dr.
A. G. Honig, eveneens hoogleeraar aan de
Theol. School te Kampen, kwam eenzelfde
bericht in in verband met het feit, dat hy
alsdan 40 dienstjaren by de Ger. Kerken
heeft en dus pensioengerechtigd is.
De Generale Synode der Gér. Kerken, die
in Aug. 1933 te Middelburg zal byeenko-
men, zal in deze vacaturen hebben te voor
zien. Reeds heeft het Curatorium der Theol.
School aan het college van hoogleeraren
verzocht een voordracht voor beitte vacatu
ren te willen indienen.
De beide professoren die heengaan heb
ben tegeiykertyd hun professoraat aan
vaard en in 1928 hun zilveren jubileum als
hoogleeraar op rgootsche wyze mogen
vieren.
Beiden zyn ridder in den Ned. Leeuw.
Holstde Meester in de gelegenheid te
stellen, haar portret te maken, waarvan
reproducties zouden mogon worden ver
kocht ten bate van het Criiscomité en het
Nederlandsch Kunstverbond. Mevr. Roland
Holst- de Meester heeft ge'iael belangeloos
haar medewerking aan dit doel verleend,
terwyl de firma Joh. Enschedé en Zonen,
Grafische inrichting N.V. te Haarlem, zich
bereid heeft verklaard tegen kostenden prys
de reproducties te vervaardigen en deze
eveneens belangeloos in den handel te bren
gen.
De portretten zullen beschikbaar worden
gesteld voor het publiek tegen betaling van
1.per exemplaar en de geheele op
brengst wordt ter beschikking gesteld van
het Nederlandsch Kunstverbond en het Na
tionaal Crisis-Comité, ieder voor de helft.
VOOR KLEINE TJJINEN.
Planten, scheuren en verplanten.
Het schynt dat de hitteperiode voorby is.
W© kunnen dientengevolge weer planten en
verplanten wat tydens de warme dagen,
welke achter ons liggen zeer bezwaarlyk
was. Toch is er weer heel wat te planten
en te verplanten, inzonderheid voor en in
onzen bloementuin. De onlangs gezaaide
Myosotis of vergeetmenietjes planten we nu
uit op bedden, waarop ze een afstand van
10 c.M. bekomen. De gezaaide viooltjes wor
den verspeend, voorloopig in een bak zon
der glasbedekking, op een afstand van 4
tot 5 c.M. Zoodra ze elkander gaan raken
verplanten we ze nogmaals op grooteren
afstand. De overblyvende Viola cornuta va
riëteiten, welke nu zyn uitgebloeid, kun
nen worden gescheurd, waarby we ze voor
loopig op een goed bewerkt rabat of in
een bak uitplanten. De in Mei of begin Juni
gezaaide tweejarige planten als Campanula
medium, Agrostemma coronaria, Dianthus
barbatus of duizendschoonen, Alyssum
saxatile en andere moeten nu worden ver
speend of verplant. Het is van veel belang,
dat deze planten voor den winter nog zoo
krachtig mogelyk worden; ze komen dan
beter den winter door zullen een vol
gend jaar ryker bloeien. Het is nu ook een
zeer geschikte tyd voor het verplanten en
scheuren van tal van Irissoorten. Indien
dit thans gebeurt, zullen ?e hiervan het
minst te lyden hebben. Wanneer we het al
niet in den voorzomer gedaan hebben, kun
nen ook de mosachtige Saxifragasoorten
door scheuren worden vermenigvuldigd,
alsook vroegbloeiende Primulasoorten, As
ter alpinus, Aubrietia en tal van andere
rotsplantjes. By al dit scheuren en ver
planten denken we er wel aan, dat na een
dergelyke behandeling de plantjes tegen
mogelyke scherpe zonneschyn moeten wor
den beschermd. Dit is vooral noodig voor
Saxifraga en Aubrietia. Ook zal het by
droog weer noodig zyn de pas behandelde
planten een of tweemaal daags te be
sproeien. Intusschen zyn er ook andere
werkzaamheden in onzen bloementuin te
verrichten, Sny vooral tydig alle uitge
bloeide Dahliabloemen weg om te voorko
men dat de planten door zaadvorming te
veel lyden. Bind tydig uw Herfstasters, So-
1 id ago, Helenium, Rudbeckia en andere
hooggroeiende herfstbloeiers aan voldoend
stevige stokken, opdat een winderige dag
uw bloementuin niet verandert in een
chaos.
Onder redactie van de Damclub „Gouda".
Secretaris de la Reyiaan 14, lokaal de*
club, Marrjct 49.
Probleem No. 843.
IÉ Ia II li
Zwart schyven op: 2/4, 7, 9, 16, 26, 35
dam op 6.
Wit schyven op: 13, 22, 23, 25, 27, 28
37, 45.
Probleem No. 844.
««ji ipt m
'/MM iwa wwm
Zwarte schyven op: 8/10, 18, 22, 23, 27,
36, 39.
Wit schyven op: 29, 35, 37, 38, 42, 46,
48, 49.
Oplossing van Probleem No. 839.
Wit speelt: 39—33, 26—21, 50—45,
46 8.
Oplossing van Probleem No. 840.
Wit speelt: 40—34, 39—34, 34—30,
30 19, 22 11.
GEMENGDE BERICHTEN.
Oplevingen \m jTTSdMUT
van vorige wéék.
1. Margriet.
2. Perzik.
3. Tong.
4. Papier, v
5. Nachtegaal.
De prys viel by loting ten deel aan
AREND EGG1NK, vfin Swietenstraat 2 to
Gouda.
Nieuwe raadeebi.
1. Ik ben een stevige stok; draai piy om
en ik ben een ouderwetsch, geliefd spel.
2. ik bei\ een modern verkeersmiddel van
10 letters;
10, 4, 6, 5 bp een eigenschap van trage
menschen.
7, 2, 8, 10 volgt na de klapl
5, 9, 8, 1 afkorting van Margaretha,
8. Ik 'ben een deel van een boom; draai my
om en ik ben een huisdier.
XXX
X X X X X
X X X X X XX
xxxxxxxxx
XXXXXXXXXXX
le ry: Medeklinker.
2e ry: Ander woord voor „vat".
3e ry: Aantal roovere.
4e ryBak voor zaadjes.
5e ry Mengelmoes.
6e ry: Wy leven in het Koninkryk der...;."?
De middelste verticale ry van boven naar
beneden, bevat nu de naam van een be
roemd Nederl. dichter.
5. ik ben een goedzak van een joilgen, die
alles met zich doen laat; draai my ora
en ik zou er niet graag aan hangen!
Dispuut over een glas bier on een
stukje kaas.
Twee Amsterdammers gingen in het Park
hotel in A'dam een glaasje bier met 'n portie
kaas gebruiken en betaalden daarvoor 1.50,
fooi inbegrepen. Ze vonden dat heel duur
en klaagden by het Initiatief Comité Am
sterdam en by A.N.V.V. Zy riepen de afd.
Amsterdam van Horecaf ter verantwoor
ding en deze heeft de klacht tot den grond
toe onderzocht, waarna de heeren een ant
woord ontvingen, dat oj. verspreiding in
ruimen kring verdient, omdat dikwyis erg
onrechtvaardig ons Hotelbedryf wordt aan
gevallen door menschen, die niet weten, on
der welke onbillijk zware lasten dit bedryf
gebukt gaat.
Ten eerste vergeiykt men gewoonlyk den
prijs, welke wfj by den bierhandelaar en
kaashandelaar betalen met den reStaurant-
prys, welke wy by den bierhandelaar en den
we vergeten, dat we wonen in een huis met
de noodige belasting, dat wy een dienstbo
de hebben om de kaas en het bier aan te
nemen, glas en bord om deze te verorbe
ren en dat wy dus eigenlyk veel meer vqor
die ééne consumptie betalen.
Dan volgt een lyst van uitgaven "en lis!
ten, welke de houder van het Parkhotel 'te
betalen heeft; om de porties'bier en. kaas
te kunnen verstrekken.
Voor het terras, waarop de Amsterdam
mers zaten, getaalde de restaurateur vroe
ger 3 pef M2, thans 0 per M2. en per
seizoen. Komt er een los scherm opi het
terras, dan moet hy daarvoor nog eens 3
en voor een vastscherm 9 per M2. betalen.
Hangen er lampen boven het terras, dan
vraagt de fiscus nog eens 3 per lamp.
Sinds 1918 zyn de sociale lasten voor een
voudig café j 4000 tot 5000 per jaar. Sinds
1914 zyn mede de loonen en salarissen aan-
zienlyk verhoogd.
Het slot van het o.i. pakkende verweer
schrift luidt:.
„Wy hopen, dat u by J»et indienen van
reclames in de toekomst met bovenstaande
uiteenzetting rekening zult willen houden
en moet ons tenslotte de verzuchting van
het hart, dat het Nederlandache volk ein-
delyk ook eens een weinig chauvinisme aan
den dag zal weten te leggen en niet steed3
zal blyven voortgaan alles in het buitenland
veel beter en goedkooper te vinden dait by
ons, een en ander meestal als gevolg ,vau
een totaal gebrek aan kennis van de juiste
verhoudingen en toestanden".
Men kan deze leerzame correspondentie
in extenso vinden in De Hotelhouder Van
27 Augustus.
kEchtzakfn.
Wat is een automaat?
En wat toezicht en bediening?
Voor den kantonrechter te Rotterdam
verscheen Dinsdag de fabrikant P. H. L.
Jamin terzake van overtreding der winkel
sluitingswet.
Hem was ten laste gelegd dat hy den
voorlaatsten Zondag in een zyner winkel» ^n
de Hoogstraat te Rotterdam koekjes' had
doen verkoopen.
De gedaagde hield echter vol dat hier
sprake was gewjest van verkoop door mid
del van een automaat. 'De automaat in
quaestie was in de rechtszaal opgesteld en
de ambtenaar van het O. M. mr. Hollander
liet zien hoe dit toestel werkte. Een dub
beltje, een cent, een kwartje onverschil
lig wat ex in de gleuf gestoken werd het
toestel werkte altyd, een handbeweging al
leen was daartoe ook voldoende en gaf' de
gelegenheid om uit acht vakjes waren te
nemen, 't Was derhalve geen „automatische
autoniaat" maar één die«tóe»ieht en bedie
ning vergde.
Bovendien echter had gedaagde zich vol
gens het O. M. niet gehouden aan de af
spraak dat deze „automaten" niet gebezigd
zouden worden zoolang de zaak in behan
deling was. Toch 'Was er Zondag j.l. in ver
schillende winkels van Jamin te Rotterdam
door middel van deze „automaten" verkocht.
Het O. M. wilde, nu de heer Jamin zich
niet aan de afspraak gehouden had, deze
zaak niet als een principieele zaak beschou
wen en eischte ƒ300 boete subs. 5 dagen
hechtenis, benevens inbeslagneming van de
automaat.
De verdediger mr. Roes noemde de ,,aüto-
maat" buitengewoon simpel van construc
tie. De wet stelt geen technische eischen aan
een automaat. Taalkundig is het een toe
stel waarby de kooper zich zelf helpt zón
der bediening. Dat sluit echter toezicht,
waarvan hier sprake wa^, niet uit.
Dit laatste werd door het O. M. ontkend
dat volhield dat de automaten van Jamin
door personeel bediend werden.
De kantonrechter zal 13 September uit-
spraak doen.