1
1
irr
Ixindermantels
*1
VeV><
GOUPSCHE COURANT ZATERDAG 25 MAART 1933 - TWEEDE BLAD
V>6< ooV
&SSS
DRUKWERK
Nederland s verkeerssignalen
De lieveling der Goden.
2,-1®^ sl<° Y\e te
f »'h V' A0
»e KZ X,'K
O,*
I V W 1
De gevolgen van den
internationalen waanzin.
In deze crisis ziet men ongeveer alle po
gingen, om het gedaalde prijspeil langs
kunstmatigen weg op te zetten, mislukken.
Dit vindt vermoedelijk zijn oorzaak in het
feit, dat men zich niet genoeg rekenschap
geeft van de feitelijke oorzaken van die
daling. In het algemeen neemt de vraag
naar een artikel af, indien de prijs daarvan
te hoog is, in vergelijking met het koop
vermogen der consumenten. In welk een
mate nu dit koopvermogen afgenomen is,
laat zich moeilijk bepalen. Doch de ervaring
leert, dat de massa veel meer verarmd is,
hetzij door de geweldige werkloosheid, het
zij door daling van inkomsten of kapitaals-
verlies, dan men veelal aanneemt.
Toen wij deze dagen met een zeer in
vloedrijk en deskundig man de prijsdaling
voor onze landbouwproducten bespraken,
deed hij uitkomen, dat de boteraccyns een
te zware belasting is gebleken voor het
koopvermogen van het Nederlandsche volk
en verwacht zou dan ook mogen worden,
dat wij binnenkort belangrijk lagere boter-
prijzen zouden zien. Het spreekt vanzelf,
aldus onze zegsman, dat men bij de prijs
zetting van een artikel als boter, niet een
zijdig op de belangen van een bepaalde
groep der bevolking kan letten, doch dat
men daarbij tevens de vraag moet stellen,
of de welvaart van de overige bevolking een
dergelijke prijspolitiek wel toelaat. De prak
tijk heeft nu geleerd, dat dit geenszins het
geval is. Het boterverbruik in Nederland is
afgenomen, omdat de prijs relatief te hoog
was. Men zal dus, indien men den landbouw
wil helpen, andere wegen moeten bewan
delen.
Gelijk bekend is de ellende van onzen
boerenstand vrijwel geheel toe te schrijven
aan het buitenlandsche, met name het Duit-
ache stelsel van afsluiting, waardoor het
onmogelijk is, het surplus van onze land
bouwproducten, met name boter, kaas en
eieren buiten Nederland af te zetten. Zal
hierin spoedig verbetering kunnen komen?
On?e zegsman was op dit punt niet optimis
tisch. Op den duur echter zal blijken, meen
de hij^dat het Duitsche protectionisme bui
ten den waard gerekend heeft. Wanneer
men het Duitsche programma van steun
verlening aan den landbouw bestudeert,
zoekt men tevergeefs naar dergelijke funda
menten, waarop dit op den duur kan rus
ten. Weliswaar gaan de Duitsche macht
hebbers uit van de opvatting, dat, indien
het den boer goed gaat, ook de industrieele
bevolking tenslotte de producten van den
landbouw moet kunnen koopen, opdat de
willekeurig van boven af vastgestelde prijs
ook inderdaad gehandhaafd kan blijven. Dit
nu blijkt in Duitschland niet het geval te
zijn, omdat de industrie, die het voor het
grootste gedeelte van den export moet heb
ben thans met lamheid geslagen is, zoodat
het koopvermogen van de Duitsche massa
met den dag afneemt. Daardoor komt het
geheele stelsel van landbouwondersteuning
in Duitschland in de lucht te hangen. In de
deze dagen gehouden algemeene vergade
ring van aandeelhouders van Siemens
Halske, het grootste en sterkste electrici-
teitsconcern van Duitschland, heeft Dr. von
Siemens daarop terecht gewezen. Hij merk
te op, dat de export voor het geheele Duit
sche bedrijfsleven van de grootste beteeke-
nis was, waarbij hij de vraag in het midden
liet, of de grootste nood wordt geleden in
het landbouwende gedeelte van Duitschland
dan wel in de industrieele lagen der bevol
king. In ieder geval, aldus Von Siemens,
is de export een onmisbare factor en hy
waarschuwde tegen de opvatting, dat de
wereld in hooge mate van Duitsche pro
ducten afhankelijk zou zijn. Wat de electro-
techniek aangaat, zeide hij, zal de wereld
tet ook zonder Duitsche producten kunnen
stellen. Hi) had berekend, dat verleden jaar
alleen door den export van deze ééne onder-
neming tenminste zestig duizend menschel!
een bestaan hadden gevonden.
Zullen de verblinde Duitsche protections
ten deze waarschuwende woorden ter harte
nemen Het Hjkt er vooralsnog niet op.
„Het Wil mi) voorkomen", merkte onz«
zegsman, zooals reeds boven aangehaald,
op, „dat de toestand nog zwarter moet wor
den alvorens het inzicht baan breekt, dat
de landen er langs den weg van protectio
nisme niet komen. Doch reeds nu voelen
de Duitsche landbouwers in hun dolzinnig
drijven naar bescherming het aan den lüve,
dat de grens van hun politiek ligt in het
koop vermogen der niet-landbouwendo
bevolking. Wat heeft de landbouw aan
kunstmatig hooge prijzen, wanneer men met
zijn producten blijft zitten? Wanneer boter,
eieren en vleesch kunstmatig duur gemaakt
worden, zal de consument onder de tegen
woordige omstandigheden zijn toevlucht
nemen tot goedkooper surrogaten of hü zal
tot minder gebruik genoodzaakt worden."
Bovendien, en dat zien industrieelen als
Von Siemens heel goed in, heeft een prtfs-
verhooging voor dergelijke eerste levens
behoeften een kunstmatige stijging van het
kostenpeil tot gevolg, zonder uitzicht op
herstel van inkomsten.
Ja maar, zoo redeneeren de protectionis-
ten, de industrie zal vanzelf een Krooteren
binnenlandschen afzet krygen, wanneer de
landbouw in staat gesteld wordt, de produc
ten der ny verheid in grootere mate dan tot
nu toe te koopen. Dat is evenwel een zeer
eenvoudige, om niet te zeggen kinderlijke
voorstelling vaiwaken: te mooi om waar
te zyn! Gelooft i&ftiand, aldus de Frankfur
ter Zeitung, dat de zoo wijd vertakte Duit
sche industrie haar geheele productie aan
den landbouw in het binnenland zou kunnen
afzetten? Dat men by voorbeeld in staat
zou zjjn, twee milloen paar schoenen, welke
in normale omstandigheden worden uitge
voerd, plotseling aan den Duitschen boeren
stand zou kunnen verkoopen Het is te gek
om van te praten. Maar hoe zal men dan de
werklooze arbeiders uit de schoenenindustrie
moeten voeden Zal de landbouw dit gratis
op zich nemen? Welk een verschrikkelyke
miskenning van de voordeelen van den bui-
tenlandschen handel! Steun aan den land
bouw, aldus het blad, wiens stem voorloopig
echter wel die eens roependen in den woes-
tyn zal blyken te zyn, is slechts dan ge
rechtvaardigd, indien men tegelykerttfd ook
een open oog houdt voor de industrie, de
andere zuil, waarop de welvaart van een
modërhèn Staat rust.
Zooals de toestand thans is, is men bezig
alle peilers, zonder uitzondering, neer te
halen, met als eindresultaat een geweldige
verarming van de wereld, welke juist haar
welvaart der laatste tientallen jaren van
vóór den oorlog te danken had aan de inter
nationale verdeeling van arbeid. Ons land
heeft daarvan steeds in hooge mate gepro
fiteerd, doch wordt nu in niet mindere mate
de dupe van den internationalen waanzin
der protectie!
VOOR GOED EN GOEDKOOP
IS HET BESTE ADRES
A. BRINKMAN 4 Zn.
MARKT 31 - GOUDA
TELEFOON 2745 -
Gemis aan eenheid werk stremmend
en bevordert de ON-veiligheid!
Nu er'in een groot aantal steden van ons
land „vele en velerlei" signalen ingevoerd
zyn voor de verkeersregeling, komt het ons
gewenscht voor, de verschillende systemen
de revue te laten passeeren, aldus schrjjft
ons de A. N. W. B.-Toeristenbond voor
Nederland. Binnenkort breekt het reis-
seizoen weer aan en vele automobilisten
bezoeken dan de diverse steden van ons
land. Op zichzelf beschouwd is het feitelijk
even vreemd als betreurenswaardig, dat het
mogelyk en noodzakelijk blijkt te zyn, om
een overzicht van verschillende systemen
voor een land als Nederland samen te stel
len. Want aangezien de afstanden ten on
zent in vergelijking met die b.v. in Duitsch
land zeer klein zyn, Jdemt hier te lande de
noodzakelijkheid des te meer, om eenheid in
de verkeersregeling te hebben. Wat in Ne
derland tot nu toe niet mogelijk is gebleken
hebben onze oostelijke buren al jaren ge
leden tot stand gebracht: of men den ver
keersagent ziet in Breslau of iii Bremen, in
Koningsbergen of in Keulen, in Berlijn of
Baden-Baden: overal dezelfde bewegingen.
En ook: overal waar lichtsignalen gebruikt
worden: dezelfde lantaarns, dezelfde kleuren
(waarbij overigens in het midden gelaten
wordt, of het toegepaste sein-systeem wel
het beste is).
Terwijl wij ons duS voor heden maar
zullen vleien met de hoop, dat „eerlang"
gestreefd zal worden naar een „mogelijk te
bereiken grootere eenheid", accepteeren we
den toestand, zooals die „vooralsnog" be
staat, en gaan we nu over tot de bespreking
van de in Nederland gebruikte verkeers
signalen.
Amsterdam.
Sedert eenige maanden zyn op het Leid-
sche plein lichtsignalen in gebruik (fi. 2).
In deze lichtbakken kunnen (boven elkan
der) resp. getoond worden rood, geel of
groen licht. De siganelen zyn zóó opgesteld,
dat men steeds tweemaal het betreffende
licht kan waarnemen, d.w.z. vlak voor de
stoplijn en nog eens b.v. aan de overzijde
van de straat. (Two-way-systeem). Rood
licht beteekent stoppen, groen licht door
rijden. Wanneer een bepaald signaal eenigen
tyd op groen gestaan heeft, verschijnt de
gele kleur, d.w.z. dat hij, die de stoplijn ge
passeerd is, door mag rijden, doch wie die
lyn nog niet bereikt heeft ervoor moet stop
pen. Daarna verschijnt de roode kleur, ter
wijl het kruisende verkeer dan groen licht
voor zich ziet: doorrijden. Linksaf zwenken
moet in twee fasen geschieden (zie onder:
stopbord); by het rechtsaf gaan moet men
rekening houden met de voetgangers, die
dan oversteken (tusschen twee rijen z.g.
wegpunaises).
Voor velen in den lande is het niet duide
lijk, hoe men bij het Amsterdamsche stop
bord handelen moet. Wanneer dit bord zóó
staat, dat het woordje „STOP" leesbaar is,
dan moet men vóór de stoplijn stilhouden',
óók, wanneer men rechtsaf wil. Dat is zon
der meer begrijpelijk. Maar wie linksaf wil
moet zijn weg nog een tweede maal onder
breken. In fig, 3 ziet men een auto P staan
voor de stoplyn. Deze auto wil van A naar
D rijden, dus linksaf gaan. In fig. 3 is juist
het verkeer van C naar D en dat van D naar
C vrijgegeven. Auto P wacht nu, tot het
bord gedraaid is en (zooals uit fig. 4 blijkt)
het verkeer van A naar B en dat van B naar
A vrijgegeven wordt. Dan rijdt P met den
stroom van A naar B mede, doch gaat zoo
veel mogelyk rechts in de file en stopt by
de stoplyn, waarvoor het verkeer van C
naar D moet wachten. Pas wanneer dan
tenslotte de toestand van fig 3 weer in in
getreden en het verkeer van C naar D op
rijdt, mag P zijn beweging volvoeren. Op
een dergelijke manier moet men ook by de
lichtseinen op het Leidsche plein handelen;
echter moet op andere punten in Amsterdam
het linksafgaande verkeer zich niet rechts,
maar juist ter linkerzijde op de rechter-
weghelft opstellen.
Arnhem
kent slechts op één plaats lichtsignalen voor
de verkeersregeling, n.l. op den weg Arn-
hem-Velp by de Velperpoort, waar samen
komen de Steenstraat, de Velperweg, de
Hertogstraat, de Spoorwegstraat en de
Catharynestraat. De lantaarns zyn (evenals
fig. 2) voor drie kleuren ingericht, maar er
wordt uitsluitend gebruik gemaakt% van
rood: stoppen en groeta: doorrijden. (Het
gele licht is voor den trambestuurder).
Straat voor straat krygt hier het doorryd-
(gloen licht)
wel rechtuit, als rechtsaf en linksaf gaan
Deze signalen worden gebruikt eiken werk
dag van 8—9, van 12—2 en van 5—7 uur,
echter des Zaterdags niet van 57 en des
Zondags in het geheel niet.
Breda.
Te dezer stede wordt een zeer bijzonder
signaal gebruikt, en wel op twee kruispun
ten, Houtmarkt-Karnemelkstraat Eind-
straat-Ginnekenstraat en Lange Brugstraat-
Korte Brugstraat Torenstraat-Karrestraat.
Men gebruikt hier het z.g. Heur-signaal.
Midden boven het kruispunt hangt de sein-
inrichting, die naar vier zijden het beeld
van fig. 1 toont. Over een cirkel, welke in
twee groene en twee roode sectoren ver
deeld is, draait een witte wyzer. Zoolang
deze over het groen draait mag men door
rijden, komt hy echter op rood, dan moet
men stoppen (voor de stoplyn). De omtrek
is geblokt, zoodat men op den duur leert
schatten, hoeveel men zyn vaart moet ver
minderen, om juist tijdens de groene periode
bij het kruispunt aan te komen. In
wordt op het kruispunt Keizersgracht-
Groote Berg Wal-Kerkstraat van 7 uur
v.m. tot 9'uur n.m. een vdlautomatische
seinlantaarn gebruikt, welke de volgende
woorden kan toonen: STOP (in rood licht),
STOP (in geel licht) en VRIJ (in groen
licht). Wanneer bijvoorbeeld naar de Kei
zersgracht en den Grooten Berg het woord
STOP in rood schynt, is het kruisende ver
keer vrijgegeven en schynt mitsdien het
woord VRIJ in groen naar Wal- en Kerk-
strjpt. Daarna verschijnt naar alle zijden
STO§ in geel licht en tenslotte wordt het
verkeer, dat zooeven stoppen moest door
gelaten. Telkens wanneer de lichtseinen
veranderen weerklinkt een belsignaal. El
ders in Eindhoven wordt een stopbord ge
bruikt.
's-Gravenhage
bezij; twee verschillende lichtsignalen. By
het kruispunt Laan van Meerdervoort/Wal
deck Pyrmontkade Koningin Emmakade
wordt eenzelfde sein als in Eindhoven ge
bruikt, evenwel zonder het gele licht. Wan
neer het woord STOP (in rood licht) ver
schijnt, moet men voor de stoplyn stilhou
den, bij het woord VRIJ (in groen licht)
mag men rechtuit en rechtsaf doorrijden en
tevens linksaf gaan, waarbij men echter met
de te kruisen verkeersstroom rekening moet
houden. Hier is de rtimte aanwezig, om
midden op het kruispunt even te wachten.
By de kruising Laan van Meerdervoort
Anna Paulownastraat is het bekende Heem-
af-signaal geplatst. In een ronde lichtbak
zyn 8 in elkaar liggende ronde lichtbuizen
aangebracht. Om den anderen kunnen deze
rood of groen licht geven. In fig. 5 is een
en ander afgebeeld. Wanneer op een be
paald oogenblik de vier roode ringen inge
schakeld zijn, ziet men een cirkelvormig
rood vlak, dat STOP beteekent. (De zwarte
horizontale balk is ter wille van kleuren
blinden aangebracht; aangezien deze alleen
over het rood verschijnt, kan er ook voor
hen geen verwarring mogelyk zyn.) Wan
neer het Heemaf8ein nu van kleur veran
deren gaat, dus b.v. van rood op groen
moet komeiK wordt eerst de buitenste roode
ring uitgeschakeld, wat in fig. 5/B aange
geven is door stippelen. Reeds vanuit de
verte kan men zien, dat het seinvlak „in
gekrompen" wordt. Daarna dooft ring Na. 2
(zie fig. 5/C). vervolgens ring No. 3 (fig.
5/D) zoodat tenslotte nog maar een zéér
klein cirkelvormig vlak raad licht uitstraalt.
Daarna licht het geheele vlak' ineens in
groen op: DOORRIJDEN (fig. 5/E).
Men kan dus de kleurwisseling „zien aan-
Fig. 5
GBj
Fig 3
Fig 4
Fig. 6
GROEN
De grootste vijand van het recht is het
voorrecht.
ONS ZATERDAG-FEUILLETON.
uit het Engelsch van
BARONES orczy.
58
lk lette nauwkeurig op haar, terwijl ik
dat zei, maar ze scheen niet 'vn t minst be
wogen en zei onverschillig:
„Slechte tijding? Van wien?'
„Ik ben een eenzaam man, prinses, er is
slechts één wezen in deze wereld, dat mij
oneindig dierbaar is. Van hem heb ik
slechte berichten."
"Spreekt gy van den zoon van Ra?"
„Van hem, prinses."
„Hoe kan iets slechts hem genaken, die
de Lieveling der goden is?" vroeg zy ver
wonderd.
"H(j is slechts een sterveling en er ie zoO-
ve®l smart, ook in dit schoone land. Ik
vrees, dat hy ïydt en ik heb u dit bezoek
«ebracht, Neit-akrit, om van uw goedheid
k verkrygen, dat gjj my veroorlooft te
Uitrekken en naar mijn vriend te gaan,
opdat hy geen gebrek lydt aan de verzor
gt?» die ik hem alleen kan geven."
„Zyt gy dan zoo aan uw vriend gehecht.
hij roept, gy noodzakelijk alles
moet verlaten en naar hem toe moet gaan?"
heb hem gekend en van hem gehou
den sedert onze kinderjaren, toen we vreugd
en smart samen deelden."
„Was dat aan den voet van den troon
van Ka?" vroeg zy met eenigen zweem van
sarcasme.
„In het land, waar Ra het eerst zyn
gunsteling influisterde heen te gaan en het
land van Kamt te regeeren," zei ik „en
waar de godey my geboden hem te volgen.
„En is hy uw toegenegenheid waard?"
„Neen, prinses, in dat land denken wy
er niet eerst over na, of mannen en vrou
wen het waardig zyn, voor we hun onze
liefde geven. De zoon van Ra is my dier
baarder dan ooit een broer het den ander
of een zoon het zijn vader was. Daarom
verzoek ik u nogmaals, uw slaven my te la
ten geleden naar de plaats, waar hy is,
want ik gevoel dat hy my noodig heeft."
„Myn slaven en myn huis zyn ter uwer
beschikking ,o, wyze raadsman. Beveel, wat
gy wilt. Fan-tu, die het bevel over myn
slaven voert, zal ieder uwer woorden ge
hoorzamen."
Ik bedankte haar, en toen zy niets meer
zeide, wendde ik my om te gaan, maar zy
hield my terug.
„Wacht!" zei ze, „hebt ge erover ge
dacht, dat de heilige Pharaoh u moeilyk kan
missen? Hy is zeer ziek en gy verlaat hem
zonder spyt."
„De heilige Pharaoh is niet in onmiddel-
ïyk levensgevaar; en zelfs al was dat zoo,
prinses, myn plicht is by myn vriend."
„Hoe vreemd," zei ze. „Ik heb nooit van
liefde en plicht hooren spreken tusschen
man en man. Is die liefde een product van
dat land, waar Osiris woont en vanwaar gij
en zyn afgezant komt?"
„Die wordt daar even heilig gehouden
als de liefde tusschen man en vrouw."
,#Beminnen mannen vrouwen dan ook in
dat land?"
„Slechts eenmaal in hun leven, prinses.
De mannen hebben één liefde, zooals zij één
woord hebben en geven zoowel voor het een
als het ander soms hun leven."
„Ik wil u niet verder ophouden, o, wyze
raadgeverI" zei zy met plotselinge koel
heid. ,/Geef slechts uw bevelen aan Fan-tu
en welke boot of geleide gy ook noodig
hebt, men zal uw bevelen opvolgen."
De Pharaoh vatte de tyding van myn
vertrek zeer kalm op; niets scheen ooit in
staat te zyn, zyn doffe, sarcastische onver
schilligheid te verstoren. Hy luisterde zeer
geduldig naar mijn raadgevingen betref
fende zyn gezondheid en strekte de hand
naar my uit als een belofte, dat hy ze zou
opvolgen.
Ik vroeg een audiëntie aan by koningin
Maat-kha, maar zy zond my een eenigszins
kort antwoord, dat zy ziek was en niemand
non ontvangen.
In den laten middag was een bootsen een
escorte voor my in gereedheid gebracht, en
met een zucht van verlichting zag ik het
schoone paleis van prinses Neit-akrit lang
zamerhand in de verte verdwynen.
HOOFDSTUK XX.
Een eereschuld.
Net-amen is voorzeker de aardigste der
steden in dit oude land. Het is gebouwd op
een golvend terrein met palmen en sycamo-
ren, mimosa en reuzenfuchsia's. Het is in.
hoofdzaak een industriestad; de huizen zyn.
niet zoo indrukwekkend als die van Men-ne-
fer, de koninklyke residentie en de ver-
blyfplaats der weelde. In Net-amen zyn de
huizen van een soort gebrande klei ge
bouwd, er is minder beeldhouwwerk en
zeer weinig marmer; voor elke huisdeur
zitten de bewoners hun handel of handwerk
uit te oefenen. De goudsmid, met vuurpan
en fijne instrumenten, maakt halssnoeren
VRn buitengewone sierlykheid, oorbellen als
nabootsing van vogels en insecten, bedekt
met email, waarvan de schitterende kleuren
alleen door dit volk geproduceerd kunnen
worden. Dan de pottebakkers, die de zach
te klei in alle mogelijke vormen kneden en
ze dan overgeven aan den schilder, die op
de vazen de zonderlinge figuren aan
brengt, welke den antiquair verrukken en
die, zooals ik weet sedert ik een blik heb
geslagen in Egypte, zooals het was of is
een nauwkeurige weergave zyn van het
volk van Kamt. Dan zyn daar de vrouwen
met haar ruwe spinnewielen en. lange spin
dels van riet, of met haar weefgetouwen,
waarop zy die herfstdraadflfhtige weefsel»
maken, waarmee de edele dames van het
land slechts ten halve hun weelderige be
koorlijkheden bedekken.
Het eerste gezicht van Net-amen betoo-
verde my. Er was minder grootheid, maar
meer werkelyke menschelijkheid. De wevers,
dG pottebakkers, de goudsmeden schenen
my veel echtter dan de schitterende en fan
tastische personages, die als in een werke-
lyk schouwspel in Men-ne-fer voor myn
oogen waren voorbijgetrokken. Op den top
\an een heuvel, omrinfed door boomen en
bloemen, stond het wonderpaleis, hetwelk
honderd duizend werklieden in zeventien
dagen hadden gebouwd voor den Lieveling
dei goden.
Hugh verwachtte me niet zoo spoedig en
toen ik landde, deelde men my mee, dat de
zoon van Ra in het paleis was, uitrustende
van de vele festiviteiten, te zyner eer ge
geven. Myn aankomst bracht veel drukte
te weeg en uit de huizen langs de kade
kwamen de menschen aanloopen om der.
wyzen raadgever te zien, en honderden be
reidwillige voeten stonden klaar om my
naar het paleis te geleiden, terwyl andere
vooruitsnelden om de tyding van myn komst
aan den lieveling der goden te brengen.
Kleine, helder geschilderde karretjes, ge
trokken door een paar witte ezels zyn het
beste middel van vervoer in deze heuvel
achtige stad.
(Wordt vervolgd.)
komen". Wanneer het roode vlak „inkrimpt"
zooals boven beschreven werd, zullen de
wachtende bestuurders zich gereed maken
om onmiddellyk weg te rijden, wanneer de
fase van fig. 5/D achter den rug is. Wie
zich op grooteren afstand van het sein be
vindt, zal zyn vaart zoolang kunnen ver
minderen, dat hy niet behoeft te stoppen.
Omgekeerd, by de kleurwisseling van groen'
op rood, zal het verkeer, dat dichtby het
signaal is, even wat sneller ryden, en nog
voor de roode fase het kruispunt passeeren.
Wie op grooteren afstand is, kan tydig
stoppen. Het inkrimpen van het seinvlak,
ook wel „afpellen" genoemd, duurt 6 secon
den. Wanneer het sein voor het verkeer in
een bepaalde richting van groen op rood
komt, staat gedurende enkele seconden óók
het kruisende verkeer nog stil („overlap
ping"), waardoor bereikt wordt, dat ook de
laatste doorryder het kruispunt nog veilig
kan passeeren. Linksafgaan is op dit kruis
punt verboden; het sein werkt van 7 uur
v.m. tot 12 uur 's nachts.
Heerlen.
Hier is op het kruispunt Geleenstraat-
Valkenburgerweg Heerstraat-Kruisstraat
een automatisch lichtsein volgens fig. 2 in
gebruik. De verklaring van rood en groen
is hetzelfde als in Amsterdam, echter mag
men hier tevens zonder meer linksafgaan,
wanneer de gelegenheid daarvoor gunstig
is. Is zulks niet het geval, dan Jnoet men
even wachten. De Heerlensche politie doet
een beroep op de weggebruikers, om de
linksafgaande bestuurders terwille te zyn.
Het gele licht verschynt in Heerlen niet
nk het groene, zooals in Amsterdam en
Eindhoven, maar gelyktydig. Wanneer het
sein dus eenigen tyd op groen gestaan heeft,
