Jskast Deze Courant komt in vele duizenden ex EET NU P. G. SCHARLEMAN Jr. nieuws- KN advertentieblad VOOR GOUDA en omstreken gezinnen. Gegarandeerde oplage 6500 R Kracht ik 1933 [RIN? aam met de VOO, likte, waardelooze spieren het slachf- sling worden, dan >ls «stofwisseling' isselingsproducten van kunnen ont- i zijn als «spit in Bo. 18303 Ditblad verschijnt dagelijks behalveop Zon-en Feestdagen EERSTE BLAD 7 DRUKWERK «ffiUWER^K, de wereld Mei 1833 72* Jaargang BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. 1 Modelwasscherij Door smart gelouterd Brieven uit (Je Hofstad. >p elk gebied Rotterdam Dit nummer bestaat uit twee bladen. HAGENAAR. ien alt eee mrelytaad aar en bij arkt 31 ebruik, omdat lam vanuit de anatogen in de ge- eoordeeld wordt A. BRINKMAN Zn. MARKT 31 - GOUDA TELEFOON 2745 - nastiek, zonder diëet, itwendig gebruik. Het .ENBRANDER, Over- ichtjng, onder strikte ial zenden. VOOR GOED EN GOEDKOOP IS HET BESTE ADRES DIE OVERHEERLIJKE HOLL. NIEUWE HARING geheel schoongemaakt, zonder graat 8 cent LANGE TIENDEWEG 75 TELEF. 3202. ging de tijd hem zoo dat hij geen andere Alle toevalligheden des levens vormen een materiaal, waaruit wij maken kunnen, wat wij willen. Wie veel geest heeft, maakt van zijn leven veel. FEUILLETON. *<n wetarMag» voor een goede Uwer Consump' iövens een sieraad Zeer groote keuze or Winkeliers in varen, Zuivelpro- i enz. Vervaardi- fabriek. Scherp prijzen. >ed uif op bloeds- e stoffen worden de ontstekingen blaffen de pijnen, jk middel moogf t daarom steeds it het Bayerkruii- eenig op 60DBSCHE (01 RAM. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal ƒ2.98, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad 8.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA, b|j onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux z#a dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef. latere. 2745. Pestrekmig 484M. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Geuda en omstreken (behoorende tot den besorgkring) 15 regels /L8G, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkringi 1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDBHLINGKN: 1-4 regels ƒ2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 heeger. Gewone advertentita en iageceadwi medadeeliagen bfl contract tot zeer gereduceexden prijs. Greote letters en r—d— wwden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën hunnen werden ingacaaden daar tussehenkemst van aoliede Boek- handelaven, Adverteatiul r en anae agenten en meetan daags vóór de plaatsing aan het Bnreaa zfn hgabaasen, taneinde van opname verzekerd te zfln. anatogen te ge. s gering als gij betere gezond >el, waarvan gij lieten. Ga nog eker of Drogist, en vanaf Laat eens een proefwasch behandelen bij Fa. J. H. VAN STRAAIEN vers Bosboom-Toussaint, Louis Couperus, aen paedagoog Jan Ligthart en ten slotte voor den Zweedschen filosoof Swedenborch, die eenigen tijd in den Haag heeft vertoefd. Misschien zijn er nog meer hier of daar verborgen, maar die komen dan wel eens ■voor den dag. In het maandblad der Ver- eeniging voor Vreemdelingenverkeer is het cv er zicht opgenomen waaraan wij deze ge gevens ontleenden. Eerlijk gezegd kenden wij ook het bestaan van deze alle niet pre cies maar dat is eenigermate begrijpelijk omdat de meeste uiteraard in het oudste deel der stad zijn aangebracht en diens- volgens in straten, waar wij misschien nog nooit een voet hebben gezet. Het oude stadsdeel. Vele van die straten waren in vroeger tijd zeer voornaam, maar hun glorie is ver dwenen en er zijn er bij die nu eerder „ach terbuurt” zouden moeten heeten. Nog een tweetal moeten wij vermelden, waarvan er één wel algemeen bekend is n.l. die op het Binnenhof aan de Trèves-zaal. Deze steen vermeldt, dat in die plaats een maal de Hofkapel stond, waarin het stoffe lijk overschot van de graven en gravinnen van Holland mitsgaders dat van Johan van Oldenbamevelt is bijgezet. Het andere is van zeer recenten datum en houdt de her innering levendig aan Jan Ligthart, als schrijver van de kinderboeken die Ot en Sien als hoofdfiguren hadden. Zy, die den Haag bezoeken draven in den regel de musea af om dan hijgend en puf fend aan de Boulevard neer te zinken. Mis schien zal bij langer verblijf ook eens een toertje worden gemaakt om deze monumen ten te bezichtigen. Men komt dan eens meer in het oude deel van de residentie en dat is inderdaad niet onaardig. Veel is er van dat oude deel al afgebro ken maar sommige straten zijn nog intact. Er bestaat zomers gelegenheid met een autobus ritjes door de stad te maken. Men ziet dan in betrekkelijk snel tempo heel wat, waarbij echter het oudere gedeelte niet veel wordt aangedaan, maar tal van monumen ten passeert men wel. Den Haag is er niet heel ryk aan maar er zijn er toch nog wel genoeg om een lange wandeling er aan te besteden. Er waren nog heel wat figuren te vinden, af, schudde zijn breede schouders, alsof ze 1 een last droegen en ging naar den molen. Rotherson, de molenaar, stond in zijn hemdsmouwen aan de deur. Ruw en plomp scheen hij als vroeger en de jaren leken aan hem voorbijgegaan zonder hem te mer ken, sinds den tijd dat Gabriel Hirst als dralende jonge man, die er aan twijfelde of liefde geen valstrik van den duivel ■was, liet hof had gemaakt aan Greta, de dochter van den molenaar. Wel, mijnheer Lomax 1 Ik zie, dat u de oude vrienden nag niet vergeten bent, riep de molenaar uit, alsof hij Griff zijn laatsten goedendag (gister inpjfaats van vijf jaar geleden gewenscht had. Inderdaad «ij i-gemakkeflijk voorbij, dagVerdeeling kende, dan die, welke het werk en het eten bracht en zijn avondpijpje, wanneer de dag voor bij was. Ik heb ze nooit vergeten, zei de an der, blij dat dikke, roode hoofd van den molenaar weer te zien, dat alle fantasten en alle berouw op de vlucjht scheen te jagen Kijk eens aan, je tuin ziet er nog net uit, als toen ik hem het laatst zag. De dubbele madeliefjes beginnen al rood en wit te wor den en de pioenrozen, staan nog altijd op de oude plaats. Ja, we veranderen niet veel op Hazel Mill. Luister maar naar dat oude mólen- wiel! Het is juist als een stuk van mijn dagen, ’t loopt altijd maar rond, zoo ge- makkelijk en rustig, alsof het werk een spelletje was. Ik ben nu een, oud man, mijn heer Lomax, maar ik kan God iederen sab- een juister standpunt gesteld en beloofd, de aflossing en rente der in Amerika uitge geven Indische leenüigen in goud te zullen betalen. Wy hopen, dat onze Regeering dit standpunt zal blijven innemen, Intusschen heeft het hier te lande een zeer slechten indruk gemaakt, dat de Ko ninklijke Petroleum Maatschappij zich ten aanzien van de door haar en hare dochter maatschappij de Bataafsche uitgegeven in goud luidende dollarleeningen, niet aan hare contractueele verplichting zal houden en eenvoudig de goudclausule niet nakomen. De schrijver van de „Schetsen van geld en fondsenmarkt" in de N. Rott. Courant betoogt, dat dit niet nakomen van de aan gegane verplichtingen getuigt van eene moreele inzinking, die tot groote ongerust heid aanleiding moet geven. „Daaraan kun- „nen aldus deze schrijver de rede voeringen van vooraanstaande staatslieden „niet veel veranderen, sedert wel duidelijk „gebleken is, dat hun werkelijke bedoelin- „gen niet in overeenstemming zijn met hun „woorden. Zoolang de ineenstorting van het „crediet als een gevolg van oeconomische „omstandigheden kon worden aangemerkt, „mocht men nog de hoop blyven koesteren, „dat indien eenmaal het gezonde verstand .„zou zijn teruggekeerd en de landen door „eendrachtig samenwerken de belemmerïn- „gen voor den internationalen handel zouden „wegnemen, ook het vertrouwen zich spoe- „dig zou herstellen. Wy weten niet, of deze „illusie thans nog gerechtvaardigd is. Wat „er de laatste weken in Amerika gebeurd is, „spot met alle elementaire rechtsbegrippen „en het ergste is wellicht, dat het voorbeeld „van de Amerikaansche regeering vrijwel „overal navolging vindt.” Velen zullen dit oordeel van den schrijver in de N. Rott. Courant ongetwijfeld met volle instemming onderschrijven. Moreele inzinking is de juiste naam voor de opvat tingen, waaruit dit schenden van aangegane contractueele verplichtingen voortvloeit. En deze moreele inzinking voorspelt voor de toekomst niet veel goeds. Inzonderheid niet voor het herstel van den vlotten goederen- ruil tusschen volken zoowel als individuen. Geen van beide is denkbaar zonder crediet en zonder een waardevast ruilmiddel. Ont breken beide, dan moeten wy niet alleen ons herstel van de wereldhuishouding uit het hoofd zetten, maar worden de menschen ten slotte gedwongen terug te keeren tot de primitieve natuurhuishouding, waarby ieder zooveel mogelyk datgene voortbrengt, wat hy voor zyn bestaan noodig heeft. stellen. Ziet het er naar uit, mijnheer Lo max? Je kunt even goed van een harde windvlaag verwachten, dat die zal gaan liggen en een gezin groot brengen. Griff lachte slechte. Zij zal je op een goeden dag wel beter leeren, zei hij niet een knik tot afscheid. Ned keek hem na, tot hij uit het gezicht verdwenen wae, en er lag een ernstiger trek op zijn gelaat dan er gewoonlijk op te vin den was. Als hij het wist! mompelde hij. Hij zou het vroeger vlug genoeg geweten heb ben, toen hij de manieren van de meisjes nog niet vergeten was, maar hij is te koud voor die dingen. Nu, het spijt me, en dat is de waarheid, maar ik sta verbaasd over 't geen er met me gebeurt is, Ned schaamde zich over zichzelf, ofschoon hij vroeger menigmaal zijn invallen was gevolgd zonder dat er rnaar een schijn van berouw bij hem ontwaakte. Hij'voedde op vage wijze, dat hij begonnen was met iets, wat wel eens een treurspel tou kunnen blij ken te zijn; hij maakte zich duidelijk, dat Hester was van fijner maaksel, dieper van gevoel dan de meisjes uit het veen, die hem op de kermis of in de kerk of op de markt haar stoutste blikken toewierpen en fluis terden: „Kus me eens, als je durft”. En wel moc^t Ned zich afvragep, wat er toch over hem gekomen was, want de hoogere hartstocht, die slechtje eene in het leven komt van alle menschen, ze mog?n ernstig of zorgeloos, verkwistend of spaarzaam zijn was hem nog geheel nieuw. Hallo! Dit gat in mijn hoofd moet er de schuld 'van zijn, zei Ned, toen hij zich ten slotte met een lach omdraaide en zijn dartele kastanjebruin, tot een korten galop werkelijk aanzette, fcoo’n kapot hoofd heeft tijd noo- dig om te genezen en ik geloof, dat ik maar naar Windyfarm zal gaan en zien of Hester me niet beter kan maken. HOOFDSTUK XV. Op Hazel Mill. Griff was spoedig Ned O’Bracken Clough met zijn begeerten en zijn stroopen ver geten, want de kromming van het pad had hem in ’t zicht van den molen gebracht en weer hoorde hij alleen de stemmen uit de doode jaren; weer ontwaakten doode ver wachtingen, doode tranen en gelach, alle voortgekomen uit het bloedroode levenshart. De drie vijvers, die de één na den ander het waterrad voedden, het eentonige, droomeri- ge gezang van het rad zelf, de stoere kleine molen die vrodijk maalde en de tering naar de nering zette, alles, alles was als in ’t verleden en zelfs geen stukje .mos op het dak of het voerde hem in zijn herinne ring naar ’t verleden terug. Gek, die hij was, om naar Hazer Mill te gaan, gek, die hij was, om hier stil te houden en Hazel Mill te aanschouwen! Zij zouden den ge- stadigen vrede in zijn hart dooden, deze herinneringen, den vrede, dien hij slechts stap voor stap verkregen had, door inspan ning en ontzaglijke volharding. En nu, hoe lachte de wind, terwijl hij over ’t land streek, welk een donker groen was het, dat de uitbottende hoornen om kleedde, hoe ver en vaag schenen hem de dingen van dén winter Hij schudde alle droombeelden van zich Da goudclausule in Amerikaansche obligaties. Het is bekend, dat tal van in Amerika uitgegeven leeningen in de voorwaarden van uitgifte de zoogenaamde goudclausule bevatten. Deze komt hierop neer, dat dc schuldeischer het recht heeft op voldoening van hoofdsom en rente in gouden dollars van hetzelfde gewicht en hetzelfde gehalte als op het tijdstip der uitgifte gangbaar waren. Vooral in de jaren onmiddellyk na de inflatie in verschillende Europeesche lan den heeft deze goudclausule velen er toe gebracht, Amerikaansche dollarleeningen als beleggingsobject te kiezen. En het is wel zeker, dat de staten of de ondernemin gen, die onder dergelyke voorwaarden eene leening sloten,daarvan hebben geprofiteerd. Daartegenover aanvaardden zy echter het risico, dat zy by daling van den dollar meer dollars moesten terugbetalen dan zonder die clausule het geval zou zyn geweest. Nu heeft Amerika den dollar losgemaakt van het goud, zoodat hy in waarde is ge daald. Er zyn er, die dit reeds, vooral nu het blijkbaar opzettelijk is geschied, moreel onverdedigbaar achten. Wy willen daarover niet twisten. Alleen kan ter verdediging van de Amerikaansche handelwijze worden aan gevoeld, dat het geld tegenover goederen een vaste waarde moet hebben en dat, als het geld in waarde stygt en daardoor de schuldeischers onrechtmatig worden bevoor deeld, het niet meer dan billijk is, dat de overheid deze onrechtmatige bevoordeeling van den schuldeischer teniet doet door het geld in waarde te doen dalen. Wat echter in geen enkel opzicht verde digbaar is, is het niet nakomen der goud clausule en dus ook die schuldeischers in gedeprecieerde dollars te betalen, aan wie bij het aangaan der leening uitdrukkelijk beloofd is, betaling in goud te zullen ont vangen. Zij zijn toch‘door die gunstige be paling verleid, hun geld tegen eene lagere rente af te staan dan waarmede zy anders genoegen zouden hebben genomen. De staat zelf is in dit opzicht voorgegaan. Ameri kaansche ondernemingen hebben dit voor beeld gevolgd. Ook Duitschland heeft reeds doen weten, dat het zich ten aanzien van de in Amerika uitgegeven leeningen niet aan de goudclausule zal houden. Naar wy mee nen Heeft de Nederlandsche Staat zich op door HALLIWELL SUTCLIFFE. Voor Nederland bewerkt door J. P. Wesselink—van Rossum. 67 (Nadruk verboden) Toch heeft Hester me nooit verteld, dst je er geweest waart. Dat sohijnt me vneemd, want ik had graag wat van je wil len leeren. Ik denk, dat Hester het niet heeft villen vertellen. lete in deze rustige woorden, iets half beklemds in zijn stem, deed Griff plotseling •cherp' naar hem kijken. Hij lierinnerde tich de voorspelling van Gabriel Hierst en zieh voor een oogenblik af, ot de pre- diker een scherper blik zou hebben gehad hij. Toen zette hij alle achterdocht weer *an rich af en volgde den meer aangena- men ged^chtengang. die hem steeds meer ei«W yerd Ni^and zal het meer pl?izi?r dpen d«n mi£ wanneer ik je getrouwd zal zei hij na een pijnlijke stilt?. Hester *>u wat goeds van je kunnen maken. Ned scliQynmelde, niet ?p zijn gemaft, van ?enen vo?t op den anderen Ik kan, Dw nog niet met een vrouw voor- MCLXglX. Een verdwtaen gedenksteen. Het minste dat het dankbaar nageslacht kar. doen om de herinnering aan een groote figuur levendig te houden is wel een ge denksteen te plaatsen in het huis waar deze figuur heeft geleefd. Daardoor wordt de plek van zijn arbeid eenigermate een heilig oord, waarheen misschien af en toe vereer ders zullen gaan om in .gedachten de nage dachtenis te eeren. Den Haag telt divers» van dergelyke ge denksteenen, al kent het publiek ze niet en al zyn de bedevaarten er heen uiterst zeld zaam. Wel mag het van gemis aan eerbied ge tuigen dat op een kwaden dag een derge lyke gedenksteen spoorloos verdwijnt. Dat leelyke verschijnsel doet zich in onze vorste lijke residentie voor. Er leefde weleer een zeer gevierd geneesheer in den Haag, dr. Hendrik van Deventer. Zyn naam is nog verbonden aan een straat maar wie zal we ten wie die van Deventer was naar wien die straat is vernoemd? Deze geneesheer die vooral als gynaeëoloog keer vermaard was werd in 1651 in den Haag geboren. Hij overleed in 1724 te Voorburg. Op de Am- sterdamsche Veerkade heeft hy lange jaren gewoond, en op zijn Ate|fdag die. in 1888 in dit perceel werd herdacht werd een gedenk steen aangebracht. Die steen blijkt thans echter spoorloos verdwenen te zyn. De plek waar die steen eenmaal werd aangebracht Is nog duidelijk te zien, maar de steen is verdwenen. Misschien wordt dit geval eens opgehelderd, misschien blijkt de steen elders opgeborgen maar van veel piëteit getuigt het geval niet. Voor het beroemde driemanschap Van Limburg Stirum, v. d. Duyn v. Maasdam en van Hogendorp dat in 1913 de leiding der Regeering op zich nam zyn in Hun respec tieve woonhuizen gedenksteenen geplaatst. Op de Kneuterdijk, aan hét Lange Voorhout en aan de Nieuwe Haven zyn ze te vinden. De overige gedenksteenen die te vinden zyn, zyn voor Simon Steven, de uitvinder van de zeilwagen; voor den dichter Willem Eilderdyk, de schilders Paulus Potter en het driemanschap gebroeders Maris, voor Constantyn Huygens, Spinoza, Jakob Pronk, den stichter van het badhuis, voor de schry. bat danken, dat hij me met de wereld in vrede laat leven. U woont hier een heel eind vandaan, naar men mij gezegd heeft, ging hij voort met rustige nieuwsgierigheid. Toen voegde hy er met een glimlach aan toe: Men zegt hier onder het volk, dat ver gezocht en duur gekocht goed is voor dames. Misschien denkt zij ook zoo, de vreemdelinge^ die u bij de kerk van Wy- nyates hebt gered. Griff kon den molenaar niet kwaujk nemen, dat hij zoo vrij uit gesproken had; hij sprak vriendelijk schertsend, dat was al en toch ging er iets als een schok door den jongeren man, toen hij ontdekte, dat zijn huis te Lostwithens, dat hij altijd buiten het bereik van alle praatjes gedacht had, in iedere hut op de heide bepraat zou kun nen worden. Waarom konden de menschen iemand niet laten leven, zooals hij wilde, vroeg hij zich af, zoolang als hij zich bui- tpn een wereld wenscht te houden, waarin hij weinig geluk heeft. Ik ben gekomen om een baaltje meel, zei hij kortaf. Leg ’t maar op den rug van de merrie, want ik verlang er naar om weer tyiuis te komen. Neen, neen, wees niet zoo haastig, rpijnheer Lomax oude tongen willefi pra ten; het eenige lid,, dat niet slijt met de jaren is een mans tong, 't Schijnt zelfs, of l|et door spreken in den loop der jaren Heter gesmeerd wordt. Wat die vreemde dame betreft, dat vertelde me Thewlis, de Hoschwadhter, die op een nacht in uw hut is geweest op zoek naar Ned O’Bracken Ólough, en ik bedoelde er geen' kwaad (Wordt vervolgd). VETTE GESTOOMDE MAKREEL enz. die verdienden dat zij in het een of ander monument voortdurend in herinnering ble ien, maar de ijskoude Hollanders voelen daar klaarblykelyk niet altyd even veel voor. Den Haag heeft op ieder gebied mannen opgeleverd, die minstens zoo verdienstelijk zyn als zij die in de hierboven gegeven op somming voorkomen. Wanneer echter niet spoedig na den dood van den man, wien men deze hulde zou moeten brengen,r een comité het initiatief neemt, loopt het in den regel mis. Dan moet het wachten op een of ander eeuw-feest, waarby men nog wel eens uit zijn slof kan schieten. Wy meenen altyd, dat een der eerste die verdienen op deze wijze herdacht te worden is Vader Jacob Cats, die niet alleen door zyn poëtischen arbeid dit verdient, maar ook door den aanleg van Zorgvliet, waarvan wy nog altyd de vreugde genieten. Het zou 'oor de bewoners van het rijke villapark een kleinigheid zijn om het benoodigde geld byeen te brengen al zouden wij nu zeker moeten wachten tot betere tyden zyn aan gebroken. Misschien gebeurt het dan nog eenmaal. Het is nu geen tijd om aan dergelyke hulde betuigingen te denken maar des te meer moeten wy dan waardeeren wat wy reeds bezitten. We hebben daarop nog eens de aandacht gevestigd en misschien zyn er lezers of lezeressen, die van den zomer den Haag bezoekend, een bedevaart naar een of meer van deze monumenten willen onderne men.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1933 | | pagina 1