-.ViV ïïjé a i 'mm m m m m m Naar hat hart van Sumatra. Een verdoolde 0e lieveling der Goden. Damrubriek. B MB I m u i y m i *JÖ i j^| m 'm Raadaala voot. daJeuacL By de Heilige visachen. Tnaechen hooge, beangstigende rotawanden. U. Batang Toro, 14 Juli. Een van de niet menigvuldige bewoners van Batang Toro heeft me van Sibolga ge haald, een tocht van 'n paar uren, waarby men schitterende vergezichten krygt op den Indischen Oceaan en gebracht naar het huis waar me gastvrijheid ia aangeboden. Het i8 een van die oud-Indische huizen, hoog op palen gebouwd, met een galry rondom. Men beweert dat ze niet gezellig ■Un te maken. Ze kunnen integendeel aller aardigst en cosy zyn. Zoo is dit huis. Het ligt op een heuvel tusschen de rubberbos- schen. Achter zyn de bijgebouwen en de kamers voor eventueels logé's, in een aller aardigst paviljoentje. De tuin die sterk glooit, is mooi aangelegd en m'n gastheer en z'n wouw houden er allerlei dieren: hon den, duiven, konijnen enz. in een groot hok, alleraardigste dwerghertjes, „kaling" zoo als men ze hier noemt. De rubberboomen rondom „winteren". Ze dragen het roodbruine loof van onze boo- men in den herfst. De bladeren dwarrelen neer, met hetzelfde weemoedig ritselen en bedekken den roodbruinen grond. Maar het felle zonlicht en het eeuwige groen rond om maken dezen herfst tot een vreemde maskerade... 4 Mijn gastvrouw is jong en heeft zachte oogen. Ze schijnt heel tevreden en spreekt zonder sentimentaliteit over haar verre va derland, dat land van sneeuw en koude: Zwitserland. Ze regeert dit aardige domeintje en zingt by de piano met haar warme stem liedjes die verouderd zijn. Het lykt alles goed en eenvoudig. Toch kan, om niets, een scha duw over haar oogen vallen toch kan ze, plotseling, weglbopen om haar tranen te verbergen. En als ik, aarzelend, vraag wat haar scheelt, zegt ze: „O, niets, een beetje zenuwen. Ik ben de eenige niet hier die dat heeft." En dan vraag ik me af, of dit toch flinke, degelijke vrouwtje, zoo gelukkig met haar rustig bestaan, ook deze „zenuwen" zou hebben daarginds, waar op de bergen sneeuw ligt. Batang Toro heeft veertig inwoners. Die, natuurlijk, als één groot gezin zyn, dat soms samenkomt in de gezellige, kleine club. Trouwens, hier rijdt men een paar uur om een avondje by elkander door te brengen. Daar praten ze niet eens over. En niemand danst minder vroolyk in de club, by muziek van een sinds lang bedorven gramophoon, omdat hy straks een heele tocht per auto zal moeten ondernemen voordat hy in z'n bed ligt. Myn gastheer beloofde, als ik op den terugweg hier weer kom, me de rubber fabriek te laten zien. Morgen brengt me een hulpvaardige ziel van hier naar Port de Koek. En 't is bijna teleurstellend hoe vanzelf en gladjesweg alles zich regelt. Het heeft niets meer van een avontuur. Fort de Koek, 17 Juli. Een administrateur van Batang Toro bracht me hierheen en beyverde zich om me zooveel mogelyk van den prachtigen tocht te laten genieten. We besloten te over nachten jn Kota Nopan. We lunchten in Padang Sidimpoean, in den pasangrahan. Deze pasangrahan zyn, rusthuizen, bestemd voor Gouvernements-ambtenaren die er dan ook altyd de voorkeur hebben, maar waarin ook andere reizigers, als er plaats is, kun nen eten en overnachten. Ze zyn soms uit stekend en wy troffen wel een paar van de heel goede. Er zitten meest een paar in landers in of een oude inlandsche vrouw. De lunch en later 't diner en logies waren heel wat beter dan in 't hotel van Sibolga. De weg tot Padang Sidimpoean is heel mooi, hoewel het me niet zoo getroffen heeft als het Toba-meer. Het mooiste plekje was wel waar de rivier Allahan Pandjang den weg kruist. En, in de buurt van Kota Nopan, het gedeelte waar men rydt langs de smalle, heldere rivier Poengkoet. De administrateur, die me begeleidde, be loofde me, in de buurt van Fort de Koek ten kleinen omweg te maken om me de „heilige visschen" te laten zien. Het zyn walgeiyk-vette baarzen die, eigenaardig ge noeg, in één gedeelte van de rivier blyven, waar ze rondkrioelen en by bosjes over elkander tuimelen als je stukken banaan in het water gooit. iZe worden ontzien terwille van de inlanders die niet velen kunnen dat men „aan hun adat komt". Iemand die zich vergreep aan deze, voor een visscher ideaal- beesten, zou zonder twyfel spoedig in dien toestand geraken dien de inlander voorzich tig aanduidt met „hy heeft verkeerd ge geten". Met anderé woorden, hy zou ver giftigd in z'n voortydig graf dalen. Fort de Koek zelf is een klein paradys. Koel, omringd door natuurschoon zooals men misschien op de heele wereld niet vindt. Bovendien is er een uitstekend hotel, waar men evengoed, zoo niet beter, dineert als in de beste Europeesche hotels. Vanuit de voorgalery van m'n holel zie ik de Merapi, die majestueus zich verheft tegen den avondhemel. De groote berg die aan den anderen kant verryst is de Singa- lang. Ik weet niet, hoewel 't me verteld is, welke de grootste is. Het kan me ook niet schelen. Wat in 's hemelsnaam doet het er toe. Wie heeft ook weer gezegd, dat een roos even heerlyk zou geuren, als ze paarde bloem heette? Fort de Koek is, door de schoonheid van de omgeving en door het heerlyke klimaat, natuuriyk het toevluchtsoord voor ieder die vacantie heeft en geld genoeg om zich deze weelde te veroorloven. Een van de beziens waardigheden is het Karbouwengat. Ik wan delde er gisteren heen. Het is zonder twy fel eigenaardig: een vallei, door de natuur als het ware uitgehold tot een vredig ver- blyf voor de karbouwen die er grazen. Maar mooier is het meer van Singkarak, al zal niets ooit meer uit m'n herinnering kunnen vagen de wonderlyke, haast verheven schoonheid van het Toba-meer. Vanmorgen echter maakte ik een tocht naar de Anei-kloof, ongeveer eer uur ryden van hier. 'Het was een grillige dag, dreigend met regen en toch zoel en soms koesterend- warm. Maar dicht by de kloof pakten zich wolken samen en viel een sluier over alles rondom. „Hoe jammer", zei de beminnelyke vrouw die my op dezen tocht vergezelde, „U hadt de kloof moeten zien in de zon." Misschien... Toch geloof ik, dat ik bly ben haar zoo te hebben gezien. We zyn tusschen de hooge, beangstigende rotswanden gereden, nietig-verzonken in den auto tusschen deze dreigende wanden met lange strepen van vreemde kleuren. Het leek een fantastisch, expressionistisch décor, het wild en machtig verbeeldings werk van een titaan. We reden tot het eind en toen we terugkeerden brak plotseling de zon door. En de kloof werd minder drei gend, maar nog verheven-schooner nu de kleuren opvlamden aan haar gigantische wanden. Het was zoo veel indrukwekken der, dan wanneer ik dadelyk in vol zonlicht de kloof was binnengetreden. Ik zou voor niets ter wereld dien eersten indruk hebben willen missen van dreigende, grauwe pracht. Padang, 19 Juli. Een aardig plekje hier is de „Blauwe So ciëteit", zooals men 't noemt. Er zyn na- melyk twee sociëteiten, zooals in Sumatra zeer sterk het gezelschapsleven in tweeën is gescheiden. Want men imiteert hier de Engelsche verachting voor alleB wat „In disch" is. Zoo heeft men dan hier ook een sociëteit voor de „upper-ten" en een voor „de anderen". In de „Blauwe" komen wei nig menschen en dat maakt het tot zoo'n rustig en idyllisch plekje. Want de tuin grenst dadelyk aan zee. Je kunt er zitten droomen, terwyl het water klotst aan je voeten. En de zonsondergang hier was het mooiste wat ik beleefde in dit warme en weinig aantrekkelyke plaatsje. In 't hotel sprak me' een dame aan-die uit de rimboe kwam. Een tenger, onbeduidend vrouwtje. „We hebben acht dagen gereisd", vertel de ze, „eerst drie dagen te paard en dan per auto. M'n man en ik zyn de eenige Europeanen dagr. Goudmynen! Sinds vyf jaar zitten we daar met z'n beiden en de inlanders. Nu de concessies in orde zyn zul len er nog een paar Europeanen komen. Dit ia de eerste maal, sinds die vyf jaar, dat we in een stad zyn." Ik keek haar eens aan. Vijf jaar samen in den rimboe. En dat zoo bly moedig en kalm vertellen. En al de jaren die nog ko men... Dan moest ze niet zoo onbeduidend wezen als ze leek. Of... misschien toch wel. Er zyn dingen die alleen de geestelyk zeer- ryken of de geestelyk zeer-armen kunnen volbrengen. Inmiddels is het eindpunt bereikt. Mor gen vangt de terugweg aan. Batang Toro, 22 Juli: Er zyn twee manieren om den weg van Fort de Koek tot Batang Toro te zien: stygend en dalend. En misschien io het dalende nog het mooiste. Fort de Koek ligt 3000 voet boven de zee. Dalend heeft men daardoor byna voortdurend een onbeschryf- lyk mooi panorama. Het gastvrye huisje op den heuvel wacht te me hier. En, getrouw aan z'n belofte, toonde my m'n gastheer tot in alle détails hoe de rubber wordt gemaakt. Hy liet me zien, in het bosch, hoe de In landers een lange snede aanbrengen in den stam van den boom en daaronder een klein, tinnen bekertje hangen, waarin druppel voor druppel het sap afglydt. Later, in de fabriek, kwam het me byna grappig voor dat al deze machines, al deze arbeid voortkwam uit die langzaam-neer- glydende witte druppels. Daar waren de machines waarin het vocht woidt behandeld en de taaie, zuurruikende stukken rubber die te drogen werden gehangen Veel rus tiger is deze cultuur en veel zekerder dan de tabak. Ik dacht aan de zongeblakerde velden die ik zag by Medan, aan de einde- looze zorgen die de teere tabaksplantjes vergen, aan den eeuwen stryd tegen regen en wind, rupsen en zon. En 't leek me een veel prettiger bestaan in de schaduw der rubberboomen. Siantnr, 25 Juli. De filosofische ingenieur bracht me terug langs denzelfden weg dien we in 't begin van den tocht genomen hadden. Er is altyd een weemoed in heengaan. En zeker van zooveel schoons. Voor 't laatst, misschien voor zeer langen tyd, heb ik gestaard over het Toba-meer. Ik zag het in de zonnehitte, in den avond en in morgennevels. Ik zag het, overgloeid door het rood van de dalende zon. Ik zag het, nu voor 't laatst, teergrys, rimpelloos, gewyd als een kathedraal. En zoo zal ik het meenemen in m'n herinnering... Weer reden we langs de woeste Toba- vlakte waar in m'n fantasie de heksen dansten. Weer gingen we de wegen, waar op de ingenieur terecht zoo trotsch wasui* En door de pittoreske dorpen. De Batakkers jiie hier wonen zyn wonder- lyk verschillend van alle anderen. Het "is de teruggetrokken-levende, zeer trotsche stam die zich het langst verzet heeft tegen den blanken indringer. Nu, overwonnen, gaan ze hun gang, verachtelyk, ook tegen soortgenooten, maar yverig en spaarzaam. Ze zyn meest Christenen. Hetgeen niet be let dat de vrouwen al het zware werk doen en schandelyk worden uitgebuit. Zoozeer is de vrouw werktuig en eigen dom by deze „Christenen", dat ze wel kan scheiden, als ze haar man een zekere som vergoedt. Daarvoor doen ze dan extra werk en spaart en spaart tot manlief kan wor den afgekocht. Aardig zyn de „rubberfabrieken" van deze bevolking. Enkele boomen, een naief machinetje, een paar waschlynen om de rubber aan te drogen en, hoé snapt niemand, er komt rubber van. Tot verontwaardiging van de groote ondernemingen die er de be lasting-ambtenaren op af sturen. Maar in belasting-ontduiken is de inlander handig. Hy is altyd een „zoo'n arm man" en heeft nooit meer dan „maar een paar boomen die haast niets opbrengen.", Ondertusschen flo reert het zaakje. En deze neiging tot wer ken en iets ondernemen is wonderbaarlyk by een ras dat, verderop, de hen door maat- schappyen afgestane rystvelden laat braak liggen en tot aschbelt gebruikt. Siantar heeft een gezellige „society", waar het Engelsche element sterk vertegen woordigd is, wat zonder twyfel mee er toe bydraagt een goed georganiseerde club te vormen, die aardige avonden en by eenkom sten arrangeert en een cachet heeft zooais ik nergens vond. Een jonge Schot er zyn veel Schotten hier liet me een theefabriek zien. Het was een bedryf dat ik nog niet in werking zag. ik act-' - het maalfeest mee op Djattl- rotto, de grootste suikerfabriek van de we reld en werd het meest gefrappeerd door het feit, jlat er nog menschen op de wereld te vinden zyn die feest vieren als ze gaan werken, zy 't dan ook hoofdzakelyk terwille van een bygeloovige, heidensche bevolking! Ik wandelde over zongeblakerde tabaks velden en door benauwende fermenteer- schuren. Ik zag de witte druppels boomen- sap worden tot stukken rubber. Maar de theefabriek beviel me het beste. Misschien om de fyne theelucht der vochtige blaad jes die de Inlandsche vrouwen aandragen in groote manden om te laten wegen en die ze dan met onnavolgbare handigheid te drogen spreiden op planken, met vlugge, luchtige gestes die geen Europeaan nadoet, de blaadjes strooiend juist op de goede plek en juist „dik genoeg" tot een geiyke laag. En die ze, eenmaal gedroogd en opnieuw gewogen, uitzoeken, neergehurkt op den grond, blaadje voor blaadje, steeltjes apart leggend, met de loome, geduldige gestes der Oosterlingen. Dit alles had een charme. Het deed droomen over het aardigste uur van een dag in Holland: het theeuurtje. Hier drinkt men gewoonlyk slechte thee, slecht gezet en onverschillig gediend. Maar in Europa, wat bergt daar het uurtje waar- ia de theekopjes worden klaargezet, niet warme huiselykheid, waarvan een ge- ffeelen dag Vol nuchter werk of rusteloos bezig-zyn als 't ware wordt overstraald. Daar stonden de kisten waarin de thee, uitgezocht en gereinigd, wordt verzonden, de fynste soorten niet naar Holland, maar naar Engeland! En daar zyn de bakken niet „stalen" van thee en het weegschaaltje waarop zorgvuldig wordt afgewogen hoe veel er gedaan moet worden in de typische proef-trekpot, die men, na drie minuten trekken, omkeert, zóó, dat de blaadjes aan één kant blyven. En toen me een pak thee als souvenir werd aangeboden, droomde ik al heimetyk van den winteravond waarop ik ervan drinken zou. Holland, October. De schemerlamp brandt, het theeserviesje wacht, de chrysanten bloeien in het vredige zachte licht. A En aan de mooie, oude gracht buiten, staan de boomen in herfstgeel zooals eens de boomen van Batang Toro. Buiten is Holland, speelsche wind en don kere luchten en regenvlagen: alles waar naar je zoo verlangen kon daarginds, in de loome warmte. Zooals toén het beeld van oude grachten, van sappige weiden, van duinen en straten-in-sneeuw diep in je leef de en je zoo ongeweten dierbaar was, komt nu herinnering en tooVert beelden Voor van daarginds en zy zyn zoo dierbaar als ik niet wist voorheen. Het dierbaarst mis schien: het mystieke licht van een sterven den dag over het Toba-meer, rimpelloos droomend aan den voet der bergen. „Kom terug", hebben ze me gezegd, de menschen met hun gulle hartelykheid en gastvryheid daarginds. „Als U terugkomt, dan brengen wy u weer van de eene plaats naar de an dere." i Ik weet dat ze het doen zullen als ik ooit kom. Het zou geen avontuur meer zyn, op goed geluk te gaan. En ik weet, als ik ooit nog eens in de buurt kom en nu zeg ik „in de buurt" zooals zy het doen: op twee dagen afstand! dat ik Medan weer in den steek zal laten om den weg te gaan van Siantar naar Padang, den weg der 1400 bochten... den weg der schoonheid. JUIST VER9CHENEN: A. M. DE JONG Ing. 2.40 Geb. 2.90. BOEKHANDEL J. DE VEN, WydBtraat 4 Telef. 2155. Naar Schwarzwald Vogezen. Fruit en De maand September is voor autoreizen eigenlijk bijzonoei geschikt. Weliswaar zljU de dagen reeds uanmerkeiijk korter Uuu b.v. ui Juli, maar liet is in midden-Europa dan nergens meer bijzonder druk, en boven dien werkt het weer in dezen tijd m den regel mede, om een vacantielocJrt te doen slagen. Zelfs de hooge passen zijn meest%L nog alle berijdbaar, doch wre het zekere \oor het onzekere wil nemen, zal al zijn weuschen vervuld zien tijdens de reis, welke wij thans zullen beschrijven. Deze tocht begint ui Roermondinwoners van verschillende deelen des lands vinden in onderstaande ufstondsbeschryving m elk geval een route, welke hun woonplaats dicht benadert. Eu zoo gaat liet dan over „Urn- burgês dierb'ren grond" naar het zuiden, langs «Sittard en liet onvolprezen Valken burg, of wel via Maastricht naar de Arden nen. De route over Valkenburg loopt langs Verviers, Spa, Vielealm en Eahternuch naar Luxemburg en doorkruist zéér niooie ge- deelten van de Belgische- en Luxemburg, sche Ardennen, die wij op een vroeger ge. publiceerden tocht reeds uitvoerig bespro ken hebben. Uok de andere weg, van Maas. tricht over Luik, üurbuy, Laroche en Arlon naar de hoofdstad van liet Groothertogdom is hoogst interessant. Vervolgens door het dal van de Moezel langs de typisch i)uit- sehe stad Metz (sedert 1919 Fransch) en Nancy zuidwaarts naar Uérardmer, de Ko ningin der Vogezen. Voorbij Kichardraéml wordt liet Moezeldal zéér mooi, terwijl de andere weg, rechtstreeks van Nancy ovet ltaon 1'Etappe naar Gérardnier ook zeer aanbevelenswaardig genoemd mag worden. In de Vogezen, kan men natuurlijk met gemak eenige weken „zoekbrengen". In dit artikel kun nen wij echter niet te lang bij een en ander stilstaan. Wij noemen in het bijzonder de Cols de La Sehlueht, du Bonhomme, de Bussang en de plaatsen 'i'rois Epis( Remire- niont en Colmar (reeds in de ItijnvaJlei ge legen). Van Gérardmer gaat onze route langs Trois Epis en Colitiar, vervolgens door een steeds vlakker wordend gebied naar Straatsburg. Doze tocht is zéér mooi, aan zijn linkerhand ziet men de Vogezen en rechts in de verte de toppen van de Schwarzwaldbergen. In Straatsburg over den Rijn, die nu de grens tusschen Duitsch- land en Frankrijk vormt en vervolgens naar het Schwarzwald. Triberg, Freudenstadt, Titisee, Baden-Baden het zijn alle namen met een groote vermaardheid. Het Zwarte Woud is als middengebergte natuurlijk in het geheel niet moeilijk te berijden, zelfs de meest onervaren automobilist kan er met een gerust hart heengaan,, mitshij de kunst van „goed autorijden" verstaat! Een trip door Zwitserland. Wie nog over een lange vaeantie beschikt kan aan deze reis nog eon mooie excursie door Zwitserland vastknoopen. Men rijdt dan van Kemiremont over den Col de Bus sang via Basel, en vervolgens door een vriendelijk landschap naar de prachtig ge legen stad Züricli, waar het stuur weer noordwaarts gewend wordt naar Sohaffhau- sen. Men moet deze reis zoo trachten in te richten, dat men een volle maan in Bchaff- hausen treft, dan is een nachtelijke excursie naar den schitterenden waterval inderdaad onvergetelijk 1 Over Uonaueeclungen, waar de Donau uit twee Schwarzwaldbeken ge vormd wordt,, bereikt men langs dezen om weg tenslotte eveneens Triberg, vanwaar de boyenvermelde route gevolgd kan worden. Van Baden-Baden leiden twee belangwek kende wégen huiswaarts, één over de vroe gere vorstelijke residentie Karlsruhe de andere langs Stuttgart, in Heidelberg ko men beide routes weer óamen. Teneinde het aantal combinaties zoo groot mogelijk te maken, hebben wjj de route Heidelberg- Hoiiand langs drie verschillende wegen uit gestippeld. De eerste gaat door de Rijnvlak te, het Haardtgebergte, lang» de Moezel (Trier!) en de Eifel, de tweede volgt vrij wel geheel den loop van den Rhijn en de derde goat van Heidelberg over Frankfort a d. Main en Wiesbaden, vervolgens door den Taunus, langs Nassau en Enis, om in Koblenz bij de Rijnreis aan te sluiten. Deze Qeen ziel js troosteloos, zoo lang zij nog voor één sterveling kan voelen liefde en vertrouwen. ONS ZATERDAG-FEUILLETON. uit het Engelsch van BARONES orczy. 28 Maar evenals een kat, die haar nagels heeft getoond, voordat ze tot den sprong gereed is en ze weer onder den fluweelach- tigen klauw verbergt, zeide Koningin Maat- ikha, met den liefelyksten lach en een blik van kinderiyke verbazing: ,/Gy spot met uw dienstmaagd, oh, myn geliefde! Ik weet', dat uw woorden slechts scherts zyn. Ik haat niemand, het minst van allen het kind myner zuster." „Zyt gy dan bang voor haar?" „Niet, zoo lang gy by my zyt," zeide zy, Jterwyl zy als door plotselinge ingeving een paar zeer schoone armen om den hals van Hugh sloeg. ..Wilt gy my zeggen, dat gij my lief hebt." „Voor den troon van Ra eischte ik u op als myn bruid," antwoordde hy kalm. ..Wilt gy uw liefde voor my bewyzen „Ze heeft geen ander bewys noodig." „Wilt gy beloven een verzoek van my in te willigen V' „Beveel oh, koningin; ik zal gehoorza men, als de goden het toestaan." „Blyf naast my in het paleis," smeekte zü „ga niet weg, noch by nacht, noch over dag, buiten de muren van Men-ne-fer. Men- ne-fer iB schoon en groot, het zal een feest voor uw oogen zyn, tot den dag, waarop de booten ons naar Tanis zullen dragen om ons man en vrouw te maken." „Gy wilt my een gevangene der liefde maken?" zei hy glimlachend. „Ik weet niet, of ik my zoo aan uw voeten kan binden, hoe schoon gy ook zyt. Myn raadgever zal u zeggen, dat het noodig is myn volk te j bezoeken en de steden te zien, waarin myn toekomstige onderdanen wonen. Misgunt gy htm wat boodschappers reeds zyn gaan aankondigen?" „Ja, ik misgun elk oogenblik, dat u van my wegneemt. Dezen nacht, als Isis verryst j om den hemel te verlichten, zult gy naast den Pharaoh zitten in de rechtszaal van Kamt, om het vonnis uit te" spreken over leven en dood, over al degenen, die ge dwaald of gezondigd hebben tegen onze wetten. Dat uur zal een marteling voor my zyn. Bedenk, wat ik zal lyden, indien gy een dag en een nacht afwezig zult zyn." Ik kon zien, dat Hugh, evenals ik zelf, veel pret had over haar vreemden aandrang en haar plotselinge verandering van taktiek. Zy had! het er blijkbaar opgezet, dit punt j winnen, nu zy het andere had verloren, want zy gebruikte al de bekooriykheden en kunstgrepen, die een vrouw, die bemind wordt of bemint, alleen weet te gebruiken. Het was zeer donker en in het oosten kon digde een flauwe streep grijsachtig licht het opkomen der maan aan, maar in het half duister kon ik zien, dat de oogen der schoone koningin met een waarlyk magne tische uitdrukking op Hugh waren geves tigd, terwyl zy half een kus aanbood en er half om smeekte. Ik vond, dat een zeer ongevoelig of zeer vermoeid hart noodig moest zyn, om aan zulk een bekooriyk smee- ken te weerstaan, of zulk een vleiend ver zoek te weigeren en ik twyfelde er niet aan ondanks haar vroegere zeer onaangename taktiek, dat Hugh bereid was toe te geven en alles te 'beloven wat zy vroeg. Maar on gelukkig werd het poëtisch tooneeltje eens klaps gestoord door een fanfare van meta len trompetten, en op een afstand hoorden wy den kreet: „Maak plaats voor den boodschapper van prinses Neit-akrit!" Zelfs in de duisternis kon ik zien, dat koningin Maat-kha zeer bleek was gewor den; een sombere rimpel verscheen boven haar oogen. „Gy hebt nog niet beloofd," fluisterde zy haastig. „Beloof, myn geliefde, beloof." „Maak plaats voor de boodschapper van prinses Neit-akrit!" Het geluid der trompetten, de herhaalde kreten versmoorden de woorden van Hugh. „Beloof, dat gy niet zult gaan," drong zy voor dein laatsten keer aan. „Beloof, dat gjj my'n zyde niet zult verlaten!" Maar het was te laat; de trompetten klonken nu vlak by in den tuin en vooraf gegaan door eenige bedienden der koningin, naderde ons snel, een boodschapper in glin sterende tuniek en zilveren helm, met ge vleugelde sandalen aan de voeten een zinnebeeld van zyn spoed. Maat-kha wend de zich ongeduldig tot hem. „Wat verlangt gy?" zeide zy gebiedend. „Wie heeft u verlof gegeven tot uw ko ningin door te dringen Gy verdient zweep slagen op de handien, door myn slaven, voor uw vermetele onbeschaamdheid." De boodschapper scheen gewoon aan deze ongastvrye begroeting, was er in elk geval zeer onverschillig voor, want hy knielde neer en kuste den grond, daarna stond hy weer op en wachtte kalm tot de stroom van woede der dame over zyn hoofd was gegaan. Daarna boog hy plechtig. „Een groet van de allerhoogste, prinses Neit-akrit, van het huis van Memmoun-ra aan dein Lieveling der goden." „Weer knielde hy en overhandigde Hugh een sierlyk tablet van was waarin eenige woorden gegraveerd waren. Een oogenblik meende ik, dat de koningin het hem uit de hand zou rukken, maar blykbaar aan haar eigen waardigheid denkende, bedacht r.y zich en stond bleek en fronsend een weinig terzyde, terwyl een slaaf een toorts vlak by* Hugh bracht en boven zyn hoofd hield om hem in staat te stellen te lezen. „Oh, zeer geliefde van Ra, gezant van Osiris, een groet van de nederigste uwer aai\r bidders. Deze dient om u bekend te maken, dat de woning van uw dienstmaagd over morgen gereed zal zyn om u te ontvangen en Neit-akrit is in afwachting u welkom te heeten, als Isis hoog aan den hemel staat. I Wilt gy haar en haar huis vereeren door uw voet op haar drempel te zetten?" „Ga niet, myn geliefde," fluisterde de „Boodschapper, zeg aan uw meesteres," zeide Hugh kalm, „dat overmorgen, als Isis hoog aan den hemel staat, ik en myn raad gever onze hulde aan haar voeten zullen leggen, zooals zy verlangt." Weer boog de boodschapper zich diep ter aarde. Koningin Maat-kha bezat onder al haar middelen blykbaar niet die, om door een blik te dooden; anders zou waarschyn- lyk de boodschapper het voorrecht duur be taald hebben den groet van prins-ia Neit- akrit over te brengen. Nu kon hy ia vrede ikken volgden ten minste onaan- wat betreft twee onzer, want de goede oude Hugh scheen buitengewoon ple zier in het voorval te hebben en had zelf» de hartelooze onbeschaamdheid my een duwtje te geven, hetgeen de koningin ge lukkig niet zag. „Wilt gy my niet goeden dag zeggen, mfjn koningin?" zeide hy, terwyl hy be proefde een sentimenteelen toon aan slaan. Het is de tyd voor my, om naar de te gaan, want Isis (Wordt vervolgd.) - i wegen zijn alle zéér interessant, wie 'her Hyndal (bet mooist tusschen Buigen en Koblenz) reedB kent, kan dus een der au- dqre routes kiezen. Het behoelt wel geen betoog, dat zij, die erover denken, om nog een autoreia te gaan maken, thans niet al t0 lang meer moeten wachten. De thans beschreven tocht is de laatste „groote reis", welke wij in dit seizoen publiceeren. Voor van de grenzen zijn verschillende internationale papieren noodig, welke by den A.N.W.B. verkrijgbaar zijn, evenals reiswijzers waarin de wegen UIT DEN OMTREK. STOLWIJK. Gemeenteraad. Gemeenteraadsvergadering op 1 Septem ber n.m. g uur. Tegenwoordig alle leden. Voorzitter burgemeester Baron van He- mert tot Dingshof. Na opening worden de notulen gelezen en onveranderd vastgesteld. Ingekomen stukken: Goedgekeurd door God. Staten de reke ning 1930 van het G.E.B. In verband hiermede stellen B. en W. voor den voormoligen boekhouder, de heer H. A. Bchipper, te ontheffen van zyn ver antwoordelijkheid. Froces-verbaal van kasopname bij den gemeente-ontvanger, in kas was f 7632.64J. Goedkeuring door Ged. Staten van de verordening betreffende verlof en vergun ningsrecht. Alle voor kennisgeving aangenomen. Een sohrijven van den Commissaris der Koningin in deze provincie, dat gehouden zal worden een cursus voor pohtie-agenten. In deze cursus zullen behandeld worden en worden bijgebracht: Eerste hulp bij onge lukken, kennis motoren enz. De kasten zul len bedragen f 25.—. De heer Dogterom vraagt hoe lang zulk een cursus duurt. De Voorzitter: De bedoeling ia 2 cursus sen te houden, welke 9 maanden duren. De heer Muis is van oordeel dat het salnr ris van de gemeente-veldwachter van dien aard is, dat hij deze kosten zelf wel kan dragen. De Voorzitter zegt, dat deze cursus een gemeentebelang is. I'olitiediploma geeft salari8verhooging, dit niet. Het is dus een zuiver algemeen belang. Aangenomen wofdt f 25.— te verleenen met 6-1 stem. Goedgekeurd werden eenige af- en over schrijvingen. Schrijven van den heer v. Mullem om het sluitingsuur van zijn café te brengen van 10 op 11 uur. B. en W. adviseeren afwijzend. Aangeno men. Schrijven gemeente Gouda omtrent ver lichting Btolwijkersluis. De gemeente Gouda stelt voor de kosten gezamenlijk te dragen en wel Gouda 4 en de gemeente Gouderalk, Haastrecht en Stolwijk het overige. Deze kosten zullen bedragen f 100.—. De heer Verdoold vraagt hoe of het gaat met de lamp welke thans door Berkouwer wordt behandeld. De Voorzitter merkt op dat een onder zoek is ingesteld en met verplaatsing déze bediening kan vervallen. Aangenomen. Schrijven bestuur Byz. school om een bedrag, groot f ISO—voor aanschaffing van een kachel. Goedgekeurd. Schrijven van Ged. Staten een stuk we_ groot 1900 M., aan de gemeente over te dra gen met het oog op de nieuwe weg. Dit ge deelte Goadscheweg en de Tentweg wordt door de nieuwe weg niet gevolgd. Een en ander wordt met kaarten duidelijk gemaakt. Voor de bewoners is deze weg een uitpad en l hiervan zal geen groote koa- De heer Dogterom vraagt, indien de ge meente hiér met op ingaat, wat de provin cie dan zal doen. De Voorzitter merkt op dat het niet meer als billijk iB, tegenover de provincie, welke zich groote offers getroost, dit gedeelte weg Voor gemeenterekening te nemen. Wethouder Verdoold zou er in willen be palen: Vanaf het tijdstip dat de nieuwe weg in gebruik wordt genomen.' 'Wordt aldus aangenomen. Wegens bedanken van den heer Urave- land als lid Burgerlijk Armbestuuf, moet In deze plaats voorzien worden. Benoemd wordt de heer Verdoold met 6 stemmen en 1 stem op den heer Mijs. De heer Verdoold zegt, de benoeming niet te kunnen aanynarden wegens drukke werk- zaamhwgen. Bij «n volgende stemming wordt gekozen aan™61 L,ogterom' die ziïn benoeming Volgt bespreking straatverlichting. De Voorzitter geeft hierover het woord aan den voorziter van de bedrijvencommis- «e wethouder Verdoold. Deze vraagt of het 'oht moet worden aangelegd, ja of neen. De heer J. Verdoold vraagt of het niet beter is een kostenberekening te geven. Wethouder Verdoold antwoordt dat vol-é g*»s berekening van den monteur van 'het bedrijf deze zuilen bedragen f 4000, terwijl ■de jaarlijksche kosten zullen bedragen f 300. De heer Muis vraagt of de aanleg dan geschiedt door den monteur. Wethouder Verdoold antwoordt dat dit door Berkouwer wordt uitgevoerd met be nalp van een paar werkloozan. Aangenomen. Aan de orde opheffing huurleidingen G. K B. Reeds door aankoop en anderezins fs de opbrengst gering eh is het 't beste deze. flan de eigenaars over te dragen. Aangenomen. Voorstel B. en W. de vergoeding aan den eer Bongers voor het openstellen Van do wog te verhoogen tot f 20. -per jaar. Be heer Graveland kan zich hiermede Eenige leden merken op, dat dan de kans groot is dat B. de brug afsluit. in stemming gebracht wordt het voorstel van B. en W. aangenomen. Aanvraag Burgerlijk Armbestuur de sub sidie met f 3500 te verhoogen. Aanbieding rekening G.E.B., welke sluit met een batig saldo van f 444.70. Aanbieding gemeetiterekening 1932. Inkomsten f 84424.84 Uitgaven 664 De Voorzitter stelt voor een van 3 leden te benoemen. De heer Dogterom vraagt om, evenals vorige jaar, alle leden in de betrekkan. De Voorzitter zegt, dat indien het gaat als vOTig jaar, dat bij de begrooting toch nog over de begrooting gedebatteerd wordt, het geen zin heeft. De heer Muis vraagt de begrooting doen circuleeren, liever nog dat eik lid een exemplaar krijgt. De Voorzitter kan hier niet op ingaan aangezien hij den secretaris en den ambt©, naar niet kan opdragen een 10-tal begroo tingen te schrij De Voorzitter zou graag willen weten wat of de Raad wil 3 leden of allen. De heer Graveland; De geheele Raad Aangenomen Bij de rondvraag vraagt de heer Muis het woord. Hij is in de le O. L. 8. gaan kijken en heeft verscheidene banken gezien welke iffet in orde zijn. Vele banken zijn voor de groote kinderen te klein. Dan heeft de heer Muis den heer Both uit de Beiersche buurt op bezoek gehad. Deze sprak over het witten der 2e O. L. 8. Op een oogenblik kreeg hij van de gemeen te-architect bericht dat hij met het werk moest ophouden, aangezien een stucadoor het moest doen. De heer Graveland' heeft als voorzitter van het bestuur der Bijz. school dit werk voor de school altijd door een metselaar laten uitvoeren, doch het is altijd Biecht uitgekomen, zoodat dit thans ook door een stucadoor wordt gedaan, De heer Muis is van oordeel dat elke ambachtsman het werk beter zal uitvoeren als dat thans in de 2e O. L. 8. is geschiedt. Ook zou spr. willen vragen hoe het met de levering van de kachel voor de centrale verwarming is gegaan. Spr. had in elk ge val verwacht dat een inwoner, bijv. een smid, de levering was opgedragen, De VoorzitterHiervoor zijn speciale adressen voor levering, De heer Muis zou wel eens willen weten hoe of dit is gegaan. De Voorzitter: Er is van den architect bericht mgekomen over prijzen en wt kachel het Voordeeligst was in gebruik De heer Muis is van oordeel dat een in woner is voorbij gegaan. Spr. vindt zaak niet in orde en is van oordeel d en W. zijn tekort geschoten. Wethouder Verdoold: Jp we zijn erg kort- zichtxg. Spr. is van oordeel dat is gehan deld zooals er gehandeld moest worden. Wethouder De Graaf: Het is uitgevoerd door een gemeente-ambtenaar, die het naar zijn beste weten heeft volbracht. De heer Muis vindt zooals is gehandeld treurig, men schept de gelegenheid aan eei ambtenaar gelden op te strijken. De Voorzatter hamert en ontneemt dei heer Muis het woord, wyl het niet te be wyzen ia. De heer Verdoold is het opgevallen dat er buiten den Raad en lichtcommissie e benoeming is gedaan van monteur G.E De Voorzitter: Er ia door spr. hierbij niet doorgedacht. In elk geval is het een tijde lijke benoeming en tevens een proef. De heer J. Verdoold vraagt of er geen verordening is te maken dat de takken der boomen de draden van het electrisoh net met mogen ra Wethouder Verdoold zegt, dat dit in de verordening op het bedrijf is Nadat nog enkele vragen waren gesteld wordt de zitting WADDINXVEEN. Gevonden en verloren voorwerpen. Gevonden: ceintuur, mantel. Verloren: bril, gouden horloge, gouden broche, hond. Belastbare opbrengst der gebouwde en ongebouwde eigendommen. Bekend wordt gemaakt, dat een opgaaf van de uitkomsten der meting en schatting van gebouwde en ongebouwde eigendommen in deze gemeente gelegen gedurende dertig dagen van 1 September tot en hiet 1 Octo ber a.s. ter gemeentesecretarie vj r een ieder ter inzage ligt. KERKNIEUWS. Burgerlijke Stand. GEBOREN: Eéenderi z. van B. Vermij en A. Nieuwenhuisen. —f Adriana Maria, d. van J. Kortlever en M. to. Droog. Teun- tje, d. van G. Uitbeyerse en W. J. Baas. Willempje Cornelia, d. van J. G. Valk en A. Breeveld. Margaretha Wilhelniina, d. van B. C. de Lange en M. C. van Dyk. ONDERTROUWD: P. Verhoeven, 33 j. en M. van Es» 29 j- GETROUWDL. van Buren, 24 j. en T. Zalm, 28 j. KUNST. Nieuw portret van de Prinses. Het Nederlandsch Kunstverbond, zich ten doel stellende de beeldende kunsten, die door de slechte economische toestanden veel te lyden hebben, te hulp te komen door aan koop van werk van begaafde Nederlandsche kunstenaars, heeft Prinses Juliana, eer1?- voorzitster van het Nationaal Crisis-Coniite, bereid gevonden om mevrouw H. Roland Een omzendbrief der vereeniging van kerkvoogden in de iN't-'d. He- Kerk. Inzake verlaging van predikant». en en middelen om de i te De Ver. v. Kerkvoogden in de Ned. Herv. Kerk heeft aan de kerkvoogdyen en kerke- iaden in de Nederlandse!^ Hervormde Kerk een omzendbrief gezonden, waarin wy o m. lezen: „De maatschs ppely ke crisis heeft op vele plaatsen drang doen ontstaan tot verlaging van het predikants-tractement Indien zulk een verlaging noodzakeiyk is, behoort zij evenwel in het geheele land volgens dezelf de regels te geschieden. Doet men anders, dan is het duidelyk, dat de met moeite ver worven algemeene regeling der tractemen- ten op losse schroeven wordt gezet. Het hoofdbestuur, in opdracht der ledenvergade ring te Arnhem op 11 en 12 Mei j.l., heeft aan de Synode in overweging gegeven een z.g. „crisis-commissie" te benoemen, die o.m. ook tot haar bevoegdheid zal mogen rekenen aan de bevoegde kerkelyke instan ties voorstellen te doen tot een verlaging der tractementen desnoods tot een tydeiyke crisisverlaging. De Synode heeft dit verzoek in handen der Algemeeiie Synodale Com missie gesteld en in afwachting van hetgeen deze daaromtrent zal besluiten, en tot wel ke resultaten eventueel zulk een crisiscom missie zal komen, verzoekt het hoofdbestuur u dringend om alle krachten in te spannen, ten einde plaatselyke en dus uiteraard wil lekeurige tractementsverlagingen zooveel mogelyk te vermyden. Daargelaten het bovenstaande behoort een ding evenwel terstond onder het oog te worden gezien en dat is de dringende eisch, dat juist in dezen tyd een extra beroep moet worden gedaan op de offervaardigheid der gemeenteleden. Het ambt van kerkvoogd vereischt thans in hooge mate persoonlyke toewyding. Verwacht mag worden, dat door de kerkvoogden, hetwelk door een omzendbrief kan worden voorbereid, bygestaan door no tabelen en in Me groote gemeenten door openbare gemeentevergaderingen en in de kerkelyke pers, de gemeente zal worden ge wezen op haar plicht om in het by zonder in dezen tyd de afbraak der kerk te ver hoeden. Een ernstige samenwerking tusschen den Kerkeraad, de Kerkvoogdy en de Diaconie, ja tusschen allen aan wie, hetzy in beheer, hetzy in bestuur in ome 'kerk een taak is opgedragen, zal in dezen moeilyken tyd noodiger zyn dan ooit. Niet tevergeefs zal, naar gehoopt mag worden, de kerkvoogdy voor het houden van collecten of andere in zamelingen, voor een rondgang door de ge meente of het spreken op een gemeentever gadering, een beroep kunnen doen op de medewerking van den kerkèraad. Met name geldt dit ook voor de medewerking van de predikanten by het aanbevelen van collec ten ten behoeve van de kericeiyke kas. Ook zou er van den kansel en,in de kerkelyke pers op kunnen worden géwezen, dat het betalen van vrywillige bydragen of van hoofdely ken omslag een jjeestelyke plicht is. Wy bevelen ook het zenden van een plaatselyken omzendbrief naast dezen alge meene ten zeerst© aan, opdat de gemeente wete dat de nood dringt en dus op haar een beroep wordt gedaan. Daartegenover mag de gemeente ver wachten, dat in het by zonder in dezen tyd de predikanten hun volle werkkracht aan de gemeente geven." Theologische school te Kampen. Ontslagaanvrage van de hoogleeraren dr. H. Bouwman en dr. A. G. Honig. By de Curatoren van de Theol. School te Kampen is ingekomen een mededeeling van prof. dr. H. Bouwman, hoogleeraar aan de Theol. School te Kampen, dat Shy in ver band met het bereiken van den 70-jarigeH leeftyd, van plan is ontslag te nemen als hoogleeraar tegen Aug. 1933. Van prof. dr. A. G. Honig, eveneens hoogleeraar aan de Theol. School te Kampen, kwam eenzelfde bericht in in verband met het feit, dat hy alsdan 40 dienstjaren by de Ger. Kerken heeft en dus pensioengerechtigd is. De Generale Synode der Gér. Kerken, die in Aug. 1933 te Middelburg zal byeenko- men, zal in deze vacaturen hebben te voor zien. Reeds heeft het Curatorium der Theol. School aan het college van hoogleeraren verzocht een voordracht voor beitte vacatu ren te willen indienen. De beide professoren die heengaan heb ben tegeiykertyd hun professoraat aan vaard en in 1928 hun zilveren jubileum als hoogleeraar op rgootsche wyze mogen vieren. Beiden zyn ridder in den Ned. Leeuw. Holstde Meester in de gelegenheid te stellen, haar portret te maken, waarvan reproducties zouden mogon worden ver kocht ten bate van het Criiscomité en het Nederlandsch Kunstverbond. Mevr. Roland Holst- de Meester heeft ge'iael belangeloos haar medewerking aan dit doel verleend, terwyl de firma Joh. Enschedé en Zonen, Grafische inrichting N.V. te Haarlem, zich bereid heeft verklaard tegen kostenden prys de reproducties te vervaardigen en deze eveneens belangeloos in den handel te bren gen. De portretten zullen beschikbaar worden gesteld voor het publiek tegen betaling van 1.per exemplaar en de geheele op brengst wordt ter beschikking gesteld van het Nederlandsch Kunstverbond en het Na tionaal Crisis-Comité, ieder voor de helft. VOOR KLEINE TJJINEN. Planten, scheuren en verplanten. Het schynt dat de hitteperiode voorby is. W© kunnen dientengevolge weer planten en verplanten wat tydens de warme dagen, welke achter ons liggen zeer bezwaarlyk was. Toch is er weer heel wat te planten en te verplanten, inzonderheid voor en in onzen bloementuin. De onlangs gezaaide Myosotis of vergeetmenietjes planten we nu uit op bedden, waarop ze een afstand van 10 c.M. bekomen. De gezaaide viooltjes wor den verspeend, voorloopig in een bak zon der glasbedekking, op een afstand van 4 tot 5 c.M. Zoodra ze elkander gaan raken verplanten we ze nogmaals op grooteren afstand. De overblyvende Viola cornuta va riëteiten, welke nu zyn uitgebloeid, kun nen worden gescheurd, waarby we ze voor loopig op een goed bewerkt rabat of in een bak uitplanten. De in Mei of begin Juni gezaaide tweejarige planten als Campanula medium, Agrostemma coronaria, Dianthus barbatus of duizendschoonen, Alyssum saxatile en andere moeten nu worden ver speend of verplant. Het is van veel belang, dat deze planten voor den winter nog zoo krachtig mogelyk worden; ze komen dan beter den winter door zullen een vol gend jaar ryker bloeien. Het is nu ook een zeer geschikte tyd voor het verplanten en scheuren van tal van Irissoorten. Indien dit thans gebeurt, zullen ?e hiervan het minst te lyden hebben. Wanneer we het al niet in den voorzomer gedaan hebben, kun nen ook de mosachtige Saxifragasoorten door scheuren worden vermenigvuldigd, alsook vroegbloeiende Primulasoorten, As ter alpinus, Aubrietia en tal van andere rotsplantjes. By al dit scheuren en ver planten denken we er wel aan, dat na een dergelyke behandeling de plantjes tegen mogelyke scherpe zonneschyn moeten wor den beschermd. Dit is vooral noodig voor Saxifraga en Aubrietia. Ook zal het by droog weer noodig zyn de pas behandelde planten een of tweemaal daags te be sproeien. Intusschen zyn er ook andere werkzaamheden in onzen bloementuin te verrichten, Sny vooral tydig alle uitge bloeide Dahliabloemen weg om te voorko men dat de planten door zaadvorming te veel lyden. Bind tydig uw Herfstasters, So- 1 id ago, Helenium, Rudbeckia en andere hooggroeiende herfstbloeiers aan voldoend stevige stokken, opdat een winderige dag uw bloementuin niet verandert in een chaos. Onder redactie van de Damclub „Gouda". Secretaris de la Reyiaan 14, lokaal de* club, Marrjct 49. Probleem No. 843. IÉ Ia II li Zwart schyven op: 2/4, 7, 9, 16, 26, 35 dam op 6. Wit schyven op: 13, 22, 23, 25, 27, 28 37, 45. Probleem No. 844. ««ji ipt m '/MM iwa wwm Zwarte schyven op: 8/10, 18, 22, 23, 27, 36, 39. Wit schyven op: 29, 35, 37, 38, 42, 46, 48, 49. Oplossing van Probleem No. 839. Wit speelt: 39—33, 26—21, 50—45, 46 8. Oplossing van Probleem No. 840. Wit speelt: 40—34, 39—34, 34—30, 30 19, 22 11. GEMENGDE BERICHTEN. Oplevingen \m jTTSdMUT van vorige wéék. 1. Margriet. 2. Perzik. 3. Tong. 4. Papier, v 5. Nachtegaal. De prys viel by loting ten deel aan AREND EGG1NK, vfin Swietenstraat 2 to Gouda. Nieuwe raadeebi. 1. Ik ben een stevige stok; draai piy om en ik ben een ouderwetsch, geliefd spel. 2. ik bei\ een modern verkeersmiddel van 10 letters; 10, 4, 6, 5 bp een eigenschap van trage menschen. 7, 2, 8, 10 volgt na de klapl 5, 9, 8, 1 afkorting van Margaretha, 8. Ik 'ben een deel van een boom; draai my om en ik ben een huisdier. XXX X X X X X X X X X X XX xxxxxxxxx XXXXXXXXXXX le ry: Medeklinker. 2e ry: Ander woord voor „vat". 3e ry: Aantal roovere. 4e ryBak voor zaadjes. 5e ry Mengelmoes. 6e ry: Wy leven in het Koninkryk der...;."? De middelste verticale ry van boven naar beneden, bevat nu de naam van een be roemd Nederl. dichter. 5. ik ben een goedzak van een joilgen, die alles met zich doen laat; draai my ora en ik zou er niet graag aan hangen! Dispuut over een glas bier on een stukje kaas. Twee Amsterdammers gingen in het Park hotel in A'dam een glaasje bier met 'n portie kaas gebruiken en betaalden daarvoor 1.50, fooi inbegrepen. Ze vonden dat heel duur en klaagden by het Initiatief Comité Am sterdam en by A.N.V.V. Zy riepen de afd. Amsterdam van Horecaf ter verantwoor ding en deze heeft de klacht tot den grond toe onderzocht, waarna de heeren een ant woord ontvingen, dat oj. verspreiding in ruimen kring verdient, omdat dikwyis erg onrechtvaardig ons Hotelbedryf wordt aan gevallen door menschen, die niet weten, on der welke onbillijk zware lasten dit bedryf gebukt gaat. Ten eerste vergeiykt men gewoonlyk den prijs, welke wfj by den bierhandelaar en kaashandelaar betalen met den reStaurant- prys, welke wy by den bierhandelaar en den we vergeten, dat we wonen in een huis met de noodige belasting, dat wy een dienstbo de hebben om de kaas en het bier aan te nemen, glas en bord om deze te verorbe ren en dat wy dus eigenlyk veel meer vqor die ééne consumptie betalen. Dan volgt een lyst van uitgaven "en lis! ten, welke de houder van het Parkhotel 'te betalen heeft; om de porties'bier en. kaas te kunnen verstrekken. Voor het terras, waarop de Amsterdam mers zaten, getaalde de restaurateur vroe ger 3 pef M2, thans 0 per M2. en per seizoen. Komt er een los scherm opi het terras, dan moet hy daarvoor nog eens 3 en voor een vastscherm 9 per M2. betalen. Hangen er lampen boven het terras, dan vraagt de fiscus nog eens 3 per lamp. Sinds 1918 zyn de sociale lasten voor een voudig café j 4000 tot 5000 per jaar. Sinds 1914 zyn mede de loonen en salarissen aan- zienlyk verhoogd. Het slot van het o.i. pakkende verweer schrift luidt:. „Wy hopen, dat u by J»et indienen van reclames in de toekomst met bovenstaande uiteenzetting rekening zult willen houden en moet ons tenslotte de verzuchting van het hart, dat het Nederlandache volk ein- delyk ook eens een weinig chauvinisme aan den dag zal weten te leggen en niet steed3 zal blyven voortgaan alles in het buitenland veel beter en goedkooper te vinden dait by ons, een en ander meestal als gevolg ,vau een totaal gebrek aan kennis van de juiste verhoudingen en toestanden". Men kan deze leerzame correspondentie in extenso vinden in De Hotelhouder Van 27 Augustus. kEchtzakfn. Wat is een automaat? En wat toezicht en bediening? Voor den kantonrechter te Rotterdam verscheen Dinsdag de fabrikant P. H. L. Jamin terzake van overtreding der winkel sluitingswet. Hem was ten laste gelegd dat hy den voorlaatsten Zondag in een zyner winkel» ^n de Hoogstraat te Rotterdam koekjes' had doen verkoopen. De gedaagde hield echter vol dat hier sprake was gewjest van verkoop door mid del van een automaat. 'De automaat in quaestie was in de rechtszaal opgesteld en de ambtenaar van het O. M. mr. Hollander liet zien hoe dit toestel werkte. Een dub beltje, een cent, een kwartje onverschil lig wat ex in de gleuf gestoken werd het toestel werkte altyd, een handbeweging al leen was daartoe ook voldoende en gaf' de gelegenheid om uit acht vakjes waren te nemen, 't Was derhalve geen „automatische autoniaat" maar één die«tóe»ieht en bedie ning vergde. Bovendien echter had gedaagde zich vol gens het O. M. niet gehouden aan de af spraak dat deze „automaten" niet gebezigd zouden worden zoolang de zaak in behan deling was. Toch 'Was er Zondag j.l. in ver schillende winkels van Jamin te Rotterdam door middel van deze „automaten" verkocht. Het O. M. wilde, nu de heer Jamin zich niet aan de afspraak gehouden had, deze zaak niet als een principieele zaak beschou wen en eischte ƒ300 boete subs. 5 dagen hechtenis, benevens inbeslagneming van de automaat. De verdediger mr. Roes noemde de ,,aüto- maat" buitengewoon simpel van construc tie. De wet stelt geen technische eischen aan een automaat. Taalkundig is het een toe stel waarby de kooper zich zelf helpt zón der bediening. Dat sluit echter toezicht, waarvan hier sprake wa^, niet uit. Dit laatste werd door het O. M. ontkend dat volhield dat de automaten van Jamin door personeel bediend werden. De kantonrechter zal 13 September uit- spraak doen.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1932 | | pagina 4