Schoenreparatie Ledenvergadering DRUKWERKEN frOUDSCHE COURANT - ZATERDAG 11 FEBR. 1933 TWEEDE BLAD I. Een Woonhuis II. Eon Woonhuis III. Een Woonhuis Alles verandert P. Bokhoven te Gouda D. G. van Vreumingerr W. Poot- Gouwe 34 Jaarvergadering en Filmvarteoning Notarli 6. W. Nagtglas Boot Notaris G. VOS KAMER VAN KOOPHANDEL VOOR GOUDA EN OMSTREKEN Afd. Grootbedrijf op Maandag 13 Februari 1933 Afd. aouda wan da Zuid.Hallandaoha Varaanlgin| „HET AROEME KRUIS" o&ó ^DruRwerR ia ,00/1 goeó oacRet ,voor óen geêrt iRer Extra Réclame Nederlandsche Reisvereeniging WIJ LEVEREN VOOR DEN ZAKENMAN VOOR DEN PARTICULIER VOOR VEREENIGINGEN ENZ. ENZ. Wij wachten gaarne Uwe opdrachten, die wij vlug en correct zullen uitvoeren tot de laagst mogelijke prijzen. ■if" Onze persen moeten draaien Bel ons op, No. 2745onze vertegen woordiger komt U gaarne bezoeken. drukkerij Een handig küti1 L BINNENDlfK- C. J< J. Loava Een Regentendagbeek uit de lSé eeuw. Ongeluk of opzet? te GOUDA zal op MAANDAG 13 FEBRUARI 1933, des avonds om half acht in Hotel „de Zalm" aan de Markt aldaar, aan de Wachtelstraat no. 44 te Gou da, zroot 84 c.A. Ontruimd te aanvaarden. aan de Karnemelksloot no. 68, te -Gouda, g^oot 95 c.A. Verhuurd voor 29.50 per maand. aan de Graaf van Bloisstraat no. 45, te Gouda, groot 94 c.A. Verhuurd voor 6.per week. Aanvaarding en betaling 13 Maart 1933. Bezichtiging volgens plaatse lijk gebruik. te WADDINXVEEN, zal op WOENSDAGEN 15 en 22 FEBRUARI 1933 des v.m. 11 uur, in het café vftn den heer A. Kwaak aldaar in het openbaar verkoopen krachtens art. 1223 B. W,: Waar een belangrijk deel onzer industrie n.l. de BOUW BEDRIJVEN, nog steeds geen vertegenwoordiger in bovenge noemde Kamer heeft, is het van algemeen belang dat thans de candidaat dezer groep wordt gekozen. De afd. Gouda van den Ned. Aannemersbond bestaande uit aannemers uit GOUDA en OMLIGGENDE GEMEENTEN beveelt daarom met klem aan Uw stem a.s. Maandag uit te brengen op den Heer aan de Neèse pi. get. no. 58, met schuur, werkplaats, fabrieksgebouw met machineriën voor houtbewerking en een groentenkas, met erf en tuin, nabb' de Oranjelaan te Waddinxveen, groot 12.85 A.; eigendom van den heer K. Énde. Aanvaarding bij de betaling op 7 April 1933. msar niet de qualiteit van Het Bestuur der Afd. Gouda N.A.B. A. DE WILDE, waarn.-voorzittêv H. ZANEN, secr. van probeer eens onze MELANGE 2 rijpe pbrtorico en Maryland dooreen gemengd h 20 ct. p. Va ons, deze is overheerlijk. op MAANDAG 13 FEBRUAM 1933 's avonds 8'/, urn- in de Sociëteit „De Reünie" (boven) alhier. Notulen. Jaarverslag en Mededeelingen. Periodieke aftreding dei Bestuursleden: !>r. P. DE BOBR en E. HOEFMAN, Zuster SCHOONDEKlWOEKD en Mevrouw GOKM, die terstónd herkiesbaar zjjh. —'Wat verder te bespreken zal zijn. Rondvraag. HET BRSTüW Eiken kooper van 50 ct één Zi pond PINDA CADEAU. Het adres voor alle soorten Binnen- en Buitenlkndéch FRÜIT. Groote sorteering, dus altijd keus. De Goedkoope Fruithal. Afdeeling GOUDA, i op WOENSDAG 15 FEBRUARI 1933, 's avond» 8% our in de achterzaal van Café „Central", ingang Zeugstraat. Vertoond wordt dé film van de Generale naar Zwitserland Appenzell) opgeluisterd door pianomuziek. moet (ij het eent probeeren In de Schoenmakerij van KEIZERSTRAAT Ne. 45 GOUDA worden alle stukken leder die vuil geworden zijn, vooe tal* prijs opgeruimd. Heeren zetfreparateurs maakt er gebruik W- Gummihakken vanaf 1 ct. por paar. TEL. 2152. GOUWE 15. EAU DÉ COLOGNE'S PARFUMERIëN SCEH6BRB8NOOWGDHEDEN. Groote tube MIJL-KOK TANDPASTA 15 ct. ERASMIC TANDZEEP 25 ct. VELOUTY DE D1XOR 20 et. p. tube. Het GEMAKKELIJKSTE en bet VOOR- DEELIGSTE u het, wanneer tl heeft, vrijgekomen dóór verhuiKióZ, n~ geval, boedelscheiding C.A, dat 0 een WW man ontbiedt die allea conia»' Tl® U koopt. HET adres hiervoor ia TERRAZZO-, HOU^GRANIET- ea BETONVLOEREN. Groote voorraad GRANITO GOOTSTEENEN voor spotprijzen. !-#■Zie de Etalage. "v£S BL. SINGEL 13 TEL. 3275. MOLENWERF 89 met 20 SENOWTA» 30 «ent Alléén Dan naari op de GOUWE. Wij zijn ruim gesorteerd en zeer voordeelig. De laatste geaWltoneePde goederen tegèn spotprijs. MARKT 31 GOUDA XXI. 29 April 1768 De W A Mark doet den fad op den Bybel met de hand daarop teleggen en wel op 't le Capittel van't "Evangflium Johannes volgens 't En gelse gebruykt wegens de Executie (de ^tenuitvoerlegging) van't Testament van "Mr. P. Hoogwerff. Dominee Johannes Wilhelmus Marck was getrouwd met Diderica Hoogwerff. Hij was blijkbaar executeur-testamentair van de nalatenschap van Mr. Hoogwerff en bevestigde zijn verklaringen omtrent den toestand van den boedel met een eed. Dien eed legde hy echter niet op de gewone wijze ^Ds. fr Marck was de zoon van den beken den hoogleeraar in de theologie Johannes i Marck, die achtereenvolgens in Franeker, Groningen en Leiden professor was geweest. In de Nieuwe Rotterdamsche Courant van Zondag 22 Januari 1983, ochtendblad D, is onder de rubriek „Kerknieuws" aan dezen hoogleeraar en diens invloed op de Schot- nche theologie een beschouwing gewijd. Ds Marck was in 1768 de meest voor aanstaande van de vijf predikanten van de heerschende kerk. Hoe zeer hij gezien was, blijkt uit het aantal treurzangen, die bij zijn dood in 1767 aan hem werden opgedragen. Ds. Marck had, toen hij stierf, de Goud- sche gemeente vijf en veertig jaar gediend. Hij had zich gekenmerkt door zijn jjveï om ongeloovigen te bekeeren en door zijn vlam mende taal ten aanzien van hen, die niet voor bekeering vatbaar bleken. Zjjn levenshouding als predikant blijkt uit de eerste vier regels van een aan hem ge wijd grafschrift: Hier rust een wakk're Bijbel-tolk Een Barnabas voor 's Heeren volk, Een Boanerg voor onbekeerden; Die 't Woord der Waarheid zuiver leerde. „8 Mey Magistraat „J de Pier cum suis (en eenige an deren) request gepresenteert wegens „de huur van de kraan en Vexatie (pla ngerij) is goedgevonden zig te houden „na de Ordonnantie (zich te houden aan „de gemeentelijke verordening) „17 Mey Magistraat „De Schipper van Haerlem versoek gyn Schip voor deze keer te mogen laten kalfateren op een ander plaats om dat „hier niet kan geholpen worden geaccor- „deert (toegestaan) De schipper op Haarlem was evenals de andere Goudsche schippers gebonden aan het Vroedflchapsbesluit van 28 Mei 1696 waarbij was bepaald, dat „alle de Gilde- broeders, in 't Groot- en Kleyn-aehippers Gilde zynde, mitsgaders alle kley-schippers, die de groote Sluys passeren, gehouden zul len zyn, haer Nieuwe Schepen, Schuyten, Boots, Masten, Sprieten, Swaerden, ende alle 't geene daer aen dependeert (daaraan toebehoort), niets uytgesondert, mitsgaders alle reparatien en callefatering daer aen vallende, te laeten maeken hier ter Stede, by een van de Gildebroeders van 't Scheep- maekera Gilde". Wie zich hier niet aan stoorde, kon een zware straf verwachten. Hij verloor zijn gilderechten en moest hon derd gulden boete betalen voor elk nieuw belangrijk onderdeel, dat hij voor zijn schip aanschafte, benevens vijf en twintig gulden voor elke reparatie. In dit geval echter; waar In Gouda de reparatien niet afdoende konden geschieden, moest de Magistraat den betrokken schip per wel toestaan om van het vroedschaps- bêsluit af te wijken. ,,'t berigt van Boesbergen op de reso lutie (beschikking) van den 26 April s 0 „1768 ingekomen, geauthoriseert (toe gestaan) en gequalificeert (toegestaan) „om't huwelyk te solemniseeren (in te „zegenen) met eenparigheyd. Boesbergen had aan de opdracht van de Magistraat voldaan en schriftelijk uiteen gezet, waarom hy tegen het huwelyk van zyn dochter Janna was. Hy deelde mede, dat „de gemelde Johan nes van Gelderen aan zyn voornoemde dog ter de vryage had gemaakt sonder zyn ken nis, en lang daarna aan hem had versogt, verkeering met zyn gemelde dogter te mogen hebben, dog op soo een indecente (onbeschofte) wyze, dat hy zig verpligt vond sulx te weygeren". Zyn dochter had toen het vaderlyk huis verlaten. Het slot was, dat „hoewel het voorzegde gedrag van den gemelden Johannes van Gelderen niet veel goeds voor zyn gemelde dogter voor spelde", hy toch verklaarde „het voorzegde huwelyk te zullen gehengen en gedogen" (te zullen toestaan). Na deze uiteenzetting stond ook de Ma gistraat de voltrekking van het huwelyk toe. „De Heer Boers op te klimmen als „Secretaris met eenparigheyt. Mr. Boers was, voordat Mr. van Brand- wyk tot pensionaris was benoemd, de laag ste in rang van de drie secretarissen. De Magistraat besloot nu met algemeene stemmen, om hem te bevorderen. Voort aan was Mx. Boers van de secretarissen dus de tweede in rang. Van een daaraan ge paarde traktementsverhooging bleek echter niets. t „Op den 19 April is vastgesteld om „op den 17 Mey 1763 't vacante Secre tariaat te vergeeve „Baillu Mr C N Plemper „J d Lange „Dekker „HoeVe „Hoeve „Boon „Kedts „Jongkind voor B Jongkind „Does „Moor „Burch „Griffioen „Tyssen „Dus ider 6 Stemmen „Waaromme is goedgevonden te loten „by briefjes, en is te beurt gevallen Mr „Boudewyn Jongkint die daarmede is ge- „filiciteert geworden Terwyl de pensionaris door de vroedschap werd benoemd, werden de secxetarisplaatsen door de magistraat vergeven. „18 Mey Regtdag demptis Boon en ,JCedts „F Lafeber dagvaart Leendert Kra- „mers vrouw over injurie (wegens be- „leediging). Men zou hieruit kunnen opmaken, dat Reyntje Postumus, de vrouw van Leendert Kramers, op haar beurt Frans Lafeber had beleedigd en dat deze laatste daarop ook met een dagvaarding was gekomen. Dat is niet het geval; van der Hoeve was in de war. Frans Lafeber en zyn echtgenoote waren gedaagden en excipiënten (verweer ders)- Hun'procureur Cornelis Brack voerde het verweer, dat de vierschaar onbevoegd was om van deze zaak kennis te nemen, want dat „by de ordonnantie (keur) voor de Politiemeesters of Commissarissen van kleyne zaaken binnen dese Stad uytdrukke- lyk was gestatueerd (bepaald), dat onder anderen zaaken ook alle Actiën van Injurie (beïeedigingszaken) ter eerster instantie (in eersten aanleg) komen moesten voor Politiemeesters". Hy eischte dientengevolge de niet-ontvaftkelykheidsverklaring van "eischers en de „absolutie van gedaagdens van deze instantie" (het vrij-uit laten gaan van de gedaagden). Hy verzocht tevens, „dat deze zaak mitsgaders parthyen zullen werden gerenvoyeert ter(verwezen naar de) Kamers van gemelde Politiemeesteren". Dit laatste klihkt in onze ooren wel een weinig vreemd. Lafeber en echtgenoote schuwden biykbaar de behandeling van het geschil niet en wenschten óók een rechter- lyke beslissing. „Politiemeesteren" behandelden, zooals reeds boven is gebleken, de kleine geschil len, waaronder biykbaar ook de beleedi- „Berle Sussel geeft Sig aan als Erff- „genaam van Judith Süssel. Op het allerlaatste oogenblik kwamen uit Hanau in Duitschland de erfgenamen van Judith Soesel opzetten. In leven was nog één hroer Berle, die tegelyk optrad voor de kinderen van de twee overleden zusters Heyle en Fradgen, die getrouwd waren ge weest respectfeveiyk met Nathan Loubin- gen en Nathan Serene. De erfenis zou dus in drieën moeten gaan. Een derde deel zou toekomeh aanjBerle Soesel, het tweede der de aan Feyle, Soesel, Beis en Joseph Nathan Loubingen en het laatste derde aan Gutle, Schoule, Serckle en Vogele Nathan Serckle.. „19 Mey regtdag Scheepen Commis sarissen dempto Boon Claris Collecteur „en J Smaaze versoeke de navolgende „personen te beedigen „Zeepordonnantie art 22 H van Noten „van Reeuwykv „TappersJ I Huytelaa.- Goude- „rak Jacobus Claris inde de accyns op het bier, terwyl Jan Smaaze belast was met „de col lecte van de Seep Accyns". Uit den aard der zaak moesten zy by de vaststelling van de hoegrootheid van den accyns heel vaak afgaan op de bun door de belanghebbenden verstrekte gegevens. Om nu het bedrog zoo veel mogeiyk in te perken, lieten z(j de aangevers door schepen-commissarissen be- ëedlgen. „20 Mey Vroedschap „Mr B Jongkint aangestëld synde by „de Magistraat, is geapprobeert by „(goedgekeurd door) de vroedschap, en „Boers opgeklommen „in de plaats van Speelman adjunct „ter Dagvaart, is aangesteld Mr. A. van „der Burch Mr. Jacob Speelman was met ingang van Mei 1762 „Gecommitteerde Raad van de Staaten van Holland" geworden in plaats "van Mr. A. van der Burch. Speelman en van der Burclr hadden „stuivertje gewis seld". „6 July Regtdag „F. Lafeber dagvaar L Kramers Huys- „vrouw Over injurie (beleediging) „Stukken overgegeven en gevordert „tot pliecq en dupliek (repliek en du- „pliek). Ook dit is onjuist; Lafeber had niemand gedagvaard. Wel werden ter vierschaar stukken overgereikt. 9 July Jan Luype C S (en eenige an- „deren) versoek dat de proeff opge komen by (door) 't Smitsgilde van H „Ormond niet mag worden geappropeerd „(goedgekeurd) by de Magistraat: goed gevonden 5 tegens 3. In het smidsgilde was er weer ruzie. Overman en dekens van „St Elois Gilde" hadden H. van Ormond op grond van de door dezen afgelegde proef als meester toege laten. Aan de vakkennis van van Ormond werd evenwel door een aantal collega's ge- twyfeld. Vandaar dat „Jan Luype C S" eey adres by de Magistraat hadden ingediend om van Ormond niet tot het gilde toe te laten. „Jan Luype C S" waren als smeden niet zoo maar de eerste de beste; zy waren oud Överluyden en Deekens van het gilde. Blijkbaar waren er twee party en en trachtte de bovendryvende party door het toelaten van haar aanhangers haar machtspositie te verstevigeft. Beide partyen vonden steun by leden van de Magistraat. Dat blykt uit de stemmen, die voor en tegen het standpunt van Jan Luype waren uitgebracht. „Pelt aangesteld $ls Sequester (ge- „rechtelyk bewaarder) in den boedel van ,»J. Soe8e, versoek den Boedel na von- „nisse van Scheepenen overtegeeven, ge- „W.A.VXUC6I b „t Berigt van de kruydeniers innege- „komen Synde omtrent de Kraan is „goedgevonden te biyven by de Ordon nantie De Magistraat handhaafde de verorde ning. „14 July Inthimatie (vergadering) van „Scheepenen „aciiuepenen „Jan Moraal gevangene op de poort, „werd opgeysch door den Baillu van „Schieland geaccordeert (toegestaan) „mits betalende de kosten. De staat Gouda leverde een gevangene uit aan den staat Schieland op dezelfde wyze als di,t heden ten dage byvoorbeeld nog ge beurt door Nederland aan Duitschland. Over de kosten wordt echter in een dergelyk ge val tegenwoordig niet meer gerept. „19 July De Smits Luypen pypker en „Ambrosius klagen over de Gildebroe- „ders wegens 't opneemen van de proeff „van H van Ormond en over de Scheid koorden haar aangedaan gewesen van „de hand. Jan Luypen, Jan Pypers, Jan Justus Mar- tyn en Jurri Ambrosius „oud överluyden en Deekens van St Elois Gilde", hadden met hun klacht ook nu geen succès. Zelfs het feit, dat zy op den koop toe nog waren uit gescholden ook, vermocht in dè meening van de Magistraat geen verandering te brengen. „24 July inthimatie (vergadering) te „11 Uuren in Burgemeesters Camer over „twee jongens die eenige dieffstallen „hebben gepleegt ten huyse van Dirk „van Roon: met name Maerten en Claes „de hoog wonende in de Sak „28 July persistit over voorgemelde „Jongens „gepersisteert (volhard) by voorgaan de antwoord en ondertekening en goed gevonden Dekker te laten beachryven „tegens Saturdag om te vonnissen „30 July Vonnisse „Burgermeester de Lange 't praeadvis „uytgebragt hebbende om beyde bin- „nenskamer te geeselen en te Confinee- „ren (op te sluiten) voor 6 jaar is door „de Burgermeester de Moor en alle de „Scheepenen om haar jonkheyd versogt „om 't laaste en 't vonnis is aanstonds „geprononcieerd (uitgesproken) op de „gevangen poort. „Persistit" was de naam van de vergade ring van schepenen, waarin een verdachte moest verschynen om dè door hem afge legde verklaringen nog eens te hooren voor lezen en waarin hem daarna werd gevraagd, of hy by die verklaringen „persisteerde" (volhardde). Het feit, dat door de jeugdige gebroeders de Hoog was bedreven, was niet van ern- stigen aard. Het niet kunnen onderscheiden van het myn en dyn werd evenwel in de 18e eeuw nog als een zeer zwaar vergrijp beschouwd. Hier werd dan ook geen „ban- nissement" toegepast, maar volgde een ver oordeeling tot zes jaar gevangenisstraf. De geeseling, die de ouderwetsche burgemees ter de Lange hun bovendien had toege dacht, bleef hun evenwel gespaard. „14 Sept regtdag „De Saak Sussel 2d« indaging geac cordeert (toegestaan) Al waren er reeds erfgenamen komen op dagen, toch bestond de mogelykheid, dat er nog meer waren. Vandaar een tweede op roeping. Het gaat ons niet aan, hoe de dingen eindigen, maar wèl hoe zij zijn. En zij zijn dikwijls heel slecht. FKUlLLETOy. Naar het Engelsch van J. S. FLETCHER. 41 (Nadruk verboden). Op één plankje borstels, kammen, eenige Mfcjw opgevouwen handdoeken, wat toilet artikelen op de andere een paar boeken, ten «garenkistje, eenige pijpen. Maar op het deksel van het sigarenkistje Lag een langwerpige enveloppe Toen hij die zft8» •laakte Birch een kreet en strekte onwille keurig zijn rechterhand uit. Verdraaid, je hebt gelijk, Mallinaon' •chreeuwde hij. Mijn enveloppe! Maar Marston's hand was hem tfóór. Hij groép bedaard de enveloppe, sloot het deur tje weer af en ging naar het licht. Hij tfök «en dubbel vel papier ült het couvert^ keek «ug tikaT den onderkant van leder bliid eii "uitte zich tot Birch Is dit het testament, dat ti onlangs *<x>T Sir Cherille maakte' Ja riep Birch. Dit is het, wtt- J» ëehigen twijfel nattnn-lijk is he« dit. ■4 «*n geluk, dat je op dat idee bent <ge- roroen, MaBinaon. Ik was er nooit op ge- •«nen. Wat een opluchting! ue fabrikant stond teraijd® op rijn sigaar tesw*en' k<ek naar Marston, die het testament niet twee handen vasthield én snel den inhoud doorlas. We moestien het nu maar in mijn safe wegsluiten, zei Birch plotseling, tk^ Marston draaide zich om en zag Birch aan. Het was een scherpe blik, die Sfanm- son deed glimlachen. Ik zie, dat ik de executeur ben, merk- "te Marston droog Op- Hij vouwde het testa ment dichtdeed het weer in de enveloppe en stopte di6 in zijn zak. Tot ziéns, meneer Mallinson, klonk het bedaard. Ik ben u zeer verplicht. Zon der één woord méér liep hij de kamer uit, de trappen af, de straat op. Mallinson keek BirCh aan. Hmzei hij peinzend. Die voor jou, jongen. Wat 1b er aan de hand? Birch die een kleur van kwaadheid had gekregeA door Marston's beleedigende han delwijze, wierp een somberen blik op den fabrikant. Weet ik het; het doet er trouwens ook niets toe, mopperde hij, toen ze de toilet kamer uitgingen. Trouwens jij bent er ge tuige van geweest, dat het testament ge vonden is en dat Marston het hoeft mee genomen. Ja zeker' stemde Malliéon toe Dat is itt orde, natuurlijkMaar zeg 's jongen, hoe staat hot rtiet de bélooning, <He je hebt uitgeloofd voor het tertigtfndett' Tk zou zeggen, dat je nü een ohèque van vijfdui zend pond voor me behoort uit te schrij ven. Je hebt dat natuurlijk gedaan in hét belang van Franoadsetjè, hè? Nou,, waar of Aiet'. Birch kéék Mallinaon recht m de oogen. Hij begreep plotseling, dat dere in ernst sprak. Ge wilt dus, dat ik me daaraan houtl? vroeg hij. Een vermogend man als jij. Een aanbod is een aanbod, jongen! hield de fabrikant vol. En zelfs mensehen niet geld kunnen fer altijd nog wel 'n beetje bij gebruiken. Het testament is door mij gevonden en ik wensch de belooning er voor te ontnrangwM Ga mee iets drinken, dan zullen we daar eens over praten, antwoordde Birch. Hij was innerlijk woedend bij de gedachte, dat Marston het testament mede genomen had, naar Sindal natuurlijk. Maar bet was nu eenmaal gebeurd. Het is een alle- machtige bof, dat je daaraan dacht I zei hij, toen ze gingen zitten. Het maakt verschei den dingen een hoop eenvoudiger. Jawel, maar daarmee is nog niet ver klaard, hoe de oude man aan z'n eind kwam, merkte de fabrikant op en schudde veelbeteekenend met het hoofd. Dat moet nóg opgehelderd worden. En het lijkt me zoo, dat die jongeman geen steen op de andere zal laten. Inhiiddéls was Marston vlug naar Sin- dai's kantoor teruggegaan Hij legde de en veloppe met zijn inhoud op het bureau van den rechtsgeleerde, terwijl hij zijn nieuws vertelde Alstublieft, voegde hij er aan toe. En in orde ik heb het doorgelezen Voor het eerst sedert zijn komst, toonde Weathershaw eenige opwinding. Hij gooide de krant neer en sprong op, gespannen toe kijkend, toen Siadal het testament open vouwde. Het geroutineerde oog van den rechtsgeleerde had het document in een mi nuut doorgelezen. Ja dat is heelemaal in orde, zei hij, naar Marston ziend. Lieve deugd, waar iB bet gevonden? En door wie? Toch niet door Birch? Mamton vertelde het in 't kort. En geen andere pkpieren er bij? vroeg WoaKhershaw. Niet die documenten, die meneeT Etherton aan Sir Cheville gaf? Neen, antwoordde Marston. Er was niets anders dan dit. Weatherahaw viel in zijn stoel terug. Als Marston op hem gelet had, dan sou hij plotseling een, een seoonda maar, ieta in de oogen van den detective hebben kunnen zien nikkeren. Maar Marston keek naar Sindal, die voor ziori uit stond te staren. Zijn mond wan even open en er waren rim pels op zijn voorhoofd, het was hem aan te zien, dot hij 'n moeilijk probleem tracht, te op te lossen. Plotseling helderde zijn ge zicht op en hij sloeg met de vuist op zijn bureau. Ik geloof er geen woord van! riep hij uit. WeatheTshaw keek naar Sind&l's gezicht en zei niets Maar Marston vloog op. Je gelooft eT geen woord van waar- v an ik vroeg hij. Weer sloeg Sindal met de Tuist op zijn bureau. Nu, dat Sir Cheville zijn testament in dat loketje heeft gelegd, zei hij met na druk. Niets kan me dat doen gelooven Het werd erin gelegd door dengeen, die het gestolen heeft. Dat is een doorgestoken kaart! Marston werd Tood. Alles wees op nieuwe schurkenstreken en bedrog ergerde hem' „Sophia Rutte anders Sytje Thomas „versoek om zonder gebruyk van zegels „tegen Joh: Oudaan te mogen procedee- „ren, zynde in de kraam gekomen, ge- accordeert (toegestaan) „21 Sept regtdag „Sophia Rutte anders Sytje Thomas „Eyseresse wegens trouwbelofte om te „trouwen en in de kraam gekomen den „16e August 1763 by Jan Oudaan, de „vader en zoon present, doen geen de fensie (verdedigen zich niet) f s verleent het le default (eerste ver stek) Den 14en September vroeg de meerder jarige Sophia Rutte om „zonder gebruyk van zegels te mogen procedeeren". Dat wil zeggen, dat zy toestemming vroeg om kos teloos een proces te mogen voeren. Een week later reeds stond Johannes Oudaan, vanwege zyn minderjarigheid by gestaan door zyn vader, voor de vierschaar. Deze procedure kan in ons tegenwoordig recht niet meer voorkomen. Sophia Rutte eischte nameiyk iq de eerste plaats, dat Oudaan op grond van de door hem gedane schriftelijke trouwbelofte zou worden ver oordeeld om met haar te trouwen „in facie ecclesiae aut coram judice" (ten overstaan van den predikant of van den rechter). Ver der eischte zy, dat Johannes, voor het geval hy ook nk het vonnis zou weigeren het ja woord uit te spreken, reeds nu voor alsdan tot een schadevergoeding van duiéfend gul den zou worden veroordeeld. N. Daarnaast vroeg zy tot onderhoud van haar kind „twee gulden en tien stuyvers" per week, totdat dit kind den leeftyd van 20 jaren zou hebben bereikt. Haar standpunt, dat trouwbelofte tot een huwelyk verplicht, was geheel in overeen stemming met "het toenmaals geldende recht. Trouwbelofte bracht een verloving tot stand en een verloving kon niet een- zydig worden verbroken. Op een verloving behoorde een huwelyk te volgen, desnoods met tusschenkomst van den rechter. Zooals men weet, is dit tegenwoordig niet meer het geval. Artikel 113, le lid van ons Burgerlyk Wetboek zegt uitdrukkeiyk: „Trouwbeloften geven geene regtsvordering tot het aangaan des huweiyks, noch tot ver goeding van kosten, schaden en interessen, uit hoofde der niet-vervulling van de belof ten. Alle bedingen tot schadeloosstelling te dezer zake zyn nietig." Er is op dezen regel echter één uitzon dering. Wanneer partyen in ondertrouw zyn op genomen en de jongen of het meisje wil daarna niet trouwen, dan kan hy of zy door de andere party worden aangesproken „uit hoofde der werkeiyke verliezen, welke de eene party, door de weigering der andere, in hare goederen mogt hebben geleden, zon- der dat daarby eenige winstderving zal kun nen in aanmerking komen." i Wanneer dus een jongen met een meisje met een bruidschat van een ton in onder trouw is opgenomen, en het meisje weigert daarna om te (rouwen, dan zal hy haar in de meeste gevallen alleen tot schadevergoe ding kunnen aanspreken voor de kosten van zyn trouwcostuum, zyn hooge hoed en de bloemen. Hy kan echter geen schadever goeding eischen voor het feit, dat hem de bruidschat ontgaat. De Engelsche wet sluit echter veel nau wer by ons oude recht aan dan de Neder landsche. In Engeland kan de eene party de andere nog steeds tot schadevergoeding aan spreken op grond van het verbreken van trouwbelofte. Vandaar, dat een Leidsch hoogleeraar op zyn college tot de manne- lyke studenten de waarschuwing placht te richten om in Engeland nooit alleen met een dame in een spoorwegcoupé te gaan zitten. Want, zei hy, voordat je er op verdacht bent, wordt je tot schadevergoeding wegens verbreken van trouwbelofte aangesproken. In ons land bestaan gelukkig zulke ge varen niet. Nadruk verboden. (Wordt vervolgd.) Dr. Mr. J. SMIT. 't leek wel, of iedere dag weer opnieuw moeilijkheden en last met zich bracht. Hij keek boos naar Sindal, alsof het diens dfchuldi was. Kijk 's hier, vervolgde de rechtsgeleer de onrustig in zijn stoel schuivend. Wie zou nu zoo idioot zijn om te gelooven, dat Sir Cheville dat testament in zijn loketje sloot? Nonsens! Waarom zou hij dat gedaan hebben? In zijn eigen zak zat het veilig ge noeg. Hij ging naar huis langs een weg, dien hij honderden malen geloopen had. Wat voor reden zou hij nu gehad kunnen hebben, rijn testament daar te laten? En als hij het uit. voorzichtigheid deed, waarom legde hij de andere papieren er dan met hii? Ik zeg jullie, het is een doorgestoken kaart Het testament is in dat loketje ge legd na den dood van Sir Cheville! Weer beukte hi) in het vuur van zijn overtuiging op zijn bureau en ging opge wonden verder: - Loketjes! riep hij spottend. Ik ken die loketjes - heb ik er zei! ook niet een? Lor- ren zijn het ik wed. dat ze allemaal met één sleutel geopend lrannen worden! Wie deed dat van Sir Cheville open? met den sleutel aan zijn bos? Laat u eens kijken en vergdijkt u dien nu eens met de mijne. Ik hen er zeker van, dat ze allemaal hetzelfde zijn de eenige bedoeling van die loketje» is dat je er je eigen kam en borstel en een echoone handdoek in kunt bewaren. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Midden-Holland

GC | 1933 | | pagina 3